VOLUMEN TERTIUM EXPOSITIO PALMARUM SYSTEMATICA. TABULAE LXXIX: 102. — 180. HISTORIA NATURALIS PALMARU М VOLUMEN TERTIUM EXPOSITIO SYSTEMATICA. CHARACTERES ORDINIS FAMILIARUM GENERUM RECENSUIT SPECIES SELECTAS DESCRIPTIONIBUS PARTIM FIGURIS ILLUSTRAVIT OMNIUM HOC TEMPORE NOTARUM SYNOPSIN ADIECTIS PLURIUM DEFINITIONIBUS COMPOSUIT CAROL. FRID. PHIL. ve MARTIUS. ы, ах. ACCEDUNT TABULAE LXXIX. LIPSIAE, T. 5:0, WE TGO Ы - ми < l 1: \ тт А. vw 153 окро PALMARUM EJUSQUE FAMILIAE EXPOSITAE, GENERA SIMUL TAM CHARACTERE QUAM SPECIERUM SELECTARUM DESCRIPTIONE ET ICONE ADUMBRATA. PALMAE: Lixse Method. sexual. edit. 1131. p.22. „Appendix“ Genera plant. edit. 1137. р. 354. Ordines plant. in Gener. plant. edit. 1764 (exclusis Cycade et Zamia). Termin. bot. edit. Giseke. p. 273. Gen. pl. edit. Schreb. П. 1191. Append. p. 112. — Palmae: „Principes“ Syst. Regn. Veget. edit. XIII. german. auctore Panzero I. 11T. р. 49. ssq. — y Monocotyledonearum Classis prima“, ibidem p. 45. — Praclect. in Ordin. nat. edit. Giseke. 1192. р. 21—122. — „Spathaceae tripetalae Vitmann Summa plant. УТ. 1192. p. 389. Avaxsox Familles des Plantes. 1163. IT. p. 21. Greprrscn Systema plantarum a staminum situ. 1164. p. 78. Біттува in Rürıxe Ordines naturales plantarum. 1774. Ordo 6. p. 38. (exclusis Zamia et Cycade.) Scororr Introductio ad historiam naturalem. 1177. р. 69. (exclusis Arthrodactylide, Cycade, Zamia.) Beny. Jussrev Ordines naturales in horto Trianonensi dispositi. 1159. in L. A. Jussiev Gen. plant. 1189. р. LXIV. L. A. Jussrev Genera plantarum. 1189. р. 3T. — VrwrEvaT Tableau du Regne végét. I. 1199. p. 118. Lamarck et Mrnnex Histoire naturelle des Végétaux. VI. 1803. p. 98. Lamanek et pe Сахвоггв Flore francaise. Ш. 1805. p. 123. — A. Rtremanp, Botanique médicale. 1823., edit. germ. Kunze. І. р. 110. Jussieu und de Candolle hes Pflanzen- System, edit. Fühlrott. 1829. Ordo 186. p. 202. Barsen Tabula Affinitatum regni vegetabilis. 1802, p. 127. (exclusis Cycade, Zamia, Nipa, Flagellaria.) В. Brown Prodr. Florae Nor. Holland. 1810. p. 266. Opera edit. germ. Neesii ab Esenb. III. p. 122. — Ксути Nova Gen. et Spec. plant. I. 1815. p. 208. Handbuch der Botanik. 1831. p. 251. — К. Ѕрдеховт Атей. zur Kenntniss d. Gewächse. 1811. И. p. 195. — Bose in noue. Dictionaire d'Histoire matur. applig. aux Arts. XXIV. 1818. p.422. — Lesrinovoors Botanographie élémentaire, 1826. p. 455. Wurms Orde der Palmboomen, in Verhandel. van het Bataviaasch Genootschap. 1. 1820. p. 25 ade, Zamia, Мра.) IV. р. 543. (exclusis Cassi ex Morphonomia botanica. 1820. p. 100. Manrrus Palmarum familia ejusque. genera denuo illustrata, Progr. 1824. (exclusa Nipa.) Conspectus Regni vegetab. 1835. p. T. Ordo 32. — A. Rıcmann in Dictionaire class. d'Histoire natur. XII. p.621. — A. L. JussrEv in Diction. d'Histoire natur. XXXVII. 1825. p. 284. — Nees und Евепмлгел Handbuch der medicinisch pharma- ceutischen Botanik 1830. р. 203. — Kosrereraxy medicinische Flora. 1. 1831. p. 288. Окву Botanik. 1. 1825. р. Ававри Classes plantarum. 1827. Spadicinae: Ordo 31. Aphorisms. р. 135. Reienexsacn Uebersicht des Gewächsreiches. 1828. Familia L. (exclusis Cyclantheis) p. 11. Rrrerx Andeutung zu einer natürlichen Gruppirung etc. (Schriften der Gesellschaft zu Marburg.) 1828. И. Heft 3. p. 93. Class. V. Ordo 5. — Илтитамо natürliche Pflanzen- Familien. 1834. Classis V. Ordo 4. p. 45. Ваптам Familien. 1 Ordines plantarum. 1830. p. 24. 63. — Hess Uebersicht der phanerogamischen natürlichen Pflanzen- 30 0. p. 107, Lrapızy Introduction to the natural System of Botany. 1830. p. 219. — „Palmaceae: herapetaloideae, embryone vago“. Nizus plantarum Ordo 1834. No. 236. Key to Botany. 1835. No. 206. 8. Fam. 31. Rovorenr Systema Orbis Vegetabilium. 1830. p. Scnurra Natürliches System des Pflanzenreiches. 1832. „Synorgana palmacea“ р. 315. POCILMOPHYTA: Мксккк Е menta. botanic . IH. p. 297. т CHARACTER ESSENTIALIS SYSTEMATICUS. Flores regulares, plerumque polygamo- mono- aut diclini, rarius hermaphro- diti. Calyx et corolla libera hypogyna), trimera. Stamina hypogyna aut peri- y „(Пуродупа), уров gyna, sex, rarius tria aut numeri ternarii multipla, antheris bilocularibus. Pistil lum e carpellis tribus (raro unico, binis pluribusve) coadunatis, rarius distinctis. Ovulum solitarium, erectum aut lateraliter affixum cernuum. Fructus saepe abortu , lite i unilocularis aut tri-bi-locularis, топо -(гі - di-spermus, drupaceus aut baccatus. Albu- men cartilagineum. Embryo parvus in fovea sub peripheria albuminis vario loco locatus, monocotyledoneus. Caudex arboreus, plerumque simplex, e gemma terminali, ut plurimum soli- taria, frondescens. Folia alterna, petiolorum basi vaginante, pinnato-vel palmato- multifida (pinnata aut flabellata), rarius simpliciter fissa, vernatione plicata. Spadix lateralis (exceptis paucis monocarpacis), spatha plerumque unica pluri- busve. Flores saepius bracteati et bracteolati. CHARACTER NATURALIS SYSTEMATICUS. Flores monoici aut dioici, cum rudimento pistil foemineis haud raro (polygamo-monoici aut dioici), rarius he trimero. s frequenti: imo, staminum in nthio phroditi; regulares, peri Calyx monophyllus et trifidus, aut triphyllus, partibus medio saepe car monopetala, trifida, aut trip foemineis plerumqu tis. Corolla la, calyce alterna, aestivatione in masculis plerumque valvata, in imbricato-convolutiva, longitudinaliter nervosa; fructifera cum calyce per епз. Stamina їп toro nonnihil carnoso hypogyna, aut imo perianthio connata et ре duplici ordine eoque cum calyce et corolla alternante, aut plura et per terna finita, rarissime tria. Filamenta ba coalita; in alabastro erecta, Anth appendiculatae igyna, sena am numerum inde- in toro carnosiusculo confluentia aut in membranam e anticae, quadrilocellares, dei dorso affivae, rimis duabus anticis aut lateralibus Pollen ellipticum aut ellipsoideo- sphaericum, longitudinaliter rin за biloculai > Sublincares, non longitudinaliter dehiscentes. п, interdum echinulatum. Pistillum superum, liberum, constans carpellis tribus, rarius binis vel soli ab initio coalitis, nune primum (in alabastro) Ovarium subglobosum aut trilobun cernuum seu reclin axi affi ; membrana foecundantes condu rio, nunc jam ter se liberis et postea plus minus conferrum Ovulum in quovis loculo fere atum, placent ма, funiculi umbili » quae abortu fiunt monos; at г unicum, erectum latione immed is perbrevis ope in ovari m; in ov 2 ab initio uni alteri testa, uti videtur, plerumque Parenchyma, quod pol t, in axi centrale, rarissime styliscus distinctus. Stylus e t perbrevis, teres aut trigonus, in unicarpellaribus, uti stigma, simplex. Stigmata tria, (rarius bina aut simplicia), distincta aut coal loculo de- fici Fructus in perigonio persistente, tune saepe coriaceo, superus, aut solitarius trilocularis, interdum trilobus, raro bi-vel unilocularis, trispermus, raro dispern is; aut abortu loculorum (subinde ovulorum duorum defectu absoluto) monospermus; aut terni Йоге distincti ; 155 сив simplex; (aut exceptione individuali quadri- quinque -sexlocularis); baccatus aut drupaceus (nun- Sarcocarpium са quam capsularis nosum vel fibrosum. Endocarpium pergamenum, chartaceum, fibrosum, ligneum aut lapideum. Putamen ubi formatur (in fructu drupaceo) aut unicum est (in шопоругепо) e coalitione rpidiorum, loculis nune omnibus nunc uno duobusve evolutis (reliquis plus minus delitesc ntibus), aut rarius putamina tria distincta (in fructu tripyreno). Semen loculum replens, ovatum aut sphaerieum, erectum aut lateraliter appensum. Testa cum endocarpii superficie interna plerumque plus minus coalita, ideo illius vasis adhaerentibus per- cursa et venosa, haud raro rhaphe umbilicali e vasis confluentibus orta insignita. (Fructus hujus structurae causa forsan Carvon appellandus) Funiculus vix ullus conspicuus. Arillus nullus. Albumen compactum, aequabile aut fibroso-radiatum, cartilagineum, corneum, immo subinde fere subligneum, lacteum, siccum aut oleosum, testam omnino replens, solidum aut cavitate centrali ven- tralive exsculptum, haud raro plieis testae et vasis endoca pii illi adnexis ruminatum. Vitellus nullus. Embryo monocotyledoneus, conicus aut cylindricus, locatus in fovea propria albumini ju а peripheriam, varia a basi seminis distantia, insculpta, albumi isque parte tenui tamquam operculo tectus. Corpus cotyledoneum solidum, aequabile, blastema (plumulam rostellumque) omnino involvens, sulco subtilissimo supra plumulae verticem hians. Plumula constans cauliculo vix evoluto, verrucaeformi, et vaginis nonnullis clausis, illum omnino obtegentibus. Rostellum s. radicula em- bryonis conicum simplex, ad seminis peripheriam spectans. Radix palaris тос evanida. Descensus compositus radiculis pluribus cylindricis simpli- cibus aut ramosis, fibrillosis, in molem conicam saepe ex parte epigacam dense compactis. Truncus s. caudex arboreus, plerunque. simplicissimus, raro sub solo quasi € rhizo- mate multi ipite caespitoso- ramosus, rarissime dichotomus; teres, subcylindricus, interdum ventri- cosus; cortice tenui, ligno versus peripheriam duriore, saepe fere corneo; enodis, е foliorum ba- sibus vaginantibus horizontalite annulatus, aut corum parte basilari persistente auctus, plerumque verticaliter erectus, vertice aut versus apicem stipatus coma foliorum tamquam in gemmam unicam nudam perennem sursum evolvendam confertorum. Folia, quae plerumque frondes auctoribus audiunt, pinnato- aut palmato-divisa, pinnata aut flabelliformia dicta, rarius simpliciter fissa, alterna. Basis vaginalis caudicem circum circa horizontaliter amplectens, margine. plerumque. in reticulum s. fibrillitium solvenda. (Stipulae nullae) Petiolus inferne convexus, superne postice concavus, antice in pinnatifrondibus quasi pentagonus, faciebus scilicet duabus lateralibus. parallelis, duabus superioribus angulo acuto con- venientibus, in. flabelliformibus semiteres, teres aut anceps, inter laciniarum basin saepe sub ligulae specie projectus. Lamina foliorum exhibens aut lacinias aut veras pinnas, basi callosa in rhachi plerumque oblique sessiles; nunc omnino discretas nunc basi cohaerentes, longitudinaliter. nervosas, nervis diversi ordinis, rarissime evidenter (transverso) venosas, vernatione plicatas; induplicatas aut reduplicatas, deorsum evolvendas, tunc e parte connexa longitudinaliter findendas secundum. nervos secundarios, interdum florum specie per lepidotum, rarius simpliciter pilosum. tentes. Indumentum plerumque pannoso-tomentosum aut Spadix ex ala frondis, basi caudicem amplectens, plerumque spathis spadicis pedunculo adnatis solitariis pluribusve distichis, aut completis inclusus, aut incompletis tectus, vel ad ramificationes munitus. Inflorescentia varia. Flores aut breviter. pedicellati, aut sessiles, aut spadicis foveis immersi. Bracteae et bracteolae (duae oppositae) distinctae, liberae aut connatae, vel haud raro callorum specie delitescentes, immo defici entes. Flores ratione stirpium minusculi, numerosis- simi (praesertim. masculi), colorum minus saturatorum. Fructus et semina interdum maximi. 18 CHARACTER MORPHOLOGICUS Е COMPARATIONE. EVOLUTIONIS ORGANORUM PER UNIVERSUM REGNUM VEGETABILE OBVIAE. Plantae lignescentes (s. aylinae), perennes, loxines, è. e. fibris ligni decussatim procurren- tibus instructae. Radix palaris in adultis nulla, radiculae plures in conicam molem compactae. Caudex arboreus, teres, plerumque simplex, i.e. ramis persistentibus phyllophoris s. frondescentibus destitutus, rarissime ramosus. Folia е gemma nuda solitaria, rarissime, in caudice ramoso, c mul- tiplicibus versus apicem. conferta, vagina complete amplexicaulia caudicique cicatrices inseulpentia, exstipulata, petiolata. et laminata, completa igitur, nec vaginam пес petiolum solum exhibentia (quae holophylla hac ratione, nec coelophylia nec steleophylla nuncupaverim). Lamina quasi petioli parti anticae circumcirca. adnata, sursum et deorsum plicata interque. plicas vario modo palmato- aut fabellato-divisa simpliciterve fissa, divisionibus sursum aut deorsum plicatis, (indupli- catis aut reduplicatis). Rami, qui adsunt, axillares simulque terminales, transformati in spadices Е е. in ramos sexu affectos ideoque transitorios, qui loco ramulorum ultimorum phylophororum Flores ferunt, praeterea. plerumque. instructi foliis. spathaceis s. coclophyllis (spathis) in basi inque ramificationibus, Rami hi sexuales, revera terminales, sed succrescente coma perennante specie laterales, exceptis nonnullis speciebus топосагрев. Bracteae et bracteolae saepe binae sub- oppositae, saepe delitescentes. Flores symmetrici, trimeri, regulares, verticillis floralibus in toro parum elevato regulariter alternantibus, diploperigoniei, quoad insertionem thalamostemones. diclinià (relativa, nec absoluta quid. et corolla inferi s. hypogyni, saepe sexus ) dimorphi, rarius hermaphroditi, Perigonium duplex: calyx 5 utrumque persistens, hac ratione et ob corollae structuram coloremque plerumque quasi totum calycinum. Calycis pars impar plerumque antica. Aestivatio valvata aut imbricata, Androecium duplex, ra interdum depauperatum), rari multiplex, singulum trimerum (aut in indefinite polyandris plex. Filamenta aut ima bas sculo plus nus connata, aut prius omnino libera, vel altius connata ideoque quasi perigyna, in aestivatione erecta. Antherae versatiles, inter se liberae, quadrilocellares, biloculares, ri ime вй à dehiscentes. Pol- len pulveraceum, liberum, ellipsoideum, sublineare aut sphaericum, sulco perfossum. Gynoecium simplex, trimerum, rarius dimerum aut simplicissimum (haplocarpicum), car- Pidiis plerumque (sub anthesi) coadunatis, rarius distinctis. Ovulum solitaria axi fructus cernuum, in fructu trimero saepe duo abortientia carpidia, plerumque in um plex, tri-bi-rari erectum. vel ex Styli perbreves indivisi, tot quot m connati. Stigmata pariter simplicia, saepe con Fructus sim- ime unilocularis, aut raro triplex; drupaceus vel baccatus, tri-mono-dispermus. Embryo in peripheria albuminis locatus, monocotyledoneus, rostello centrifugo. Sunt igitur quoad essentiales characteres morphologicos Palmae: plantae arborescentes, loxines, lophorrhizae, monosteleches, monobla- Мас“), unigemmae; spadiciflorae, spathaceae; diploperigonicae, subcalycinae (homoeo- perigonicae), flore symmetrico, trimero, regulari; e toro diplo-polyplostemones; triplo- rarius diplo-aut haplocarpae, carpidiis monospermis; anospermae, albuminosae, embryone intra peripheriam albuminis monocotyledoneo. 2) Моюнду Theophrasto Hist. pl-L:cap. 9. $. 1. Мордддавто Rajus Hist: IL. p. 1351. 151 овро PALMARU M. FAMILIA PRIMA: ARECINAE. Ovarium constans carpidiis plerumque tribus, raro duobus, jam ab initio in unum connatis, ideo tri-aut raro biloculare, rarissime unico indeque uniloculare. Ovula in quovis loculo solitaria, rarissime bina, (interdum omnino deficientia in uno alterove loculo?), erecta aut lateraliter appensa. Fructus omnibus ovulis evolutis trilocularis aut profunde trilobus et quasi triplex, aut ovulorum abortu unilocularis, aut rarius bilocularis; baccatus aut tenuiter drupaceus. Stamina hypogyna. Flores in rhachi aut laevigata aut scrobiculata sessiles. Spathae plures, raro unica, rarissime nulla. Frondes pinnatae, aut pinnato-fissae, rarius bipin- natae. Pinnae reduplicatae. I. CHAY ¿DOREA. WILLD. Spec. plant. IV. I. p. 635. No. 1800. p. 800. MART. Palm. bras. р. 3. t. 3. — Nuxnezitania RUIZ et PAV. Prod, Fl. per. chil. р. 147. €. 31. Nuxwezia Willd. Spec. plant. IV. IL p. 1154. — Bonassi spec. JACQ. Hort. Schónbr. IL t. 247, 248. DIOECA. Sex ares, basilares. Frores ebracteati, sessiles. MASC. Сатлх cupularis, trilobus. Cororta tripetala, aestivatione valvata. Sram sex. RUDE illi. РОЕМ. Carxx tripart . Совотлл tripetala, aestivatione valvata, vel tridentata. RUDIMENTUM staminum nullum. Ovanicm triloculare. Bacca monosperma, (aut profunde triloba trisperma?). Atnumex aequabile. Емввуо dorsalis, basin versus (varia inde distantia) positus. Cavvex arundinaceus, annulatus. FRONDES terminales et laterales, pinnato-fissae vel pinnatae, pinnis rhachi sub- verticaliter adnatis, planiusculis. Sravrces parce et vage ramosi, infra frondium vaginas longiusculas sessiles , fructiferi corallino-rubentes, vel aurei. Sparuar membranaceae, in apice perfossae spadice succrescente, tandem in ejus pedunculo plus minus persistentes, Frores flavescentes aut eirescentes, Fhucrus globosi aut subglobosi, aut oblongi, minusculi, 1. CHAMAEDOREA ELATIOR. Tab. 126. Tab. В. Fig. 1. 2. Ch. ceolatis suhfalcatis utr is frondium eylindricis subtecto; petiolis brevibus teretiusculis, pinnis concinnis lan- ‚que acuminatis; spadicibus simpliciter. ramosis, infr rondes, foemineis erectis; baccis subglobosis. CHAMAEDOREA ATIOR, Mart. in Schlechtend: ca, Journal für die Botanik. Vol. 5. 1830. p 204. Raices e basi caudicis et stolonum propullulantes, cylindri testaceae , тиз. m albidae, subtilissime tomentosae, р filiformibus; al quae altius ex imis annulis pro siores, saepe quasi vermiformes, testaceo-fuscae ant fulvae, epidermiden apici dilaceratam, more radicu| tes; omnes demum in orbem ex parte epigaeum compactae. Слот erectus, duodecim pedes um flexuosus, су » diametro pollicari, annulis a lapsu frondi ииз, in superiore tres ad sex longi centibus magi obvolutus, epidermide glabra viridi et punctis albis adsper cente, In ima b saepe incrassatur in pugni molem, ibique sroLoxes emittit compresso-conieos, vestitos vaginis conicis oblique truncatis longitudinaliter nervosis et si 19 , subsimplices, pennam cygneam erassae, pallide 158 Harum vaginarum tres infimae plerumque omnino aphyllae sunt, quarta petiolum emittit pollicaris longitudinis compresso- teretem, superne sulcatum et terminatum lamina parvula, unguem et quod excedit longa, nunc obovata, bifida, nunc in pinnas nonnullas laterales secta, Fnoxoes in caudice laterales, deque eo fere angulo recto patentes, leviter arcuatae, ita dispositae, ut nona plerumque supra primam. Vagina spithamam et ultra longa, singula duo fere internodia obtegens, cylindrica aut supra nodum nonnihil ventricosa; longitudinaliter nervosa et striata, in dorso nervo paullo prominente obsolete carinata, parum oblique truncata et in orifi ventrali mox exarida, viridis cum punctis minutis albidis, tandem in ventre longitudinaliter dehiscens ibique marginem exsiccatum irregulariter lacerum monstrans, diutius persistens, tandem expallida et cinerascenti-testacea. Petiolus ratione totius frondis brevis, tres circiter pollices longus, teretiusculus, superne tamen leviter explanatus et ad or ginae sulco perbrevi excavatus. Rhachis frondium quatuor spithamas et quod excedit longa, inferne convexa, superne bifacialis, anarum bases lineis duabus parallelis vix scabris levissime sulcata. Pinnae in quovis latere 21— 30, concinnae, subpectinatae, arcuatim deflexae, sub angulo fere recto е rhachi exeuntes, infimae et summae suboppositae, mediae subalternantes, extimae, quae duplo fere mediis breviores, basi сөлінде, ope calli s. pulvini crassi coloris pallidioris in rhacheos faciebus superioribus longitudinaliter adnatae, spitham: mo pedem longae, lanceolatae, longe acuminatac, paullo faleatac, basi attenuatae, planae aut basi leviter reduplicatae, colore saturate viridi, sub lente tenuissimis punctis albidis adspersae, pereursae nervo primario utrinque acute prominulo, secundariis quatuor totidemque tertiariis, uti medius, albo-viridibus. Margo levissimus, et uti omnis planta glaberrimus. Зрлых inter spathas persistentes frondium superiorum proveniens, ad ramos usque vestitus sratus membranaceis, primo ancipitibus dein teretiusculis apice breviter bifidis, quarum infima in spadice masculo v 6 lineas longitudine aequat, secunda vix 10 lineas, tertia duos pollices, quarta ultra tres pollices, quinta quinque pollices. Pedunculus teretiusculus. Rhachis nonnihil flexuosa angulis obtusis faciebus concaviusculis. Rami simplices, quindecim ad viginti, tripollicares, teretiusculi. FLORES MASCULI absque bracteis sessiles. Catyx brevis, membranaceus, pallide viridis, leviter trilobus. Conorza lineam alta, petalis ovatis, obscure viridibus, basi pallidis. Sramixa vix longitudine petalorum, albida. FiLAwENTA filiformia, AwTHERAE ovato-oblongae. RuprwENTUM PiSTILLI. staminum longitudine, cy dricum. SPADICES FOEMINEOS non vidi. Frvcros secundum cl. SCHIEDE, qui hanc speciem detexit, est Bacca succosa, glabra, nigro-viridis, subglobosa aut globoso-subovata, magnitudine circiter Pisi. Spadix fructifer carnescens, ruber. Crescit in sylvis humidis calidioribus prope Barrancas de Tioselo, provinciae jalapensis, in imperio mexicano, пес non prope Misantla, Papantla et alibi, Fructus maturi mense Augusto et Januario legebantur. Audit haec species, и congeneres, lingua mexicana: Tepegilote (TepechilotI), et traditur, contra pleuritidem cjus partes (forsan spadices Sructiferos?) in usum vocari. (Tepechien mezicane est herba medicinalis, uti Verbena.) ICON. EXPL. Tab. 120. Chamacdorene elatioris stirps mascula et alia foominen in sylva sempersirente provincias ji rerum natoralium pictoro Асе, Rucrsas, Auge i plures annos regiones Brasiliae et Mexici pes regio, montibus altissimis, profundis vallibus до vastissimis planitiebus mirum in modum enim ibidem, uti omnes norunt, quoad coeli temperiem zonae sibi, tamquam radiis Phoebus exercet, aut arida est, aut ubi densorum saltou opulenti habitata: tierra templada nuneup inta, plantarum quoque indolem grados, sunt superpositae. Quarum infima, tierra cali xo refocllator, amoenissima fronde viret, et ferilissima exquisitorum forum feuetuumquo se obnoxia vicissitudini, omnia moderata continet, ideo incolis exoptissima et frequentius. is subjecta, nivis et frigoris haud expers, coeli temperiem extratropicam. vabitumque offert divers dica, quam immitibus umbra et ridet. Media vero, suavi calore fota et pluviarum saluberri Summa tandem, jam aliss affectat, immo, ubi in altissima montium ignivon prae зе forro solet. Hane ultimam, quam frigidam, tierra fria, salutare їп species in regione calida (altitudine supra Oceanum pedum 1 — 2500) habi © numero est Chamaedoreae genus in mexicanis (өгіз sat frequens, Cali а amant Не amina ехе ventis perflatur tumaltaosis atque hu sm aut inopem plantarum indolem еч, Palmae, nobile inter plantas decus, respuunt; contra complures bujus tant, aliae in temperatam (ad 6000 pedum alitudinem usque) adscendunt; quarum "ambram et rore aeterno madidam saltuum primigeniorum expetunt atque per rum, Filicum et Graminum arborescentium, quas quidem omnes profundas fauces torrentum frigidulos vapores quaerunt. Contuberni arto has expressas habos. Tab. В. Fig. I, et IL ju t, cum stolonibus et radicilis, frondium vaginis obvolutam. 2. CHAMAEDOREA SCHIEDEANA. та, 135. Tab. В. Fig. 4. 5. Ch. caudice remote annulato, superne frondium vaginis tecto; petiolis teretiusculis, pinnis suberispis oblongis vel oblongo - lanceolatis falcato-acuminatis, rhachi dorso fascia alba; spadicibus simpliciter ramosis infra frondes, foemincis erectis; baccis orato- globosis CHAMAEDOREA SCHIEDEANA, Mart. in Schlechtendal Linnaea. Vol. 5. 1830. p. 204. Caupex, qui napıcuranum eylindricarum fuscescentium denso caespiti, ex parte epigaco, innititur, in sex ad octo pedum altitudinem evehitur, cylindricus, circiter digitum crassitie aequans, rectus aut nonnihil flexuosus, distantia trium. quatuorve pollicum a lapsu frondium annulatus, infraque annulos nonnihil incrassatus, laevigatus, nitidus, viridis cum punctis parvulis albidis, in superiore parte frondium vaginis tectus. Froxpes in summo caudice laterales, ita dispositae, ut nona supra primam, sed plerumque pauciores vegetae adsunt, erecto-patentes, parum arcuatae, Vagina cylindrica, circiter spithamam Tonga, ideoque duos nodos plerumque obtegens, ad nodos nonnihil ventricosa, longitudinaliter sulcato-stríata, in superiore parte dorsali leviter carinata, carina colore albido-virescente insigni, qui color fasciae ad instar per petioli rhacheosque dorsum continuatur, lus quadri-sexpollicaris, subteres, superne tamen leviter applanatus. Rhachis inferne convexa, 159 sup facialis atque lineis inter bases pinnarum parallele decurrentibus scabra. Color petioli et rhacheos, si fasciam descriptam excipias, viridi is parvis albis. Pinnae subalternatim positae, imac et extimae sibi magis appro- ximatae, quam in specie praecedei us coneinnae, immo quasi crispulae, oblongo-lanceolatae breviter acuminatae, aut subrhombeae, juniores lato-lanceolatae cuspidatae, nonnihil inaequilatero -falcatae, mediae pedem longae, sesquipollicem ad tres latae, extimae breviores, obtusiores, semipedales, basi confluentes, firmatae nervo medio et duobus submarginan- tibus, inferne prominulis, secundariis quatuor ad sex et tertiariis inter eos minus distinctis, omnibus viridibus nec albis, sursum сопуехае, rhachi adnatae ope calli albo-viridis, qui inde a nervo medio ad marginem pinnae anteriorem usque mulo crassior est, quam in parte posteriore. Pinnae adultac e hoc callo facile solvuntur et decidunt. Compages r est, quam Си. ELATIORIS, color saturate viridis cum nitore. Spapices in hae specie frequenter jam e tertio saepius a terra annulo. Basi adnaseuntur, primum vaginis frondium omnino eooperti atque caudici sursum appressi. Delapsis frondibus erecti patent atque in sesquipedalem longitudinem exerescunt. Pedunculus spithamam vel pedem longus, teres, erassitie pennae eygneae, spathis arcte obvolutus, paniculato- ramosus. Rami simplices, octo ad duodecim. Squamae ad ramorum basin, ceu folia ramea, nulle, quorum loco callus minutus singulum ramum basi amplectens. Rhachis inter ramos subtetragona, faciebus concaviusculis. Вратиле quatuor vel quinque, ima unguem ad pollicem longa, secunda duos ad tres pollices, tertia tres, quarta quinque, quinta sex, omnes juventute compresso-subancip acutae et complete clausae, sucerescente spadice apice bifidae, laciniis triangularibus, altera postica altera y albo-y y, tandem sub anthesi exaridae circa pedunculum persistentes, ima tune angulis lateralibus promi- ipites, reliquis teretiusculis. Spabices MASCULI sesquipedales et longiores, simplicite mi sparsi е squamula parva transversa, patentes et praeserüm in planta culta, ubi omnia vegetiora et crassiora fiunt, penduli, tere- tiusculi, vel leviter angulati, obscure virides. Frores absque bracteis distinctis, ramis cireumpositi in spiris haud ita regularibus, sexto plerumque supra primum. Carxx perbrevis, cupularis, leviter tridentieulatus. Сопогга atro-viridis, PETALIS oblongis obtusiusculis subcarnosis concavis. Stamina corollam поп aequantia; FILAM subulatis basi carnosu- lis, актиктав erectis lincari-oblongis albis, pollen ellipsoideum, in cumulo album, summa quantitate per totum spadicem fundentibus. Sranıcıs FOEMINEI rami erecto-patentes, quatuor ad sex pollices longi, basi semiteretes, in superiore facie concaviusculi, antice compresso-teretes, uti totus spadix glabri et sub anthesi dilute virides, maturescentibus fructibus miniati, tandem coceinei. Frores in ramis spadicis sessiles absque bracteis et bracteolis distinctis, laxiuscule ita dispositi, ut nonus plerumque supra primum. Саух perbrevis, cupularis, foliolis transverse oblongis, extus basi callo tenui (tamquam. bracteae et bracteolarum rudimento?) iner Perara ( lato-oblonga vel orbicularia, concava, flavescenti- viridia, sesquilineam lata, margine sibi nonnihil imbricata, Imbricatio variat. Plerumque unum foliolum utrinque liberum reliquis incumbit, secundum hinc tegit inde tegitur, tertium utroque margine teg ia hine tegunt inde te- guntur. Ovanıum depresso-globosum, Jey obum. Ovuros in quovis loculo unicu versus affixum et oblique adscendens, obovato - globosum, loculun Sriwara tria sessi пега, conniventia, Bacci obovato-globosa, tres et quod excedit lineas alta (magnitudine Pisi), epidermide laevigata nitida, nigro-viridi, carne parca. Земех obovato-globosum, basi acutiusculum, lineas duas cum dimidia altum. Testa einereo-fuscescens, percursa rhaphe duplici impressa, hine ima basi oriunda, sursum directa et divergente, verticem non attingente, sed infra um (ventrale) latus deflectente, ibidemque haud multum supra basin definente. Embryo conicus, intra is dorsalem, quae a hilo lineam circiter distat, tectus operculo orbiculari, ex albuminis substantia facto, tenuissimo ambitu incrassato, medio umbonato. harum pinnarum firn proveniunt, 8а! insvei perne stigmatosa. Crescit hace species а detectore, viro cl. Schiede М, D., nuncupata, prope Jalapa et alibi in imperii mezicani syleis calidioribus profundis umbrosis humidiusculis. Floret per majorem anni partem. Fructifera observata mense Augusto. ICON. EXPL, Tab, 13 mexicani, a clarisimo pietore Ave. Habes Ме, benevole lector, iconem Chamaedorene Sehiedennae una cum Acrocomiae mexicanae in sylva imperii Ruorsoas exhibitum ‘Tab. Н, Fig. IV. Pars superior caudicis, eum spadico foemineo juniore. V. Basis caudicis, eum spadicibus altero fructifero, foccundatione hybrida per mat IV. 3. Ramus pollen Chamaeropis humilis affecto, altero Norigero. — ТҮ. 1. Ramus spadicis mascali Пойдег. IV. 2. Ramus spadicis fructifer. Omni apadicis, cu fructibus cassis, nonnihil auctus, ГУ, 4. Fructus hybridus, transverse dissectus, auctus. 3. CHAMAEDOREA ELEGANS. Tab. в. Fig. 3. o arcte annulato Ch. caudice abbreviato stric superne sulcatis subtus rhachigue dorso fascia albida, rhachi superne s acuminatis; spadicibus inter frondes lazis angulatis, foemineis duplicato-ramosis; corollis subglobosis. vaginis brevibus ovato-lanceolatis apice leviter auriculatis, petiolis. abra, pinnis coneinnis angusto-Ianceolatis utrinque foemineis tridentatis; baccis CHAMAEDOREA LEGA) , Mart. in Seblechtondal Linnaea. Vol. 5. 1830. p. 201. Rapıcvr.ae hypogaeae. Cavpex tres vel quatuor pedes altus, erectus, strictus, diametro sesquipollicari, annulis a frondium lapsu arctis quasi torulosus, colore viridi tandem fuscidulo, annulorum, qui duas ad tres lineas lati sunt, fusco et tandem cinerascente. Fnoxpes omnes terminales, erecto-patulae, leviter arcuatae, octo ad decem in comam amoenam, 80 . # ^ $ f 160 diametri circiter sexpedalis, conspirantes, singulae circiter quinque spithamas longae. Basis vaginans ex ovato lanceo- lata, quatuor ad quinque pollices longa, mox in parte ventrali omnino aperta, lato-carinata, margine extenuato membranaceo irregulariter lacero, superne in auriculae parvae speciem desinente. Petiolus rginalibus ad infimas pinnas usque circiter spithamam ad pedem longus, subtrigonus, inferne scilicet s vexus, superne planus et praesertim in postica parte sulcatus, dorso, uti vagina et rhachis, linea lata alba percursus. Rhachis inferne convexa, superne acute bifacialis, in angulo supremo inque lineis, quae per facies longitudinaliter decurrunt, scabra. Pinnae in quovis latere quindecim ad viginti, suboppositae, concinnae, pectinato-patentes, levissime curvatae vel deorsum conniventes, angusto-lanceolatae , utrinque acuminatae, mediae pedem longae, unguem, vix pollicem unquam latae, sursum decrescentes, summae dimidio minores quam mediae, confluentes, adnatae rhacheos faciebus ope calli oblongi, planae aut levissime reduplicatae. Nervus primarius utrinque prominens, scabriusculus, pariter ac secundarii et tertia i, pal- lidius viridis. Margo tenuissime membranaceus et scabriusenlus. Color saturate viridis. Srapices duos pedes longi, inter frondes persistentes enati, егесі. Pedunculus teres, pennam anserinam vel cygneam crassus, omnino tectus SPATHIS eylindr oblique truncatis, hinc breviter bifidis, membranaceis, longitudinaliter nervosis, Ima spatha duos, summa sex pollices metitur. Srapıx МА В CULUS laxus, e rhachi angulata ramosus. Rami plurimi, triginta ad quadraginta, angulo recto patentes, flexuosi, angulati vel subancipites. Frores laxiuscule, distantia circiter duarum linearum, dispositi, absque bracteis et bracteolis distinc Caryx cupulaeformi dimidiam Ji n altus, vi tus aut trilobus, lobis rotundatis, nervis versus medium loborum convergentibus percursis, margine extenu. ido. Perara flavida, oblongo-ovata, obtusa, lineam longa, concava, longitudinaliter nervosa. Sramısa longitudine fere petalorum. FILAMENTA basi subeoalita, subulata. Ахтнвнак lineari-oblongae, obtusiusculae, albidae. Різтпал rudimentum subtrigonum. SrApix FOEMINEUS laxus, praesertim junior, dum e spathis provenit, duplicato-ramosus, quatuor ad sex pollices altus. Rami subalterni, flexuosi, acute triquetri vel subancipites, ex ala folii ramei bre formis saepe defieientis prodeun- tes. Ramuli ramis similes, vix squ las ad exortum habentes. Слгух u floribus mascu Сокол pallide flava, trifida vel e coalitione petalorum tridentata, campanulata, ore contracto triquetro. Ритилом obovatum, leviter trilobum. Sticmara in unum compacta, sessilia Bacca globosa, ni limus, magnitudine circiter seminis Ciceris vel Pisi i subbi squama 7, statu immaturo, quo v = Crescit in sylvarum sempereirentium locis udis umbrosis, ad Barranca de Tioselo, prope Papantla et alibi in imperio mexicano: cl. Schiede. Culta cum antecedentibus in horto R. Monacensi observata. ICON. EXPL. Tab. R. Бір, Ш, Basis Palmae junioris jam ex i . Apex spadicis com alabastris, magnitudine aueta. marum frondium basi spadicem emittens. ШІ. 1. Spadix foeminess forens, Omnia generis species fructibus nigris est: 4. CHAMAEDOREA OBLONGATA: caudice annulato, apice, frondium vaginis oblique apertis tecto; petiolis teretiusculis basi sulcata, pinnis laziusculis oblongis. vel oblongo- lanceolatis falcato-acuminatis cuspidatis, summis con- fluentibus. saepe truncatis et erosis, rhachi dorso fascia alba; spadicibus simpliciter ramosis infra frondes, foemineis erectis; baccis. oblongis. Crescit cum Ch. elatiore in Barranca de Tioselo, Mesachica et Papantla: cl. Schiede. Species fructibus spadici concoloribus sunt: 5. CHAMAEDOREA CONCOLOR: caudice annulato, apice frondium vaginis cylindricis oblique apertis tecto; petiolis subteretibus basi canaliculatis, pinnis oblongis vel trapezoideis .falcato - acuminatis , extimis connatis; spadicibus Soemineis simpliciter ramosissimis laxiusculis erectis; baccis obovatis, spadici aureo concoloribus. Crescit in syleis temperatioribus inter Misantla et Cuesta grande de Chiconquiaco: cl. Deppe et Schiede. Huic proxima est, quam in nostri operis pagina З, descripsimus, 6. CHAMAEDOREA GRACILIS: caudice remote annulato, apice frondium vaginis cylindricis truncatis (есіп; petiolis semiteretibus basi sulcata, pinnis oblongo-lanceolatis falcato-acuminatis eel extimis subtrapexoideis, rhachi dorso fascia alba; spadicibus simpliciter ramosis infra frondes, foemineis laxe erectis; baccis spadici concoloribus ovatis obtusis. fragrans habet embryonem in dorsi parte medi concolor in ipso medi superiore, OBSERV. Embryonis positio in hoc genere valde varia, Ch j dorso, Ch. Schiedeana (figurae 12. et 13. in tabula nostra 3. i ptoris inverse sunt exhil prope basin seminis, Ch. gracilis inde paullo remotius positum. 161 I. HYOSPATHE. MART. Palm. bras. p. 1. t. 1. — LIN V. Gen, plant. edit. SPRENG. p. 284. No. 1472. MONOECA in eodem spadice. Spars duae, interior completa. FLORES cbracteatiz maseuli plerumque bini cujusvis foeminei. MASC. Caryx trifidus, cupularis. Cogorta tripetala, aestivatione valvata. STAMINA sex. RupmuNTUM різі. РОЕМ. Calyx tripartitus. Conouta tripetala, aestivatione imbrieata,*) Вортмвхтом staminum mullum. Ovarium triloeulare. SrrcwaTA tria, sessili. Bacca monosperma, Атвомех aequabile, Емввхо subbasilaris. Caunex arundinaceus, annulatus. Бпохрев terminales aut passim laterales, pinnato-fissae, pinnis verticaliter adnatis, planivsculis, (тёк reduplicatis). Spanıcrs simpliciter ramosi, infra frondium vaginas longiusculas enati, Sparnar membranaceae. Frores pallidi. Fmverus oliacformes. Ш. MORENIA. RUIZ et РАУ. Prodr. Flor. peruv. chil. p. 150. t. 32. LINN, Gen. plant. edit. SPRENG. р. 282. No. 1402, — Tab. nostra 140. 141. DIOECA. Srarnar plures basilares. Frores ebracteati. MASC. Слух cupularis, tridentieulatus. Conorza tripetala. Sramiva sex, distincta Rupmmexren різі. РОЕМ. Carxx cupularis, tridentatus. Совомл tripetala, aesti- ione valvata. Rupmexra staminum. Ovarium triloculare. SrrGwaTA tria sessilia Bacca monosperma aut profunde tri-biloba (quasi tres aut binae distinctae), lobo singulo monospermo. Емвпхо dorsalis, in лівозихе aequabil CavpEx tenuis, arundinaceus annulatus. ЕнохрЕЗ terminales, pinnatae, pinnis planis aut leviter weduplicatis, inermibus, laceigatis, glabris. ¡SPADICES infra comam verticillati, simpliciter ramosi, spathis-membranaceis, primum ramos. spadicis omnino obtegentibus, tandem in pedunculo persistentibus. Frores albi vel flavidi, Baccar olieaeformes. "n 1. MORENIA PEPPIGIANA. Tab. 140. 141. М. caudice humili; pinnis lanceolatis, acuminatis, rectis; floribus masculis (inodoris) albis. Palma, secundum schedulas clar. POZPPIGIT, speciei inventoris, cujus nomine eam grata mente eondecoramus, s. Caupex arundinaceus, sex ad decem pedes altus, cylindricus, diametro vix pollicari, epidermide glabra, laevigata, viridi. Fnoxoes sex, octo, raro plures, sexpedales, patentes et nutantes, abrupte pinnatae. Basis vaginans lanceolata, Ре- tiolus et rhachis inferne convexus, superne acute bifacialis. Pinnae subalternatim dispositae, distantia circiter pollicari, in rhacheos faciebus superioribus oblique adnatae, sicco statu facile exarticulatae, patulae, pedem et quod excedit longae, lan- ecolatae, acuminatae, basi attenuatae, medio lineas quindecim ad viginti latae, percursae nervo medio et lateralibus prioris ordinis quatuor inferne prominentibus albido-pallidis, basi, ubi rhachi adhaerent, callosis, nervis lateralibus secundi ordinis s. tertiariis quinque tenuioribus, filiformibus; glabrae, prima juventute in nervo subtus squamulis lepidotae deciduis fuseidulis. Srapices MASCULI ex articulo in caudice fere medio, verticillati, sex ad decem, erecti, albi, quasi eburnel, glabris - Penusceros basi semilunari cau matus, compresso-subanceps, spithamam, immo pedem longus, apice ramos floriferos quindecim ad viginti emittens. Rami primum erectiusculi, dein patentes, angulati, strictiusculi vel apicem versus flexuosi. Srariar omnes basilares, apice apertae, pedunenlum spadicis involvunt, plerumque quatuor vel tres, tenuiter membrana- сеге, albae cum tinctura virescente, longitudinaliter striatae, lanceolatae, oblique acutae, inferiores pollicem, superiores sesquipollicem ad duos longae. Hae spathae tandem irregulariter finduntur et supra insertionem dilabuntur, ita ut pedun- culus quasi manicis fimbriato-fissis munitus реге, usque dum, delapsis jam antea floribus, tandem decidat. Squamae 8. folia ramigera ad paniculae divisiones v interdum earum loco callus vel crista transversalis. Frores MASCULI per panieulae ramos ubique sessiles, absque bracteis distinctis, quarum loco interdum dentieulus minimus aut crista apparet. Слух parvus, lineae dimidium latus, ngularis, planus, tenuiter membranaceus, albidus. Сопол calyce quintuplo longior, carnoso-membranacea. Perata candida, ima basi nonnihil cohaerentia, lato-ovata, concaviuseula;. nervis percursa quinque simplicibus evanidis. Sawa sex, alba, ex ima corollae basi, vix lineam alta, quae petalis liter birimosae, Pollen, teste cl. POZPPIGIO, adeo erebrum, ut in vicinas plantas defluens pulvere albo farinaceo eas obtegat. Ритила RUDIMENTUM mi subglobosa cylindrieum, quam stamina brevius. Frores FOEMINEI in srapicmus solitariis aut geminis, parit li e medio caudice enatis, ejusdem ae masenli magnitudinis vel majoribus, sessiles, absque evidenti braetearum vestigio, singuli inter se unam ad duas lineas distantes, ideoque vix, uti masculi, sibi contigui, sexto plerumque verticaliter supra primum. Caryx cupulaeformis, lineam et quod excedit altus, in dentes lato-triangulares erectos breves secius, laeti Conorza ultra duas lineas alta, rotato-campanulata, tubo brevi eylindrico, limbo tripartito, laciniis ovatis ас in dentieulum perbrevem introrsum promissis, aestivatione valvata, alba. STAMINA mum е bas ac m sc са *) Aestivatio convoluto-imbricata, quam brevitatis studiosi imbricatam appellabimus, in hujus generis corolla foeminea non solum, sed e calyce foemineo quodammodo obtinet, Florem vivum describentes, illi calycem triphyllum, foliolis margine imbricatis, tribuimus; statu sicco vero, aut quum pistillum in perianthio nonnihil accreverit, imae partis coalitione calyx apparet tripartitus. Certi vero limites inter perianthium monophyllum et triphyllum in Palmarum foro in genere vix statuendi sunt, 81 162 sex adsunt cassa, minima, basi corollae adnata, ejusque tubo adpressa, filiformia, complanata, quae antherarum loco eristulam subtilissimam integram aut bilobam ferunt, saepe deficientem; his riLamesta cum laciniis corollae alternantia longiora, vix lineam longa, ea, quae corollae opponuntur, vix tubum longitudine aequantia. Ovantem obovato-globosum, superne leviter sexlobum, gibbositatibus binis singulo stigmati respondentibus, ima basi triloculare, loculis cum petalis alternantibus, ovatis, foventibus ovura solitaria ovata acuta erecta. Втуш nulli. Sricmara sessilia, deltoidea, facie interiore et margi- nibus ubique stigmatoso-papillosa, erecta, post grossificationem nonnihil revoluta, Baccat nunc tres in singulo flore evolutae, secundum cl. inventorem, (rectius forte bacca ad'basin usque triloba), nunc, id quod ipsi vidimus, васса unica evoluta, stigmatibus tribus hine in latus demissis ideoque excentricis notata, in perigonio sessilis, globosa vel elliptico- globosa, s pulchre coccinea sive colore fructuum Sorbi Auenpariae. Caro parca. Nucleus elliptico-globosus, basi in papillam minutam prominens, cum carne connatus. Tesra castanea, vestigiis faseiculorum vasorum nunc simplicium nunc ramosorum, a basi surgentium leviter sulcata, ArbUMEN corneum, durum, sol BRY parvus, coni ntra foveam dorsalem, basi seminis quam apici paullo propiorem, cujus quidem foveae locus areola circulari in testa denotatur. Crescit haec species in valle Huallaga fluvii, Provinciam Maynas. Peruviae perfluentis, prope confluentem Rio Chinchao, locis rupestribus, sylva densa impercia obtectis. Floret Decembri; fructus maturat Martio. Pöppig ICON. EXPL. Tab. 140. Morenia Póppigiana magnitudine vigesios imminuta in sylva aeterna densissima haud precal a vico Cuchero, а clar. amico Варта ibidem ad naturam delineata, vivisque coloribus expressa. Altas valles et mont m fonos obscuras, quas Huallaga favis, Rio do Huanuco scols dietas, parfait, do Poraino arduis montibus севем aquas ili ndi, чы dius Amazon advivwas, vae ad moria tempora botanici bis tantam sunt pere, primo quidem К Көші, dein vir nobis aneisimun Eaulanın Perrin, peregrinos indefessus audax, rerunque пала Vari а е Plantas regnorum Persio et Chilensis memorabiles inquirere ab Шаршы rege Je, annis 1730-1733; por Mille amnis quinquaginta ejes equts ost c Prieto, qu in онн ШЕ dits common карап fect messen, sed malas e Valles lae a навеки faventibus, deni " Se fasioram. ius, Pavostus ot Тамшы doctrina nobilis, li, lius impeditos itinera fecerant, Quos Mar et non solam plantarum ab Hispanis ibidem detectaram 6 numero est Palma hie depicta et detectoris n sole tropico, acre soloque semper шайдо imas alunt sylvas, perpetua fronde virentes, et incredibili luxurie ita contextas, ut hominibus ex p emetrabiles бам. Hace ferarum funesta Hoc Indorum, qui sunt e tribu Cholonum, velocium istorum et lncifogorom, latibulum, hominibus europaeis ingressa difficile atque periculosam, Attamen, өзі hanc regionem, maturae monstris et miraculis plenam, adire contingit, is ineffabili affcitor voluptate sectando et observando ea, quie nova ubique ocalis et auribus offeruntur. Magna plantarum multitudo insolita forma oculos strin n colorumgue diversitas, Mirabiles Carladoviens adsunt, genas plantaram summopere singulare, Aroideis affine tam folis amplis bifidis, qu в inusitata structura exeellens; per humidas muscosasque rapes greges consociatas vides, ita ut extensas plagas omnino inns reddant, Arbores Ше sese extollentes altitudine quidem et crassi a illis ingentibus sylvaram Primaovaram, quae ad Amazonum favium crescunt, multo superantur, sed tamen diversissimaram parasitaram consortio mirum in modam variegantar. Inmensos illos Amazonicarum sylvaram truncos lubenter viva saxa vocaveris; hos eontra humiliores tot Anthuria, P е, Cucurbitaceae, Passiflorao multaequo alias. Qus ingularam stirpium magni- tudine, et, ut ita dicam, fortitudine excellit, tantum que specieram facile videtar recompensare. Tanamorabiles ex ordine Filicum in Plagis illis invenies stirpes easque pulcherrimas, uti Acrostichum Hystrix, A. calophyllum, A. pachyphyllum, Polybotryam caudatam multasque alias. Quorum consortio modo Actinophyllum gaudet, dubiam sylvarum lucom extendit, modo Bragmansiae nobilis species, rosea Porno dicta, jus corollis roseis splendens, modo Bunchosia, aureis foram sertlis coronata, modo planta e Bombaccarum familia, comam umbellatam extollens, aut Scitaminearum nobile sylvarum ornamentum, quod syleadido foliorum viroro atque forem vividissimis coloribus mall alii cedit. Bignoniae pacviloras et Ficus microphylla per arborum caulices repunt, illao foram serta mectenter, hae lae gummosum fundentes, Inter arbores majores Inga quacdam praccellit, quae fronde tenerrima bipinnata altas quasi texit amooni viridarii speluncas. Cui ad latus Ficus speciem vides, Mata-palo incolis Molis et ingratae parasitam. Illa enim nudis tortisque truncis per vicinas arbores vagis ambagibus exerit, arctisque amplexibus cas compre dit, tandem enecat, et, ingentium serpentum in aura suspensorum imaginem repetens, tamquam imminentiam periculorum funestun praesagium, viatoris animo antea incognitum inen, Quum desiderio commotus, incre lenies, dum vultus in eoelum verteris, па altum adscendere coeperis, cacumina conspieis immensa, pyramidata, nullique mortali aut © schisto sunt edificati, atque ex parte tam laxi et n alias, easque quam maxime memorabiles, detexit, daedaleis ambagibus refertao et montibus а е in modam preeraptis cireumel ique in modam pracruptis cireumelasao. » паш singulis adaaseantar densiscino agmine a Amazonum regi vod folia magna et palo а in deseris his salibus omaia nora atque insolita pere li affectus tristitia, inter tot t nti ob oculos versentur, animus ineffab que incomprehensibilis naturao miracula равен, а montium altorum claustris arcte eirenmelusum t consuetudinis Quam quidem pavidao animae conditionem haud m im tali deserto! Si quidem o faucibus egressus in m, nisi Daedali pennis innitatar, superanda. Hi montos aut e saxo calcareo stabiles, ut vehementioribus hiemis imbribus snopius longe lateque solvantur; ingentes tunc trahunt ruinas, vastis tratübus nudum exhibentes solum, per plores annos omnis plantarum oroamenti expers, atque inter vividas uberrimao sylvae frondes nigro tristiquo colore foedum. Sursum vero vegetatio aliam indolem prae se ferre conspicitur. Hamiliores enim ibidem, licet densiss ;enios convallium saltus excipiunt. Сеја де la Montanna hace arboram ida aéreque purioro fesento, Morenia nostra dilabi » ibidem inter fruticeta densa, ad saxa declivia et torrentum ripas caudices erigit, et tam fr sam eburneorum candore mentem botanophili, haee remota naturae miracula crut ao, sylvae incipiunt, quae actas humilior audit, Cajas quidem in re imaram faucium decora bi one, coeli tomperio est. Palma pulcherrima, gracilis, suavi frondo diam hilari coma baccaram rabrarum splendore et is, summa admiratione perstring — quae inter ме айай voluptate. Tab. 141. 1. Spadix masculos floridus, и initadino natura Ejusdem petalum. 6. foeminens Moridas, n 4. Ejusdem ramulus parum auctus, 2. Floris maseuli calyx, 3. Flos wascalus expansus men а facie. 7. Stamen a dorso. 8. Corolla expansa cam staminibus et pistilli rudi- a basi visus. 4. Flos masculos a latere visu шеше. Omnia magnitu на IL S iitur pars rhachoos frondis, cum duabus pinnis. 1. Ramulus foemineus Moridus, nonnihil auetus. 2. Petalom. 3. Calyx, 4. et б. Flos apertus. 5. Pistllum. 7. Petala duo cum staminibus cassis. 9, 10, Stan 41.12. Rhaphides ex ovario. Omnia aucta, HI, Spadix foemineus fructifer, maga. mat. 1. Васса. 2. Nucleus. 3. Idom vertcalitor dissectos, mago. matur 4. 5. Mem uetus. 6, Fructus in perigonio trilobus, lobo altero solum evoluto, mago. aucta, 7. Меш a basi dissectas, ut ovala non evoluta onepectam veniant: Altera Moreniae species ita phrasi diagnostica definienda vide MORENIA FRAGRAN masculis. (odoris) Slarescentibus. candice elato (ex Ruiz et Pa ғ pinnis lato lanceolatis, falcato- acuminatis; floribus MOR. ГА FRAGRANS, Ruiz et Pay. Syst. Veget. Florae peruv. et chil. L p. 209. Spreng. Syst. Veg. IL. p. 137. Secundum specimina Меса a el. PAVONIO dono data, quae coram habeo, species videtur a Moren nonnihil latioribus (quae pedem longae, medio fere duos pollices latas invenio), versus apicem paullo magis inaequalibus et falcato- acuminatis, spadicum masculoram spathis majoribus, floribus, quos „fragrantes“ dicunt auctores Florae peru. chilensis, ni fallor, paullo majoribus et flavescentibus, baccis denique, quas saepenumero omnes in perianthio evolutas observo, ova Püppigiana diversa: pinnis Crescit in Peruvia, in Munna nemoribus inis 163 ТУ. KUNTHIA. НОМВ. et BONPL. Plant. aeq П. p. 128. t. 122. HUMB. BONPL. et KUNTH. Nova Gen. et Spec. plant. Г. p. 243., edit. min. p. 303. — LINN. Gen. plant, edit. SPRENG. p. 250. No. 1303. — Tab. nostra 142, MONOECA in distinctis spadieibus. 8РАТНАЕ plures basilares. Frores vix bracteati. Canxx trifidus. Cororta tripetala, MASC. Sramiva sex fere distincta. Газтилл rudimentum. КОЕМ. Ovarıcı triloculare. Ѕтісмата tria sessilia. Ћирімехтом staminum nullum. Bacca monosperma, Емвнхо basilaris, in albumine aequabili CAUDEX et FRONDES ий in MORENIA. Srarmar super spadicem simpliciter ramosum persistentes. Fro- RES albi, OBSERVATIO. Genus, nostra quidem sententia, MORENIAE ita afine, ut sexus distributione monoeca, nec dioeca, poti quam floris et fructus indole ab illa recedat. 1. KUNTHIA MONTAN. Tab. 101. Fig. 6. 7. Tab. 142. КОХТИТА MONT: р. 243., e VA, Humb. et Bonpl. Plant. aequin. If. p. 128. t. 122. Humb. Bonpl. et Kunth, No - min. р. 303. Kanth, Synopsis Г. p. 305. — Spreng. Syst. Veget. IL. p. 19. gen. et spec. plant, 1. RavicuLar fusiformes, perpendiculares, duas ad quatuor lineas crassae, tri- ad quadripollicares, fibrosa, inter- ә uti Palmis solemne est, tandem evanescentibus. Caupex in viginti circiter pedum altitudinem evectus, diametro ri, cylindricus, glaber, epidermide cinereo-grisea laevigata aut parco nodulosa, annulatas, annulis parum. impress fuscis, tres ad quatuor lineas latis, internodiis infimis pollicem, superioribus sex ad octo pollices longis, summis flavo- virescentibus. FroxDes terminales, leviter arcuatae, quadripedales, pinnatae, glabrae. Basis vaginans cylindraceo-lanceolata, ns in petiolum semiteretem. Rhachis inferne convexa, superne bisulcata, angulo inter sulcos acuto, striata. Pinnae patulae, in media fronde suboppositae, faciebus rhacheos concavis oblique adnatae, spithamam aut pedem longae, medio 15 lineas latae, lanceolatae, acuminatae, vix ac ne vix quidem faleatae, margine scilicet inferiore nonnihil со vexiore, firmatae nervis primariis tribus ad quinque, in utraque facie prominentibus, pallide flavescenti-viridibus, cum totidem secundariis tenuioribus alternantibus, laete virides, subtus pallidiores. Sravices diversi sexus infra frondes е caudice progrediuntur, secundum cl. BONPLANDIUM in una eademque stirpe, affixi manubrio brevi semilunari, Pedunculus compresso-anceps, arcte vaginatus врлтнїз quinque ad octo (quinque ego quidem vidi) coriaceis, tubulosis, compressis, quarum. extimae bi-tripollicares in apice acuto mox aperiuntur et bilidae evadunt, sucerescentibus interioribus cum spadice, interiores duplo longiores, non nisi sub anthesi aperiuntur. Omnes post anthesin diutius persistere videntur. SPApix e pedunculo com- presso, spathis tecto, abiens in rhachin in ramos plures subsimplices teretiusculos sparsos divisam. Frores MASCULI, quos auctores laudati hermaphroditos nuncupant, dense conferti, sessiles, bracteis minimis subulatis aut dentiformibus muniti, lineam alti, Слілх tenuiter membranaceus, albo-virens, trifidus, laciniis ovatis acutiusculis. Perata albida, ovali- oblonga aut ovata, acutiuscula, tenera, carnoso-membranacea, nervis paucis notata, quam calyx triplo longiora. STAMINA sex, quam petal longiora: riamenris subulatis, basi fere inter se liberis; axruents linearibus, bilocularibus. Ритила RUDI- > stamina longitudine aequans, basi (in parte ovario respondente) ovatum, sursum (in stylo) trigonum et (stigma- tibus vix distinctis) tridentieulatum. Srapıx FOEMINEUS cum paucissimis floribus mihi visus. Cl. BONPLANDIUS haec de it: Carxx campanulatus, denticulis tribus vix dimidiam corollam longitudine aequantibus. Cororta uti in masculis. null. Ризтилл ovam ovale; STYLUS nullus; sriGMATA tria acuta revoluta, Bacci, quam immaturam vidi, in npliato, leviter trilobo coriaceo inque corolla plus minus dilacerata sessilis, exhibet stigmata excentrica, basi appro- ximata, quorum duo inferius, tertium superius positum, secundum cl. detectores globosa, magnitudine drupae Pruni sj nosae, epidermide viridi, in carne tenui monosperma, ALBUMEN са um, solidum. Enunyo basilaris, cylindricus. Crescit in imperio novogranatensi, intra primum et secundum gradum latitudinis borealis, in montium Cordilleras dictorum adscensu occidentali, locis temperatis, ibidem Canna de Та Vibora dicta, atque, nisi Indi, qui caudices nobis emendos apportarunt, mentiti fuere, in syleis quoque ad Rio Negro intra primos gradus latitudinis australis. Caudicibus igne exustis illarum regionum Indi utuntur pro fabricandis tubulis, quibus sagittas parvas venenatas halitu propellere solent. Contra serpentum venenosorum ictum inter illos egregium praedicatur remedium succus caudicis saccharinus aut masticatione elicitus et deglutitus aut vulneri externe applicatus. Cfr. Humboldt et Bonpland 1. с. ICON. EXPL. Tab. 101. Fig. 6. Pars eaudicis, Fig. 7. Altera cau Че pars secundum longitudinem dissecta. eris, 2, Spadix foomineus, delapsis pluribus floribus. M. n. III Ramulas masculus, nonnihil » m. n. d. Flos masculus. Petalum. 4. Corolla cum staminibus absque calce. Androecii pars cum pistilli radi ientum, expansis stigmatibus. 9. 10. Flos foemineus. Omnia varia magn. а. 11. Васса in ramulo. 12. Bacca horizontaliter dissecta. 13. Васса verti 14. Nucleus. Fig. 11—14. magn. natur., 12.13. et 14. ex icone Humboldtiana mutuatae. 82 Tab. 142. 1. Spadix masculus floridus, spath auctus, ТУ. Spadix fructifer. V. 5. Stamen. 6. Androeci Pars п heos cum pinn Calyx a dorso. мо, 5, Pistilli radi liter dissect У. HYOPHORBE. GAERTN. Fruct. Sem. II. p. 186. t. 120. — Senis. COMMERS. MS. in Mus. paris. asserv. Vol. II. (1770, 1771.) ex parte. DIOECA (ex Comme x .), spadicibus, aliis flores solummodo masculos, ай seulos cum interspersis pau- cioribus foemineis ferentibus. Sparma unica basilaris (aut plures?). Frores subebracteati. Caryx trigono-campanulatus, trilobus, lobis nonnihil imbricatis. Conorza trifida, aestivatione valvata. MASC. Втазиха sex, basi vix cohaerentia. Rupi- мехтом рвйш. РОЕМ. Всргмехтом staminum cupulare sexfidum. Ovamum triloculare, mara tria sessilia, Bacca monosperma (aut interdum triloba et trisperma?), stigmatibus excentrieis. Емвихо verticalis, in л (ех Gzurx.). Capex arundinaceus, annulatus, Froxoes pinnatae, pinnis planis aut nonnihil reduplicatis. Sravice citer ramosi, infra frondes, spathis membranaceis basilaribus solitariis (есі pluribus?). Frores albidi. Вассав formes. (Habitus ARE CAE.) 1. HYOPHORBE COMMERSONIANA. ‘ab. 143. Fig. 1. Tab. 154. HYOPHORBE INDICA, Gäxtn. Fruct. Sem. II. p. 186. t. 120. auctoritate ill. Adr. de Jussieu, qui SUBLIMIA VILICAULIS, spadice inermi, fructu subrotundo tuberculosoz vel spadice foliisque inermilus, fructibus subrotundis verruculoso-tuberculostr, Commerson MS. cit. Vol. lI. p.67-69. Ejusdem Palmarhum volumen ibidem asservatum 1.44 —47. 4 LU! Spreng. Syst. Veg. И. p. 139. Cavpex diametro 4—6-pollicari, 30 pedes altus et altior, cylindricus, laevigatus, annulatus, basi incrassatus. Frox- pedes longae, medio pollices duos cum dimi inferne convexis superne acute bifacialibus secun- nuibus filiformibus, omnib rne pallidioribus. rrhoso-tortae, albidae, e cellulis elongatis conflatae, quenter obviae; praeterea aliae parvae irregularibus свомихе simpli- olivae- fructus et icones contulit latae, acutae, firmatae nervis primar dariis ternis vel quinis et tertiariis mul Paleolae s. squamulae saepe tres ad quatuor 1 sursum saepe dilatatae et quasi fimbriatae in nervis p jeas longae, lineares, iis et secundariis fr albidis, vix nisi sub lente composita rite cons] oblique adnata, ita ut reduplicatas recte diceres. Srapix m longior. Pedunculus compresso-anceps, flexu rentem productus. Rami inde prodeunt octo i, inferne nudi et rectiusculi, superne flexuosi et floribus adspersi, glabri, pallide vi ur, quum in ipsa manubrii basi cicatrix. conspiciatur linearis, а spathae lapsu orta, for Hyospathis. (Plu in icone Commersoniana.) Fronrs sessiles et quasi ebracteati, quum bracteae ita rh ipplicitae eique innatae sint, ut eas plane deficere haud male dixeris. Masculi multo numerosiores, ni fallor, certos spadices, eosq ores, exclusive ocupantes, in al s foemineis versus ramorum partes post «ctis proveniunt. Florum dispositio quam maxime ingularis, floribus scilicet plerumque quatuor ad sex pluribusve, interdum binis aut ternis, in linea subyerticali sibi superpositis, earum ordine. Frores MASCULI vix sesquilineam longi. Слух dimidiam lineam longus, 1 trigonus, trilobus, lol › dorso gibbosulis, quorum alter utroque margine liber est, roque margine tegitur. Color calycis albidus, substantia tenuiter membranacea. Conor linea paullo Peraza obovato-oblonga, utrinque acutiuscula, concava, aestivatione valvata, versus apicem monnihil incrassata, nervis subsenis percursa, albo-vire icem olivaceo sunt colore. Sramıya sex, inter se libera, neque, nisi ope substantiae in flore basilari leviter conjuncta, ЕпАмЕхтА quam corolla nonnihil breviora, subulata. Амтивдав ovatae dorso affixae, in aest is omni longitudine bivalvibus. Pollen ovatum, rima unica dehiscens. Ретилл qm videtur, e tribus carpidiis abortivis connatum, longitudine staminum, ovario ovato, stylo triquetro, stigmate ngulari. Frores FOEMINEI qu сан paullo mi Catyx omnino uti in masculis. Ретагл ovata, acutiuscula, crassiuscula, nervisque ideo minus distinctis firmata, flav apice olivaceo-virescentia. STAMINA STERILIA, mutata in cupulam p haud ima basi sed paullo altius adi dentatam, dentibus qui cum corolla alternant nonnihil longioribus. Ризтилдиц ovatum, superne constrictum, tibus munitum, in fundo triangulari tr cum pau absque certo distantiae harum li y noi us triangularibus, cum petalis alterna duo aborüva. Bacca olivaeformis, tüvorum reliquis hinc ad latus baseos notata, seilicet monosperma. Epidermis laevigata, viridi-olivacea. Caro albida, fib tum, 7—8 lin, longum, testa tenui, membranacea obi ad verticem usque decurrente (vel a vertice in alte Ewnnro mihi non visus, secundum COMMERSOMUM et Crescit in insula Borbonia: Commerson, Bory de 8. Vincent, Neumann. ICON. EXPL. "Tab. 43. 1. Pinna, rhacheos part adnata, et spadix masculas, magnitudine naturali, — 1. Flos masculus. 2.3. Fjasdem calyx. 4. Ejusdem corolla. 5. Ejedem stamina. 6. Staminum complexus aportas, cum radimento pistilli. 7. Samen а dorso visum. 8, Pollen, e planta diutius ersleata et siceum et aque infusum. depictom. 9, Flos foemineus, 10. Corolla aperta, cum copula staminea, 11. Рамат, 12, Orari sectio transversalis, 13. Flos cum pistillo тосмо. 44, Piillum grossificatum, verücaliter apertum, cujus in loculo evoluto ovulam conspicitur. Omnia зада magnitudine aucta. 15. Васса, cum loculi duobus now охо, in perianthio, 16. Васса, oxtracto nucleo. 17. Nucleus. Fig. 15—17. magnitudine naturali. 18. Palea foli, a. 19. Bacen. 21. Nucleus. 22. Idem verticaliter dissectos. 19—22 ad icones Commersonianas m. n. repetitae. Tab. 151. Palma integra, secundum iconem Commersonianam repetita. WEN ота- haphe umbilicali filiformi (hine, vel utrinque?) a basi pergente?) notata, Авомех aequabile, album, cartilagineum, » Eadem rerticliter dissecta. 165 VL BENTINCKIA. BERRY Manusc. in ROXBURGHII Florae indicae vol. Ш. p. 621, MONOECA in diversis spadicibus. Sparia simplex. MASC. Слух tridentatus. Comorta tripetala, STAMINA sex. FOEM. bibracteolati. Catyx et сокола uti in mare. Rubmenra sex staminum. Ovantux triloculare, loculo unico fertili. Bacca sphaerica succulenta, monosperma. Емввүо in basi albumini Caunex arundinaceus. FRONDES pinnatae. SPADICES decompositi, laterales. infra frondes. 1. BENTINCKIA CONDAPANNA, Berry 1. с. „Palma elegans, gracilis, viginti circiter pedum altitudine. Froxpes pinnatae uti in Cocoe nucifera. Spatha uni- versalis, univalvis. Srapices magni, quorum el. Berry alios observavit masculos, aut masculo-hermaphroditos (7), alios foemineos.“ Roxnurcu. 1. c. Ill. p. 621. Crescit in montibus prope Travancore. Floret Junio, fructus maturat octo ad novem post anthesin mensibus, — Reliqua ignota. VII. LEOPOLDINIA. MART. Palm. bras. p. 58. t. 52. 53. LINN. Gen. plant, edit. SPRENG. p. 284. No. 1471. MONOECA in eodem spadice paniculato-ramosissimo. Srarma nulla (cognita). Frones in foveis ramulorum sessiles, bracteati et bibracteolati, bracteis saepe inter tomentum spadicis delitescentibus. Caxyx triphyllus, foliolis imbri- catis, Совомл tripetala, aestivatione valvata. MASC. Sramiva sex. FOEM. Ruomesrun staminum nullum. Ovarıum triloculare. 8тісматА tria sessilia. Bacca drupaeformis, monosperma, sarcocarpio e fibris ramosis lignescentibus. ALBUMEN aequabile. Емвнхо versus basin dorsalis. CaupEx mediocris, fibrillitio reticutato eircumtextus. FRONDES terminales pinnatae, pinnis reduplicatis. Spanıx ramosissimus, tomento ferrugineo dense obductus. Fronzs minimi, rubelli, facile defluentes. Bacca compresso - globosa, Havovirens. ҮШ. EUTERPE. MART. Palm. bras. p. 28—34. t. 28—31. (их GAERTN. Fruct. Sem. I. p. 24, t. 9. Е 3, nec П. p. 269. t. 139. £4.) LINN. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 285, No. 1475. MONOECA in eodem spadice. Flores in serobiculis sessiles, bracteati, masculi plures in parte ramorum superiore vel bini ad singulos foemineos. Srarıra duplex, interior completa. MASC. Carxx triphyllus, foliolis imbricatis. Conorza tripetala, aestivatione valvata, Sramıya sex distincta (aut in toro solummodo confluentia). RubimenTOm pistilli. FOEM. Carxx triphyllus et соно tripetala, convoluto-imbrica. RUDIMENTUM staminum nullum. Оулвгом triloculare. Sricmara tria, sessilia Bacca stigmatibus excentricis coronata, grumosa, fibrosa, monosperma, endocarpio tenui mem- Ъгапасео cum nucleo connato (ideo Canyox). ALBUMEN ruminatum. Емввхо in fructu lateralis aut subbasilaris. Сапрех elatus, gracilis, laevigatus, annulatus. Froxpes omnes terminales, petiolis basi longe vagimantibus, pectinato - pinnatae, pinnis acuminatis. Этартскз infra frondes, simpliciter ramosi, ramis fructiferis dicaricato-patentibus, indumento granuloso aut furfuraceo fuscidulo aut albo superducti. Ѕрлтиле membranaceo-coriaceae. Frones, praesertim inferiores s. foeminei, bractea distincta et bracteolis duabus oppositis suffulti, ochroleuci aut rosei Fructus globosi, violascentes. IX. OENOCARPUS. alm. bras. p. 21—27. & 22—57. LINN, Gen. plant, ed MART. P SPRENG. p. 284. No. 1474. MONOECA in eodem spadice. Frores in serobiculis sessiles, absque bracteis distinctis (bracteis rhachi coalitis), maseuli gemini foemineos stipantes, aut antice solitarii. Sparma duplex, interior completa. MASC. Carxx monophyllus, tripartitus, laciniis carinatis (sibi non imbricatis). Сокола tripetala, aestivatione valvata, Stamina sex distincta (aut in toro solum confluentia). Rupınexrum різі. FOEM. Catyx triphyllus et conorza tripetala convoluto-imbrieati. Rupr- метом staminum nullum. Ovarıum triloculare (mox uniloculare). SrrcMATA tria sessilia. Bacca stigmatibus excentricis coronata, grumosa, fibrosa, monosperma, endocarpio chartaceo cum nucleo connato (ideo Camrow). ALsumeN ruminatum aut radiatum. Embrxo in fructu exacte bi . Cavprces alti, annulati. ЕтохрЕв omnes terminales, pinnatae, pinnis suberispis. ¡SPADICES infra frondes sim- pliciter et fastigiato-ramosissini, ramis pendulis, tomento granuloso fusco tenui obducti. бтатнав lignescentes. FLORES ockroleuct. Baccar orales, obscure violaceo-rubentes, pruinosae. OBSERV. Loculi tres in hoc genere et in praecedente facile observantur, attamen ovulum solum unicum saepe adesse videtur. 83 X. OREODOXA. th. Кота Gen. et Spec. pl. I. p. 243. vel p. 304. (edit. minor.) WILLD. KUNTH in Humb. Bonpl. Ki МОХОЕСА in eodem spadice. Frores sessiles, bracteati et bibracteolati, masculi in superiore spadieis parte, bini ad latera cujusvis focminei in parte inferiore. Велти (e KUNTHIO monophylla, potius) diphylla, interiore completa. MASC. Carxx triphyllas, foliolis imbricatis (coalitione tandem subinde tripartitus). Peraza tria, aestivatione subvalvata. Sramixa sex ad novem (127). Rupmestun "OEM. Carxx mar Rupmmexta staminum in cupulam sexdentatam conna sarcocarpio grumoso-carnoso tenui, endocarpio erustaceo, cum semine utroque latere connato. SEMEN hinc vasorum cicatrice radiata, мавхо subbasilaris, in лъвезихв solido aequal Palmae procerae, caudice gracili annulato. Froxpes pinnatae, petiolorum parte basilari cylindrica longe vagi- nantes, pinnis pectinatim expansis, apice inaequaliter bifidis, lacinia postica minore. Srarna interior sublignosa omnes spadicis ramos involvens, centre aperiunda. Frores pallidi, bracteis minutis. Fruerus ovales. OBSERV. Ovaria recentia dissecandi occasio deerat, ita ut de interna hujus organi structura nil certi possum praedicare. In siccis ovulum unicum vidi. 1. OREODOXA OLERACEA. Tab. 156. Fig. 1. 2. Tab. 163. 0. caudice elato aequali; pinnis linearibus longe acuminatis apice bifidis; spadice paleis siccis laciniatis albis scobiformibus deciduis densissime tomentoso; drupis oborato-oblongis subcurvatis, areola vasorum in semine oblonga. Palmeto royal, Rich. Ligon. Hist. of Barbados (Lond. 1657), gallice in Recueil de divers Voyages en Afrique et Amör. Par. 1674. p. 125. ssq. cum icone, — Palmiste franc, Rochefort Hist. nat. et mor. des Antilles. 1058, p. 61. Labat Voyage. 1. p. 420. Oexmelin Hist. des Avent. Flibust. (Trevoux 1744.) 1. p. 339. (ex parte) — Palma nobilis, Raius Hist. IL p. 1261. Ш. Den- drol. I. р.1. — Palma altissima, Mill. Lex. n. 4. — Palma americana farinifera et papyrifera excelsissima, Plik. Almag. p. 275. hue pertinere videretur, secundum plurima, quae adducit auctor synonyma, sed quae sequuntur „fructu parco racemoso rotundo, nucleo instar nucis moschatae variegato“ potius ad Euterpen oleraceam nostram, vel ad affinem speciem quamdam, referenda sunt, — Palma altissima, non spinosa, fructu pruniformi racemoso sparso, Sloane Hist, p. 115. t. 215. Cat. p. 176. — Cabbage Tree, Palma mazima, Hughes Nat. Hist. of Barbados, p. 107. өз. cum icone. — Bancroft Natur. Hist. of Gujana p. 50. — Palma caudico altissimo, ad imum turgido; pinnis inferno vaginantibus, foliis angustis veplicatis fructu minori, Patr. Browne Jam. (edit. 1789.) р. 342. excluso synonymo Rheediano. ARECA OLERACEA, Ja pro EUTERPE hal Amer. p.278. t 170., edit. pictae p.135. 1.235. perperam a nobis antequam fructus examini subjecissemus in hujus operis p. 34., ubi alia nonnulla synonyma conferas, excluso Plukenetiano. EUTERPE CARIDAEA, Spreng. Syst. Veget. IL. p. 140. No. 4. Rapicunae numerosissimae, subsimplices, су ае, fuscae, erassitie circiter di mi, plures pedes longae et saepe in solum, praesertim arenosum, alte descendentes, in conum densissimum, ex parte epigacum, confertae. Слирех tandem centum et triginta pedes altus, cylindricus, sursum sensim nonnihil attenuatus, basi in stirpe adulta sex ad septem pedes circumferentia aequans, ibique nonnunquam ita incrassatus ut quasi immensum bulbum prae se ferat, unde superior ejus pars gracilior protruditur, ad annulos, qui 2, 3 vel 4 pollices distant, parum impressus. Cortex tenuis, tandem instar chartaceae laminae deciduus, lineolis ramosis verticalibus insculptus. Annuli planiusculi parum. obscurius colorati, in latere dorsali 12—15, in ventrali 6 lineas lati. Lig n ре pallidum, fibris nonnihil obscurioribus, nigrescens et summae duritiei, intus medullosum. Fmoxprs, si ex cicatricum positione recte conjicere valeo, ita ier in caudice dispositae, ut sexta verticaliter supra primam, amplissimae, in stirpe adulta ad viginti pedum longi- tudinem excrescentes, omnes terminales, patentes atque comam constituentes gracilem, ventis facile agitatam et quasi fluetuantem, tantae elegantiae, ut, quum caudex simul ob altitudinem et simplicitatem adspectus sit nobilissimi, omnes peregrinatores eo consentiant, pulcl omni terrarum orbe non posse inveniri, Basis vaginans cylin- drica, sursum nonnihil attenuata, diametro in stirpe adulta fere pedali, saturate viridis, in parte ventrali, ubi tandem discinditur, tenuis, vix charta pergamena crassior, in dorsali lignescens, lineam et quod excedit crassa, striata nervis frequentibus parallelis versus medianam lineam convergentibus indeque carinam obtusam formantibus, in interiore facie magis prominentibus. Harum vaginarum arctissime sibi in cacumine arboris circumvolutarum tres aut quatuor extimae faciem exteriorem offerunt viridem, quae illas ordine excipiunt colore sunt vivide citrino, intus omnes albae sunt et exsiceatae testaceae. Intimae molles, tenues lamellas exhibentes utrinque albas, edules sunt et brassicam sie dietam pal- marum sistunt, Peduneulus e vagina producitur basi 4 pollices latus, sursum circa 20—25 longus, semicylindricus et profunde canaliculatus, margine acutus. Rhachis inferne convexa, superne sulco e pedunculo continuato excavata, quem margo ambit postice acutus antice magis magisque dilatatus et in facies laterales concavas excurrens, quibus pinnae enaseuntur. Sulcus autem medius, postice omnino concavus, antice planior fit et in medio dividitur crista, quae tandem magis elevata in facies duas superiores planas angulo acuto convenientes producitur, ita ut rhacheos pars antica trigona fiat, faciebus superioribus planis inferiore convexa. Pinnae in quovis latere plurimae, ad ducentas usque, e pulvino inerassato exeuntes, imae et summae distantia subaequali dispositae, mediae nonnihil aggregatae, binis, ternis, quaternis tando 167 aut quinis in quovis grege, horizontaliter patentes, directione tamen, praesertim in iis, quae aggregatae sunt, non aequali, sed posticis in quovis grege plerumque altius surrectis, quo fit ut habitus frondis, licet in genere pectinatus, aliquid erispi tamen induat. Longitudo pinnarum mediarum ad tres pedes usque, latitudo media sesquipollicaris; imae et extimae mi- nores. Forma sunt angusto-lineares, basi attenuatae, longe acuminatae, apice bilidae secundum nervum medium. Sunt hae laciniae terminales in pinnis junioribus vix pollicem longae, in adultis quatuor ad octo, nec integerrimae, sed iterum sectae in similes Jacinulas nonnullorum pollicum longitudine. Nervus medius erassiusculus, in utroque latere promi- nens, inferne paleolis linearibus testaceis, tandem fuscidulis adspersus. Nervi secundarii quaterni aut seni pallidiores, cum tertiariis nonnihil angustioribus alternantes. Color vivide viridis, in inferiore facie nonnihil glaucescens, Puncta albida, praesertim in inferiore facie pinnarum, minima, sub lente conspiciuntur. SPavix infra frondes e summo cacumine caudicis, pedes duos cum dimidio ad tres longus, decomposito-ramosus, ab initio totus obvolutus, praeter imum peduncu- Ium, qui basi subeireulari adnascitur, spatna, uti videtur, duplici, interiore cylindrica, utrinque attenuata, in cuspidem quadri- pollicarem. contracta, lignescente, tandem parte ventrali longitudinaliter aperiunda. Pedunculus spadicis teretiusculus, diametro fere pollicari, secundum longitudinem leviter sulcatus, infra ramorum ortum nonnihil incrassatus in cristam transversam quasi loco foliorum rameorum in margine acute membranaceum promi primaria sursum inter ramos deliquescens. Rami primarii ima basi fere digiti minimi erassitie, compressi, intus concavi extus conve iusculi, duas ad tres spithamas longi, ramos secundarios sparsos exserentes, inter cos nonnihil flexuosi, atque ad has divisiones pariter ac pedunculus communis in callos intumescentes. Rami tertii ordinis terni, quaterni, quini aut plures, in superiore spadicis parte subs tres ad sex pollices longi, teretiusculi, basi vix lineam crassi, superne attenuati, recti aut, prac- sertim inferne, fl Frores inde a basi fere ramulorum sat dense dispositi, in areola elliptica planiuscula, quam a latere inferiore eristula circumdat tenuis semicircularis, e ramulo tumens. Flores terni sibi approximati, quorum medius foemineus, laterales et superius positi masculi, Bractea ad basin Moris foeminei tenuis, membranacea, triangulari-subulata, persistens. Bracteolae duae minutae, lato-triangulares, intra illam lateraliter positae, et aliae minores ad latus florum. musculorum, saepe ita cum rhachi connatae, ut omnino fere quasi deficere videantur. Frorum MASCULORUM caryx minutus, expansus vix lineam metiens, foliolis late cordato-triangularibus, basi incrassatis et gibbis, versus marginem membranacei margine imbricatis. Conorra in flore evoluto duas cum dimidia lineas alta. Perara oblongo-lanceolata, acuta, nervis subseptenis, straminei coloris, si ula, acstivatione valvata. Sramisa ultra lineam alta. Епдмехта e basi floris, inter se fere libera, subulata. Амтивнав lineares, obtusiusculae, basi bifidae, paullo infra medium affixae, Rupr- мемтом pistilli minutum, subtriquetrum. Fronrs FOEMINEL quam masculi fere duplo minores. Carxx triphyllus, foliolis orbienlari-ovatis obtusis, hinc sibi imbricatis. Peraza ovato-subtriangularia, paullo concava, aestivatione valvata, Repimentum staminum adest specie urceoli membranacei sexdenticulati, cum inferiore corollae parte connati ejusque duplicaturam quasi exhibentis. Pısriuzum hoc urceolo circumda t ovarium ovatum, sTIGMATIBUS tribus intus рарШомв et conniventibus coronatum. Епосто in perigonio persistente dum recens observatur, forsan bacca appellaretur ob endocarpii tenuitatem et mollitiem, rectius tamen erit prura, putamine pergameno. Oblonga est haec drupa aut obovata et nonnihil curvata, versus basin parum attenuata, in perianthio nonnihil incrassato sessilis, magnitudine semen Lupini albi aequans cove nonnihil major. Epidermis primum flavicans, dein purpurascens cum tinctura coeruleo- eineraseente. Camo parca flavescit, et introrsum condensatur in rete fibrarum, quod endocarpio arcte adhaeret. Нос drupae conforme est fuscidulum, et intus hinc nota fibrarum ad semen decurrentium radiatim expansarum oblonga a basi per tres totius longitudinis partes excurrente insigne. Seas oblongum, quatuor ad quinque lineas longum, sesquilineam latum. Testa pallide fuscescens, basi nonnihil gibba, hinc areola fibrarum radiata, quam descripsimus, notata, ALBUMEN solidum, lacteum, corneum, Емвахо cylindricus, basilaris. nosi. Crescit haec species pulcherrima in plerisque insulis antillanis, frequentissime in Barbados, unde Barbados Cabbage-Tree Anglis audit. In insulam Jamaicam a rerum maritimarum praefecto. Knowles introductam fuisse, auctor est Patr. Browne. ICON. EXPL. Tab.103. Oreodoxa oleracea in regione maritima insulae hai е una cum Thrinace argentea et Sabale Honekeni depicta, Tab. 456. 1. Spatha ‚ ventre nonnihil aperta, ut spadicis rami nonnulli Погевдце, еш veniant, magnitudine duplo imminuta, Ш. Ramus floridas, e spatha anto anthes frondis, magn. octies imminuta. — 4. Flos masculus clausus. 2. E lyx a dorso visus. 3. Foliolum ealy ieriore visum. 4, Petalum. а latere interiore visum. 5. Calyx cum staminibus. 6. Stamen ab interiore facie. 7. Stamen ab exteriore facie. $. Flos foeminens clausus, a latere antico speciatus 9. Idom, a latere postico. 10. Calyx foemineus expansus a dorso. 11. 12, Calyx foemineus, eum rudimento stamin inea aperta, eu nto. Maminum, 14, Pistillum e flore virgineo. Omnia varia magnitudine aucta. 15. Drupa in perigo jasdem sarcocarpium fibrosum. 17. Ejusdem endo- carpium. 18. Endocarpii pars a facio interiore. 19. Semen cum areola vasorum. 20. Ejusdem sectio verticalis, cum embryone. 21. Indumentum pedunculorum scobiforme, sub microscopio auctum. fomento albo scobiformi, ex parte deraso, in conspectum. n depromtus, magnitudine naturalem paullo superante deli atus, addita basi dem тей 84 2. OREODOXA REGIA. Tab. 156. Fig. 3.4. 5. acuminatis; drupis ellipticis, areola vasorum 0. caudice mediocri, medio tandem tumido, pinnis angusto-lanceolati in semine orbiculari. р. 305. Ramon de la Sagra Hist. econom. Orcodoza regia, Kunth in Humb. et Bonpl. Nova Gen. et Spec. pl. 1. p. 244. edit. mi „7. рой. y estad. de Cuba (1831) р. 348. Palmito (nomen). — Ocnocarpus regíus, Spreng. Syst. Veg, П. p. 140. № Cavpex dieitur septem ad novem orgyas altus, tandem medio valde incrassatus, inermis, annulatus. Froxprs decem ad duodecim pedes longae, omnes terminales, patentes, pectinatim et concinne pinnatae. Vagina cylindrica, nonnullos pedes longa, viridis, squamulis castaneis irregulariter laceris frequentibus ita adspersa, ut inde punctata appareat. Petiolus vaginam longitudine superans, teretiusculus, basi intus ample concavus, margine acuto tandem exarescente et in fibras irregulares findendo, sursum exsculptus canaliculo, qui in rhachin continuatur per quartam cireiter ejus partem, Rhachis ipsa inferne convexa, superne in parte antica bifacialis et ad Jatera sulco longitudinali exsculpta. Rhacheos dorsum leviter striatum, squamuloso - punctatum et fascia albo- virescente percursum tandem evanescente. Pinnae lineares, acuminatissimae, tres ad quatuor spithamas longae, immo Jongiores, medio octo lineas ad pollicem Tatae» in rhacheos faciebus superioribus infra suleum oblique adnatae, nervo medio superne prominulo et lateralibus subaequa- libus subsenis percursae, apice bifidae, laciniis angusto- triangularibus acuminatis, inferiore sive postica in stirpe juniore semper breviore. Color pinnarum laete viridis, inferne nonnihil glaucescens. Puncta minima alba sub lente apparent, praesertim in inferiore facie frequentia. In nervo medio haerent paleolae lineares, fuscae, membranacene, peltato-affixae« Srapix forsan habitu cum praecedentis speciei conveniens, duos pedes longus, duplicato-ramosus, secundum cl. auctores srarma unica, sed mea quidem sententia et iconis, quam adjicio, auetoritate, duplici includitur. Ramuli spadicis florigeri, quos vidi, ab illustri KUNTHIO communicatos, tres ad quatuor pollices longi sunt, basi erassitie pennae columbinao, sursum attenuati, teretiusculi vel passim nonnihil applanati, leviter flexuosi, ubique floribus obsessi. Frores MASCULI in antica ramulorum parte absque foemineis, aut gemini, in inferiore parte bini ad cujusvis foeminei latu: Bractea tenuiter membranacea albida subulato - triangularis ad basin floris solitarii aut gemini, Bracteolae duae mi nimae oppositae, triangulares ad florem foemineum; similes ad Jatus exterius singuli floris masculi conspiciuntur, in latere opposito autem deliquescere aut eum rhachi coalescere videntur, MASCULIS сліхх parvus, membranaceo-albus, foliolis suborbicularibus obtusiusculis, ima basi sibi imbricatis, patentibus. Perata duas lineas longa, Jineari-oblonga, obtusa, concava, margine secundum longitudinem sibi nonnihil imbricata, altero utrinque tegente, altero semitecto, tertio utrinque tecto, percursa nervis parallelis septenis ad novenis, versus apicem convergentibus, quorum tres plerumque sunt robustio- res, ochroleuco-pallida. Srasına inclusa, plerumque novem, tribus scilicet cuivis petalo oppositis, quorum medium non- nihil Jongius est. Fıramesta subulata, hypogyna, vel, praesertim quae petalis opponuntur, his basi adnata. ANTHERAE lanceolato-triangulares, basi profunde bifidae, supra medium айхас. Ризгила Rupimexrum minutum, grani Papaveris magnitudine, subglobosum, ni fallor, triloculare. Frores FOEMINEI lineam alti, Carxx foliolis tenuiter membranaceis, transverse lineari-oblongis, sibi margine imbricatis. Conozza calyce duplo et quod excedit altior, tubo depresso-subgloboso, limbi laciniis triangularibus longitudinaliter nervosis. RUDIMENTUM sTAMINUM: annulus erassiusculus cum tubo corollae connatus, sursum in dentieulos sex vel plures inaequales projectus. Ovarium depresso-globosum, sricwATIUS tribus conniventibus coronatum. Dnvra baccaeformis in perigonio exarescente et paullo exerescente, sex lineas longa, quatuor lata, elliptica, obtusa, eo in latere, quo impar lacinia corollae notata stigmatibus excentricis basi approximatis. Epidermis Inevigata, cinereo-violascens. Caro parca, flavescens, percursa fibris creberrimis, ima basi im stipitem brevem solidum conferruminatis, inde sursum tendentibus, altero latere frequentioribus, sibi magis parallelis atque rhaphen formant summo vertice deliquescit, altero latere Jaxioribus et reticulato-connexis. Putamen helvolum aut dilute fuscum, basi acuta solidius, ibique interdum Joculorum aborüvorum rudimenta exhibens, reliqua superficie leviter rugulosum, intus laevigatum et nitidum, utroque latere cum testa seminis connatum. Semex ovato-ellipticum, basi in cicatriculam parvulam productum, qua embryonis situs indicatur. "Testa pallide cinnamomea, hine in latere nonnihil planiore insignita таси vasorum radiantium, quae putamini ipsique testae sunt communia. Аъвсмем lacteum, corneum, aequabile, Емввхо basilaris, cylindraeeo- conicus, acutus, Jongiusculus, Jineam et quod excedit aequans, Crescit in insula Cuba, ibidem Palma Real dicta, atque ob pulchritudinem et medullitivm edule (Palmito) culta, Ш. L. B. de Humboldt, Bonpland, Ramon de la Sagra et L. В. de Karwinski. ICON. EXPL. Tab. 156. Fig. Ш. Oreodoxa regía adulta, magnitudine octogies imminuta. IV. Eadem species junior, seeundum exemplar septem- pedale in Бано ep. monsceni depicta, V. Ramulus Поб, 1. Flos masculus clausus, a latere postico (planiore) visus, pesalo postico in utroque margine tec B Flos maseules apertus, a latere amico. 3. Calyx masculus, 4. Foliolum ejusdem буа, 5. Stamen. 6. а duo in calyce, cum pistilli rudimento. 7. Flos ешеш a Pferden foliola ealyeina duo. 9. Corolla ejusdem aperta, cum rudimento audroceii. 10. Pistllom e flore femineo. Omnia varia magnitudine aueta 11 Dupa in pergonioy a utero visa. 12. Eadem, а basi visa, 19. Drapa in perigonio, epitrpio maxima ex parte На deraso, ut sareocarpii pars apparea Omnia magnitudine naturali. 44, Sareocarpium omnino denudstum, a parte dorsali, monstrans vasa ibidem subparallele decorrentia et medio quasi confluentng magnitudine sucia. 15. Drapa in perigonio, deraso epicarplo, monstrans stigmata lateralin atque corollae parti impari opposita, m. п. 16. S sam, exhibens vasa ibidem minus parallela, potius retcolato- connexa et versus basin desinentia, m. a. 17. Patamen drupne, adhaerente particula. ту ut loculi duo abortivi et ab eodem latere. 48. Putamen На арен sareocarpi y radiatim perreptantium in conspectum veniant, m. a. 19. Putaminis pars a utere interiore visa, cicatricem vasorum radiantium in conspectum dans, m. a. 20. Nucleus exemtus, cum areola vasorum radianiiam, m. n. 21. Nucleus a pm > qua cum putamine arcte coneretos ем. 22. Eadem figura aucta, qua rhaphe per medium dorsum decurrens et papilla basilar ‚yonigera exhibentur, ma. 23. Nucleus basi apertus, m. a. 24. Pars testae papillae embryonigerae, a facie interiore visa, m. a. 23. Embryo 169 XL ARECA V. Gen. plant. edit. 1764. p. 564. No. Еди. SCHREB. IL p. 770. No. 1696. Edit. SPRENG. р. 264. No. 1473. АРАМ. Fan - П. р. 25. JUSS. Gen. p. 38. NECK. Elem. Ш. p. 304. No. 1701. GAERTN. Егис. L p.19. t. 7. £ 2. WURMB. Verh, Batav. оозе, L p.258. LAM, Encycl. I. p.239. t. 895. Suppl. 1. p.440. ROXB. Согот. 1. p.54. 1.75. WILLD. Spec. pl. IV. p. 174. No. 17 Pısınos RUMPH. Amb. 1. p.26 ssq. ex parte. — Зовыма COMMERS, Manusc. Vol. If. ex parte, et Palmarinm vol. t. 33—43. — Evrenve GAERTN, Fruet, Sem. 1. p. 24. t. 9. £ 3, (pisifera) IL p. 209. t. 139. £ 4. LAM. Encycl. IL p. 623. t. 805. (non MART. Palm. bras.) МОХОЕСА in codem spadice. Flores sessiles in scrobiculis rhacheos, bracteatiz masculi in superiore parte spadieis, bini ad latera cujusvis fo te infe Вғатна duplex, interior (semper?) completa. MASC. Caryx tripartitus, laciniis carinatis. DrrALA tria, aestivatione valvata duodecim, ima basi confluent Rupimexrom pistill, FOEM. Сльхх triphyllus et соко to-imbricati. Rupiesta staminum. Оулшгм triloculare, Stigma Devra (b sperma, endocarpio tenui membranaceo aut eru- staceo, cum testa com ALBUMEN rumi equabile). Емввуо in fructu basilaris, aut a basi paullo remot Palmae habitu elegante, Сасрех plerumque elatus, rarius arundinaceus, gracilis, strii annulatus, laevigatus, inermis aut aculeatus. Froxves omnes terminales, pinnatae, pinnis pectinato - patentibus , lanceolatis acuminatis, superioribus saepe confluentibus et apice praemorsis, rhachi inermi aut aculeata, petiolis basi cylindrica longe vaginantibus, Sraruar membranaceae aut fibroso-coriaceae. Spaprces plerumque ramosi aut. duplicato-ramosi, ramis Justisiatis, plerumque infra frondes inferiores, ferentes flores bractea et bracteolis saepe. subinconspicuis suffultos. Favervs orales, rarius globosi, colore vario. us aut parumper flexuosus, CATECHU. Tab. 102. Tab. 149. Fi . АВЕС: 4 inermis, candice elato; pinnis lato-linearibus plicatis acuminatis, summis confluentibus cuneiformibus praemorso- nis, hezandris aut. enneandris; fructibus oviformibus. 4. dentatis; spadici us ramosissimis, floribus alte Fe et Fufel, Avicen. L. L с. 202. Rhazes L. ШІ. c, 44. — Arellana indica, Serapion. с. 130. (edit. Muton. 1552, p. 120) Matthiol. Comm. Dioscor. 1565. p. 282., cum figuris nucis, excl aliis. Garcia ab Horto Aromat. I. c. 25. cum icone fruc. Acosta Aromat. 1582. p. 34. Camerar. Kriuterb. 1586. Г. I. с. 97. p. 99. Tabernaem. Kräuterb. 1587. La Ш. c. М. p. 1330. Durante Hortul. Sanit. edit. Uffenbach. 1009. p. 120. C. Bauh. Pin. p. 510. No. ХІ. Becher Parnass. illustr. 1663. р. 132. Zwinger Theatrum botan. L. 1. с. 63. edit. 1696. p. 131., edit. 1744. p. 150. Valent. Hist. Simpl. reform. 1716. p. 227. — Areca, frutto, Ramusio 1588. I. p. 160. Е. p. 312. В. Li Pars IV. с. 16. — Faufel, Lobel Stirp. Observ. 1576. p. 641. Dalech. Hist. gen. Plant, 1587. UL. p. 1700. J. Bauh. Hist, 1050. Г. р. 389. IL. p. 3. с. 190. с. 193. Clus. Exot. 1005. p. 187, Obs. p. СИ, Worm. Mus. 1655. p. 199. Chabr. > 1000. p. 29. Grew Mus, 1681. p. 203. — Areca s. Faufel s. Avellana indica versicolor Park. Вай. Hist. II. p.1363.— Palma Areca в. Bonga minor, Сашей. Luzon, apud Вай Hist. Ш. p.45. — Palma arecifera, nucleo versicolore moschatae simili, Pluk. Almag. p. 275., excl. icone t. 309. Е 4., quae, monente Hamilton, rectius ad Pho senda. — Сива, Rheed. Hort. Mal. І. p. 9. t. 5 — 8. Hamilt. Comment, in Lin. Transact. ХШ. p. 474. — Pinanga, Rumph, Am j. sequ. t 4. — Betel-nut, Knox Relation of Ceylon, edit. 1817. p.25. Milburne oriental Commerce. p. 147. ARECA CATECHU, 1. Giseke p.71. Blakw. IV. 1.387. 1.54. 1.75. Lam. Diet. 1. p.239. Su п. spec. pl. edit. Willd. IV. p. 594. Houtt, Pflanzensyst. L p. 148. t 4. f 1. A. Prael. Ord. nat. edit. Gaertn. Fruet. Sem. Г. p.19. t.7. £2. Lour. Cochinch. edit. Willd. IL p.695. Roxb. Согот, I. pl. L р. 440. Spreng. Syst. Veg. П. p. 139. No.1. Ritter Erdkunde von Asien. Vol.IV. p.858—802. ers, doe t. SUBLIMIA ARECA, L’Arecque de Inde, Con aequa ntissima, in quadraginta ad quinquaginta pedum altitudinem emicans. Cavpex rectus, strictus, etro aequans, angulis a lapsu frondium regularibus, parum impressis, haud ita longe distantibus notatus, cinereus, inermis olli albicante, crebris fibris pertexto. Froxpes omnes terminales, haud ita mulae, plerumque sex ad novem, patentes, inferiores subhorizontaliter patentes. Basis vaginans cylindrica aut medio ventricosa, nonnullos pedes longa, membranaceo-coriacea, extus laevigata et virescens, intus nervis longitu- dinalibus striata et alba. Petiolus inferne convexus, superne concavus, in rhachin continuatur, quae inferne pariter convexa est, supern costam acutam et utrinque ad costam planis oris cireumseribitur, quibus pinnae оре calli flave: nascuntur. Pinnae ima basi ercctiusculae inde concinne patentes, lineares aut angusto- s et mediae acuminatac, saepe tres ad quatuor pedes longae et quatuor pollices latae, summae breviores, pedem immo spithamam solummodo aequantes, truncatae et duplicato-ineiso-dentatae, vel, si mavis, erosae hae ultimae quoad longitudinem ita deereseunt, ut partem eircumseı Considerari autem possunt hae pinnae, praesertim in antica frondium parte, tamquam е plur is compositae , decursu plus minus findendae, nam nery iis nonnullis sibi aequalibus, utraque facie prominulis, excurrentibus usque in sinus dentium rvi secundarii inter illos decurrentes multo teneriores, tertiariis 85 Palma eleg liter cylindricus, vix pede mo intus medio extuberat 1 ntis subverticaliter a ato. bus u ma pereursae sunt pr duorum, quibus quaevis pinna si terminatur. 110 Juci obversis subdiaphanis conspiciuntur. longi et primum omnino inclusi sibi valde approximatis robustiores. Venae oblique transversales flexuosae in pinnis ‘Srapices infra frondes enascuntur, plerumque plures simul conspicui, tres ad quatuor spithama seruis duabus oblongis breviter et obtuse acutatis, extus convexis, intus coneaviuseuli gitudinaliter striatis, colore primum viridi diluto albieantibus et subflavescentibus, aetate fus spatharum exterior, quam nunquam vi psa pedunculi spadicis circulari basi adnata videtur, interior in basi manubri РК valde ramosus, albicans ant flavo-albicans. Rami primarii et rhachis, quae sursum inter ramos deliquescit, nonnihil flexuosi, angulosi, faciebus ex parte pla ima basi crista minuta transversa s. squama. triangulari, tamquam folio rameo, suffuli aut nudi; secundarii pariter angulosi et flexuosi, in parte nonnihil ampliata. flores foemineos nune solitarios nunc nonnullos alternatim superpositos ferentes aut vario modo simpliciter vel du plicato - ramulosi, ramulis pariter flores foemineos paucos in basi ferentibus, Inde a florum foemineorum loco ramuli sursum producuntur unius ad trium. pollicum longitudine nudi, paullo flexuosi, subtetragoni, nonnihil horsum vorsum tortuosi, faciebus duabus nonnih latioribus absque foribus, im angustioribus subbifariam serobiculat et in serobieulis flores maseulos foventes. Bracteac ad basin florum masculorum рагушае cum rhachi plus minus coalitae ideoque quasi abolitue. Frores MASCULI duas ad tres lineas longi, Jeovigatl, glabri. Carxx parvulus, ultra dimidiam lineam altus, in lacinias tres acutas carinatas зет, idus. Persis ochroleuca, oblonga, rigidula, striata, Sramına sex ad novem. Риамехта brevis, complanata, basi sub- том pistilli stamina superans in sricmata brevissima. obtusa ovata plus minus cohaerentia, ANTHERAE sagittatac. Rupım sectum. Frores FOEMINEL solitarii in ramulo dilatato, eircumdati bractea coriacea lato - triangulai masculos magnitudine ter quaterve superantes. Смлх foliolis cordatis rigidis bast carnosulis. Conort. calyei similis. Repiuesrs staminum, figura cupulae membranaceno sexdentatae, pistilli basin ambientia, alba, interdum distincta. Ратилти ovde. Ovanıı triloculare, STYLUS vix distinetus. Sricmara trim, triangularia, Fnucrus abortu monospermus, in perigonio exerescente ovalis, magnitudine plerumque ovi gallinacei, aut nune major, nune minor, stigmatum rudimento in vertice fructu primo albicans dein viridis aut flavo-viridis, in maturo coronatus. Epidermis glabra, laevigata, in juniore Crocco -rubra aut aurea. Caro primo mollis et succoso - fibrosa, postea nonnullas lineas crassa, magis magisque rescens et sese contexta praebens e fibris densis albidis ant helvolis, e basi fructus facilius solvendis, ibique quasi fastigiato- aut penicllato - desinentibus. Harum fibrarum plurimae tenues et quasi stuppeae, aliae mulo cra lignescentes, omnes versus nuclei basin decurrentes atque cirea cicatricem embryonigeram et rhaphen 0 ibi icatricis latus positam convergentes. In superiore autem fructus parte fibrae "onferruminatae sunt quasi in stratum exterius putaminis seu endocarpil, quod in facie exteriore cum reliquis fibris arcte eomnectitur, interius autem praebet superficiem laevigatam testaceam ant fusco - irroratam, cum nucleo ope fascienlorum vasorum hune perreptantium connexam. Nucleus secundum magnitudinem totius fructus magnitudine et forma varians, conico-ovatus, ant semiglobosus; baseos medio areola impressa embryonigera et rhaphe, quam descripsimus, notatus, castaneus, pietus vasorum fasciculis inde a rhapheos ambitu in uno seminis latere adscendentibus et per totam superficiem reticulato- connexis, hine vero in parte basilari deliquescentbus. Ausunex ab initio molle et in centro cavum, postea corneae duritiei, vario modo, instar nucis moschatao, ruminatum. вхо conicus, basilaris. , membranaceo - coriaceis et lon- julis, interius candidis. Harum. planam Jato - triangularem ad illius VARIETATES hujus speciei existunt plurimae, praeserüm quoad fructus, de quibus consulas Rumphium loco citato; et Camellii species nonnullae in Вай historia (Vol. II. appendicis p. 45.) forsan pro varietatibus sunt habendae, mem positum videtur, anne varietates ab optimo Rumphio (1. с. p. 28. 20.) tamquam. e hanc nostram omnes pertineant, nec ne. De Areca catarranta (Giseke in Linn, Prael. p. 73. var. a.) Rumphius tradidit, illam omnes partes reliquis habere majores, fructusque inter ipsas frondes persistentes provenire, quo quidem ultimo charactere ab Arecis domesticis sane differt, Areca stona (Giseke 1. с var: 8) fam frondium virore obscuro, quam internodiis longioribus et radicibus epigaeis spinescentibus videtur discrepare, Ulte- rioribus igitur observationibus determinandum, quaenam formae pro primigenio speciei statu habendae, quao cultura obortae Pro varietatibus vero eultura ortis habendae erunt sequentes: sint, et unde Palma рег totam Indiam orientalem migraverit. Areca Catechu а) охусагра: drupa ovata acutiuscul b) elliptica: drupa oblonga, utrinque rotundata, с) sphaerocarpa: drupa subglobosa. d) gonocarpa: drupa angulosa. e) ceratocarpi vertice sublobata. f) oocarpa: drupa oviformi albida. Aliae varietates minoris momenti non a forma et magnitudine, sed a compage fructus ejusque carnositate, fragili- ic porro pendent. — Pro recentis fructus signo in India habetur, dum squama carnosula in nuclei basi, quae пеши aut fuscum prae зе fert. Vix ceterum extra omnem dubitat primariae enumeratae ad unam eandemque tate et loculorum abortivorum rudimentum est, non albescit, sed colorem с Colitur in omni India orientali, ideoque multum. variat, praesertim quoad formam «t colorem fructus, Patria Eximia fructuum qualitas in regione Pedir, in insulae Sumatra oris occi- tera non constat, verosimiliter insulae Sunda. dentalibus , ibidem summum illorum commercium. De Palmae praestantissimae usu vario conferas auctores supra laudatos. ICON Areca Catechu in regione insulae Javae depicta, magnitadine multum imminuta secundum iconem a cl Reinwardtio Tab 149. Fig. IV- Haud al Lugdunensi, amico illustrissimo, debemus, heic repetere. тийе. 3. Nucleus alius, depressior, latere nonnihil exciso, EXPL. Tab. 102. e videbatur, fructus iter orientales populos decanta iconem, coloribus vivis exhibitam, quam Reinwardtio, Prof. Est vero varietatis, quam Rumphius albam dieit. 4. Fructus in pedunculo. 2. Fructus apertus com ‘ut albumen ruminatum conspiciatur. Omnia magnitudine naturalis n 2. ARECA TRIANDRA. Tab. 149. Fig. 1. 2. 3. A. inermis, caudice elato stolonifero; pinnis oblongo linearibus. findendis, aut linearibus, praesertim inferioribus ensiformi=acuminatis, superioribus saepe confluentibus truncatis dentatis; spadice valde ramoso erecto; floribus masculis geminatis uniserialibus, triandris; fructibus oblongis. АВЕС, TRIANDRA, Roxb. Flor. ind. UL р. 616. Icon. ined. in Bibliotheca Societ. anglo-i Caupex eandem, uti videtur, altitudinem et crassitiem, quam species praecedens adipiscitur, tardius tamen quam illa ereseit. (Stirpis mentionem facit allegatus auctor in horto calcutensi cultae, quae duodecim annorum spatio in septem pedes excrevit, quo tempore A. Catechu viginti tetigisse) Strictus est саговх, cylindricus et praeter annulos parum impressos laevigatus. ЕвохрЕв ad octo pedes longae. Vagina cylindrica, laevigata, ultra pedem longa, Petiolus infra convexus, supra concavus, ad primas pinnas usque dimidium pedem longus vel longior, sursum costa acuta in rhachin procurrente. Rhachis inferne leviter convexa, in medio dorso albo-virens, superne acute bifacialis, squamulis minimis fuscis adspersa. Pinnae subalternatim positae, bast plicatae et plerumque findendae in partes duas, tres aut plures lineares, aut apice acuminatae et ensiformes, aut truncatae atque in dentes duos nunc simplices nunc iterum dentatos incisae. Nervi primarii sex circiter linearum distantia positi, secundum partes, in quas singulae pinnae finduntur duo, tres aut plures, utroque latere prominuli, in rhachin nonnihil decurrentes, superne acutiores, utrinque, praesertim vero in inferiore facie, pallidiores, in dentium sinubus terminati aut nonnihil inde excurrentes. Parenchyma in Вас specie pariter ae in praecedente subtenue et semipellucidum venas transversas ostendit. Nervi secundarii unius circiter lineae distantia decurrentes, cum tertiariis tenuioribus alternantes. Sparua, secundum auctorem, simplex, pedalis et sesquipedalis, lineari-oblonga, versus basin nonnihil contracta, compresso-teres, subanceps, cristis marginalibus latis in acumen breve obtusum excurrentibus, longitudinaliter st primo rosco-virens, dein testacea, squamulis minutis fuscis adspersa, intus alba et nitidula, tandem ventre longitudinaliter aperiunda, caduca. Equidem vero cicatricem duplicem observo, a lapsu spathae ortam, aliam in ipsa basi spadicis semicirculari, aliam in manubrio. Spavix erectus, breviter decomposito - ramosus. Basis semicircularis caudicem amplectens. Pedunculus brevis ventre convexus, dorso pla- niusculus, sursum continuatus in rhachin pariter ventre convexam et dorso planam, Rami subalternatim egredientes, basi inerassati, extus convexi, intus planiusculi, unius vel duorum pollicum longitudine simplices, mox pariter ac ipsa rhachis div laevigati, basi flexuosi, in singula flex Ramuli spithamam vel pedem longi, fastigiati, ereberrimi, filiformes, crass ra florem foemineum ferente: tie fili emporetici, albidi, cum adstantibus duobus masculis, in superiore parte horsum vorsum flexuosuli, aut, si mavis, altero latere teretiusculi altero sinubus leviter concavis exeisi pro recipiendo pari florum masculorum sibi appositorum, ita ut processus aut cristulae, quibus gemini flore nt, in uno eodemque latere sese excipiant, inflorescentia sane quam maxime memorabili. Bractea minima, triangularis, cum rhachi confluens pro singulo florum masculorum pari. Bracteola minima, saepe omnino dilabens, ad cujusvis floris latus. Frores MAS- CULI vix lineam longi, ochroleuei. Carxx tripartitus, e foliolis tribus ovatis dorso basi gibbis connatus. Ретата Jane lata aut oblique oblongo-lanceolata, longitudinaliter striata. Sras tria, inclusa. Епамвхта minima, subulata, basi connata. ANTHERAE sagittatae, acuminatae, POLLEN crebrum album fundentes. RbrwExrUw pistilli minutissimum, subula- tum. Frones FOEMINEI, uti diximus, in ramulorum infima parte locati, sessiles in illorum dilatatione et hinc bractea coriacea triangulari concava obvallati, conici, virginei quam masculi duplo majo issescentes et angulati. CALYX constans foliolis coriaceis duriusculis ovatis ори apicem versus, carinatis arcte convolutis et corollam primo omnino obtegentibus. Perata simi RUDIMENTA sex staminum. in eingentia im nonnihil constrictum, см, secundum iva, fundo tos. Dura ‚ fibris s, mox с а, ovarii bas minima squamaefor o perbrevi conico coronatum, qui in зтимата tria, plerumque inaequalia, triangularia abit. Ovanı unilocula м fertile, interdum quoque unum aut duo autem visum est, haud raro duos loculos ad supe ictus parte po y d , tandem rubra, Pulpa pare . Nucleus forma fr Емвихо in ipsa fructus basi locatus. sty auctorem loculi affixa. baceaeformis oblonga, nescentibus crebris percu re est et unicum continet ovt ore bra, vivide auram tus, valde ruminat magnitudi Crescit in Chittagong, Indiae orientalis, ibidem Bangua dicta. Anno 1191. a cl. Buchanan М. D. detecta et in hortum. Calcutensem delata, ubi mensibus Majo-Januario floret et fructus primorum florum maturat mense Aprili. In illet detexit et cl. Wallichio tradidit Franc. da Silva. — Forsan in insulis Sunda quoque provenit. Inde enim spadices attulit cl. Reinwardt floribus jam carentes, quorum ramuli candem positionem unilateralem florum geminorum exhibent, qua haec species ab affinibus distinguitur, Hanc ibidem Pinang - Rendu appellari, atque statura. humili ab Areca Catechu differre, quippe cum qua quoad fructus formam conveniat , clarissimus amicus nobis tradidit, сае triandrae, intra spatham exteriorem apertam, a facio interiore visus, m. n. Ш. Ramulus foriger, eujus e serobicalis inferioribus Mores delapsi, m. a. HI. Pars frondis, m. n. — I. 1. Flos masculus, 2, Ejusdem calyx et corolla separati, 3. Androeciüm. а. Androecium, resecto s ico, et pistlli radimentum. 5. Flos foemineus. 6. Ejusdem calyx. 7. Ejusdem corolla. 8. Petalam, a facie interiore. 9. Pi. slum. 10, Aliud pistillum, verticalier dissectum , ut ovulum et loculi duo abortivi appareant. 11. Aliud pisillum junius, resecta particula basilari, ut ovulum in conspectum veniat. 12, Ovulum cum micropyle. 13. Stigmata, Omnia varia magnitudine aucta. 14. лара, 15. Eadem sectione verticali aperta, п 86 ICON. EXPL. Tab. 149. 1. Spadix Ar . ARECA SAPIDA. Tab. 151. 152. A. inermis, caudice mediocri; pinnis lineari-lanceolatis, terminalibus praemorsis, costis rhachique subtus sanguineo- Soribus alternis, calycum masculorum foliolis subulatis corollas subaequantibu lepidotis; spadicibus ramosissimis fructibus ovatis, albumine aequabil ARECA SAPIDA «© 179. 180. 202. Soland. ex Forst. plant. escul. p. 66. (absque phrasi vel descriptione). — Ferd. Bauer Шинг. plant. Norfolk. 103. in Mus. Caes. Vindobon. asserr. — Endlicher Fl. Norfolkica p. 20. No. 64. ARECA BANKSIT, Allan Cunningham. MS. + Palma quindecim ad viginti pedes alta, aut paullo altior. Caubrx diametro quinque ad octo pollicum, rectus aut parum flexuosus, cicatricibus a frondium lapsu approximatis toroso-annulatus, epidermide fusco-cinerea. Енохоєѕ omnes terminales, in comam amoenam patulam confertae, septem- ad octopedales. Basis vaginans cylindrica, sursum atte- nuata, duos pedes longa, extus pallide virens, laevis, glaberrima, lineis carneis longitudinaliter parallelis picta. Petiolus duorum pedum longitudine nudus, basi pollicis diametro, dorso convexus, ventre leviter sulcatus, sursum attenuatus Та rhachin subtus convexam supra bifacialem, faciebus planis per posticam frondis partem sulco latiusculo divulsis, in antica parte sulco deliquescente approximatis et angulo acuto conniventibus. Pinnae in rhacheos faciebus obliquo- et reduplicato -adnatae, suboppositae, parium fere quinquaginta, inferiores duos eum dimidio pedes longae, sesquipollicem latae, superiores sensim minores, lineari-lanceolatae, basi nonnihil contractae et оре calli adnatae, apice acutae aut in acumen nonnullorum pollicum excurrentes, extremae basi plus minus confluentes et apice praemorsae, nervo primario superne valle prominulo et secundariis tertiariisque nonnullis parallelis percursae, inter nervos basi nonnihil plicatae. Color laete viridis, inferne nonnihil pallidior. Squamulae membranaceae, sordide incae, еШрісае vel ineares, ramentaceae, in pedunculo rhachique frequentissimae, in nervis, praesertim mediis, pauciores et angustiores, arcte appressae. Spapices duo vel plores, infra frondes caudieis vertici епай, patentes, tres ad quatuor pedes longi. Basis semilunaris amplexicaulis; manubrium pollicem et quod excedit crassum, rhachis teretiuscula et puculata, in ramos iterum. ramulosos divisa. Ramuli nutantes, pedem et quod excedit longi, pro florum insertione dense scrobiculati et tortuosi Scrobiculi cujusvis margo extenuatus medio іп subulam bracteaeformem projieitur. 8ратна duplex, membranacea, linear oblonga, obtusiuscula, membranacea, glabra, dilute rosea, sursum tandem exarida et fulvescens, et exterior et interior completa, sub anthesi decidua, Frores in superiore ramulorum parte solummodo masculi, duo in quovis rhaeheos sero- biculo sessiles, singuli вплстед subulata suffult minima, in serobieulo fere delitescente, in inferiore bini maseuli ad latus cujusvis foeminei; coloris ochroleuci Frores MASCULI tres lineas longi. Carxx constans foliolis subulatis, dorso carinatis nervosisque, ima basi leviter cohaerentibus, duas lineas et quod excedit longis. Perata ovata, acuminata, acumine nunc recto nune obliquo indeque subfalcata, erecta, conniventia, aestivatione valvata, nervis crebris longitudinalibus striata, Sramisa sex, e fundo floris nonni ierassato, quam petala breviora, exalbida. Fıranexta subulata, ima basi nonnihil cohaerentia, fere in medio antherarum dorso afixa. Avruenae lineares, obtusiusculae, loculis anticis parallelis. фривтплл neprwENTUM staminibus longius, clavatum. Frores FOEMINEL magnitudine grani Sorghi. Carvx et coRoLLA convoluto-imbricati, Foliola catxcis ovato-orbieularia, cum brevi acumine, profunde concava, longitudinaliter nervosa, margine extenuato. Perara suborbicularia, sursum triangulari-acuminata, quam calyx paullo longiora. Ovarium ovatum, sricwATIBUS tribus sessilibus, pyramidato-conniventibus terminatum, ni fallor triloeulare. Ovula tamen, ob statum ovarii ncompletum, observare non potui. Faucrus in ore parte ramulorum, tunc quatuor lineas crassoram angulato- puculatorum, dense sessiles, perigon riaceam formantibus suffulti, quinque ad sex neas alti, ova vertice persistente s Epidermis miniata. Caro parca, fibrosa, fibris subsimplicibus, versus basin solutis. Endocarpium tenue, membranaceum, pallidum, basi inque latere hine cum testa connatam. ‘Testa fusca, vasorum impressionibus levissimis notata. Асвомех solidum, aequabile, corneum, albidum. Емввхо basilaris, conicus. Crescit in insula Norfolk: Forster, King, Ferd.Bauer, Backhouse tudine 35 grad.) in syleis humidis ad flueiorum ripas aeque ac in ар! Hanc Palmam verosimiliter ultimum Palmarum limitem versus Austrum attingere, latitudine australi сй obsereat ill. Rob. Brown in Flinders Trac. И. p. 511. in nova Selandia prope Wangaroa (lati- Jos. Banks, Allan Cunningham. iter 38 graduum, is montium: ICON. EXPL. Tab. 151. Areca sapida in insula Norfolk unacum Alsophila excelsa, Freycinetia Baueriana, Phormio tenaci et Aranearia excelsa exhibita, secundum iconos ad d. Ferdinando Вашего relictas, Habes igitur, benevolo lector, heic, exemplo sano rarissimo, in loco natali uno eodemque palmam, сеш arborescentem et arborem ex ordine Coniferarum. Tab. 152. 1. Spadix, in spatha, cujus pars excisa, secundum iconem b. Ford. Bauer in insula Norfolk ad vivum delinentam, m. m. IL. Ramulus cum fructibus immaturis, m. n. ПЕ. Apex ramuli florentis, ТУ. Pars rhacheos medino et V. pinna е summa rhachi, m. n. — 1. Par florum maseulorum cum fore intermedio foeminen. 2. Flos masculus clausus. 3. ldem apertus 4. Calyx. a duo floris foeminei. 7. 8, Petala duo ejusdem foris. 9. Pistillum virgi- meum. 10. Idem verticaier dissectum. Omnia m. a. 11. Drupa in perigo 12, Nucleus ia sareocarpio et endocarpio, a parte, qua thaphe decarri. 13. 14, Nuclei duo minores, decursum fasciculorasa vasorum monstrantes, m. n. 15. Embryo, m. a. 113 “Tab. 150, Tab. 153. Fig. 4.0t 5. A. candice elato aculeato; petiolo rhachique fusco-squamulosis aculeatisque, pinnis linearibus acuminatis, interdum ерісе bifido Jilferis, subtus ad costam squamulosis; spadice ramoso, basi aculeato; florum masculorum hezandrorum petalis otato - cuspidatis; fructibus globosis, stigmate excentrico. EUTERPE FILAMENTOSA, Blun . — ARECA SPINOSA, van Hasselt MS. Cavpex elatus, graci metro quatuor ad sex pollicum, annulis a lapsu frondium notatus quatuor ad sex pollices distantibus, dorso fere pollicem, ventre tres quatuorve lineas latis, parum impressis, nitidulis fuscis, epidermide in reliqua superficie griseo-fuscescente atque tomento ochraceo e Поссв tem Valde armatus. Aculei nune in series dispositi, nunc sparsi, subulati, sesquipollicares et longiores, e basi nodulosa orti, intus plani extus convexi, colore atro nitido, centro rubelli aut fusci, margine interdum ci ай, basi, praesertim subtus, fomento detergibili adspersi. Fmoxprs sex ad octo pedes longae et majores, aculeatae, aculeis sursum pareioribus. De. tiolus basi extus convexus et aculeis ereberrimis, circiter polli is, coloris ebenei et nitidis, basi barbulatis horridus; us, tres ad sex lineas loj 7 picem fuscidulis d. sursum strigosus, ita ut pellem animalis e longinquo referat. Sunt vero ci in media facie interiore frequentiores et по nihil breviores; insuper vero tegitur omnis petioli rhacheosque superficies squamulis basi obscure fuscis sursum pallidiori- bus et inaequaliter fissis fimbriatisque. Rhachis postice tetragona, antice pentagona; dorsum scilicet convexum est facies, quibus pinnae adnascuntur, concavae, venter vero vel facies superior in postica frondis parte medio elevationem praebet, quae antice in facies duas sub angulo acuto conniventes excurrit. Pinnae distantia unius ad duorum pollicum subalternatim positae, eoneinnae, pectinatim dependentes, angustae, lineares, acuminatae, duos cum dimidio ad tres pedes et quod excedit longae, medio quindecim lineas latae, reduplicatae et praesertim basi plicatae, rhacheos faciebus paullo oblique adnatae, nervo medio robusto superne valde prominente, secundariis utrinque binis vel ternis, tertiariis approximatis. Basis pinnarum et costa media squamulis minutis fuscis, detergilibus adspersae. Color saturate viridis, in- ferne pallidior. Srapıx sesquipedalis et longior. Peduneulus candicem amplectitur basi extus valde convexa, intus plana. Manubrium compresso-teres, extus leviter convexum, intus planiuscalum, in rhachin abiens inter ramos angulatam. Aculei subulati, nigri, ad spatharum insertiones. Rami e basi incrassata sursum nonnihil attenuati, inferiores pollicis reiter longitudine simplices et compressi, antice in ramulos duos tresve Morigeros divisi; superiores subsimplices. Ramuli florigeri patentes, basi extus convexiusculi, intus plani, sursum teretiusculi, nonnihil flexuosi Omi spadicis superficies, quasi indumento vernicoso obducta esset, subfusca, vestita praesertim juxta basin tomento ferrugineo, © flosculis minimis, dense intricatis constante. Srariar duae, utraque pedunculo spadicis oblique adnata; lanceolata, obtusiuscula, compressa, fibroso-lignosa, extus dense fusco-tomentosa, intus testaceo-fuseidula et denique fasca et laevigata, tandem longitudinaliter fissa. Exterior quindecim ad octodecim pollices longa, extus leviter convexa, intus plana. Interior paullo brevior, margine utrinque nervo valde prominente percursa. Praeter has spathas haud raro tertia, 5 completa, adesse videtur, siquidem cicatrici in pedunculo spadicis fides habenda; porro quartae, immo quintae cone spieitur rudimentum, specie cristae membranaceae brevis, pedunculi majorem latitudinem transverse percurrentis. Рой ramea, s. bracteae ramorum, semiamplectentia, perbrevia, trans caria eum brevi acumine in medio, similiaque, ast minora, ad ramorum divisiones. Frores ramulis circumcirca enati, ita ut nonus plerumque ver sessiles, in inferiore ramulorum parte foemineus eum duabus masculis ad ejus latus positis, in superiore omnes mascul Bractea lato-ovato-triangularis, concava, patula, omni basi cum rhachi connata, foemineum florem muniens. Bracteo- floris foeminei circumcirca adnatae, sibi ex parte imbrica- tones MASCULI ochroleuci, in eristula nonnihil elevata positi, absque bracteis distinctis hacheos elevatum cum ipsorum bractea connatum esse, sit verosimile. Carxx lineam circiter altus, e foliolis triangularibus acuminatis carinatis concretus. Perata ovato-lanceolata et longe cuspidata, quatuor lineas longa, planiuscula, longitudinaliter nervosa. Srantsa вех, quam petala triente breviora. Filamenta subulata, compla- nata, ima basi plus minus cohaerentia. Antherae albidae, bilincares, subsagittatae, connectivo ехсштеще. Pollen in aqua globoso-ellipsoideum unisulcum, membrana exteriore verruculosa, interna laevigata. Вовриемтом PISTILEL trigonum, stylis tribus subulatis, quam stamina fere dimidio brevius. Frores FOEMINEI sesquilineam ad duas lineas longi, sub- globos. Carvers foliola orbicularia vel lato ovato-orbicularia, concava, margine extenuato hine sibi imbricata, extimu reliquis nonnihil majus. Perata ejusdem figurae, aut saepe medio in acumen minimum producta, attamen nonnihil minora et teneriora, sibi et pistillo arcte imbricata, SrAMINUM RUDIMENTA sex minima, squamulas eonplanatas subquadratas, (runcatas aut emarginatas exhibentia. Риктилиом in toro carnosiusculo sessile, lineam et ultra longum, turbinatum, vertice notatum sTIGMATIBUS tribus sessilibus conniventibus et basi connati Ovorem in unico loculo visum, oblique adnatum, in reliquis duobus loculis altius positis m epeque obsoletis nullum observatum. Drupa in perigonio persistente gnitudine globuli sclopetarii, globosa, stigmatum residuis excentricis notata. Epidermis laev gata, glabra, violaceo-fuscescens. Caro tenuis, grumosa, rubro-fusca, in latere interiore percursa fibris compressis albidis is, basi subsimplicibus, sursum fibrilloso-ramosis. Putamen tenue, consistentia perga- mena, globosum, ipsa basi, eo loco quo embryo situs est, in papillulam minimam acutiusculam protuberans, ibique facile cireumseissum, extus sarcocarpii strato tenui fusco obductum, intus helvolum inque nuclei venas nonnihil protuberans, in 8T valde implexis composito superducta, lae duae membranaceae, minimae, annuli dimidiati instar par tae, tandem fere delitescentes. (in sicco) ita ut marginem. na cisura obovata perfossum, quae repletur corpusculo peculiari (umbilicali) plaga inter stigmatis locum et basin fructus ex spongioso-lignoso, extus scutelliformi, intus convexo et anguloso. Vasa a basi seminis per solidum hoc cor] adscendunt inque parte superiore introrsum vergentia nucleum. is parte impressa adeunt, inde pars deorsum procurrit ad embryonem usque rhaphenque format umbilicalem, alía testae ruminantis ambages sequitur. Nucrevs globosus, cum mbilicalis, testa tenui castanea. Атвомех lacteum, corneum, varia directione ru- s paullo profundius positus. пеши fovea laterali pro insertione corpusculi minatum, Емвнүо in fossa basilari cylindraceo-conicus, quam in plerisque palmi Crescit vulgatissima in littore. australi insulae Jarae: С. Reinwardt, Van Hasselt, Blume, Jaranensibus audit Nibung. Basis petioli, ПЕ. Pars rh — 1. Flos masculus. 2. Ejusdem calyx cum 7. 8.9. Flos foemineus. 10. Foliolam heos e superiore ICON. EXPL, Tab. 450. 1. Spndix fructifer, cum spatha interiore, drops pluribus jam delapsi frondis танно, а dorso cum adbaerente pinna. 1У. Similis part, a facie ana visa. Оле us. 3. Рема cum samine. 4. Pollen, 5. Calyx cum rudimento рай subgobose. 6. Рай rudimentan Tapes. 11, Corolla. 42. 12. Petala duo, 14. Pium eum rudimentis staminum abortivoram. 15. ctm cum ovalo. Omnia varia magn. а. 36. Fructus in poriantío m. n. 17. Idem vericliter apertus, ut semen inhaerens appareat. 18. Fructus, depromto semine, ut corpusculum angulosum (umbilicale) a facie erase sarncarpit maxima parto, stigmato solam et fbr indo а basi venus stigma decurrentibus, planis foci, енімен, 21. Idem, magnitudine nonnihil antun, sareoearpio ex porte residuos 22. Fracas, excisa parto sarcocarpi ita ut ня endac fam чай besa ot ern seien pares Eadoearpim fibris nonnullis pecarsum et temas fisco кисем obdactum apparet. Сопина spongios Тала intrare probat illorum in medie, nonnihil dera, ciaricnh. 24 anuncias, endoearpium exhibone Tiberum, hapben umbilicalem ostendens а чептен embryonostega sursum pergente v spongiosum, quod ex parte derasum ex margo durior, деш quai et vasorum cicatrices appareant 25. Semen cum parto di yongios На vetcalter dieci, ut ejos radios рег sacos ilo auctam. 20. Semen cam fovea а corpscalo spongioso inclzta e verres embryonigera, 27. Mem auctum, cum basi 35 Semen transverso di ier foveam quoque impressionem ab margo evidenti reocaryio omnino Tertius fractus, pariter p ‚tum, cum fovea embryonis basilari , paulo а, 29. Idem p 5. ARECA CRINITA. Tab. 154. Tab. t: 4. caudice elato; petiolis intus dense fusco-hirsutis rhachigue fusco-squamulosis, pinnis lineari-lanceolatis acutis demum apice bifidis; spathis tomentosis, spadicibus basi aculeis flexuosis, floribus masculis dodecandris, petalis lanceolatis calyce quadruplo longioribus; drupis angusto oblongis, stigmate excentrico; albumine aequabili. ARECA CRINITA, Bory St Vine. Voy. dans les Hes d'Afrique 1. р. 307. Willd. Spec. pl. IV. p. 596. No. 10. Spreng. Syst. veg. И. p. 139. No. 9. SUBLIMIA CENTENNINA, (spadiee foliisque inermibus?), spathis tomentosis. Commers. MS. cit. Tab. 33. 24. elatus, ima basi ingentis bulbi instar depresso-globosus, quae quidem indoles omnibus Palmis insularum is el. COMMERSONIUM commovisse videtur, ut eas „bulbos arborescentes“ nuncuparet. Sursum caudex cylindricus, sex ad octo pollicum erassitie, annulatus, triginta ad quadraginta pedes altus, teste cl. BORYO quam caudex A. rubrae brevior est et comam quam hujus speciei minus spectabilem gestat Епохоев sex- ad octo-pedales et majores. Petioli intus paleolis castaneo- rufis filiformibus densissime vestiti, ita ut, secundum auctorem citatum, pellem animalis prae se ferant. Praeterea squamulae minutae fuscae petioli dorso convexo et rhachi, inferne сопуехае superne bifaciali, adspersae sunt, Pinnae in fronde unica culta, quam vidi, suboppositae, pedem et sesquipedem longae, lineari- lanceolatae acutae, apice breviter bifidae, omnes distinctae, praeter paucas extimas basi leviter connatas, basi oblique adnatae et reduplicatae, nervo primario superne valde prominente, secundariis utrinque ternis aut quaternis et tertiariis pluribus approximatis firmatae, saturate virides, nervis pallidioribus. брлтил duplex lanceolata, tomentosa, рах infra frondes enatus, sesquipedalis et longior, basi semilunari caudicem amplectens, in rha ramorum parte feriore sat dense munitus aculeis subulatis flexuosis aut basi tortis nitidis, inferne tomento detergibili, praesertim ad margines, adspersis. Ramuli florigeri dense obducti floribus focmincis, quorum quisque nonus supra primum est positus » qui per paria ad illorum latus collo s MASCULUS: Смах lineae duas tertias altus, соп foliolis lanceolatis acutiusculis glumaceis carinatis albidis, basi plus minus carinatis. Perata tres ad quatuor lineas longa, lanceolata, versus basin attenuata, acuta, planiuscula, medio nervis longitudinalibus subtribus percursa, ochroleuca. Ѕта- misa duodecim. vel interdum pauciora, e fundo corollae. , tenuia, in floribus siccis valde torta, ima basi plus minus cohaerentia, Ахтиевас infra medium affixae, lineares, sagittatae. Frores FOEMINEI concavitati rha- cheos immersi, ejusque margine prosiliente a basi suffulti, ima basi annulo subtilissimo membranaceo circumdati, ovati, lineam alti aut parum altiores. Carxcıs foliola transverse oblonga acuta, nervosa, margine extenuata, sibi et corollae arcte circumvoluta, Perat quam il tenuiora ejusdem figurae ac foliola calycis, pariterque arcte convoluta. Rupr- MENTA STAWINUM minima, saepe fere evanida. Ovarium obovatum vel fere pyriforme. 8тісма subtriangulare, impressum, verticale. Loculamenta tria; quorum unum ovulatum, duo lateralia multo minora exovulata aut ovulo vix rite evoluto instructa sunt. Fructus in perigonio persistente ampliato сопасео olivam parvam prae se ferens, quatuor ad quinque Слое: mascarenarum solem 115 petalorum illi, quod utrumque marginem liberum ostendit. Epidermis laevigata, nitida, obscure purpureo-fusca. perpauca. Endocarp nitidum, п cum nucleo arcte connatum ope corpuscu et praeterea pereursum vasorum subsenis faseiculis filiformibus, basi in utroque latere approximatis, dein verticaliter adscendentibus atque passim transverse reticulato-connexis, quorum fasciculorum ope ipse nucleus cum endocarpio con- necttur. Nucreus formis, solidus, ловомихв aequabili lacteo. Емипхо in basi collocatus, conicus, dimidiam lineam Топу Crescit in insula. Barbonica, in syleis montium, altitudine 1800 ad 4800 pedum. supra Oceanum: Commerson, Michauz, Bory de 8. Vincent, Aub. du Petit Thouars; Palmiste bourre ibidem dicta. ICON. EXPL. Tab. 154. Areca e| orbonicae regione, ad Morne du bras Panon, cojos inita secundum iconem el. Jossignit inter tabulas Commersonianas asservatam, Exhibetur haec palma in insulae nem tradidit el. Borius itineris descriptione t. 22. ты 1. Ramulus floridus, ante florum apertionem, m. n. 2. Ramulus, sub anthesi, m. a. 3. Flos masculus, fere apertus, 4. Flos masculus, omnino apertus. 6. Stamen. Omnia mago. a. 7. 8. Flos foemineus ab utroque latere. 9. Foliola дао calycis. 10. Corolla. 41. Реніш a ventre et а dorso. 13. Omnia magn. ашна. — 14. Pars spadicis fructferi, m. m. 15. Drapa in perigonio m. n. et 16. eadem m. a. 17. Drupa ab altera facie visa n . 19. Nucleus fibris sarcocarpii superduetus, m, n. et 20, idem, m. a. 21. Nucleus, derasis fibris, ut harum impressiones con из fractus carnosa, nucleo exemto , m. a. spiciantur, a tribus lateribus exhibitus, lem, m. a. 6. ARECA ALBA. Tab. 154. Tab. 155. Fig. 2. A. inermis, caudice elato; vaginis, petiolorum margine nervisque (primum) rubentibus, pinnis angusto -lanceolatis longe acuminatis. demum inaequaliter bifidis, distinctis; spadice fastigiato, ramis florigeris horsum vorsum flexis, (floribus masculis. hexandris , petalis oblongis?) ; drupis ovato - сопісіз breviter rostratis, stigmate verticali. SUBLIMIA PALMICAULIS, Palmiste blanc ou commun, fructu olivacformi laevissimo, spadice foliisque inermibus. Commerson Lc. 37. 39. 40. 41, ARECA ALBA, petiolis glabris, stipitibus (spadicis) inermibus. Bory Voy. Г. p. 306. Willd. Spec. pl. IV. p. 596. No. 8. Poir. Encycl. Suppl. I. p. 441. No, 9. Spreng. Syst. veg. П. p. 139. No. 7. ARECA BORBONICA hortorum nonnullorum. inta pedes altus, basi bulbi instar dilatatus, eylindricus, diametro octo ad novem pollicum, frondium delapsarum annulis quam in praecedente specie minus distinctis notatus, ut omnis stirps inermis. Fnoxoes erecto-patentes, octo ad duodecim pedes longae. Vagina sesqui- ad bipedalis, cylindrica aut sursum nonnihil dilatata, dorso carinata, colore praesertim in juniore stirpe rubente aut rore albido obducta et inde violaceo-cinerascens, ore oblique truncata. Petioli ratione totius frondis longi, scilicet dimidiam rhacheos longitudinem et quod excedit aequantes, semiteretes, intus profunde сопсауі cum margine acuto, virides cum rore glaucescente, in ipso margine plerumque rubentes, medio linea pallidiore insignes. Superficies petiolorum, rhacheos et pinnarum in parte postica inferiore squamul griseis facile detergilibus adspersa, Rhachis in parte postica tetragona, dorso scilicet convexa, ventre concava, late oppositis pro insertione pinnarum profunde excavatis, in parte antica trigona, faciebus scilicet lateralibus planioribus, medio in angulum acutum conniventibus, facie ventrali ideo evanescente. Pinnae sesqui- ad bipedales, angusto -lanceo- latae, longe acuminatae acumine inaequali, interdum bifido, lacinia postica minore, in sulco rhacheos laterali ope calli deorsum prominuli adnatae, ibidem leviter plicatae et convexae, concinnae, regulariter patentes, inferiores et summae subalternae, mediae suboppositae, plurimae distinctae, summae interdum basi confluentes, laevigatae, glabrae, nervo primario plerumque unico, (rarius in pinna ulterius findenda gemino) superne valde prominulo pinnam non ipso medio sed ita percurrente, ut illius pars antica latior sit, una cum margine inerassato plerumque colore rubenti tineto, secundariis utroque in latere plerumque tribus quatuorve, et tertiariis approximatis versus lucem semidiaphanis. Color pinnarum saturate viridis, in sicca fronde nonnihil gl ; interd m tinctura rubente. Paleolae lineares parvae, testaceae, шох deciduae facie inferiore, Sranıx, duos ped io longus, secundum iconem Com- mersonianam basi semilun mplectens, manubrio brevi, tha feros subsimplices crebros (15 et plures) sub anthesi fastigiato erectos, fructiferos patentes emittente, interque eos deliquescente. Rami in superiore parte dense floriferi, ibidem tortuoso-horsum vors foemineis primo intuitu distichis, attamen ita dispo- sitis, ut nonus quisque verticaliter supra pri i latus duo masculi, quibus, in exemplari quod coram habeo, omnibus delapsis, eicatrieulas video parvulas subtriangulares. 8рРАТНАЕ, secundum iconem compresso- lanecolatae obtusae, marginatae. Frores MASCULI secundum iconem quatuor lineas longi, РЕТАМЗ oblongis obtusis 88 jaucescel 176 Sramiva verosimiliter sex. Frons FOEMINEL in rhacheos angulo prosiliente sessiles, впастел parva triangulari com Ша connata ab antico latere suffulti atque ipsa basi bracteolis duabus membranaceis annuli instar eireumdati, sesquilineam ad duas lineas alti, Carvers foliola lato-orbicularia, nervis radiato-divergentibus percursa, versus marginem extenuata, PrraLA calycis foliolis similia, at nonnihil teneriora. Rupimexta sex staminum, lineari oblonga, antherarum loco crista tenui marginali instructa. Ріѕтилом obovatum, STIGMATIBUS in sicco vix distinctis. Loculi duo abortivi; tertius ovuLUw fovens unicum fere ipsa basi affixum, inde erectum. Daura in perigonio persistente exsucco flavescente et ad margines nigricante sessilis, octo ad novem lineas alta, ovato-conica, in rostro brevi stigmatum residuis coronata, olivacformis. Epidermis laevissima, flavescens. Sarcocarpium tenue, fibris verticalibus percursum, quarum extimae nigrieantes. Endocarpium tenue, chartaceum, testacei coloris, laevigatum, nitidum. Nucleus ovato-elliptieus, areola embryo nonnihil extra ipsam fructus basin insculptus et sulco umbilicali, quo endocarpium cum testa arcte eonerevit, inde ad verticem usque perducto notatus, ceterum reticulo vasorum testaceo super testam fuscam nitidam expanso pictus. Ем- »mvo conicus, obtusiusculus, in ALBU«INE corneo valde ruminato. Crescit in insulis Borlonica et Franciae et verosimiliter quoque in Madagascaria: Commerson, Bory de S. Vincent, Michauz. Palmiste blanc аш commun appellata, ob medullam sapidam (Chow palmiste) prae reliquis frequenter in usum mensae adhibetur. Hanc speciem rarius in montes altos adscendere, littora potius diligere et prope incolarum habitationes saepe inveniri, cl. Bory tradidit. ICON. EXPL. Tab. 154. Sister hic Areca alba tam junior quam adulta et Areca rubra junior nam, in insulae Borbo- nicae regione l'Encaissement de la Rivière de l'Est, quam secundum Dori tabulam 25. exhibuimus, Ravenalae madagascariensis, stirpis e Musa- cearum ordine pulcherrimae, iconem addidimis, quum illis in regionibus, ex insula Madagascaria introducta, interdum coleretur. Tob. 155. Fi IL. 1. Ramulus spadicis Mori ila. 2, Flos foemineus, 3. Foliolom ealye 4. Corolla. 5. Pet illam , eum staminum abortivorum radir 8. Pisüllom, cum stigmate, Omnia mago. aucto. 9. 10. Отыра in perigonio, m. n. 11. Drupa, dis ut fibrae conspici possint nucleum obducentes. 12. Drapa, nucleo ex parte denudato. 13: Sarcocarpium vacuum. 14. Nucleus, cum cicatricula embryonigera. 15. Nucleus cum rhapho impressa Ошша magne naturali, 16. Embryo magnitudine naturali et aucta. ib utroque latero. 7. ARECA RUBRA. Tab. 154 et Tab. 155. Fig. 3. A. caudice elato; petiolis rhachique passim aculeatis, pinnis lineari- lanceolatis acuminatis subtus glaucis margine subsetulosis, spadice spathaque interiore basi aculeatis, aculeis rectis; floribus masculis hexandris, petalis oblongis calyce subtriplo brevioribus; drupis orato-globosis rel ovatis breviter et obtuse rostratis, stigmate verticali. SUBLIMIA AEVIDAPS, le Palmiste rouge, fructu olicagformi lacvissimo, spadice foliisque spinosis. Commers. MS. Icon. Tab. 38. (spadix intra spatham interiorem semiapertam). EUTERPE PISIFERA ß., Gaertn. Fruct. Sem. II. p. 269. t. 139. fig. 4. (collatis speciminibus) et forsan quoque ejusdem auctoris a. ARECA RUBRA, petiolis glabris, subspinosis, stipitibus. (spadicum) spinosis, spinis rectis. Bory, Voy. 1. p. 306. Willd. Spec. pl. IV. p. 596, No. 9. Poir. Encycl Suppl. 1. p. 441. No. 10. Spreng. Syst. veg. Il. p. 139. No. 8. Cavpex secundum cl. BORYUM quam reliquarum specierum borbonicarum robustior et altior, basi in discum depressum dilatatus, annulis a lapsu frondium latis insculptus, qui in superiore caudicis parte lateritio colore sunt insignes. Fnowprs amplae. Basis vaginans cylindrica, dorso carinata, apice transverse truncata, junior fusco-rubens, aculeis fuscis longis subulatis armat. Petiolus pariter ac in Areca alba ratione frondis longus, saepe rubens, longe aculeatus. Pinnae lincari-lanceolatae, acuminatae, distinctae aut, praesertim summae, confluentes, tandem bifidae, saturate virides, margine nervoque medio saepe rubentibus, subtus glaucae. Spinulae s. setae parvae, deciduae in margine inque nervis primariis. Sparmar rufo-fusci coloris, oblongo-laneeolatae, obtusae, interior basi aculeata. Велогх quam in Areca alba magis horizontalis minusque divisus. Manubrium aculeis nigris subulatis divergentibus, ad tres pollices usque longis, armatum. Rami stricti, teretes, flexuosuli, per omnem longitudinem florigeri, floribus foemineis inter duos masculos. Frones MASCULI tres lineas alti, CaLxx foliolis ovatis acutiuseulis siccis margine sibi imbricatis, dorso carinatis, Co- вол calyce triplo longior. Perata ovata aut ovato-oblonga, obtusiusenla, nervis pluribus parallelis percursa, STAMINA sex, interdum uno alterove accedente, sub anthesi quam petala paullo longiora. Епдмехта subulata, ima basi nonnihil connata. ANTHERAE subtetragonae, acutae, infra medium dorsi affixae. RUDIMENTUM. Pistilli subulatum, staminibus dimidio brevius. Frores FOEMINEI masculis duplo mimores. Смлав foliola et гетата Jato- vel suborbiculari- ovata, eum brevi acumine, nervis pluribus percursa, arcte imbricata, Pisrizxon squamulis sex minimis basi eireumdatum, oblongo- eylindricum, sticmarmus parum distinctis donatum. Drupa in perigonio nonnihil inerassato et arescente, foliolis testaceis et margine nigro conspicuis, quam praecedentis speciei minor, quatuor ad sex lineas alta, ovato-subglobosa eum brevi rostro vertieali, interdum omnino globosa. Epidermis laevigata, fulva. Sarcocarpium tenue, fibris tandem nigrican- tibus, a vertice ad basin usque parallelo-deeurrenübus. Endocarpium tenue, testaceum, laevigatum. Nucleus quam in praecedente specie rotundior, immo interdum depresso-globosus, pariter hine sulco umbilicali impressus ibidemqne endocarpio coneretus, in reliqua superficie laevigatus, fuscus et venis anastomosantibus testaceis percursus. ALBUMEN valde ruminatunt, кмвуохем. conicum in baseos fovea continens. Crescit in insulis Mascarenis verosimilite Commerson, Bory de S. Vincent, Michauz, Du Petit- Thouars; et quoque in insula Madagascaria. к ^ EXPL. Tab. 154. Palma junior cum Areca alba exhibetur, secundum specimen hortense, in horto regio parisi a d. Decal delineatum. Tab. 155. Fig. Ш. 1. Fructus in perigonio. 2. Drapa, e p 4. Eadem, sarcocarpio ex parte aporto, nucleum eum rhaphe umbilicali monst 3. Drupa, derasa epidernido, ut fibrae sareocarj в. 5, Nucleus. О, m. n. in conspectum v 8. ARECA PUMILA. та. 153. A. inermis, candice subarundinaceo; pinnis linearibus acuminatis. saepe fissis, praemorsis summis confluentibus ; spadice parce ramoso erectiusculo; floribus masculis hexandris; calycibus subulatis petala lanceolata acuminata duplo superantibus; drupis oblongis olicaeformibus. ARECA PUMILA, frondibus pinnatis, pinnis lato-linearibus acuminatissimis plicatis, supremis praemorsis; spadicibus erectis ramosis subtortuosis; fructibus ellipticis umbonatis. Blume MS. Cavpex octo- ad decempedalis, diametro circiter pollicari, teres, eicatrieibus frondium cinereis, ob residua fasciculoram vasorum praesertim versus marginem superiorem punetatis, distantia sesquipollicari insculptus, internodia exhibens cinereo- lutescentia laevigata aut passim verruculosa, sursum nonnihil incrassata. Lignum testaceo-album, fibris nonnihil rubentibus textum, versus centrum medullosum. Froxpes, uti videtur, omnes in cacumine caudicis confertae, sex ad octo pedes longe. Rhacheos pars antica ferne convexa et squamulis minutis fuscis lepidota, superne acute bifacialis. Pinnae sesqui- et bipedales, lineares, acuminatae, acumine recto aut subfaleato, nunc indiviso nune, praesertim in pinnis latioribus (quae nervis primariis binis tribus pluribusve instruuntur), bifido. Summus margo inciso-dentienlatus, dentatus aut praemorsus. Srapices in superiore caudieis parte, super annulos a lapsu frondium ortos, sessiles, spithamam ad pedem longi, glabri; basi annuliformi eaudicem amplectente, manubrio brevi compresso-tereti, ramis plerumque paucis (in spec minibus, quae eorum habeo, quatuor). Sraris non vidi; secundum cicatrices illarum lapsu ortas adesse videntur binae, qua- rum superior forsan incompleta. Rant florentes erecti, basi squama subtriangulari suffulti, ibidem extus convexi intus planiusculi aut angulati, inde a basi ad apicem usque floribus dense obsessi. Frores MASCULI per maximam гатоги superficiem bini ad cujusvis foeminei latus, paullo superius positi, in summa extremitate absque foemineis. Color florum ochroleucus. Bracteae ad florum masculorum basin fere omnino deliquescentes. Слілх e foliolis subtriangulari-subulatis dorso carinatis, plerumque nonnihil flexuosis, quinque lineas longis et longioribus, erectis, ima basi connatis. PETALA lanceolata acuminata, interdum subfaleata, acuta, calyce duplo breviora, Srasıına sex inclusa, quae petalis opposita lon- giora. FiLameta ima basi carnosula confluent, perbrevia. Ахтивнав sagittatae. Frores FOEMINEI sesquilineam alti, sessiles in rhacheos p quod bractea p membranacea, cristae specie, eircumdatur. Bracteolae minimae, inter bracteam et florem semicirculares. Foliola см.хсіѕ et rerata lato-ovato-orbicularia, medio dorso plus minus carinata, leviter acutata aut obtusa, in globosam formam convoluta, Ovarium breviter stipitatum, subglobosum, sricwATIDUS tribus lato-pyramidatis perbrevibus conniventibus coronatum. Drura, in perigonio persistente laxo, angusto-oblonga aut oblonga, octo circiter lineas alta, epidermide flavescente laevigata, carne tenui fibrosa, endocarpio papyraceo, hine vertica- liter in sulco nuclei cum testa conmato. ‘Testa castanea, venis pluribus retieulato-connexis pereursa. Nuczzus ovoideus, obtusus, basi planiusculus. Атвсмех corneum, valde ruminatum. Empryo conicus, parvulus, in ipsa basi locatus. Crescit in sylvis montanis insulae Javae, ibidem Tamper-ender nuncupata: cl. Reinwardt et Blume. ICON. EXPL. Tab. 153. 1. Caudicis pars inferior, magn. nat. IL. Pars superior eum spadicibus forifers et frucüferis, magn. nat. Ш. Pars frondis, minuta. — 1, 2. 3. Flos maseulas junior nondum apertus. 4. Calyx. 5. 6. Corolla Noris adulti. 7. Petalum a facie externa et а facie interna cum stamine. а cum staminibus tribus. 9. Staminum complexus. 10. 11. Flos foemineus. 12, 13. Corolla foeminen. 14. 15. Petala Noris foeminei duo. 16. Pistllam eum, ex alabastro. 17. 18. Perigonium infra fructum. Omnia varia magnitudine aueta. 19. Fructus, magn. nat. 20. Idem apertus. 21. Nucleus, m. n. 29. Sarcocarpium cam endocarpii parte, apertum. 23. Semen verücaliter dissectum. 89 * 9. ARECA MONOSTACHYA. Tab. 155. Fig. 4. ы "A A. inermis, caudice “gracili humili; pinnis linearibus inaequaliter. bifidis vel bidentatis, praesertim. extimis con- Auentibus praemorso - dentatis , petiolo rhachipue subtus spadiceque fusco -lepidotis; spadice simplicissimo filiformis calycum masculorum subenneandrorun foliolis ovatis quam petala lanceolata duplo brevioribus; drupis — E teste CUNNINGHAMIO octo pedes alta, caupice tenui. FRONDEs paucae terminales, tri- quadripedales. Basis cylindrica, longitudinaliter striata, squamulis aridis, orbicularibus aut oblongis, irregulariter laceris fimbriatisque fuscis adspersa. Rhachis inferne convexa, superne bifacialis, praesertim in inferiore facie pariter ac basis lepi Pinnae spithamam ad pedem longae, summae nonnihil breviores, inferiores subalternae, superiores suboppositae et saepe confluentes, in faciebus rhacheos oblique adnatae et basi paullo reduplicatae, antice planae, lineares, soli i unguem latae, confluentes pollicem et sesquipollicem latae, saturate virides, nervo medio pallidiori utraque facie pro- minente, secundariis subaequalibus approximatis, passim squamulis albidis adspersae et subtus punctis albis crebris notatae. Venae transversae apparent in fronde luci obversa. Srapıx duos cum dimidio ad tres pedes longus, gracilis, laxus, pendulus, simplicissimus. Pedunculus sesquipedem longus, sesquilineam crassus, compresso-teretiusculus, pariter ac frondes fusco-lepidotus. SraTmAE tenuiter membranaceae, fuscae; exterior ad spadicis basin enata, tubulosa, anceps, leviter marginata, ore oblique aperta, spithamam et quod excedit longa; interior infra rhachin spadieis enata, subeylin- пса, post apertionem plana eta pressione florum, quos arcte circumclusos gestavit, pueulata, Rhachis spadicis tomento fusco lepidoto deciduo adspersa, pro insertione florum alternis locis impressa et angulata. Frores ita eireum- positi, ut sextus verticaliter supra primum, Foeminei in foveola leviter impressa rhacheos, а basi suffulüi bractea ovato- triangulari acuta, eum rhachi immediate concreta; masculi ad illorum utrumque latus, bractea parvula triangulari in basi. MASCULIS fere tres lineas longis est canıx foliolis lato-ovatis acutiusculis, dorso carinatis, glumateo-membranaceis. Perata lanceolata, aeutiuseula, extus leviter convexa laevigata, intus parum concava longitudinaliter striata. STAMINA novem, interdum octo vel decem, inelusa. Fıranesta ima basi in corpusculum carnosum connata. "ANTHERAE subulatae. FOEMINEI ovati; carxx et conorta constant foliolis coriaceis, duris, ovatis et lato-ovatis obtusiusculis arete convolutis. ризтплдм oblongum, basi subeylindricum, vertice conicum ibique in stromata tria arcte conniventia intus cellulosa, extus solida divisum. Енсстив ignotus. Crescit in udis sylearum, secundum flucium Hastings, in portu Macquarie, in Nora Wallisia australi, latitudine australi 31° 30: Allan Cunningham. ICON. EXPL. Tab. 155. Fig. IV: Arecae monostachyae spadix frucifer et spatha m. nat, addita fronde magnitudine imminuta. 1. Flos masculus, a facio antica, 2. Шеш а facio postica, 3. Foliolum calycis. 4. 5. Petalum ab utroguo latere. б. Complexus staminum. 7. Stamen seorsim ab uiroque latere. $. 9. Flos foemineus ab utraque facie. 10. 11. Calycis foliola duo. 12. Corolla foeminea. 13. 14. Petala duo ejusdem corollae. 15. 10. Duno corollae longiores. 47, Pisüllum. Omnia m. a. 15. Pistllum magis auctum. 19. Stigma augmento fortiori. Praeter has, quas et descriptione et icone illustrandas habuimus, species, alias nonnullas minus complete nobis cognitas heic paucis commemorare haud abs re esse videtur, 10. ARECA WALLICHIANA: inermis, caudice humili; pinnis connezis, inferioribus falcatis, extus repandis et denticulatis, superioribus truncatis et ‘denticulato-pracmorsis, inferne in nereis rhachique paleaceo-villosulis; spadieibus simpliciter ва е ramosis; calycum masculorum herandrorum foliolis lato-orbicularibus, quam petala ovata duplo breviori- bus; drupis — E к Palma secundum frondis dimensiones parvula videtur. Fnoxs quatuor ad quinque pedes longa videtur. Rhachis inferne convexa, jene acute bifacialis, paleolis vel squamulis linearibus grisco-fuscidulis, tandem detergilibus adspersa, Pinnae inferiores duas spathamas et quod excedit longae, duos pollices latae, nervis quatuor ad sex superne acute prominulis firmatae, lineares, antice faleatae acuminata, in exteriore margine per arcus levissimos ample crenatac, ad cujusvis arcus inter duos nervos primarios prosilientis verticem denti parvis erosae; summae latiores et breviores, apice quasi truncatae et leviter erosae, Superficies inferior tam in nervis primariis, quam in secundariis et tertiariis sibi valde approximatis palcolis subulatis griseo-fuscis et aliis minoribus albidis sursum strigoso-villosa. Арх et longior." Peduneulus sesquipedalis, teres, gracilis. Rhachis angulata, in ramos decem ad quindecim patentes, ipsi similes, pedem et quod excedit longos abiens. Ваната triangnlaris ad Frons lineam circiter alti, aut paullo altiores, terni aggregati, foemineo in medio, masculis duobus ad ejus latera, in si isversae triangularis, ita ut sextus plerumque verticaliter supra primum. "MASCULI caxcis foliola membranacéa, sicca, lato -ovata vel suborbicularia, carinata, medio nervosa, sibi marginibus Jato- imbricata, PeraLa ovata, acutiuscula, concava, longitudinaliter nervosa. Бтмича sex, longitudine fere petalorum, FILAMENTIS subulatis, basi in enpulam subtilem connatis, ANTITERIS linearibus, obtusiusculis, fere basifixis, basi leviter bilobis. RuppuENTU метила longitudine staminum, e basi ovato-trigona prismaticum, obtusum. FOEMINEL offerunt foliola çaLvcis et PETALA ovato-oblonga, obtusa, arcte convoluta, sicciuscula, medio nervosa, margine extenuat. PISTILLUN ovatum; втїбматтвиз brevibus conniventibus coronatum. — Reliqua desiderantur. Crescit in insula Pulo-Pinang archipelagi indici, unde 1822 tulit cl. amicus TWallichius. 179 Il. ARECA NENGA Blume: frondibus pinnatis, pinnis linearibus acuminatissimis, supremis subtruncatis fissis; spadicibus nutantibus simpliciter ramosis rectis, ramis subquatuor, fructibus distichis ellipticis obtuse mucronatis Blume МЕ Crescit in montibus Javae occidentalis, ibidem Nenge aut Niang-Nieng dicta: cl. Blume. 4 CORONATA Blume: frondibus pinnatis, pinnis angusto-linearibus acuminatis, supremis praemorsis ; igmate obtuse umbonatis. Blume MS. 12. AR, spadicis ramis, numerosis rectis; fructibus. ellipticis minusculis, st Crescit in Jara: cl. Kuhl, Van Hasselt, Blume. 13. ARECA SPICATA Li bus el angustioribus; spadice intra , ARECA SPICATA, Lam. Encycl. L р. 241, No. 2. Willd Spec. Pl, IV. р. 505. No. 4. Spreng. Syst Veg. Il p. 129. No. 4. — Pinanga globosa, Rumph. Amb. I. p. 38. t. 5. f. 1. A. ше: caudice elato crassiusculo; pinnis linearibus acuminatis, imis et summis breviori- rondes enato indiviso; fructibus globosis (aurantiacis). Altissimis amans obumbrari syleestribus arboribus crescit in montibus insularum Sundaicarum, in Amboina, Hytu, Ternate: Rumphius. Maluice dicitur Pinang Utan Besaar. l4. ARECA GLANDIFORMIS Giseke: caudice elato gracili, petiolis hirsutis, pinnis linearibus acuminatis fin- dendis; spadice breviter racemoso; fructibus congestis glandiformibus (luteo- rubentibus), п Ord. nat. p. 77. Lam. Encycl. I. p. 241. No. 3. Willd Spec. Pl. IV. p. 595. Гр. 38, t 6. ARECA GLANDIFORMIS a, Giseke Lin. Praelect. No. 5. Spreng. Syst, Veg. IL. p. 139. No. 5. — Pinanga sylvestris glandiformis prima, Каары Ап Crescit in insulis. Sundai 8. in Amboina, Bouro, circa sinum Cajeli, aeque іп montibus. quam in littore Rumphius. в, proveniens rmis fractum habemus а cl. amico Gaudichaud ex insula Rawack allatum, cujas iconem addimus in Tab. 158, Fi liter dissecta. 4. Nucleus. 5. Nucleus verticaliter dissectus. 6. Embryo. Omnia magni Arecae glandi: io. 2. Eadem inde soluta. 3. Drapa ver 1. Drupa naturali. 15. ARECA VESTIARIA Giseke: caudice mediocri, radicibus aculeatis extraterrancis fulto; pinnis comezis Plurinerviis acutis; spadice racemoso; fructibus ellipticis glandiformibus (rulentibus). ARECA VESTIARIA, Giseke Lin. Prael. in Ord. nat. p. - — Pinanga saleyt, Rumph. Amb. L p. 41. Crescit in insula Bouro, ad Cajeli sinum, et in Bela (in Amboina non observata). Ex ejus cortice incolae fila tenuia et alba Jindunt, quibus vestimenta terunt perdurabilia. Rumphius. 7А MADAGASCARIENSIS rigidulis complanatis, inde a basi liberi 16. ARE basin’ notatis, sarcocarpit fibr — — drupis oblongo- obovatis (pollicaribus) stigmatum residuis Мис ad 3 nucleo obovato, embryone hinc supra basin locato. Crescit in Madagascaria insula, ibidem a Gallis Arbre à Sel се! Areeque singe appellata, Incolae е cine- ribus (fructus?) sal parare solent: Poivre, Michauz. imus Tab. 138. Fig. V. 1. Fructus im porigoni cleus. Omnia magnitudine natu Hujus fructus icones addi 2. Fracias alius absque perigonio. 3. Sareocarpli pars fibrosa. 4. Idem apertum, ut nucleus appar exhibentur, OBSERVATIO L Nonnnllae Arecae species frondium parenchyma offerunt tenue et luci obversae venas transversas monstrant sat sonspieuas. Sunt e harum numero 4. Catechu, triandra, sapida, monostachya, Aliarum compages crassior est. OBSERVATIO П. Genera Zuterpes, Oenocarpi, Oreodovae et Arecae praesertim fructus ot seminis structura sibi ita videntur appro- imata, ut pro artificialibus potius vel uni eidemque generi naturali supponendis (subgeneribus) haberi possint, Sarcocarpi et endocaspil compages gt'embryonis situs per gradus variant. Et Dypsis quoque, cujus characteres solidius erunt stabiliendi-dum plures species innotuerint, valde айай videtur. Sareocarpium in aliis speciebus crassum est ot subsucculentum, in aliis fibris регошвит plus minus crebris, quae quidem introrsum et numero et crassitie auctae in endo ediate transeunt, ita ut in certis speciebus limites certos inter haec fructus strata aegre possis definire. Hoc vero ipsum endocarpium nunc tenue est ес papyraceum aut membranaceum, nunc erassius et foro ligneum, Tarius structurae corneae et rigi ші ict hos putamen nucleo est arctius appressum, pluribusque locis illi videtur adhaerere, » dum vasorum fasciculi per internam putaminis superficiem repentes rigescant, nucleus magis magisque a putamine cum endocarpio junctus remanet, quo vasa nutritia eum adeunt. Quae vero regio quum vari ratione adipiscitur directiones, embryonis positio quoque in diversis speciebus diversa apparet, ita ut aliae liae subbasilarem aliae denique quasi dorsalem offerant. Aliud discrimen ex eadem porro vasorum mutritiorum, quae inde ab endocarpio nucleum adeunt, indole pendet, Habes enim species, quarum putamen in ima fructus basi solummodo pro vasorum introitu perfossum est, alias contra putamine quasi incompleto gaudentes, quibus haec pars ita est comparata, ut foramen sat conspicuum. adsit, quod processu peculiari spongioso aut corneo obturatur, Ita quidem e, g. res in Areca Nibung sese habet, et simili ratione in Euterpe nostra. Omnia vero genera, de quibus heic sermo est cum reliquis ARECINIS monosper t, quod putamen formatur absque reliquorum carpidiorum ope, id quod in Cocoe et generibus alinibus solemne est. In ARECINIS scilicet monospermis carpidia abortiva a maturescentis loculi formatione magis aliena in putamini bstantiam non mutantur, nec ejus medio includuntur, sed nunc ad basin aut ad latus, rarius ad verticem sarcocarpii rejiciuntur, nunc intra endocarpium nuclei basi adhaerent, id quod praesertim in Areca Catechu facile observas. maturationis antem stad 90 180: ” AD Y S 1-8 NORONHA in Aubert du Petit Thouars Mélang. de Botan. Prodr. phytolog. p. 2. (nomen). — Апеслв Auctorum species. MONOECA in eodem spadice, Flores sessiles, masculi im spadicis parte superiore et in inferiore bini ad cujusvis foeminet latus. Врати incompleta (), simplex ant duplex, MASC. Смях triphyllus, foliolis imbrientis. Солома реи, aextivatone valvata, Втамика. sex, ima bast cohaerentia, Axruenar. subglobosae(). Renrurvrem pisi nullum (aut vix conspicuum). FORM. Саух et сово tripetala convoluto-imbrieati. Repivesrest кашиши nullum. Озлмох Tre (aut 1-0 Toculare, Втомата Dina aut tria subsessilin. Bacca fibrosa. Axwumex ruminatom. Ewmmyo im fructu dorsalis. à Palmulae tenues, arundinaceae. FROXDES pinnatac, pinnis saepe connexis tandemquo findendis, aut summis con- Juentious, "Srapıcns tenues, ramosi, вратив membranaceis apice apertis. Flores parei, bractea et bracteolis suffulti DYPSIS PINNATIFRONS. Tab. 158. Fig. 1. D. candice arundinaceo mediocri; pinnis connezis plicatis linearibus apice fissis et denticulato- praemorsis, "ас! inferne fusco-lepidota; spatha subbasilaré unica; spadice duplicato=ramoso, ramis gracilibus, calycum masculorum foliolis Tato-oratís quam petala ovata duplo breeioribus ; drupis angusto-oblongis, stigmate subbasilari, ARECA GRACILIS, Aubert Du Petit Thouars, in Herbario (non Roxburgh.). з Cauvex gracilis, arundinaceus, diametro circiter pollicari. Froxoes quatuor ad sex pedes longae. Rhachis ferne convexa, superne bifacialis, squamulis parvis fuscis adspersa. Pinnae tres spithamas longae et longiores, linear longe acuminatac, apice fissae aut denticulato-praemorsae, nervis primariis superne acute prominulis, plerumque trib quatuor vel quinque percursae, igitur соппехде, praeterea nervis secundariis et tertiariis valde approximatis firmatae, glabrae, si excipias squamulas minimas fuscas, praesertim inferiori paginae hine inde inspersas. Spanıx pedem et sesq pedem longus, basi semilunari, vix pollicem crassa caudici adnascens, manubrio brevi, extus convexo, intus plano. Ре- dunculus quadri-sexpollicaris, teretiuseulus. Rhachis inferne teretiuscula, superne angulata, Rami ex alis bractearum. ovato-triangularium membranacearum sparsi; inferiores basi semiteretes, ramulosi,.ramu primum erectis, dein valde patentibus, gracilibus, quatuor ad sex pollices longis, в, laxiuscule florige superiores ramulis infe- Tioribus similes. Frores parvuli, vix lineam alti, in parte ramulorum inferiore foeminei, cum masculis binis suprapositis. facile deciduis, in superiore masculi gemini aut soli Bractea cum rhachi connata, subsemiorbicularis, membranacea quemvis florum glomerulum а basi fulciens. Bracteolae duae, semiorbiculares, membranaceae, florum foemineum arcte obvolventes, quarum altera plerumque minor est. Utrique sexui est carxx membranaceus, laevigatus, foliolis suborbieu- laribus, margine sibi convoluto -imbricatis, caRorLA aestivatione valvata, PETALIS ovatis acutis, longitudinaliter nervosis. MASCULIS: Sramisa sex minima, rıramextis basi cohacrentibus, linearibus, axtucris globosis, loeulis subdistinetis. Repivextum pistilli vix ullum. FOEMINEIS pisüllum oblongum, sTicwarmbGs sublateralibus, conniventibus, Drura parvula, quatuor ad quinque lineas longa, angusto-oblonga, in perigonio persistente, cum drupa Arecac erinitae forma et magnitudine conveniens. Epidermis purpureo-fuscescens. Caro parca, longitudinaliter fibrosa, Nvcrevs obovatus, basi acutus, lateraliter affixus. Tesra fusca, venis obscurioribus percursa. AnBUMEN solidum, corneum, valde ruminatum. Емвйхо in medio fere dorso locatus, conicus. la, q Crescit in insula Madagascaria: Noronha, Aub. du Petit Thouars, qui specimina communicavit li spadicis pars, m. a. 2. Flos masculus clausus. Решит ICON. EXPL. Tab 15 Spadix Moridur, m. n., adjecta ad latus parte frondis, 1. Mam 3. Corolla, генә potulo ut amdroecium in conspectum veniat. 4. Stamen. 5. Flos foemineus, in rhachis б. Flos foemimens. 7. Corolla fominea isa. 11. Mem vertcaliter dissectum. 12. Ora ejusdem corollae, a facie interiore. 9. Pivillum, ovario verticaliter aperto, in petalo. Omnia a. 10. Piillem, magi tdem eil. 18, Bacea, m.m. 14. Eadem а. 15. Eadem verücalier aporta, nt nucleus appareat. 16. Paries interior fructus, 37. Nucleus. 15. Idem, Тиеді parte, eo loco, quo embryo locatus est, ut ejus sectio et albumen ruminatum appareant. 2. DYPSIS FORFICIFOLIA (Tab. nostra 149. Fig. 2): caudice arundinaceo humili; fronde subsessili subtiliter lepidoto - pubente. pinnato - partita, laciniis. oblongis acuminatis aut lanceolatis, terminalibus latioribus in bilobam nam confluentibus, rhachi subtus tenuiter castaneo - furfuracea; spatha duplici, spadice glabro duplicato -ramoso; floribus —; fructibus — Palmula microcarpa vel pygmaca, Palhier пайа de Madagascar, Commerson icon. t. 31. in Palmar. volum. in Mus ше verosimiliter referenda, paris. asserv. теа 181 CAUDEN. paucos pedes altus, tenuis, arundinaceus. FRONDES paucae, Basis vaginans регргейв. Petiolus fere Rhachis inferne semiteres, superne bifacialis, subtus furfure - Pinnae leviter reduplicatae, planae, oblongae aut olatae, acuminata falcatacve, quatu sex pollices longae, un issime lepidoto-puben THA duplex, inferior compresso-anceps, sex circiter pollices longa, apice bifida, interior longior, ulato-alt fissa. Spa oblique. m triangularium axilla, ramulosi. Ram uli graciles, glabri. Fronrs m calycis et petalorum formam ovatam nil observare contigit, m ramosus. Rami e squam » quod coram habui, praeter folior nt. bene evolutos non vidi. In specimir quum interiores partes putredine confectae fue Crescit in Madagascaria: Commerson, Aubert du Petit Thouars. Hujus specie iconem incompletam solummodo exhibere valumus. Tabulae 143. figura П. sistit spadicem et frondem magnitudine natural 3. DYPSIS HIRTULA: tandem secundum nereos findenda, neri decomposito-ramoso, ramulis filiformibus, floribus minimis. candice arundinaceo humili; fronde glabra indivisa cuneato-obovata, apice breviter bifida, is tunc setarum specie liberis; spatha duplici, spadice squamulis laciniatis hirto Palmier aquatic, Rocam bon di incolis, Poivre in herb. Labillardierii et Jussie adhue ultra pedem longa est. ЗрАТНАЕ graci iceae ad ortum ramorum e siccae, fuscae, laciniatae, per spa men Papaveris aequantes. Vidi solummodo foemineos, br Ovantm triloculare (0). Sriemara tria, carnosa. - SPADIX decomposito- apertae, nonnullos pollices long nosus. Squ 'almarum , quas vi formis, trifidus (4). Peraza oblon sparsae. FLORES omniun bracteolis?) stipatos. Смлх сири In udis insulae Madagascariae: Poiere. (Поща бұ: V. Tab nostrae 161., a b. Вогуо nomine урей gracilis communicata, hujas speciei spadicem repracsntet, jam delapsis foribus masculis, autpic “кем, ХШ. SEAFORTHIA . n. 2216. ENDL. 1730. MEISN. Gen. p. 356. (266.) — s. — Pivasoa BLUME Rumphia I. p. 75. ENDL. Gen. Suppl. сие. math. phys. de l'Inst. IX. 1808. p. 251 Konst- en Letterbode 1829. p. 294. Вклковтшл В. BROWN. Prod. Fl. Nov. Ной. I. p. 267. SPRE PiNANGAE RUMPH. Amb. et Анкслк ROXB., GRIFF. et aliorum speci MEISN. G — Ртуснозрияма LA BILL. Mém. de la Classe des El. с. р. 117. — Юумори.окиз ZIPPE MONOECA in eodem spadice (polygamo-monoeca). Flores foeminei duobus masculis ad latus stipati, Srarua binae vel una — quaternae, interiorum una alterave completa. MASC. caryx triphyllus, foliolis imbricatis, aut tripartitus, mbr Conorza tripetala, aestivatione valvata, Зтлзихл numerosa (per numerum ternarium multiplicata), ANTHERIS linearibus. RopmiestuM мвтилл aut nullum. FOEM. carvx et conorta triphylli, aestivatione imbricato-con- voluta, RubIMENTUM. STAMINUM aut nullum aut rarius parvulum. Ovarium uniloculare, uniovulatum (1). SixLUs brevis- imus aut nullus. Sricmara tria distincta aut in unum sessile discoideum lobatumve confluentia. Олл anatropum (semper erectum?). Bacca grumoso-fibrosa, monosperma. Sewes plerumque striatum aut sulcatum. ALBUMEN cartilagi- neum, ruminatum, rarissime subaequabile. Емвдхо basilaris. Palmae procerae (caudice 20—40), mediocres (10—20'), aut humiles et arundinaceae, inermes. Сагрвх annulatus. Froxpes magnae, inferiores saepe horizontaliter patentes, basi larga cylindrica arcte concolutae, pinnatae, pinnis redupli catis saepe connexis et plicatis, lineari-lanceolatis aut oblongis, subtrapezoideis, deorsum cuneiformibus, antice сего fissis dentatis denticulatis vel erosis, summis confluentibus, praemorsis. Srapzcks infra frondes, laterales, basi semilunari am- plezicaules, simpliciter cel duplicato-ramosi, rarius simplices, subinde refracti. Fores spiratim dispositi in sectione 1. SPIRANTHE aut in se icales in П. ORTHOSTICHANTHE, viriduli, albidi v. straminei; ретіне intra bracteam concaram cum rhachi confluente bibracteolati, masculi aut bini ad cujusvis foeminei latera aut in superiore spadicis regione absque foemineis. Fructus ovales, mediocres, aut minusculi. s conspicuas ver 1. SEAFORTHIA ELEGANS. таһ. 105. 106. 109. S. (SPIRANTHE) caudice procero; pinnis angusto-lanceolatis , apice oblique truncatis br ifidis, lacinia an- Jorum masculorum. petalis oblongis tica longiore, et eroso-dentatis, subtus in nereo medio squamulis magnis paleolatis obtusis, staminibus 21; baccis ovalibus, nucleo leviter quinquesulcato. SEAFORTHIA ELEG. Palma a р Cacprx in trig passim flexuosus, cylindricus, sursum nonnihil atte icibu otiusculis leviter impressus, in superiore profundius us cacumen magis magisque viresc ales et lon 5, Rob. Brown. Prodr. Fl. Nov. Holl. I. р. 267. Spreng. Syst. Veg. Il. p. 62 с altitudinem emicans, rectus aut paullulum m pollicum, in inferiore parte insculptis sibi bus es, dense confe la. Bases 9 nta pedum et quod exe пайиз, d ресін ametro sex ad de etis r torosus, epidermide ci Frospes haud multae, septem ad decem, octope Arecae Catechu comam fere refert; inferiores arcuatae, patulae, supi ereo-pallida, v es, om ae in comam, q rondium in columnam ‚ extus Inevigatam arcte convolutae. Petiolus in basi acie superiore planius- ventricosam, bipedalem et longioren е convexus, superne canaliculato-concavus, antice trifacialis, ato-striata, subtus convexa superne concava, ad latus canalieulo lato pro insertione pinnarum exsculpía, іп antica parte superne faciebus duabus angulo acuto conniventibus. Pinnae in quovis lere t ginta et plures, oblique patentes, subconcinnae, subalternatim positae, tres et quatuor spithamas longae, angusto- latae, acuminatae, in media rhachi enatae latitudine pollicem cum dimidio et ult ntes, reduplicatae, nervo medio e acute prominente, secundariis et tertiariis sat frequentibus percur т bifidae , lacinia an- longiore et liter eroso-denticulatae. Color pi aturate viridis, subtus nonnihil pallidior, in summis api us nonnunquam aridis rufulus; nervorum dilute et flavescenti-viridis. Srapices infra frondes e summitate caudicis, unc unus nunc nonnulli simul evoluti, a caudice, quem bas unari amplectuntur, rectangulo - patentes, sesqui- et bipedales, ab initio зедтиз duabus completis, manubrio conico usculo transverse adnatis tecti, paniculato - ramosi Rami e rhachi plus minus angulata, interque illos deliquescente orti, squama basilari t flexuosuli, primum erecti dein patentes, inferiores iterum ramosi, ramulis binis ternisve, superiores subsimplices, pro florum insertione scrobieulti. Bracteae et bractéolae flores circumvallantes uti in Euterpes genere. Frores colore virescente, laxiuseule ramis innati, in inferiore parte foeminei solitarii cum duobus masculis paullo superius positis ad latus, in superiore omnes masculi; quibus tandem delapsis floribus extremitates ramorum denudantur et ex parte obliteran- tur, priusquam fructus maturescant. Frores MASCULI: Слустз foliola subrotunda, a b: striata, mar- gine extenuata et sibi imbricata, basi nonnihil gibba, Perata oblonga, obtusiuscula, concav ses- quilineam longa, calyce duplo longiora. Stam Fıramesra filifor ANTHERAE lineares, ob- tusae, utroque apice leviter bifidae, infra medium aflixae, connecticulo latiusculo, versatiles. Frores FOEMINEI: Смах foliolis lato-transverse suborbicularibus, sibi margine imbricatis Perara lato-ovata vel orbicula се obvallani Ovamw oblongum. 8ттіль brevissimus. Sricuaris lobi tres, arcuato-reflexi, superne glandulosi. Bacca in perigo persistente septem lineas longa, oblonga, aentiuscula, vertice stig duis notata; junior viridis, adulta testaceo- subfuscescens. Caro за. scus, ovalis, apice acuto, longitudinaliter leviter quinquesulcatus, TESTAE adiis inde a superficie per львемех solidum vio i-laeteum introrsum porrectis. Емввхо conicus, acutus, basilaris. (Descriptio secundum ıcoxes BAUERIANAS.) eylindricam, inferne nonnihil longitudine sesquipedali nudus, infe enl. Rhaehis longitudinalite anci inaeq semi ansverse triangulari suffulti, i versus margi ^ vigintiquatuor, exsert atum res Crescit in Мога Hollandia, intra tropicos, praesertim in oris septentrionalibus et orientalibus: ill. Rob. Brown, Ferd. Bauer. Hanc palmam in orientalibus oris hujus terrae continentis, ad 35° latitudinis australis usque diffusam, in ayleis densis provenire cl. Cunningham tradidit in Narrative of a Survey of the coasts of Australia by Capt, Th. King. Lond. 1821. p. 528. ICON. EXPL, Tab. 105. 1. Риз spicis Seaforthiae elegantis superior, masculos Mores sub ipsa anthesi exlibens m. n. duobus foemincis clausis ct duobus masculis, quorum alter clausus, alter florens apertus. 2. Flos maseulus florens apertus. 3. Stamen seorsim, ab IL Риз spadicis inferior, бөге foemineos post grossifeatioem gestans, masculis jam delapsis. 1. Particula rani cum orbus qualuor foemineis sub anthesi. 2. Corolla cum pistilo, aperta. 3. Calyx apertus. 4. Corolla pistilum arcte circumvolvens. 5. Pistillum. Omnia m. a 4. Particula ramuli, cum oribus iroque atere. Omnia m. a- Tab. 106. Spadix, foribus masculis delapsis, fructus semimaturos gestans, m. n. 1. Perigonium, quale circa fructum persist, inde solutum. 2. Drupa in peri dom absque perigonio. 4, Drupn matura. 5. Nucleus, 6. Idem verter disectus. T. Mem transverse dissetus. Omnia m. п. 8 Nuclei Pinna е media rhachi. 13. Rhacheos pars inferior cum pinnarum nondum matura. 3. sectio verticalis sucta, 9. Embryo. 10. Stigm parte, a dorso. 14. Rhacheos pars infima, a facie superiore. 15. 16. Apices duarum pinnarum. Omnia m. n- ше fructu, 11. Nuclei sectio horizontalis. Omnia m.m. 1 icta. — Omnes hnjus speciei figurae repetuntur secundum icones а cl. Ferd. Manici de rebus maritimis et in Museo imperiali rerum naturalium Vindobo= Endlicher. Tab. 109. Seaforthia elegans, in regione Novae Hollandiae septentrionalis dei Bauero in itinere cum Navarcho Flinders peracto factas, quas, in Bibliotheca summi Tribunalis De mensi asservalas, in operis usum vocare liberaliter nobis concessum est gratia virorum cl. J. Barrow el 5 SEAFORTHIA PTYCHOSPERMA. Tab. 8. (SPIRANTHE) caudice procero; pinnis linearibus aut angusto-lanceolatis apice oblique truncatis leviter bifidis, ja antica angusta longiore; et eroso denticulatis, subtus in nereo medio tenuissime griseo-lepidotis ; florum masculo- culis, staminibus 20 — 30; baccis ovalibus nucleo profunde quinquesulcato. 28. 120. laci rum petalis angusto-oblongis acuti. PTYCHOSPERMA GRACILIS, La Billard. Mémoire sur un nouveau genre de Pal . de l'Institut de France. Vol. IX. 1808. p. 291. ssq. cum icone. Spreng. 8 1. de la Classe des Sciences math. et phy issus, ratione longitud distinctis impressus; superfi is gracilis, basi quatuor ad sex pollices crassus, testacea, Епохреѕ aturate virides. acialis. Pinnae in ейіле fere bipedales, ngustiores, angusto - lanceolatae, gulari magis promissa, omni aque promimulo, Cavpex in sexaginta pedum altitudinem e sursum paullo attenuatus, annulis a lapsu frondis omnes terminales in comam amoenam conspirantes, quinque, sex ad octo pedes longa Basis petiolorum arcte vaginans. Petiolus inferne semiteres, postice superne concavus, antice quovis latere frondis adultae viginti quatuor ad triginta, subalternae, patulae, s sesquipollicem latae, imac et summae breviores, circiter spithamam longae et reli (praesertim mediae) vel lineares, apice oblique truncatae et leviter bifida margine extremitatis inaequaliter eroso; reduplicatae et in nonnihil pli pariter ac rhachis subtus tomento tenui griseo-fusco e вш: inaequali decurrentibus. Srapices infra frondes, aut teste b. que inter frondes, bipedales et longiores. P e- dunculus semicirculari basi amplectens, sraruıs deciduis instructus, quas non vidi, viridis, teretiusculus, passim angu latus, wi rhachis inter ramos deliquescens. Rami teretiusculo-angula = evigata cinere iato-p mae strictiusculae, І (ae, nervo medio utr nis facto adsperso, nervis lateralibus distantia ‚ lacinia anti 183 Ramuli teretes, fere a basi soleta, Frores ochroleuco-vi simplices quemvis solit d apicem laxe florigeri. Squama ad divisiones transversa, minima, tandem fere ob- escentes, div. /. Bractea semicircularis et duae bracteolae florem foemineum, bracte ium masculum, ambientes. MASCULI: Carxx vix lineam altus, foliolis orbieulari-lato-ovatis, basi atis. Содот tres fere lineas alta, PErALIS angusto-oblongis аси concavis. Втамиха v corollae. Fitamenta filiformia. АхтнЕНАЕ subbasifixae, lineares, obtusae, utrinque leviter bi MENTON staminibus brevius. Ovanıum depresso-globosum. SrwLUs filiformis. SriGwa depresso-globosum. trositatem. inv quam maxime singularem: florem seilicet masculum minorem vertici alius arcte um, eujus quidem dysmorphoscos mentionem feci in introductionis p. CXLI. 1) nomine epanthiae). ЕОЕМІ Catyx fere uti in mas Peraza lato ovata, arcte circumvoluta. Pısru.uum virgineum ovatum, te conniventibus, uniovulatum. Bacca in perigonio ampliato unguem alta, ovato-oblonga, stigmatibus residuis coronata, rubra, intra carnem parcam fibrosam continens NUCLEUM ovatum acutiusculum, quinquesulcatum, fuseum. Statu siceo caro ita nucleo adhaeret, ut totus fr ulcatus appareat. Атвомех lacteum, valde ruminatum. Емвнүо bus. Crescit in syleis maritimis insulae Novae Hiberniae, ubi ad portum Carteret detexit b. La Billardiére. ICON. EXPL. Tab. 128 Senfortkia Plychosperma adulta ін insula N. Hiberniae secundum iconem ab auctore benevole communicatam. Sürps heic omnibus rationibus major, quam in icone detectors laudata exhibetur. ib. 129. 1. Apex frondis et I, apex spadicis, m. n. Ш. Cacumen ramuli forigeri cum floribus et IV. idem, absque floribus, m. a. — 1. Flos masculus, n 3. Мен auetus. 4. Monstrosita, quam epanthiam diximus 5. Calyx а dorso. 6. Calycis foliolum. 7. Corolla а Intere cum staminibus. В. Pelalum a facie interiore. 9 Flog masculus explicatus а vertice. 10. Stamen a еге, 11. Idem a dorso. 12. Mem a facio antica. Omnin m. s. 13. Flores duo foeminei, m. n. 14. Flos foemincus suctus 15. Corolla foeminen convoluta, 16. Petalum. 17. Pistllum virginum cum petalo ampleclente. 18. Idem solutum, 19. Sectio рый! vericais et horizonlis. Omm m a 20. Fructus somimaturas, magnitudine lis а. 21. 22, Foliolum calycis et petalum e fratu maturo decerpla, 25. Nucleus. 26. Mem vertcaliter dissectus, cum ewbryonis foveola Omnia m. n. m. a. 23. Васса siccata in porigonio. 24. Ejusdem sarcocarpium. 3. SEAFORTHIA REINIFARDTIANA. (ORTHOSTICHANTHE) caudice medioc Huentibus truncatis inciso-dentatis basi inaequali- cuneatis binnis falcato-lanceolatis vel linearibus acuminatis, summis con- spadicibus arrectis ramosis, ramis 1 — l2-nis distichis rectis, spatha unica; florum masculorum sepalis ovato-triangularibus quam petala orato-acuminata quadruplo brevioribus; foemi- neis distichis stigmate magno disciformi; fructibus oblongo-conicis. PINANGA NOXA Bh 110. £ A —E. Cavex er s » annulatus. ЕнохрЕв petiolo longiusculo rhachique glabris, firmulae, pinnis utroque latere 5 — 9-nis, imis s в, reliquis subalternis, 1'/, ped. longis, 2 — 3 poll. latis, 3— 4-пегуйз; superio- ribus Y, deereseentibus. Nervi medii superne valde prominuli, inferne pass Srapix floridus pedem longus; fructifer fere duplo longior. Manubrium breve, extus convexulum, intus planum, superne e munitum linearibus membranaceis. Rami duodecim et plures, simplices, fastigiati, sub longi, recti, rhachi inter ramos deliquescente, angulati et pro foemineis floribus foveolis sim impressi, Srarua unica, spithamam longa, lineari-oblonga, cum acu- асео-согіасеа. Frores ramos dense obtegentes inde a basi ad apicem usque, duas series horizontales efficiant, masculi vero per paria ad illorum latus et paullo int dispositi. MASCULIS carxx est mi » tripartitus. Conorta tres lineas longa PETALIS ovato -lanceolatis planiusculis, erectis, longitudinaliter nervosis, ochroleueis. Staminum numerus latet. Flores FOEMINEI sub- globosi, lineam et quod excedit alti, eireumdati bractea membranacea, annuli transversi instar foveolam marginante atque medio in acumen s - Bracteolae intra hanc flori adpressae, minimae, Слух et COROLLA arcte convoluti, constantes foliolis orbicularibus medio breviter aeutatis, concavis. Pis plex videtur, ovario globoso uniovulato, srYLO brevi, per fo nisso, STIGMATE magno glanduloso, diseiformi. Bacca pollicem alta, oli int tem carnem continens, quae fibris tenerrimis ereberrimis verticalibus р Nucleum adultum non vidi. — species a el. BLUME perperam ad Pin. coronatam suam ducta est, cui stigmata fructu permagna, qualia nostra non off 2 squamulis fuscis membranaceis adsp: superius. imu acumina nen perigonii e evigatam flavesce Crescit in insula Javae: cl. Reinwardt; in districtu occidentali Preanger, in Krawang et alibi, incolis Duhu appellata: Blume. ICON. EXPL. Tab. 158. Fig. I. Spalix forens in spatha longitudinaliter aperta, m. n. — 1. Particula spadicis, cum tribus floribus foemineis et uno masculo 2. 3. Flos masculus. 4. 5. Flos foemincus. Omnia magnitudine aucta. — IL 6. Pars spadicis fructiferi, m. n. 4. SEAFORTHIA MALAIANA. Tab. 158. Fig. з (ORTHOSTICHANTHE) caudice mediocri (8—12); frondibus pinnatis, pinnis subalternis lineari lanceolatis subtus glaucis; spatha 1; spadice refracto, ramis 3—5; florum. masculorum sepalis lanceolato-acuminatis quam petala lato- el oblique ovata acuminata triplo brevioribus, staminibus sub-40; foemineorum distichorum stigmate magno dis coideo; baccis ovatis (poll. 1 altis). ARECA MALAIANA G Nat. Hist, V. p. 457. atis, diametro pollicari. Froxpes 5 —8 patulae, 5 — 8 ped. longae. Vac ultrapedales. Petioli sesquipedales. Pinnae 1/,— 2 ped. longae, subtrinerviae, subt ucescentes, supe riores cuneatae, bipartitae, segmentis bilobis, lobis plerumque bifidis, summa a, oblique praemorsa, Srarma 5 59 poll. longa, papyraceo-coriacen, obtuse cuspidata. Sramrx 6—8 poll, pedunculo compresso, ramis compressis, Пе is, dense florige foemineos fere obtegentes. P веша. Е e petalis Y b Pones FOEM. distichi in faciebus Separa cor imata. Perata breviora, fimbriata, Rudimenta staminum nulla. Sr п nigro-purpureae, mammillatae, minato. Caupex annula um. тасма magnum, con extus spongiosa intus fibrosa, endoca Бмвихо oblique in basi situs. (Ex € сї Baccar in ramis spithamacis sangu a erustaceo. Semen adhaerens, TESTA nitida fusca, левомихв profunde et specim. ab ipso et a Walliehio communic.) Wallich, Lewes, el Malaccae, ubi Pinang Bureng: Griff. In syleis insulae Pinang, ubi Kurdoo dicitur: lorum foemineorum series distichas monstrans, m. n. — 1. Hujus spadicis particula, 2. Calyx foemineus. ICON. EXPL, Tab. 193. Fig. Ш. Spadix, ranis tribu 3, Corolla foenines, 4, Pistillum. 5. ldem vertaliter dissectum. Omnia magnitudine aucta. i- lanceolatis. plicatis 5. SEAFORTHIA DICKSONI: (ORTHOSTICHANTHE) caudice mediocris pinnis linea truncatis praemorsis , summis confluentibus; spatha 1: spadice refracto, ramis 4—8; florum masculorum. sepalis subu- latis. quam petala orato- acuminata. paullo brevioribus, staminibus triginta; foemincorum distichorum staminibus abortivis sex apice pennicillatis; baccis oblongo-ovatis acutiusculis. bliotheca Soc. anglo-ind. asserv. tab. 1078. — Griff. L с. p. 458- ARECA DICKSONI, Roxb. Flora Ind. Ш. p. 616. 1 Pinnae in medi pedes lon Palma 15—18 pedes alta, Слоовх. rectus, ве rhachi bipedales, su ie pedales, lineari- lan es, nervis рг 7 percursae, inter nervos plicatae, interdum findendae, truncatae et praemorsae, ere ir binos nervos duabus aut tribus. ВРАРГА in caudice infra frondes basi semilunari sessilis, manubrio brevi compresso-teretiusculo, rha chi ramos 4—8 simplices, subaequales, subdistichos, 6— pollices longos exserente Srarua simplex, decidua, lato-füsiformis. FLones densi, numerosi, habitu fere florum Bactridis macracanthae, pallide ochroleuci, in series culis stipantibus, versus extremitates omnes masculi Finamenra 20—30, per is ovato-suborbicul guli foeminei cum duobus mi fere aequantibus rginatas ferentia. FOEMINEI: С, . RUDIMENTA втазихим sena basi in discum hypi ил profunde trilobum. Bacca fere pollicem longa, ii bens, sicca, fibrosa. Мисыкиз homoideus, TES пе posi duas oppositas dispo orum pm MASCULI: Смах fa atis, basi col o floris plano inserta, Peraza calyei si rque convoluta, ciliata. Ovanium subglobosum. STYLUS b oblonga, acutiuseula, sus lacteum, fusco-roseo- brevia, ce fuscoscen сив, in basi nonnihil obli ht. Augusto floret et fructus maturat. Fructus, Crescit in syleis Malabariae: cl. Dickson, Roxburgh, R. Wi monente Dicksonio, a pauperibus loco Arecae verae adhibentur. 6. SEAFORTHIA DISTICHA: (ORTHOSTICHANTHI orato - cuneatis bifurcis, laciniis triangularibus truncatulis praemorsis; spatha 1; spadice simplici cel 2 — 3-ramoso, hirto refracto; florum masculorum petalis obliquis cuspidatis calycem multo superantibus, staminibus sub-15; baccis distichis ovatis acuminatis. Е) caudice humili aruudinaceo; frondibus simplicibus ob- ARECA DISTICHA (prius HUMILIS) Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 620. Iconum plant. indic. citat, tab. 1679. — Griff, L e. p. 461. ie Rumphia Ш. p. 92. t. 113. f. 2. fere Geonomae pyenostachyar. Смлжх 2 — 3 pedes altus, crassitie baculi calamei, laevigatus, annulatus. FRON- icaril us in suprema caudicis parte aflixae, simplices, circumseripfione ate breviter truncatis, plurinerviae, inter nervos que laevigatae. Seavita simplex, i vla, fusiformis, caduca, involvens spani м bi — tripollicarem, sub antheseos tempore retrofractum, simplicem, villis rufo-fuscis vestitum. Frores FOEMINEI solitarii in angulo nte, per duas series oppositas ordinati habent catvcio et COROLLAM subaequales foliolis ovato-orbicularibus concavis eatis. Бтазихим RUDIMENTUM nullum, OVARIUM ovale, STILO brevissimo, STIONATE amplo glabro glanduloso. Frores MASCULI рег paria ad latus foeminei. Слух foliolis brevibus ovatis bas Perata , oblique ovata, cal јога, тазиха subqui decim. Fuawenra brevia. Ахт гез. Pistilli rudimentum null cula, matura colore aurar tiaco, laevigata, carne parca fibrosa, 10 lineas alta, SEMEN ovatum, TESTA fusco-rosea, ALBUMINE corneo parce ruminato. Estonvo basi bipollicaribus breviter vaginantil subtriangularibus, extr Crescit in umbrosis sylvis insulae Pinang: Roxburgh; in Malacca: Griffith; in Sumatra: Praetorius. 1. SEAFORTHIA GRACILIS: (ORTHOSTICHANTHE) caespitosa , caudice arundinaceo (8); frondibus pinna- tim fissis, pinnis subpedalibus plicatis, inferioribus linearibus longe falcato-acuminatis , terminalibus confluentibus truncatis breviter fissis, laciniis bidentatis, rhachi nereisque subtus minute lepidotis; spatha 1; spadice simplici vel 2 — refracto; floribus masculis polyandris, petalis cordatis acutis calycem multoties superantibus; baccis tri- rarius distichis, angusto-oblongis acutis (8— 10“ altis , rubentibus). ARECA GRACILIS Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 619. — Fr. Hamilton (Buc p. 310. — 'amoso Wern. Soc. У. 1824, an) Comment. Herb. Amb. in M. 185 Crescit in Indiae orient. fturii Brahmaputra ditione inter 29° et 20° lat. bor., colles syleaticos inhabitans. In Assam pror, inferiore primus ad Goalpara legit: Buchanan Hamilton, in superiore, prope Kujoodoo et Ningram et in Kha- siya inter Nunklow et Naogonz, nec non in M. Emodi promontoriis infra Darjeeling: Griffith et alii; in Silhet: Franc. de Silva; in Chittagong et in Bengala orientalis Roxburgh. Floret per calidos menses, fructus maturat Octobri, In Assam dicitur Girgoa? Jenkins;: in Silhet: n-Guah (quod nomen, teste Hamiltonio 1. с. a Ben- galensibus quoque tribuitur Arecae triandrac, Gava-Supari: Rozbu R in Bengala оге nobis со licet nimis man phrases, a cl. Rumphia sua as atq Isque locus егіс exponen |. BLUME ако rationes, qui- a unum Seafor- entur comprobare. B. GRIFFITH enim, auctor sane Arecae ge Pinangae suae et Kentiae et Oncospermae tribuit, unde quispi dammodo Seaforthia praeest) pro tempore diflicilius designari. distingueret, accurate perpendas, eas aut d efliciuntur » pistillarium in floribus maseulis p Ovulorum ins ntelliget, li ter et genera айпа (quibus quo- (її vero notas a cl. BLUME adhibitas, ut Pinangam et Ptychospermam omnibus speciebus nonda liquis Seaforthits, pas ШІ nt, ad genera fi t albuminis conditio in multis speciebus adhued n Seaforthia v. Ptychosperma triphyllus, c Immo viro cl. BLUM) i conspicuas nomine P£ychospermarum describeret, su assignaverit, utrum potius in distincto Drymophloei Zippel. genere debuerint ordinari Qua de r п abest, ut vel nolim inficiari et recae et Seaforthiae, Euterpes, Hyophorbes, Dypsis rel. a pleniorem cognitionis materiem afferat aetas. Quibus omnibus perpensis, tutius visum est, species omnes polyan- alato (semper uniloc dio constante!) ab Areca distinctas in unum genus componere, cui Seaforthiae n servamus, quia semen sulcatum, quale Ргусвогрегтас nomen indicat, omnibus speciebus non convenit. Subgenera tamen, si quis e velit, alterum Prychospermae s. Spiranthae, alterum Euseaforthiae s. Orthostichanthae nomine di es. Ita flor ida vix valent. o, ceteroquin in uno codemqu et nisi calyx in Pinanga tripartitus, Euterpe et Oenocarpo) vix sullic fructu firmetur. (ut ine aequabili, sa че illi ge ве dubitem, characte- Species a cl. BLUME sub Ptychosperma descriptae, quae Drymophloei Zippelio, inter gen riore egent examil 8. SEAFORTHIA KUHLII: (ORTHOSTICHANTHE) caudice mediocri aut subelato (16—95); frondibus pinna- tisectis, rhachide sublepidota; segmentis utroque latere 10—13, falcato-lanceolatis acuminatissimis, superioribus apice trun- cato-físsis basique subaequali-cuneatis; spadicibus nutantibus, ramis crebris fastigiatis rectis; fructibus (distichis) ellipsoi- deis obtusis laevibus. Blume Rumphia I. p. 82. t. 111 sub Pinanga. ARECA ORYZAE. Fruet. Sem. L p. 20: t. 7. f. 2. 6. (non Rumph.) et SEAFORTHIA ORYZAEFORMIS in hujus plagulae e. uti Blume 1, с. p. 119 recte suspicatus est, huc perti Areca globulifera, La iconem const Fructus S. КЫЛ? nobis a cl. Kollmann nomine Arecae sazatilis ex Java insula missus depictus extat tab. 158 1. VI. et quidem 1. bacca integra in perigonio, 2. eadem, carne verticaliter aperta, 3. nucleus. — In Tab. Z. V. fig. IV. et V. frustum spadicis cum cicaticibus fructuum ab utraque facie repraesentant. In syleis humilioribus locorum montanorum Jarae occidentalis, incolis Binbieng, Binbing aut Rendou appel- lata: Kuhl (Blume, Kollmann). 9. SEAFORTHIA SYLVESTRIS: (ORTHOSTICHANTHE) caudice modice elato (30) gracili; frondibus pin- natisectis; rhachide furfuracea; segmentis utroque latere crebris lineari-lanceolatis acuminalissimis, supremis pracmorsis ; spatha 1 ()5 spadicibus erecto-patentibus, ramis (1—9) distichis subflexuosis; calycum masculorum segmentis lineari-subulatis longioribus quam petala; fructibus (distichis) olicaeformibus obtuse umbonatis. Blume Rumphia H. р. 85 1. 85. sub Pinanga (sy lvestri) jacana (prius Seaforthia in litt. et in hujus plagulae edit. priore). 8, quam ntea huc citaveram, a el. Bh e Pinangae cochinchinensis dist Areca sylvestris, Lour. Flor. Cochinch. IL. p. 5 nguitur. Crescit in Javae provincia Bantam, locis montanis habitatis: Reinwardt, Van Hasselt, et in agro Preange- rano: Blume. Incolae Pohon hanjawar dicunt, et cjus fructus subinde pro vera Areca in usum vocant. 10. SEAFORTHIA CORONATA: (ORTHOSTICHANTHE) caudice mediocri (15-20); rhachide glabra; frondi bus pinnatisectis; segmentis utroque latere crebris elongato- linearibus acuminatis, superioribus apice truncato -inciso - den- tatis; spathis 2; spadicibus primo arrectis dein nutantibus, ramis crebris rectiusculis, floriferis distichis, fructiferis coarctato - fasciculatis; calycum polyandrorum segmentis triangulari-oratis multo brevioribus quam petala; fructibus elip- soideis stigmate discoideo coronatis. Blume Rumphia II. p. 83 t. 1012. 113 sub Pinanga. ARECA CORONATA, Bl. supra p. 179 n. 12. et SEAFORTHIA MONTANA ejus in hujus plagulae edit. priore. Crescit in insulae Jarae syleis aboriginibus, circa Megamendong, promontorium montis ignicomi Gedé: Kuhl et Blume, °з Dayuorntoss Zipp. Spathae pedunculaneae 3—4. Sarcocarpium quibusdam pruriens et albumen aequabile. Species obscurae. 11. SEAFORTHIA SAXATILIS que praemorso-dentatis , terminali maximo flabel Blume Rumphia И. p. 121 Ptychosperma (prius Seaforthia in litt. et in hujus plagulae edit. priore). (SPIRANTHE) caudice humilis frondium segmentis cuneiformibus antice obli- iformi; spadicis ramis omnibus simplicibus; baccis ellipsoideis mucronalis. Pinanga sylvestris sazatilis, Rumph. Amb. 1. p. 42 1. 7. ARECA SAXATILIS, Burn. Flor. Ind. p. 42 et 4. ORYZAE ARECA HUMILIS, Willd. Sp. pl. IV. p. 595 n. 3. Spreng: p. 76. et mphium constitu 'ORMIS var. В. Giseke Prael. in Ord. nat. Pl. Syst. Veg. IL р. 139. m. 3. quatenus secundum В In acutis scopulosisque montibus Amboinae, in parte orientali, post Negory s. pagum Thuel: Rumphius. 12. SEAFORTHIA? RUMPHIANA (SPIRANTHE) caudice mediocri (16-2) gracilis rhachide glabra; frondium segmentis. ensiformibus, latioribus oblique dentato-fissis, minoribus acuminatissimis, summis praemorso-dentatis; spadice erecto-patente duplicato ramoso; fructibus ellipsoideis obtuse mucronatis. Blume Rumphia II. p. 12 tab. 121. sub Areca punicea; dum p. 119 dubitat auctor, utrum rectius Plychospermae adscribenda. Pinanga syleestris glandiformis secunda, Rumph. Amb. 1. p. 39. ARECA GLANDIFORMIS var. B., Hout. Nat. Hist. Il. 1. p. 399. Giseke Prael. in Ord. nat. pl. р. 77- dicitw In Amboina, ubi Nibun mera et Ке Rumphius, Zippelius. 13. SEAFORTHIA ? JACULATORIA: (SPIRANTHE) candice mediocri (12—18); frondium segmentis dimidiato- rhombeis apice singulariter. sinuato-eroso-dentato antice cuspidatis, terminali breviore flabelliformi; spadicis ramis omnibus carne pruriente, albumine aequabili). Blume Rumphia П. p. 122 t. 84 et 119 simplicibus; baceis turbinatis mucrona sub Plychosperma appendiculata. Saguastri species е Gilolo cet., Rumph. Herb. ARECA OLIVABFORMIS var. В. GRACILIS et Soc. V. (1824) p. 318. Crescit in Gilolo ac vicina Guinea Nova: Rumphius, Zippelius. XIV. OR A N I A. m. 19. p. 294. Blume Rumphia IL p. 115. (non BLUME in litt. et MART. in hujus lc. Journ. Nat. Hist, V. 1845. p. 489. ZIPPELIUS in Algemeene Konst- en Letter-bode 182 plagulae editione priore). — Anaustaca BL. — Macnoctapus GRIFFITH in MONO foemincos per paria stipantes, sursum soli cens, уе MASCULI: Carax tr pistilli. nuta, Ovanıum triloculare, loculis duobus aborientibus. STYLU is (Caryon), semie unico endocarpio tenu m, non oleosi ‚quabile. Емьнуо late СА in eodem spadice. Frores sessiles minute bractea Вратиле duae: exterior nferiore parte spadicis, masculi superne aperta, interi a lignes- dus. Соно tripetala, aestivatione valvata. 8тлзихл 3 aut б. RUDIMENTUM leviter imbricatis. Sramıxum rudimenta, basi connata, mi subnullus. STIGMATA 0 о adnato, stigmate ехсеші aut tandem recurva. i. ALBUMEN a, conni ico subbasil Palmae inermes , cavnrce solitario dense annulato, Fnoxves pinnatae in coma densa, pinnis reduplicatis, extremi- tate obliquis et praemorsis. Sraprces inter frondes duplicato-ramosi. Frores ochroleuci. Frverus globosi, albidi vel miniati. 1. овама MACROCLADUS Tab. nostra 177. Fig. 1. 0. pinnis. sublincaribus subtus albido-lepidotis; floribus masculis hexandris basi propiore. MACROCLADUS SYLVICOLA, Grit. Cale. Journ. fructibus. albido - pallidis; embryone His. V. p. 490. е. Сл Palma spectabilis, altitudine 40 pedum, habitu quodammodo. Сос muci ex rectiusculus, evidenter an- mulatus. Froxpes in comam subhemispha ae, amplae, 12 — 15' longae, quoquoversus spectantes, vagina ratione frondis brevi, triangula , та era, petiolo d-pedali et ultra Lamina circumscriptione fere obovata, Pinnae numerosae, sublineares, 2/, — 3° longae, 2” lata obliquo irregu lariter dentatae aut lobatae, nervo medio superne pi nte, lateralibus 5.— 6 infra prominulis, subtus albo lepidotae. Srapix 5° longus, basi sublunata caudicem amplecte anubrio tereti, fusco-pulverulento, diviso in ramos erebros pri- marios compresos e squamarum brevium virescentium axilla et secundarios tenues gr Front eteis et bracteolis (delitescentibus) suflulti, albidi, foeminei praesertim in par ramulorum , ra si, sesquilineam alti; maseuli duplo illis long natim ad latera foemineorum et quam plu parte spadicis alternatim (div. 7) in antica faci spicas subdistichas constituentes, MASC. Смях mus, ad medium trifidus, dentiformibus erectis carnosulis, margine membranaceis. Perata oblonga, coriacea, ine fibros conversi, den 9 ie 181 5 longitudinaliter biri “AMINA sex, petalis mosis. Ром iora; FILAMENTIS. erassiusculis s eris lineari-oblongis subbasifixis, eN angusto-oblongum, plica longi . Рети rudimentum simplex, conicum. FOEM. nervosis. Peraza lato-ovata, obtusa, patentia, sex, quae petalis opposita depauperata et una eum petalis decidua: GRIFF.) lobum, lobis singulis оусьо unico appenso: GRIFF. Sricmara 3 sessilia, (ro canaliculato-pervia. Frucrus in spadice pendulo et spathis denudato haerent, basi perianthio stigmatiferi, epidermide laevi Semex depresso-globosum, dia- m, album, cartilagineum, п et basin locatus. latis, AN (Sama rudimentari Ovanıum obtuse trigonum, longi papillosa, recury uviati, globo gata albida, mesocarpio spis metro pollicari, ope 1 subcavum. о spongioso-carnoso, endocarpio tenui егі TAE coriaceae fuscae cum endocarpio connatum. ICON. EXPL. Tab. t 1. 1. Spadix, delapsis oribus, spathis instructus, magn. quater imminuta, — 2. Spalhae adhuedum clausae, item. — 3. Ram origer, m. n. — 4 5. Flores mosculi clausi. — 6. Alius, ablato petalo. 7. Anthera. — 8. F mata a dorso. 11. Corolla foem. ex alabastro, demto petalo, pistili stigmatibus adhucdum novella basi bigibbosa, im perigonio, m. n. 44. Perigoniun demto nucleo. 17. Bacca matura a basi, m. n. 18. Pars buc в foemineus clausus. 9. Corolla foem. арена desuper visa. 10. Alin expla- conniventibus. 12. Corolla cum pistillo grossiialo. Omnia magn. aucta. — 13. Васса m. а. 15. dem fructus cum ініміз suis a basi visus. 16. Ejusdem sectio verticalis, o nucleo, m. n. 19. Nucleus, m. n. 20. 5 m fruclus a terg е interiore, den iscclum, m. n. 2. ORANIA REGALIS, Blume Rumphia И. p. 115.: floribus mascu subtus caesis; fructu aurantiaco; embryone vertici triandris, pinnis. supra saturate viridibus propiore. ARAUSIACA EXCELSA, Blume Praefat. ad Rumphiae Vol. IL et ibidem in tab. 119. 1: Crescit in sinu Tritonio pagi Lobo in ora occidentali G uineae Могае: Zippelius. ХУ ВТА Ти chil. p. 139. 1. 32. MART. Palm. bras. р. 35. t 33—37. Palmet. Orbigı ENG. p. 449. n. 2217. POIR. Encycl. Suppl. Ш. p. 181. ENDL. Gen. п. 1733. MEISN. р. 356. (2 nt. aequ. L р. t. t 1. 2, Nova Gen. Spec. 1. p. 307. (0) RUIZ et PAY. Prodr. Flor. ре: SPR p.12. LIN. Gen. plant. edit. ) — Секохуох HUMB. BONPL MONOECA in eodem spa sertim in ramis int - Frores se les, subebracteati, masculi multo frequentiores, foeminei illis interspersi, ibus. Srarmar plures, pedunculaneae, exteriores incompletae. MASCULIS: Carxx triphyllus. , aestivatione valvata, Sramısa numerosa, duodecim ad quinquaginta (rarissime sex?), іп basi confluentia. Rupimeytus pistilli, FOEMINEI: Caryx triphyllus et сопот. tripetala imbricato-convoluti. Ovanıuı triloculare. Sric- МАТА dr а. Rudimenta staminum nulla. Bacca (canyox) carnosa, monosperma, stigmatum cicatrice excentrica. Агвомех aequabile. Емвихо subverti › aut etiam basilaris? СагрЕХ altus, cylindricus vel medio ventricosus, annulatus, saepe nanıcınvs epigaeis suffultus. FRONDES omnes terminales, basi ampla cylindrica vaginantes. Pinnae ambitu subtrapezoideo, oblique adnatae, plicatae, saepe profunde fissae in lacinias dentatas aut truncatas. Sranie єз infra frondes, simpliciter ramosi, primum erecti aut patentes, demum dejectis spathis penduli. Зратнав exteriores incompletae apice oblique truncato, interiores tandem longitudinaliter apertae. FLORES ochroleuci aut flavescentes. Faverus viridi- aut flarescenti-fusci, rarius nigro-virides, nucleo non oleoso. 5. IRIARTEA ORBIGNIANA: candice aequali, radicibus extraterraneis suffulto; frondibus patulis crispis , pinnis oblique obovatis in lacinias anticas lineares et post spathis 4—5 deciduis; floribus polyandris; басс el tab. 20 В. cam latiorem suhflabelliformem omnes truncatas et subdentatas sectis ; oborato-ellipticis; embryone subeerticali. — Mart. Palmet. Orbign. p. 14. tab. 5. Palmier Acun d'Orbigny Descriptions des Palmiers MS. n. 33. cum icone. — Tab. nostra morph. V. f. V. 1. 2. һассае, 3. 4. nuclei. Caupex rectus, strictus, 40—60 pedes altus, diametro ре titiis in com i et ultra, leviter annul 6 pedum al us, colo Sunt vero hae rad reo, RADICIBUS crebris adven- ces adventitiae nigrescentes atque , crispo habitu, vento ag sat amplum expansis supra terram e iis crebris conicis obsessa: bentes, ratione totius stirpis haud ita lo acul Екохркз 5-8, basi е phalerum amoe- nissime fluctuam поп exceda aequales, directione Oblique fissa. с solitarius mune 2—4, ses- ICULORUM. rata lato- ws subquadrilobis. FLones FOEMI- diametro 7 linearum, matura sordide rubentibus percursu Folio ‚ 15—20 in quovis latere altern varia indeque crispas. Ima seilicet laci reliquae fere lineares. parite Srabix ter ramosus, SPAT Fic тама numerosa, FILAMENTIS subulatis basi coni NEI fere globosi, sri o ol aurant dra nes pallide Пауевсешов, densi, MAS шайін, ANTHERIS lin 4 —5 deciduis a ice apert Bacca pollicis altitud саз longui ENERYO prope ver- ticem locatu Crescit in Boliciae syleis juxta fluvium Mamoré а vico d’Exaltacion Austrum versus, sparsim rarius proveniens. Julio floret el Augusto mensibus , fructus maturat Martio et Aprili, E nucleis sphaerulae precatoriae formantur. Indis e tribu Honomas: A cuná audit, е tribu Baurés: Manóco. Indi Guarajóz et Lusitani Vint appellant. D' Orbigny. 94 6. IRIARTEA PHABOCARPA: caudice radicibus. extraterrancis in conum subsolidum compactis suffulto, medio ventricosos frondibus patentibus crispis , prunis subtrapezoideo- ovatix in lacinias lineares et posticam latiorem semiflabel formem sectis: spathis subtribus; floribus dodecandris; baccis globosis viridi-nigricantibus, semine conico-globoso , basi planiusculo. — Mart. Palmet. Оп f 3. tab. 19. p. 15 fab. 5. y Descriptions des Palmiers MS. n. 36. Palmier Vina, ОГ, — Tab. nostra поп V. f. VE 1. 2. 3. lindricus, diametro ibidem 7—8 pollices suffultus mole decimorgyalis, colore griseo, annulatus, basi et apice parte 18 pollices crassus, altitudine 4—6 p , aenleatarum, dense со a erispam pate Neus erectus, de iem fus - ad qi tumens et hi J. Orbigniana ramosarm ietarum, neque ut in illa conum ro 24 pedum ideo -ovatis, erispatis, singulis partitis ares, truneatae apiceque fissac, infima vero aut posti is major flabelli din fra frondes, imi superioribus aetate provectiores et majores, 6 ad 7 pedes longi curvos prae se feru Ак tres, табове сае apice oblique apertae, ces Moridi nutantes, fastigiato-simpliciter ramosi, ra us flores ferentibus plerumque omi des pilis sericeis. per paria approximata, ita ut duo paria cuilibet petalo respondeant. FuLAMENTA subulata, basi con айхае, utri ato-bilohae. Frores КОЕМ. hemisphaeriei. Peraza lato-ovato-. STIGNATIDUS acu „ Bacca globosa, , di Epidermis vi noso- fibros s conico-globosus, basi planiusculus, diametro $, altitudine 7 1 is percursus. Емвнүо in dorsi plaga impressa, vertici quam bas n, secundum detectoris descriptionem, abunde differt spathis pa rum forma. Pısruaun subglobosu reocarpium crassum, са ulatis et videtur, tibus et pim Gregaria el frequens in syleis regionem planam obumbrantibus, quae iude а tractu montium oriental de Cochabamba dictorum in vastas Bolieiae solitudines. orientales excurrit, ab Indis e tribu Yuracarés habitata. Indi accolae а appellant. E caudicibus rates et asseres conficiunt. Frondibus tecta tegunt et basibus vaginantibus loco vaso- D Orbigny, qui eam Januario florentem et fructiferam observavit. eam Vi rum saepe utuntur: 1. IRIARTEA (1) LAMARCKIANA: caudice aequali, radicibus viz. extraterrancis inermibus suffullo; frondibus surrectis crispis, pinnis in lacinias lineares angustas sectis; spathis subtribus; floribus masculis hexandris; baccis ovalibus, semine orato obtuso, verruca chalazari oblonga in basi notato, embryone in medio dorso. — Mart. Palmet. Orbign. p. 18. tab. 12. f. 2. tab. 20. A. Palmier de Lamarck; d'Orbigny Description des Palmiers MS. n. 49. c. icone. — Tab. nostra morph. V. f VIL 1. 2. 3. icon nuclei. pedali ulatus, cinerascens, RADICIBUS 5, amoene virides, surrectae aut parum curvato-declinatae, biorgyales, basi in , petiolo brevi, rhachi pariter ac in Z. Orbigniana obsessa pinni pedes longis, in laci apices infra frondes, primum nes et erecti, dei gentibus firmatus. eylindrum sexpedalem con res tamen et angustiores, cris ‘et delapsis spathis exte в paucio- patentes icompletae, apice apertae. los, intimi contra STALA ovata, acuta. STAMINA 6 (), ANTHERS Ii - КОЕМ. FLORES oblongi, etro pollicari et ultra, laevigata, glabra, epidermide nigrescente, hinc in basi cicatrice oblonga (a ма. Хосни flavescens, 14 linearum, percursus vei tuntur, urus, non oleosus, ovato-globosus, ryonigera paralle iametro 10—11, altitu in processum conicum chalazarem promit- Crescit in Bolivia orientali, in udis syleis jugi, quod Indis Yuracarés Icho dictum inter divortia aquarum, quae Beni et Mamoré fluviorum fontibus afluunt , extenditur. D Orbigny, qui Julio mense eam observavit. 8. IRIARTEA PRAEMORSA: candice elato, cylindrico, glabro, aequali; frondibus pancis; pinnis irregulariter rhombeis, antice remote sinuato-dentatis, alternis remotis, terminali magna cuneatim flabellata, antice dentato-truncata, in- tegra aut bifida; spadicibus 10 — 20; baccis ovatis exsuccis subrugosis, е viridi nigricantibus (embryone subbasilari). Klotzsh Linnaea ХХ, (1841.) р. 448. OREODOXA PRAEMORSA, Willd. Mém. de l'Acad. de Berlin 1804. p. 36. Kunth. m. Ш. p. 182. Crescit in Venezuela: Bredemeyer, Mori nans). Incolis Pyra, Prapa аш Drap ; Karsten, Vegetations-Organe der Palmen t. 1. (palma ge dicitur. 9. IRIARTEA ANDICOLA Spreng. Syst. Veg. П. р. CEROXYLON 3. (Antheris sub-12, linearibus, acutis.) ANDICOLA Humb. Bonpl. Pl. Aequi Pte 12. Humb. et ih. Nov. G 1. р. 307. In Monte Quindiu Bogotensium, alt. 900 — 1450 hexap.: Humboldt. Haec ultima species, pariter ac palma с ma a cl. KARSTEN in obtusis donata, fructu subgloboso (Karsten 1. с. t. 1. 1.6. OPSTOCKIA CERIFERA dicta, antheris in fore masculo terius est indaganda. 189. WALLIÍICH I A ROXB. Согот, Ш. t. 295. (anno 1819), non DC. Mém. Mus. X. p. 104, quae Microchlaena Wall. List. n. 1173., пес Reinw. Catal. Н. Buitenz p. t1 et 57 (anno 1823), quae est Azanthes Bl, nec Jack in Carey edit. Flor. Ind. Il. p. 185, quae est Огорйуйит Wall. ibid., nec Schumacher (planta Guineensis ined). — Hanya HAMILT. Mem. Wern. Soc. V. p.317. SPRENG. Gen. p. 792. MART. Palm. edit. prior. 188. END) MEISNER Gen. р. 356 (266). — \Умюнткл ROXB. Flor. Ind. Ш. р. 621 (поп В. ВВ.). — Orania BL. in litt. et Rumph. IL t. 85. et 95. et hujus plagulae edit. I. (non Zippel., Blume 1. c. p. 115 et Mart. Palm. in hac ipsa edit. IL). Fores in caudieis multicipitis diversis spadicibus (polygamo-) monoici (aut polygamo-dioiei: GRIFF.). Sraruar plures pedunculaneae, ineompletae, distichae. Sranıces deorsum evoluti, terminales et laterales, axe, post omnium, quos ferebat, evolutionem emoriente. MASC. flores inferiores per paria dispositi, cum vel absque foeminei rudimento intra 2 bracteolas conchaeformes deliteseente. Слух monophyllus, tridenticulatus trilobusve, aut triphyllus, sepalis distinctis imbricatis. Perata 3 valvata. Sram ut indefinita, ахти bus. Rudimentum різі nullum. FOEM. intra bracteolas 2 conchaeformes, solitarii aut pari masculorum efloetorum stipati (raro excessu hermaphroditi, stamini GRIFF.). Caryx et conoLLA tripartita. Rudimenta staminum nulla aut 3. Ovarium 2- raro 3-loculare, оушиз Sricmata 2 vel 3 brevia, sessilia. Bacca exsucca, 2- raro 1- vel 3-sperma. Ausumen aequabile, soli- Емвихо dorsalis. 6 Ris line: Palmae humiles, rhizomate multicipite caespitosae. Cavprces aut subnulli aut arundinacei, breves, exhaustis spadi- cibus emorientes. Елохрев in subacaulibus terminales, in caudescentibus quoque laterales, pinnatae, pinnis cuneatis, antice rarie sinualo-creisis lobatisee el eroso-denticulatis , multinerviis, subtus albidis, crassiusculis, Spapices laterales axilla- res, aut terminales, ramosi vel simplices, intra spathas persistentes. Frores albi vel ochroleuci , foeminei viridi-purpurei. Вассав olicaeformes, purpureae aut albidae, succo ob rhaphidum copiam acri pruriente. nus pro sexus varia in diversi n et Іосшоги n in Palmae subacaules, polygamo- definita. Palmae arundinaceo absolutorum numero nondum rite exploratum, in duas Flores 7 densi, calyce monophyllo; candice, polygamo -dioicae (1). Flores 4 laxiuseu 1. WALLICHIA (HARINA) CARYOTOIDE, W. subacaulis, caespitosa; pinnis subtus albis, inferioribus 3—4-natim fasciculatis basi integerrima cuneatis, pan- cformi-lobatis, apice triangularibus; florum foem. evidenter bracteatorum laziuscule (div. Y,) dispositorum alabastro rotundo-conico; corollae segmentis acutis erectis ovario subduplo longioribus. Tab. nostra 136. dura WALLICHIA CARYOTOID, 15 Roxb. Согот. Ш. t. 295. (spadix +). Spreng. Syst. Veg. II. p. 140. Griff. in Cale. Јо У. р. 485. — WRIGHTEA CARYOTOIDES Roxb. Hort. Beng. p. 68. Icon. XIV. t. 78. Flor. Ind. Ш. p. 6: HARINA CARYOTOIDES Hamilt. in Mem. Wern. Soc. V. p. 317 (ex mente Griff. excludenda, mihi huc refe auctor solum spadicem fertilem floribus paucis subhermaphroditis donatum descripserit) et nostri operis e n. Nat. Hist. ida videtur, quum 1. p. 188. FnowpEs paucae in quovis caudice terminaliter congestae, arcuato-adscendentes, in florente palma 8—9 ped. longae, Фа latae. Pinnae pulvino incrassato, in ima frondis parte 3 — 4 aggregatae, in antica solitariae et subalternae, 3 et 4 spith. longae, surimae pedales, oblongo- et inaequaliter rhombeae, profunde utrinque in medio, levius antrorsum lobatae, basin longe cuneatae, marginibus posti (egerrimae, antrorsum praemorsae s. eroso-denticulatac, nervis pluri pellucidi: ales excurrentibus. Pinna terminalis cuneata, biloba, panduraeformis. Spa- pices intrafoliacei, cubitales, terminales, primum erecti, dein nutantes. Pedunculus communis sraris pluribus tis, membranaceo-coriaceis, tomento pannoso cinerco-fusco tectis, vagi spadieis тазе. in multos ramos fastigiatos mutantes, foem. in paucos divisus. Srapıx MASC. Fromes m super omnes si, pallide flavescentes. Carxx cylindricus, monophyllus, subsolidus, in margine dentibus tribu parvulis instructus. Совоглл calyce triplo longior, carnosula, Perara lanceolata, Втамича б, brevia, linearibus, acutis, flavidis. Pistilli rudimentum nullum. Frores foem. rudimentari 2 conchaeformibus ocelusi (an unquam evolvendi?). SrAprx FOEM. term passim ferunt flores neutros eylindricos, staminibus 6 effoetis, pistillis nullis, et alios subhermaphroditos, staminibus 3 et pi мо absolutis. Reliqui flores FOEM. div. 7), dispositi intra bracteam cristaeformem et braeteolas reniformes amplecten tes. Слух monophyllus, urceolatus , OROLLAE segmenta ovato-cordata, acuta, calyce subduplo longiora. Stamina nulla rudimentaria, Ovarium globoso- turbinatum, bi- rarius triloculare. Ovura solitaria ex angulo imo interiore adscendentia. SrYLUs nullus, Sricmara duo, rarius tria, in conum fuscum connata, Bacca ovato-oblonga, si udine n jocularis. БЕМІМА ovato-oblonga, extus convexa, intus plana ibidemque šibi arcte рро udine nuclei Сойеае. ‘Testa brunnea, tenuis, ALBUMINI corneo , lacieo arcte adhaerens. conicus, in dorso seminis convexo nidulans. (Descriptio partim secundum GRIFFITHIUM). оз naeq lanceolatis, hinc longitudinaliter fissis, stri amos el elusa, ANTHERI assim inter masculorum paria, bracteolis pi paria, paucis rigidulis, qui praeter flores foem. nalis rami: EMBRYO pai Crescit. in Indiae orientalis provincia Chittagong: Hamilton, Pierard, Roxburgh, in provincia Assam ad Goalpara: Hamilton. In collibus Khasiya inter Nunklow et Naogong, cum Seaforthia gracili, Caryota urente et Calamo leptospadice: Griffith. A Bengalensibus Chelputta, Chilpata, Bhelputtah, ab Aracanensibus Mu-zha Ma-tan Raik nominatur: Hamilton. Julio mense floret, fructus maturat mensibus frigidioribus: Roxburgh. ICON. XPL. Tab. 136. Wallichia (olim Marina) caryotoides et Phoenix paludosa in Chittagong depicta. Icon a cl. Edm. Frasero communicata. 95 . WALLICHIA (HARINA) DENSIELORA, in operis edit. 1. p. 180: subacaulis; pinnis subtus albidis, imis bi- basi breviter cuneatis integerrimis, ceterum sinunso-lobatis denta- natim fasciculatis, reliquis solitariis, lincari-oblongís 9) dispositorum bractea obliterata, ala- tisque, ut plurimum eroso- serratis, obtuse acuminatis; florum foem. dense (di bastro globoso; corollae segmentis obtusis depressis, orario brevioribus. WALLICHIA OBLONGIFOLIA, Griff. Cale. Journ. V. p. 486. Crescit in Assam runporensis; teste Grif) Wallich, Jenkins, Masters: in Emodi promontoriis prope Darjeeling: collectores H. Seha- ith. — In horto Calcutteisi nomine Wallichiae caryotoidis culta, Majo et Junio floret. ab. 157. (Orania). 3. WALLICHIA (ORANIA) PORPHYROCARPA. W. candice arundinac bi — trilobis, antice praemorso-denticulatis, subtus glaucescentibus; spadicibus glabris simpliciter aut duplicato - ramosis (raro e spathis vagis compositis); florum masc. sepalis imbricatis; staminibus 16—24; baccis. oblongis. porphyreis. o (3—6); pinnis distantibus angusto-oblongis longe cuneatis panduracformibus aut sinvato- 1. p. 187. — ORANIA и. p. 113, CARYOTA HUMILIS, R ALIS, Bl. Rumph. I in pra w. in litt. — ORANIA PORPHYROCARPA, BI. in litt. et operis et tab. 85. 95. — WALLICHIA ORANII, Bl. Ru 'es, quae frondes alternatin arrecti aut geniculato-infracti, 3—6 ped. alti, ndem in fibras eriniformes disso- ti, ad spi nodos ore ad п petioli faciem lotus. Pinnae 9 —13— 17, bilobae, raro rhombo summum pinnae termi us inferne valde prom mentum detergibile albidum. — Sra- crebris, multiceps, stolone vs. Hi caupices efficiunt, qu , intus molles, retius vagi ibus ovatis verti lo nigro marginatis obdu — 8, alternae, 5—8 ped. longae. Vagina fere cylindrica wem produc. Petiolus 17, — 1 ped. longus, le ‚ antice panduraeformes, vel altero solum in latere incisae (мас. Pinnae anticae opposi m parium, quorum пе frons ПаБейо trifoliolato termi Nervus med secundarii et tertiarii In ¿—2 ped., simpliciter ramosi, more indeterminatorum (Introd. р. CIX) one inferiore subinde hebetata et spi (conf. fig. Ш. ad а). 8рлтнлк 4 ad 6, ernae, membranaceae, lanccolatac, oblique apertae, apice carinato integro aut bifido, iae, arescentes, tomento © floccis griseo-c constante dense obsessae, apice villo barbata e divi ramos 3, 4 vel 5 patentes Rhachis inter ramos plus minus mnulatum, в. iciores Morif pollicem crassi, fi lutis, sursum vaginis рео! Fnoxpes in quovis caudi aceam est nens, junior squamulis pices sexus distincti sim rsum ulterius evolvendi , peduneulum spadicis. vaginantes, stria nereis eque squa ima 2 poll. longa, summa 4 — 6. Srapiis pedunculus teretiusculus, supei F iorum rameorum loco nil fere nisi cristula пи flexuoso-angulata, Rami alterni 5— 7 poll, tereüusculo-angulati. Frores e sparsi, sextus plerumque supra primum, duo approximati cum rudimento floris foeminei inter ipsos, in suprema parte п saepe solitarii ctea minima transverse oblonga. Caryx vix lineam altus, cupularis, foliolis transverse oblongis cum brevissimo acu sum gibbis, imbricat бедеме, alterius semitegente, tertii tecta. Сопол quam calyx t талк oblongis, acutis, itudinaliter nervosis, facile e calyce persistente deciduis, ex pallide Пауевсе purpuraseontibus. SrawiwA 15—21 e thoro paullo inerassato, sesquilineam longa. Firamexra brevissima, subulata, АХ aut nutant ne, deor- THERAE lineares, obtusiuseulae , basi bifidae, fere in basi е, loculis angulis parallel 5 Fios FOEM. inter duos flores masculos perparvus, vix dimidiam lineam longus, inclusus bracteolis semi laribus concavis, margine imbricatis, ех BLUMEO tandem ad evolutionem pervenit (д. Слехав foliola ovata imbricata. Perana oblonga, erecta, Pt imum involventia. Srapix РОЕМ, ramis 3, 4, 5 patulis. Ruacms omni superficie floribus laxiuscule eodem ordine, quo masculi, positis obsessa. Bractea et florum masc. cicatrix non vis: Bracteolae duae transversae, semioblongae, florem singulum a basi fulerante: foliola ria suborbieularia, leviter suberenulata. Conorta sesquilineam alta, urceolata, sinubus tribus rotundatis ias tres triangulares obtusiuscula verticaliter multinerves secta, e purpurascenti et viridi varia, Srawiva 3 rudimentaria, filiformia. Ovamvw depresso- globosum, stroman conniventibus coronatum. Ovura solitaria, оһоу; fundo loculi , juxta dissep ad rhachin in quovis flore alia est. Faucrus baecatus, m exsuceus olivam minorem form is duplicis cicatrieibus pyramidatis acutis in vertice no- ermis laevigata o s i Caro et dissepim loculorum parca, longitudin dibus plena, ideo dum сш agunt prurientia. Semisa oblonga, intus plana, extus convexa. ‘Testa haud ita multis, praesertim in faci plana, percursa, ALBUMEN cartilagineum, acquabile, album, dorso conve- xum, intus planum. Емввхо dorsalis argini propius locatus, in fovea minuta, conico- cylindricus, extremitate rostelları latu; interi Crescit in syleis udis Jarae occidentalis, toto fere anno florens et fructifera. Monticotis Kihu dicitur: С. Reinwardt, Kollmann et Blume. а, etiam Saroi ICON. EXPL, Tab. { Muro et spathis sus obvohio. Omm aucta. VIL Spadix masculus forens varum frondi Ls а bases vaginantes et pelli IL Pars өрісін fructiferi. ШІ. Pars frondis inferior, cum spadice fructifero semima- magnitudine naturali. IV. Apex frondis, magnitudine dimidio imminuta. V. Spadix foemineus florens m. n. VI. Ejusdem particula valde оша spathis, m. m. ҮШ. Ejusdem particula auci. — 1. Flos masculus, 2. Calyx. 3. Petalum a facie interiore, 4. 5. 6. Sta diversis foiebus via. 7. Slaminum complexus. 8. Filamenta, absque antheris Omnia varia magnitudine aucta, 9. Flos feemineus. 10. Calyx explanatos 11. Райан а latere. 12. Pistillum a vertice visum. Omnia varia magnildine aucta. 13, Реа qualuor in rhachi, diverso modo aperta. 14. inversus. 16. Васса verticaliter dissecta. 17. 18. Nucleus a diverso Intere. Omnis magn. mat. 18. Embryo suctus. 20. Apex pin igonio. 15. Мет ‘ut marginis dentes appareant, m. п 191 ХҮП. A R E N G A. (anexa) LA BILLARDIERE in Mém. de l'Instit. Classe math. phys. IV. p. 209. POIR. Encycl. Suppl. 1. 441. ENDL. Gen. 1734. MEISN. Gen. p. 356 (266) GRIFF. in Cale. Journ. Nat. Hist. V. р. 471. — Sacuenus RUMPH. Amb. I. p. 57. t. 13. WURMB. in Verh. Batav. Gen. L p. 349. ROXB. Flor. Ind. Ш. р. 623. BLUME Rumphia IL p. 124. — Gosurus LIN. Gen. edit. SPRENG. p. 450. n. 2222. BLUME in litt. — Bonassı species LOUR. Flor. cochinch. П. p. 618. edit. Willd. IL p. 759. MONOECA in distinctis spadieibus (vix semper) Sraruar nonnullae pedunculaneae oblique apertae incom- pletae. Frores bracteati et bracteolati. MASC. bini cum foemineo abortivo bibracteolato in medio. — Carvx triphyllus, foliolis imbricatis. Perata tria, aestivatione valvata. Sramixa indefinita, AwTHERIS linearibus euspidatis. Pistilli ru mentum nullum. РОЕМ. bibracteolati. Carxx triphyllus, aestivatione convolutivo-imbricata. ConorrA tripetala, aestiva- tione valvata. Stamina rudimentaria nulla aut plura tandem obsoleta. Ovarium triloculare, ovuLis solitariis е loculorum centro surgentibus. Втисмата tria, сопіса, basi connata. Bacca trisperma (aut abortu disperma). Semiva subtrigona, TESTA crassa dura. Ewmmvo in ALBUMINE corneo aequabili dorsalis, excentricus in angulo semi СагрЕх crassus, sat procerus, petiolis delapsis irregulariter. annulatus aut. corum parte basilari persistente squa- matus atque. rete fibrarum crassarum passin vestitus, inde adspectus incompti, monocarpicus: GRIFF., raro sobolifer. FnoxpES omnes terminales; reticulo copioso, fibris rigidis nigris interteztis, pinnis reduplicatis, obscure viridibus, subtus pallidioribus, basi uno aut utroque latere auriculatis, apice eroso-denticulatis, truncatis vel bilobis. SPADICES inter frondium bases emergentes, simpliciter ramosi, ramis elongatis virzatis, sparnıs nonnullis in basi vestiti deciduis, penduli; deorsum eroleendi. Frones majusculi, ex fusco flavido-virides. Вассль subzlobosae, viridescentes aut fusco-lutescentes, carne pruriente, — Anthesis dichogamica, spadicibus superioribus solum fructus ezcolentibus , inferiorum pistillis plerumque ab- orientibus: BLUME. OBSERVATIO. Nomen Arenga al Widerat, tum quia vox Aren sive Areng petiolorum, denotat, Saguerus nom Gomuto praeferendum videtur, tum quia primus auctor, qui hoc genus in systemate introduxit in lingua javanica arborem ipsam, Gomuto vero ejus partem solummodo, scilicet Abrillitium 'anico hybrido Sagueiro, quod arborem Sagu ferentem denotat, derivatum. n est e vocabulo lu 1. AREN elata (40); petio VGA SACCHARIFERA. Tab. 108. 161. Fig. 4. inermibus; pinnis fasciculatis 4— faris, lineari - ensiformibus , basi uni — biauriculatis, auricula inferiore longiore, apice bilobis et varie dentatis, subtus albidis aut argenteis; spadicum ramis elongatis fasti- gialis pendulis; baccis turbinato-globosis. Palma indica vinaria secunda, Saguerus sive Gomutus, Rumph. Amb. L p. 57 t. 13. Valent. Ind. lit. ХҮП. p. 438. Valent. Besch. van Amb. HL 1. p. 181. Giseke Lin, Prael. in Ord. natur. p. 107. n. 2. — Anou, Marsden History of Sumatra p. 77. ELATE, sp. Houtt. Nat. Hist. П, 1. p. 410. t. IV. Г. 2. BORASSUS GOMUTUS, Lour. Flor. Cochinch. II. p. 618., edit. Willd. IL. p. 759. Lam. Encycl. IL p. 709. VI. p. ARENG(A) SACCHARIFERA , La Billard. Mém. de Vlostit. Classe math. phys. IV. p. 209. Poir. Encycl. Suppl. L p. 441. Kunth, Enum. Ш. p. 197. Griff. in Cale. Journ. V. p. 472. GOMUTUS SACCHARIFER, Spreng. S. p. 624. — SAGUERUS SACCHARIFER Blume Rumphia IL p. 128 t. 123. 124. SAGUERUS RUMPHIT, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 626. Hamilton in Mem. Wern. Soc. V. p. 315. CARYOTA ONUSTA, Blanco Flora d. Filip. p. 741. Kunth. Enum. Ш. p. 594. Crescit in omnibus insulis Archipelagi indici, in sundaicis igitur, moluccanis et philippinis, minus frequens et acce- dente. cultura. in Malacca, Siam, Cochinchina, inde per alias Asiae regiones tropicas calidas transportata. Viget praesertim locis depressis udis et in montibus irriguis, in solo humido, In Javae montibus ad 1500 — 1800 pedes adscendit. E fibril- litio petiolorum funes, fibulae rel. torquentur , e trunci medulla farinae species Sagu dicta praeparatur. E spadicibus masculis, per omnem annum deorsum florentibus, resectis succus saccharinus magna copia elicitur, quem in varios usus medicos et oeconomicos vocant. Baccae imprudentius tactae, forsan a rhaphidum copia, рег carnem sparsarum, intolerabi- lem pruritum causant; itaque his е baccis in aqua putrefactis aquam. sic dictam infernalem praeparare solebant insularum moluccarum incolae, qua de re deque diversissimo hujus Palmae usu conferas Rumphium et Blumeum l. l. Caudices, qui edita normali fructuum messe emoriuntur, intus cavi sunt, medulla amylacea omnino evanescente: Lewes. ICON, EXPL ab. 161. I. Tab, nostra 108 offert Arengam sacchariferam in Javae insulae regione haud ita longe ab ora orientali кіп, una cum Nipa fruticante шеп 1. a dorso, 2. a facie interiore visum, 3. idem derasa ex parte basilari testa a dorso, 4. idem a facie interiore. Omnia ma 2. ARENGA OBTUSIFOLIA. тг b. 147. 148. A. caudice subelato (20 — 30); petiolis crasso-spinosis; pinnis alternis lanceolato- linearibus. antice breviter. obtu- siusculis inaequaliter. acuteque dentatis, postice attenuatis, basi biauriculatis, auricula inferiore majore, subtus glaucis; spadicum ramis brevibus laxis nutantibus, baccis oblongo-subtrigonis vertice depressis. GOMUTUS OBTUSIFOLIUS, Blame in littcris. — SAGUERUS LANGKAB, idem Rumphia IL p. 131 t. 96. et 125 Caupex pedes 20. 30 fibroso panno persistentium vag nantes ima bi us, pedem et sesquipedem crassus, fuscus, irregulariter cicatricosus, in superiore parte so passim vestitus. Froxpes 9— 13, pedes 12 — 16 longae, vagi- ore tandem solutae in pannum crassum, fibris verticalibus crassis 96 inarum irregulariter lato-dilatata, inque. 192 e duritiei pertextum, quod inter inferiores frondes irregulariter lobatum dependet. Petioli 3 ped. migricantibus cor a castanea рісі, margine dense armati spinis longi, intus planiusculi vel leviter concavi, testacei, secundum marginem li conico-acuminatis rectis aut recurvis ligneis perduris fuscidulis nitidis, intra marginem haud raro dissoluti in fibras ri gulas irregulares patentes aut dependentes. Rhachis dorso convexa, inferne ad latera planiuscula, superne bifacialis, fusco-lepidota. Pinnae distantia 17, poll. oblique adnatae, concinnac, сопсауае caeterum planae, lineari- lanceolatae , acuminatae obtusatae tamen, 2— 3 ped. longae, 1/, — 2 poll. latae, antice dentibus acutis inaequalibus , bifidae, laeiniis triangularibus crebrius dentatis; supra saturate virides subtus glaueae, juniores indumento einnamomeo; nervo medio crassissimo compresso subquadrangulo prominente, ima basi utroque in latere auriculatae indeque quasi sagittata, auriculis ovatis obtusis, superiore breviore. Nervi secundarii 2—3, tertiarii approximati. Indumentam cinnamomei coloris, facile derasile, e cellulis irregularibus complanatis faetum im facie inferiore cernitur. Srapices com- plures, 4—5-pedales, srarıns in basi vaginati, statu fero forsan plures fructiferi. Pedunculus et rhachis teretiusculi, sulcati. Rami simplices, 1/—2 pedales, е sinu squamae perbrevis transverse oblongae eoriaceae concavae, ima basi nonnihil inerassati, ubi floribus destituuntur compresso-teretes, superne teretiusculi et leviter sulcati, patentes vel nutantes. FLORES MASC. in ramis sessiles gemini juxtappositi, paribus remotiusculis, cum flore foemineo vi evolvendo in medio, qui bracteolis convolutis omnino cooperitur; nune sextus nunc nonus super primum, basi sufluli bractea solitaria bre- vissima transverse oblonga, uterque praeterea a parte inferiore braeteola tenui, cristaeformi. Frores ante anthesin conici, 6— 1 lineas longi, 4 lati, virides. Separa transverse oblonga imbricata, versus marginem extenuata, basi deor- sum producta et gibba, coriaceo-membranacea, 2 lin. alta. Perara erassiuscula ovato-oblonga, intus leviter sulcata. Sra- MINA numerosa (215 numeravi) e thoro carnoso, erecta, dense com, 4 lin. longa. Fıramesta perbrevia, filiformia. АхтнЕНАЕ lineares v. lineari-subulatae, compressae, omni longitudine adnatae et rima duplici longitudinaliter dehiscentes, subulatae. Pollen ellipticum, verruculosum , unisulcatum. Frores FOEM. sub maseulorum anthesi minuti, multo sei evolvuntur, adulti depresso-globosi, diametro 4 lin. aequantes, ramis spadicis undique enati ex oblongae brevis, inclusi a basi bractea triangulari et a latere bracteolis duabus lineari-oblongis vel semilunaribus, concavis, coriaceis, tandem fissis. Carxcıs foliola transverse oblonga, basi incrassata et gibbula, margine extenuato tan- dem lacero imbricata, Peraza lato-cordato-triangularia, basi concava, crassa, aestivatione valvata. Pısruzum e tribus carpidiis superne distinctis basi confluentibus, sricwaTIUs latis triedris conniventibus, extus pubentibus, Overs solitaria, adscendentia, anatropa. Fnucrus ellipsoideus, subtrigonus, 2 poll. altus, vertice depressus et stigmatibus coronatus, in nduviis insigniter auctis sessilis, fusco-lutens, verruculoso-punctatus. Caro flavescens, basi 1Y, lin. crassa, superne multo crassior. Seauxa intra massam gelatinosam, in qua principium pruriens dominatur, 1. poll. longa, elongato- elliptica, plano- convexa aut subtrigona, utrinque obtusa, hilo orbiculari ad basin notata. ‘Testa subossea, atra, laevi gata. Arumen conforme, basi nonnihil depressum, solidum, corneum, durissimum, caesium. Емвахо conicus, extra- axilis, in superiore parte albuminis juxta marginem locatus. Crescit in Javae insulae prov, Bantam, in ascensu occidentali montium. Kendang, nec non in insulae Sumatra in terioribus, in prov. Padang et Benkolen, Jacanis Langkab vel Lankab dicta: Reinwardt, Van Hasselt, Blume. па, bracteoas, orem foenincum juveni ina. Omnin ICON. EXPL. Tab. 147, 1. Basis petioli, m. n. I. Pars spadiis masculi ordi, m. n. — 1. Porticola spadicis, braci lem ot duorum masculorum cicatrices exhibens, m. paullo a. 2. Flos masculus. 3. 4. Calyx. 5. Pelalum, a facie interiore. 6. Petala duo cum staminibus. 7. St param aucta. 8. 9. Antherae dune auctae. 10. 11. 12. Foliola calycis floris foeminei minuli, m. n. 13. Petalum ejusdem Moris, m.n. М. Foliolum calycis hujus floris Foominei a facio interiore et 15. aliud a dorso. 16. 17. Corolla hujus Doris aborüvi, m. n. 18. Petalum a facie interiore. Tab. 148. 1. Summitas spadicis foeminei, m. n. I. Pars rhacheos cum duabus pinnis, m. n. ll Basis nervi pinnae, nonnihil aucia. IV. 1. 2. Flores foeminei, mn. et 3, d. m. parum a. 5. Braclea ot bracteolae florem obvallantes expansao a vertice visae, parum auctae, 6 Flos. 7. & 9. Foliola calycis et 10. 11. corolla, parum sucia. 3. ARENGA WESTERHOUTII: caudice elato (40); petiolis inermibus, pinnis alternis bifariis, linearibus, basi uni- eel exauriculatis, apice non attenuato truncatis saepius bilobis varieque dentatis; baccis globosis; vertice depresso subtrilobo. ARENGA WESTERHOUTIL, Grill. Cale. Journ. Nat. His. V. p. 474. Hace petiolis inermibus et baccae forma cum 4. saccharifera convenit, sed pinnis concinnis exacte linearibus differt, monente GRIFFITENO, qui siccam solummodo vidit et communicavit. Crescit in peninsula Malaccensi, prope Naning: Westerhout; in insula Pinang: Lewes, teste Griffith. Ma- laice dicitur Anowe Kutari, et in insula Pinang: Langkup. 1. ARENGA WIGHTII: sobolifera; caudice humili (3 — 8); petiolis inermibus, pinnis alternis linearibus basi biauriculatis, auricula. inferiore maxima, apice attenuato erosis inaequaliter bilobis; spadicis ramis suhfastigiatis; florum foemineorun staminibus sterilibus pluribus; semine venoso. ва WIGHTI, Griff. Cale. Jo ав - Nat. Hist. V. sed ab ea sobole, caudi flore foemineo, sed post grossificationer ia accedere ad A. Westerhouti, mina abortiva plura adesse Hane infloreser apiceque truncatis differe; st attenuatis, apice bilobis, nec aequilatis desiderari, auctor est GRIFFITHIUS. In densis syleis collium. prope Coimbatore, Indiae cisgangeticae: Rob. Wight. ТРУ ЕБРУБЕЛУЕЮХУХ 193 ХҮШ. CAR YO T A. LINN. Musa CLiff. p. 12. Gen. plant. edit. 1764. p. 517. n. 1228. Edit. SCHREB. II. p. 779. n. 1701. Edit. SPRENG. p. 449. n. 2218. WURMB. Verh. Batav. Genootsh. 1. p. 263. JUSS. Gen. р. 38. NECK. Elem. Ш. p. 301. n. 1697. GAERTN. Fruct. Sem. І. p. 20. t. 7. WILLD. Spec. pl. IV. p. 172. n. 1710. ROXB. Flor. Ind. Ш. p. 624. ENDL. Gen. n. 1735. BLUME Rumph. П. p. 135. MEISN. Gen. p. 356. (266.) — Scuunparana RHEED. Hort. Mal. L p. 15. t. 11. АРАМ, Fam. IL p. 24. MONOECA in eodem spadice, srarms nonnullis incompletis pedunculaneis induto. Frores sessiles, masculi sub- ebracteolati gemini, cum foemineo bibracteolato in medio, Carxx triphyllus, foliolis imbricatis. Conorza profunde tripartita, aestivatione valvata. MASC. Sramisa numerosa, axrHERIs linearibus basifixis. Rudi stilli nullum. РОЕМ. quam masculi minores. Pısrirum simplex зтисмате acuto, aut duplex triplexve sriGwATIBUS in pyramidem connatis. Зтамиул efloeta clavaeformia, tria, ovarii angulis opposita, aut nulla. Ovura in fundo affixa. Bacca monosperma aut di- sperma. Semixa hinc plana, dorso convexa. ALBUMEN corneum, ruminatum. Емввхо dorsali Parmar procerae. CAUDEx strictus, annulatus, ligno perduro nigricante. FRoNDES omnes terminales, amplae, obscure virides, petiolorum basi vaginante, bipinnatae. Pinnulae dimidiato - flabelliformes aut cuneato-triangulares, antice praemorso-dentatae et interdum fissae, terminales flabellato-confluentes, in vernatione multipliciter. reduplicatae, facie supe- riore rhachi appressae. Spaices intra frondes enati, magni, penduli, ramis crebris simplicibus fastigiatis, deorsum fio- rentes, caudice post infimi fructescentiam emoriente, stolonibus tamen lateralibus propagando. Frores coriacei, virentes tandem testacei aut pallide purpurascentes, masculi praecociores. Fructus subglobosi, carne parca pruriente, purpureo- nigricantes aut purpureo-virentes. 1. CARYOTA URENS. Tab. 107. 108. Tab. V. Fig. 1. Tab. Y. Fig. 1. 2 C. adulta versus, antheseos finem sobolifera; pinnis membranaceo- coriaceis , oblique triangularibus aut dimidiato- rhombeis, deorsum cuneatis, latere exteriore productiore, antice inaequaliter dentatis; Логит masculorum staminibus 18 — 38; baccis depresso-globosis dispermis. 152. Hamilton Commentar. in Hort. 1817. p. 29. rm. Thes. zeil. p. 180. (excl. pluribus synon.) 2. t. 897. Wild. Spec. pl. IV. p. 493. n. Kunth. Enum. Ш. p. 198. Schunda Pand, Rheed. Hort. Mal. L p. 15. t 11, Rai. Hist. Ш. ре 1365. Ponte Mal. in Trans. Lin. Soc. ХШ, p. 475. — Kettule (Citoel), Knox Relat. of Ceyloi Palma indica vinifera, fructibus urentibus, folio adianti, saccharum praebens, Joan. CARYOTA URENS, Lin. Flor. zeil. р. 369. Lam. Encycl. I. 641. Illustr. Gen. p. Spreng. Syst. Veg. IL p. 623. n. 1. Roxb. Ind. Ш. p. 624. Gaertn, Fruct. Г. p. 20. t. 7. f. 3 Griff. in Cale. Journ. V. p. 478. Raices plurimae in densum caespitem eongestae, eylindricae, rufo-cinerascentes. Caupex 60-pedalis, rectus, eylindricus, ambitu tandem amplexum hominis implens, cortice cinereo laevigato, annulis a frondium lapsu leviter im- pressus. Froxoes omnes terminales, 15—20 pedes longae, in comam amplam speciosam conspirantes, phyllotaxi spirali, ita ut sexta aut попа supra primam. Basis vaginans lanceolata, cylindraceo- convoluta, dorso longitudinaliter carinata, in margine extenuata atque in opus fibrosum cinnamomei coloris reticulato-connexum abiens. Quae quidem vaginae pars suprema, ubi in petiolum transit, sursum continuatur in auriculam introrsum concayam ovatam, apice bifidam, tandem irregulariter findendam intus lacvigatam dilute fuseam, quae pro stipula declaranda videtur. Petioli supra hane stipu- lam duos immo tres pedes longi, postice fere teretes cum sulco in latere superiore haud ita profundo, antice compresso- teretes et superne bisulei, sulcis sursum in rhachi profundius excavatis. Rhachis semiteres, superne bisulea, faciebus inter sulcos leviter eonvexis. Pinnae e suleis subalternae, in quovis latere 10 — 15 et plures, horizontaliter patentes, omnes, exceptis ultimis, quae basi confluunt et formam pinnae terminalis flabellato-digitatae affectant, pinnatae, sulcis hacheos insertae ope pulvini magni callosi subeonici, suleulo tamen transverso quasi divisi, ita quidem, ut pars pulv postica sive inferior pallidius vireat quam antica sive superior. Pinnae ішпе et summae breviores 1—2 pedes longae, mediae fere duplo longiores. Rhachis pinnarum rigidula, subtus leviter convexa, quasi a latere compressa, suleulis supra valde inaequalibus, altero scilicet multo profundiore et latiore, ita ut medium fere rhacheos occupet, altero secu dum latus insculpto. Pinnulae in quovis latere 5— tudine variae, 3— 8 immo 15 pollicum; unum par sub- oppositum, rhachi communi basi late et oblique adnatum ideoque directione diversum; superiores pinnulae subalternae, summae terminales et confluentes. Forma pinnularum oblique triangularis aut dimidiato-rhombea , latere scilicet exteriore multo longiore et protracto іп apicem longe acuminatum. Margines laterales integerrimi, anterior dentibus angustis in- aequalibus unam ad sex lineas longis subulatis exsectus est. Pinnulae interdum latiores, ambitu fere obovato-cun sunt; aliae contra perangustae quasi lineares, aliae iuaequaliter bifidae, parte altera latiore, breviore nune integra nunc iterum bifida. Extimae рї in quavis rhachi partiali, uti jam dietum est, in formam flabelli nunc regularis nune irre- gulariter bi — quinquefidi confluunt, antice pariter ac reliquae pinnulae dentati, attamen dentes antice in omnibus pin nulis fiunt pauciores. Nervi plurimi a basi pi m anticum porrecti, quorum primarii in facie ‚ent, luci obversi semipellucidi, plerique in dentium sinubus excurrunt. Color saturate viridis eum nitore, pagina inferiore parum pallidior. Substantia juniorum pinnularum membranacea, adultiorum сонасео - membranacea. Indumentum е pilis et squamulis cinnamomeo - fuscis, i ev petiolo, rhachibus et pinnularum facie inferiore puncta sursum magnitudine decrescentia exhibet, tandem deteritur. Srapices alii post alios deorsum se evolventes, ita ut in speciminibus hortensibus, quae etiam de exiguo caudice elllorescunt, ultimus spadix ipsum solum tangere visus est. 97 194. mox delabentes, is erch tibus. Quo- -virides, arcte imbrieatae agus, simpliciter ra stigiatis, gravem fus n prae se ferunt, immensae vis plasticae (ез norum ibidem inerassatorum. les, glabri. Frores MASC. 0so-gibbis, margine extenuato eiliato imbricatis, viridis, glaber. Conorxa caly- nta, quam examinavi, 3 ad 4 lin. longa viridis, intus albo-virens (test RHEEDIO petala tandem rubescentia aut purpureo-rubentia, longitudine fere un веша, fere coriacea, ad basi usque tripartita, laciniis angusto-oblongis aut lanceolatis obtusiusculis, intus concavis et a pressione staminum sulculatis, erectis, marginibus 1а valvatis. SrAwiA 18 ad 32 (38: GRIFF.) observata, flavida, longitudine corollae, rira- мемтік brevibus subulatis, intra corollae tubum in corpusculo carnoso confluentibus, axruenis linearibus sursum attenua- tis et emarginatis, rousaxe crebro farctis. Pistilli rudimentum nullum. ЕОЕМ. sunt a latere bracteolis binis obvoluti, qui calycis foliola simulant. Слух uti in masculis, sepalis latioribus evidentius ciliatis. Conorua laciniis ovatis сопса- vis acutiusculis, quam mascula brevior. Sramisa tria abortiva in planta culta non observata, secundum ROXBURGHIUM antherarum loco in corpuscula glandulosa clavata desinentia. Ovantem obovatum aut obeordatum, trigonum, biloculare, overs solitariis erectis, aut rarissime triloculare, ovulo uno alterove aboriente, sricMATE suborbiculari nunc vix diviso nunc leviter bilobo. Bacca depresso-globosa, diametro vix pollicari, stigmate subgem to in vertice impressa, intra epiderm idem dein flavescentem aut rubicundam carnem parcam continens rhaphidibus plenam iisque ientem, aut obliterato septo unilocularis, косивов plerumque binos (seeundum ROXBURGHIUM frequentius unicum) continens, hine convexos inde planiusculos, versus basin nonnihil attenuatos. ‘Testa fusca; ALBUMEN corneum plicatisque radiis permeans. Емвихо conicus, dorsalis, excentricus. Врдтилв plerumque 4 — 5, sesqui — bipedales, lanceolatae, coriaceae, gri quibus devolutis sranıx in conspectum venit adultus magnus, 8— 12 ped. I simplicibus e pedunculo teretiusculo, passim pueulato, pendentibus virgatis rum spadicum plures simul e palma propendentes, inusitatam sane sp monium. Squamae nonnullae transverse oblongae in pedunculo spadicis et ad ortum ra Rami spadieis teretiusculi, cum parvis suleulis long; Слух foliolis transverse oblongis, basi с cem quadruplo vel quintuplo superans, in culta pla Crescit рег Indiae tropicae vastam regionem, praesertim in Zeilona, Malabaria, Coromandelia et Bengala. Limes borealis 25° 30. Loca montosa praediligit. Floret aestate, dum imbres continui ingruunt. E resectis spadicibus stillat lympha saccharina, quae fermentata sistit speciem vini palmei, Toddy vocati, Magna porro copia amyli in medio caudice continetur, quae, ut vera farina Sago dicta praeparata, multiplicis est usus. In lingua bramanica dicitur Biralàmado: Rheede, in telinga Jiruga: Roxburgh, malabarica Evim pannah: Buch, Hamilton, in Assam Bura-Sawar apud Dinapurenses Bon-Khejur: Griffith. — Cauder prolato ultimo spadice, qui, uti jam dictum est, terrae proxi- mus provenit, moritur, antea vero sobolem radicalem progignit, pariter ac Musa, indeque palma facile propagatur. ICON. EXPL. Tab. 107. Partes duae heic depinguntur spadicis, ramis penduls. Ad sinistram habes ramos nondum floridos, ad dextram ramum sub ipsa anthesi Duo porro rami e pedunculo spadics reseet exhibentur anthesi jum peracta, foribus masculis tune delapsis, foemineis solum persitentibus. Adjicitur frondis apex а facie supe- riore delineatus, — 1. Flos masculus. 2. Ejusdem calyx. 3. Corolla. 4. Petslam a facie interiore. 5. Pelalum а dorso. 6. Staminum complexus. 7. Stamen separatum ab utroque latero. 8. Flos foemineus nondum evolutus, bracteols suis duabus a latere circumdatus. 9. Draeleola a latere interiore. 10. 11. Calycis folilum primum et tertium в ore nondum evoluto. 12. Diagramma alabastri masculi parum evoluti. 13. Ejosdem alabastri corolla semisperta, cum staminibus. 14. Stamina in thoro. — 15. Flos foemi- meus evolutus. 16. Calyx. 17. Calycis foliolum. 18. Corolla. 19. Pislum. (Fig. 1--19 шеше) 20. Pistilum virgineum magnitudine naturali. 21. Mem suctam. 22. Idem apertum, cum loculis duobus absque ovulis. 23. Aliud triovulatum. 24. Aliud transverse dissectum, cum ovulo unico et loculis duobus abortivis. (Fig. 21—24 auctae.) 25, Васса junior in perigonio. 26. Eadem a vertice. 27. Eadem verticaliter dissecta, cum semine. 28. Bacca matura а basi 29. Eadem а vertice. 30. Endem, resecta midia parte corticis, ut semina duo in conspectum veniant, 31. Semen exemtum. 32. Idem sectione dorsali apertum, ut embryo appareat. (Fig. 25—32 magnitudine naturali ) 33. Particula fractus, cum rhaphidibus, magnitudine aucta. — leones secundum specimina a el, Loddiges communicata. ‘Tab. 108. sistit Caryotae urentis stirpem juniorem una cum Borasso flabelliformi et Corypha umbre iconem ab ilustrissimo Alexandro Johnson, quondam spud Zelonenses summo judice, benevole communicalam. Tab. 162. exhibet Caryotae urentis stirpem adultam, una cum Licuala poltata et Borasso flabelliformi in regione regni birmanici Tab, morph. У. Fig. I. sistit palmae junioris vaginas in cylindrum convolutas cum suis stipulis, de quibus conf. Introd. p. XCIX. — Tab. morph. Y. Fig. l et I. pinnulas exhibent adhucdum complicates, sectionibus transversalibus illustralas, ut plications modum perspicis, de quo conf. Introd. p. СИ. ulifera, in regione Zeilonse insule, secundum 2. CARYOTA SOBOLIFERA: junior vel асан јат sobolifera ; pinnis membranaceo- coriaceis oblique triangula- ribus aut dimidiato-rhombeis, deorsum cuneatis, latere exteriore productiore, antice inaequaliter profunde et laciniato- dentatis; florum masculorum staminibus 12 — 185 baccis depresso-globosis monospermis. ‚Palma indiana. Birli, Zanon. Istor. Bot. p. 159. t. 63. Rar. Stirp. Hist. p. 176. t. 133. (Ob sobolis denti videtur pertinere speciei CARYOTA SOBOLIFERA, W t Gri CARYOTA URENS, Jacq. Fragm. bot. p. 20. t 12. Г. 1. iguram potius huic quam praece- Haec species cum praec nte diutius confusa, habitu sane et partium floralium forma q notis facile distinguit e vel in soboles laterales. inem proferre solet, pinnulis profundius inciso-dentatis et quasi lacinulatis, ne semper monospermis, quum in C. urente rariore abortu ovulum alterum suppressum si quam illius speciei minor. SPATHA quadruplex. FLORES forma et colore cum C. urentis floribus co in ктама simplex conicum attenuatum, in angulis, quae cum petalis alte mant, sti rum ANTHERAR m glandulosam mutatae apparent, Latera quem carpidiorum duorum rudimenta is am maxime illi est affinis, attamen tri > quales Caryota urens solummodo sub antheseos tes. Рът bus abortivis mi exaratum ICON. EXPL. Tab. 107. Fig I. pinnulam hujus speciei minorem с slirpe juvenili hortensi depro isst magnitudine naturali. Crescit in sylvis prope Malaccam, in insulis Bissar et Pinang, malaice Tukkus, in Pinang Dudur dicta. Jam diu passim in hortis Europae culta et anno 1816 ez insula Mauritii in hortum Calcuttensem delata est. 195 CARYOTA MITIS Lour.: caudice mediocri (15); frondibus reclinatis, rhachibus partialibus longis tenuibus nu- tantibus, pinnulis cuneiformibus oblique praenorsis; antheris subsessilibus; baccis monospermis magnitudine globi sclopetari. CARYOTA MITIS, Lour. Flor. Cochinch. П. р. 569. Edit, Willd. П. p. 697. Crescit in syleis Cochinchinae: Loureiro. (In hortis Europae hujus nomine saepe Arenga saccharifera colitur.) 1. CARYOTA PROPINQUA Blume: caudice elato (30 — 35); pinnulis coriaceis sessilibus dimidiato-rhombeis ob- tusis e. acuminatis, antice praemorso-dentatis; florum masculorum staminibus 24—27; baccis monospermis, magnitudine globi sclopetarii. Blume Rumphia П. p. 138. t. 155. et 162 Crescit haec Caryota, inter urentem et maximam media, in regionibus montanis occidentalis, nec non et orientalis Jarae, Sawangkung sundaice, Kanduru jaranice dicta: Blume. 5. CARYOTA MAXIMA Blume: caudice procero (60 — 10): pinnulis coriaceis rigidis subansatis elongatis dimi- diato-lanceolatis acuminatissimis ; fructibus depresso-globosis, diametro plus quam pollicaribus , monospermis. Blume Rum- phia II, p. 136. 1. 163. С. In mediterraneis Јағае occidentalis provinciis, locis montanis. syleestribus , 3000 — 4000 ped. supra maris aequor besaar incolis dicta. eleratis dispersa. Sawangkung s. Sawangkum 6. CARYOTA FURFURACEA Blume: caudice elato (30 — 40); pinnulis membranaceis sessilibus valde inaequali- bus dimidiato-rhombeis, junioribus dimidiato - lanceolatis, saepe cuspidatis antice praemorso- dentatis; spadice furfuraceos forum masculorum staminibus sub-23; fructibus globosis, magnitudine globi sclopetari minoris. — Blume Rumphia JI. p. 141. In syleis regionum inferiorum montium ignicomorum Javae occidentalis: Blume, nec non in locis allucialibus in- sulae Borneo: Korthals. Saroy, Savaroy, etiam Sawankung montanorum „агае. 1. CARYOTA RUMPHIANA Mart.: caudice elato (10); pinnulis membranaceo-coriaceis brevissime ansatis aut ses- silibus, dimidiato-rhombeis acuminatissimis, antice inaequaliter dentatis, infimis subrhombeis rhachi communi appressis; flo- run masculorum staminibus 10 — 135 fructibus subglobosis, magnitudine pruneolorum, dispermis, — Blume 1. с. p. 140. Comment. in Rumph. Herb. Amb. in Mem. Werner. Soc. V. ХШ. p. 47 ke in Lin. Prael. Ord. nat. p.84 et autorum plurimorum, ае Timor p. 34- SAGUASTER MAJOR, Rump p. 316 et Comment. in RI CARYOTA URE: qu . Amb. L p. 64. t. 14. — Hamilton, d. Hort. Mal. in Transact. Lin. So NI Rheediana confundunt, Hh . p. 1189, ex parte, item Gi forsan Caryota urens Decais Crescit in Amboina, in Celebe, Boero, Baly aliisque moluccanis insulis: Rumphius, quem de usu partium conferas. 8. CARYOTA OBTU: caudice elato (40); pinnulis coriaceis cuneatis valde inaequilateris, erosis denti- bus brevibus obtusis; floribus masculis distantibus, antheris mucronulatis. — Griff. in Calc. Journ. V. p. 480. Crescit in India orientali in sylvis montium Mishmi, prope Jen, altitudine 3—4000. Incolae Assamiae eam appel- lant, uti С. urentem, Вита Suwar: Griffith. 9. CARYOTA CUMINGII Lodd.: sololiferas rhachidibus atro-fusco-furfuraceo-tomentellis, partialibus tetragonis- pinnulis membranaceo-coriaceis sessilibus dimidiato-rhombeis, infimis et summa rhombeis, his lobatis sinuatis- que, omnibus extrorsum eroso-serratis apiceque vulgo abrupte acuminatis. Miguel in Utt. е пес planae, ideo 3- nec 4gonae cum rhachi com- s dorso acu Proxima Caryotae furfuraceae, in qua tamen rhachides p i scabriusenle tomentellae: Miquel in litt Crescit in insulis philippinis: Cumin FAMILIA SECUNDA: LEPIDOCARYINAE. (CALAMEAE Kunth. Nova Gen. et Spec. Plant. I. p. 310. — CALAMINAE n Cale. Journ. V. p. 4. — MAURITIEAE, METROXYLEAE et PALMIJUNCEAE Blume Rumphia П. р. 157.) Pistillum constans carpidiis tribus, rarissime duobus, mox in unum connatis, tri- aut rarissime biloculare, aut axe fructus non evoluto loculis incompletis vel uni- loculare; extus strigosum (l). Ovula intra quemvis loculum solitaria erecta, plerumque unum, rarius duo aut tria evoluta. (Micropyle saepius centrum fructus spectans?) Bacca loricata (Introd. $. 135) i. e. tessellato-corticata squamulis corneis, spiratim vel verti- eillatim dispositis deorsum arctissime imbricatis. Stamina hypogyna aut corollae lon- gius adnata ideoque perigyna, sena, raro plura aut indefinita. Flores plerumque diclines cum alterius sexus rudimento, sessiles aut breviter pedicellati, instructi bracteis bracteolisque plerumque circumcirca clausis в. perfo- liatis itaque. (cymulae intraspathellaris: Introd. $. 97.) spathellas et spathellulas sistentibus, in ramulis plerumque spicati ideoque quasi juliformes s. amentacei (rha- chibus tamen non solvendis). Spathae coriaceae, plerumque plures incompletae, sive ad spadicum ramificationes subdistichae. Spadices subinde depauperati: lora (Intr. $. 100.). Caudices calamosi, saepe sarmentoso-elongatissimi et scandentes, aut co- lumnares alti, aut perbreves. Frondes pinnatae pinnis reduplicatis, saepe in cirrum desinentes, in vagina et rhachi armis horridae, aut palmato.flabelliformes. Flores (calamei: Introd. 7% 106. 3) textura sicciuscula quasi coriacea, rubelli, roseo-flavidi aut ochroleuco-albidi. Loricae nitidae color varius. Caro fructus tenuis. Albumen saepe ruminatum. L CERA TOLO BUS Schult. VII. p. LXXX. Сенатоговиз BLUME in Syst. V. edi POLYGAMO-MONOECA. Sravices paniculati, alii masculos flores ferentes alii mas. eodemque individuo. ратна completa, solitaria, siliquaeformis, longe pedunenlat. Смлх ка + 1497. Rumphia Ш. p. 168. ENDL. Gi 1739. MEISN. Gen. p. 354. (205) los et hermaphroditos in uno entatus. Cororta profunde ita. МА STAMINA sex, FILAMENTIS subulatis asi corollae carnosa, ANTHERIS HERMAPHRODITI asculos sessiles. STAMINA sex, FILAMENTIS quam in masculis altius eum corolla connatis, ANTuERIS sagittatis mino- Ovarıum triovulat 8тіс: sessilia, subulata, Bacca sq MBRYO ALBUMIN ruminato, basilaris (| Caunex calamosus, tenuis, erectus et sarmentoso-scandens, vaginis frondium patentium elongatis in ligulam brecem subintegram productis aculeatis obtectus. Froxves pinnatae, pinnis cuncato-rhombeis antice crenato-dentatis subtus albo- glaucescentibus vel concoloribus, rhachi apice aphylla saepe in funem aculeatum extenuata. Spavices laterales, pedunculo pertenui frondium interiorum superficiei longe adnato, paniculato-ramosi, bracteis et bracteolis amplexicaulibus spathellae- Jormibus muniti, inclusi вратна unica chartacea in pedunculo terminali, irregulariter rumpenda. Frores pallide flavescen- tes. Виссле loricatae fuscidulae. 1. CERATOLOBUS GLAUCESCENS. Tab. 115. C. frondium vaginis aculeis longis subulatis armatis; pinnis subtus glaucescenti-albido-farinosis ; fructibus. ellipsoideis (orthostichis loricae subduodenis), Blume in Róm. et Schult, S. V. VII. 2. p. 1334. Rumphia II. p. 163. t. 129. t. 131. А. Сломкв е superiore s ma radice plures, caespitosi, basi crassitie pollicari, sursun аз arbores reclinati. Froxpes subalternae, patent » pedem et quod ехсей longis, ubique armatis acu a 24 lin. longis, rectis aut flexuosis, flavo-fuscidulis, basi fuscis, nitidis, juventute tomento pulveraceo fusco passim Ligula im circumdat. y membranacea, tenuis, fusca, laevigata, margine setis reetis pallidis armata. graciliores, 20 — 30 pedes longi, parte 197 Petiolus 10—12 poll. longus, superne plan latis aliisque minoribus armatus. Rhachis insculpta, in pedalem rectum t seulus, inferne semiteres, farina alba detergibili, aculeis patentibus subu- 3—5 ped. longa, teretiuscula, superne tamen sulcis duobus pinnileris leviter tiusculum extenuata, Aculei in postica rhacheos parte sparsi, recti, pate tes aut е basi nonnihil incrassata reversi, in antica parte et in сито sensim sensimque sibi magis approximati simulque breviores fiunt et adunci, ita ut basi confluentes hamum sistant palmato-divisum in crura 5, 4 vel sursum pauciora. Pin- пае in quovis latere 9 - 12, oblique oppositae aut alienae, rhombeac, dimidium pedem ad integrum longae, medio 3 ad 5 pollices latae, marginibus duobus posticis integerrimae, anti subduplicato - erenatae , crenis irregularibus plerum- que in mucronem tenuem saepe deciduum projectis. Apex pinnae medius in acumen extendit mo nonnunquam fere integerrimum. Pinnae in medio parum replicatae, nervo primario superne acute prominente, prae terca nervis secundariis 10— 16 percursae totidemque. plicis instructae, compage firmula subcoriacea, statu sicco fre quenter transverse venosac, superne virides, inferne uti vagina, petioli et rhachis pulvere albo glaucescentes. Indumen- tum praetere: is basique p stans. Spapices ex alis frondium soli tarii, pedu nferne longo tractu vaginae insequentis frondis айпай, 4—6 poll. longi nut Aculei semu adpressi in pedunculo. pedunculi ibidem an pitis angusto- m et quod excedit longo, compressa, margin ne plana e levi ter convexa, 6 pollices longa, 1 lata, chartacea, helvola, albo-pulveracea; tandem latere i spadi nem prodit. Rhachis spadicis tenuis, filiformis, angulata, nonnihil flexuosa, ramis iterum ramulosis 12—18 lin. longis alternis. Squama tenuis amplexicaulis dorso acuminata vel aristata ad cujusvis rami basin. Rami et ramuli subt goni, flexuosi, instructi spathellis (bracteis) brevibus truncatis et hinc productis aut subaequaliter bifidis. Ramuli inde a cujusvis floris terminalis latere ulterius producti et eadem lege floriferi, ita ut universa inflorescentia paniculam con- tractam constituat. Spathellula (bracteola) infra quemvis florem, amplexicaulis, oblique ovata, acuta, florem immediate continens. In aliis spadicibus omnes flores sunt masculi, in aliis flores geminati inferiore hermaphrodito et fertili, supe- riore breviter pedicellato masculo. Srapices florum mere masculorum minus divisi sunt eorumque flores nonnihil majo- res. Caryx trifidus, helvolus eum rubedine, laciniis ovato-triangularibus acutis, dorso convexis, nervosis, margine mem- branaceis. Conorta ochroleuca, 2 circiter lineas longa, ad basin fere usque tripartita in lacinias lanceolatas, acutas, ner- vosas, leviter concavas, aestivatione valvata, SrAwixA in corollis masculis 6, FILAMENTIS ima basi connatis, ANTHERIS lin ribus infra dorsum medium affixis, polline crebro, statu sicco flavo scatentibus. Rudimentum pistilli in floribus spadi- cum mere masculorum vix invenitur. In spadicibus fertilibus flores exhibent rime a atque cum fundo corollae eoneretum, АХТНЕВАЗ multo minores et polline carentes, PISTILLOM in cujusvis paris flore ite evolutum. Ovarium globosum, squamulis membranaceis rhombeis aut orbicularibus, margine extenuato lace- ris, colore alutaceo, obtectum, incomplete triloculare, ovurum plerumque unicum continens. STYLUS brevis, prismatico igonus. STIGMATA (гіа, primui , dein reflexa. Frores ste um ANTHERAS offerunt efloetas et pistillo carent, ita ut nulli propagationis negotio idonei per lu quasi i procreati videantur. Bacca ceterum non plane matura 8 lin. alta, elongato- ellipsoidea, loricae squamis alutaceis hostichis subduoden; Semen ovatum unicum loculum, quod rite evolutum est, haud replens. ALBUMEN г er basilari rum 1— is v minus crenatum, ini wm fuseescens, e squamulis minimis со connivent Емвихо verisimil Crescit in regione montana humili insulae Jarae, in proc. Bantam, et in occiduis prov. Buitenzorg, in collibus calcareis prope Kuripan: Blume, Reinwardt. Nomen apud Javanenses montanos: Hooy Perlas. Inter plantas a б. Thad. Haenke in moluccanis insulis collectas. asservatur frons nostrae speciei frondibus conformis, cujus tamen pinnae latiores et firmiores sunt. ICON. EXPL. Tab. 115. 1. Caudiis Ceratolobi glaucescentis pars, spalhas duas exhibens, superiorem apertam mere masculam, inferiorem clausam herma- Conspicitur quivis spadix ex ala frondis inferioris egrediens. Ad а porto exhibetur alia spatha hermaphrodita aporta, cum suo pedunculo e dorso vaginae, c coalilus est, porrecto. Specimen depictum est, quod ill. Reinwardt benevole communicaverat. Omnia magnitudine naturali. — 1. Ramulus spadicis masculi, fores duos ex- hibens pistillo omnino destitatos, cum suis bracteis (spulhellis) et bracleolis (spathel culi Mores minor. 3. Ejusdem calyx a dorso. 4. Mem calyx ab interiore latere visus. 5. Petalum mere masculo, cum sta phrodi alis). 2. Flos masculus с spadico hermaphrodito, chusus, nonnihil quam spadicis mere mas- jus foris, cum callo, eui sta ina insidebant. 6. Pellum foris e spadice y stamen ab utraque facie, 9. Pollen. 10. Romulus с spadice hera libens forem sessilem fertilem, cujus рвши jam foecundatum, et alium pedunculatum sterilem. 11. Bracteola pedanculum floris ste Flos fertilis, cum braeten et bracteola, exemto pistillo. 13. Ejusdem foris corolla seorsim. 14. Васса semimatura, 15. Eadem in perigonio vertialter dissecta, йа ut nucleus in basi conspicatur. 16. 18. 19. Variae squamae Вассае a facie exteriore. 17. 20. Aline squamae a facie interiore. 21. Squamae loriae seclio transversa. Omnia varia magnitudine aueta. ішіне thoro insertis. 7. 8. Ejus iphrodi iis emittens, a facie superiore. 12 CERATOLOBUS CONCOLOR: frondium vaginis. substrigosis; segmentis subtus viridibus; fructibus subglo- bosis (orthostichis loricae subduodenis). Blume Rumphia II. p. 165. 1. 130. f: Crescit locis depressis insulae Sumatrae, praesertim prope fluvios, in prov. Palembang: Praetorius, in pror. Padang ad flucium Singalang: Korthals. 99 IL PLE CT 0.€0 М1 А. 1738. MEISN. Gen. p. 354. (205) — MART. — Cfr. BLUME in SCHULT. Syst. Veg. VIL 2. p 1333. Obs. 2. ENDL. бе IFFITH, in Cale. Joner Hist. V. р. 5. xserens. Rami tecti врати (SPATHELLIS) nume- em vel ramo- DIOECA. Sranix vaginatus врати tubulosis, ramos simplices rosissimis incompletis conchacformibus distiche et arete imbricatis, persistentibus. Frores in spicam simp sam subdisticham compositi, spathella recondita, bracteis bracteolisque (non amplectentibus) subinde setaceis. Слух cam panulatus vel cupulari Сокола tripartita, aestivatione valvata, MASC. SrawiNA sex, FILAMENTIS subulatis, basi cohaerentibus , Аутиелің linearibus sub basi fixis. Rudimentum pistilli nullum aut minimum (GRIFF). РОЕМ. Sramına aut cassa in cupulam me ceam sexfidam hypogynam connata, Ovarium (subinde incomplete?) triloculare, mque unico fertili. SticMars (ria, subulata, subsessilia. Bacca unilocularis, monosperma, squamis retrorsis , aequabile, superficie aequali... Exnnvo basi abran ananthera loculo ple loricata. ALBUMEN согпеш laris. Caunex longissimus , sarmentoso-scandens. Froxpes pinnatae, pinnis reduplicatis, rhachi saepe in cirrum elon- gatissimun excurrente, dorso aculeis multilobis uncatis armata, Sravices laterales, divisi in ramos longos caudacformes, SATHIS. coriaceis tandem fuscidulis imbricatis coopertos. Fronzs ochroleuci aut rubello-fusciduli. Loricae rufae aut castaneae orthostichae numerosae. 1. PLECTOCOMIA ELONGATA. Tab. 114. Tab. 116. ig 1. us acutis; calyce cupulari villoso- P. pinnis lanceolatis acuminatis subtus glaweis; spathis ramorum suborbiculari ciliato, dentibus brevibus mucronatis, petalis oblongo-lanceolatis acutis; loricae squamis fimbriatis. CALAMUS MAXIMUS, Reinwardt in litteris. PLECTOCOMIA ELONGATA, Mart. in Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1333. Blume Rump Grill. in Cale. Journ. V. p. 96. ta). Ш. t. 158. (descriptione nondum e Caupex basi erassitie femoris virilis, elongatus, ultra centum orgyas interdum extendi dicitur. Froxpes alter- natae, computato cirro 15 — 18 ped. longae. Rhachis crassitie digiti pollicis, antice supra bifacialis, dorso armata uncis palmato -confluentibus inferne 2— 4, sursum et in сито numerosis , corneis, dilute fuscis, tandem apice nigricantibus. Cirrus erassitie calami seriptorii aut tenuior. Pinnae inferne aggregatae, superne subalternae, е nervo medio nonnihil de- eurrentes, angusto-lanceolatac, acuminatae, 2 spithamas immo ped. longae, deors cuatae, medio 3— 4 une, latae, nervo medio et duobus secundariis secundum marginem decurrentibus sursum valde prominulis et praeterea ter- tiariis pluribus lineam unam duasve distantibus, omnibus dilute viridibus, firmatae, saturate virides, superne glabrae et laevigatae, inferne tomento griseo tandem detergibili glauene. Srapicis axillaris pedunculus et rhachis simplex searms tubulosis oblique apertis coriaceis distiche vaginati, Rami 6— 9 simplices, e spathis dependent 2— 3 ped. longi et longiores. Вратиде rameales lato-ovatae aut suborbiculares, acutae, alternatim distichae, eoncavo-eonchaeformes, coriaceae, primum arcte imbrieatae, novellae albo-alutaceae et squamulis fuscis adspersae; adultae exsuccae, extus fusca vel anserinae, sursum angustior, intus rufae, glabrescentes. Rhachis ramorum angulata, basi crassitic pennae eygneae tomento ferrugineo pilorum irregulariter ramosorum aspera, ubique obvoluta spathis in quovis latere 40 — 50. Inflorescen- tia partialis intra spath iter pollicaris racemulum sistit, pedicellis jam inde a basi emissis, subalternatim distichi us, qui uti rhachis racemuli angulati, si igoni, pilis brevibus ramosis rigidis ferrugineis sunt aspersi. Bractea subulato-triangularis, intus с tus carinata, lin. longa, laevis, ad cujusvis pe- dicelli apicem in illius latere exteriore. infra erecta, Frorum MASC. pedunculi quam foemineorum paullo gra ciliores et flores plures (12—15) edentes, nune simplice: psa basi bifidi, pedic: ique bifloros, nunc elongatos nunc spe rhachi confluentes, Слух lin. altus, cupularis, leviter 0 , dentibus subu- latis, ore villo ferrugineo Сопоггл trili y fere tripetala, laciniis oblongo-lanceolatis acutis, longit г nervosis, ochroleuca, Sramına 6, inclusa. Рилмехтл basi triangularia rubicunda, sursum filiformia alba. lamentis duplo longiores, sagittato-lincares, infi m affixac. Rudimentum pistilli mihi non visum, adest teste GRIFFITHIO. Fronuw FOEM. circiter 4 lin. altorum inflorescentiac paullo robustiores. Смлх eampanulato - urceolatus, coriaceus, nervosus, dentibus (riangularibus, ore villosus. Содот, imo fundo cu усе cohaerens, urceolata, profunde tripartita, laciniis ex ovata basi triangula minatis, acutis aut mueronulatis, ima basi gibbula, laevigata, tenuiter roseo-fuseidula. Srasıısa 6, membranacea, connata in cupulam hypogynam, cum с ihil coalitam, 2 lin. altam. Аутивнав aut nullae aut compresso-membranaceac, sagittatae, polline carentes. PisrILLU: m 3—4 lin. altam, in pedicello brevi tereti, Ovanıım breviter ovatum aut leviter trilobum, dense is margi laceris. Loculi tres in ovario medio aut infra mediu «culpti, approximati, septo verticali perangusto atque parte nonnunquam deficiente separati. Ovurum in quovis loe i » septi parti imae oblique adnatum, erectum. Micropyle supra hilum in latere centrali. SryLus brevis, t Mara 3, dimidiam totius pistil gitudinem aequantia, sul › би Шова. Fructus intra spatham 2-5, globosi aut depresso-globosi, diame- tro fere unciali. Bacca tesse verticales dispositis, quas 31, 47, 48, 52 tilagineac, castaneae, nitidae, rhombea icaliter insculptae, margine subtilissime fimbriato-denticu latae, elongatae in subulam membranace tandem evanescentem. Caro pa mata, flavescens, in sicco fructu intus nitida. m endocarpio et ipso м neava, € m nunc ex rvosa, -а‹ in superio са, cum lorica arcte con- cte connatum, nuclei co 199 sub specie solvendum, suleu verticalibus leviter impressis, superficie externa nitidum, fuscidulum, intus spongiosum, molle, flavescens, fibris fuscis percursum, lineam et quod excedit crassum. Endocarpium tenue, fibroso- corticosum, fuscum, cum semine et sarcocarpio eoalitum. Semex depresso-globosum, "TESTA plumbeo-fuscescente. ALBUMEN album, solidum, cartilagineum. Еминхо conicus, in fovea dorsali, paullo a hilo distante. Crescit in syleis udis insulae Jarae: cl. Reinwardt, qui p b. Jack, cl. Wallich; Malaccae prope Kundur, in syleis mari proximis et verisimil Rotang Dahown el Rotang Unar (quod cirrum denotat): Griffith. EXPL. ICON. Tab. 114. Sistit hace tabula ramum singulum spadicis masculi flori, cui basis et apex rhacheos, cum inhaerentbus pinnis, adjecta est, magnitu- ‘tine naturali. — 1. Apex pedunculi cum foribus masculis, magnitudine paullo aucta. 2. Idem, decerplis foribus. 3. Flos masculus. 4. Ejusdem calyx. 5. Ejusdem petalum 6. Particula pedunculi cum indumento et bracteis. Omnia varia magnitudine aucta. 7. Ramus spadicis fructiferi, magnitudine naturali. 8. Васса verlialiter aperia. 9. Nucleus ‚qui formatur coalitione sarcocarpi cum endocarpio a basi. 10. Мет vertalier apertus. Conspiitur sarcocarpium spongiosum crassum. 11. 13. Squamae loricae fructus. Om- mia magnitudine naturali 12. 14. Squamae ab utraque facie auctae. Tub. (16. 1. Pars spadicis Plectocomiae elongatae fertilis, sub anthesi. — 1. 1. Ramulus, quales ex alis spatharum prodeunt, demtis floribus. 2. Flos foemi- ws. 2. Меш, reseeto calyce, ut corolla саг apertum, ut ovala duo appareant. 7. Ovula fria, qualia in centro pistili micropyle centripeta conspirant. 3. Ovulum solitarium. 9. Vertex ovarii cum styli basi taltertranssecta. 10. Squama o vertice ovarii. 11, 42, 2. PLECTOCOMIA MUELLERI Blume Rumphia IH. t. 159. (absque descriptione): pinnis —; spathis ramorum Jloriferorum obovatis deorsum subcuneatis apice inter sinus duos leves breviter acutatis; floribus masculis geminatis bra- сіва bracteolisque illa duplo brevioribus subulatis, calyce sinuato-tridenticulato ; calyce foemineo ultra medium tripartito, laciniis ovatis acutis; fructu globoso stigmatibus rostrato, loricae squamis rufis apice elongato-filiformi. imus eam detexit, et cl. Blume; in insula Pinang: er quoque in mediterraneis, malaice stamina sterilia pstilumque iis cinctum appareant. 4. Flos apertus, exsecto pistilo, a facie interiore. 5. Pistillum. 6. Меш ver inmulae done indumenti ramorum Norigerorum. Omnia varia magnitudine aucta. — Floris diagramma: Tab. Z.XVIIL 1.1. Crescit in insula. Borneo: Müller. 3. PLECTOCOMIA KHASIYANA Griff. in Calc. Journ. V. p. 98.: pinnis —; spathis obovatis cuneatis apice trian- gulari acuto; sepalis floris етіне subdistinctis planis glabris, petalis е basi lanceolata acuminatis; fructu globoso eer- tice rostrato, loricae squamis spadiceo-fuscis , apice fimbriato deciduo. ICON. EXPL. Tab. 176. Fig, NL 1. Fructus et 2 orion desuper vis, m. n. 3. 4. Squamae, m.a. 5, Sectio nuclei et 6. по diagramma loricas i. ХҮП. Crescit in India transgangetica in collibus Khasiya: Griffith. 4. PLECTOCOMIA ASSAMICA Griff. 1. с. p. 91: pinnis —; spadicis dense ferrugineo-tomentosi spathis calycis fotminei ad medium tripartiti laciniis cuncato-rotundatis; petalis е basi lineari acuminatissinis; fructu globoso (есі oborato-globoso), stigmatibus rostrato, loricae squamis ferrugineis apice longo persistenti crebre fimbriato sultomentosis. ICON. EXPL. Tab. 176. Fig. ХИ. 1. Fru Crescit in Indiae transgangeticae provincia Assam superiore: Griffith. sin carne, m. n. — Tab. Z XXII is el 2 lorica desuper visa, m. n. 3. 4. Squamae, m. a. 5. Sectio nuclei et б. nucleus, m. n Soriferorum oblongis inde ab apice exacte triangulari acuto deorsum leviter attenuatis, submembranaceis; floribus masculis in rhachi partiali fuleo-tomentosa approzimatis, bractea lanceolata bracteolisque subulatis floribusque glabris, calyce cupu. 5. PLECTOCOMIA HIMALAYANA Griff. 1. c. p. 100.: pinnis lineari-lanceolatis acuminatis; spathis ramorum lari tricuspidato , petalis lanceolatis acutis. Crescit in promontoriis Himalayanis prope Dardjeling, lat. lor. Griffith. 6" 507: collectores horti Seharampurensis е, tste Ш 7 А Ь А CC A. REINWARDT in litt. et Saracca ejusdem in Sylloge р BLUME i» SCHULTES Syst. VIL р. 1333. Obs. ioc. R. botan. Ratisb. edita П. p. З. — Zaracca RUMPH. Amb. V. p. 1 Rumphia IL p. 158. ENDL. Ge 1737. MEISN. Gen. p. 354. (205.) AMI spec. Auct. DIOECA aut POLYGAMO- (MONOECA? vel) DIOECA. Srapix ramosus, inst singula amenta teretia obvolventibus. Frores MASC. per paria disposi (ів. Calyx trifidus aut tripartitus, Conorza tubulosa, tripartita. STAMINA sex, FILAMENTIS basi connatis, ANTHERIS linea- ribus, sagittatis. FOEM. solitarii aut adjecto flore masculo antheris efloetis, intra bracteam et braeteolam navicularem. Смух et conorza triparüti. Бтазиха sex abortiva, intus in eupulam connata hypogynam. Ovarium incomplete trilocu- lare, OVULIS erectis. STIGMATA tria, subses: Bacca loricata squ; retrorsis, carnosa et subunilocularis, mon di- trisperma. ALBUMEN corneum, aequabile, solidum, superne exsculptum fovea aut canali centrali ad medium pei gente. Емвнуо basilaris. 3. tus sp braeteas, b тв pluribus partialibus, teolati, bracteolis barba- Palmae acaules, caespitosae. FRONDES magnae, copiosae, congestae, pinnatae, pinnis reduplicatis, saepe fascieu- latis suberispis, rarius concinnis, im vaginis, petiolis rhachibusque subtus aculeis seriatis horridae (interdum apice radi- cantes). Venae inter nerros pinnarum transversae conspicuac. Врлраскв е sinu frondium inferiorum. SPATHIS fibroso- coriaceis, aliis basilaribus apice apertis aliis partialibus primum complete clausis, persistentibus , demum siccis el laceris inroluti, nonnunguam radicantes, ramis floriferis simplicibus aut ramosis. — Sricat: sessiles, spathis subinclusae, aut pe- dunculatae exsertae. Frores roseo- aut flavescenti-rubelli. Favervs grandiusculi, turbinati, lorica rufo-fusca, cel pallida, carne acida. 100 136. 1. ZALACCA WALLICHIANA. та. 118. 119. Z. diveca; petiolis. rhachi brecioribus, aculeis robustis fuscis, pinnis fasciculatis, _ ramosis, amentis alternis sessilibus uni — bipollicaribus, quam sp , lorica rufi acuminatissimis , subtus viridi- pathae brevioribus, bus; spadicibus nutantibus elongato fusca scabriuscula. bracteis distinctis; floribus. foemineis solitariis; fructibus obocato-pyriformibus acutinscul Fructus Hibbuthu, Herm. Mus. zeil. p. 40. J. Burm. Thes. zeil. p. 121. — CALAMU! Ind. Ш. р. 773. — ZALACCA EDULIS, Wall, Plant. Asiat. Ш. p. 14. t. 222. пи quoque tradit Blume Rumphia I. p. 150). Сий: in Cale. Journ. У. p. 7. e hypogaeam nvexo acul ‚ dense caespitosa et saepe gregaria, Rapices cylindricae in molem maxi liae, congestae, erectiusculae. Vaginae oblongo-lanecolatac, in dorso с latis, fuscis, mi Petioli 4 — 6 ped. longitudine nudi et rhachides simi- aris. iebus planis rhacheos 2, 3, 4, faseiculatae, i basi attenuata reduplicatae, planae, adultac sesquipedales, a riis pluribus, margine, praesertim antice, cente. Sranıx axillaris, s atque sursum innovans. ceis, striatis, pal- s exsu irregu spathis lanceolatis oblique aperi Palma асан хае, Enoxpes 18 — 20 ped. is, basi confluentibus, su iculeis sursum brevioribus et subsol gusto-lanceolatae, acumine longissimo tenuissimo cus medio 3-4 poll. latae, nervis primariis 3, utrinque prominulis, s deciduis aculeolatae, saturate virides, subtus paullo pallidiores, juniores indumento cine ut pendulus, masculus subinde, dum terrae approximetur, radic: Peduneulus teretiuseulus involvitur sratus alternis tubulosis, apice oblique apertis, membranaceo-eori lide viridibus atque tomento fusco-einerascenti detergibili indutis, demum remotioril is arescentibus et riter findendis, ramos 10— 12 poll. longos involventibus. Rami iterum spathife nentum eylindricum obtusum proferentes, inter spatharum insertione: flex: , intus plani, dense ferrugineo-tomentosi. MASC. Amentum 1—2 poll. longum, 5 circiter lim. crassum, dense imbricatum foribus div. "Ya dispositis, primum inter villum bracteolarum sepultis, postea emergentibus. Squamae floriferae s. bracteae si gulae par forum fuleientes, im rhachi amenti tereti sessiles sed non amplexicaules, ovatae, acutiusculue, multinerviae, fusci dulae, siccae sesquilineam longae. Braeteolae 2 laterales et tertia flores segregans; illae lineari -lanceolatae, membra- maceae, fuscidulae, nervosae, versus apicem barbatae pilis fulvis penicillato-erectis compressis elavatis acuminatis nitidulis, lateri exteriori florum appressae nonnihil concavae; media plana et ad utrumque marginem evident gramma Tab. morph. z.xvir. fig. xix. Flores sub anthesi 2/, lin. alti. Слух ultra medium tri bus concavis apice obtusulo inflexis, roseo-flavescentibus. Comorta calyce longior, profunde tripartita, in tubo trigono cum thoro coalita, laciniis lineari-oblongis obtusis, dente apicali introrsum producto, concaviusculis, rubellis. | Stamina 6. Еидмекта alba, subulata, basi confluentia. Ахтивлав breviter lineari-oblongae, subsagittatac, flavae. ЕОЕМ. Amentum eylindricum, digiti crassitie, 2 poll. longum. В coriacea, fusea, 3 lin. alta et lata, triangularis, nervosa, florem a dorso arcte amplectens. Spathellula s. bracteola scaphaeformis, compressa, medio utrinque а et carinata, В et vertice barbata setis fulvis nitidis. Intra spathellulam latet uno in latere, nunc in dextro nui sinistro, aut postice squamula (bracteola В flori secundo adstricta?) vertice barbata. Bracteae et bracteolae post grossificationem persistentes et nonnihil aucta opus reticulato-favosum setosum barbatumque constituunt. Caryx profunde tripartitus in lacinias trian- gulares acutas. Соно calyce longior, tripartita, laciniis ov ibus conniventibus. —Sramisa basi in cupulum coalita cum inferiore corollae parte arcte connatam, superne libera subulata, anruenıs effoetis aut nullis, Ovanium ovatum, (semi f) -triloeulare, ovulis erectis, tectum strigis subulatis helvolis surreeiis. Srromara lanceolata, acutiuseula, intus papillosa, basi eoalita. Bacca obovato-pyriformis, sesquipollicem alta, squamis orthosticharam 40 — 44 fuscis eorneis niti- dis, e basi rhombea longe subulatis, scabriusculis loricata et hispidula, trisperma aut abortu monosperma. Caro flava, pares. Nucxgos oblongo-trigonus dorso convexus, poll. et ultra longus, Testa fusca, in inferiore seminis parte cum endocarpio connata. Атвомех molliter cartilagineum, testae lamina cylindrica a vertice ad medium fere usque deorsum — Species variat pinnarum latitudine et armis et spadicum spatharumque pa transverse seri set plures pedes longus, cernuus titus, Jaciniis lineari- carina е quasi m. Емвнүо conicus, basilari: pergente perfoss longitudine. iffith; in regno Pegus in insula Sumatra, unde planta mascula. Crescit. in humidis, in peninsula Malacca: Gr. in insula in hortum botanicum Calcuttensem translata per menses plucios floret: Roxburgh, Wallick, Korthals; Pinang, ubi Salak-Kumbar: Lewes; in syleis secus ripas fluminum Martabaniae Saluen et Attran, nec non ad Chap- pedong orae Tenasserim observavit ill. Wallichius Februario mense fructiferam; in insula Singapore: Finlayson. sularibus quam Noralibus. П. Particula rhacheos с ICON. EXPL. Tab. 118. Zalecea Wallichiana mascula. 1. Spadicis apex, cun pluribus spahis tum реди superiore frondis juniors parto теведи, cum pinnis duabus parvis. I. Ара rhacheos pars, cum aculeis a dorso, IV. Pars rhacheos айе, cum pinna, (Hae quidem ваше pinnae saepius acumen cirriforme amittunt) Omnia mageitadiae naturali. — V. Amentum masculum sub antheseos tempore, quo Mores е villo braceolarum emergunt- 1 Horizontal ex amenti medio, 2. Bracien а facie interiore, cum duabus bractecis lateralibus ct lera inler lores duos media. 3. Apex bracteolae cum paleolis barbae. 4. Alabastrum, 5. ldem ante apertionem. 6 Flos sub aes. 7. Corolla aperta cum staminibus. 8. 9. Stamen ab utraque facie. Omnia mago. acta Tab. 110. L Zalacca Wallichiana foeminea, 1. Spudix post anthesin. IL Spadicis fructiferi apex. Ill. Amentum post grossifcationem, spatha ejus тозса. ‘Omnia magnitudine natura. — 1. Flos cum bractea nonnihil auctus. 2. Idem magis auctus. 3. Flos paullo au а bracteolum navicularem. 4. ldem magis auctus, ita ш intra braceclam appareat squama ревіе а, quae aut pro bracteola altera aut pro fore abortvo habenda eri. 5. Bractcola navicularis а facie interiore. б. Peniili bractelne pars sub microscopio composi visa. T. Palolae pars magis aula, 8. Flos junior, qualis intra bracteolas reconditus est, 9. 10. Flos sub grossi ue fade. FIL Calyx. 12. Petalam a face interiore. 13. Рейна jonas. 14. Idem хегвешег apertum cum ovulo. 15. Mem horizontliter apertum, locals tres exhibens 16. Ovarium vertaler apertum, loculos binos offerens. Tribus his figuris setae ovari, quae postea roplictae in squamas relrorsas abe 17. Ovulum, 18. Stigma, 19. Sirga, Omnia varia magnitudine auch. 20. Васса іп perigonio magnitudine naturali. 2i. Eadem horizontaler dissecta., 22. Nucleus- 23. Nu- Чеш, derasa testa in maxima superície pare, На ut ejus lamina quae foramini verticaliter immititur in conspectum көлігі. Omnes hae figurae magnitudine traduntur naturali. 24 25, Squamae fructus a facie exteriore et 25. squama а fac ‘Tab, 136. Zalacen Wallichiana cun Phoenice paludosa et Wallichia caryotoide in regione provinciae Chit ione ab ш s эйшойша erectae sistuntur, interiore magnitudine aucta Indiae orientalis, дере 201 2. ZALACCA BLUMEAD Z. diweca; petiolis rhachi subbrerioribus, aculeis robustis spadiceis, sursum pallidioribus, pinnis lineari-lanceolatis acuninatissinis fasciculatis, subtus albidis; spadicibus cernuis elongato-ramosis, amentis masculis pedunculatis bi — quinguepol- licaribus, bracteis coadunatis; floribus foemineis solitariis; fructibus turbinato-pyriformibus, lorica fuleo:fuscescente hispida. . dL е. 4, р. 24. 26. cum icone fructus. Jonst. de Arborib. IL art. Ш. edit. 1768. p. 160. t. 149. (icon fructus e Clusio. — Baly insulae fructus, pyri forma, asper, 1. Bauh. Hist, I. cap. 209. p. 401. (ic. Clusii). C. Bauh. Pin. p. 511. n. 7. Zalacca, Rumph. Herb. Amboin. V. p. 113. t. 57. £ 3. Valent. Amb. Ш. p. 241. 1.92. CALAMUS ZALACCA, Gaertn. Fruct, Sem. П. p. 267. t. 139. Г. 1. Willd. Sp. pl. Il. p. 204. n. 8. Lam. Encycl VL p. 307. n. 12. t. 770. (e Gaertnero). Spreng. Syst. Veg. Il. p. 17. n. 7. It. Syst. Veg. VIL IL. p. 1334. SALACCA EDULIS, Reinw. in Sylloge Pl. Soc. Ratish. П. p. 3. (ZALACCA) Blume Rumphia Il. p. 159. Habitu Pinnae linea is subgemini arsis, supra VA. Tab. 123. Tab. 159. Fig. Fructus squamosus pyriformis, Clus. Exot. Li ae, erectae, aculeis longis saepe seriatis horridac. lanceolatae, acumine longissimo, 2—3 spithamas longae, 18—24 lin. latae, nervis primario et secun- minentibus, tertiariis suboctonis, aculeis subulatis tam in margine quam in nervis cinerco-albidae, MASC. Srapices axillares, quam foeminei longiores et magis ramosi, tecti SPAT o-tementosis coriaceis fibroso-laceris. Rhachis tere- tiuseula. Pedunculi i, semiteretes, 1 — 2 poll. longi, spat libus sed brevioribus. Amenta 3 5 a ramo, dense florigera, cylindrica, crassitie digiti, 3— 4 poll. longa. Frores gemi xi Ун. Bracteae transverse oblongae, brevissime repando-trilobae, nervis versus usculae, latere omnes На connatae, ut cunctae fasciam efficiant omni axi spir > atus concavae, penicillo paleoiarum fulvarum barbatae, ab exteriore latere flores fulcientes, sesquilinea- “cola brevior in medio. Flores sub anthesi 3 lin. longi. Catxx membranaceus, tenuis, tubulosus, festaceus, nervis 3 dorsalibus excurrentibus ct multis secundariis evanidis, demum in lacinias 3 lineari- oblongas s. (Nervus unicus ealyeis anticus.) Calyx et bractea extus adspersi sunt squamulis fuscis tenerrimis min „di odo Tobulatis et ramosis; e congerie simplici cellularum factis- Сопол carneo- purpurascens, infundibuliformis, iis ovato-oblongis obtusiusculis, cum dentieulo, plurinerviis. Aestivatio valvata, lacinia tamen postea anticis » b- imminente. STANINA sex e thoro carnoso Мис oblique adscendente et cum illo connata. Еплзета subulata. Ахтиввав fere basifizae, basi bilobae, lineari-oblongae, obtusae. Portex ellipticum, membrana exteriore crassa cellulosa, nterdum it interiore solubili, FOEM. Amenta 2— 3-poll., masculis erassiora. Frones solitarii, cum alterius rudimento tubereu- liformi. Carxx laciniis 3 lin. altis ləto-ovati inatis. ConorrA calyce ‘/, longior, segmentis ovatis acuminatis. STAMINA ananthera complanata, Ovamw densissime strigosum, stigmatum basi strigis immersa, Favorus pyriformis, 2%, poll. vertice praeter stigmatis residuum, obtusus, loricae orthostichis 31—33. Reliqua vide apud GAERTNERUM et BLUMEUM. Crescit. in udis concallibus insularum Baly, Javae et alibi per Indiam aquosam, spontanea. aut passim in hortis culta. Caro fructuum acidula, edulis, refrigerans, odore acerrimo. Salack в. Rotan Zalack malaice e bracteis sunt egressi IL Alius apex, sub ipsa anthesi. IIl. Pars в bracteolas cum eorpore Dracteolae simili in med nagis auctus. 4. Indumenti рег spathas spa s. Froxbes copiosae, сом speciei praecedentis tris ute pr aturate virides, subtu ventibus, membranaceae, am. Bra- lo testaceae, conca eteolae lineares, res; alterius floris b rubent а „123. L Apex spadicis masculis cum amentis duobus, quorum flores nondum. innis, Omnia magnitudine naturali, — 4, Particula amenti masculi, monstrans bi bus m. a. 2 Pars penicillata bracteolae m. a. 3. Floceus hujus penicilli sogre ais, m.a. 6. Flos anto ansin, m. п. T. Idem aus, 8. Flos sub өнімі, m. n. 9. Мет ctus. 10. Folilum caes cto petalo, cam staminibus, quorum flamenta oblique cola. 14. Corolla aperin, cum androceo- magnitudine aucta. 19. Fructus junior, magnitudine natural 20. Squamae duae fructus ICON. EXPL. Ti rhacheos ab utroque latere visa, cum et bracteis connatis, florum paria conti particula valde aucta. 5. Flos masculus cum braci Soparatum. 41. Corolla. 12. Petalum a facie interiore. 13. Corolla, res 19. Мот a lere. 16. 17. 48. Granula tria pollinis, хана conditione. Omnia vari а dorso et 21. allera a facie interiore, utroque aucta ‘Tab, 159. Ill Fructus Zalaccae Blumeanae secundum icones ab il. Reinwardtio benevole conmunicals 3 Nucleus, Omnia magnitudine natural 1. Fructus integer. 2. Idem transverse dissectus. 3. ZALACCA CONFERTA. Tab. 173. 174. Z. polygamo-dioeca; petiolis rhachin subaequantibus , aculeis albidis, pinnis lineari-ensiformibus concinnis; spadici- bus abbreviatis conferto-ramosis; bracteis ternis сопнайв, fertiliun Лоте altero foemineo, altero masculo effoeto; fructi- bus depresso-turbinatis, pressione angulosis , lorica. ceraceo-viridescente nitida laevigata. ZALACCA CONFERTA, Griff. in Cale. Journ. Nat. Hist, V. 1845. p. 16. Caespitosa, reliquis minus densa. Froxpes 10—20 ped. longae, Petioli rhachin longitudine subacquantes, praeter sculam aculeis gracilibus albidis. Pinnae regulariter alternae, rectae, 2 ped. longae, 2// poll. latae, ice acuminato et passim in nervis 3 primariis setosae. Srapices pedales егесі, Peduncu- coriaceis quam amenta longioribus, tandem fibroso-laceris, div. '/, Rami conferti e зеатив . '/, postice conversis promunt amenta mascula 8— 10, digitum longa et crassa, foeminea pauciora et fere duplo longi Amenta subhexagona, imbricata squamis lato-ovatis, nervosis, ternato-verti- cillatis et connatis, verticillis alternis, pari florum intra quamvis squamam, roseo-purpul scenti Bracteolae extus et margine superiore tomento fulvo densissime villosac, conmatae in foveas unifloras, primum flores omnino cooperientes. MASC. Canvx rosco-lutescens, ultra medium sectus in lacinias oblonges nervosas obtusiusculas, binis vel tribus vertice fulvo-barbatis, Соко. calyce triplo altior, trilinearis, laciniis oblongis, coriaceo-firmis, roseo -purpurascentibus, Fira- mems 6 basi et inter se connata, brevia, sanguinea, ANTHERAE longiores, oblongo-ovatac, inclusae. Rudimentum pistilli 101 superiorem рап rigidulae, in margine in lus semiteres brevis ВРАТИ membranaceis truncatis hine acuminatis 202 оп observatum. РОЕМ. masculis paullo robustiores, ntra squamam magis acuminatam: alter foemineus, alter minor typo masculo neuter, per vices nunc de er nunc sinister. Serara tandem fere distincta, Iato-ovata, dorso saepe linea fulvo-bar- Data. Perata subduplo longiora, 4 lin, infra medium distincta, ovato-acuminata, minus nervosa. Втлзиха depauperata, 3 p talis adnata, 3 alterna. Ovarium ovato-trigonum, squamulis testaceis, margine lato ferrugineo membranaceis tectum, in- Complete triloculare, өуілд erectis. STYLUS brevissimus trigonus. Sricwira 3 subulata, magna, recurva, supra papillosa. Baccas complures in massam irregularem congestae et pressione е forma turbinata in angulatam vel sublobatam mutata, vertice planiusculo rostro brevi, diametro 15 li ae ceraceo-virideseentes, nitidae, laevigatae, ortho- 12, 18, 23, 24. Mesocarpium album, spongioso: Semen 1 depresso turbinatum , vertice in foveam pressum. Testa rubra, laevigata, pulpae crassae acidissimae arcte connata. Еминхо basilaris. In sylearum altarum locis humidis umbrosis, peninsulae Malaccensis, с. g. prope Ching et Katawn, fere per om- nem annum florifera et fructifera; Assam Kalubi, Assam Paiah malaice dicta: Griffith ICON. EXPL. Tab. 173. Zalncea conferta mas: 1. Spadix, foribus ad eflorescen m paratis et П, spadix junior, floribus өрісе solum e bracteis exsertis, пат. al. — 1. Amonti novelli Gg. 2. seclio transversa parum sucia. 3. All, magis sucta, ut demonstretur bracearum coli, florum geminstorun in ана loswrum sinum immersio. 4. Alia ex apice amenti fig. 2, ubi flores intra bracteolas omnino delteseunt, u Sectio horizontalis ex amento spadicis 1. parum а. 6. Pars rha- cheos amenti cum bracteis expansis et bractolis paris forum. Qui exemti sunt, a Шеге inerire, m a. 7. Bractoolae desuper vis, demlis oribus et В. braciolae pars Re и Пее irre ma. — 9. Риеца amen, braces orum para sipantibus reis mu partin reci, ut orum sitos appareat. — 10. Flos alale norimas ушы dup bracteolas fig. d. deliescit, magis a. — 11. Pars foram novellorum, inira bracteols, reflexa bractea, 19. 13. Flores singuli екені a latere. 14. Flos brevi ante an- 19. Нов intra bracteolam a IX. diagramma forum, thesis а vortico visus. 15, Mem а lere. 16. Ejusdem calyx. 17. Als, adherente particula bracicolc. 18. Alius, calyce abnormiter sentido facie interiore, 20. Corolla clausa. 21. Eadem арена. 22. Stamen poliniferum. Onmin magn, suci. — In Tab Tah. 174. Zaloccn conferta foemina. I. Spadix, reflexis spathis inferioribus, post grossilcationem et Il. ram versa ex amento. 2. Bracteolae. 3. Calyx. 4. Par forum, altero Moro neutro, altero Вий. 5. Floris fertile corolla тетік, en ab utroque latere. Omnia varia magn. aucta. — 8. Fructus orthostichis vario sectione verticali aperto, m. a. 1. Semen sarcocirpio obvolulam. 12. seelum, ul impressio verticalis et embryo in foveola appareant. O. m. n. — 15 mulosus fructi + m. п. — 1, Sectio tran п pistilo. 6. Corolla aperta cum staminibus depu- 24. el 10. alius orthostichis 23, uterque a vertice et parum auctus, 9. P + Verticaliter dissectum. 13. lo, т, parto carnis parca e testa non derasa, 14. Aliud 730, т а, — In Tab. Z. XXI fig. XIIL exhibet fructum orthostichis 22 et simul 23. 4. ZALACCA AFFINIS, gracilibus albis, pinnis fasciculati Grif. in Calo, Journ. V. p. 9.: diveca; petiolis rhachin subaequantibus, spinis longis faleato- lanceolatis acuminatis, apice et margine setulosis; spadice masculo inferne ra- moso, spaihis distichis, ramis albreciatis quam spathae breeioribus, amentis congestis distichis, bracteis distinctis; foeni- neorum floribus solitariis; fructibus ovatis mammillato-cuspidatis, lorica castanea lae Notis indicatis a Z. Wallichiana et Blumeana facile dis nea tipollicaria. Bracteae orbiculari-cordatae apice umbilicata. rigata. mitur. Amenta maseula polli longa, flor lae. SEMINA та fructus parva, 9 lon seriebus sub-12; foemi- 7“ lata, oblonga, plano-convexa, Crescit in peninsula Malaccensi, prope Ching, Salak Batul malaice: Р, man. Fernandez, Griffith. TOON. EXPL, Tab. Z.XXL Е IV. 1. батага lise congeries, m. a. 2. Fructus, ш. п. — Tab. 7. ХҮШ. С XIX. 5. ZALACCA SECUNDA: dioeca?; petiolis — spinis — pinnis dique vestitis, amentis pedunculatis exsertis secundis, ctis, supremis et infimis vacuis diagramma Moris hujus et Z: secundae, spadicibus masculis subnutantibus, spathi un- pedunculis spathis vaginantibus imbricatis, bracteis amentorum distin- Loc. p.02. similatur Z. Blumeanae. Pedunculi fere amentoru is, sed villo destitui longitudine, вр: hellis imbricati, quarum supe- Amenta ad 3 uncias longa, vix di In Assam superiore prope Kuju, in syleis; in 6. ZALACCA GLABRESCENS, Griff. 1. c. p. 14.: polygamo-diocca; petiolis sursum rhachique parce et subsoli- tarie aculeatis, pinnis aequidistantibus falcato-lanceolatis cuspidato-acumimatis , antice margine parce setulosis; spadice sub- duplicato-ramoso mutante, spathis internodia superantibus quam amenta brevioribus; атн pedunculatis glabris (bracteolis pare eillosis omnino tectis); iu foemineia flore neutro justa foemineum; calycis segmentis obtusis, corollae triplo longioris ovatis; fructibus —, Vill Ex insula Pinang, ubi S. Montium Mishmi tractu inferiore: Griffith. t parco, sPADICE ramosi; mo distincta. Amenta foeminea 3—4 poll., FLORIBUS spi- lak simpliciter dicitur, Gri, 7. ТАРАС MACROSTACHYA, Grif. 1. с. р. 13.: polygamo-dioeca; petiolis aculeta robustis, pinnis in fasci- culis distantibus ensiformibus acuminatis antic е actoso-serratis; spadicibus elongatis ramosis pendulis, pedunculo ferrugi- neo-tomentoso, internodiis elongatis, amentis pedunculatis, spathis primariis internodia subaequantibus , secundariós quam «тета brevioribus, fertilibus saepe flore neutro adstante; fructibus oblongo-oratis utrinque centis squamis recurco-hispic fithio misit cl. Lewes. acutatis, loricae viridi- lutes- Habitu spisso Z. Wallichianae, ast robustior. Si IPADICS longissimi, saepe solum attingentes aut libus abundare so i Sraritaz distantes, superiores amentis longiores. Amenta 3^ lo; in Z. Wallichiana. 1 uctus pariter ас Z. affinis edulis est. aquae, quae in palmae locis Bracteae rubentes. Бема profun- Petioli fissi adhibentur ad consuendum Atap, Crescit in uliginosis umbrosissimis prope Ching in peninsula Malaccensi, iti Rungu ICON. EXPL. Tab. morph. 1. Bacca matura, m. n. et 2. illius congeries squamarum, m. a. 3, Bacon 5. Squuma novella na Noris sistit fig. XXVIIL in Tab. 2 XVII п malaice dicta: Griffith, lis squamae, m. a. gis aucta. — Ding и! се = I. DAEMONOROPS SCHULTES Caza PIPTOSPAT Darwovonors BLUME ENDL. Gen. Caram Auct. spec — et Стмвозрлтнае GRIF 736. MEISN. Gen. in Cale. Jo s 354. (265) м. Veg. VII. p. 133: Ак, PLiTYSPA: POLYGAMO-DIOECA. Sranıx seruis plu m) et braeteolam (spathellul ıbeyath опи (е evolventibus. Слух шгсео tus aut cupi iculatus. Conouza triparü avruenis sagittatis sublinearibus basifixis. Rudimentum pi riLameNtis in cupulam hypog; revoluta. Bacca squamis retror FILAMeNTIS basi coalitis, vum aut nullum. FOEM. Оулним t s Sr; loculare, cinctum ara tria conica, demum atum. Ewmmvo subbasilari am connatis, ANTueRIS sterilibus. SrYLUs brevissimi s loricata, abortu unilocularis et попозрег Palmae caespitosae. Слерех calamosus, gracilis, plerumque longus et scandens, vestitus vaginis frondium, raro brevis, frondibus subradicalibus. FROXDES pinnatae, vaginis saepe infra petiolum transverse torosis, aculeis subseriatis sparsisve elasticis planis aut subuliformibus armatis, pinnis acuminatis reduplicatis, margine nervisque licillatis (qua lares, plerumque decomposito-ramosi, pedunculo cum vagina insequente connato, sParnıs coriaceis aut membranaceis, forma carinatione et armatura. variis; rarissime in потем (Introd. p. cxx1x.) attennati aut mutati. In sectione 1. CYMBOSPA- THA Griff. spathae universales fusiformes, rostratae, infra rostrum longitudinaliter. dehiscentes et partiales saepe pers stentes; in II. SOLENOSPATHA Mart. spathae universales (pedunculaneae) el partiales tubulosae, inde ex apice longitu- dinaliter dehiscentes, plerumque basi circumseissa deciduae (Pırrosrarna Griff.); in Ш. PLATYSPATHA Griff. unire sales nullae, partiales tandem expansae el persistentes. — Frones (т. diagrammata Tab. z.XV111.) distichi, saepe conversi, testaceo-rubelh aut fusciduli. Fnvervs globosi aut ellipsoidei, varii coloris. Quorum utrum biennio maturent, ш Za incertum est. saepe. setulosis, armata. SPADICES аз rhachi adultiorum saepe cirrifera, dorso uncis етте в in erro) et passim aculei 1. DAEMONOROPS MELANOCHAETES. D. (CYMBOSPATHA): vaginis et petioli basi aculeis longis setiformibus nigris densis appressis, rhachi cirrifera passim aculeis subulatis setulisque, pinnis aequidistantibus linearibus acuminatis margine nereisque setulosis; spathis fusi- formibus cuspidatis , extima. aculeis nigris tenuibus surrectis densis, intimis inermibus; fructibus globosis viridulo-lutescen- tibus, orthostichis sub-20. 117. 125. F DAEMONOROPS M. Palmijuncus niger siv CALAMUS NIGER, У ANOCHAETES, Blume in Schult. Syst. Veg. VIL р. 1333. Obs. 1. Rumphia Ш. t. 134. (descr. nondum edit Rottang Пат, Rumph. Herb. Amb. У. р. 101. t.52., teste cl. Blume et ideo V Amb. Ш. р. 240. f. 90. et ld. Spee. plant. IL p. 203. n. 4. Lam. Encycl. VL р. 306. ng П. p. 17. п. 3, Spreng. Syst. Vi Palma caespitosa. Caupices longe (100 — 160 pedes) lateque super arbores vicinas vagantes, erassitie pollicari, vaginis frondium persistentibus obvoluti earumque aculeis armati. Froxpes sparsae, patentes, quadri — sexpedales. Vagina et petiolus aculeis nigro-fuscis rigidis, 5 — 18 lin. longis, surrectis dense obduct. Rhachis nune apice pinnis duabus confluentibus terminata, nune in cirrum uncis semiverticillatis obsessum excurrens. Aculei in dorso rhaeheos subulati, 2—5 lin. longi, alii setiformes breviores, tandem decidui, in margine rhacheos. Indumentum tandem detergibile fusco- cinereum, e pilis floccisve tenuibus. Pinnae oblique adnatae, concinmae, lineares, acuminatae, pedales, 3— 5 lin. latae, obscure virides, nervo medio superne acute prominulo duobusque lateralibus dilutioribus, in nervo margineque setulis deeiduis. Srapix axillaris, 1-2 ped. longus, pedunculo gracili, spatha extima longe vestito. Вратиле 4— 7, р dense imbricatae, dein longitudinaliter apertae, tand сївзае et annulos relinquentes, a versales ramificationes easque u pleetentes , heos parte superiore ramosque obval tes jaceae, extus indumento castaneo pulveraceo-tomentoso detergibili, interiores membranaceae, helvolae aut testace: а dense et longe aculeata, quae sequitur dorso parci eliquae inermes. Rami spadicis alterni, ramu- evi squa amplexicauli. In spadice masculo hi r muli iterum dividuntur in ramulos secundi ord pect , flexuosos et subsecundos. Bracteae spadicum masculorum breves, alternatim distichae, ample- xicaules, ovatae, membranaceae, dorso nervosae, mar; tenuiores. Bracteola intra quamvis bracteam cupularis, ore nihil aeutato convergentibus, fuseidula. Indumentum inflorescentiae fuscum, e floceis лих lin. longus, urccolatus, tridentatus. Conorza calyce duplo longior, laciniis abello-fuseus. Stamina 6 inclusa. Fıramexta alba, ima basi cum fundo corollae con- nata, sursum trigona. Ахт) , sagittatae, obtusiusculae, polline flavo. ium flores n i descriptis nullo modo differunt, eo solum d ‚ quod antheras offe i tem continentes. Frores FOEM. Carxx sesquilineam altus, ovato-campanulatus, breviter tridentatus, ore contractus, ner- vosus. Сопошлв | nceolatae, acutiusculae, 2 lin. longae, erectae, nervis quam in calyce tenuioribus. STA- muxa 6 hypogy nnatis oblongo-linearibus complanatis concaviusculis, apice acuminato in connecticulum procurrente, ANTHERAE sagittatae, ut nobis quidem videbatur, polline carentes. Ovarium ovato-globosum aut levissime obum, triloculare, оуттл erectis, squamulis xerampelini coloris nitidis suborbieularibus irregulariter serrato -lacinulatis in series tredecim verticales dispositis loricatum. STYLUS brevissimus. Втомата tria, trigona, extus leviter convexa leo tenui longitudinali exarata, intus glandulosa, in flore juvenili conniventia, postea expansa et revoluta. 102 RAE егі iniae ov: FILAMENTIS laevigat atqu crura longiuscule coa luerunt in corpi idi -lutescente, ortho styliforme. Вкостоб ex icone Blumeana globi SEMEN punet Аш chis s laevigata v lato - serobi minatum. Емвихо subbasil Crescit in insulis sundaicis el moluccanis: Reinwardt; ad colles calcareos prope Kuripan, partis occiduae prov. Buitenzorg et in interioribus Bantam Jarae: Blume, Hooöh Sellang dicta; in Pulo Pinang: Wallich; in Luzonia: Haenke. EXPL. ICON. "Tab. 1 L Daemonoropos melanochaetis spadix masculus cum spathis suis apertis sub anthesi. Il. Spadix foemineus cum spathis ne verticali apertis. Adjeta est inler has figuras pars rhacheos cum pinnis, ab utraque face visa, indumento detrito el setis jam delapsis. Omnia magnitudine natural — 1. 1. Flos e spadice masculo, nondum apertus. 2. Calyx ejusdem foris. З. Androccium im thoro « lore nondum sperlo. 4. Stamina duo a dorso sub anthesi deprom. Omnia aucta. — П. 1. Ramulus spadics fertilis ante anthesin с spatha depromtus, naturali magnitudine. 2. Flos foemineus et masculus spadicis fertilis cum bractea et bracteol. 3. Alabastram foris foeminei, 4. Flos focmineus sub antbs. Flos fertilis sectione verticali apertus, pistillo exemto. 6. Complexus staminum e fore sterili ferilem adstante Fistllum juvenile, stigmatibus conniventibus, ex alabastro Moris fertilis. 8. Aliud pistlum post grosifcalonem observatum, cujus stigmata in formam styli coaluerun. 8. Sectio verticalis hujus pistil. 10. Ejusdem sectio horizontalis. И. Vertex styli. 12. 13. Squamae ovarii Omnia varia magnitudine auch ‘Tab, 125. 1. Daemonoropos melanochaetis spadix Fertilis sub anthesi, m 2. DAEMONOROPS HYGROPHILUS. Tab. 177. Fig. 2 D. (CYMBOSPATHA): vaginis, petiolis spathaque extima aculeis lato-subulatis spadiceo-nigricantibus, rhachi cir- rifera parce aculeata, pinnis acquidistantibus linearibus. acuminatis. cuspidatisque, novellis margine nercisque parce setu- losis; spathis ventricoso-fusiformibus, extimae bicarinatae rostro corporis medium excedente; spadice masculo supradecom- posito parce fusco-paleaceo-tomentosulo, calyce tridenticulato petalis obtusiusculis plus duplo breviore; fructu — Caupex diametro pollicari, elong: distichis spithamaeis indutus. Froxpes 8 — 10 ped. longae, сит ferae. Vagina cylindrica, armata aculeis Y, — Г poll. sparsis е зе seriatis lato-subula nigro » margine setuliferis, infr nis minoribus instructa, ore U ula membra us, semiteres, in angulis aculeatus. Pinnae spithamacae et pedales, pidaiae, 5—7 lin. latae, 3 majoribus et in his parce aculeata, Cirrus longus, uti in ceteris uncis semivertieillatis. Вратил exti spadicis n 20 poll. longa, pedunculo, qui inferne vagi est, 2 poll., rostro exten to 5—7 poll., dorso bicarinata, inus convexo hians, ма uti vaginae, attamen nonnihil minoribus, sparsis seriatisque. Spathae int figurae, sed paullo teneriores, una alterave pedunculaneae, reliquae ramea- les. Srapicis rami bis et ter di i ultimi semunciam ad pollicem longi, horsum vorsum flexi et hine distiche i Spathellae et spathellulae membranaceae, fus breviter eupulaeformes, margine leviter excisae, pas- sim tomento paleaceo ferrugineo adspersae. Frores fusciduli. Carxx lin. altus, breviter urceolatus, dentibus brevibus, nervosus, junior margine floccoso-barbatus. Conozza plus duplo longior, laci is obtusiuseulis. Stamina inclusa. Еплмемта in corpus solidum веха a. ANTHERAE lineares, basi fis foemineus non v ‚ е basi cinere Petiolus spithama minatae et pice saepe еі ato, subu- um conn: Crescit Malaccae in humidis, ibidem Rota yer dictus: Griffith, qui specimina illo nomine communicavit. ICON. EXPL. Tab. 177, fig. I. Palmae masculae pars superior, magn. quadruplo imminuta, 1. 2. 3. Ramuli Norferi e spatha deprompti, et 4. 5. а docerplis foribus, magn. nal, — 6. Spathella et spathellula. 7. Spathellula desuper visa. 8. Calyx. 9. Flos intra spathellulam. 10, Мет exemtus. 11. Corolla. 42. Corolla, demo petalo. 13. Polalum seorsim. 14. Complexus staminum. Omnia varia magn. sucia. 15. Diagramma floris. 3. DAEMONOROPS PLATYACANTHUS. та. 160. Fig. 1. D. (SOLENOSPATHA): vaginis sursum aculeis latis fusco-nigricantibus nitidis patentibus dense armatis, in ipso Vicio postice subinermibus, petiolis aculeis ancipitibus dilutioribus sparsis rectis, rhachi cirrifera aculeis minoribus re- cureis; pinnis aequidistantibus linearibus acuminatis. cuspidatisre (setulis deciduis); spathis deciduis praeter imam sparse seriatimque aculeatam, pedunculi parte libera teretiuscula ^) longiorem; spadice decomposito, bracteolis subobliteratis baccis obovato-oblongis pallidis, orthostichis sub-15. CALAMUS OBLONGUS, Reinw. 8, Ви DAEMONOROPS OBLONGUS, в 3. (Cal us). VIL. р. 1324. (excluso R Ш. с. 140. (deser. ta). ph nondum с Слирвх arbores scandit, 40—50, erassitie pollicis, vaginis frondi putatis vagina et eirro 14 — 16-pedales. i cylindrieae, inferne inermes, pulvere ferrugineac, superne horridae aculeis complanatis transverse seriatis et sparsis, /,— 2" longis m seriebus, e basi cinerea spadiceo- nigricantibus, nitidis, nonnunquam palmatifidis, patulis, versus or plerumque deficientibus. Petioli, quorum basin callus transversus in vagina denotat, circiter pedales, aculei > potius aneipitibu dilutioribus adspers s aculei, ast breviores magisque гейип os parte postica, in anticae dorso uti in ейто 8 — 9-pedali unci р Pinnae subaequidistantes, eoneinnae, 10 — 14 poll. longae, 6— 9 lin. latae, lineari- persistentibus are aginatus. Froxpes com- interjectis minori in rhac nceolatae, acumine interdum filiformi, nervis 5— 7, quorum majores, uti margo, setulis deciduis armatae; subtus subglaucac. Si pices solummodo fructiferos vidi, 2 — 3-pedal unculo vaginae insequenti longe adn bique apice aculeis trans- verse seriatis, in parte libera teretiusculo. Ton n cinereo-fuseum detergil ternos ex alis sp: tharum superiorum. mox de duarum panicul ndit, Rami 4—6 poll, distiche r: subtrigona et leviter horsum vorsum flexa. Spathellae membranaceae, mini trigonos sesquilineares. Frucrus in quovis ramulo 12—14. Spathellulae hi angulata, ramuloru ra pedicellos » in tomento мга flores semi tere delitescentes. Сльхх acetabul Urceoli staminei cassi vesti; minimi specie, obsolete tridenticulatus. Соно trifida, laci igium, corollae adnatum. Вассле nondum plane maturae obovato-oblongae, utrinque aentiusculae, 4—6 lin. longae, stigmatum residuis coronatae. Loricae squamulae albido-pallidae, exsiccatione pallide ochraceae deorsum nonnihil obseuriores, nitidae, sulcis verticalibus depressae et orthostichas inde plerumque 15 indicantes. Хосивоз obovato- oblongus, basi acutiusculus, superficie levi, hine planus inde convexus et rhaphe lineari notatus. Емвахо subbasilaris. Crescit рег insulas sundaicas et moluccas: Reinwardt, Blume, Haenke. In Jara teste Blumeo Hoy bogo dicitur. ICON. EXPL. Tab. 160. Fig. L Spadicis noveli, nondum evoluti, spathae sibi imbricalac cumque omnino involventes, m. n. Il. Spadix fructifer nondum plane maturus, m. n. Ш. Caudicis pars, vaginis frondium trium obvoluta, quarum extima integra orificium el рейді ortam demonstrat. — 1. Apex ramuli spadicis cum quatuor fructibus somimaturis, m. n. 2. Fructus singulas, m. a. 3. Perigonium fructu exemplo. 4. Fructus verüller dissects. 5. 8 Nucleus. 7. 8. Squamule loricae а facie interire et exterre visae. Omnia magnitudine auci 1. DAEMONOROPS OBLONGUS: (SOLENOSPATHA) aculeis vaginae e basi nodosa subulatis pollicaribus aliis- que brevioribus subserialis, in orificio seliformibus densissimis surrectis, petioli et rhacheos cirriferae rectis sparsis re- „fractis; pinnis sparsis subconcinnis lineari-lanceolatis acuminatis (setulis marginis deciduis) ; spathis deciduis, eztima acu- leis palmatis, quam pedunculus longiore; spadice decomposito; baccis cylindraceo- oblongis, pollicem longis, chloroleucis, orthostichis sub-15. — Vide Tab. 160. fig. 1r. CALAMUS OBLONGUS, Reinw. in li p. 1324, excl. syn. DAEMONOROPS OBLONGUS, Blume Rumphia Ш. t. 141. (descr. nondum е nobis communicatas (v. t. 160. f. IV.) potius cum illis convenire, quas in Bh n harum plagularum edit. L p. 207. — С. OBLONGUS var. ay Schult. Syst. Veg. VII, ta); monendum tamen, baceas a cl. Reinwardt і Rumphia t. 140. f. 7. 9. 11. 12. depinguntur. Crescit in insula Jarae, ubi Hoy (s. Нооёћ) tertas, tritas s. tarattas incolis dicitur: Reinwardt, Blume. ICON. EXPL. Tab. 160. fg. IV. Vagina frondis cum petioli basi et duabus pinnis. IV. 1. Bacc 5. DAEMONOMOPS HYSTRIX, Griff. in Calc. Journ. V. p. 10. sub Calamo: (SOLENOSPATHA) aculeis vagi- narum spatharumque planis seriatis patulis, in vaginae margine crebris longissimis (5—10") erectis, petiolorum et rhacheos eirriferae conicis inaequalibus rectis et reduncis; pinnis aequidistantibus linearibus acuminatissimis, subtus in nervis crebre setulosiss spathis vix carinatis bidentatis, praeter imam deciduis; fructibus oblongo-cylindricis vertice acutis, subsemi- pollicaribus, squamis chloroleuco- pallidis, orthostichis 12 (Tab. 116. fig. 1v. 3.) vel (ibid. 4.) 13. (fig. 1. habes baccam, т. n., 2. eandem а. 5. squamas, а.). Crescit haec species, inter D. platyacanthum et oblongum media, in sylvis prope Ayer Punnus, Rhim, pror. Malaccensis у malaice Rotang Sabote dicta: Griffith. 2. 3. Nucleus ab utraque facie, m. n. 6. DAEMONOROPS LONGIPES, Griff. 1. c. p. 68. sub Calamo: (SOLENOSPATHA) aculeis vaginarum secun- dum orificium densissime setosarum planis seriatis cinerascentibus basi albidis, inferne setis interjectis, petiolorum et rha- iferae sparsis subuliformibus summis uncatis; pinnis aequidistautibus linearibus longe acuminatis, supra parce setulosis; pedunculo. spadicis decompositi elongato. (2") ancipite inermi spathas deciduas superante; fructibus corolla deci- dua intra calycem oblongis vertice acutato albidis, orthostichis 15. (Tab. 116. fig. ғ. 2. 3., ubi sub 1. fructus, m. n. et 1. squamae auctae adduntur.) — (Diagrammata florum deturbatorum Tab. xxvii. f. xvir. Introd. p. 140.) Palmijuncus verus angustifolius, Rumph. Amb. V. p. 105. t. 54. f. 2, quem antea, auctoritate cl. Blumei ad D. platyacanthum citaveram, а Griflithio cum ? hue ducitur, sed noster defectu calli petioli опе expressi et st 'rescit in peninsula Malaccensi, ubi Rotang Dodow dicitur: Етан. Fernandez, Griffith. т. DAEMONOROPS RUBER: (SOLENOSPATHA) aculeis subulatis rectis pallidis, in vagina seriatis, in petiolo elongato (rhachin subaequante) et in rhachi cirrifera sparsis aut semiverticillatis; pinnis subsparsis linearibus acuminatis, nervis subtus setulosis; spathis deciduis, extima bicarinata in carinis pedunculoque brevi seriatim palmatove aculea- tis, reliquis inermibus; spadice decompositos baccis breviter ellipticis cum mammilla (Cerasi majoris. magnitudine), loricae (primum albidae, succi infiltratione purpureae?) orthostichis 19. CALAMUS RUBER, Reinw. in litt. et p. 209. n. 16. edit, nostr. prior. (exel. fructu t. 116. f. v, qui verisimiliter ad D. accedentem Bl. pertinet) — DAEMONOROPS DRACO, Blume Rumphia Ш. t. 131. 132. 137. C. (deser. nondum edita). Crescit in Jarae provincia Bantam, e fructibus Sanguinem s. d. Draconis parca quantitate largiens. 8. DAEMONOROPS DRACO: (SOLENOSPATHA) aculeis subulatis rectis spadiceis, in vagina seriatis, in pe- tiolo et rhachi petiolum. excedente cirrifera sparsis et brevioribus, dorsalibus reduncis; pinnis lineari -lanceolatis acumina- tis, margine nereisque parce setulosis ; spathis deciduis ligneo-coriaceis, aculeis in extima lato-unicarinata uti in pedun- culo (illam subaeguante?) palmatis crebris, in secunda et tertia paucis, in reliquis. nullis; spadice decomposito; baccis ovatis mamnillatis , loricae albidae succi infiltratione purpureo-rufae et resinoso-incrustatae orthostichis 15 — 20. mboin. IIL p. 241. fig. Palmijuncus Draco ex Palimbango, Rumph. Amboin, V. p. 114. t. 5 Exo з, „ба. Rotang Djernang, Vale Rottanj Dejerenang, Kämpf. Amoen . CALAMUS ROTANG, var. 3. DRACO, Linn. S. V. ed. Reich. IL р. 93. — С. DRACO, Willd. Sp. Pl. IL р. 203. Lam. Ene. VI. р. 305. Rees Cyel. п. 7. Plenck. РІ. ОП. t. 276. (ex Rumphio, nomine C. Rotang). Hayne Darst. d. Arzneigew. X. m. 3. et Nees v. Esenb. Pl. ОП. fasc. 17. t. A. (e Rumphio). Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1323. Roxb. Flor. Ind. Ш, p. 774. Hujus operis edit. prioris p. 211. n. 25. Griff, in Calo. Journ. V. p. 65. 103 idionali, im insula Pinang aliisque in insulis sundaicis, Rotang ne macassarice dicta: Rum- Crescit in Sumatra orientali, in Borneo ma Djernang v. Djerenang betul, б е. verum Sanguinem Draconis fundens malaice, J phius, Kämpfer, Rozburgh, Lewes, Griffith, Hugh Low. Martio et Aprili floret: Roxburgh. ICON. EXPL. Tab. 175. ig. X. 1. Bacca e Palimbang, m. n: 2. Lorkae desuper visae diogramma. 3, Bacon ex insula Pi ш. п 7, Semen, derasa camis parlo e aliud dissectum, m. n. MIRABILIS: (SOLENOSPATHA?) vaginis longis. cylindricis , certicillis geminatis aculeo- gentium et decussantium, basi pallida айе in manicam transeersalem confluentibus, verticillis petiolis basi torosis aculeis brevio- 9. DAEMONOROP rum aequalium atrorum conver aliis (2—8) inter paria conversa brecioribus patulis, intra conversas fascias mullis; ribus setiformibus seriatis aliisque palmatis subulatis; rhachi cirrifera aculeata, pinnis linearibus acuminatis (spathae longae pedunculatae pedunculo distiche spinoso: Reinw); spadice —; fructu Ex insulis. sundaicis allatam communicavit cl. Reinwardt, loco natali non indicato. ог, vaginis duabus obvolutus, quarum arma adhucdum ob pressionem surrecia 4 Pars heo. с. Pars caudicis ICON, EXPL. Tab. 115. б. IL b. Apex rh superior cadis, vaginis duabus obvolutus, quarum inferior verlos aculsoram patentes et petioli basin exhibet. e. Pars vaginae- 10. DAEMONOROPS VERTICILLARIS, Griff. 1. c. p. 63. sub Calamo: (SOLENOSPATHA) vaginis verticillis subternatim approzimatis. aculeorum inaequalium, basi айе in manicam transeersalem confluentium, convergentium et de- ioris. verticilli subulatis robustis pallidis. apice nigris deflexis, inferiorum setiformibus, inter- sursum et in rhachi cirrifera brevioribus ‚bus transversis aculeorum seli- cussantium, aculeis supi stitiis inter manicas nudis; petiolis in baseos margine aculeis magnis (8% сит setiformibus serialis; pinnis aequidistantibus linearibus acuminatis; spathis 2 imis serie fornium basi unitorum; spadice decomposito; fructibus. globosis vertice mammillato, pallidis dein rufis, orthostichis 14 (Tab. z.xxir. fig. v1.) et 15 (ibid. fig. vir). Crescit. in mediterraneis peninsulae Malaccensis, unde nomine Rota foem. Gr if fithio est alata. ICON. EXPL. Tab. 115. Ш. 1. Васса junior, 2. ejus nucleus et 3, bacca adulta, mae, a. T. В. Semen a basi et a verlico visum. 9. Semen verlicaliter dissectum. Omnia m. n. ng Simote stirps masc. et Rotang Sinsin atura, m. а. 6. 8 Lx. Introd. p. cxvn nm. d. Lorica desuper visa, orthostichis 15. 5. Bacca 10. Embryo, m. а. — Diagramma inflorescentiae Tab. а. plano- tis, rha- 11. DAEMONOROPS LEPTOPUS, р. 13. sub Calamo: (PLATYSPATHA) vaginae aculeis subulatis seriatis palmatisce tandem rerersis, orificio nudo; petioli majoribus minoribusque conicis sparsis el ser cheos cirriferae reduncis; pinnis lineari-lanceolatis, praesertim in nereo medio setosis (petiolo rhachique irronato-macu- losis); spadicis decompositi pedunculo ancipite angulis longe aculeatis, spathis coriaceis persistentibus lanceolatis, ex- is foem. strictis convergentibus, corollae laciniis acutis; fructu —. nchin, Bole et Dahun malaice: Griffith. tima in carina gemina aculeata, si Crescit Malaccae: Rotang Ch 12. DAEMONOROPS PLATYSPATHUS: (PLATYSPATHA) caudice tenui; vagina aculeis subulatis setisque sparsis patentibus infra ocream membranaceam deciduam antice aculeis setiformibus, petiolo rhachique aculeis rectis et eduncis, pinnis inaeguidistantibus lincari-lanceolatis acutis plurinerciis plicatis subtus rhachique parce ferrugineo-villosulis; spadicis (masc.) supradecompositi ramulis. abbreviatis distiche 4 — 10-floris confertis, rhachi laxa aculeis reduncis subinde lorifera, spatlas membranaceis persistentibus linearibus (2—3") subinermibus, extimae pedunculo setoso-aculeato. Pi , medio ultra poll. latae, Блох sesquipedalis, pedunculo 1'/, poll. compresso- leato et s ibus, parce ferrugineo floceulosa. Rami florigeri Стазе) 4-poll., sursum breviores. dorso raro wlae flores continent 7—11, rotundatis in d 210. n. 24. (sub е spith озо, rhach Se am ad pedem long Таха, internodiis gracilibus aculeatis spathas sup n obvolventes expanduntur planae, Fiones li flava, отез. Wallichius communicavit. (List. п. 8610.) Сокоша duplo long m. acutos breves excisus, p. Crescit in Тасоу, orae Tenasser 13. DAEMONOROPS СОКОВА: (PLATYSPATHA) lorifera, ecirrata; vagina aculeis e basi incrassata subu- latis inferne planis aliisque minoribus sparsis patentibus, ocrea membranacea elongata decidua, petioli rhacheosque pri- pinnis approximatis aequidistantibus concinnis linearibus acumina- mum dense ferrugineo-villosae aculeis sparsis reduncis; tis, utrinque praesertim apice setulosis; spadice masc. supradecomposito, foem. decomposito, spicis foem. strictis; spathis membranaceo-coriaceis lineari-lanceolatis (8 — 14%) persistentibus, ima carinis 2 aculeatis; baccis pisiformibus brevi- rostratis, squamis ochroleucis fusco-marginatis, orthostichis 16, 18. Var. a. Hamiltonianus: rhachi frondium evidentius villoso-tomentosa; spadice masculo magis contracto; spa- thellis ramificationum appressis, spiculis brevioribus 8 — 12-foris. — Calamus Guruba edit. nostr. prior. p. 211. m 21. Var. В. Mastersianus: rhachi subdenudata robustiore; spadice masculo effuso , spathellis ramificationum am- pliatis lazis, demum ezpallidis; spiculis longioribus 19 — 24-floris. — Calamus Mastersianus Grif. Cale. Journ. V. p. 16. Prope Jelpigori in Indiae provincia Rungpur, lat. bor. 26° 30° Aprili 1809. detexit Buchanan Hamilton, cl. Wallich var. a. communicavit. E Pegu tulit var. o. Gaudichaud, ex Assam utramque varietatem: Jenkins et Griffith. ICON. EXPL. Tab. £ а 6. aliud а basi, derasa сате, et 7. dissectum, m. n. — fig. L d. Fructus (vat. В), m. m. 2. Lorica desuper visa, m. п. et 3. cadem a. 4. Congeries squamarum, т. а, 5. Semen a lat ata florum. (var. a, 8) Tab. 2. ХУШ, fig. ХХ. XML 201 LINN. Gen. plant. edit. 1764. p. 173. n. 436. Edit. SCHREB. Г. p. 229. n. 589. Edit. S 251. n. 1308. JUSS. Gen. p. 37. NECK- Elem. Ш, p. 300. n. 1695. GAERTN. Егис. Sem. П. р. 267. t. 130. f. 1. (exclusa Zalacca). LAM. Eneyel. VI. p. 309. t 770. f 1. WILLD. Spec. ple IL р. 202. et SCHULT. Syst. Veg. VIL. 2. p. LXXIX. (excl. Darwoxonorr). ENDL. Gen. n. 1736. MEISN, беп, р. 354. (465) — Chr Сощоветияв GRIFF. in Cale. Journ. V. p. 27. — Roriwo ADANS. Fam. Plant. П. p. 24. — Рмзиижав RUMPH. Berbar, Amboin. V. p. 97 —120. (ex parte). DIOECA aut POLYGAMO-DIOECA vel -MONOEC. tus. Frores distichi spathellulati (vide Diagr. Tab. л. ху Sraprx pluribus врат ив incompletis persistentibus vagina- ), plerumque bini intra spathellam, altero aut abortive aut sexus typo diverso (Introd. p. cxiv. IL C., p. сх Саух tridentatus aut trifidus. Cororta tripartita aut fere tripe- fala, MASC. Втаиха sex aut rarissime pauciora, FILAMENTIS basi connatis, aNTMERIS sagittatis. RUDINENTUM pistill КОЕМ. Оулвиом triloculare, оушив erectis. SrvLUs brevissimus. SriGwATA tria, tandem recurva. UnCEoLUS stami sex saepe aborüvorum pistillo subjectus. Bacca carne fere exsucca, plerumque unilocularis, monosperma, rarissime di- Aut trisperma, squamis retrorsum imbricatis tessellato-corticata s. loricata, NocLeus in latere areola impressa, unde rhaphe ad embryonis papillam decurrit superficie puculatum intus aequab aut frequentius laevigatum et rumin Емввхо subbasilaris. Caunrers calamosi, simplices, caespitosi, graciles, debiles, saepe elongatissimi et super arbores fruticesque longe lateque sarmentoso-ragantes, alternatim et remote foliosi, arcte caginati vaginis persistentibus, teretes, angusto-annulati, inermes, laerigati, nitidi, primum virides dein heleoli aut flavescentes, juniores saepe glutinosa materie illiniti, Леле lenti et elastici, Raro caudex brevissimus rectus. Елохрез pinnalac, pinnis plerumque acuminatis, longe vaginantes, rlachibus certa aetate subinde in cirrum (Introd. p. cv., funem RUMPHIO) dorso uncis verticillatis armatum extensis- Sranrces (quasi terminales, succrescente tamen caudice) laterales, e вРАТИТЗ vertice apertis, subcorinceis distiche panicu- lato-ramosi, apice saepe in funem extenuati aut toti in ronvm (Introd. p. cxxrx.) mutati. Pedunculus vaginae inseguen- tiv dorso plerumque longe adnatus. Rami simpliciter aut composito-ramulosi, Frores in ramulis. ultimis saepe scorpit deo. recolutis, pareuli, rosei, ochroleuci aut virentes, Влссле globosae aut ellipticae, loricae colore vario. Aculer crebri. in vaginis, rhachibus et cirris, plerumque basi incrassata et in superiore facie convexi, sparsi aut seriati базіге confluen- tes; in loris subinde verticillati. Setae in margine nereisque pinnarum frequentes. CALAMUS EQUESTRIS. та feris (1); vaginarum aculeis parcis sparsis rectiusculis pa- ‚gregatis, lanceolatis acuminatis; spadic ibus 113. 128. irr C. caudice alte scandente; lorifer; frondibus non tentibus, rhachium recureis, ocreis ore albo-setosis; pinnis inaequidistantibus a gracilibus remote ramo globosis, Pisi magnitudine. tasis nutantibus, spiculis elongatis, aculeolis in rhachi parcusque in vaginis reduncis; baccis Palmijuncus equestris, Rumph. Amb. V. p. 110. t. 56. et 57. f. 1. fructifera, forsan diversa, ab auctoribus hue citantur CALAMUS ROTANG, var. 2., Linn. Syst. Pl. Edit. Reich. IL. p. 93. CALAMUS EQUESTRIS, Willd. Spec. Pl. Il. p. 204. n. 7. Lam. Encycl. VI. p. 306. n. 10. Rees IL p.17. n. 1. Schule, Syst. Veg. VIL 2. p. 1330. n. 11. Kunth, Enum. ШІ. p. 201. ‘убор. n. 10. Spreng. Syst. Veg. myo- s longus, seandens, arboribus circi us, passim muco tenui glutinosus, helvolus aut basi os monstrans in parte infima nonnullos pollices ior. Froxpes patulae, circiter tripe- ‚ 3 ай 5 lin. longis patentibus, villo Petiolus brevis, superne canalicula- Palma caespitosa. Caupex digitum minimum cras: m 30 org, lutus, interdum descendens et apice aut loris radicans; teres, aginis frondium arcte tectus, iisque dec distantes in supe epe pedem, substantia lenta, quam affinium specieru dales. Vaginae cylindri мае (amen, aculeis ancipiti-subulatis rectiuscu fugaci ciliatis, ocrea membranacea striata oblique aperta ore albo-setosa, pollica е ре i chis postice supra bifacialis, infra convexa, antic teretiuscula, aculeis sparsis in postica parte ribusque reduneis, floceis fer- detergibilibus. Pinnae 12 — 16 oblique opposi ariter aggregatis, lanceolatae, cuspida tae, basi acutae, 6 — 8 poll. I 1 —2 latae; ae approximatae; extimae pariter hil minores subinde connatae; nervis secundari п margine, г vis supra setulis deciduis, is transversis in sicco conspicuis, nitid Frones dioeci. Spapices MASC. tripedales, laxi, penduli. Pedunculus basi vaginae insequenti adnatus. В hachis tenuis, aculeis reduncis. ЗРАТИАЕ membranaceae, ore obliquo ciliatae, remotae, ima circiter 6 poll, aequalis, anceps, inermis, superiores minores sursum nonnihil ventricosae, passim aculeis aduncis e 2—3 lin. longae, ocreis Noralibus quorumdam Polygonorum similes. Rami infimi © spathis alternatim ramulosi imi simplices, subsessiles et nudi. Pedunculi partiales graciles, flexiles. Spiculae graciles, 2—8 poll., imae in e rarove ternae, superiores solitariae. Spathell ichae, approximatae, concavae, "/ lin. longae, plano-cupu- fares, antice acutae, membranaceae, multinerviae, nervis mediis conversis, fuseidulo-rubellae. Sp athellula uniflora, oblique cupularis, postice pl lis 2 acutis, in quos nervi eujusvis part mvergunt. Fros sesquilineai Слух rubello-roseus, ве 'angularibus. Совоглл ochroleuca, rr atis acutis tandem ad basin usque separandis. FiLAMENTA tei confluentia, supra medium subtiliter articulata. Азтиввлв oblongo-cylindricae, albae. Ритила RUDIME: conniventibus. Srapices FOEM. non visi. 104 et sursum viridis, y sul sumni niuscula, angi nitr lus, laci ia, subulat rum minimum, sricmarisos longis fusiformibus ba 208 Басса, ex RUMPHIO, globosa, Pisi magnitudine, squalide lutea, хосъво duro, cinereo- lora longissima eodem modo ас floriferi vaginarum ve ursum decrescentibus et, rarescentibus. Lorum го. Spadices saepe deformantur iri adnata, quorum spathae crebris aculeis retrorsis armantur, tra has spathas filiforme, simplex, aculeatum Crescit per insulas sundaicas, moluccanas et philippinas: Rumph, Reinwardt, Blume, Haenke, qui in in- sula Sorsogon specimina legit, quae coram habeo. Inferior caudicum pars, teste Rumphio, in India adhibetur pro vir- gis, ad caedendos equos, unde nomen; е superioribus partibus vimina praeparantur in India vario usui oeconomico appli- cita, е. g. ad nectenda sedilia adhibentur. EXPL, ICON. Tab. ИЗ. Calami equestris masculi pars superior Rorigora, тиш. magn. — 1. Apex өресіне ante вы, a facie. 4. Spathellula а latere. 5. Calyx. 6. Corolla causa. 7. Petalum, а faci interiore visa. 11. РЕШИ rudimentum. Omnin varia magnitudine acta. Spathella. 3, Spothellala teriore. 8. Complexus staminum ex alabastro. 9. Idem стошит. 10. Anthera a facie Tib. 128. Calamus equestris cum Seaforthia Ptychosperma in insula N. Hiberniae deptos 2 CALAMUS ORNATUS. Tab. 116. Fig. 2. С. candice robusto scandente; lorifer; vaginae im ore nudae aculeis seriatis planis latissi rhacheos ecirratae minoribus. superne convexis seriatis sparsisque rectis et reduncis; pinnis distantibus lanceolatis acutis plurinereis, subtus glaucis, margine antrorsum nereoque subtus setulosis; spadice longissimo decomposito, pedunculo inermi, spathis primariis rhachique aculeis seriatis et sparsis e basi incrassata planis reduncis, ramis distantibus , spicis recurvis, spathellula florifera dorso inter carinas depresso-plana; fructibus (pollicaribus) obovatis acutis, squamis rufis margine pallidiore laceris, orthostichis 15. CALAMUS ORNATUS, Blume in Schult. Syst. Veg. ҮП. V. p. 37. — CALAMUS OVATUS, Rei Robusta. Caupex longissimus, lis, sursum aculeis planis triangul verso. Petiolus 3-ped. subsemi vexis, is patulis, petioli et . р. 1320. Rumphia Ш. in litt, cum icone һассае. 148. (absque deser). Griff. in Cale. Journ. ginis diametro 2 poll. tectus. Fnosoes sexpedales, non cirrosae. Vag uspidatis, 4 lin. latis, 10 — 12 longis, albidis, seriatis, infra petiolum +, acul oribus, imis planis, superioribus е basi incrassata superior in seriebus parcioribus aut sparsis. Rhachis dorso convexa, ventre Janceolatac, 1//—2 рей, longae, 3 poll. latae, subtus glauene. Nervus primarius superne acute prominens, secundar 4 aut 6 cum tertiariis tenuibus alternantes. Venae transversae in sicco conspieuae. Setae spadiceae antrorsum subtus in пегуо medio et in margine, decidue. Srapicrs longe lorati aut omnino in lora mutati, 15—18 ped. longi. Sraruar appres- sae, distichae, corinceae; primariae 4—6 ultrapedales, aculeis seriatis 3—6 lin. longis, truncatae. Rami pedales, inermes, spathis secundarlis semunciali npliatis, acumine brevi, nervosis, lacvigatis, margine pilis fuscis decduis. Spiculae in ramo 12— 18, tripollicares, sursum breviores, recurvatae, spathellis utroque latere 14— 18, brevibus ore amplo ciliato, hinc acutis, in mare a exterior brevis cupularis; interior altior is, oblique truncata, dorso bicar et in stirpe mare nodulo minimo, floris abortivi loco, idus, laciniis acutis conniventibus, tandem tripartitus, inter se et a thoro liberis, concaviusculis, coloris testacei. Sra- bulata, compr AvruERAE d fixae, Into-lanceolatae, acutae, liter birimosae, Rubmexrum pistilli brevissimum, trigonum, tripart tum. Frores FOEM. ejusdem formae, stam coctis. Ovanium oblongum, triovulatum. STYLUS conicus, STIGMATI- виз lanceolatis. Adstat interdum flos mase. vix absolutus (1 . f xxu). Bacca in perigonio persistente lon- glusculo obovato-oblonga, ultra poll. alta, vertice acuta, Squamae im seriebus 15, majuseulae, rufo-fuscae, margine lato exarido lacero pallidiore. Хосьвов carne albo-flavida obduc а bipeda- [еге trans- in facie con- is, parcius armata, Pinnae d а, inter carinas p X ovatus, breviter tri Conorza profunde tripartita, laciniis ovatis acutis, tande MINA sex е thoro rnoso, inclusa, FILAMENTA в subtetragonae, quadrilocellares, tandem longitudin so a Crescit in insula Jarac ingue adjacentibus insulis sundaicis, ibi Ноу Seutti aut Rottang Suttie aut Rot- Lang Kassur dictus, incolis eimina largiens: cl. Reinwardt et Blume. In peninsula Malaccensi, e. g. prope Durion Toongull, ubi malaice Rotang Suga Butak dicitur: Em. Fernandez, Griffith. ICON. EXPL, Tab, 116. Fig. П. Apex rami spadicis masculi amo anthesin, m. п. — IL. 1. Alabastru a facio, 3. Alabastrum intra spathellulas, ubi interioris dorsum bicarinatum interque carinas planum exbi тойа clausa. 9. Complexus staminum ex alabastro. tudine aucta. — 12. Васса, m. n. Moris masculi in spat ella et spathellulis a latere. 2. Idem, tur. 4. Мет a latere. 5. Calyx clausus. G. 8. Petala duo. 7. Co- 10. Androecium arte explicitum. 11. Mem, decerpls antheris, ita ut pistili rudimentum appareat. Omnia diversa magai- 13. Ejusdem nucleus carae obvolutus, m. n. Hae duae figurae secundum iconem Reinwardtianam sunt repele 3. CALAMUS REINWARDTI. Tan. 112. С. candice scandente; lorifer; vaginae aculeis frequentibus inaequalibus. sparsis flavescentibus planis subula- tis subflexuosis infra ocream membranaceam saepe crebris angustioribus surrectis , petioli rhacheosque ecirrosae rectis et "Легіз aliisque brevioribus reduncis; pinnis linearibus v. lincarélanceolatis acuminatis margine nervisque З supra setulosis; spadicts de- el supradecompositi spathis ore lanceolatis primariis aculeis reduncis pareis crebris; fructibus obovato-glo- Dosis stylo coronatis, squamis testaceis subsquarrosis , orthostichis 18, 19. CALAMUS VIMINALIS, Reinw. есім operis edit. priore р. 205. Var. а. parc "lor us, spadicibus tenuioribus subsimpliciter ramosis, aculeis vaginarum tenuioribus. Var. В. amplus, spadicibus vegetioribus, (masc) supradecompositis, aculeis eaginarum majoribus frequentioribus. 209 Cavpex іп 30— 40 ulnarum altitudinem inter arbores adsurgens, iisque adhaerens, erassitie pollicis, inferne tan- dem vaginis denudatus, internodia laevigata, flavescentia, 9-- 12 poll. exhibens, superne vaginis arcte involutus. Froxpes 1—&pedales, patentes. Vaginae eylindricae aut sursum elavatae ore oblique apertae et ocrea membranaceo - eoriacea Lor +poll auctae, dense aculeis sparsis aut subseriatis, e basi quae in facie superiore turget subulatis, planis 21-20 lin. longis, patulis flexuosis nitidis, helvolis, in огас ventre frequentioribus angustis et surrectis. Tomentun floccoso- farina- ceum inter aculeos, detergibile. Petioli 10 — 15-poll., aculeis rectis planis, plerumque reversis, solitariis, 10— 16 lin., aut binis ternisve aggregatis brevioribus. Rhachis pariter ast rarius aculeata. Pinnae 20 — 30 in quovis latere alternae subirregulariter dispositae concinnae, imae 12 — 15 poll longae et medio 6 — 15 lin. latae, in nervis 3 supra prominulis ct margine setulis pallidis, saturate virides subtus subglaucae. Venao transversae consplemae. SrApices florigeri, alii » Jora longissima mutati. Florigeri 3—6-pedales, pedunculo dorso frondis insequentis longe adnato, aculeis in margine et dorso 1 — linearibus rectis. Вратиде distichae, infimae 10— 15 poll. longa semic а ad angulos aculeis rectis, in dorso aliis minoribus recurvis, ore erecto lanceolata. Вгатидв superiores breviores, cylindric: е, ore pariter hine elon- futae, aeulcis crebris sparsis reduncis, 1-2. lin. longis. Rami spadicis 10— 20 poll longi, spathis secundi ordinis in- fundibuliformi-tubulosis ciliatis, 1% — 5 lin. longis, nunc in var. œ simpliciter nunc in 8. supradecompo: culae 1—2 poll. longae, patulae, graciles, rectae aut rec spathellulis brevioribus subrotatis. Apex rhacheos interdu masculus, lorum est, vaginis eylindrieis adunco-aculeat distichi sessiles, rubello-testacei, sesquil 2. Смях Wifi midio longior, laevigata, Perara oblonga, acutiuscula, intus вше nata. ANTHERAE oblongo-lineares, sagittatae, pol to-ramosi, Spi- rmibus acuminatis nervosis et inatus, aut omnis spadix, praesertim plerumque breviores, minus di Fores us, deni ngularibus, nervosis. Сономл di- Епамехта subulata, basi in cupulam brevem con- ne crebro flavido subgloboso. Ризтила RUDIMENTUM n um, apice tridentatum. FOEM. Catyx uti in masculo, paullo brevior. Conorxa tubulosa ba ventricosa, tridentata. Stamina ananthera: cupula membranacea. sexfida circa pistillum. Оульшм breviter stipitatum, globoso-ovatum, squamulis testacele rhombeis ciliatis obductum, triloculore. 8ттїлв. brevis, conicus. Втомата eum petalis alternant a, revoluta, supra papillosa. Bacca obovato-subglobosa, stylo coronata, 6 ad 7 lineas longa, squamis rhombeis, conve is, in siceo testaceis cum linea tenui fusca ad marginem, ciliatis, tandem squarrosulis. Pulpa parca, flavescens, Nucreus globoso- oblongus, hinc in superficie convexa puculatus et gyrosus inde planiusculus et areola umbilicali oblongo-lineari impressus, е cujus medio eristula in areolam embryonigeram orbieularem fere basilarem decurrit, ‘Testa fasca. hinc crassior inde tenuior, lamellas intra arwumex corneum vix emittens, quod ideo in medio est acquabile. манға coniens, imum, oblongo- со Crescit haec palma in insulae Javae sylvis, ob insignem cirrorum et sarmentorum Sezibilitatem vario usui oecono- mico et technico accomodata: Reinwardt. ICON. EXPL. Tab. 112, Calami Reinwardti var. a. pars superior caudkis, ex unius vaginae sinu frondem потейми, ex alters spadicem emittens; adjectis де tran peret padis foem., ad dextram sectione е medie. frondo e sado mascall doabus paribus, quarum aller oro медна Dare а 1. Flos mascu- mm ar. 2 Сар 3. Col. 4. Peialam а dorso еі 5. a fie. 6. Androcciam cam pall тюшю. 7. Aone ah utraque facie. 8. Pollen. 9, Particula мі обет Boris 2 inte spathellas e spells. — 10. Flos foeminens. 11. Ejusdem corola еі pistlum. 12. Pisum, dere lia. 11 Lin cum androecio an- pabana 4. Hoo sepuratum. 0. m.s. — 15. Баха. 16, Nucleus cum carne exsuco. 47. Idem transverse sedus ГО, mew — It Embryo cun parte testae siega et 19. squama loricae, m. a embryo- 4. CALAMUS MELANOLOMA: caudice scandente; cirrifer; aculeis vaginae crebris sparsis e basi incrassata conicis rectis, rhacheos et cirri solitariis aut confluentibus reduncis; pinnis angusto-lanceolatis acuminatis aggregatis con- cinnis; spadicibus foemineis simpliciter ramosis, spathis parce aculeolatis; calyce corollam subaequante, baccis subsemiun- cialibus oblongis, vertice acutinsculis, squamis virescenti-stramincis, margine nigricantibus, orthostichie 16. Teb, 116. fig. 3. leatis, dorso toroso-gibbis, а brevi adnata, sursum dorso convexi ventre con- niliter aculeata, 24—30 poll. longa, saepe in cirrum pro- ie, medio fere unciam latae, lanceolatae, ac tibus atque in margine setulosae. SPAbI- er pollicari libero, erecto, s distichae, eylindricac, ore subampliatae, compresso-suba п vorsum flexi, simplices, dist Bracteolae duae infra q il altiores; superior in |; sculpta est. CaLyx CauDex vix crassitie digiti mini leis patuli cavuli, in ma ducta tenuem ni, longus, fle п. adspersis. Pe osus, ten oli 3—5 poll. longi, аш ad ine acuto dorsoque aculeis rect aculeis brevibus solitariis vel aggregatis reduneis armat natae, basi acutae, nervis medio et late alibus subq ite, dorso leviter con- tes, praeser Hae s. bracte: vexo, ventre p Rami 1/= infima. forma spatha- ique superposita, inter se liberae cupulas va (quasi pedunculus floris non rite evoluti dorso altus, in lacinias triangulari-ovatas бесіне. COROLLA igularibus acutis, sursum non i calyx subcoriacea, thera, tenera: eyathulus sexdentatus По Pıstirzun corolla vis flor еге altiore extus draceo-urceolatus, sesquilineai із ovato -tri dine, cylindrica, ad m trifida virescens, longitudinaliter nervosa. breviter stipitatum. Ovaru trigonum, squamulis margine repandis vel 3 revoluta, Bacca in paullo ampliato 4--5 lin. alta (ceterum non plane n parum distinctis, rostrata. Loricae squamulae suborbieulari-rhombeae, levi virenti-flavidae et versus marginem inferiorem m: albidae; summae ес res, et praeserti а tura), ovato-oblonga stylo lo er convexae, tenuiter suleulatae, nitidae, orthosticharum 18; mari atro-fusca pictae, in ipso vero margine ext illae totae casta bacca mi eae cum margine albo. Crescit in insulis sundaicis, loco natali non addito: cl. Reinwardt in litt. ICON. EXPL. Tab. 116. Fig. Ш, Apex caudicis frucliferi, cum fronde novella in crum abeunte, m. n, — 1. Ramulus spadicis (зешігі Noridus, ab eo latere. visus, quod cicatices in spathellulis offert, porum auctus. 2, Васса, m. a. — Tab. Z. XXII. fig. ҮШ. Diagramma lorc 105 caudice scandente gracili; vaginae petioli et rhacheos ecirrosae albido: 5. CALAMUS FASCICULATUS ceorum aculeis e basi orassa subulatis longis rectis seríatia aparsisee; pinnis fascioulato-aggregatis subquadrifariis lanceolatis. acutis (saepe apice bifidis) margine nereisque utringue erebre setulosio, subtus albido-Jurfuraceies spadicis loriferi decompositi aculeis minoribus reduncis; spathis imis. bicarinatis carinis aculeatis, superioribus ecarinatis crebrius hrevibus recureis, corolla calyce triplo longiore, foem. rectiusculis (subbipoll.); fructibus globosis vertice acutis chloroleucis (Pisi magn), orthostichis 11 v. 18. Tab. 116. fig. IV. (С. extensus) et VI. CALAMUS FASCIEULATUS, Roxb. Flor. Ind. HL p. 779. Kunth. Enum, Ш. p. 208. Grill in Cale. Journ. V. p. 52. CALAMUS PSEUDO-ROTANG, Mart in edit. priore p. 200. Kunth. l. с. p. 207. Grif. 1. с. p. 42. Frequens in Bengaliae bambusetis, e. g. prope Cuttak, a Ganjam versus Austrum a Roxburghio non inventus, Bura-Bet bengalice. Prope Limboburi т. Januario fructiferam legit et C, extensi nomine, quo in tab. nostra exstat, designavit Buchanan Hamilton; ad Moalmyne in Martabania, ad fluvium Irawaddi, prope rupes Pinyi in Pegu: Wallich List. п. 8608. In Pinang: idem n. 8611. ICON. EXPL. Tab. 116. Fig. IV. Pars superior spadicis lorifera 2. Fructus m. a., orthostichis inferne 18, superne 17. 3. Alius a, orthostchis 18. — na (n. 1191.) albumen sequalile hine umbilcatam exhibetur. aculeatis ; masc. spiculi fructibus immaturis, seeundum specimen Hamilton, Additur basea m. a. — Fig. VI. Fructus 4. 5. Nucleus ab utraque facie, et 6. alius, resecta papilla nonnulli in ramulo, m. n. enbryostega, m. п. — In icone Roxburghian ADNOTATIO. Calami et Daemonoropis, gene hac nostra aetate vix possunt artis lege componi et di eo aliquid proficere existimavimus, si omnium, quorum Compotes sumus, fructuum icones nostro libro insereremus. Has igitur in tabulis 116. 175. 176. et Z.xxi. conspiciendas praebemus, ceterum lectorem ad specierum synopsin in calce operis amandantes. , extrieatu difieillimae, ob materiae penuriam et raritatem VL KORT HA L S I A Calc. Journ. V. 1845. p. 22. BLUME Rumphia IL. 1836. p. 166. t. 130. 157. — Caramosacus GRIFF. POLYGAMO-DIOECA. Srapix composito-ramosus, rhachi ramisque sparis tubulosis incompletis vaginatis. Frores amentis intra bracteam squamaeformem et braeteolam s, spathellulam cupulaeformem villosam solitari MASC. Carax trifidus. Сопол profunde tripartita, STAMINA sex, PiLAMENTIS basi connatis, ахтикыв linearibus sub gittatis, Ратилл rudimentum, FOEM. Caryx maris. Conotaa tubulosa, trifida, Sramısa sex (aut plura: BL.), FLAMEN is in annulum fauet corollae altius insertum connatis, Аугившіз eloetis. Ovaries uniloculare (aut incomplete triloculare P. ovaris erectis, SrYLUs longiusculus. Sriomara brevia, connata. Bacca monosperma, squamis retrorsis loricata, ALBUMEN ruminatum. Емввуо vagus. Cavnex calamosus, saepe elongatus alteque scandens, vaginis persistentibus obductus. Froxoes pinnatae; vagi- nae in oeream (Introd. $. 57.) productae longam, tubulosam eel scaphoideam, pro emittenda juniore fronde eerticaliter hiantems pinnis cuneatis aut subtrapezoideis plurinerviis reduplicatis, antice irregulariter dentatis vel erosis; rhachi in cirrum aculeatum extensa, Spanrces laterales (in К. polystachya non ex ala frondis completae, sed ex ala folii tubulosi. Cfr. Introd. р. схе. et Tab. Z.xirr.), srarnıs coriaceis distichis ramos simplices есі ramulosos pramentibus, basi spathatos. Amenta squamis arcte imbricatis. Spathellulae saepe in eillum quasi solutae. Frores rubelli aut rubello- testacei, 1. KORTHALSIA POLYSTACHY A. Та. 172. Fig. 1. et Tab. Z. ХШ. K. vagina cylindrica inermi, ocrea brevi cylindrica subtruncata, petiolo perbreri, rhachi cirrifera uncis semiverti- illatis; pinnis. coriaceis petiolulatis inaequaliter trapezoideis longe cuneatis, marginibus anticis quam postici subduplo brevi ribus eroso-denticulatis, subtus slancis; spadice (masculo) duplicato-ramoso inermi; amentis in pedicello bispathellato е spa- tha exserto gracilibus (1—8") subglabris (spathellularum vilo subdelitescente), squamis imis vacuis; calyce obtuso corolla triplo breviore. CALAMOSAGUS POLYSTACHYUS, Grif in litt. 1846. tum minimum crassus. Vaginae arctae, eylindricae, coriaceae, dense nervosae, ocrea brevi, 1—8 ida, margine extenuato ciliato. Petioli paucas lin. longi, dorso п aculeis 2—4 confluentibus reduneis. Cirrus 10—12 poll. nnae 7 — 12 in petiolulis 3 — 5 lin., 5—6 poll. longae, lo longioribus et in cuneum longum conniven- Caupex dij alta, subhorizontaliter truncata aut in facie dorsali bi convexuli, intus obtuse trifacioles. Rhachis 12-15 poll, passi longus, aenleis simil ribus. 1—2 latae, trapezoideae, sed inaequaliter nimirum marginibus 2 posti ibus, anticis eroso- acute denticulatis, coriaceac, supra nitidae subtus glaucescentes, plurinerviac, nervo medio supra pro- minente. Tomentum pulverulentum fuseum in vaginae ore et petiolo mox delabitur. Srabix 1:/,—2 pedalis, © folio vaginali —1 poll, ore hinc brevifissis vaginatus. Rami e his spa- nentiferis, patuli. А menta solum 4—8 poll. longa, crassitie (floribus non eom- brevi (1 efr. Tab. z.xm. Introd. p. схуш.), sraruıs distichis, this aut simplices et in amenta abeuntes, aut iterum sin mascula visa in pedunculo pollicari spathella una alterave obvoluto graci putatis) vix pennae seriptoriae, sursum curvata, basi squamis vacuis. Bracteae squamacformes, div. и lato-ovatae ob- tusue, eoncavae, nervis convergentibus sat conspicuis, imo latere eohacrentes, uniflorae. Spathellula cupularis, brevis, que in villum fulvum nitidum densum soluta, maxima parte inter bracteas «t calyces deliteseens. Слух rubello- > eylindraceo -eupularis, in lobos lato-ovatos obtusos nervosos ad medium usque зесив, y lin altus. Cororta PETALIS linear roseo-testacea, sesqui oblongis, obtusiusculis, extus dense et subtiliter nervosis. STAMINA LAMENTIS triangulari-subulatis, basi lei ibus, avrmenis lincari-lanceolatis fere basi fixis, albis. obovato-subtrigonum, squamulis nonnullis testaceis loricatum, srvro pyramidato-subtrigono, faciebus (гів igmatiea parva in vertice. соһаег‹ Crescit in peninsula Malaccensi, ibidem Rotang Бапаш dicta: Етап. Fernandez, Griffith. ICON. EXPL. Tab. 1 materno vaginali, quod arte est аре Fig. 1. Apex palmae, cum spadice рагейого, magn. triplo imminuta. Vides spadicem egressum juxta caudicem ulterius productum е folio — 1. Pars ament inferior. 2. Flos anto anthesin. 3. Corolla. 4. Corolla арена, cum staminibus quatuor circa pistilli rudimentum, seorsim a facie. 6. Раши rulimentum. 7. Pars rhacheos amenti, derasis plerisque foribus. In vertice bracteas villo bracteolarum partim persistente cinclas et corollis, vides. Omnia varia magnitudine aucta. Tab. Z. XIII. labes inlorescentine ichnographiam, cujus explicationem vides Introd. p. CXVIII. calyces, delaps 2. KORTHALSIA RIGIDA, Blume Rumphia И. p. 161. t. 151.: in Sumatra Praetorio, in Borneo Korthalsio lecta, valde ай, potest distingui: pinnis brevius petiolulatis, parte cuneata ratione anticae minus elongata, subtus concoloribus пес glaucescentibus, spathellis vacui mtorum paucioribus, calyce masculo fere dimidiam corollam aequante. а praecedente specie, се basi a 3. KORTHALSIA SCAPHIGERA, Griff. in litt. 1845. (sub Calamosago wallichiaefolio in Calc. Journ. V р. 24): vagina cylindracea et ocrea mazima scaphoidea (Tab. Z. vtt. fig. 11. ит. 1V.) introrsum fissa aculeolis rectius- culis sparsis, petiolo longo rhachin subaequante rhachique parce aculeolis reduncis; pinnis inaequaliter. trapezoideis cunea- tis, antrorsum cuspidatis et inaequaliter. duplicato - denticulatis , crasso- membranaceis, subtus glaucis; spadice duplicato- ramoso inermi; amentis (5— 6" )in pedicello bispathellato е spathis oblique truncatis appressis crassiusculis viz exserto vil- losis, squamis margine scariosis. Crescit in peninsula Malaccensi prope Kussan, unde nomine Rotang Simote (alias Daemonoropi verticil- lari dato) allata est: Griffith, qui nomen prius inditum mutandum esse, litteris monuit. 1. KORTHALSIA LACINIOSA, Griff. 1. c. p. 23. sub Calamosago: vaginis —, petiolis —; rhachi parce aculeis reduncis; pinnis petiolulatis subaequaliter (rhombeo-) trapezoideis acuminatis multinereis, marginibus anticis longe et acute duplicato-dentatis ; spadice (foem.) duplicato -ramoso, inermi, amentis (2— 3") in pedicello (bispathellato) e spathis dorso acuminatis laxiusculis subcoriaceis exerto villosis; calyce (foem.) corolla subquadruplo breviore; fructu globoso vertice acuto, orthostichis sub- 15. Crescit in syleis maritimis insularum Archipelagi Mergui, secundum oras Tenasserim: ubi Griffith Martio legit. 5. KORTHALSIA ROBUSTA, Blume Rumphia И. р. 110. t. %.B.: vaginis elongatis subinermibus, ocrea longa oblique truncata Мис acuminata, petiolo rhackin subaequante, rhachi cirroque parce redunco-aculeatis; pinnis subaequaliter trapezoideis acuminatis, antice duplicato -spinuloso -dentatis; amentis foem. cylindricis rectis rigidis (8") glabriusculis. — Tab. 112. fig. ги. Crescit in sylvis montanis udis Jarae, е. g. in M. Bubur, prov. Buitenzorg: Kuhl; prope fluvium Dusson in Bor- neo, illic nomine Ahas dicta: Korthals; in mediterraneis prov. Padang Sumatrae: Praetorius. ICON. EXPL. Tab. 172. Fig. Ш. (o Віко), 1. Flos foer in centro stylo perforatao, limbo corollae abscisso. 6. Pi (m.m el 2, ш.а. 3, Меш calyce demo. 4. Sectio verticalis floris, uti sequentes figurae magis а. m grossifcatum calyce cinctum, 7. Mem, calyce депо. 8. Alterum pistilum, ver- 5. Bases staminum connata, ter persectum, magis auctum. 6. KORTHALSIA ROSTRATA: frondibus longe petiolatis; segmentis cuneato-oblongis cuspidatis membranaceis, subtus albidis, antice irregulariter spinuloso-denticulatis. Blume Rumphia II. p. 168. Crescit in insula Borneo ad fluvium Dusson: Müller. 1. KORTHALSIA DEBILIS: frondibus longe petiolatis (vagina parce aculeata, ocrea longa ore oblique truncata membranacea); segmentis cuneato-lanceolatis aut rhombeis acuminatis. membranaceis, subtus albidis, antice irregulariter. dentatis. Blume 1. c. p. 169. t. =. А. In insulae Sumatrae prov. Padang, locis montuosis: Korthals. 8. KORTHALSIA ZIPPELII: frondibus breviuscule petiolatis, segmentis (subsessilibus) cuneato-oblongis acutis vel acuminatis corinceis subtus alutaceis antice duplicato-spinuloso-dentatis, vaginarum ocreis dense setoso-aculeatis. Blume Rumphia II. p. Vil. t. 130. fig. 2., nomine Ceratolobi. occidentalis Guineae Novae in pago Lobo a d. Zippelio reperta et Ceratolobus plica- 9. KORTHALSIA ANGUSTIFOLIA: frondibus breviuscule petiolatis, segmentis distincte petiolulatis cuneato-lan- ceolatis acuminalissimis subcoriaceis, subtus ochroleucis, antice argute duplicato-dentatis, vaginarum ocreis subinermibus. Blume 1. c. p. 112 In sylvis insulae Borneo circa fluvium изо Korthals et Müller. 106 УП GRIFFITH. in EUGEISSO А. I History V. 1845. p. 101 ша Journal of DIOECA. Srapix terminalis elongatus, contraeto-thyrsoideus, кратшя pluri vii ramulos terminantes, spathellis numerosis in anthodi Сопол. profunde tripartita, laciniis linearibus aestivati brevia, aytuenae elongato-lineares basi fixae. Кортмехтом pistilli penicilla оба me adnata). Ovanıum incomplete triloculare, ovuLıs solitariis erectis duobus aborientibus. ті lia. Fructus ovatus, rostrat ospermus, endo pura, lori Seen sulcis sex verticalilus sexlobum. Аломех corneu FILAMENTA ista vertice (GRIEF), a inde TAMI: m ATA tria ses ammillatus, пи Empnyo basil Palma multiceps, CAUDICIBUS abbreriatis monocarpaeis. Fnoxors magnae, ragina et rhachi dorso aculeis crebris sparsis, pinnatae, pinnis acuminatis reduplicatis. Srapıx maguus , erectus, sparnıs priorum ordinum aculeatis, inferiori- Фив breviter cirratis; spathellis inermibus floribusque fructibusque magnis fuscis. Loricae squamae castaneae uumerosar. 1. EUGEISSONA TRISTIS BUGEISSONA TRISTIS, Grilit in Cale. Journ. V. 1845. p. 101. . Tab. 179. 180. et Tab. Z. NIV. есіле. crebris i teres, Час, vegetae patentes, intimae teres erassitie poll., i aculei e ubulatis spadiceis, elastieis, 1 — 2-poll. sursum minoribus. Rhachis ba ialis, antice inermis. Pinnae distantia 1-—2 poll. ае, йпае et summae incares, acuminatae, nervo superne aculeato. Sranıx terminalis, frondibus fere duplo brevior, erectus, vaginatus basi frondibus depauperatis, sursum in spathas div. 7, mutatis. Sraruar 18 ~ 20, tubulosae; uspidatae, imae 1/,— 2 ped., summae 3-, 2-, 1-poll., a de миз levigatae testaceae. Rami e spathis thyrsum contractum sistunt, imi div. Y et '/, spathiferi et ramulosi, 7-, , 2-Mori, superiores simpliciores, div. др spathis ordinum derivatorum decrescentibus et truncatis. Spathellae 14—15, amplectentes, anthodii specie arcte im- brieatae, pedunculum et florem solitarium obvolventes, coriaceae, pallide- intus purpurascenti-fuscae nitidae et rugulosae, nervosae; imac minores, versus axem bi ае; mediae ovatae et oblongae ecarinatae; superiores 3— 4 intra praece- dentes tenuiores, summa flo ова sursum ampliata oblique truncata. Front MASC. est catyx scyphoideus, trifidus, laciniis erectis acutis, , sinubus rotundatis. Conorzar sesquipollicaris petata basi connata ad calycis » coriacea, apice pungente, rosco-rufula, in alabastro extus fusco-pulverulenta, ташха е thoro, 12 numeravi, GRIFF. Епамехта compresso- . Pistilli нсогмехгом nullum. Frones FOEM. in spadice simili vero excolitur, ex axilla „ coriaceus, fuscus, nervis Cuespes multiceps densus. Епохоев numerosac, 15 Vagina et petiolus 7—10-ped., basi sulcatus, infra rhacl —20-ped., extimae dorso et in Ішегі ‚ subconcim a intei margine convoluto-imbr se libera. АхтнЕНАЕ erectae, lincari-attenuatae, sagittat masculis majores. Fios in quovis axe vere terminalis depaupe spathellae penultimae prodit. Caryx 9 lin., tubulosus, ad */ dent robustioribus in dorsi apice convergentibus.. ConorrA profunde tripartita, tubi api , laciniis » intus sursum concavulis et sulcatis testaceo-roscis, apice trifaciali, aestivatione valvatis. dium Jaciniarum in carunculas tenues producta, Ovarium trigonum, squamulis niti- dis rufulis Joricatum, ovuLo solitario anatropo erecto in quovis loculo, teste inventore; втісмлтішіз ovatis, extus convexis, intus planis, margi pillosis erect Frucrus ovatus, abrupte et longe rostratus et ibi subtrigonus, vertice stigmatum residuis coronatus, 2/, poll. altus, inferne 1'⁄ latus, scabriusculus ob innumeras squamulas oblongas obtusas margine cre- nulatas lacerasve, castaneas aut dilutiores, vertici propiores plerumque obscuriores. Series difficilius definiuntur: 63, 95, infra medii 120, in basi 125 numeravi. Mesocarpium fibrosum. Endoca osum, uniloculare, dissepimentis 6 incompletis, 3 veris, 3 spuriis, ad medium septatum. Semen ovatum, obtusum, sulcis profundis sexlobum, resra violaceo- fusca, ALBUMEN aequabile, corneum, sulcis substantia endocarpii fusca repletis. Емвихо basilaris, coni linearibus. acuti Crescit frequens in syleis collium. prope Ching in peninsula Malaccensi: Griff Lewes, Gaudichaud. Dicitur malaice Bertam. Frondium usus ad tegenda tuguria. ith, nec non in insula Pinang: ICON. EXPL. Tab. 179. Fig. 1. Spalix fructifer, magn. ler imminuta. И. Ramus fructifer ox inferioribus, maga. paullo dimin. ШІ. Spadicis masculi nondum eMorescentis ramus, ex inferioribus, magn. natur. IV. Totus spadix masculus anto anthesin, magn. ter imminuta. ‘Tub. 180. Fig. L Rami spadicis masculi nondum evoluti pars, vertcalier dissecta, m. n. 1. Apex gemmae floralis novellae, resectis spathllis, practer tres in vertice positas circa loris alabastrum arcte convolulas. Flos e medulloso apice emergens, specie terminalis, lateralis est, juxta apicem axis dentiformem, m. a, 2. Mem cor- pus, m. n., axe abortivo in ipsa face ionis conspicuo. 3. Spathella calycem amplectens, a dorso, et 4. eadem a facio, im. а. — 5, Calyx cum spathella sua a dorso, e ramulo fig. 1. depromtus. 6. Calyx, decerpta эриһейа. 7. Corolla е uli calyce sumta. 8. Alius ramuli alabastram. Omnia m. n. — 9. Complexus що. 10. Stamen separatum a facio ot 11. в dorso valde aucta. — 12. Pelalum stamina aliquot amplectens. 13. Flos ante anthesin cum duabus sp visus. 14. ldem a dorso penultimac. O. m. s. — I. Flos foemimeus. 1. Ramulus triflorus, resecis 2 floribus. 2. Flos verlulier dissectus, exemplo pistillo. Vides duo petala cum carunculis. 3. Flos pariter cum pistilo регвесия. 4. Alabastrum intra spathellom. 5. Мей a facie opposita, ubi verus axis apex verlicaliter erigitur specie Tigulae complanatao linearis inter margines spalhellae penullimae; quo probatur, forem evolutum non esse revera terminalem, sed hteralem ex axilla hujus spalhelae penul- тие. 6. Flos ante expansionem. 7. Spathella репин, ullinm et Doris terminalis rudimentum et calycem involvens, 8. 9. Calycis icones. 10. Calyx, reflexo utroque margine spalhelae penullinae, et теведо axe principali, qui ad 11. separatim exhibetur. 12. 13. Alii modi, quo calyx spethelis вто. viu. 14. Petalum ex alabastro. Omnia magn. n. — 19. 16. Corollae sub anthesi cum pistilo. 17. Pistillum intra duo petala. 18. Райца. 19. Idem verücalier dissectum. 20, Fructus in corolla, a basi, 21. Fructus pars superior. 22. Fructus medio vericalter persectas, 23. Alius exemto semine. 24. Alius decoriclus, transverse sectus, 25. Sectio transversa per fructum integrum. 28. Parietum fructus pars basilaris, fibris basilaribus in disepimenta incompleta et spuria decurrentibus. 27. Basis seminis, quam fibrae intrant. 23, Semen exemtum a latere et 30. a basi, O. m. n. 29. Embryo nonnihil auctus. — Tab. 7. XIV. Ichnographia phyllotaxeos Eugeissonae; explicatur in Introd. p. СХУШ. aminum е flore nondum evo- summas spathellas variae 213 ҮШ. ROTTBOELL in Nye Samling af det К. danske Videnskab 8 L p. 193. t 4. ENDL. Gen. п. 1742. — Sacus RUMPH. Amb. ROXB. Fl. Ind. Ш. p. 023. MEISN. С И ОЙ УЬ . 1. KOENIG, Annals of Botany И. р. 146. t. 86. 120 — 128. У. po 18. mphi Jour POLYGAMO-MONOECA in eodem altero (mase.) antheris opulentio cteola (spathellula) compressa сири STAMINA SeX, FILAMENTIS carpidiis plus minus diserei MONOECA (aut rectius, ob alterius sexus in quovis fore depres spatuis pluribus incompletis vaginato. Frores in amentis teret bus, sterili, altero (foem.) fertili, aut solitarii intra bracteam squamaeformem, b lari, dense villoso-barbata стей. Carxx semitrifidus aut tridentatus. Cono inferne in membi is, antuenis dorso affixis, subsagittatis. Rubin FOEM. Олом subtriloculare, ovuLis ere natropis, sryuis et STIGNATmUS tribus, in pyramidem connatis. UncroLus staminum perigynu ibus aut nullis. Bacca carne exsucca aut succulenta, squamis retrorsis loricata, abortu unilocularis et monosperma. ALBUMEN ruminatum rariusve aequabile. Емивуо dorsalis (supra fossam umbilicale SPADICE NTU: Cavex cylindricus, crassus, mediocris aut elatus, in inferiore parte irregulariter annulatus, in superiore fron- dium basibus persistentibus auctus; basi vulgo stolonifer; ligno pallido non crasso el medulla copiosa amylacca fibris inter- texta structus. FRONDES omnes terminales, robustae, amplae, pinnatae, petiolis validis, saepe aculeis. crebris rectis егінге armatis; pinnis linearibus acuminatis, reduplicatis, margiue et costa media saepe setosis, SPADICES magni, perennentes, aul. in Seetione I. monocarpaea, SAGO, solitarius in vertice caudicis, aut in Sectione И. polycarpaca, PIGAFETTA Bl, laterales et ex alis frondium. penduli; decomposito-distiche-ramosi е SPATHIS con menta ter tia, densa, continua, nec ob spathellas perfoliatas quasi articulata. Frones exigui, e Jlavo-rufescentes, primum squamis et spathellulis earumque villo plane tecti jaceis. tubulosis apertis Baccan nitidae, fuscae aut lutescentes, triennio malurari dicuntur. s rilidus. Semen caudice mediocri crasso; frondibus arrectis; spadice terminali ampli tio 1. Sacus: Calyx cyathifor ntra carnem siccam, albumine ruminato. — Palmae monocarpacac, imo divaricato. — Il. Picarerta BL: Calyx cupularis, obiter trifidus i. — Palmae polycarpacae, caudice procero; frondibus patentibus; vel tridentatus. Semen intra Е spadicibus lateralibus pendulis. 1. METROXYLON ВОМРНИ. та. 102. et 15 M. (SAGUS): candice crasso mediocri; frondibus erectiusculis; petiolis. rhachibusque aculeatis, aculeis sparsis vel confluentibus. (unguicularibus, pollicaribus et longioribus); spadice erecto, spathis aculeatis; baccis subglobo que depressis, orthostichis 11, 18. is utrin- SAGUS GENUINA, Ri Amb. L p. 75. t. 17. 18. excl. Sagu duri-rottang. Bl. Rumphia IL. p. 150. — Zagoe-Boom, Valent. ‘Amb. IIL, p. 175. Houtt Nat. Hist. IL 1. p. 283. Giseke Lin. Prael р. 93. excl, таги. Clus. Exot. IL р. 25. f. Ш, fructus. Hamilton С. Werner Soc. V. р. 319. — 84608 SPINOSUS (Lapia-tuni Rumph.) Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 23. RUMPHIL, Willd. Spec. Plant. IV. p. 404. n. 2. Poi Enc. Suppl. V. p. 13. Roxb. 1. c. m. 2. (excl. syn.) за Lan Palma sobole saepe longe prorepente caespitosa, di 25—30 ped. altum, 2 crassum, tum со citius increscentei crasso, medulla spongiosa albicante. Froxpes 20 ped. et ultra longa pedali sursum dorso valde convexi, ventre profunde suleati, dense is ,—1Y poll. subulatis fuscis transverse seriatis sparsisve. Color petioli e fusco et rufo in viridem vergens. Rhachis inferne convexa, supero bicanalicu- lata et in parte antica bifacialis, passim tomento lepidoto fusco, deterendo. Pinnae lincari-lanceolatne, acumi longitudine 2—4-pedali, latitudine unius ad nonnullorum pollicum, anticae interdum confluentes, saturate et obscure viri so setos: pix postquam arbor adolevit et petioli, amissis plerisque prodit primo arcte compactis spathis, specie cornu attenuati, dein amplis: is secundariis 18—12-poll. longis. Seatac primi et secundi e, tubulosae, ore oblique trunca sis nigricantibus surrectis armatae, distiche ramigerac. Ramuli amentiferi crassitie digiti minoris, teretiusculi, eo ta latere, quo juli erumpunt, sulco lato impressi, cujus anguli villo denso ochraceo, tand aneo, sunt adspersi. Amenta cylindrica, 2// poll. longa, digitum minimum crassa, dense compa braeteolis intra villum dei n fulvum flores solitarios (vel geminos?) foventibu Bracteae suborbiculares vel transverse ellipticae, 1%, lin. altae, coi rvis ereberrimis medio con- vergentibus percursae, convexulae , , intus nitida, phyllotaxi га, ,, sunt dispositae. Brac- teolae (де, campanulatae, compressae, in latere inferiore nonn i ibique membrana teneriore conflatae, densissimo stipatae sunt tomento stricto nitido pulvinato-compacto, fulvo, ex utri в constante, atque in orificio ejusdem ope cristatae apparent. Haud ita raro ob summ: bracteolae teneritatem accidit, ut in partes duas naviculares d о, uti omnibus his palmis spathelligeris solemne inter bracteas earumque tomentum omnino delitescentes, sensimque inde prod. lin. longi, rubello-fu duli, subcoriacei. Caryx campanulatus, trifidus, laci Conor ultra medium trifida, laciniis oblongo-ovatis, versus apicem nonnihil incras sum vergente praeditis, extus laevigatis nitidis, intus longitudinaliter striatulis et obscurioribus. In pluri ntur antheris fertilibus donata, attamen pistillo, quod revera adest, haud rite evolvendo: MASCULOS diceres. His stata sex, lon- dine corollae, Ешамехта coalita in tubum subeylindricum inferne corollae adnatum, superne libera subulata et 107 frutescens et aculeis horrens, postremo cAUDICEM sistit , cylindraceum, phyllulis cicatricatum, ligno sesquipollicem , erectiusculac. Petioli e vagina coriacea tri- i acu n veri erectus, tandem depend, is compre e bracteis e ares obtusiuseulas utraque extremita orolla paullo m squ carens. Эту oni, longitudine ovarii ata. In aliis floribus FOEMINEIS втазиза: инк theris. Рктилом i poll. te leviter biloba dorso affixas gerent пиз, fruetum поп evolvendun Ovarium brey lis testaceo-flavescentibus margine crenulatis loricatum, quantun comn et tandem Sricmara tria in capi sexfidus, bas Intra staminum sime pedicel bum co » ovato eetis vidi, ovul um ovatum с dentibus sex an: crassius. Bacca depresso-globosa, diametro 1'/,- Squamae rhombeae, convexae, medio suleulo п grisco-fuscae, ipso margine eiliato-albido. Caro tudine globi selopetarii, rugulosum, TESTA tenui fusi s radios emittens. Exunvo sub albuminis vertice in depressione laterali, spongiosa, exsucca, albido -rufescens. srsusten durissimum albidum Crescit gregarium in insulis archipelagi indici, praesertim in illis regionibus, quibus Myristica officinalis et Caryo Plyllus aromatica natura sunt propriae: in Borneo insulae littore boreali et orientali, in Celebe, Butung, Zula -Mangola, Виго, Cerama, in Gilolo (teste jam Pigafetta, Viaggio edit. 1800. p. 141.): rarius in sundaicio, in Jara, ubi tjutjuk s. Sagu bubalina spinosa dicitur, non nisi cultum obvium. Malaice Sagu vel Lapia Tuni, Banda Romiho, én Ternate Huda, in Mindanao Libbie e. Labi, in Celebe, ubi ejus jam mentionem fecit Dampier Voy. L p. 310., Rambia e. Rambija vocatur. Solum caenosum et sabulosum humidum pracdiligit, uti pleraeque generis species; montes fugit: Rumphius, Reinwardt, Blume, Hugo Low, In Nova Guinea habitare, monent Lesson et Zippelius, in insula Vanicoro (lat. austr. 11° 40, long. or. a Par. 164 16) Forster el Lesson. Hace palma farinam (Sagu Manta) suppeditat, summae apud Indiae aquosae incolas utilitatis. Conferas de usu arboris Sagu Rumphium, me non Valentyn Amboin. Ш. p. 111. germanice in ejus ostind. Sendschr. p. 63. 1. с. p. 18. seq. et Craufurd Hist. of the Indian Archipelago 1. p. 383. Monendum, hujus speciei farinam, ab incolis lubenter usitatam, rarius ezportari, et in genere farinam Sagu Indis proprie dictis minus esse usitatam, quam illarum regionum Mahomelanis, ICON. EXPL. Tab. 102. Metroxylon Sagu verum sive Rumphit in regi xylo elato (Sago elsta Reinw.) depiclun. Tab. 139. 1. Apex rami jligeri, jalis quinque riis, extimo nondum evoluto e IL pars I 412. sectio transversa juli sub nes, uaque paulo sucta. 3. 4. Венев s, эрий ob utque I Bractola s. spathellula a tere inferiore, magis Tui penates escalas, T. Ejusdem calyx. 8 Corolla aperta, com staminibus. 9 Реан, cum tribus flamcalis 10, Awiroceium in coroll еа 11. Кыш терін aa Blum cam, 42, iem pallium, |а йер disci, си ovar musas, orulo carenti. 40, Отанын а vere, Ld Se interiore. 15. Floris foeminei pars, cum ovario [eril ei duobus Палещв ninia. Om confectam et 17. 18. squama lorica fructus ab маре lere via, magnitudine tara Kirey Keboh e. vera Sagus, in provincias Menado, in parte insulae Celebes borealizorientali, una cum Metro- dia полем, m. n. 1. Г. Sectio transverse juli ant anl те visa, aneta. оошо ovarii a facie varia magnitudine aueta — 16. Fructus maturus; secundum iconem in India 2. METROXYLON LABVE (SAGUS): caudice mediocri, imo elato; frondibus erectiusculis, petiolis. aculeatia (Griff), pinnis linearibus longe acuminatis, nereo passim paleaceo; spadice erecto, inerm Soribus geminis, altero mas- culo altero hermaphrodito; baccis subturbinato-globosis stylo mucronatis, squamis margine ciliatis (Griff.). METROXYLON SAGUS, Rottb, in Nye g af det К. Danske Videnskab Selfkabs Skrifter. IL. 1783. p. 527. t. 1. Car. К in Konig et Sims Annals of Botany I. p. 195. t. 4. et ob си. Rottboell SAGUS RUMPHII, Ait. Hort. Kew. ed. 2. V. р. 281. — SAGUS KONIGII, Gri Lin Cale. Journ. У. p. 19. CAUDEX 25, i frondium irregu е Palmae 40 ре les altus, cylindricus, rectus, diametro int varibus et oblongis, tamquam с dum bipedali. Superficies albido- ibus fasciculorum. Basis vaginans abiens. ае oppositae, lincari-oblongae, in acun obsessae continuatis, ibidem paleis distanti m longitudi surrecti, progrediente mat spadicis teretes, basi nes secundari vexum supra concavum, tae, aut leviter falcatae, мет is, deorsu igitur, basi divisus in ramos 5 vel 6, singulos 6 et plures pedes eli super folia. crassitie decrescentes, spatiis 14 ad 18 alternat omnino obvolventes, sunt сопасе pedalis vel spithamacae, superiores m ngos, qui primum т patent, Ram teae, per spiram digestae, horizontales, mem- to altero masculo Caurx monophyllus, corolla brevior, divisus in lobos tres ovatos rotundatos COROLLA monopetala, ba › ferruginea, strne- eo-dilatata Ovario ANTHERAE 0 пз, quorum antherae wveseentiby quans, q ond, subcordatac, apice obtusiusculo, biloculares, Па minores, ovatum, dense deorsum imbricatum squamı iosis, rhombeis, superne |, is, longit = Faucrus huj a, Malace regione, е sem ptio secundum descriptiones ROTTBOELLIL et Car. Kt phytophylacio Banksiano asservatum nobis exhibuit ill. m Crescit in humo pingui humidiusculo, loc бат J. С. König. Prope Malaccam coli et frequentissime. inveniri inter urbem et Ayer Punnus, in loco qui ab ipsa palma Rumb nomen habeat: Griffith. Verisimiliter haec species quoque in Borneo orientali et meridionali, nec non in aliis Indiae aquosae insulis, provenit. Usus idem ac praecedentis. depressis in peninsula Malaccensi et in тесно ADNOTATIO. Sagum suum Kónigió petiolis gaudere » diserte prodit € vix semine Br ione certus s ciei, collatis s cl. BLUME d. phrodito aut bubalino cl. HASSKARL, quam b. JACK tur et flores ). Equidem que sp. herma- » judico. lamorum more aculeatis ШЕРТИ 1. с. p. 20. Huic vero frondes. ajores a JACKIO indicantur, id quod vix de bene evolutis valere а KOENIGIO et a GRIFFITHIO descr e dife (p. 148) habet et iis, quae de Metrozylo s 1844. edito p. 65., hane ul рев malaccens a stirpe malaccensi dive METROXYLON INERME (А bus, pinnis lineari IAGUS): candice mediocri (20 — 30); frondibus erectiusculis, petiolis inermi- us longe acuminatis in margine nereogue subtus setulosis (paleolis nullis); spadice inermi, flor bus geminis, omnibus hermaphroditis ; fructibus globosis, vertice depresso stylo coronatis, orthostichis squamarum sub-22. SAGUS LAEVIS, Rumph. Amb. L p. 76. п. 4. 84608 GENUINA, va Ord. Nat. p. 94. Нони. Nat. Hist. IL 1. p. 290. — Arbor arthophora, quarta Lappia Molat. У; 'amgerende ура, Wurmb. in Batav. Verh. ed. 2. Ш. p. 289. SAGUS INERMIS, Roxb. Flo IL. р. 623. — 84608 ВОМРНИ (hand Willd.) Blume olim in litt. et in Rumphiae 54603 LAEVIS, Jack. Mala n Hook. Compan. Bot. Mag. 1. р. 266. Blume 1. e. p. 147. Crescit passim. рег Indiam aquosam, humo pingui. et wrida gaudens, attamen longius а littore maris in medite ranea recedens, declivia montium collesque praediligit; cultura viv propagatur, licet farinam largiatur. expetitam et com- mercio longinquo frequenter. in Europam usque delatam similiter ac praecedentis speciei, In peninsula Malaccensi et in insula Sumatrae, quae optimum Sagu genus prope Siak oppidum producat, crescere, atque in insulis Poggy principalem incolis victum praebere, d. Jack auctor est. Rambia e. Rambija ibi pariter ac praecedentem speciem nominari, verisi- mile est. In Java quoque frequenter. occurrit, javano nomine Kurai, Kirey, Kiraj-Keboh 4. e. bubalina, in orientali insulae parte Bulun, Tran s. Tumbulun, Batavis quoque bovenlandsche Nipa, 4. е. montana Nipa, dicitw Rumphius, Reinwardt, Blume, Hasskarl. In Siam, Borneo orientali et meridionali nec non in. Celebe provenit, in Moluceis autem raro. agu-Parampuan, agu-Papeda, amboinice Lapia-Molat dicis Rumphius. 8. non spinosa, foliolis longe acuminatis, Giseke Prael. н. Ind. litt. p. 437. — t 86. 126. 127. i. e. foemina, subinde 4. METROXYLON LONGISPINUM (SAGUS): candice mediocri graciliore; petiolorum aculeis raris longissi- ctibus magnitudine et forma ovi gallinacei, basi depressi SAGUS LONGISPINA, Rumph. Amb. 1. p. 3. et Blume in litt. et in Rumphia IL p. 154. Hamilton, Commentar. in Herb. Amb. in Mem. Werner. Soc, V. p. 320. (spha na). — SAGUS GENUINA, var. y. longispina, Giseke 1. c. p. 94. — 84678 FARINIFERA, Poir. in Lam. Encycl. VI. p. 394. et Rottb. Crescit in Amboinae insulae utraque parte: in peninsula orientali sive Leytimor Lap sive Hitu Macanalo аш Macanalum dicitur. Vilissima ejus farina omnium specierum habetur: Rumphius. excl. Gaert Масапаги, in occidentali 5. METROXYLON MICRACANTHUM (SAGUS): caudice mediocri crasso; petiolorum aculeis brevibus densis crassis; fructibus parvulis (globulo sclopeti aliquanto majoribus) subglobosis, dilute fuscis. Bl. SAGUS MICRACANTHA, Blume Rumphia IL. p.153. n. 3, ubi 84608 GENUINA Lab nat. deli . 1. ined. a Turpin in Dict. Se. spectare Crescit in Ceramae peninsula Huamohela, in Amboina vero ignota, Malaice Sagu-Duri-Rottang, amboinice Lapia-Luli-Uwe dicitur, teste Rumphio, 1. с. p. 15. sub n. 1. 6. METROXYLON SYL (globulo sclopeti sane majoribus) subglobosis utrinque depresso-plani 4 SYLVESTRIS, Rumph. 1. с. n. 2. Blume in litt. et in Rumphia 1. с. n. 4. AG VUINA, 21.6. Wilde Sagoo, Houtt. Nat. Hist. II. 1. p. 289. Differt а М. Rumphit spadici bus et brev a teralibus obtectis, nt uvarum ESTRE (SAGUS): caudice elato petiolorum aculeis brevibus densis setosis; fructibus. cuis. Bl. В. fructu. perforato € mo arrectis, longioribus et (a ut facile perfilari possit. us patentibus, i fere perforatum , imum in Amboina. Amboinice: Lapia ihur s. Lapia ihul: Rumphius. ‘requentissimum in peninsula Cerama, raris METROXYLON FILARE (PIGAFETTA): candice elato laerigato annulato; frondibus erecto -patulis з petiolis seriebus distantibus aculeorum setiformium, pinnis longe aristatis trinerviis, margine nercisque crebre setosis; spadicibus lateralibus decomposito-paniculatis pendulis, amentis gracilibus pedunculis emersis; baccis parvis ellipsoideis squalide albes- centibus, squamarum orthostichis 13 — 155 nucleo anguloso Мис foveolato. SAGUS FILARIS, Rumph. Amb. L p. $4. t. 19. excepta arbore Wanga. Giseke Lin. Pras pro di e habet. Blume in litteris et in Rumphia II. p. 154. t. 128. SAGUS MICROCARPA et MICROSPERMA, Zipp. Cfr. Bydr. tot de nat. Wetensch. V. p. 178. Habitat in magna Cerama, et plurimum in pago Tanuno et in Ceramae рада australi Вташеег, in insulis Xulla et in Виго plaga inter Boream et Eurum sita, Non in declivibus ac coenosis, uti praecedentes. species, sed in montibus po- tius et altioribus. collibus degit. Lapia abbal Amboinenses nominant, Ceramenses Hakur et Weul, Xullaénses Kabuho, 108 Ord. natur. p. 94. Han 216 Ulialenses Bulillo. E folis fila praeparantur ad terenda vestimenta, quem ad usum juniora folia sumenda sunt, ante- quam aperiantur, quaeque matutino ampulantur tempore, quum arbor optime adscendi potest; meridiano enim tempore spinae. sunt firmiores el acutius pungunt, hincque incolae dicunt, spinas matutino dormire tempore (1), he e. plane caulibus. accumbere, per diem autem elevari, Rumphius l, l In Novae Guineae pago Lobo ibi dictum Saowa vel Wawoie: legit Zippelius. 8. METROXYLON ELATUM (PIGAFETTA): candice elato; frondibus patenti-cernuis, petiolis crebro setosis, setis longis spinescentibus; spadicibus lateralibus duplicato-ramosis реніші; fructibus globosis, globulo sclopeti minoribus; squamis albidis margine sphacelatis , orthostichis 11 — 12, seminis depresso-globosi albumine solido. mpe sola Arbor Manga in Celebe orientali crescens. ula nostra 102. ropetitam. — Blume 1. e. р. SAGUS FILARIS, Rumph. Am 84608 ELATA, Reinw. in li p. 85, ex parte, Palma elega setis longis, in a metr- ALBUMEN corne i, longi latae, intus сагповае. Caro alba, aus is, subrotundus. REINWARDT. Frequens. in sylvis aliisque plagis Celebes prope Lotta, Tomahon: Reinwardt; in pago partis hujus insulae orien- talis Tambocco, Wanga sire Calappa-Wanga celebice: Rumphius. т setosi е sphac Eunnvo 1 m, durissimu КАР НТ COMMERSON эз. PALIS. BEAUV. Fl. Owar. Ben. p. 75. t. 44. 45. 46. — Sacus GAERT! t Sem. Lp. 27. t. 10. £ 1. IL p. 186. 1.120. f. 3. JACQ. Fragm. p. 7. 6 4. LAM. Ш. 771. MART. Palm. bras. 53. t. 45 —48. ENDL. Gen. n. 1741. (quoad char. fruetif) MEISN. Gen. p. 354. (205.) sectio pos — Метвохиох LIN. Ge edit. SPRENG. p. 283. n. 1409. MONOECA in eodem spadice. Srapix absque БРАТИА communi, pluribus incompletis vaginatus. Frones in spicis sive amentis compressis, distichi, solitarii e bractea (spathella) cyathiformi perfoliata, bracteola (spathellula) campanulata versus axem plana bicarinata nuda cincti. Caryx nulatus, truncatus, subtridenticulatus. MASC. Сопота tripetala, SrAwiNA sex ad duodecim, FiLamesris subliberis compressis, AxrmEmis linearibus, erectis. Ралямехтим pistilli nullum. РОЕМ. Conorza campanulato-infundibuliformis, sen Unceonvs staminum perigynus, in FILAMENTA desinens, asrueris minimis cordatis effoetis. Ovarium triloeulare, sriemarınus tribus sessilibus, tandem connatis. Bacca squamis retrorsis loricata, abortu unilocularis et monosperma, ArmwEN ruminatum. Емвихо dorsalis, super fossa umbilical , pinnatae. Pinnae Habitus incomptus. Сасрех mediocris, crassus, irregulariter annulatus. Енохрев magna costa el margine spinulosae. Sravices maximi, laterales, perennantes, ceranoideo-ramosi. Пат? е sraruts coriaceis distichis distiche prodeuntes. Frores roseo-fusci, sicci, coriacei, in ramulis в. julis compressis atque оре spathel- larum perfoliatarum singulos flores obrallantium quasi articulatis. Влссле olieaceo- fuscae aut cinnamomeae nitidae, nucleos durissinos intra carnem sicciusculam continentes. 1. RAPHIA TAEDIGERA: caudice mediocri; baccis angusto- ellipticis obtusis cum mucrone, orthostichis 9 — 10 (Tab. Z. xxr. f. 1. 2.); squamis conveziusculis subrirescenti-oliraceis, ad marginem inferiorem patulum et subfimbriatum fuscis; nucleo lineari-elliptico utrinque obtuso. 54608 TAEDIGERA оре Crescit in Brasilia amazonica. mostri p. 54. t. 2. RAPHIA VINIFERA: caudice mediocri baccis lineari-ollongis acutiusculis mucronatis , orthostichis 9, squamis conveziusculis, sulco latiusculo, pallide castaneis, ad marginem inferiorem subpatudum fimbriatum lato- fuscis; nucleo ob- longo utrinque aut vertice acuto. Palma Pinus, Lobel Advers. p. 450. (e. icone partis spadieis fructiferi), Dalech. Hist. p. 1832. (e. icone repetita), Chabraeus р. 37. Palma vinifera, Nieremb. Hist, nat. с. 116. p. 333. — Peregrinus fructus squamosus primus, Clus. Exot. p. 24. (icon sa). — Erotici fructus aut arboris ramus cum fructibus squamosis, Сив. Cur. post. p. 43. 44. (icon fructuum et . — Avellanae indicae genus oblongum, Сив. in Gare. Arom. с. 25. (ie. nuclei) C. Bauh. Pin. p.510. n. ХИ. — Palma Pinus s. conifera, J. Bauh. Hist, 1. 1.3. с. 202. p.398. Ge. partis spadicis fructiferi et c. 203. ic. nuclei repet.) — Palma coni- fera ez Guinea, С. Banh P. 510. 1. IL et Ш. Tabernaemont. edit. 1687. p. 1383. Johnst. Dendrol. edit. 1768. 1. p. 158. m. 1. П. Ш. t. 48. (ie. fructus repet.) 1. 46. fig. - (е. nuclei repet.) Pluk Almag. p. 278. 1. Rai. Hist. ll. p- 1074. — Palma squamoso fructu, C. Bauh. Pi Ind. p. 227. — Yecotl, Grew. Mus. p. 200. RAPHIA VINIFERA, Palis. Bean е Benin. 1. p.76. t 44. f. 1. et 1. 45. 46. SAGUS PALMA PINUS, Gt Ord. natur. p. 93. n. 1. SAGUS VINIFERA, La , е Gärtn.). Pers Enchir. IL p. 562. 54608 БАРША, P р. 404, METROXYLON Y p. 510. n. in Desvaux Journ. Bot, II. 1809. p. Fruct. Sem. 1. p. 27. t. 40. Г. 1. Encycl. Suppl. V. p. 13. Шиви. Ш. p. Шакт. 1. с. — SAGUS RUFFIA, var. B., INIPERUM, Spreng. Syst. Veg. ll. p. 139. n. 2. Habitat in Guinea, locis depressis udiusculis; in Sierra Leone: Winterbottom, Afzelius; in Oware et Benin ad fluviorum maritimorum ripas: Palisot Beauvois; ad fluvium Zaire vel Congo: Christ. Smith, Lockhart. Haec species vinum largitur, quod incolae Bourdon vocant, - Cfr. Mart. in Münchn. gel. Anzeig. 1839. n. 253. 217 3. RAPHIA RUFFIA: candice proceriore; baccis obovatis aut pyriformibus, vertice depressinsculo mucronatis, orthostichis 12— 15 (Tab. Z.xxrr. f. 8—5.), squamis valde convexis profunde sulcatis nitidissimis obscure castanci аш spadiceis , margine obscuriore appresso ciliatis, nucleo lato-ovato, Мис acuto. ВАРША LYCIOSA v. POLYMITA, Palmier de Madagascar, dont on fait les pagnes, Commers, Palma RAPHIA PEDUNCULATA, Volumen Ms. t. 29, 30. Bot. IL p. 67. Flor. d'Oware et de Benin. L p. 78. t. 44. £ 2. et t. 46. f. 2. t4. га ld. Spec. plant. IV. p. 403. n. f. Pers. Enchir. IL p. 562. — Isles d'Afrique hue Canna textoria, vernacule Кайа Noronhae, eujus nomen уші. p. 2. ob SAGUS FARINIFERA, Егис. Sem. Ш. p. 186. t. 120. Г. 3. (col SAGUS PEDUNCULATA, Lam. Encycl. Suppl. V. p. 1 METROXYLON RUFFIA, Spreng. Syst. Veg. II. p. 139. 1, Pe fructu a Gärtnero depicto, excluso Sago longispina) п. з. Mustr. HI. p. 357. t. 771. £ 2. (а-в) 3. Crescit ia Madagoscaria: Commerson, Noronha, Boos, Aub. du Petit Thoxara, Neumann, ЫШЫ insulis Mascarenis: Bory de S. Vincent. ICON. EXPL. Tab. ® ҮШ. г. XVI. foris — Tab dics ramus secundi ordinis, f. XVI tertii ordinis, m. m. Cfr. Introd. р. CXLIX. — Tab. 7-ХҮШ. С XVL Diagramme XXL f. VI. 1. Pisllum juvenile, m. n. 2. Mem a. 3. ma seorsim valde a. 4. Sectio transversa pistili, ut imbricaionis squat modus appareat Haee, quae e LEPIDOCARYINARUM fi nilia pertraetavimus , à PINNATI IPRONDIA duo sequuntur FLADELI Хам А перата FRONDIA: LINN. Fil. Suppl. Plant. p. 70. LINN. 6 SCHREB. IL p. 779. п. 1702. Edit. SPRENG. p. 250. n. 1306. LAM. Encycl. Ш. y. 739. JUSS. Gen. p. 40., edit. USTERI p. 45. MART. Palm. bras. p. 41. t. 38—44. ENDL. Gen. n. 1743. MEISN. Gen. p. 95% (265) — Parmer BACHE п. Append. p. 103. POLYGAMO-DIOECA. Srapıx absque вратна completa, pluribus partialibus incompletis tubulosis vaginatus. Frores MASC. in amentis cylindricis, int n (non perfoliatam) gemini aut solitarii, cincti spathellulis decussatis, exteriore navieulari, interiore subdiphylla, subinde deficiente. Catxx cyathiformis, tridenticula- tus. Cororta tripetala, STAMINA sex, ANTHERIS erectis. RUDIMENTUN lum. HERMAPHR. aut rectius FOEM. cum rudimento; staminum, in amentis brevioribus pauci, vagi yathiformibus et singuli spathellula campanulata стей. Carxx campanulatus, tridentatus A semitrifida, la erectis. STAMINA SEX, FILA- mextıs complanatis, ахти cassis ovatis. Ovarwm trilo Sricma sessile, trilobum. Bacca monosperma, squamis тогы loricata. Semen rhaphe unilaterali vel semieireulari, chalaza verdeali mammillaeformi. Анвомвех aequabile, duro-corneum. Емввхо supra basin dorsalis, in rhaphe situs, eam extremitate peripherica spectans. ati spathellis ut trifidus. Cono lar Palmae elegantissimae. Cavnex elatus, columnaris, aut mediocris, laevigatus, inermis aut spinis conicis erin pentibus horridus. Frones flabeliformi-pinnatifidae, margine interdum spinulosae. SPADICES saepe peremuntrn inter frondes penduli, distiche ramosi, SPATIIS tubulosis coriaceis vaginati Amenta recta. Frores coriacei, rubello - fusci. Fnvervs strobiliformes , squamis loricae nitidis, carne tenui flavida. ADNOTATIO. motus erat. Е inversa et 48. 49. G 'ructus MAURITIAE FLEXUOSAE, q ist: Gujanae fructus elegantissimus, Clus. Exot. p. ucleus). — Fructus squamosus rel. C. Bauh. Pin. p. 51 repet.) — Cfr. diagra partial a in operis nostri p. 44. t 40, illustravimus, jam antiquioribus Botanicis cic. — Nur indica tessellata perelegans, J. Bauh. Hist. 1. р. 400. (bacca VL — Rai. Hist. 1674. Johnst. Dendrol. Edit. 1768. 1. p. 160. n. Ш. 2. ‘ab. Z.xi. fe 1. Introd, р. CXVIII jata inflorescen XL LEPIDOCARYUM MART. Palm. bras. p. 49. t. 45. 46. 47. LINN. бе POLYGAMO-DIOECA. Sranıx absque amentis compressis intra spathella amma inflorescentiae partialis Tab. 7, хуш, f. xxvi. et Introd. p. obiter tridenticulato. Conorza tripetala. STAMINA sex, ANTI HERMAPHR. aut rectius FOEM. cum rudimento stami atis brevioribus, solitarii intra spathellam eyathifor- mem cinetique spathellula campanulata. Caryx campanulatus, obiter tridentatus. Conouts tripartita. STAMINA Seh мемтав compressis, ANTIIERIS parvis cassis adnatis ovato-bilobis. Qvaniom triloculare. Srucmara tria sessilia, linearia, connata. Bacca monosperma, squamis retrorsis loricata. Semen rhaphe subeireulari Arsumex aequabile, corneum- Емввуо supra basin dorsalis, rhapheos situs, extremitate pe phe avers . SPRENG. p. 283. n. 1468, ENDL. Gen. п. 1744. MEISN. I. c. completa, par n cyathiformem (perfoliatam) gem incompletis vaginatus, Frores MASC. in , altero spathellula eyathiformi cineto. (Cir. уш. сахи.) Смлх campanulatus, ore truncato 8 oblongis dorso adnatis. Rvpimexrom рів nullum. LA- fin pheriea a rh Palmae humiles. Слив tenuis, obiter annulatus, vertice petiolorum basibus persistentibus vestitus. Froxnes Jla- belliformes, pinnis tandem fissis, margine setulosac. Sranices graciles, inter frondes patuli. Amenta mascula uti in Calamo interdum scorpioideo-reroluta. Frores subcoriacei, rubelli. Васслк rubro-fuscac. 109 FAMILIA TERTIA: BORASSINAE Pistillum constans carpidiis tribus, raro duobus (rarissime quatuor, jam ab initio in unum connatis, ideo triloculare, raro biloculare (rarissime quadriloculare). Ovula solitaria, adscendentia aut resupinata. Fructus aut drupaceus indivisus vel loba- tus, tripyrenus, raro mono — dipyrenus (rarissime tetrapyrenus), aut baccatus (Caryon) et abortu monospermus. Stamina hypogyna. ‚Flores diclines in spadicum ramis juliformibus sive amen tis, veolis coalitione squamarum concavarum cum rhachi ortis, sub anthesi emergen- tes. Spathae coriaceae vel sublignescentes, aut v. «gae incompletac et spadicis par- tes articulato-vaginantes aut basilares spadicesque omnino cooperientes, rarissime completa. г. iculato:fibrosa. Caudices aut grossi, eylindriei vel cocoidei, aut arun- dinacei. Frondes palmato-flabelliformes, pinnis induplicatis, aut pinnatae vel p nato-findendae, pinnis reduplicatis. immersi fo- n- Haec familia ulterius dividen in BORASSINAS VERAS sive FLAMELLIFRONDES, qua сіз composita, fructus drupacei, typo regulari ternario pyrenophori, et nETEROC aut pinnato-fissae, amenta squamis instructa altius cum connatis aut a sole monospermi. Posteriores forsan eodem jure inter Акесхая militant, frondes. p ibus, fructus saepi ime baceati et IT BORASSUS LINN. Gen. plant. edit. 1704. p. 571. Edit. SCHREB, II. p. 773. n. 1689. Edit. SPRENG. p. 70 р> 306. n. 1705. WURMB. Verh. Batav. isch. L р. 253. LAM. Encycl VI. p. 257. t. 808. ROXB. Coron Gen. n. 1746. MEISN. Gen. p. 357. (266) — Lowranus RUMPIL Amb. I. р. 45. t. 10. ADANS, Fam Pi SS. Gen. plant. p. 39. 3569. NECK. Elem. Ш. L p.50. 1.71. 72. ENDL. П. р. 25. GAERTN. Fruct. DIOECA. Sparx pluribus sparms incomple rum dense imbricatarum. emergentes. C. 8 vaginatus. MASC. Амвхта cylindrica, formata e е Frores bracteati intra foveam amenti dense aggregati, distiche ве Conorra tr а. STAMINA seX, FILAMENTIS ima ba: oalitione squama- і, inde anthesi des dente trifid connatis, Ariens sagittatis. ЕОЕМ. Amenta pauciora, minus dense squamata, FLones intra squamas (bracteas) amenti solitarii, bra ero 8 binis, quaternis aut pluribus primum omnino obvoluü. Carvx triphyllus et coRoLLA tripetala sibi arcte convoluto-imbrieati, Sramxa sex, Trauevris basi coalitis, ахтиешв ейрейв. Ovamum triloculare, raro bi — quadriloculare. Земит a, raro duo aut quatuor, sessilia. Daura sarco pio carnoso fibroso, tri AtnuMeN aequabile, cartilagine Tena aut m, demum го di — tetrapyrena. Рупехав lignosae, fibro- avum. EMBRYO verticalis, i зае, obcordatae, compressae. mae verticalem medium, га lobulum pyre- Cavpzx elatus, columnaris, annulato-cicatrisatus, ligno versus peripheriam duro wigricante, Froxpes omnes terminales, comam amplam constituentes, petiolis margine spinoso-serratis; laminis rotundatis, flabelliformibus , laci- mis tandem apice Ый. Spavices inter frondes emergentes, masculi ramosi, Joeminei minus divisi, SparwAE plures. transverso oblique apertae, coriaceae. Amenta mascula dense squamosa, flores pareulos rubello-flarescentes sensim sensinque eructantia. Dara magna, luteo-fusca, 1. BORASSUS FLABELLIFORMIS. Carimpana, Rheed. Hort. Malab. L 1.9. (Stirps foci Anthol. p. 150. — Palma coccifera malabar cap. IV. 1. et 2. — Palma indica Tal rel, 1 Amb. 1. p. 45. t 10. Hamilt. Commen quiorum auctorum synonym Tab. 108. 121. 102, Tab. Z.V. Fig. X. et Tab. Z.XV. Fig Ш. ) et Ampana i l. t. 10. (таве) Commel. Flor. Carimpana et Ampana, Mentzel Ind. p. 226. тайа. edit. 1696. p. 196. Ponted. excl. Synon.) t. 1. p. 1306. zeyl, p. 181. — Lontarus domestica, Ru aertn. Fruct. Sem. L p. 21. t 3. — (Plur feram spectant, quorum adduco Palma javanensis longissimo folio, Lontar, C. Bauh. Pin. p. 500. Ш, J. Bauh. Hist. 1 р. 373. Pluk, Almag. 276. Dendrol. edit. 1768. 1. p. 154. Ш. Rai. Hist. IL 1359. n. 5) BORASSUS FLABELLIFORMIS, Musa Clif, p. 12. Flor. zeyl. p. 395. Prael in Ord. matur. еди, Giseke р 85. ( Sloaneo). СЫЙ. ТҮ. 2. p. 800. Pers Enchir, IL. p. 622, Spreng. Syst. Veget. Ш. P. 905. Roxb. L p. 50. indie. Ш. p. 790. — Crawfurd. Hist. Ind. Archip. 1. р. 443. Ritter, Бі "bi plura geographica et oecon de hac palma invenies, Mem. Werner. Soc. У. р. 314. pariter ac ad Coryp 219 Ravix constans. radi ligno nigricante, introrsum m dricus, aut reetiu nat, is eylindrieis, digitum crassis, in molem densam compactis. Caunex s nigricantibus percursa, erectus, 30 -50, immo 100 pedes altus, cylin- conicus, quum mox supra radicem 2 pedes crassus superne sensim angustatus in pedis crassitiem desi tus, frondium cicatricibus haud ita profundis nigricantibus duris. Froxpes omnes terminales, in comam amplam spectabilem subglobosam conspirantes, 8—10 pedes longae. Petiolus basi lata vaginans, inferne convexus superne levi ter concavus, margine acuto atque dentibus duris corneis fuscis armatus, inter ipsam laminam promissus in rhachin inferne prominentem e triangulari basi; utrinque margine elevato eincta, angusto -acuminatan а fuscescens, oblique ad- see п in acumen promissa, versus marginem integrum aut repandum nigricans. Lamina sub- спо 4, 5 vel 6 pedum, constans laciniis 70— 80, immo pluribus, linearibus longe acuminatis, nonnihil conduplicatis, circa rhachin ita adnatis, ut nervi commissurales inferne obtusi ad rhacheos latera desinant, superne acuti in rhacheos superficie convergant. Laciniae profunde bifidae in lacinulas duas longissime acuminatas; su spithamas longae, sesquipollicem latae, lacinulis quam pars indivisa (computata parte quae cum vicinis coalui es 4—5 spithamas longae, unguem latae. Nervi laciniarum primarii robusti, inferne prominentes, secundarii plures, in sicca fronde pariter ac venae transv spicui. Fila tenuia fuscidula inter lacinias, tandem decidua. Color saturate viridis. Inflorescenti inter frondes erumpentes, 2— 3-pedales, subalternatim ramosi, instructi spathis 10—14, quarum infimae vacuae, 4—7 vero summae ramigerae. Sunt hae вратиле 1-1, pedem longae, tubulosae, oblique apertae atque in longum acumen triangulare productae, fibroso-coriacene, juniores tomento ferru- gineo adspersae. In inferiorum spatharum axillis interdum ramus aboriens continetur, spathis pariter vestitus, sed floribus destitutus. Rhachis spadicis teretiuscula, digitum et quod excedit crassa. Rami 4— $; singulus quisque e suae spathae gremio emersus, dorso convexus, ventre concavus, margine acutiusculus aut callo nitido irregulariter crenato obsessus, summo apice extenuatus in marginem tenuem, quasi spatham abortivam. In quovis ramo amenta 3 aut 2 sessilia, basi squa- mis vacuis circumdata, cylindrica aut leviter angulata, digitum pollicem crassa, sursum paullo attenuata, recta aut nonnihil flexuosa, undique tecta squamis phyllotaxi varia (div. 9, Удо "/5, aut in verticillis dimeris div. % et ло aut in trimeris + “hy Үш» Үз rel) rhaehi tereti eircumpositis sibique ad margines plus minus adnatis. Sunt hae squamae rhombeae, lateribus posticis verticaliter introrsum vergentibus, in medio pro florum fasciculo (cincinno), quem continent, concavae, nervo- lateribus anticis vero sursum flectuntur specie plicae transverse oblongae laevigatae, paullo convexac, in margine anteriore emarginatae, qua quidem plica foveam occludunt flores continentem. Infimac et summae squamae floribus vacuae. Front: 10—15 intra foveam compacti, alternatim distichi, sessiles. Bracteae distichae, tenues, membranaceae, lin. 1—1Y, longae, imae vacuae, sequentes ad latus exterius florum. Hi, primum omnino cooperti, sub anthesi alter post alterum per longum ione ex apertura squamae descendendo (cfr. Tab. Z.xv. f. ш.) emergunt, post anthesin delabentes. Catyx sesquilineam longus, campanulatus, ad medium usque trifidus, laciniis angusto-oblongis aut linearibus, dorso nervosi в, margine extenuato albido, apice recto plano aut introrsum plicato, Cororza tubo solido subtriangulari albido, quasi pedicellum sistente, quo sub anthesi elongato super orificium squamae elevatur, limbo tripartito, flavescente aut е roseo et flavido vario, laciniis ovalibus aut angusto-oblongis concavis, apice introrsum flexo. Sramına sex brevia; riLa- MENTA ima basi in cupulam tenuem connata, sursum libera et ANTHERAS flavidas sa TUM різі nullum. Srabices FOEM. pariter ac masculi spathati, ast breviores, amentis plerumque 2 spithamaeis. Pedun- culus pedalis et ultra, dorso convexus, intus concavulus. Squamae согіассае, transverse oblongae, subdistichae, thachin semiamplectentes; imae et summae vacuae, 6—12 florigerae, primum flori appressae, post grossificationem patulae et margine exarescente fissae et incisulae. Fuones depresso-globosi, ante grossificationem vix diametro pollicis, constant successione 8 — 12 foliorum sibi ita similium, ut certi inter bracteolas, calycem et corollam limites vix invenias; dum omnia rite evoluta, 5 vel 6 bracteolas, 3 separa, 3 PETALA diceres, aut 2 vel 3 bracteolas, 3 sevata et 6 in binis verticillis perata, Sunt haec foliola orbicularia, valde concava sibique arcte imbricata, coriacea, firma, margine tenuiora et subrepanda, introrsum magnitudine decrescentia, ante grossificationem pistillum omnino involventia, co ma- turante exerescentia atque infra fructum persistentia. Bracteolae duae imae reliquis majores sibique suboppositae solemniter in rhachi perstant, fructu deciduo. Sramına 6—9, parva, pistilli fundum ambientia, riamentis basi connatis, дмтившв ovalibus sterilibus flavescentibus. Ovarium globosum, triloculare, rarius bi- vel quadriloculare, ovurıs solitariis. томата 3 aut 2 4-ve sessilia, connata, glandulosa, Daura іп perigonio ampliato primum tur- ato-subtrigona, matura depresso-globosa, vertice stigmatum residuis umbonata, magnitudine capitis infantis. Cor- tex coriaceus, laev dein fuscidulus cum nitore fulvo, maturi fructus obscure fuscus, longitudi- naliter sulcatu: һа, matura Intea, semidiaphana, fibris tenuibus dense percursa, pri сова, mox magis magisque exarescens; saporis dulcis; odoris submueidi. Prnexar 3, raro 2 aut 4, substan ligneae, coloris grisei, cum fibris sareocarpii arete cohaerentes, lato-obcordatae, compressae, diametro latiore 2 — 3 polli- cum, extus convexae ibique fibrarum fasciculis subverticalibus percursae, intus nonnihil planiores, fibrarum fasciculis arcuato-conniventibus, vertice leviter trilobae, lobo sive umbone medio angustiore embryonigero, tandem foramine orbi- culari perfosso. Хосивов pyrenae conformis, apice trilobus, sulco longitudinali in faciei p utroque latere exsculp- tus, eartilagineus, niveus, centro hians rima tenui, ibidem sub exsiccatione tandem cavus. Емввхо trochlearis, in vertice, vio um suc- corneo- Crescit haec palma per magnam partem. Indiae orientalis, praesertim locis terrae continentis. calidis siccioribus, quavis soli conditione contenta. Ita in Guzerate, in Coromandelia, Golconda, Orissa, Bengala, Birma, Ava. Ad 25° lat. bor. usque versus septentrionem videtur procedere. In Malabaria el editioribus terrae continentis regionibus cultura magis magisque propagatur. Сит Cocoö nucifera iisdem locis aegrius crescere, jam bonus Rumphius auctor est; йа in Zeilonae по 220 et totius Indostaniae occidentalibus littoribus. Сосоён abundare, ibidemque Borassum rarius, е contra in Coromandelia et Zeilonae regione orientali. frequentissime. et laete crescere, Nec ab Indiae aquosae terris continentibus insulisque, prae cipue majoribus, abhorret, licet minus abundanter ibidem proveniat. In Jara, praesertim sublittorali, ad vias publicas plantatur, notante Blumeo, et per insulas Sayer, sundaicas et moluccas, licet rarius sparsa, conspicitur. Arbor sum- mae utilitatis. Succum saccharinum et saccharum, inde praeparatum, quam Arengae siccius et pallidius, suppeditat ex resectis spadicibus, praesertim masculis. Nuclei semimaturi adhucdum molles, tamquam. gratum refrigerans, sorbentur. Sarcocarpium tam crudum. quam super ignem assalum comeditur. E succo autem fructus expresso, cum aqua cocto, de- spumato et inspissato fit pasta Punata, quam in panes quadratos conscissam in usum pro hyeme asserrant incolae Indiae aquosae. Lignum trunci periphericum nigricans, durum et quasi corneum asseres suppeditat. variorumque instrumentorum materiem. — Lingua sanscrita haec arbor audit Tala, bengalica Tal, telinga arbor mascula Patu-Tody, .foeminea Penty aut Nama-Tody, jaranice Suwalen aut Sualan, malaice Lontar (quae ror, corrupta Lantor, monente Craufurd 1. c., е malaico vocabulo Roh folium et sanscrito Tal est composita), apud Timorenses Koli. Lusitani Pal- cira dicunt, Angli Palmyra aut Brab. In Bengala per calidos menses floret, semina. Augusto maturat. ICON. EXPL. Tab. 108. Borassi Mabelliformis arbor mascula et alia focminca in regione insulae Zeilonae una eum Caryota urente et Corypha um- braculifera depicta. Icon ab il. Alexandro Johnson, quondam apud + delineata et benevole communicata; ‘Tab. 162. Borassi flabelliformis stirps mascula aliaque foeminen, mullis nidis Loxiae phiipinae onustae, depictas in regione montium, qui regionem Chitta- gong ab imperio birmanico dirimunt, una cum Caryota urente ot Licuala peltata. Tab. (21. Borassus flabelliformis. 1. Spadicis masculi apex, cum ramis duobus, quorum quisque Aria fert amenta Попа, m. sub anthesi, transverse dissecti, m. a. 1. Alia sectio m. n. iraque figura illustratur squamarum florigerarum coalio, пойиз in medio Гохе cuntur, atque forum e squamis emersio. 2. Sectio transversa per duas foveas, quarum allera vacui, allera alabastra monstrat вереш et in basi bracteas nonnullas foribus carentes. 3. Fasciculus florum nondum evolutorum cum suis bracteis a latere. 4. 5. 6. T Calycis laciniae date, 8. Flos sub заде, 9. Androccium intra corollam, resecla tertia ejes parte. Omnia varia magnitudine aucta. — Ш. Spadicis foeminei ramus inferior, m. n. IV. Amenti foominei pars, cujus bracteae et bracteo- larum extimarum sibi oppositarum par persstunt et hiant, reliquis cum fructibus immaturis jam deciduis. 1. Particula ament foeminei, in qua conspicis locum, cui exemius flos inbucrebat, adstante ad dextram bractola (1), quae florem antea amplectobatur. 2. Figura sistit exemptum forem, ad si era bracteola (2) obvolutum et sepala 0 (3. 4) ex pan 3. Р lis exemptus (3. 4. 5. sepala). 4 petalam (6) prodens, sepalis, duo petala (6. 7.) monstrans. 6, Corolla, petala duo exteriora (5. 6) el primum interius (3) monstrans, 7. Eadem corolla а vertice. 8. Ры obvolutum et basi stamina duo она monstrans. 9. 10. Petala duo intima, Figurae IV. 1—10. magnitudine natural, notantur sub praesumtiono, adesse pe "icllorum. — IV. 41. Flos foeminens. 12. Ov дизе 11. 12. 13. m. n. e Roxburghio muluntae Tab. Z-V. fg. X. Diagramma cincinni cum aestivatione florum. — Tab. Z.XV. бу. Ш. Aliud im quo diversorum ordinum flores diversis coloribus notantur. Cfr Introd. р. CXV. IV. B. Гар CLX. Zeilonenses summo ju Il. Pars amenti masculi fun , өші Mores adnas- ores mascli 5. Mem, detracts duobus. lum, hine petalo imo (8) la duorum ver- vast duabus braci Idem, detracto еміне sepal i| qundruplicis secto horizontalis. 13. Ovari triplicis sectio horizontalis 2. () BORASSUS AETHIOPUM. Martini, р. 100. hero edi гү. og n adductis) et Loureiro Cochinch. р. 618. n. t., ей, Willd. IL ре 758. Rondier vel Latanier, Adanson Reise nach Senegal, еди BORASSUS FLABELLIFORMIS, Tho p» 217. (exel. synonymis auctor X fibrosa, Caupex praealtus (60—70), cylin tibus basibus frondi om ad diametrum duplo а, іше quam longa, plicata, ай mediu ais, 5 42- pelis Petiolus lm ret А opposi orm. Iron. MASCUL ес simpler тшдш реш poduacal Антим vit pelo; Аман Маша, iy Виго seres ти, POEM, ектив б [тга is, obi me комета pio rer, fol tatus. Y рана is vagis soli- tariis в, lineas 4 sau apix simplex, 4—S-pedal м tubulosum , а; tubus longitudi LAMENTA sex, patentissima, subulata, coroll Fros FOEM. Ремажгшич hexaphylin n, coriaceum, fructu t externis gibbis et fere duplo breviori us sex sphacelatis remotis notatus. Dura ia, grato melonis instar odore, pulpa fibris ter le obtusangulae, evalves, fibroso-lignosa ЕТТІ tus rotundato-trigonus, dent laevis, coriacea, aura ovatae, compressae, i cit solitaria aut gregaria in Africae occidentalis oris maritimis, per mediterraneas regiones rerisimil er usque ad opposita littora vagans. Inde a promontorio viridi ad regnum Benin usque a variis peregrinatoribus est observata. Us Goreae colonia: Thom. Döllinger, ad Gambiae fluvium Adanson, in regno Fida, inter Rio Volta et Benin Isert, qui eam in interioribus terris арий Aschantis non vidisse monet (Reise, p. 283), Thonning, Afzelius. Apud Senegalenses dicitur Ronn, auctore Adanson, apud Fidaönses Viye-" 2 frondibus flabella, pilei, storeae nectuntur. Stolones juniores cocti, fructus tam crudi quam assati eduntur. Describuntur hi amoeno odore Mammeae americanae s. Pruni Armeniacae, sapore acidulo-dulci et dum assati Cydouiis assimilantur. Albumen semimaturum gelatinosum pariter ас Co- coës nuciferae sorbetur, ab Aethiopibus pro aphrodisiaco habitum. Palma in regione Mosambique a Loureiro obsercata, ibi Murume dicta, a cl. Guil. Peters, M. D., nuperius ibidem atque. in mediterraneis locis visa ita describitur. ut nullus dubitem, quin una eademque sit ac В. nostra aethiopum, cujus igitur patria per vastissimam Africae plagam ex- tendi, recte praesumimus. ecies, quam hie introducimos utrum a praecedente distinguenda sil, an potius pro una eademque habenda, inerti sumus, quum nullos habeamus char Thonni in loco palmar natali concinnata. Nonnullis tamen rationibus persundemur, cam a Börasso flabelliformi v caudicem describit metio ventricosum, qualis im indica specie non notatar, porro flores masculos intra quamvis foveam numerat quinque ad Seplem, quum nos coutra in illa semper decem ad quindecim invenissemus. lem ventricoso сашісе describitur Palma Dolaib, Delaib v. Deleb a Раша Gun. Ser, Wirt- Tembergiae Duci in Nubia inter lat. bor, 14° 10° (prope Saba Ро i. e. septem Palmas) et 11°, el a cl. Цокчксски in Kordofan et Fazogle observata айо. nisi qui contineantur in transseripta descriptio diversam esse. Citatus аш 30) BORASSUS (t) IHUR, Giseke in Prael. p. 81. и. 3.: caudice procero laerigato; petiolis margine spinis robustis sursum longioribus, spadice lare ramoso; drupis oriformibus, cortice rugoso in tessellas diremto, visus, cui Lonfarus Thur dicitur in Herb. Ан in Mem. Werner. Society, V. p. 315. generis est incerti. PHOLIDOCARPI, distincti generis, с Ye , secundum Blume in Schult. prae VIL 2. р. 1308. in nota. Нос a Borassus tunicata Lour. adnumeranda, spe us a el. Meisner Gen. p. 354. ad Mauriticas ducitui Habitat haec palma, cujus cauder Сособи nuciferam magnitudine aequat. et farinae Sagu dictae vilius genus lar- itur, in insulis Виго, ubi hul audit, Bonoa, Timora, et licet rarius, in Amboinae, ubi Ihur, parte boreali ad Laha. Malaice dicitur W uka-Utan: Rumphius. ADNOTATIO. De Borassi speciebus, quas Lovmemies in Flora Chochinchinenst habet, ut verba nonnulla faciamus, necesse est, Describitur ibidem (p. 619. n. 4. edit Willd. M. p. 760.) Borassus tunicata ab auctore non visa, sed „relatu ocularium testa idem speciem pro ipsa Borasso jflabelliformi indica luben- ler haberem, rationibus comnotus, quae sequantur. Ша scilicet palma ай oras Deccan et Guzerale crescere dicitur, quas region nemis (in praefa- tione operis p хь) non ішігі. Eas vero regiones Borasto fltbellformi abundare ex omnibus peregrinantium Ши constat, quum е contrario, si Corypham wadraculferum cipes, aliae palmae. Mabelifrondes ibidem crescentes non recenseantur. Porro nomen Tarfulim, quo palmam ilis in regionibus insigniri Lounsanuus monet, vocabulum san- rium est, more inter Lusitanos solemni corruptum, quod, monente collega nostro clar. Olhm. Тағарініі e voce Tara, arbore, et Plulli, «Погез- endo, quasi diceret: arborem fructu iterum elorescendo s. in flia evolvendo, id quod singulari Borass flabelliformis indoli respondet, quippe cujus fructus basi non solum. Sox. perigonii foliolis, sed superaddito vario nomero bracteolarum in rhachi tandem persistentium stipetur (quem quidem characterem jam Rumphius habet hisce verbis ,orbieu- lus ме sex compositus squamulis ali insidet ealyeulo ex quinque squamis confecto, qui racemo fixus manet“). Colilis aulem omnibus characteribus а Lovmemuo B. suae tunicatae adscriptis nullum a В. fabelliformi abhorrentem, practer petiolos inermes. — Borassus caudata Lour. (Flor. Cochinch. I. p. 619. n. 3. edit. Willd. IL 1. 160), quem Fixtavsosiex in oris кшшз recognovit (Mision to Siam p. 1L), aut Wallihiae species trisperma aut novi generis typus (арма TL p. 128) Blancoae nomine indicavit, hue ducta insuper Caryota tremula Blanco (Flor. Filip. p. 744) inter ab ipso visitatas Шеш, quod cl. Виме. IL поротскаАд. s. — LABILLARDIERE, in Annal. Mus. d'Hist. nat. IX. p. 140. t. 13. LIN. G 1. 2734 — 3738. ENDL. Gen. n. 1746. Guin. p. 3— 10. t. 3 —7. — Coccus Auct. antiq. COMMERSON LAM. Encycl. Suppl. Ш. p. 493. HOOK. in Bot. M SONNERAT. . SPRENG. p. 448. n. 2213. 6.) — Bonassı sp. ta cylindrica, e eoalitione squama- DIOECA. Звлых vaginatus ЗРАТШВ nonnullis incompletis. o sensim anthesi descendente emergentes rum arcte imbricataram. Frores plures in fovea amenti, prim alte (ich (cincinnati), bracteis biseriatis, summis vacuis. Слух et conorta profunde tripartita vel tripetala. Втазиха numerosa (24 — 36), siamesris ima basi coalitis, axrnenıs linearibus, truncatis, utrinque subbilobis. Rupımex- гом pistilli nullum. РОЕМ. subsol ntra srarias perfoliatas. Carvx et conorta triphylli, convoluto-imbricati. Ovantum um rudimento, triloculare aut bi- vel quadriloculare. 8: i lia. Daves | fibrosa, plerumque abortu monopyrena, rarius di- tri- rarissime tetrapyrena, pyrenis s. coccis sarcocarpio erasso a, ossea, fibris sarcocarpii arcte adnata, bilobo -didyma (interdum coalitione et abortu conjugatione loborum. absque stan ge fibroso obvolutis. РУВЕХА ша: loborum triloba). Агвомех aequabile, cartilagineum. Бмввхо i Сагрих columnaris, procerus, crassus, leviter annulatus, ligno nigricante. FnoxpEs terminales, amplae, palmato- favelliformes, breviter laciniatae, laciniis bifidis. Sranıces inter frondes emergentes, maximi, fusci, perennantes, Fronzs masculi subflavido-rubelli. Шпора olicaceo-eiridis , interdum duorum pedum diametro. Nox nigra. LODOICEA SECHELLARUM. Tab. 109. 122. Tab. X. Fig. it. 1579. p. 106. Dalechamp. Hist. Ш. Append. p.9. Clus. Exot, p. 190. Cha- п Navigat. et Itinerar. in Orient. 1599. с. 13. П. et Tab. Z.V. Fig. УШ. Coccus de Maldiva, Gare. ab Horto Arom. L. 1. 6.26. e i Stirp. p. 28. (cum icone nuclei discissi) — Nue contra venenum, Linscho! р. 16, — Nue indica ad venena celebris, J. Bauh. Hist. 1. р. 384. (ic. Chabraci)- — Tuearcaré s. Nur medica Maldivensium, Pis. Mant. Arom. c. 19. edit. 1658. p. 203. — Palma coccifera figura ovali, C. Bauh. Pin. p. 509. П. Ri IL. p. 1359. 6. Pluk. Almag. p. 7“ Coccus maldivicus s. Calappa Laut, Rumph. Amb. VI. p. 210. seq. t. 81. (nux aperta). — Palma Е вени? Joost. Dendrol. edit. 1768. L р. 153. IL — Caco de Mer, Coco de Salomon, Coco des Maldives, Ругид de Laval, Voyage p.163. Sonnerat, Voyage à la Nouv. Guinée. 1. p. 3—10. t. 3—7. Alex, Rochon, Voyage à Madagascar. П. p- 146. dans les Isles d'Afrique Ш. p. 156. 246. (Auctores nonnulli hane saepe cum Cocos nucifera confunde amp. IL р. 1762. Nieremb. Hist. p. 297. et inter recentiores Weinm. Phytanth. Iconogr, ТҮ. р. М. et t. 78 vat. IL p. 569. Willd. Spec. plant, IV. p. 402. n. 6. — BORASSUS SONNERATI, Giseke Li bant. Cfr. Dal COCOS MALDIVICA Prael. Ord. nat. p. 86. LODOICEA CALLIPYGE sive Cocos maritima, Commerson Ms. И. et Palmarium volum. t. 1—! Pers. Enchir. II. p. 630. LODOICEA SECHBLLARUM, Labillard. in Annales du Mus. d'Hist. nat. IX. p. 140. t. 13. Spreng, Syst. Veg. IL p. 622. — Ca arissimus Hooker in Botan. Magaz. 1. 2734—3738. hujus palmae historiam praeclare tradidit, atque specimina forum fructusque a ch J. Harrison loco natali collecta, cura b. Car, Telfair tran — LODOICEA MALDIVICA, missa, benevole nobiscum commu Cavpex 30—50-, rarissime 100- + columnaris, rectus aut lei nihil incrassatus, superficie annulis, 3— 4 poll. distantibus, p: vasorum cicatrices, notatus, colore obscure fusco vel nigricante. pher igricante, Fnoxoes 10 ad 20, terminales, 15 pedes ad 20 longae, patulae. Petiolus fere dimidiam totius longi- tudinis aequans, vagina ampla, tandem longitudinaliter findenda, amplexicaulis, antice ultra pollicem erassus, superne sulco longitudinali exaratus, subtus convexus. Lamina с rhachi media longe promissa, facie cristae linearis, extenditur ampla obovato-subrhombea, basi cuneata, obtusa, 6 ped. lata, flabellato -fissa, laciniis рег %, longitudinis connatis, linearibus, apice bifidis, lacinia postica plerum versus rhachin arcte et eleganter plicata, dum junior tomento dense fer- rugineo obsessa; textura tenui sicca, sub microscopio venarum MASC. Srabix inter frondes erumpens, 5— 6 ped. longus, зратия non ique trun secundi ordinis ad is ferens amenta, forsan in regno vegetabili sesquipedale immo bipedalem et majorem longitudinem, medioque 4—5 poll, crassiti > cylindrica, utrinque. nonnihil atte- nuata, apice brevi obtusiuseulo, squamis compage fibroso-stuppen, tereti fibroso-lignosae ubique dense arcteque ad- бу dispositae, peltatae, ita ut in quavis singula distinguere queas. Pars squ rs peripherica transverse lineari-oblonga et applan » lineas 15 ad 18 longa, 6 circiter lata, in е fere nigricans, versus marginem anticum extenuata, leviter crenu- по latere (in nostro specimine latere sinistro) exeavatur sinu profundo as vicinae squamae impressa ita conspirat, ut fovea s. cella ampla for- mersus haeret, flores promittens lenta successione deorsum eflore nus duplie cteolarum sub -30, alternatim positarum, praecedente una majore in imo fun ne bracteae omnem fasciculum parienti stat e: riores (in quavis serie circiter 10) vacuae; reliquae floriferae (cfr. Za v. Г. vin. Introd. lanceolatae, acutae, longitudinaliter nervosae, planiuseulae, basi plus minus oblique ipsarum quam florum pressionem, arcuatae s. faleatae, 4—5 lin. longae, 1—17. latae, castaneae, margine pallidiores. In pluribus, quos examinavi, racemis flores defuerunt, quasi elastica squamarum pressione expressae fuerint. Frores MAS 1— 5 lin. longi. Carvx triphyllus. Foliola oblanceolata, versus basin cuneato-attenuata et fundo plus n apice obtusa et rotundata vel cristula aucta, longitudinaliter nervosa, colore carneo-fuscidulo. PrratA calyce inclusa, tenu - et angusto-oblonga, apice rotundata, rubella. Sramısa 21 aut 25 e basi perigonii. Риллмехтл perb п corpus carnosum coalita, alba. ANrHERAE subbasifixac, lineares, truncatae, locellis bini s promissis, non solum omni longitudine sed et vertice aperiunda та lo hians, flavidum, membranam exteriorem exhibens e ph 4—6 ped. longus, suffultus pedunculo pedem et q us, qui sunt sum, durum colore, praesei us per parcos vestit tem interiorem, quasi petiolarem, et exteriorem, siv mis, cum axi spadicis arctissime connata, colore t anterioribus dense imbricata , utroque quam in altero nonnihil latior, fusca, lata et medio emarginata; postice quaevis squama u usque ad axin spadieis producto, quocum concavi metur, eui fasciculus multiflorus autem talis fasciculus s. с "arum nterior cuncifor- a, vicinis no latere entes. Constituitur bique partim imbricataru x adverso. Bracteolae inte- . cxv. В. 1. et сххуп.) omnes lineari- dnatae, indeque, ob mutuam tam serie bra do foveae, q nus connexa, » flavae. Pollen globoso-e ibus cellulis densis factam. арх пой excedit longo, inter frondes erumpente teretiuseulo antice i ato, robusto, pendulus, ramosus, ramis e spathis alternis. Rhachis flexuosa, dense obvoluta spathis crasso-cor ceis rufo-fuscis eylindrieis, orificio truncato vel emarginato, margine extenuatis et irregular ve. Hisce sp s focminei nonnulli breviter pedunculati distiche imn tis et magnitudinis, et auci mine emergunt, tunc spathas suas eristarum spe Tomentum rufum per juniores spadices sparsu m. Passim inter flores fructusque semin pparent processus conici, 4—6 poll. longi, pariter ae rha ia_spathis vaginati, qui verisimiliter pro ramis spadieis sunt habendi cum flor mam molem inter reliquos non adipiscentibus. Fros foemineus depresso-globosus, v s magnit ntis, olfert caLxcem et CoROLLAM triphyllam, foliolis crasso-coriaceis, versus marginen » concavis sibique arctissime imbricatis, Pısriunun lato-ovatum, ima basi subpedicellatum ibique, callis tribus transversis linearibus (forsan rudimentis petalorum in m?) instructum, exhibens з compressos, in aliis vero, tamquam abortivis, loeullum nullum rite evolutum. Sricwa ses loba pertusum. Ovurum plerumque unicum evolutum, raro 2 aut 3. Dum unum evolvit tero latere deprimitur. Зрайх singulus 4 — 6 fructus trium annorum spatio maturare di forsan omnium Monocotyledonearum maximus, est pruva Into-ovata, elliptica aut obovata, obtusa rari aequalis aut hine compressa duas spithamas, imo pedem cum dimidio longa, sessi lato, cujus foliola lato-transverse-oblonga, basi sunt incrassata et gibba, v Epidermis laevigata, glabra, nitida, olivaceo-viridis. Cortex nonnullos pollices crassus, spissus, griseo-fuscescens, dinalibus ramosis percursus atque earum ope cum nucleo arcte connatus. Рунехле plerumque solita 2, rarissime 3 evolvuntur, fructu tunc in molem praegrandem aucto; substantia ossea, colo longa, lato-ovata. vel elliptica, basi rotundata, superne profunde biloba, in latere exteriore convexa, in int siuscula, in commissura loborum crassior, extus sulculis tenuibus exseulpta, intus laevigata atque repleta atunse p quam maturuerit gelatinoso pellucido lacteo dulci, demum indurescente atque substantiam corneam duram album sister Empryo intra commissuram loborum in fovea albuminis, ellip а tenerior, magni minoris. Interdum fit, ut duae pyrenae in unum corpus coalescant, aut utroque cujusvis lobo evoluto, aut uno abortiente, qua quidem ratione fruetus quadrilobus aut tr ferens, Ri iplo pyrenae quadrilobae obveniunt. crass rsi sunt divers: ie revolvent aturos е ае о volu extenuatam flexuo- ctore el. HOOKER, n parte i sile, apertura parva tri- » ovarium, prius wr. Frucrus ingentis molis, ve асийизси s in perigonio ampliato spith arginem attenuata et inaequaliter. inci singula pedem compres- alterove obus formatur nune duos embryones, nune unum solummodo Crescit. hace palma in Archipelago Sechellarum vel Mahé; et quidem in duabus solummodo parvis insulis 15 stadia distantibus, quae Curiosa aut Praslin et Rotunda appellantur. (4° 28' lat. austr., 53° 26: long. orient. а Paris), sponta- nea provenit.. Ibidem palma prinum visa est 1143 a Nacarcho de la Bourdonnais, qui insulam; Praslin innumero C cots nuciferae et Ladoiceae grege ornatam hanc ob causam insulam Palmarum dixit. Postea. fructum detexit 1160 Barre, metator gallicus. Fructus in Oceanum delapsi inde regulari fluctuum motu versus Orientem. agitati. ad insulas. Maldivas deferuntur, sed vie, nisi Rumana industria Jota, germinant. . In insula Mahé cl. Quean: Quincy plantandam curavit In insulam Franciae primus introduxit; а cl. Poivre, insulae praefecto, jussus, Alexis Rochon. Longiore gyro рег magnum mare indicum colutati fructus, cortice amisso, usque ad oras peninsulae malaccensis, Sumatrae et insularum illi objacentium Nias dictarum, rarius ad Javae plagas zephyreas deferuntur, notantibus Marsdenio et Rumphio. Floret. Septembri, fructus maturat Junio et Julio. — Antiguiores multa narrant de hac nuce miracula, Conferas praeter alios Pisonem et Rumphium. Rudolphus П. Impe .. писет enormi. pretio 4000 flor. frustra conquisisse, dicitur. ICON. EXPL. Tab. 109. Lodoicene sechellarum stirps ascula et foeminea in insula Curiosa depicta a el. Edm. Fraser. sb. 122 1, Amentum masculum foridum, e minoribus, magnitudine natura 4. Hujas amenl sectio horizontalis, foveas monstrans, quibus florum fasciouli inha- e tres amentia dorso. 3. Squamae duae a facie interiore. Omnia magn. nat. 4. Florum cincinnus non Wes аи apyresisslerlias, a тепке vins. 5. Mores ехіші cum Braclés нейни, а latere. 6. Aller ascuas minor, а его. 7. Flos. 8 Corolla cum ііі О. Slamen a facie ventrali. 11. Aliud, а dorso. 12. ldem, а latere. 13. Pollen. Omnia aucta varia magnitudine. 14. Раат anto grossßcationen, magn LN TL nnd cin duobus foribus, quorum aller jum grossifcatus, magn. nat. — Ш. Drupa integra in perigonio, nucem simplicem fovens, magaitadine dimidio imminuta. Tab. X. Fig. ll 4. Nux maldivica vericliter aperta, йа ut embryo in commissura loborui species (of. Introd. Cop. Ш. $. 147, qualis e nuce maldivica enascitur, a facie inferiore, m. n., et 3 3 figurae repetuntur е Commersonii Volumine Palmari. тем. 2 qu im apertorum, e fovea depromtus cum bracteis ferti- ‚ppareat, magnitudine triplo imminuta: — 2. Fungus, forsan Agaric jusdem caespes integer e pulamine propullulans, m. triplo immin. Hae Tab. V. Fig. УШ. Diagramma cincinni florum masculorum, m. a. gr ‚т Tao. ¿Ay Алета IA „ plant. edit. SPRENG. p. 448. n. 2214. РОШ. Encycl. Suppl. Ш, p. 307. n. 2. ENDL. Gen. 266). — Cueornora GAERTN. Fruct. Sem. II. p. 185. t. 120. COMME SON ws. JUSS. Gen. p. 3 m. 1747. MEIS! DIOECA. Srapx vaginatus sparis incompletis. MASC. Amenta cylindrica, e coalitione squamarum imbrica- iarum. Frones intra foveas ament solitarii, tandem emergentes. Carxx et conorta tripetala, marginibus imbricatis. Srumxa numerosa (15, aut 16 ad 30 aut 32), rizamewris basi сөзінін, anrwents linearibus, sagittatis, fere basif Йошмкутим pistlli minimum. ЕОЕМ. in amentis paueifloris (P. Carxx triphylles et conorta tripetala @). Оуаншм erilocalare.. Sricmara tria brevia sessilia. Daura tripyrena, prnexis in facie exteriore ramoso-rugosis. ALBUMES aequa- Емвпхо verticalis. bile, cartilagineu Cavvex cocoides , mediocris, frondium cicatricibus annulatus. Епохрев omnes terminales, palmatoflabelliformes, pinnis serrulatis. Sranrces inter imas frondes emergentes, ramosi, vaginato-squamati, Rami forigeri е vaginarum Piu alternatim distich. Amenta mascula in ramorum spadicis apicibus digitatim aggregata, floribus Slavidis, Frores foeminei laxius positi, DnvPAE lutescentes. 1. LATA] ИА COMMERSONII. Tab. 148. Fig. 4. Tab. 154. Tab. 101, Fig. 2. Tab. W. L. nucibus obovatis, in facie exteriore leviter sulcatis. LA PLAGAECOMA sive Latanier de Ге de Bourbon, Commerson Manuscr. et Palmarium Volumen t. 26. (arbor mascula), |. 27. 28. (frons). — Aub. Pet. Thouars Mélanges de Bot., Observat. sur les Plant. des Isles d'Afrique p. 81. LATANIA COMMERSONII, Lin. Ш. Gmel. II. 1035. Bory de St. Vinc. Voy. dans les Isles de l'Afrique I. p. 154. И. p. 88. LATANIA RUBRA, Jacq. Frag. bot. р. 13. n. 49. t. 8. Willd. Spec. CLEOPHORA LONTAROIDES, Gaertn. Fruct. Sem. I. p. 185. t. 120. f. 1. LATAN. ум. Veg. IL p. 623. n. 1. mt. IV. 2. p. 878. n. 1. Spreng. tricibus frondium parum im- Евохоев. Cavpex 20 — 30 ped. pressus, superficie ceterum. subla terminales, in cult tuentes, in palma. fusca, glabra, in lus, erectus, € vigata, cinereo-fusces , quae examinare licuit, specim alta 6 vel 7 pedes longae. Pars v gid: argine e vagina procurrente qua indricus, diametro spithamae vel pedis, с ente, terrae fasciculo denso conico RADICULARUM infixi bus phyllotaxi °/,, dispositae, patentes, comam subglobosam consti ginans subtriangularis, crassa, longitudinaliter striata, violaceo- fusco nigras soluta, quae in apice caudicis diutius perstant. Petiolus basi valde conve- emiteres cum margine integerrimo acuto, , intus viridi-rubens, interdum qua: ascens. Flocci in vagina inque petioli parte pe tum efficiant primum albidum dein fulvum. Ligula ex apice petioli primum trian- gularis integerrima, mox fissa et serrata, subtus in © (a. Lamina suborbieularis aut paullo latior quam longa, 1 pedes et ultra metiens. Pinnae 24 ad 36, immo p inter se liberae, interiores longius cohaerentes, ita ut intimae uno solummodo triente sint anceolatae acuminatae, medio sesquipollicem latae, erassiusculac, rigidulae, glau bras xus, intus сопсам extus rubens aut violasc feriore ita frequentes, ut sa е fere ad basi ‚ duobus coalitaes singulae nti-virides, in margine inerassato, spinulis rec 112 corneis 224 armato, inque nervo medio subtus prominulo obscure purpurco-rubrac, nervo supra concavo et pallidiore. Nerv rales utrinque 12 ad 15, tenues, filiforn incae distantes. — Connectuntur pinnae sursum complicatae plano-concaviusculae ope nervorum commis: п quam reliqui multo crassiorum, superne acute prominentium, viridium, Saepe cum tinctura coccinea, apice rubrorum, subtus concavorum et pallide viridium. Sunt hi nervi glabri, quum contra primarii subtus adspersi sint floceis crebris albis longiusculis. Enoxoes nondum explicat s. hastae 3 — 5-pedales, subulatae, extus convexae, intu e vel hine concavae, purpu п margines pinnarum Досейв primum albis, mox leoninis lineatae. Велшх MASC. inter imas frondes enatus, primum erectus, dein patens, plures pedes lon- gus, dense vaginatus врати pluribus incompletis eylindricis superne truncato-apertis, coriaceis , longitudinaliter ne ramosus. Rami alterni e spatharum е digitato aut pedato цей. Amenta spithamam vel pedem longa, il attenuata, rigida, squamis cori embranaceis, subcylindricis sursum nonnihil dilatatis, utriusque lateris ore in parv » ubi nervi convergunt, productis, fuscidulis, margine obscurioril Ys cum rhachi dei Foveae harum squamarum eoalitione formantur subglobos quibus inhaerent flores solitarii sub anthesi emergentes, postea defluentes. Squamae infimae vacuae, arctius imbrica Fros singulus descripta fovea receptus obvolvitur bracteola subglobosa superne truncata, longitudinaliter striata, nervis in latere evidentioribus percursa, quam quidem bracteolam saepius intra foveam cum ejus pariete ita connatam invenies, ut vix pro distincto organo hab Carxx triphyllus. Foliola obovato-oblonga, 2 lin. longa, fuscidula, nervosa, margine ciliato-lacera, aestivatione imbricata. PrrALA sepalis similia, paullo teneriora et minora, iis omnino inclusa, acstivatione pariter imbricato-convoluta, Srawixa e thoro, erecta; 28, 30, 32 numeravi, alii pauciora. Fi basi in corpus carnosum coalita, alba. gitudin: late- es, vix '/, aut /, сео- > а, АхтнЕНАЕ lineares, obtusiusculae, subsagittatae , versatiles, loculis parallelis, Jon- iter bivalvibus, polline creberrimo favido ellipsoideo unisuleo, sat tenaces, vix ante flores decidentes. Ron MENTUM pistilli minimum, pyramidato-trigonum , mina fere de es FOEM. mihi no . Teste THOUARSIO laxius quam masculi dispositi in spadicibus, quor flexuosi et spathaceo-vaginati sunt. Catyx et conoLtA verisimiliter triphylli convoluto-imbri Drura globosa, magnitudine pomi minoris, obsolete trigo mide glabra lutescente, cortice согіасео, pe em fragili. Pulpa tenuis, carnosa. Pynexar sibi approximatae, pol- licem et quod excedit aliae, obovatae, extus convexae et sulcis irregularibus haud ita profundis exsculptae, latere inte- riore bifaciales atque in commissura n crista deorsum procurrente auctae, crustaceo-lignescentes, castanea ochraceae et vasis longitudinalibus dense percursac, quae praecipue in basi nucl vatus, dorso convexus, ventre planiuseulus, basi acutus, superfici cum in ALBUMINE spisso lacteo aequabili corneo continens. cum illo arcte cohaerent, Хесивсв obo- a rugulosus, summo vertice EMBRYONEM coni- Crescit in insulis Borboniae et Mauritii, et verisimiliter quoque in Madagascaria. In Oceani littore, procellis olmozio, aegrius vegetal quam in interioribus regionibus, nigritis tamen eduntur. Thouars, Bory de 8. ubi sol fercidior, aër quietior. Fructus, licet ingrati saporis, а Frondes ad varia opera nectenda inserviunt. Incolis Latanier dicitur. Boos, Aub. du Petit Vincent, Hubert, Neumann et alii obsercacerunt. ICON: EXPL, Tab. 154. sistit palmam integram ad iconem Cem mersonii, qum cl. А. Brongniart benevole communieaverat, fideli stylo repetam, in regione insulae Borboniae, ubi conspicis montem ignivomum, qualem Bory in operis sui 20. exhibui Tab. 161, II. Amentum masculum Noridum, m. п. — IL 1. Flos masculus eonvolat bus illa inclusis, 4. Petalum seorsim. 5. Stamen. 6. Flos explicatus cum sta communicata, a facie interiore. 9. Eadem a facie exteriore. ш. 8. Pyrena а el. Jaequinio magni Josephi filio, ex ejus collectione communi 5. Pyrenae verticaliter apertae pars. 6. Nucleus, vertice - In Tab. morph. W. fig. 1--1Х. varias exhibent partes frondis, quarum explicationem v. im frondis nondum explcatas a duabus faciebus visus, quibus figuris probatur, pinnas uno in latere prius evolvi, us Вазы laminae junioris, eujus pinnae тессио in semicireulum expansao, cum ligula nondum evo. IY. Apex pelli cam ligula tomentosa раци: rae ama ins йод complicatae, ut continuatio rhacheos intor pinnas consictr. VI. Ligula frondis, cujus plano пеене jam in orbem бора ane nli adaliors pars, cjus ligula delta. VII Sectio horizontals per gemmam due, duarum frondium petiolos et trio laminam conplicam morat ang IX. Sectio per frondis laminam complicalam. Omnia magn. mat. — Tab. Z. XIX. fig. V. 1. 2. Diageammata Поне masculi e fovea ante anthesin exemtus. 2. Calycis foliolum. 3. Corolla, cu bus. 7. Complexus staminum. Omnia varia magnitudine m Tab. 148. IV. sistit fructum a cl. Car. Frid. Gaertnero, tum, cum cjus paribus. 1. Drupa integra. 2. Eadem verticaliter aperta. 3. Pyrena a facie interiore. 4. Nucleus, Tesecto, ut foveola embryonigera appareat. 7. Embryo, Omnia magn. nal Introd, Cap. Ш. $. 65. 67. 68. 69. 1. П, Apex hastae sive quam in altero. complicatis. V VIL La 2. LATANIA LODDIGESH. та. 161. Fig. п. 10 —14. L. nucibus oblongis, in facie exteriore crista dendroideo-ramosa efiguratis. Fructus tertius, Сив. Exot. П. с. 22. p. 49, (icon fructus inversa). CLEOPHORA DENDROFORMIS, Loddiges in Catalogo plant. hort. prop Hackney prope Lon Palma nobis nondum bene cognita, sed absque dubi qui non solum hanc speciem e s avit, sed pri proprio tot et tam egregia. specimina colit, ut quicunque ibidem. mobilium illarum stirpium patriam quasi translatus sibi videatu ab omnibus recensi bene distincta. Diximi culturam palmarum in Europae hortos raverit, suavissi in honorem J. орос introduxit, quique in horto па terrarum aequatorialium aura demulsus, in ipsam Crescit in orientali littore Africae aequatoralis , forsan quoque in Madagascaria. ICON. EXPL. Tab. 161. U. 10. 11. Nuces du apice, ut embryo appareat. Omnia magnitudine naturali fade exteriore. 12. Nux a facie interiore. 13. Nucleus e nuce exemtus. 14. ldem, derasa carne et resecto Do. 225 IV. НУРНАЕ GAERTN. Fruct. Sem. 1. p. 28. t 18. Ш. р. 13. t- p. 357. (26 Е IN. Gen. plant. еди. SPRE 284. n. 1470. ENDL. . 1748. MEISN. Gen. .) — Cucırena DELILE Descr. de l'Egypt. Hist. Nat. П. t. 1. 2. — Dovwa POIR. Encycl. Suppl. Ш. p. 519. Illustr. t. 90 Amenta cylindri 'uloso-c e coalitione squama- DIOECA. Sranix vaginatus seruis incompletis va rum imbricatarum. MASC. Frores intra foveas bini, tandem emergentes. Carvx tu mpanulatus, tripartitus. ata, limbo patulo. тамил sex, амгившв linearibus, basi sagittata affi RUDIMENTUM CALYX et COROLLA tripetala, margine imbricata, Втазиха sex cassa. Ovanını triloculare (rarius biloculare), sticMaTimus totidem sessilibus. Dura aut abortu simplex, aut loculis tribus vel duobus evolutis profunde triloba vel biloba, sarcocarpio fibroso, putamine ligneo vertice foramine per sarco obturato. ALBUMEN с bile rariusve ruminatum, cavum. Емввхо verticalis. is, distiche ramos Сагрех annulatus, haud ita procerus, in quibusdam dichotome-ramosus! FRoxDES in ramis terminales, palmato-flabel- liformes, filis inter lacinias plerumque interjectis. SrApicES inter frondes erumpentes, masculi in ramis singulis amenta sub- terna ferentes, foeminei plerumque pauciora. Frores flaro-pallidi aut rubello-ochroleuci. Fructus lutescenti-fusci, majusculi. 1. HYPHAENE ТНЕВАГСА. Tab. 131. 132. 133. H. caudice plerumque dichotomo; petiolis armatis, ligula serrulata; amenti masculi squamis praeter zonam mediam tomentosam glabris; fructibus sessilibus, ovatis, obovatis aut obsolete subtrizonis , vertice depressiusculo - rotundatis , Мис latiusculo sulco, semine ovato. КОЕ vel Howstogópor, Theophrast. Hist. Pl. L. I. с. 10. 5. L erláut. IL. p. 49. 133. Billerbeck Flora class И. с. 6. 10. L. IV. с. 7. 7. Sprengel Theophr. Naturgesch. übers. u. p. 230. — Hofnes, Hesych. edit. Alberti IL p. 293, unde PiAAa кофа, quae, th p- 19. — Cuci, Plin. Hist. L. ХШ ме Gesnero, г ur койауа, Arr tius leg Peripl. Er edit. Huds. Geogr. mi ©. 9. — Cuciophoron, Ang Semplice 1561. p. 70. — Cuciophera, Matthiol Comment. in Dioscor. 1505. L. I. c. 12: p. 220. cum icone fructus р. 225. Joach. Camerar. Epitome Matth. de plant. 1586. р. 129. Kräuterbuch Matth. edit. Camer. 1586. с. ic. fruct. repet; edit, Verzascha 1678. p. 90. с. ic. ead., edit. Zwinger 1696. р. 68. item. — Bdelli fructus Cortuso, Dalech. 1586. p. 1782, c. ic. repet. (excludenda Persea americana Clusii, Dalech. p. 1825, a nonnullis Вис ducta). — Сиси fera Matthioli, Dalech. Append. p. 8. i melior. — Cortusi fructus, verius Cuci fructus nux interior, Clus. Exot. 1605. p. 160. Icon seminis. — Palma, cujus fructus Cuci, С. Pin. 1623. p. 309. x 1682. p. 227. — Cuciofera, J. Ba Hist. J. p. 388. с. ic. fructus et nuclei, Tabernaem. Kräuterb. 1687. p. 1333. c. ie. repet. Becher Parn. med. 1663. p. 100. it. Rai. Hist. IL. p. 1365. n. 20. — Palmae facie, Cuciophora, Chabr. Sciagr. 1000. p. 26. it. — Chamaeriphes, arabice Doom, + IL. Spec. phytogr. afric. p. 100. n. 143. Dome, Pococke Iter. L p.981. t. 73. Sonnini Voy. Ш. 116. rel. Domb, Fructus incertus, Hasselquist Resa p. 439. . — Corypha umbraculifera et Borassus flabelliformis, Forsk. Flor. Aeg. p. схху CORYPHA THEBAICA, Lin. Spec. plant. edit. 2. 1763. p. 1657. Schreber in nota ad Pococke Reise edit. germ. 2. I. p. 120. 307. CUCIFERA THEBAICA, Delile Descr. de Egypte. Part. Hist. natur. I. p. 57. t. 1. 2. Dictionaire Нікі. nat. Vol. ХШ, 1819. p. 472. c. icone. — Palma thebaica, Jacq. Fragm. p. 83. t. 133. spadix fructifer. — Cfr. Sacy Chrestom. arab. Ш. 468. 479. DOUMA THEBAICA, Poir. Suppl. IL. 519. et DOUMA frondibus palmatis, caule ramisque bifurcatis, Mlustr. t. 900. et Duhamel Traité des Arbres, edit. 2. IV. p. 47. t. 4. n. 1. et 2 e Delile repetita, adseripto no HYPHAENE CUCIEERA, Pers. Ench. И. p. 2 HYPHAENE GUINEENSIS, Thonning, Schw Univ. n Косу ine Phoenicis dactyliferae. ke Vidensk. teribus esse dl. IV. 1824 aegyptiaca et rv. og p.209. Bull differe videtur. Rapıcvranum moles coni etu п arena sepulta. — Carpe; , ambitu 3 ped., e ‚ 10— 30 ped. altus, cicatricibus frondium horizontalibus insculptus, saepe simplex, interdum apice dichotomia bis, ter quaterve repetita divisus, ramificatione non undique, sed in p: б atus; dum simplex comam depresso-globosam, 4 ramosus compressam dilatatam exhibens. Вази Froxpes in quovis ramo 20— 30 term nales, exteriores deflexae vel patentes, interiores surrectae, computato petiolo 6 — T-pedales. Petiolus supra vaginantem triangular linearis, inferne convexus, superne postice planiusculus, antice leviter bifacia " is, in mar- gine acuto aculeis robustis compressis uneinatis fuscis. ‘Tomentum ferrugineum, e squamulis planis flexuosis, petiolo ad- spersum, detergibile. Ligula super petiolum promittitur triangularis, margine elevato aculeato-serrato. Lamina cir cumscriptione suborbiculari vel ovato-orbiculari palmato-flabelliformis , saturat busve lineari acuminatis, induplicatis, ba prona complicato-connexis, ad Y, vel Y, bifidis. Laciniae Iate- rales 1/-ped., 1 poll. latae, nervo commissurali 1'/, ped. longo connexae; intimae 2/,—3 ped. longae, 2 poll. latae, nervo pedali et longiore cohaerentes. Fibrae ex apice calloso nervorum eommissuralium tenerae, filiformes, pendulae, saepe lacinias longitudine aequantes, flexiles attamen Бешище, fuscae et tomento fusco interdum adspersae. Nervi primarii robusti, superne concavi, inferne acute bifaciales valde prominent, ad divisionem laciniarum usque recta procurrentes, dein alterutram lacinularum marginantes et saepe in frondibus vetustioribus ab ejus parenchymate discissi atque soluti Nervi secundarii approximati, frequentes, compagem frondis firmam rigidamque efficientes. — Squamulae minimae Лпрйсае valde appressae, fuscae, utrinque nervis secundariis adspersae. Spavix MASC. inter frondes A-pedalis, primum. erectus, dein patens; basi erassitie 1— 2 poll., teres, totus spathis incompletis vaginatus, sursum ampliatae et oblique apertae, 3 et 4 poll. longae, infimae vacuae, crasso- шеші) vosae et sulcatae, ventre tenuiores, nervis decussantibus ibique apice tandi inerascentes, intus nitidae et pallide cas viridis, subtus pallidior, laeiniis 20 plu faci nex Spare fere cylindricae vel > dorso et lateribus ner- thesin vires m fissae, ante a entes, demum ae, versus orificium in nervis adspersae squamulis fuscis, quae pe из griseo- 226 ‚ ubi rhachi persistente, line pollicis ; fere semicircularibus ob- ufulis, dorso supra » 3—4-poll., intu prae mbriatae sunt vel tomentosae, В idulo palli e spathis altern fusco vel albicant pilos arüculatos sem communi applicantur, concavi, extus convexi, villo n instructis singuli apice ferentes amenta 3, rarius 2, erect tenuiora et eataphraeta bracteis vacuis, inter se liberis, d tusis, linea brevioribus, longitudinaliter nervosis, fuscidulis, intra marginem extenuatum basin barbula instructis pilorum pallide-fuscorum, ceterum glabris. Superior ramulorum pars, quae digiti minimi ad summum erassitiem aequat, densis tegi bus, uti im "ун Су. 55), positis, paullo majoribus, 1% lin. altis, 2 fere latis, Ыйогїв. A basi hae bracteae ad medium usque surgunt verticaliter e rh: dorso planiusculo nervoso cum compages in continuum opus foveolatum cohaereat. Pars bracteae apicem usque sursum fornicata super flores contentos libere prominet, antice glabra, versus basin villo stuppeo dspersa, qualis e rhachi enatus quoque flores ambit. Color partis tectae est helvolus, liberae virescens et versus mar- ginem membranaceum fuscidulus. Frores MASC. bini (efr. diagr. in Tab. Z.xix. f. 1.) in fovea oblique superpositi, pri omnino inclusi, dein protrusi efllorescunt, ordine fovearum tamen haud ita regulariter servato, licet in genere quodvis ame efllorescat. Cujusvis paris flos supe mergit, calyce in fovea remanente, dum corolla plane expanditur. Bracteolae ‘4 lin. longae, in exteriore florum latere, interdum hine coalitae, membranaceae , sursum barbula densissi pilorum, sub microscopio septatorum saepeque clavatorum. Слух lineam longus, brevissime pedicellatus, campanulato- tubulosus, 1 us, la eari-oblongis, obtusiusculis, tenuiter membranaceis, versus marginem integerrimum aut leviter repandum vel denticulatum albidis, dorso nervis 5 approximatis subt bastro obovata, in latere exteriore convexa, in interio a, petalo uni postice posito, super duo antica vertice imbricato, anticorum altero semilibero altero tecto, in anthesi solido vertice concavo insidens verataque expandens lato-ovata obtusiuscula concava, nervosa et sulcata, pergame ciuscula, virescentia, Sramısa 6, interdum 7, thori apici inserta, erecta, petalis breviora. Fıramexta e basi inc subulata, tria interiora petalis opposita nonnihil longiora, е flavo pallida. Ахтивнав fere basi fixae, lineares, leviter sagit- tatae, loculis binis longitudinaliter suleatis et omni longitudine bivalvibus. Portex in cumulo flavum, ellipsoideum, sul- catum, membrana exteriore verruculosa et, accedente aqua, faciliter e sulco decedente, Pistilli RUDIMENTUM nullum. Srapıx РОЕМ. masculo similis, major. Amenta que terminantia plerumque 2, immo solitaria, rarius 3, quorum bina nonnunquam in unum coalescunt. Dum solitari st, ramulorum lateralium indicia interdum conspiciuntur specie tuberculorum 2 in basi amenti lateralium denso pulvinulo pilorum albidorum stipatorum. Bracteae orthostichis 5 aut 6 transverse oblongae, 3—4 lin. latae, 2 altae, medio acutiuseulae, concavac, semilunari ambitu in rhachi adnatae, in fovea sat profunda uniflorae. Bracteae floribus vacuae sibique dense imbricatae, non raro quoque ultimae: quae vero inter fertiles positae florem non evolvunt, ejus loco pulvinum densum albidum exserunt convexum suborbicula- rem e pilis rigidulis simplicibus aut ramosis, e cellulis oblongis utrinque acutis conflatis. Frores in pedicello brevis- о carnoso, quem annulus densus stuppeus (forsan bracteol ntum) ambit, sesquilineam ali. Carxx tri- phyllus , foliolis orbiculari-ovatis, acutiusculis, concavis, nervosis, virescenti-pallidis, versus marginem extenuatum sub- diaphanum interdum nonnihil lacerum laevigatis et fusci BALA calyce tencriora et sub anthesi illo paullo minora, ante anthesin subgloboso-convoluta et margine imbricata, ovato-orbicularia, concava, virescenti-testacea vel e flavo pallida, nervis pluribus percursa, margine subundulato albo-membranaceo subdiaphano. — SrawiwA sex effoeta, m ша, e thori margine, complanata, inter petala et pistillum arcte compressa, petala dimidia aequantia, exteriora vix breviora, Риѕтилам subglobosum vel trilobum, laevigatum, glabrum, virescens, sricmarimos sessilibus aut stylo perbrevi fultis subtriangularibus conniventibus vel connatis, in ipso vertice positis aut excentrici amo sub obliqua fructus evo- lutione, loculo uno alterove abortiente, versus ipsam basin depressis. Ovurum in quovis loculo unicum, ovatum, a culum, jam ab initio fere loculi cavitatem omnino replens, oblique erectum aut subhorizontale atque ob pistilli varia crementa saepe ita e primitiva directione protrusum, ut quasi pendulum aut oblique appensum appareat Frucrus evol- vitur plerumque simplex, rarius ntur duplices aut triplices, quos quidem bilobos aut trilobos rite dicas. Quisque utem fructus pedunculo tereti lignoso fultus est, quem annulus densus stuppeus ambit pilorum rigidulorum, et pefanthio persistente expanso circumdatur. Lobus singulus, quem fructum dieere solent, ovatus est, poll. 2 cum dimidio, ad summum 3 poll. longus, 2 latus, haud aequaliter teres, sed hinc (intus) saepe suleo longitudinali exaratus, dum solus adoleverit subinde difformis et stigmatum loculorumque abortivorum rudimentis basi interio s erassiuscula, nitida, tenax, fulva aut melleo-fusea, punctis maculisque oblongis раги sitie circiter 3 lin., mellei coloris, odoris grati, saporis dulciduli, spongiosum, parenchymate molli atque fil rosis a peripheria versus putamen vergen- tibus, rigidis, irregulariter ramosis, atque opus quasi reticulatum inter putamen et epidermidem efformantibus, quod in fructu antiquo, parenchymate obsoleto, fit evidentius. Putamen e transeunte sarcocarpio formatum, in vertice foramine apertum, quod illud replet, 1%, lin. crassum, lignosum, spissum, colore helvolo, intus vestitum strato carnoso coriaceo, a parte dura putaminis facile secedente, atque pro vera endocarpii lutando. » quod ipsum semen immediate volvit, fibris ramosis compressis rubello-fuscis, e ba is insertionem verticaliter sursum vergentibus constat atque parenchymate mellei coloris. Semen 14 — 16 lin. altum, 12 latum, ovatum, obtusum, basi et vertice nonnihil depressi strato intimo endocarpii adnatum, hoc deraso Testam exhibet fibris pla lcatam, intus castaneam, durissimam. ALBUMEN testae arctissime adnatum, lacteum, corneum, aequabile, medio cavitate ovata exsculptum, superficie interiore leviter rugulosa et puculata. Емвнхо conicus, cum papillula acuta i longus, foveae immersus, quae albuminis vertici insculpta a testae parte embryonostega ad marginem albu que protenditur. 'culo- super ior prius ineinnuli basin oblique stipiti minuto compresso vis ra aven ramosi егей sponte in Aegypto superiore inde ab urbe біш (21° 13' lat. bor.) Aequatorem versus. In Nubiae arenis ayleulas efficit. In Arabia inde ab urbe Tor (28° 12 lat. bor.) per totum Arabiae tractum meridionalem, in Abyssiniae planitie non infr equens provenit. In horto Cahirae antiquioris specimen unicum simpler Ehrenbergius vidit anno 1821, (quod Forskalius 1142 observasse videtur et quod Borassum vocavit. Specinina ramosa, ab illo Corgphae nomine in Arabia memorato: ad camden speciem referenda sunt. Per septentrionales harum terrarum regiones sparso in hortis Роко dactyliferae provenit, versus Austrum frequentior, nonmmquam culta circa aedes et sacella observatur. Haec amicissimus Ehrenberg. Palma nostra, quae arabice Dm, indicium et praeco inperii Florae peculiaris, quod cl. Вейоше imperium deserti nuncupavit, in Arabia quoque а Sinai monte usque ad Medina et Yambo urbes provenit, teste b- But Hans dri Prope Tor plures peregrinantium eam animadvertisse notant, e. в. cl. Schubert justa balneum Mosis, nec mon én sini maris rubri ailanitico prope Nagaiat, In regione Arabiae Oman crescere, jam veteres scribunt. Мес mon in interiora Africae penetrat: in Tombuctu cl. Caillé, in Saharae deserto magno Denham et Clapperton obsercaverunt, immo ай Guineae sinum usque procedit, ad Aguapim incolis Songu- Tjo dicta, siquidem Thonningté descriptio huc pertinet. In Abyssiniae locis. maritimis passim observaeit am. cl. Joan. Roth, M. D. Левин ex ejus ligno rates variaque utensilia fabricant, Arabes in Berenices regione e foliis perizomata nectunt. Fructus dentibus dificillime abrodendi, Dongolanis et Berberis crudi nutrimento sunt, Aegyptiis cocti sor vocatur. Martio et Aprili fructus maturescunt. — Bdelii africani genus ex hac arbore manare, quidam perhibent. ICON. EXPL, Tab, 131: sist Hyphaenes Ihebaicae stirpem foemineam frucliferam, depictam im Aegypto superiore ad Nii eaaractas. Regionis iconem de- promsi ex opere Wilkinsonii, quod inscribitur Topography of Thebes, Lond. 1835. Tab. 432. 1. Summitas spadicis masculi, m. n. 1. Particula amenti mascu illi multum appetiti genus praebent, quod Schorbet Dun , eujus Moros nondum ек alveolis rhacheos emersi, m. a. 2. Sectio ejusdem atenti horizontalis, magis aucta, ut forene fores continentes conspiiantur. 3. Bractea florigera a dorso. 4. Eadem a ventre, utraque a. 5. РИ nonnolll, qui tomentum сони flores lnvolyens sub microscopio composilo observat G. 1. Flores duo nondum aperi. 8. Eorumdem calyx separatus. 9. 10. Borumdem corolla. 11. Flos apertus sub ipse antes. 12. Idem, resectis duobus petalis, a dorso. 14. Stamen, antheris nondum apertis. 15. ldem а dorso. 16. Stamen, antheris eloeis. 17. Pol- len. Omnia varia magntudine sucta. — IÈ Pars spadicis femine, m. n. 1. Apex amenti, squamas monsrans foribus orbaas, dense sibi jubriatas. 2. 3. Flores duo eemi nei post grossificationem. 4. Alius loris grossificati perigonium teiramerum. 5. Fol Ives seorsim. 6. 7. 8. Corollae tres cum pistili variis conditionibus. 9. Flos foemi- тош айа catas, demo райо, androeclum cassum monstra. 10. 11. Stamina dao casse. 12, Рейвп solarium post gromiócaionem. 13: айаш» lob duobus ale они. 14. Putllus aporlun, ovelum exhibens oblique pendulam. 15. Aliud, lobis duobus aequaliter ендицв. 16. 17. 18, Раши tria; secione ant obliqua, ant, чакай aperta, оушогат varias directiones exhibenti. Omnia diversa magnitudine aucta. То. 133. L Apex pel, ligalam monstrans еі lcinia duas laminae. IL Рагу spicis, fructibus onus — 1. Frocas sectio verticalis, domlo nucleo. 2. Al seein оша nucleo. 3. Nucleus seorsim, 4. Ejusdem sectio verticalis. Omnia magn. nat. — 5. Embryo magn. aucia. — Tab. Z. XIX. f 1. Diagramma florum: 2. НҮРНАЕХЕ CORIACEA, Gärtn. Fruct. Sem. 1. p. 28. 4. 10. f. 22 candice ramoso (R. Brown); petiolis armatis; drupa breviter pedunculata, turbinato-pyriformi, vertice planiuscula medio constricta, semine intra carnem cras- siusculam turbinato-globoso. Falma-pinus peregrina coccifera rel. Рик. Almag. p. 278. t. 349. £ 5. — Date Nut, Nuci- Dactylis, Grow. Mus. p. 204. & 16. f. n бае lum fructus, 2. putamen, 3. embryo. — Contuli specim CORYPHA AFRICANA, Lour. Cochinch. p. 213 monitu, quem conf. in Tuckey Exped. to the ri Schult, S. V. VII. 2. p. 1313. Rob. Brownii praesentis. > App. р. 457. Verm. Schrift. 1. p. 272. In Africae orientalis regione Melinda ubi, teste Loureirio, Mulale dicitur, el probabiliter ін Madagascaria. In Du Petit-Thouar insula Borbonia duas stirpes foemincas cultas in aula presbyterii S. Pauli vidit 3. HYPHAENE CRINITA, Gaertn. 1. с. П. p. 13. t. 82. f. 4.: candice simplici (8—20); petiolis margine acu- eis robustis nigricantibus, ligula (1) distincta, filis inter lacinias crebris; drupa breviter et crasso-pedunculata, obovato- pyriformi subobliqua, vertice convexa, hime (im latere breviore, interiore) in angulum obtusissimum compressa; putamine crasso; semine obovato. HYPHAENE NATALENSIS, Kunze in Linnaea 1847. р. 45. Crescit in Africa orientali, inter 10° et 31° lat. a. Prope Portum Natalensem: Gueinzius; in eadem regione inter Omtendo (31°) et Omsamoulo frequentem vidit J. Е. Drége super campos maritimos usque in 500 elevatos caudice semper simplici, graminis incendio adusto sed multa sobole caespitoso. In terra Mosambique candice altiore (15—20) et fructu nonnihil majore eidit Guil. Peters, M. D., qui eam tam in maritimis prope urbem et in Sofala, quam in medi- terrancis districtus Tette vidit frequentem et omni solo contentam. 1. HYPHAENE. PETERSIANA, Klotzsch in litt.: caudice simplici (t, 15—20); petiolis (armatis 1), ligula di- stincta (44); drupa longiuscule pedunculata (3° айа, 2." lata) globoso-elliptica, vertice comen rotundata ventre. basi paullo obliqua et sulcata, fibris sarcocarpii longiusculis (tandem discretis rigidis) ; putamine crasso, semine subgloboso. Sinilibus locis ac praecedens in Mosambique et Sofala: G. Peters, M. D. Nomina huic el praecedenti ПИ sunt Mugarángo el Mugóre. 5. НУРНАВМВ ARGUN: caudice simplici (20 — 35); petiolis inermibus, ligula mulla, filis parcis inter lacinias; amentis masculis gracilibus (10—12°), squamis (йі testaceo-tomentoso-hirtulis; drupis saepe 3- vel 2-nis subaegualiter ellipsoideis (у alt., 14 — 15" lat.) cortice rimoso fragili, putamine (ениё, semine ellipsoideo ruminalo. Crescit in Nubia et Kordofania: Kotzschy, Ser. Princ. Wirttembergias Paulus Guilielmus. In conallibus Syrteos Nabicae, inter lat. bor. 20° et 21°; е. gu prope fontem Medinet in calle Delach, apud Arabes e tribu Ababde et Bischarie Argun nuncupatam Ser. princeps notavit el in literis nomine Medemiae Argus signavit, — Caro fructus атаға; non edulis. — V. in Tab. Z. xv. f. vir diogramma floris intra bracitam 42 bracteolas. па Mur genera BORASSINEARUM heteroclita sive PINSATIFRONDIA, quae, si malis, pro ARKCINARUM serie: ALVEOLARIUM habeas. Ме В Es Мен В DN CK I 2A, ш. p. Supr n. 1749. 1750. MEISN. Ge BERRY ws. in ROXB. FI. In Keprnenia ENDL. G р. 165., cl jendato ad exemp p- 357. (266) GRIFF. in Cale. Jour lio vindicato. — BENTINCKIA et У. p- 467. — Crarosracuys BLUME Rumphia. MONOECA in distinctis spadi (aut rarius POLYGAMA, flore. focmineo solitario masculos. concomitante ?). Spare nonnullae membranaceae, duae extimae complete. Frons im foveis rhnchens, braeteola › tandem emergentes; шавсий nonnulli alternatim distichi, foeminei solitarii. Catyx triphyllus, aestivatione imbricata. Conotza tripetala, mascu- lorum aestivatione valvata, foemineo MENTUM ріні obliqua, stigmatibus exeentrieis (subba Nuctews sulcatus. ALBUMEN solid АВС. Stamina sex, ritamentis distinctis, ANTHEI а. Ovamux triloculare, Sricuara tria sessili ), sareocarpio e fibris Enunvo subbasilaris. . Rupr- Cavnex tenuis, arundinaceus, annulatus. FROXDES terminales, pinnatae, basi ancipites, claratae, longitudinaliter aperiundae. Spanıx infi compage subglumacea, rubentes aut virescentes. » pinnis reduplicatis apice bifidis. Srarmar „frondes erumpens, ramosus, coloratus, Fronzs pareuli, Baccar purpurascentes , рағешае. 1. BENTINCKIA CODDAP. B. pinnis angusto-linearibus rigidulis, acumine erecto-patulo; floribus rubellis; bacca oborato-globosa. BENTINCKIA CODDAPANNA, Berry Ms. in Roxb. F Palma elegans, circiter 20 ped. айа. Слорех rhachi inferne convexa superne acute bifaciali, oblique adnatae, reduplicatae, 2 pedes et ult lineares, longe acuminatac, apice plerumque fissae in lacinias 21 poll. longas angustissime t raro filum propendet tenue. Nervus primarius utrinque prominens, infra paleis linear longitudinaliter adnatis. Nervi secundarii 2 margi 2 per medias pi quarti ordinis numerosi, unde pinnae rigidulae. Srabices infra fronde tenues, testaceae, supra spadicis basin semilunarem violase fissae, basi tandem circumscissa manicae specie in Pedunculus 2—3-poll, compresso-teres aut in facie dorsa spadieis masculi duplicato-ramulosi, divisionibus 3- binis. Squamae membra farum, dein patentium. Ramuli ultimi a basi ad apicem usque Norigeri, subtorulosi. Color spadicum maseulo primum. fere elausis, postea, dum ma 7, Yel Yu dispositis, bini, terni, quaterni evoluti, adjecto uno alterov triangularem margine pilis albis barbatam mutato. Inilo distichi, arcte compact, a latere exteriore et inferior teriore imbricatis, foveae parieti appre prim: ntrod. p. сххуп.) saepe om haec vel reliquarum una alterave oblite Pant, item saepius delitescunt. MASC. смлх vix lin gl -fuscidula, nervo ibi imbricata, Perara calyce subduplo longi acstivatione valvata. Sramixa sex, incl Rupimexrom pistilli sabtrigonum, stamina fere aequans. РОЕМ, in fov а solit Superiore plerumque squamulis 2 barlatis, quae sunt flores ibus (cfr. Tab. 2. ху. Г. vi), subzlumaceis. Carxx li imbricatis et plus ETALA longio subulata, brevia. INNA. Tab. 139. Та . Z.XV. Fig. VI. acute bifidis, subtus in nereo paleolatis spadice duplicato-ramoso + Ind. Ш. р. 621. Operis nostri supra p. 16; ndinaceus, crassitie 1—2 poll. Frox rift. 1. с. Pinnatae. Pinnae in longae, fere pollicem latae, angulares, quas inter haud ceolatis albo-testaceis medio паз, tertiarii cum his alternantes tenuiores; 1— 1Yrped. Sraruar 2, 8— 12-ро., papyracene, е, completae, infra apicem brevem longitudinaliter de tertia qu amaeform concavus, in ventrali convexus, п ramis nonnullis. Rami ut 4-nis, foem. simpl ucioribus, plerumque tionum primum erectarum, sublastig uli, a floribus primum immersis Res MASC. in foveis oblongis, a secedat, aperiundis, spiratim div. 7),, abortive, in squamulam subquadratam aut obverse ес est eineinnulus, deorsum efllorescens. Flores alterne eteoli alterna Harum с ngul с pariete coalescit. Flores tu: ae, Into-triangula basi ran neorum lilacinus со in labia duo longitudin » sibique margine in- ma reliquis major (ortu eformis. Subinde rem locum occu- Foliola oblonga, obtusiuscula, concava, exsucca, qua: sco, margine sis, membranaceis fuseidu s carinata tin, ovata, ANTHERAE оу m aflixae, з rite evolutus, adstantibus in parte bortivi. Me vero basi cingitur bracteolis 3, lato-amplecten- longus, sepalis oblongis ob vo lato, nitidis, margine ^, crassiora, oblonga, ша imbricata. Рилмега ananchera um ovatum, Stites vix ulus. Sricuara tria, triangularia, ad margines stigmatosa, Bacca foveae labi atis, intra pe m ampliatum sessilis, obovato-globosa, nonnihil com. pressa, 6—7 lin. alta, sti bus hinc versus basin protrus pidermis laevi circa fructus basin conniventibus, intus castaneum et y айша, sulco verticali profundo өші juxta embryonis situm conira inferiora, obliqua. E ramosi cine eviga men subglobosum, 4 1 astanea, venis pa ambi sulco verticali surgentibus in desinentibus, агео paucis brevioribus idioribus xpansis, altera facie ex solidum, cartilagineo -corne b dis libera ibidem remanente re lineam lo rry, Rob. Wight (Wall. List. n.S601). Floret Junio, lacteum. Emgnyo basilaris, conicus, obtusus, fe In montibus ad Travancore, Indiae: Be fructus maturat Martio. ICON. EXPL. Tab. 139. 1. Spadix masculus ante anthesin, in spalla sua secunda longitudinaliter aperta, m. n. Il. Apex ramuli foemine (в pars superior, m. n. ll 1. Flos masculus clausus. 2. Alius sub anthesi. 3. Ejusdem calyx. 4. Corolla aperta, cum stan duo petala. 6. Slamen seorsim. Omnia vara m. а. 7. В. Bacca. 9. Ejusdem cortex spertus, 10, Nucleus. И. Nucleus alias 12. Semen disen, (ove Ка seams Omnia m. m. IV. Partial spaiids mescull, recto labio ші posi or iara foroam pales. Flores I инш аана Юй Ы MIN ОСЫ tuntur. Bracteola ima specie conchae cin mbit, Hace ad IV. seorsim quoque exbibetar, depromplis floribus deorsum junioribus: 1. 2. 3. el addita sub 4. sli bracteola, orem 3 a basi fülciente. Omnia aucta. V. Ramus fructifer et VI pinna in parto rhacheos, m. n. — Напо tabulam colore imbuendam curavit, se onem Roxburghianam 111 Bennett. — Tab. Z. XV. fg. VL exhibet diagramma беле focminene. B. est bractea in labia revoluta, 1, los summus сі Il insequens secundus in squama ML flos evolutus, В bracteola ori 1. adstricta peperit lorem IL, cujos bracteola В’ tulit florem Ш. postice iterum bracteolatum. m. a. Ш. ӛрісін masculi fore intra n embryonigeram ls dus I GEONOM plant. p. 250. n. 1350. MART. supra p. 6. ENDL. Gen. n. 1751. MEISN. Gen. p 356. (206.) — Hist. nat. IX. 1822. p. 387. — Vovar AUBL. Flor. Guj. IL Append. p. 99- DIOECA aut rarius MONOECA spadieibus sexu distinctis. Братия duplex, exterior truncata incompleta, Frores acheos alveolis immersi. MASC. bini ternive in uno alveolo. Caryx triphyllus, foliolis carinato-concavis. Conouna tripetala, peraras planiusculis. Sramixa sex, connata in cylindrum aut urceolum ore sexfido, ferentem ANTHERAS plerum- que in loculos duos clavatos divaricatos d Rupımexrum pistilli. in alveolo. Catyx triphyllu: Conouta monopetala, trifida. Uncrorus staminum abortivorum sexdentatus, pist Ovarium triloculare, loculis binis abortivis. SrYLUs basilaris. SricwaTA tria revoluta, Bacca (Carvox) carn , monosperma. ALBUMEN aequa. bile, corneum, Емвнхо basilaris aut sublaterali WILLD. Spec. plant. IV. p. 174. SPRENG. € Gysestum POITEAU in Mém. du М Caunex arundinaceus, gracilis, annulatus, rarius subnullus. Епожрев omnes terminales rariuste quoque laterales, pinnato-fissae aut pinnatae, pinnis rhachi subhorizontaliter adnatis et planiusculis, vir reduplicatis. Frores parei, com- page subglumacea, sicciusculi, straminei aut rubelli, е foveolis rhacheos emergentes. lege сутае helicoidis. (Cfr. Introd. p. сххүп. et schemata Tab. Z.xr. f. v.) Spaniens primum herbacei virides, sub maturatione saepe carnescentes el rubri. Baccar orales aut subglobosae, epider mide nitida atra, carne parca, nucleo fuscescente. ҮП. IGUA NUR A BLUME Rumphia IL p. 106. t. 117, ENDL. Gen. Suppl. L Cale. Journ. Gen. n. 356. (200). — Srackia GRIF E POLYGAMO-MONOECA (hi im parte inferiore spadicis frequ ebracteato ante bibracteolatum emergent FILAMENTIS ima connatis, aNTHERIS ba trilobo. FORM. i . Sparma duple: ntiores: GRIF pedunculanea. Frores plerique sexus гий Carxx triphyllus , Сокоца tripetala, valvata. Stamina 6, raro 9, bifidis, Pistilli nun lindricum aut conico-prismaticum, apice discoideo fovea solitarius, intra bracteolas, cum rudimento minimo masc. uno aut altero squamulacíormi. Carxx et Conorra foliolis 3 imbricatis, Sramxa 6 ananthera basi monadelpha. Ovarium loculo unico cum ovuro Iateraliter appenso, binis ейоейв. Srvivs brevissimus, sriGwATE trifido mox laterali et fere basilaris Bacca monosperma, endo chartacco tenui, mesocarpio fibroso. SEMEN suberectum. Ansunex corneum, ruminatum. Емввхо subbasilaris а stigmate averso. Palnulac arundinaceae, habitu Geonomac. Fhoxnes terminales, pinnatozfissae. Sranices intra frondes, simplices ant ramosi, ferruginco-tomentoso-pulcerulenti, Frores pareuli, viriduli aut albidi. Baccaz albidae aut purpureo-violascentes. 1. IGUANURA GEONOMAEFORMIS. | Tab. 178. 1. frondium rhachi furfuracea, pinnis oblongis cuspidatis ; gis violascentibus. spadice saepe simpliciter ramoso; baccis obovato-oblon- tis uncialibus. Froxpes Capex digiti pollicis erassitie, div. Y, positae, nales, erecta Petiolus 10 — 12-poll., trigonus, superne bisulcus. Laminae segme lata aut oblongo-lanceolata, inferiora pedalia, superiora breviora latiora, acuminata, marg et incisula, plurinervia, nervis primariis supra prominulis. ‘Tomentum frondium palenceum, griseo- fuse Srapices inter frondes 1 — 17, ped. брата exterior 4— 6-poll., compressa, alato-anceps, truncato-Didentata, 16 nterior duplo longior, compresso-fusiformis, ore obliquo, prima crassior; utraque passim uti ipse spadi fusco-tomentosa. Реди compressus. Rhachis rarius simplex, plerumque bipartita aut ramosior e squama ramipara brevi lato-ovata, insculpta foveis decussatis, imis dimotis, supe ioribus imatis. Bractea labiiformis, emarginata, cum fove Fuonrs foveis immersi; MASC. bini; alius ebracteolatus prius emergens et efllorescens; alte! a alterave tenuibus prosenchymatosis, antice ciliatis, Смех glumaceus, foliolis oblong’ i tidis, dorso medio superne fusco- tomentosis. TALA ovat majora. Sramına 6 inclu AMENTA supra 2—4 ped. altus, internodiis cinereo-fuscis sursum inera nde arcuato-deflexac. Vagina 6—8 poll, basi clausa, striata, dorso carinata. aque 5-— 10, alterna aut opposita, lanceo- exteriore saepe eroso-dentata , detergibile. ulus 4— I2 poll., 2 arete is concavis nceolata, multinervia, aestivatione valvata, tande basin brevi-eupularem filiformia. АХТНЕВАЕ longae, loculis turgidulis basi discretis, infra medium: affixae, ver- satiles. Pistilli nu м conico-eylindricum, stigmate sessili РОЕМ. solitarii, bracteolis duabus suborbicu- laribus glumaceo-imbri 10 latere adstat. braeteola ciliata sterilis, in altero bracteola florem. 230 depauperatu fulciens, e lobulis plus minus coneretis earnosis pressione complanatis constante flore fructuve persistunt, et passim illarum uma (prima) in fovea cernitur bracteae opposita. Ве PETALA paullo majora lato-ovata acutula imbricata nervosaque, Cupula carnosa, filamentis planis tusis. PistILLUM intra cupulam ab. subaeq » oblongum, stigmate e corolla emergens, postea ovato -oblongum hine gibbum, ктуго verticali brevissimo, втїбмлтївї ovatis recurvo-patulis. OvuLum in parte gibba ovarii lateraliter appen- Sum. Bacca aut, si mavis, ошоға putamine papyracco tenui, intus laevigato nitido, testaceo, obovato-oblonga, valde obliqua, stigmate inde subbasilari, 5 — 6 lin. longa, epidermide tandem violascente, carne tenui fibrosa, fibris superne anasto- mosantibus, basi attenuatis demum liberis. Semen subereetum, obovatum, тезта fusca, venis nonnullis subparallelis sursum Ашим Емвазо basilaris (GRIFF.) in parte gibbosa, а stigmate remotiore. . Bracteolae delapso ALA ovato-oblonga et mantheris lanceolatis ob- corneum, si atun Crescit in syleis Malaccae, prope Ayer Punnus (Rhim) frequens, malaice Pinang Rambeh dicta: Griffith. ICON. EXPL. Tab. 178, Iguanura geonomacformis. 1. Spadix, "oribus plerisque foemineis. IL. Apex caudicis transverse secti cum inhserente spadicis basi dura vaginam aperiam. ІП. Өрік, cujus fores plerique masculi, Fig. 1. —Ш. m. n. — IV. Palmula, quadruplo diminuta. — 1. Pars spadiis cum floribus masc. ante aper- onem; et 2. al cum foribus foem. In fovea ima, resecis labiis vides bracteolas lorem obvallantes et bracleolas laterales, in summa adest Dracleola bractese ех adverso posila, et exem delineatur. 3, Par orum muse, emergentium а laore. 4. Hujus paris os junior cum brecleols binis, quarum allera апе replicata. 5. Alter Hos jam ре”. Чем. 6. Aliud par et 7. idem magis а latere. 8 Pelalum foris masc. a facie interiore, 10. Stamen. — 12. Bracteolae 2, quae florem foem. exemtum amplecte 14. Pistillum et androecium sterile intra 2 petala. 15 m. 9. — 17. Fructus semimaturus intra perigon 9. Androecium et pistlum abortivum intra petalum, et 11. demto hoe petalo. ebantur, adstantibus lateralibus et foris rudimento squamaeformi. 13. Flos foem., stigmata exserens. Perigoniam de juvenil fructu decerplum, a dorso. 16. Idem desuper visum cum staminibus anantheris. Fig. 1— 16. m. 18. Idem verti er seclus. 19. Fructus fere maturus. 20. Fructus maturus, epidermide partim derasa fibras mesocarpi полов. 21. Fructus, pario seminis denudata. 22. Endocarpü clurace pers a facie interna monstrat punctum, ubi semen «ішегін, sigma spproximatum. 23, 24, Semen aer 25, Semen medi sedum. Fig. 17 - 25 m. n. — 26. Веледа lateralis е fovea foem., foris rulinentum minimum trilobum obvolvens, directione sagitso repli gt. ud аррагем, 4 27. 28. Rudimenta ala diversao formae, m. a. — 29. Diagramma foveas mase. forem ci 30. foem. continentis. Explicsur Introd. Сир. Ш. $. ШВА, ML DL, et $. 97. sub Bostryche. — 31. Tomenti spadicis contextus, lente auctus ҮШ. CALYPTROCALYX. BLUME Rumphia IL. p. 103. t. 102. D. 118. et t. 161, ENDL. Gen. Suppl. I. n. 1752/. MEISN. Gen. p. 56. (266) — A Auct. et Pixaxcar spec. Rumph АЕ spec. Frores POLYGAMO-MONOECI › in eodem spadice simplicissimo хратиА simplici incompleta eineto, sub bracteis squamaeformibus foveis rhacheos mmersi, masculi conjugati in parte superiore aut bini foemineos v. hermaphroditos sin- gulos stipantes. Слух triphyllus; sepalis cucullatis, arcte imbricatis. ComoLta profunde tripartita; segmentis уайопе valvata. MASC. sauna crebra: РиАМЕХТА subuliformia, in fundo corollae confluentia; антивкав lineare Pistilli воммемгом nullum. FOEM. этазихом rudimenta null. Ovarwm incomplete triloculare. Sricwa simplex ses- sile. HERMAPH. srasisa complura, Ovanırır uniovulatum, apice in stylum brevem attenuntum. Впломата В co centia, Bacca exsucca, nosperma. ALBUMEN — aest Palma elata, CavpEx annulatus, laevigatus, Froxnes terminales, pinnatisectae, petiolorum basibus margine tan- dem in fibras Jissilibus, segmentis reduplicatis, linearibus, acuminatis, apice interdum bifidis. Sranzers elongati, sp formes, inter frondium bases declinati; sparna longitudinaliter aperta, coriacea, in pedunculo din persistente. Frores in rhacheos excavationibus squama persistente obtectis reconditi, glumacei, bracteolis cinctis. Paveres subglobosi, ex luteo aurantiaci. Bl. 1. с. CALYPTROCALYX SPICATUS, В. 1. с. est ARECA SPICATA, Lam. Enc. bo au. Willd. Spee. р Spreng. Syst. Veg. Ш. p. 139. п. 4. Operis nostri p. 179. п, 13. — BUTERPE GLOBOSA, Gaertn. F Rumphii citatum, nec vero quoad fructum descriptum et t. 9. illustratum. Giseke Prael. p. 92. item. Pranga globosa, Rumph. Amb. p. 38. t 5. £ 1,4. (mediocris). Houtt. Nat. His И. 1. p. 397. (Citata ex Bl. 1. ©) Amboina: Rumphius, Zippelius. Hu IV. p. 595. в, 4. чч. I. p. 24. quoad Crescit in insulis moluccanis, с. в. in -Nivel aut -ewan amboinice, IX. MOAN TOC A RIA ¡AERTN. Fruct. Sem. IL. p. 468. 1. 176. LAM. En plant. р. 450. п. 2223. ENDL. Gen. n. 1752. М el. IV. p. 710. n. 21. t. 774. MART. Palm. Bras. p. 139. t. 98. 99. SPRENG. Gen. p.356. (266.) — Риорновл JACQ. Fragm. p. 35. 36. WILLD. Act. MONOECA in eodem spadice ariter rumpenda. FLORES so inei. MASC. Смлх t gittatis, св. КОЕМ. Слух triphyllus, foli. triloculare. Sticmara tria sessilia. Юнир t s vitreo completa, fusiformis, reticulato-fibrosa, sub grossificatione isis immersi, bracteati (v. diagr. Tab. 7. хут. f. xiv. Сопол. tripetala, Sramısa 24 — 30; ANTHER olis imbricatis. Сокоца tripel mono-di-cocca, cortice suberoso angulato-echinato, mesoca: ә basi oblique foratis. Атанмех corneum, aequabile, cavum. silaris, Саиовх mediocris, grossus. Ғһоновя omnes terminales, integrae, firiiae, in toto ordine. ati videtur ma zimae, robustissimae, Saviors dense multiramosi, inter frondes я, fusco-tomentosi. Frores roseo-ochroleuci, calyce pergameno, corolla coriacea, Enverus majusculi, testacei, ad Phytelephantis accedentes. 281 FAMILIA QUARTA: CORYPHINA Е. Pistillum e carpidiis tribus primitus distinctis, demum aut distinctis aut in unum connatis, omnibus vel uno alteroye evolutis; rarissime carpidium solitarium. Ovula solitaria erecta, lateralia aut resupinata. Fructus baccatus, raro tenuiter dru- paceus; triplex, profunde lobatus, aut abortu duplex vel simplex (pistillis abortienti- bus a formatione evoluti exclusis); rarissime solitarius. Stamina hypogyna aut peri- gyna, sex, rarissime plura (novem ad duodecim). Flores plerumque hermaphroditi, vel polygamo-dioeci, sessiles, bracteati. Spa- thae coriaceae, saepe plures incompletae vagae ad basin et divisiones spadicis ramosi, raro completae. Caudices aut cocoidei aut arundinacei, inermes. Frondes plerumque palmato-flabelliformes, raro pinnatae, laciniis pinnisve induplicatis. Flo- res textura herbacea, membranacea aut tenuiter. coriacea, plerumque virescentes. п, et spathi хайз et NS, frondibus pinna 6 in hac famil foribus ut plurimum hermaphroditis unica completa et diclinía а reliquis SABALINAE dicenda; PHOENICINARUM s. > spathia LL р. 773. No. 1690. Е, р. иххуш. No. 14 ECK. Elem. p. 305. No. 1703. £ 1. WURMB. Verh. Batav. Genootsch. L p. 253. LAM. Encycl Ш. p. 130. t. 899. Ind. IL p. 174. ENDL. Gen. No. 1753. BLUME Rumph. II. р. 57. — CopDA-PANNA ВИ — скмолход BLUME in Bot. p. 580. et 678. — Тмлвл MARI ша 1824, p. 10. SPRENG. Gen. plant. p.251. №, 1307. Rim. Schult, Syst. Veg. VIL p. һххүшь No. 1492. Frones sessiles aut bre tione valvata, Втамиха sex, basi ti coalescentes. Bacca р rticalis. ime pedicellati, bracteati. latata hypo- que unica matu- HERMAPHRODITA. Caxyx. cupularis aut cyathiforn gyna cohaerentia, ANTHERIS ovat тевосиз, monosp ле plures ineompletae, vagae is, tridentatus. Conor la, ае Oyania tria cohaerentia, түг. :quabile corneum, solidum. Е subu BRYO ma. Palmae procerae, spectabiles. Cavnex cocoideus, annulatus, Froxpes amplae, omnes versus apicem caudicis apice fissis, interdum ‚filigeris , venis transversis, petiolo aculeato. Sranıx in speciebus terminalis, amplissimus, decomposito-ramosus, spathis pluribus coriaceis ad ғат is passin aggregati Baccaz lutescentes aut congestac, flabelliformes, laciniis y omnibus monocarpae matus. Frores parculi, membranacei, virentes, in ramulis florig virescentes. 1. CORYPHA ТАШЕВА. Ти. С. frondibus orbicularibus palmato-pinnatifidis, laciniis quadraginta. ad quinquaginta. parium; spadice ovato-pyra- midali erecto, caudicis duas tertias longitudine aequante. Fig. 1. 6. Roxb. Flor. Ind. П. p. 174. Blume, Rumphia Il. p. 58. i. Veg. VII. 2. p. 1306. No. 1. CORYPHA TALIERA, Roxb. TALIERA BENGAL ants of Coromandel. ІШ. p. 51. t. 255. 2: t. Vez. IL p.18. — TALIERA TALI, Mart. in Rom, Schult 5, Sprer e fusca. cylindricus, in superficie obs Petiolus quinque ad decem pedes longus, robustus, вир is fusci: 8 „ ultra dimidium sec xpedales, ad i s, ope nervorum commissur: decomposito- aceis cylindricis Cavpex trigintapedalis, aeq Froxoes amplae, duo- decim pedes et quod excedit longae. latus, in margine acuto et acule 80 — 100, lincari-lanceolatas aem quadra m connexas. Ver reumseriptione ovata, viginti pedes ne profunde in lacinias atas, s ae conspi Rhachis verticalis, svaruts primariis. co ramosus, 116 232. marii teretes, erassitie brachii e spa pieibus adscendentes, imi octopedales et longiores, sursum longitud andi ordinis, quarum e sinu prodeunt rami secundarii pariter alterni, defle ursum angulati et repetito divisi, divisionibus ultimis florigeris. In superiore rum, cernuntur cristae tenues men Ramuli Lonss non aequaliter super ramulorum superficiem effusi, gregis prius eMorescentibus; albi cum v oblique truncatis tes, rectangulo - patentes nduti spathis se ubique tecta Rami p horum r florigeri teretiusculi, flexuosi, p sed quinque ad decem in greges subbiseriatim dispositi, anticis cujusv sub anthesi fragrantes. Bracteae minimae, membranaceae, ovatae, tandem obliteratae. Caryx cyathiformis, in dentes latos sectus. Сопоглл sesquilineam alta, prrauıs ovatis obtusiusculis, carnosulis, sub anthesi р lam subaequantia, Fıranexra alba, compressa, basi dilatata subeohaerentia. Ахтивпав ovatae, basi en medium affixae, flavescentes. Portex oblongum, unisulcum. Ризтиа is sub anthe rentibus, ovuLo in quovis loculo erecto. 8туіл breves, confluentes Bacca, maturescente plurimum unico сагрійіо, ovato-globosa, rudimenta abortivorum ari et quod ехеей rarius, dum omnia carpidia evolvuntur profunde triloba, nonnihil rugosa, epid ceo- aut Mavescenti- viridi, pulpa flavida, Nverevs globosus; Testa instructus rubenti-fusca, quam vasoru iculi perrepunt ramosi, sur- » embryonigeram convergentes. ArnvwEw corneum, lactei coloris, centro parvam monstrans cavitatem. , trochlearis. — Species ab insequente characteribus hucusque notis diff sum versus foveo Емвахо in vertice situ Crescit spectabilis haec palma in Indiae provincia Bengalia, Unica vice floret, spadicem promens ingruentibus mensibus calidis (Februario et Martio), novem post menses /уисц сай, tunc emoritur. Lingua sanscrita TTli audit, ші Tala Borassus flabelliformis, quocum, nisi florens, ob similem adspectum, facilius commutari potest. — Bengalica lingua Talier (cerosimiliter corrupte е TTli, addito sufizo lusitanico cira), hindostanica Т hrit dicitur. Frondium pinnae incolis prachent papyri genus, in quo ope styli ferrei scribitur; nec non aliis variis operibus domesticis inserviunt. Tra аш T ICON, EXPL. Tab, 127, 1, Pars rami spadicis primarii Nore 4. Idem a lare. 5. Floris verticalitor dissect pars, stamina duo et pistilla monstrans. 6. Petalam а facie interiore. 7. Stamen а facie. 8, Stamen a latere. 9. Pollinis т. magnitudine auda. 14. Bacca, duorum carpidiorum abortivorum vergentes in conspectum veniant, 16. Sectio verticalis nuclei. is, spatha sua induta, m.m. — 1.1. Calyx, 2, Alabastrum. 3. Flos apertus a vertice visus. grana duo, 10. Pistlum separatum. 11, Ejusdem sectio transversa, 12. Ejusdem sectio verticalis, 13. Ovula duo juvenilia, cum circumdante parenchymate. Omnia varia eatelces monstrans, 15. Bacca, resecta parte corticis, ut Gbrao versus foveam embryonigeram sursum con- i Embryo. Hace magnitudine шашай. 2. CORYPHA U UBRACULIFERA. Tab. 108. 127. Fig. €. frondibus sullunato - orbiculatis. palmato-pinnatifidis, laciniis parium quadraginta; spadice pyramidali erecto, caudicis dimidiam longitudinem aequante. Codda-panna, Wheed. Hort. Mal. Ш, p. 1. t. 1—12. — Palma montana rel., Commel. Flor. n Anthol. p. 149. Rai. Hist. П. p. 1367. Pluk. Almag. p. 277. — Arbor foliis sez brachiorum lon Tallipot, Knox History of Ceylon, edit. 1817. IL p. 28. Alex. Johnston in Transact. R. Asia ners Мара. 1829, р. 77. — Talaghas, Пепи. Mus. zeyl. p. 54. Palma zeylanica rel, Burm. Thes. zeyl. p. 181. Flor. Ind. CORYPHA UMBRACULIFERA, Lin. Spec. plant. edit. 1763. p. 1657. Flor. zeyl. p. 186. No. 394. Syst. plant. e edit. germ. L p. 68. Giseke Prael, in Ord. matur. p. 49. (excluso Rumphio). Gaertn, Fruct Sem. 1. p. 18. t. 17. (excl. Rumphio, sei Willd. Spee. pl. IL p. 201. Spreng. Syst. Veg. ll. p. 138. No. 4. Lam. Encyel. Il p. 130, t. 899. Syst. Veget. edit. Rom, Schult. VIL 2. p. 1308. Roxb. Flor. Ind. IL р. 177. Blume, Rumphia Il. p. 58. Palma jam multis auctoribus deseripta, ita ut ultior expo: m forma frondium, floribus Чо sit supervacanea, A praeced ашо minoribus et арай udicis majore, differre dicitur. Quas equidem vidi, baceae qi 1 sunt minores, attamen notat bonus ROXBURGHIUS utriusque fructus quoad magnitudinem vix differre. Froxoes in hac specie maximae sunt, ita ut adultac ambitu triginta pluresque pedes metiantur. Frores viridi-flavescentes dum tot simul in spadice tei proveniant odorem sp ortissimum, incolis incommodum, qui hac re commoti haud raro palmam florentem, priusquam fructus maturu e specie, cui valde е ratione is, prae am С. Talierae nonn argu it, solent prosternere Nascitur haec arbor locis montanis et petrosis in Malabaria et in Ceylona insula. Floret quocunque anni tempore, quanquam in Augusto non raro flosculi observentur, qui intra quatuordecim menses eie. maturos exhibent fructus; quos antequam ferat arbor, plus quam triginta annis indiget, et postquam semel illos producerit, toto suae vitae spatio, emo- mitur. Malabarensibus dicitur Codda Talagas et Talagaija. Haec Rheedius. Tamulice nominari Canda-p omnis papyri iudici genere optimo, plerique libri sacri Singalensium styli fi tissime plicatae illis in regionibus pro wnbraculo gestantur. atala (palma manus extensis digitis), Singalensibus Roxburgh. — In hujus palmae pinnis, ei ope scripti sunt. Frondes leves et elegan- -Panna, Brachmanis Car ICON. EXPL, Tab. 10 Caryota urente depicta. 8. Corypha umbraculifera in regione insulae Ceslonao una cum Borassi flabelliformis stirpe mascula aliaque foeminca et Т, 197, Fig. П, Apex rami spadicis, cum ramulis quatuor florentibus, m, n. — 1. Alabast explicita desuper visa, 5. Petalum cum stamine, 6. Petalum eum filamento. 7, Stamen а dorso. 10. Bacea. 11, Nucleus verticaliter dìssectus, 12, Embryo. Hae figurae m. n. exhibentur, m. 2, Calyx ex alabastro, 3. Corolla sub apertione. 4. Corolla 8. Ней. 9. Pistllum verücaliter apertum. Omnia varia m. n. — . CORYPHA ELATA: frondibus suborbiculari-lunatis basi cordatis, palmato-fiss draginta ad quinquaginta. parium; spadice globoso caudic globuli sclopetarii magnitudine). › laciniis ensiformibus qua- s quartam. quintamee partem altitudine aequante (baccis globosis, CORYPHA ELATA, Roxb. Flor. In |. IL p. 176. abilis priusquam floreat in 70 et quod excedit pedum altitud icibus delapsa longitu- xxhibens, di тае suborbien- Caupex cylindricus, per omn. abitum $ pedum in medio 6 um frondium obscure coloratis spiraliter dispositis. exasperatus peripheria. eaudicis FnoxpEs terminales, numerosae. Ре ibrosum, durum, spadicei coloris; medulla ampla spon; pedes longi, superne coi ine extenuato duro in aculeos robustos breves curvatos exsecti. Lan ae fi 10 ad 12 pedes longae, ad Spanıx ta tam aut quintam parte vaginatae spatiis plurium ordinum сог siones digestos, colore pal basi lata ibique confluentia, sursum subulata. ANTHERAE ovatae. PisTILLUM globoso-ovatum , loculo. SrYLUs brevis, sulcato-trigonus. Sricsa trid bus lobis ovarii unilocularis, du iedium usque divisae in pi dem e summo candice tm itudinis e nas ensiformes apice obtusiusculo bifida cumscriptione subglobosa, qua ensim sensimque frondes decut auni alte is Mavido-virescentibus, FLORES parvuli, sessiles, collecti in fasciculos per ultimas spadieis divi- FILAMENTA quovis ns, е rhachi com tim ramosa supradecompositus. В ones singulae bas ide flavo, odore gravi. Сатух minutus, tride , reflexa, staminibus brev rilobum, OVULIS s wm. Bacca globos globuli sclopetar y olivacea, abortientibus duos ta, oso friabili arcte adnatus, TESTA fusca. ALBUMEN corneum, durum, pallide cine nis, Roxbur Crescit in Bengala, ubi indice et bengalice Budjoor vel Budjure-Catool vocatur. Martio et Aprili floret; post annum semina. maturat. 5 subglobosus, endocarpio pallide Пако - fusco. indicus in vertice albu- io brevis, 4 CORYPHA G tatis, petioli caudi пайи AN uborbicularibus palmato - muttifed linearibus apice obtuse biden- laminas subaequantibus ; spadice ramosissimo oblongo, ramis nulantibus, altitudine quartam quintamee partem 3 lacin aequante (baccis quam praecedentium 1. et minoribus, globuli sclopetar i magnitudine). Cabang, Rumph. Am Nat, Hist. IL 1. p. 274. Hamilton Comment. Herb. Amboin. in Mem. Ме I. p. 55., qui se frondem e Java адусвепда tu vivo recognovit. Houttuyn ie, pelta- jussisse, notat, neque stirpem sta Soc. V. p. 315. hanc pro Licualae spi tae aline, habet. GEMBANGA ROTUNDIFOLIA, Blume in Flora в. bo TALIERA GEMBANGA, Blume in Schult. fil. in R CORYPHA GEBANGA, Rumphia IL. p. 59. t. 97. 98. 105. an. Zeitung 1825. ҮШ, 2. p. 580. 676. lt, Syst. Veg. VIL 2. p. 1307. No. 2. Слирех cocoides , spectabilis, 50—60 pedes altus, post unicam anthesin moriens, FRONDES атр ato-bifidis, fi majores adsunt, in es, quas vidi, ovatae, е; jun lae; extimae margine in postica parte aculeis spadiceis aduncis arm » dentatam pron попе in x ibus speciebus, fragrantes, Am versus basin longius cuneatae, laciniis obtusis emar; ае. Petiolus, cujus in margine acuto acu gulam semi 1 dex omnes fere frondes decutit, in vertice immens: mulis вр: dicis pedalibus et longioribus glabris cade a paniculam ramorum supradecompositorum nutantin a promens. Habitum tune indui palma quam maxime singula igrotans a funesto vegetabili parasitico verticem occupante viresque vitales absorbente; quasi emoriatur ita enim spadic morphosis ab usitata form palmae per plurimos annos non florentis abhorret. — An a praecedente divers jentali, nec non in Celebes, e. g. ad Pagowatto, ubi Silar dicitur, aliisque insulis Crescit in Java, praesertim os sundaicis, in solo alluriali. — Javanensibus audit Putjuk, Malaicis ad Batariam Gebang, Gobbang, corrupte С aut Gembang, monente ill. Reinwardt. E caudice farinae Sagu vilius genus praeparatur. — Frondibus tuguria tegun- tur; indeque fibras educunt nectendis storeis funibusque aptas. bang . CORYPHA SYLVESTRIS: frondibus suborbicularibus aut basi truncata. semorbicularibus, palmato-multifidis in lacinias lanceolatas acuminatas inaequaliter fissas; spadice hirsuto, ramosissimo oblongo, ramis corymboso-coarctatis, quam caudex octies vel decies breviore (baccis magnitudine praecedentis). Lontarus syleestris, Run ¡Ion Comment. Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc. V. p. 314. CORYPHA UTAN, Lam. Encycl. II. GEMBANGA SYLVESTRIS, Blume in litt. et TALIERA SYLVESTRIS, in Ròm. Schult, Syst. Ve; Cri ph. Amb. L p.33. © 11. Пони. Nat. Hist. IL 1. p. 209. Han р. 131. Roxb. Flor. Ind. IL p. 178. CORYPHA SYLVESTRIS, Blume Rumph. И. р. 59. VIL 2. р. 1307. No. 3. Thad. Haenke, it in Moluccis, Madura, Timora, Celebes: Rumph, Reinwardt, Blume; in Sorsogon ADNOTATIO. Gaenrsenus in stabil quidem erroren ndo Coryphae charactere generico yonis negl Ron, Browsivs (in Tuckey Expedition to the River Roxnunamus Corypham є it, quum pro basilari declararet, qui tice est positus, q ire, Append. GarnTNERI autem vestigia prementes Bot primus notay i im alios errores eram ab umbraculifera situ embryonis distingui posse putavit, BLUME, SCHULZ psi Gembangae sen Tulicrae genus a Corypha perper n segregavi- m buit, quum Saribum Rumphii (L t. 8.) pro una eademque palma cum Rheedi in Mem, Wern. Soc. V. p. 212). Jam igitur omnibus prob s, quae sequuntur: 1. spadix in caudice monocarpico terminalis , i dilatata quidem attamen inter se plus minus lib baccatus, ne Pariter GAERTSERUS errori ansam p ded te monente Намиломо (їп Commentar. Herb. Amboi ret, г sis Coryphao generis essenti m divisus, 4. filamenta b in is spadieis per ipproximat 5. fructus (quem reete caryon diceres, ob intimam testae cum endi tenuiter drupaceus, 6. all pio coal 7. emb aequabile nulloque modo ruminatum, solidum aut is. Quibus characteribus si genus circum- auctoribus huc relatae excluduntur, aliis ad Ziristonam, aliis ad Coperniciam, Braheam, Sabal et Dhrinacem 117 “r LICUALA,) nootsch. II. 2. p. 285. THUNB. Nov. Gen. pl. 70. Act. Holm. 1782. p. 254. GAERTN. IIREB. II. p. 774. No. 1691. edit. SPRENG. p. 249. No. 1300. JUSS. Gen. p. 39. VIL 2. р. Lxxvit, ROXB. Flora Ind. И. р. 179. ENDL. Gen. No. 1755. BLUME, Rumphia Il. p. 37. RUMPH. Amb. 1. р. 44. WURMB. in Ver Fruct. Sem. II. p. 20$. t. 130. LINN. Gen. POIR. Encycl. Suppl. Ш. p. 430. ROEM. SCHULT. cteati in spadice alternatim ramoso, sPATHIS HERMAPHRODITA. Frores sessiles aut brevissime pedicellati, ly а. STAMINA sex, pluribus incompletis vaginato lus. Comorra campanu FILAMENTIS in urceolum subi rtifor е brevi liberis, ANTHERIS Ovanın trio, in basi et in vertice truncato suleulato cohaerentia. SrxLus (e tribus coalitus) trigonus, deorsum in зтумвсом (oylindrum cellulosum liberum utriculos foecundantes conducentem) continuatus, ктиама tridentatum. Оу Bacca abortu solitaria monospe ndocarpium papyraceum aut tenuiter erustaceum. ALBUMEN corneum, in parte (respectu carpidiorum abortientium peripherica s.) dorsali spongioso- aut farinacco-ruminatum. Емвпхо ventralis. cia. Palmae plerunque humiliores, caudice subarundinaceo aut gracili, leviter annulato, versus apicem interdum basibus frondium persistentibus squamato-incrassato, ligno pallido aut rubello haud ita duro. Епохрез omnes terminales, longius- cule petiolatae, petiolis armatis, laminis flabelliformibus plus minus divisis (digitatis aut palmatis), segmentis apice inciso- dentatis, induplicatis aut plurinerciis et plicatis, intermediis plerumque latioribus. Venae transversae inter nertos cons стае. Spavrx plerumque hirtulus aut tomentosus, sratus pluribus, incompletis ore incisis et laceris vaginatus, e vaginis alternatim ramosus, ramis ramulosis aut simplicibus. Frores saépe pube sericea obducti, sessiles, aut in nodulis ramorum spadicis brevissime pedicellati, bracteis parvis instructi. Freervs minusculi, flavi, aurantiaci vel purpurei. 1. LICUALA PELTATA. Tab. 134. 162. L. petiolis in toto margine aculeatis, foliolis elongato- cunejformibus. plurinereiis , dentibus apicis triangularibus inaequaliter. acute bifidis; spadice folia superante, ramis florigeris simplicibus testaceo- tomentosis ; calyce campanulato corollaque sericeo, fructibus oblongo-oboralis. LICUALA PELTATA, Roxb. Fl intermedio plerumque. latiore, ton Con in Mem. Wern. Soc, Vol. V. p. 313. ent. Herb. A + Ind. IL p. 179. Ham ioloi ictor est el ad octopedalis, crassitie brachii humani, curvus, teres, laevis, apicem versus pe » residuis aliquando se vidisse ramos paucos, ut in Сусайе, HAMIL- TON. Plantae junioris, quae nondum crevit, apex basibus frondium in rete laete-fuscum solutis large tegi- tur. Froxpes quinque, sex aut plures, conferíae, horizontaliter patentes, petiolo quatuor ad quinque pedes aequante, supra partem vaginantem ovatam hinc in rete fibros scum solutam arcte amplectentem nonnihil sulcato, inde triangu- rgine acuto aculei lidis, secundum ROXBURGHIUM vario modo curvatis, secundum HAMIL- TONIUM rectis et horizontalibu libus et parum curvis) obsc us apicem pallidioribus, in- aequ picta, Lam iptione fere orbiculari, diametro trium ad qua- tuor pedum, peltata, constans foliolis angusto-euneatis, 8, 12, 20 vel 25 secundum plantae act Sunt haec foliola rarissime simpl is nonnullis. e acute promi cursa interque eos, qui poll lem lege, ut foliola intima s. terminalia pluribus (10—15) nervis fir lateralibus (3—5 pereursis). Inter quos nervos commissurales s. secundarios m pollicem et quod excedit longorum, versus 1 rescendo brevio- nulis acutis subinaequalibus, Nervi primarii inferne prominuli in sinus Jaci- product. Nervi tertiarii seni vel octoni, distantia et cras- equales. Venae transversae per omnem a frondis conspi Color dilute viridis. Villus fuscidulus ad in laminae, e pilis niti is constans, Sp cto-patens, foliis longior, interdum decem ad quindecim pedes longus, solitarius ex axilla frondis, ibique compressus, sursum teres digiti erassitie, in sul ubique s vestitus. Spare tubulosae, inferne arcte obvolventes antice paullo ntur virides, sursum versus orificium oblique truncatum et indefinite dentatum fi icis rhachis primaria teres, ad exsertos ramos planiuscula, laevigata, glabra. Rami alter es pedem aut spithamam longi, subsecundo-recurvati, basi a > antice tere tomento Caupex quinqu exasperatus; plerumque simpli Ligula unguem al rum, ad medium fere usque bifidor urrunt, passim pollicis longitudine in fili speci 'ompage DIX ег mye laxiuseulae, quatenus exarescendo fuscae. Вр his sub; +) Novum genus hue accelit a el. Blume definitum: PERICYCLA В+. natus, tridentatus. Conorza trifida. Sra- : OVULA vertice Frores hermaphroditi, pedicellati. ле complures, a: FILANENTA in tubum trilobum ad faucem ompletae, CALYX turb ntus antheriferum connata. OVARIA tria, cohaerent atatum, Bacca (auct, ZIPPELIO) abortu solitaria, n а inl Palma elegans, caudice elato, gracili, laceigato, frondibus terminalibus fabellformibus palmatisectis; segmentis plicatis, apice inciso-dentatis. Sravices laterales, paniceiato-rambaietimi. PERICYCLA PENDULIFLORA, Blume, Rampla П. р. 4i 4. 9 Licuala pendeifora, Zippel Man. Crescit in ayleis litoreie circa castellum Dubus in ora Guineae Novae: Zippelius. iore alli osperma. a perma, 235 denso testaceo-fulvo vel ochraeco-pallido. Frores rami pedicellis brevibi pertenui triangulari membranacea. Caryx quatuor lineas altus, sube dentatus, dentibus lato -triangularibus erectis. Margo г extenuatus sub anthesi et grossificatione magi lobatus, us lobulos novem immo plures Pili sericei adpressi calycem extus ant, Cororta aestivatione valvata, compage quam calyx firmiore, sex lineas alta, campanulata, nias tr es horizontaliter pate ¡pue te superiore, pilis dense vestita, intus glabra, alba cum e, cristis duabus scc inem decurrentibus a pressione oris. Apex incrassatus in denticulum simplicem Бавио erecta, quatuor lineas longa, quae petalis opponun panulatum, infra ovarii partem superiorem disciformem str laxiuscule tubereulifor 'eumpositi, mune solitar nixi, magnitudine Hy lind , mune, praesertim in inthi orientalis, bractea ceo-campanulatus aut obscure trigonus, tri- з, extus, ntrorsum promissus. STAMINA sex, vix longiora. Fıranexta inferne connata in urceolum cam- serta (ideo perigyna proprie di a, superne triangularia et e basi complanata acuta, ANTHERAE sagittatae, medio dorso affixae, laterali dehiscentes. Portex ellipticum cum sulco longitudinali, affusa aqua globosum. Рівтида tria, caly opposita, ima basi et vertice in corpus turbinatum cohaerentia, medio a se invi us libera, que co ope gynophori brevis еуі confluentia. Singula оу vato- triquetr insertionem corollae ovurus oblongum erectum in loculo continent, supraque loculum tument in corpus glandulosum veri idum fere depile, serobieulis tribus excavatum, dorso sunt leviter convexa et ве Quae quidem corpora trium ovariorum in disc onspirantia centro uniuntur stylis in unum ita coalitis, ut hic trigonus appareat, angulis medio ovariorum oppositis, faciebus autem longitudinali sulco exsculptis Шог respondentibus. Supr orum dorsum hie stylus paullo crassior cristulum elevatam versus oval tro verticali, eo, quo ovaria connectit puncto, stylus deorsum continuatur specie sTYLISCL, qui plerumque nonnihil flexus eque styli ipsa basi, tamquam ex articulo, facile secedens, int riorum longitudinem procurrit, usque ad eorum basin, ubi in tria crura dividitur sursum pergentia, immediate in rvsicu- zum umbil perbrevem subtorulosum abeuntia. STIGMATA tria brevia, triangularia, erecta, angulis styli respondentia, е hiat punctum. Bacca un rescens, obovata, basi valde attenuata, magnitudine Phi cujus ad latus foveola conspi- iceorum cincta. Locus vero duorum ovariorum abortu delapso- Т е, vertice elevationi s segmentis fundo , in parte n quasi m commissurae cujusvis dorsum ovai promitüt, ex ipso vero ce fusiformis, api omnem ova- inter e tribus ovariis m coli lycem corollam stami tra aque persistentes sessilis. citur medio cristula horizontali percursa, annulo pilorum sei rum vix nisi cristis tribus verticalibus indicatur. Epide et vertice convenie nti ini undique adh vertice styli parte persistente auc i mis aurantiaca, punctata, Caro succulenta, fibro: erens. Endocarpium baccae confo ibus, au ә рабат bus tribus parvis notatum, durum, obscure fuscum, impressionibus fibrarum longitudinalium levissime insculptum, fora- e nutritio angusto basilari perfossum , e quo funiculum umbilicalem integrum saepius extraxi. NUCLEUS seminis ovatus ice acutus, basi truncatus gibberibusque duobus notatus. ‘Testa tenuis, fusca, in parte dorsali basin versus fascia impressa vaso hieu um seu rhaphe umbilicali notata, quae medio in maculam subo apicem nuclei usque porrigitur et in parte ventrali in chalazam terminatur ab embryonis fovea duas lineas remo- lacformem, parum eleva ula foveae embryonigerae orbicularis. Arnvwr neum, lacteum, per- cursum strato suberoso-fibroso e chalaz irante inque latere dorsali sub papillae specie protubi in ventre us, cylindraceo. ime umbonatus, arem extenditur, inde angu- asversim Емовхо :onicus, apice subtili Crescit in India transgangetica, uli videtur late diffusa. In Chittagong syleis, super tractum montium, qui inter hanc provinciam et regnum birmanicum extenduntur: Hamilton et Gul. Roxburgh; in Siliet: Franc. da Silea; in Assam, secundum fluvium Bramaputra, prope Goalpara el Rungpur: Hamilton; in Martabania ad fluvium аған: Wallich In hortum calcutensen a cl. Roxburgh filio introducta floret Novembri, fructus maturat Maio. Kurup et Kurkuti Bengalensibus: Hamilton. ICON, EXPL. ula et laminae parte, reliqua resecta, m. n. — 1 ab, 134. I. Apex spadicis Moridi et I. pars spad eum 1 . Mabast . Alabastrum, resecto petalo, ut aestivatio staminum appareat. 8, Pistllum a vertice. 9. Aliud 1. Carpidia duo in perianthio, resecto tertio, ita ut cavitas, qua styliscus descendit, in conspectum veni is fructiferi, m. m. Ш, Frondis lamina eum parte petioli, m. imminuta. Flos sub anthesi. 4. 5. Corollae pars. explanata luere. 10. Carpidil unius ov IV. Apex petioli m tribus staminibus, 6. Pollen, m cum suo stylo, resectis reliquis, i. 12. Pistillam ita apertum, ut ovalum videas. 13. Абай cum anula. silo umbilical, 18, Fructus Мана, Figuras 1—19 v Idem, deraso sarcocarpio, basi crenatum et pro intrante funiculo apertum, m. a. 29. Pars sarcocarpii a facie interiore. orulis duobus et transeunte stplisco, 14, Styliscus seorsum, 15. Alius. 16. Pilus музеї, in quo minima б. Orulum cum suo fi semimaturus intra perigonium, staminibus duobus cireumdatus, arcolas in vertice monstrans, 19. Alius fructus fero maturus leviter triang ilocarpium m. n. . Nucleus a facie ventrali, reseeta particula testae eo loco, quo albumen substantia suberosa perfossum aperitur. 25. Nucleus verticaliter dis в monstrans, adjecto embryone, e foveola sua exemto. Omnia m. в. 26. Embryo auctus, Fi Diagramma floris, sectione horizontali рег Nucleus а facie dorsali. scissus, substantiae suberosae, albumen oblique pereurrentis, direction 1, 35, nucleos duos sistunt ab utroque latere, quos Licualae peltatae nomine benevole communicaverat cl. Loddiges. imum florem ducta. , sectione per superiorem floris partem ducta, Caryota urente ot Borasso flabelliform Tab. 162, Licualam peltatam exhibet unacu 4 elongato-cun э. LICUALA SPINOSA: petiolis ex toto recureato-aculeatis, foliolis 21 — rmibus pluriner intermedio plerumque. latiore, dentibus apicis triangularibus emarginato-bilobis; spadice duplicato-ramoso quam petiolus longiore, ramis ‚florigeris ramulosis tomentoso-hirtulis; fructibus obovatis. Tab. 135 ootsch. II. edit. 2. p. » seq. et Lour). Willd. Sp. pl. IL p. 1301. No. 1. et LICUALA RAMOSA, Blume, il Thunb. Act. Holm. 1782. p. 284. р. 201. Spreng. Syst. Veg. П. p. 18. om р. 1303. No. 4. (exclusa var. 0.) LICUALA SPINOSA, de Doorn Rolpalm, Wu et Nov. Pl. Gen. 3. p. 70. (excl Ram, Schult, Syst, Veg. УП. Rumphia, IL. p. 39. t. 82. 88. WURMBIUM psu frondium. Palm frondibus 10— 15 pedes ана. Rapıx fibris plurimis filiformibus composita. Словех. quatuor, secundum cl. REINWARDTIUM septem р 'ndinem attingens, brach 236 re parte inerassatus basibus frondium persistentibus, hime in opus reticulatum cinerascens fissis, FRONDES sex ad octo terminales, patentes, basi ovata Мис m soluta sessiles. Petioli quatuor ad quinque pedes longi, vaginam circiter digitum minimum crassi, inferne convexi, superne in parte postica plani aut leviter sulcati, ideo triquetri, i planiusculi et surgente costa sursum s Color petioli flavesce Ac dimidian varia, duarum ad 4 laris, сотео- f а sesquipedem icem et ad rhachin leviter annulatus, in sup сопиде du petioli virescens, versus marginem zo petioli in facie e petioli proloi periore prom quatuor ad sex pollices lon re unicum te marginem dispo gula in apic fuscidula picta. plura dense compacta fert sibi аши > i fere orbiculari, digitato = divisa ad ipsu inferiore quasi sagittaeformis, basi fol ad duos pedes cum di Foliola unde metro aequat, circum wor; postica igustiora anticis, nervisque pau іа duobus aut tribus notata. Latitudo foliolorum igitur versus 14е varia, qu unguem Nervi primarii in inferiore facie prominent, secundarii t superiore, qua quidem nervorum positione evincitur, folia esse vus secundarius s. commissuralis in parte frondis postica crassus et angulatus, in antica attenw et acutus, spe e prominet; excurrit vero in sinus de in pe frondis, pollicem et quod excedit lon- orum. Nervi tertiarii sex ad decem i а obtusorum to - biloborum indupl decurrunt. Frons nondum explicata flavescens, dein laete viridis, subtus pallidior. Tomentum lepidotum "tinereo- ЕС le. im et subdistic osus, pro quavis ramifieatione va tes, reliquae eylindr ier quodvis par primarioru sertim. п det papix inter frondes erumpens, patens, sex- septempe- inatus , spathis in- dalis, sursum teres et digiti completis octo ad duodecim. contractae et glabrae, ceterum longitu ribus cinerascentibus adspersae , fusc us tandem semiteretes. аа nosve, quorum late а teguntur, m pilis longio- te lacere; extus virides aut sursum arido- Rami spadicis intra spath р! mulos binos t inaliter striat io modo dentatae, incisae et in fibrosum r grisco-fusco detergibil orificio v imae pedem, summae nonnullos pollices long: sursum, qua e spatha exeunt, teretes atque jam appressi y trifidus. Ramuli in infe les simplices, medius, quasi rami continuatio, it е spadici ores, patentes aut recurvati, spith sursum breviores. Squama s. foli ad divisiones r laris, acuminata, aut nulla. Ramorum aut ramulorum e spat ficies tom. © pilis subulatis fl bus composito. Flores per pa ti, altero nonnihil altius posito, rhachi dense cireumpositi ejusque n alabastro lineam, sub а ntes. Bractea triangularis et bracteolae duae illi similes ad quodvis florum par, membranaceae, extus pilis parvis hirtulae, CALYX ovatus, trifidus, laciniis tria bus acutis, pilis albidis, in speciminibus, quae vidi, nondum plane evolutis corollas ludens, qualis sub ipsa anthesi a primo descriptore notatur. Соном campanulata, ad medium trifida. Li e me convexae et sericeae, intus glabrae, quaevis in medio foveola latiore a pressione alibus angustio- parte quatuor aut quin- -fusco hirta est, vuosis simplicibus aut versus basin сөліне approxin thesi vix duas pressionibus levibus pi ribus pta, apice denticulo introflexo emarginato aueta, STAaMINUM urceolus erassiusculus, infei onnatus, vertice passim glandulas minutas exhibens, hine saepe nonnihil altius productus, leviter trirepandus, FILAMENTA е erenarum vertice et sinubus emittens subulata, in alabastro conniventia, sub anthesi erecta, quorum ea quae petalis opposita nonnihil breviora sunt. ANTHERAR ovatae, obtusae, leviter bilol cohacrentibus ut obi зибмл tricuspo ab inter singula ovaria ampliato tres et q subgranulosa bryonis foveolae opposito) arctius com secedens. Testa fuscidula, vasis foveolam embryonis exhibens, par > loculis rima longitudinali dehiscentibus. PrsriLLUx triplex, singulis partibus ima basi connatis, superne autem ita inspeetae pro simplici haberi possint, turbinatum, vertice leviter convexum ес suh SryLUs trigonus in ns, haud ita difficile in tria crura pariter ас ipsa ov srvLiscus subtilissimus, pellucidus, escendens, ima basi trieruris, cruribus ad singula оша ovata adscendentibus. кости in per us, oblo t obovatus, epidermide aurantio- Паха laev papyraceum, helvolum, cum seminis nucleo uno solummodo latere Çd ium, ibid. rimis pereursa. Seminis Хосъкв fructui conformis albus, in latere vent Агломех cartilagineum, cavitate exsculptum semilunari, a vertice oblique descendente atque in latere dorsali exeunte, Hane cavitatem massa spongiosa subflavescens replet, in latere dorsali, eo quidem loco, quo ucleo adhaeret, exeunte atque in vertice specie tuberculorum duorum parvulorum extuberans. persistente et tenui extus icet sive en sali sei mque levi sulco verticali notatum, reliquo ambitu in fructu sicco сит testa facile panllo infra medium »pressam. docarpium Crescit in insula Jarae variis locis haud infrequens: Reinwardt, in collibus calcareis ad Curipan, prov. Buiten- zorg: Blume. Jaranis Wirt audit. In Singapore: Wallich. Usus foliolorum ad incoleendam herbam Nicotianae Sunandam. ICON, EXPL, Tab. 185, 1. Pars summa spadieis ante eflorescentam. II. Pars арай articula, cicatrices forum et bracteas monstrans, 3. Flos juvenis. 4. Ejusdem calyx arte aper 6. Corolla cusa. 7, adem, resecto unico lateralis florens. — 1. Apex racemi anto apertionem forum. Э, Rhacheos Alius, reseta parte calycis, ut corolla in conspectum venit, lo, ut aesivaio staminum appareat. 8. Petalum a facie interiore. 9, Anthera in flamenti parte, 10. Androcceum, pisllum. Pistillum. 13, Pisilum, resecta parte antica, йа ut ovula appareant. 14. Styliscos, qualis inter carpidia extenditur, basi tri- enar. 1 stplorum connexa. Omnia varia magnitudine aucta, — 16, Fructus. 11. er apertas, “depron ш — 19. Alius fructus m. a. 20. Ejusdem sarcocarplum, hine ruptum et endocarpii tenis papyracci partem exhibens ucleas, с ad latus particula endocarpii aree adnata est, m. m. 22, Idem m. a. 23. Nucleus areolam embryonostegam prodens, m. m. 2l. Nucleus, derasa, maxima ex parie, (esta. 25, Idem, vericliter dissectas, 20. Pili nonnulli, quales spadicis superfeiem vesiunt, sub microscopio composito auci en. 11. Idem, decerpis antheris, Carpidia duo sursum o Calyx fructifer, 18, Fructus, vertin о. Omnia magnitudine natara 3. LICUALA ACUTIFIDA: petiolis subtriangularibus longis postice ad У, aculeatis, foliolis 16 — ЭА angustis linearibus paucinereiis subaequilatis, lateralibus tandem bifidis, intermediis paullo latioribus tri- quadrifidis stis acutis, foliolorum latitudinem circiter longis, interioribus bidentatis; spadice petiolos aequante, ramulis florigeris bi- partitis sursum simplicibus floribusque fulco-tomentoso-hirtulis ; spathis albo-sericeo-hirtis; fructibus pisiformibus. Tab. 1 Fig. 2.4. Tab. morph. V. Fig. 3. LICUALA SPINOSA, Roxb. Flor. Ind. I. p. 181. Palma quam species praecedentes minor. C. sarum specierun DEX brevis, FRONDES quinque ad sex ври parte postica, per terii muis, infra k longae. Petiolus basi а iudinis partem, acule reli longi unam ad duas nam sesquilineam crassus, dorso squ lali diametro, quam petiolus fere duplo in flab vaginans, triqueter, superne leviter sulcatus, curvatis па itus, in antica parte iner is fuscis adspersus. Ligula semiorbicularis, fusco-marginata. Lamin: brevior, circumscripti iculari, constans foliolis quatuordecim ad 231 в. Sunt haec foli cursa sunt us in lac simplices paullo longiores qu expan a, vix ultra pollicem lata in part aut tribus rariss seu interiora per- pliciter d is primar pluribus, lateralia scissione tand as duas, п las; interiora foliola secta sunt is laterales immo pollicem longas, angusto- triangulares acutiuss m mediae, quae iterum brevius bifidae ant bidentatae, Nervus superne pro specie fili tenuis, lacio promi as longitudine aequantis. Longitudo laciniarum haud se s. Color frondium laete. ribitur, attam ice oblique truncatae, hi рег aequalis idis, subtus pallid apices ejusdem breviores, tenuiores, minus ramosi. Spats, membr de bifidae, pilis subul feriores bip: nentes pallidi, ter г sedentibus speci p formes, Rh pilis constat, sed f с acutae «co-albicantibus арр quibus li, inter flores passim an- is et paleo chis pariter titos superiores plerumqu арргеззїз. Rami tres ad quatuor poll Frores in Смлх vix lineam simplices is nodulis sessiles, bracteis triangularibus membranaceis tus, campanulatus, leviter tridentatus, membranaceus , ver е est, fo Bacca magnitud um e llo breviora, FILANENTIS Iato-confuentibus, ANTHERS Tine Seuex globosum, castaneum, Дъвошех hine ultr -Crescit in peninsula malaiana passin: Roxburgh, in insula Pinang: G. Jack et G. Porter; in Pinang La- Lewis; in Singapore: Wallich, qui palmulam germinantem in horto calcutensi observavit, cujus iconem addimus. ICON. EXPL. Tab. 185. MI. Frons magnitadioe duplo imminuta. IV. Spadicis apex, m. n. — 1. Ramulus, cum foribus et alabastris, 2, Flos. 3. Calyx. Corolla. 6. Pisüllum. 7, 8, Pistillun sectione verticali apertum СЯ ph. V. бу. Ш, sistit palmulam germinantem. a. Corpus cotyledoneum, b. colcorrhiza radiculis subsenis perfossa, ©, folium secundum mere vaginale m tertium jam vaginam eylindricam oblique truncatam, petiolum atque laminam exhibens, igitur completum (holophyllu LA RUMPIT: petiolis 4 bus sole; vl s spec - Pısrunaun uti in praecedentibus medium simpliei testae processu perfossum. ut ovala appareant, 9. Ovalam. Omnia varia magnitudi (coelophsllum), d. fol 4. LIC grosse dentatis, intermedio latissimo, spadice simpliciter ram rne spinosis (aculeatis); frondium segmentis cuneiformibus 12 — 15 apice. о petiolos adaequante; fructibus ellipsoideis. Blume, Rum- phia П. p. Al. t. 89. fig. 2. Licuala Rumph. Amboin. I. p. 44. 1.9. Hontt. Nat. Hist. IL. 1. p. 279. CORYPHA LICUALA LICUALA SPINOSA auctorum, quatenus Rumphianam stirpem indicaverant. (Poi IL 1. 139.) ex Blume. escit in insulis Celebes et Виго, et in ora orientali Borneo, ubi Koal nominatur. LICUALA HORRIDA: petiolis ex toto aculeatis, foliolis 11—15 grosse dentatis, intermedio reliquis subaequali. LICUALA HORRIDA, Blume, а Il p. 41. t 89. f1. Z. RAMOSA var. В. in Schult. Syst. Veg. VIL II. p. 1303. А L. spinosa Wurmb. (L. ramosa BL), cui eam primo tanquam varietatem adjungere volebam, procul dubio diversa est hum ata sunt, inter m. Enc. bot. IL p. 131. appl. Ш. p. 430. 6 ни. fruct. t, Enc. n m vegetationis partium frondibusque in рапс 1 dentalibus Jarae provinciis ad radices montium ig a sectis, quae edio, non ut in illa specie, reliquis latiore sed subaequa L. pumilae simillima. Blun In oc nicomorum altissimorum, a hominibus montanis item Wiru nominata: Blume. LICUALA PALUDOSA Gr tis, intermedio latiore bifido truncato brevius dentato, lateralibus apice obliquo altius dentatis ramis puberulis; floribus glabris, calyce cupulari, corollae lacinias acutatas longitudine subaequante; , petiolis ad dimidium. minute aculeatis, foliolis 6—7 linearibus elongato-cunea- ; spadice duplicato- ramoso, ictibus — —. Crescit hace species, quae frondium magnitudine ad L. spinosam accedit, floribus autem paullo minoribus differt, prope Malaccam: b. Will. Griffith. т. LICUALA LONGIPES Griff: petiolis laminam. superantibus, ad Ys recurvato-aculeatis, foliolis 15—18 cunei- formibus breviter dentatis; intimis duplo latioribus. recte-, lateralibus oblique truncatis; spadice fronde breviore spathisque primum hirtulis, ramis parce ramulosis; calycibus cylindraceo-campanulatis hirtis, quam corolla hirtula longioribus з fru- isiformibus. Crescit. Malaccae: b. Will. Griffith; qui cam pariter ac antecedentem nobis communicavit, в. LICUALA FLABELLUM: petioi foliolis 8—10 cunciformibus plurinerciis , intermediis latioribus rectangulo- truncatis, lateralibus oblique truncatis, breviter tomento .floccoso detergi- s compressis subancipiti - marginatis, postice aculeatis, aculeis subrectangulis, incisis, lacinulis lato obtuseque bidentati bili adspersos fructibus — — Caupex tri- quadripedalis, dia ав long spadice paniculato - ramoso , florido petiolis breviori о vix pol Aculei pe dimid , distant m subancipitium. quatuor pollici is, secta. Rhachis inter fo тісіміз latiusenlis. FRONDES sex ad septem t ЕЛІ nales, quatuor ad sex spith a long octo ad decem percursa, in m latas spithamam cu ibus brevibus obt octo ad decem, quorum medi в bides iolorum basin eviden Sra to fusco detergibili superductus, paniculato-ramosus, га ius producta, quam сиз, SPATHIS compressis | a Licuala pu- truncato: atas, d x floridus spi mila, Omnium specierum descriptarum haec habet apices foliglorum mi ceolatis extus fusco- is vaginatus, tome ramul tosis nonnullos pollices I que tri - quadripollicarib Crescit in insula Celebes, ubi lingua sundaica Wirol dicitur: Reinwardt. 9. LICUALA PILEARIA: petiolis inferne spin apice dentatis, intermedio reliquis subacquali (1); spadice simpliciter ramoso elongato, fructibus subglobosis (J bus). Blume, Rumphia И. p. CORYPHA PILEARIA, In syleis Cochinchinae: Loureiro. is (aculeatis) , frondium segmentis lineari- cuneiformibus sub- 15, iridi- jour, Flor, С . p- 213., edit, Willd. 1. p. 2 119 10. LICUALA PUMILA: petiolis longiusculis, basi aculeatis, foliolis 13 — 15 linearibus deorsum cuneatis, sub- acquilatis eel intermediis tri- quinquenereiis subangustioribus, apice subaequaliter inciso-dentatis , dentibus tam longis quam latis; spadice petiolis dimidio breviore, simpliciter ramoso; — fructibus globosis aurantiacis. IL p. 43. 0 91. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1302. №. 2. LICUALA PUMILA, Reinw. in litt. 1526. Blume, Rumpi Crescit in Java insula, ubi, uti La spinosa, Wiru appellatur, in Celebe tam orientali quam in Macassaria, aliis- que locis in Archipelago sundaico, praesertim ad flucios frequens: Reinwardt; in montibus Seribu Jarae occidentalis Blume; prope Djassinga in finibus prov. Bantam: Zippelius. Macassarenses Licuala hanc palmam vocant. 11. LICUALA GRACILIS: petiolis triangularibus postice aculeatis, foliolis 1 — 10 multinereiis. cuneiformibus, apice grosse inaequaliter. dentatis, latitudine subaequalibus, intermediis subrecto-truncatis, lateralibus obliqui glabro petiolis dimidio breviore, simpliciter ramoso; bacca globosa, purpurea. LICUALA GRACILIS, Blume in litt. et in Róm. Sc st. Veg. ҮШ. 2. p. 1303. No. 3. Rumpl spadice sub- IL pe 44. t 87. 0з. Crescit in Java insula ad montem Payong, prov. Bantam, et in littore australi a Van Hasselt detecta; Wi ru incolis. Differt а L. pumila praesertim. caudice distinctiore gracili annulato, quadri - quinquepedali foliolorumque altius dentatorum et minus truncatorum numero minore, bacca magis globosa. 12. LICUALA ELEGANS: petiolis ad medium adunco-aculeatis, folioli uneiformibus dentatis, in- termedio subangustiore; spadice petiolos superante parce ferrugineo- furfuraceo gracili, inferne subduplicato -superne sim- pliciter ramoso; fructibus ellipticis aurantia LICUALA ELEGANS, Blume, Rumphia II. p. 42. t. 90. In Sumatrae insula, locis syleestribus: Reinwardt, Praetorius, Korthals. 13. LICUALA GLABRA Grif.: petiolis triangularibus laminas duplo superantibus, basi aculeis brevibus reduncis; foliolis 13—15 lincaribus paucinerciis subacquilatis inciso-dentatis; spadice frondes aequante gracili glabro, ramulis flori- geris inferioribus paucidieisis, superioribus simplicibus; calyce subcampanulato corollaque glabris; fructibus obovato- globosis vertice acutis. а in fibrillitium transverse reticulatum extensa et hinc olus gracilis, basi calamo scriptorio vix crassior, dorso se o lepidoto detergibili. Rhachis dorso vix polli scriptione obovato-orbienlari, media peder Caupex digiti erassitie. FRONDES tripedales gr branaceam lanceolato-triangularem apice fissam produc bifacialis, in facie ventrali postice planus Ligula 3 lin. longa, superne concava, Fol paucis (1, 2, 3), 4—12 lin. lata, compage «qualibus, extimis brevioribus едх longitudine frondis, gri detergibile in in a P us, tomento ferri membranacea; dentibus mediorum subaequalibus brevioribus obtu- ilis, sparus $— 10 arcis, subancipitibus, glaber, eros 1/4 —3 poll. graciles glabros divisi, FLORES ulatus, in margine membranaceo leviter tridentatus, ConoLrAE laci Fuanewra inferne in cyathum connata, superne subulata, infra medium dorsum ANTHERIS ovatis e comnati. Bacca obovato-globosa, 4 lin. alta, 3 lata, vertice acuta (epidermide flavescente 1) clavato perfosso, Exmmyo parvulus conicus, ША praeter tomentu laxiusculi in nodulis, fere sesquilineares. CALYX subea is spathis. Rami subalterni in ramulos flori гез acutae, infra apic OVARIA et STYLI sat ar obovatum, Ута fusca, ALBUMINE corneo, processu spongioso fusco obliqu b Will. Gri Crescit Malaccae in Monte Miring et in Monte Oph 14. LICUALA NANA bus, intermedio duplo latior 2 petiolis subsemiteretibus postice aculeatis, aculeis subrecurvis, foliolis 9 — 11. cuneiformi- rectangulo- truncato (6 — S-nerei), lateralibus oblique truncatis, lacinulis breviter biden- tatis; spadice petiolos multo superante, duplicato-ramoso, adsperso furfure ferrugineo detergibili; fructibus turbinato- globosis purpurascentibus. LICUALA К INA, Blume Rumphia II. p. 46. t. 93. Crescit in insulae Sumatra prov. Padang: Korthals, in Palembang: Praetorius. — Summopere affinis videtur Licualae Flabello et forsan cum Ша conjungenda; pro tempore tamen adductis notis utramque distingui tutius censeo. 15. LICUALA TERNATA Griff.: subacaulis, pusilla; petiolis subti ‘angular из postice ad У; adunco- aculeatis, foliolis 3—4 plurinereiis subaequilatis, lateralibus oblique-intermedio rotundato-truncatis, lacinulis brevibus obtuse dentato- emarginatis; spadice petiolo breviore, ramis paucis simplicibus vaginisque parce ferrugineo -lepidoto - tomentosis ; floribus rmibus. A vel TRIPHYLLA Grit. in Пи. Speciem prae aliis afinem Licualae pumilae, attamen ni communicavit amicus optimae memoriae b. W. Griffith. pareulis ; fructibus pisi LICUALA TERN fallor, distinguendam, ad Ayer Punnus lectam Ш. LIVISTONA 207. LIN. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 283. No. 1465. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VII. ENDL. Gen. No. 1754. HERMAPHRODITA. братилв nonnullae incon bracteati. Carxx trifidus. Conorza tripartita, а cohaerentibus aut subdi: tatis intus plus minus cohaerenübus. Ove moso-fibrosa, endocarpio pa ter rumi R. BROWN. Flor. Nov. Holl. + LXXIX, No. 1491. it brev pletac, basilares et vagae, Frones sessiles er pedicellati, stivatione valvata, STAMINA sex, FILAMENTIS ima basi dilatata. eyathiformi a, srYLIS filiformibus, STIGMATIRUS capi netis, ANTHERIS cordato-oblongis subsagittatisve. Оулша t x solitaria е . Bacca plerumque unica mature ругассо. ALBUMEN corneum, cavitate ventrali, quae testae radio hor atum. Ewmnyo dorsalis aut subb cens, monosperma, carne gi zontali repleta est, sim- aris. Сагрех brevis vel mediocris, rarius elatus, inferne cicatrisatus, superne frondium basi persistente Froxnes basi fibriliitio vaginantes , flabelliformes, laciniis apice bifidis, interdum filis interject ones flarescentes aut virescentes, parvuli, Baccar ой dulae aut coerulescentes, carne parca. squamatus. is. Братилк coriaceae, acformes aut globosae, flaro-riri- tubulosae, oblique truncatae. Е 1. LIVISTONA HUMILIS. Tab. 109. 110. 111. L. caudice quadri- sexpedali petiolis ex toto aculeatis, aculeis minoribus inter majores, frondis laciniis is inter jectis; spadice sericeo-pubente; calycibus margine membranaceis obtusiusculis; baccis ovatis vel obovatis, maturis violaceis. LIVISTONA HUMILIS, R. Brown. Flor. Nov. Holl. p. 208. No. 2. Spreng. Syst. Veg. IL p. 137. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2, p. 1306. No. 2. Poir. Encycl. Suppl. Ш. р. 482. No. 2. Palma adspectu Chamacropis humilis, sed crispior. Словех t maius basibus persistent fron pollices crassus, teres, pa ws pluribus, ad triginta usque, quarum multae em pectant. Епохрез palmato-flabelli edalibus, lincaribus, superne leviter с ne purpurascentibus fuscisve et secundum ommem marginem а spectantes, purpurascenti-fusci , longitudine inaequales, majoribus semipollicaribus, interjecti minoribus. Lamina constat la 6, pedem et sesquipedem longis, unguem latis, linearibus aeuminatis, basi non nullorum pollicum longitudine eohaerentibus atque rhachi brevi inferne prominulae et membranaeco-marginatae Circumscriptio frondis junioris ovato-subrotunda, adultae cordato-orbicularis. Laciniae induplicata bifidae, nervo firmatae albidiori subtus prominente atque, aeque ac petioli, fusco-lepidoto. Rhach duorum pollieum longitudinem producta, angusta. Margo laeiniarum infe arte tus, fructifer nutans vel pendulus, longitudine fere frondium. Pedunculus compresso Rami hine planiusculi, inde convexi, et ramuli irregulariter divisi dum juniores p adulti glabrescunt. Sraruar basilares tres ad quinque circa pedunculum, fere spithamaeae, tubulosae, com- pertae, longitudinaliter striatae, tandem m s. Spatha les ad ri men minores, intus lineis duabus villorum sericeorum. Ad ramificatione ulares, sursum deficientes. Frores super ramulos sparsi, nonnulli plerumque aggregati, bracteis pertenuibus Смлх br idus, laci marginem rubro- is, caeterum flavo-virens. ConorzA flava, eratis ovatis obtusis concavis. Втазиха corolla paullo breviora. Еилмехта complanata, subtriangularia, infra pistilla nonnihil cohaerentia. Ахти ae, obtusae, biloculares, longitudi liter dehiscentes, Mavidac. Разтилл leviter connata in ovanıum depresso-globosum trilobum, sTYLUN centralem perbreven et sricma trilobum. Bacca in nodulo, tamquam in suo pedicello, s, ovata, obtusa, aut obovata, vix pollicem longa, Epidermis imm rubrae, maturae violacea, nitens; interdum verruculas mon: i ovaria abortiva. Caro virens, secundum longitudinem tenuiter fibrosa. Nucreus fructui uno latere in medio parum depressus atque macula obscuriore notatus, altero latere umbonatu e lamina fusca testae intromissa notatum, inde EMBRYONEM cont um atque hiantem rima transversali, qualis horizontalis in Araceis арраге Crescit in Novae Hollandiae littoribus tam orientalibus quam septentrionalibus intra tropicum Capricorni: R. Brown. Hanc speciem aut insequentem in orae boreali-occidentalis latitudine australi 15 graduum observatam esse, auctor est Allan Cunningham. Cfr. Appendicem ad Narrative of a Survey of the Coasts of Australia by С. Th. King. Lond. 1827. p. 504. ICON, EXPL. Tab. 100. habet Pentaria dicti ad insulas, que Sir Eduard Pellews G Lond. 1814. Vol. И. p. Tab. 110. 1. Apex spadicis Moridi. II. Apex ramuli eum foribus nondum apertis. Ш. Apex spadicis cum fructibus aliis altus, squa- comatu: bus petiolorum, pulch erectae aut erecto-patentes qu vaginans extensae, petiolis instructae sunt sesqui, dae rilli alatis subtus convexis, uleatis. Aculei antrorsum pendent, reliqu: tiu iquaversus i-fuscescentibus, in ma inter hos plerumque tribus. dnatis. , ad medium usque intra lacinias in jato-hirtus. 8рлшх ПогШе im composito- a ramos mento ves p marias si iceorum indu- sue, apice obliq reesei mpanul latus, tri è m dilat: vistonam humilem una cum Seaforthia elegante, secundum Ferd. Baueri iconem, Exhibetur in regi oup momen acceperunt, secundum iconem a Flindersio publici juris factam in: Voyage to Terra Australis, ne sinus Car- mmaturis aliis maturis, Haec m. n, — Pisillo. 0. m. a. — 6. Bacca matura. 1. Mamuli мен eum somo ibs, as ары alis cluais, 4, Flos apertus a шеге 3 Flos ериш desuper visus. de Sectio nuclei verticalis, m. n. 13. Idem derasa testa. 14, Chalaza aucta, 15. 10, 17. 18, 19, 20, Variae embryonis auci fig emareida adhaerent, 22. Alia a latere. iginem Ferd, Baueri. adem aucta, 10. Nucleus а facie ventrali, m. в, 11. ldem, derasa parte carnis, ut 21. Partie medio dissecta, m. m. T. Sectio eadem aucta. 6 pparcat. 12, Nucleus а facie embryonigera aucta ramuli fructiferi cum duobus pedicellis, quibus pe Tab, 111. Palma int gra quinguies imminuta, secundum 2. LIVISTONA INERMIS: caudice mediocri vel elato, quatuordecim ad tringinta ped. s alto; petiolis inermibus, Tab. 146. Fig. 4. Schult. Syst. V baccis ovatis, maturis violaceis. Tab. 145 68. No. 1. Spreng. Syst. Veg. IL p. 137. Rön No. 1 пий filis interjectis; calycibus acutivsculis ; LIVISTONA INERMIS, В. Brown. Flor. Nov. Holl. р. р. 1306. No. 1. Рой, Encycl. Suppl. Ш. p. 4 уп. 2. о tudine is praesertim caudieis et petiolis inermibus d Palma ema. Spaniens quam in praece- ores. FLORES ev A Msi n" SALE А Crescit in Могае Hollandiae oris intratropieis, seplentrionalibus et orientalibus, e. g. in insulis sinus Carpentaria Edward Pellews Group dictis. Cfr. Flinders Voyage to Terra Australis И. p. ГИ. Anglis ibidem Cabbag palm dicitur, quia gemma edulis. E juniorum frondium pinnis pilei nectuntur. ICON, EXPL. Tab. MS. Livistona inermis Ме traditur secundum iconem a Ferd. Bauero confectam, dum commorarear in insulis, quae Sir Rdunrd Pellews Group nominantur. ‘Tab, M6, IV. Pars rami райе forenis. IV. 1. Corolla aperta, cum genitalibus desuper visn, m. а, 2. Apex ramuli cum fore expanso a dorso viso et alio fore juniore, m. а. V. Pars ramuli cum fructibus, дийип cum ovaris duobus, altero evoluto, altero abortente. tertii abortivi rudimento, m. a. Apex frondis a dorso, тезге pluribus radiis, magnitudine quadruplo imminuta, Has Baueri in Nova Hollandia juxta vivam stirpem confectas, 3. Alius foris fructus duo rit figurae repetuntur secundum icones Ferd. . LIVISTONA CHINENSIS: caudice тейіосі usque aculeatis , laminae laciniis longe bifidis interdum fi culis; baccis olicacformibus ellipticis, oliraceo-eiridibus. Tab. 146. LATANIA CHINENSIS, Jacq. Fragm. bot. р. 16. t. 11. 1.1. ZATANIA BORBONICA, Lam. Encycl. Ш. p. 411. Willd. Sp. pl. IV P- 878. Spreng. Syst. Уер. Ш. p. 623. LIVISTONA CHINENSIS, R. Brown. Flor. Nov. Holl. р. 208. LIVISTONA MAU. RITIANA, Wall. in lit. 1831. SARIBUS Blume Rumphia Ш. p. 49. т hue pertinet Tsongelin, pi eneyelopaediam historiae naturalis exhibe Auctores sini crescere sponte in provincia Ssetchue novellas latitudine paucorum pollicum albescere; flores ергіш seulos, coloris obscuri, Palmae corticem et firllitin petiolis laminae. diametrum. subacquantibus, a basi ad medium obtusius- interjectis; calycibus margine membranaceis nercosis libro sini de Veros delineata et obiter des vnam. Frondes adhuc imo mense haud venenatos а sitate Monacensi qui Pent de transplantat de NEUMANN, is, magnitudi > Sequentes notas offert- ка lapsu frondiu escens. Exemplum, quod in horto Nymphopolitano coli lus, ultra pedem erassus. Superficies cinereo-nigricans, теш ibus et approximatis est insculpta. FRONDES numerosae, in comam amplam hemisphae пи ibus divaricatisve, aliis adscendentibus aut subverticalibus, Basis in fibrilliti um e us col extensa caudicem angusto circulo ans, sursum hine in auriculam Petioli e baseos dorso triangulari sex pollices lata surgunt sexpedales, supr ato-convexi et subbifaciales; si, infra laminam, ubi ev corneis castaneis. reve ioribus reduncis. Intra marginem partis. petioloram ь spithamae longitudi rit. Color saturate y > lepidotum in faciebus. Lamina suborbicularis, diametro 4—6 pedum inatae, cohaerent ope nervoru alium supra subquadrato-prominentium in iarum est 3 pedum, lateralium 1—2, latitudo 1—2 pollicum. Apex laci- us subtus prominens, supra pallidior p la pollicaris, ovato-trigona, concava, acuta, viridis, Rhachis subtus promi lari subulata, inferne secundum pinnarum ibidem plicatarum insertionem crista me tandem decidua munita. Nerv seni aut octoni diaphano- pallide virides. Sranıx e frond sus, spathis nonnullis circiter ann berosa, m conspirantes, aliis fibri decussan igularem.extenuatam irregulariter plani aut leviter, secundum ma lentius compressi, fere unum. Margo pe- ad quatuor И ostieae haud ra idis, in basi duos pollices er aculeis compresso -subi ranacea, quae bascos amplexica Tomen media fuscus. iter ac com- basi inque ramificationibus primar aequaliter superne simplice nihil fle з, llexuosi, exserentes ramulos inferne irre pollices, teretiusculi, versus apicem tenui is connatis, glomeratos, in postica pi binos vel ternos, 8РАТИАЕ basi «dales, inferne compresso-teretiusculae et tubulosae, apice biti bus, lignoso-coriaceae, longi liter sulcatae ventrali longitudinaliter fissae, füscae, intus ni sum ton oso ejusdem colos паре his ima bifidae, membr d carinas dorsales adspersae. ашап ariter bifidos, res, circumquaque patentes, noi te quinos, senos ad octonos, ‚ laciniis t ibus cum illis decussantibus, tanden vis longitudi з basin villo tenui griseo n iterque nitido supe Constat hoc indumentum sq є cellulis oblongis ta SPATHAE partiales, s. quae ramos primarios e собиде, dorso planiusculae, margine prosiliente bicarin iaceo -coriaceae, villo tenui ido, inter nervos longitudinales adsper anulis basi solidis, sursm quasi ші, oblique apertae et ibili, pr inula quaque subulata tae, pedales, ае, ventre сопу ulto parciori, fa ae ad basin ipsi basi ramorum ant inde remotae sunt, trim morum primariorum saepe deficiunt; subulatae, membra F bus spadieis divisionibus adstant aut sculao, lineas tres ad sex longae; in basi vero alabastro lineae duas tertias partes, sub anthesi vix alti. Смлх dimidia floris colore flavese nde trifidos ipanulatus, basi carnosiuscula in lares, vel, si mavis, quasi triphyllus die scilicet utrinque tecto, altero tegente, tertio В ato mere celluloso membranaceo-subdiaphana. COROLLA e escontibus. STAMINA sex, i Бпмихта compressa, ima basi circum pistillum cohaerentia, sursum + dilatata, obovata vel suborbicularia eum brev 5 quae petalis sunt opposi , dorso medium afixae, basi bifidae, apice rotundatae, loculis medio longitudinaliter bivalvibus,, ato-reniformem affectant, POLLEN ellipticum, itudinales 2—3 exhibens. Рети. aequans , tr arctius connatis. Ovar де obsolete trilobum. Ovunus in quovis loculo erectum, ellipsoi plerumque quam tertium minora, Въуша t celluloso depresso-eapitato vel orbiculari terminatus. Bacca plerumque unica, rarius duae vel tre vertice obtusiuscule umbonata, vix pollicem lon; dimidium pollicem lat rufo-flavescente, longitudinaliter fibrosa; endocarpio te еп et ellipsoideus, in latere ventrali parum depresso pla mollem, facilem derasu, intus, hoc indumento deraso, lae ibbositates tres parvas promissus, ibique dus, quum segmenta mar edi ita, laciniis ovatis obtusius- ginibus sibi с tegente inde tecto, Se nervis nonnullis appro- iqua sulcos lo quovis flore mat epidermide laev papyraceo helvolo, intus la alus, in dorsali с ‚ olivaefor мо. NUCEEUS pe xus, 1 miden exhibens хта epi иа, olivaceo-fusca et nitidula 21 in parte dorsali supra medium verruca corpore solido fuse complanato is oblongo-orbienlaris, periphe fibroso-radians, hine perfossm embry onigera, aphe um cylindricus, tec onvexiuseu Crescit in China australi. Colitur, nomine Latanier de la Chi reus Boos prima specimina in hortum Schoenbrunensem traduxit. In horto Caleutensi Wallichius coluit. mine Chamaeropis Biroo a cl. Sieboldio e Japonia in hortum Lugdunensem illatam. esse monent Blume et Rein- wardt, quae stirps a nobis pro diversa habita (conf. infra p. 252.) tanquam varietas hortensis minor huc erit trahenda. ICON, EXPL. Tab. 146.1. Spathae tres basilares, ramos duos spadiis Aridi exserentes, m. n. I, Apex ramuli spadicis ores tam apertos quam clausus, in fasciulos sessiles collectos, nec non deciduorum bracteas et cicatrices exhibens, m. a. Ш. Spatha ex interiorum numero, ramorum spadii bases prodens, m. п, — I. 1. Ala- bastrum. 2. Calyx. 2. 4. Flos apertas. 5. Corolla, arte explicita, desuper visa, cum genitalibus. б, 7. Stamina duo. 8, Pollen. 9. Perigoniam verticaliter dissectum cum pistillo et duobus staminibus, 10. Pistillum verticaliter apertu inis exhibens. Omnia varia magnitudine aucta, — 11, Баса. 19, Басса vertiealiter aperta. в. ipheria versus cen orsum pro is figura elliptica replente, usque ad fossam е s testae parte orbiculari nonn extusqu е, in insula Mauritii, unde hortulanus caesa- andem no- , ovula duo diversae magnitu Nucleus, a facie embryonigera. 14. Nucleus a facie, qua testa intrat. 15. Nucleus verticaliter apertus. Omnia magnitudine naturali. 16. 1. LIVISTONA ROTUNDIFOLIA: candice elato; petioli suborbicularis conneza suborbiculari, laciniis longe bifidis, passim filis interjectis; calycis globosis, nigro-coerulescentibus, diametro viz semipollicari. Tab. 102. Tab. 135. Fig p.42. t. S. Hamilton, Co а Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc. V. p. 3 Lam. Encycl. П. p. 131. Willd. Spec. pl. IL p. 201. Spreng. Syst. Veg. ll p. 138. No. 3. Ri р. 1309. No. 2. Hayne Term. bot. t 11. f. 1. Houtt. L t. 2. 1.1.9. (e Rump! itae). (Sp o et Gaertnero perperam cum Corypha umbraculifera confusa, quatenus Saribus Rumphii basi aculeatis, aculeis sursum eurris, parte laminae laciniis obt sis nervosis, baccis Saribus, Rumph. Herb. Ambo CORYPHA ROTUNDIFOLIA Schul. Syst. Veg, VIL 4 cies a Linmaeo, Gisekio, Houttuyn CUT LIGUALA ROTUNDIFOLIA, Blume in litt. ot in Ri Blume Rumphia П. p. 49. t. 95. 96. Palma 40—50. Слирвх 4 alata. Lignum in peripheria di expansi, sursum canaliculati, in parte armati, infra laminas inermes. peltatac. citer partem connexae, plaga connexa suborbiculari, singulae ad medium usq plures bi nt, repetito -bifida ad quinque- pedales, compresso -cylindricae, oblique trum es ad octo pollices longis crassitie pen ORES 3—4 aggregati, bracteis non m Conorxa trip Ovaniow. turbinatum, trisulcum, tripartibil globosa, magnitudine globuli sclopeta erticem decurr с meum. Мисик globosus, ferro; suberosum, qui subhorizontaliter in album Schult. Syst. Veg. ҮШ. 2. р. 1305. No. 5. SARIBUS ROTUNDIFOLIUS, -fusca laevigata, obscure dali et ultra, rectus aut leviter flexuosus, superfici Petioli se ametro 1—1%-р fibrillitium fibris corneis n sursum. decrescentibus, самап in rhachi brevi рий in la frondes penduli, porphyreo-rubentes. Sparuar nonnullae las longe acuminatas, aut interdi mificatione gallinaceae. Squamae membranaceae, flavi. Смлх tripart festis, parvi, globo Styli conati. minori Epidermis стос luscescente a basi pe flavescens, fibris e basi su indoc| testaceum, easta- superficies ea parte, qua testa intrat, paullo mulae ovatae acutae in atus perigonii in foveolam depressa, quae are deflexa saepius deprehendunt ICON. EXPL. Conferas fructus iconem in Tab. 135. Fig. V. 1. Bacca matura, 2. Eadem vertical magnitudine naturali, 5. Embryo auctus, — Palmam integram, m minutam exhibet Tab. 102, nomine Coryphae rotundifoliae, quam quidem nem in Celebe confectam ejusque insulae regionem simul exhibentem benevolentiae debeo viri amicissimi Reinwardt Prof. Lugd. Crescit in Java, in vicinia maris et juxta fluminum ripas, variis locis. In provincia Bantam, in littore australi, cam observavit Van Hasselt, ad ostia fluvii Tjitandui: Blume. In Celebes insula frequenter crescentem, et quotannis Jorentem vidit optimus Reinwardt, qui frondes et spadices fructiferos reportatos nobis communicavit. — Ingentes ejus sylvas in Ceramae plaga boreali circa Henetello exstare, gramine et herba depressa quasi destitutas, auctor est Rumphius, addens, eam sabulosis ac humidis locis delectari, in Amboina deficere, in vicina insula Oma montes inhabitare, aliis moluc- canis regionibus haud deesse. Ternatensibus et Celebensibus audit Wocka, Jaranis orientalibus Saligi, occidentalibus 5 aribü, teste eodem Rumphio. Frondes et lignum varios in usus + aperta, 3. Nucleus, 4. Mem verticaliter dissectus. Omnia itudine centies Pohon Sadang, Balensibus Sami, Macassarensibus oeconomicos vocantur, 5. LIVISTONA AUSTRALIS: caudice elat rmibus breviter bifidis, filis nullis interjectis; calyce acute trifidos baccis globosis. , В. Brown. Flor. Nov. Holl. p. 267. П. p. 138. ^ Schult. Syst. Veg. VIL petiolis ultra medium usque aculeatis laminae diametro longioribus, lineari-ensij CORYPHA AUSTRALIS 2. p. 1313. No. 11. alta, spectabili a subglobosa, CAUDEX ultra pedem crassus. FRONDES quaquaversus spectantes, petiolis longiusculis, is (sexaginta et ultra) ad Ya lon que divisis, diametro sex pedum vel latioribu . Rhach lacinias brevis, subtus crista utrinque mar cua. Fila {сов utramque latus albo- Palm laminis subor einiae bifidae in Jacinulas p: illa. Color frondi llo dilutior, ad r Смях acute trifidu matures urate viridis, in Firamesta d onospe Ovam intus cohaerenti semirepleta substan addidit, speciem seminis structura a Corypha discrepare et forsan Livistonae esse pro] Crescit. haec species, palmarum Novae Hollandiae princeps, sat frequens in oris orientalibus, praesertim in Colonia Port Jackson: R. Brown; in interioribus terrae continentis ad fontes fluvii Liverpool, latitudine 12° austr., eam obser. ham, quem conferas in Appendice ad С. Th. King Narrative of a survey of Ше Coasts of Austra- vavit Allan Cunnin Па, Lond. 1823. p. 121 6. LIVISTONA JENKINSIL G glabro, laciniis perigonit acutis, bacca depresso trorsum dilatatum ruminato. SPADIX illi Lieistonae rotundifoliae similis, basi sextus involutus m, alti, Z. rofundifoliae iff. in litt. caudice —, frondibus —; spadice V; — 2- pedali, duplicato- ramoso, globosa wigro- coerulescente , albumine per radium testae horizontalem in- en Frons 3— idoto-tomentosis, gk aestivatione valvata, Килмежта sex inclusa, infe ISTILLA tria oblongo- wm. ВАССА et ejus SEMEN colore idus, dentibus acutis, subcoriacens, Co- nodulo ramulorum sessiles, sesquili поша duplo altior, in eyathulum connata , superne subulata; ANTHERAR ovato -sa у itato, Окил oblong STYLO subulato, томате sub sed duplo major. In Assam: Beatus W. Griffith collegit et spadices communicavit. scio utrum hane pro eadem habeam cum Lieistona cochinchinensí vel Corypha Saribu Lour. Flor. Cod p. 263., quam cl. Blume in Rumphiae П. p. 49. 1 Saribus cochinchinensis distin 7. LIVISTONA (1) MARTIANA Gaudichand: caudice mediocr rotundata, lamina multiradiata suborb p. 212. edit. Willd. petiolis antice (an ex toto?) inermibus, ligula ulari, parte unita s. disco orbiculuri-ocata, rhachi ad Y, circiter disci pertingente, laciniis sub-10 vir ad medium usque connatis, filis interjectis, ad Y, bifidis, coriaceis, nereis pluribus approximatis, sub- tus dense grisco-tomentoso:; raceis ; bacca elliptica, albumine in parte ventrali non ruminato, testa. solum incrassata. Petiolus infra laminam ultra poll. latus, supe маш. Lamina 2%, pedes lon sexpollicaris; n. uae. Bacca magnitudine pru TESTA fusca laev n parte embryoni opposita concavus, inferne convexus ае 11. —2 poll. latae, ad es supra prominentes, secun residuo stigmatis што fere in ha ad ЗА usque, summae , tertiarii totide crassa, SEMEN glo uto, glabra. Caro 2 locatus, verruca parva proditur, conicus, lineam lon oso-ellipticum Crescit in insulis Sandeicensibus: Gaudichaud. 8. LIVISTONA (1) GAUDICHAUDIT: caudice humili; petiolis totis inermibus, ligula oblonga, lamina paw diata, basi cuneata, parte unita oblonga basi cuneata, rhachi ad medium circiter pertingente, laciniis sub 20 ultra me- dium connatis, filis passim interjectis, apice bifidis, membranaceo- coriaceis, subtus griseo-lepidotis, nervis sub 12, venis (in sicco) transversis. conspicuis. Habitat in insulis Sandeicensibus: Gaudichaud. — Utraque haec ultima species fors Chamaeropi adjudicanda. in Herb. Amb. in Mem. Werner. Soc. ҮШ. p. 320. Blume in Rump! Bissula Rumph. Amb. 1. p. 85. Has p. 49. huic ge on in Com it adnumeranda, quoque IV. COPERNICIA. лк HUMB. BONPL. et KUNTH. Species et MART. in Palm. Bras. p. 56. t. 49. 50. ENDL. Gen. No. 1757. Canasauna Piso. Conve HERMAPHRODITA , vagae. Frone Fiamexra in cupu te evolventib . Сопомл campa шаба. AwTHERAE со PATHE ша, trifida. lato - ovatae, а evolutum. Bacca monosperma, plures incomple STAMINA sex, Pistirxa tria, plus n Аевомех parce rumimatum. Емвпхо subbasil cohaerentia, түгө bre Сагрвх mediocris vel altus, inferne annulatus, superne plerumque auctus basibus frondium persistentibus. Fnoxprs lalelliformes , pinnis induplicatis, interdum filis interjectis. Sranzx е sinu frondium, ad ranificationes crebras srarnıs raginatus , indumento praeditus. Frores pareuli saepe virentes, pubentes. Бассак lutescentes,, ellipticae, inter minores. ETYMOLOGIA. Nom т. veneraturi NicoLa1 COPERNICI genus di 1. COPERNICIA CERIFERA. С. caudice inferne annulato superne basibus frondium persistentibus coronato; petiolis aculeatis, laminis suborbiculari- bus palmato-multifidis, nullis filis interje ramis floribusque sericeo-tomentosis; baccis ellipticis. ab. 49. 50. ectis, glaucescentibus CORYPHA CERIFERA, Arruda da С in operis nostri р. 56. 5 amini subje Cor gphae characte abhor- isa est, ut pro typo distincti generis, Livistonae pi affinis, rectius hal + Descriptioni nostrae 1. pauca addenda habemus. secundus verticis hujus palmae fructiferum a el. Patricio da Silva Manso e Brasiliae provincia Cujabana nobis itur aculeis sursum decrescentibus et п sat densum tandem deteritur, pariter ac illud, quod in spadicis ran secundum exemplar поп o deficientibus. Tomentum in basi lami- s primum valde est conspicuum. Басса, eujus iconem in maturum festinante calamo delineatam in tabulae 50. figura 10. reddidi senum. иски Мис rhaphe percursus, inde lineis insculptus sursum aetins de tenue, ре Crescit, practer loca indicata, quoque in regionibus salsuginosis depressis (100 pedes supra Oceanum eleratis) provin- ciae Matto Grosso, praesertim inter fluvios Cujabá et Jaurú, ubi Carandá nuncupatur, teste Patricio da Silva Manso. ICON. EXPL, Tab. 50. A. Fi набие dimidio diminuta. И, Kasdem paries exhibet sectione verticali di basibus spadicum, Ш, La Parte carnis, ut nucleus appareat > 1, sistit verticem санда cum basibus frondium, passim cerae lacrymas fundentium, m аз. Conspids frondium bases plurimas sibi arcte circumvolutas, alias in fbrillitium extensas, alias membranaceas, interpositis passim IV. Apex spadicis fructiferi, magnitudine naturali. — IV. 1. Bacea setus, foveam embryonigeram et nonnullas partes testae rumi А 1шеге, vasorum in testa decursum exhibens. 5. Nucleus obductus interiore coris strato, statu sicco in arcola i Basis nuclei, fbrarum per ca appareat inae triplo diminutas basis et pars expansa Jaciniarun perigonio, reseeta Nucleus omni carne liberatus verticaliter di niis monstrans, 4. ulares баво, 6, Nucleus extima parte carnis obvolutus. ‚em decursum et areolam umbilialem angusta 0. Nucleus in sursum attenaatam, prodens. 8, Eadem basis, resecta ex parte testa, ш enbryonis situs а carmem suam, fibris percursam, ab altera facie, Tl. Fructus alius, resctis porte epidermidis et strato Omvia magnitudine naturali, — 12. Fructus e provinciae Matto Grosso parte m dior, m. n. ali nobis nomine Сағана missus, qui a reliquis 213 2. COPERNICIA HOSPITA. таъ. 50.4. Fig. caudice mediocri, basibus frondium tecto; petiolis aculeatis; laminis palmato- (1) multifidis, laciniis linearibus aculissinis, filis nullis interjectis eo- tomentosis; ramulis floriferis simplicibus abbreviatis (semipollicaribus), floribus dense confertis, calycibus membranaceis subpubentibus; baccis zloboso-oratis. s; spadicis ramis corollisque se Cavpex altitudine 12 ad 18 pedum, undique tectus basibus fi ondium superstitibus imbricatis, » in infima parte fere pedem latis. Froxpes omne: › triquetri, superne profunde canaliculati, a пе fere pollicaribus со ог s, palmato- (7) multifida, laciniis linearibus acutissimis, filis nullis interjectis. Sranıx pedalis, defle: Bacca (drupa) cerasi magn POEPPIGIL р mosi, srarms cylindricis, oblique tr etr sculi, inde convexi, ѕегісео - albido - tomentos; туі, foribus dense tee. Fronrs qu in fibras solu ае. Petioli 2 ad 3 pedes Io ecurvis. Lamin ulaı pedunculat иа Spapices decomposito sim rugulosis. Ra cte vagi muli hine plani Ramuli ulti m in praecedente specie wlari, quae tamquam spathella in minimum compendium. derari potest. Hane intra bracteam plerumque invenies braeteolam m ejusdem figurae sed minores, dum duae sibi oblique oppositas, flori diate subj кегісео villosa, intus glabras laevigatas, passim eiliolatas. Caryx campanulatus, obiter viridis, pilis subtilibus surrectis passim strigosulus. Сокоца сатрап ovato-triangularibus extus pilis appressis sericans; laciniae intus subtilissime pubentes, a pressione anthe quatuor, quarum laterales angustiores et profundiores, depressac. Втлзиза in discum cupula adscendens inferiorem corollae parietem vestit, ideo perigyna. Билмехтопом pars libera perbrevis. ANTHERAE ovat obtusao, cordatae, fere basifixae. Pıstirza tria ex imo fundo floris, plus minus cohaerentia, facili tamen negotio а se in- vicem separanda. Ovania in turbi ia, singula extus convexa, intu а, vertice sulculis sub- tribus insculpta. Этим breves в plici. Ovura clavata in basi ovarii, micropyle basilari ad unum latus. nonnullas а basi suffulti bractea coríac omnem axeos diametrum осепрапв con q alt subtr lacta neque nam aut qu tas, extus, uti bractea, tridenticulatus, purpuraseenti- lata, versus basin contracta, erassiuscula, la um in foveolas forme ata, qui sursum conn iam con TIGMATE Si Crescit in Cubae australis campis montosis aridis copiose. Frondibus tecta teguntur: cl. E. Poeppig. ICON. EXPL. Tab. 50, А. magnitudine duplo auctus, 2, Flos, corolla aporta, magnitudine decies aucta, 3, Pistillum et 4. idem, apertum, magnitudine aucta, 3. COPERNICIA TECTORUM: caudice mediocri, juniore basibus frondium tecto; petiolis aculeatis; laminis pal- mato-multifidis (laciniis —, filis —); spadice calycibusque membranaceis рађени eo-tomentosis; ramis canis, corollis Soriferis paniculato-divisis, ramulis gracilibus, floribus laxe dispositis sparsis acervatisve; baccis oliracformibus. CORYPHA TECTORUM, Humb. Bonpl. Kunth. Nov. Gen. et Spec. pl. L p. 299. Kunth. Synops. 1. p. 202. Sprer JL p. 138. No. $. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. р. 1311. No. 5. species quoad inflorescen Ha п Ша, dividantur in ramulos plures unum onvenit cum Copernicia ceri та, quum ran spadicis е spatha sua part pariter ae ай tres pollices longos, foribus laxe onustos. Flores vero paullo minores sunt et indumentum brevius minusque densun Crescit in vasta planitie caracasano-cumanensi, gramine vestita, locis apricis, calidissimis, inter El Caiman, Tisnao, Calabozo, Uritucu, Guajaral, Villa del Pao, Cari et fluvios Apures et Orinoci (Llanos de Cumana, Nueva Barcelona, Caracas). Floret Martio, Palma de СоуЦа, Palma redonda el Palma de Sombrero dicitur. Humboldt L с. Spadicem omnino similem ex insula 8, Dominici misit Bertero, monens, palmam ibidem Palma de Cana appellari, ¿RVATIO. У in Am Coryphae ab auctoribus descriptae е sun ubensium?), Humb. Bonpl. Kunth, Nov. Gen. et Spec. pl. 1. p. 298. Synops. І. p. 301., pariterque forsan Corypha Miraguama ibidem descrip la. — Corypha umbraculifera Fahlbergio, in Vetenskap Handl. 1793. p. 194., in insula S. Barthol ‚dem nomine Oldendorpius (in chichte der Mission der evang. Brüder, Barby, 1777. 1. p. 202.) ment mata, forsan ad unam alteramve Copernieiae speciem pertinent, Nova Gen. et Spec. I. р Cryosoplilae, proponit similiter plures hujus generis specie: tropica degentes et n hue revoc e. g. Coryphao Pumos et maritima (J a, nisi potius ad Thrinacem an observata, et palma, с 5. Thomae frequens, ibidemqu isi potius Saa! generi adjudicandae. — Corypha nana Humb. 240. a cl. Blume (Rumphia И. p. 53.) ob stigmata elongata distincta onpl. am distinct V. BRAHE Convruar species HUMB. ВОХР HERMAPHRODITA. Sparuae nonn teolis du L. KUNTH. ENDL. Gen. No. 1756. lae incompletae cirea ярар! escenübus. Carxx triphyllus, fo nbrieatis. Conorra tripartita. hypogynam connatis, ayrucnis cordato-ovatis. Pj tria arcte cohaereni plici. Bacca ternae, aut saepius abortu binae vel unica. ALDUMEN strato test Емввуо dorsalis. ORES пей bractea et bra nulorum deli bus inter villum STAMINA вех, FILAMENTIS d LIS p olis margine cupula nnatis, STIGMATE ad basin pe verücali a vert fossun Сагрех mediocris, ligno ad peripheı laciniis induplicatis , apice bifidis, filis inter FRUCTUS parvuli. iam perduro. Fhoxpzs flabelli rmes, palmato-multifidae, petiolis aculeatis, tis. Srapıx magnus, ceranoideo - multiramosus, dense villosus. "LORES et ETYMOLOGIA. Braheam diximus а Туспомв pr. Ви. в, summo Astronomo. BRAHEA DULCIS. "ab. 137. 162. ж Ш. p. 138. Syst V m. et Spec. 1. p. 300. Kunth, Synops. L p. Spre CORYPHA DULCIS, Humb. Bonpl. Kunth, Nov. € No. 7. Rim, Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1311. No. 4. 10 ad 20 pei basibus per » quadri- parte idem, mar- arum torulosarum fuscarum innixus, altitudin m, in- ns, inferne a lopsu frondium а es terminales, in com Си: terdum brevior, cylindrieus, diametro 6 ad 8 poll по duro et ponderoso. FmowDrs o bglobos quinquepedales. Vagina amplectens parte ventrali dissoluta est in opus decussato -reticulatum dorsali lignescente abit in рео, р: perne planum leviterve con gine acuto pallidiorem et saepius in denticulos со a brevis s oso villoso tandem deciduo. Flocci albid in margine et facie superiore petioli nt, postea fusci et decumbentes, tandem ev suborbiculari et quasi peltata, quum radii quaquaversus spectent, in interiore parte profunde plic mam, vix pollicem longam et perangustam. Laciniae numero variantes inter 36 et 50, linear viter bifidae, inter se conjunetae ope nervorum commissuralium supra paullo prominentium, sur usque, ішпе per quinque aut sex totius longitudinis partes liberae. Nervus primarius inferne parum promin dis; tertiarii in quovis latere 9 et plures albidiores et semidiaphani. Flo nervo p io subtus et in m e sparsi, tandem de tenuia, pariter floecosa, scissione laciniarum inter illas опа, pendula, is, inter frondes pendulus, pani n simus, ceranoideus. Pedunculus communis (veros e digiti, tomento denso albido- um longitudin ulatus, super m conspirant sistentibus coronatu entem, inferne convexum, si es pron flavescentes, sub № gularis, meos ii um. L Lamina cireumseriptione ata ob rhachin brevissi- acuminatae, apice b с ad medium s viri- libero sex - octoped mos basi spathis non equidem non vidi), teretiusculus, с testaceo obductus. Rami inde prodeunt alterni, angulo recto patentes, sesquipedales et longiores, su decrescentes, basi squama г ulari acuta, longitudinaliter nervosa sulfulti, vix teretes sed suban tiusculi, ad divisiones plerumque nonnihil dilatati, Rami secundi ordi criores suboppositi et ‚ supe ibalterni et simplices. Ultimae divisiones tri - quadripollicares, teretes, diametro lineam cum dimidio ula subtriangularis parva ad harum divisionum basin. "Tomentum testaceo-pallidum, densum, pulvin em ambitum vestit. полез huic tomento primum immersi, sub anthesi еше: fusca, ta s. Intra 4 bracteolae minimae, a tomento Ка obductae ut aegrius conspiciantur. Carvers foliola suborbicular imbricata, dorso inerassato gibbo, vix dimidiam lineam alta. Содом lineam longa, crass laciniis ovatis acutiusculis, concavis, intus pressione staminum longitudinaliter sulcatis, apice margine i sato leviter bidenticulatis, inferne, ubi calyce teguntur, pilis albis sericeis, superne glabris. Втлмиха sex, inclu: ternis, qui petalis opponuntur, latiori sunt. Ovarium ovato- ullis incompletis vaginatus, q ea subtrian equantes, Squa- tum, e pilis rigi Bractea duae dulis compositum, om transverse oblonga, intra tomentum lem vertice ni tescens, testacco roflexo incras- Fira- subu- ип com menta basi lata in e ata, margine sexlobam, lobis lam tenuem att oblongum, subtrilobum. Ovurun erectum, funiculo umbilicali регіне trigonus. Sricma subeapitatum. Васса ut tres evolutac, obovatae aut ovatae, quinque li alae, epidermide fulva aut vs fructui conformis, epidermide fusca, А coreo a vertice ad basin usque perfosso ruminatione testae simplici irregulari. вихо conicus dia Jinea vix longior e, acutiuseulae dorso aflixae ui ANTHERAE ovato-oblongae, basi subcordat affixum, unum alterumve abortivui ne unica, nunc duae arme tenu «scit in imperii mexicani conrallibus, regionum temperatarum et frigidiuscularum incola, una cum Quercus va riis speciebus, cum Arbuto Madronno aliisque. stirpibus, moderato sub sole inter tropicos circulos vegetantibus. Primus omnium eam legisse videtur Thaddaeus Haenke, quum тепе Novemb 91 Acapulco urbem Меле? peteret et Decembri ejusdem anni ad naves speculatorias, quibus Malaspina praefuit, reverteretur. lisdem forsan regionibus po- stea Al. de Humboldt et A. Bonpland obserrarerunt in temperatis prope la Moxonera et Alto de las Cazas, quercu. bus pinisque intermirtam, item juxta Chilpantzingo et Masatlan, alt. 500 — 720 hexap. Il. de Karwinsk vidit et depinzit in Los Capoline ecae campis montanis apricis frigidioribus, altitudine (uti perhibet) 330 herap. Frondes tegetibus nectendis inserviunt. Caudex in alta planitie Chilpantzingensi octo- aut octodecinpedalis, diametro sex- aut octopollicar uisotla et Zumpango caudex fere nullus. Palma dulce vel Soyale incolis: Humboldt 1. с. anni Y denique ват es, in provinciae МА in calidioribus inter Ac ICON. EXPL. Tab. 187. L R ramuli ante anthesin, 2, us. 5. Calyx а latere, 6, Calyx desuper visus, T. Petala duo aperta, cum inhaerenibus tribus staminibus, В. Eadem ovariorum horizontalis et verticals. 12, Ovulum, funiculo suo umbilical insidens et ex parte tectum parenchymate loculi. 12. Cicatricla Noris e rhachi delapsi, cum persi- stentibus bractea et bractolis. 14. Tomentum spadicis sub microscopio composito visum. 15, Pilus ejusdem magis auctus, He figurae omnes varia magnitudine auctae 0. Nucleus duplo a. s m. n. IL, Tacinine nonnullae e lamina frondis reseeiae, eam inhnerentibus босі indumenti. — 1. Apex Flos apertus, 4, Corolla препа cum sta erptis antheris. 9. 10, Pisilum. 11. Sectio mulus spadicis or articula spadicis transverse disseeti eum fore cione verticali apertus, 2l. Nucleus a facie dorsali pariter auctas, resecia Embryonis vertex orbicularis. 25. Stra representantur, — 10. 17. Вассае, m. в. 1S, 19, Daceae, m. triplo a. 22. Миз, magis auctus, exemto emb Nucleus auctus, derasa testa. 2 partieula testae, ut embryo in eonspeetum veniat, 9 tum cellulosum, quod membranam embryonostegam eformat, sub microscopio composito visum. nbryo a latere, valde auctus, b. 102. Palmam integram exhibet in provincia Mexicanorum Mizteca a Г. В. de Karwinski delineatam, Tab. morph. X. fig 2., 3. exhibet hujus palmas germinationem, magnitudine naturali Kjusdem speciei germinationem el. Mo tradidit tab. Р. б, 1. 3., da, 5. көшіне Coryphae frigidae 215 VL S AB A L ADANSON Fam. Plant. И. p. 495. GUERNSENT in Bull. Soc. philomat No. 67. t. 25. SPRENG. Gen. pl. p. 282. No. 1461. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VIL p. хеш, №. 1521. ENDL. Gen. No. 1758. — Совурилк WALT., JACQ. et Силмаккоріз et Rırarınıs species Auctorum. HERMAPHRODIT. siles, bracteati et b зеге us incompletis, basilaribus et ad ramificationes. ala. <, hypogyna; FILAMEN- ох eoali ws trigonus. STIGMA scente subglobosa, aut profunde bi- vel triloba, MBRYO dorsal SPADIX ramosus, vaginatus srarnıs plu eolati. Carxx cupulari йди. Сопогла tripe subulatis, axtuents cordato-ovatis. vani primum. distincta, capitatum. Басса aut lobo unico matu ALBUMEN aequabile, corneum. TAMINA Si ut quasi влссле duae vel t Cavprx aut brevis, ut inde palma acaulis, aut mediocris. Gemma in caudice deorsum crescente sire obliquo subla- dictis acaulibus caudex cum frondium basibus persistentibus rhizomatis obliqui speciem teralis, quo fit, ut in speciebus prae se ferat, quod rude, spongiosum, in latere a frondibus averso reclinatum, apicem attenuatum et lapsu frondium cicatrisatum sursum porrigit. FroxpEs flabelliformes, palmato-multifidae, laciniis induplicatis, apice bifidis, filis inter- ‚Jetis. Petioli (an in omnibus?) inermes, superne concari. Color frondium plerumque glaucus. Nerei secundarii appro- animati, absque venis conspicuis. Spanıx inter frondes lateralis, compositus, sraruıs nonnullis coriaceis tubulosis in basi, aliisque ad ramificationes vaginatus. Frores glabri, parvi, albidi aut virentes. Bacar viridi-nigricantes, globosae, pareulae , NUCLEIS nitidis fuscis. SABAL UMBRACULIPERA. та. 130. Tab. morph. T. Fig. 5. Tab. Y. Fig. 5. 6. 7. Tab. ZL laucis, candice crasso mediocri (tandem elato?), frondium basibus et fibrillitio coronato; frondibus amplis rigidulis, petiolis lamina medio concava, basi ad rhachin pallidiore albida, longioribus, laciniis numerosis. ensiformibus globosis, nucleis dimidiato -globosis. bifidis, filis interjectis; spadice quam frondes duplo breviore; bacı Corypha (2) palmacea assurgens, foliis labelliformibus semipinnatis, petiolis majoribus compressis, Patr. Browne Jamaic. p. 191. verisimiliter hue spectat- CORYPHA UMBRACULIFERA, Jacq. Fragm. bot. (1809.) p. 7. No. non in plurimis hortis Europae et SABAL BLACKBURNIANA, Kirkland Gi Veg. VIL 2. p. 1488. ne nota est in horto Scl eodemque no nensi nec apud colonos zebrook, in Loudon Gardeners Ma; У. (1829.) p. 52. sq. Palma adulta 30—40 pedes alta et altio crementi, tandem 20 — 25 pedes altus, inf conico-attenuatus et longo tractu ba tium amplum decussato-contextum tur. Froxpes 20 — 30 in comam us frondium coronatus, quae dorso ultrapedali trian sco-cinereum, lobosam conspi ulari gaudent, ventre i m, extendun- adem utroque latere jam sive stipulam dis antes. Petioli frondium evolutarum arcuato- patentes, sex - octo- pedales, dorso valde convexi, veni avi, margine acuto inermi, in pi m fibroso, tern ligula triangulari acute marginata, marginibus adscendentibus, indeque exe (ae acutae flexuosae rhachin ad dimidium laminae usque pe Lamina cordato-suborbicularis ; qu aur rte infima ра entes specie cri subtus angusto-subulatam et secundum marginem crista dri - sexpedalis, in adulta fronde constans laciniis circiter 80. Laciniae ensiformes, longe acuminatae, apice plus minus profunde bifidae си laterales ad 24, extimae seu summae ad 1⁄4 usque con- natae, qua ratione fit, tonem exhibeat transverse oblongam. Fila tenuia, tandem decidua inter lacini ute prominentes, aeque s et nervi secundarii, qui numerosi sunt sibique . Nervi commissurales api ilo brevi ter- minati, robusti, basi tei i, quibus fit, ut lamina profunde strieteque plicata app: nae non plana est, sed ob rhachin deeurvam medio concava. Color obscure viridis, glauces pinnarum in rh: tionem albo-y Srapix e sinu fron quadri-quinquepedalis, glaber. Pedunculus inferne simplex, s, SPATHIS nonnullis tubulosi apertis ibique arescentibus, ceterum laete viridibus arcte vagina- ramos alternos, paniculato-ramosos et ramulosos promens. Вратилк sursum decrescei iamplexicaules, tandem exaridae, Ramuli florigeri quaquaversus patentes, digitum longi. cule positi, bractea atque bracteolis lato-triangularibus stipati, colore albido Virente. Carxcs foliola ovata, acuta, concava, margine imbricata, apice subtiliter denticulata, PETALA ovato-lanceolata, concava, margine subtiliter denticulata, aestivatione leviter imbricata. CILA MENTA subula eq ANTHERAE сог dorso afixae oblongum , notatum. Pısrizzun trilocu- lare, ovuLis ex axi oblique deorsum porrectis, e basi globosa in styzvar trigonum attenuatum. STIGMA depresso - capita- tum, globosum. Bacca, quam non vidi, describitur depresso-globi que linearum, epidermide nigro- virescente glabra arne tenui. Nucrevs plerumque unicus matu phaericus, testa cinni ida, ALBUMINE Емвихо cylindricus in fovea dorsali. infimae cohaerens laminae с subtus cumser с шегазвай et callo aut . Par ia lu ‚ ad ima su » pater › apice obliqu ne compressu tus, superne e spathis minoribu tes, ad divisiones lanceola е aut ovato Frones laxi ngulares, sen , longitudine corollae, sub- lon; ato-oyatae, e arginata mome Crescit frequens in insulis Haitina et Cuba, ubi Palma de Cana et de Sombrero dicitur, aliisque in insulis caribacis. Primus in hortos curopacos traduxit Jacquinius pater. Incolae tecta tegunt loco scandularum frondibu quae per plures annos durant. gratis qualis in horto Schönbrunnensi viget, magnitudine бейе vicies Imminntam. ICON, EXPL, Tab, morph. Т. exhibet figura V. palmam ‘Tab. 130. 1. Spadix foribus, ex ala petioli prodiens, dimidia magnitudine, И, Partieula редипенй communis, eum apice өрлі muli йоне parten, fores septem ferens nondum apertos, quinquies auda. 3, Flos clausus cum bractea ct bractcola, septies a. 2. Flores nonnulli ви A. Flos apertus, septies a. 5. Мет desuper visus, 6, Mem sectione verticali dimidiatus. 7. Bractea a a dorso. В, Petalum, 9. Stamen a faci теп a dorso. 11. Idem a latere, 19. Pistillum in thoro. 1 Omnia aucta, — Tab, morph. Y. fig. V. Vl. VII. offert spadicem, spathis suis Saginatum, quarum infimae ramulos Moriferos exserunt novellos, quasi jlaceos. — Tab. morph. monstrat, quae in evolucione spadicis et oris a prima juven- usque observantur. Figurae 1— 16 stadium exhibent primae infantiae, 1. Ramulus Воно, m. п. races. 6, Bracteola, 1. Sopalum extimum. 8, Sepalum intimum. 9. Sepalum medium, 10. Petalum extimu ien a facie ramum foridum emiten, m. п. Stigma desuper visu ¡dem auctus, 3. Fjusdem particula vertcaliter dissecta, 11. Petalum median, Omnia varia magnitudine- tute ad anthesi 4 » alabastrum evolatum ejusdemque parts offer Ejusdem sectio horizontalis. Petalum intimum. 13. Stamen а dorso. U. St . 17. Ramulus cum pluribus abastris, m. n, 18, Sectio ramuli horizontalis cum alabastris , bracteis et brac astrum cum bractea et bracicola a latere, 20. Idem desuper visum. 21. Flos ante anthesin, arte apertus, desuper visus, 22, Alabastrum verticaliter apertum. тойа clausa, 24. Pistilli, eujus carpidia jam eosluerunt, sectio verticalis, 25. Androcecw умесе 23, 29. Petala, 30, 31. 39, а 3. Pollen siccam 35. Sectio antherae horizontalis, 30. Sectio ovarii horizontalis, 37, Stigma desuper visum, 28, Stigma a latere visum. 29. Dingramma ala Pollen aqua expansum. . fores demonstrant, quales sese habent sub anthesi e post anthesin, 10, Ramulus sub anthesi, 4l. Flos expansus a latere, 42, Flos desuper visus, Genitalia in thoro. в. Aathera sub забей, Anthera foecundatam. 56, Sectio transversa per antheram antequam aperiatur, j. Pistllum in thoro. 4i rntalis per ovario Sectio per antheram effoctam et emarcidam. Omnes rae vacia magnitudine aute, Tones historiam Sabal umbraenliferae alımbrantes debeo amicissimo Henr, Scho › horti Schönbrunnensis Inspector, qui eas, meo SABAL ADANSONT. idulis, petiolis lamina palmato-multifida plana orbiculari subbrerioribus, laciniis frondes subaequantez baccis nucleisque orph. S. Fig. 1. Tab. Y. . acaulis; frondibus glauci trictiusculis , apice bifidis, filis interjecti арай linearibus. acuminatis, erecto depresso - globosis. el. M. p. 131. acaulis dicatur. CORYPHA MINOR, Murr. Syst. Veg. edit. XIV. p. 984. Jacq. Hort. Vindob. Ш, p. 8. t. $. Lamark. E CHAMAEROPS GLABRA, Mill. Gartenlexicon 1. p. 068. а Stendelio ad S. Palmetto ducta hue pert CORYPHA PUMILA, Walt. Flor. Carol. p. 119. CHAMAEROPS ACAULIS, Mi Lp. RUAPIS ACAULIS, Willd. Spec. plant. IV. p. 1093. No. 2. Smith in Rees Cyelop. No. - Hort. Kew SABAL ADANSONI, Guernsent in Bullet. de la Soc. philomat. No. 67. t. 25. Bot. Maj Tabul. t. 401. Pursh Flor. Amer. Sept. L р. 239. Shecut Flor. caroli 1. p. 383. No. 1. Rom, Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1485. H. В. Croom in Silli XXVL 1834. р. 313. Flint Geogr. and History of the western States p. 85. (Palmetto, Chamacrops, Latanter). SABAL MINOR, Pers. Enchir. I. р. 399. h. Flor. 2. У. р. 474. preng. Syst. Veg. П. р. 137. ione non ind ynonymia vexata inter Botanicos bene tamen nota de t multi Palma Crescit gregaria in depressis arenosis udis mar vorgiae et Carolinae, frequens in uliginosis in vicinia flu- nit Mississippi с. g. prope Aureliam погат, nec non aliis in regionibus sinus floridani. Terminus hujus palmae versus Euro- aquilonem est fluvius Кеше (35° lat. bor.), auctore Croom 1. с. In valle mississippensi terminus borealis 33° lat. bo teste Flint. — Stolonibus valde multiplicatur, colonis infesta. Floret Augusto. В frondibus novellis tegetes, pilei aliaque hujus generis opera nectuntur. Meditullium edule, esurientibus tamen solummodo exoplatum. Panphili de Narvaez milites, quum anno 1528 Floridam explorandam adieissent, per 14 dies victus penuria. pressos hujus palmae gemmis vilam susti- general de Indias Decad. IV. L. IV. с. 4. p. бі. Coloni angli appellant "P hatch, vet nuisse, legimus in Herrera Histos Dwarf- rel Swamp-Palmetto, gallici Latani ICON. EXPL. Tab. 108. I. Pars spadicis, cum ovariis grossifeatis, adjecio ramulo sub anthesi, m. n. — 1. Flos apertus, 2. Flos arte expansus, desuper visus, 3. Petalam а facie interiore, 4. Petalum a facie exteriors. 5. Androccium 6. Stamen. Т. Pisüllum. 8, Pisllum, soluto carpidio antico. 9. Corpidium apertum, та ovalam conspici possit. Omnia varia magnitudine aueta, 10. Bacca uniloba semimatura, 11. 12, Baceae duae triloda, lobo tertio minore. 13. Bacca matara. 14. Eadem. peris, 15, Nucleus, 16, Nucleus medio dissteus. Omnia m. n. 17. Embryo auctus. — Tab. morph. S. fig. Г. Planta novella, cum frondibus indivisis, m. n. — Tab. morph. У. he. IV. exhibet partem laminae complicatam, m. в, Conspicis fila e commissuris discedenia e singulares sinuositaes, quales in hae specie saepe obveniant, dum incrementum: rab. morph, 2.1. fig. И, caudex frondibus vestitus, recinatas et deorsum erescens, et III idem per medium dissecas, m. immin, dinem dissects, ut plumulae situs appareat, multum auctus longitudinale vicinis fron Linea a — directio eandieiss be directio gemmae. IV. Embryo per mediam lon 3. SABAL MEXICANA. ph. S. Fig. rph. V. |. caudice mediocri tenwiore; frondibus saturate viridibus laxiusculis, petiolis laminam orat -orbicularem, medio bipartitam et concaram, palmato-multifidam superantibus, laciniis linearibus longe acuminatis, apice bi rioribus alte distinctis, filis passim interjectis; baccis depresso-glolosis, nucleis suldimidiato - globosis. idis, pendulis, inte- SABAL UMBRACULIPERA et SABAL PALMETTO nonnullorum hortorum. Palma horto regio Monacensi observavi glauco, compage teneriore et laxiore, ita ut la porrigantur. Petioli, uti in reliquis speciebus, Lamina circum: ulari, medio totius Jongitudi e non solum exterio 20 pedum altitudinem evehitur, caudicis nondum с cido dependeant, q liorum frondium qu S. Adansoni brev laminae longiores. a) ad terti m intimae, altius a se invicem distinctae, quam in ito-orbi at. Lacini F sione m conveniens tam spatharum qu: in illis atque densius positi, Bacca dep Nucleus fo s, sed ей ne sat frequentia mune pauca. Srabix tripedal m florum conformatione. Frores tamen paullo a, nonnil quam S. Adansoni et quam S. Adansoni convenien: arum. et altior, cun esso-globos a et colore cum nucle: ii mexicani regionibus maritimis, calidis, ad Chacahagua , prope Jamiltepec, provinciae Oaxacen iccatos retulit, fructibusque hortum in impe sis, nec non prope Tehuantepec. Detexit cl. L. В. de Karwinski, qui flores es regium Monacensem ditavit. Specimina ad Chagahagua lecta. acaulia erant, nihilosecius tamen fructifera; illa, quae ad fructugue omnino similia, candice superbibant vigintipedali. Tehuantepec observavit, frondibus IL. Sürps paullo adultior, cujus caudex altius in terram descendens annulis frondium delapsarum tredecim notatur. Giemmam am ferens, vaginis frondium ex parte sectione verticali apertis. V. [dem сөзде, nedia gemma resecta, arete com ICON. EXPL. Tab. morph. S. f Tert in latere averso. Frondes huis jam bifdae, Ш, IV. Caudex descendens, in latere gem sectione verticali divisus, cum gemma pariter aperta in Intere. VI. Basis caudicis, bulbum referens, desuper visa. VIL. Frons tenella plicata, Omnes figurae magnitudine naturali. — Tab. morph, V. fi sus apicem (4) replieatae et mutua pressione (c) callosae sunt, Fila (a, 0) е margine laci IV. Frondis o stirpe sex annorum pars, a dorso visa, eujus laciniae medias adhuelum complicatas, ver- rum diseissa et adhue tens. Magnitudo naturali duplo est diminuta. ata observatione nascens, eujus parvu ADNOTATIO. Species huic Sabali gentes. P meri plures sunt, sed hucusque nondum rite cognitae et accu insula Tri aeque sub Coryphae nomine confusae, Иа Corypha glaucescens Lodd m genus referendum erit. In horto Loddigesiano nonnullae с > Rom. Schult, Syst. Veg. VIL 2. p. 1487. No. 3., graminifolia ndice deorsum crescente insignia, ad nostr generis Sabal species: minima Nutt. in ner. Journ. V. p. Lodd. et Woodfordii Lodd., omnes ex orbe novo advectae, quarum differentias speciticas ignoro. — Quibus characteribus Sada? Palmetto Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1487 quae Corypha Bartr. Trav. р. 61., Corypha Palmetto Walt. Fl. carol. p. 119., Cha- maerops Palmetto, Mich. Fl. bo forest. de l'Amér. sept. fasc. 10. p. 186. t. 10., Howard Hinton Hist. and phy of the unit. States IL. p. 121. uxii repet, t. 82.) Willd. Spec. pl. IV. p. 1155. No. 3., Pursh. FI. Spreng. Syst. Veg. IL p. 137. No. 4. et Nutt, Gen. north. amer. 1. p. 231.) a praecedentium una alterave differat, autoptis dijudic quo. E Mi is quidem palmae, in Georgia, Carol posuit. Contra cl. М. B. Croom auctor ва Cape Fear ver- imodo specin sept. e non valeo. ихй et reliquorum aucto nomine Cabbage-Palm notae, terminum borealem Míichaua ad Promontorium Hatt ok-out vel ad Old Topsail Inlet in 349 35/ lat. bor. non inve alem attingere. In Bermudae insulis eam observavit Michauz, n description , sed paucis mill est, eam prope Promontorium 1. sus Aquilonem 34° 20/ lat. bor. terminui sulas Bahamas quoque et СІ bor tare, addidit, se non d s pertineant: Zatanior UL p. 171. t 5. f. 7. p. 3. et Palma barbadensis non spinosa, folio No. 7. Rochefortii descriptio pluribus incolat. — Videant denique peregrinatores, quasnam ad Sabal generis spec Rochefort Hist. nat. et morale des Iles antilles 1058. р. 64. Du Tertre Hist, gen. des Antilles 1 Hist. Il. p. 1369., quae verosimiliter Palma radiata major glabra, Pl n. Am plicatili s. flalelliformi, fructus ossiculo nigricante, Pluck. Almag. p. 277. Rai, Ш. Dendrol. um S, umbraculiferae convenit, excepto eo, quod caudicem tenniorem indicat, quin icone mala УП. TRITHRINA X. MART. Palm. Bras. p. 149. t 104. ENDL. Gen. No. 1700. us abortu non omnibu: ilibus). Вратилв plures in- completae. Frores s ‚ bracteati . Cororta tripetala, рет aestivatione in ma tis. 8тлмгхл sex, basi subdistineta, hypogyna, ANTuERIS linearibus. Ризтилл tria, distincta, туз subulatis, 5110 us. Bacca plerumque unic: Е аз verticem dorsalis, in armvxuwE aequabili. (2) HERMAPHRODITA аш POLY ‘gine im- bri marinus simpli unex mediocris, arcte annulato-cicatrisatus, vertice basibus frondium persistentibus coronatus. - FnoxpES pal- mato-multifidae, vag inis et petiolis armatis, laminarum laciniis induplicatis apice bifidis, filis passim interjectis. $, ruar plures basilares, coriaceae. Sranıx decomposito-ramosus. Frores et. ERVCTUS. viridi. flavescentes, parculi. УШ. CHAMAEROPS LINN. Mus. Cli p. 10. Gen. plant. edit. 1764. p. 571. No. 1219. Edit. SCHREB. IL. p. 772. No. 1688. Edit. SPRENG. p. 283. No. 1404. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VIL p. хеш. No. 1522. ADANS. Fam. Plant, II. p.25. JUSS. Gen. p.39. NECK. Elem. Ш. p. 305. No. 1704. WURMB Verh, Batav. Genootsch. I. p.252. LAM. Eneyel. IV. p. 709. 4. 900. WILLD. Spec. pl. IV. p. S90. No. 1933. ENDL. Gen. Хо. 1759. - Cuamaenienes PONTED. Anthol. p. 147. t. 10. GAERTN. Fruet. Sem. 1. p. 25. t. 9. — Риокмісіз species CAVAN. Icon. rar. IL. p. 12. t 115. POLYGAMO -DIOECA floribus seilicet aliis hermaphroditis foecundandis, aliis masculis foecundantibus in diversa stirpe, aut rarius POLYGAMO-MONOECA. Брлтпав nonnullae incompleta ad basin spadicis ejusv sessiles, breviterve pedicellati, bract Caryx tripartitus. Соно tripetala, aestivatione valvata, MASC. Stamina sex ad novem, FILAMENTIS inferne coa ruenis lincari-oblongis, ba ий. HERMAPHR. Sra cordatis. Pısrizza plerumque tria, STIGMATIBUS ses: nato-variegatum. Emunyo dorsalis. amorum. Frores NA хех, FILA- bus. Вассле sis, bi egulariter mextis ima basi coalitis, ANTHERIS 1 ALBUMEN corneum tres aut abortu pauciores. Palmae subacaules aut nato. Bases frondium in fibrillitium saepe amplum extensac. Petioli superne planiusculi, i leis patentibus serrato, aul. denticulato. Laminae palmato-multifidae, vigidulae, laciniis induplicatis, apice fissis, filis nul- is plerumque non conspicuis. S) Frores flavi aut flacovirentes. Baccar olicaeformes vel Хоси fusci. (Numerus partium floris haud raro tree donatae mediocri, irregulariter cicatrisato el frondium basibus persistentibus coro- ferne converi, margine acu- lis interject тиле coriaceae, oblique аре tac. Spanıx simpliciter aut composito-ranosus, dense Лог subglobosac, Лагезсетев, fuscidulae aut cyaneae, carne spissa parca. quaternarius , quinarius vel senarius. Y Д Nerei. secundarii approzimali, venis transcersi auctus: loco ternar 1. CHAMAEROPS HUMILIS. Tab. 120. Tab. 124. Fig. 2— Tab. morph. X. Fig. 4. Ch. polyzamo - dioeca; frondium fibrilitio yanniformi inermi, petiolis. margine fere toto aculeis. robustis vectis uncinatisee armatis, laminis suborbicularibus basi truncatis cuncalisre palmato - multi bifidis; spatha basilari duplici, margine ciliata; spadice simpliciter aut duplicato-ramoso; baccis ellipticis. lutescenti- Suscidulis rigidis, laciniis acuminatis Xauaspe vel Xanarpigr)s, Theophrast. Hist. Pl. La IL. с. 7. 11. Sprengel Theoph. Naturgesch. übers. u. erlänt. IL. p. 77. Billerbeck Flora classica p. 230. J, Hogg in Hooker Journ. of Botany 1834. p. 214. No. 148. Poin Xanai2yAo;, Diosc. absque desc Plin. Hist. L. ХШ, с. 4. — Palmidium, Вей. Nat. Sti e 1561. p. 70. — Palmae genus humile pumilumgue, Chamaeriphes, Мани fructif. et p. 222. frondis. . — Cofaglioni, Апий! mt. in Dioscor. 1505. L Lobel Advers 1576. р. 451. Caesalpin. 1583. . Kräuterbuch Matth. edit. 1586. p. 6 ger 1090. p. 65. item. — Chamaeriphes, . Lp. 309. icon palmae ibidem. — Palma sylvestris, Durante Herb. novo 1602. p. 3 Pempt. 1616. p. 820. с. icone Matth. — Palma minor, С. Bauh. Pin. 1623. p. 506. н. Mentz, Index. 1682 — Palma Humilis seu Chamacriphes, J. Bauh. Hist. 1631. 1. p. 309. et. Uffenb. Hort, San. p. med. 1663. P. 98. Tabernaemont. Kräuterb. 1687. p. 1373. fig. rep. Chabr. Seiagr. 1000. p. 27. — Palma minor eulgaris spinosa vel non spinosa, Jonst, Hist. nat, Arbor. edit. 1708. L p. 145. Rai. Hist, IL p. 1300. Pluk. Almag. p. 277. Magnol. Nov. Char. pl. p. 323. — Chamaeriphes tricarpos spinosa, folio abelliformi, Ponted. Antholog. p. 147. t. 8. 9. 10. CHAMAERIPHES MAJOR et MINOR, Gaerin. Fruct. Sem. 1. p. 26. t. 9. fig CHAMAEROPS HUMILIS, Li Prael. Ord. пас. edit. No. 1. Rom, Si ^ icone spadicis h. Camerar. Epito icone repet.; e zascha 167 п icone Matth. mutuata et Palma Chamacrops Plinii, 28. c. іс. stirp. juven. — Palma Chamaeriphes, Dodon. п. Hort. Clif. p. 483. Spec. pl. edit. Willd. IV. p. 1154. No. 1. Houttuyn ke p.27. Savigny in Lam. Encycl. IV. p. 714. et Ilust. gen. t. 900. S ichult. Syst. Veg. VIL. 2. р. 1488. No. 1. ion. I. p. 609. Brotero Б Pllanzensyst. 1. p. 55. И. p. 137. Cambess, Plant. balear. in Mém. du Mus. XIV. p. 321. Herrera Agricultu nont. IL P. 363. No. $66. De Cand. FL. franç. Ш. p. 723. Moris Elen: ч Mauri Prodr. Fl. rom р. 135. Tenore Sylloge Fl. neapol. p. 535. Philippi in Linnaea VIL. p. 759. 760. Р г. Ш. р. 273. Desfont. atlant, П. p. 436. V p.62. Fraas Synopsis plan PHOENIX HUMILIS, Cavan. Icon. rar. IL. p. 12. t. 115. FL. Iybie, specin есіл non vidit. Palmam inter omnes botanicos bene motam denuo describere, supervacaneum. Pauca ps revera est polygamo- diocca tamen antherae foe is negotio impares sunt, quod j is 1749 et 1750 Berolini experimentis institutis in stirpe hortensi androgyna, quam spadice masculo © horto Lipsiensi transmisso foccundavit, extra dubitationis aleam posuit GLEDITSCHIUS*). Porro, quod ad differentias attinet inter plantam sylvestrem ct cultam, illa solet stolon s plu- res protrudere ex parte subterranea, quibus profunde lateque repens solum devastat аш difi limum. Quo quidem statu depressa manet (plerumque. pedali aut sesquipedali altitudine) et caudicem vix erigit, sed numerosa prole multiplicata longo latoque tractu campos tenet, agri calan rius palma agrestis observatur с cens, dum sobolum jactura, soli natura, coelique temperies et situs s inerem licis juvabant. In hortis vero, praesertim dum, гевесйз stolonibus, inerementi vim in unum indivisumque caud rre assueverit, extollitur atque intra seculi spatium viginti pedum altitudinem adipiscitur, frondium petiolos simul elongat, laminam р iniasque longius acuminatas in lacinulas longiores findit. Flores quoque densiores producit eosque dives amplificat numeroque partium auget Stamina floris masculi prae aliis partiby sexlobum extenduntur. Ita factum est, ut planta hortensis а nonnullis pro d distingui characteribus, qui sequuntur: a) CH. HUMILIS depressa: caudice perbreri sobolifero, petiolis laminas rigidas paucifidas subaeguantibus, laci- niis obtusis aut acutis, bifidis; indumento nervorum floccoso albido crebro, floribus remotiusculiss fructu minore, saepius solitario. Planta fera aut minus diu culta. ades- imodo stirpe hortensi carneseunt et in discum neta specie haberetur. — Varietates possunt b) CH. HUMILIS elta: caudice erecto mediocri vel alto sobolifero, tandem simplicissimo, petiolis laminas rigi- dulas multifidas superantibus, profundius divisis, laciniis acutis, bipartitis; indumento laminae nullo; floribus crebris confertis; fructu majore. Planta diu culta et cultro subjecta. асі ant sub- Hue: var. B. arborescens, Pe drew Repository t > Ench. L p. 400. et К ЖТ P- 134. cum icone stirpis spadicem ejusd, de Brux. V. No. 2. Chumaeriphes major Gaertn. A nasculus) Otto in Verhandl. des Ve foccundayit, Lambert in Trans, I mes in t, 124. ad spe s für Gartenbau in Preuss, L Soc. X. p. а sunt exhibitae, mdrogynae, quam Gleditse arboris foccundatum sistit. Nostrae ld. quae ADNOTATIO, Persoon hoc nomine i censi colimus, p otis fructifica bitem. Addo di Ceterum. moneo in quibusdam hortis coli stirps с Chamaeropis arborescentis, а lanta, quam in horto R. Mon et Hi avit diversam, et quae, n Шино, pro distincta specie debeat haberi. Exemplar, 12 pedes altum, anno 1818 е horto Herbipolitano acceptum, nondun nil habeam, habitu tamen et omnium partium indole го inducor, ut de ignoseos prolusiones: CHAMAEROPS ARBORESCENS: caudice erecto, n * de ej specifica nullomodo di ejus dig п sobolifero, basibus frond wm persistentium longi alische Belustigungen, Berl. 1751. L Berl. XXII 1769. p. 2. "SL, Verm. Abhandly Halle 1765. p.94. et in Me 219 quam Ch. humilis mpla multifronde (minus laxa et ornatiore illi mibus, ligula longiore, trian ileis antrorsis (nee nonnullis m pa la praecedentis) subtus appresso-griseo- flocculosa, laciniis numerosioribus et ultra), ex tantibus retrosp hamacrops conduplicata Kickx in Bull. Acad. Brux. Vol. V. No. 2 ad tert An huc referenda Palma unica, quae in Europa sponte provenit, per maximam partem littorum maris mediterranei diffusa offenditur ntialem imperii Florae mediterraneae notam prae se fe s, praes tim maritimis, (ат arenosis, quam petrosis in regno Algarbiae; loca depressa. inhabitans, in montes altiores non adscendit: testibus Brotero, Costa de Macedo. In regno valentino et in Baetica e. g. ad Hispalim (Serilla), ad Carmonam, Astigos (Ecija), Cordubam et in alii atque videtur. Crescit. socialiter locis incultis s s Hispaniae regionibus meridionalibus inde а 31? 52 lat. lor. Austrum versus frequens, praecipue scopulos таг тов amat, ibidem vastis tractibus «ива; ila e. g. montem. Calpem o Sere est dum socialis, ubi autem solitaria aut in lazos. caespit upantem ipse vidi. Acaulis conferta, nonnunquam caudices erigit, quales prope De- niam in provincia Xeres quatuordecim, immo triginta pedes altos se observasse, narrat Caranillesius. Quo vero longius а mari distat, eo humilior, ita ut editos montes abhorreat; attamen in Andalusia sat frequentem, licet pygmacam, altitudine supra. Oceanum pa- Nevada et de Lujar In insulis balearicis, praecipue in Majore, loca arida maritima col- s montes in terra Europae continenti multo rarior apparet; йа in comitatu Nicacensi sparsa et pygmaca provenit, vix ultra dimidiam leucam а scopulis littoris versus interiora mi- ferentibus Allioni, De Candolle, Moris et L. B. de Welden. Hic igitur, in Al lat. bor., hujus pal- mae totiusque ordinis terminus borealis in Europa ponendus est, nam in Florentiae hortis (13° AG! lat. bor.) hyemis rigo- 00 pedum, et nonnullas ctiam in 5400 pedum elevatione ad montium tractus Si crescere, auctor est Simon de Rojas Clement lesque incultos vestientem vidit Cambessedes. s pyrenac rem non fert et Genuae (44° 21 lat. bor.) quidem singulis annis flores fructusque profert, teste Vivianio, non vero agrestis, sed in hortis et aulis. sub dio culta. In scopulosis littoribus insularum Ileae et Palmeolae (42° AG! ad 42° 49 lat. bor.) jam Caesalpinus, in Hetruriae monte argentario, contra insulam Igilium, Bertolonius, in maritimis Senen- sibus (43° 20 lat. bor.) Matthiolus, similibusque locis ad Terracinam (A1? 18 lat. bor.) Mauri, Brunner aliique cam indicarunt. Sat frequens occurrit in Sardiniae maritimis, unde vir ultra leucae distantiam in editiores tenditur. Provenit ibidem praesertim in peninsula S. Antiochi, in parea insula S. Petri, et prope Alzeriam (Algher utramque igitur littoris occidentalis extr siones ex- mitatem occupat, ab interjacentibus tamen regionibus exulat. Corsicae insulae regiones solummodo australes tenet. In Italiae australis littoribus occidentalibus ulterius Aquilonem versus тй ra, quam insulae Caprearum, ad Promontorium Circes (41° 1X 25% lat. bor.) in- ae oras, diffunditur. In montibus Fundorum us terminum borealem attingere lat. 40° 37 prope Brundusium, in litteris scribit L. В. de Welden. Frequentissima crescit, in vasta agmina consociata, per magnam partem Siciliae, praecipue in oris occidentalibus et austra- tibus С. rgilio „palmosa“ dicitur, Aen. ПІ. 105.). In borcali tamen insulae plaga rarius provenit, sparsa potius quam gregaria, et ab Aetnae montis regione exulat, teste Philippio, qui eam in monte Calogero di Sciacca ad 1000 pedum supra Oceanum altitudinem: adscendere, auctor est. In maris adriatic pauca. specimina excipias, quae hinc inde in Istriae et Dalmatiae hortis coli, auctore boream scilicet non fe in orientalibus; incipit enim in rupibus maritimis degue Austrum v ns, praecipue secundum Calab enore eam notavit. In Haliae ora orientali jelinus inde V: oi borealibus non occurrit, si forsan mihi fuerunt. Visianius et Meneg- hiniu illas regiones maritimas frigido flatu perstringentem. Provenit in littoribus Albaniae, Dyrrachium (Durazzo) (M? 19 lat. bor.) et Valonam (40° 28) teste L. B. de sicut in Corcyra, Zacyntho aliisque propinquis Graeciae. insulis; пес a Graeciae. continenti abhorrere videtur, licet ibidem multo rarius obreniat, forsan cultura olim eradicata. In Creta a. In plurimis. Archipelagi irpata. Summa ejus multitudo est in Africa locis scopulosis illo vento protectis, int Welden, inde vero Austrum ve eam cres re jam Theophrastus et Plinius nolarerunt, altamen rarius, quam in S graeci insulis atque in Asiae minoris littoribus nunc deest, forsan colonis e. borcali, qua quidem regione, magna ex parte nomadibus populis inhabitata, non obstante humana industria, inde а littore maris in interiora terrae continentis longe lateque diffi. » (ат loca depressa, quam colles el montes gregarie incolit, ita ut viz alia stirps ibidem frequentior reperiatur. Ita in imperio maroccano, ubi prope Tingim ipse ей is Ora- Algeriae, Constantinae aliisque Mauritaniae locis: referentibus Shaw, Desfontaines, Poiret, Maurit. Wag- in collibus tripolitanis: teste Della Cella, — Floret rere, fructus maturat autumno. Usus hujus palmae varius. Turionum et caudicum pars ima, ad collum radici vere tenera esse solet atque sapore petiolos Cynarae Cardunculi aemulatur, cocta comeditur; pariter et infima frondium basis, gemmae in modum convoluta atque. exteriorum frondium vaginis tecta uti aliarum palmarum meditullium et geläti- nosa medulla spadicum novellorum intra frondes reconditorum edi possunt. B i, in provin sub terra recondita, quae primo beri e turionum subterrancorum parte molli ia in cibi auxilium vocatae 'eronis el amylacea farinam rudem praeparant. Jam С s a pauperibus in 8, sunt. (Conf. Ci V. с. 33. 38.) Hujus partis, italice Cefaglioni dictae, internam fabricam vides in Meneg- Мий Ricerche sulla structura del caule nelle piante monocotyled. Pad. 1836. p. 101. t. T. Baccae quoque, dum probe maturuerint dulciusculae, loco Caryotidum eduntur. Frondes scandularum loco adhiberi possunt. Ex iis tam erolutis tes, tapetes, calathi, scopae, pilei funesque fabricantur, Lusitanice stirps nostra Palm brava, Palma das Vassouras, stolones Palmito, spadices novelli intra spathas suas frondium vaginis. inclusi Fil- has dicuntur. Hispani Palmito, Margallonera, et Andalusii Datil de Z (dactyli vulpini), in Andalusia Palmiche nominantur. Lingua gallica Palmiste dicitur, italica Pal- mito in S tempore hae parti in Ver quam novellis corbes, teg a Palma nuncupant; fructus vero in regno valentino ia Palmetta el apud rusticos Piumara, Giummara vel Curina audit. alis m, nune inopis palmae, Opuntiae et Agaves domicilium factum ICON. EXPL. Tab. 120. Chamaerops humilis alia depressa, alia elata octodecimp Frid, Gaertner, Architeela. Mur est. Junonis Lucinae, Concordiae et Herculis templa diruta remotiores tenent colles. » agrigentino, antiquissimis ruinis celebri, depicta a el. exhibet spadicem andeogynum floridam, cum spatha sus intima, Ill. Spatha secunda, Tongitndinaliter ті decurtati, а spatha teria et quarta remoti. IV. Pars spadicis Та. 194 Ohamaerops humilis horionsis. и s ге 1 т.п. cta 1213, al Flos androgynus, 1 m a facie. 14. Flos mascalas heptandrus a latere. 15. ldem desuper visus, antherarum diversa stadia monstrans, — 16— "lius cum duobus pisllis 18, Alius cum tribus pistillis. O. а. 19. Flos andeogynus pentandru Pollen sterile, siccum fusiforme, asa aqua globosum, m. a. 21. Fructus hortensis in perigonio. Nucleus frutas agrestis, 28, dario. 11. 21. 92, рый gonio. 20. Fructus cujus caro sec ‘Tab, morphol. X. Fig. IV. 1-5. Germinatio et evolutio seminis Chamaeropis humilis hortensis, quae arte foccundata fait, m. n. Маш absque pe ‚rum varias eroluiones, m. m. 2 verticali aperta, 29. АШ tales nuclei veticaltor aperti, m. п. 20. Embryo, m. а 2. CHAMAEROPS HYSTRIX. 25. Fig. 4. Ch. polyzamo - dioeca ; caudice abbreviato sobolifero; frondium fibrillitio е fibri teretibus spinescentibus contexto, peti , triangularibus, laminae palmato-multipart ensiformibus, junioribus nonnullis conjunctis, apice inaequaliter. obtuseque bi - quadridentatis; spadice abbreviato, spalhis basılaribus subquaternis; baccis ellipticis hirsutis. CHAMAEROPS HYSTRIX, Fraser, Pursh Fl. Ап SABAL HYSTRIX, Nuttall Genera 1. p. 230. е p. 1487. No. 4. — Porro CORYPHA REPENS, Creeping Palmetto, Bart RHAPIS ARUNDINACEA, Ай. Mort. Kew. edit. 2. V. p. 474. Willd. Spec. plant. IV. p. 1093. Smith. in Rees Cyclop. No. 3. Spreng. Syst. Veg. IL тр. 137. No. 2. Rim, Schult, Syst. Veg. УП. 2 p. 1401. No. 2., si CHAMAEROPS ARUNDINACEA, Smith in Rees Cyclop. No. 3. verosimiliter hue pertinent. Салих abb stirpe agresti vix nonnullos pedes altus, passim tu spithamaeo, dum bases frondium computaveris, dense obsessus frondium basibus, dissolvendis. Constat hoc fibril fib spadice inter illas transversis et surrectis teretibus is, robustis, pui aut passim cr spinas Hystri gus, subtriangularis, superne leviter convexu: orbiculari, medio acuta а fronde panno Поссо verse oblonga (tandem fere orbicularis), profunde divisa in lac vero intimae et extimae quasi е nonnullis cohaer s et plurinerviae. Latitudo 1—4 pollic crassi subtus valde pron aequales, supra acut Secundarii laciniarum latiorum unus alterve adsunt angustior ia circiter lineae decurrunt Apex in dentes obtusos sectus binos, quos inter nervi primarii et tertiari de vero lacinia e plu luerit apex quasi truncatus apparet, dentibus inaequalibus 3 vel 4. Frondes ji bifidae, dum paullo adoleverit 3-4-5-fidae, laciniis latioribus, oblique truncatis et dentatis. Color saturate viridis, superne lus, nervorum primariorum subtus flavescenti-viridis. Ind lepidotum, tenue, albidum in facie inferiore et in petiolis; floecoso-pannosum, album, tune griseum, tandem evan s faciei superioris. Srapix ‚ inter reticulum frondium coque maxima ex parte tectus, quadripolliearis. Peduneulus 2 polli › anceps, albidus, spathis vaginatus. Ѕратиле 4—5, oblongo-lanceolata ancipites, tubulosae, bi is ovato-triang bus, breviter cuspidatis, antice tomento floccoso det pannosove cinerascente adspe s, longitudinaliter ner- vosae, nervis in apice convenientibus. Color spatharum inferne albidus, superne test dem fuscus. Squ mae nonnullae sub aut Ianceolatae, albida рег n partem. sparsae. ANDROGYNO rami teretiusculi » 20, pollicem et ultra longi, recti, erecti, ubique floribus obtect series obscure spirales dispositi, quam Chamaeropis humilis paullo minores, ad summum duas lineas longi. В. ceolato- triangularis, dimidi am longa, alba, basin convexam versus rubens. Cayx tripartitus, lac Jato-ovatis acutis concavis, basi inerassata gibbis, albis aut apicem versus ochroleucis et basi dilute vi ve, margine extenuato membranaceis. Peraza calyce duplo longiora, lato-ovata, acuta, interdum obliqua, b Iutescentia, ecipue intus, au MINA sex, sesquilincam longa, ochrole filiformia, saepius fle opponuntur illorum basi coalita, Аутневле lanccolatae, verrueaeformi, basifixae et sagittatae, lobulis obtusis. Portex breviter ellipticum, rimula lo vis flore tria, interdum (in planta hortensi) 4, 5, 6, pallide ceraceo-alba, tandem virentia. Ovanta ovata, levite sulco verticali insculpta et, dum juniora, aperta. Оушлум ellipticum, erectum. Sricma arcuato- revolutum in interiore latere suleatum ibidemque cellulis eylindrieis oblique erectis stigmatosum. Spadices Vidi. Bacca, ex NUTTALLIO, magnitudine baccarum Colleae, epidermide fuscescente hirsuta, carne dulci edu tenuibus crispis aliisque robustis lae laciniis ‚is margine denticulato-scabris 240. vi UL p. 137. No. 3. Kunth, Schult. 1. p. 240. Spreng. Syst. Veg ric. Journ. V. p. 293. No. 2. Ri р. 61. Shecut Flor. L p. 454. viatus, in cis, nitidis, lacvigatis spithamas lon- exasperatus, ligula brevi semi na 3—41-spi nplices, Petiolus 2— o griseo n sifo sunt, saepe atibus cons entes; commissurales longitudine ‚ supra prominuli; tertiarii io T lum in ner s longu lari- compressi In spapice, Frores in netea cum rubore, versus s bus ros edio d Pistia Crescit in Georgia, prope Savannah, aliisque locis, frequentior in Florida orientali Nuttall, Ware. Creeping Palmetto incolis dicitur. Fraser, Bartram, Рига ICON. EXPL. Tab. 125. Fig. IV. 1. Spadix andro cum stamine, 5, Petalum cum staminibus tribus. б, Genil loco pistlla sena continebat, 9. 10. Pisilla, quae in facie ventrali rima tenui Мам, quam quidem notam lit el. H, МОМ in eapite, quod seripsi, de structura p. xxxvi $. 110, Tab, morph, M. f з latere, ішіне ашаа. ин florens, spatkis suis qualuor involutus, m.m. 2, Flos, a latere. X, Calyx cum bractea. 4. Petalam Androcelum, resecis tribus staminibus, cum pilis. & Реша duo e fore, qui stamina nulla, sed eorum pisilis Chamaeropis humilis valde conspicuam ig 3. e. — 11. Pistillum sectione verticali apertum, ut ovulum appareat. 12. Stigma CHAMAEROPS EXCELSA. Tab. 125. Fig. 2. 3. Ch. polygamo-dioecas candice mediocri; frondium fibrillitio panniformi, petiolis margine inermibus aut denticulato- scabriusculis, laminae digitato multipartitae laciniis linearibus obtusiusculis bidentatis vel breviter bifidis; spadice panicu- lato-ramoso,, spathis nonnullis basilaribus et rameiss baccis subglobosis hinc sulcatis есі reniformibus (atro-cyaneis), albu- mine hinc ad superficiem parce ruminato. Teong-lin sinice (charactere sinico), Sjurd et Sodio, japonice vulgo et literatis. Palmae montanas malabaricac, folio magne complicato acuto, Codda Panna Hort. Malab. II. t. 1. dictae affim Santvdoide; hoc coelo sterilis et ob ornatum culta, Kaempfer Amoen. exot. p. 808. (Aliam palmam s supra p. 240.) CHAMAEROPS EXCELSA, Thunb. Flor. japon. 139. ex parte a., dum nostram non cum Rhapidis m valet de Willd. Spec. pl. IV. p. 1093. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1490. Spr n Rees Cyclop. sub Chamaerope excelsa. Blume Rumphia П. p. 53. (perp CHAMAEROPS EXCEL: ). Palma ab ipso THUNBERGIO et omnibus, qui eum sequuti sunt, botani quas cl. SIEBOLD in Japonia conficiendas folio minori & Tsong-liu dictam ad Livistonam chinensem duxi peciebus commisenerit, quod Syst. Veg. IL p. 1490. Smith insequente confund m ibidem сш et baccis A, Tsong -liu (с iebold in litteris, cum iconibus, f cis cum Rhapidis speciebus japonicis con- ique benevole commu it. Cav- ic fusa, distinet DEX octo- Vaginae ample vaginantes. Petio ier coneavae, inferne convexae, sesquiped ut parvulis dentibus armati. Li в oblonga, іп adul- tioribus transverse oblonga, concava. Rhachis inter laminam vix producta. Laminae se miorbicul: jandem orbi- culares, diametro sesquipedali, in lacinias lineares, longitudine spithamam ad pedem cum dimidio aequantes, fere ad aut breviter bidentatae aut les — 60, line: brev obtusiusculae , basin usque fissae. Lacin га, laterale arii subtus acute promin so-pilosum ad ligulae api bulosae, apice bifidao, in basi spadi ap- dem , dentibus i. Indume lum. ЗРАТНАЕ membranacea, fuscae, 0 narios. Sranıx ped lanceolatis m ‚eo-albidis. ANDROGYN. Смах is concavis, flavo-virens. Sranına e basi corollae, subulata, glabra. КОЕМ. Fros та tria distincta, Ovania ovata, Fores laxius sparsi, bracteis et braetec breviter cupularis, trifidus. Conorra tripetala, PETAL ovato-orbicularil ¡bula albidis, ANTHERIS ovato-cordat flavis. PISTILLORUM г non exhibita, forsan desunt. sato - ramosi FILAMENTIS 8 uti in hermaphroditis. Stamina in icone japon pubentia, sursum in втүгоз breves contracta atque STIGMATIDUS Sì lobosis termin: Flores fructiferi nonnihil pedun- Pilar. Влссле nune solitarine, nune binae ternaeve in flore evolutae, magnitudine globuli sclopetarii, globosae, hine sul- m monstrantes. Epidermis atro-cyanea, idermide fus stigmatis cicatricem oblong o-glebosus, subhemisphaericus aut subreniformi-bilobus, leviter ruminatum lamina testae irregulariter intrante. Бмивуо conicus. reniformes, v indeque qua Caro tenuis, cyanea. Nücrzus dep Агвомех corneum, lacteum, in facie planio Crescit in China media aut australi; in Japoniae hortos introducta. ob ornatum colitur, referentibus Kaempfer et de Siebold. Nomen sinicum: Tsong-liu, quod arborem denotat, e cujus cortice (eagimam frondium panniformem intelligas) pauperes vestes fabricant. Fructus in Japonia maturat mense Februario. (Equidem vidi frondes novellas сі baccas.) Fig. I. Apex frondis junioris. Ш. 1. Pars spadicis androgyni cum spatha superiore. 2. Ramulus spadicis fertilis. 3. Apex spadicis 2.75, Pars ramuli, decerptis Moribus, bracteas et bracteolas monstrans, m. n. 6. Flos fertilis post ‘Nuclei duo carne ex toto ct ad dimidium liberati; tertius deniquo verticaliter apertus, m. n. 9. Em- mbryo valde auctus. ICON. EXPL. Tab. 125. ‘com feuctibus maturis. Figurae m. n. — 4. Flos andri mus apertus, n Erossifcationem, m. a. 7. Bacca solitaria in pedicello et perigonio. 8. dejo, m. m. 10. Nucleus vertiealiter dissecus auctus, ut testae pars albumen intrans in conspectum veniat. 11. 1. CHAMAEROPS MARTIANA: polygamo-monoeca (t); caudice elato; frondium vagine cylindrica reticulata ine leviter dentato et supra paleis albis furfuraceis, ligula rotundata, lamina palmato - multifida, laciniis petiolis in mar; apice bifidis; spathis partialibus pluribus CHAMAEROPS MARTIANA, Wallich. Plant. as baccis ovatis subsolitarüs lepidotis , hinc sulcatis Шш. p. 5. t. 211. Caupex disco napicuranun subsimplieium compactarum terrae infixus, in 40 pedum altitudinem е tus, ibique ambitu 2 pedes metiens; sup quot реди е cylindricus, diametro quadri — sexpolli obvolutus parte basi ricam constituentes. Vag oblique trane rali , маки, per sistente. FRONDES com fibris fuscis complanatis rhombeo-decus stani octo — decempedalem sph: iuseula, contex ntibus, in parte dorsali саг olus in inferiore ascentibus, versus basin n ns atque ost. Lamin - lanceolatis, m versus nonnih tice planus leviterve bifacia parte carinato-coneavus, in superiore у tus, glaber, excepta basi, quae intus aleis einer in parte postica dentibus corneis suborbis wlinis trientem connatis, is sublepidoti i, constans laciniis 60 et pluribus, per to diametro sesqui- biped acuminatis, apice tandem bifidis, laete viridibus , alibus multis approximatis. Sraptces ріш basi et ad ramificationes primarias instructi, patentes, multiflori, Pedunenlus pedali lon nul in adulta palma inter frondes erumpunt. tri intermedio crasso, lat ЕЕ a basi compresso-anceps et villo f i, apice semibilida, ancipiti, ad utrumque mar im positae, pedunculo altius adnatae, pri ugineo erispo obsitus, sursum te s alternos, erecto-pat us 5РАТНА inf cem crassus, ibique m pedali aut sesquiped. n latere fissa. Hane spatham sequuntur nonnullae alte iter Бае. Ou mus floriger, eademque le; wem utroqu extus convexa, apice t nes sunt coriac testaceo-helvoli coloris et tandem fuscesces textui is tamen oblique aper ami primarii superiores spathis sunt obvoluti, eo solum E tertiae qu ine, quod ha Ad divisione breviores fiant angustioresque. Rami secundarii spathis propriis non distincti. branacea, eristaeformis apparet, llicem ad sesquipolli ordinum te ad summum longos, а, ad basin floris. Ramuli ultimi sen а parva, subulato-tri вец, viridulus, petalis. opposita v Portes in eari- oblongae. erectis, ovata, extus. perbreves extrorsum eurvatos, STIGN: atque una cum sí soli inibus et perianthio decidunt, autem floribus, qui in fructus tandem abeun inerassatur calyx et grandior fit, ut tandem eupulam formet ultra li rosiores et post anthesin Чейни xeedit pedum expansos, nut flores, qui pi demum onerent i grandefactum, дон inque. obtus: num supradecomposi Nexuosi, pro fructibus in pedicellos perbreves tum » ellipticae, olivarum forma, sed duplo minores, hin umbilicatae, Epidermis crassum, introrsum mollius et quasi grumos, haeret. SEMEN erectum, subdimidiato- ovatum, n pistillorum abortu, solit , Styli rudimento |» suleulo а. Sarcocarpi iculata, et latere plan (dnm junior fructus k adueta est, dium rhaphe с seminis Coffeae arabicae. Testa gri - fusca, In ventrali latere, quod rhaphe exsculptum isversalis figuram cordatam aut ferri equi n facie dorsali paullo infra medium |, te atque lamina tenera, ex albuminis substantia facta, tecto, cui кмвахо in. iate rostellari planiuscula, latiore exi а, quae centripeta et obtus pedum 5000 supra oceanum. Floret Maio, fructus maturat Augusto. > albumi est, versus сенти ruminationis prine Пак tum cylindrico, profundo, obtuso, ах cumbit albus, trochleari-con cotyledon Crescit in convalli Nepaliae magna, altitudine Nomen newarrense: Tuggu. Wallich. 5. CHAMAEROPS MOCINNI: polygamo-dioeca; caudice elato; petiolis ine subtus pallidioribus; spadicis ramosi spathis subternis; florum androgynorum ste aequantibus , petalis margine imbricatis, filamentis in tubum connatis. CHAMAEROPS MOCINNI, Kunth. in Humb. Вопр. Kunth. Nov. Ge VII. 2. p. 1489. No. 2. — Sprengel. Syst. Veg. IL р, 137. Слиок fere 8 orgyas altus. ВРАТИАЕ obo mibus, laminis palmato-multipartitis, um calycibus corollas obtusas sub- L p. 300. Kunth, Syn. 1. p. 303. Вот. Schult. Syst. Veg. am ad Chamaeropem Palmetto ducit. idetur in superiore spa is parte, ad ejus ramificationes. Ram dense florigeri, sesquipollicem longi, teretiusculi, paullo Пехиом, В , subulata, me it ANDROGYNUM sesquilin Смлх profunde tripartitus, la oblongis, breviter acutatis, 1 ter nervosis. Coni ра, A obovato-oblonga, dorso cai itudinaliter nervosa, n пако membranaceo sibi Sramya 16 corollae. FILAMENTA conna basi carnosa cum coroll cohaerentem, apice truncatum atque in dent ізгі tria, И m globosum, dorso gibbosum. SrxLUs rassatum. (Vidi ramulum flores androgynos ferentem, ас » qualem nos constituimus, differt aestivatione corollae s distributione, et Trithrinact nostro poti n basifixas cordatas, breviter ovato- obloı мена, Ovaru mini m alta, distinct aut basi eviter cohaere ovario triplo longi KUNTHIO com cata, кубоги res notas ad ge avi, floribus verosi sulcatus. SIGMA п ili nihil а Chamaeropis cha approximatur; attamen, quum complu incerta eum parum certis misce г Chamaeropes milita Crescit in imperio mexicano propter Acapulco, secundum littora maris de Humboldt et Bonpland. Aprili floret, pacifici; detecta ibidem a viris clarissimis 6. CHAMAEROPS BIROO Si — — caudice —; frondium ‚fibrilitio reticulato, petiolis triangularibus paperne concacia, margine armatis aculeis rectis el recureia, ex parte robustis; laminae palmato ribus acuminatis breviter acuteque bifidis, venis inter nervos tri FroxrS, q etiolus in Ligula transverse oblonga, obtusa. Rhach scriptione transverse oblonga, ultra dimidium divisa in la. ice in Jacinulas pollicem longas acutas dividuntur, 14 maeropis speciebus minus crassa et te multifidae laciniis linea- unsrersis conspicuis; spadice —, baccis —. nat ngularis, n intra laminas in 2 pollicum ias 28—30, pedem et е nonnul v. Forsan potius Livistonae кеш Ph. F. de Siebold, qui frondes benevole communicavit. с aculeis fuscis compressis, 1—4 lineas. igitudinem promis, Lam 4 excedit longas, semunciam latas acun subinde. adjudie tae. Substantia, quam in Crescit in Japonia ?"HAMAEROPS. KILASIY nae palmato-multifidae laciniis linearibus. acuminatis breviter acuteque bifidis, abrupte transterse venulosis, novellis crebre albo-loccosis subtus canescentibus; spadice paniculuto- ramoso (bipedali), spathis nonnullis busilaribus of rameis, baccis (subsolitariis 4 lin. altis) orato-ellipticis, hinc suleatis, vertice acutis; embryone in medio albumine In collibus Khasiya, Indiae orientalis: b. Will. Griffith. petiolis subtriangularibus margine denticulatis, ligula triangular’, lami- hinc simpliciter ruminato. 8. CHAMAEROPS RITCHIANA Grilich.s petiolis subtus convexis supra concavis, margine integerrimi поп conspicua, rhachi inter lacinias nodulosa, lamina pro, Ion ¡gula funde et parce (8—10) palmato:fissa, laciniis lineari-acuminatis bifidis, novellis in basi griseo-flaccosis el per fila commissuralia intricata erinitis crossis In Afganistan: Khyber-Pass: б. Will. Gri igidis arcte nerrosis. ADNOTATIO. Chamaeropis genus cum Livistona ab ill. R. Вкочено et cum Trithrinace a nobis constituta multis modis convenit, i ibus solummodo notis distingui. Organorum sexualium distributio in his omnibus per certos distinguenda Та auxilium vocat lores certosque spadices diversa lege obtin genen est, sed tantum abest, ut quoad hanc differen- de omnibus speciebus certi quid dici possit, ut potius ucdum dubium restet, reetene Livistonae et Trithrinacis species omnes phroditae possint nuncupari, an potius polygamo - попоес .dentur. Quod quum ita sit, in sol а structura corollae, pistillorum et seminis ivistona seilicet corollam habebis monopetalam tripartitam, aesti generum differentiae, eaeque sat leves, positae atione val- vata, pistilla leviter coalita et testae radium rali albu ita ; in Chamacropo corollam tripetalam, aestiva- ne valvata, pistilla distincta, quorum оу gato-ruminatum; in Trithrinace corollam tripetal bile, Lectorem benevolum tamen поп fugiet, has om levioris esse momenti. Aca novella perta, et stigmata sessilia, albm acstivati distincta, stylis donata et albumen, ni fallor, aequa- а innitantur, us, alia ut taceam, motas, quum morphoseos diverso gradu potius, quam diversa esseni г horum generum distinctio ab investigatione futu staminibus perigynis et pistillorum formatione а Coperniciae praedie IX. RHAPIS LINN Manuse. AIT. Hort Kew. edit I. Ш. p. 473. Gen. pl edit. SCHREB. IL p. 772. No. 16 p. S87. No. 1903. SPRENG. Gen. pl. p. 282. No. 1463. ROEM. SCHULT. Syst. Vez. VIL p. xciv. No. 1523, Cuamarnoris species THUNB. SMITH. WILLD. Spec. plant. IV DL. Gen. No. 1761. — POLYGAMO-DIOECA. FLORES se structo. MASC. Carxx cupularis, trifidu nis cordato-ovatis, extrorsis (1), connec Сопол. tripartita. STAMINA sex, ANI les, braeteati, in ЗРАЮТСЕ ramoso, sparıus nonnullis incompletis vagis in- Conorxa obovato-tubulosa, tr › FILAMENTIS sub vo in facie interiore Jatiusculo plano. HERMAPHR. Catxx cupularis, tripartitus. пени с Разтилл tria distincta, ovanus obovato-compressis, STIGWATIBUS bre- blique erecto. ВАССА — — — ida. TAMINA sex is, ANTHE- vibus sessilibus, ovuLo Palmae humiles, caespitosae. Cavoex arundinaceus. FROXDES apicem versus confertac. Vaginae longae, in fibril- litium reticulatum extensac. Laminae digitato-multifidae, laciniis apice bidentatis, simplicibus aut coalitis. Sranıx paniculato-ramosus, ante anthesin roseo-rubens, carnosiusculus, fragilis, dein virens. Эратиав incompletae in ima parte el ad ramificationes spadicis, membranaceae. Frores flavidi. RHAPIS FLABELLIFORMIS. Rh. caudice tri- quadripedali, nodis distantibus; petiolis inermibus, laminis flabelliformibus , di niis primariis 4--Т, linearibus irregulariter truncato-dentatis з spadi RUAPIS PLABELLIFORMIS, Ait. Поп. Kew. ed. prior. Ш. p. 473. edit, 2. V. p.473. Giseke in Lin. Prael. Ord. natur. p. 96. Willd. Spec. plant. IV. р. 1093. Smith in Rees Cyclop. No. 1. Spreng. Syst. Veg. II. p. 137. excl. Lour, Rim. Schult. Syst. Veg. ҮП. p. 1491. Jacq. Hort. Schönbrunn. Ш. p. 36. t. 316. Bot. Magaz. t. 1371. L'Herit. Stirp. nov. IL t. 100. hue ci zitato- divisis, laci- ce composito-ramoso, patulo. Rapicurae cylindricae, cr pennae cygneae, pallidae, ип solummodo vidi, quadri-quinquepedalis, e nurzomare subter fasciculum conicum conge: aneo plures caupices erigit tes, digitum crassos, ligno duro et tenaci flavescente donatos, plerumque inde a bas dense arcteque obvolutos. Fnoxoes phyllotaxi %, dispositae, ve tripedales. У ae eylindrieae, dorso carinato-convexae, virides, inde a carinae margine in membranam fuscam extenuatae, quae mox dissolvitur in fibrillitium laxe reticulatum, e fibris tenacibus verticalibus et horizontalibus mgulo-deeussantibus tandem nigricantibus tam laxe contextum, ut quasi fenestratum dicere . Apex vaginae in facie ventrali altius producitur Jane , tandem irregula- riter lacerus et disciss fibris vert et ses ае. Palma hortensis, ctos, strictos, firmos, ad apicem usque vaginis frondium apicem caudieis confertae, erecto- qu pos: arae tenerior us diutius per Petiolus e dorso vaginae producitur pedali viridis, semiteres, superne postice subcanaliculatus, antice leviter convexo-bifacial rgine Ligula semiorbicularis, concava, brevis. Lamina d ata, divisa in lacinias 4 — quales nune ex parte latiores et tandem ulterius dividendas, in semicirculum expansas, lineares, latitu- dine unguis ad duorum pollicum, longitudine spithamae vel pedis. Apex laciniarum simplicium in dentes geminos, ple- rumque inaequales, obtusiusculos divisus; compositarum e contrario truncatus et irregulariter dentatus apparet. Nervi cundum laciniarum latitudinem nun nunc bini ternive, naequali decurrentes, subtus entes. Nervi commissurales supra prominentes, sicut m өні, serrulato - seabriusculi. de viridis, supra nitidus, п m transversarum m dilutior. Indumentum floccosum, cinereo-fuseum, in margine i e facie ventrali et in laciniarum apice, tandem deci. duum. Spapıx MASC. ex ala frondis superi mosus. Peduneulus et pars inferior compressi, dum juniores lo tenui adspersi. i irregulariter sparsi et patuli, teretiusculi. Color spadieis pulchre roseus. Sparnas binae ternaeve vagae, infra spadicis йо primarias, lanceolatae, acuminatae, oblique apertae, membranaceae, longitudinaliter nervosae, albidae, superne testaceae, in apice tomento Поссозо albido nitido detergibili adspersaez infima dorso leviter bic mpra has spathas aliae ad ramificationes in squamas triangulares atas contractae, Ramuli florigeri 1—2 pol f i dense florige acea, alba, subulata suflulti, primum nodulos subglobosos coloris margaritaceo - Па (us, struc elatus, concavus, margine villoso-ci istentibi nune omnes si е solita primarii s parum prom Color satu heos jun subul es lon Frones sessiles, bractea tenera, шеші» idi sistunt, In evoluüs carvx cupula 127 is, trifidus, viridis , acutis, margine sphacelato-fuscidulis. Conor tubulosa, carnosiuseula, ad tertiam partem vel ad m acutas, leviter conca solido introrsum in eri A virescenti-flavida, ad apicem nonnunquam fuscescens, lineas 2 — m usque trifida in s Into-triangulares с Jam tenuem producto, SrAwiNA inch айа, obovato. t incurva lacini alternant, nonnihil longiora. FrrawENTA compresso- subanciy п nonnihil dilatata, e basi corollae ejusqu inferiori longitudinaliter adnata, alba. АхтнЕНАЕ globoso-cordatae, extrorsae, eonnectivo lato, intus plano, loculis c li rudimentum nullum. Frores HERMAPHR. 1 paullo minores, colore vi upularis, in lobos tres suborbieulares obtusiusculos, longitu sectus. Соногла tripartita, la Mis, concavis, nervosis. Sramixa cassa. FILAMENTA con ANTUERAE extrorsae, cordato-ovatae, apice emarginatae libera. Ovar d sum, oblique app Crescit in China, unde in hortos Europae introducta est. ICON. EXPL. Tab. Ut, 1. Apex eadic, frondium Abrillio obvolatus, spadicem masculum foridum exseres, пи us. IL Apex frondis, m. n. Ш. Spadix masculus juvenis, m. m. IV. Pars spadicis hermaphradii, — 1. Flos m 3. Corolla, 4. Corolla арена, cum staminibus. 5. Stamen, a facio exteriore, antheis aperis, 6, Lacinia corollae, cum stamine, cajas anthers transverse дънни. IV. Flos foeminea 1. Flos а latere, 2. Flos de 3. Calyx expansus a fado facie interiore. 6. Corolla, reseca unica lacinia, ut stamina et pistilla in conspectum veniant- magnitudine aucta ADNOTATIO. Cai m rima verticali apertis, flavae, Pist Саух cis, extrorsi eoetae. Pristina tria d сагрорһого elongato, inter se Оушлм icum vidi, globo- itudine naturali secundum specimen hor- tesi de culus: 1. Calyx cum bractea, 3. Flos. terre, 4. Corollae lacinia cum staminibus tribus cassis, 5, Stamen cassum a 7. & Pistilla duo separata, 9. Ovarii sectio verticalis cum ovulo, Omnia по, WaLLicmo aliisque testibus, baculos prachent, quos Angli Ground- Thornton 1825. p. 340.), baculi Ground-Rattan dicti iculis 9 pollices longis donati et secantur e calamis tantae long fiant calamo, quos igitur, quum Ahapis flabelliformis alturam viri vix excedat, ab mda Милоскмо (Oriental Con , nt tres quatuorve baculi ex lia stirpe, forsan Calami specie, praep 2. RHAPIS HUMILIS, petiolis inermibus, frondium laciniis primariis 1—10 raro pluribus in ultra dimidium orbis expansis patulis. Blume Rumphia II. p. Tsu-tsong sinice ( со), Soo-£sik seaporum extremitate pinnatis arundinaceis, K: vulgo Sjuro-tsiku, japonice, prioris (quac Sjurö et Sodio) species minor, foliis in pfer Атоев, exot. p. 808. CHAMAEROPS EXCELSA var. 8. Thunb, FI. jap. р. 130. 3. RHAPIS MAJOR, petiolis inermibus, frondium laciniis primariis circiter 20 in dimidium orbis expansis erecto- patentibus, spadice patulo. Ibid. II. p. 5; Utraque species in Japoniae hortis, е Sina introducta, colitur. 4. RHAPIS JAVANICA, petiolis inermibus, frondium laciniis primariis V — V3 in dimidium orbis patentibus. Ibid. p. 56. LICUALA? WIRU et L? WARA In montanis Јасае accidentalis. RHAPIS (1) COCHINCHINENSIS + caudice octopedali, nodis propinquis; petiolis aculeis brevibus rectis, lami- nis flabelliformibus, palmato-dieisis, laciniis oblongis obtusis multiplicatis; spadice brevi ramoso; басс UH Blume et Ròm. Schult. s ovatis. CHAMAEROPS COCHINCHINENSIS, Lour. Flor. cochin. IL. р. 657. Edit. Willd. II. p. 808. Willd. Spec. pl. IV. 2. p. 1155. Хо Rom. Schalt. Syst. Veg. VIL 2 p. 1489. No. 3. Secundum descriptionem Loureirii huc relata. An Zibisfonae congener? Crescit in syleis Cochinchinae, ubi Cay-Lui nuncupatur. Frondes aptantur ad tegendas domus el construenda pallia, solem et pluviam repulsura, referente Loureiro. Baccae ternae, esuccae, inedules. HRINAX. LINN. п dedit. — SWARTZ Prodr. p. 57. Flor. Ind. өсе L p. 613. 13. LINN. С SPRENG. p. 255. №. 1329. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VIL p. LXXvit, No. BROWN edit. SCHREB. П. p No. 1686., edit. — Convenae species PATR. НЕКМАРНКООГ ‘tones bracteati, breviter pedicellati, aginato. Смлх cupularis, sexfidus. Содоша nulla (1 » basi connata, ANTHERAE s, erectae, utrinque OVULO unico erecto. SrYLUs in sricwA concavum, Nucuers depresso-globosus, extus passim leviter sulcatus. testae aut simplici conico, a basi ad verticem perti versus aut in ipso vertice positus. bus in- LAMENTA а sPADICE duplicato-ramoso, saris. plu STAMINA sex, novem ad duodecim. F fidae. Pism pidio c. me aut vomeriforme, ampliatus. Bacca monosperma. Arsumex corneum, subsimpliciter rumi nie, aut semilunari-bilobo perfossum. Емвихо in dorso, ver ine: м simplex, nstans, » radio seilicet icem. Palmae humiles aut mediocres. Cavprx ligno pallido duro grari, inaequaliter annulato - cicatrisatus, aut basibus Srondium persistentibus squamatus, Froxors omnes terminales, basi vaginante in fibrillitium extensa, petiolo postice semi- tereti antice convexo- ancipiti (1), lamina subpeltata, palato - multifida , laciniis intra partem соппеғат induplicatis , apice bifidis vel bidentatis, filis nullis interjectis. Margo laciniarum incrassalus. Ligula basi dilatata, сит extimis laciniis connata, taudem subinde obliterata. Indumentum frondis sericeum , floccis decumbentibus constans. Si dis, sraruıs pluribus incompletis, tubulosis, membranaceo- coriaceis, aliis ad ramificationes primarias oblique apertis, isque minoribus, ore sinu rotundato truncatis ad secundarias raginatus. Frores parei, virentes vel virenti- flavidi, in тати sparsis la.rivsculi, breviter pedicellati, bracteati. Bıccaz parvae, globosae, carne tenui. Меспксв fuscus, vasis impressis parce percursus. их ex ala fron- 1. THRINAX MULTIFLORA. Tab. 103. Е b. 163. Th. caudice mediocri; vaginarum fibrillitio pannoso et irregulariter. reticulato frondibusque junioribus tomento Лоссозо albido adspersis; laminae petiolum aequantis laciniis ad dimidium unitis, strictiusculis, ensiformi-acuminatis, mul- Tinereiis , tandem. subtus. glaucescentibus; ligula transverse oblonga, sinuato-triloba; spadicibus spathisque numerosis; pani- calyce sexfido, enneandro — dodecandro. amulos: сшае amplae ramis multi rete el irregulariter CAUDEX se octopedalis, erassitie 4 — 5 роШеши, superficie testaceo - cinerca inaequali, , ligno pallido duro compacto, vertice residuis frondium capitatus. Froxpes non multae, 6 ad 10, crecto-patulae. semipedales vel spithamaeae, e dorso lignoso planiusculo in fibrillitium tubulosum dilatatae, quod fibris constat >- contextis, mox in reticulum laxum discedentibus. Petioli ima parte postica extus convexi, intus con- antice utrinque convexi ideoque ancipites, 3— 4 spithamas longi, basi pollicem lati, apice dimidium pollicem. Ligula paucas lineas alta, transverse oblonga, petiolo latior, utroque lat xtimis laciniis coalita, margine exte- muato in sinus duos leviter exciso interque sinus breviter producto. Lamina erecta, strictiuscula, suborbicularis, pel- tato-radiata, constans laciniis 40 pl niae mediae 3—4 spithamas longae, basi 27, poll. latae, ad medium usque unitae, laterales breviores alius diseretae, pollicem et quod excedit latae, parte libera ensiformi longe acuminata plana, apice 3 — 4 pollicum longitudine acute bifidae to laevigato. Nervus primarius inferne acute prominens; secundarii plurimi (ad 30 usque), distantia Y, — Ya lineae decurrentes. Nervus com Indumentum © floecis albis, poste: ^ ligulac ori annulat Vagin primum pannos margine iner sus, superne acute prominens io atque in plici laminae densum, in paginae in! tenuius. Color Jamil periore saturate viridis, in inferiore pal- lidior et subglaucescens. Srapices complures simul ex alis frondium, nonnullos pedes longi, erecto-patuli. ЗРАТНАЕ primariae numerosae (12—15), tubulosae, oblique apertae, acutae, согіасеае, longitudinaliter nervosae, antice dorso iseo obtectae, non alternatim distichae, sed spirali gyro sibi imbricatae, ante spadi evolutionem in baculi sesquipedali formis speciem compactae. Srarmi secunda morum florifero- rum eosque primum omni inantes, infundibuliformes, basi compressae, antice extus convexae, intus concavae, apice sinu profundo rotundato excisae et bifidae, in margine acuto villo flavescente, tandem detergibili, ciliatae et barbatae. Rami basi compressi et velutini, antice angulato -teretiusculi ibique glabri, ramulos. Ramuli florigeri in infimis ramis numerosi, in superioribus pauciores, sparsi, quaquaversus patentes, basi squama membranacea triangulari suffulti, teretiusculi, tri — quinquepollicares, glabri. Frores laxe dispositi, nune nonus nune undecimus supra primum, pedicello brevi tereti insidentes, qui bractea minima triangulari membranacea fuleitur. Carxx dimidiam lineam altus, in lacinias as, dorso gibbosulas, margine extenuatas, pallidas divisus. Sranına 9 ad 12. FmAMENTA subu- lata, compressa, alia, basin versus plus minus coalita, lineam longa. Ахтнепае lineares, basi bifidae, longitudine filamenta subaequantes, basifixae, longitudinaliter bivalves, flavae. Ovarium globosum, glabrum, viride, ovuro unico obovato. SryLus brevis, teres, ampliatus in srrcw magnum, infundibulifor tenuatum, quod non- nunquam innumeris gi s repletum inveni tubulos foccundantes emittentibus. Fructus latet. leviter carinatae, extus tom: no sex triangulo ad Vieux Cap Francais, unde misit cl. J. S. Heneken, qui addidit, ina legit Bertero, qui locum natalem non indicavit el speciem Crescit. locis maritimis in insula Haiti, e. ab incolis Palma Coyau appellari, Pariter in insula Һай ibidem Guano nuncupari tradidit. ICON. EXPL, Tab. 163. Thrinacem exhibet multifloram, cum Thrinace argentea ci Огоойоха oleracea, in regione maritima insulae haltinae dopictam. ‘Tab, 103. I. a. Ramulus forens, m. n. — 1. 1. Particula ramuli, eum quatuor pedunculis, bracteis suis suffulis, quorum flores resceti, et eum quinto ealyeem ferente. 3, Calyx foris aperti, 8. Calyx Doris nondum plane evoluti, 4. Filamenta intra calycem, arte expansa, quorum duo antheras ferunt, 5. Androeceum enneastemon, В, Pollen. 9. Pistillum. 10, Ovarii virginei sectio horizontalis. 11, Ovaril sectio verticalis, ovulum monstrans. 12, Ovarii post amen а fade, 7. Stamen a do rossiicationem sectio horizontalis. Omnia 5 adine aucta. . THRINAX PARVIFLORA. Tab. 103. Па. ad sinistr Майо, juniore albido-tomentoso; laminae petiolum. paullo. superantis laciniis ad tertiam partem unitis ensiformibus longe acumi- mullinerviis, subtus parce floccoso-canescentibus, tandem nudis, ligula triangulari; spathis numerosis, panicula ampla; zandris; baccis (siccis) tuberculato - scabri: nati calycibus sexdentatis he 3. Г.2. (excl. synon) — Palma brasiliensis prunifera ete., Thatch, Sloane Cat. Jam. p. 178. Voy. Jam. П. p. 121. No. x. Corypha, palmacea, foliis fabelliformibus cum appendicula ad imum, petiolis tenuioribus flexibilibus compressis, Patr. Brown p. 190. — Larger Palmetto, Long. Jam. Ш. p. 741. No. 39. Haec synon niliter hue pertin Jam THRINAX PARVIFLORA, Swar p. 635. Spreng. Syst. V L p. 614. t. 13. Willd. Spec. pl. IL p. 202. Lam. Encycl. VIL VII. 2. p. 1300. a Prodr. p. 57. Flor. Ind. occ IL p.20. Ròm. Schult. Syst. Ve b culta et spadices floridos in 1 cioribus citatis datae pauca addo, secundum specimina in hortis Loddigesiano et Reg. Monacensi pariis Reg. Parisiensi et Banksiano asservatos. Froxoes magnitudine speciei praecedentis. zularis, longe acuminata, acu e, serrato, tandem marcescente et oblite- mina peltata, ad tertiam part Descriptioni ne tenuioi Ligula e basi incrassata ovato- tri: ensiformes acuminatissim m usque divisa in la 28 rato, superne paullo concay 256 minus strietas, quam in specie praecedente. Nervi secundarii numerosi, attamen pauciores, quam in Thrinace multiflora (14 — 20), distantia, qu Ша latiore, deeurrentes. Color frondis saturate viri dis. Indumentum in pagina laminae pareum, e foccis albis decumbentibus constans, tandem e tune viridi, пес glaucescente. Srabix 23, pedem longus, Rhachis tecta sraruıs compluri tubulosis, oblique apertis, acutis, striatis, lepidotis, tandem denudatis, in margine testaceo-v mi alterni, spi- thamaei et pedales, pedunculo intus plano extus convexo, margine acuto, basi intra spatham primariam vestito вРАТНА secundaria. Ramuli, uti rami, glabri, sparsi vel subopposi ulati, 3—6 pollices longi, e squama lanceolato-acumi- mata, trinervia, membranacea, subdiaphana. Pedunculi sparsi, erecto-patentes, duas lineas longi, bractea minutis- sima, subulata, Слух rotatus, sexdentatus. Рилмехтл su Awrnenar dimidiam lineam longae, lineares. Оулатом globosum. Sryzus brevissimus, STIGMA ale aut subdimidiatum et vomeriforme. Bacca magnitudine si, globosa, epidermide (in sieca) tuberculosa, atrov Necrevs depresso-globosus, test ide castanea, suleis nonnullis а basi ad verüicem decurrentibus levissime impressa. In basi et vertice parva impressio observatur. Intra haec puncta testae radius ALBUMEN album cartilagineum perforat fere rhombeus, vertice attenuatus. Exmmro conicus, dor- salis, vertici propior. is, ligulae dil Crescit in insula Jamaica, praesertim orientali, colles suzosos praecipue diligens , nec tamen а locis depressis ma- ritimis exulans; ibidem Thatch-Palm, Palmeto Royal aut Palmeto-Thatch vocatur, testibus Patr. Browneo, Longio et Swartzio; nec non in insula Haitina provenit, notante Swartzio. ICON. EXPL. Tab. 103. Figura ad sinistram exhibet partem spadicis Thrinacis parviflorae, eujus spathae ramos exserunt binos Moribus onustos. АШ fores jam defor, al sub ва апей depinguntur. Magnitudo naturalis. THRINAX ARGE. caudice mediocri, frondium basibus ovatis dense reticulatis ex toto arcte vaginato; laminae petiolo brevioris, fere ad basin multifidae, laciniis linearibus acuminatis, subtus sericeo-argenteis; nereis secun- dariis numerosis approximatis , ligula ovata superne concava; spathis paucioribus (subquinis), panicula breviore; embryone verticali, testae radio albumen percurrente semilunari. — Conferas Tab. 103. Fig. 3. et Tab. 163. Palma argentata, Jacq. Fragm. p. 38. No. 125. t. 43. £ 1. (frons palmae cultas) Mi Freunde, Il. p. 76. VAX ARGENT. ter, in Born physik. Arbeiten ei THRI ^4, Loddiges, Rm. Schult. Syst. Veg. VII. 2. p. 1300. i, cylindricus, surs в frondim attenuatus; ligno albido, extus spisso duro, in- Cavosx 12—15 pedes altus dicitur, erassitie bi-tripolli us fibroso, epidermide fusca nitida. Totus caudex arcte vaginatus est basib persistentihus, phyllotaxi 945 dispositis, tubu- losis, е fibris tenacibus decussantibus contextis, parte ventrali altius productis quam dorsali, ideoque petioli abrupti extremitatem inferio- па haec partem dorsalem prodit semipedalem, depress carinatam, tenuiter Tignescentem , e eujus o fibrae exseruntur oblique adscendentes, cum aliis e ventre vaginae surgentibus decussantes atque telam sat densam et ntes cinereo-fuscescentem, in latere ventrali, uti jam diximus, squamae ovatae specie altius promissam. "A vaginae, et aliud floccosum in summo margine, tandem evanescens, Petiolus 4 spitha е convexus, superne planus, п mtus, a сере, levis, glaber, str apice promissus in ligulam primo callum triangularem flavidum sistentem, postea ova v concaram, virescentem (in hortenst palma saepe obliteratam). Lamina profundo divisa in lacinias 36—40 et ultra, lineares, acuminatas, breviter bifidas, as, pollicem I satas, et, dum juniores, scabrinsculas. Nervus primarius inferne pro rosi, commissurales int в laterales unguem longi, inter intimas 2 pollices, Color laete viridis, subtus albidus aut arg me ws constante, quod in juniore et culta planta rarius est, quam im adulta, Sraprx pedalis. Peduncu- Tus compressus, seruis 3—4, lanceolatis, oblique apertis, vaginatus, Siria extima semipedalis, latere dorsali in margines acutos pro- ducta, interiores breviores, compresso-teretiuseulae; omnes m , tostacco-Mavescentes. Ва 4—6 pollices, flo- si. FLORES non vi s depresso iscus, vasis impres- Testa fusea, forma se per ALBUMEN product vertice seminis, rem on utroque mar; tenacem consti seum, lepidotum, in ima parte dorsa ad ortum pollicem latus, ibique infe по obtegentibus. V: entum gri- itu acum —3 spithamas ens, secundarii nu 10, e floceis albi pollicem longi, pubenti rigeri ses sis a basi sursum decurrentibus insen Crescit in insulis antillanis, e. g. in Jamaica et in Haiti sire S. Domingos, saepe vasto agmine campos occupau: In Jamaica dicitur Silver-T hatch, in insula Лайта Guano. In insulis bahamensibus, ubi silyer-leaved Palmetto dicitur, cam obsercacerunt Märter et Boos. Corbes, quibus folia herbae Nicotianae in Europam mittenda conduntur, ilibus , fabricantu е hujus palmae frondibus novel ICON. EXPL, Tab. 163. exhibet lane palmam, unacum Thrinace multiflora et Oreodoxa oleracea UL 1. Nucleus а basi, 2. Nucleus а latere, 9. Nucleus vetialiter aportas, ut ruminatio et embryonis sit regione insulae 8. Domingos dictae depictam. — appareant, O. m. п. 4. Embryo, m. a. 4. THRINAX PUMILIO: caudice brevi aut mediocri; caginarum fibrillitio pannoso et irregulariter. veticulato, juniore albido-tomentoso, laminae digitato-multipartitae petiolos aequantis laciniis ensiformibus acuminatis utrinque viridibus, nereo medio subtus ferruginco-ramentaceo, secundarits 6—8 utrinque impressis, ligula triangulari; spadice —; spathis foribus — ; nucleo parto, testae radio simplici conico perfosso. Palma non spinosa humillima, Sloane Catal. Jam. p. 177. Rai. Hist. Ш. Dendrol. p. 3. No. 13. Small Palmeto-Royal, Sloane Voy Jam. II. p. 115. No. v. Long. Jam. UL p. 740. No. 38. THRINAX PUMILIO, Lodd., Ròm. Schult. Syst. Veg. VIL p. 1301. No. tim. occidentali, locis maritimis saxosis. Lignum tardissimi incrementi, durum, E frondibus novellis, adhucdum complicatis, pilei, storcae et hatch, aut Bay-Thatch, aut Lesser-Palmetto dicitur. Crescit. socialiter in Jamaica, prae: in aqua salsa optime perdurans, ad postes et trabes adhibetw alia hujus generis opera nectuntur. Incolis haec species Iron- ICON. EXPL. In Tab. 103. Fig. IV. 1. nucleus a vertice, 2. Мет a vertice, 9. nucleus dissects. O. m. п. 4. Embryo, m. n. 251 5. THRINAX RADIATA: caudice abbreviato; — laminüe ultra medium palmato-multipartitae, antice planae libus glabris; ligula ovato-triangulari nereisque primario et secundarits pauci laciniis linearibus acuminatis utrinque cir ribus (6— 10) basi flavis; — — — THRINAX RADIATA, Lodd., Róm. Schult. . Veg. ҮП. 2. р. 1301. No. 4. THRINAX ELEGANS, GRACILIS, AURATA Hortoram. Crescit in variis insulis antillanis, е. g. in Cuba et in insula Trinitatis. caudice mediocri aut subelato; — laminae digitato-multipartitae laci- 6. THRINAX BARBADENSIS, Loddig niis lanceolatis acuminatis crassiusculis, trinervii i obliterata, nereis furfuraceo-lepidoto-fuscis ; — — — Palma barbadensis, folio ffabelliformi maximo, Pluk. Almag. p. 277. THRINAX PARVIFLORA, Maycock Flora bi Cre badensis p. 146. (exclusis synonymis)? : teste Lodd it in insula Barbadens cies No. 4. 5. 6. in. mesio, in cujus horto sp ignitas observari. , habitu frondium e Jam sequitur genus PISSATIFRONS, quod PHOENICINARUM tribum constitu XL PHOENIX. Edit. ЗСИВЕВ. IL p. 776. №. 1694. Edit. SPRENG. р. 283, No. 1467. JUSS. Gem. p. 38. WURMD. Y - Genootsch. I. р. LAM. IL p. 499. t. 893. WILLD. Spec. pl. IV. p. 634. №. 1768. GAERTN. Fruct, Sem. I р. 23. 1.9.1.2. ENDL. Gen. N, 1763. — Dacit ADANS. Fam. И. p. 25. — Риомпиова NECK. Elem. Ш. p. 302. No. 1698. — LINN. Mus. Clif. p. 12. AITON. Ном. Kew. 1. edit. Ш. p. 477. LINN, Gen. edit. SCHREB. IL p. 777. No. 1697. edit. SPREN 250. No. 1304. WURMB. Verh. Batav. Genootsch. 1. р. 200. NECK. Elem. Ш. p. 301. №. 1696. WILLD. Spec. pl. IV. p. 170. No. 1 spatha completa. LINN. бе nt. edit, 1764. p. 573. No. 122. 2. DIOR dentatus. ribus erecti 7А. Frores sessiles, bracteati, іп spapice ramoso, ЗРАТНА simplice, incluso. MASC. Carxx cupularis, tri- JoroLLA tripetala, acstivatione valvata, STAMINA sex (г е tria (7) aut novem), ex ima corolla, aNruenis linea- s tr . Совоглл tripetala, aesti ne imbricata. manthera, squa maefori Ривтила tria, globoso-ovata, conniventia, distincta, оусиз erectis, unicum matures- cen: Bacca monosperma, sarcocarpio molli, endocarpio tenui membranaceo. Sex lineari - oblongum , ALBUMEN corneum, testae radio sulcum ven nte, simplici aut lobato, rum parte ventr tum. Емввүо dorsali: aut subbasilaris. Сагрех elatus, mediocris aut fere nullus. Епохрвв omnes terminales, pinnalae. Basis arcte amplectens, tan- dem in fübrilitium soluta, Pinnae rigidinsculae, in greges dispositae aut rarius subregulariter distichae, induplicatae, integervimae ant breviter bifidae, imae in spinas subulatas contractae. Sranıx inter frondes, sparna lignescente, pite, in latere antico longitudinaliter. aperienda involutus, pedunculo compresso, ramis florigeris subfast Frones coriaceo-membranacei, ochroleuci, sparsi, bracteis membranaceis. parvulis suffulli. Влссав flavescentes aut purpurascentes, carne plerumque dulci eduli, endo capio papyraceo- allo, xvezEo fusco. 1. PHOENIX D. CTY LIFERA, Tab. 120. Tab. morphol. X. Fi elaucescentibus, incomptis, pinnis lauceolato-linearibus acuminatis вее, antrorsum Ph. caudice elato (basi sobolifero) ; frondibus mis, valde complicatis, subtetrastichis, anticis saepe distichis, ù stricte surrectis aut. sursum connicentibus, summis brevioribus subinteg: p et remote sparsis aggrega ; baccis cylindraceo-ellipticis (varie coloratis, plerumque ultrapollicaribus). „и. e 3. 6, 1—9. IV. c 14. Sprengel Theophr. Naturgesch. übers. п. епа Spreng. I. p. 139. Plin. Hist. ХШ, є. 4. c. 11. XVI. c, 20. 42. XXIV. с. 19. Pallad. April. 5. Octobr. 12. x antiquorum scriptis adjungo sequentes: Herod. IV. с. 172. Aristot. Mirab. c. 144. X 9. Anab. 3, 6. 3, 9. Strabo XVI. c. 1, 14. Diod. sic. c. 21. edit. Schweigh. I. p. 104. с. 23. p. 111. с. 53. XIV. с. 6. Plut. Sympos. ҮШ езі. I. c. 7. 26. Ш.с 10, 9. X 0.405 6 ФоімЕ, "Theoph II. p. 73. Dioscor. Mat. Med. I. c. 148 Quibus locis principibus pr Cyrop. V. с. 5, 3. VL с.2, 43. XIX. с. 98. I. quaest. len edit, оров. edit а. c. 1. Philostr. V Kühn. ХИ. p. Oribas. in Gesneri principib. art. . d; 611. e Aetius ibid. p. Paul. Аеш L 615. d. 17. edit. Jacobs p. 23. П. p. 481. Gell .. 6. Ammian. Mare, XXIV. с. 3. — Conferatur porro Hermol. Lect. antiq. L. V. с. 6. edit. 1666. p. 242. Billerbeck Flora classica p.238. 1. Hogg » Diosco Bar 1530. p. 16. sq. ad ejus cap. 157. Hieron. € ГС Celsius I in Hooker Journ. of Botany 1831. p. 212. Dierbach Flora Palma Elate, Matthiol. Comme icis florif. 1565. p. 218. cum icone palmae, et sp p. 637. Icon. Stirp. 1581. II. p. 234. c. ic. Dalech. Hist, 1583. р. 80. Joach. Cam: dit. Camerar. 1586. p.69. c. ic; edit. Verzascha 1678. p. 88.; edit. Zwingeri Uffenbach Ort. Sanit. 1009. p.316. 690. Dodon. Pempt. 1606. p. 1309. с e et fructus. Becher Parnass. illustr. 1663. p. 98. Пай Hist. II. raph Palma, Ruel. N et fruct. р. Stirp. 1537. p. 215. Lobel. Obser Matthioli de plant. 1586. p. 124. Ki 1696. p.62. Durante Herb. reg. Joh. Bauh. Hist. 1651. 1. p. 351. р. 1352. — Palma major, C. Bauh. Pin. 1623. p. 506. 1. r. Epit. ont. Kräuterbuch. 108 129 - p. 1372, с. ic. rep. Chabr. 8 26. — Palma Dachel, Prosp. Alpin, pl. Acgypt. p.10. с. ie. e Matih. — Palma Dacty- edera Antholog. p. 153. с. 25. p. 163—160. Kaempfer Атоепи, exot. fa co- historicas de Palma dactylifera, е. tab. Jonst. Hist. nat. Arbor. edit. 1708. L p. 4 р. 174. Voy. Jamaie. И. p. 141. (ubi plures peregrinatores, qui eum obserraverunt, adduc e. Long. Jamaica Ш. p. 742. Patr. Browne Jamaica p. 34. Hughes Barbados р. 102. Thamar, . Hilleri Hierophyticon p. 122. Pococke Мег orient, edit. germ. 1. р. 205. Burmann Thes. zeyl. p. 183, Indi, Herm. Mus. zeyl. p.60. — Dactyli, Serapion. Simplie. e 19. An -mplice 1601. p. 00. Valentin Hist, Simpl. reform 1716. p.215. Dactylus Palma, Blackw. Herb. t. 202. Nees ab Esenbeck Plant. offe, 1.37. Nees et m. Botan, T p.209. Kosteletzky med. pharmac. Flora I. р. 303. Murray Appar. medic, V. р.б. Theod. Martius Pharmacognosie p. 230. Sprengel Antiquit. botan. L $. 143. $. 148. Dierbach Flora Apiciana p. 15 PHOENIX DACTYLIFERA, Linn. Hort. Cli. p. a edit, Willd, IV. Pracl. Ord. nat. edit. Giseke p. $5. Sprengel Syst. Veg. IL p. 13 Smith in Rees Cyclopaed. Mill. Ga 1666. p. 26. item Mentz. Index 1082. lifera, Linschot. Navigat. pars IV. £ 14. Ро Spee. p 0. No. 1. Houttuyn Pllanzensyst. T. p. 116. ү No. 1. Lam. Eneyel II. р. 261. Ilustr. gen. t. 893. р. 380. No. 1. Gaertn. Рене, Sem, 1. 9. Duhamel Arbr. fruit, IV. p. 1.1.2.3. Com volumen Mss, in Bibl. Horti R. Ж Brotero Flor. lusit. I. p. 594. Figueiredo Flora pharmaz, portug. p. 530. C. ant. balear, п. Mus. d'Hist, natur. XIV. P. 321. Herrera Agricultura general edit. 1818, П. р. 372. Bowles Introduct. Hist. nat. de Espan. p. 230. Poiret Voy. en Barbarie II. p. 274. Desfont. Flor. atlant. IL p. 438. Mem. Mus. V. р. 155. Viviani Fl. Iybicae Specim. p. 62, Delil Centur. Plant. in Caillaud Voy. à Méroé IV. p. 301. Hasselquist Resa p. 49 m. р. 538, Forsk. FI. Arab. p. xxv. renberg. Symbol. phys. Aves. t. 10. (icon spadicis fructif.). Delile in Deser. de l'Egypte, Hist. natur. Il. p. 77. No. 940. . 1. 62. Dict d'Hist. nat. fasc. Sieber Reise nach Creta Il. p. Linn. Fl. Zeyl. p. 185. Мо. 300. Roxb. Ind. Ш, ^ No. 3. Michaux Шм. des Arbr. forest. de ГАшег. sept. IL p. 189. ‘Turpin, Mém. du Muséum. Ш. p- 411. t. 15. Маусоек Fl. barbadens. p. 383. Brunner in Annal. d. allg. Schwe T. Naturwissensch. IL. p. 19. Ritter Erdkunde v. Asien IV. 1. е p. 394. Bergi und Völkerkunde Ш, p. 181. PHOENIX EXCELSIOR, Сау Phoenicem germinantem sistunt Joach. Camerar. hort. med. p. 116. et ico Verzascha p. 88. b. Zwinger р. 62. Tab. nostra morphol. X. inbessedes P esellse ide Icon. et descr. pl. Il. p. 13. ad Hort. 36. Becher Parn. p. 98. Epit. Matth. edit. Hane palmam, utpote notissimam, а exponere. In terris illis, in quibus nune tempor dium ad physiognom sius palmae immu Res i ita est, frondes non adeo congruenter abjicit, nec с nudum, cylindric superiore tantum parte petiolo- rum basi persistente (pollices Plinius appellat) ornatum exhibet, sed ab imo ad summum foliis В tandem putrefa is habitum turpem incomptumque reddunt, Palmam h prope montem Sinai in ardua valle, cui nomen est Seleh, visam cl. Lamonpivs in illo opere, q T'Arabie pétrée, p. 66. descripsit ac delineavit. Cujusmodi palmae sylve ad caudicis basin stolonifera procreant frondes laterales, ut potius fruticetum, quam altum truncum efüciant. In palmarum hortis dit, ut truncus sub c D m germinet, sieque pro una duas pluresve coronas proferat, quae tamen, quum sem- per minus perfecte exp conditionis enormitatem indicant. Vide in Tab. morph. 7.1. fig. m Eun in Dongola designavit, — Arb enus suum indicar Рахия (ХШ. е describere non opu frequentissime er r. Juvat tamen e ndam s io praedi rtis sylvesc ta arbo res, utem saepi ХІ. iconem hujus p , etsi non floreat, vario fron 1), „non sine tare in eum pronas blandioribus comis. Ilum ere inte tioris aevi Вахрагдо ре Amas in Annotatt. төгіле prodidit, eaudicos foeminarum priusquam florea ribus, coloris e viridi subflavescentis соци d florum formationem attinet, id unu partium in culta stirpe haud raro variare. Lıssarus stamin Quam Jacavistos adnotavit abuormitatem florum, qui. pist © 15.) in planta hortensi quoque offendi. Flores foe sem bosum, cont foeminas sponte edito is hispidum, afflatu ipso et pi Herrerae Agricult. gene colis Gomerae tores rece ine qu tactu sint asperiuscula, — Quod п moneo, eos tam magnit tria indicavit; sex vero e; o quidem, ut alii semp: la 2, 4, 5 vel 6, loco 3, protuleı Phoenicis с observavi. t (Collectan. Suppl. p. 158. more orientalium. populorum поп ex dice propullulantib m solummodo різ Шит exhibere, idque fere glo- st el. Derius 6.) Idemque addidit, pollen palmae circa Telone ideoque gen m ob causam foe n contin: i пе, sed e novis surculis educatae de stirpis a semine productae tria constanter pra Soc. «Актісі. du Depert. de l'Herault. Aout. 18 m cultac globulos sistere subdiaphanos, i. e. fovilla carente mam ibidem vel admoto polline nullam in ovulis embryone eademque stirpe observatur. — Odor spathae masculae, dum ipso. — Sunt qui praetendant, nucleos longiores et д comprobatum sit, nec ne, ignoro. Nec lia et oblongo-triquetra, auctor tioni ineptos, qu. — Interdum spadix ши ritur suavis, obse ini stirpes procreare, quod ciliores sexus m е experien ter nos quis m exp tum instituet de re ultra vitac spatium pro- ducta; „еш enim placet curas agere saeculorum, de palmis cogitet conserendis: Partav, Xl. e. 12. — Sicut arbores, quaceunque diligenter coluntur, ita etiam palma multos exhibet et varietates et subvarietates, quae fructu sertim differ colorem et n pas totius bacene et nuc orem intelligas. Sunt e e, corrugantur. In systemate botan VARIETATES: carne parea » figuram, structuram, carnis quantitatem et saporem, epidermidis + quae co differunt, quod arbori diutius adh > ut uvae со merito primum obtinent locum sequentes werent, Phoenix dactylifer bacca minuscula, cylindrica aut olivaeformi, virid erba; b) cylindrocarpa: bacca majore elongato-eylindrica obtusa, carne pulposa dulci rocarpa: bacca subglobosa, carne pulposa dulci; 4) oocarpa: bacca ovata, acuta; е) gonocarp Tosperma: carne tenui papyraceo-coriacea, nucleo globoso molli; g) oxysperma: nucleo h syleestris t fuse sphae- lata; f) sphae- прег sicca 2 bacca ang peracuto, 259 SUBVARIETATES e diversa depo vow, Graeci et qui hos sequebantur Ro dent natura pomorum sive glandularum hujus ра dactylos, Pharmacognostae (p ae, quas Dioscorides et Galenus gomnoßaAd- rtiale et Dioscoride) etiam tragemata (perinde ас ietatem in Mauritania, Aegypto, Arab si mensa secunda ка? ох» appo et Pe t pyrorum et prunoru Ош gua реһіу ntur) vocare solebant. Earum antem m de haud m hitur, qui cogitat, quami mque arborem studiose cultam atqu dum v. Tn illis ibus vocatur Tamar aut Belah Schilham habitantibus Tini, Nubiis Benty aut B unde eamdem vocem receperunt Persae et 1 ос apud nos Fructus A) sole Siwaha icolentibus Ten у, Dongolanis denique Fi „ ubi palmae cult neupatur, rma dici wei In Hispani adhue exigua est, uer odo subvarietates, qui ndis acerbo, quae, п nducetur, per biduum aceto intingatur necesse est cata editur. Multae beatorum insulis, ubi earum cultura antiquissi is temporibus obtinuisse videtu nucleo globoso ас tenero, et carne tenui papyracea ша videtur. Cujus ratur. Quae illi as nequeunt. conserv leis oves unt. Multo plures inveni imperio Магос- hul, dactylis refi idulae, du- jo Ma- iunt, subvai — Ad o diuque conservandis; — Butuál, rietati p cano, quod propter dactylorum copian lent bus, pulpa parciore et sic et prove ie sunt hae flavis, pulposis, sue sapore gratissin ‚ eujus glandes reliquis sunt minores, feruntur. Ea species, quae riuscul s attamen sapidae et quae а permultis omni reliqu dun roceano sub d ie domum in Europam importatur, pruno non major et hujus instar pruina tenera obducta est. „Tri plus. dactylorı es apud Zebenses et Jercedenses enumerantur, quarum Prum sh diores et molliores, forsan veterum, Deglutnore inter duleiores et conservationi apti reputantur“, Shaw, Specimen Phyt edit. 1808. IL. p. ria et Constant t freque Nec mi ferax et fructuum т ores esse di ura variegata est Al; wr, que idis, quae a monte Atlante. а tendis. Velut optimi issimi nascuntur meridiem versus spectant et Gobla sive Gibla nominantur, ubi quidquid vegetat, pareissime crescit et simplex quiddam atque uniforme prae se ferre solet, Quorw issimi sunt suceique pleniores et colore magis fusco-aureo, quos suppeditat Belad- el- Dsch (regio Dactylorum), aut sicca illa terra, quae ad meridiem vergit a Tunete num frequenter evehuntur. n habitata G In m tripolita . sita su Saáidy e Sai quam optimi saporis. o 19 ра moenis Siwahae palmetis, quae sub bor., 239 18° lo alee, Ghazaly, Fe elos tantum p ates WILKINSONUS (Topo; portatur, Amhat, sj àth, pago prope urbem Ptol me Ferach, Reliquae. Siwaha in aphy of Thebes p. 206.) nom iem rubram, quae prope Cairum n da sito, affertur, Sofr el denyeh, Semany et , Sirgy vel Selgy, Qeroun el Ghazal 3. e. pura) ex Hedjaz oriundam, Sakkou ique Yemeny, cui nomen dedit ра Derius praeterea commemorat (I. €. р. 78) y (aut rectius Syouti ab urbe Syont?), Hayány (nomine proprio a Hayan appellatam), Beyd el Gemel eli testiculus), Zibd el A'bd, Ruk el Benát (saliva virginum), Adrahy (forsan a loco Adhrahh prope Damascum), Bent е), Naehl el Bascha ( ), Omar bekry (secundum nomen proprium), Souäb al Arous (honum spon ab eo laudatur, species est за, quam ex urbe Tbr „ Ch Потния, ex Abyssinia et Indi » oppido Zeyla usque ad promontorium Guardafui palmetis gaudi tibus, qui olivarum magnitudinem vix superant. Molles et paene fra es dactylorum persicorum KAEMPFERUS, vir pra ў plurimorum nominum a Churmá Sorkh, dac ceterae species, cons cipue subva Balah Soltani, Rogm-G yby et Waedy. Quarum nov Prae s Acgyptiacas e, Káiby estimantur. crescit, Menouaváti, quae с iore, Sobáe el set, Oqab ius Saff Burlosy, quar (Cornu. Gazellae) et quae parvis nucleis distinguitur Suffy Aegypto inferi téc, quam Hedjaz et Oasi Belah sy ny, eujus arbor prae palmis Aegyptiacis excellere sae). Opt dicitur foliis qu redux, mihi dactylos thuriferae Somalorum te dulcedinem lau idi fructus е exiguis, sed satis n cleantur, et cum am ‚ro laudato p.704. recens explicatione, quam cl. J. MÚLLERO, acu i eas, ut quaestio nost ae scrutatori, debemus, Sunt issimo linguae per les. Habent insuper hoc singulare, ut us antecellunt Churmá Schahu is rufi et exigu е praevia insol possint neque acese » ordinem prim е Serd, a Jujubar scatentes Mu. valde serotini, t perquam is et loco em) Djehrumi vel Mich Мекке! Persis nominantur ctius Närgili videtur, в. Coci fructus aemulans), Miwahi, fe al, quod spin r dieti Nec postra apositu (concoctu faciles), F a viro Mahmud d Dsjiha: (quod г al (forsa eluni, Mahmüd ficat), Chaa dulali, Rescht imum palmae genus Barsch ‚us divenduntur, tria sunt g dulcis; Jaffense sive Sy (forsan ге aru-Djen depravato nomine pro Khar Dje: rotundus), Chu Khar Deriai, quod spin: Sahidi (an ex urbe ria d i fruc „ Kuungird (pode ii. — In Basso: ) et plures a itur. — Dactylorum vero, qi s sunt coloris e fusco-fla um, praecedenti „ coloris е flavo sordentis, et minoris preti a, minus, carnis sic narum frumenti spe- Jam si de germana palmae nostrae patria quaeramus, ea non magis cognita est, quam pluri cierum, arborum frugiferarum aliarumque plantarum utilium, quee inde ab antiquissimis temporibus diligenter coluntur. Palma est deorum donum, generi humano datum eo tempore, quod narrationem ore propagatam verumque praeteritarum monumenta longe superat. Quin haud immerito dieris, eam multis locis unicum esse monumentum vitae et industriae quo- rumdam populorum, quod nobis sit relictum; nam ubicumque apparet, ео, quod plures ejus stirpes non nisi mansuefactae offeruntur, ostendit, se, antiquissimo tempore hominum manu actam fuisse et proprium illam mirificamque ejus vim sensis qua omnis natura tantopere commoveri videatur, et cujus eficacia, quam in ea cernimus, manifesto cognoscatur, hominem Terrae esse dominum. Haec in mentem nobis veniant necesse est, si late patentes regiones Numidiae, Gaetuliae, Aegypti, ; nam in his terris palma conspicitur uberrima, magnifi na et fertilis- , ubi societatem hominum fugit, non tam fera, quam potius 130 6 Assyriae cum animis nostris consideremus ima, eaque hominum studio exculta, et singulis tantum lo 260 erata invenitur. „Creditur“, inquit. Kaempferus 1. с. p. 667: „palma syleestris, per desertas valles et circa torren- tium salsorum ripas crescens, ex ipsis orta hortensium dactylorum ossiculis, quorum germen in sterili solo, nulla quidem auxiliante cultura, in agrestem prosapiam degeneret, si deinde radicum traducibus propagelur. Ruricolae sic referunt, penes quos fides sit.“ Sic igitur cernimus palmam in mullis regionibus, quarum mentio а nobis jam est facta, omni gene- тіз humani culturae superstitem et quasi testem superiorum. gentium relictam nunc um ш wi stantem, ubi his temporibus Arabs fugiticus in desertis sub pellibus degit, Hace est, ut nominatim dicam, Africae condi- tio, in qua terra palmarum proles non solum ex pristino elegantiorique vitae cultu hucusque servata est, sed scenitae om- nibus reliquis naturae dotibus neglectis, in quibus olim illic salus hominum frequentissimorum nitebatur, nihil aliud praeter palmam curant. Aliter autem res se habet in Coclesyria atque Mesopotamia: quae regiones incunabula generis humani habitae et pracstantissimis naturae dotibus praeditae munereque palmae auctae, cui jam antiquitas trecentas et sexaginta virtutes eximias tribuit, hodie, narrantibus 8%, qui recentiori tempore has terras peragrarunt, inter alios Pallmerayero, viro doctissimo mihique amicissimo, teste aculato, ornamentum illud palmetorum amiserunt; nonnisi singulae enim, disperse, tennes et senectutis malo oppressae ibi palmae conspiciuntur. inter Palmirae ruinas, quasi natura vel in ipsa arbore illa, quam posuerat батнат signum semper revieiscendi, tandem venerandus fragilitatis leges probare voluisset, leges illas, quae diligenti naturae investigatori won curas ас desperationem injiciunt, sed cogitationes solatii plenas monstrant, ill ubi nil caduci, ий fragile sit, conditione beatissima vicissitudines. rerum terrenarum compeusatum iri. Hujusmodi autem in contemplationibus universis ne diutius morer, operam dabo, ut ostendam, quam longe lateque hodie diffusa sit hace planta memorabilis. Comperinus ab ea zonam longam et latam occupari inde ab oceidentalibus Africae borealis littoribus, transverso hoc tractu, usque in Arabiam, Persiam, Multanam Mecraniamque siticulosam, et ad Indi fluvii regiones meri dionales, quarum regionum incolis. maxime salutaris est et physiognomiae plantarum ibi nascentium praecipuam imprimit notam. Kjus proventus unice dependet ab inopia pluciarum tropicarum ideoque. palma dactylifera a L. В. Leopoldo Buchio (vid. Poggendor,f. Annal. Phys. 1829. 1. 355. sq.) et a Car. Rittero 1. zonae subtropicac vice fungens dicitur. Physicus clari quae inter tropicam et moderatam sita est. Hanc ille denotat lineam aequinoctialem versus inopia pluviarum tropicarum, polos autem versus eo, quod intra ejus límites medii barometri status mensium singulorum ab Мете aestatem versus congruenter deprimuntur, idque eo magis, quo longius loca a linca aequinoctionali distant. In Africa boreali Buchius limitem hujus zonae subtropicae collocat in 20° lat. бог. paullulum septentriones versus ab Insulis a Promontorio viridi dictis, in Africa interiori magis meridiem versus, quum pluriae tropicae secundum Denhamum in desertis demum Tintama, in grad. 16. lat. bor., et secundum Ehrenberg ium in Nubia sub 19° incipiunt; borealis autem hujus zonae subtropicae lines circiter in gradum 32 lat. bor. incideret, | Quamquam igitur palma dactylifera omnino etiam Ше illic extra hunc limitem. apparet. maturosque fructus profert, revera statuere possumus, eam intra subtropicam illam zonam ad summam кешіге perfection пет non solum si spectaveris explicationem „отит atque. fructuum, sed etiam horum praestantiam et vitae aetatem, quam arbor assequitur, Ceterum locus ille, ubi haec palma hodie increscit, non pro primitico est habendus, propterea quod, ut jam supra indicari, germanam «jus patriam pro certo dicere non possumus, et ad historiae fidem demonstratum est, ат, ul no- minatin dicam, per Mahometanos е natalibus locis in dissitas terras translatam esse. Sed nihilo minus distributio arboris tam memorabilis et utilis, prout nunc est, intra certos fines jure tamquam factum physicum et historico-naturale considerari po- test. Qua in re nec praetereundum est, sicut, quod jam supra p: 321. annotarinus, Borassus flabelliformis et Co- cos nucifera dicen se excludant, hoc etiam in Phoenice dactylifera et Coco nucifera fieri, ita ut dici possit, maturam cum severitate quadam curare, ut quaeque harum beneficarum palmarum peculiares distributionis limites conserect, Jam quod ad proventum Phoenicis dactyliferae in Europa spectat, memoravit jum Plinius, „nullam esse in Halia sponte genitam, in maritimis Hispaniae fructum ferre, verum immitem“ inter magnarum urbium parietinas ex- in antiqui orbis hemisphaerio boreali imus ponit nimirum zonam, quae ab eo vocatur subtropica, eam, » et iccirco non est dubium, quin omnes palmae, quae hodie in Europa crescunt aut olim hic terrarum creverunt, curiositati tantum incolentium debeantur. Romani vero hanc arborem minus propagasse videntur, quam id posthac a Mauris factum est. His enim praecipue tribuendus est haud exiguus monerus palmarum, quae inveniuntur in Iberia. Hic ut recte incipiam, nunc mihi dicendum est, Phoent- cem dactyliferam in Lusitania, ubi vocatur Palmeira de Igreja, Palmeira mansa sie Tamareira, hic et illic cultam in hortis et monasteriorum areis reperiri; frequentissima autem in Algarbia est, ubi majora incrementa capit in hortis, quam in campis, propterea quod in illis locis studiosius colitur, inprimis autem. diligenter quum major pars palmarum, hic crescentium, e seminibus sparsis educatur, e quibus pro portione rarius palmae foemi- пав» quam mares proveniunt, ibi haud frequenter. caudices frugiferi videntur. Quorum unum animadverti, qui in Cucilia, oco in Tagi littore meridionali © regione Ulissiponis sito, fructus edit. Ceterum fructus sunt minores, minus carnost ci minus sapidi, quam qui e Barbaria terra ad nos importantur. — In Hispania phoenie regionum tantum maritimarum propria est, quae per menses aesticos plueiis carent el hac ratione climatis participes fiunt, quod imperio Florae austro- quropuene peculiare est. — Facile quidem e veterum testimoniis intelligi potest, in hoc Hispaniae tractu meridionali palmam dactyliferam jam eo tempore, quo terra illa a Romanis occupata fuerat, hic illic haud ignotam fuisse; sed magis mach que excolebatur arbor рег Mauros demum, quibus, ut omnes norunt, palma magnopere dilecta, immo di sacra. est. aur. — Ceteroqui erim fere, arbor С со igitur tempore illius propagatio latius diffusa tota regione meridionali, a finibus Algarbiae usque ad fretum maris et secundum torrida terrarum spatia meridiem versus a montium tractu Sierra Nerada ct. Morena usque ad Barcinonem Cataloniae (in 419 22 lat. bor.) originem promovit. Anno 1466 Leo а Rozmital, Bohemus jusque. comites spectabilem palmarum copiam Дега hanc urbem valde admirabantur. Hi cum fico comparabant fructum, qui йз multo dul. ior ac suavior videbatur. (Cf. Des bölm. Freikerrn Live e. Rozmital Denkwirdigkeiten u. Reisen, herausgeg. v. J. Е. Horky, Brünn 1824. 8% I. p. 61.) Hic locus omnino is fuerit, qui quam mazime ad septentriones vergit, et quo in Hispania dactyli maturescunt. Verum post Mauros expulsos arbor ibi mullo rarior est facta, quia veteres canlices ренегат, 261 neque noto incremento suppleti fuerant. Res nora. comparet arbor Ме illic singillatim in hor Cavanillesius p. 13. libri citati his ipsis verbis dicit: ,, Quamquam in pluribus Hispaniae provinciis crescat palma Phoenix, nullibi, quod sciam, colitur, nisi Hice (Elche, lat. bor. 39° 44), nobilissimo regni Valentini oppido, quod Lucentiam inter et Dianium jacet. Numerantur ibi plus quam 60 palmarum millia, quae non casu Ме illic disseminatae sunt, ut in variis ejus- dem regni oppidis, sed in hortis muro cireumdatis“. Quadraginta annis ante Cavanillesium jam Bowlesius ibidem 50 millia arborum coli memoriae prodiderat. Quomodo vero ipsa nostra aetate. haec cultura se habeat non comperi, De Palma illic culta plura dabunt Cavanillesius et Herrera. Phoenicis syleulam атоенат trajici ab iis, qui е Ventos Recife Hispalim petunt, et plures jus arbores una cum Citro Aurantio et medica prope Vaenam, inter Cordubam et. Granadam, inveniri narrat Colmenares (Delices de TEspagne ІП. p. АП. 450.). Prope Almeriam et Viador palmae syleas esse cer- tiorem те Лей №. В. de Karwinski. — In Balearibus item inveniuntur singuli et culti palmae nostrae caudices. Ili arbor maturos quidem fructus edit; sed coeli regio, ventis marinis refrigerata, palmae, utpote quae coelum. aestuosum terrae continentis amat, ut jam supra memoravimus, non admodum commoda est. — In Galliae provinciis meridiem versus remo- tissimis arbor (le Dattier gallice) ғаға tantum est et singula, eaque culta alitur, nec ibidem veterat, neque in altum crescit, propterea. quod non raro frigore hiberno exstinguitur. Sunt, ut exempla afferam, aliquot caudices in insulis. Hierüs et juxta oppidum. ejusdem nominis (439 7 24 lat. bor. Ji alius masculus cum foemina sua sub dico ante plantarum hypocau- stum, quod pertinet ad hortum rei maritimae Telone Martio (13° 1' 9^ lat. bor.), proceritate frondiumgue pulchritudine admirationem motel. Prope Piscenas, milliaria octo gallica a Monte Pessulano distantes, palma foemina pedes 30 alta, ad maceriam horti erat destinata, quae hieme anni 1830 periit, postquam asperam hiemem anni 1820 sustinwerat. Tulerat interdum fructus nuclei duri et tantos, quanti sunt meliores, quos procreat Aegyptus, sed saporis styptici, qui non plene maturuerunt. Neque deest in aliis Galloprovinciae locis maritimis inter Antipolim et Telonem Martium, quos juga Monts des Maures dicta ab Aquilone circumeludunt. Prope Forum Julii (43° 25) ad fanum S. Pauli les Ven is el monasteriorum areis, ul е et ad oppidulum. Tropez cernitur, et juxta praedium, Cavalaire dictum, pagi Gassin, forsan in Galloprocincia acstuosissimo loco, qui mari est propinquus, editisque, qui ad tractum de Veyron pertinent, montibus tegitur, stirps foeminea, quae anno 1109 plantata fuit, adstantibus nonnullis masculis saepe fructificat. Aliae stirpes foemineae, quae prope 8. Tropez visuntur, ob defectum masculorum nucleos aut nullos aut minimos, grani avenae magnitudine, procreant, et quindecim post anthesin menses dactylos maturant sat dulces. — In Sardinia, in qua insula, ut norunt, ad Bonarcum lignum. palmeum in lapidem versum Invenitur, Ме illic palma varitatis causa in campis colitur; haec tamen insula ad perfectius arboris incrementum minime confert, nimirum palma his locis maturos non edit fructus, quod item dici potest de Corsicae littore meridionali, ubi cultus utriusque sexus acque ас diligens cura negligitur. Cl. Moris prope Calarin (39° 12: lat. бог.) palmam foeminam floren- lem vidit, cujus fructus ad maturitatem. non percenerunt. — Italiae locus. septentrionibus proxime situs, in quo palmae colendae operam dabant, sunt insulae lacus Verbani (Lago maggiore, sub 45% 484 lat. Dor.). Ше quamquam contra hiemis vim aliquatenus. munita durat, tamen nunquam fructus fert, rarissimeque flores ostendit. Ibidem Мете anni 1820 caudi- ces fere omnes frigore perierunt, et pauci tantum e radice denuo germinarunt. Praeterea palma cis Apenninun nusquam apparet, n testaceis alita, in quibus per hiemem in plantarum hibernaculo collocatur. Pisae, quae urbs sita est sub 43° 43 lat. bor., palmarum рота maturescunt quidem, sed ingrati sunt saporis. Loca maritima. sinus liburnici a Pisa ultra Genuam et Nicaeam palmarum cultui non amplius idonea sunt, exceptis nonnullis regionibus parvis et montium jugo ad т га: Septentrionem versus bene munitis e. g. dictarum quinque terrarum (Cinque Terre) et ad fanum S. Fructuosi. Meridionalis autem situs ilius sinus accidui, qui Riviera de Ponente vocatur, talis est, ut ibi ad 8. Remum et in loco, си? Bordighiera nomen est, in via, qua Genua Nicacam itur, angustissimo littoris tractu (43° 40’ — 43° 50 lat. bor.) palmae diligentia culturaque haud ingrata adhiberi possit. Inde quotannis magna frondium multitudo ad celebrandum. palmarum festum. Ro- mam mittitur. Quam ob rem interiores frondes in vertice arboris a mense Junio usque ad Decembrem arcte colligantur, ut luce ademta albescant aut flarescant. Inde a Decembri mense ad tempus antepaschale iterum solutae de arbore pendent, tune vero abscissae et in fasciculos, quorum diameter pedes 5 continet, сой zatae Romam mittuntur. Talium vero fron- dium, quas Palmorello nuncupant, fasciculus Romae pretio francorum 20, quin immo 30 venditur. Similes fasciculi, пес lamen candefacti, quibus nomen est Cimo, venduntur Judaeis. (Eandem diligentiam ab Ilicensibus in palmae frondibus dealbandis adhiberi Cavanillesius memoriae prodidit.) Quali vero mercandi ratione efficitur, ut palmae illic cultae de- formi sint adspectu maturiusque pereant. Qua re haud scio an aegrius ad maturitatem perducantur fructus, qui his locis raro tantum, et si cautio quaedam habeatur, plene maturescunt. His esse sinunt et secundo demum anno metere solent. Ceterum. Moris, vir clarissimus, ad me scripsit, Marchionem de Lascari a. 1836 societati agronomicae Sardiniensi dactylos maturos gratissimique saporis Sabatis (Saconae, 449 IY lat. бог.) cultos anonstravisse. His locis palmae infestum insectum est Calandra scabra OL, tenera germina vastans. Conspicitur etiam ad oppida. Nervi, Chiavari, Spezzia. Cis Apenninos palma dactylifera utpote res nova, generatim non nisi in hortis apparet, magnisque pra ut acerbitatem. demant agricolae, diutius eos in arbore sidiis sustentatur; terrae nimirum libere commissa, per hiemen tegitur storeis vel manipulis et prope muros ad meridiem versu plantatur ; nonnunquam in magnam arborem crescit, rarissime floret. Romae (41° 53 lat. bor.) plures visuntur caudices specta- biles, с. g. in horto S. Bonaventurae, ad 8. Joannem et Paulum aliusque in monte Palatino, qui senectuti occumbere jam incipit. Prope Terracinam (sub 41° 18! lat. bor.) dizeris veram demum el germanam incipere Hesperiam, quo loco inter Myrtos, Ceratoniam Siliquam, Euphorbias frutescentes, Opuntias, Psoraleam palaestinam, juxta hortos malis. Citris et Aurantüs, Oleis Ficubusque consitos, palmam etiam flores et fructus plene edentem videmus. Hoc igitur loco, quo Halia initium facit vegetationis ab ea, quac regionibus Europae septentrionalis propria est, plane diversae, palma dactylifera fre- quentius splendidiusque apparet. Semper vero sola invenitur e. g. in colle conventus. vicinisque campis obseplis diligenter culta. Prope Neapolim ad Mergillinam, in villa dicta Serra marina, in via, qua Pausilippum itur, palmae conspiciuntur, et in villa Comitis Camaldoli extat arbor duorum fere seculorum, campo aperto. Qua quidem in regione non amplius 131 262. Sed plurimae arborum illic nascentium foeminae sunt, et quum non coneipiant, Etiam in reliqua Italiae parte, quae ad meridiem vergit, nominatim in Calabria, tegitur, faciliusque incrementum. capit. dactyli nec proficiunt, nec sunt edules In Sicilia olim frequentissima. fuit palma; nam a Saracenis, insula occupata, in hac regione cultui ejus perquam commoda, frequenter erat plantata, Egregie sociata quondam Saracenorum palatia, castella. et fana circumdedit, sed Normanni, pio zelo fercentes quaeque religionis muhammedanae symbola delendi, plurimas dera- slasse dicuntur. Alit narrant, ipsos Saracenos, Rogeri comitis victricibus armis recedere coactos, masculas palmas con- cidisse. Quo facto palmarum cultus cecidit. hodieque huic rei parum diligentiae adhibetur. Conf. Smyth ойу and its Islands. London 1824. р. 18. Ceterum. Phoenix nominatim in meridionali et. occidentali insulae parte laetissima capit in- crementa. Panormi stirps elegans conspicitur in horto regio; aliae Taorminae in naumachia et ad Agrigentum plures in is aedium, quarum nobile par in tabula nostra 120. exhibuimus. Vigent etiam in oppidis Sciacca Siculiana di saporis et succosi fiant, singuli caudices reperiuntur. opus. campis inque ar ее Calatifimi, fructus, priusquam plane maturescant, deponentes. Fructus etsi non quotannis jucund tamen perfecte fecundantur, quod ex eo intelligi potest, quod semina fructuum indigenorum germinant. Granulis igitur pol- linis continentur forillac excultae et ad fructificationem idoneae, quod, ut supra dirimus, Telone Martio fieri non solet. In Sicilia Phoenix dactylifera agris vite consitis, qui in Aetnae regionibus usque ad tria millia el trecentos pedum assurgunt (hoc enim loco Vitis viniferae terminus est superior) inprimis jucundi et Africanae naturae peculiare quid impertit. Sed tantum abest, ut vitem usque ad ejus terminum prosequatur, ut potius in 1680 supra mari jam desinat. Qua altitudine apud Adranım (Adern) et Tre Castagne Philippius cam обзегеатй. — In Melita insula plures palmas dactyliferas in hortis eidi altum et grande incrementum capientes, et raro fructus ferentes; prioribus tamen temporibus incolas largam dactylorum messem collegisse narrat Carolus Hyacinthus in libro de agricultura melitensi, — Littora dalmatica, quae, ut norunt, frigidiora sunt, quam Ша Italiae occidentalis, palmas cultas rarissime tantum et singillatim monstrant. Cernuntur us ab urbe Tragurio (Tran, sub 43° 30), item ad Ascricium (hodie ; in horridis autem et inhospitalibus Bosniae montibus nimirum in hortis el monasteriorum areis meridiem ver Cattaro, sub 42° 23) indeque meridiem versus in littoribus epirot nequaquam proveniunt. — Lessinae in horto monasterii 8. Francisci, Lissae et in aliis insulis dalmaticis s Post mites hiemes hic terrarum interdum. satis bonae sunt messes; sed vehementi fr ipsi caudices pereunt, neque arbor in his regionibus omnino ad senectutem pervenit. In insulis jonicis palma dactylifera non nisi hic illic sata reperitur; nec tamen quotannis bonos fructus edit, etiamsi ex mitiore coelo nihil ejus vitae timen- dum est; frequentiores in Corcyra, Cephalenia, Zacyntho dicuntur accrescere. — Јат quod attinet ad Graeciam, palmae dactyliferae hodie etiam sparsim tantum coluntur, prout jam antiquis temporibus fieri solebat, quum Graeci nobilem hauc Graecia, etsi in paucis tantum locis, lamen gulae coluntur. ‚re hiberno nonmunquam ingruente arborem, utpote rem miram а terra sua alienam, alebant. Palmae cultura in x Graecorum. monumentis. «ctustissimas arbores adhuc. superstites. et vegelas perceuse mus, antiquissima. omnium citer est, ei vetustate proxima quercus Dodonaea, olea. deinde in Athenarum arce, el quae Deli adhuc exstat palma (aliis olea)“, Paus. VIII. 23, 4. Theoph. Hist. IV. 13, 2. Ad. V. H. V. 4. Plin. H. М. ХҮІ АА. Eandem olin viderat Ulysses. Odyss. VI. 163. Fortasse a veteribus Graecis. frequentius sata est palma, quam hodie fit. Utebantur nimirum in festivitatibus praecipue ejus frondibus. Quarum usum in ludis olympicis Theseus introduxit (Plut, in Theseo), quum illas victoribus in manus dederit, qui usus postea in ludos etiam reliquos transiit (cf. Pausan. ҮШ. 48. 2. et Pind. Opp. ed. Böckh. Ш. 518.). Fructus olim fuerunt, ut Pausanias IX. 19. 5. proprie de iis memorat, quae (samemnonis aedes exstabant, non boni saporis, aut omnino nulli fructus prorenere (cf. Theoph. IL 2,9 HI. 3, 5.). — in Graeciae terra continente, ut in insulis maris degaei, palma raro reperitur, cujus singuli tantum caudices in hortis et parietinis memoriam antiquorum illorum, quae poetarum carminibus celebrantur, temporum referunt, quibus posuit monumenta. In tanta arboris raritate consentaneum mtifique de Morde, Sect. des Scienc. phys. Ш. Botan. in via Mer- antiquissima este Quodsi Hodi palmarum tropaea, utpote literarum el artium (ала est, eam, ut obsercarit jam Bory de S. Vincent (Expedition р. 106.) non ad regionem ornandam pertinere, ut in Aegypto et Barbari сит, alia in Acropoli, junior juxta equilia aulica, Itemque in Rumelia dispersa tantum invenitur, ibique raro aut omnino пищиат maturos profert fructus. Contra, teste Borio, multo frequentior in Peloponneso est, ubi sociatim plantatur, et fructus ejus. plane maturescunt. Calamatenses maturo fructus foro Atheniensium important; sed dubium est, an ibi cre тегім. In pluribus insulis, ut Syrae, Nazi, Е Med. Dr. el Botanicae apud Athenienses Professor, palmam non in venisse literis certiorem те fecit. Quae vero ci stant, narrante Borio, allissimae sunt et magnitudine ruinas longe superant. Aliis in insulis, ut nominatim dicam, in iis, quae (010) adjacent, item in Byzantii confinio sparsim reperiuntur. Desunt contra in Ponti Euxini littoribus versus caurum sitis atque septentrionalibus , et in Chersoneso taurica. Vir clarissimus de Steven, Florae Rossicae in primis gnarus, literis certiorem те fecit, intra fines totius imperii Rossici palmam siteestrem nullam haberi. Palmam Phoenicem, Nicitae in lit- tore Chersonesi tauricae meridionali anno 1812 а se cultam, dumtaxat usque ad annum 1822 durarisse, quo anno frigore periisset. Eam in regionibus Ponti Euxini el maris Caspit nusquam inveniri, — In Cretam dactylos ca narrat Sieberus in Itinerari Cretici T. II. p. 10.5 nam acris temperiem, quae illic sit, omnino quidem efficere, ut in- crementum capiant floreantque; sed fructus propter frigidiorem auram maritimam ad maturitatem non pervenire. Plautari igilur arborem illam dumtaxat, ut hortis oppidisque, quorum in confinio colatur, ornamento sit, Haec a Siebero relata сит iis conveniunt, quae commemorat Theophrastus, arborem in Graecia fructus non edere. (Hist. И. 2, 8. Ш. 3, 5.) Palmam creticam ramosam, de qua Theophrastus (Hist. И. 6, 9.) Фей, Chamueropem humilem esse Sprengelius (Transl. et Annot, И. p. 11.) putat. — Phoenicibus dactyliferis fecundior est Cyprus. Theophrastus (Hist. П. 6, 1.) mentionem facit palmae speciei illic crescentis, cujus fructus non maturescere, sed ipsos immaturos jucundissimo esse ie memorat , utpote quae quoad magnitudinem malo punico haud dissimilis, sed longior sit, haec Athenis ejusmodi arbor conspicitur. ca veterem desertampue urbem Milum es физ Asiae minoris magis г Aegypto importari sapore, Quae de alia sp ejusmodi sunt, ut de iis mihi non liqueat, 263 Haec igitur habuimus, quae de inc mento, quod arbor illa capit in imperio Florae per Europam meridionalem patenti, diceremus. Ex quibus intelligi potest, omnino ut nascatur, arte «ісі, cogitandumque nob turae gradus intra fines, quos occuparerit, per esse, eam plures. сш. currere. Quae si ad summum. adscenderit, flores emittit, fructusque dulces ac boni saporis edil, et, si manu et arte accedente fecundetur, etiam semina ad propagandum idonea gignit: quod fit in Hispaniae parte ad meridiem versus remotissima, in Sicilia, in Graeciae promontoriis mazime ad meridiem vergentibus, et in insula Cypro (nimirum sub lat. bor. 35° et medio calore annuo 18° ad 200 С). In altera zona flores quidem et fructus fert, sed fructuum caro non plene excolitur, quum acerbi sit saporis, fructificatio nulla, semina cassa. Huc pertinet tractus littorum maris mediterranei in Gallia meridionali, in Malia, in Sardinia, item regiones Dalmaticae, insulae Jonicae Graeciaque septentrionalis. Cujus zonae terminum septentrionalem. posueris fortasse 419 20 — 42° lat. bor. In tertia linea palma durat. quidem sub dico, sed flores aut raros, aut nullos emittit; immo frondescit tantum. Cujus zonae terminus septentrionalis tendit, ut commemorari, per insulas lacus Verbani sub 46° lat. bor., media anni temperie a 12° usque ad 13° С. Arbor provirere Ме potest, etiamsi Мел temperies interdum sub frigoris gradum deprimatur, dummodo ne nimis (forsan usque ad — 3° vel 19 С.) recedat, quo frigoris gradu etiam mali Medicae, С urantit et Myrti exstingui atque opprimi solent. Superior altitudinis terminus in monte Aetna usque ad pedum 1400, vel 1680, teste viro cl. Philip- pio, adsceudit. Nunc dicendum mihi septentrionem ver Florae canariensi et mauritanico, item in desertis africanis atque aegyptio- arabicı insula est а Lusitanis, palma vix. reperta. es {га caque densissima, quae palmae proventui vix. commoda esse poterat. Quod hoc ipso probatur, quod palma ibi paucis locis crescit; incenitur enim non nisi in depressissina et. calidissima insulae parte, eaque in hortis. Ubi maturos quidem fert fructus, qui tamen non bene sapiunt. Frequentior est palma in insulis с . His locis, antequam ab Hispanis detecta essent, palmarum culturae haud. dubie operam dederunt Guanchae, aborigines (a Saracenis enim importari non potuit, quum co progressi non fuerint). Gomerae inveniuntur. caudices , qui altitudinis pedum 60 sunt, et per medium amplius duos pedes occupant. In veter est, quomodo in Africa distributa sit palma. Comparet illic in pluribus Florae imperiis, us a linea, palmaque dactylifera his regionibus peculiare quippiam impertit, quum conspiciatur in imperio — Maderae, postquam inventa haec ; nam insula tunc temporis obtecta erat sylta pr arce Comitum Gomerensium, qui insulas una subegerant, anno 1181 adhuc coassationes fuerunt, quarum tabulae assibus palmeis constabant (V. Herrera Agricultura general edit. Madrit. 1818. II. p. 382.). In Teneriffam, Chamis- sone mihi perscribente, demum post detectam insulam per Hispanos illata est arbor, quae hic in altitudinem pedum 20 dumtaxat accrescit, nec fructus procreat. — Ab illis insulis si transierimus in continentem, ubique palmam invenimus pecu- аге quoddam exhibentem tribus Florae. imperiis africanis, quae in septentriones spectant, h. e. a littoribus maroccanis, occidentem spectantibus, usque ad Nilum pertinent. Ibi tanto frequentius provenit, tantoque uberius incrementum capit, quanto longius ab occidente ad ori ntem solem. et a septentrione ad meridiem progressus fueris. Atlas mons cum ramis suis ad orientem. tendentibus, ut videtur, pro limite tanquam natura posito ratione palmarum proventus haberi possit, si conditio maturae conveniens, tanquam fera, et Ша manibus. culta spectetur. Nimirum si ab Atlante monte meridiem versus progres- sus fueris, palmarum syleas invenies; in regionibus autem septentrionalibus non nisi in hortis colitur. In Africae tracti- bus, in quibus arbor Ша laetissimum capit incrementum, equidem posuerim regionem imperii maroccani, quae meridiem versus spectat et Tafilet nuncupatur, dein terram oasenam Saharae, quam Arabum gens, сиё nomen est Beni- Mozab, incolit, denique Phazaniam. Justa vero litus septentrionale im campis, vel im vallibus Atlantis editioribus phoenix mon plene crescit, hoc est raro maturos fert fructus, praesertim. bonos et succosos. Iecirco etiam in his regionibus singula aut sociata in hortis, circa templa, Marabutorum sepulcra, in areisque templa cingentibus, et alibi invenitur. De agro maroc- cano Schousboeus diserte scribit. palmam dactyliferam in regionibus ad septentrionem. vergentibus dumtaxat raritatis causa et singularem plantari, etiam raro tantum aut nunguam fructus producere; in Tafilet autem et Sux solidae sunt palmarum syleae. Fructus, in quibus, ut nominatim dicam, minor species optimae notae, ntpote eximium mercis genus, exportantur. Nec raro is pro cibo utuntur incolae, qui eliam equos suos dactylis pascunt. — Eodemque modo maximis auctibus crescit palma dactylifera in regno Alg udinis atque lururiei, iano. In locis vero, ubi arbor eximiae est pulchri Desfontainesius numerat antiquam Romanorum stationem ad palmas, El Hammah sub 30° 30, ubi thermis tepidis allui- tur, Tozzer, Loudianam, Neftam et Nefscham. Is annotat etiam, ubi maxime colantur palmae, ibi incolas quoque inpri mis integra valetudine uti ac robustos esse. Proxime ante urbem Oranam Dr. Maurit. Wagnerus complures palmas magnificas sociatas vidit, quarum numero pauciores pro una tribus coronis (nimirum comis in fasciculum collectis) orna- ioribus conspexit, quorum altitudinem pedibus ев in eadem altitudine vidit. Contra itur, planitiemque tae erant. In interiore autem regione Orana palmas ctiam in locis super 1200 excedere verisimile est. Item juxta Algeriam in monte Budscharea singulos caudi in perpetui montis Atlantis jugi са parte, quae octo fere milliaria ab Algeria meridiem versus porrig Metidschanam attingit, palmas dactyliferas nullas invenit. Etiam in interiore regno ad Tlemsan, Belidam, Setif, Masca- ram al. solidae palmarum syleae non exstant, etsi ibi proreniant. Ad Constantinam (sub 36° 21 32) arbor in altum Taeteque crescit, nec tamen їп altitudine urbis, quae pedes 2100 supra mare extollitur, et in montibus celsioribus, qui ad pedes 3600 pertingunt, sed maxime in valle Rummel, pedes 1290 supra mare sita. Puillon Boblaye obsercat, palma his locis prope thermas, sitas in regione Sidi- Mimoun proxime ante urbem Constantinam sub 36° 25', quarum temperatio aequet 31° R., mas ime Inxuriare. Si longius meridiem versus progressus fueris ad Biscara (sub 349 4% lat. bor.), Ulad-Dschellad in planitiem, quae vocatur Gobla et in orientalem hujus aestuosae el aridae regionis partem, quae a Tuneto ad meridiem vergit, cui nomen est Blad el Dscherid h. e. arida terra (falso nuncupata Biledulgerid), in veram regionem dactyliferam percenies. Quo loco imi et sapidissimi. solidae conspiciuntur palmarum syleae, tanquam in prima patria enatae, Barum fructus sunt frequentis 13 Ex tis, quae clar. Maurit. Wagnerus, vir mihi amicissimus, a те rogatus, de hac re in ipsa Africa cognovit et ad те retulit, palma dactylifera inde meridiem. versus ultra totam Saharam, h. e. ultra oases in oceano arenoso sitas, procedit ; in hoc enim ipso nihilo magis, quam alia quaepiam. arbor provenire solet. Velut oasis Tuggurtana et jam commemorata regio, oasibus plena, Beni- Mozabitarum, qui vocantur. Mozabitae, haud dubie Melano- Gactulorum, de quibus mentionem faciunt. Ptolemaeus et Procopius, palmis quam maxime abundat. Amranus, interpres gallicus, eas vidit prope urbem Ain-Maadi, penitus in Sahara CC milliaria gallica meridiem versus ab urbe Mascara sitam. Ceterum quatenus per Saharam perragata sit palma, experiundo non satis edoctus dicere non queo. — Verisimile est arborem Шат in interiorem Africae partem eatenus progredi, quatenus porrigatur zona subtropica, de qua supra commemorarimus. Inde sequitur hanc. palmae speciem praecipue terrae continenti propriam esse. Tecirco eliam in maritimis Afi nota est. Mer е occidentalis diem versus a promontorio Noon (31° 25! lat. bor.) comparent. nonnisi singuli caudices manibus culti, quales Dr. Brun- idis (sub nerus in castello S. Ludovici Senegambiae (sub 16° lat. bor.), in insula 14° 43) vidit. Eodem modo in insulis promontorié viridis singuli caudices coluntur, quorum fructus malurescunt. A Brunnero arbor visa езі, e. gr. prope urbem Porto Praya (sub 14° 53), quod caput est insulae S. Jacobi, tam juxta mare, quam in planitie post urbem, non amplius tamen in interiore insulae parte. In Guinea et Congo Phoenix dactylifera deest, suppletur tamen alia Phoenicis spec introducta, nunc per calidiorum regionum hor- tos sparsa et una cum Solano tuberoso, Tritico rel. colitur, teste de Meyero (Reisen in Südafrica). — Proventum pal- тае in Mauritania si longius in orientem versi persequimur, in littore Eam in planitie Tadschurae frequentissimam esse meminit Della Cella, Піс palma est splendidissimum decus sylearum с i, qui in Phazania proveniunt. In regione urbis Mursuk (quod caput Phazaniae est, sub 26° lat. bor, sita), teste Lyone, pretium unius numi, quem Turcae vocant piastrum, pro centenis dactylis imperatori persoleitur. Agmina. mercantium, quae ab urbe Mursuk ad meridiem. tendunt, in oasi Kawar et Bilma (sub 20° lat. бог.) dactylos sibi comparant. In deserto libyco, ad orientem et ad А) aha versus, in oasibus locorum, quibus nomina sunt Farafreh, Dakel et Febabo, palma luxuriose crescit, fructusque edit gustatu gratos. 'oreae et in continenti promontori — In promontorium bonae sp incenimus, ut in regni Tripolitani parte inter i Aurantiorum, quae Opuntiis cinguntur. Fructus autem non tam boni sunt saporis, quam ii, qui in Tuneto, vel adeo icum а Si Ad Aegyptum igitur quod attinet, veteres jam observabant hie terrarum dactylos provenire; narrat enim Diodorus Sie. (I. 53.), palmam africanam squalidos et exiguos fruclus gerere, memoriaeque prodidit Strabo (ХҮП, edit. Casaub. р. 818.) eos circa Alezandriam el in ea parte, quam vocant Delta, maturos non fieri, et thebaicos gustatu quidem suario- res, sed palaestinis duriores esse, Quae veterum testimonia. ita interpreteris, quasi palma, quae nunc temporis in Delta quo- que maturos fructus producit, per Arabes demum, qui postero. tempore immigrarunt, accuratius diligentiusque sit culta. Propius vero ad rem accesseris, si respereris Theophrastum (Hist. И. 6, 2), quippe qui re tum in locis arenosis Syriae cavae cognominatae ejusmodi fructus producere, qui condi reserearique possint. Virides tamen (1. е. immaturos) suaves esse gustatuque gratos, atque ita quenter. vesci, vulgusque tales praeoplat. Quae autem de thebaicarum fructibus durioribus dicta sunt, verisimiliter de Hy- phaenes fructibus sunt intelligenda. In maritimis, Alexandriae adjacentibus, palmae multo rariores sunt; ad Memphim (hodie Cairo) parvae syleulae comparent. — Plurimae vero palmae habitant in valle niliaca, et multitudo feminarum longe major est, quam marum, e quibus pauculae fructificationi aptae sunt. Toto deserto arido arboribusque nudo palma non invenitur, sed its tantum locis, ubi fons profluit aut aquae. ductus est. supra Oceanum attollitur, frequentior est, quam in inferiore Aegypto. Inde a Siit et fructuum copia ac bonitate, et caudicum numero crescit, velut ex relatis a Delilio optima dactylorum species, quae in Aegypto venditur, ca esset, quam Plemis parva (гіт) Syenes (Assuan) praebet. Etiam Nubia et Dongola, qui tractus circiter 1000 vel 1200 pedes supra mare exstant, dactylorum ubertate excellunt. Sic phoenix crescit maxime in Nubiae provincia Sukkot (sub 20° lat. bor.); sed pertinet, ut apparel ex literis a viris clar. Rüppellio et Ehrenbergio datis, dumtaxat ad 189 lat. bor. In Aethiopia, Sennaar et Kordofan nonnisi. circa colonias ab immigrantibus e Dongola deductas palma conspicitur; nec tamen his locis ratione naturae conveniente foecundatur , et ab inkabitantibus colitur eum solummodo in finem, ut ex foliis et fibrillitio in basi petiolorum utilitatem percipiant. In regione, quam vocant Darfur, а Brownio rarissime visa est. Meridiem versus inde ab eo loco, quo albus Nilus cum caeruleo conjungitur (sub 15°), ut Kochius, vir doct, qui utrum- que fluvium navigarerat, certiorem те fecit, usque ad 12° prorsus nulla palmae species comparet. — Etiam in Abyssiniae parte neque terrae neque coeli natura Phoenici dactyliferae adhuc commoda. est. Silcescit arbor ista in vallibus, quae per oram abyssinicam patent, in locis nonnullis provincice nuncupatae Tigre, ubi olim sita erant monasteria, Mutila tantum crescit, nec ad proce ert, arborem tribus tan- consumi. Solent autem hodi quoque dactylis immaturis fre- jore, quae circiter 600 pedes liqua ilatem. cultarum arborum assurgit. Qua re ex parte confirmatur id, quod memorat. ре nator Saltius, qui statuit, monachos christianos ex Aegypto el Palaestina in hortos suos monasteriales Aethiopiae meridio- nalis deduzisse palmam. Cujus arboris in interiore Abyssinia vestigia nulla exstant. Aegyptus, praecipue vallis niliaca et quae inde meridiem versus sitae sunt regiones pars quaedam esse videntur magni imperii Florae aezyptio-syriaci, quod, si mavis, desertorum africano- asiaticum dicere possis. Quo pertinent adhuc Palaestina, Syria et Mesopotamiae pars. Consideremus igitur palmae procentum in hoc florum regno. Palaestinam, Phoeniciam Syriamque, cavam cognominatam, auctores tam graeci quam romani cam descripserunt terram, in qua palma dactyli g sit. Iccirco etiam Celsius in Hierobotanico operam dat, ut Palaestinam tanquam veram hujus arboris patriam esse osten- dat. De iis vero, quae viri docti, respicientes antiquitates judaicas, commemorarerunt, cum ad Celsi librum laudatum et Hilleri Hierophyticon p. 123 sq. tum ad tentamen Wowxodoyias sacrae, sire dissertationem emblematico-theologicam de pal- ma, auctore 6. C. Blochio, Hafn. 1161. 8%, et ad Ursinii arboretum biblicum, Norimb. 1633. 8°. р. 52 ety ut quaestio nostra quoad patriam palmae sit plene perfecta, е scriptoribus profanis, qui generatim palmarum judaicarum а egregie ст сай et quasi domestica 5, relegamus, mentionem fecerunt, plures locos excitamus, quos infra conscriptos vides*). Etiam sacrae literae saepius de palma me- s iccirco civitas palmarum vocatur **). morant; nominatim vero propter palmarum ubertatem celebratur. Hierichus. Ur Etiam profanorum scriptorum permulti et copiam et luzuriem palmetorum hierichunticorum meminerunt*'). Quae paleta Antonius Cleopatrae dono dedit. Praeterea Engadum, quod а palma Chalzatzon- Thamar, et quae mari mortuo adjacent loca, quousque rieis sunt irrigata, palmis copiosissima laudantur*°). Propter hanc dactylorum copiam palma symbolum Judacae seu insigne gentile exstat. Inveniuntur numismata, quorum insigne est palma inscriptioque Judaea capta. Etiam antiquiora. numismata temporibus principum. hasmonaeorum cusa tam palmae, quam uvae aut manipuli trilicei signum refe- гии *). Est igitur valde mirum, regiones illas olim palmis tam copiosas hoc decore nunc prorsus esse destitutas. Tota Syria hodie vix palmetum, quod late pateat, ostendit. Hic illic singulae tantum saepeque тийае palmae conspiciuntur, In ora Gazaca vir illustr. Tschicatscheffius, qui nuper istas regiones peragrareral, paucas tantum palmas se vidisse per literas certiorem me fecit; plures vidit in locis, quae in septentrionem magis spectant, с. g. ad Joppen, singulas apud veteres urbes Tyrum et Sidonem. Prope Ptolemaidem arbores sunt plures, testantibus missionaris (Missionary Notices Decembri 1824 р. 369.). Ad Berytum, ubi quidquid est plantarum omnino uberius crescit, quam in plerisque Phoeniciae oris maritimis, Phoenix frequentior apparet, indeque ad orientem, Libanum versus, in cjus vallibus inferioribus, herbarum ime vergentia, in quibus palmae inveniuntur, luxurie praecipue conspicuis. Orae maritimae loca ad septentriones ma. sunt Tripolis (34° 26) et Lodoicea (hodie Latakia, fragrantissima Nicolianae herba, quae ibidem colitur, inter Orien- tales celebrata, 35° 30 lat. bor.). In Palaestina inferiore hodie dumtaxat paucae proveniunt palmae, quarum non- mullas Hierosolymis (urbe 2400 pedes supra Oceanum elevata), paucas inter Hierosolyma, Samariam et Damascum inque hujus urbis, quae 2186 pedes s. m. assurgit, hortis viri ill. Tschicatscheffius et Schubertus conspere- ти. Nec frequens quidem in Coclesyriae vallibus ad Leontem et Chrysorrhoam fluvios sese obtulit Schuberto, autumanti, terminum altitudinis, quo in Syria crescat, vie ultra 2200 pedes progredi, Inde haud mirum, ad Heliopolin (Balbek в. Baal- Hamon), quae, observante cl. Schuberto, 3511 pedes elevatur, paucas solummodo stirpes casque senio confectas nostro Fallmerayero esse deprehensas. Nec minus rara nunc temporis apparet ad Palmiram, ubi columnae hominum manibus recisae et epistylia temporis exitio diutius fere restitisse videntur, quam arbor Ша generosa, olim regio- nis ornamentum fonsque praecipuus, unde necessarios vitae usus repelierunt gentes potentissimae, quarum adhuc viz umbra relicta est, Ex eo, quod arbor duplicis sexus, itaque cum interitu marum etiam sobolis defectus conjunctus est, talis ruina edita videtur esse in terris istis non naturae solum impetu, sed ipsarum quoque gentium, quae, uti constat, atrocibus bellis saepissime in se ipsas sacrierunt. Tn magna tamque parum cognita Arabiae peninsula palma praecipue in ea regione prorenit, quae solo sicco coelo- que aestuoso ac pluviae egente haud dissimilis est Aegypti, inde, ut nominatim dicam, in terra maritima et quidem deprés- siore, qua campi editiores ex parte circumdantur. In locis vero humilibus palmae dactyliferae ex vadis, quae torrentibus haud perennibus irrigantur, egregie proveniunt. Hic ab Arabiae incolis diligenter coluntur, irrigantur, foecundantur. Videntur. etiam fructus optima esse nota. — Dactyli, quos producit Arabia feliz, obsereante Kaempfero (Атоеп. exot. р. TOL.) sime discrimine syriacis persicisque pinguiores minoribusque nucleis praediti sunt. Prope urbem Tor, ceterum plantarum inopem, palmam dactyliferam jam Forskalius conspexit, et nuper eodem loco Ehrenbergius, Bovéus et Schubertus. In locis, qui dicuntur Hammam Mousa (Balneum Mosis) et Owarah s. Marah Phoenices nonnullae offeruntur sobolum denso caespite syleescentes, exstantque plures caudices alti in loco Garemdel, qui audiebat Elim (Exod. XV. 27.), ubi Moses duodecim fontes aquae salsae et septuaginta palmas invenit, testibus Wellstedio et Schuberto. lude si versus mare rubrum procedas secundum sinum elaniticum in valle Sera pariter atque in valle Hebron et in terris, quae dicuntur Araba et El Ghor, palmarum amoenas syleulas, dactylosque sat pingues invenies, iisdem referentibus peregrinatoribus. Qua quidem regione palmae dactyliferae eixapxiay jam laudat Strabo (XVI. edit. Casaub. p. 176.). Accrescit in Arabia petraea circiter ad 1500 pedum terminum altitudinis supra mare. In Hedjas item comparet palma, idque praecipue in maritimo tractu aestuoso pluviaegue egeno, qui vocatur Tehama, Amoenissima. sunt, teste Dr. Fischero, palmeta vallis Fatme justa Meccam. Etiam in Socolora insula visa est palma a pluribus superioris aevi peregrinatoribus, quos citat. Sloaneus, 3. Xen. Cyrop. УІ. 2, 8. edit, Em. 1. р. 868, Athen. XIV. 66. edit. Schweigh. V. p. STl. Plut. Sympos. ҮШ. de Alim. facalt. IL с. 20. Joseph. Bell, jud. IV. 8, 2, edit. Havere. П. l. Georg. Ш. 12, Sil. Hal, Ш. 59% +) Theophr. Hist, IL 6, 2. Diod. Sic. II. Quaest, 4. edit, Wyttenb. Ш. p. 677. Strabo ХҮП. edit, Casaub. p. 800, 818. Gale p.298. Varro П. 1. Тай. Hist У, 6. Plin. Hist ХШ, 4. Solin, 87, Curt, X. l Ноги. Epist. Ш. 2, 184. Vim УП, 45% Lucan, Phars, Ш. 216. ++) IL Paralip. 99, 15. Judie. I, 16. et IIL 13. Mos. V. 34, 3. Сав, p. 130, 168, +1) Plin, Hist, V. M. ХШ, 4. Strabo XVI. еди Joseph. Antig. jud. XIV. 4, 1. edit, Haverc, I. p. 098. Bell. jud. L 6, 6. IL p. 36, 3. +2) Genes. 14, locis in Palaestina et Syria a palmarum proventu nomen Conf. Hilleri Hierophyti. p. 140, +») Conf. Rosenmiller biblische Alterthamskunde IV. p. 303. Bloch Phoenicologia p. 27. Ceterum moneo, urbes antiquas quam plurimas palmae symbolum in mumismatibus suis exeudisses sunt, quae sequuntur alphabetico ordine: Alexandria Aegypti (Conf. Vaillant Numism. gr. pag. 3.), Antandrus Troadis (Dumersan lab. 12, 1), Aradus Phoenieine (Mionnet V. p. 459. п, 608), Babba Mauritaniae (Mionnet VL. p. 596. m. 35), Carthago Africae, Celsa Hispaniae (Florez JI. tab. 52, 11), Cyrenaica Africae (Mionnet VI. p. 565. n. 109), Damascus Coclesyriae (Mionnet V. p. 281. n. 12.), Ephesus Jonine (Mionnet Ш. p. 86. 174), Hierapytna Cretae. (Tellerin t. 08, 21.), Laelia Hispaniae (Florez, Il. t. 39, 3), Leontinum Siciliae (Torremuzza, 1. 89, 1), Neapolis Sama- Т), Penormus Siciliae (Mionnet 1. p. 300. в. 46%), Priansus Cretae (Mionnet IL p. 206. m. SOL); Segobriga Hispaniae (Mionnet Suppl. 1. p. 102. m. 592), Sepploris Galilaeae? (Vaillant Numism. gr. p. 30), Sidon Phoenidae (Mionnet V. 354. n. 373.), Smyrna Jor Mionnet HI. p. 200. n. 101 ryrus Phoenicias (Mionnet V. p. 416. n. Praeteren hoe insigne excuderunt Dionysius, Tyr. Syracusanus (Torremuzza Suppl. t. 9, 1.) et Piolemaeus, rex Mauritaniac. Haec annotata hun wit vir el. Streber, Numismatothecae г. Monat. Conservator. Ш. Paralip. 20, 2. Diod. Sic. IL 58, Ш. 42. Joseph. Antiq. jud. IX. 1. edit. Havere. I. p. 472, 66. Plin. Hist. V. 17. Solin, 38. Aliis quoque litum erat, e. g. Baal-Thamar (Judic. 20, 33.), Thadamora, Thadmor vel Palmirene (I. Reg. 9, 18). (Моше V. p. 500. n 266 iunt, commemoratur item hoc loco frequentissima. a Wellstedio; verum fructus ad usum necessarium nequaquam. suffi quam ob rem ex Arabia importantur. Nec aliter fieri videtur in maritimis Hadramautinis, nimirum in peninsulae ora meridionali. Aden (sub 12° А6, 15" lat. bor.) et Macallham (sub 14° 4% 40^ lat. бог.) е Mascate dactylos importare dicit Hainesius, navarchus (Journal of the geographical Society of London, 1839. p. 136.). Conspiciuntur tamen hie illic in maritimis paleta , veluti prope urbem Shehr. Mascatae ora maritima, quo nunc via nos ducit, ut rem accurate inquiramus , palmae alendae valde apta est. Dactylos е Mascate in Indiam exportari monuit jam Kaempferus (1. c. р. 669.), quibus. е fructibus magnam aquae crematae quantitatem fisco societatis anglo-indicae praeparari constat. Пий terrarum spatium, quod circa sinum persicum demittitur, nimirum occidentalis partis regio, quam vocant Hadschar, porro Delta Tigris et Euphratis, tum ora maritima in са sinus, quae ad orientem vergit, parte, et ab Ormo usque ad regiones Mecran et Lus, ex iis, quae а peregrinatoribus non ita accurate referuntur, si plantarum incrementi et numeri coelique naturae rationem habueris, cum peninsula arabica convenire videtur. 14 igitur in tabula geographica tamquam partem im- perii Florae arabicae indicavimus. — Limitem autem totius tractus in orientem solem spectantis transferimus in fines, quos vocant. Gedrosiae, promontorium dictum Могае aut Monze in 21° 5% lat. bor., 61° 10° long. or. a Parisiis, Hic desinit imperium Florae deserti arabici in occidentalibus aquarum divortiis montium. Brahu, qui a septentrione meridiem versus in mare indicum excurrunt. Нос etiam loco palmae dactyliferae finis Euronotum versus ponendus tibi est; nam ultra Indi Лий allurionem haud quaquam. conspicitur, ut Garcia ab Horto et post eum Kaempferus jam annotarerunt, cel certe non amplius laete crescit. Est igitur augusta tantum zona maritimorum Susianae, Elymaidis, hodie Laristan (rete- ris Persidis s. Paraliae), Carmaniae Gedrosiacque, terra ista arida, quae altum Persiae puleinum et regionem montanam Kelat cingit, palmarumque fertilissima dici potest. In Carmania palmeta latissima ali, memorant Herodotus 1. 193. et Strabo XVI. p. 334, 381 edit. Cas. Quibus locis arbor eodem modo crescit, ut in Arabiae planitie Tehama, solo arenoso, hic illic sazoso margosoque, е quo non raro sal marinum propullulat, et quod in colles arenosos ventorum vi interdum aggeratur. Aliud quodvis arborum genus rarum est, coeli aestus insalubris, hominum frequentia exigua. Hic terrarum tractus Persis nuncupatur nominibus Moghistan aut Germasir (deserta arenosa), cui opponitur coeli regio frigida Serd in pulcino Irano sita. Cete- rum dactylos hoc loco non ita sapidos esse dicunt. Eosdem vero fructus, in ora maritima a Bender Rick usque ad Minam nascentes optimos esse, ideoque Chürma Shahi, dactylos regios, vocari unus commemorat Michauz. Addit idem vir raneos e lapide calcareo constare, sub doctus, solum hujus regionis esse са quorum radicibus loca culta pateant. Austros esse torridos rehementesque et diu durantes. Haque nil nisi palmae alia- que nonnulla. hortensia unice fere in urbe Abuschär (Mesambria Nearcho dicta, ubi calor medius annuus = 25,3% С.) proveniunt, Qui vero ab hac ora septentrionem versus in montes, рег quos via Schiram ducit, iter tendit, in valle tantum Лий Khischt palmam inveniet. In Persia palma transcendere non videtur 30° lat. bor. Inter Schiram (sub 29° 31 lat. bor.) et Казат fructus non mitescunt; inceniuntur tamen prope urbem Dari (Darah- Gherd) horti dactylorum feraces. Ejusdem generis sunt й, qui juxta urbes Jahrun, Lar, Forg et in portu maritimo urbis Bender Abassi sedem habent. Ma- xime ad septentrionem in Persia remotae sunt palmae Persepolitanae, sub 30° lat. bor. provenientes, et quae prope lacum. salsum, cui nomen est. Bakhtegan, enascuntur. plenum argillosumgue, et montes medite Si ab orientalibus aquarum dicortiis montium Brahu ad Delta Indi Лив, vel omnino in inferiorem fluminis regio- nem descenderis, Indiam adiisti. Hic tota regionis facies immutatur; Ме ctiam palma crescere desinit. Opus imprimis est, ut tempore, quo justam maturi (Monsun), qui multum pluviae fert: iccirco his locis non amplius enascitur Phoenix. Trans Indum igitur nonnisi in regio- nibus septentrionem magis spectantibus, longeque ab ora remotis, veluti in Multana, ubi raro pluit, et in Pendschab, Laho- atem adipisci solet, non pluat. His сего Indiae tractibus regnat ventus. Africus semestralis rae regni provincia, conspicitur. Distributionis limes, inter septentrionem et orientem maxima ex parte positus, in Pe- schawer (sub 34° 6 lat. bor., 68° ) videtur esse; sed Car. Ritterus, vir clarissimus, merito sane addubitat, an fructus his locis plene maturescere possint. In pluribus autem Indiae regionibus maritimis singulae quidem inceniuntur palmae dactylorum feraces, raritatis causa plantatae; sed coeli natura iis haudquaquam apta est, et, si forte in altum crescunt, tamen messis spem nullam prachent. Roxburghius memoriae prodidit, quidquid ipse hac de re in horto botanico Calcuttensi tentasset, frustra fuisse. 2 long. or. a Pa Postquam igitur palmam ad extremos fines, quibus continetur, orientem versus sequuti sumus, denuo opus est ad ejus in Babylonia proventum redire, quod, ne iter secundum littora factum interciperetur, hucusque distulimus. Quae regio, inde ab antiquissimis temporibus tanqvam. generis humani incunabula hominum ore celebrata, propter dactylorum abundantiam semper insigni laude floruit*), qua in re non possum, quin addam, per totam Mesopotamiam inter Euphratem et Tigrim sitam dico ; dum enim in Mesopotamiae regionibus, quae mazime in septentrionem vergunt, nimirum in Sophena, provincia regni veterum Armenio- rum, el in Osroëne Mygdoniaque frumenti genera, vina, mori et mansuelae nostrae pomorum species coluntur, in ea Mesopotamiae regione, quae in meridiem remotissima est, vetere (germana) Babylonia, palma Phoenix, Musa aliaque multa el generosa mitioris coeli poma laetissime crescunt. Quae posterior regio, depressa et calidissima, cujus solum lutulentum est, alluvieque congestum atque hic illic gypsi et salis particulas continet, Aegypto inferiori est simillima, Tecirco hic quo- que conspicitur maxima palmarum copia, veluti, ut nominatim dicam, circa Bassoram secundum juncta flumina Euphratem issimi generis plantas, quae omni memoria antiquius colantur, lactissime cresce +) Conferas de palma in Babylon Diod. Sic. IL. 08. Strabo XVI edit, Casaub. p. 118. Dion. Alex. Perieg. v. 1010. edit. Bernhardi Айви, I. p. 796. Plut, Sympos. VI - | Tyan. IL 26. Pli. Hist, VL 27. Amm. Mare. XXIV. 3, 261 et Tigrim, quam junctionem Arabes vocant. Shat El Arab, justa fos naque Chusistanae parte ad fluvios Choaspim (Kerkhah) et Ра indeque. juxta sinum per sas, cum his fluminibus conjunctas, el in vicina pla- igrim (Shapur) adjacente. С. Michauz prope Bassoram, s quasi feram, aut, ut rectius dicitur, syleescentem vidit arborem, quae ita crescit mazime locis humidis juncoque tectis, multosque stolones ex ima caudicis parte protrudit, ut densum virgul- tum efficiatur; sed exigua altitudine est, et fructus paulo minores sunt acerbique saporis, Septentrionem aulem versus dactylorum cultura. prope Tigrim usque ad urbem Bagdadum (sub 33° 19 lat. bor.), indeque usque ad Tor et Tekrid (sub 340 40 lat. bor.) extenditur. Justa flurium, cui nomen est Zab minor, qui ad Senn in Tigrim delabitur, ulterius septen- Irionem versus progreditur. usque. ad Altun Cupri, qui locus quadringentos fe el. Rittero (Е descende icum. occidentem. versi d pedes supra mare assurgit, teste viro dkunde von Asien VI. p. Vi). Hic igitur, ubi е Kurdistana coelo aspera in planitiem в, oculis Luis р ‚polamiae ima subjicitur palma. — Bagdadum fructus adhuc maturos et coctos sapidosque producit, quos catorum una commeantium et in Persiam et Alepum exportant. Quod notatu dignum est, propterea. quia men- sibus hibernis, obsercantibus Michauxio et Oliverio, temperatio noumuquam puncto gelationis inferior est; quin immo, testante Mirbelio, media temperatio Bagdadi agmina те lem. mensibus. hibernis 2,50 C. aequat. Haec habuinus, de palmae nostrae distributione orbem antiquum percagata quae diceremus. Translata etiam arbor illa utilissima in Americam, et in Antillis insulis, ut nominatim id perseguamur, tentata cjus cultura est. Eandem arborem Hispani protinus in Hispaniolam ab ipsis occupatam. transtulerunt, quod tamen non turionum, sed seminum ope factum est. Quum igitur, ul jam supra commemorarimus, fructus arboris ex semine natae in tantam deg is arboribus fieri solet, non est quod miremur, fructus palmae, quae in Antillis proveniat, boni non esse, quod diserte jam monuit Oviedus (Hist. de Indias Lib. ҮШ. c. 1.). Narratur йет ab Hughesio (History of Barbados р. 103.) palmam in insula Barbado flores quidem et fructus emittere, fructibus autem acerbis ad saginandos sues incolas uti Palmam in urbe Spanish Town, in Jamaica sita, coelo et solo esse contentam annotat Longus (History of Jamaica Т.Ш. p. 142): at jam Sloaneus (Hist. Jam. И. p. 111.) memorat dactylos, quos ipse ibi ederit, boni sapo- ris non fuisse. Ceterum vero etiam si penuria propaginum novellarum a culta planta sumptarum non spectetur, tamen soli et coeli ашан? natura ejusmodi sit necesse est, ut planta laetum. incrementum capere non queat. Labatus піш (Voyage анг Antil piam ei semper inesse, sed etium ex nucle meret. feritatem, quem- admodum id in cete saporis s HL. p. 14.) confirmat non solum dactylos sacchari quidem dulcedinem habere, asperi tamen quip- s fructuum illic natorum arborem educari non posse. Unde apparet aut pollen ad foecundationem minime aptum esse, aut pistilla vel ovula й anno fructus. edidisse dicitur (Herrera Hist. gener. Decad. I inclusa, ut par est, non perfici, In L. X. c. 11.). In dis vero Americae regionibus, quae haud rquam aptae sint, numerareris deserta. Venezuelae, tractum quem vocant Майра zonae Mexicanorum calidae el in Brasilia Bahiae, Pernambuci et Ciarae solitudines torridas, quae mazina er Chiapa palma octavo scio an non ad dactylos maturos producendos ре parte sileis Catingas dictis obumbrantur. Pulmam in pernambucana provincia laetum. incrementum capere, quatuordecim ‘caudicun satione edoctus monuit. cl. Arruda da Camara (Discurso sobre a utilid. d. Jard. bot. Rio de Jan. 1810. p. 28.). Prout patria, ita et palmae florum fructumque tempus plane diversum est. In universum autem Phoenix dactylifera «Погезсй mensibus Februario, Martio, Api septembri usque ad Novembrem. Inter- dun incolae etiam per hiemem dactylos in arbore sua pendere consulto patiuntur, propterea quod corum sapor ita mites- cere sole fructusque suos maturat а mense # Omnino notatu dignum est, hunc fructum non raro acerbi seu austeri quempiam saporem retinere, donec sicut агае passae siccalus fuerit. Quo fit, ut aust atis nihil reliquum. habeat. arboris Posteaquam igitur de palmae distributione satis copiose exposuimus, restat, ut nonnulla etiam de usu kuj inprimis Kaempferws in praestantissimo libro, qui inscr memorabilis addamus. Ast ubi mecum reputo, quam copios bitur Amoenitates exolicae, p. 106—164. de palmarum historia naturali et oeconomica, item de earum usu alque utilitate exposwerit, de hac re lectores propemodum ad hune auctorem eosque, qui illum sunt sequuti, e. gr. M urraium (in Appa- ratu medicam.) merito relegare posse, videor. Verum ne quid in tanto opere, quantum nostrum est, а lectoribus deside- retur, hac re leviter nimiumque fesi ssaria nobis videntur, colligemus, simul- inanter transmissa, са, quae maxime nec orae, quicunque populi hanc arborem quasi naturae dono fructum, simili modo utuntur. Isti vero populi quamquam que nonnulla minus cognita commemorabimus. Palmae dactyli atque. munere acceperunt, omnibus partibus ab radice usque ad, ut ingenii cultu, in quibus consideres scenitam fugitivum segnemque ac voluptatibus difluentem incolam cam- ерін, ut suo porum, qui ad Tigridis Delta pertinent, tamen palmae munera iis data tam prompta tamque facilia sunt act quisque more omnia in communem usum vertat, e. gr. ad acdificanda domicilia, ad parandum. variam supellectilem, ad conficiendum cibum et potum. Immo fere direris compluribus populis unam hanc arborem per se pro omnibus reliquis uti- litatem praebere, Ес fibris radicum, quae ideo aqua madefiant necesse est, funiculi restesque lenti ac firmi parantur. ае admirabilem vim pressui Caudice utuntur ad exstruendas domos et casas. Temporibus antiquis ligno palmae dactyli ponderum non cedendi, immo vero adeersus pondus vesurgendi attributam esse notum est^). Quam virtutem ab Alciato his versibus celebratam: Nititur in pondus palma et consurgit in arcum; Quo magis et premitur, hoc mage tollit onus, in medio relinquamus: constat tamen palmae lignum propter fibrarum lentitiam et naturam, quam vocant, elastican ad uedificanda quoque domicilia, praesertim in regionibus calidis et siccis, egregie aptum esse. Consueverunt etiam prae- cipue Aegyptii caudicis partes aut integras, aut in longitudinem difissas, domorum parietibus, quo magis corroborentur, Aul. Gell, IL 5. Plin. Hist, XVI, 42. . Xenoph. Cyrop. ҮШ. 5) Cont de hae rez Aristot. Mirab. 145. Рі, Sympos, ҮШ. 5. Strabo XV. cdit, Casaub. р. 134 208 өреге latericio inserere. E caudicibus varie dieisis lateres et сатен parantur, et quum fibrae e radicibus, foliis et spa- litiumgue ex basi petiolorum. sumptum ad fissuras өреге stuppeo obstruen- das, denique folia scindutarum loco adhibeantur, inde sequitur, ut in mitioris coeli plagis е pama domus apta diuque duratura prorsus. aedificari possit. Annon etiam aedificandi rationis Orientalibus. Graccisque propriae quaedam formae typicae de caudice Phoenicis et capitulo, quod foliis non deciduis in ejus apice formatur, fuerint depromptae atque expressa archacologi inquirant. Etiam folia rei domesticae variam prachent utilitatem. Ee is enim flectuntur stragula, flahella, bes, aulaca, sacci, calcei, erepidue aliaque utensilia domestica, Eadem folia lumine solis ademto albescere atque tenuiora бегі jum supra scripsi. Ex hujusmodi foliolis tenuioribus hic illic e. gr. in eoenobis insularum. Canariensium a mona- chis opera viminea mirae leneritatis et elegantiae conficiuntur, velut puleilli, vela, ornamenta collaria, inaures et aliae hujus generis deliciae, quae in tabulis aureis aut argent dicum pedunculis pro claris et normis, fibri $ expanduntur, perinde ac si pretium metalli generosi artificio augeretur. Etiam mitra cujusdam episcopi insulae Gomerae ex eadem materie affabre facta a Sandalio de Arias (in cultura general, Madr. 1818. Vol. II. p. 381.) tamquam artis miraculum laudatur. Folia palmea, valde ertenuata atque candefacta, etiam filorum loco adhiberi possunt. Fibrillitium, quod ex margine petioli praccidilur, ut Jun supra commemorari, stuppam suppeditat non solum ad nares densandas, sed etiam ad vestimenta aliasque res artifi- ciose elaboratas maxime idoneam. Ev petiolis aptantur scipiones, sedilia, тво aliaque ejusmodi supeller. „Pro cremio ramalia, pro scopis racemi, pro urceis el sculellis inanes spathae sereivnt, in formam desideratam fectendae“, Kaempfer L e. p. 151. зуу. Ez spadicum vero scapis bene praeparatis torquentur funes firmissimi, ad navalem apparatum necessa- „Modus praeparandi est, ul crudi scapi, decurtata prius et objecta portione racemosa, per octiduum aquae imm gantur ac satis macerati malleis ligneis tundantur, donec in stupeam resolrantur materiem, ad restiariorum opus idoneam. ғ eadem stupea fiunt calceamenta, quibus utuntur rustici“, Kaempfer. 1. с. p. 151. sqq. Edulia varia prachet arbor. Stolonum genus spurium in caudice ex aliquo pollicum frondiumee sinu, quin intra ipsam arboris comam propullulans, quod, ne patriae stirpi noceat, ocissime avellendum est (Kaempfer. 1. c. р. 615.), si admodum norellum tenerumgue est, sicut arboris cor (iynipdov seu iynigador), quod nonnisi una cum toto arboris excidio е Herrera agri ni potest, aptum est ad edendum. iam recentes et molles spadicis partes, dum Ше intra spatham suam inter frondes haeret, quin immo totus spadir cum vagina, si forte dodrantalis tantum ideoque mollis, albus et crassitudine medullosa est, tam rudis, quam coctus, usui est ad cescendum. Hanc palmae brassicam Arabes Aegyptiique cum carne vercecina edunt. Sed primarium nutrimentum fructus praebet, qui sanis arboribus in regionibus secundis adeo frequens est, ut qui quotannis ez quaque arbore percipitur fructus ducentis aut ducentis quinquaginta pondo aestimari possit. Ipsa in Hispania optimae arbores, quas Illice profert, centum na fructuum multitudo, quam arbor quo anno procreat, non semel maturescal, et in regionibus, iu quibus palmarum cultura quam maxine exercetur, singuli qui: que fructus non ea demum aetate, qua plene sunt maturati, sed jam antea, ut decutiantur, necesse sit, fructus collecti quoad maturitatem inter se omnino differunt, de qua re multus est Kaempferus in commentatione saepius nobis laudata p.710., commemorans dactylos demessos vel ad maturitatem inclinare vel extremitate est Chalàl; alterum genus, quod vocant Du turos esse illos, qui xa? ¿Exijo Chu iginti pondo praebent. Verum quum та sua maturescere, quo dactylorum genus Persis pas, eos esse, quorum mediam с iter partem maturitas occupet; plene ma- má nuncupari soleant. Prout differunt, secernuntur, in tegetes e foliis paleis con- Sectas prafunduntur duosque tantum quatuoree dies sole exsiccantur. Qua ratione aliqua. humoris parte amissa facilius asservantur. ac transmittuntur. Dactylus non nisi maturissimus recens ше arbore decussus dulcis est saporis; alioquin sem- per acerbi quid habet. Quaedam genera, ut eodem maturitatis perveniant, hiberno tempore in arbore, ut videtur, pendeant necesse est, quo fit, ut ezsiccentur atque corrugentur, Praecipue ejusmodi dactylis, qui non penitus maturati decerpuntur, insolationo opus est, ut optime sapiant et ad mercandum apti fiant. In multis regionibus, praecipue in Aegypto, vulgus fru. ctum non penitus maturatum, qui nondum mellei vel flari, sed rubri est coloris, Inbentius edunt. z dactylis duleissimis et Teriter pressis syrupus paratur, qui sacchari loco ad cibos multos condiendos usurpatur, immo eliam dactylis transmittendis infunditur, ut melioris fiant saporis. В sque inspissalo sac- charum grumosum efieitur; addita autem aqua fervente super dactylos major hujus syrupi copia parari potest, quo tamen fit, ut non tam bene sapiat. Justa aquae. copia dilutus vinum palmeum, et ulteriore fermentatione acetum praebet. Dactyli siccati Ме Ше terendo in puleerem grumosum conzertuntur, vel ctiam nuclei erimuntur, pulpaque tunditur, ut panis spissus erigatur, pani e piris tostis confecto similis. Dactylos ita paratos inprimis agmina peregrinantium in itineribus per deserta faciendis secum portant. Fidem aquae ope turgescentes deliciae sunt, hominibusque et jumentis defessis nutrien, do sereiunt, itaque praeparati in mercatibus orientalibus pondere venduntur, Quae omnes dicersacque parandi rationes jam antiquissimis temporibus exercitatae sunt. Narrat enim Herodot. Il. с. 18. p. 92. ed. Wessel. Babylonios е daciylis panem, vinum et mel parare. Conf. Plin. H. М. ХШ. 4, et Theophr. Hist. И. 8. Strabo XVI p. 142. ed. Саз. бит in Semiticis populis, qui im sacris libris Phoenicem Tamar, Tomer aut Timorah rocant, haec praeparatio бипогий. Vinum е dactylis aqua fermentando paratum Arabes vocent. Nebidh, quo vocabulo omnia quoque similia Dotulenta е mele, ficubus, tritico, hordeo, milio confecta notantur, «ето, inguam, quod teste Syle. de Sacy Chre. stomath. arab. T. 1. р. 403. cum Sakar (Saccharo) convenit. Inde et ex co, quod apud Judaeos consuetudo succum sacchari dulcedine conditum е caudice palmeo detrahendi inveniri non potesi ferae recentiori demum tempore detectus est, facile lis fuisse paratum. Vinum palmeum, oou medani non celantur. Ras de Sacy 1. с. p. 18 hoc syrupo magis mag 4) dein ex co, quod usus arundinis sacchari- conjicere possumus , vetustissimum saccharum, quod novimus, e dacly- yy oiov, cujus apparatum etiam Dioscorides X. 34. docet, bibere Muha- id Chalifus celeberrimus eo utebatur, quum succum uvarum ne biberent poena sanciret (Syle. + 380.). Fructus nucleos, agua maceratos vel coctos, pecudi pabulum objiciunt, el inprimis oves iis 269 cupide vesci dicuntur. Sic natura eas gentes, quibus palmae dactyliferae munus pretiossisimum tribuit, quemcunque usum cibi ex fructu parandi docuit, Arabesque arboris virtutibus delectati, sanctam illam habent, gloriantes, unice eam alque uberrime ibi tantum crescere, ubi fides muhamedanica vigeat. Contra vero pro ecclesiae christianae specie Palmae statura celebratur, rectitudinis, roboris, patientiae et victoriae Symbolum. De qua re praeter alios libros adeas G. C. Blochii Phoenicologiam sacram s. Diss. emblematico - theologicam de Palma, Hafn. 1161., пес non J. H. Ursini Arboretum hiblicum (Norimb. 1663.) et H. Hilleri Hierophyticon (Trajecti ad Rhen. V125.), ubi сар. XLI. pag. 924 — 545 el cap. XV. pag. 122 — 143 copiose de palma disseritur. Ceterum complura, quae ad hujus arboris nobilissimae histo- riam pertinent, invenies im dissertatione, quam de florae imperiis, im quibus palma viget couscripsi, in Münchner gelehrten Anzeigen, 1839. No. 105 — 118. Quod ad hujus fru cio deferantur, eos habuerim, quos Tunetanus portus et Bassorensis, Ше per Europae, hic per Indiae regiones, emittunt. Id autem genus, quod saccharinae materiae copia et saporis dulcedine reliquis omnibus praccellit, quia diff cilius exsic ще ium attinet, inter optimos, qui commer us commen tur, vie inter mercedes assumitur, im ipsa patria consumendum. Quae in emporüs prostant, priusquam cistis aut corbibus inclusa emittantur leviter premi et sole furnove exsiccari solent. In Hispania probe maturati dactyli et perdulces Candits vocantur, contra Acreleis, Yui ante plenariam maturationem de arbore excussi, priusquam eduntur. per diem in vini aceto condiuntur. In nostrate, Germaniae, mercatu, duplex dactylorum genus, alezandrini, ob prae- stantiam et regii dicti, el barbarici, ex patria, distinguuntur. Illi majores, carne succosiore, tactu molliores et pinguio- res, dulciore sapore commendantur. Inter Barbaricos, quos Tunetanus ager profert, omnium sapidissimi; contra Mau- ritanici (maroccani), ü praesertim, quos Sale portus emittit, minores, sicciores, gustu inferiores. Quorum caro siccior, ü facilius conservantur et acedine el vermium corrosioni minus obnoxit, Inter dulcissimos inveniuntur, qui mucleorum pareitate insignes sunt, quales rarissime in Europae emporiis venales pr ntalium (Adjoube arabice) haud absimiles. (In insulis antillanis com- Мет. du Museum, vol. Ш. pag. All. squ. t. 15.) stant; sunt vero intra cis las ila compressi, ut quasi placentas pingues. exhibeant, pani dactylino Or pletam fructus evolutionem observavit b. Turpin. Cfr Quae ad rem medicam e dactylo percipi possit utilitas, non est hic locus mullis ezponendi verbis. Notum est enim, maturum ac dulcem demulcere, immaturum et subausterum leviter contrahere praecipueque subinflammatoria irritatione membranarum colli ac pulmonum pituitosarum usurpari. Sanguinem demulcent, involvunt acre, fibras relaxant, саға lubr cant.“ Teste Murray Appar. med. V. pag. 12. Vocatur item dactylus leve diureticum et ab antiquioribus medicis calculos pellens probatur. Extrinsecus cero lenimen utile fuerit: pulpam dactylorum imponunt populares extrahendis ex pede festucis et aculeis. Velustissima est opinio, dactylo aut nucleis cjus contusis et cum aqua haustis partus is perfici, a qua opinione etiam hodie nec vulgus, nec antiquiores medici dolores mitigari, et parturiendi negotium celeri abhorrent. Quae res si accuratius inquiritur, ez antiquissimis fabulis patet, palmam dactyliferam in parturientibus vim is enitens vires recepisse suam exercere, veluti Latona sub palma deliaca peperisse, manibusque teneris arbori admo narratur. (fr. Theognis vers. 6. Quapropter etiam palmam Apollini ejus filio dicatam esse fabulantur mythographi. Veterum locos, qui in Homer. Hymn. in Apoll. e. 18. et 17., in Callimach. Hymn. in Del. v. 210. et Euripid. Неси. e. 454. Iphig. Taur. e. 1068. Jom. г. 920. Ovid. Metam. VI. v. 335. XII. г. 635. huc spectant, collegit Cel- sius Hierobotanic. II. p. 453. 544. Quibus addamus Spanhemii Observationes ad Callimach. v. 210. p. 516. sqq. Idem Celsius commemorat de Mahomedanorum fabulis, ex quibus Maria Messiam sub palma peperisse fertur. Vulgi est opi- nio, in Lusitanis quoque mihi inventa, Mariam dolores testaturam semini inscripsisse O. Quo dicitur areola seminis super- Jiciei, quae embryonis situm indicat. Restat, и commemoremus, homines Orientales opinione duci flores masculos. prae- ‘cipueque pulverem, foribus insidentem si intus recipiantur, aphrodisiaci vim habere, quapropter placentae dulces ez iis confectae mazime in gynaeceis usu venitunt. Etiam aqua illa tenuissima. rorique purissimo praecipitato consimilis, quae inest in spathae masculae parte interiore, quum in ео est, ul aperiatur, liquor, saporis inquam palmei dulcissimi aroma- ticique, ad vires excitandas ac praecipue aphrodisiaci loco adhiberi dicitur. In chemicam dactylorum naturam cl. Bona stre (Annal. de Pharm. V. p. 304.) inquisivit, et invenit materies, quae sequuntur: materiem mucilaginosam, gummi, materiem albuminosam, saccharum tam erystallisatum quam amorphum, mate- riem parenchymatosam. Recentiore tempore cl. Reinsch (Buchners Repertor. d. Phurmaz. ХХІ. p. 36 — 55.) candem materiem tractans, quantitaticam analysin prodidit. Hic in 100 partibus carnis dactylinae invenit: aquae 245 olei pinguis 0,2; семе 0,1; gummi, quod ресйий analogías praebet 31; sacchari mucilaginosi 58; ресйий 4,15 e fibrosae, adjectis vestigiis. materiae colorantis et acidi scytotephici 2,3. — In nucleis vero dactylorum inte- mit partium 100: aquae 13; materiae albuminosae conspissatae (epidermidis) 0,6; materiae stypticae, quae ferrum viridi colore praecipitat, acido strypluico, quod in Arecae Catechu seminibus continetur, analogue 1,1: stearini 0,5; elueinii difficilius in saponem abeuntis 0,3; gummi et mucilaginis 2,5; materiae, quae gummi analoga 30,1; materiae fbrosae 39,6. 3,9; materiae bassorinicae mate EXPL. ‘Tab, 190. In parte spectatori ad sinistram Phoenicis dactyliferae exemplar masculum, adstante novello, in dextra alind foemincum, scd hoe Sorenti. Ш. Frid. de Gaertner, Eques, iconem ibidem ab ipso delincatam m писані, ICON. tempore басіа carens heic deping benevole со tur, in aula domus cajusd in Phoenice dactylifera hortensi non foccundata, secundum observationes b. Schreber, Tab. morpholog. 7.1. figurae А 1—16 sistunt. evolutionem pisilloru tudine naturali, per J. С. Keller, ejus pictorem quatuor mensium spatio, a Januario ad Aprilem, dum quondam in Universitate Erlangensi praeceptoris, qui has icones таш pistilla inertia cecidere, pictas mihi reli 1. Pistilla tria, in perigonio desuper visa. — 2, Flos pistillifer a latere. — 3. Pistilla tria, perigonio exemta, — 4. Petalum Perso. — 5. Pealum a facie. — 6. Pistillam separatum, a latere interiore, bifaciali, visum. — T. Idem, a latere exteriore, convexo. — Pistillum unicum, magis evolu fam, in porigonto, a шеге — 9. Idem a vertice visum. — 10, Pivillum actate proveetiore, intra perigonium. — 11. Aliud plsllum, perigonio suo cinctum, in ramulo spadicis cum duobus floribus emareidis. Hoc pistillum perigonio exemtum et transverse dissectum, ut caro et semen defectu foecundationis cassum, jam emarcidum et ore aurantio биеші conspicianur. — 13. Меш, in perigonio. — 14. Ejusdem fructus immaturi perigoniam, a basi visum. — 15. Floris emareidi corolla explanata, а 16. Alterius loris emarcidi paullo magis tamen evoluti perigonium expansum, a basi visum. basi visa, 135 Quae depictas foris foe i stirps, е semine fuit educata, ita ut, si el. Del ilii observatio supra p {ia itla caque oblongo-trigutra in quovis pergonio debuisset evolvere; at vero hoe non obtinuit, sed e tes unicum. pistillam excrevit fe fond шы Tantum. autem abest, ut In planta hortensie semine educta numerus pistllorun ternarias absolute servetur, ut potius ipse apicem foro decerpium, viderim, qui alios Mores tulit tricarpos, alios monocarpos, pistillis duobus tune jam prima aetate aba dai ob mutuam pressionem in formam oblongo-trigonam extrescentia vi 8. вайма omni exceptione major esit, ішілген, de palma Telone Martio cl. Deli lius prodiderat, ionis diferentia nihil invenio, is stadio, quod superest pistillum quaquaversus semper aequali diametro distendi sole, Si vero 4. Шоо Ados habenda, лені, Phocnicem in Байигие palets de malls propgaiam semper unicum pistilan fovere ia өш Tore Мн eo ne сбъднат ad hos phaesomenon explicandum in id incinrom, primos homine, quibus palmae coleadae cra esset, duo in quovis fore pinilla, dom шын motis decerpesse, ut tarti evolutio esset eo vegetior, Qua operatione constanter per nonnullas generationes continuata facile potuerit venire, ш Da жышын abortus conservent eo labentius. Vix enim est, quod dubi ili modo stirpium nostrarum domesticarum varietates hacreditarias decursu ten quam humanae indus mutants, documentum, Jn tricarpis san globosum aut ovatum, qua quidem in evo in monocarpis autem unicum quod a communi fructuum natura abhorreret, nam suppressis vicinis jum primo vegetati кабат oris fuisse eormatas, tam- е, physicam plantarum indolem i Tab, төргі. X. Миға I. Germinatio Pioenicis detyiferae 1—8, magnitudine naturali, (С. Mohl in өрі 1. Semen germinans, eujus „petiolus planam teneram semini jungens* (Mohl I. c.) s. corporis cotyledonei ашыш а е — 2, Мен ab opposito Nie vium pisalam aprire © Kara corporis eotledoel emergenem. — 2. ив, теми pare ana corporis tldone] иңне nd nedam рын, tin T зена атыи аин ape Шеп setae мш provee. Carporis еңде vagina Jam аот fca et елшеш, Мис rima longi adir. Boer ade aa қары н а nodo primario deve «longius, РЫЙ plume secundi apex o rina primarii porrigitur. — Б. Ail semen jer, ejos vagina ria ЫЛ" ігі parum «шева, pro emisa pluma. — 6. Idem semen ас 4 ab opposito latere, quo ostendit rimam corporis colyledonel, et in pamela a In nie marium, quod secundum amplectitur apice liberum. — T. 8. Semen germinans, reseca ex parte albuminis тшт, u Sollum constrictum in manabrium abiens conspiciantur, — 9. Ejusdem seminis novella planta, remoto jum ipso semine, de Palmarum structura, $, 136, 107.) go seminis descendi ium pri- pars embryonis interna spongioro- explicata cjosque magnitudine nonnihil actas 2. PHOENIX SYLVESTRIS. Tab. 136. Ph. candice mediocri (basi nunquam sobolifero); frondibus pallide viridibus incomptis, pinnis ensiformibus (linea- ribus acuminatis) rigidis in fasciculos suboppositos aggregatis, directione tetrasticha patulis, summis subintegerrimis; bac- cis cylindraceo-ellipticis (fulvis aut rubentibus), embryone supra medium dorsali. Katou- Indel, Wheed. Hort. Malab. Ш. p. 1 tais. Palma sylvestris malabarica, folio acuto , fructu pruni facie Palma syleestris indica, Kaempf. Amoen. exot. p. 667. Kettule, Knox Relation of Ceyl. p. 1: ELATE SYLVESTRIS, Lin. Spec. PI, еди. 1762. Syst. Veg. IL p. 141. Lan (а Burmanno perperam ad Caryotam ducta). p. 1050. edit. Willd. IV. p. 403. Houttuyn, Pfanzensystem L p. 158. Spreng. ‘lop. Ш. p. 241. Illustr. gen. t. 893. Ait. Hort. Kew. Ш. p. 477. edit. sec. PHOENIX SYLVESTRIS, Roxb. Flor. Ind. Ш, p. 787. lcm P. 255. Hamilton in Transact, Lin. Soc. XV. p. 82. n in Mus. Soc. Anglo-Ind. asservatarum t. 1192. Kw iter Erdkunde v. Asien ТУ, 1. p. 857. Enum, Ш. Cavpex in duodecim ad viginti pedum altitudinem adscendit, cylindricus, erassitie S—12 pollicum et ul а, in su- perficie cinerea cicatricibus a lapsu frondium approximatis insculptus; auctore Buchanan semper simplicissimus, nec unqu basi stolones emittens, quales in Phoenice dactylifera tam culta quam efferata saepissime cernuntur. Fnoxprs males, quoquo versus arcuato-patentes, longitudine 7—10 pedum. Petiolus ima basi vaginante ad marginem dilatada Sbrilicium loxe reticulatum fuscum, dorso convexus est et coloris fulvi vel fuscescentis, ventre ріш Rhach in parte postca quadrifacialis, facie inferiore convexa, superiore leviter convexula mox coneava, late pro one pinnarum angustis concavis, his sursum magis magisque dilatatis atque ita convergentibus ut rhachis superne піса parte bifacialis evadat, Pinnae jam ex inferiore rhacheos margine prodeuntes, imac 4— 6 in quovis latere no explicatae sed quasi in spinam viridem 2—4 pollices longam subtetragonam, in facie superiore coneavam mutatae Quae Quum rite ‘evoluiae in facichus rhacheos subverticaliter adnatae per greges suboppositos binae aut plures approximatne t, praesertim in stirpe juniore, distan а se remotiusculac), cujusvis gregis infimis altius et magis oblique adnatis ideoque magis su sub angulo latiore patentibus, quo fit, ut in qu. subquaternas divergere videa Imus pinnae angulus, quo rhachi adnascitur, cris Sunt vero hae pinnae sesquipedales et longiores, sursum non ita multum deerescentes, in stirpe. смао et rigidiores, in culta magis expansae, inferne ad nervum medium reciae, s хае ideoque a Roxburghio ensiformes dictae, medio 12—18 lin. latae, aequ: men spinescens excurrentes, adultae apice bifidae, libus, ob substantiam erassiusculam et ner- vum medium inferne acute prominentem atque laterales рі 2—1 lin. decurrentes rigidae, colore in stirpe sylvestri pallide viridi, in culta magis obscuro, et novellae quasi rore glauco adspersae. Мова сае opus pan- повиш et fibrosum, tenue, coloris fusco-grisei, secundum rens ostendunt. Srapices florentes non vidi. HAMILTONIUS habet sequentia. „Sranıx MASC, axillaris, solitarius, erectus, palmaris, planus, laevis, truncatus, ultra medium extus tectus spicis plurimis in capitulum hem phaericum, magnitudine capitis humani congestis. Rami foriferi glabri, angulati, flexuosi, Frons glabri, nitidi, albidi, sparsi, magni. Слух conea- Tus) tridentatus, Perata tria, ovata, acuta, rigida, patentia, angulata, calyce mulio longiora. Finamenta se receptaculo carnoso parvo FRAE filiformes, spirales, petalis breviores. FORM. Sranıx tectus sj longissimis, erectis, simplicissimis, glabris, flexuosis, angulosis. Frores plures, sparsi, sessiles. ore tridentato, cyathiformis. Perata tria, suborbicularia, in globum ore patulo convolu subulati, sricmara acuta (In icone Roxburghiana supra laudata squamulae ses pisti droecei abortivi rudimenta in floribus Phoenicis fa (quam vidi) angusto - elliptica que fronde per series в per rhachin decurrit. lvestri arete con perne in marginibus levissime iter attenuatae, juniores nonnunquam in acu- nve- nes et in cristis rhacheos issima, s plurimis Carxx monophyllus, Germana tria, oblonga. 8тил quae an- tor prodidit) Bacca io minor: Hamilt.), 2. - sr. г“ m stente 2—2, lin, alto sessilis, epidermide flav o aut rubescente nitida, dam austera. Хсивгя 8—10 lin. longus, ex ovato-cylindrieus, inferne 4—3 hil curvatus, in facie convexiore sulco longitudinali exsculptus, in opposita dio 6—7 lin. crassa, in perigonio pe qu is, nonnil carne tenui et saccharina, duleed crassus, utraque extremitate obtu nonnihil concava supra medium embryonem gerens, pellicula cellulosa tenui pallida obductus, 4 superficie leviter est coalita, Ansumex corneum, Incteum, medio fascia fusea longitudinali denticul. penetrante ruminatum. Емвпхо cylindricus, lineam longus. cum testae castaneae а et lobulata e si со modum dissentiunt, ROXBURGHIUS Franc. Намитохиз (pri ratio, qualis inter Pyrum Malum sylee- allo modo a Ph. dacty- dicem ferat sem- observarunt, miru ignitate Botani um dir ipsa patri sticham pro disting dem fere De specifica hujus Phoenieis di enda n »tercedere pro distincta spe het et pi tionem tet n) tanquam Phoenieis dactyliferae prolem feram habet, cum qu каса 1. Martin East. India II. p. 154). Diserte Ше prodidit, Ufera Arabiae potuisse distinguere, si те frequentes soboles emittat, illa vero са га amplifi strem et cultura nol se Phoenicem syleestrem (efr. Mont; cipias, qued haee ex ima caudicis pi п. Cui quidem opinioni ici soli eoelique conditio а Phoenicis dactyli enunciar Roxnvnoms (in Flora indica Ш. p. 787). Multa con faciendi; ast, quae comperta habui, irrita omnia fuerunt. In horto Calenttensi complura millia se dver atur tam Phoenicis sylvestris proventus spontaneus per nullibi ejus fructus ullaque prole I patens, quam In rias regiones sunt distributae. Sed fa с ind adept num Ph. dactyliferae sata sunt et plan enatae per ad florescentia imum feliciter suci usque pertingerent. Postea vero omnes perierunt. Cujus re «sit, ut arbores quaedam masculin lis pluviis esse quaerendam, quibus India eo anni tempore, quo palma fructus Contra dum is Phoenicem sylvestrem per aestivum tempus freque bre mensibus copiosos fruct cultam, in veram Ph, dactyliferam n differentia vix dubi opus suscipit, est subjecta, jam г florere et-Au p- onside supra (p. 266) notavin re, nec licet ре striusque. spec Crescit. haec species per vastos Iudiae orientales tractus, immo in omni Asia australi provenire, Roxburghius auctor est. In Ceylona insula, in peninsula Indiae. occidentali, in Bengala tam inferiore quam superiore frequentissime Sayer quoque a Finlaysonio est obsereata et ex oris imperii Chinensis meridionalibus optimus Gaudichaad (1831) cam reportavit. Ceterum omnes, quibus circumscribitur, limites accurate indicare поп valeo, quum, excepto Franc. Buchananio, nullus botanicorum Indiae de cjus proventu speciatim «gerit. Hunc vero auctorem secuti ad- \zangelana per Coromandeliae et Mysores regiones late patere, tam in depressis, quam m editioribus. (ad 3000! usque eleratis) planitiedus, coelo sicco calido fotis, quas vegetatio tenet rigida, сергей el acu- leis plena, aestate languida et expallescens. Quibus in regionibus verosimiliter in tractu inter 15° et 12? lat. bor. optime viget.. Neque vero Malabariam videtur respuere, terram ventorum et pluviarum beneficio, magis recreatam atque laetius Jrondentem, pariter atque. Ceylonae insulam, licet forsan his in regionibus minus frequenter occurrat. In Indiae provin- Уз centralibus et orientalibus ubique fere aut sylvestris aut accedente cultura provenire videtur, е, 8. în Circars et Orissa, in Bengalia et Hindostania septentrionali, e. g. in Bundelcund, Allahabad, Behar indeque versus orientem citra Brahmaputrae Jució dieortia. (In districtu Blagulpoor, Patna, Dinajpoor cam vidit Buchanan, nullibi autem vegeliorem, lat. bors 85° 5! long. or. a Par.: Montgom. Martin, East. India HT. p. 200.) Loca йик ibidem tenet indeque septentrionem versus in magnum montium jugum рег Nepaliac et Bootan limites decur Пие adscendit. — Quum autem ctiam in insidis Sayer (8° 43! lat. bor., 95° 28' long. ог. а Paris) freto Papara jucentibus observata fuerit, regione calida et aequatoriali imbri obnozia, recte а Car. Rittero, viro. clar., l.c. IV. 1. p. 858 7 оит est, hanc palmam omnibus reliquis Indicis antecellere licet non territorii geographic, quod tenet, amplitudine, attamen physici, quippe quae hinc tropic cireuli ardores el vicissitudines non r formidet, inde in frigidiores et siccas planities ‘me autem cernitur in campis incultis, quos socialis longe lateque extensa occupat, spinescentium 22 Cuicis solo, si calcareum excipias, contenta sac- obviam venit, in insuli notamus, palmam in peninsula ci quam Gondwarae in districtu Puranija 25° ens vero- ob- quoque extensa. Sacpis vida indeque a bestiarum vastationibus incolumi pinnarum congerie hor pissime promiscue habitat cum Phoenice farinifera. Floret aestivis mensibus, Augusto et Septembri fructus maturat. Lin- gua sanscrita K'hurjura dicitur, lingua bengalensium vulgari Khajur, Khajvor vel Kedjure, tamulice et telingü Dedda cita, zeylonice Kettule. In Mysore vernaculo nomine Ejalu notam esse, Franc. Buchanan (Journey from Madras eto. I. р. 398) auctor est, quem et aliie locis (I. 51, 50. Ш. 380) de illa verba. facientem adeas. Quod ad usus attinet ex hac palma percipiendos, non in fructu tenui et crassae carnis experte, sed in caudicis cuccu consistunt, quem saccharina materie pollenfem incolae aut fermentationi subjectum bibunt aut coctione inspissatum sacchari loco adhibent. Elicitur hic succus e superiore trunci extremitate, ictu transverso usque in molliorem ligni partem, alioque inferius. oblique ad illum inflictis, unde per frondis pinnam conplicatam in вава fictilia supposita stillat. Arbor ex quo octavum aut decimum (in Bengala quartum, quo caudez altitudine quadripedali esse solet) annum attigerit, aperitur et per nonnullos dies lacrymatur, tuno tantum. temporis quantum manarerat quiescit. et renorato vulnere iterum lacrymatur, itur, quantitate in bonae indolis arbore quotidiana AY librarum; omni anni decursu iginta ant quadraginta arbores in fundo suo habeat, quas curet, omnes, quad: tata arbor per 20 annos dies succum lai йа ut toto anno igitur 144 libras reddit. Rusticus dum tri riam dividendo per quodvis trimestre alias secat et omni anno succum dicit, Quo modo (га Tacrymatur, tune aut emoritur aut hebescente medulla siccescil. Tempore postmeridiano caudicem culnerare solent, succum per vesperam et noctem stillantem matutino tempore in medium afferunt, Ше valde dulc: еги? Tymphac, quam nuces Coci nuciferae inmaturae continent, assimilatur. Recens ш in s immittitur el soli per tres horas raval, ita ul ullra. heminam s est, allamen multis naw seosi quid habet, aliorum rmentati sedecima parte commixtus, majoribus cas Sermentationem citius ruat cum jam f exponitur; mox inde effercescit et potum largitur. incolis exoptatissimum, qui vini (librae et quod excedit pondere) plerique incolumes non ferant. Quae vis inebriandi Indorum principem Tippoa Sultanum 136 instar ғ 272 commovit, ut lege sanciret Phoenicis syleestris caudices ubique, praesertim. aulem in urbium vicinia, securi esse еги. Pandos. Нос palmeum vinum, uti omne simile genus, lingua Moslemitarum Tari et corrupte Toddy a colonis brittanici qunempatur, vocabulo primum de vino Borassi flabelliformis usitato, quod a plerisque Indiae incolis pro nobiliore et Servidior habetur. A Moslemitis Indiae Phoenicis einum Sindy, in carnatica lingua Honda, in telinga et tamulica Colle diei- fur. — Бе inspissato autem succo. sacchari species immunda praeparatur (Јар оту bengalice), cujus quaeeis arbor robusta in Peninsula occidentali, testo Buchananio (Mysore I. p. 304) per annum eic unam libram suppeditat; е guinquaginta enim vegetis arboribus, 46 librae sacchari cum dimidia quotannis elici solent. Aliam vero tam succi quam sacchari ratio- nen, tamque multo opulentiorem in Bengala obtinere е verbis cl. Roxburghii colligitur. Пе enim auctor est, quameis arborem per hyemales menses (a Novembri inde in Martium) 120—240 heminas (pints) largiri, termino medio 180, quarum 12 totidem libris respondentes, inspissatione unam libram sacchari immundi vel Ya librae sacchari bene crystallisati suppe- ditare, In omni Bengala quotannis 15000 Maunds vel 1,000,000 libras sacchari immundi antc 30 annos idem auctor notavit. Suisse praeparata XPL. ICON, Tab. 150. Pho enix sylvestris in regione montana Decaniae Ішіне (ша cum Phoenice pusilla), vulnerato succum palmeum elicientes, depicta. Incolae ibi сепишиг e caudice 3. PHOENIX PALUDOSA. tw. 136. Ph. caudice 10 — 16-pedali gracili, basi sobolifero; frondibus laxiusculo-nutantibus, pinnis sparsis cel irregulariter aggregatis, bifariis, linearibus longe acuminatis, subtus glaucis; baccis ovalibus semipollicaribus, nitide atris, carne viridi- cinerea non eduli, embryone subbasilar менг paladoss, Roxb, Flor. Ind. Ш, p. 780, No. 5. Ejusdem Iconos inedit & 1199, Kunth. Species habitu distinetu, Ш. p. 256, псотроо laxo, praesertim baccis atris, carne saporis nauseoso-auster et embryone subbasilari facil Crescit in paludosis inundatis ad ostia Диск Gangis, in Sunderbunds tala, bengalica Heital dicta. ICON. EXPL. Bengaliae inferioris, lingua sanscrita Hin- фе speci stirpes complures una cum Harina caryotoide ei Zalacea Wallichiana depits exhibet tabulae nostras 188 figura superior, 4. PHOENIX RECLINATA. Tab. 164. 2. candice 3 — A-pedali (passim sobolifero); frondibus tandem lasivscule. reclinatis, pinnis. subdistichis linearibus dcuminatis complicatis, Jlaeo-eiridibus, posticis aggregatir, anticis brevior sparsis; baccis eylindraceo-ellipticis rubro- Лев, Ya -pollicaribus, embryone paullo. infra medium dorsali, PHOENIX RECLINATA, Jacq . Ш. p. 256. Сасовх brevi t. Fragm. bot. p. 27. t. 24. Willd. рес. РІ. IV. p. 731. Spreng. Syst. Veg. II. p. 138, n. 2. 1 pedes longus, declinatus aut oblique adscendens e fasciculo mapicur. iis squamatus. Froxprs 3—5 pedes longue, areuato- su о rigidiores quam in culta, Petiolus ima basi lateraliter in is, intus planiusculus, dorso parum convexus, рег spitha 742 pollices longis trigonis, firmis, surrectis, basi pallidis antrorsum fo i nde gracilescens in rhachin inter imas pinnas dep acutam et pinnarum basi secundum aciem nonnihil decur ondis postica plerumque 2, 3, 4 anum dense compa- ctae et apice plus minus nutante: brillitium reticulatum fuscum extensus, nae spatium nudus, tune pinnis in spinas mutatis cis, binis ternis quaternisve ut pluri so-tetragonam, inter superiores compres: ente passim leviter alam. Pinnae in quovis late aggregatae, in antica subaequidistantes, lineares, acuminatac, posticae с Jin. latae, anticae 6—8 poll. longae, rigidulae, plerumque (praecipue in stirpe sylv patentes sed strietiuscule surrectae, ideoque directionem bifa ntes; quu m ejusdem gregis antica quadrifa tur. Color flaves is tertiariisque sibi appro (14—16 numeras) pallidior; pulvini facile distingues. Membrana ramentacea с frequens, mox decidua. In dorso pinnarum et ejusdem structurae congeneribus. culus ultrapedalis, compl postica per lineas obliquas sibi approximati, i nores, e callosa et incrassata ba: Frores sub anthesi non visi. п vero nti-viridis est, in nervo medio et in s п pinnarum basi flavidus, qua nota hanc spe per cristas in facie rhacheos superio hacheos squamulae pallidae. Srarua completa spadicem ab pix MASC. a ше non visus. Sparx РОЕМ. fructifer biped ег sulcatus, hine convexus inde concavus, хае antica parte, ubi rhachis gracileseit, sparsi, 6—8 poll. longi, sursum mi Strictiusculi, antice, ubi fructus gerunt, arcte flexuosi, duviae baecae carvcrar monstrant subrotatu isi subtrigon nitate acuta, obiter tridentatum, Peraza lato-orbiculari sesquil y Pergamena, rigida, fusca. Bacca cylindraceo-elliptica, obtusa, 7—8 Ii longa, medio 4—5 lata, ver brevi acuto, epidermide rubro-fulva, laevigata, carne pauca albida, endocarpio pergameno. Sewes ovale, 5 lin. altun latum, hine sulco profundo exsculptum, quem subst antia fusca replet, ideoque sectione transversa qua orata, ALBUMEN cartilagineum, sordide albidus inis locatus. hippocrepicum, inde sulco tenuiore, rra nitida helvola, obscurius i Емввуо latere convexo juxta sulcum paullo infra medium зе зе к» 213 _ Crescit in regionibus orientalibus Promontorii Bonae Spei. In provincia Albaniae eam usque ad Липов Fish-Rivier et Karega-Rivier, ad syleularum margines, locis saxosis virgultosis 200 pedum altitudine supra Oceanum, et frequentiorem in terra Caffrorum invenerunt cl. viri Ecklon et Zeyher. Similibus locis, usque ad 1000 pedes elevatis vicinia rienlo- rum et amnium. ват observavit cl. Drége in Ша regione, quam terram inferiorem orientalem nuncupavit. Haec vero a sinu Alagoa-Bay Orientem et Septentrionem. versus рег Albaniam, ultimam coloniae provinciam, et per interjectam. „neutrius“ parten in Caffrariam exporrigitur. (Vide Nees ab Esenbeck, Florae Africae australioris Illustrationes monogra- phicae 1. p. хт.) : d ICON. EXPL. Tab. 161. Phoenix reclinata in e affrae, adstantibus Zamia horri опе colliculosa ad fluvium Fish-Rivier sita hie depingitur, in vicinia sylvulae Acaciae horridae et Acaci a et Strelitzia Reginae. Lon a cl Ecklon benevole communicata. е 5. PHOENIX PUSILLA. Tab. 124. fig. 1. Ti b. 136. b. morphol. W. fig. Ph. caudice brevi vel subnullo; frondibus concinnis, pinnis bifariis approzimatis subaequidistantibus, lincari-lanceolatis acuminatis, patulis minus complicatis, rigidulis, saturate viridibus, summis brevioribus is; petalis. masculis breviter cuspidatis ; baccis ellipticis ultrasemipollicaribus fulvis, embryone paullo infra plerunque. b medium. dorsali. Palma dactylifera minor humilis sylvestris, fructu minore, Hin-Indi Zeylonensibus, Herm. Parad. Bat. Prod p. 277. Burm. Thes. Zeylanic. p. 183. et Lin. Fl. Zeyl. p. 187. No. 397. (excluso Katon-Indel Hoi Hin- Indi, Herm. Mus. Zeyl. p. 66. 69. PHOENIX PUSILLA, Gaertn. Егист. L p.24. t. 9. f. IL 2. р. 361. Pluk. Almag. - Mal. Ш. t. 22—25). Слсрех fasciculo radieularum eylindricaram vix digitum minimum erassarum ter speciminibus (hortensibus) brevis et 2 pedes non superans, basi vaginante petiolorum in а arcte involutus. Fnowprs 8—12 plicatae, habitu quam reliquae spec ato-patentes, 5 — 7 pedes longae, cireumscriptione oblongo-lanceolata, Petioli uti in reliquis Phoenicis spe jam fere in ipsa basi pinnis obsessi spinescentibus, dorso convexi, ventre plani eum carina in medio, sursum excurrentes in rhachin inferne convexam, lateribus compresso-planam superne carinato-bifacialem antice autem, fa па deliquescente lateralibusque magis magisque extensis, rhachis fit compresso-triangularis. Pinnae in quovis lutere 6—10 infimae magis distantes spinescentes, anticae distantia 6 — 12 linearum. nunc oppositae nunc subalternac, zulo fere recto patentes, lincari-lanceolatae acuminatae, inferiores et mediae longitudine fere 18 poll, summae 10, medio poll. latae, pulvino suflultae erassiusculo pallide ere crassiore, basi conduplicatac sursum. explanatae, in frondibus vegetis rigidae et integerrimae, exceptis ultimis, quae apice finduntur, in frondibus vetustioribus et Janguido-pendulis denuo magis antrorsum directae et saepe рег omnem longitudinem e nervo medio fissae. Color saturate viridis, in nervis pallidior. Nervus primarius infra paullo prominens atque squamulis albidis laceris mi biseriatis adspersus, tandem glabrescens. Nervi secundarii et tertiarii ай 30 usque per pinnam decurrentes, dista ит lin. dispositi, tenues. Tomentum quale in dorso nervi tale quoque in rhachi observatur et frequenter in frondium. sovellarum complicationibus, unde hastae (s.frondes nondum explicatae) albidae et attactu scabriusculac. Ceterum in junioribus. frondibus quoque membranulae et fila longa, oris pinnarum et cristae rhacheos adhaerentes conspiciuntur frequentes. — Srapices solummodo MASCULOS vidi ex alarum frondium superiorum emersos et sarna completa valde compressa, pedali, an- е alato-marginata, coriaceo-lignescente, glabrata, testacco-fuscescente primum inclusos. Pedunculus spadicis subquadripollicaris, strictus, compresso-teretiusculus, in rhachin continuatur sursum gracilescen- tem, anguluam et inter ramos florigeros deliquescentem. Hi (in.cuka planta) 10—12, sparsi vel bini ternive aggregati, e modulo bascos primum fere recti et teretiuseuli, sursum nonnihil Mexuosi et in flexurae angulis flores ferentes solitarios aut nonnullos approximatos, mnacrea parva triangulari fultos. Fros (plantae cultae) quam Ph. acaulis plus duplo major, ¿que Ph. paludosae florem, qualem ROXBURGHIUS depinxit, triplo excedens, lin. 2—1 altus. Caryx cupularis, subtrunca- ius, leviter tridenticulatus et trigonus, membranaceus, albus eum virore. Perata ovato-lanceolata, breviter cuspidata, basin plus minus carinata, pergamena, ochroleu Sramixa sex inclusa, petalis fere duplo breviora, conferta, Fıramexra subulata, brevissima, in petalorum basi plus minus a adnata. ANTHERAE lineares, obtusae, extrorsae. v ellipticum, in aqua globosum et semidiaphanum. Frores FOEM. ex indu ndole a reliquarum Phoenicum non differunt. Offerunt ibidem смасв cyathulum linca paullo altiorem et PETALA 0 linearia, ovata, obtusa, coriacea, Bacca ovato-oblonga, 8—9 lin. longa, medio 5 lata, epidermide laevigata fulva, Nucreus lin. 4—5 longus, ovato- vel oblongo-eylindrieus, hine sulco longitudinali exsculp- Armcwex cartilagineum lacteum. Ewmmro intra papillulam dorsalem, in facie sulco ae infixus, in omnibus, quae vidi ibrillitium reticulatum fuscum tenax mihi notae magis compto, leviter us gusto-lanecolata, utroque mar; leviter concava, dorso versi сато fructus carne parca fibrosa al tus, quem substantia fusca reple sita parum infra mediu opp inibus indicis et im frondes d nostram gulo fere recto patentes in un Jutescenti -fuscus est. erem, jubebar ai que Ph. fariniferae et pusillae nomine insignitae vel primo adspectu in pparent, pinnis laxioribus et angustioribus atque a di shacheos longitudinem distantia fere aequi ға teste ROXBURGLIIO ni um, quae im var se differre suadeı nus deflectentibus, i dispositae et sub , in Ph. pusilla fulvus. ha directione plus pertinent planum conspirant. Porro bi y р 6 idiores latioresque per omnen сае color in Ph. far сИ in insula Zeylonae et forsan in oris Malalariae. 137 ICON. Е. Ut braciene conspici possint. Э. Flos inapertus. 1. sist Phoenicis pusillae spadicem masculum florentem, cum spatha sta completa, 1. Rami fori 3. Calyx. 4. Flos sub ані, 5. Idem, vertcaliter dissectus, stamimum complexum intra petalum exhibens 6, ишин Alabastra duo horizontaliter persecta. 10, Corolla арена, derasa carne in fundo, ut varia magnitudine aucta, — 11, Васса im perigonio. 12. Nucleus, a facie suleata inspeetus, 13. Nucleus vertcaliter fessus. 11. Alins Embryo bis auctus, чї pars, decerptis Поп, ab utroque latere. T. Antherae sectio horizontalis, 6. Pollen aquae immersum, insertiones staninum appareant. Опа horizontliter persectas. Om Та 186. Icon inferior sistit Phoenieis pusillao plantas integras ad specimina culta in horto А. Monacensi, Eadem icon et Phoenicem sylvestrem exhibet in regione Decaniae depiciam, Tab. morplolog. W. Fig, X. Apex frondis junioris, pinnis summis jam rectangulo patentibus, inferioribus sub angulo acuto exeuntibus, Ta margine pinnarum et in crista rhacheos media conspicitur opus illud membranaceum et fibrillosum, coloris albid aut grisei, quod pinnas nondum evolutas connect, mox anton vane mode fisum exarescit et dedidit. — Fig. ХІ. Partem frondis nondum explicita, e centro stirpis, exhibet, pinnis adhucdum membranae illis ramentaceae оре connexis, 6. PHOENIX FARINIFERA: subacaulis; frondibus incomptis, pinnis irregulariter aggregatis directione subte- trasticha, linearibus acuminatissimis, saturate viridibus, laris; petalis masculis angusto-oblongis acutiusculis; pedunculo fructifero frondes subaequante; baccis ellipticis ultra semipollicaribus nigris, embryone paullo infra medium dorsali. PHOENIX FARINIFERA, Roxb. Hort. Beng. р. 73. Corom. I. t 74. L Ш. p. 758. Willd. Sp. PL. IV. p. 731. (exclusa. Phoenice pusilla Gaertn. et reliqua synonymia). Kunth. IX PUSILLA, Lour. Flor. Cochinch. edit adducitur, quum niferam in Be $ p 614, quae PH. ? Enum. Ш. p. 257. pro sy 'onerim, quod a Ph. farinifera abhorreret, et Finlaysonius, qui veram Ли non dubitasset quin eam, quam in Siamae oris observavit, pro identica declararet, auctoris description igal Cavex 1 — 2- pedalis, totus frondium vaginis involutus. FRONDES fe igustioribus n in speciminibus hortensibus, quae vidi, non exacte bi n Ph. pusilla, sed subincompte tetrastichis et in greges suboppositos approximatis, (ROXIL) Зем » sed auctore HAMILTONIO foemineus pedunculo instruitur fere a el. ROB, WIG ato. Pedunculus ille valde compressus, Inevigatus, striatus, 6 i nferiores subsemiverticillatim exseruntur 5—6 poll. longi, superiores е recto patent, postice compresso-teretiusculi recti, et flexwosi. atus. PETALA angusto- oblonga, acuta vel acutius в. AN hulatis © fundo corollae carnoso, ANTIERIS erectis lineari- lanceolatis, Cextrorsis?). КОЕМ. Смлх uti cumvolutis. Pisti › ovata, STYLUS brevibus STIOMATIBUS ас uto, epidermide, dum matura, nitide nigra, carne parce fa Ph. dactyliferae frondes magnitudine aequant, instructae. is neq х a el. ROXBURGHIO ondes longitudine aequante, qualem ego quidem sex, inclusa, FILANENTIS. in mare, COROLLA e РЕТАШВ tr recurvis. Bacca 6—7 li nosa dul Crescit рег vastam plagam Indiae orientalis, saepe promiscue. cum Phoenice syleestri. Sicca arenosa et lapidosa planitierum pracdiligit, nunc in depressis regionibus nunc in elevatioribus sociatim proveniens, In peninsula Indiae occi. dentali per regnum Mysores et provincias Circars valde frequens; ibidem regiones mari vicinas prae aliis incolere seri. bunt el, Rozburghius et Forbes Royle, qui eam prope Coringa, in districtu Rajamundry (lat. bor. 16° 49, long. оғ. а Paris. 80°) notavit. (Mustrat. of the Himalaya Mountains, р. 391 — 399.) Provenit quaque in collibus Bengaliae a Gange Лито versus austrum sitis (Hamilton, Transact. Lin. Soc. XV. p. 81); nec non in provincia Schahabad, «bi Pas lawat dicitur. (Idem auctor in Martin Hast. India I. p.509.) In oris Siamensibus et in insulis Sayer cam incenit Finla y- son (Mission to Siam and Hue, р. 8). Eadem quoque in Cochinchinae petrosis prope ricos, e. g. in montibus ‘onmil, б leucis a metropoli imperii Huwa distantibus, provenit, teste Loureiro. Parews hujus speciei truncus, decerplis Frondium basibus conum sistit 15 —18 poll. longum el in parte crassissina 6 pollicum diametro, cujus lignum molle albidum atque. brosum. in cellulis continet materiem amylaceam tanta quantitate, ut incolae, cibi penuria coacti, сит per longitudinem Латип et siccatum in mortario ligneo contundere soleant, Materie cribro subacta tunc elicitur. farina illi, quae Sago dicitur similis, attamen amaricans et minoris pretii, Qua cocta pultem pracparant Conjee dictam. В pinnis storcue, е petiolis fissis corbes mectuntur. Tellingae hanc speciem Chitty-cita appellant. Januario et Februario floret, Majo fructus maturat. Hacc Roxburghius tradidit Согот, 1. с. E frondibus, quas. flacci perhibet, maceratis et contortis funes praeparari, auctor est Hamiltonius. iores esse quam in reliquis. speciebus 1. PHOENIX ACAULIS: acaulis, sobolifera; frondibus incomplis, pinnis varia directione squarrosis, in gre- ges renoliusculos aggregatis, lineari- acuminatis , subglaucescenti-viridibus, rigidis pungentibus, summis brevioribus sub. integerrimis; petalis masculis lincari-oblongis acutis; baccis ellipticis nigris senipollicaribus, albumine non ruminato, em- Sryone dorsali, Phoenix acaulis, Roxb. Hort. Ben Lin. Soc. ХУ. p. 87. Spr + p. 73. Flor. Ind. Ш. p. 784. No. 1. Согот, Ш. p. 70. t. 273. Hamilton (Buchan n) in Transact. ng. Syst. Veg. Ш. p. 138. Kunth, Enum, Ш. р. 257. No. 9. Баш fibrosa, crassa, CAUDEX nullus, nervoso-reticulata arcte imbrie vix extra terram emergentem, petiolo excurrente. Pinnae hinc inde 3—5 approximatae, squarrosae, ima basi comp Ya poll. latae, nudae, nervis longitudinalibus parallelis stria simque brevioribus. Siria axillaris, so long. Pedunculus 4—5 рой. tens Rami hinc ex oi Omnes glab FRONDES in planta sylvestri raro ultra eubitum lo in bulbu taria, membranacea, marcescens, indetermi pressus, longitu ide praesert Mexuris floriferi. BnacreA parva, ovato-triangularis, Spapıx MASC. spit ws, glaber, laevigatus, antice ramos plu — 3 poll. longi, өш nfra llexurae superi Dexuosi, angulati n membranacea, BRACTEOLAM 77 altus. Cary iscula, lutea, linea fovens. FLOS tres is PETAL sinistro nune in dextro late atus, dentibus aci duplo minorem nune. ws, leviter tride obliqua ак altus, albus, membranaceus, cupularis, sub- ia, subinaequilatera, extremitate nunc recta nunc. е exter clusa, FILAMENTIS subulatis erectis, tribus imac culo; ANTHERIS linearibus obtusis, extrorsis. HAMILTONIUS nunc 3 nunc 6 adesse d antur. Sraprx FOEM. quam masculus brevior ideoque vix е terra emersus. Raw dur is, dorso carin ta, longitudinalite petalorum basi enatis, tribus e fundo flor In unico flore t idi, stamina pet breviores (3- poll.) na parte subt flexuosi pro floribus cont Bractez ones virides vix 2 lin. ramia plerumque. sex ndro, quem 1 enjusvis floris basin membranac x sesquili ata, sibi arcte convoluta. PISTILLA ovato- breviores, F alti, ovato-globosi. € s vix ullus, m purpurea, ri-ovata, basi crassa, a Cupula na sexdentat alae sex diseretae ov dein nigra (rubra: ВОХВ.; nigra: HAMILT.), carnosa, mollis, dulcis, pollicem t obtusum, basi emarginatum, hinc sulco profundo, inde papillula pallida notatum. Integumentum membra ato , ovatus, albus, (Descrip is cireumposita. мех oblongum, cartila Hamiltoniana.) Roxburghii et Hamiltonii conc Crescit. in planitiehus eleratioribus a Gange fluvio versus Septentrionem, solo sicco argilloso, е. g. in provinciis Behar et Rohilcund, unde tulit. Hamilton; et si forsan probetur, speciem a cl. Royle in faucibus Kheree inventam et nomine Phoenicis humilis notatam (Botany of the Himalayan Mountains, p. 397.) a nostra specifice non differre, ad latitu- dinem. Боғ. 30. graduum usque extenditur. Lingua bengalica vulgari li Khajur audit. In hortum Calcuttensem illata ibidem floret mensibus frigidioribus, fructus maturat Api — Forsan haec species quoque per montosos tractus peninsulae occidentalis, nominatim. Nelligerry, extenditur, certe vidimus nucleos et flores ibidem а cl. Lesche- nault collectos, quos nulli magis, quam huic, pertinere existimaverimus. 8. PHOENIX SPINOSA: caudice 6 — 10-pedali, soboliferos frondibus. subconcinnis, pinnis lineari- lanceolatis acuminatis pungentibus, inaequidistantibus, aggregatis aut sparsis, laete viridibus, adultis incompte pendulis; baccis ob- ovato-cylindricis ultrasemipollicaribus , fuscis. Palma vinifera, Thevet Singularités de la France antarctique (1558) р. 20. b. Dalechamp (1586). И. p. 1834. Palma vinifera Theretit, 3. Bauh. Hist. 1. cap. 100. p. 309. PHOENIX SPINOSA, Thonning in Vide р. 11. Kunth, Enum. Ш. p. 2 PHOENIX LEONENSIS, Loddiges in Catalogo hort FULCHIRONIA SENEGALE, kabernes Selskabs Afhandl. IV. (1829) p. 211. Hornemann de indole pl s in Gel. Anzeigen der bayr. Akad. d. Wiss. 1839. ҮШ. р. 892. IX. p. 988. NSIS, Desfont, Catal. Hort. Paris. е ш. p. 29. uscus » altitud is aut CavpEx in 1: us fr m, ple Harum metro sex pollicum, castane a basi frequentes soboles procreans, fibri wermedia, mox in rhachin 5—6- 4 20, ndium delaps ius 30 ped um insculp wmque evehitur, erectus, cylindricus, d bus persistentibus squamatus, ex i itosim acervatae et densam sylvula in ventre planiusculo cum c mte P et cicatri constit quam ob plures palmae saepe cernuntur quasi c tum fuscum extensae, petiolo brevi pedalem postice subquadrangulam antice compressam et tri est, in spinas triquetr + quae 10— 12 lin. latae, jam nonnullae in greges appro idulae, acumine pu шаға pedales е parte latiss patentes, co ae (spithamaeae et bre llo prominente atqne n > ja hortensi explicatae, ervis se wescenti- y мае nervo medio inferne pi taceum paleaceum et fibrillosum albo- s, primum inclusi Paria complet е obtusum contracta, coriacea, irregulariter aperta. SPADIX escens, glaber, laevi- saepe bifidae, colore dilute et is. Tomentum ascens uti utriusque sexus sesquipedales vel paullo Ъгеуто riisque 12 SPADICES ex convexa inde planius longitudinaliter striata, laevigata, fuscidula et extus rore glauco det MASC. Peduneulus 4— 8 poll. longus, linearis, hinc planus, i gatus. Rami flor os convexa per series tr 20 valde appro: congener ida, ancipite, margine alato-prominente, in rostrum sesq rgibili adspersa, tanden de convexus, in rhachin sens per Jongitudis nsversales obliquas aggregati, et al rte circum- Bracrea membran gularis, acuta, minuta, specie denticuli e pe- altus. Салх n referens, de or. PETALA ovata aut breviter cuspidata, plana aut с Srasısa sex е thoro convexo carnoso fi ylindricis utraque extre dunculo infra florem singulum promissa. tribus subtilibus subaristatam. COROLLA с et dorso gibbo corollae replente, aequalibus, extrorsae, medio longi Jusa, conferta. FILAMENTA vix ull aliter hiantes ochroleucae; conne amen sunt longiores ad spithamam us vati; 1% jer cupularis et tridentat mtata, erassiuscula, convoluta, STAMINUM RUDIMENTA sex brevi la oblonga, extus convexa, ANTHERAE line itate obtusis et saepe hum. Spapix КОЕМ. flexurae Смлх qu ‚que inter brevem sinuosita- conspicuo, plano. Pollen ejusdem structu is solitarii aut bi flore masculo major, tem Bractea parva, triangulari-subulat Perara suborbicularia, an denticuliformia, in b in loculi basi fo aduncum att sulcatum. Bacca magnitud . longa) induviis nonnihil grandefa sidens, obovato-c a ind approxi nedio, ples i petalorum haerent Pisti A tria, Ча. STYLUS brevis- ne Corni masculae fructus г papillosum, medio de a fusca, carne tenui dule dinali profi exaratum, test rea, ALBUMINE dicum et fructus immaturos a b. В, Apparet haecce palma in regni floralis, quod dizi imperium Florae Africanae desertum, parte maxime ad Africum calidis ас depressis, spectante atque in Guinea, qua affinis est meridiem versus. Gaudet solo humido pinguique in loci 138 216 potissimum in propinquitate maris; nonnunguam vero intrat terram continentem. nec respuit. arenas, ubi haud йа tamen assurgit et convalescit. Regio quam percagalur satis ampla est, quippe. quam secundum littora. Africae occidentalis inter gradum 17 lat. бог. el 10 lat. mer. extendi erit assumendum; qui autem sint fines orientem versus in Africae continente, id ob nuntiorum inopiam accurate indicari nequit. In ostio Senegal Лист (15° 55 lat. бог.) conspexit ean Brunner М. D. prope villam Gandioll in arenosis locis crescentem. indeque. meridiem versus inter amnes Senegal et Gambia (13° 23! lat. бог.) ab omnibus qui oram illam frequentabant peregrinatoribus Ме illic deprehensa est. In promontorio viridi (14° 43! lat. bor.) cam jam vidit Cadamosto (cid. Grynacum, Novi orb. region. ed. 1532. cap. 26. pag. 21.) postque eun Theret, uti deiude Adanson, qui ad Ben integras sileas illarum consperit, Döllinger, Brunner et alii. At hic suis verbis rescripsit mihi, in insulis quae vocantur Caprerdicae eam non inveniri; quod ego eo facilius crediderim, quo Phoenicis genus utique potius tranquillum. continentis coelum serenum, siccum, sibique per omne anni tempus constans appetit quam parearum insularum mutabilem temperiem. In illis locis modo singulatim cernitur modo plagatim in densa atque ob pinnarum. spinescentium ubertatem impenetrabilia vepreta congregata. Magis ad Notum cam in Sierra Leona (18° 304 lat. bor.) laudant Afzelius et Winterbottom atque ultra occurrit in aureo, quod nominatur, littore apud Assinie, Jabi, Axim, Atom, Accra et in ora servorum ad Whidah et Volta Crepeh, ubi non solum ad littora, sed etiam mediterranea in tractibus Alim et Aguapim а Bosmann, Isert, Hoslund, Thonning aliisque reperta est. Eandem in regno Benin deprehendit Palisot Beauvois, Neque deest in Guinea inferiori seu meridionali iisdem fere conditionibus obnozia; ejusque mentionem faciunt Christ. Smith ad fluvium Zayre et Carazzi in universo imperio Congo. Uti refert Adanson Jalofforum gens vocat arborem Sor-Sor, Nigri in Kajor Kjonkomm (Djonkomm sex Fionkomm: Brunner, Dappero teste in Senegambia nuncupatur. Quan. Ad flumen Rio Volta in Guinea superiori eam vocari Akoteno nuntiat Thonning. Coloni Daniae vocant cam dulcem vel spuriam palmam vinosam. Haccce palma, uti Phoenix syleestris Indiae populis ita Aethiopibus praebet succum. valde expetitum, et ez quo, dum fermentationem subicerit, inebriantur. Qui succus conquivitur aut. caudice superi rforato aut apice deciso aut arbore, quam сік longius credatur posse vigere, radicitus с а, ul in excavata parte succus colli- gatur. (Isert iter Guin. p. 291—293.) Succus, quem auctore Thevet ad promontorium viride appellant Mignol, teste Bosmann in aurea ora Crisia, est dulcior, quam qui demitur ez frequenti ibi. Elacide guincensi, sed minus aptus ad ermentationem; ceterum gelidus, specie et sapore vini musti, atque, priusquam binos dies peregit, saluber el refrigerans, remedium diureticum purgaticumce. Deinde cito transit in einosam fermentationem, accipit. acerbi aliquid, ex quo potu inebriante Nigritae haud pauca consumunt. Attamen causa dicitur esse, quod in ora aurea с! sercorum frequentissima. sit Hydrocele. Arbor sana intra 24 horas fere suggerit binas heminas easque. per tres quatworee dies. Er ingenti copia, quae hujus potus ad oram apportata venit, colligi potest, arborem multis in regionibus esse frequentissimam. Theret tradit, Nigritas promontori viridis vinum palmeum salire, quo longius possit consereari, Saccharum inde comparare nesciunt incolae. ossa. mediaque йа exc AMILIA QUINTA: COCOINAE. (COCOINAE, Kunth. Nova Gen. et Spet Plant. I. p. 301. ex majore parte.) mitus coalitis Pistillum e carpidiis tribus, raro duobus, quaternis (quinis?) vel seni: conflatum. Ovula in quovi > Pr loculo solitaria, erecta vel resupinata. Fructus drupaceus, semper mono- tri- bi- sex- quinque- quadrilocularis, loculis abortivis in o (pro embryone meatu пий io perfosso) in- culatorum cum pyrenus, saep fertil ime unilocularis, nu endocarpio s. putamine crasso, osseo vel lapid clusis atque plus minus obliteratis. Semen ope vasorum integumenti reti minis pariete cohaerens. Albumen aequabile, cartilagineum vel amygdalinum, oleosum (!). 8 in fundo floris carnoso saepe basi confluentibus, raro imae petalorum paginae terno puta- hypogyna, filament adnata, sena aut plura. ores diclines, plerumque in uno eodemque. spadice, foemineis tune inferiora loca occupanti- bus et masculorum pari ad latus (situ inter Palmas solemni) stipatis, primum reclusi intra spatham plerumque. duplicem. lignescentem, quarum interior completa; bracteati et bracteolati, sessiles aut bracteis in opus favo imme mesocarpium в. sarcocarpium fibris verticalibus firmis pertextum; endocarpium s. putamen crassum. Caudices cocoidei aut cylindrici (Мом. in Introd. de Palmar. structura p. HL) phyllotazin. spiss referentes, aut arundinacei (МОМ, 1. с), phyllotari lara; solitarii aut cacspitosi; inermes aut aculeati. Frondes pinnatae, pinnis reduplicatis, inermes aut aculeatae et aculeolatae. sum connatis hujus alveolis ‚ ochroleuci, pergameni, glabri. Drupae am milia quoad characteres floris et fructus haud ita facile distinguenda, hal rmia caudice frondibusque no кабе ferunt flores masculos numer rum basi aut in rhachi centrali; osi, foeminei interdum simplices. Hae vero Vix fachunt ad genera deseribenda. Flores in plerisque ex alis braetearum inter se diseretarum; іп nonnull (Acrocomia, Diplothemio, Elaei) quasi рег gomphosin in alveolis locati operis favosi, quod bractearum et bracteolarum coalitioni debetur, sub anthesi tu in aculeata dispescuntur, quorum aculeatis. Quod ad dores, foemineos contra i Genera in hac des aculeis plerumque mag es monoeci et ramosi in ramorum extr caudex aut fr is armantur, et in attinet, plurimorum spad es sexu cti, masculi emergunt. L GENERA ACUL 1. DESMONCU MART. Palm. bras. p. S4. t 68. 69. Palmetum Orbignian. p. 47. LINN. Gen. edit. SPRENG. 583. Хо. 3142. ENDL. Gen. No. 1765. KUNTH. Enum, Ш. p. 261. Arrrana, MARCGR. edit. 1648. p. 64. e. i BAT A. MONOECA pice aper vel obiter tr ски filiformibus, ANTHERIS siles, bracteati. Братия duplex, exterior brevis, шеші mis, sublignea, ventre demum fissa. MASC. Caryx membra wis. Conorra tripetala, petalis ovatis acutis, calyce erassioribus. Sra- inearibus acutis. РОЕМ. Carxx cupularis, ore truncato vel tridenticulato. , ore truncato, tridenti TA staminum sex, minima, squamulaeforn o fundo co- м ovatum, loculis duobus abortientibus uniloculare. Sryrus brev a, revoluta, ex- Ча ant subglobosa, monosperma, POTAMINE versos vereor triporo- Ацы ваше, ети, Ем- codem spadice. FLORES в MINA в Conorra urceola rolae. Ovan а. DRUPA о pmo intra porum. X, FILA мата tri Capex gracilis, arundinaceus, lentus, flexuosus, super alias plantas sese inclinans vel eas scandens, in supe- riore parte longe vaginatus frondium vaginis appressis saepe aculeatis, FRONDES per superiorem caudieis partem sparsae, pinnatae, pinnis saepe dimotis, planiusculis parum reduplicatis; rhachi elongata in cirrhum filiformem triangularem, arma- tum pinnis aborticis in hamos s. uncos reversos mutatis, SPADICES avillares, simpliciter ramosi, ramis flexuosis, dense forigeris, Логйив masculis superiora, foemineis inferiora in ramis loca, inter vel infra par masculorun, occupantibus. Color florum. ochroleucus, druparum plerumque ruber putaminis spadiceus есі nigricans. 139 DESMONCUS LOPHACANTHOS. Tab. 165. D. vaginis, rhachibus spathisque parce armatis aculeis longis subulatis rectis, in spathae interioris apice Sasciculatis; pinnis 9 — 10-jugis oblongo-lanceolatis utrique attenuatis, cirrhi inermis uncis A-jugis subulatis, infe- rioribus foliaceis acutis; pedunculo inermi; drupa — DESMONCUS LOPHACANTHOS, Mart. in Palmeto Orbigni Саш longitudinem quindecim. pedum adipiscitur, cylindricus, diametro 4 — 6 linea: frondium vaginis densissime obvolutus. Fnoxoes spithamas 6 — 7 longae, patentes vel recu п vicinarum stirpium coma quasi suspensac. Vagina spithamaea, cylindrica, inferne coriacea atque fibris in latere ven. ali decussatis striata, versus orificium tenuior et in floccos irregulares secedens, extus tomento fusco sursum frequen- adspersa eoque deterso tandem grisea, intus pallide testae єх verosi t tior infra petiolum, п armata aculeis subulatis 12—24 lin. longis atris rectis, e basi nodosa albida ortis, роз trigonis ad angulos fusco-ciliatis, antice compressis, Petiolus duorum pollicum Ion nudus, dorso convexus, ventre leviter concavus, passim a les in vagina sunt, armatus. Rhachis inferne convexa, superne obtuse bifa- cialis, tomento fuseo detergibili (praecipue in facie inferiore) adsp et aculeis armatus parcis, qui pl pinnarum basi egrediuntur nunc solita que divergentes, omnes recti et atri, sursum decrescentes, Pinnae © callo sursum convexo 9— 10-jugorum, oblongo-lanceolatae, b ае, breviter acuminatae, 6—7 poll. long medio 1% —2 poll. latae, sursum magnitudine decrescentes, laete virides, glabrae, nervo medio ut superne subbifaciali inferne convexo, nervis lateralibus utrinque 6—7, planae, versus basin inte orum parium dimotae, superiorum suboppositae, paribus mediis sibi magis approxima irrhum circiter pedalem, mediotenus inermem, inde instructum paribus subquaternis uncor qui e basi valde intumida oriuntur, postici sesquipollicares et foliaceo-extensi, lanceolati acuti, antici subulat din breviores. Белых sesquipedalis vel bispithamaeus et longior, ex ala frondis superioris protruditu » редипешо com пеене» inermi, fomento castanco detergibili induto, rhaehi mox soluta in ramos 5 — 6 poll. longos, angulatos, flexuosos et ubique dense florigeros. Бғатпа exterior coriacea, longitudinaliter striata, linearis, intus concor zad n леша nique in acumen triangulare promissa, extus convexa, et oblique aperta, versus orificium punctis fuscis tomenti lepidoti adspersa intus pallida. Aculei nulli aut pauci, parvuli in antica parte spathae. Велти interior chuna Ты. fo mis, aperta lanceolata, pedem longa, sublignea, longitudinalite (a, extus dense fusco-tomentosa, aculeis subulatis Sex lineas longis e basi tumida alba nigris hinc inde armata et in apice fasciculo similium aculeorum pollicarium horrida, intus pallide testacea nitida. Frones in parte ramulorum postica distantia 3— 4 lin. positi іш antica ma; approxim: masculi ct foeminei intermixti, his multo paucioribus et versus extremitates ramulorum deficientes. Seden, vore foeminei in areola circulari, eircumdati bractea annulari minima atque braeteolis lateralibus mi triangularibus; masculi butem per paria aggregati his foemineis sunt superpositi, aut extremitates ramorum ocenpant, bractea semicireula kasi et bracteolis triangularibus a latere stipati. MASC. Carax subrotatus, minimus, tenero-membranaec is, obiter tri- denticulatus, dentieulis acutis, Perata tria, 2% lin. longa, lanceolata, acuminata, longitudinaliter. nervos STAMINA sex, petalis duplo breviora. Fıramexra subulata, imae petalorum parti inserta, Ayritense lineares, obtusae, filamentis duplo ез FOEM. unam lineam et quod excedit ald. Сльхх perbrevis, cupularis, leviter repando -tridentatus. Та eilyee duplo altior, eylindrica, ore plus minus contracto, levissime tridentato. (Sramrxos rudimenta minima in fundo corollae, squamulas referentia?) Pıstinuun subeylindricum e corolla nonnihil emergens, vertice in dentes tres acutos Atosos et concavos hians. нога — non observata. nervos nonnihil s. Rhachis exeurrit m validorum refractorum, gines Crescit hace species in Brasiliae syleis opacis; prope Шеов, pror. Bahiensis, Ман jo mense eam florentem legit. cl. Luschnath. ICON. EXPL, Tab. 165. 1, Desmonel lophacanthi ap Е Е ex, resecto ad * spadice Morido cum suis зра, magnitudine { nat. spatham exteriorem су $ nat. Ш, Spadix ad * reseetus, intra л. mat, Ш. Pars rhacheos, a tergo visa, cum pinnarum suboppostarum pari ct aculeis duobus ТУ. Altea pars rhacheos, а facio superiore visa, cum pulvinis ct basibus duarum pinnarum et duobus эшне, mages met V. Ji arclae pro More foeminco et pro par superposto forum masealerum in conspectum veniant, m 2. 3. Ejusdem petalum, cum duobus st aucta, — Additae sunt icones corollarum fo A. Ш. D. horridi. Omnes mag, auci, Irio-clausam et interiorem apertam, articula rami forifei, excussis foribus, іш gn. valde писа, VI, Ramulus floridus, mago, aucla, 1. Flos mascilus. ramma. 5. Flos foeminens in parte rami 6. Floris foeminci diagrama. T. Вейи. Опи valde emincaruma sperarum, ut rudimenta staminum in conspectum veniant; A. 1. Desmonci polyacanthi; A. I. D. orthacanthi us, 4. Floris masculi di DESMONCUS RUDENTUM: vagina dense setoso-aculeata, aculeis rectis; pinnis multi- (12 — 15 Jugis oblongis acuminatis, "ас aculeis sparsis longis rectis, Spathulatis obtusis; spatha interiore aculeis setiformibus re 2) cirrhi subinermis uncis inferioribus (foliaceo-expansis) ctis; drupis oblongis acutis. Palmier grimpant, d'Orbigny n > No. 26. cum icon es C4. fig 3, et t ; DESMONCU A. $ RUDENTUM, Mart. in Palmeto Orbiga ю p. 48. ubi descriptionem conferas Crescit in Bolieine provinciis Moxos et Sanctae prope fluvios Pirahy et Rio Negro, Soret praesertim. Februario, a Crucis de la Sierra, locis inundatis calidis, a cl. Orbignio vicinia missionis a Conceptione dictae (latitudine australi 1А grad.) obsercata, ibi tate pluvia. Verosimiliter quoque intra Brasiliae fines provenit. Incolae caudicibus summo- pere flexibilibus utuntur ad varias res domesticas fabricandas, eadem ratione, qua Indiae orientalis incolae veris Calamis. — 219 MONCUS HORRIDUS: basi incrassata alba rectis spadi subulatis rectis magnis; pinnis 10—12 (drupa subglobosa?) vagina, spatha interiore pedunculoque dense aculeatis, aculeis e o-nigris subulatis majoribus minoribusque, rhachi pinnarumque costa parce aculeis jugis lanceolatis acutis basi acuminatis, cirrhi inermis uncis A—5-jugis subulatis ; DESMONCUS HORRIDUS, Splitgerber in litt ‚ Mart. Palmet. Orbign. p. 51. cum descriptione. Crescit in Surinami syleis: Splitgerber. ICON, EXPL, Tab. 165. Fig. A. Ш, 1. Flos foemineus, magn. nat, 3. Corolla aperta, a facie interiore, cum staminibus abos 1. DESMONCUS LONGIFOLIU cirrhique adunc : vaginae aculeis (1 — 4-lincaribus) curvis. paucioribusque rectis, rhacheos ; pinnis 1 — S jugis subpedalibus lanceolatis. utrinque longe acuminatis, cir jugis subulatis ; spatha —, pedunculo —1, drupa (verosimiliter elliptica ultrasemipollicari). DESMONCUS LONGIFOLIUS, Mart. Palmet. Orbign. y. 52. i uncis 2— Crescit in Регина ad Pozuzo, a Pavonio lectus. Drupa elliptica, 9—10 lin. alta, medio 6—1 lin. lata, palmae scandentis ibidem Caharpurin dictae, quam cl. Pavonius mili dono dedit, verosimiliter ad hanc speciem pertinet. 5. DESMONCUS LEPTOSPADIX: vagina membranacea ore ciliata et spathis spadiceque inermibws, petiolo, rhachi cirrhoque parce aculeis aduncis minusculis; pinnis A-jugis oblongis aut oblongo-lanceolatis utrinque acumi- natis, cirri ii gracilis uncis A-jugis tenuibus subulatis; spathis membranaceis, spadicis rhachi filiformi laxa indi- visa, ramis parcis alternis simplicibus; drupa oblonga. DESMONCUS LEPTOSPADIX, Mart. Palmet Orbign. р. 52. Crescit in sylvis primaeris ай Yurimaguas in prov. Maynas Peruviae, ubi Aprili 1830 cum drupis nondum maturis legit cl. Pöppig. Reliquarum speci modo figuras, quarum hoc opere descriptarum diagnoses emendatas habes іп Palmeto Orbigniano p. 49—53. Addimus solum- о sequitur. SXPL. Tab. 165. Fig. A. 1. Desmoneus polyacanthos, ct Fig. A. П. Desmoneus orthacanthos, De utroque sistitur figura 1. Flos foemineus, magn. пи. 8. Idem. 3, Calyx apertus. 4. Corolla арена a facio interiore, cum staminibus abortivis. 5. Pistillum. Fig, 2—5 aucta. П. BACTRIS 6171, га. GAERTN. Fruct. Sem. I. p. 22. 1.0. £4. Neck, Elem. ШІ. p.302. No. 1699. LINN. Gen. edit, SCHREB, ; edit. SPRENG. р. 083. No. 3443. MART. Palm. Bras. p. 92. t; 70—74. Palmet. Orbign. р. NDL. Gen. No. 170 KUNTH. Enum. Ш. p. 261. MONOECA in eodem spadice. Fronrs sessiles, braeteati. 8рлтил duplex aperta; interior complet ea aut sublignosa. MASC. per omnem райе in parte postica spadieis. Слух tener, tripartitus aut trifidus, laci ‘AMINA sex, novem, duodecim, e fundo floris carnos lineares, erectae. FOEM. masculis firmiore : exterior brevi » membranacea, apice m spas foemineis praesertim natis. ComoLrA tripetala, petalis calyce eras lo, vel petalis adnata, Fıramexra subulata, ANTIERA Caryx urceolaris aut annuliformis, ore truncato vel tridenticulato. Conor urecolaris aut cylindrica, ore truncato aut subtridenticulato. Rupmextum ANDROECEI: annulus membranas Ovarium atico-trigonum, loculis duobus nübus uniloculare. Втисмата tria, sessilia, pyramidata, primum аса ov о, carne pulposo-molli, ). Ausunex aequabil is са sioribus. 8: ovatum aut ризи erecto- conniventia, dein revoluta fibris tenuibus pertexta, PUTA corneum, plus minus oleosum. а aut globosa, monosperma, cori verücem poris tribus integerrimis (n unum pororum situs. Емввуо i Caunrers statura mediocri aut humili, raro elata, plerumque ob soboles radicales dense caespitosi, aculeis armati fuscis, nigris aut expallidis. F quentiores, pinnatae, petiolorum basi Yonge raginantes, in vagina et in rhachi saepe aculeatae, in pinnarum margine aculeolatac. Pinnae plerumgue lineares, ormes, extimae nonnunguam connerae. Spanıcrs ex alis frondium lateralium et extremarum, er ramosa. Frores bractea et bracteolis minutis suffulti, ochroleuci aut foeminei nonnunquam охрез per totum caudicem sparsae, sursum , acuminatae, raro cune rhachi simplici aut simplic 4 пра purpureo- vel cacruleo-nigricantes , pulpa gelatinosa subacidula, putamine spadiceo. — 74) fusius tractavimus; quum vero omnes по nostri ratio petere Species In alio loco (Palmet. Orbi, arcta conjunctae, operi jus gene numerosas n. p. incolae et pleraeque cum brasiliensibus afinitate s etur, ut novarum specierum diagnoses specierum hucusque deseriptarum clavi diagnostica. heic repetamus, additis aliis emendatis et universa 1. BACTRIS INF ; : : illatis: minoribusque; pinnis aggregatis linearibus acuminatis strictis margine nigro-selulosis; spadice ramoso corollas superantibus; drupa ovata acutiuscula (violacea), putamine oblongo, caespitosa; candice mediocri, rhachi spathaque*) aculeatis, aculeis caudicis majoribus subvertit tomento castaneo setuloso , calycibus foemineis utrinque acutato. +) De spatha interiore, quee in disguosibus habemus, dicta intelligas. 140 Palmier Marayahy, VOrb. Mss. No. 4. BACTRIS INFESTA, Mart, Palmet. Orbi lis dicta) et t. 27. A. Crescit. in interioribus et densissimis sylearum primaevarum recessibus, locis udis, ad stagna et rieulos, in Bolivie pror. Sanctae Crucis de la Sierra, Chiquitos, Moxos, Guarayos. Julio, Augusto floret, primis anni mensibus fructus ma- поли. Marayahu dicitur in districtu Sanctae Crucis de la Sierra. P- 54. cum descriptione t. 7. f. 1. (ubi В. socia- 2. BACTRIS SOCIALIS: caespitosa; caudice mediocri, aculeis uniformibus in circulos digestis; petiolis spatha- que nigro-aculealissimis, rhachibus tomentosis aculeatis; pinnis aequidistantibus linearibus acuminatis; spadice ramoso; drupa elliptico-globosa vertice acuta (violacea) scabra, putamine ovali obtusiusculo. Palmier de Paz, d’Orb. Mss. No. 30. BACTRIS SOCIALIS, Маг. lmet. Orbign. p. 56. cum descriptione, t. 14. f, 2, et t, 26. B. Crescit. ad confluentiam fluviorum Itonamd et Guaporé de Mozos, et secundum Guaporé ripam, prope Forte do Principe da Beira, in Brasilia occidentali, locis syleaticis calidis humidisque. Variis Indorum idiomatibus variis nominibus appellatur, e. g. арий Baures Carapue, apud Pacaguaras Chinijna. 2. BACTRIS INUNDATA: caespitosa, elata; caudice, petiolo, rhachi spatlaque nigro-aculeatis; pinnis aggre- gatis linearibus acuminatis margine selulosis in nervo medio aculeatis; spadice ramoso; drupa depresso-globosa vel turbinata inermi (miniata), putamine depresso-orbiculari seu lenticulari, Palmier Tucumba-iei, Orb. Mss. No. 24. BACTRIS INUNDATA, Mart. Palmet. Orbign. p. 58. cum descriptione, t. 7. f. 3. et Crescit in locis uliginosis sylearum, in regione Indorum Guarayos, pror. Moxos, nec non in ripa inundata Ли Tenes in Brasiliae prov. Matto-Grosso. Indis Guarayos dicitur: Tucumba-ivi. 7. В. 4. BACTRIS BRONGNIARTH: caespitosa; caudice subprocero, petiolo, rhachi spathaque aculeatis, aculeis albicantibus; in internodiorum parte superiore crassiore crebris; pinnis aggregatis subcrispis lanceolatis acutis acu- leato-ciliatis ; spadice ramoso; drupa turbinata vertice acuta glabra (nigro-riolacea), putamine lenticulari depresso. Palmier de Brongniart, ОП». Mss, No. 25. BACTRIS ВКОХСМАВТИ, Mart. Palmet. Orbign. p.59. cum descriptione, t. 7. £ 2 (nomine Bactr. Maraja) et t. 28. A. Provenit in provincia Mozos, prope missionem 8. Carmen dictam et in ripa fluviorum hujus provinciae orientalium. Septembri floret, Februario fructificat. CHAETORHACHIS: caudico mediocri (crassitie ultrapollicari) spathaque aculeatis; frondibus per caudicem sparsis, rhachi nigro-setosa et longe aculeata, pinnis concinnis linearibus acuminatis setoso-ciliati: spadicis ramosi pedunculo dense setoso; drupa ovali (ultrapollicari), putamine subgloboso. BACTRIS CHAETORHACHIS , Mart. Palmet. Orbign. р. 61. cum descriptione. In sileis humidis Surinami passin provenit: cl. Splitgerber. udice elato, crassitie bipollicari, vagi 6. BACTRIS MAJOR: is spathaque migro- aculeatis ; frondibus pinnatis per caudicem sparsis aculeatis, pinnis linearibus acuminatis concinnis bipedalibus aculeolato- ciliatis; drupa obovata acuta (subbipollicari), putamine oblongo, vertic BACTRIS MAJOR, pro Astrocaryo conico-acuto. т. р. 280.1. 171. Г (drupa et putamen). Mart. Palmet, Orbi, i resti p. 62. (Species, quam supra p. 91. jam nunc suo сн Fructus exoticus, Clus. Exot. IL. с. 23. f. 2. (icon minor, Iconem baseos candicis Palmae hoc nomine a el, LODDIG habes in tab. nostra morphologica U. 1. Fi » radici horto В. Monacensi ura docet, rhizoma oblique adscendere atque е Мас ex alis frondium supraterranearum (c. d.) non protruduntur. ¡catae, magnitudine non . b) brevium, te igere; hae vero ra Crescit in Carthaginis Novae sylvis, ubi a Jacquinio est inventa. 7. BACTRIS PALLIDISPINA: caespitosa; caudice mediocri frondibusque aculeatis, aculeis compressis nigro- fuscis tandem expallidis; pinnis in rhachi minute hirta aggregatis linearibus acutis vel cuspidatis; spadice ramoso; calyce foemineo corollam subaequante; spatha griseo-tomentosa parce aculeata aculeis. semipollicaribus nigro-fuscis $ drupa turbinata ‚ vertice acuto. BACTRIS PALLIDISPINA, Mart. Palmet. Orbign. p. 63. cum descrip Crescit. Surinami ad margines sylvarum et ad прав fluviorum: cl. Splitgerber. Nec non provenit in Brasiliae prov. Paraénsi, unde cjus frondem tulit Siber quidam, famulus ill. com. de Hoffmannsegg, qui cam mecum commu- nicavit. Eamdem speciem in quibusdam Belgü hortis nomine Bactridis flavispinae obeenire, suspico 8. BACTRIS PLUMERIANA: caespitosa, mediocris; caudice (crassitie tripollicari), petiolo rhachique nigro- aculeatis; pinnis subaequidistantibus linearibus acuminatis; spathae aculeis reversis; spadice ramoso, pedun- culo setoso; drupa globosa pisiformi. i 281 Palma dactylifera aculeata minima, Plum. t. 43. 44. 45. in ejus schedulis in Biblioth. Mus. R- Hist, nat. Ра Gen. Amer. p. 3. BACTRIS PLUMERIANA, Mart. > assorv., et in ejus met. Orbign. p. 64. cum descriptione. Crescit in insulis antillanis gallicis: Plumier. 9. BACTRIS FAUCIUM: caudice humili gracili inermi; frondibus lateralibus terminalibusque vagina fusca. aculeis tenuibus. selisque nigris crebris, petiolo pedali glabro postice parce aculeis subulatis rectis nigris, pinnis paucis, praesertim subtus tenuiter flocculoso-pubentibus, margine setuloso-ci rioribus 2—3 lineari-lanceolatis cuspidatis, superioribus. confluentibus; spadice — spatha — drupa —t jatis, inj Palmier des Précipices, Orb. Mss, No. 41, BACTRIS FAUCIUM, Mart. Palmet. Orbign. p. 60. cum descript. 1-6. з. et t 28. В. Crescit in praeruptis faucium, in montium tractu Cordillera oriental de Cochabamba dicto. 10. BACTRIS MEXICANA: caudice sulmediocri (biorgyali); vagina setosa et aculeata, petiolo rhachique acu- lestis, aculeis teretibus atris longis; pinnis aggregatis lineari-lanceolatis. basi attenuatis cuspidatis nunc subfalcatis acu- тоа! саше; spatha interiore pedunculoque aculeis setiformibus atris; spadice ramoso; calyce foeminco et corolla triplo. longiore glabris; drupa turbinata, vertice acuta glabra (aurantiaca), putamine depresso-globoso. Quavkcoyolli, Mernand. Mexic. edit. Rec BACTRIS MEXICA inet. h. p. 401. Vd, Mart. Palmet. Orbigi ‚ edit. 1790. L р. 346. vel ad hanc vel ad aflinem speciem p m. p. 65. cum descriptione. Crescit in imperii Mexicani yleis, prope Misantla, ubi Martio 1829 cum fructibus maturis legit b. Schiede, 11. BACTRIS PRAEMORSA: candice humili, aculeato; petioli basi vaginante aculeata, rhachi lepidoto-tomen- tosa inermi; pinnis sparsis deltoideis deorsum cuncatis, antico praemorsis, dente utroque таға inali productiore, mar- sine aculeolatis, extimis connexis, subtus lepidotis tandem viridibus; spadico ramoso spatha —; drupa turbi- nato - globosa. BACTRIS PRAEMORSA (an varietas B. caryotacfoliae?) Popp. in litt., Mart. Palmet. Orb 6 . p. 66. cum descriptione. cit in syleis ad missionem Tocache, prope Лизйт Huallaga, in Peruvia, «bi eam Julio 1830 legit cl. Pöppig: Ut differentia В. caryotacfoliae clarius pateat sequentia addimus de illa ulterius exami BACTRIS CARY OTAEFOLIA (supra p. 106. t. 4. f. 3. 4.) candice humili aculeato; vagina, petiolo et rhachi postice aculeatis; pinnis sparsis deltoideis deorsum cuneatis, antice praemorsis, dente utroque marginali productiore, subtus argenteo-tomentosis; spatha aculeata; spadice ramoso, pedunculo tomentoso ; drupa turbinato-globosa. Mart. Palmet. Orbign. p. 66. Caryota horrida, Jacq. Fragmenta р. 20. No. 72.1 Haec species in hortum Imp. Petropolitanum, o regione Sebastianopolitana Brasiliae, illata. оз pingendos praebuit Totus FLOS masculus tres lineas longus. Слух quartam tote longitud ‚ceo-albidus, ad medium trifidus, laci atis a Сокоца tubuloso - campanulata, alba, in tubo extus rubore i s, laciniis ultra Y longis ovato-orbicularibus breviter acutatis. STAMINA Sex, fauci formi ngae, lutescentes. ї et ill. FISCHER, horti Prae- s partem aequans, fecto, flores п tener, n is Janceo! albo- tenni suffusa, intus По adnata, corollam aequantia, quae laciniis alterna nonnihil longiora. FinAwENTA fi , alba. ANTHERAE lineari-obl BACTRIS EROSA uneatis apice truncato-erosi nigro-aculeato; pinnis concinnis linearibus vel ubra). dulis in Biblioth. Mus. R. Hist. nat. Pa caespitosa, mediocris; caudic ; (spatha тент); spadice ramoso; drupa globosa lineari- Palma dactylifera aculeata, fructu corallino, minor, Plum. t. 42. in ejus s asservat., et in ejus Gen. Americ. р. 3. BACTRIS EROSA, Mart. Palm . cum descr - Orbign. р. Crescit in insulis antillanis gallicis (Sandomin): Plum. 13. BACTRE frondibus indivisis (pinnis connexis) furcato -bipartitis, vaginis aculeis nig sentibus. imeari-oblongis subfalcatio multinereiis, novellis setoso-ciliatis et penicillatis; — spatha —, spadice —, drupa — ACANTHOCNEMIS: caespitosa, candice humili arundinacen inermi icantibus, petiolis postice parce aculeatis, laminae laciniis diver- BACTRIS ACANTHOCNEMIS, Mart. Palmet. Orbign. p. 67. cum descriptione s est Bactridi simplicifrondi, quacum tam statura quam habitu convenit. Differt tamen laciniis frondium illa omnibus Sp aliis ies pr artibus sit ine Crescit in Cayenna, ubi legit cl. Mélinon et Horto R. Parisiensi vicam apportarit. sum characteres generici sat bene comprobati videntur, alias nonnullas eum dubitationis signo quantum specimina valent, notis circumseriptas: BACTRIS ? ACANTHOPHYLLA: caudice humili aculeato; „fronde indivisa, petiolo aculeato; laminae (junioris tanceolatae, adultae oblongae) basi cuneata, apice bifido, margine inaequaliter eroso inermi, rhachi et nervis primariis 141 282 «гінде aculeatis; aculeis setaceís basi attenuatis, petioli nigris, laminae fuscis. Mart. Palmet. Orbign. p. 10. N cum descriptione, In insulae Puerto Rico plaga occidentali, prope vicum Yrurena, locis palustribus ad marginem syleae aboriginis, altitudine supra Oceanum 400 pedum, legit 1827 cl. Wydler. BACTRIS 1 PAVONIANA: fronde pinnata, rhachi aculeis longiusculis setisque nigris, pinnis linearibus acuminatis subacquidistantibus, extimis connesis, setoso-cilatis, subtus glaucis et parce айо Ына Mart. Palma Nr. 2, cum descriptione. Orbign. p. 10. In insula Puerto-Rico: cl. Pavon. BACTRIS * CHAETOPHYLLA: petiolo rhachique fusco-epidotis atque aculeis setiformibus nigris, pinnis linea- vo medio aculeis similibus armatis, Domingos. (Herb. Ventenatii.) ribus longe acuminatis, margine et supra in ner In insula А TABULA ANALYTICA SPECIERUM GEN RIS BACTRIDIS. 9. L Erarar (eaudice 20 — 30- pedali) et Mepiocnes (10 — 20- pedal Frons pinnata; — indivisa зо 20. Pinnae lineari-a мае; spadix simplex; drupa obovata: В. coxcissa,*) 21. Frons indivisa, longe cuneata, apice bifida; spadix simplex; drupa ovata: В. miriba. oblongo- п B. шета. l. Spadiz ramosus. АЕ: Drupa ovata, elliptica aut oblonga. aggregatae ; aculei caud sparsi: B. турвзта. is verticillati minoresque $. Ш. Homes (coudice 1 — 10-рейаН, plerumque arundinaceo). ® — юр 'distantes; aculei caudicis uniformes, drupa sea- Drupa plerisque est globosa; ovata in B. CHLORACANTH bra: В. socius. iin 3 — acquidistantes; rhachis nigro-setosa; putamen sub- Jes evene. да) Кана: ыла са. А. Spadiz multiramosus, 6. с. ramis 5 aut pluribus: 4 — acquidistantes?; putamen vertico conico acuto; 22. P norsae, subtus tomentoso-albae, margine sub- В. waon. В. слятотлЕРОМА. 5 — subaequidistantes; putamen obovatum: В, силат, 8% -- praemorsae, subtus lepidotae subvirentes, margine В. ЗРИАЕНОСАВРАЕ: Drupa globosa aut turbinata, aenleolatae: B. PRARMORSS. = | 6. Drupa aculeolata: B. донтон 2. — acuminatac, coriaceae, glaberrimae; aculei compressi 7—4. — inermis, albidi: B. caurusmmis. E ay = 5 pinnae erosae; В. grosa, $ pinnae acuminatae: 8—11. Леше caudicis et frond е, aculoolato- ci В. сиговлслхт iatae; aculei teretiusculi. a. m nigri: B. 8. Caudex elatu pinnae in nervo medio aculcolatae; drupa ultrapoll iata: C. INUNDATA. ае li ermes: В. cares; calyx 9 et corolla subaeq LIDISPINA, longa С. гира ignota. 16. Pinnae lanceolat latae; spatha a +B, масвлслхтил. leis fuscis ni inatae; spatha aculeis flaves- 'ndo-expallidis: В. LONGIFRONS, $$. 2. Spadiz subbipartitus aut simples. 19. Pinnae 1 latae; spadix Ыра ata: B. anıstara. drupa р. *) Drupae В. concinnae а de Вор io pone Yurimaga ad Huallagas ripas in sylvis paludosis inventae Spadie pauciramosus, ramis nimirum 2, 3, 4. 20. Inermis; pinnae cuspidato-faleatae; spatha antice setosa; spadix 2 Лив: Б. мета in ci dea a 37. Petiolus aculeatus; pinnae falatae Tonge cuspidatae; spatha В мать longe setosa; spadix 2— fius: В. соеви СЕЗ lass ЛЕВ арашаға ав. — aculeatus; pinnae lineares poctinatae; patha aen ges Jeata; spadix 2—4-йив: B. PECTINATA, М. — mediocris; pinnae lineares, inermest; drupa pisi- | С. брай sinplee, е. = cem mi , formis, spathae aculei reversi: B. Proana a, 29. Aculei expallidi; pinnae falcatae; fores 9 ferrugineo- hirti: 12—15. Acute caustics et frondium fusciduli аш expat (ple В. томкхтоза. rumque compressi 552. Frons indivisa aut irregulariter pinnato fissa, К pinnae lanceolata: В. BuoNostanti, 30. Potiolus aculeatus, lamina obovata Иа aut pinmato-fsa; - — expallescentes; pinnae faleatae; calyx 9 et corolla spatha setoso-tomentosa: В. силктовети. duplo altior nigro-setnlosi: В. Manu я ta — expallescentes; pin es; calyx 9 et corolla | В. Spader bipartitus. N ЖЫ шше ыл lamina obovata, Ба, Мпа: В. mnra. ар ge 32. Petiolus aculeatus, la sis: В. tus quai В. похо er fissa. spatha aculeis 'ISSIFRONS. lamina obovata bifida longior: > райе simplex. 17. — lineares, pectinatae; spatha aculeis nigris subula- 34. Vagina aculeata, lamina furcato-bipartita (spadix ignotus; D хаи, ob su huc dueta): з. — ares, longe acun В. AcayrUOCNENIS. 35. Inermis, lamina Го Spadix ignotus. 36. Frons irregul ato-bipartita : B. SIMPLICIFRONS. lariter pinnato- fissa, na aculeis зен triplo majores, quam quae ipse е Brasilia ші, et paullo Ш. GUILIEL M A. N MART. Palm. bras. p. 81. t. 66. 67. Palm Orbignian. р. 71. LINN. Gen. еди. SPRENG. p. 285. No. 1477. ENDL. Gen. No. 1766. KUNTH. Enum, Ш. p. 268. — Bacrnipis spec. HUMB. KUNTH, Gen. et Spec. 1. edit. min. р. 302. t. 700. MONO! codem spadice. Frores sessiles, bracteati, foemineis inter masculos sparsis. БрАТИА duplex, >, exterior apice bi interior completa, а. MASC. Слух monophyllus, planiusculus , (гіа Conor mono- à petala, subglobosa, lobis (petalis alte connatis) suborbicularibus. Втамиха sex, corollae lobis рег paria opposita; FILAMENTIS subulatis, ayrueris lineari-oblo - CALYX membranaceus, monophyllus, annuliformis, sub- widenticulatus. Conor monopetala, globoso-campanulata, ore truncato. Annulus atra corollam nullus! Ovarium trilo aborti ^ sperma, fil ine osseo, v verticem tri bile, cartilagineum п) subovata, mono- ALBUMEN aequa- is. SriGMaTA t poro, pori irregulariter stellato-impressis oso-carnosa, pu Емвихо intra porum. Palmae inter majores, quasi Bactrides robustiores , caespitosae. Слгрех annulatus, dense nigro-aculeatus, ligno duro atro. Fnoxors omnes terminales, pinnatae, petiolis aculeatis, pinnis linearibus aculeato-ciliatis. Spanrx simpliciter * ramosus. Frores carnosiusculi, masculi flacescentes, foeminei virescentes. Drvra fibroso-carnosa, flaca aut flaco-rubens. — Genus heteroclitum Bactridis. Specierum diagnoses, jam accedentibus duabus, exhibentur SPECIOSA: caudico elato aculeato; frondibus subtus pallidioribus; spatha interiore acu- ; drupa oralo-conica, putamine obovato. Mart. Palmet. Orbign. р. 13. (сит synonymis). 1. GUILIELM; fuscis GUILIELMA SPECIOS. BACTRIS GASIPAES, Hun CI. POEPPIG han itate assumtos dyspepsi itineris descriptione II. p. 452. leis nitidis castaneo > Mart, sup b. et Ku р. 82. t. 66, 67. th. Nov. Gen. edit. min. L р. 302. VIL. t. 700. observavit m delineavit. Fructus oni subjectum, nauseosi tune odoris, ne Chonta noi et Bactris Chonta et eorum decoctum fer speciem in provincia May entat mia q diarrhoeam, ille auctor est immo tympanit 2. GUILIELMA INSIGNIS: caudice elato dense aculeato; frondibus subtus albidis; spatha interiore aculeis ida; (Йоге masculo abortivo apetalo, tetrandro, filamentis clavatis juxta foemineum pedicellato?) ; nigro-violaceis dense hori drupa et putamine ellipticis HLIELMA П 1.10. f. 3. 1.29. А. S, Mart. Palmet. Orbign. р. 71. cum descripti Palmier epineuz, Orb. Mss. No. 18. С 3 In provinc iquitos et Moxos communis, loca humida. sylearum primaerarum, praesertim in Bambusarum vicinia, 5 tenet. Ab Indis colitur, variis nominibus inter diversas tribus insignita. На Yuracarés Tembé, Baures Piriapa, Mu- chogeones Siriaho, Chapacuras Opapaho, Guarayos Siriva eam appellant. E ligno duro et valde lento arma et uten- silia varia fabricantur. — Quae ad floris masculi abortiei naturam pertinent, Orbignii iconibus. difficilius explicanda, а ulteriores observationes postulant. я 3. GUILIELMA MACANA: caudice mediocri aculeato; frondibus —; spatha interiore —; drupa parva (pisi- formi) ovato-globosa, vertice a , Mart. uta, putamine subgloboso. GUILIELMA MACAN met. Orbign. p. 74. cum descripi Crescit prope Maracaybo, unde cl. Plée partem caudicis et spadicem fructiferum in Museum В. Parisiense apportarit. 'INEZIA с Manrıseziae RUIZ, et PAY. Flor. ре m. edit. SPRENG. p. 286. No. 1482. ENDL. n pour 1801 (1807) p. 32. HUMB. KUNTH. IL, p. 269. t. 139. f. 5. IV. MAR a, Diss. (1824) p. 21. et Palmet. Orbign. p. 74., emendato charac 1. Nov. Gen. edit. min. Г. p. 305. VIL t. 699. LINN. с ases WILLD. in Mém. de l'Acad. m. IIL. p. 275. — BAcrnipis spe MART. Palmar. fan Prodr. p. 138. t. 32. HUMB. KUN No. 1767. KUNTH. Enum. Ш. p. 269. — Ai Nov. Gen. edit. min. 1. p.303. KUNTH. ramorum basi sparsi, masculi super foemi- a. MASC. Caryx tripartitus. » lineares, acuminatae. Pistilli clausis les, braeteati, foeminei plex; interior completa, 1 MONOECA in eodem spadice. FLORES ses neos gen et in ramorum extremitate sparsi. Sparia di >. Сопотлл tripetala, Sranına sex e fundo floris. Ешамехта subulata, ANTHERAE erecta малмехтом. РОЕМ. Carxx triphyllus, foliolis concavis, imbricatis. ConorrA tripetala, petalis concavis conniven Androecei abortivi uncrorus membranaceus, sexdenticulatus. Ovarium triloculare, loculis duobus abortivis. ia, pyramidato-conniventia, Dmur globosa, monosperma, sarcocarpio carnoso, PUTAMINE osseo extus serobi- t а, leviter stellatis. Авозшх aequabile. Емввүо intra porum. nati culato et ruguloso, poris tribus in media periphe Сагрех cocoideus (10—80 pedalis) aculeatus, solitarius. Froxnes terminales, pinnatae, pinnis praemorsis, plus ‘minus aculeatae. Sranıx inter frondes, simpliciter ramosus, Frores ochroleuci aut foeminei viridi- vel roseo-ochroleuci. Drvpa epidermide coccinea aut rubro-flavescente, carne flava, putamine spadiceo. — Genus heteroclitum Bactridi 1 b. 161. F 1. MARTINEZIA CARYOTAEFOLIA. M. caudice 20 — 30-pedali, aculeato; н fidis, laciniis nunc marginalibus nunc media longioribus, utrinque viridibus flarescentibus). Mart. Palmet. Orbign. p. 16. MARTINEZIA CARYOTAEFOLIA, Humb. Kunth. Nov. Gen. edit. п petiolo rhachique aculeatis; pinnis aggregatis cuncatis, apice erosis et tri- spatha clavata aculeata; drupis globosis (rubro- m. Ш. p. 270. . 1. p.305. VIL t. 699. Kunth. Ei Caupex cylindricus, diametr 15 pollicum, in altitudinem 20 et 30 pedum evehi dicitur, distantia spithamaea m insculptus, epidermide uleis longis subulatis nigris horridus. Froxpes numero o-patentes, longitudine pedum 6 — 8. Petioli basi lato-lanceolata, semiamplexicaules, postice bi is nonnullas adsp ferne convexi atque a is aut pluribus aggregatis armati. Pinnae spithamaeae et pedales, rect tentes, cuneiformes, antice t rifilae, laciniis marginalibus nune duplo longius productis nunc brevioribus, Ja ceolatis, antice eroso-dentatae, planae, margine aculeolis ciliatae, nervo medio pallidiore utraque facie prominulo et lat pluribus vix lineam unam distantibus pereursae, saturate virides, glabrae. Srapices inter frondes inferiores е ев. Pedunculus teretiusculus, 4 — 6 pollices longus, pallide ochroleucus, basi aculeis subseriatim trans- verse positis erectis rectis, unguicularibus et pollicaribus, basi albida fl Rhachis inermis exserit ramos annu 8 — 12, leviter агеша superne canali cial eas lon xuosis arm; plurimos tri — sex-pollicares, erecto-patentes, basi compresse-angulatos, inter flores flexuosos, simplices, inermes, glabros. Frones sessiles in parte ramorum inferiore foeminei, in superiore masculi, quorum bini quoque adstant foe m supremorum lateri (cl. KUNTH h Ш. p. 269: „flores subterni, ex his inferior masc superiores foemi versim ovata, acuta, membranacea, pallida, flo MASC. mgulares dorso concaviusculas, margine extenuatas, nei“ — an lapsu calami?). Bractea late t Carxx parvulus, pallide ochroleucus, tripartitus in lacinias ovato- tr acutas. Conorra calyce quadruplo major, sesquilineam et quod excedit alta. Perata oblongo-lanceolata acuta, hinc subangulata , planiuscula, picem concava, intus longitudinaliter striata, coriacea, pallide ochroleuca. Втазиха sex, cares, erectae, basi subsagittatae, ceus (ochroleuco- viridis, aut nbentia, Jaevigata, vix lineam alta, omni n ubricatis et post an inclusa, e basi corollae subcarnosa. Риллмехта brevissima, filiformi faretae porting albo, Ритила RODIMENTUM minimum. FORM. Canyx tr potius roseus?) Foliola lato-transverse ovata, medio acuta, marg Conorza duas lineas alta, coriacea, ochroleuca, PETALIS ovat s thesin conniventi-clausis. Unceorus membranaceus, subsexdenticulatus ov ns, quo duplo est brevior. Ovanımm ovatum, glabrum, triloculare, loculis duobus abortientibus. Sryrus nullus. Sricmara tria, pyramidato-acuta, erecta. Dnvra globosa, magnitudine Cerasi, epidermide rubro-flavescente, carne tenui spissa flavida, putamine homoideo. Хосиво semixis, (qualem cl. PAVONIUS mihi tradidit, a figura Kunthiana abhorrentem, depinxi) техтам ofert castane fuscam venis simplicibus vel parum ramosis rubentibu atis percursam, et ALBUMEN solidum, aequabile, cartilagineum. а, alba. ANTHERAE hyllus, Crescit in faucibus Peruviae, loco natali non indicato: Pavonius; eandem speciem locis calidis et temperatis in monte Quindiu et anne candem? ad ripas Orinoci, Cassiquiares et Alabapi nec non cultam in hortis prope Ibague et Car- thaginem Popayanensium, altitudine supra Oceanum 40 — 500 hexapodum, indicavit ill. de Humboldt. ICON. EXPL. Tab, 101. Fig. I. Martineziae caryotaefoliae spadix oridas, qualem cl. Pavon nobiscum communiswera, 1. 1. Ramulus separatus magnitudine duplo ашаа. 2. З, Flos masculus integer, a facie diversa visus. 4. ldem dissetos, ut stamina appareant. 5. 6, Flos foemineus. 7. Ejusdem corolla, decerptis sepalis. 8. Sepalum seorsim. 9. 10. Pisüllum. 11, Pistllum, sectione vorticali apertum. 12. Idem, transverse dissectum, Haee omnia magnitudine aueta, 13. Nucleus в ‘pulamine exemtus. ММ. Idem dissetus, nt embryo appareat. 2. MARTINEZIA TRUNCATA: caudice 10- pedali tenui aculeato, petiolo rhachique aculeatis, pinnis aggrezatis синеа в praemorsis utrinque viridibus; spatha fusiformi elongata et spadicis basi nigro-aculeatis ; drupis globosis (cocc neis). Mart. Palmet. Orbign. p. 15. cum descriptione. Palmier à feuilles tronquées , d'Orb. Mss. No. 8. MARTIN locis umbrosis humidis sylcarım primaerarum in montium Boliciam dirimentium radicibus Orientem versus, е g. in vicinia fluviorum de Chayro, de Suri, S. Mathaei, de la Reunion rel: d Orbigny. VEZIA TRUNCATA, Brong n Orbign. 1. с. 3. MARTINEZIA CORALLINA: caudie тогаз subaequidistantibus alternis, subtus dilute viridibus; spatha fusiformi rufo-puleerulenta et parce aculeata, spadice tripedali basi nigro-aculeato, ramis allido-pulcerulentis; drupis globosis (corallino-rubris). 20- pedali el petiolo rhachique aculeatis, pinnis lineari- cuneatis prae- Palma dactylifera , aculeata, fructu corallino, major, Plum. t. 39. 40. 41. i et Nov. Gen. Plant. Amer. p. Palma Grigri Martinicensibus, Jacq, An BACTRIS MINIMA, Fruct, Sem. II. р. 269. t 1 quae inter veras Bactrides militat, drupa atro-violacea aculeata tota, frondibus distantibus, radice ех Blaci guineensi et Bactride minore commixta est.) ejus schedulis in Biblioth. Mus. hist. nat. Paris servat. vic. p. 282. is: Bactride minore Jacq. Hist. Amer. p. 379. t. 171. f. 1. e compresso laevigato distinctu facilis, et Coco guineensi Syst. Veg. edit. Murr. р. 985., quae species forsan tem us palmae a me non vis optimo debetur PLUM CAuDEX humanum femur crassus et crassior, rectus, cylindricus, horridus aculeis frequentissimis semipedem fere longis acutissi cogni ERIO, cujus verba et icones conspirant equalis, 20 pedes circiter altus, in superfi beni politi instar splendentibus, frangi facilibus, non tereti seq теа paullisper rugosa Lignum in peripheria solidum, durum, interne substantiae spongiosae et fibrosae simul. FRONDES си n deorsum inclinatae, partim erectae, 12 pedes longae. P. atem gracilescens, superne complanatus, infe et aculeis frequentissimis ornatus. Pinn , non invicem opposi 2 pedes cum dimidio longae, pollices 4 I um et laterales noni 20, omnes termi- usque ad singula 1 tate sic fimbriatae et den tilibus adspersa ius splendentes. Spapices inter frondes erumpu pleta cir la, 3 pollices crassa, in obtusum , foris viridis, pulvere intus vero ochroleuca, dein subrufa, polit nte SPADIX dej culus compresso-teres, aculeis multis subulatis surrectis 1—3 pollices longis armatus, gracilesci pedem circiter longis, tenuibus, lentis, flexibilibus, albi terni (aut etiam quaterni ?), globulum rufescentem referentes, E vero PE ANTHERIS rufis et PISTILLUM trigonum, albidum. (De sexuali differentia PLUMERIU quales WILLDENOWIUS quoque de Aiphane su рп Faucrus globularis, nucis Avellanae magnitudine, deforis laevissime splendens co iuscula, contegente OSSICUL tudine globuli sclopetar nisque praecatoı о elaboratum illud ossicu ndat rot ie, sed alternantes , е, ut a best is corrosae videantur, inter nervi erne satur ди 1 plicatae, acul nonnulli, quorum РАТНА com nferne dilute virent fo et acu г tripedalis, cujus pedun- neris donata iter 3 pedes longa, teretius is raris adspersa, ab imo et splendens; q on haerent is et pulveruleı lüsque sinubus genicul: ALA tria exhi nil tradidit, re liceat, nisi Coc FLORES t dura, sublut а ut omnes flores е wm structura solemnite d singulos si , STAMINA sex brevia, 'oditos, a non nigrum, sed albicans et venulis irretitm In insulae Martinicae regione orientali dicta le Cabsterre, Februario florentem et Aprili descripsit Plumerius, fructus maturos ferentem, 4. MARTINEZIA AIPHANES: caudice 30-pedali et petiolo rhachique aculeatis, pinn quadrijugis (1), subtus albido-tomentosis; spadice sesquipedali; drupis globosis (coceineis). AIPHANES ACULEATA, Willd. Syst. Veg. УП. р. 1335. EUTERPE ACULEATA, Spreng. Syst. Veg. II. p. 140. latis remotis oppositis in Mém. de l'Acad. R. de Berlin pour 1804 (edit. 1807.) p. 33. Kunth, Emun ш. p. 275. Schult, Palma mihi non visa ex verbis WILLDENOWI ita describitur: Саир m lapsu tia 4—5 pol petiolo aculeato. Pinnae latae, deorsum cuneato-attenuatae, supra saturate virides, subtus tomentoso-albae, quatuor ju; из, subeyli latus, in internodiis а ricus, 30 pedes altus, semipedem er horridus. FRONDES sus, cicat pedes longa m quavis rhachi, aut nonmunquam in ima rhacheos parte pinna una alterave ассейі БРАТИА per totam longitudinem аре SPADICEM exserit 18 pollices longum, e spicis eylindricis coccinea, carne farinosa, in Puramen › foveolis et sulcis compluribus sclopetari Nuc albus, dulcis, edulis Crescit in sylvarum montanarum prüeruptis, solo pingui, parum humido, prope Caucagua, ditionis Caracasanae: Bredemeyer. V. ACROCOMIA MART. Palm. Bras. p. 66. t. 56. 57. Palmet. Orbign. p. 76. LINN. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 250. No. 1302. ENDL. Gen. No. 1768. KUNTH. Enum, III. р. 270. — Bacrripis spec. GAERTN. Сос! spec. JACQ. SWART MONOECA in eodem spadice, sparma completa lignescente incluso. MASI superiore ramorum parte densi sessiles intra alveolos braetearum nexu reticulato formatos. Catyx triphyllus, foliolis ovatis. Cororta tripetala, subey- lindrica vel prismatica, гетата subeoriaceis lanceolato-oblongis. Stamina sex inclusa, FILAMENTIS subulatis, ANTHERIS lineari oblongis subsagittatis. Ртплл лимемгом. FOEM. in inferiore ramorum parte remote sessiles. Carxx triphyllus, ovatis, convolute-imbricat. AxDRoEcer abortivi curura annularis tum. Drura glo- foliolis ovato-orbieularibus et conorta tripetala, PETAL circa ovarıum triloculare, loculis duobus abortivis, 5туто brevi et STIGMATIBUS bosa, monosperma, cortice cartilagineo ustaceo) , carne mucilaginoso - y PUTAMIN subscrobieulato, lateribus triporoso. Агвомех aequabile, durum, oleosum. Емвахо intra porum lateralem. tribus revolutis cor bro: osseo с sso Jenticul: Palmae procerae. Caupex cocoideus, aculeatus, medio saepe tumidus, ligno peripherico Jusco-nigricante. FnowDi pinnatae, omnes terminales, petiolo aculeato. ратна inter frondes persistentes, aculeata, Sranıx simpliciter mulliramo- sus. Frores masculi flavidi. Drura olivaceo-fuscae nitidulae, ossiculo spadiceo perduro. ACROCOMIA MEXICANA. . 138. me aculeato, inferne toroso-annulato, superne squamoso; petiolo rhachique spatha aculeatissima; drupa globosa, diametro pollicari. A. caudice breriusculo percrasso, longi aculealis, pinnis concinnis (glabris?) ACROCOMIA ME) ет addidit sequentem: Саповх quam reliquarum Acrocomiarum brevior, 10 ad 15 pedes altus, sesquipedem et quod excedit crassus, co-fuscus, inferne a lapsu frondium irregulariter annulatus et torosus, in superiore pa dium basibus persisten- squamatus et incrassatus, ac ев 1—3 longis compressis nigris flexibi valde horridus. Proxoes omnes nales, in comam speciosam undiquaque patentes, 8— 10 pedes longae, circumseriptione lincari-oblonga, vagina 113 286 aculeis nigris horrida amplectentes, petiolo brevi, basi lato-ovata persistente rhachique aculeatis, pinnis strictis concin- nis. Зратил ultrasesquipedalis, aperta ovalis, extus aculeatissima. Frones flavi, odoratissimi, Dnvrr globosae, diame- wo pollicari, tamquam nuces nitidae, extus gelatinosae, quales plerarumque Acrocomiarum praesertim dum non bene maturae. In imperio mexicano prope Teoromulco tria hujus palmae insignis specimina. observavit, mense Octobri a. 1828 cl. L. В. de Karwinski. A Zapotecis Jacangha, а Mexicanis Coquito baboso dicitur. rimum temporis est commoratus, tabulam misit vivis coloribus pictam, in qua Karwins- nostrum recepimus. ICON. EXPL, Tab, 188, Egregius pictor Rugendas Mexico, ul kias Г. В. palmam nostram exacto exaratam recognovit, qua de eausa iconem illam in o 2. ACROCOMIA TOTAL: caudice elato; petiolis tomentosis et parce aculeatis, pinnis crispis linearibus acutis erassiusculis utrinque glabris et viridibus; spatha aculeata; drupa globosa diametro subpollicari. ACROCOMIA TOTAL, Mart. Ра us videbatur, ra- sunt visae, quam illius speciei Crescit in provinciae Corrientes territorio septentrionali, in omni Paraguaria et frequenter. in Boliciae provinciis Sancta Cruz de la Sierra, Chiquitos et Moxos, ubi per terrae continentis centrum in planitiebus sabulosis aridis inter gradus latitudinis australis 12 et 28 ubique fere provenit, summa vero quantitate inter gradus 15 et 20. In Corrientes non sponte sua, sed plantatam crescere cl. Orbignius suspicatur. Regiones depressas inundationi поп obnozias, apricas praediligit, in sylearum mar; Acrocomia sclerocarpa quoque observari. Palma est summae utilitatis, cujus lignum ad varia utensilia, medulla panem, fructuum caro ad bestias saginandas, nucleus ad oleum, gemma ad brassicam palmeam in Indorum usu est. Vari ideo nominibus inter illarum terrarum autochthones celebratur, quae ex ill. Orbignii schedulis heic transcribo. Guaranii et Guarayos eam appellant: Bocaya vel Mbocayay; Chiquitos: Orototaich, unde Chiriguanos et Sanctae Сгис coloni corrupte: Totai; Cuciyuias: Tota; Guarannocas: Pitahad; Samucus: Pitade; Morotocas: Pitahada; Kite- mocas: Pitiarame; Chapacuras: Pitirami; Sarareca: ure; Otuhes: Aki; Henes: Uzi; Paunaca: ya; Ho- mamas: Chole; Paiconecas: Ketepise; Muchojeones: Keyolelao; Canichanas: Nituliz Baures: Pechii; Movimas: am; Moxos: Cayara, En turris babylonica in miserarum gentium curta. supellectile? ine quidem proveniens, sed nusquam in humidos sylearum recessus migrans, id quod de d Allinem prae is speciem ita mus: 3. ACROCOMIA SCLEROCARPA: caudice elato, saepe ventricoso ; petiolo parce tomentoso et aculeato, rhachi setosa et aculeata; pinnis crispis membranaceis. linearibus. acutis subtus subglaucis et pubentibus; spatha aculeata; drupa globosa, diametro ultrapollica ACROCOMIA SCLEROCARPA, supra p. 66. t. 56. 57. 1. 100. f. 5. Kunth, Enum, II. p. 271. mis nonnullis 1. с. allatis me nune dubitare. idlucdum desiderantur, ita ut diversos laudare. с De synor auctores ad diversas spe е fateor, sed notae diagnostic 1. ACROCOMIA LASIOS SPATH. caudice elato in medio (plerumque?) intumido, petiolo rhachique aculeatis, pinnis subtus incanis et pilis albicantibus villosis, spatha densissime et quasi velutino-ferrugineo-hirsuta et parce aculeata, aculeis ferrugineis; drupa depresso-globosa. ACROCOMIA LASIOSPATHA, Mart. Palmet. Orbign. p. 79. cum descriptione. Palma cocifera, caudice tumido et aculeato, Plum. t. 34—38. in ejus schedulis in Biblioth. Mus, hist. nat. Paris. et Nov. G plant. р Palma Mocaja, Ашы. 976. Suppl. р. 98. Correa de Serra in Annal. du Mus. X. p.158. t. 10. Г. 2, (fructus) et reliqua synonyma Slo atr. Browne, Grew et Gaertn. supra p. 66, 67. ad derocomiam sclerocarpam relata. verosimiliter. іше spectant, certe ex parte, pariter ac COCOS ACULEATUS, Swartz Prodr. p. 152. et COCOS FUSIFORMIS, Swartz. Flor. Ind. occid. I. p. 616. (excluso fructu, qui forsan potius ad Syagrum amaram pertinet.) Great Macaw-tree, Lunan. Hort. Jamaic. 1. p. 467. (quoad Sloan a), Long, Jamaica Ш. p. 740., quatenus de caudice loqui- tur. Hughes Barbad. p. 114. Crescit in Gujana gallica et in insulis. antillanis , nominatim in Martinica, Jamaica, Barbados. Praeterea occurrunt. nomina sp: ium in Catalogo Loddigesianno: 5, ACROCOMIA ACULEATA, Lodd., cui vero- similiter adseribendus: Cocos aculeatus, Ja $. t. 169, — 6. ACROCOMIA HORRIDA, Lodd. — 7. ACROCOMIA TENUI- FRONS, Lodd. ex insula Haitina. — 8. ACROCOMIA GLOBOSA, Lodd. ex insula antillana 8. Vincent praemorsa, Huc forsan: Acrocomia fusiformis, candice fusiformi superne aculeato, frondibus pinn stipitibus spathisque aculeatis, Maycock Flora Barbadensis p. 355., nisi potius ad Marti est et diametro transversali 20 linearum.) i in litteris adscribitur frons linearibus apice praemorsis, idi, depresso-globosa folioli ав genus. (Drupa, quam ы ч VLASTROCARYUN G. F. W. MEYER Primit. Flor. Essequeb. р. 265. MART. P. NG. p. 240. No. 1260. ENDL. Gen. No. 1769 п. р. 80. LINN. © Suppl. p. 95. сх parte ( edi rrupte |. Bras. p. 70. t. 58 — 6. Palmet. ОН KUNTH. Emm. Ш. p. 271. — Avoma, Aubl. € Avanna). TOXOPHOENIX Schott., in Nachrichten von den österreich. Naturforsch. in Brasi Append. p. 12. MONOECA in eodem spadice ramoso, яғатна completa lignescente incluso. МАЯ препоге ramorum parte ` densi, in alveolis bractearum nexu reticulato formatis sessiles, demum emergentes. Caryx tripartitus aut trifidus. ConorLA. tripartita aut subtripetala, laciniis membranaceis. STAMINA sex, raro plura, памех gis, subsagittatis. Ризтплл nupmexrum. РОЕМ. infra masculorum sp parte dilatata enati. Caryx monophyllus, urceolatus, ore subtri lata, ore subtridenticulato. АхрноЕСЕТ abortivi ANÑULUS corollae adnat Втушя conicus. SricwaTA (гіа, in corpus gelatinoso-floccosum coni ovata monosperma, carne spissa fibrosa, PUTAMINE osseo, versus vertice adnatis) complanatis, stellae in formam convergentibus. Атломех aequabile, cartilagineum, Expnyo intra porum. subulatis, ахтиввив lineari-oblon- ii, sessiles in rhachi, aut pedunculi enticulato. Conorta monopetala, urceolata aut сатрап Ovantum triloculare, loculis duobus aborüvi: 2 confluentia, Drura globosa aut fibris (sarcocarpii intimis, tro cavum, oleosum. Palmae elatae 20 — 30- pedales), aut mediocres aut acaules. Слирвх annulatus et petioli aculeis nigris magnis armati, Pinnae lineares, approzimatae, aculeolato-ciliatae, subtus plerumque argenteo-albae. SPADICES simpliciter. ramosi, aculeis setisve horridi, saepe albo-tomentosi, in spathis pariter aculeatis. Fronzs masculi ochroleuci vel flavescentes , fo minei virescentes aut ochroleuco-pallidi. Drvrır flavae aut aurantiacae. 1. ASTROCARYUM CHONTA: caudescens, elatum (20 — 3 suhfalcatis, subtus albidis, rhachi margineque nigro -setulosis, aculeis rhacheos Y, — |-pollicaribus; florum foemincorum subsessilium corolla inermi; drupa elongato-oborata inermi, putamine obovato compresso. 0 - pedale) , aculeatum; pinnis linearibus acuminatis. Palmier Chonta, ФОН». Mss. No. 15. с. icone. ASTROCARYUM CHONTA, Mart. Palmet. Orbign. p. 84. cum descriptione, t. 4. сга 0290 - Cavpex peripheria sesquipedali, vertice petiolo - Pinnae 3—4 ped. longae, 29, — 3 poll. la Srabicis rami 3— MASC. Conor calycem q calyce duplo altior. ANDROECEL abortivi сим bran in corolla tune 4 lin, alta: epidermide flava, pulpa mucila ЕпохрЕз 20 pedes longae, 8 latae, petiolo rha albae. Братид violas iplo excedens, laciniis oblongo- lata, Drura 2% poll. longa, obo: due. Ротамкх ai > Subtus tomentoso. -viridis , aculeis nigris cre- OEM. ConoLtA. superne poll, lat caribus obtusis, ito-oblong: isto-obovatum , Crescit passim in syleis primacvis Boliciae, in prov. S. Cruz de la Sierra, apud Moxos et Guarayos, ibi inde ab Octobri mense ad Januarium usque florens: d'Orbigny. In Peruvia eandem legerunt Pavon et Ruiz. Lignum caudicis durum, nullius fere usus. Putamen ad pyzides pro ignis esca consercanda usitatur, nucleus ad oleum exprimendum. a Nomen Chonta a Hispanis vario Palmarum aculeatarum generi, uti huic nostro, inditur. Chiquitos eam appellant: Chi- . on pichiquia, vocabulo in Brasilia quoque (Xiquexique) obrio ad Cereos aculeatos designandos; Guarayos: Maraya- hutz. Reliqua nomina in Palmeto Orbigniano invenies a solertissimo peregrinatore collecta. ASTROCARYUM HUAIMI: caudescens, mediocre, caudice 12.- pedali, aculeis caudicis reversis, petioli bipol- ndibus erectiusculis, pinnis linearibus acuminatis, subtus albidis, margine setulosis; florum — 5-norum corolla inermi; drupa ovato-subglobosa inermi, putamine obovato. - licaribus erecto-patulis; f Joemineorum in pedunculo. Palmier Huaimi, d'Orb. Mss. No. 23. с ^ f. 3. t 30. A. Allinis est h is et descriptione one. ASTROCARYUM HUAIMI, Mart. Palmet. Orbign. p. 86. cum descriptione, t. 13. palma prae ucleare debuerim, men diversa videtur: 1. caudice breviore et gi m, quantum ex m er 2. frondibus ratione caudicis majoribus erectis пес patulis; 3. spicis florum mascul isignibus, quam A. Janari oste p. 34. ridi. MART. 1 eiss, prope Ascensionem de Guarayos inter Chiqui- Crescit socialis in sylvarum locis umbrosis › supra saxum 6 lorum et Moxorun provincias: d’Orbigny. 2. ASTROCARYUM РАКА- МА! pinnis lineari-lanceolatis acuminatis subtus - incanis et selulosis; spatha densissime fusco- setoso - pellita et nigro-aculeata; spadice ramisque nigro-aculeatis, floribus foemineis subsolitariis pedunculatis; calyce corollaque duplo altiore drupaque oblonga rostrata nigro-setulosis, puta- acaule; frondibus erectiusculi mine obovato. Palma Para-maca, Splitgerber in lit. ASTROCARYUM PARA-MACA, Mi , petiolo tr a a basi din n florem foe fuscescente, carne vitellina, eduli. Ротамех poll. altum, obovatum, Palma 20 — 30-pedalis. FRONDES dense erectae 2—4 poll. longi айа, epider dista с Па idii poll. unicu neum gerei in syleis perpetuis Surinami, locis mediterraneis, Majo et Junio fructificans. Incolis Para-maca dicitur; rocabulo in lingua Arawacorum stirpem aculeatam denotante. 144 RUM GENERIS ASTROCARYL В. Flores foeminei pedunculati, i. e. in ramis rhacheos plus minus elongatis, arcae dilatatae impositi, plerumque nonnulli sibi superpositi. dorso ciliat foemineoram corolla subaequales, glabri; drupa TABULA ANALYTICA SPECI $. L Словевсемпл. Alia caudicem in altitudinem emittunt ^^ gat conspicuam (uti 4. Jauari, Tucumá) 80—40, ideo- | «Өлгей, areae dilatata mpo que ratione altitudinis graciliora videntur; alia erasso | ^ Morum bas candice donata (uti A. Chonta, Murumuri) paullo bre- eve шайырга Веди ; foemineorum corolla hirta, era стар (atl; 4, Une calycem excedens, drupa globosa, flavescens, inermis: А. Tucowa. viera sunt et qu E o ілі» liora, in 10/—12 altitudi баса, gynacanthum, Huaimi). А. Flores foeminei in spadicis rhachi communi fere sessiles aut M cem duplo excedens; drupa ovato-subglobos А. Полон breviter pedunculati et solitarii. o-harbatae; corolla calycem 1. Floris ei calyx glaber, corolla hirta; drupa pyriformis, au- | 10. — — — santiaca, spinulosa: А. MURUMURU. | з; drupa obovato-globosa, faves- a = glaber, corolla nuda; drupa elongato-py са А. Javani. formis, aurantiaca , : А. CHONTA, $. IL. Аслимл. А. Spatha aculeata, non setosa. 11. Pinnae subtus pallidiores. Flores foem, in pedunenlo 3—4, glabri; drupa globosa, inei ACAULE. з. — — — е corolla setosi; drupa obovata, fuscescens, setosa: А. Аун. a — — — — et corolla densis aculeis tortis, pinnis acu- Д ` ee 12 — о Fons ton in pede 3S labri; drupa E Uc cela deus ele votis parit дива: В. Spatha aculeata et sette densis quasi pellita. тогай: A. ACULEATUM. *) 13. Pinnae subtus incanae et setulosac. Flores foem. in pedunculo аси: oblonga, setulosa в. = — — 4 pinnae subtus albidae pubenti-hirtae; drupa leato solitarii, setulosi; dru obovata aurantiaca inermis: A. MUNBACA. A. Pans-saca. П. GENERA I ҮП. ELAEIS. JACQ. Amer. p. 280. t. 172. LIN с SCHREB, p. 776. No. 1 17. 6. £2 NECK. Elem. Ш. p. 303. No. 1700. WURMB. in Ve p- 501. (exclusa Avoma Aubl.) MART. Palm. Bras. p. 61. t. 54—56. Palmet. Orbi p. 279. — Анкомка HUMR. KUNTH. Nov. Gen. edit. n RMIA RENG. р. 285. No. 1478. GAERTN. Fruet. Sem. otsch, I. p. 257. LAM. Eneyel. t. 806. Шизи. Ш. p- 87. ENDL. G . ш. L р. 307 MONOECA in spapicinus 4 fastigiato-simpliciter ramosis, sexrna duplici, utraque completa, tandem in fibras longitudinales secedente inclusis. Frores alveolis ramorum immersi, sub anthesi emergentes. MASC. quasi glumaceo- papyracei. Сльхх triphyllus et conorta tripetala, foliolis concavis carinatis, m bricatis. STAMINA ех, FILAMEN inferne in urceolum connatis, superne stellato-patentibus, Axruraus lineari-oblongis basifixis. RUDIMENTUM PISTILLI tum. РО! -pergameni. Carxx triphyllus et conorta tri- ad hexapetala, foliol s. Rupr- anulus membranaceus parvus. Ovarrem triloculare, loculis duobus ut plurimu туд voluta. Dmvra ovata, monosperma, raro di- tri-sperma, carne oleosa, PUTAMINE ve а triporo, poris simplicibus (non effiguratis). Агломех aequabile, cartilagineum, oleosum. Exumvo intra porum vertiealem. Сагрвх procerus aut mediocris, crassus, petiolorum basibus annulatus et coronatus, ligno molli pallido. Froxnrs amplae, patulae, pinnalae, petiolis in margine spinoso-serratis. Sransers inter frondes inferiores provenientes, ramis spissis compaetis Juscidulis. Frores straminei. корак flavae vel flaco-rubentes. m hue traxisse. s loculos. rkio duce p n nune subjunxi. Porro adjicio, putamina haud it ig. 1. Elaeis melanococeae drupa хе us a vertice. De hoc genere ni Pertinet. eni ре таго duos vel t Astrocaryi, cui n tabula 166. У з fig. 3. nucleus a latere; fig. 4. nu aliter dissecta, loculos g лао ELAEIS GUINEENSIS, supra p. 62: ramis spadicis foeminei in acumen subulatum ipsos superantem productis, bracteis flores foemineos superantibus subulatis. ELAEIS MELANOCOCCA, supra p. 61.7 ramis spadic bracteis flores fuemineos non superantibus ovatis. Elaeis 2 occidentalis, Swartz. Flor. Ind. occid. L p. 619., quae verosimiliter Palma non spinosa, foliis minoribus, fructu pruniformi minimo, Sloane Jam. p. 172. Hist. IL No. 118. Giseke Ord. natur. p. 100. No. 6., Palma inermis, caudıce erecto pinnis am- plezantibus subvaginatis, baccis minoribus, Brown. Jamaic. p. 343. No. 6 non pertinet, sed, ші el. Кин Enum. Ш. p. 281. „Лоеттеё in acumen pyramidale ipsis brevius productis, d hoc ge bene suspicatus est, generi Geonomae exit adseribenda. 2) Accipio speciem, qualem cl, Meyer constituit, pinnis praemorsis ab A. gynacanto distinguendam, attamen moneo, me vidisse spadicem Moridum A. aeuleuti, qul nullam ab 4. gynacantho diferetiam monstrat. ҮШ. COCOS LINN. Mus. Cliff. 11. Gen. edit. 1737. (Coccus) p. 355. No. 889. edit. 1742. p. 514. No. 988., edit. 1764. p. р. 774. No. 1692., edit. SPRENG. p. 286. №. 1480. ADANS. Fam. Plant. ll. p. 25. JUSS. Gen. p. 38. t4. 5. МЕСКЕН Elem. Ш. р. 304. No. 1702. LAM. Encycl. t. S94. Шая. Ш. p. 500. ROXB. Согот. Bras. р. 113, t. 78—52, 55—88. Palmet. Orbign. p. 88. ENDL. Gen. No. 1772. KUNTH. Enum. III. p. 28 Хо. 1223. edit. SCHREB AERTN. Fruct. Sem. 1. p. 15. MART. Palm. MONOECA in eodem sranıcr ramoso, sparia duplice inclu: iolos frondium delites in exteriore breviore apice aperta saepissime intra cente, interiore lignosa clavata. Frores bracteati, masculi in parte spadicis superiore, quam Meriore multo frequentiores. MASC. Catyx triphyllus, foliolis Conorza tripetala, petalis lanceo- latis vel oblongis, aestivatione valvata, Втамиха sex, e fundo floris carnosiusculo, inclusa, Рилмехтл subulata, ANTHERAE erectae, lineares, subsagittatae. Різтилл млимехтим. ЕОЕМ. Смах et cororta triphylli, foliolis cucullato - convoluti Ovarium ovato-globosum, triloculare, loculis duobus abortivis. Втугов brevissimus aut nullus. Sticmata tria pyramidato- quetra, primu a, dein revoluta, Drura ovata aut oblonga, monosperma, (abortu di- trisperma), sarcocarpio basin triporoso. Атвомех aequabile aut obsolete radiatum, amygdalinum aut cartilagineum, aplex, unilateralis. Емвахо intra porum. 1 conniven fibroso, PUTAMINE osseo, oleosum. Ruarue umbi icalis si CavpEx excelsus aut mediocris, annulatus et cicatri coronatus, ligno spongioso-fibroso. Епохрез alus, saepe va, omnes terminales; petiolis basi fibroso-pannosa amplezicaulibus nonnunguam spinoso - serratis, pinnis reduplicatis crassiuscule membranaceis. Sraprcrs inter frondium bases patent, instructi rhachi teretiuscula scrobiculata, ramis numerosis simplicibus, ратта interiore completa lignosa. longitudinaliter sulcata. FLORES compage firmula, quasi pergamena. per ramos dense spar ides. Dxurar fus De hujus fuerit. In Coco nuc ‚petiolaribus persistentibus squamatus aut masculi: ochroleuci aut. flarescentes, foeminei albido-vi ae, rubro-fuscae, fuleae, aut flarescenti-virides vel olivaceae fibrosae, quandoque таз тае. aractere рапса adnotanda habeo: 1. Spatha verosimiliter in omnibus est duplex, licet non ubique observata fera haee spatha exterior est ultra pedem longa, lignoso-coriacea, lanceolato-trigona, acutiuscula, dorso acute bicari- marginalibus, ventre lon iebus udinaliter aperta, tomento ferrugineo praesertim in facie dorsali adspersa. In plerisque spe petiolorum basin delitescere ut dillicilius observetur, nisi, са videtur haec spa id. floresce m facientes, ope is et cultelli, ad intima usque 4 quod peregr fera, quasi typica generis specie, rhaphen umbilicalem offert u quidem notam, recog tur, extra quam nucleus cum putamine ope fibrarum cohaeret. (Cfr. de hoc charactere quae sub Syagro afleri itia explorentur, ге saepiss Nucleus ве in Coco nuci- ones), qua itis Syagré pluribus spec pro disti co, qi genere fascia laevigata trieruris us) 1. COCOS YATAY: rectis arcuati caudice mediocri crasso sursum basibus petiolorum pers istentibus squamoso; frondibus sur- bus acuminatis ; petalis masculis lanceolatis. acutis, foemineis oblongo-ovatis obtusis; drupis (ovi columbini magnitudine) perigonio excrescente duplo longioribus oblongis vertice acutis; putamine oblongo, basi acutiusculo, vertice rotundato. s; petiolo spinoso-serrato, pinnis conciunis rigidulis angusto-linearil Palmier Yatay, d'Orbign. Mss. No. 4. cum icone. COCOS YATAY, Mart. Palmet. Orbign. p. 93. си descript. t. 1. f. 1. t, 30. С. Yatay, Dobrizhofer Historia de Abiponibus I. p. 409. Haec palma in rei publicae Argentinae provinciis Corrientes et Entre-Rios vasta nemora. constituit, inter gradus 2 latitudinis australis. Loca sabulosa el multis stagnis refecta, ubi et Tabaci Maydisque cultura. optime viget et 2D et magnus quotannis bestiarum numerus educatur, praediligit. Druparum caro tanta est dulcedine, ut hominum linguam quasi vellicet , sed equorum mulorum догитцие nutrimentum est. ezoptatissimum et quo facillime pinguescunt. Nuces autem, quae digestion’ bestiarum non sunt obnoxiae ab incol leguntur, ut inde excussos nucleos amygdalinos edant aut pro es primendo oleo йз utantur. Ex intactis autem drupis, dum probe maturuerint, liquor cremalus praeparatur. saporis haud spernendi. Gemma hujus arboris tam cruda quam cocta, uti alia brassicae palmeae genera, editur. pileos et storeas neclere inter colonos usus est. Ма; ? frondium. pinnis na sane igitur hujus stirpis est utilitas, quam ob causam dolendum, ejus sylvas inconsideratis camporum deflagrationibus quotannis diminui. Nomen guaraniticum est Yatay, i. e. Palma minor. 2. COCOS AUSTRALIS: caudice elato, columnari, aequali, superne arcte annulato; frondibus patulis densis с oblongis obtusis; drupis (ог! columbini magnitudine) ovatis, perigonio quadruplo altioribus; putamine oblongo, utrinque vispis, petioli inermi, pinnis lincaribus glawcis subrigidulis; petalis masculis. lato - lanceolatis. acutis, етіне» orato. acuto, laevigato. Palmier Pindo, d'Orbign. Mss. No. 5. cum icone. COCOS AUSTRALIS, Mart. Palmet. Orbign. p. 95. cum descript. t 1. f: 2. t. 30. В. Pindó, Dobrizhofer 1 Crescit in Bonariae et Paraguariae syleis, locis 26 et 34 ab il. Orbignio observata, versus Austrum sensim sensimque statura et frondium luxurie diminui est visa. grata dulcedine excellunt et nucleo ad oria de Abiponibus 1. p. 407. humidiusculis, semper solitaria. Inter gradus latitudinis australis Decembri el Januario mensibus largam messem. praebet. druparum, quae corticis rondes ad fiscellas, storeas , corbes aliasque hujusce generis ri ilia indito. conficiendam emulsionem et oleum exprimendum idoneo. сат Pindó aut Pindova appellant, nomine variis palmarum speciebus in Bri conficiendas adhibentur. Guaran 145 3. COCOS (1) PITYROPHYLLA: candice gracili, mediocri vel elato, aequali, annulis latis approximatis laevi- gatis cicatrisato; frondibus patulis, petiolo inermi, pinnis aggregatis subconcinnis, linearibus acuminatis, subtus squa- mulis pareis lanceolatis albidis; spadice infra imas frondes simpliciter ramoso; floribus —; drupa —. Palmier élégant. et Palmier voisin, d'Orb. Mss. No. 10. 11. cum icone. COCOS PITYROPHYLLA, Mart. Palmet. Orbign. p. 00. cum deseript. t. 3. £ 2. Crescit haec species, ex ill. Orbignii icone et scriptis et frondis siccae inspectione solummodo nota, ideoque non sine dubitatione inter Cocos relata, in Boliviae provincia Yungas, prope Carcuata, sylvatica in montium locis editioribus, 2600 metrorum altitudine supra Oceanum. 4. COCOS PETRAEA: subacaulis, caespitosa; frondibus rigidulis patentibus, petiolo inermi, pinnis linearibus aggregatis utrinque viridibus glabris (spithamaeis); spathis viz spithamaeis; spadice subsimplici vel parum ramoso; petalis masculis ollongo- lanceolatis acutis, sepalis foemineis oblongo-lanceolatis quam petala lanceolata acuminata plus duplo latioribus; drupa —. Palmier des rochers, d'Orb. Mss. No. 21. c. ic. COCOS PETRAEA, Mart. Palmet. Orbign. p. 100. cum deseript. t. 9. Г. 2. Friabilia In Boliviae provincia Chiquitos super montium tractum socialis et caespitosa provenit. rra de Santiago dictum, inter saza arenari In calce addimus alius speciei minus bene cognitae diagnosin, de qua fuse egimus in Palmeto Orbigniano: 5. COCOS (1) LAPIDEA: caudice pracalto (centumpedali) columnari cylindrico sullaevizatos coma vasta patula, petiolis brevibus inermibus, pinnis concinnis patentibus linearibus acuminatis complicatis; — drupa oblongo-ovata (oti cygnei magnitudine) , putamine homoideo acuto laceigato crasso. COCOS LAPIDEA, Gaertn. Fruct. Sem. L p. 16. 6 6. f. 1. Mart. Palmet, Orbign. p. 102. LITHOCARPUS COCCIFORMIS aut ATTALEA FUNIFERA (ех parte), Targioni Tozzet IL p. зи. Memor. della Soc, ital. Moden. ХХ. Crescit passim in regno Mezicano. Iter facientibus ab urbe Oaxaca ad Tamiltepec inter Zacatepec et Jocotepec sylva objicitur hujus palmae pulcherrimae, 12 circiter leucas ab Oceano pacifico distans. Ibidem cam observavit et depinzit dll. L. В. de Karwinski, cujus schedulas їп meos usus converti. In patria appellatur Cocoyule et nuces largitur, quae pariter ac Attaleae funiferae, quibus quam mazime similes, commercio ad nos deferuntur, variis tornatorum operibus idoneae. ICON. EXPL. Tab. 167. Fig. VIL — 1. Sectio verticalis per medium putamen, ubi ad а fibrae conspiciuntar in canali putaminis versus embryonem рено, 2. Seo ala putaminis, qua demonstratur paries Іші, cal plana semiais fades est appli, et ad a calis clausus, versus loculam abortivum infosas, 2. Alla sectio vertcalis, qua compages putaminis exhibetur in ipso medio, fibris percursum, quarum erassisimae e fundo canalis clausi pergunt. 4. Semen a facie rhapheos. 5. Шеш a facio opposita. 6, Puamen verüaliter dissectum, embryonem in fossula sua monstrans. T. Embryo ab utroque latere. Omnia mag. nai. IX. SYAGRUS. MART. Palm. Bras. p. 120. t. 89. 90. LINN. Gen. edit. SPRENG. р. 285. Сос spec. JACQ. et MART. Laxcsponrria, RADDI in Mem. Societ. ital. Muti lo. 1479. ENDL. Gen. No. 1773. KUNTH. Enum. Ш. p. 288. ХҮШ. p. 349. с. іс, — (Character emendatus.) MONOECA in eodem srapıce simpliciter ramoso, incluso вғатна duplici, exteriore brevi apice aperta, interiore completa, lignosa. Frores bracteati, masculi in parte superiore ramorum, foeminei riore solitarii aut adstante pari masculorum, MASC. Carxx triphyllus, foliolis carinatis, basi plus minus connatis. Conor tripetala, petalis oblongis vel lanceolatis, acstivatione valvata. STAMINA sex. FILAMENTA subulata, brevia, in thoro confluentia, ANTHERAE lineares, erectae. Ризтилл RUDIMENTUM minimum аш nullum. FORM. Catyx triphyllus, foliolis oblongis vel ovato-oblongis con- cavis, margine imbricatis. Cono.ta tripetala, rerauis figura sepalorum. AwpmorcEr abortivi CUPULA brevis, disciformis circumdat ovarium ovato-conicum, triloculare (7), loculis duobus abortivis, sTYLo brevi et srrGwATIUS tribus triangula- ribus revolutis coronatum. Drura ovata aut oblonga, monosperma, cortice fibroso, PUTAMINE osseo, versus basin tripor Fascia laevigata trieruris, cruribus aequidistantibus a poris usque in verticem decurrens, putaminis parieti et nucleo i sculpta. ALBUMEN cartilagineum, oleosum, nune testae radiis introrsum vergentibus dentatum lobatumye, nunc aequabile, plerumque in medio cavum. Емввхо intra porun Habitus Coci. Syagri, generis heterocliti a Coco, character a me olim in spatha duplici et in floris foeminei aestivatione planiusculo -imbricata nee encullato-convoluta positus, jam nune idus videtur indole seminis quam maxime singulari. Hujus enim nucleus pariter ac р minis paries interna, non uti in Coco, rhaphe umbilicali unilateraliter excurrente sunt notati, sed utrius singulari modo tr tata apparet fasciis laevigatis aut subtilissimo nervigeris, inde ab endocarpii foraminibus tribus (tam pervio quam clausis) usque in verticem decurrentibus ibique conflue Omnis autem nuclei superficies, quae hisce vittis laerigatis non est, cum endocarpio ope paren- (quod retia vasorum perrepunt) arcte cohaeret, Quo vero modo hae vittae formentur nondum mi completiore in fructibus recentibus efücitur, ut nucleus aegrius ab endocarpio secedat, qua de c nonnullarum specierum, quas nune Syagro adscribo, vittam trilateralem neglexeram. Pertinent autem hue species, quas noi , sequentes: iu d - gum 1. SYAGRUS MIKANIANA. 1 ab. 166. Fig. 1 S. candice subprocero irregulariter annulato; frondibus densis crispis, pinnis lineari-lanceolatis acuminatis; flori- (8 lin. altis) petalis oborato-oblongis Soribus foemineis oblongo-cylindricis; drupa lato-orata» vertice producto, putamine subgloboso vertice conico- горби ertus non cristato, nucleo depresso-globoso, fasciae cruribus bus masculis sensim attenuatis laevigatis, albumine leviter ruminato. LANGSDORFFIA P. COCOS MIKANIANA, М: SEUDOCOCCOS, Raddi in Mem. della Soc. ital. Moi ХҮШ. p. 345. t. 1. supra p. 128. Ad descriptionem a b. RADDI ochroleuci. MASC. in superiore ramorum spadic brevibus obtusis in pedunculo bri . Sramxa quam petala paullo breviora s, acutiusculae, loculis introrsum paralleli mina omnino delitescens. Frons FOEMINEL 15 lin. ali esertim antice carinata, ibique longitudinaliter nervosa, margine exte- jusdem fig с sepala, minus firma, arcte circum pistillum ovato coni s verticem tomento leonini coloris ivis. Srvpvs vix ullus, nisi collum teres infra sriGwATA. ita velis nominare. tus concava et papillosa. Drura 27 lin. circiter alta, lato-ovata, medio 21 lin. acea, laevigata. Cortex longitudinaliter t parte sibi арргохипай, 8 lin. alt m amplificandam addo, quae sequuntur. Front: Смлх lineam altus, trigonus, dentibus tribus gono. Сопол 7 lin. longa, petalis 1 aut obovato- oblongis crassis FILAMENTA b subulato - triquetra, basi confluentia. Ах , polline elliptico rimato foetis. Ризтилл RUDIMENTUM minimum aut inter . Сапхх pollicaris. me ipso 1. carnosis vi t via RAE cireumseriptione oblongo - cylindri сел, oblonga, obtusa, concava, dorso pr ata sibi imbricata. Совотлл calyce vix minor, convoluta. Pıstirzum perigonium nonnihil excedens. Оулшом ETATIS , vers adspersum, triloculare, loculis duobus al Haec tr xtus leviter convexa, lata, in summo vertice subeylindrico stigmatum residuis ornata, epidermide ol Puramey sesquipollicem altum, medio 17 lin. crassum, globosum cum vertice (tamen in basi sulcis cum poris alternantibus parum profundis insculptum atque fibris е parte circum circa annulo impressum quasi pyxidum n lineam crassum, solidum, fere in basi poris tribus, quorum duo cocci, perfossum, colore spadiceo, intus cinnamomeo, imp atae venis notatum evigata obscure fusca pictum, cujus crura a poro u superiore sursum tendunt, inferne in. Jata, vertice, ubi confluunt, sensim attenuata. Хесъвоз depresso-globosus, pollicem altus, atque fasciis ro refertum, 3—4 lin. crassum, medio cavum, TESTAE fuscae їввүо intra porum pervium in albuminis fossula locatus, ngularia, fibrosus, sicciusculus, 3— 4 lin. erassu conieo acuto, superfi rigidis brevibus ci conditione sit operculo conico adna с Inevigatum, munitum, in super poros conspirantibi (о instructum, dimid pictus, quibus endocarpium. Атвимех lacteum, oleo ai lobulis et dentibus subtiliter ruminatum et variegatum. Е: Crescit in Brasiliae provinciae Sebastianopolitanae aliarumque. vicinarum collibus et montibus, syleestris. — Incolis audit Coco amargozo vel Coco verde, et lingua tupica Guav-iroba, quo vocabulo multa vegetabilia fructu amaro. vel acri denotari solent. ICON. EXPL. Tab. 166. Fig. 1. 1. 2. Flos masculus ab utroque latere. 2. 4, 5, Ejus petala. 6. Androeeeum in calyce, Haec magn. nat, 7. Stamina tria, magnitadine auc Diagramma foris masculi. — 9. 10, Flos foemineus ab utroque latere 1l. Sepalum а dorso. 12. Corolla pistillam includens. 18. Flos foemineus verticaliter apertus, ut ovulum in loculo fertili et loculi abortivi appareant, Omnia mago. mt, М. Diagramma Noris foeminei. 15. Pistllum. 16. Vertex pistilli, verti liter dissectus, stigma et canalem styli monstrans. 17. 18. Sectiones duae transversales per superiorem ovarii partem, stellulae ligncae figuram in medio exhibentes, 19. Sectio transversalis per ovarii partem inferiorem ducta, loculos aperiens, quorum bini abortivi, 30. 21. Sectiones duae verteales рег pistilli partem inferiorem loculos tres mon- sirantes, quorum bini abortivi, O. m. m. — 29. Fructus, exemto putamine. 23. Patamen, in quo conspicias partem superiorem conicam, tamquam operculum adnatum linea m a parte inferiore. 24. Putaminis basis, cujus duo pori fibris sareocarpii obturali, tertius pervius. 25. Putaminis pars superior a facie interiore visa, in qua conspic iae, in ipso vertice conspirantes, 20. Putaminis pars inferior a facie interiore. Conspicis poros indeque excurrentes fascias Inevigatas, intraque fascias cicatriculas vasorum, quibus putamen nucleo adhaerescebat, 27. Semen, fascia tricruri insculptum, a latere. 28. Semen, a basi, ubi conspicitur fasciarum de- 9. Semen, transverse apertum, medio irregulariter excavatum et ruminatum, Omnia magnitudine naturali. transversali discre intur fasciae tres laevi cursus et caro circa poros exuberans. s concinnis 2 Sloribus foemine SYAGRUS AMARA: caudice procero annulato; frondibus dens minatis; floribus masculis (5 lin. altis) petalis lineari-oblongis acutiusculi » pinnis aggregatis linearibus acu- ovato- globosis; drupae ellipticae pulamine crasso ovato utrinque. attenuato, extus inter poros а basi ad medium sulcato, vertice tricarinato, п. nucleo oblongo, fasciae cruribus vertice abrupte attenuatis laevigatis, albumine ruminato. — Tab. 166. Fis Palma cocifera altissima, Plum. t. 19—24. (in ej Bi COCOS AMARUS, nucleo amaro, Jacq. Amer. р. 277. Kunth. Е us schedulis in Biblioth. Mus. Hist. natur. Paris. asse y et G . HL p. 287. Mart, Palmet. Orbign. p. 132. sub Syagro. . plant. amer. p. 3. e studui secundus tem conein anctor excelsum, metro pedem non ioribus, lentis atque in- stuppeum, fascienlis. solummodo examinandi mihi fuit potestas, descriptionem cita- quae sequitur. Arbor, teste JACQUINIO, habitu Cocum nuciferam assimi nempe 50 quandoque 60 pedes (ex PLUM.), immo 100 (ex JACQ.) altum, вгасйет tamen, quippe qui vi RADICULIS 3 с ibus, teretibus, digito auriculari parum tenu wm subreg insculpta, , nigric ter pedes lo caudicis ci vigata. Lign FRONDES о! ю deflexae, late elega nales, in orbem ех i atque capitellum efforman ad summitatem gracilescent i tas Quaelibet pinna Yasorum nigri г arcuatae et patentes, 8-- longae. Petioli bi prius excavati, di pectinati sitas, v citer ped. longa, 1% poll. lata, n » utrinque obscure Inte ае, intus vero veluti ex floribus dense onustum. Pedunculus spa simum, antrorsum inferne convexi superne tamquam liculata р icronati ей, atera rhacheos is ideoque a ultum acuminata et nervo г icosae, foris virides et sulcis es sPibICEM cerei coloris, quem tandem dehiscentes depromunt vedalis, passim squama coriacea transversali munitus, 146 frondes sear. aro splende s fere brachii crassi tes, 292 ramos profert numerosos e squama triangulari proden is sinubus florem fo n gestantes, adstante in utroque latere masculo solitari RES MASCULI. nulla odoris fragrantia conspicui et 5 circiter № oblonga, breviter acutata. Бтазиха sex (1). Frores FOEMINEL nucis Ave Ритилим — (). Юю pidermid асе. PUTAMEN magnitudine ovi gallinacei rhachin gracilesc teretiusculus, sensi flexuosos at dispositis bracteatis onustos. Sunt hi F describitur). Perata (ex icone) i et forma. Separa et PETALA lato-ovata, concava sibique imbricata Смях — lanae pene п. erassum, durum vegularibus insculptum, basi perfossum fora ad medium usque suleis tribus cum poris alternanti aeformes inde ab illorum sulcorum fine porriguntur in apicem putami men pariter ас Syagré Mikanianao est fascia laevigata pictum, eujus crura non TESTA fusca contectus, deforis multum sinuatus, ALBUMEN exhibet du de versus centrum porrectis atum et quasi lobatum, medio cavum, superfici em aliquatenus , oleum ad multa praestantissi Contra JACQUINIUS 1, c. haec habet de foliolis, eupulae coloris, cortice pulposo et fi а putamine avelli ре tornoque elaborari aptissimum, utrinque coloris spadiceo -fu: nibus 3, quorum duo coeca, tertium ad embryonem pertingit, extus а basi istas geminas exsenlptum, sursm etum et quasi trilobum. In pariete interno hoc pu vertice attenuata concurrunt, — NUCLEUS oblon candidissimum,, testae Ex hoc nucleo, q PLUMERIUS, de nucleum liquoremque continent passim poris et fossulis vero eminenti: interna inaequali. um elici posse, auctor est optimus cadem: fructus edules non sunt et Crescit haec sp {сае aliisque in insulis Autillanis, locis montosis nemorosis, sat frequens. Jacquinius memorat, incolas juniorem palmae caudicem incisuris per longitudinem сишегате, uti ibi ova sua deponant Curculiones quidam (Calandrae Palmarum), е quibus nascuntur erucae illae pinguissimae ex albo flavescentes, quae assa- tae ешо in deliciis habentur. Gallis dicitur haec Palma: Palmiste amer. ICON. supertestum. 8. Aliud putamen, sec XPL. Tab. 166. Fig. И. 1. Drapa Syagri amarae integra intra perigonium, ad Plumerii iconem repete, 2, Patamen a latere, fibris nonnallis » iconem Plumerii repetit eriore, In utraque figura Ұша teicruris conspicitur. 6. Nucleus a parte, qua poris basilaribus applicatar visus Omnia mag 4. Basis putaminis, a fado interiore visa, 5. Vertex putaminis, a facie i 3. SYAGRUS ВОТКУОРНОК. caudice procerrimo subregulariter anunlatos frondibus erecto-patentibus , pinnis linearibus acuminatis. densis subcrispis; floribus masculis (1—5 lin. longis) petalis oblongis obtusiusculis crassis; floribus Soemineis ovatis; drupa elliptica. (ori columbini magnitudine), putamine in vertice rotundato leviter trilobo, lateribus tri- sulculo; nucleo elliptico, fasciae cruribus latis, cicatrisatis, albumine aequabile, COCOS BOTRYOPHORA, supra p. 118. t. 83. 84. et t. 73. D. £ 3., cum synonymis, qui £. 3. 1.30. D. Spreng. Syst. Veg. II. p. 141. Kunth, UL. p. ias para a historia e geografía das nagées ultramarinas Ш. p. 168. adde: Palmet. Огыт. p. 98. t. 4, Desc compage basi ext laudatae addimus sequentia, quae ай spatham exteriorem et fructu pen sursum nonnihil ampliata, in latere interiore axin sp exterior spithamaea, ша aut leviter con- amplectitur spathae interioris pedun r fibrillosa et dentata, uirens denuo dis ийивсша, versus orificium irregula fabs iusculum. obtulit, intus vero lo vix dimidiam lin. er ictus in eros, ovulo unico evolv m et compage soli tomento albo floccoso extus ad basi tum s Puram inter illas vero arcolas k habet Inevig: до. "no Joculorum oblique afixa. atas, utrinque acutas, tibus insculptas, colore dilutiore, In sewise similis fabrica conspicitur, fascias ni et areolas fuscas rete pallidiori vasorum pereursas. ICON. EXPL. Tab. "3. D. Fig. Ш, Spaha utraque Syagri botryophorae, cum inhacrente spadice, fructibus excussis, secundum specimen in Herbario Caes. Vindobonensi asservatum depicta, magnitudine triplo imminute, Tab. 166. Fig. MI. 1. Pisúllom magn. mat. 2. Idem auctum, sectione verticali apertam. 3. Aliud pisüllum minos, integram. 4, (varii sectio hori ulis, өшіп exhibens, quorum duo abort wa. 5. Putamen, бігіз nonnullis supertostur a haere, 6. Pulaminis pars, a facie interiore visum, cum Tasca Шен т. В. Basis putaminis, а facie interiore, cum poris. 9. Semen, in quo fascia et pars reticulata conspiciuntur, Omnia medio. 7. Vertex putaninis, a facie dine naturali. supra p. 130. t. 89. 90.: caudice mediocri (8 — 10 - ped.) irregulariter annulato superne basibus petiolorum capitato; frondibus crispulis, pinnis linearibus angustis; floribus masculis (1 lin. altis) petalis lanceolatis acutiusculis; floribus foemineis ovatis; drupa ovata umbonata, putamine orali, vertice producto, extus laeri- gato, nucleo ovali, fasciae с uribus latis, albumine acquabile. ICON. EXPL. Tab. 166. Fig. IV. 1. Drupae horizontaler disectae pars superior, exemto semine, 2. Ejusdem pars basilaris, poros et fascias exhibens inde procurrentes. 3. Drupae sectio horizontalis, qua situs seminis in regione fsciarum a риши біріне couspiciua remotior demonstratur. 4. Semen, cujus fascio reticulo mi dium reliqua superficies inter eas carnosis particulis (in squamalas exsiccatis) cum putamine arctius cohaereat. Omnia magn. matur. 5. SY, tis concinnis, p mineis AGRUS COMOSA: caudice mediocri (10-рей.) superne basibus petiolorum squamosos frondibus abbreria- unis approzimatis Tincari-Ianceolatis; floribus masculis (А lin. altis) petalis obovatis crassis; floribus foe- oratis; drupae oblongae breviter umbonatae putamine nucleo oblongo, vertice rotundato, fasciae cruribus angustis linearibus. COCOS COMOSA, supra p. 122. t. 88. Г. LM. Spreng. st. Veg. IL р. 142. Kunth, Enum, Ill. p. 284. ICON. EXPL, Tab. 100. У. 1. Drapa in perigonio. 2. Kadem sectione transversali арена, ut fascias in conspectum veniant, % ТЕР X. DIPLOTHEMIUY 78. Palmet. Orbign. р. 103. LINN. Gen. р Enum. Ш. p. 289. — Амлоортевл, NEES АВ ESENBECK in Maxi MART. Palm. Bras. p. 107. t. 70. t. 7: it. SPRENG. p. 449. No. 2220. ENDL. Gen. No. 1774. KUNTH. Prine. NEUWIED Reise edit. min. IL. р. 332. MONOECA in eodem spapice simplici, sera dupli clavata, ventre demum fissa. Frores dense spiratim et foemineos tegentes, in antica parte sessiles. Впастел SC. Caryx triphyllus, foliolis lar carinatis ovatis, aestivatione subval Sramisa 6 — 12 aut indefinita, Fizamenra subulata, ima basi plus minus connata, Ax- THERAE erectae, lineares vel subsagittatac. Ovanıı nupmextun. FOEM. Carxx triphyllus et cororta tripetala, foliolis ovatis concavis imbricato-convolutis, Ovarium triloculare, loculis duobus abortivis, intra ANDROECEI aborüvi CUPULAM. Sricmara tria sessilia, pyramidato-conniventia, dein patentia. Drura ovata aut obovata, monosperma, cortice fibroso, PUTAMINE osseo, basi triporo. ALBUMEN aequabile, cart atra porum. incluso; exteriore breviore apice aperta, interiore lignosa onferti: masculi in parte postica spadieis verrucis callosis impositi flores masculos gemi olat os vel cum intermedio foemineo cingentes, ma basi connatis. Conorta tripetala, PETALIS Palmae acaules aut rarius caudescentes, inermes. FROXDES pinnatae, basi vaginante fibroso-pannosa, petiolo nudo, pinnis angustis firmis aggregatis, subtus glaucis vel argenteis. 8 simplices floribus ochroleucis dense contecti. DnrrAE flavae vel aurantiacae, carne fibroso-mucilaginosa. edu Quod ad species attinet hoc genere comprehensa pauca habeo adjicienda, quae jam sequuntu 1. DIPLOTHEMIUM MARITIMUM suya y. 108. Tab. 75. 77. Е Ш. et Tab. suppl. 77. А. Haec species e seminibus, quae ipse collegeram in horto В. Mor ferus non obtulit. Caupex plures pollices longus, 5 ad 6 er has pennam corvinam ad digitum minimum erassas, paullo Пе ginea in adultioribus cinerea aut fusca, tenaces, duras, passim in parte suprema quasi inde, in facie superiore cicatrices offert arctas frondium de pedes altas evolvit. Fnoxpium vagina bispithamaca, b tudinaliter sulcata, extus viridi-fusca, marginibus extensa in fibrilliti ulariter transverse fissum pur- pureo-fuscum, laevigatum, nitidum, extus tomento floccoso spisso ferrugineo dense obduetum. Petiolus 8—9 spithamas longus, convexo-trifacialis, facie interiore concava, dilute et subglaucescenti-viridis, ima basi intus floccoso-tomentosus , in Rhachis pe ior, postice quad; re nonnihil concaya, late- опа, faciebus lateralibus striatis. Pinnae jam nunc bipedales. Spar completa inter frondes iformis, medio fere polli assa, inferne pedunculun ne amplectens, dum aper cochleariformis, acumine brevi acuto terminata, extus infern inaliter suleata, dorso, praeses co-tomentosa. Srapris pedunculus pedalis, compresso-teres, 3—4 lin. hroleueus squamulis tenuissimis primum albidis onicam, ubique floriferam, floribus quam pluribus in. ali. Слух triphyllus, foliolis ima о medio carinatis, ibi pallide ochro- concaya vel a, basi alba, superne intus vires- censi edu udinem excrevit qualem s, oblique adscendens, hine s et toro а in magn igit RADICULAS creber- as, epidermide tectas in junioribus ferru- x abortu ramificationum aculeatas ; jam nune biceps comas binas aequales 8 — 10 um nervo сопуез coriaceum irreg Jacvigato munita; Jongi- margine acuto subcarülagine ralibus pinnigei proveniens clausa fi aretissi a lanceolato- in parte inferiore, dum junior griseo- fu: flores inerassatus, pallide v aspersus. Apex врай masculis, nonnullis infra hos foemi b leucis, margi с us eis in parte е hinc curvis, acutis, do . longa, ovata, oblo assiora et lineis 2 — 3 elevatis percur TA basi i connatis, bilinearibus, e basi ovata lanceolatis, super albis. Pr acea, im е tenuior ла 2—3 li na Hata, crasso-membr basi int в cr centia, extus ochroleuca, Sramisa 9 — 15. Рилме in corpus carnosum album connata, pluriseriata, seriebus tamen vix rite evolutis, Пра, vix lin. longa. Ахтнецле oblongae, obtusiuseulae, loculo alt epe breviore. FOEM. in basi spadi ICON. T. A. Fig. I. Diplothemii maritimi spadix floridus, de planta hortensi, беріш intra spatham completam, magn. matar. spadix, foribus maseulis jam decussis, foemineis in postica spadicis parte semimaturis. — lll. Ima pars frondium, unde in comam eriguntur. Cernuntur fibrillitium vagina rum frondium basin involvens et petioli, quorum faciei superiori tomentam Noccosum adhaeret. Magn. nonnihil imminuta. — IV. Rhacheos pars e media fronde, eum pinnis nonnullis a latere, magn. nat. — 1. 2. Flos masculus a latere et 3. Flos masculus desuper visus, magn. nat. — 4. Idem fos а latere, auctus. — 5. Calyx, a basi visus et 6. Petala tria а fa num et 8, stamen separatum a facio interiore, magis aucta, — 9. Corolla aperta, decerptis antheris, m 10. Granulum рош interiore, — 7. Complexus st із sub microscopio in aqua visum. DIPLOTHEMIUM LITTORALE supra p. 110. 4. 16. Palmet. Orbign. p. 104. t. 9. f. 3. quantum ex Or- iconibus conjicere. valemus in mediterraneis quoque regionibus Americae meridionalis provenit. Acutissimo bignii nostri nempe illi obsereatori passim se obtulit in planitiebus sabulosis el in collibus per totas provincias Chiquitos et Moxos, et arenosis, ad margines sylvarum atque in collibus exsucca vegeta- nec non in territorio Corrientes locis similiter calidis tione tectis habitat nunc solitaria nunc in vastos greges consociata, ita ul inter gradus australis 12 et 30 parallelos distributa appareat. Invenit cam Orbignius prope Haty, provinciae Corrientes oppidum, ibi Guaraniis nomine Yatai ponny А e. palma Yatay nana, appellata. Contra in provincia Santa Cruz de la Sierra Motacu-chi (Motacu nana) dicitur et Indi Chiriguanos de Porongo ex ejus frondibus corbes nectunt, quos in urbe foro vendunt. Caro drupae pulposa, flavida, saporis saccharini, editur, pariter atque nucleus amygdalinus, oleo pollens dulci. 147 3. DIPLOTHEMIUM ТОВАШЛГ: caudice elato, cicatricibus approximatis spiralibus notato; frondibus phale- ibus utrinque. attenuatis subacqualiter dispositis, subtus viridibus; floribus masculis ice acute conico, putamine tricarinato. rato- erectis, pinnis lanceolato -linea decapentandris; drupis globosis, ver Palmier de Тоғай), ФО. Mss. No. 51. с. ic. DIPLOTHEMIUM TORALLIT, Mart. Palmet. Orbign. p. 105. c. descr. t. 15. f. 3. Cavvex 60—75 ped. altus, in Базов peripheria 4 ped. et quod exce Fnoxpes 25—40, long i- ad bipedales, pollicem latae. Spapices numerosi (12— 15) simul evoluti. Frores MASC. pallide flavi a, ovata, acuta, carinata, ima basi cohaerentia. PETALA lato- et suborbi aestivatione valvata. Бтамха 15, e fundo corollae, PILAMESTIS bre subsagitiatis, acutis, Ovamur RUDINENTUN conicun minus trib Fiones РОЕМ, SEPALA et PETA ovata, convoluta, ANNULUS membranaceus petalorii adnatus. Srruus brevissimus. Daura ovato-globosa, vertice conico-acuto, sesquipollicem alta, epidern glabra, carne erassa, fibrosa. Puramex subglobosum, sulcatum et puculatum, basi et vertice n ler poros excurrentibes et infra apicem ta, laevigata, » basi triporum, cristis i nihil product iculum terminatis. Crescit haec pulchra. species in Boliviae parte elevata et sicca, ab urbe Chuquisacae inde versus Orientem, in val- libus aridis secundum fluvium, qui Rio Grande dicitur. Fauces profundas arboribus contectas habitat altitudine usque ad 2844 metrorum. Cerebrum palmae novellae edule, pariter ac nucleus drupae, et foro venditur. Nomen vernaculum cl. auctor. non prodidit, specificum indidit in honorem сі. e. Torally, medici apud. Chuquisacenses meritissimi. XL JUBAE A. met. Orbign. р. 100. HUMB. BONPL. KUNTH. Nov. Gen. I. p. 308. t. 96. Gen, edit. SPRENG. p. 449. No. 2219. No. 1776. KUNTH. Enum, Ш. p. Сос! spec. Moni. — Момхака BERTERO in Mercurio chil. et inde in Silliman Journ, ХХ. (1831) p. 251. ENDL. бе MONOECA in eodem sraprce simpli г ramoso, ѕратна duj interiore completa, obvoluto. Frores bracteati MAS superiore parte ramorum, breviter pedunculati. Carxx tripartitus. Сопол tripetala, STAMINA numerosa, 21—30. Билмемга subulata, e fundo floris carnoso. АхтнЕВАЕ lineares, supra basin aflixae, rectae, — RUDIMENTUM PISTILLL in centro floris non observatum (minimum, oblongum, stigmatibus tribus subulatis: KUNTH. in icone.) FOEM. Carxx triphyllus, foliolis lato-ovatis vel orbicularibus et conoLLA si wnvolut. AwDmorcrr abortivi ANNU- Lus parvus, membranaceus, pistilli basin eircumdans. Ритиллм ovatum, triloculare, loculis duobus aborüvis. 8тісма trigonum, sessile, Drvra ovata, monosperma, cortice fibroso, РСТАМИМЕ osseo, versus basin triporo (vertice tripor KUNTH.), inter poros leviter trisulco. Arsune aequabile, cartilagineum, oleosum, cavum. Емввүо intra porum basi- laris (nec vertiealis, u NTHIUS hibet). Cavex cocoideus, excelsus, crassus, cylindricus, petiolorum basibus persistentibus squamatus. FROXDES pinnatae, undiquaque vergentes, petiolo inermi, Sraptcrs inter frondes erumpentes, Davra flavescens. 1. JUBAEA SPECTABILIS. Tab. 161. SPECTABILIS, Humb, Bonpl. et Kunth, Nov. Gen. et Spec. plant. edit. . Ш. р. 203. Mart. Palmet. Orbign. p. 107. с. descr. nth. 1. p. 308. t. 96. (Mos et fructus). К Ei Species palmae, quae Coquillo dicitur in Chile, fructu suaviore, C. Bauh p. 150. IL 3. Pin. p. 510. No. 13.; Jonst. Dendrol. edit. 1708. Vol. Г. COCOS CHILENSIS, inermis, frondibus pinnatis, foliolis complicatis ensiformibus, spadicibus quaternis, Molina Saggio del Chile P- 180., edit. germ. p. 155. Willd. Spec. plant. IV. p. 401. No. 2. Pöppig, Reise in Chile I. p. 350. MOLINAEA MICROCOCCOS, Bertero іп Mercurio chi naca, Literaturbericht, 1832, p. 36. > inde transla in Silliman americ. Jour, ХХ. (1831) p. 251. et inde in ;ocoideus, robustus, cylindricus, in altitudinem 30 vel 40 pedum emicans, crassus (ultra 2 — 4 pedes tandem diametro aequat), scaber, in superiore parte squamatus petiolorum basibus diutius persistentibus. Fmoxprs omnes terminales, 8— 10 ped. longae, periphericae arcuato-patulac, centrales erectae, in comam speciosam suberispulam conspi › attamen quam in Phoenice dactylifera magis patentibus. Petiolus inermis. Rhachis tica parte acute bifacialis. Pinnae oblique adnatae et reduplicatac, subregulariter dispo- res, lineares, 6 — 9 lin. latae, acuminatac, crassiusculae, rigidae, nervo medio crasso in postica pinnarum parte subquadrato, in antica bifaciali, nervis secundariis et tertiariis sibi subaequalibus et quam maxime approx entum griseo-fuscum, pulverulentum, detergibile in petiolo rhachique. Srapices plerumque plures codem tempore inter imas frondes proveniunt (MOLINA teste quaterni), mutantes, dein penduli, inclusi srATmA completa fusiformi lignescento 4 — 5 pedes longa, quae sub anthesi in parte ventrali aperitur et maturantibus fructibus in duas eymbulas medio pedem latas dehiscit. Rami spadicis verosimiliter simplices. De situ florum nil const. Frores Ld "rEFrFFIFEF a MASC. brevi pedunculo insident s Cary tripartitus, laciniis t lineam longis. Ретага 4—5 lin. longa, oblonga, 2 lin. lata, acutiuscula, concava, coriacea, longitudinaliter striata, colore lide roseo-violascente (violaceo ‚ — secundum KUNTHIUM rubro). Srawixa in omnibus floribus, quos exami 27 ad 28 numeravi (constanter 17 adesse notat cl. KUNTH), inclusa, terna cuivis petalo in basi adnata. FILAMENTA a, plerumque flexuosa, albida. ANTHERAE fixae, ochroleucae, № es, basi b angularibus acutis acute с apra basin viter sogittato-bilobae, Fundus corollae carnosus illud pistilli rudimentum, quod el, KUNTH. 1. е. fig. 5. depinxit, in omnibus flo quos examinavi, mihi non obtulit. Frores РОЕМ. depresso- globo: . ма. Смах triphyllus et содот tri ivatione imbrieato-eonvoluta. Sepala et petala ovato-orbicularia, a, pergamena, longitudi- er nervosa. STAMINUM ‚bortivorum ANNULUS parvus, membr onum vel leviter t ^ ovata, conico- aceus, pistillum a basi circumdans. Pısrirzus: inclusum. mara tria in vertice , carne flavidula basi mediotenus in poris tribus , continens OVARIUM. ovato - tr lobum, triloculare, loculis duobus abortivis, et STH conniventia. Drv PUTAMEN oss aut rarius ad verticem usque sulculis tribu orbicularibus vel subellipticis рено mos, colore spadiceo, intus testaceo et vas Nvcrevs subglobo Reliqua supe шаа, 15 — 18 lin. alta, prim п virens, dein flavescen ice alti m, helvolum, subglobosum, utrinque tame s productum, acutatum, verti vertic lptum, supra bi libus, cum poris alternantibus, inse a, quorum duo cocci altius a bas stant, solidum loculos abortivo pallidioribus atum, rhaphe nitida in vertice acute desi а conicam prodens, rhaphe laevigata, castanea nitid m. ALBUMEN cartilagineum, coctum edule, aequabile, medio cavum et porum vix lineam longus. (KUNTHIUS poros et embryonem de sus, basi embryon ficies ugulosa, ab jonibus vasor mpres; lympha tu es, verosimiliter repletum. Емвахо int manco specimine deceptus.) hand йа inultum ab Oceano dissitis. Eam vasta nemora efformare littora sponte provenire Austrum v usque ad ostia ‚lurii Mata (gradu lat. austr. 36), ceterum per amplam regionem industria incolarum esse dieulgatam, cl. Pöppig. Idem susp , neque in ripa fluvii Biobio spontaneam usquam Гиген 390 51%) sub dio persistere, licet fructus ibi non perficiat. Peregrinator hic strenuissimus pulcherrimum palmae specimen vidit in oppidulo Rere, in area coenobii, diametro Рей insigne, et altitudine et aetate (150 annos agere dicitur) venerabile, Haec frondes largitur, quae die palmarum оды consecratae in aedibus suspenduntur, ubi omne malum arcere creditur. Jubaca spectabilis ob са imiam pulchri- tudinem jam per dissitas regiones est disseminata, et in caris Peruriae provinciis obeiam venit. Qui primus cam Limae plantavit Barnabas Cobo fuit, uti ipse auctor est in Historiae novi orbis libro VI. cap. 62., monens , palmam esse tar- йесіні incrementi, et quas ante 40 annos conseruisset flores nondum emisisse. Idem fere relatum est Humboldtio, viro perillustri, palmam non fiore se. Usus de arbore incolis est varius; caudicem pro trabibus el asser it haec species in regni chilensis collibus in provinciis Quillota, Colchagua et Maule auctor est Molina; secundum mari sus atur, stirpes, quae in urbis Conceptionis vicinia visuntur, omnes esse plantata addit tamen, palmam vel Valdiviae (lat. austr. в nisi anno trigesimo peracto, dum caudex peripheriam quadripedalem «Б us et ad diversa facienda. utensilia domestica, frondes ad tecla struenda et opera diversa nectenda, gemmam pro olere, fructus nucleum ad oleum recipiunt. Hunc palmeum nucleum reliquos omnes sapore antecellere, jam Herrera litteris tradidit, in Hist. gen. Decad. V. L. IV. c. 8. ICON. EXPL. Tab. 161. Fig. Ш. 1—11. Jubacas spectabilis fos et fructus, 1. Flos mascalas, mago. nat. 2. Alius пазене. 8. Ejusdem calyx. 4. Idem, corolla expansa, ut stamina conspiciuntur. 5, Решиш cum tribus staminibus. 6. Fundus foris cum staminibus, quorum aser SEDEM Omnia varia magn. aucta. Т Кашын mags. эшш. В. Ejusdem calyx. 9. Corolla 10, Petalam a fade interioro. 11. Sepalum a fadio exeriore, 18. Piatt basi annulo androccci abortivi a ало horizontals, Omnia ancta, — 14. Perigonium grandefaum, quod drupam a basi obvolvit, 15, Drupa vertdealitor aperta, ut silas рилиши intra, 14—17 magn, naturali, corticem appareat, 16. нитеп a latere, 17. Putamen а basi ХИ. MAXIMILIANA. SPRENG. p. No. 1481. ENDL. Gen. No. 1775. MART, Palm. Bras. p. 131. © 91—94. Palmet. Orbign. p. 109. LINN. Gen. pl. edi KUNTH. Enum. Ш. p. 291 MONOECA, зелоистов aliis mas is (i. e. flores masculos et foemineos f ) in eodem udice, inclusis sparua duplici, quarum sa et lignosa. Frores sessiles, braeteati. MASC. Слух wiphyllus, parvulus. Conorra tripetala, petalis lanceolatis, aestivatione valvata, Этан 86 (aut (ria?), FILAMENTIS subulatis, ayruenıs line aut nullum. РОЕМ. altius bracteati, in ramorum is androgyni parte postica siti, Слух triphyllus et conoLLa tr is, imbricato-conyolut cene ovarium basi ambit ovatum, triloculare, loculis duobus aborivis. i triporo, vertice Агвомех carüilagi- s, aliis andr or completa, er ibus erectis. Rupımextum PISTILLI minimu: etala, SEPALIS et PETALIS OVA spadi ANDROECRUM abortivum specie соротле membri Sricmara tria revoluta. Drur о sicciusculo, PUTAMINE 05860, acuminato, abortu unilocula monospermo. метан (periphe dio cavum. Емвпуо intra porum basilarem. ovata, cortice fib TYLvs brevis a s. centri ада) {остео rhaphe uni neum, aequabile, oleosum, m Palmae pulchrae. Слетвх cocoideus , solitarius, rectus, mediocris aut elatus, а frondium lapsu annulatus, vertice petiolorum basibus coronatus. Fnoxors omnes terminales, in comam spectabilem conspirantes, pinnatae. Sranices simpli- citer ramosi, inter frondes inferiores erumpentes, intra 8РАТПАМ completam longitudinaliter. sulcatam et. vostratam. s ochroleuci, dense compacti. Drura иссае. в fuscescentes, ex logia ducor, ut accipiam, quam PLUMERIL auctoritate, qui in specie ab ipso descripta et ventre aperiundam. Est esse duplica tam jue designavit, exteriorem bicarinata antice trune orem omnino clau o-apertam , 1. MAXIMILIANA CRASSISPATHA: caudice procera, vertice petiolor nato; pimis aggregatios spathis erassissinis; spadicis masculi floribus distichis secundis; staminibus (31) quam petala angusto-lanceolata duplo brecioribus,, antheris curvatis; floribus foemineis 8—9 in ramo subsecundo-- distichis drupa ovata obtusiuscula (ovi gallinacei minoris magnitudine), putamine supra basin poroso. Mart. Palmet. Orbign. p. 110. t. 1—6. in ejus se ab. huie operi annexa 1. m, illustrantes drup: partem. superiore 1 дехи г aperta cum spadice, spatha exteriore ха rae quatuor huie vicinae sunt: flos foem ulus apertus, pistillum floris feminei. — Descriptionem habes wm basibus crassis orato- trigonis coro- Palma cocifera, vaginis ventricosis et Iyratis, Ри Amer. р. 3. Мо. 1. et in tur. Paris. asservat. et ones in hac tabula q perigonio, drupae sectionem horizontalem , putas Moris masculi, flos m: Palmet. Orbign, p. 111. Crescit in insulis antillanis, e. g. Sandomin: Plumier. — Phras 2. MAXIMILIANA REGIA supra p. 132. t. coronato; pinnis agg specierum aflinium brasiliensium ita с tituenda: 1—93.: candice mediocri, vertice petiolorum basibus trigonis regalis; spadicis masculi ramis parce albo-paleaceis, undique florizeris inibus 6, filamentis longitudine petalorum, antheris exsertis duplo longioribus rectis; floribus foemineis Y — 1 in ramo spadicis ; drupa ovata асша (oro columbino majore), perigonio ad Y, indweiata, putamine orato-acuto tenuiusculo, poris fere in ipsa basi per- tuso. Mart. Palmet. Orbign. p. 110. 3. MAXIMILIANA INSIGNIS supra р. 133. t. 94.: caudice elato, v. spadi masculi ramis parce albo-paleaceis, undique dense florigeris; staminibus 6, quam petala Jusiformi-triquetra duplo bre- eioribus, filamentis antheras rectas aequantibus; floribus foeminis subsessilibus, binis ternis rtice nudiusculo; pinnis aggregat ХШ. ATTALEA. lit. min. 1. p. 310. t. 95. 90. MART. P pl. edit, SPRENG. р. 449. No. HUMB. BONPL. KUNTH. Nov. LINN. Ge Bras. p. 135. t. 95—97. ot Palmet, Orbign. р. 112. ENDL, Gen. No. 1770. KUNTI, Enum, Ш. p. 275. MONOECA aut POLYGAMO-MONOECA vel POLYGAMO-DIOECA. Flores masculi et fo spadiee et (an semper?) masculi in distincto spadice supra candem stirpem aut supra d Sra duplex: interior completa. Frores sessiles, bracteati, in spadicibus androgynis » foeminei y ramorum pauciores. MASC. Смах triphyllus, parvus. Сополл tripetala, ре > aestivatione valvata MINA sex ad vigintiquatuor, ғпамехтія subulatis, avruents linearibus erectis, Reprwexrta мэт minimum, aut lum. РОЕМ. altius bracteati, in spadicis androgyni ut pauci, Caryx triphyll pelala, зеехив et reratss ovatis, imbricato-convolutis. Ахрповсвом abortivum specie contras biens, ovatum, triloculare, rarius qua quinqueloenlare, loculi tria. Drura ovata aut oblonga, cord со, PUTAMINE оззео crasso, tri- triporo (vel 4 — 5-рого1). Хисығ rhaphe unilaterali регірһе Атвсм solidum. Емввхо basi minei in codem li masculi superiore anceok rarius Di quadri- qui x cartilagineum, oleosum, aeq ris. Palmae plerumque elatae, rarius mediocres aut acanles. plerumque petiolorum basi coronatus. Врата page co Cavnex cocoideus, rectus, solitari Froxves spectabiles, pinnatae, petioli margine saepe in fibrillitium amplum extenso. simpliciter ramosi, inter frondes inferiores emergentes, зватил completa lignescente, Frones ochroleuci, com- acea, Пвирав fuscae, carne dense fibrosa sicciuscula. is, annulatus, vertice neris typus, qu is in specie ab ill. HUMBOLDTIO et KUNTINO, illius conditoribi postulavit polyandros, drupae loculos tres et sexus monos lic gyno). Ex quo vero nos ipsi hoc charactere nonnullas speci latius patere. Offert enim: 1. flores masculos quoq sed alius quoque (aut in eadem stirpe aut in divers LIANO VIDENSE de рай POEPPIGH accipio, qui asserit, Attaleam suam cephaloten esse di quales in Attalea principe et cephalote observari licet Диабет et Masinitianam remanere discrimen essentiale praeter. putamen, quod Bene quidem scio, facile fore Botanicos, qui hane notam ad distinguenda. gen "de rius in omnibus, tamquam typus, persistat et inter putamina regulariter monosperma hand ita raro obveniant disperma (e. g. in Blacide) quasi in ty pu His autem respondendum erit, plures quidem loculos in g arietes parvarum fovearum specie, sed ovula ipsa dificillime, ita wt veri similitudinem prac se certam adipisci evolutionem, ovula contra duorum loculoru ntereeptum, pati abortum. Nullam autem speciem inveni, quae mono. Tet, йа ut altera conditio semper pro regulari atque fabricie legibus cauta, altera ri debeat. At de his pistilli primae evolutionis lezibus mag iva praesentia aut defectu certi simus, ut potius vel de carpidiorw n ad loculos relatione am pta obviam nit, flores masculos flores masculos et foemineos ferente (a a quidem ut non spadix quisque andro; ices mere masculos vidi ab illustrissimo prine, MAXIME е dioecae per d sp a Pindova relatos; eosque quoque lege tinctos caudices esse distribntos auctoritate cl. vis et simul cogitaveris, florum indolem, ire, facile tibi persu leos in hae solm т Cocoinas non suffi oribus Maximitianae o debis, mullum inter odo unicum contineat. bsolutum assurgenti ier monospen facile inveniri, intra end pii exemplis quidem carpid һпогтї atque а spe typo abho tantum abest, ut de ovulo um in quavis spe ingulas fructus componatur, atque de st utrum drupa, qu an per septa carpogenesi tiora igamus, nam nulla, n, dire тпагіш superet, in ordine solemnem, originitus е carpid "tia usque ad abnormen loculorum m mus, Marimilianao et Attaleae generum jites pro р observatoribus reli tes. — Jam sequitur specierum recensio. Fs Г № ЕЙ 297 1 ATTALEA HUMILIS. Tab. 168. Fig. 1 4. caudice brevi aut nullos frondibus erecto-patentibus, pinnis concinnis; spadicis masculi. dense fusco-lepidoto- Sloccosi floribus arcte alternatim distichis hexandris, staminibus quam petala linearia acuminata duplo brevioribus ; drupa obovata subpentagona, vertice conico rostrata (magnitudine fere ovi gallinacei), ad quartam partem usque indu- viata, putamine Y — 3-loculari solido, poris а basi 6 — 1 lin. remotis pertuso. Mart. Palmet. Orbign. p. 121. ATTALEA HUMILI: Cocos de Pindora , Pr. v. Ne Pindova (COCOS BUTYROSA Г.) Man Anaja-merim, Gabr. Soares de S Syst. Veg. П. Enum. Ш. p. 278. No. 7. Lp. 1. p. 271. edit. min. Arruda da Camara Discurso sobre a utilidade de Jardins. Rio 1810. p. 36. n Not in. Lisb. Ш. 1825. p. 167. p. 624. Kunth 71. edit. m а Noticia do Brasil. ultram Hane speciem in Bras m nas mihi lia iter faciens saepius vidi, sed cum Attalea compta confusam neglexiz quum vero, j ll. Princ. MAXIM. VIDENSIS hi m masculum et pi teris ad b. SPRENGELIUM can acaulis aut caunıcem brevem с , concinnae, pinnis subregulariter dispositi laete viridibus, subtus pallidioribu: stirpe solummodo masculi, in a edita nostra de speciebus Altaleae dese communicasset, prope Caravellas lecta, de dignitate specifica haud dub Jam sequuntur, quae habeo ad cjus descriptionem facientia. Рай 8 — 10 pedes longae, erecto-patente ns, in 1 distinxi. FnoxpEs Spapices verosimilitei androgyni vel androgyni et mas lege polygamiae dioeciae лых MASC., quem vidi, ilus sesq ssimus, eompresso-subanceps, 4—5 lin. crassus, tomento griseo- fusco е squamulis (sub lente) depressis simplicibus linearibus aut multifariam fissis hine inde septatis, ad basin coloratis versu apicem diaphanis, constante, postice parciore antice spisso et passim pulvinato adspersus. Rhachis semipedalis scrobi- culata et angulata, de ntosa Squamae согіассае, triangulares, acutae, longitudinaliter striatae in basi rhacheos eique appressae, nonnullae vacuae, aliae е sinu suo ramos floriferos emittentes, sursum magnitudine de- crescentes aique heos parte omnino eyanidae. Ram erosi, dense erecio- patentes et fasciculum florum ovatum constituentes , flexuosi, antice strictiuseuli, jam ab ipsa basi florigeri, hinc leviter convexi et floribus desti- tuti, inde subbifa binis florum seriebus leviter impr е lato-ovato-triangulares, patentes, P ale alternatim dist in latere inferiore bracteolam ovato-lanceolatam sub ipso flore positam amplectentes. praesertim in facie ramorum convexa. Fronrs MASC. 7—8 lin. longi, metro lineae, foliolis ovato-acuminatis carinatis. Prrarı linearia, lineam lata, longe acuminata, iter nervosa, margine extenuata et nonnihil denticulata, Ѕтаміха sex, petalis duplo breviora. Frea- MENTA ima basi super thorum coníluentia, perbrevia. АхтнЕБАЕ basifixae, lineares, b tac, loculis connectivo parallelis, acutis apice inaequalibus. Pollen ellipticum. Риктила RU Sranyx. ANDRO- GYNUS ignotus. Dnvra 24—30 lin. alta, medio 15—18 lin. crassa, obovata aut obovato-elliptica, aut irregulariter et obsolete pentagona, vertice conico rostrata, perigonio persistente ad quartam partem usque induviata. Epidermis tomento lepidoto fusco arcte adhaer. neam crassus, fibrosus. Ротамех obovatum, subangulatum, crassum, fusco-helvolum, osseum, minus so с in Altalea funifera, sed, pariter ac in A. compta, fasciculis fibrarum percursum, qui serius i-loculare, lor impressiones: fi ticis inti- marum, in pororum viciniam usque decurrentium, vert onem brevem irregul: m, poris a ba gi, TESTA castanea, vasis crebris dilutioribus picti, hi subparallel ALBUMEN porum basi ] coriacea helvola et longitudi edalis, simpli s quam pedunculus toi ica. rha iales , „ Bract iebus pr latus ramorum bifac omentum uti in ochroleuci, Caryx dia ^, longitud пу IENTUM. in meo spec nte adspersa. Cortex lum tamen udin; rarum co «durescunt, tri- bi- u г suleatum ре , dum omnis cortex deradatur, єй 5—8 linearum distan a remotis pertusum. Мосли lineari- oblongi, aut ne (in facie регїрһегїса) rhaphe lata, fasciculis vasorum 7—9 eum, lacteum, oleosum, solidum aut medio cavum. Емвахо intra offerunt sepa constante percur artilag Ixvuviar uetus 8 iter ne a ovata obtusa, petala his 14 altiora et latiora, utraque us sinuata. eque plus mi Crescit in syleis aboriginibus Brasiliae orientalis: in prov. Sebastianopolitana, Spiritus Sancti, Portus Securi, Minarum, Bahiensi et Pernambucana. Incolae eam Catolé, Pindova vel Palmeirim nuncupare solent et cum stirpe acauli Attaleae comptae forsan pro una eademque specie habent, id quod mihi sane accidit, utramque dum in Brasilia commorarer ita confundenti, ut viv enunciare ausim, anne figura Attaleae cujusdam acaulis tab. 15. exhibita ad Шат . comptam, eujus uomine exstat, pertineat, anne ad humilem, de qua agimus. E nucleis oleum pingue exprimi pot етта edulis. Frondes ad tegenda tuguria peridoneae. ICON. EXPL. Таб. 168, Fig. 1. Attaleae humilis spadix masculus floridus, ma; | nat, — 1, 2, Ramali Moriferi pars, decerptis floribus, ab utroque latere ut bracteae et bracteolae positio monstretur, ma 1 duplo auc. 5, Calyx, 6, Petalum 7, Stamina quatuor in thoro, cum rudimento pistilli, 8. 9. Stan Em Е Noris, — 12, Drupa, in perigonio. 19. Drupa, demta epidermide, ut fibrarum cor- ticis decursus appareat. 14, Putaminis basis. 15. Putaminis sectio horizontalis. 16. Putaminis unilocularis sectio verticalis, 17. Semen, in eujus basi areola embryonifera conspicitur. 18. Semen ab altero latere, Omnia ша Flos na duo. 10, Pollen. Omni 2, ATTALEA COMPTA: caudice mediocri aut subprocero crasso, petiolorum basibus capitato; frondibus егесі patentibus, petiolorum basibus cras , spadicis glabri (vel parum fusco-lepidoto-floccosi?) fori cule alternatim subdistichis decandris vel dodecandris, staminibus quam petala lineari-oblonga acuminata 1 s из masculis laxius- iente bre- vioribus; drupa obovata, vertice conico-rostrata (magnitudine ori anserini), ad dimidium usque induciata, putamine 3— п. p. 120. loculari solido, poris а basi 9 — 12 lin. remotis pertuso. Mart. Palmet. Orbis ATTALEA COMPTA supra р. 137. t. 41. 07. с. syno exclusa a var. 0. Pindoba Prine. Neuw. 1. с. et palma Catolé vel Pal- meirim, mme ad praecedentem rela Perina, Gabr. Soares de Souza Хойс. do Brasi in Notie. ultramarin, Ш. p. 107. hue pert detur 149 CELSA, supra p. 138. No. 4.: caudice altissimo; frondibus erecto-patentibus; floribus foemi- sarcocarpio toto fibroso; pu- е dentato, circa 3. ATTALEA neis solitariis in ramis rhacheos; drupa oborato- aut. oblongo-subpentagona acute umbonata. tamine oblongo angulato, sulcato, deorsum attenuato solido, inter poros pollicem а basi distantes lon verticem rostratum denticulato. Mart. Palmet. Orbign. p. 118. edit metitur, crassitie 18—20 alto, longi sem obtusiuscu adspersa. Sarcocarpium circiter duas lin. erasum, totum fibrosu line 4 poll. et quod et exeroseonte, tune 15 lin. taliter pentagona, versus veri imo ferrugineo Омир ind conico (styli residuo) umbo > fi is subtilibus in opus stuppeu aturo facile solvitur. Ротамех ad 40 1 п superficiem sul nteriobus plerisque complanatis et cum a quod putamini hand ita pertinaciter adhaeret, quam in nonnullis aliis speciebus, sed fructu longum, in parte crassum, angusto-obovato- oblongum, deorsum inaeq sarcocarpii intimarum decursu leviter exsculptum, vertice medio acumen breve atum atque poris tribus perfossum, pollicem a basi di ‚ntagonum, per om is deorsum vergentibus, sulcis inter dentes et poros densa fibrarum congerie repletis, extus griseo-Iut quidem et solidum attamen vestigia fibrarum irregul arum monstrans reliquam endocarpii subst um, loculos et nucleos co Милк ares, compresso-tereles, TESTA obscure castanea, venis pluribus anasto- гапе Putamen. Omnia magn. Ш. Spadicis pars terminalis, fructibus demissis. Ш, 1. Drupa. 1. (exclusis figuris per medium putamen, qua demonstrantur cjus compages ossea, fibris dilutioribus ICON. EXPL. Та. 90. Fi „que эй sequentem pertinent). Porro Tab. 169. Fig. Ш. 1. Sectio vertical discretis (ad a) instructa et loculorum aller semine repletus, alter semine exemto. Э, Alla sectio vertiealis, tres loculos exhibens, et prope 0 canalem nutritium, ad semen pertingentem. 3. Per medium putamen sectio horizontalis, ad demonstrandam compagis indolem. Omnia magnitudine naturali. 4. ATTALEA SPECIOSA, supra p. 138. No. 5.: caudice altissimo; frondibus erecto-patentibus; — drupa oblonga conico-rostrata, sarcocarpio in peripheria fibroso intus farinaceo-carnoso; putamine oblongo tereti laerizata utrinque acutato solido, supra poros semipollicem a basi distantes dense et rigide fibroso. Mart. Palmet. Orbign. p. ИЛ. Coco Naia, Man. Arruda da Camara Discurso sobre a utilidade de Jardins, р. 35. hanc speciem ur, quum diceret, in- colas e Гаспа sarcoca juscula praeparare. mio induviatus fere bipollicari, cujus sepala lato -ovata obtusa, Est 5 poll. alta, me er in ramulo rhacheos spadicis solitarius, peri ovato-orbicularia, apice acute tridenticula е teres aut levissime an; s. Epide iore fructus, obduct nosam, fibris paueis percursu si mavis, erasso-fusiforme, v ngerie spissa, quae processum dura, cinnamomei coloris, passim percursa dem figurae atque coloris ас in Attalea excelsa, sed in rhaphe venis parallelis pluribus (nove m, ant, vigatum, is a basi distantes omnino cooper is, neque aggregatis, trilocularis. Nucet ejus- um, rufo-fuscum, in parte superiore 1 ralem pyramidat poros 5 I ICON. EXPL, Tab, 96, Fig, Ш, 3. Drupas pars superior. 4. Drupie sectio horizontalis. S. Nucleus, 6, Embryo, Omnia magn. nat, Tab. 109. Fig. IV. 1. Dropac Attaleae speciosae dimidia pars superior, sarcocarpio На aperto, ut putaminis superficies Inevigata appareat, 2, Pulaminis pars inferior, resecia parte fibrarum fasigiatarum, quibus foramina nutrida obteguntur. 3. Nucleus a latere interiore, bificiali виз, reseca parte albuminis, ut fossa embrionis in conspectum veniat, 4, Nucleus, a latere exteriore, rhaphen umbilicalem decursu vasorum subnovenorum parallelorum insiguem monstrans- Omn. ma , peliolorum. basibus coronato; pinnis aggregatis; spadicis ramulis 5. ATTALEA PRINCEPS: caudice pro Sarinaceo-paleaceis, postice hinc Slorigeris inde nudis, antice undique florigeris, calycibus masculis minimis, staminibus in- clusis quam petala fusij lavata duplo brevioribus; floribus foemineis 2— A secundis in ramo spadicis; drupa ovato- oblonga (ori gallinacei mágnitudine), putamine crassitie corticis, in medio fasciculis vasorum percurso, circa verticem impressum el poros 3 — 5 lin. а basi distantes dentato. Icon. Tab. 161. Fig. 1. Palmier Motacu, d'Orh. Mss. No. 16. c. ic. ATTALEA PRINCEPS, Mart. Palmet. Orbign. p. 113. с. deseript. t. 4. £ 2. (n Maximilianae principis) et t. 31. B. rmi- Cavoex 30—50 pedes altus, cylindricus et a lapsu frondium irreg torosus, vertice petiolis persisten Fnoxpes 10—15, 12—15 pedes longae. Pinnae pedes duos cum dimidio longae, 15 lim. latae, 3—9 in gregibus sub plures inter frondes, aliae spadices masculos, aliae androgynos foventes, tripedales, apertae oblongae. Земи MASC. der ous. Rami forigeri quinquepollicares, ima basi subancipites, intus planiuseuli, extus convexuli, antice subtere ines Fi taxi Y vel %, postice latus x e quodvis latus occupantes, bracteola fovato-triangulares. CALYX mi ALIS ovato-orbienlaribus, Мета fere 3 lin, alta, linea carnosula. тама 6, petalis duplo b > ANTHERIS еми. ANDROGYNUS ex axi ceni flores foemi ferentes, inter flores flexuosos, subtrigonos, inde altius productos pro foribus paucis n Frores КОЕМ. prominen bractea et braeteolis eirenmvallati. SEPALA et PETALA ovata, obtusiuscula, sibi imbricata, UncroLUs subo di dium pertingens. туз brevis. Sricuara ша, magna, revoluta, Dntra 3 poll. longa, 16—17 lin. perigonio 3 — 4 lin. alto induviata, ovato-oblon is fusco-aurantia, laevigata, glabra, Sarcocarpium corti crasso, pulpa 2 lin. crassa. PUTAMEN Ба , distantia 3—5 sus. Миса oblongi, soli orum exterius solummodo, ant in contro conice product > circa poros dentibus acutis effiguratum, vertice obtusum medio impressum. Емвпхо 3 lin. longus. aries 3 lin. с , oleosi. Crescit. frequens et gregaria in Boliciae provinciis Moxos et Chiquitos, sylearum humidarum incola: Alc. 4 Or- bigny. Арий Santa-Crucenses Motacú appellatur. Фр pla ICON. EXPL. Tab. 167. Flos masculus; duobus petalis obvol 13. Drupae par lis alia icon. J. 1. Ramus spadies masculi, a facie interiore visus, dejes foribus, quorum dispositio bracteis indicatur, t 2, os masculus is pelalum, a facie interiore, 5. 6. Stamina tria, magis aucta. — T. Flos fueminens. 8, Ejus х, pere quce тоге] aborivi cupula cinctum. 10. Idem, cupula арена. 11. Pistilli sectio verticalis, absque ovulo. — 12, Drive PTS. Alius mario ex parte deraso et reclinato. 14. Alius putaminis biloeularis, transverse aperti, pars Superior et 15. pars inferior. 10. Sectionis teres lius putaminis, altius dentati, dimidia pars inferior. Magn, natur. Staminum complexus, Omnia aucta. 6. ATTALEA BLEPHAROPUS г caudice procero basibus petiolorum coronato; petioli margine fibris longis strictis ciliato, pinni aequidistantibus concinnis ; (floribus masculis tri- (vel һел-1 ) andris, staminibus corollam aequan- tibus?); floribus fuemineis solitariis sessilibus oralo-conieis, (stigmatibus bipartitis); drupa ovato-oblonga conico -acutata (ovi gallinacei magnitudine), putamine bi — triloculari, basi inter concaritates tres pyramidato- trigono, vertice medio conrero. Tab. 167. Fig. II. Palmier à feuilles ciliées, Orb. Mss. No. 34. c. ic. ATTALEA BLEPHAROPUS, Ман. Palmet. Orb t5£2.t3. C. Смех 60—70 pe . altus, rectus, inferne laevigatus, superne annulatn 20-pedales et longiores, Petiolus 6 — 7-pedalis, margine ай pinnas usque ПЪТ ultra 4 pedes longae, subaequidistantes. SPaTmar plures simul i Frores ochroleuci. Srabix FERTILIS foribus ovato-co 6—7 lin. alto oblongi, semi frondes. erumpunt. 6-р hi indiv astus. лора ovato-oblonga, 3 poll. longa, pe latum, basi rotundatum, longitudinaliter sulcatum, 2—3-locı is in r a o m, medio 13 li ius reticulat Crescit in Holiviae syleis immensis, in provincia Yuracarés, ad Molito rel ICON. EXPL, Tab. 167. Fig. П. 1. Putamen, fibris sarcocarpii interioribus apertum, unicum loculum monstrans, 4. Basis putaminis. 5. Sectio horizontalis puta d Orbigny. umdatum. 2, Putamen, demtis fibris sarcocarpii, 3, Putamen sectione verticali is bilocularis, Omnia magnitudine naturali, ATTALEA CEPHALOTES caudice mediocri crasso, petiolorum basibus coronalo; petiolorum margine in fibrillitium nigrum criniforme tenue fisso; spadicis masculi. ramis parce albo-paleolatis, facie interiore мейі Ore Sorigeris, staminibus quam. petala linearia duplo brevioribus; floribus foemineis in тады spadicis dense subsessilibus; drupa oborato-oblonga pentagona (subquadripollicari) tomentosa, cortice tenui, putamine quadriloculari fibris perfosso, fere in ipsa basi poroso et dentato. Mart. Palmet. Orbign. р. 119, Icon. Tab. mostra. 109. Fig. H. ATTALEA CEPHALOTE: depictam » Póppig. in litt, quibus monuit, palmam in sui itinera tabula, quae inscribitur „Mission Sion“ esse CAUDEX 10—12 pedes altus, pedem crassus, су intra quae frondes eriguntur S — 10 strictiuscul inferne laevigatus, vertice petiol › leviter arcuatae, 8 — 10 pedes | singulare, quippe quod fibra um residuis erectiusculis coronatus, 3-pedales, igitudine, tenuitate, colore nigro а ento lepidoto griseo superducta, postice quadrangul ris, faciebus superioribus sub angulo acuto conniy 2, 3, 4 in greges oppositos vel subalternos ordinatae pedes longae, $— 10 lin. latae, И ore, secundariis suboctonis, quibus t Petioli a basi margine extensi jue variis, quos sequitur, q Rhachis dorso convexa, toi is, facie supr a et medio in с lescens Pinnae redupl tentes, еме, an libus oblique medio sup alte et acute prominente palli tiarii subseni sunt Sup supera la ctis crebris stomatum notata. SPApiCEs зен diversis individuis%). Rami spapicis MASC › dense fasti destituuntur, nonnihil i matis, passim ai ompaeti, rectiusculi , Nexuosi, in facie r unem spectante floribus denudati, in гей s floriferi, floribus antice magis approxi- ibus Bracteae minuta Caryx minimus, foliolis М, lin. longis ovato. persi squam obtusae, passim uno latere bracteo ribus, me inae his opacis, cornu raspa Frores 4— а vel nonnihil flexuosa, с gentia, Ғилми Sunt, utraque extremitate breviter bifidae, loculis subinaequalibus, apice с leucae. Ріта nUDIMENTUM non inveni, SrApix FOEM. sesquiped. spiras arctas dispositis in brevi pedunculo, a basi bracte , ovato-triang m obvall en productis. Регал line lia. Sramısa sex, ad dimi uborbieula- brevissima, fere in basi ANTHERARUM inserta, quae lineares m promisso, ochro dense floriferam, floribus per sullulto et apice bracteolis duabus coriaceis in orbienlum ex nmectivo in brevissi mam verruculam acu lis rhachin offe simplicem, ubiqu io. ао, quae flores immediate fuliunt, Fros РОЕМ. mihi non visus, scd ex inspectione induriarum, quae drupam срещи ant, licet conjicere, structuram omnino esse, qualis in speciebus antecedentibus, P'edunculus in parte antica productus es r in rhachin forum maseulorum, quae post grossificationem exsiccata decidit, dente solummodo infra cupulam bracteolaren superstite, Daura fere poll, obovato-oblonga, ne, ubi atten ibique 16—17 lin. diametro aequans, in vertice styli 1 obliquo glabro сога sso ferr fulvo, e floccis et squamulis bus contexto lineam crassus vel р me fibrosus inter PUTAMEN varia distan- drupae homoi osseum, vertice rotundatum, basi conico -attenuatu 1 fibris osseis p tía inde a basi conica desinentibus, quo fit, nt putamen dum fibras minus do dentatam et ейи mollioribus ir + sed fasciculis "s SEMEN li Hele decurr ісі est coloris, non omnino aequaliter solid s medi Loculi i quod examinare facie peripherica per rh m, oleosi wurvo basilaris. Induviae circa drupam per et совомлм 15 1 igulus con oribus ramosis aphen umbi maeeae monstrant. CALYCEM triphyllum 4—5 lin, altam, petalis ovatis obtusis, lem sat lata pa ALBUMEN cartil п, foliolis suborbicul » sibi arcte ішім е extenuato irregulariter si to. Crescit in provinciae Maynas parte superiore, sylrarum aboriginum incola: Póppig. ICON. EXPL. Tab. 169. Fig. IL. 1. Ramus spadicis maseuli, a latere interiore visus, oribus excusis, quorum dispositio brace V. 4. Решит, а facio interiore e 5. complexus staminum, magn. аса, — 6. Drapa in perigonio. T, Pulamon, in meis t indicator. 2. 3, Flos mascu- ontaliter dissectum, 8, Puta- lus, magn. minis sectio transversa, loculos quatuor et compagem monstrans, 150 udice mediocri crasso arcte anuulato, petiolorum residuis capitato; frondibus tenso el ciliato, pinnis subgeminis directione duplicis spadicibus —; damen fibrarum fasciculis percursum duplo an- 4 PHALERAT tiolo in fibrillitinm reticulatum ext vertice conico-producto, cortice quam pu Icon. fructus Tab. 169. F 8. ATTAL erecto- patentibus, pe drupa glabra bipollicari oblonga, gustiore, ad quartam partem usque induciata. ‘num, Ш. p. 278. IL p. 624. Palmet, Or ATTALEA PHALERATA, Mart. in Spreng. Syst. Үс pe quae variis dubiis obnoxia, vix altior visu e squamosus et capitatus, diametro ibi heic secundum schedulas in ipso itinere е et fractus spe: erectus, versus basin annulis arctis impressus vel ‚ unde ab incolis prov constituentes, 10— 15 ped. medio instructa costa elevata, cujus n parte postica 4—5 poll. distantibus, in ales, nervo CAUDEX erectus, 6—12 pedes residuis crassis den est adeptus. FRONDES е rinato - convexa, supra postice utroque Pinnae subgeminae aggregatae, greg cule patens, altera altius inserta et Videtur palma monoeca, spadicibus mi is in eodem caud Sarna completa sesquipedem longa, inaperta fusiformis cum mucrone solido Producuntur in spadice, qui peduneulo teretiusculo instruitur et is, fructus offert plurimos dense confertos. DRUPA atibus recurvatis с Jeucoph: paullo curvatae, ideo с sulco profundo es ае, anti Goyazanae Cabez longe. Rhachis facies antice decr antica approxi Inte ms subopposi ntrorsum nutans, lineari-acuminatae, fere bi sasenlis et foemineis distin jus sexus flores proveniunt?) Fuones non vidi pendulus, pedalis et sesquipe poll. crassa, vertice conico producto fibroso compacto dimidiam line ulo interrupto actus 7 — $ lin (Forsan in alio caud bipollicari , aperta Jato -lanceolata , crassa , jatis simplicibus. SPADIX fruc , basi acutiuscula, ultra 2 poll. alta, medi nato; epidermide fusco-helvola, laevigata, glabra, corti loculare, pariete ultra 2 lin. crasso, in medio inter loculos et peripher percurso. иси in fructibus a me observatis non evoluti. Induv circumpositas carver triphyllo, sepalis 5 tis lato- et obtuse ovatis, superne nervis com illo 1—2 lin. altior, petalis lato-transy e leviter bisinuato-tridentienlatis, dente medio lateralibus subrepandis. Cupula androceei calycis, crasso, PUTAMEN osseum ascieulorum 9 fibrosorum compresso- е ie, offerunt bracteolas се emergit сокола ergentibus pereursis. E. tiusculo integerrimo, abortivi irregulariter lobata et fissa, longitudi im Váo do Paranan, ubi Brasiliae pror. mediterranea Goyazana, locis calidis, e. ғ. jeptembri. Intenta haec species in Fructus nondum maturos offerebat. mense nemora. constituit, nullis aliis arboribus intermiztis. «Ti 69. Fig. V. 1. Dropa nondam matara, perigosio suo induvata et 2. «мет medio horizontaliter dissecta, magn, natu. 9. ATTALEA MARIPA: caudice mediocri, crasso; frondibus erectis, — petiolo — pinnis — i floribus (polyza- mo-1) dioceis; masculis hexandris, petalis coriaceis orato-oblongis ablusiusculis calyce quadruplo longioribus, staminibus inclusis; foribus foemincis oblongo-conicis; drupa ovata conico-rostrata, ad dimidium induriata (отит gallinaceum sub- aequante, cortice tenui toto fibroso), putamine lueeigato orato-ohlongo conico-acuminalo crasso 2—3-Ioculari solido, poris 5 lin. а basi distantibus. Mart. Palmet. Orbign. p. 123. Icon. fruct. Tab. 161. Fig. p.100. Correa de Serra in Annal. Mus, d'hist. natur. ҮШІ. (1800) р. 75 No. 3. Supplem Palma Мапра, Aubl. t 34, ги. Cauvex teste AUBLETIO octo pedes altus, crassus, iametro sesquipedali et ultra. FRONDES non arcuato-patentes, sed recta ad- is in formam pyramidalem conspirantibus, m ductus suspicor, scendentes, longitudine $ — 10 pedum. t in diversis stirpi focminco adesse, ратил completa coriaceo-| hacformis. Fonts MASC., quos Marípac no obtusa, basi gibba, lineam long Sranısı sex, petalis triplo breviora. Ридмвхта ex imo fundo corol- piri стем longitudine. pollicem longi. Хвема I a acutum convergen n dentem acutum porre idu citatum. s quoque aquae mensuras сар tophylaeio R. Parisien а. Perata ex ovato-oblonga, obtusiusenla, qua- it, aperta су paullo mi , tripartitum, cruribus erectis py а et convoluta, basi et dorso medi coriacea, virenti-albida. Perata ovato-obl n, ad medium usque ANDRORCEI abortivi CUPULA hamato-revoluta, extus convexa et la ninovis, oblonga, aut bilibus superdueta, cortice tenui toto fibroso. tum seriebus tribus cicatricum inter poros 4 — 5 sepalis 3 gine sinuoso- denticulata ircumdatım. STYLUS linea tr intus convexa cum sulco longitu stylo с меу oblongu Оулшим ovato- glanduloso- 9 — 10 lat ad apicen usque cristis. um, compage dura acquabili, colore сі abortive. Хосый oblongo-lineares, basi in ‘ata, reticulo vasorum pallidiorum percursa, quae in rhaphe umb Induviae fere ad dimidiam drupam per пе, zona deorsum latiore ө verruca parva асма ero decurru Sepala fere in medio omeo, plerumque biloculare, loculo terti n, oleosu petala eodem colore sunt imbuta in a sunt zona spadicea; Crescit in Cayenna: Aublet. ICON, EXPL, Tab, Wi. Fig, V. 1. Flos focwinen erolutos et tertium abortivum exhibens, 4. Nucleus, a latere periph lor dissecta, 4. Pataminis sectio horizontalis, loculos duos 3. Drapa verüca visus. Omnia magn. natur. Drapa in perigonio. quo rhaphe decaer caudice — frondibus — spadicibus 1—3; drupa lato-orata, fere 3 poll. (sicca 2 lin. crasso, pulamine homoideo crasso (21 — 26 lin. alto, in ign. p. 121. Tab. 10. ATTALEA COHUN 30 lin.) alta, vertice breviter rostrata, cortice fibroso | — medio 19 — 20 lin. lato), trüoculari, in basi intra fibras breves rigidas triporo. Mart. Palmet. Orb nostra 167. Fig. IV. 301 Dara sicca 30 ex toto fibros a in. longa, medio 24 e is longitudinalibus, PUTAMINE solido, е em obiter suleat , lato-ovata cum vertice асо, epidermide laev jus pa » versus basin stipata fibris ri iales, faciebus binis planis, iore convexa, 16 li ioribus laxe reticu i parallel a, cort ra tenia, vix 1 fere basi intrantes obtegu , utraque extremitate obtu t TESTA vasis palli atis, in rhaphe wi Crescit in Honduras, ubi Cohune dicitur: Loddiges. Reliqua ignoro. Anne haec eadem sit atque illa species, quam cl. Loddiges in Catalogo Attaleae Rossii nomine designavit, pariter nescio. Haec ultima statu juvenili in horto Loddigesiano observata obtulit: frondium pinnas aggregatas, infe aequales, пе re cujusdem gregis altius in rhachi adnata, apice ù secundariis approzimatis percursas. ICON. EXPL, Tab. 167. rhaphe umbilicalis decurrit, 0 1. Охара, 2, Putamen. 3. Putamen verticaliter disseetum, loculos bi в monstrans, 4, Semen, a latere peripherico, quo 11. ATTALEA AMYGDALINA, Humb. Kunth. I. p. 310. t. . Kunth. Enum. HI. p. 211. №. 6., in pro- Frores MASC., quos Attaleae amygdalinae nomine communicaverat cl. KUNTHIUS, cum conge niunt, sed a descriptione et icone in opere Humboldtiano 1. c. exhibitis re Сллх minimus constat SEP. longis, lato- ovatis, acutis, laevigatis, coriaceis. Perata $— 9 lin, longa, angusta, linearia, acuta, subtriquetra, recta aut su flexuosa. Sramsa sex, duas lin. I AMENTIS brevissimis, ANTHERIS linearibus sagittatis. RUDIMENTUM PISPILLI FLORES FOEM. nucis Avellana poris in ipsa puta Fnvcrus, quantum ex icone conjicere valeo, illi Atéaleae Cohune si е, quam nis lata basi sit 12. ATTALEA SPECTABILI: a ig. I. II.: caudice abbreviato aut subnullo, frondibus erecto- patentibus, pinnis pectinatis; floribus foemineis in ramis spadicis ternis vel quaternis; drupa vir ad Y, induviata, ovata breviter umbonata (magnitudine ovi gallinacei minori supra p. 1 fusco-tomentosa, cortice tenui toto fibroso, putamine 2 — 3-loculari distantes leviter sulcato. Mart. Palmet. Orbign. p. 121. solido utrinque. obtusiusculo inter poros 3 lin. a bas 13. ATTALEA MARACAIBENSIS: caudice — frondibus — spadic drupa oblonga (magnitudine ovi gal- ad V, induriata, sepalis medio zona transversa nigra, petalis zona submarginali, cortice toto fibroso, putamine linace 2 — 3-loculari solido oblongo utrinque aculiusculo laevigato inter poros 5 lin. a basi distantes subcarinato-convero. Mart. Palmet. Orbign. p. 124. Cfr. Tab. 167. Fig. Ш. Penicosium sub fructu И, poll. altum, igitur duplo brevius q mopere convenit. PUTAMEN 1Ys poll. altum, oblongum, coloris с Е Maracaibo (ай сі. Plee et in herb. Musei R. Pai ICON. EXPL. Tab. 161. Vig. Ш. 1. Attalea Maripa, quacum haec species quoad fructum. sum- iensis. deposuit. Putamen, 2. Ejus sectio transversa, loculos duos evolutos, tertium abortivum monstrans. Magn. natur. М. ATTALEA MICROCARPA: caudice — f plici solitariis breviter pedunculatis rondibus — spadice masculo — toribus foemineis in rha ; drupa fere ай ¥, induviata, obovata vertice acuto (magnitudine ovi columbini) fusco- tomentosula, cortice tenui toto fibroso; pulamine 2 — 3-loculari solido, utraque extremitate area circulari effigurata im- presso, inter poros 3 lin. a basi distantes carinato. Mart. Palmet. Orbign. p. 125. Cfr. icon. in tab. 168. Fig. П. Spanıx Species q e fructifer longitudine 2 ври laris emittit pedunculos br а drupae fi ine minore di m bracteae 'coriaceae е instructos bracteolis 4—5 metro fere 5 Ramuli flores masculos ferentis ba o Attaleas humili inde A. spectabili ай ejus volu indici й timae duae in mpleetentibus, quarum син facie cujusvis реди persistit. Prioxium constat foliolis coria " is lato - ov obtusiusculis, ejusque petala fere usque ad dimidiam drupae altitudinem. pertingunt. ei abortivi cupula 3 . alta, tandem irregulariter fi dentata. Drura 18 lin. alta, а est obovata ас аси styli brevis rudimento, coronata Epidermis to castaneo fibrilloso -squamoso tenui obducta. Cortex lineam crassus, fi libus numerosissimis, in peripher cursus. Ритам ollicem altum, ovato-oble culata. In parte bi olor putaminis is et omnino osseis. tum et obtusum, impressu irregulariter de s int poros е specie tumet; ‚eo-helvolus, compages solida, fibra um septis respondes s quidem attam inde quaternis parallelis insculpta. Exınnvo tanea, venis compluribus ret umbilicali obscure fusca, sursum venis sub- 'ominentem. tra baseos papillam periphericam nonnil Crescit in Brasiliae provincia Paraénsi, in sylvis aeternis. ICON. EXPL. Tab. 168. Fig. П. Attaleae mierocarpae spadix fructifer, denis pluribus fructibus. — 1. Drupa in perigonio; vides quoque pedunculum de racemo foram masculorum abruptum. 2. Dropa, sectione verticali арена, exemtis seminibus, 3. Putamen, fibris 4. Patamen a bus, 5. Putaminis їое Wei accio horizontalis. 6. Putaminis sectio horizontalis, loculis binis fertilibus, tertio aborüvo, T. Semen, a Шеге peripherieo, cam areola embryonis. S. Semen, a latere interiore bifalali. Omnia magnitudine naturali 15. ATTALEA (1) GOMPHOCOCCA longo, 18 lin. longo, 10 lato, vertice breviter dentato, intra dentes с + caudice — frondibus — spadice — floribus — drupa — is quatuor cruciatim convergentibus, circa poros 6 lin. a basi pyramidato-attenuata distantes inaequaliter. dentato, quadri- vel biloculari, pariete in medio fasciculis 12 va- sorum perfosso. — Icon putaminis Tab. 161. Fig. VI. 2; putamine ob- Crescit in America meridionali, loco natali non indicato: Loddiges. ICON. EXPL. Tab. 161. Fig. VI. 1. Putumen, 2 Idem a bas visum, 3. Putamen in medio horizontaliter dissectum. Omnia magn. nat. 11 XIV. MART. in ENDL. Gen. No. 1777. et Palmet, Or ORBIGNIA ign. p. 195. (3 actere emendato). KUNTH. Enum. ШІ. р. 293. POLYGAMO-MONOECA, spadicibus masculis et androgy icteati, in spadicibus androgyn mitatibus. MASC. Catyx triphyllus. Сокоца tripetala aut dipet » antice dentatis, aestivatione valvata, Sramiva 12 aut 24, e fundo floris aut imis petalis adnata, FiLamenta Ахтивпав bipartitae, loculis spiraliter contortis! РОЕМ. Слух triphyllus, separas lanceolatis aut oblon; Ахопокскт abortivi curura ovario subjecta, Ovarium 2— 4- vel 3 — 5 — 6 (vel 7-) loculare. бту brevis. wars 3— 6 (72) Drura cortice fibroso, РОТАЗИХЕ osseo 2— 4- vel 3— 5 — 6. (vel 1-) loculari. isi pro singulis loculis poroso. Хоси tot quot loculi, lineari-oblongi hinc (іп parte peripherica) rhaphe umbilicali notati, Агвомех cartilagineum, oleosum, solidum. Емввуо basil in eodem caudice. ВРАТИ (veros plures foeminei, mascu la (raro 4 — 5-petala), rerALIS nunc basi coalitis nunc liter) duplex, in ramorum extre. г completa. Frores sessiles, b Palmae слетсв nunc procero cocoideo, nunc abbreviato quasi nullo, Froxnes pinnatae. Sravices inter frondes inferiores porrecti, simpliciter ramosi, floribus ochroleucis secundis. Dnvra fusca. 1. ORBIGNIA PHALERATA. т: b. 170. 0. caudice procero; frondibus erectiusculis, pinnis concinnis ; floribus masculis (spadicis masculi) 24-andris dicibus fertilibus circum circa florigeris; florum foemineorum petalis oblongo- lanceolatis, stigmatibus subsenis ; ovata 3 — T-loculari, perigonio ad trientem usque induviata. spa- drupa ob- Palmier Cusich e. Cusi, d'Orb. No. 20. с. ic. ORBIGNIA PHALERATA, Mart. Palmet. Orb fig, 2. b. Cobo Historia del nuevo Mundo Mss. Libr. VI. с. 63. Cusi, Palma real de la provincia de S, Cruz de la Sierra, Barn Caupex cocoide s, procerus, 50 pedes erectus, rectus, teres, laevig tus et altior, basi circumferentia 3 pedum с tus, cicatricibus irregularibu m dimidio, apice 2 pedum, frondium delapsarum aretis leviter insculptus, colore epider- midis grisco. Froxprs omnes t les, numero 8 — 12, erectinsculae, omnes vigentes, emortuis scilicet extemplo de- ciduis, Па ut coma semper viridis appareat, longitudine 20 — 24 pedum, rectae, statu sylvestri omnes surrectac, statu culto magis magisque subho Petioli (margine forsan serrato aut aculeato?) basi lata laevigata ample- xicaules. ulis, quos er uta dirimit, adnatae, г :gulariter subalternae, lineares, longe acuminatae, 3 pedes longae, 16—18 lin. latie, nervo medio prominente instructae, saturate subglaucescenti-virides, subtus pallidiores. Зғлтпав completac simul nonnullae (1—5) inter frondes cernuntur primum erectae, dein patentes aut cernuae, 4%, ped. longae; spadicum foemincorum nonnihil erassiores quam masculorum, ceterum utrique sexui similes, fusiformes, longitudinaliter profunde sulcatac, intus laevigatae, colore testaeeo mox brunnescente. Srapicrs culi fructiferi (verosimiliter androgyni, i. e. praeter flores foemineos quoque masculos paucos continentes) in codem cau- Srapix MASC. tri — quadripedalis, е rhachi sulcata, glabra, ramos plures indivisos, spithamacos, poll. longitudine nudos subancipites rectos extremitate acutatos, in fa chis alternis, qui tum sub n divisa teretiuscula, secundum longitudinem lev 2 lin. crassos, compr › antice sinubus approximatis horsu ursum longitudine decrescent aut lev um flexos, achin spectante convexos et pauxillum sulcatos glabros, in facie opposita serobiculis dist us flores insident solitarii, exseulptos, inter scrobiculos tomento furfurace roscopio composito exhibet nodulos siusculos, postice г flexuoso: albo adspersos. Нос tomen- хае sunt cellulae tenuissimae line: ай ubglobosos opacos, quibus subfusiformes radiatim undiquaque ех i florigeri oriuntur ex ala squamae coriaceae triangularis acuta carinatae, lineam altae, similesque squamae aut minus evolutac in ramorum parte ima nuda cernuntur 2— 3, semiam- plectentes. Frores absque pedicello in scrobicula Caryx minimus, diametro linea vexa. Соно formae ramorum fa Serata lato-ovata, tri regularis, specie nune dipetal coalitis, antice in dentes aut denticulos acutos inaequales 2 corolla. dipetala unum 1 oblongum. aut lineari -obovatu et altius dentatum. In corolla tripetala quodvis petalum dentatum occurrit aut unum alter gerrimum. Interdum corolla inveni petala, petalis pariter diversae fo int haec petala pergamacea, Jaevigata, sicca, ochroleuca; et dum duo solummodo adsint in conchae bivalvis speciem con- сауае conspirant Sramisa e fundo floris et imo petalorum pariete enata, inclusa, 24 aut interdum forsan pauciora, Fira- MENTA subulata, lineam alta, laevigata, Ахтивпав ochroleucae, bipartitae, loculis subey is utrinque obtusis, amba- gibus spiralibus in diversis staminibus diverso modo supra superiorem fil i extremitatem eontortis. Portes album, siecum oblongum subangulosum, humectatum fere globosum et rimosum. Repimextum ритила in his floribus non obser. хашт. Spapix КОЕМ. subtripedalis, constat rhachi recta eylindrica et ramis ex ca circumcirca prodeuntibus, quorum ternatim sessiles ngularia, acut › 4 lin. alti, pergamacei, ochroleuci. integerrima, plana, dorso leviter con- sinzulus florem fert focmineum solitarium (aut in parte spadieis postica plures?); hine v с tatem producitur. сопуехат, basi rectam, dein uno alterove sinu flexam atque in sinu floris li) rudimentum monstrantem. Fros FOEM. basi пе mte et bracteolis duabus vel tribus intra Ша n positis pergamaceis, longitudinaliter nervosis, 303 ша cupulam formantibus inaequalem, altera nimirum lato-triangulari obtusa, altera acuminata carinata. Canyx triphyllus, голот exhibet lanceolata, 18 li а, albida, longitudinaliter striata, arcte convoluta, Ретага tria, sepalis tenuiora, poll apicem nonnunquam dente uno alterove donata. Ахоповсег RUDIM circumdat, Ovarivm 5 lin. айша, ex ovato coni duplo triplove majore ovato-triangulari longa, dorso subcarinata, с ‚ хисо cem alta, uti illa convoluta, lanceo- том specie cupulae membranac cum, inferne ubi androecei abortivi impressione notatur, glabrum, superne adspersum tomento paleaceo fuscidulo, quod sub microscopio composito inspectum sese irregulariter lobatum stellatumque prodit, Lo niuntur 5 aut 6 et auctore cl. ORBIGNIO nonnunquam T. SrYLvs brev teres, glaber. Втгомата 6, linearia, 5 lin. longa, extus lev in flore nondum aperto erecta et compacta, хир anthe: cibus fertilibus а me non observati, neque a cl. lata, in vertice cono brevi te fulva aut flavesei alta, medio 2, sei li inv er eoncava laevigata, intus conv et tamdiu in fructu persistant expansa. auctore descripti. Diurs obovato-oblonga, teres, aut irregulariter angu- idua coronant; epidermide glabra laev io 3 lin. circiter crasso fibroso, putamini arcte adnato, matura 3 4 crassa. хосу e bracteolis, calyce, corolla et androecei abortivi cupula fo (calyce et hoc stadio corollam superante) drupae terü AMEN osseum, color solidum, parietibus 4 lin. circiter crassis, lato-ovatum, basi medi tem?) latius impressi, pollicem ab ipsa extremitate distantes, m sensimque in conum attenua- tum, fibris sarcocarpii longitudinalibus arcte adhaerentibus sulcatum et versus basin quasi barbatum. осиет plerumque sex, interdum tres (ex icone cl. ORBIGNID), rar 17 (eodem observante), 18 lin. et ultra longi oblongi, rotundato -triang; duabus interioribus planiusculis, peri gata venis pluribus anastomosantibus pallidis variegati, in facie peripherica notati rhaphe, ubparallelae percurrunt, sursum in latera promi; Verrucula embi in baseos parte peripherica infra rhaphen collocata acu- tiuscula, parum prominula. Агвомех cartilagineum, Jacteum, oleosum, aequabile, centro cavum aut solidum. Емвахо subelavatus. nato-stigm MASC. in s inata, quem stigmatum persistentium ге Me, sarcoc: poll. et quod excedit matae coriaceae, 1 brunnei, subaequaliter umbonem brevem productum, cui pori sex (aut sep- lin. altae m partem obvolvunt. Pu ngusto- fusca laevi- Crescit haec palma pulcherrima. in media terra continente Amer cae australis, inter gradus шій. austr. 12. et 165, per provincias Boliviae, quae a gentibus Moxos et Chiquitos nomen habent. In pago Indorum Guarayos vasta nemora constituit, alis arboribus non interspersis. Loca sabulosa el humidiuscula, inundationibus non obnozia praediligit. Ob egregium adspectum in viis publicis et cimeteriis plantari solet. Semina scatent oleo pingui, quo Indi ad unguendos crines utuntur. Folia ad struenda tecta et nectendos pileos storeasque adhibentur. Nomina vari Cuci lingua Moxorun et cuciquia, Cusich lingua samuca, Cuciada morotoca, Cic Chicoche quitemoca, Chicachu chapacura, Chur Rucucich, canichana, 1 is Indorum idiomatibus varía: paunaca, Cuchiri paiconeca, a pacaguara, Chereeaho muchojeone, Achiraoca baure, „ culter, chiquita, Yqui itenes, Ahame sarabeca, Huahuazu guarayo, Ниа е morima, Nil ohohui ofuca. ICON. EXPL. Tab. 120. 1. Spadix fertilis sub anthesi, magn. natur. 1. Dractea et bracicolae, m Ramulus, qui cupulam bracteolarem fert, inde Interaliter est productus et florum duorum abortivorum rudimenta monstrat. 2. Sepala tria. 3. Pistilli sectio verticals, convoluta, 5. Pistillam. Omnia magn, matur. — 6. Pistllum auctum. 7. Fructus induviis suis circumdatus. 8. Sectio horizontalis per medium put 9. Patamon, fibris sarcocarpii quam pluribus destitutam, a basi visum, ut pori in conspectum veniant. 10. Induvine desuper visae, cupulam androccci in conspectu 11. Bracteae et perigonium, quale cirea fructum maturum perstat, a bas Semen, Та quo decursus rhaphes umbilicalis inde a verruca embryonigera ad apicem usque cernitur. 13. Semen, a facie interiore, resecta parte albuminis sculi, foribus de ramis quam pluribus delapsis et Ш. rami Noriferi duo separati, mag 17. Calyx masculi Noris desuper visus. 18. Flos maseulus, resecis ex parie pet loculis contortis. 21. 35. aequali, copulam formantes pro fore ) men sexloc natur. 15. Flos n is. 19. Petalum cum quatuor staminibus, 20. 91. 26. Stamina tria, loculis plus minus a se disjunelis. Omnia magn. aucta. 27. Pollen siccum, magis auctum. 2. ORBIGNIA HUMILIS. ар. 169. Fig. 1 O. subacaulis; frondibus patulis, pinnis subaggregatis crispiss floribus masculis (spadicis androgyni) 12-andris; spadicibus fertilibus unilateraliter florigeris; florum foemineorum in ramo 1 — drupa subglobosa, vertice acuta, ad у, usque perigonio induviata. -norum petalis stigmatibus tribus Palmier de Chiquitos, WOrb. No. 22. с. ic. ORBIGNIA HUMILIS Ма —6—1 arcua- Palma parva, qui tarum cor que circiter pedes alta. Cavpex pei sconditu a patula terminatus. Petiolus frondium 70 — 80 ternatim aut quaternatim aggregatas, gregib Pinnae 5— 7 poll. longae, vix poll. latae, 1 4—5, in basi ob fusiformibus dilui auctor vi mas brevis, intra te lis, inferne appla ferens in rhacheos later alternis praeter ext approximati et suboppositi, , acutae, medio nervo superne emergente, secundariis utr papices inter frondes simul с е griseo -virentibus , intus ochroleucis mox fuscidulis, obvoluti isse videtur, quum de masculis omnino nihil prodidisset, quam ob causam dubium restat, utrum androgyni cum no eodemque caudice proveniant, utrum in diversis. Sraprx ANDROGYNUS ‚ pedunculo siruitur 4—5 poll. longo, compresso, glabro, in prona parte ceas ferens, in postica nudus. Rhach amplectentium r et in parti: bus pinnas sibi mos, q neares que adnata altius dec ente: 5 scuntur ali spithamam longa, compre 8 ubanceps, in promit dorso leviter convexos ventre concaviusculos, inferne По nitatem excurrente pronae sinu florem unum alterumve masculum proferentes. Oriuntur prona ex alis squamarum semi- — 3 sibi superpositos floribus d hi rami in faciei anticae utroque margine 152 ios ferentes atque postice in ext estitutam nune sub- les coordinati appar carinata, 3 lin. alla, Intra hanc vero rami expansio marg to bracteam superem brevis vi: 1, quo fit, ut flores ii шаш в. folium ramale triangularis, acuminat in parte antica pariter t nsequunt natae, concavae, 5 lin. circiter altae, quae flore loto-ovata, acuta, longitudinaliter striata, semiorbiculari-ovata, convoluta, longitudi a, margine nonnihi pallide virescenti-albida, glabra, 9 — 10 lin. айа. Axprorcevm абогйли glabrum, vertice truncatum. Ovanmw. breviter ovatum, vertice, ub Sricmara tria, linearia, primum erecta, dein revoluta, Loculi ovarii postica bini ternive sibi superpositi in sinu dilatato et exe fuli bractea e margine antico expanso producta an- gusto-triangulari, 3— 4 lin. longa atque bracteolis 2—3 squamacformibus. Caryx diametro vix lineam acquans, foliolis ex ovato triangularibus, dorso convexulis, albis. Сопот 4 — 5 lin. alta, plerumque tripetala, peratis inaequalibus oblongo-lanceolatis acutis integerrimis aut oblongis antice dentatis fissisve, ni invicem distinctis, nune basi plus minus coalitis, pergamaceis, albidis, longitudinaliter striatis. Interdum 4 aut 5 petala numeras. Srausa e fundo floris ut imo petalorum parieti adnata 12, inclusa, magnitudine et figura uti in Orbignia phalerata, Писта а perigonio incr sato et aucto ad dimidium fere usque induviata, subglobosa aut obovato-globosa, vertice conico-produeto, cum induviis 12 poll. alta, 15 lin. diametro aequans. Epidermis fusca, Sarcoc m duriusculum, fibrosum. Ротамех oblongum, basi triporum, bi — triloculare. Мост — Crescit in Boliviae provincia Chiquitos. Ad S. Annae missionem locis sabulosis herba et vepreto dense obtectis duo hujus speciei specimina. obserrarit cl. Orbignius. dorso obyolyunt. Слых triphyllus, poll. altus. Separa sionem parte antic acea, sibi et corollae arcte circumvoluta, Peraza late ansvers repando aut denticulato extenuata, uti calyx cupulare, fere 5 lin. altum, membranaceum, е сарша androecei emittitur, conico. Sryrus nullus 2— 3. Frones MASC. in rami florigeri extremitate ato, в са ICON. EXPL. Tab, 169. Fig. 1. Spadix androgynus a facie postica visus, foribus facmincis jam grossifeatis, 1. Ramulus forem foemineum et duos masculos sustetans, а laere visus, 2, 3. 4. Flores гез masculi, 3. Floris masculi calyx, Omnia magnitudine natural, 6. Stamina quatuor, magnitudine ашаа. — T. Flos поне зона ец, intra bracteam et bracteolas, 6. Ejus petam. 9. Androeceum abortivum, eupulae formam prae se ferens, line apertum, 10. Pisillum grossibeatum. aec omnis magnitudine natural .? ORBIGNIA ? DUBIA Tab. 169. Fig. VI. ramulis spadicis androgyni inferne flores formineos binos ternoste, superne plures masculos alternatim secundos ferentibus; drupa ultra sesquipollicar? oblonga vertice acuminata, ad 9, usque induriata, tri — quadriloculari, abortu uniloculari. Favorus quem e Brasiliae provincia Sebastianopolitana accepimus, ad speciem hucusque dubi; sus, pallidus, lineam 1 ad 2 crassus, PUTAMEN involvens helvolum, parcis fibrarum fasci Habes Tab. 109. Fig. VL 1. tur pro floribus masa n pertinet. Cortex PREPAR fibro- isque sparsis percursum а iores excussi; in extren атаһын in eujus basi tres locabantur fructus, quorum duo im is, qui pariter jam екені. е noduli conspi- Sectionem exhibet drupae transversa PALMA INCERTAE SEDIS. Tab. 166. Fig. 7. Palmaceum fructum veros us ignoro. CALYX infra fructum triphyllus, cor sepalis figura subaequalia, sed duplo longiora, an з alta, vertice depresso- plana, cuneata, inaequaliter (a mutua in spa praesertim in superiore parte strigo SEMEN continet unicum, ellipticum aut obovatum, ЕХООСАВМО tenui chartaceo flavescentibus ramosis anastomosantibus, hine in rhaphem p bus. ALBUMEN densum, durum, alb militer ad ARECINAM quandam pertinent el. Pavonius e Peruvia attulerat mihique communicaveral ceus, glaber, separas triangularibus, lon; istiora, laevigata, extus subconv cujus aliter nervosis. COROLLA trip а. STAMINUM residua haud obvia. Bacci ultra sione, uti videtur) hexagona, pilis ri uloso- tuberculata, intra carn lulis surrectis parcam spissam sursum crassiorem hirsuta п vertice gra involutum, TESTA obscure dorsum decurrentem parallelo -aggre aequabile, non oleosum, fo astanea, nitida, venis crebri in basi embryon alta pro embryone conico exsculptun aspiranti Reliqua ig ICON. 5. Semen denudatum EXPL. Tab. 100. Fig. VIL 1. Fructus а latere. 2. Alius frudus. 3. Fructus verticaliter dissectus, 4. Semen ex parte endotarpio papyraceo involutus, in quo ad latus rhaphe umbilicalis conspicitur- ; d “ғғ ТРМК); "су 305 GENERA HETEROCLITA: floris foeminei perigonio deficiente. 1. NIPA. THUNB. Act. Holm. 4782. р. 231. LINN. Gen. ed. SCHREB. n. 1698, ed. SPRENG. п. 3441. JUSS. Gen. p. 38. LABILL, Mém. du Mus. V. 1819: p. 297. t. 21. 22. WURMB. in Verh. Batav. Genootsch. Т. р. 260. IL p. 301. MART. Palm, Programma 1824, р. 12. ENDL. Gen. n. 1747. KUNTH, Enum. Ш. р. 350. MEISN. Gen. p. 850 (269). — Мура Rumph. Amb. L p. 69. 1. 16. Frores monoici in spadice ramoso, ратни minantibus; FOEMINEL omni perigonio destituti: pistilla in capitulum axem primarium spadicis tei triphyllus, sepalis lanceolato-spathulatis. Conouta tripetala, petalis oblanceolatis. SrameN unicum columnare!, ANTHERIS tribus bilocularibus, longitudinaliter connatis. РОЕМ. Слух et conoLLA nulla! Різтила basi bibra- cteolata, ceterum nuda, spiratim axis extren n receptaculum subglobosum tumentem obsident, angusto -oblonga, mox oblongo-ob- иа turbinatave et irregulariter angulata, STYLO nullo, STIGMATE infra verticen imulam Маме. Loculus unicus, OYULIS binis aut tribus erectis, unico rite evolvendo. Dnupar lignosae, pyriformi-cuneatae, longitudi et angulatae, in receptaculo lignoso am- plificato, pro cujusvis basi areolato sessiles, num constituentes, maturae seorsim deciduae; endocarpio ligneo, hinc laminam verticalem in semen intromittente, sarcocarpio exsucco, spongioso, longitudinaliter dense fibroso. SE ¡cum ovatum, hine sulco ver- ticali subbilobum. ALBUMEN aequabile, corneum, cavum. EmBRYO basilaris, periphericus. (Germinatio admotiva, plumula drupae basi cuneatam perrumpente.) rtialibus numerosis vaginato; мазсиш in amentis ramos et ramulos laterales ter- minans congesta. MASC. Cary. bracteatus, tater itulum m Cavnxx. abbreviatus, torosus. FnoxDEs terminales, pinnatac, pinnis reduplicatis, linearibus, acuminatis, nervo medio paleaceo. Sra- nicks axillares, frondibus breviores, floriferi erecti, fructiferi penduli. Амвхта mascula ex ordine azium erolvenda, post anthesin tota de- cidua, flavida. Ратила pallida, prora fuscae. Differt Nipa a palmis genuinis prae al libus: 4. Amentum verum masculum, de basi ipsa totum decid п Поге foemineo. Characteres secundi ordinis, quibus ab ilis дейесш, mihi positi videntur in seque m, quale nullibi in veris palmis invenies; 2. stamen columnare, filamentis tribus arcte conlitis in unum; 3. poll trilobum, echinulatnm, dum in reliquis sit ovale et unisulcum; 4. styli totalis defectus, el stigmu simplicissime hiuleum, quale nulli айй competit; 5. ovulum in loculo unico aut triplex, quod funiculo longiori, quam in veris palmis instructum videtur; 6. pistilorum nudorum in axe intumido congeries, ut inde quasi fructus compositus efficitur. — Frondibus pinnalis, pinnis reduplicatis Nipa approximatur Arecinis et Cocoinis, sed differt compage petioli et pinnarum, quippe quae mollior et quasi spongiosa, fibris líguosis rarius stipata, cum illa caulium et foliorum Sparganii quasi possit comparari. Et accedit hoc Typhacearum genus ad nostrum quoque tam foliorum perigonii triphylli indole, quam antherarum structura, quas, siquidem ope filamentorum lim longitudine connatas mente concipias, Nipae stamen columnare haberes. In alio vero Ty- phacearam genere, Typha, filamentoram coalitio deprehe structura quodammodo similis est, nam carpophyllum , ni fällor, ín Nipa quoque unicum adest, et stigma utrique generi ad eundem typum redi Ovulum quoque ulrique anatropum, ca tamen differentia, quod in Typhaceis pendulum sit et micropylen sursum spectantem offerat, in Nipa erectum aut adscendens sit, micropylo infera; embryo denique in Nipa brevis, periphericus , rostello infero, in Typhacels axlis per omne endospermium ex- lensus cubat, rostello supero. Nipae germinatio quoque ab са palmarum paullo deflecit, nam fructus, quodammodo viviparus, gemmulam, embryonis capiti ex adverso posi- tam et directam, ante rosteli emissionem protrudit. Hac germinationis conditione et aliis quoque characteribus Nipa ad Pandaneas accedit 1. NIPA FRUTICANS. Tab. 108. 171. 172. Cir. Autores supra laudatos: Wurmb. in Verhandl. Batav. Genootsch. I. p. 301. Lam. Ilustr. t р. 183. — Blume Rumphia II. t. 164. 165. (absque descriptione), Gaudichaud ir Nipa litoralis Blanco Flora de Filipinas p. 662. vix differ. Raj. Hist. Ш. Appendix p. 47. n. 14. Valent. Аш Voyage de la Bonite, Partie bot. t. 6. 7. (absque descriptione). Causas abbreviatus, torosus (Rumphio auctore nonnunquam in humanam altitudinem exerescens), mole шамси. flifornium albida Fuosprs udici spialim circumpositae, pinnaae, longitudine 15—20 pedes aequant. Vagina cylindrica. Petiolus compage spongiosa et quam in genuinis palmis moire, constat enim parenchymate spisso medulloso ereberrino, quod fibris crebris longitudinalibus est percursum; extus treti-convexas, intus basi planiusculus, planitie sursum in sul- сөз duos latos paralelos demissa, unde superiore in parle gracilescit, planis nimirum in bifacilem superficiem conniventinus. Superficies laevigata, glabra, colore. gramineo- viridi. Crassitios ima basi infra primas pinnas est 3 policum junctorum. Pinnae primum im hastam subeylindricam verticaliter erectam complialae, dein angulo acuto sursum patulae, concinnae, per paria sibi oblique oppositae, imac in sulcis, superiores in facicbus planis riacheos callosa basi oblique adnatae, reduplicatae, inde ab infimis, сринанит circiter longis, sursum crescendo usque ad mediam frondem longiores et latiores, maximis ideo 5—6 spith. longis et 2—2% poll Іші; angusto-Ianceolstae, acuminatae et in cuspidem perangustam, subulatam aut опет 3—4-gonam 3—5 pollices longam contractae, ima basi inferne eoncavae, sursum схрипашо, firmatae nervo medio inferne angulo acuto prominente. Nervi marginales plerumque in aciem aculiusculam extensi aut in alterius pinnae latere juxta ilius basin crassi е! angulati; reliqui in ipsa pina mumerosi et stipato ordino parallelo-decurrentes, vix ilis marginalibus robustiores. Vene transversac non evidentes. Color pallide viridis, inferne dilutior et nonnihil glau- cescens. Squamae ramentaceae fusca, lineares, сінізе et fissae, longitudin medio nervo subtus melio admatae oxtremilalibus liberae. Srapıx wndrogynus ex ala frondis, circiter quatuor pedes longus. Penvxcu dense vaginatus, Superne spadix fit repetito-distiche ramosus e spathis partialibus, et axis centralis apico fert capitulum pistllorum, rami vero abeunt in forum masculorum amenta, per anthesin descendentem sese evolventia. ipae aut superiores cochlea Tiformes, acutae, apice oblique apertae, coriacea, primum pallido virides dein fuscao, glabrae, longitudinaliter кае; Пие, quae pedunculum amplectuntur atque ramos prima- rios е sinu suo emittunt dorso sunt convexae; contra quae in axibus derivais ita sunt collocalae, ut dorso exem praecedentem spectent, in hoc longitudinaliter sunt bicarintae Imne sesquipedeles, quae sursum insequunlur decrescendo minores. Taxis spatharum in omnibus ramis est div. "i, quae autem axem primarium vestit supra inf dit ches, disponuntur div. Y,, insequentes /,, et quae infra capitulum pisillorum quasi in involucri speciem constipatae, dimensione et forma conlraclae in squamis ovalas оущо- orbiculares, lanceolaas et lineares; div. 7, et /, capessunl. Spalhae ramorum sursum pariter decrescunt magnitudine, oblongae, valde concavae et cuspide solida terminate. Harom singulae singulum mentum promunt, quorum unum in quovis ramo terminale, йа ul quivis ramus primi ordini pro ramulorum, quos promit, numero, diversum gerat amenlorüm numerum, imus ad 12 usque, reliqui pauciora, йа quidem, ut amenti in quolibet ramo terminalis pedunculus pedunculum alterius amenti proximi et spatha Меан- mata ab initio inclusi emilia Practer ramorum spathas amentiferas duae quoque adsunt infra ipsum capitulum pistlon ipali orae et summis суейв illud involu атаныз pertinentes, quae sibi stant oblique oppositae, postice bicarinatae et anti pro amenlorum emissione spere. Su ina amenta infra ipsos flores foemineos, q omnium prima eflorescunt. Aesra MASCULA суі digiti minimi circiter longitudine et crasso, sub anthesi deorsum arcuata, pedunculo brevi tereti, cui squamula subulata una (aut etm altera?) adnata est, gerunt элат numerosos denso slipatos (divergontia 7,2) et rhachi cylindicae arctissime itur seorsim defluen- les, sed omnes simul, amento in basi siccescente et soluto. Bnacres infra fores subulata, tenuis, saepe dellescens. Салх triphyllus, vix linea altior. Serata membra пасе, sicciusoula, pallide flavida, lineari-spathulata, leviter carinata, apice in parte cochleariformi dilatata concava et introrsum comiventia, aeslivaione valvata. Perata fere sepala aequantia, ejusdem coloris el substantiae, oblanceolata, longitudinaliter concava, aestivaione valvata aut marginibus nonnihil imbricata. “Stanes columnare, e tribus соййшп, sub anthesi usque ad anlherurum partem dimidiam c perigonio emersum. Коламемтом ülforme, subtiliter trsuleum aut trigonum, album. Ахтивлав omni longi- tudine adnatae, singulae lineares, biloculares, loculis parallelis, cujusvis antherae basi inaequalibus, summo vertice confluentibus, rectis aut nonnihil flexuosis, гамине Пано. trilobo, echinulato densissime facts. Odor forum peculiaris, gramineus et coemosus. Fuonss FOEMINE! nudi supra spadicis extremitatem medullosam ovatam in capitulum terminale ovato-globosum conferti, quod spathis et squamis supremis tamquam involucro cingitur. Piria numerosa, dense spiratim seriala, serie saepe inconcinna, singula basi stipata unacrsoris duabus minimis spathulatis, membranaceis, secundum longitudinem subtiliter nervosis; ab initio oblongo-lanceolata, mox ovato-oblonga. aut mutua pressione 153 coenoso infixus лк Ianecolato-obl 306 А auctore BLUMIO е fundo ovarii cw oblique hians, immediate in canalem polinieum apertum. Ох duo reperta superposita), inis aborientbus, mox anatropa. ктк receptaculo spiratim implan- scuto primo spongioso-carnosum, sub fructfcatione Vn aut Үн obtinere, est verisimile) parasti- lum superstites, вре ter umbonatae, angulata, unilocularin, pallida aut dilute alutacea. Savas nullus. S: erecta, brevi funiculo, solitaria (2) aut terna (a mo in unico fructu novello tatao sibique arete appressne, maturae capitulum sistunt subglobosum, pedem et quod excedit diametro sequans. Re duratum et ignescens, in arcolas rhombees quadratas aut pentagonas paullo impressum est pro fructuum taxi (quam diverge з plus minus distinctas ct regulares oferentes. Singula arcoluc in margine nonnihil incassatae sunt et passim bracteolas monstrant juxta imum ar ie palearum linearum membranacearum aut exsuccaram, 1—3 lin. longarum. ныға pyrformes, deorsum cunealao, summo verte obtuse et irregular pressa, In faci nimirum postica (centrum receptaculi spectante) planisculao aut facile, juxta utrumque latus et in antica facio in angulos nonnullos ve Siuscalos, quos iter sulci decurrunt, promisso, indeque in horizontali sectione irregulariter pentagonae, Iavigatae, glabrae, immatarae pallide rubentes, uli capitulum Pan- Чам, malurtae in parte libere castaneae, in tecta tetaceao, longitudine 4—5 poll, in medio latitudine ulla 3 poll et crassitie 15—19 lin, Sarcocarpium dense longitud Hair Abrosum, fibris deorsum stricte decurrentibus, el exterioribus sub exseaione fructus, defolita epidermide, clstie recurvis, in ungulis fruclus el in antica fructus facie erebrioribus, quam in fade postica, Endocarpium ligneum, lineam crassum, derasis fibris sarcoearp, quae arcte адпаще sunt, ovatum, basi depressum alque fora- mine arbcalri amplo perfossum, cirea quod in gibberes inaequales tumet, superficie longitudinaliter stilum ct sulcatum, sulco unico plerumque profundiore, intus е super- ficie dorsali s. postion in septum longin m promissum, quod е basi usque in verticem pulaminis latino 4—5 lin extenditur. Sex ovatum aut oblongum, Oblusiusculam, basi concavum, kine sulco Tongitadinali рег septum pulaminis incompletum insculptum. Ivrmcvwesruw seminis e duabus videtur conflatum membranis arctissime coulis; exteriore castanea vasis longitudinalibus ramosis cum endocarpio connata, et interiore paullo crassiore albumini arcte accreta spadicea. Азими aequabile, primo gelinoso-corneum, sub maturalione osseum, album, non oleosum, medio cavum, Eunnco in fovea albuminis basilari locatus, subeylndricus, periphericus, cavum albumins fere attingens, sub germinatione intumescento hae extremitate centrali albumen omnino replet. Hosteli et blastematis in embryone situs mii latet. In germinatione quidem rostllum primum videtur formari, sed intra fructum manere turgescente colyledone in unum latus cylindri tenuis specie (Gaudichaud 1. e. t. 7. fg. 19) projectum, du 'enbryonis. extremitas nodifera cita rostellum in cylindrum circiter tres lineas longum prolongata mox in coleoptilin oblique vaginan lur, unde prima gemmae foli piloliformia sibi div. 7; opposita, apice oblique aperta et marginibus extenuats ercumvolata propullulant. Hoc modo embryonis gemma per mediam drupae besin in sesquipollicis fut duorum policum longitudinem extenditur fibris sarcocarp dense stipata alque munita. Fructus vero hac ratione viviparus per longum tempus fluctibus juctats, ubi coeno- sum humum nactus fuerit, gemma sursum directa in novam stirpem exereseit. Malurar fructus sex circiter post anthesin mensibus, sed receptaculo adhaerere vel im tertium ‘annum usque, priusquam decidant, WURMBIUS auctor est secundum maris litora et fluciorum ripas in Jaca, Sumatra, Celebe, Cerama, Bouro, Ternate, Amboina aliisque Crescit in coenosis saleusincie imundal Parena, etiam Bu moluccensibus дим, mec non in Philippinis, in Aracan, Рер et Malacca; malaice Nipa et Nipe dicta, ternaice Boho, amboinice Falcan, eyn, in Philippinis Nipa aut Sasa. — Fronder varia tegetum genera suppeditant, fructus immaturi cum заседао cocti condimentum. Succus ex «ісіне прайсе elcitus saccharimur, succo Aronga inferior, pro saccharo el vino eremato adhiberi polest: Jeon. expl. Tab. 108. Nipa fruticans ша cum Arenga saccharifera in Javae insulae regione haud ita longe ab ora orientali sita depingitur. Tab. 171. L Nipae fruticantis spadix Norens, pisilis е receplaculi terminalis superficie delapsis, m. n. — I. Capitulum foemineum, e magnitudine nueis Iuglan- dis auctam, spathis s. squamis nonnullis replicais cinctum. — Ш. Amenta duo mascula sub anthesi, alind ex allerius axe derivatum, singulum squama pedunculari sufltum, magn. duplo aucta. — IV. Apex зрабі fructiferi, cum receptaculo areolato, delapsis , praeter summum, omnibus fructibus, m. n. — 1—7. auctae. 1. Bractea ad florem mas- ойша. — 2. Flores duo masculi nondum aperti, in rhachi, — 3. Flos mperüone inchoante. — 4. Mem sub anthesi. — 3. Sepalum a facie interiore visum. — 6. Petalum я facie interiore. — 7. Petalum, cui stamen columnare inhaeret. — 8. 9. Antherae magis auctae. — 10. Vertex staminis columnaris, iem. — 11. Pollen, sub lente composita- — 12. Sectio horizontalis per amentum masculum, a. — 13. 14. 15. 16. Pisa, adjectis bracteols. — 17. 18. 19, 20. Аба desuper visa, sub varia stigmatum conditione, — 21. Pisilum, eujus loculus apertus ovula monstrat (Fig. 10—21. e Blumei Rumphin repetitae.) Tab. 172, П. Icones ex Blumei Rumphia repetitae, praeter 2. — 1. Drapa, vertnliter aporta, ut albumen bilobum ct embryo germinans in conspectum veniant. Cu. put embryonis lacunosum; extremitas nodifera per foramen putaminis egressa primum nodum effi, unde prima foliacea formatio peripherice segregata porrigitur tamquam Eoleopiis eylindracea truncata, foliola pileoliformia seseque vaginantia emittens m. n. (In germinanto Nipae fructu, quem nuperrime accepi, hoc primum folium non recta tru catum video, sed oblique, На ut ejus mediana stet insequentis pileoli medianae ex adverso). — 2. Pulamen е sarcocarpio recisum el verlcaller apertum, ul semen appareat. lesa ex parlo muda, ox parte adhnerente intimo endocarpl strato teeta. Embryo pariter alque in praecedente figura gemmam emisit, m. n. — 3. Fructus novela parte inferiore loculum cum duobus ovulis supèrpositis observavi, m. duplo a. — 4. Sectio vortcais per medium fructum , ac la, ubi ovulum magnam exhibet favilatem, m. n. — 5. 6. 7. 8. 9. 10. Она varia, m. а, — 11. Ovulum resectum, m. a. — 12. Embryo germinans, longitudinaliter resectus, m. duplo et quod excedit aucta. De germinatione ofr. introd. cap. Ш. р. CLIV. П. PHYTELEPHAS n. 3985. ENDL. Gen. n. 1716. KUNTH. Enum, ШІ. p. 109. MEISNER Gen. p. 330. (265) GAU'DICHAUD нут Willd. Spee. IV. p. 1156 RUIZ et PAY. Syst. EL por. p. 200. LINN. Gen. ed. SPRE: Voy. de la Bonite, Botan. t. 14, 15. 29. 30. (absque deser) — distinctis spad implex, cylindricus, pedu decurtatis) arcte glomerati, хае, biloculares, с Fuonss polyzamo-dioici: мазсйл et FOEMINEL cum stam Srarua coriacea, longitudinaliter nervosa, еуі s 2 opposi nonnullis instructo, rhachi flori Fionrs in shacheos brevibus (rami , Saepe delitescentibus. Bracrea ovata concava. SEPAL тайа majora, hraet A numerosa (36), e thoro. FiLamera filiformia. АхтнЕНАЕ lineares, erect mucronulatae. Porres ellipticum, long .— FOEM. Sravix simplex, squamis comp obsessus, vertice flores nonnullos gerens, inter squamas absconditos, qui constant pistillo et sta jerosis illud cingen ris sterilibus. Ovanıum subglobosum, loculis 4 ant 5 (quoque 3 ant 63) uniovulatis. 8түшіз termi ms, apice tripartitus, сг bus subulatis, unico simplici rariusve bifido, bi tus stigmatosis. OvuLa —? integumento duplici, Dnvrat nonnul lae in capitulum maximum ponderosı мае, depresso-globosae, deorsum cuneato-angulatae, subpentago ricato- tuberculatae et maturae crasso-corticatao, tubercu ms, longitudinaliter fibrosis et ex parte supra verticem fructus convergentibus; quad et quinque- (et 3- aut 6-2) loculares. SeMINA in loculis solitaria, е fructus angulis centralibus oblique adscendentia, hilo magno convexo cicatricoso, oblongo-obovata, introrsum bifacialia. ТЕУТА crassa, ossea, laev ANA INTERNA vasis ramosis percursa. ALBUMEN osseum, solidum. EwmmYo periphericus, juxta hilum subbasilaris, Genmsarıo per chordam elongatam remotiva PADIX sp Plantae palmacei adspectus; caprer. brovi aut submullo. Eroxons omnes terminales, magnae, pinnatac, pinnis reduplicatis sub- oppositis, multinereiis et venís transversis conspicuis. (Deser. ex iconibus Gaudichaudianis et exemplari manto.) nis typo a me habitum (Consp. regni veget. p. 6), hino Palmis inde Typhaceis et Pandaneis affine, а Couliehaulio prioribus adjudicatum, quibus notis congruat, quibus diferat et quo modo vicinis ordinibus nectatar, Botanicorum ulteriora studia docchunt De speciebus nil a valeo. Сп. Humb. Bonpl. Kunth, Nova Gen. I. p. 83. Gaudichand 4, c. et Purdie in Hooker Compan, to Bot, Mag. Vol, 31. p. 4 Grescunt Pigtelephantes gregariae in calidis profundis. vallibus nemorotis in Perueia superiore, nbi vernacule Pullipuntu et Homero et in regione magni мейі Magdalenae, ubi Tagua audiunt. Hispanis stirpe Palma del Marfil, fructus Cabeza de Negro el semina Marfil vegetal dicuntur. Haec а fornatoribur vsitata, ob albumen durissimum, de quo cfr. Morren in Вий. Acad. Brux, IX. 1842. p. 302, с. tab. el Schleiden Grundzüge edit. 2, р. 220 f. 21. 307 SYNOPSIS PALMARUM IN SYSTEMA RECEPTARUM, INDICATA SIMUL PATRIA ET ADJECTIS PASSIM CHARACTERIBUS. ARECINA E. 1. CHAMAEDOREA Willd. Mart. supra р. 3. et 157. Palmet. Orbign. p. 4. $. L Салмавролвав икаиимак: Corolla tripetala. Fructus plerumque abortu monospermus. Spadix plerumque ramosi. 1. Chamaedorea elatior Mart. supra p. 157. tab. 126. et Tab. В. f 1. 2. Tab. Zu f. xu, Zw. Ё Vi. — X Zivi. £v. —xxxur. — In Мегісі prov. Jalappensi, inter 13° et 20° lat. bor., in syleis humidis regionis calidae, super Cordillera orient., alt. 2000 el ultra. Ch. Schiedeana Mart, p. 158. tab. 138. Tab. В. f. 4. 5. Tab. Z. f. xm., Z.v. f. vi, Жах. Lo Mo, 7. Z.xxm. f.i. 11. (Kunthia jalappensis Otto et Dietr. Gartenzeit. 1833. n. 1.) — Мегісі prov. Jalappensis, inter 15° et 22 Tat. bor., super tractum montium orientalem, in sylvis calidis profundis, altitudine 1500 — 3000 (De hujus et aliarum per Mexicum proventu efr. Liebmann in Oversigt over det К. danske Vidensk. Selskabs Forhandlinger 1845. 7. 84.) 3. Ch. oblongata Mart. 160. Tab. Z. Г. 1v. — Мегісі prov. Jalappensis, inter 19% et 24° lat. bor., in sylvis. profundis calidis , altitudine 1500: et ultra. 4. Ch. concolor Mart. 160. — Mexici in syleis temperatis, im 5. Ch. gracilis Mart. 3. et 160. — Syleae ad Caracas, ad Rio Negro prope S. Isabel: Amazonum et Japura: M.; lat. bor. 10° 30 — austr. 2^. 6. Ch. lanceolata Kunth. Enum. Ш. 172. — Nemora ида calida Peruviae et Boliviae. т. Ch. сопосагра Mart. — Boliciae syleae montanae in ditione Indorum Juracares, lat. a. 16°. 8. Ch. fragrans Mart. 4. t. 3. f. 1. 2. — Peruvia; nemora vallis Sue. Huanuco, lat. a. 9—10 ad Cuchero et Pozuzo. 9. Ch. linearis Mart. 5. — Регина; nemora uvida ad Pozuzo. 10. Ch. pauciflora Mart. 5. t. 3. f. 3. — Brasiliae aeguatorialis syleae profundae secundum fue. Japurá el prope S. Isa- bel, region. Rio Negro: Schomburgh. 11. Ch. lunata Liebm. — Мегісі syleae secundum litt. orient. lat. 20° et 21° bor., alt. 500° Xicaltepec. куп. f. vin, ter Misantla, Yecoatla et Cuesta Grande de Chiconguiaco. Schomburgh; et secundum fluv. — 1200, ad Colipa, Misantla, ; baccis in spadice coc- is simpliciter is, ramis nu 6. t. 6. f. 1. (nomine ovato-conicis nigris. Mart. in Palm. О: Hyospathes montanae) et t. 16.В. 6. Chamaedorea lanceolata 5), apice frondium is longiusculis tereti subfalea sculis, in quovis latere latioribus subtrapez chi dorso fascia. culat , 11. Ch. lunata Liebm.: caudice remote annulato superne vaginis alba?); spadicibus longe frondium tecto, petiolis tereti в pallide is (vel potius sigmoideis) acuminatis acutis, basi coi Palm. io duobusque mar- ‚ ramis пи Е Y 2 Co tractis plicatis, sursu Orb. 4. t. t 10.A. — Tab. mostra 7. Г. 8. frutas, perperam шайл validis; rhachi posti olim Geonomae adscriptus. Martinesia lanceolata, Ruiz. Pav- EE „уме des simpliciter ramosis, tamis longis Fl. peruv. 297. n. 5. mis flexuosis; ha gatis cu is medio ven- 7. Ch. co subflexuoso anmulato (3); tricosis. Liebm. petiolis е va tis longivsculis; pinnis | Caudex erectus, 6—12-pedalis, Folia 2% —3- ped ceolatis vel oblong isve in quovis latere longae, 3 poll late. Buccae nigrae parce carnosao 6—7 bus longe pedun- cavato imprimis basin versus curvato. 154 pedu ceolatis fal е coccine осагра: nae maximae pedem leo elongalo- de 308 12. Chamaedorea Tepej — егісі inter 15° et 19 lat. бог. in faucibus montium littus or. spectantium, ай. 2000, ad Matlaluca, 8. Maria, Orizaba. Ch. Sartorii Liebm. — In Mexico, in faucibus Baranca de S. Francisco prope Mirador, lat. bor. 19°, alt. 2000 — 1 М. Ch. pochutlensis Liebm. — In sylvis Mexici, secundum M. tractum occidentalem prope Pochutla, lat. bor. 16°. Ch. montana Liebm. — Mexico prov. Oaxacensis pars orientalis, ad Tepitongo, Tonaguia, alt. 2000 — 3000 in ayleis montanis. 500". 16. Ch. scandens Liebm. — Mexico, in sylvis primaceis montium orientalium, frequens prope Mirador, alt. 2400 — 3000. 17. Ch. affinis Liebm. — Mexico, in syleis ad Chinantla, alt. 3000', frequens ad Aasene, inter Chuapam et Tiutalcingo. 18. Ch. radicalis Mart. — Mexico, in M. tractu orientali (Sierra Madre), lat. b. 24% et 2%: L. В. de Karwinski. $ IL. Сомима Liebm. in litt. (pro genere). Corolla Го (et mase, 1) monopetala, tridentata aut trifida. Fructus abortu monospermus. Spadix ramosus. 19. Ch. elegans Mart. 159. Tab. В. f. nr. Tab. Z.ix. £ зу. Tab. xvm. £ уп. (Kunthi gico, in syleis M. tractus oriental., inter 15° et 22° lat. bor., all. 1500 — 3000. 20. Ch. Liebmanni M Deppii Hort. nonnull.) — Me- — Mexico, in distr. Chinantla sylvis montanis, ad Tinta ingo, Petlapa rel, alt. 2000 — 3000. 21. Ch. humilis Mart, — Mezico orient, nemora, alt. 1500 — 3000 prope Colipa, Misantla, Tonaguia, Lacoba. 12. Chamaedorea Tepejilote Liebm.: candice mediocri eras- n lato; lanceolatis leviter falcatis acutis, nervis 5 dilatato, rhachi triquetra dorso applanata vel conves dorso convexa antice canaliculata; spa spathis elau- diwsculis, sursum decrese deflexis, summis connatis sis circumdatis cylindricis apice acutis pungentibus, florentibus inter corneis ha s subappressis rigidis frondes erumpentibus simpliciter ramosis, foemineorum ramis crassis er ramosis, ramis crassius patulis; haceis glob dato, gris elongato-ovatis. Liebm. in li pinnis 13—15* longis, 1%, іші. Spa- e, 3% ше. — Те , nucleo obovato-globoso. species Chamaedoreae! Folia basilaria Carludoviene cujusdam folia o pinnis longis 1744, 4% Intis. Baccae thae apice lacerae Ambrintueve. Baccae $ species prae ejilote baee nino referent, bipedalin; caulina 6—5 long: m. lis dicitar, tamquam: cerebrum plantae monlanae“ Çverisimiliter e ver- — magnitudine fructus Рені oium. bis aztecis Tepetl, mons, et Yollotl, cor рішіне siccae: Майна Voc 17. Ch. affinis Liebm.: ad С ; differt: frondibus brevi ibus tenuioribus, pinnis omnibus аз. Ch. vaginis tecto; peti apertam dilatatis, vagina, petio pinnis alte alternis patulis angustioribus, summis co is, spadicibus 10 gioribus, s 4 alte apertis; baccis paullo majoribus, nucleo Pelala concava strinta lato-ovata acuta, quum im Cl. scandente sint concava elongato -1 а subreniformia obtusa. Liebm. contractis, summis. conflue ula utrinque margine imo sulcata, postice convexa; spadici т ramosis inter et in- 18. Ch. radicalis: pusilla, caudice abbreviato (stolonifero) va- fra frondes, ramis masculo pendulis, frondium brevibus ovato-lanceolatis tecto; petiolis quam pinnae foemineorum paucis crassis сев ovali- obtuse trigonis r) bus nigris. Caudox 8—L4-pedilis. Frondes 3-37, longae, pinnis 1 longs, 1*;—2 las latero , rectangulo Spathae mox deciduse. Baccae magnitudine fructus Coffeae arabieae, carnosue 6 longae, 4 latae, — Ch. oblongata dierre videtur: petiolis basi semiteretibus, pinnis as, nervis medio bisque submarginalibus evidentioribus, pallidis) ation ribus et brevioribus, baccis (е corollis initi) minoribus (4*,"). ана. in lit. um conspicuis; spadicibus (ma ‚sis, antheris breviter nigris. (V. v. masc. ovato-oblongis; baccis globosis (magni h. В. Monac.) dense an- Parvula, frondibus (1*,—2) habit Spathae 6 breviter et obtususcule bifdae in pedunculo pe 14. Ch. pochutlensis Liebm.: caudice elato gra nulato; petiolis bas ег Ch, elatiorem e elegantem medis. li. Rami pauci dense flori= ato-lanceolatis rectis feri егесі, Calyces membranacei, trifidi, sursum sphucelnto-fuei. Petala viridia ob- ter frondes erectis tusa, Stamina petalorum longitudine, antheris albidis brevibus. 20. Ch. Li rhachibusque tetraqu ongato- bus inter frondes erumpentibus illisque multo bre compressis, secundariis fastigiatis angulatis; в. Liebm. sub Collinia. Frondes 3—4, petiolo 9, pinnis lat bmanni: caudice elato stricto annulato; petiolis Caudex 10—12. Frondes 3- 4, pinnis 8—11“ N las. Spadices рева ice striatis, basi vagi tis acutis basi contractis plic 15. Ch. montana Liebm.: candice brevi st petiolis triquetris antice acntangulis postice ріш innis numerosis alternis vel suboppo gusto-lanceolatis acutis ramosis, ramis pri baccis globosis minutis ni Caudex 10— long. Г. Spadi- сев sesquipedalos, pedunculo crasso compresso. Baceae magnitudine fructus Piperis flexuo: nigri. A Ch, elegante Пеп: caudico elatior bosis, nucleo obovato-globoso. us, spadice breviore, pedunculo compresso Caudex vix pedalis, digitum crassus. Frondes 8-67), pinnis 12 — 20% longis ultra 4% lts, petiolis 1\, — 2-pedlibus. Baccae mag haccarum Vaccini "ligineri. Тарн. erectis, ra frondibus longioribus, pinnis majori pumila, caud 16. Ch. scandens Liebm е longissimo gracili flexuoso dente, vaginis tecto, remote us flabellato -bi + petiolo b ме vel ope fron to; foliis basilaribi longissimis fle is globosis, illas Ch. elegan Collinia. is 16" longs, 5 ші. Spalices 8-12: longi за 309 TACHYOPHORBE Liebm. in litt. (pro genere). valvata, Fructus locu il ala; mase. (minus notae) aestivatione convoluta, stam. tibus basilaribus centralibus persistentibus. Spadix si foem. aestiva- plex: Liebm. in litt. 2 Chamaedorea oreophila Mart. — Merici nemora montana, in prov. Oajacensi super Tepitongo, alt. 3000 — 8500. 23. Ch. cataractarum Mart. — ай. 1200" — 1500. Species in hortis cultae et ulterius indagandae: Ch. Lindeniana Hort. Par. et simplicifrons Hortorum. Mexico in faucibus, ad cataractas et rupes in districtu Chinantla, prope Jocotepec, Martiana Dumort, in Hort. Brux., estrata, robusta П. HYOSPATHE Mart. 1 et 161. 21. Hyospathe elegans Мам. 1 1.2. Tab. Z. vin. f. v. vi. — In syleis Brasiliae amazonicae: M., et Maynas: Pöppiz. Ш. MORI ans Rz. Pay. Mart. 162. Palmet, Orb. 7. t. 3. Yungas distr. de la Paz lat. a. 17° in sylvis aeternis montium. M. Póppigiana Mart. 164, INIA Rz. Рау. Mart. 161. et Palmet. Orb. 6. Morenia fragr 1... 16. C. — Peruvia, ad Munna et in Boliviae prov. 140. 141. Syleae vallis fl. Huallaga, in Peruvia et Maynas. IV. KUNTHIA Humb. Mart. 163. 27. Kunthia montana Humb. Mart. 163. t. 101. £ 6. 7. syleestris. (Kunthiae lagunensis Lodd. nomine var + 142, — In Nova Granata et ad ft. Rio Negro, lat. bo e Chamaedoreae, praesertim Schiedeana, venduntur.) V. HYOPHORBE Саг 28. Hyophorbe Commersoniana Mart. 164. t. 143. f. 1. ( 154. — Insula Borbonia, ubi Palmiste-Poison: Commerson. 29. Н. amaricaulis Mart. — Insula Maurit Mart. 164. 8. Franciae: Commerson. VI. LEOPOLDINIA Mart. 53. 30. Leopoldinia pulehra Mart. 59. t. 52. 53. 100. 31. L. insignis Mart. 60. t. 53. 1.2. Tab. Z.xvi. f. ххуп. — Bras. amazon : Мі; ad ft, Uaupes : Schomb. 16. 17. — Ad flue. Canuma, in Brasiliae prov. Paraönsi. VIL EUTERPE Mart. 28. 165. 32. Euterpe oleracea Mart. 28. t. 21. f. 6. т. t. 28—30. — Brasiliae aequatorialis syleae udae. 33. E. edulis Mart. 33. t. 21. f. 8. t. 32. Tab. (Ab Вас forsan distinguenda alia contuber 34. E. ensiformis Mart. 32. t. 31. Tab. Z. 35. E. brevivaginata Mart. — Mar Гы, Z.xvi. f. xxiv. — Brasiliae orientalis syleae. is, albumine aequabili.) хут, f. xxv., И. хуи. f. m. — Peruviae subandinae syleae profundae, ibi Cuyol. inicae regiones orientales, e. g. ad Cabsterre, sylvestris Plumier, 22. Chamaedorea oreophila: candice arum dense annulato; frondibus erecto- patentibus, p. sum ang angula s elongato-l sum confluentibus; spadic асо (3—4) 29. H. amaricaulis: candi iolis basi teretibus inatis (apice bifidis, 2 lon is, rhachi antice acutangula marginata po: nis subtus dense et ri 50 — 60-pedali; pin s, 1⁄4" latis), nervis ide paleolatis; baccis ovatis laevibus obliquis. в jus palmae, quae per sylvas insulae montis Petri Booth circumfusas emicat, um amari intensa viescit Pinnae 60 ad 80 in utroque latere. Spa 1 apex caudicis fusco nigricant. Spadix basi semilunari ceudicem infra frondes plectitur, ramosissimus, semiereelus. Папий nonnihil flexuosi rigidi, a basi tantum пе magvilu- ай medium fertiles. Flores lateralibus decurrentibus, spera, pi Sublimia amaricantis, Commers. Mss, Ш. p. 121. et Icon. t utis rectis ра contracta plicat superante > Liebm. sub Stachyophorbe montana. Frondes 2Y;-peil, pinnis 1 longis, 1-19“ las. Spadix 904), pe spathis membranaceis teretibus apice oblique fissis tecto. Spica бе Ви dine fructus Coffeae arabicae. 23. Ch. cata’ incluso; fi lo subtere is 1 baccis olivaeformibus idi. Petala triquetra, apice exte- } medio convexula. Drupa siccescens, ovata, petalis persisten- libus transversim superimposita, ita ut styli reliquiae lateraliter omnino obvertontar. Hace е schedis Commersonianis, mato quasi marginal pet 35. Euterpe brevivaginata: caudice elato (30' — 40") stri- cto; frondibus numerosioribus (15 — 16; 10'— 12) patulis; vagi brevi mox triangulari i rhachi t viorem attenuatis, pinnis concinno pectinatis tis acuminatis; spathis seri re quam interior quadruplo breviore; spadice florido albo (fructifero corallino?); bacca. globosa hinc stigmatibus excentricis, magnitudine globi sclopeta minoris. eari -lanceo] tato; rnis patulis plicatis, basi inferiore paullo decurrentibus, rhachi antice acutangula ішегін rginata; spadicibus basilaribus quam frondes brevioribus; baccis nigris ovalibus. Liebm. sub Stachyophorbe. Frondes 1114", petiolis 3 longae. Baccae magnitudine P lis lineari-lanceola- -tomentosis, exteri 3— T^, pinnis 5 longis, 3 latis. Spudices 28. Hyophorbe Commersoniana: caudi angusto -lanceolatis (apice bifidis 2 longis, 2% et Palma dactylifera, fructu globoso minor, Plum. Gen. Amer. р. 3. et lo Commers.) acuminatis, nervis primariis et secundariis compluribus prae- Palm, Ms t и Uy (Diagn sertim subtus paleolatis; baccis subglobosis verruculoso-tuberculosis. Me Æ. montana.) sub-30-pe is secundum Plum Videant autoptae quantum dif 155 Orb. 11. t 12. f 1. 17.C. — Bolivia, Cordillera de Cochabamba, in syleis 36. Euterpe longevaginata Mart. Рай sarosis praccipitits: Orbigny. 31. E. montana Grah. in Bot. Mag. t. 8974: (Areca montana Lodd.) — Insula Grenada. 38. Е precatoria Mart. Palm. Orb. 10. 1.8. £ 2 t. 18.4. — Bolieiae pror. Moxos, lat. 18% 0-3, in planitiebus calidis inundatis, dense syleosis. Palma de rosario hispanice, Т moxice: Orbigny WIR Hiciibeno Brosge Marl... 6.60. £ kt 17: By >; Bolivia, in. Cordillera, de Cochabamba: monies alist inter Septentrionem et Orientem. vergentibus : Orbigny. Mart. ево, f 2 t 17.4. — lisdem in montibus cum praecedente, sed 500'— 600° inf eratis, prope Coenobium Caripense. ferius. . andicola Bron P raga. Cfr. Kunt E. Manihot Lodd. Mort. е De 10. AL. ML 179. — Nora Andalusia, locis montanis temp па Eta Bankroft., ulterius indagand y, quae forsan ҮШ. OENOCARPUS Mart. 21. 165. | 22, t Ws 28. — Brasilia aequatorialis, locis depressis. » Orb. 12, t в. f 3. t, 15. B. — Boliviae prov. Moxos pars orientalis, lat. a. 12 — 14, 12. Oenocarpus distichus M 43. Ое. Tarampabo Mart. Ps in planitiebus humidis et calidis, ad sylrarum margines. 14. Oc. Bataua Mart, 23. t. 24. t 35. f. 1, Tab. Z.xvi. f. хах. Ti Püppis; Gujana gallica: Aublet, et brittanica a fluc. Essequebo й 15. Ос. Bacaba Mart, 24. t. 26. f. 1.2, Tab. Ж. хуп. f Xx Brasilia amazonica: tanica secundum flue. Essequebo usque ad Rio Negro: Schomburgh. 16. Oe. minor Mart, 25. t. 27. — Brasilia amazonica, 11. Oe. circumtextus Mart. 26. ( 26. Г. 3. 4. — Brasilia amazonica, syleae ad М. Cupati, ditionis Japurensis. De. caracasanus et lutescens e Laguayra, tenuis ei nvestigentur. IX. OREODOXA Willd. — supra 166. Z.xıx. Embryon. 1. — Brasilia amazonica: М. usque ad Rio Negro: Schomburgh. M.; Cayenne: Aublet; Gujana brit- b а, ercelsus e Trinidad in horto Loddigesiano glaucus e Insulae antillanae. 18. Oreodoxa oleracea Mart. 166. t. 158. f. 1. 2. t. 163. Tab. 7. f. 1. n. 19. О. regia Kunth. supra 168. t. 156. f. 3 — Cuba et aliae insulae antillanae. Colitur in Splitgerber; in Essequebi regione littorali 182. n. 3. — Симо Palm s in sylvis M. Buenvista: Bredemeyer. 50. O. acuminata Willd. Kunth. Enu 51. 0. Sancona Humb. Kunth. 1. 5. — Vallis flue. Cauca, inter urbem Carthaginis (4 44 lat. bor.) et vilam EI Naranjo, alt. 3000 O. frigida Humb. Kunth. 1. с. 183. n. 6. — Rupestria Andium Quinduensium inter EI Azufral et Los Gallegos, alt. 6000 — 8400. O. Manaele Mart. — Insulae Haytinae mediterranea montana, vix infra 300 alt., Mamele dicta 0.1 in insula Cuba prope Baja: Introd. p. LXXXVI. te Zeit. f. xvi. ulteri — Species n. 50—53 quoque obsen Heneken. andicola Brongn.: caudice mediocri (12-pedali) stricto; us, vaginis brevibus lanceolatis, longe aper- m Orb), Euterpe longevaginata: caud is (5— m rhachi triplo brevioren tis; spadicibus infra > Palm. Orb. 11. flavescentibus; baccis globo floribus iocri! (10 — 201) basi in- | baccis pi petiolis subtus. ontana G crassato ; frondibus circums е ico-obovati t. Orb. 8, 1 - 42. Oenocarpus distichus: iore bifid; е quan ior , 2 Ч cymbifor dice glabro florido albido, fruetifero purpu petiolis е nis basi gregatis; Басе imidulis; foribu adruplo brevioribu adine globuli selopetarii ee La 38. E. precato: elato (36- pedali) stricto; frondi- аз. Oe. Tarampabo: caudice nudo; fr а lanceolata basi f cibus — subglobosis. L с. 12. tis laxe pendulis linearibus longe acumi- (ечасео- tomentosulis; fori- » petalis Jato- le. 10. , petalis oblongo - lanceolatis nas insert pproximatis flavescentibus, masei globosis, nucleo aequabil acutis; bacci ceolatis acutis; m 53. Oreodoxa Manaele: candice gracili aequali (30; frondi- bus praeter paucas paleolas im petiolo glabris, vagina totius fr 1j, vel Y, aequante laneeolatis utrinque dia fronde 2 lo a patnlis, ite prominulo, margi su dio supra que 2—3. asertis; floribus — — flaves- intibus latiusculis, intermediis ші ә, зи X. REINHARDTIA Liebmann in litt. 54. Reinhardtia elegans Liebm. — Мегісі tractus montium inter Chuapan et Tiutalcingo, alt. 3500. XI. ARE $. 1. Скмичав s. Guvacar s. Сохукизитовав. Flores masc. in ra dilatata. Dru Агеса Catechu L. supra 169. t. 102. JA L. а fibrosa, endocarpio crustaceo а ирга 169. latere an , foem. i parte ramulorum 149. f. 4., Tab. Z.x f. n. — Patria: peninsula Malaccae, Siam et insulae adjacentes, unde jam remotis temporibus cultura dispersa est. 56. A. triandra Roxb. Mart. 171. t. 149. f 1. 2. 3. — In syleis Chittagong et Assam (prope Rungpur lat. bor. 27 16), in Bengala culta. var. ß. pumila Bl. var. y.? humilis Blanco Flora de 57. A. la "ilipinas. 714. — Insulae PI (non Mart.) Rumphia IL. 71. t. 99. t. 102.C. — Jara occidentalis, ubi Rendu, D бе v. Jamper-Ender. ppinae, provincia de la Laguna et in montibus de Balanga. xa Ham. Buch. in Mem. Wern. Soc. V. 30. — Insulae Andaman (10 28 — 13° 24: lat. bor.). 58. A. nagensis Griff. in Calc. Journ. V. 453. — Assam, in collibus Naga secundum fluviorum ripas, ad 800" all. usque. 59. A. glandiformis Gis., 179. n. 14. Bl. Rumphia I 100. f. 1. t. 121. — Insulae Moluccae, Hua-Keker amboinice. 60. A. macrocalyx Zipp., Bl. 1. с. 75. t. 101. 160. 163. f. D. — Nora Guinea, in littore orae inter meridiem et acci- dentem sitae: Zippelius. $. Ш. ADSCITAE в. SPIRIFLORAE. Flores spiratim cire + Oncosperma Bl. Rumphia Il, 97. Stigma excentrcum. Rhaphe umbilicalis valde impressa 61. A. Nibung supra 173. t. 150. 153. £ 4. 5. secundum Jarae littus australe, rarius in septentrionali, ‚plus Grift. 1. ©. 463. (Sectio Arecae ML) Keppleria Meisn. Гар, Z. van. f. ху.) a dispositi; foem. in spadieis parte vix dilatata. Drupa baccaeformis. chartas. 5. (286). Sareocarpium grumosum. Endocarpi xv „хуп, f. хі. — In paludosis campis in Moluccis: Valentyn; in Malaccae peninsula frequens, in syleis, ad Lainear, inde a Mergui versus Austrum: Griff.; in Sumatra; in Borneo frequens (H. Low Sarawak р. 35.). Ideo late diffusa inter 10° lat. bor. et 9 30° a. X. Reixuanoria Liebm. spadice, in rhacheos scrobi periores, foeminei inferiores sparsi, Spadices axillares et ter- minales longissime pedunculati, paniculati, pedunculo spatha brevi connata oblique aperta vix ad tertiam partem tecto, spa- vus incompletis sub rum spadicis, Masc. Sepala 3 imbricata concava carinata, con- n litt. Flores monoeci in eodem ulis sessiles, bracteati, masculi su- thellis bres latis ad basin singulorum ramo- chaeformia obtusa. Petala aestivatione valvata, ovata, acuta, erecta. Stamina plurima e fundo corollae, bus filiformibus, antheris linearibus sagittatis, basifixis. Ovarii rudimentum nullum. Foem. Calyx maris. Petala lanceolata, ta nulla. Ovar acuta, erecta, Staminum rudim: um trigono- pyramidatum, uniloculare. Stigmata 3 sessilia, patentia, refle- xa. Drupa baccaeformis monosperma, sarcocarpio coriaceo- fibroso, putamine tenui membranaceo cum testa non connato. . Liebm. in litt. Albumen ruminatum, corneum. Embryo basilari 54. Reinhardt a elegans Liebn Er hique subte arachnoideo-lepidoto; pinnis pectinato-patentibus 1—41 Попай, 79 ‘erolatis acuminatis. Spadicos erecti, tripedales, duplicato-ramosi, ramis fastigiatis Levi e, concavac, perigonium n trinque apiculatus, 8° lom Caudex gracilis, strictus, annulatus, la horizontales, petiolo ultrabipedali е basi vagin gona dense rufo- dis, Tineari-lan- ter flexuosis. Bractene minutae, imbrica 3—5 arcte circumdant. Fructus ovalis Lieb 55. Areca Catechu L. De exclusa A. Calapparia t. 100. 1.2. Philippinis est var. Bongang-pato, cuj maj о stuppeo ampliore et semi FL. varietatibus efr. Blume Rumphia П. пае Seaforthia nob. In pinnae angustiores, fructus sarcocar Blanco Filip. 714. 57. A. laxa Ham.: caudice me idulo, plerm s integerrimis. ;patha unica marginata ; riandris, rudimento pistilli spadice decomposito, florib mullo; fructu —. masculis. us; externe convexus, ramosus. Rami angulati, ramu- oribus mase. Calyx triphyllus, rigidus, a vix ulla, Antherae 3 oblongae (nec in affini A. triandra). Foeminei flores pauci, solitarii, ad basin га ramis айний, masculis multo majores. Calyx triphyllus, convolutus, foliolis ovatis concavis. Petala З viridin, ovata acuminata, calyce longiora, circa germen arcte convoluta, Ovarium obsolete trigonum, ovatum, acuminatum. Stylus nullos. Stigma acutum. Pericarpium mon visum. Hamilt. Buch. 1. c. Gri in Cale. Journ. Nat Hist. V. 453. Spadix interne planus nu losi; ramuli extrorsum denticulati pro Di foliolis lanceolatis acutis conniventibus. Flame: iff.: caudice elato (30 — 40^); rhachi glabra, inali 58. А. nagensis 6 frondibus pi biloba, fissa, tis; spatha m is, 5% latis) s біз: caudice gracili elato (30—40; rhachi smentis approximatis lanceolato- linearibus issilibus; spadice nutante simpliciter race- cuspidatis. Bl. l e. Houtt. A. glandifor! frondium se ato-acuminatis et зае moso; fructibus congestis elon Nat. Hist. IL 1. 399. ex ujus et reliquorum auct. var. 0. ad 4. puniceam Bl. 1, с. 72 pertinente (quam nos p. 186 Seaforthiam? Rum- phianam diximus). — A, glandiformis Gaudich. fructus in t. 158. f. Iv. depictus excludatur; ejus stirps o-obovat А. macrocalyx Zipp.: caudice dium seg ibus apice iter racemoso; fructibus congestis ellipsoideis obtu umbonatis. Bl. 1. с. jediocri (15— 20); entis remotis lanceolato-linea emorso-dentatis; spadice 61. A. Nibung: rhachibusque fusco-squamulosis aculeatis; pinnis В pectinato- dependentibus, pas longe filiformibus subtus is ramosi pedu foem. (di ıscnlis; mase. petalis ovato-lanceolatis cuspidatis; fructu globoso sclopeta magnitudine. Areca tigillaria Jack. Mal. Misc. Cale. Journ, Nat Hist, IV. 12. Hook. Com- 256. Grifith. 1. с. V. 464. Onensperma filamentosa Blume Rumphin I 97. t 82. 1. 103, 156 . plerumque */, > 62. Areca horrida Griff. Calc. Journ. Nat. Hist. V. 465. — Peninsula Malaccae. In vallibus et faucibus denso nemore tectis, Ching, frequens, in syleis collium. Laydang Sububi rarius et in radice M. Batu Baker. Malaice Bhyas 63. A. madagascariensis Mart. supra 179. n. 16. t. 158. f. v. — е Madagascaria, parum nota forsan hujus divisionis est ex fructus indole. 5% Oospermae. Sarcocarpium Abrosum vel carnosum. Endocarpium tenue ehartaceum vel popyraccum. Stigma fere centricum. Rhaphe umbilicalis parum impressa. 61. A. crinita Bory. Mart. supra 174. t. 154. 155. f. 1. — Insulae Borbonicae syleae montanae altitudine 1800 — 4800. Albumine aequabili ad Kentiam spectat, unde calyce foem. subglumaceo triphyllo et staminibus 12 recedit. 65. А. alba Bory. supra 175. t. 154. 155. f. 2. Tab. Zen. f. vi. — x. Tab. iv. f. ш. — Insulae Mascarenae (et Madagas- caria?) in montosis. 66. A. rubra Bory. supra 176. t. 154. 1 67. b. Жау. f 1. — Insulae Mascarenae. £3. Tab. Z. i. Г. ху. Т pumila Mart. 177. t. 153. f. 1.2.3. — Syleae intactae uvidae Jarae occidentalis, ad radices montium ignicomo- rum, Nenga javanice. А. monostachya Mart. 178. n. 9. 1.155. f. 4. — Nora Wallisia australis, secundum fluvium Hastings in portu Macquarie, lat. 31° 30" a., in sylvis udis: Allan Cunningham. A. Wallichiana Mart. 178. п. 10, — Insula Pinang, lat. bor. 5 25 68. 69. Wallich. (An Seaforthia e spirifloris?) KENTIA Blume Rumphia II. 94. 10. Kentia procera Bl. 1. с. t. 106. 160. — Novae Guincae ora meridionali-orientalis, ad arcem Dubus: Zippelius (Areca). 71. К. sapida (Areca) supra 172. t. 151. 152. — Insula Norfolk, lat. а. 29°; Nora Selandia ad Wangaroa lat. а. 35° inde ad 38° procedens. 72, К. paradoxa Mart. — Malaccae in syleis densis ad radicem M. Gunung Miring, M. Ophir lat. bor. 9: Griffith. ХШ. DYPSIS Nor. supra 180. 73. Dypsis pinnatifrons Mart. 180. t. 159. f. 1. (t. 161. £ v.?) — Madagascaria: Noronha, Du Рей Thouars. 74. D. Гог е Го а Mart. 180. t. 143. £ 2. — Madagascaria: Commerson, Du Petit Thouars. 75. D. hirtula Mart, 181. 16. D. nodifera Mart. — Madagascariae ora orient., in camporum passim syleosorum umbrosis, ibi Owan dicta: Bojer. Madagascaria: Poiere. XIV. ORANIA Zipp. 11. Orania Macrocladus Mart. 186. t. 177. f. 1. — Peninsula Malaccae. Palma sylvestris, malaice Ebul: Griffith. 18. O. regalis Bl. supra 187. — Guineae Novae ad sinum Tritonium: Zippelius. Blume, supra 186. та; candice elato (30—40) Albumen solidu іе fusco-squamulosis aculeatissimis; pinnis line bus acuminatis concinnis patentibus; spathis 2 et spadicis pedunculo. aculeatissi bus foem. dense sub-3—4-vertieillatis; mase. p talis lanceolat latis; fructu globoso globuli selopetar majoria magnitudine. 70. Kentia procera Bl V. Sursum ventricoso; fr aequabile! Embryo basilaris. — Caudex an- nulatus, elatus columnaris, aut humilis arundinaceus. rondes pinnatae, pinnis reduplicatis linearibus, apice passim bi is infra frondes. Васса luteo-miniata aut albida. procero (70'—90) cylindrico pinnis lis. Spa- iier Mi de 1012" eraso); cl poit dependens He, apice и dm ur Er usus: иран pri edio subtus ad basin paleaceo-setosi adice duplicato -ramoso morsis fissis; spadice subquadriramoso, fructifero resupinato; spathis ed basin tosis) Spalte ик енә: tomentoso; floribus. foem. subdistich 5 baccis oblongis vertice u 2, interiore i dris calyci foem. subte completa; flori petala lanceolata acumi bus; baccis parce fibrosis olivaeformil astichis, mase. hexan- ta duplo supcranti- п vix altis). K. parados i (5—7) arundinaceo, sursum (excluso syn. Blumeano, quod ad A. triendram В. tomentoso; frondi pertinet) e t. 153, ubi spadix fructifer perperam erectus depingit. nis inaequalibus ol Areca Nenga В. И. supra 179. m. 11. Pinanga Nenga DI. Rumphia 1. 7 в (pollice Areca pumila supra t spadice simpli clinato glauco; floribus foem. distichis; baccis conico-subulatis cur- 1. 407. ubi pistlum triloculare e triovula- tum in fig. 14. depingitar, quem characterem auctor in deseripione silentio transiit Е а Areca (Anaclasmus) pumila Grit. Cale. Journ. Nat. Hist. V. 4%. Areca (Anuclasmus aberrans) paradoxa Grif. Cale, Journ. V. 463. (Anne hujas generis quoque A. crinita et monostachya?) ХИ. Кими. Flores monoici in eodem spadice ramoso, spathis pedunculaneis 2— 3 cincto, bractea gemini foemineos solitarios stipantes. Masc. Calyx tripartitus, laciniis Corolla tripetala, aestivatione valvata. Stamina 6, us. Pistilli rudimentum. Foem. Calyx et corolla tripetala, aestivatione convoluta. Ovarium uniloculare, ovulo erecto. Stigmata 3 sessili 76. Dypsis nodifera: caudice. cili dorso lepidibus fuscis adspersa, tis e pul ; fronde pinnata, rhachi gra- nis (3—6) aggregatis opposi- ubglobosis tandem cicatricosis, cu- ne longo acuto, glabris, plu moso, floribus parva Phloge polystachya, Noronha Mss. in Herb. Caes. Vindob, Васса parco fibrosa monosperma. Pinnae зуйМиеае, sursum pollicem ме. Spadix pedal i, maser non imbricatis antheris linea inerviis; spa- dice glabro decomposito-ı . ^ ^ 3 М 313 ““ XV. SEAFORTHIA В. Br. Mart. 181. “4 $. L Searonritar В. Br. s. SPIRANTHAE. Ptychosperma Labill. Spathae plerumque 2. Flores spiratim dispositi. Albumen ruminatum. 79. Seaforthia elegans В. Br. supra 181. t. 105. 106. 109. — Syleicola in Nora Hollandia ad lat. austr. 35° usque. a 80. S. Ptychosperma Mart. 182. t. 128. 129. — Syleae Могае Hiberniae lat. austr. 4° 48, long. 170° 26' a Е. 81. Seaforthia calapparia Mart. — Celebes, rarior in Amboina: Rumphius; Malaccae, Pinang-Punowur, culta: Griffith. м 82. S. latisecta Mart, — Sumatrae montes syleis densis contecti: Praetorius. Я $. Ш. OrrmosTicna Spatha plerisque ve т 1. Flores in spadice (saepe refracto) orthostichas conspicuas constituentes, aut per verticillos aut per spiras paucorum membrorum. Floris masc. sepala basi connata, margine vix imbricata; rudimento pistilli brevi aut nullo. fe Albumen rumi Pinangae ВІ. l. c. plures. Anaclasmi (sectionis Ағесае Ш.) plures Griff. 1. c. 436. 83. S. Kuhlii Mart. supra 185. n. 8. t. 158 f. vi. Tab. Z.v. f. rv. v. — Java occidentalis in syleis montanis. 84. S. sylvestris Mart. 1. с. n. 9. — Javae montes habitati, Pohon hanjawar jaranice. 85. S. Dicksoni Mart. 184. n. 5. — Malabariae syleae. 86. S. malaiana Mart. 183. n. 4. t. 158. f. 3. Tab. Z.xvm. f. v. — Insula Pinang, Malaccae. 87. 8. cochinchinensis Mart. — In syleis Cochinchinae: Loureiro solus vidit. 88. S. Reinwardtiana Mart. 183. t. 158. f. 2. — Insula Jarae, in sylvis montanis, Duhu jaranice. 5 89. S. coronata Mart. 185. n. 10. Tab. Z.xvm. Г. хи. (Areca Insula Jacae. A S. costata Mart. — агае occidentalis sylvae, Nenge vel Bimbing dicta: Blume. minor Mart. — Insulae Celebes prov. Gorontalo syleae: auct. Blume. қ patula Mart. — Insulae Sumatrae вуїсае montanae: Praetorius. gracilis Mart. 184. n. 7. — India orientalis in ditione fue. Brahmaputra. disticha Mart. 184. n. 6. Tab. хуи. f. vi. — Insulae Pinang, Sumatra, peninsula Malaccae. furfuracea Mart. — Insulae Celebes pars occidentalis in syleis udis: Zippelius. inaequalis Mart. — Insula Celebes сит praecedente: Zippelius. . salicifolia Mart. — Insula Borneo ad fluc. Karrang-intang: Müller. vestiaria, 179. n. 15. (Areca Giseke) hue verisimiliter trahenda est, Blume Rumph. II. 77. — Insula Виго. M. 99. S.? caesia Blume Rumphia II. 84. sub Pinanga, ubi de affini P. coronata sermo est. — Insula Celebes. 100. S.? communis (Zippelius sub Areca) Bl. 1. с. 73. 119. — Nova Guinea. 98 — 100 obscurae sunt. pa i В y i i eaforthia calapparia: candice elato (40); minor: caudice humili (7-10); frondibus pinnatisectis; е bus, тһа isque concinnis line glabriuscula; segmentis utroque latere 9 — 11-nis lineari- is bifidis aut bidentatis pluri ceolatis acum ‚ summis apice truncato-dentatis; spadice bispathato duplicato-ramoso, ramis basi pendulo bi — trifido; fructibus elongato-ellipsoideis obtusiusculis mase. petalis oblongo-lanceolatis obtusiuscnlis; fructu ovi gallinacei s. BL 1. с. 86. t 114. sub Pinanga. forma et magnitudine, putamine tenui crustaceo d tate» En рсе оле. Е 165 а 92. S. patula: candice humili (8 — 7^); frondibus inaequaliter „е tapparia, Bl. Rumphia IL 69. t. 100. г. 2. fructus). — Areca evenides, СП. Cale isectis; rhachi subfurfuracea, segmentis utroque latere 4—7- "m Journ. V. 454. nis patulis f iceolatis. s, summis apice truncato- - — Habitus Cuei meiferae, laminae eminus visae creumscripione quasi truncata en о 5 E ea ene оре les pendulo bi — trifido; fructibus ellipsoideis acutis obsolete striatis. i vd КК сеу тусын эсу, piis Bl. 1. с. 87. t. 115. sub Pinanga. m. 3 М м“ 82. S, latisecta: caudice medioo 95. S. furfuracea: caudice humi ^); frondibus pinnati- ro chi lepidoto-punctata, segmentis faleato- lanceo sectis; rhachi dense furfuraceo -ton ijs utroque latere wn interdum bifidis, ter latisimo apice tr sub-6nis erecto- patentibus. lineari- la р spadicibus longe. рейип extrorsum subbidentatis, summis apice dentato -truncatis basiqu maturo) elongato -ellipso acquali-cuneatis; (spathis 2) spadice arreeto (aut reclinato?) trifido; ” t 108, f. 1. sub Pinanga. floribus mas andris; fructibus ellipsoideo -acutiusculis laevi- с». А x Е bus. Blume Rumphia IL 89. t. 116. sub Pinanga. -- 87. S. cochinchinensis: caudice mediocri (10° alto, 1'/," crasso); „= pinnis dista plicatis apice modo acutis modo praemor 96. 8. inaequalis: caudice humili; frondibus pinnatisectis, rha- „2 spadice is subulatis inaequalibus quam petala chi furfuracco-lepidota; вед latere 3—4, raro pau- в 24; fructu oblongo acutiusculo subpolli Uo желп Umm ine диз falcatus аси пани, ET Areca splenis Lour. Cochineh S85. сі. Wild. 506. — Seaforth stes summis apice truncato- dentatis basique inaequali-cuncatis; spadice BL apud Mart edit, 185, (ex parte) — Pinenga eoekinchinensis В. Мене Ио до; fructibus ellipsoideis obtusis laevibus. Bl. Rumphia П. 91. Дрен sub Pinanga. ^ 90. 5. costata: caudice mediocri (10° — 150; frondibus pinnal ge? sectis, rhachi glabriuscula, segn utrinque sub-6 faleato-lanceolatis 97. S. salicifolia: caudice humili (3—4); frondibus pinnati er acuminatissimis, summis apice inciso-dentatis basique subaequi sectis; rhachi dense furfuraceo- tomentosa; segmentis utroque latere Р tis; spadi ntibus, ramis 5—7-nis fastigiatis retroflexis; fructi- plus quam 20, patentibus anguste lineari-lanceolatis acuminatis mar- Сай costatis. Bl. 1, с. 80. t 109. sub Piranga. — ginatis, summis apice truncato-dentatis basi subinaequali attenuati bus ellipsoideo-acutiusculi Minis est S. malaiana, cui tamen fructus majores, nee costati — spadicibus? — ВІ. Rumph. IL 93. su 157 Pinanga. Lorus Zipp. supra 186. Prychosperma Bl. (vix Labill iter distincti generis stamina. (Accedit ad Wallichi Verisi 101. Seaforthia aut Drymophloeus saxati 102. S. aut D. Rumph 103. S. aut D. jaculatoria 186. 13. — 104. 8. aut D. olivaeformis. — Amboina, ubi Palun s. Paru In Nova Guinea: Zippelius. 105. S. aut D. angustifolia, — Spathae pedunculaneae 3—4. Sareocarpium pruri , cui flores foem. aestivatione valvata et s - Albumen aequabile. па pleri supra 186. n. 11. — Insula Amboina. па 186. n. 12. — Ins. Amboina et Luzonicae, siquidem huc Sarasuac Camell. apud Rai. Ш. App. 46. n. 17. Insula Gilolo et Guinea Nora. n dicta; Вай, ubi Pedy; Ternate, ubi Docka: Rumph. XVI. IRIARTEA Ruiz. Pay. — Mart. 35. 187. im embryonis, q 106. Iriarte zonica: M.; in Essequebo inferiore et in omm 107. I. ventricosa Mart. 37. t. 35. 30. — Brasil 108. I. Orbigniana Mart. 187. 5. ° amazonica: Ve fe Ve de 2: 8: 4. lateral aut v ticalis est, et excluso Cerozylo Humb. а Mart, 86. t. 39. 34. Tab. U. f. зу. — Sylvicola, uli omnes species sequentes, in Brasilia ama- айта brittanica: ichomburgh. М.; in M. Саписй: Schomburgh; ad ft. Huallaga: Pöppig. Palmet. Orb. 12. t. 5. £ 1. 20.В. — Solitaria in pror. Moxos Boliviae, lat. 12 — 13° austr., prope fluc. Mamoré et Guaporé conflnentian. b. V. Г. vi. 1. 109. I. phacocarpa Mart. 188. n. 6. Т . 3. Palo Orb. 13. t 5. Е 3. t 19, Bolivia, in syleis super pro- montoria et fauces М. Cordillera de Cochabamba orientalis lat. 15— 167 a., gregaria. 110. I. deltoidea Rz. Pav. supra 39. Т 11. I. Lamarckiana Mart. 188. n. 7. Tab. V. аһ, Жу. f. уп, — Nemora ad Pozuzo Peruriae, ubi Camona dicitur: Ruiz. Pavon. 1.2.3. Palm Orb. 16. t 12. £ 2. t 20A. — Bolivia, in syleis altius sitis eorundem montium et convallium ubi Iriartea phaeocarpa crescit. 112. I. praemorsa Klotsch, supra 188. п. ХҮП. 114. Ceroxylon Andicola Humb. Pl. Aeq. I. supra 199. n. 9.) — Quito, lat. 5 115. C. Klopstockia Mart. - eti C ROXYLON 6° bor. in M. Quindiu, alt. 900 — 1450 hex Venezuelae syloae alt. 5000 et ultra, ibi V в. — In Venezuela. . L setigera Mart. 39. t. 37. — Syleae udae ad flue. Japura: M.; Maynas: Рори. Humb. IL 623. Kunth. Enum. Ш. 198. Mart. Mutis, Humboldt. na de Cera s. Real dicta: Karsten, Moritz. ea Spr. Syst. V 116. C.? australe Маг. — Syleae densae montium editiorum ins. Juan Fernandez, lat. а. 30 Ay, ibi Chonta: Bertero. 104. Seaforthia aut Drymophlocus ol subelato (20° antice eroso-dentatis, te medio fusco-tomentosulis; spathis 3; spadi masculi petalis oblongis acutiusculis calyce duplo lo nibus 30—45); fructu ovato v mine aequabili. Saguaster minor, Niben Кі, Rumph. Amb. L 67. t. 15. Hamilt. Co Mem. Wera. Soc. V. 316. — Areca olicaeformir Gis, Pral ipp. Bydr. tot de nat. Wetensch. V. 178. — Harina fumplii mob, in edit. 1. 189, Kunth. Enum. Ш. 194. — Areca elacocarpa Reinw. Mss. — Piychnperma Rum- phi BL e. M. 119. КЕГІ — Iriartea? leprosa (12-159; frond is apice ob пе truncato croso- den rioribus furcatis; baccis ovoideis cuspidatis (sub Prychosperma). XVI. Сепохиоч Humb. Krorsrocksa Karsten in litt. Poly- gamo-monoeca aut дюеса. Spadix ramosus. Flores in pedicellis noduliformibus bracteati. Spathae plures completae. Calyx tri partitus. Corolla tripetala (aestivatione masc. subvalvata, foem. parum imbricata?). Masc. Stamina (67) 9—15, ex ima corolla, antheris basi b Rudimentum р mina antheris nullis aut effoetis. Ovarium trilocular abortivis. Stigmata 3 acuta, Васса monosperma, carne gru- тоза, semine venoso. Embryo in albu basilaris aut subbasilaris. — Caudex in 2 spec. pracaltus, ceraceo-ineru- status. Frondes pinnatae, pinnis reduplic: is, erectis. li. Foem. > Jocul ine aequabili subtus tomentoso albis aut lepidotis. Spadices inter frondes duplicato-ramosi, ramis post florum lapsum nodulosis. 114. Ceroxylon Andicola Humb. pinnis linearibus a rgenteis; flor. mas tribus cum petalis. alternantibus. р tis (foem. stan oso sta bus plerumque 12 (14, 15), ullo crassioribus, antheris acuta- bus rudimentariis nullis: Humb); bacca violacea. аш, partem spadicis et flor. тазе.) antepositis $ bacca corallin i flores.) Palma altissima, 160, trunco annulao, epidermide ceraceo-alba, Rolin 24, pi is petilisque subtus pilis dense tectis albis, redupliats, lineari-acuninatis Flores dioec in spadice erecto-ramoso, bracteati, sessiles, зра pluribus (5) coria- cco- membranaceis completis clausis, demum longitudinaliter alternatim venire dorso- que (2) rumpentibus, spadicis focminei (masculo duplo longioris) persstenübus, sp dicis masculi deciduis. Perigonium carnosum. Calyx monophyllus, tripartitus, laciniis lala З, sepolorum forma (in hac uli in prae angusto- Wriangularia longe acuminata, carnosula, antheras nonnihil superantia video: M.); Noris mase. sub anthesi reclinata, sepalis triplo majora, filar monopetalam Stamina 9, uniseiaia, 2 petalis, 1 sepalis anteposila, Fila menta fliformi-subulata, basi incrassata inter se реішіздше connata (oris foem. anm Jum formant). Antherae didymae, versatiles, floris mase. rimis duabus longitudine liter debiscentes; Moris foem. indeliscentes steriles (loculis divaricatis воины: M.) Pollen globosum. Ovarium flor. maso. rudimentaium, stigmata 3 praebens; Nor. foem. Wrigomum, triloculare, loculis 2 effects. Styli З canaliculati, acuti, intus stigmatic Bacca corallina, monosperma , sarcocargio parco carnoso. Embryo in albumine corneo subradiato basilaris. Karsten im lit, nomine Alepstockíae ceriferae. Cir. ejus icon. plantae germinantis in Abh. Berl. Akad, 1847. t 1. f. б. norum basidum ope corolla m des ge 315 ARECINAE CARYOTINAE. Florum foem. corolla valvata. Spadicum anthesis centrifuga: Griff. Cale. Journ. V. 447. Хуш. WALLICHIA. Roxb. $. L Hanısa Ham, Palmae subacaules, polyg 117. Wallichia earyotoides Roxb. 189. t. 136. Tab. Ж. хуп. f. 1 118. W. densiflora Mart. 190. n. 2. Tab. Z.xvu. f. iv. — As pra 189. isi, calyce monophyllo, staminibus sex. ores Indiae prov. Chittagong, Assam, Aracan. ат et in M. Emodi promontoriis ad Darjiling. $ Ш. Onasıa Blume (ой 1 Walli де caudice arundinaceo, aut subacau- et hujus op. edit. I с. Journ. V. 488.). В calyce subtriphyllo, sta mo-dio ibus inde f. x, Z.xvi. f. xxvi. — Java occidentalis, in syleis udis- 119. W. porphyrocarpa Mart. 190. n. 3. 120. W. nana Grill. 1. c. Tab. nostra Z.xt. 121. W. Horsfieldii Bl. — Jara aust 122. W. tremula Mart. — Insulae Philippinae , sylvest s Lour. Fl. € ssam inferior ad Gowahatty, in sylvis, Julio et Augusto: Jenkins. » prope Padjitan oppidulum, locis udis in margine ricorum, incolis Mendo: Horsfield. Majo florens, tagalice Dumajaca: Blanco. . W. caudata Mart, supra 221. Boras: о; Siam: F 121. 122. 123. minus notae. Praeterea ali dicat b. iffith 1. c. 489., quas hinch. IL 619. — Syleae Cochinchinae, ubi Сау Duói chout dicitur: Lour Sp Khasiya) provenire nlayson. ies п XIX. ARENGA Таъш. supra 191. 124. Arenga saccharifera Labill. supra 191. n. 1. t. 108. 161. f. 4. Tab. Ziv. f. n. et „хуп. f. 1, — India aquosa. 125. A. obtusifolia Mart. 191. n. 2. t. 147. 148. 126. А. Westerhoutii Griff. 192. 127. A. Wightii Griff. 192. n. 4. Tab. Жах. f. ш., Zoxvn. f. и. — Syleae ad Coimbatore, Indiae cisgangeticae. Jara, Sumatra. з. — Malacca et insulae propinquae. Anowe Kutari et Langkub. XX. CARYOTA L. supra 193. 128. Caryota urens L. 198. n. 1. t. 107. 108. Tab. V. f. п. Tab. Y. f. 1. п. ш., Z.xvi. f. xi. — India orientalis. 129. C. sobolifera Wall. 194. n. 2. t 107. f. 2. Tab. Z.xvi. f. x., ах. f. x. — Malacca et insulae propinquae. 130. C. mitis Lour. 195. n. 3. — Syleae Cochinchinae, Cay Dung dinh dicta. 131. C. propinqua Bl. 195. n. 4. Tab. Z.xvi. f. л 132. C. ma — Javae in sylois. ima Bl. 195. n. 5. — Jarae oci identalis in sylvis montanis. 133. C. furfuracea Bl. 195. n. 6. — Jarae occidentalis et Borneo insulae syleae. 134. C. Rumphiana Mart. 195. n. 7. — Celebe, Виго, Amboina, rel. insulae Moluccae. C. obtusa Griff. 195. n. 8. — India orientalis, in M. Mishmiensibus. 136. C. Cumingii Lodd. 195. n. 9. — Insulae Philippinae, ubi Taguipan tagalice. 116. Ceroxylon! austral gregibus subaltern pinnis aggregatis, bus avillari iversi is pluribus obvallatis); floribus ibus m ynis. Blume Rumph. II. 112. crebris lepidotis lor. Filip. 744, sub Caryota. lis Jato- et suborbi Ibi haec notantur: Caudex 3—4, stolonibus caespitosus. Frondes caudicem va- antheris 6. gime reticulo obvallanles. Pinnae largae, planae, firmulae, lineares , spinuloso-=den- latae, apice Didac, laciniis inaequalibus, vel panduraeformes. Flores monoeci, spi= cali, intra spatham. Masc. perigonium hexaphyllum, calyce parvulo. Stamina ultra 20. Foem. Calyx (bibracteolatus?) sepais orbicularib acumine. Petala calyce multo majora ovata. globosum, stylo mullo, stigmate cristaeformi. Fructus tilocu- laris, loculis monospermis? — Вилсоа Blume Rumphin I. 128., adducta quoque W. candata. 123. W. caudata: candice arundinaceo (8%) arete annulato; pin- bplicatis, antrorsum irregulariter oblique trunca- rotundatis lobatisve et candatis denticulato-erosis; spadicibus (dio calyce triphyllo, staminibus 15 — 3 ipollicaribus trispermis. is, subtus in nervis foem. sepalis acutatis, pet Frondes 4:—5* longae, petiolo ullrapedali mas longae, explicatas 8% lae. Spadix 10" — 12 (spatha 1 а que completa, griseo-tomentosa?). Peduncu , basi in facie convexa squama elongata pergamena. Rami 15 —20 subvirgati, longitudine 6"— 1", Пехшові angulati Petala foem. ultra lin. alla -aggregatae, 2 spilln- Germ 120. Wallichia nana subquinis opposi riter lobatis et dentatis antrorsum spinuloso а bidis; spadi pressas, fertilibus (apice imas iL: candice arundinaceo (37 — 5); ue obovatis trapezoideisque irregula- latis, subtus 'rugineo - tomentosis intra spathas com- ) subsimplicibus ; flor nibus sub-14; ba lenti 136. Caryota Cumingii Lodd. definitioni addatur: caudice (@0'— 24°); spadicis rhachi ramisque gracilibus fusco-pale irtis; florum masculorum (ultra 2% longis) sepalis fimbriati is (magnitudine Cerasi majoris) monospermis. Caryota urens Blanco FL. Filip. 740. 158 Iyce urceolari, lobis subimbricatis, st gis submonospermis albis CINAE ALVEOLARES ^ Cfr. Bl. Rumphia Il. 100. Griff. Cale. Journ. V. 470.) AR BORASSINEARUM. PINNATIFRONDIUM. adductae. XXI. BENTINCKIA Berry. supra 228. upra 2 b. Z.xv. f. vi. — India orientalis ad Travancore. 131. Bentinckia Coddapanna Berry 228. & 139. 1 Pinang Renda г. Rende: Korthals. 138. B. Renda Mart. — Sumatra, in solo alluviali, locis udis syleosis , XXII. GEONOMA Willd. supra 6. 229. et Palmet. Orb. 21. bus masculis duplicato- aut triplicato - ramosis. a interrupta Mart. 6. 1.7. Tab. Z.xv. Ку. 2. — Peruria, ad fl. Huallaga, Siasia dicta, sylvestris ut reliquae. хх. 452. — Montes Venezuelae , ibi Palmiche blanca: Moritz, Karsten. & [.2. 3. — Venezuela, in М. Buenvista Bredemeyer, in M. altis S. Ашот mica, e. g. in Morne de Calehasse : Plumier. $L sy 139. Geono 140. б. undata Klotzsch in Lim 141. 6. pinnatifrons Willd. 9. 142. G. martinicensis Mart. Palm. Orb. 28. — Mari 143. б. охусагра Mart. 1. с. 30. — Insula Sandominica, circa portum Pacis: Plumier. Ed. Otto. 144. G. maxima Kunth. Enum. Ш. 229. — Gujana gallica et brittanica: Poiteau, Schomburgh. 145. G. Pohliana Mart. 142. t. 0.4. Tab. Ж. ху. f. v. 7. — Brasiliae orientalis nemora super Serra do Mar. 146. G. multiflora Mart. 7. t. 4. 5.6. Tab. Z.xv. f v. 4, 8. 9. — Brasilia aequatorialis: M.; Surinami: Splitgerber. 447. С. Schottiana Mart. 143. t. 11.A. — Brasilia orientalis ab insula S. Catharina (279 30' 1. a.) ad 1% 1. a. usque. 148. G. Spixiana Mart. 45. 1. 15. 10. 21. f. 3. Tab. Zuxv. f у. 5.10. — Brasilia: М.; Maynas: Pöpp.; Gujana br.: Schomb. 149. б. paniculigera Mart. 11. t. 10. Maynas: Pöppi 150. G. Pleeana Mart. Palm. Orb. зз. — Maracaibo: Plée. (Herb. Paris.) 151. G. mexicana Liebm. — Mexico, in M. tractu occid. alt. 3000 inter Toavela Lobani et Chinantla. 1. — Brasilia amazonic bus masculis simpliciter ramosis, rarissime quoque simplicibus. сп. Sj Mart. Palm. Orb. 34. — Jusula Haytina, prope lisle à Vache (lat. bor. 18° 4, 152. G. Plumeria 1. б. synanthera Mart. 13. 1. 13. Tab. Z.xv. f. 154. G. Pöppigiana Mart. Palm. Orb. 35. — Peruria, vallis Л. Huanuco ad Cuchero: Póppiz- з. — Peruvia: Pavon. ramulis corymboso-patulis ob s, fovearum polysticharum 1 */, brevioribus; baccis globosis. 1. 138. Bentinckia Rend: cule et inaequaliter bidentatis, subtus caesis; spa ndulis; floribus flavo-virentibus. Cyrtostackys Benda Bl. Rumphia П. 101. 1. 120, cum anal. Nor. foem. pinnis lineari-ensiformibus obtusius- 150. G. Ple bus coriaceis, spadi die mediocri; frondibus — 1; spathis dua- irsutulo, fov 21.6. 33. aceo (20'—36'); fron 140. Geonoma undai dibus crebris magn composito-r rum divergentia %, dispositarum I р iis parum di ibus magnis robustis strict Liebm folior rupte pinnato-fissis apice bifidis, pi longe acuminatis aentis leviter pli- 151. G. mexican. foliis terminalibus int oppositis lato- lanceolatis falca atis, petiolo postice convexo antice leviter canaliculato, rhachi convexa; spadi natim supra subtu dis alternis longiss , rugosis, ah sexfariam imbricatis; haceis oblo vissime attenuatis laevibus. Klotzsch 1. с. Palma 4—5 пей. Erondes 3-pelales, p 4%, poll. latis, 13, ped. long, Spudices inter frondes erump до pedali, pinnis © rarius pluribus ntes terminalesve. erviis, quam petioli br acen pedali; sp: amosi, pedunculo communi compresso rotundalo, spa this alternis decis eircundato. Виссне fuscne, magnitudine seminis Abr? precato- , Basi trsuleatao. Liebm. in lit (specie), bipedales, duplicato- riae, plerumque parum obliquae, apice oculiuscul т acutatis. pedunculoque spithamaeis, fovea emarginato suheiliato; baccis globosi eutiusculo. Palm. Palma humilis latifolia major, Plum. Gen. Amer. 3. Icon. ined. t. 59—61 152. G. Plumerian caespitosa, с elato (30-pedali); fron- is numerosis line: colatis; spa- dibus terminalibus p this coriaceis; spadieis simpliciter осмива” diumet pedalibus breviter а fovearum polyst ea ЕА jh agnitudine, globosis. 1. с. 34. rco isa рено, овци Palma dactylifera palustris, Plum. 1c 1.1. fig. зех запише ad dextram. eon: сео- coriaceis semispithamacis; ined. 1. 7.10. ramulis paniculato-patulis pedunculo spi e globoso conie 143. G. охусагра: dioeca (1); candice quadripedali subtoruloso nalibus paucis, pinnis 3 parium nerviis, petiolo subaequi- longis, crescentibus; spat spadi i. Poeppigiana: di to-fissis, laciniis naco brevioribus; foveis pentastichis (1); bace 1. с. 30. Palma humilis latifolia, folio bieorni, Plum. L с. leon. ined, t. 58—55. ws; spathis exteriore subcori eis; spadicibus ferrugineo-tomentosul ramosis rariusve simplicibus, ramis aente mucronatis pedunculo triplo et ultra brev ategerrimo ; calycibus masculis corollas subaequai 144. 6. maxima К dibus terminalibus subregul mudo, pinnis numero: oribus; spathis coriacei monoeca, caudice 10—12-ped ter pinnatis, petiolo longitudine. lincari-lanceolatis acuminatis, ext rigidis; spadicis masculi duplicato- et bus; baccis — 1. c. 3% 317 155. Geonoma simplicifrons Willd. 14. t. 14. t. 21. f. 2. Tab. Z.xv. f. v. 9. Klotsch Linnaea xx. 450. (С. Willdenowii id. in Bot. Zeit, 1846. 101.) — Ad Puerto Cabello, Cariaca, Caracas, ibi Molinillum: Bredemeyer, Karsten, Ed. Otto. С. acutiflora Mart. 10. t. 9. (Gynestum Баси а Рой.) — Brasilia amazonica, Cayenna, Surinam, Essequebo. 151. б. pauciflora Mart. 12. t. 12. — Brasiliae provincia borealis: Piauhy, Maragnanum. 158. G. Orbigniana Mart. Palm. Orb. 22. t. 11. f. 1. t. 22.4. — Войеме, Cordillera oriental. in М. Cumbrecilla. 159. G. laxiflora Mart. 12. t. 11. — Brasilia amazonica: М; Gujana brit 160. G. Desmarestii Mart. Palm. Orb. 23. t. 11. f. 2. tanica: Schomburgh. 32.B. — Bolivia, mons Icho in ditione Indorum. Yuracares. 161. G. deversa Kunth. Enum. ШІ. 231. (Gynestum Poit.) — Gujana gallica: Poiteau, Leprieur; brittanica: Schomburgh. $- Ш. Spadicibus masculis se per simplicibus. 162. С. arundinacea Mart. t7. t. 18. — Brasilia amazonica: М.; Gujana brittanica: 163. G. pyenostach Schomburgh. Mart. 16. t. 47. 21. f. я. — Brasilia aequatorialis, in ditione fl. Japura, m. Ш. 232. (Gynestum Рой.) — Gujana gallica: Poiteau; brittanica: Schomburgh. 165. G. elegans Mart. 144. t. 18.4. — Brasilia orientalis, lat. a. 21* — 10. 166. G. Jus Mart. Palm. Orb. 24. t. 15. f. 1. t 23. A. — Bolivia, M. Cumbrecilla 167. G. Brongniartii Mart. 1. c. 24 ( 15. f. 2. t 23.C. — Bolivia promontoria: M.; 168. G. macrostachys Mart. 19. t 20. Tab. Ж. ху. Г. v. 5. Pa Peruvia ad fl. Huanuco: Póppig; Boliciae pror. Chiquito 164. G. stricta Kunth. cum G. Orbigniana. rdillera orient. et Cochabamba. - Orb. 25. t. 11. £ 3. t. 23.B. — Brasilia amazonica: Ма Orbigny. 169. G. acaulis 18. t. 4. 19. Brasilia amazonica: M.; Gujana brittanica: Schomburgh. 170. 6. Poiteana Kunth. Enum. Ш. 233. (Gynestum acaule Poit.) — Gujana gallica: Poiteau; brittanica: Schomburgh. XXIII. IGUANURA BI. supra 229. 111. Iguanura geonomaeformis Mart. 229. t. 178. — Malaccae, in sylvis, ibi Pinang Rambeh: Griffith. 172. 1. leucocarpa Bl. Rumphia IL 106. t. 117. — Sumatrae sylrae montanae. XXIV. CALYPTROCALYX Bl. supra 230. Calyptrocalyx spicatus Bl. Rumphia IL 109. t. 102.0. 118. t. 161. — Insulae Moluccae. XXV. MANICARIA Gaertn. supra 139. 230. . supra 140. t. 98. 99. Tab. supra 304. t. 166. Г. 7. 174. Маш са а засе Ге «xvi. fxiv. — In solo alluviali fl. Amazonum, Orinoci rel. alma Areci а! incertae originis, е Peruy Orbign udibus ter па: monoeca (2); caudice arundi hus irreg pinnato-fissis, niis linearibus lanceolatis oblongis- bus sursum tata peduneı S ribus; spathis —; spadi ме; spatha — —; sp um subaequante; floribus — globosis. 1. с. 24. plicis rhachi acu- simpliciter ramosis, ra baccis in v obtusis, fovearum r to-bilo 5 — 7-pollicarih tiusculo- poly sticha calycibus. glabris corollas bus. Palm. Orb. 22. 16 frondibus paucis te Daequantibus; bi TN EAS dibus monoeca (2); caudice brevissimo; fron- equaliter pinnato-fissis, petioló quam lacinias 3 parium 1 oblongis vel subquadrati spathis membranaceis; spadic i pedunenlum aequante longe mote polystic 6. Desmarestii: dioe nalibus pinnat lis lacinias per paria subterna scula dispositas subaequanti- bus; spathis —; s eris; baccis ellipticis. 1. с. 23. 0 pedali; is, petio- subped ata, foy osis, ramis gra bio lato- us masculis corol- us; baccis in rhachi coccinea subglobosis. 1. с. 24. Jas subaequ deversa Kunth: d со ten Poiteana Kunth.: dioeca (0), tis apice bifidis, tand oblongisve subfalea ato-tissis, petiolis is vel oblongo ibus; spa- spathis ramis coriacea et membranacea; spadicis cinereo- pilosuli simplicis rhachi cylindraceo-conica brevis moso aut s pedunculo Jong (vel obtusis), fovea mearum dense polysticl labio ovato-triang ito; baccis glo- роми 1. e 975 culis corollas subaequanti polysticharum dioeca; caudi frondibus 1 Iguanu pinnis. subte агра Bl: frondium ideis STORE ut rhombei is olivaeformibus albid lo supe- quipollie ante, Гохе : baceis glo- ЁЗ. Lc 38. gantissimus de Lact Sl addantur: Palma 8. t. 323. ctum) et Fructus ele- biis latiuseulis. sub епйос: ium ex parte diff Jam. П. 186. x. 159 BORASSINAE XXVI. BORASSUS L. supra 218. біш. — India orientalis. ab. 7 Ly. Г. жу is Le 218. t. 108. 121. 162. ‘ica, inde а 15° lat. bor. versus Austrum. 116. Borassus flabellifo 111. B. Aethiopum Mart. 220. — 4j 178. В. (1) Thur Gis. (Pholidocarpus BL) 221. — Insulae Moluccae. 179. B. dichotoma White in Graham Catal. of the Plants grow quens in insula Diu: Voupel prope. Ahmedabad lat. bor. ту XXVII. LODOICEA Labill. supra 22 Bombay, 1839. 226. — Passim in Guzerat, fre- „ de Hügel. Incolis Oka-mundel. a sechellarum Labill. 221. t. 109. 122. Tab. X. f. п., Z.v. f. уш. — Insulae Curiosa et Praslin Sechellarum. XXVIII. LATANIA Comm. supra 223. 180. Lod. 161. f. 2. "Tab. W. f. 1—1x., Z.xıx. f. v. — Insulae Mascarenae. 181. Latania Commersonii Mart, 223. t. 148. £ 4. t 182. L. Loddigesii Mart. 224. ( 181. f. п. 10 — 14. — XXIX. HYPHAEN ica Mart. 225. & 131 — 188. Tab. S. f. vim. 1х, Z са бани. supra 227. n. 2. — Melinde Africa (et Madagascaria?). а бана. 227. n. 3. — Africa orientalis inter 107 et 31° lat. a. а Klotzsch 227. n. 4. — Mosambique et Sofala. 227. n. 5. — Nubia et Kordofania, lat. bor. 20° et 24% fricae aequatorialis littora orientalia. Gürtn. supra 225. x. { 1. — Africa subtropica. 183. Hy phia ene theb 181. Насогі 185. Н. с 186. Н. Peter 187. H. Argun Ma СОВУРНТКА Е. XXX. СОКУРНА L. 188. Corypha Taliera Roxb. 231. t. 127. f. 1. Tab. Z.xv. f. и. — Bengalia. 189. С. umbraculifera L. 232. t. 108. 127. f. 2. — Malabaria, Ceylona rel. 190. С. elata Roxb. 233. n. 3. — Bengalia. 191. C. Gebanga Bl. 233. n. 4. Tab. Z.xvi. Е xx. — Java, praesertim orientalis. 192. С. sylvestris Bl 238. n. 5. — Insulae Moluccae, Madura, Timora, Celebes rel. ХХХІ. LICUALA Wurmb. supra 234. ipra 231. xix. f. vi — India transgangetica. Chattah-pat assamice. 193. Licuala peltata Roxb. supra 234. t. 134. 162. Tab. 194. L. spinosa Wurmb. 235. t. 185. f. 1. 2. Tab. Ж. ху. Г. xx. — Java, Malacca, Singapore, malaice Plass. 195. L. acutifida Mart. 236. n. 3. t. 135. Ё з. 4. Tab. V. f. m. — Malacca et insulae finitimae, Plass-ticuss malaice. 196. L. Rumphii Bl. 237. n. 4 — Celebes, Виго, Borneo orientalis. 197. L. horrida Bl. 237. n. 5. — Java occidentalis. 198. L. paludosa Grif. 997. n. 6. — In arenosis udis maritimis Malaccae: Griff. Calc. Journ. V. 323. 199. Le longipes Grill 237. n. 7. — Solitaria in syleis Malaccae, ad Ayer Punnus, in M. Ophir promontorio Gunung Miring usque ad ай. 1000, prope Lainear a Mergui versus Austrum, Plass-Bhatto malaice: Griff. 1. с. 381. 200. L. Flabellum Mart. 237. n. 8. — Insula Celebes, ubi Wirol: Reinwardt. Bl. 237. n. Reinw. 238. n. 10. — Insula Jara, ubi Wiru, Celebes, ubi Licuala dicitur. . — In syleis Cochinchinae: Loureiro. 202. L. p 203. L. grac 1. L. elegans Bl. 205. L. glabra 206. L. nana В 207. L. triph is Bl. 238. п. 11. — Insula Jara. 38. n. 12. — Insula Sumatra. Г 238. n. 19. — Malaccae in M. Gunung Miring et Ophir, Plass Gunung malaice: Griff. 1. c. 329. 14. — Sumatrae insula. . 238. п. 15. — Malaccae ad Ayer Punnus: G x 179. Borassus dichotoma White: ca adscribenda erit B. tunicata Lour. (supra 221), а species est parum nota, sed teste el. collega Joan. Roth (qui in Ma- Chi . labar- Point insulae Bombay unicum specimen vidit Mas авг В: fabelliformes crescens , а Ре at allatun Kulparroochum di inter. » custodes et bonis propitias, incolae venerantur, sanseritice Cfr. Bowler in Madras Journ. 1. 1834. 13. eG Art 319 ХХХИ. PERICYCLA Bl. supra 234. 208. P x 209. Livistona humilis В. Br. 210. L. inermis В. Br. 239. n. 2. t. 145. 146. f. 4. — Nora Hollandia intratropic roo Sieb., e Japonia allata, supra 252. n. 6., teste Blume Rum- 211. L. chinen Mart. 240. n. 3. t. 146. (€ phia И. 49. eadem est.) — China australis. 212. L. rotundifolia Mart. 241. n. 4. t. 102. 135. Е. Java, Celebes, Ceram, Malacca, Pinang rel. 213. L. australis R. Bi 214. L. Jenkins iriff. 242. n. 6. spontanea, Токо - Pat: Jenkins, Gi naerops E át. n. ifith in Cale. 216. L. olivaeformis Mart. — Java: Hasskarl. 211. L.? Martiana Gaudi 218. L.? G 219. L.? Bissula 220. L.! cochi dichaudii Mart. 2. 242 chinen s Bl. Rumph, ЇЇ, 49. (Si XXXIV. COPE) a ceri Coper . C. hospita Mart. 243. n. 2. аЬ. а Mart. 56. 242. t. 49. 50. 50. A. et t. 51. Г. 8., (lat. austr. 4 40): Gardner, versus Austrum usque ad 29%, Paragwaria, Boli 50.А. £ 5. — Cubae australis montes aridi, in campis rieyela penduliflora Bl. Rumph. II. 47. t. 94. (Ad Licualas reducenda? М.) — Nova-Guinea. ХШ. LIVISTONA В. Br. supra 239. 39. n. 1. t. 109—111. — Nova Hollandia. intratropica. f. mi. (L. spectabilis Griff. Cale, Journ. V. 336.) — Nora Hollandia , praesertim orae orientales intratropicae. ат, frequens in districtu Naogong lat. bor. 26° 20, ad aedes culta el eir Journ. V. 334. L. subglobosa Mart. — Java, vbi Sedangan dicitur: Hasskarl. 42. п, т. — Insulae Sandeicenses. . n. 8. — Insulae Sandeicenses. — Celebes, in Macassaria Bissula, in Lubo Metsje dicta. Est obscura. ibus). — Cochinchina, Cay Tlo dicta: Loureiro solus vidit. МЕСТА Mart. supra 242. ‘ab. Z.xix. f. n. m. — Brasilia, ab Aracaty . Ofr. Palm. Orb. 42. 223. C. tectorum Mart. 243. n. 3. — Planities vasta caracasano-cumanensis. 24. C. maritima Mart, — Ins. Cubae, in littore austr.: Humb., N. Gen. I. 298. n. 2. (Corypha); Havana: В. de la Sagra. 225. C.? Pumos Humb. Kth. 1. с. n. 3. (Corypha). — Mexico, in monte Jorullo alt. 3000—4800: Humb.; in trachyticis el basalticis vallis Tehuacan, inter Aasene et Chapulco, ай. 6—7000', in Sierra de Sangolica et Cerri Colorado: Liebm. 296. С.? nana Humb. Kth. 1. с. 299. n. 4. (Corypha). — Mexico, inter Acapulco et Masatlan, alt. 1380: Humboldt; iis- dem locis cum praecedente: Liebmann. XXXV. BRAHEA Mart. supra 243. 2 . Brahea dulcis Mart. 244. t. 137. 162. Tab. P. f. 1., X. f ш. — Mexico, praeter locos supra indicatos in valli- bus calidioribus, e. g. Tehuacan et Plan de Amilpas, alt. 4 — 5000: Liebmann. 228. B. calcarea Liebm. — Mexico in montibus calcareis ad Xalcomulco, alt. 2000: Liebmann. XXXVI. SABAL Adans. supra 245. 229. Sabal umbraculifera Mart. 24 230. S. Adansoni Guerns. 246. n. 2. t. 103. f. 2. f. av, — Vallis flue. Mississippi et teri 231. S. mexicana Mart. 246. n. 3. Tab. S. t. 190. Tab. T. f. v., Y. f. v. vt. von, Ж — Insulae. Antillae. Tab. S. Г, Y. f. avy Zen. f. п. in. ave, Zuxvi f. xxi, Ze xxi. е adjacentes, Carolina meridionalis, Florida. n— vin, Tab. V. f. iv. — Merici utraque littora inter 15° et 22° lat. by praesertim. in salsugineis maritimis, inde ad alt. 1600 in distantiam 30 leuc. ab oris adscendens: Liebm. 232. S. Palmetto Lodd. Kunth. Enum. Ш. 247. n. 6. — Carolina, Florida; v. supra 247. adnot. 233. S. serrulata Ri 215. Livistona subglobosa: mediocris; foliis glabris, т (10—12 longis) bipartitis, laciniis (9—10“ longis) linearibus acumi- natissimis pendulis; fructibus subglobosis solitariis geminis ternisve. Hasskarl Catal. plantar. Н. Bogoriensis (1844.) 65. (sub Saribo). 216. L. olivaeformis: glabris (p eato, aculeis 1— 3^, sursum nullis), ra funde bipartitis, laciniis (18 — 24") 1 longissimis pen aut brevissimis in- jectis, parte indivisa cordata); fructibus olivaeformibus solitariis. is, ultr Hasskarl 1, с. (sub Saribo). Pelioli magis convexi, quam in L australi, ligul breviore rotundata. (Corypha Gebanga hort. nonnull.) trigono аси (12 —15" lo Schult. Kunth, 1. с. 246. n. 4. — Carolina meridionalis, Georgia, Florida. Saw-Palmetto. 224. Copernicia maritima: caudice elatiore (30—40) nudo; petiolibus inermibus, Jami que viridibus profunde palmato- multifidis, laciniis linearibus obtusiusculis apice bifidis, filis inter- jectis; spathis hine acutis villosis, quam spicae florum cylindraceo- cae obtusae dense multiflorae subdimidio brevioribus; calyce sub- ido -ѕегісео corollam (3%) dense lanuginoso-albam di- quante. 22%. Brahea calcarea Liebm. Differt а В. dulei: caudice altiore (20), frondibus fabellato- multiparitis pli- сив bifidis, flo nullo interjecto, petiolis margine integerrimis, interne glabris; spadieibus longioribus (10), ramulis flexuosis pendulis (6—7) multo longioribus Liebm. in Hitt 160 E 320 234. S. m a Nut. Kunth. I. с. п. б. — Florida orientalis. 235. S. gr ifolia Lodd. — Insulae Antillae. Woodfordii Lodd. — Insula T - S.? glaucescens Lodd. — Jusula Trinitatis. itatis. XXXVII. TRITHRINAX Ман. supra 149. 247. 238. Trithrinax brasi le C 104. Tab. Z.xıx. Г. уп. — Campi aridi Brasiliae meridionalis, Paraguariae, Santa Cruz de la Sierra, 1. a. 11—31°. Saho Hispanis, Utsaho Guarayis, Huaichich Chiguitis. Palm. Orb. 44. T. aculeata Liebm. — Mexico occidentalis super solum calcareum inter La Galera et Pochutla in bambusetis, in ayleis prope S. Miguel del Puerto cum Chamaedorea pochutle ҮШ. CHAMAEROPS L. supra 247. 210. Chamaerops humilis L. supra 248. t. 120. 124: f. 2—5. "Tab. X. f. 1, Zot Z.vi. Lo — xii, Жах. f. ta, Z.xv. Бл, Zuxıx. Embryon. Г. 2, 2.хх., „хх. Е їп. — Europa australis, Africa borealis. 241. Ch. Hystrix Fras. 250. t. 155, f. 4. — Georgia, Florida orienta is; Louisiana, ad Natchitoches: Flint. 11. 510. 242. Ch. excelsa Thunb. 251. + 125. 6.2.3. — China media et australis, in Japonia culta. 243. Ch. Ma Wall. 251. n. 4. — In Nepaliae valle magna ad Bunipa, alt. 5000. 244. Ch. arborescens supra 248 adnot. Cfr. cum Ch. excelsa, — Patria ignota, an India extratropica? 245. Ch.? Mocinni Kunth, 246. Ch. K 217. Ch. R 52. n. 5. (forsan Trithrinax). — Mexico, prope Acapulco. iyana Griff. 252. n. 7. (Ch. tomentosa Morr. in Ann. Soc. d'agr. de Gand. I. 488.) — Colles Khasiya, а. 4000: G» chiana Grill. 252. n. 8. — Montes aridi Afganistaniae orientalis, ibi Maizurrye: Griff. 1. c. 342. XXXIX. RHAPIS L. fil. supra 253. 248. Rhapis flabelliformis Ait. 253. 1. 144. Tab. Zav. ау. v., Zuxıx. Гу 249. Rh. hu s Bl. 254. n. 2. — С) 250. Rh. major Bl. 251. n. 3. — China, culta in Japonia. 251. Rh. javanica Bl. 245. n. 4. — Montes Javae occidentalis. 252. Rh.? cochinchinensis Bl. — Cochinchina , ubi Cay-Lui . — China; in Japonia culta. ina, culta in Japonia, Bonin-Sima: Mertens. + Loureiro, XL. THRINAX L. fil. supra 254. 253. Thrinax multiflora Mart. 255. n. 4. t. 103. f. 1.0. & 163. — Insula Найта. 254. Th. parviflora Sw. 255. n. 2. 1. 103. fig. ad sinistram. Tab. Z.xix. f. mx. — Insulae Jamaica, Haitina. 255. Th. argentea Lodd. 256. n. 3. t. 103. f. 3. t. 163. — Insulae antillanae. 256. Th. pumilio Lodd. 256. n. 4. t. 103. Г. 4. — Insula Jamaica. 257. Th. radiata Lodd. 257. n. 5. — Insulae Cuba, Trinitatis rel. 258. Th. barbadensis Lodd. 257. n. 6. — Insula Barbadensis. 259. Th.? Chuco Mart. Palm. Orb. 45. 6.8. f. 1. t. 25.B. — Ad fluv. Guapor 260. ТІМ Miraguano Mart, Humb. Kunth. N. G. 1. 205. n. 1. (Corypha Miragi Coryphi plores in hortis coluntur nondum rite definitae, quarı quae sequuntur: Thin maritima, montana, stellata, Sabal laranensi Tirinaz ferruginea, Sabal taurina ex © Mexico; Chamacrops gujanensis е 4 lat. a. 12°, Chuco Indis Itonamis ). — Cubae maritima, ibi Miraguano. 1849 offert la Cuba; una, Sabal oleracea, Corypha frigida umero Catalogus horti Loddigesiani columnaris, elata, Chamaerops Fernandinae, ек ica; Thrinax excelsa e Сауе PHOENICINAE. XLI. PHOENIX L. supra 257. era L. supra 257 — 270. t. 120. Tab. Р. £ 2, X. fu, Zu бл, 2. Z.xix. Embryon. f. m. — Patria? — In Paradiso? ratam Мегісі in calcareis vallis Tehuacan: Liebmann. 262. Ph. sylvestris Roxb. 270. t. 136. Tab. 7. хуи, f. x п. fe xb, Zevi, 2,хуі. — Cultam in Sena Africae orientalis vidit Peters; effe- — India orient. intratropica, frequens in peninsula cisgangetica. 203. Ph. paludosa Roxb. 272. n. 3. t. 130. — Bengalia, Martabania: Griffith; Pulo Pinang, ubi Dangsa: Lewes. 239. Trithrinax n tecto, cule multiramosis, spathis ba 4 albidis dense ribus interdum apice Palma 4—6', erecta, coma sparsa dius. Frondes 3°, petiolis 1%. Spadices triplicato-ramosi, ramis pat Liebm. in lit, г" qe 321 264. Phoenix reclinata Jacq. 272. n. 4. t. 164. — Cap. В. Spei, Africa orient., ubi Muschinde, ad 15° 1. a. usque: Drége, Peters. 265. Ph. spinosa Thonn. 275. n. 8. — Africae occidentalis littora inter 17° lat. bor. et 10° lat. a. 266. Ph. farinifera Roxb. 274. n. 6. — Frequens inter fluv. Ganges et Сар. Comorin in Indiae peninsula occidentali. 267. Ph. Loureirii Kunth. Enum. Ш. 257. n. 8. supra 274. — Cochinchina, ubi Cay Cha la: Lour. (Ph. pusilla). Obscura. 268. Ph. pusilla баги. 273. t. 124 £ 1. t 136. Tab. W. f. x. xr. — Ceilona, forsan Malabaria. 269. Ph. acaulis Roxb. 174. n. 7. Tab. Z.vin. f. X, Z.xvu. f. x. — Bengalia borealis. 210. Ph. Ouseleyana Grill. Cale. Journ. V. 347. — India orientalis; in Chota Nagpore: Ouseley; in Assam: Jenkins. COCOINAE. MONCUS Mart. supra 84. 277. et Palm. Orb. 74. sq., ubi phrases complures emendatae. XLII. DE Desmoncus chinantlensis Liebm. — Mes Sylvestris, uti reliquae species, ad Lacoba, alt. 2000. - D. rudentum Mart. 278. n. 2. Palm. Orb. 48. t. 14. f. 3. t. 26.4. — Moxos lat. a. 14°: Orbigny. D. polyacanthus Mart. 85. t. 68. 165. f. Palm. Orb. 49. n. 2. — Brasilia orient.: M.; Surinamum: Splitgerber. D. oxyacanthus Mart. 88. 71. f. 5. Palm. Orb. 50. n. 3. Vellozo Fl. Flum. IX. t. 127. — Brasilia orientalis. D. macroacanthus M: 86. Palm. Orb. 50. n. 4. — Brasilia aequinoctialis, Cayenna, D. lophacanthus Mart, 278. n. 1. t. 165. Palm. Orb. 50. n. 5. Я orthacanthus Mart. 87. t. 69. 98. et 165. £ Алп. — Brasiliae prov. Bahiensis et Paraönsis. horridus Splitg. 279. n. 3. €. 165. f. A.nr. Palm. Orb. 51. n. 7. — Surinamum: Splitgerber. longifolius Mart. 279. n. 4. Palm. Orb. 52. п. 8. — Peruvia ad Pozuzo, Caharpurin: Pavon. prunifer Pöpp. supra 148. Palm. Orb. 52. n. 9. — Maynas: Póppig. pyenacanthus Mart. 89. Palm. Orb. 52. n. 10, — Goyaz Brasiliae: Pohl. x Mart. 279. n. 5. Palm. Orb. Maynas ad Yurimaguas: Pöppig. . mitis Mart. 90. n. 7. Palm. Orb. 53. n. 12. — Brasilia ad fluvium Solimoes, setosus Mart. 89. n. 6. Ра leptospa SSP п. Orb. 53. n. 13. — Brasilia ad fluvios Solimoés et Japura. ХИП. BACTRIS Jacq. supra 91. 279. es enumerantur eodem ordi р 285. Bactris infesta Mart. 279. n. 1. Palm. Orb. 54. t. 7. f. 1. 286. B. socialis Mart. 280. n. 2. Palm. Orb. 56. t. 1 е, quo eas tabula analytica pag. 282 tradit. 27.А. — Bolivia, sylvestris uti fere omnes. f. 2. 26.В. — Ad fluvium Guapore. 287. B. chaetorhachis Mart. 260. n. 5. Palm. Orb. 61. — Surinamum: Splitgerber. 288. B. major Jacq. supra 280. n. 6. Tab. U. f. т. Palm. Orb. 62. — Carthagenae: Jacquin; рег Gujanam : Schomburg 289. B. ciliata N 290. B. acanthocarp t. 95. t 71. f. 3. Palm. Orb. 57. — Peruria, vallis fluv. Huanuco, ubi Chonta. Mart. 92. t. 70. 71. f. 2. — Brasiliae provincia Bahiensis. 291. B. erosa Mart. 281. n. 12. Palm. Orb. 66. — Insula Sandominica: Plumier. 292. B. inundata Mart. 280. n. 3. Palm. Orb. 58. t. 7. £ 3. t. 27. B. — Mozos et ad fluvium Itenes. 293. B. mexicana Mart. 281. n. 10. Palm. Orb. 65. — Mexico, ad Misantla: Schiede; in montium tractu orient. inter 199 et 22° L b., alt. 1500-2500; ad Pital, Rio Nautla, Maloapam, Barancos de S. Maria de Tlapacoyo, Matlaluca, Chinantla: Liebm. 294. B. acumina Mexico, m sylvis Chinantlensibus, alt. 1500-2000, ad Lalana, Toavela, Lacoba: Liebm. ta Liebm. 270. Phoenix Ouseleyana Grif: caudice brevi formi, div. */,, squamato; frondibus 2— 3-peda leatis sursum nudis; spadicibus axillaribus simpliciter ramosis pen- pim dulis, pedunculo commu dense retrorsum aculeolato; drupis ob- s us acumin: plicati spad ovato-globosis breviter apicul dunculis valde compressis, foe Frondes 5—6', petiolis Y4’, pinnis inferioribus 9" longis, 2— 24" Intis, Dru- rantibus (2—2/,). poe 9^ longae, 6% шае. Liebm. in lit. 294. Васы! ata Liebm. differt а В. mexicana: bus, antice ас upte parum -subulatum aculeo 271. Desmo xuoso ads dibus alternis remotis, p lis antic que tei gatis patulis ellipticis basi valde plica tis, endente et во rupte atte to -ciliatum productis, is, subtus ad basin nervi medi et in acun in versus longe linea ctis pli , sursum de тешу Pinnae inferiores 14—14" longue, 17 ibus; latae. Spadices 4—6" simpliciter ramosi, га — 2" latae, superiores 9" longae, 1 incurvis; spathae 2, exterior 34 an- acu- cops basi connata; interior 8^ elongato-lanceolata, cylindrica, nigro-acioulosa. 161 322 Е . 197, ex eit.) — Martinica. 295. Bactris ч. Amer. 279. t. 171. £ 1. КФ. En. Ш. 207. (Cocos guineensis L. 296. В. baculifera Karwins! Meri . Plumeriana Mart. supra 280. n. 8. Palm. Orb. 64. — Insulae antillanae gallica Bro artii Mart. 280. n. 4. Palm. Orb. 59. t. 7. f. 2. 1. 28. A. — Boliviae provincia Moxos. . Maraja Mart. 93. 6 71. f. 1. Palm. O M.; ad Rio Branco: Schomb. setosa Mart. 94. t 72 Е 4.2.3. V . — Brasilia orientalis, pallidispina Mart. 280. n. 7. ico, ad Chicaltepec, sex leucas a littore orientali, Plumier. b. 64. — Brasilia orientalis et amazonic I. Fl. Flum. XI. t. 12 alm. Orb. 62. — Surinamum: Splitgerber. maeroacantha Mart. 95. t. 73. — Brasilia amazonica. rip M to. f 4 — Brasilia amazonica. longifrons Mart. 106. — Brasilia amazonica: M.; ad fiuvium Corentyn inferiorem: Schomburgh. aristata Mart. 97. € 73. А. f. 5. — Brasilia, ad fiurium Japura: M.; ай fluvium Padariri: Schomburgh. concinna Mart. 99. t. 4. 5. 6. — Brasilia amazonica: М.; ad fl. Essequebo et Rupunuri: Schomburgh. bifida Mart. 105. t. 73. з. — Brasilia ad fluvium Solimoés. . caryotaefolia Mart. 106. et 281. & 74. Г. 3. 4. — Brasilia orientalis. praemorsa Pópp. supra 281. n. 11. Palm. Orb. 66. — Peruria, ad fluvium Huallaga: Póppig. 146. — Bras chloracantha Pöpp. supra 145. — Maynas, ad Yurimaguas: Pippi. 102. — Brasilia ad flucium Japura: M.; ad fue. Tacutu et Rupunuri: Schomburgh. cuspidata Mart, 101. t. 73.B. £ 1. 2. — Brasilia amazonica. - pectinata Mart. 98. t. 60. t 23. А. tomentosa Mart. 100. t. 73. А. f. 3. 4. — Brasilia amazonica. chaetospatha Mart. 147. — Brasilia secundum fluvium Japura. . hirta Mart, 104. t. 60. 74. f. 1. 2. — Brasilia secundum Japura et Solimoés flue. 318. B. fissifrons Mart. 103. t. 73.B. f. 3. 4. — Brasilia secundum fluvium Japura. 319. B. longipes Pópp. supra 145. t. 73. D. f. 4. 2. — Brasilia ad fuvium Solimots. anthoenemis Mart. 281. n. 13. Palm. Orb. 67. — Cayenna: Melinon. nplicifrons Mart. 103. t. 73. C. f. 1. 2. — Brasilia, prope Para. 322. В. faucium Mart. Palm. Orb. 60. t. 6. f. 2. t. 29. B. — Bolivia, Cordillera orientalis. 323. B.! acanthophylla Mart, supra 281. — Insula Puerto Rico, alt. 400: Wydler. 321. B.! Pavoniana Mart. 282. — Insula Puerto Rico: Paron. 325. B.? chaetophylla Mart. 282, — Insula Sandominica: Herb. Ventenatii, nunc Webbii. pestris Pöpi iae provincia Para, cum Mauritia aculeata: Pöppig. . mitis M 1.2. — Brasilia amazonica. XLIV. GUILIELMA Mart. supra 81. 263. 326. Guilielma speciosa Mart. 82. et 283. п. 1. t. 60. 67. Palm. Or Slurium Parime, Merewari, Padamo: Schomburgh . — Syleae orinocenses el amazonicae; ad 327. G. insignis Mart. 283. n. 2. Palm. Orb. 71. t. 10. 1.3. t 29.A. — Moxos et Chiguitos: Orbigny. 328. С. Macana Mart. 283. n. 3. Palm. Orb, 74.: Maracaibo: Pléc. XLV. MARTINEZIA Rz. Pav. ex emend. Mart. supra 283. Humb. Kunth. supra 284. n. 1. t. 164. f. 4. Palm. Orb. 76. өсі et culta prope Ibague, alt. 240 — 3000: Humboldt; ad fluvium Cuyun 330. M. truncata Brongn, in Palm. Orb. 75. t. 2. f. 1. 1. 28. C., supra 294. Martinezia caryota in ditione Ori Регина aequator.: Par. Schomburgh. 2. — Bolivia orientalis: Orbigny. 331. М. corallina Mart. 284. n. 3. Palm. Orb. 76. (Bactris minima Giirtn.) — Љеша Martinica: Plumier. 332. M. Aiphanes Mart. 285. п. 4. Palm. Orb. 77. (M. aculeata Klotzsch in Linnaea ХХ. 1847. 455) — Caracas, in sylvis montanis, Пи Macagnita: Bredemeyer, Karsten. XLVI. ACROCOMIA Mart. supra 66. 285. Acrocomia mexicana Karw. supra 285. n. 1. t. 138. — Мегісі valles calidae. 334. A. Totai Mart. 286. n. 2. Palm. Orb. 79. t. 9. f. 1. t. 29.B. campis aridis. In Corrientes culta: Orbigny. - Paraguaria, Bolivia, inter 12° et 28° lat. austr., in 290. Bactris baculifera: m (8—0), caespitosa; cau- dice simpliciter ramoso; fructu globoso pisi majoris magni i compressis 3—5" niato inermi. — Caudices fusos et subulas praebent, i praeduri nigri ponderosi scipiones, Karwinski in litt. 323 325. Acrocomia selerocarpa Mart. 66. et 286. n. 3. 1. 56. 57. 100. f. 5. Tab. 2.хуі. f. хи. — Brasilia tropica. 336. A. lasiospatha Mart, 286. n. 4. Tab. Z.n. Г. xvi. Palm. Orb. 81. — Cayenna et insulae Antillae. 331. A. tenuifrons Lodd. — Insula Haitina, ibi Catei dicta. 338. A. aculeata Lodd. — Insula Jamaica. 339. A. globosa Lodd. — Тазша S. Vincentii. 340. A. horrida Lodd. — Insula Trinitatis. — Species n. 337 — 340 obscurae. XLVII. ASTROCARYUM G. Е. W. Meyer, supra 70. 287. Species secundum tabulam analyticam p. 288 ordinatae. 341. Astrocaryum Murumuru Mart. 70. t. 5 Negro usque, alt. 600° non excedens: Schomburgh. — Brasilia amazonica: M.; Gujana a lat. bor. 5% ad fluvium Rio А. Chonta Mart. 287. n. 1. Palm. Orb. 84. t. 4. Е 1. 2. 1. 29.С. — Peruvia, Bolivia. . A. Ayri Mart. 71. t. 59.A. (Vellozo Fl. Flum. ХІ. t. 121.) — Brasilia orientalis. - A. gynacanthum Mart. 73. t. 60. 61. — Brasilia amazonica. A. aculeatum Meyer. 80. — Essequebo: Rodschied, Schomburgh. A. Munbaca Mart. 74. — Brasilia amazonica; M.; ad fluvium Berbice superiorem: Schomburgh. A. mexicanum Liebm. — Mexico, in humidis sylvis districtus Chinantla, ad Lacopa, Tepinapa, alt. 2000": Liebm. A. vulgare Mart. 74. t. 62, 63. Tab. Z.xvi. f. vu. — Brasilia, praecipue inde a lat. a. 12% versus aequatorem. A. uma Mart. 77. t. 65. f. 2. — Bras A. Huaimi Mart. 287. n. 2. Palm. Orb. 86. lia amazonica: M.; in campis ad flucium Rupununi: Schomburgh. 18. Г. 18. t. 30.А. — Bolivia: Orbigny. A. Jauari Mart. 76. t. 52. € 65. f. 1. — Brasilia amazonica: M.; ad fluvios inde a 1. b. 6° ad Rio N ogro usque: Schomb. А. gujanense Splitg. in litt. — Surinami in sylvis et in campis, Пи Awarra: Split 353. A. acaule Mart. 87. t. 24. ber. - 63. f. 5. — Brasilia amazonica: M.; prope Mariua ditionis Rio Negro: Schomburgh. pestre Mart. 79. t. 63. f. 4. t 64. — Brasilia, campi prov. Minarum et Goyaz. 354. A. са 3 Para-maca Mart. 287. n. 3. Pal . Orb. 88. — Surinami, ad Paramaribo: Splitgerber. XLVII. ELAEIS Jacq., supra 61. 288. eis guineensis Jacq. 62. t. 54. 56. Tab. Z. f. vi, Z.xvi. inundata, inter 15° lat. bor. et 15° lat. austr. Maba: Cfr. Mart. . 166. 356 vi. Palm. Orb. 91. — Africae occidentalis depressa Münchn. gel. Anz. 1839. IX. 979. tinu: Humb.; ad ft. Cuyuni: Schomb. . E. melanococca Gürtn. 64. 1.33. в. — Bras. amaz. mediterr.: M. ad ft. XLIX. COCOS L., supra 289. 358. Cocos nucifera L. supra 123. ©. 62. 75. 88. f. 3—6. t 100. f. 4. Tab. Z.xvi. Cfr. Marschall їп Mem. Wern. Soc. V. 107. С. Bennett Wanderings to N. 8. Wal У. 234 — 351. Blume Rumphia III. 92 — 88, ubi et varietates quam plu 359. C. regia Liebm. — Ме. 360. С. Guacuyule Liebm. — Mexici in M. tractus occidentalis. sylvis ad alts 1200", frequens ad Guatulco: Liebm. . — Patria ignota; India dicitur. es П. 295. Ritter Erdk. von Asien де enumerantur. orient. nemora ad 2500 alt. usque, frequens ad Antigua, Tolome, 8. Carlos, Colipa: Liebm. ) ey- Caudex erasstio.5—7", versus basin tandem inermis. Frondes 10— 124; petio- mu. lis 4 longitudine nudis. Drupa 18^ alla, 124 Ша, ila A. Jawari perum major, intra perigonium persistens multilobum, cujus corolla calycem 7) yel Ya excedit. (Vii clus et iconem palmae.) petiolis tetragon bus 2 ileis nigris rectis ancipitibus; rhachi confluentibus, is, subtus albi. drico Cocos regia Liebm.: caudice procerrimo stricto су 5 frondium pat pinnis per paria dispositis lineari- lanceo- latis acuminatis apice inaequalibus bifidis, basi reduplicatis; spathis issimis cymbaeformibus utrinque acutis laevibus; drupis obovato- ellipticis mamillato-rostratis. Caudex 80—100. Frondes 20—30, petiolo antico canaliculato postico convexo, toso-aculeolatis. Thachi triquetra antice acutangula glabra postice plana rufo-lepidota, demum glabres~ Frondes 6%, pinnis 1,1% longs, 1“ latis, petiolis 2. Spathae pedales. Dru- gente, pinnis 2 longis, Ру lis; imao remotiores breviores divergentes, superiores pao 1% longae, 40% latae. Calyx et corolla cupularia, muliloba, extus tener patulae, summae confluentes. Spadices 8—12 longi. Drupae cum rostro 2" longae, aculeolata. Corolla calyce tripl major. Liebm. in it. (Vidi in horto Sehünbru) diametro 1“; mesocarpio teni crusaceo (P) fibroso; pulamino ovalo-llplio арке acutato, basi triporo, durissimo, crasso, osseo. Liebm. in ІШ. , basi adn spathis aculeolis ter ox in fibras fragiles is sessilibus dense stipatis tecto; dru- llo curvatis, rostratis, densissime se- us acul iculeolis. nigris dec densissime obsitis , dice fructifero spicato, fruc pis fusiformi 352. A. gujanense Split е (20— 25^), interno (6 —7^) aculeis subuliformibus atris nitidis (ad 5" longis) dense hor- 360. С. Guacuyule Liebm.: caudice crasso procero obsolete et ridis; petiolis tertiam frondium partem longis rhachibusque aculea- irregulariter annulato, basibus frondium tecto, verticem versus incras- tissimis, his versus apicem subinermibus, pinnis subtus subconcolo- sato; frondium erecto-patentium pinnis lineari-lanceolatis acuminatis ribus; drupis obovatis vertice breviter rostratis aurantiacis. apice inaequalibus Heu reduplicatis; drupa ovata rostrata, 2 324 361. Cocos? lapidea Girtn. supra 200. n. 5. Palm. Orb. 102. — Merico. 362. C. australis Mart. 289. n. 2. Palm. Orb. 95. t. 1. f. 2. t. 30.B. — Bonaria, Paraguaria, inter lat. a. 26° et 94%. 363. C. coronata Mart. 115. t. 80. 81. 1. 100. f. 6 Tab. T. f. ni, хуг f. iv. — Brasilia mediterranea. 364. C. oleracea Mart. 117. t. 82. Tab. Z. f. vun, Zu f. 265. C. Yatay Mart. 259. n. 1. Palm. Orb. 93. t. 1. f. 1. t 30. 366. C. capitata Mart. 114. t. 78. 79. 101. f. 1. Tab. Z.xvi. f. ах. — Brasiliae provincia Minas. 361. C. petraea Mart. 290. n. 4. Palm. Orb. 100. t. 9. f. 2. — Boliviae provincia Chiquitos ad miss. S. Jago. 368. C. sehizophylla Mart. 119. t. 84. 85. Tab. T. f. ıv. — Brasiliae prov. Bahiensis, campi et syleae aestu aphyllae. 309. C. flexuosa Mart. 120. 1. 64. 86. 101. f. 2. Tab. Zuxv 310. C. campestris Mart. 121. 1. — Brasiliae provincia S. Pauli et Minarum in campis editis. 371. С. Romanzoffiana Cham. 127. 372. C.! erispa Humb. Kunth. Enum. MI. 987. — Cuba, inter Havana et Re 373. C.? pityrophylla Mart. 290. п. з. Palm. Orb. 99. t 3. f 374. C. butyracea Mut. in L. Suppl. 454. Kunth, Enm 315. C.? vinifera Mart. Tab. Z. 376. С. mammillaris Blanco FI. Vy Zuxv. f. 1. — Brasilia, Bonariae provincia Corrientes. . — Bonaria et Entre Rios inter lat. a. 27° et 32%. f. 1x. — Brasiliae prov. Minarum et Bahiensis in campis. 87. . 89. f. 7. — Brasiliae insula 8, Catharinae. gla. Corojo. — Boliviae provincia Yungas, alt. 1800 (Ceroxylon?). Ш. 286. — Nora Granata, alt. 0 — 4200. E хуш. хах. (Euterpe). — Insula Haitina , Пи Cacheo. р. 722. — Insulae Phitippinae, tagalice Adiavan. Var. Coci nucifera + Bl. Rumph. Ш. 84, m Tab. 7.1и. graphice descripsimus, m Coci nueiferae pertineat, distinctae erit speciei, Cocos plumosa Hort. et C. syleestris Hort., cujus incre obscurae. Putamen nom adhucdum obscura horto B si observ e Great Palmacoco Grew. Mus. 214. t. 16., ni L. SYAGRUS Mart., supra 129. 290. 311. Syagrus Mikaniana Mart. 291. n. t. t. 166. f. 1. (Cocos 128.) — Brasilia orientalis. 318. S. amara Mart. 201. n. 2. t. 166. f. 2. Palm. Orb. 132. — Insula Martinica et aliae Antillac. 379. S. botryophora Mart. 292, n. 3. t. 83. 84. 73.D. f. 3. t 101. f. 3. et t. 100. f. 3. (Cocos 118.) — Brasilia, Bolivia. 380. 5. cocoides Mart. 130. 292. n. 4. t. 89. 90. 101. f 4. 5. et t 166. Г. 4. — Brasilia amazonica. 381. S. comosa Mart, 292. t 88 f 4. 160. г. . (Cocos 122.) — Brasiliae provincia Minarum, Goyaz. LI. DIPLOTHEMIUM Mart, 382. Diplothemium maritimum Mart. 108. 203. t. 75. 77. f. 3. t TLA. Tab, Zon 383. D. campestre Mart. 109. t. 76. f. 1 — 4. t 78. — Brasiliae provincia Minarum. 384. D. littorale Mart, 110. 293. t. 76. f. 3. — Brasilia orient.: М.; Chiquitos, Moxos, Corrientes, inter 1. a. 12° el 30°: Orb. 385. D. caudescens Mart. 111. t 51. Гот 1. то. та. Г. 4.2 Tab. Жу. 386. D. Torallyi Mart, 294. Palm. Orb. 10 supra 107. 293. У. — Brasilia orientalis. аху Е ху. — Brasilia orientalis. 15. £ 3. — Bolivia, prope Chuquisaca, alt. 8900" usque: Orbigny. JUBAEA Humb., Bonpl. supra 294. t. 161. f. 3. Palm. Orb. 107. — Chile ad 36° L a. et culta ad 39° 51 usque. ТЛИ. MAXIMILIANA M: LI upra 294. 387. Jubaea spec t. £31. 295. 388. Maximiliana г 132. 296. n. 2. t. 91 — 93. Tab. Z.xvi. Ги. — Brasilia amazonica et per Gujanam brittanicam ad 300 ай. usque: Schomburgh. 389. М. erassispatha Mart, 290. n. 1. 390. M. insignis Mart. 133. 296. n. 3. Rupununi super: Schomburgh. « Orb. 111. — Insula Sandominica et aliae Antillae. с 94. — Brasilia amazonica (si palma ibi Urua dicta eadem) ad fl. Essequebo et Caudex 30—50. Frondes 20—25, pinnis 24—28" longis, 1Y,—1/,* las. reduplicatis glabr Petiols, rhachis, pinnae exacto uti im С. regía. Drupa ovata, magnitudine өзі gallinacei minoris, М apice rostrata, rostro stigmatibus 3 pyranidalo-trique- tris conniventibus persistentibus formato, cum rostro 2/,* longa, 2" diametro. Meso- carpium lignosum, durum, fuscum, 1% diametro; putamen durissimum, osseum, 9 crassum. Semen 1, ovoideum, 14% longum, 9% latum, testa castanea reticulato- spadice duplieato ramoso; drupis globosis ce- Palma dactylifera et vinifera, Plum. Gen. Amer. 3. Icon. 1. 29. 30., in Tab. mostra Zu. £ xvm. ot xv repetita Vide Introd. supra xxxv, ubi Enterpen appel- Javimus, quam nune inspectis frondibus Coco propiorem habemus, nisi distincti generis я Jo specimine Guniore?), quod vidi, vagina fere 1, obligue aperta margine ex- ©, Guaceynle « C. lapidea valdo rece ex icone deupee Guerierama. hm iy (END, absque reclo, рейо 2, postice profundo canaliculatus margine ere ъс. шш. — Videant ашорше, quomodo C. Guaceyule Шема p. Coeoyule Kary. ot C das бето) jam infra medium lerescilus; rhachis 5', dors tereti convexa ventro Ete sa nim Мешен; pinnae е sulcis stricte erectae, 2—4 aggregetae, ultra 2 longae, шше 4^, nervo medio utrinque prominente, secundarüs crebris, habitu Ploenicis — Spalix oeri laevigato, ante spadices ЕЗШ 3—4, ramis ulirapedalibus et ramulis 4—3" patulis. Dropae globosa, gl brae, diametro 8%) basi induviatae sepalis ovato-rangularibus ot petalis ellipsoideis, calyce triplo longioribus, 4%. Cupola sexfida staminum abortvorum. Pulamen tenue, corneum. Semen globosum, venis ramosis Mexuosis. Haec ех ic. Plumeriana. Conc , slant ашорше de hac palma singulari exponenda, cui forsan congener Palma Oreo- minatis angustis crassiusculis strictis valde даға e Cuba Karw. supra Introd. Lxxv. Tab. Zum. Г. x. 376. Cocos? emittendos sursum attenuato eylindrico petiolo basi profunde gatis linearibus longe ifera: с 'scente et obconico, vertice infra con тит elongando; frondium vagina bre iculato n teret 325 LIV. ATTALEA Humb. Bonpl., supra 135. 296. A 391. Attalea humilis Mart. 297. n. 1. t. 168. f. т. — Brasilia orientalis, sylvestris, uti reliquae. a 392. A. compta Mart. 137. 297. n. 2. t. 41. 97. — Brasilia tropica. 393. A. excelsa Mart. 138. 293. n. 3. 1. 96. f. ш, 1. 2. t. 169. f. ш. 394. A. speciosa Mart. 198. 208. n. 4. t. 96. f. ш. 8—6. t. 169. f. ту. I" 395. A. funifera Mart. 136. t. 95 et 96. ““ 396. A. princeps Mart. 298. n. 5. t. 167. f. 1. Palm. Orb. 113. t. 4. f. 2. t. 31. f. B. — Mozos et Chiquitos. 397. A. blepharopus Mart. 298. n. 6. t. 167. f. и. Palm. Orb. 116. t 5. f. 2. 6 31. f. C. — Bolivia. 398. A. cephalotes Pöpp. 299. n. 7. 169. f. п. Palm. Orb. 119. — Maynas occidentalis. 399. A. phalerata Mart. 300. n. 8. t 169. f. v. Palm. Orb. 123. — Brasiliae provincia Goyaz. 100. A. Maripa Mart. 300. n. 9. t. 167. f. [ ту. — Brasilia orientalis. — Cayenna: Aublet; prope Paramaribo: Splitgerber. “ч 401. A. Cohune Mart. 300. n. 10. 6 167. f. ту. Palm. Orb. 121. — Honduras. 402. A. amygdalina Humb. Kunth. Enum. Ш. 277. supra 801. n. 11. — Provincia Choco. 403. A. spectabilis Mart. 136. 301. n. 12. t 96. f. 1. п. Palm. Orb. 121. — Brasiliae provincia Paraénsis. «а, 401. A. maracaibensis Mart. 301. n. 13. t. 167. f. ш. — Maracaibo. "d 405. A. microcarpa Mart. 301. n. 14. t 163. f. m. — Brasilia amazonica. ри 406. A. gomphococea Mart. 301. n. 15. t- 107. f. ут. — America meridionalis. 107. A. venatorum Mart. — Maynas, prope Tocache et Yurimaguas, ibi Inayuca: Pöppig in litt. (sub Сосо.) LV. ORBIGNIA Mart., supra 302. 408. Orbignia phalerata Mart. 302. t. 170. Palm. Orb. 126. t. 13. Ё 2. t. 32.A. — Boliviae prov. Moxos et Chiquitos. 109. O. humilis Mart. 308. t. 169. f. t. "Tab. Z.xvi. f. m. Palm. Orb. 129. t. 10. f. 2. — Boliviae provincia Chiquitos. 110. 0.1 dubia Mart. 304. t. 169. f. 6. — Brasilia orientalis. Obscura. LEPIDOCARYINA E. sin LVI. CERATOLOBUS BL, supra 196. 111. Ceratolobus glaucescens Bl. supra 196. t. 115. — Insula Java: В.; Moluccae?: Haenke. «тк 112. С. concolor Bl. 197. — Insula Sumatra. мА. LVII. PLECTOCOMIA Mart., supra 198. е Plectocomia elongata Mart. 108. t 114. 116. f 1. Tab. Z.xvnr. f 1. Bl. Rumph. III. 68. t. 158. 163. А. — Java, ubi Bubuai, г. Bubuan, Malacca, Pinang. Caudex ab illo Бает. mirabilis diversus: contra Bl. Rumph. Ш. 28. 69. 414. P. Mülleri Bl. Rumph. Ш. 71. € ca montem. Sakumbang: Müller. 415. P. Khasiyana Griff. supra 199. n. 3. . supra 199. n. 2. — Insula Borneo, сй 176. Г. хі. Tab. #.ххи. f. xvn. — Indiae colles Khasiya. 176. f. хп. — Indiae provincia Assam superior. 416. P. assamica Griff. 199. n. 4 117. P. himalayana Grill. 199. n. 5. — Promontoria M. Emodi, lat. bor. 26° 50. u vim LVIII. ZALACCA Reinw., supra 199. 418. Zalacca W hiana Mart. 200. t. 118. 119. 136. Tab. Z.xvm. f. хіх. — India aquosa passim. >= Z. Blumeana Mart. 201. t. 123. 159. f. ш. — Java, Baly rel. Z. conferta Griff. supra 201. t. 173. 174. Tab. Z.xvin. f. xxix., Z.xxm. f. хш, — Malacca. Z. affinis Griff. 202. n. 4. Tab. 7. хуш. f. хіх.) 2.ххі. f. 1v. — Malacca. Pd Z. secunda Griff. 202. n. 4. Tab. а хуш, f. xix. — Assam superior. 423. Z. glabrescens Griff. 202. n. 5. Tab. 7. хуш. f. п. — Insula Pinang. 424. Z. macrostachya Griff. 202. n. 6. Tab. 7.хуш. f. xxvm., Z.xxi. f. v. — Malacca, nerves, nitide, рог greges distantes dispositae. simpliciter ramosus, ramis laxis. Flores monoeci bus, albi, approximati, densi. Masc. calyx quam corolla trifida decies brevior. Sta- mina 6 libera, antheris teretibus basi leviter bifidis, dorso supra basin ахі, Styli iii rudimentum. Foem. sepala et pelala, parum breviora, obtusata. Ovarium tri- dice (29), foeminei ramis er loculare. Stylus tripartitus , stigmata lanceolata. гара — succulenta?, monosperma, sertis, perigonio quadruplo longioribus; drupa ovali. immatura ovalis styli vestigio apiculata. Popp. diar. Mss. n. 1998. Indi e petiolis soli- Caudex cylindricus, bast diametro spithamueo, albidus, vertico paucarum frondium dis tenacibus sagittas tenues fabricant, quae veneno Urari tinctae е tubulis projiciuntur. hae paries 4 lin crassa. Spadix diversis ejusdem caudicis spadici~ basibus coronatus. Frondes 8-12: longae, petiolo triangulari. Pinnae planae, 6—8- 163 $. L СүмвозРАТНАЕ: Spathae membranaceae, chartaceae vel subcoriac ter dehiscentes (semiapertae), plerumque circa spad aque evidenter bicarinata). fus formes, in rostrum productae, ventre longitudinal persistentes (i LIX. DAEMONOROPS ВІ, supra 203.*) ie, exteriores, nisi omnes, completae, primum dense superpositae, inflorescentias contraetas dint * Gymnospathao СПИ: Spatha extima inermis 425. Daemonorops nutantiflorus Griff. Cale. Journ 426. D. strietus Bl. Rumphia Ш. 19. t. 1А. — V. 79. (uti reliqui sub Calamo). — Indiae or. pror. Assam: Jenkins. jumatrae mediterranea: Praetorius. ++ Hoplospathae. Spatha extima, nis et insequentes, armata aculeis compressis (subulatis) aut teretiusculis (subuliformibas v. setiformibus). + Chactospathae Grif. exhibentes. 427. D. melanochaetes Bl. Rumphia 1 secutis. — Javae occidentalis montes, ins. Pinang rel. 428. D. petiolaris Griff. 1. c. 93. Tab. nostra Z.xvni. f. . D. calicarpus Griff. 1. ng Chochur-minia, foem. В. Chochur: Griff. 425. Daemonorops nutantifloru s —, petiolis —; rhachi (drrifera?) aculeis ternatis reduncis aequidistantibns ais, supra carina nervisque 2 setiferis; sp: ngusto-fusfo masc. supradecompo: corolla subduplo brevioribus re briato -barbulatis. Spadix 19 — 20 longus, pedunculo tripollicari prima non vis) inermibus, in uno fe compresso, spathis (omnibus? latere per omnem longitudinem aperiundis, ca- ina inter nervos numerosos unica aut mulla distincta, acumine tandem toto explanato эш Difido, extimis 17-18%, summa 6, Rami inflorescentie contracte in unum latus conversi. Pinnae eireiter 4* longue, latae. 426. D. strictus Bl: aculeis vaginae subseriatis complanato- subulati antrorsum , rhacheos parcius cirriferae semiverticil tibus linea margine ca que setulosis; spadicis pedunculo longo ancipite spathisque lanceola- is acuminatis ochraceo - tomentosi bus, inflorescentiis. erecto-co ; calycibus mase. tridenticulatis nudis; fructu oblongo acuto ochraceo-fuscidulo, orthostichis 13, 14. 3 pinnis inaequidistan- trin- ola: 428. D. ре tibus obscure м oblique se mibus nullisve, is: erectus; aculeis vaginae subul is, in ore nullis, olo elongato (6 inferion та reduneis; pinnis lin tis, aequidistantibus confertis, са feris; spathis n frondium im subnullis , aribus i arista ma utrinque nervis 2 supra seti- fusiformibus rostro corpus suba е, eztimis 2 setis füsco-nigris et expallidis densis, summo rostro з spadicis (mas- *) Daemonoropis species systemalico ordine exponentes, nonnulla de generis cha- racteribus pracmonenda habemus. — 1. Plerueque species, эш solitario. аш cxespitosse crescentes, in magnam longitudinem evolvuntur et eirrorum ope Scandunt; ubi igitur ab auctoribus non diserte proditum est, scandere praesumas, dum tempus зссогабога docuerit; his acandentidms accedunt paucae solummodo erectae. vel stantes (ші D. petiolaris), quarum indoles ulteriore eget ex- amine: utrum caudices proferant breviores, quisi st. acaules. semel aut pluries Norentes, utrum. 2. Cirri frequenter obveniunt, praesertim im fron- dibus superior me spadices emittunt; utrum vero certe species illis omnino careant, adhucdum ignoratur, quae enim in herbaris occurrunt frondes оситозае cirrosarum praesentiam mullo modo excludunt. Jorum autem longi- tudo varia est pro individuo et loco, nescio an quoque pro sexu; in novellis stirpibus et in inferiore caudicis parto saepius deficiunt, Contra lora, si Platy- арай excipias et Ambiguos, alis nolis quoque legitinis Calamis propiores, a nostri generis fabrica exulant. Siquidem ideo in definitionibus rlacheos cirrife- тае mentionem fecimus, eo significari velimus, cirros reapse in specie fuisse ob= servalos, utrum autem im quavis fronde formentur in medio relinquimus. - 3. 6 134. et 137.B. supra 208. t. 117. 125. Га п. — Malaccae: G 92. t nostra 175. f. vie Tab. 2. хуи, f. vin, 2. Aculei spathoe extimae plerique setiformes (rariores quoque passim complanati), superficiem (vix conspicue bicarinatam) quasi crinitam exel. Rumphio et auett. eum 1х. — Malaccae, ubi masc. Ro- culi supradecompositi) calycibus corolla duplo brevi barbulatis; fructibus —. Var. a. petiolis subtus parce aculeis ра rum aculeis nigro spadiceis paullo latiori nte, calyce (masc) brevite Var. spatharum lo . petiolis passim seriebus obliqu is magis expallid усе (masc) acutius et long ntosulis, с to denticulato. Quod ad spatharum indolem insequenti ans, sed longitudine petioli postice ser us obliquis aculeorun оры distinctissima. Rhachis 4— 5‘, summarum solum fro dium, infra spadices, cirrifera (ші in D. caliearpo). Pinme 15—17 latae. Petioli basis vix gibbosa, pariter ac in insequenti. Spadix in pedunculo circiter 1^ long is aculeato, 12" et (in var. a. Grif. 1. с) 8 longus. longue, 6— arpus: scandens; a bus seriatis dorso frequentiss ioli pedalis (basi heos spad supremis frondibus rectis. ribus setaceo- е 2 parco set 3 imis 4, ; spadieis (mase. nis aequidistantibus approxi subtus frequenter, supr formibus, rostro corporis '/, superan aculeis setiformibus expallidis, summo rostro supradecompositi) calycibus corolla duplo brevioribus, dentibus ba ішіміз; fructu ovato-globoso vertice acuto, squamis margine lato fuscis centro cordiformi flavescentibus, orthostichis 15 — 18. Icon: Tub. VL 1. fructus et 2. diagramma loricas magn. nat. 3. Squa- тае auctae Spadix maso. 14 feminei magni circiter 1 15^, pedunculo айоо ancipite dine 3—8", pedunculis magis liberis. Aculei spatharum setiformes in unum latus directi. Carinae 2 solum in basi spathae paullo conspicua. Pinnae numerose ped. longa Baccae diam, fere 9 angulis wti spalhne setoso; 5” и. 3. Mullarum specierum petiolus basi in gibberem vel collum tumet transversum valde conspicuum, ipsum acaleatum СР. oblong, platyacanthi, angustifalü, Jen- Ainsiani) aut inermem (hygropkili, Hyetriei) quem quidem characterem di gnum judico, quo auctores intendant, nam de асіші solum non pendet, quum in speeiminibus aliarum specierum jam ruclferarum (е. g. D. longipedit) non in- venistur (in D. vertieilari gilber inter duas aculeorum manicas fere delites cit). — 4. Loriae squamae (quis cl. Blume in Kumphine Vol. Ш. р. 2. diserte pro aculeorum peculiari genere. declarat) et colore et nitore sub fruclescenine decursu mutantur, Па ut nisi fructum recentem ipse videris, de colore facile am bigas; illo autem statu plerumque diltiris sunt. coloris, postea vero tam ex- siocatione quam succorum sarcocarpú diversa indole et intra squamas infiltra- tione fiunt obscuriores, nitore autem, quo novellae sunt, plus minus dostituun- іш. Nos loricas eo colore in tabulis nostris imbuendas curavi ad поз pervenerant, — 5. foeminei decomposit ив, quo fructus Spadices masculi plerumque supralecompositi ramuli Morigeri ipsique fores plerumque versus axem wi un. Acu tt Acanthospathae 6 130. Daemonorops Jenkinsianus Griff. Cale. Journ. Nat. Hist. V. 81. Tab. Z.xvm. f. v., Z.xxı. f. Cfr. expl. figurarum in Introd. p. сохі. sq. (t 116. f. 1x. spathae extimae complanati, subulati, plerumque в frequentiores. (Spatha plus minus evidenter bicarinata.) fructus?) — Indiae orientalis provincia Assam: Jenkins. 131. D. malaccensis Mart. — Malaccae, ubi Rotang Kertong: Griff. 1. c. 94. 432. D. grandis Griff. 1. dicitur: Em. Fernandez. 433. D. intermedius Griff. 1. c. 86. ‚Fernandez. 434. D. fissus ВІ, Rumphia Ш. 17. 435. D. Lewisianus Griff. 1. c. вт. 436. D. angustifolius Griff. 1, c. 89. Tab. Z. хуш. f. ту. 84. t nostra 175. Г. ах. aculeis vaginae lato-suhula te albidis crebris inaequalibus, lo basi y rhachi 430. DaemonoropsJenkinsian tis spadiceo-nigricantibus basi conflu secundum oram majoribus surrectis; pet irrifera rarius aculeis rectis et redu antibus linearibus longe pra in carina nervis 2 setosis; spathis elon arinata breviter acuminata pedunculoqu im fasciculatis; spadice (supradecomposito) contracto-thyrsoideo, ramis fusco-paleacco-tomentosis; calycis (masc. petalis obtusiusculis. iculati е fimbriatos fructu globoso ver- escente tandem fusco, orthostichis 15—19. aequ ine et s aculeis fusco-spadiceis nillato pallide fla Stirps e majoribus. Caudex ша cum vaginis diametro 17" et ultra, Petiolus 5—6" longus; pinnae 1Y,' longae, 1⁄4” latae. Spadix 2 longus, pedunculo 1—2“ е асшешо, infra враћаш imam 20° longam subnudus; spatha secunda ad carinas leves passim aculeata, Fructum quem nomine Сабат Draconis ex India missum in 1 446. £ ix. exhibui, jam nulli alii magis quam huic Jenkinsiano similem invenio, et quidem videtur specimen nondum plane adultum, lorica magis aequabili 431. D. malaccensis: caudice —, frondibus —; spadice this lanceolato - fusil (masc. supradecomposito, 17% longo) sp m bus, corpore quam rostrum 3 — 4-plo longiore, aculeis extimae sı latis (1%) e basi pallidiore spadiceo-fuscis parcis in carinis 2 paru distinctis et tro, secundae parcioribus, reliquarum nullis; inflo- o- contractis multifloris fusco - pulverulento tome tosulis, calyce nervoso corolla duplo breviore triden wlato floc- Praeter spadices mil vidi; sunt vero ab omnibus reliquis distincti; habita cum D. palimbanici В. Rumphia Ш. t. 142 fig. B. conveniunt, attamen cupula flori sub- jecta minus evidenter bidentata est quam in Ме specie sumatrana et potius patellae- Flores 234% ulti grandis: aculeis vaginae lato-subulatis e basi all transversim seriatis, in ore nullis; petioli basi gibbosi mar- heos cirrosae dorsalibus brevioribus crassioribusque iequidistantibus glaueis que set te uti spadice ginalibus et rh rectis et redu aut palmatis; р is inermibus aut margine cari is spadiceis; spadicis (mase. su calyce petalis brev argine fusco-ciliato; fructu reviatis ег acu- duplo breviore sinuato-tridenticul o pallide flavescente v. fuscidulo, orthostic globoso vertice aci тооп: tab. 175. £ IX, 1. Fructus m. n. 2. Diagramma loricae. 3. 4. Squume m.a. 5. Semen in pulpo. 6. Mem derasa pulpa, m. n. 7. Semen dissectum paullo a. im vaginis est 2%. Affinis est prae aliis D. Aygrophilo; differt vaginarum aculeis crebrioribus evidentius serias, pinnis latioribus (18— 20" long., 15% lat) glaueis, inermibus aut novellis solum margi ique setulosis, porro spadieibus brevioribus (10— 15" long), computato враћао rostro et nonnihil turgidioribus, brevius peduncalatis, pedunculo fere tolo vaginae insequenti adnato, calyce masculo ratione corollae longiore. Fructus quam D. Jenkinsiani nonnihi jores (omnino ejusdem magnitudinis ac Palnijenci ealapparii in Rumph. Herb. Amb. V. 1. 51.2), diametro 9”, squamarum margine albido, apice fuscidulo , dorso convexulo. Caro resinosa , sanguinei coloris. is seriatis ilibus 433. D. intermedius: aculeis vaginae angusto-subula sparsisque antibus, in ore nullis, petioli basi torosi i sque intermixtis, rhacheos cirriferae reduncis; nostra 175. f. уш. Tab. Z. xvin. Tab. Z.xu. f. п. — Malaccae, ubi Rotang Sumambu et В. Chry? үш. — Malaccae, ubi Rotang Chrysa?: Em. 144. — Insula Borneo ad fluc. Dusson: Müller, Korthals, Henrici. 175. f. v. Tab. 2. хуш. f уш. — Ins. Pinang, ubi Rot. Kichum: Lewes, Gaudichaud. Malaccae: Rotang Ghittah dictus: Griffith. lineari-lanceolatis acuminatis subtus is (foem. decompositi contraeti) око - fusiformibus rostro corpus aculeis (1° long) angusto- subulatis crebris nigricantibus; fructu globoso vertice acuto, squamis pallide flavescentibus spadiceo-marginatis, orthostichis 15 — 17. Icon: tab. 475. fg. ҮШІ. 1. Fructus. 2. Diagramma m. m. 3. Squi Afnis D. grandi, statura tamen nonnihil minor; differt praesertim aculeis vagi mae, petioli et spalharum dimidio angustioribus (vix 7444 latis) saepe subuliformibus et longioribus (1—2^), spadicibus et spathis (10^) brevioribus, fructibus m пес 9"), squamis minus convexis nec albido- sed spadicco-margin liter subdist setigeris; spa ato subir nante, ext 434. D. fissus BI.: aculeis vaginae —, petioli rectis sparsis, rha- rosae: BI., an semper?) confluentibus red antibus angusto-lanceolatis acuminatis а in carina raro apiceque saepe bifido penicillato-setulosis; spa- (foem. decompositi contracti, 7—8") pedunculo aculeato, spatha extima — (decidua, aculeata ?), intimis inermibus lanceolatis acutis; fructu ovoideo-globoso v to ochroleuco, orthostic Pracedenti et insequenti affinis quod ad spadicum indolem et fructuum formam, sed diversus pinnis latioribus (14-20% long., 17/4 — 25“ lat.) subtus quoque passim selulosis; petioli aculeis robustioribus, orthostichis plerumque 18. Сіті, a cl. Blumeo non observati, forsan in adultiore stirpe non deficiunt. apra carina nervisque contracti) pedunculo brevi supra ibus (8 — 9" long), rostro corpo- ubulatis; fruetu glohoso vertice acntinsculo, squamis pallide flavescentibus versus margines inferiores nigricanti- bus, orthostichis 15. Icon: tab. 175. fig. IV. 1. Fructus junior. 2. Ejus digramma m. n. et 3. а 4. Squamae m. а. 5. Fructus adultus. 6. Ejus diagramma m. n. et 7. a. Afnis prae aliis D. fisso et intermedio. — Pinnae 13—15° longae, 72 latae; et in eirro quoque interdum post uncorum seriem denuo parvulae apparent. Spalices utriusque sexus ejusdem longitudinis, ramis surrectis, masculi pedunculo graciliori ma- gisque libero; tomento paleaceo fusco inflorescentiae masculae quam foemineae evid tiore. Flores mase. 3° longi, calyce obtuse denticulato margine barbulato, petalis hoc plus duplo longioribus acutinsculis. Floris foem. calyx dimidiam corollam profunde triparütam, laciniis triangularibus acutiusculis , uequans. Stamina sterilia calycis longi- tudine, filamentis complanatis, antheris effoelis minimis. 436. D. angustifoliu tae plano-subulatis subseriatis crebris fuscis, in or basi gibbosi pla aculeis vaginae griseo- et fusco-irrora- nullis, petioli ferae redun- Меов сй is et conicis brevioribus, rh сіз; pinnis aequidistantibus angusto- linearibus filiformi -acuminatis margine et utrinque carina nervisque 2 parce setulosis; spadicis (masc. supradecompositi) pedunculo armato, spathis cylindraceo - fusiformi bus, rostro corporis dimidium aequante, extima bicarinata fusco- floceulosa aculeis planis aliisque setiformibus ubicunqu repando-denticulato corolla triplo breviore, n fimbria Vaginarum aculei quodammodo conveniunt cum D. adsperso Bl. t с. t. 143, attamen saepius sunt longiores et juxta orificium deficiunt, in petiolo item aculei 164 328 437. Daemonorops hygrophilus N 438. D. monticola Grill. 1. c. 90. t. nostra 176. f. v. montis Ophir rami, alt. 1500 — 2000: Griff. $. IL. SoLENoS stadio виссгевсен in Cymbospathis pleri reli тиле. Spathae plerumqu us partibus spadicis aque longiores de quentes, pleraeque t * Exon ее 9. D. platyacanthus M; trattas, (ritas vel tertas di 140. D. oblongus Mart. 205. n. 4. t. 160. Г. 441. D. Hystrix Mart. 205 n. 5. t 170. malaice: Griffith. 142. D. hirsutus Bl. Rumph. Ill. 21. t 143. D. Korthalsii Bl. 1. с. 23. ¢ armis vaginae sparsis serve. t. supra 204. n. 3. t 160. f 4. 5. ett fig. D. longiores (6-—7") brevioribus interspers sunt. Pinnae 8- in acumen setformo desinunt, sursum magnitudine decrescentes, „со toto adnato nonnihil armato 13— 14 екінше rostro inermi 4 imerascit. Species quam D. Lewisianus tenerir, spa- tharum forma ad D. Aygrophilum et malaccensem accedit. 438. Daemon vaginae dense cast mullis, petioli bas 10^ longae, 3—4" lata, Spathae in pedun- longae. glabrae practer primam, quae siccata rops monticola: erectus, caespitosus; aculeis furfuraceae subulatis nigris subseriatis, in ore gibbosi brevioribus semiconieis rectis aut nti rha- ferae reversi us subulato- na nervisque 2 setulosis; spadicis evi, spatha extima ta, aculeis (1^) nig pus. /, aequan cantibus subulatis et subsetiformibus, spathis interi vermibus. rostro breviore; fructu ovato-globoso vertice acuto, squamis fus- cidulis quasi rore adspersis linea submarginali obseuriore, orth stichis 18. Icon: tab. 175. Е V. 1. Fructus. 2. Ejus diogramma m. n. 3 Squamae a Palma 8 alt, Petioli frondium superiorum subpedates, basi toroso-gibbi, gib- here rarius aculeato. Pinnae 10-11% longae, 5--6 lata, Cirrus sesquipedalis. P duneulus fere totus aduatus uti pars vaginae superior el spatha extima indumento derasili. Spatha ima pedalis Fructus diametro rostro 4“, reliquae circiter ad primae basin rostri per- T ingentes › altitudine totali 7^, apice non comp 439. D. platyacanthus: a el. Blume citatur ad ejus D. oblongum; hacc autem species mixta videtur alque partes comprehendere tam veri D. platyacantki quam Hystricie et ollongi, Blumei v. cl icon A in 140. ad ipsum platyacanthum pertinet, item frondis pars in 1-441. A. D. cum mea specie convenit, et verisimiliter hue quoque pertinet 1. 141. D. icon spaliós fructiferi Ad D. Hystricem, cujus specimen ex insula атас coram habeo, pertinere videtur BI. 1. 144. £. C, t 142. С. et 1. 2. пес non t. 140. £ 1—6. Ad D. oblongum citandae fig. t. 140. 7—10. (et t. 142. 6 В. platyacanthus praesertim distinguitur oculeis (1 — 2" long) in ipso vaginae ore postice deficientibus, pinnis minus frequenter setulosis, corolla foem. laciniis quam *) Materia, qua olim Calamem, пше Daemonoropem, platyacantium nostrum superstruximus et defnimus ab amico il. Reıswarnr, nullo nomine addito, mobis erat tradita, et separatim ab codem auctore accepimus alius palmae spe= Cimina prae celeris nolis fructu exacte cylíndrico insignia, et quae ideo Cala- ті oblongi nomine designaverat. Collatis postea his nostis speciminibus cum ilis, quae сі. Вил Cal, oblongi R. nomine dono dederat Бсшлкмө f. une temporis Monachii inter vivos degenti, et quorum deseri Veg. VIL IL. p. 1324 intraverant, mullum nobis restitit dubium de utrius speciei specifica dignitate et notis. Aliter autem has res sese habere, et nos redarguendos esse nomine incuria, is facile judicaret, qui cl. Визи de his et afinibus palmis lucubrationes recentiore tempore editas perstrinxerit. Cr. enim hujus auctoris icones jam multis abhinc annis publici juris factas nune de= mum secutae sunt descriptiones in Rumphiae Vol. Ш., cujus quidem praefatio Kalendis Junis a. 1847 typis exscripta est, licet hoc ipso anni 1849 vere ad em lores pervenerit. In qua splendidi operis continuatione, quae b. Gnurrrrin dissertationem (The Palms of british Easi-Indi, in Caleutta Journ. of mat. Histor Vol. V. pL sq) jam a. 1845 editam ne verbo quidem tetigit, non sine magna admiratione miram materine ironumgue illam tepetentium passim commixtionem et synonymorum artifciosam intictionera conspeximus, ut inde conjicias, auc- т. 204. n.2. t. 177. f. и. Tab, - Malaccae, subgregarins in sylvis densis. montis Gi us perfosso) per totam longitu mec ішпен in zoms, cingula vel manicas horizontaliter transversa үш Malaccae, ubi Rotang Ayer Griff. mung -Miri; f. vn—xi. ilis. subdistiche te, nune ecarinat xpansis basi eircumseissae et ei 2.3. — Jara, ubi monente nunc Bl. in Rumphia III. 23. Hooy itur, et aliae insulae sundaicae. n — Insula Jarae.*) пу. — Insula Jarae: Reinwardt, et Mataccae, ubi Rota g Sabote el Pusaisur — Sumatrae sylvae: Praetorius. © fig. С. — In Borneo ins. australis montanis Sacumbang: Korthals. tubus paullo longioribus, loricae squamis planiuseus, ut inde orthosticharum 15 seri laniusculae appareant. — D. oblongus, quem cl. Blum "miscuit à Вос: is ot singularem concretionem pedicellorum cum inse cum С. adsperso suo com- quente spathella taceam (qua C. adspersus cum С. symphysipode nostro convenit) Мей: vaginse aculeis multo longioribus e basi nodosa ortis crebrioribus sparsis nec serais (n ore setiformibus sano uti in adıperao creberrinis, atlamen et hie longiori bus), fructu eglíndraceo pollicari пес llipsoideo et breviore orthostichis 12 nec 15 D. Hystrix praesertim D. platyacantho valde sinis, ifort longissimis (4— 10"), pinnis frequenter (praecipue subtus) setulosis, Пор uasi sessilibus (spathellula duplex, cujas mentionem focit b. Grith 1. с. 73 sub var. sua Ригайте wihi quidem infra florem solitarium non obvenit corollae limbo breviore et fructu semipollicari orthostichis convesiuseulis 12 — 13. D. Hystrieis fructus valde alfnis D. Iongipedis, cui tamen orthostichao 15 et forma utrinque magis cutata. aculeis in vaginae ore breviter рейки et D. hirs aculeis vagi am. tus Bl. ае et que subulatis circa оз vagi ferae solitariis aut palmato- bricatis linearibus ioli sparsis seria is, rhacheos cin e longioribus spa nitis reduncis et supra (fo tis, spathis — (deciduis, :ylindraceo-oblongo, vertice bre y subtus decompositi) pedu — ima aculea (1%) во „Аби. quoad spadicis fertilis fructusque indolem D. platyacentho, oblongo, Hy- trici et longipedi; distinguitur praesertim pinnis approximatis setuloso-hirsutis e ar- 6 crebrius setulosis; spadic enlo aculeis subulatis 5 fructu neo, orthostichis 15, 16. matura vaginarum, quarum aculei in D. oblongo e basi nodosa oriuntur saepe subuli- formes, in reliquis autem latiores et longiores sunt D. longipedis yedunculas longis- simus anceps inermis hune ultimum ab affinibus probe distinguit 443. D. Korthalsi BI.: frondibus ecirrosis (an semper?) acu- is elongato- linaribus acumi- › in nervis supra margineque setulis raris, subtus tractu omnium nervorum hirsutis; spadieis (foem. decompositi, 1) torem magis de co fuise sollicitum, v errores vitio vertat in ге errores anten ab ipso commissos (quis am ardua?) velart vel excusaret, quam ut aliorum auctorum merita et accurata studia agnosceret, eosque, ubi erraverint, ingenue corrigeret, Нос, ut scribam, licet retraclante calamo, omni tali controversiae adverso, inpellor grata erga il. Rerxwsnoruw mente et reverentia, Nego hunc Virum merilisimim mihi nomine Calomi oblongi Reinw. communicasse speciem © Calamo adsperso BI. (quoad frondes) et е Calamo oblongo Reinw. (quoad fructus) mixtam, contra demonstro, cl Шамам veri speciem ut tabulis suis salvaret Dacmonoropes,antea Calanos, platyacanthum Mar. сі oblongum Reinw cum Calamo suo adsperso commiscuisse. Vileant Botanici in Java desudantes et judicent! De simili confusione in historia Cal. rubri Reinw, et veri Cab. Draconis (quem se observasse cl Виоков non demonstravit) loco suo verba facere cogimur, lieet taedet in tales disceplaiones excurrere; М шиш igitur Ме loci ut declarem necesse est, me el Виом de palmis Javae observationes, quis manu socii sui b. M. D. scriplas a. 1830 communicaverat, in- genue el conscienler in opus meum recepisse, ipso auctore annuente, meque lamen spocimimum fuisse compotem, quorum, quotquot e Java insula cognovi el descripsi, spectatissimorum amicorum Reıxwannr ct tine debui муху benevolen- "и м ч, “. “ ur m er so e 444. Daemonorops longipes Mart. supra 205. n. 6. t 176. f. v. Tab. Z.xvm. f. xvi 445. D. genieulatus Mart. t. 176. Е. 329 — Malaccae: Griff. Calamus Griff. 1. с. 67. — Insula Pinang, ubi Rotang Dodur: Lewes apud Griff. 446. D. elongatus Bl. Rumphia Ш. 16. — Insula Borneo in prov. Banjermassing mediterranea: Henrici apud. Blume. 447. D. accedens Bl. 1. c. 13. t. 133. et t. 148. f. 8— 12. — Fructus icon in t. nostra 116. f. v. — Javae occid. montes, ubi Hoy Selan, Sellang aut Pellah dicitur: Blume et Reimcardt (qui hunc cum Cal. suo rubro commiscuit). 448. D. ruber supra 205. n. 7. — Javae insulae prov. Bantam: Reinwardt. 449. D. Draco supra 205. n. 8. t. 175. ** Zonatac 450. D. mi 451. D. verticillaris Mart. 206. n. 10. t. 1 f. nr. Tab. 7 £ x. — Sumatra orientalis, Borneo meridionalis, Pinang etc. , eingulatae v. manicatae: vaginarum armis basi in zonas s. cingula s. manicas horizontaliter connatis. abilis Mart. 206. n. 9. t. 115. f. n. b. — Insulae sundaicae, loco non definito: Reinwardt. хи. ab. Z. ски f. vi. vu. (Diagr. loricae,) — Malaccae. 452. D. crinitus Bl. Rumph. UL 27. t. 136. — Insulae Borneo mediterranea: Korthals, Henrici. S. Ш. PraTYSPATIL lon Spathae omnes parti les, i. e. n planum expansae, pler florescen ine dehiscentes a 153. D. leptopus Маг part que p ix lorifer (excepto D. leptopode, ч les involventes, universali defici дапепас ve te, primum fusiformes, sub anthes eae (ima plerumque bi-, з exulant). membranaceae, rarius co ros fert, quales a reli supra 206. n. 11. — Malaccae: Griffith. 154. D. platyspathus Mart. 206. n. 12. — In Tavoy, orae Tenasserim: W. Gomez. tenuiter ferrugineo-tomento: pedunculo a nutantibus; fructu globoso-ellipsoideo vertice breviter acuto, strami neo, orthostichis 16 aut 13. Ob spatharum cicatrices remotas. et ramulos Morigeros pat rata species, teste cl. Brume prae aliis praecedenti affinis est, sed pinnis bus (ultra pedem longis, 7 — 9"^ latis) firmioribus et fructus (6% lati, 7 ali, ili D. Lewisiani assimilandi) forma differ ntes huic seelioni ad- ajori- 445. Daemonorops geniculatus: aculeis vaginae —, petioli longiuseuli ma bus conico-subulatis sparsis, rhacheos сі rsalibus semiverticillatis reduncis; pinnis subaequidistantibus Jineari-lanceolatis subulato -as a setiferis, margine nudis; spadicis (foem. decompositi) pedun- culo sesquipedali supra spatharum insertionem in sessili subgloboso vertic acuto, squa margine rufo-fuscis, orthostichis 15, 16. Icon: tab. 476. г. Ш. 1. 2. Fructus duo m. n. 3. 5. Loricw desuper et 4. a ae. 6. Squamarum congeries m. а. 7. Semen m. n. Longitudine pedunculi et petiolorum accedit ad D. longipedem; differt pinnis (414—157 longis, 1^ lai is non eonspicuis, pedunculo quidem com- presso sed non acute ancpite, aculeis robustioribus latis teretibus nee angulatis, spalhellis infra Mores majoribus tubulosis laxis. пес quasi squamaeformibus, foribus fructiferis sessilibus, nec pedicellis, petalis lanceolalo-trian-. gularibus acutiusculis nec ovatis obtusis, fructibus globosis (7% allis, 6"^ latis) пес oblongis. Hi fructus forma assimilantur iis D. elongati, huic vero pinnae sunt magis acuminatae, venulis transversis conspicuis, et selularum alía armatura adsperste. — Tumores in spadieis nodis, quibus b. билетти speci individuo conveniant, nescio. car ramis spadieis brevius реди omen superstruxit, utrum omni 446. D. elongatus Bl: aculeis vaginae et petioli —, rhacheos cirriferae conico-subulatis (4—5^ et brevioribus) inferne r implicibus sursum palmatis recurvis; pi sis et inter- ruptis linearibus subulato -a vis 3 subtus in carinali ferrugineo - tomentosu (64) lanceolata obtus is nigro-fuscis; ov А D. longipede differt inter alía pedunculo quam spathae breviore; a D. geni- оао, cujus spadix computato pedunculo tripedalis est, item minore spadice et pi nis majoribus (inferiores 1%/,' longae, 1%" latae, superiores 6—8" longae, б“ latae: BL) supra in 3 nervis selulosis, quum D. geniculatus infra вошовав habeat; а D. accedente cum spatha pedunculari crebris aculeis obsessa, tum co, quod rum. nervi laterales venulis transversis conspicuis connectuntur. usculis nis erebris spa inatis , margine et supra in ner- ro setulosis; spadicis (foem. decon , 15^) laxe arrecti pedunculo spathaqu uscula hirsutie brevi nigres ieo-globosis fuscidul tor 447. D. accedens Bl: aculeis vaginae vertieillatis sparsisve rectis albidis sursum nigricantibus, rhacheos cirriferae po- mplicibus antice palmatis reduncis; pinnis sparsis lineas que in carina et supra in nervis 2 acuminatis, margine utri ceolat setulosis (venis inter nervos vix conspicuis); spadicis (masc. decom- i, foen ро: 'ompos Шо (spithamaeo) ак subulatis, ramis laxiusculis, spathis ligneo- ma (8%) dorso ser г cae реди leis acicularibus et eis (deciduis), ext gemina aculeorum e basi incrassata subulato- , reliquis inermibus; fructu depresso-globoso vertice acuto, lori- bido-gilvae succi infiltra areae orthostichis 18 — 21. 448. D. ruber, quem Calami nomino ill. Reıswanor definivit, ad D. rubrum BI. in Ramphino Vol. Ш. р. 6. nequit citari, quippe cujus frondes cum veri D. rubri frondibus non conve- niant, ай, nescio cui, speciei adscribendae, fructus vero, quorum descriptionem (р. 6) et iconem t, 148. f£. 8— 12. exhibuit, ad D. accedentem ejusdem auctoris pertineant, ubi easdem () icones t. 148. f. 8—12. (p.16) iterum explicatas invenies, unde suspicio movetur, D. rubrum DI. esse speciem mixtam. Шив aulem D. accedentis fructus in spiritu vini asservati, dissoluto principio tingente et per loricam infllrato toti rufi et өресі facile poterant cum veri D. rubri Reinw. fructibus commisceri, id quod et ipsi optimo amico Rexswanot accidisse videtur, quum iconem, quam in tab. 116. Г. v. vides, tamquam ad Ð. rubrum perlinentem nobis tradiderit, quem errorem literis poslea ad nos datis recognovit, illam figuram ad D. accedentem НІ. revocando. D. rubri pin- mae juniores cirro desitun iervo carinali et 2 lateralibus supra setalosae sunt et crebrius in margine, luci obversue inter nervos secundi ordinis venulas transversus ostendunt, quales in D. accedente desideras. 449. D. Draco: addas in d. nigro-spadiceis. боле: aculeis pallidis, tandem 452. D. erinitus: rosis аси tium, longi busque cirriferis aculei vaginis longis eylindraceis, verticillis nume- er m atrorum, basi in annulum cohaeren- ibus demum decussantibus; petiolis basi torosis rhachi- sis reduncis; pinnis parcis subaequidi- atis subtrinerviis margine et antice spadicis elongati nutantis pedunculo com- pedunculoque aculeis sparsis formi this oblique truncatis, 2 is et setiformibus simplicibus palmatisque. presso, sp brevibus. 453. D. leptopus habitu et spadicis indole quodammodo a reliquis Platyspathis diversus est et inter So- Tensspathas et Cymbospathas quasi ambigit. Caudex cum vaginis pollicem et ullra crassus, scandens. Vaginae ore brevi transverse apertae aculei robusti, basi incras= sala, е qua propullulant, saepe palmatim connexi, deorsum patentes, pallidi, pollicem. longi, alii breviores. Petiolus basi in callum transversum inermem tumens, mac: eidulis irroratus, praesertim aculeis rectis crebris. Rhachis unci verlicillatis, in cirrum excurrens, qualem in reliquis Platyspathis non observavi marum majores plus 2: longae, 4“ latae. Spadix foem. ultra 2, pedunculo 6” anci- pite, in angulis aculeis robustis 6"; rhachis inermis, nec lorifera. Inflorescentia ima intra spatham 6°, in carina gemina acaleatam, primum alis insuper 2 spathis deci- duis videtur includi; et secunda item spatha decidua primum munitur; persistens adhaeret fere pedalis, et summa pariter clauditur. Rami inflorescentiae ferunt flores sessiles sursum conversos intra spathellulas oblique truncatas majusculas. Fructus (immaturi) globosi (pisi magnitudine) stigmatum basi aculali, squamis olivaceo- fascidulis castaneo-marginatis, orthostichis 15. 165 330 455. Daemonorops бигира Mart. supra 206. n. 13. t. 175. Mastersianus. — Indiae orientalis prov. Rungpur, Pegu; gentes. In montibus Khasiya 456. D. ramosissimus Griff. С 457. D. Rhe lc. Journ. V. 78. sub io. — Malabar с. 73. sub Са ropes et Calamos, illis accedentes. spat le deciduis (structura Solenospatharum) , gatis et obconico-cylindri $ IV. Aunio naliter hinc apertis et W. Gomez (Wall. List. n. г. Tab. Za хх. Var. а. Hamiltonianus, var. 8. Assam; ubi Teota-Bet dicitur. ob fructus acidos subadstrin- 8614). mo. — India orientalis, Rheede. loco natali non indicato: Griff. h niversalibus, “ spathis. inflorescentia ibus (nec obliteratis). osis, tandem longitu rumque ramulorum elon- partialibus tul агбаи 458. D. barbatus Bl. Rumphia Ш. t. 145. Calamus ibid. p. 42. — Macassaria in ins. Celebes, Bouton, Nova С: Rumphius, Zippelius. 459. D. heteracanthus Bl. 1. c. t. 139. Calamus ibid. p. 56. — Nova Guinea: Zippelius. 460. D.? manillensis Маг. Mss. in Herb. P Species obscurae, distin quidem, sed ol 161. D. faseicul 462. D. niger В. 1. e. 5. - 163. D. palembanicus Bl. Rumph. tus Mart, — Malaccae, ubi Rotan E Quoad habitum ramulorum floribus alternatim distichis obsessorum nee conver- gentibus accedit ad quosdam Calamos, sed spatharum indole cum Daemonoropibus Platyspathis reliquis convenit, Папий Поне, 3% et sursum breviores, basi nodoso- intunida e rhachibus proveniunt spathis brevibus mox obieratis cincti. Spathellae per- breves, hinc in dentem productae. Daemonorops Guruba: 456. D. ramosis: spadicis decompositi, 2) thas anci ine (a pressione По lo infra spa- ) pueulata; spa scaphaeformibus rostra- tis, spathellis obliterati is flexuosis; floribus (mase.) numerosis, corolla calyce oblongo breviter longiore. 457. D. Rheedi lo ecirrata s spadi cis (foem, decompositi) rhachi aculei lanceolatis inermibus persistentibus patulis; fructu globoso-ellipsoideo tandem nigricante (5—6" alto, 4—5" lato). Katu-tjurel, Rheede Hort. Mal. ХИ. t. 65., а Rosnunauto ad Cal. latifolium relatus, species est absque dubio distincta, cujus diagnosis secundum en solummodo. concinnata est, quae Rheede affert, ide 458. D. barbatus: Jorifer, ecirratus; aculeis vaginae subulatis. sparsis s eti reine subuliformibus et setiformibus fu petiolo am rhachi sparsis et g porsistentib spathis rel ermibus; fructu globos tibus spadice Calamus barbatus, Zipp. in Bydr. Nat. Wetenschap. V. 178. — Rottang aci- dum s. В. asam, Rumph. Herb. Amb. Y. 119. t 38. Г. 2. ex Blume, ovoideo vertice rostrato, squ > orthost А speciebus Platys planatis convexis et ийй, quibus асс sis julii spathllique longioribus, quales in pleisqu magnitudine globuli sclopetard, 5—6" lai, cum rostro 459. D. h it, dirt: spathis primariis non plane quie in reliquis plerunque breves Calais. obvoniun “а. immo obliterata sun Fructus teracanthus BL: lorifer, ecirratus; aculeis vaginae seriatis petiolique sparsis subulatis rectis, rhacheos sparsis et con- fluentibus reduncis; pinnis per distantes fasciculos aggregatis lanceo- Jato- oblongis acuminatis conv inerviis coriaceis antice in conspicuis); spadicis (masc. /^ pedunculo inermi?) spatha extima (et insequente?) margi t 175. £ vun Pajare v. Ризаге: Æ. Fernandez, Gr — Manillae: Gaudichaud. iflicilius ordinandae. iff. 1. с. вз. b materiae defectum Amboinae, malaice Rotang itam (niger) се Rotang Tubu, amboinice Ua-Mette aut -Tehu: Rumph. L 30. t 2 ЕВ. — Si 'umatra, ubi Rottang Lelang e. Laëlan: Prätorius. ема, spathis rel ylindricis ibus ordinum persister Ме floriferis arcuato- i membranaceo, corolla qu Pinar venatio et concavitas cum Celami insignis бі 460. ра forsan rectius ad Calamos referendus, quia ejus ramuli fructiferi (6 — nill asis: ^ longi) sqathis persistentibus (3 — 4% longis) obeoniés truncatis distiche superdudü sunt Cpracter hos nil vidi); attamen fructus nescio quid prae se ferunt robusti et firmali Sunt hi fructus оро, dia metro 7%, vertice nonnihil impressi, Drevi et conico stigmatum residuo rostrati, squa- is majusculis (3^ latis) pallide et subtestaceo-flavescentibus, margine extenuato libero ndo habita potius ad Daemonoropes accedunt. inferne latusculo spadiceo-fusco irregulariter fimbriato erenulatoque, superno expal- lido, lauscule suletis, per orthostichas 12 dispositis. lab, 175. VIL nonnullae, m. a. keon: 1. fructus, 2. disgramma squamarum m. n. 3. Squamae 461. D. fasciculatus (Sol longe obliqu не petioli bris, e basi albida incrassat minoribusque sparsis, in pet cedente brevioribus passin latis spa redunci dispositis linearibus. subtus inermibus; sp am lon fasciculos distantes supraque nervis 5 setosis, audex cum spathis 1 et colore iis D. longipedie similibus (2— 1 Vaginso densissine aculeatae, aculeis et forma ), minus serials; acies vero aculeorum. soliformium secundum marginem онйей (7° longi) ін D. longipede obvia huic nostro mon competit. » sursum vero in petiolo (2% longo) aculei subulali recti et sli erumpentes recurvali frequentes sunt. Pinnae in quovis grege 3—12, 10— 12^ longae, 6-7 Dirt а plerisque speciebus pinnarum in greges dispositione. А b. Gnurrrmuto prope D, angustifolium adducitur. Si habitui fides habenda, erit о serio Solenospatkarum. Petioli imi dorsum inerm itae, 402. D. niger Bl: a oli confertis subula petiolum. fuscis patentibus, rhacheos eirriferae lineari- lanceolatis a Шабіз reduncis; erviis utrinque (in nervis?) et margine setosis; spadi nbus; fructu globoso vertice acuto virescente, tand netro subpollicari. Palmijuncus niger, Rumph. Amb. Y. 101. t D. melanschaete distinguitur pinnis multo latioribus (15—31° longis, ultra d" lat) uirinque subitis: BL e. 6. Synonymia Calemi nigri auct. igitur huc revocanda Species soli Rumphio visa non nisi dubitanter Cymbospathis adnumerari potest. » jam nunc monente сі, Bu 463. D. palembanicus Bl.: aculeis vaginae — petioli —, rha- cheos cirriferae postice quadrilateralis supra dorso majoribus (2 — 3") di reduncis apice nigri 4 angulos parvis rectis us solitariis et se ibus; pinnis numerosis elongato- linearibu №: Дед. кама: 331 464. Daemonorops Gaudichaudii Mart. Mss. in Herb. Paris. — Manillae: Gaudichaud Novembri 1836 legit. 165. D. Tuscus Mart. Mss. in Herb. Pa 406. D. Rumphii Bl. Rumpl lite amboinice, soli Rumphio visus. 467. D. ealapparius Bl. 1. с. т. — Amboinae syleae montanae, ibi Rotang Calappa malaice, Ua-Hahula amboinice, — Manillae: Novembri 1836 legit Gaudichaud. Ш. 38, sub Calamo. — Amboinae imi montes, Rotang Tuni е. В. Bubut malaice, Ua-He- e R. pilosa , nec поп Aa-Niwel et Ua-Mamina: Rumphius solus vidit. 168. D. melanolepis Mart. t. 175. f. xi. Tab. Z. xn. f. 1v. India orient., loco natali non indicato: Carol. L. B. a Hügel. LX. CALAMUS L., supra 207.*) $. L ANURI: tam loris со pletis s. spadicibus abortivis a 169. Calamus castane t partialibus s. spadicis ra tes пес scandentes, (Flores plerum из Griff. Cale. Journ. V. 29. var. B. Tab. 7. хуш. f. xxu, Z.xxr. f. п tim extenuatis quam cirris (frondium) carentes; пе majuseu ‚ ®ххп. б ху.) — In vepretis udis Malaccae, prope Pringitt et Ayer-Punnus (Rhim), Rotang Cochur malaice (cum insequente) dictus: Griff. subulato - acuminatissi supra in 2 pedunculo semitereti (inermi!), spathis —; calyce intra sj acute bidentatam obtuse triden corolla duplo brevion laciniis corollae lanceola Palmijuncus palinbanicus, Rumph. Herb. Amb. V. 107. n. 3. ex Blume. ulato qu is acutinsculis. Spadix, cujus ex habitu speci pertineat, cl. Blume addubitat. esse Cymbospatham pracsumeres, 464. Daemonorops Gaudichaudii, cujus spadicem foem. solummodo vidi absque spathis, verisimiliter est o serio Cymbo- spatlarum, „Ше spadix 13" longus, pedunculo ultrapollicari, compresso, aculeis nigris sparsis ol serfatis rectis patulis passim setiformibus 2—4 dense armatus. Браћа omnes decidune cicatrices insculpunt тізе! 1—1,. Rhachis inermis, tomento pan- noso castaneo tenui detergibili. Inflorescentiae parlinles fructus immaluros ferentes 25, —1' longue, rhachi adpressae; imac ramulis 10, superiores paucioribus. Ба pollicares et breviores; versus rhachin alternatim distiche convergentes, angulati, fusco. et floceoso-tomentosi, spathellis infra singulos flores brevissimis annuliformibus immo obliteratis. Pedicelli lin. longi, introrsum conversi, spathellula brevi truncata. Calyx fructifer obiter tridenticulatus, corollae (2%) lacini triangularibus acutis triplo bre- vior. Fructus immaturi, quos vidi, magnitudine pisi (diam. 3") depresso- globos vertice conico acuto, forma et lorica quodammodo cum D. verticillaris el Lewisiani fructibus convenientes, squamis pallide ot luride virentibus margine libero fuscidulo, his 17. praesertim in squamis verticis insigniore, orthos 465. D. fuscu verisimiliter e serie Cymbospatharum. Spadix foem., cujus specimen vidi alterum Mori- bus alterum fructibus donatum, 20% longus, in rhachi ramisque inermibus tomento tenui foccoso fasco detergibili, spathis destitutus erat. Rami primarii 4% et sursum brevio- res arrecti, stricte ramulosi, ramulis distichis distiche Morieris. Spatharum infra ramos rudimenta cylindrica truncata, 2—3* alla. Spathellae infra ramulos earumque siones (pedicellos) annuliformes Мше acutae. Spathellulae brevissimae. Calyx cupu- laris, sinuato —tridenticulatus, corolla quadruplo brevior. Corolla ad %, trifida, tubo quam laciniae lanceolatae aculiuseulae evidentius nervoso, vix 2% longa. Filamento- rum cupula longitudine ovarii; antherae effoctae membranaceae lanceolatae acumi- malae. Squamulae in ovario margine castaneo, in fructu maturo subevanido. Spadicis fructiferi ramuli regulariter erecto-patuli. Fructus globosus, vertice breviter acutus, , orthostichis 18, rarius 17. diametro 7 466. D. Rumphii (Solenospatha?): candice longe scandente, cras- це digiti; aculeis vaginae infra petiolum in gibberem magnum iner- mtis petiolique subulatis longis rectis sparsis, in rhachi rifera antrorsum semiverticillatis et reduncis; pinnis numerosis aequ distantibus angusto- lanceolatis acun (18% long., 2% lat) tri nerviis, margine et subtus in nervis setulosis; pedunculo spadicis (foem. decompositi, 4^ et longioris) spathas deciduas, quarum ima aculeat superante, rami ulis; fructu globoso-ellipsoideo vertice brevi acuto (magnitudine globuli sclopeti). Palmijuncus verus angustifolius Rumph. Amb. V. 105. t.54. ex DL, ef-supra 205.6. m im D. enlappario minores, ad tactum magis granulosi. Haec mem tu Fructus q omnia ex Rumphio. 467. D. calapparius Bl. (Cymbospatha?): caudice elongato, ; aculeis vaginae et petioli (breviusculi, basi ws rectis densis sparsis, rhacheos (cirriferae?) mon gibbosi) subi dorsalibus lineal gis, 4“ et lanceolatis acuminatis (18—20" lo1 is) obsci is, subtus in nervis 3 setulosis; spadieis (foem. decompositi, 24— 30" longi) arrecti pe- dunculo (spathaque с densis mollibus; fructu globoso m. 9 — 104) vertice breviter acuto, flavescente, vetusto strami- neo (orthostichis sub-151). Palmijuncus calapparius Rumph. Amb. V. 98, 1, 51. et inde Calamus nobis in ed. priore 209. n. 17. Ih. Enum, ШІ. 208. n. 17. excl. icc. біна, et Lam. a Kunthio eit. otiuscu 408. D. melanolepis (Cymbospatha?): vagina — petiolo —; pinnis (in apice frondis) aequidistantibus concinnis в (7—2" long, 9-34 lat), е supraque in losis, subtus subglaucis; rhacheos spathis prima ineari-lane is — ramorum truncatis liatis; julis fructiferis е bus 16—7 converso-distichis; nigro-spadiceis nitidis, orthostichis 18, 19. con. Tab. 175. f. XL 1. Fructus in perigonio, m. п. 2. Mem a. 3. Lorica de= super visa et 4. congeries squamarum a. — Tab. Z.xu. f. rv. sistit diagramma floris inei, quo patet ішпе stipatum esse floris masculi rudimento. Cfr. Introd. p. ctax.**) colore fructus ab omnibus notis distincissima, secundum frondis et spadicis it, proponitur. .cto-patulis, По — Speci partem, quas cl. a Нис 469. Cala aculei mae plano -subulatis (1 — dorso semiteretibu angulo superiore nullis; pinnis aequi- distantibus latis, margine subtusque in nervis 3 seto- sis; spadicis decompositi pedunculo parce aculeato, spathis inermi- bus, julis compressis, spathas suas infundibuliformes multo exce- dentibus, lateralibus numerosis (16—20) terminali brevioribus; sta- minibus di fructu globoso vertice longiuscule rostrato, casta- neo, orthostichis 25 — 29. mus castaneus Griff: stans, humilis, ca /^) in pitosus; walibus, rhacheos retrorsis, i Species ab optimo Grarrrritio cum insequente confusa distinguitur: flore masculo paullo minore, juxta fertilem plerumque omnino deficiente et modulo brevi solum ir dicato (diagr. Tab. 7. хуш. Г. xxr), rarissime praesente; spadice (1Y,—2) utriusque sexus decomposito, пес masculo supradecomposito, spathis rhachin et inforescentias involventibus brevioribus teretibus, nec deorsum attenuatis et angulis 2 acutis axes respicientibus, julis ex axi secundario ortis erebrioribus distiche patulis, ut fructus ir dolem et arma spadicis sileam. — Hujus vidi spadices utriusque sexus et icones Grif- filbianas, sed frondium descriptio solummodo е verbis бткттип desumta est. +) Inflorescentias ultimi ordinis, quoque spicae, spiculae, vel amenta dicas, brevi- latis causa julos appellare constitui. Hi quoad sexus distributionem et florum. intra spathellam numerum ulteriore egent examine; in dioieis videntur flores ex- acte distichos continere, in polyzamo-- dioicis tetrastichos ot evidentius in unum. latus conversos; attamen de hoc discrimine nibil sudeo generatim statuere. — Aculeorum forma in hoc genere uti in praecedente varia, duplicis praesertim. indolis; alii nimirum, praesertim partum ab initio dense compaclarum sibique incumbentium plano-subulati saepe obscuri et nitidi et elastici; alii in facie sur- ‘sum spectante convexi, unde semiconi З **) leones omnium tabularum signo Z notatarum jam in calce capitis Ш. Intro- duclionis explicantur; eas igitur hic ulterius adumbrare pariter ac in genere. praecedente supervacaneum duximus. 166 332 470. Calamus Griffithianus Mart. Tab. Z.xvur. f. xxvn, 2.ххі. f. m. — Майассае: Em. Fernandez, Griff. 471. C. collinus Griff. Cale. Journ. 31. Tab. nostra 176. f. уш., Tab. Z.xvm. f. xiv. — In montibus Khasiya, prope Mahadeb, lat. b. 25° 15, айй. 18 — 2000, nec non in Assam superiore: Gri 112. C. schizospathus Griff. 1. с. 33. — In collibus Khasiya et prope Darjiling: Griff. et collectores H. Seharampur. 173. С. arborescens Griff. 1. с. 33. — Pegu: F. Carey, unde in hort. Calcuttensem introductus, nomine С. hostilis. 174. C. erectus Roxb. Flor. Ind. II. 774. n. 3. (Ed. nostra pr. 213. n. 42.) — Silhet, lat. b. 25%, ubi Sun-gotta: Кол. 175. С. humilis Roxb. Fl. Ind. Ш. 773. n. 2. (Ed. nostra pr. 213. n. 41.) — Indiae prov. Chittagong: solus Roxburgh. 416. C. concinnus Mart. t (16. f. x. (Е Wallich. (List. n. 8607.) Hujus sectionis est Calamus ех montib Blanco Flor. 268. IL Ішкені i. e. spadicibus ant totis in lora (completa, e vagi derivato gracilescente, in lora abeuntibus. Spadicum basis insequ cis. Frondes ecirrosae. Candex plerisque. bus) caespitosus et scandens, rarius dum est, utrum haec sectio i dividenda sit in species 1. loris solum completis aut 2. зи et 3. in species loris completis nullis, sed solum partialibus, e spadi amisve ter crimina obtineant prout spadix masculus aut foemineus lorum habeat е ra * Pinnis apice acuminatis (nee truncatis). 411. - ornatus Bl. Rumph. Ш. 148. (exel. fructu), Javae occiduae montes , praesertim calcarei et Bantam in өреге nostro supra 208. t. 116. f. и, et Tab. Z. хуш. Sumatra: Reine., Blume; Malaccae: В 473. C. arborescens Griff (45—20); candice erecto nudo petioli aculeis magnis subulatis nigris seriatis is aequidistantibus 1 lanceolatis acumi- leis is (2—1"^) seriati imoque petiolo fuscis plano-subulatis (1 — 2^) breviori + rhach dorso sem bus intermi supradecompositi lo gine per nervum incrassato et subt з ішін spathas su; ulosis; spadicis mase. suprade- foem. subquadruplo superantib liter truncata duplo breviore quam ca corolla duplo brevior; staminum monadelphorum antheris semiexsertis. is, spathas suas elong Species pulcherrima. Caulex 21 crassus, internodiis T^, e denso caespite nibus, latera surgit, mulus. Spadices 5', spathis 4—6", antice membranaceis et saepe nigricani- vioribus; stami distinctis; fruc ellipsoideo ver ito , castaneo , orthostichis 19. specie compressi, floribus nonnihil quam ilis minoribus. bus oblique truncatis. Juli elegantes, 4—7", paullo evidentius quam in praccedento Cuudex brevis erectus aut decumbens in densis caospiibus, diametro in basi u 10, pinnae 2 long, f" lal. Spadix quim im praecedente laxior, inforescentis parüalbus minus regulariter expansis. Ма 3— 4 po 2—3-poll.; pinnis linea Fructus paullo major, minus obscure castanco-fuscus. ceolatis concinnis aequidistantibus; aculeis subverticillatis; s (foem.) composito; fructu ороз Species а nullo praeter Кохвико 474, С. erectus Roxb erecto \lecimpedali periphe- cum vaginis 3". Petious 3- 5 long, rhachis 471. С. collinus Grif: stans; aculeis —; pi bus 11/4 long, 14” lat) lineari is breviter aem plurinerviis, supra carinis 3 robustis margineque setul laevigatis inermibus; spadicis foem. decompositi pedu na aculeis subulatis e basi albida spadiceis tr calyx coroll в. (superi ox descrita, qui tradit, ejus fructus in Silhet is а pauperibus loco Arecae adhiberi. — Nescio an hue referenda sit species a cl. Watane is, subtus in Calal. FL Ind. n. 8605. e herb. Hoyncano tradita. Huic pinnae 20° longae, lincari- lanceohtae, medio 169 latae, plarinorves, supra вие et laevigata, venis trans- versis crebris, in carina utrinque prominula supra antrorsum margineque selalosc, Spa dix (oem) e spathis infundibuliformi - ubulosis aculeolis recurvis adsporsis Jules exis, spathellula rotata q oblongo v. ovato-oblongo, nem infi lentes magnitudine et habitu cun ills praecedentium specierum соевой millato, squa- promit. Flores dischi utrinque 15—20 е spathlis quam fores Мечо Spates rem fbriato-expallidum Ми lineam slt cupularis зареди traca, ше loco. fori ao modia ‚ orthost altitudine tubi calycis, cujus laciniae 1, altae corollam acquant, laciniis acutiuscnlis con: Tab. 176, £ ҮШ, 1. Fructus m. m. 2. Ejus diagramma desuper denen Роа immaturam osalo-conicum, verlice planlisculo stigmatibus erectis, orthosti- Cu p сее chis 12 squamarum fuscarum intra marginem linea fere semilunari spadiceo-nigra. Pinnae carina media et dusbus lateralibus supra valde Maris subteris interjectis, et facie inferiore laevigata insi culus 3—4" бе longis. prominulis, nervis secun- ае: Roxb.: stans, caespitosus; frondium aculeis Spadicis foem, pedun- es pitosus; frondium acuk nervii aculeis 476. C. concinnus: stans vel subacaulis?; aculeis vagi achi frondium (et spadicis) ferrugineo- 472. C: sc leis petioli sparsi pinnis aequi ospathus Griff.: erectus; aculeis vaginae —, acu- ternatisque albidis apice nigris robustis deflexis; is subulato-aen iconicis subulatis rectis rev sis pallidis spai ibus subcon 1'4" lat), can ente subtus antrorsum uti is, inferioribus. decompositis; oso-laceris; julis spathas suas multoties bus; spathellula oblique truncata quam calyx semitrifidus corollam dimidiam aequans duplo br us. distinctis inclusis, erviis, supr is venis trans- а supra antrorsum setulosis; spa is (foem.) decompositi spathis coriaceis fissilibus, a culis reversis pallidis; spathellis laxis n thas suas enatis is numerosis, margine et с uleolis rectius- branaceis, julis super spa- multo superantibus patulis; spath liformi brevi, calyeis laciniis ovatis corollae lacinias la про la Ма annu- 'eolatas sub- с acuto, magnitu- us fuscidulo, ortho- Hone pro praecedentis focmincao stirpe mascula haberemus, nisi auctor ner aequani oribus; fruct Mavidis margine i t armaturam pinnarum (ques non vidimus) aliter deseripserit, Spione e spa- his ramealbus 4 — 6^ longis oblique infundibuiformibus, 4— 5" longae, Moribus «ine pisi, squa stichis 16, 1 Cumasc.) 36 et pluribus, 3°" longis 333 478. Calamus longisetus Griff. Cale. Journ. V. 36. — Æ Реди (lat. b. 15 — 19°) in hortum Calcuttensem illatus. 119. C. litoralis Bl. Rumphia Ш. 43. — Paludosa litoris «Javae, Rottang Ayer Malaiorum circa Bataviam: Winter. 180. С. horrens Bl. 1. c. 45. — Locis paludosis circa Bataviam: Van Hasselt; malaice Rotang gelag. 481. С. acanthospathus Griff. 1. c. 39. t. nostra 176. f. ví Tab. Z.xvin. f. vi. — Indiae montes Khasiya: Griffith. 18; Flagellum G in litt. . nostra 176. f. 1x. — Indiae prov. Assam, ibi Rotang (Raidang) aut Bet major dicitur. 183. С. macrocarpus Grif. in litt. с. іс. Tab. nostra 176. Е x. Tab. Z.xvm. f. xxiv. — Verisimiliter in collibus Khasiya: Gri 484. C. melanacanthus Mart. ed. рг. 211. n. 29. tab. 116. f. хш. Tab. Z.xxu. f. x. — Insula Pinang (1822) et ora Tenasserim prope Chappedong (1521): Wallich. (List. n. 8606.). 485. C. exilis Griff. in litt, Tab. nostra 176. f. уп. — Malaccae in M. Ophir, malaice Rotang Gonung: Griff. Icon: tab. 116. СХ. 1. Apex ramuli cum 4 fructibus immaturis m. n. et 2. fru- sum setosis; spadice (mase. decomposito) /oroque robusto elongatis, olus magn. uch pedunculo spathis primariis rhachique aculeis reduncis; julis ere- Spadix 1 longus; juli 2 et ultra. Spathae primariae ferrugineo-tomentosae, — ctiusculis (masc. 20—12") spathas suas multoties superantibus; calyce limbo сео. Spathella cujusvis (ші 20—30, spathellala bicarinata. Bacco im- corolla duplo breviore, staminibus distinctis; fructu ovato (1^) ver- Camden alie reds. que be ane tuere per quamvis foram serion tice anto, squamis pallide Daro-viridibus margine fuscis, orthos chis 12 profunde sulcatis. wm. 478. Calamus longisetus Griff.: subacaulis, caespitosus, erectus; Icon: Tab. 176. f. IX. 1. Fructus m. п. 2. Lorica desuper visa. 3. wade 6 aculeis vaginae et petioli elongati (3—4) plano-subulatis rectis nigris m. а, 4. Nucleus et 5. idem verticaliter sectus, m. n ма oblique verticillatis, setis nigris seriatis interspersis, rhacheos sparsis Squamae loricae infltratione succi interdum rufis maculis ti sumeres, posse e his fructibus genus Sangui et semiverticillatis minoribus; pinnis aggregatis plurifariis lineari xime affinis est С. ornatus, olatis acuminatis, margine setuli dicis (masc. decompositi) spathis inferioribus lo leolis recurvis, in limbo lanceolato rect tis inermibus; (ого elongato; julis rectiusculis spathis suis duplo lon gioribus; calyce breviter tridentato corolla triplo breviore. 483. C. macrocarpus Grif.: dice lorifero, spathis aculeis sparsis et confluentibus redun fructiferis 10 —16-floris (3—6"); fructu oblongo vertice acuto, n culo (1⁄4), squamis pallide Intescentibus fusco-marginati chis 12 profunde sulcatis. Habita quodammodo ad C. arborescentem accedit, a quo facile distinguitur pin- nis subtus viridibus, lororum praesenti et julis brevioribus (9 — 4°). Icon: Tab. 176. X. 1. Васса e majoribus, m. n. 2. Loricue vertex m. a. 4. Semen verticaliter dissectum m. n. 479. C. litoralis BL: caudice erecto mediocri; aculeis vagi- mae ancipiti - subulatis inaequalibus (1 — 12%) seriatis petiolique Cum С. Flagello multis notis videtur c (0%) brevioribus sparsis rectis palli aggregatis anticis subaequidistantibus, lineari -lanceolatis acuminatis, 484. С. melanacanthus: caudice scandente; aculeis omnibus тышо Conn nervis nonnullis setulosis; antrorsum nit (vaginae subverticillatis rectis 1), rhacheos spadicis (4— subsolitariis sparsis brevibus (1 —3“) reduncis ; pinnis aequidistanti- bus compressis acule: bus concinnis linearibus longe acuminatis, in margi 1 (immaturo) globoso- que in 2 nervis subtus nigro-setosis; spadicis (foe па utrinque subtus masc. suprade- foem. de- carinaque utrin- . decomposit vis; calycis masc. lacini ew ovoideo squamis flavidis ad marginem castaneis, orthostichis 13—15. — SPathis teretiusculis by nferioribus aculeis sparsis re- miam + = Videtur quibusdam notis ad С. fasciculatum accedere. — "meis, superioribus subinermibus, Joris terminali et ramealibus aculeis. sparsis et semiverticillatis reduncis; julis (1— 2”) supra spathas suas " дот 480. C. horrens Bl: caudice? —; aculeis vaginae (diam. 1") e enatis iisque plus duplo longioribus rectiusculis; calycis foem. (fru - basi incrassata subulatis superne с rectis. flavescenti - fuscis. ) dentibus lato-triangularibus quam laciniae corollae dimidio == sparsis (2—9^) in ore nullis, petioli (2—3^) basi gibbosi similibus, brevioribus; fructu ellipseideo vertice acuto (10% long, 5% Іш), oe rhacheos distantibus solitariis reflexis; pinnis numerosis coneinnis squamis pallide flavescentibus, orthostichis 16 — 19. == aequidistantibus linearibus longe acuminatis (5 — 11% long., 5—8% leon: Tab. 116. f. XIN. fructus m. n. Tab, Z xxu. Г. x. diagramma loricae. lat) chartace infra margi Si е frondibus statuendum, C. ditoradi propinqua, sed aculeis rhachium solitariis aceis trinerviis, nervis tribus supra et mei Pinnae e media Нас 12 — 13" longae, 5 — 6" latae, summae 6” longue, Spa- rce setulosis. dicis basis adnata aculeis complanatis subseriatis. Spathae imac subpedales. Juli 2—4 lin distantia supra spallus өше ema. Lora gracia, nonnullos pedes longa, tenuia, valde tend iR ы ilis aequidistantibus haud in fasciculos aggregalis, ner- aculeata. Squamae loricae interdum margine tenui spadiceo ornantur, in alis aulem vis 3 disi als longis ruris obsessis ab co «Шен: BL L o. Neque nobis fructibus decolores ibi sunt et expalidac, Habita frondis et spadiis in universum quo- constat, utn stantibus adnumerandus si о ice scandente!, frondi- 485. C. exilis Grif.: candice scandente?; vaginae fusco. 481. С. acanthospathus Grif.: ca к le spad ositi, 6) lorifer? pedunculo. fra petiolum gibbosae aculeis semi rectis sparsis et se; n tm que ima ancipite aculeis densis libus e basi incrassata si (1— 2^), petioli paullo majori e rectis, in dorso uti conicis rectiusculis; spathis reliquis quam inflorescentiae suae duplo rhacheos reduncis; pinnis us appro concinnis ome longioribus teretibus subinermibus aut parce uti lorum te nearibus cuspidato- atis subinermibus, in nervis plurimis sub- - leis recurvis sparsis; ramis distan Merioribus decompositis; tus subtilissime stri $ loro completo inferne ancipite gra A” fructu elliptico vertice mammillato castaneo nitido, orthostichis 15. susie eer т Fructus m m. 2. Diagramma desuper visi fr a ramis cum rha шемен, лы ашалы айы MUN voee оли atis; julis paucifloris recurvis, foribus inferioribus т i f. vi. disgramma Noris foem.) pedicellatis; fructu obovato vertice acuto, virescenti-fuscidulo, ortho- Т кі 2 в 15—18; albu aequabili. С Cope © ccn E Icon: Tab. 176. £ VIL. 1. Fructus m. n. 2.3. АШ duo а. 4. Diagramma lori- s^ Co Cod m cae desuper visae. 6. Acies squamarum a. 7. 8 Semen ab utroque here ж? 9. Mem persectum “© Caudex crassitie 2/4", flavescens, internodiis 2 — 4-polliaribus, vestitus vaginis oe virescentibus et in parte superiore floccis erectiusculis fuscis adspersis, gibbere peliolri wey 167 я" 334 186. Calamus penicillatus Roxb. Flor. Ind. Ш. 781. Griff, 1. с. 56. — Syleae im S. V. VIL. 2. 1330. Rumphia Hl. 34. t 147. € В. — Java, ubi Hooy Mukka vel P que in insulis sundaicis, praesertim in solo calcareo locorum allucialium. 487, C. eiliaris Bl. in Schul tjatjing dicitur, Borneo, ubi. Rotang L. Tab. nostra 116. f. v jumatra ali las, 488. mida, tempore pluvio florens, hiberno fructificans; sanscritice: Vetra, Vetus, bengalice Bet v. Wallich (List. n. 8004.). 489. С. monoicus Roxb. Flor. Ind. Ш. 783. W. Roxb., Gaudichaud. aling Pinang: Tab. 7„ххи, f. хи. — Bengaliae et Coromandeliae et Zeilonae sylvestria lu ianchi-Bet: Roxburgh, India orient. (cisgangetica?), loco natali non notato: Roxb. 190. C. Heliotropium Hamil. — Ind. or. pror. Rangpur ad Goyalpara, lat. 0, 26) 8, Augusto 1808: Hamilton Cat. of di 191. C. nitidus Mart. ed. pri ied pl. 90. n. 877. teste Griffithio 1. c. бі. conspicuo, ad cujus latus exit lorum іні vagina anciite ad marginem parce aculeata inclusum, versus extremitatem reduneo-aeuleolatum. Petiolus 6, rhachis rorsum spadiceis armata 12—15", pinnis utrinque 16—20. ia fronde 8-8" longae, vix 5 lata, venis In sicco conspicuis, nervis is. Juli foem. 10, 8, 6 et paucioribus foribus, bhosae aculeis brevibus conicis rectis, petiolo brevissimo, loroque completo gracili infra vaginae orificium enato acu (mase: decompositi) spathis inferioribus. teretiusculis levi carinatis rhachique aculeolis sparsis recurv is; julis gracilibus patulis spathas өш perantibus. Caudex quam in С. Rotang gracilior. exceptis duabus extinis confluentibus: Roxb. w. el. lectum, си pinnae 4—5° longue, emergentes. "Juli 12—20 spatbellas сом Pinnao 34 parium regulariter alterna, Vidi specimen (те) a (0% Пао; imae jam fere prope vaginam 488. vaginae aculeis. branaceo subinern Rotang L.: caudice gracili exili elongato scandento; bulatis sparsis rectis, orificio breviter ocreato mem- 5 aculeis petioli et rhacheos dorsalibus plerisque reduncis; pinnis lineari-lanceolatis acu parce setulosis; spadicis decompositi spat chibusque infra illas parce redunco-aculeolatis; julis 10- scorpioideis spathas suas haud multus rantibus; masc. pet ovatis calycem nervosum duplo superantibus, filamentis basi incras- sata connatis; fructu subgloboso stylo coronato (magn. Grossulariae. mediac) albi , orthostichis 19, 20. Tab. 116. £ ҰШ. 1. Fructus a Warzacmo datus, 2, 3. ejosdem nucleus ab utroque latere, m. n. Tab. Z.xxu Г хи. diagr. loricae, orthostichis 20. Манов farcta toxica exilior, Lob. Anim. 27. Arundo Nastos s. farcia gra- cilis et plicatilis, J, Bauh. Hist. Il 483. et Chabraci Icon. 193. (excluso synonymo Theoph.) arundine indica plica faciunt. — Arundo indica versicolor flexilie, C. В. lin. 13. m. IV. J.B. Hist IL 489. Rai. Hist. IL 1277. n. 9. J. Bauhinum novisse Calamum Rotang со probatur, quod spadi 14 historiam етага de Hace citata hue pertinere verisimile est; certe "masc. apex in ejus herbario asservabatur, quem nunc pos- sideo. — Arundo Rotang dicta, Pis. Mant, Arom. 188. e. Г. Raj. Н. PL 1316. (sed icon spad. potius С. faseiculati v. C. Royleani refert. — Pioenico- Scarpiurus 1. Heliotropium Palmiter, Pluk. Phylog. t 106. £. 1. 2. — Rottang malabaricus mi- mor, Parkins. Theatr. (excl. Rheed), — Arundo zeylanica spinosissima major rel, 3. Burm. Thes. Zeylon. 36. Lin. lor. Zeyl, 209. n. 488, Ley. 59. Calamus Rotang, 1. Sp. Pl. ed. L 325. ed. IL 463. (exclusis шї in omnibus se- quentibus syn. седи et Rumphib. X. 1. Burm. FL Ind, 84. Нош Nat. Hist. I. 4. 445. Wild. Sp. PL IL 1. 202. (exsluso Lour). Lam. Encyel. VI. 303, m. 1. Rees Cyclop. n. 1. Röm. Schult. S. V. VIL 2 322. m. 1. Roxb. FL Ind. Ш. 777. n. 10. Ejusd. Icon. in Mus, Societ. Anglo-Indi. asserv. n. 1190. ВЕ Кипра ШІ. 33 (descr. secundum Roxb.) — Calamus Scipiomen. Lam. Enc. VI. 303. n.3. 4.770. £1. (excl Lou) — Calamus Roxburghii, Git in Calo. Journ. V. 43. Herm. Mos. cos sine dubio cum nonnullis alis hucusque commixta, secundum dl Ror- iconem hie accipi Caudex alte scandens, una cum vagi- nis erassite digiti minimi, his remotis genus largitur viminum illorum. Rattan а Britanis ex India frequenter in Europam de sursum fascescentes in vagina petiolo rhachique Frondes 18—36” longae, pinnis 6 — 12 bus. Juli lorferi et ей qme n Аанг. Aculei pallidi ot tandem aud ita magni (4 12), пес crebri deficienti- longis, sellis super facies say revoluti quam in affinibus breviores paucioribusque foribus г. 211. n. 30. — Prope Taroy in ora Tenasserim: Guil. Gomez, Wallich. (List. n. 8609.) obsessi. Fructus globosi; (qui in icone Roxburghiana habentur immaturi videntur aut ad olim speciem referendi). — Quae nomine С. Draconis in hortis Europae passim obviam venit species aut ad hune aut ad alium valde af Hajus rhizome v. Tab. U. f IL et hastam se explicantem Tab. Y. f. Vill — X. 489. С. monoicus Roxb. з candice gracil gato scandente; vagina petiolo rhachique aculeatis; pinnis numero ari -lanceolatis alternis 1 » (praesertim subtus?) setulosi [spadicis decompositi (spathis truncatis rhachibusque infra illas re- dunco-aculeolatis?) julis 20—48-floris patulo-rellexis supraspathaceis, spathas suas duplo superantibus; floribus geminatis fertili et masculo, petalis lanceolatis , filamentis alte monadelphis; fructu globos ovato vertice acuto, squamis lutescentibus deorsum late castaieis, orthostichis 10—21] 1а horto Cleutensi, ubi mensibus pluviis Moret, а Roxnonoiu descriptos, quo auctore a praecedente dirt sexu exacto moneo, oribus nimirum altro masculo altero foemineo e quavis эра Веја, пес diio ala nimirum stirpe mascuh alia fertili Sum vel absque adstantibus Doris maseulssbortivs) Quom differentiam quum bonus Rox monas diserte statuerit, haud temere cun cl Выль» (1 е) velimus monsieum Roxb. Кап adcensero. — Specininn Roxmuncun non vidi; quae inter Ẹ | addidi de- sumta sun senu Cat, п. 8601. sub C. Rotang е peninsula csgan- geilen pros, quee hue pertinere videntur. Juli in со, quem pro C. monoien habe- тз duplo longiores, quam in С. Batang. de speciminibus Wa 490. C. Heliotropium Ham.: caudice gracili scandente; pin- caribus acuminatis aequidistant margine et supra. spadicis (таве) su- ix supraspathaceis recurvis, plicibus, spath bduplo super: denticulato corollam subaequante, stamin calyce urceolato tri- в distinctis, Pinnae 10 — 12° long, 5-6 lat, seis о basi incrassaa, in margine п ribus. Rhachis aculeis 3—2" long. recurvis. Браво primarie ore membranaceo oblique truncalao, aculeols e basi inerassata brevibus spadicis reduncis. Spathae juli- Tere infundibuliformes, ore membranaceo cito, Juli (maso) e spatlis partialibus imi iterum ramosi, lateralibus: quam terminales duplo brevioribus; continent dichos flores 1 in. longos, 20—40, in rhachi horsum vorsum flexa. Spithelao Morifrao per- apiculatae, singulae minutam spathellulam ineludentes. Flores maso. lim. longi, calyce nervoso, petalis oblongis acutis. — Намилом huc citat Рик 1406 4. 1. 2, quas icones С. Rotang polius sistere, ob julos breviores et paucioribus fori bus ornatos, existimamus. breves 491. C. nitidu rhachi aculeis crebris sparsis et conil terspersis; pinnis i tis candice — frondibus rigidulis, vagina —; ntibus reduncis, minoribus in- irmulis lineari D redunco-aculeatis; ju 3 — 4-plo supe antibn is masculo et f mam longae, unguem latae, approximatae, erassiaseulae, venis statu sicco vix conspicuis, setulis parvulis in margine et in nervis 3 supra prom Spadix 2—3, rhachi in lorum abeunte, spathis in lim- bum lanceolatum 2-poll. membranaceum promissis, basi aculeols retrorsis crassiuseulis Bami forieri 4—6”. Juli utrinque 8— 10, 1—19," longi, horsum vorsum flexi ceterum strict, spathelis 14—18 paria forum parvulorum continentibus, rarioribus in facie inferiore. - 99 da de eà mA — 192. Calamus Royleanus Griff. Ca 193. C. tenuis Roxb. El. Ind. I тоз. Gi с. Journ. V. 40. Tab. nostra 170: f. 1. Tal in pror. Dehradun, praesertim in vallis extremo orientali prope Kurruck, long. 95% 51 or Z. xvin. Е ix. Vepreta uda Indiae or. » lat. 30° 3°: Griffith. Е c. 46. Tab. nostra 176. f. и. Tab. Z.xviu. f. xxiv. xxv. (diagr. florum). — Bengaliae or., е. g. Silhet, Chittagong et Assamiae, lat. bor. 22 — 26°, syleae udae, ibi Bandhari Bet dictus: Rox- burgh, Wallich, Jenkins, Griffth. (E Pegu: Berlandier in herb. Lessert.) 494. Garo int leptospadix Grif. 1. c. 49. Tab. nostra 175. f. u. et Z.xvur. f. хш. — In Indiae proc. Khasiya in montibus ғ Nunklow et Naogong, lat. б. 25° 40', long. or. 119° 1% E > Novembri florens et fructificans, cum Seafor- thia gracili, Wallichia caryotoide et Caryota urente lectus: Griffith. 195. C. Reinwardti supra 208. t. 112. Bl. Rumph. Ш. 496. C. heteroideus BI. 1. с. 46. t. 150. 163. В. (nom Hooy Korot, Gorrot, Gurrung jaranice et Rotang Lil 497. C. viminalis Reinw. Tab. nostra U. f. ın. quorum foem. solum et masculorum cicatrices. vidi monoica, nisi stirps inveniatur mere mascula) Calyx tubulosus, dentibus acutis quam divisiones corollae ovatae acutae paullo brevioribus. Squamae baccarum, quas solum in margine lato expallido fimbriato. — Species C. monoico, Royleano ct tenui praesertim affinis. (Erit igitur species polygamo- alamus Royleanus Grif.: caespitosus; cai inae ore biauriculatae aculeis sparsis subul bus, petioli antice rhacheosque reduncis; pinnis aequidistantibus linearibus acuminatis, superne in nervis 3 setulosis; spadicis (foen decompositi) s, catis primariis parce aculeolatis, secundas inermibus; julis (20 — 26-floris) supraspathaceis spathis suis duplo longioribus, corolla calycem subaequante; fructu subgloboso pisiforn vertice acuto, squamis albidis, dein flavescentibus, orthostichis 15. Icon: Tab. 176. f. L 1. Fructus, forma magis in ovalem transeunte, qualem in specimine fructibus onusto postea accepto rarius invenio. 2. Lorica desuper visa. 3. Eadem et 4. squamarum congeries m. a. 493. C. tenuis Roxb.: polygamo-monoicus; caudice gracili alt scandente; et petioli sparsis rect nis linearibus acuminat aculeis vaginae breviter ocreatae infra petiolum gibbosae , rhacheos supra rectis subt mtis; pin- aequidistantibus, superne nervis 3 inferne decompos truncatis. oribus; foribus gemini tis, fertili sessili, staminibus mona licellato, ca- lyce corollam subaeq fructu globoso-ellipsoideo vertice acuto, is chloroleucis, dein lutescentibus margine sphacelato, orthosti- chis 15, 16; albumine subaequabili Icon: Tab. 176. f. ПІ. 1. Fructus m. n. 2. Mem а. 3. Lorica desuper visa, orthostichis 15. 4. Squamae a. 5. 6. Semen ab utroque lare. Т. ldem per- sectum m. n. Species praesertim praecedenti affinis in diversis, speciminibus parem sexus dist butionem exhibere visa est. Fructus saepe gibbulosus, irregularis. 494. С. leptospadix Griff: — — rhacheos aculeis sparsis solitariis subulatis (10^ long, 4— 5" lat) a in nervis 3 graci позі lorifert spathi co-aculeolatis, spathis primariis et secundarüs juli- pinnis ап mat acumina riis rhachique redu feris inermibus Мис in limbum membranaceum lanceolatum promissis; is albidis, dein lutesce bus margine castaneo, orthostichis 19, 20; albi bi Icon: Tab. 175. f. IL 4, et 2. Fructus m. n. et a. 4. Squamarum congeries a. 5. Semen et 6. idem persectun Г. xm. diagramma foris masculi, Distinctissima species spadico elongato simpliciusculo pendulo gracili, spathis ore lanceolato limbatis. Spicae polliares, spathellis utrinque 12 — 16 circiter, in cuspide tenui barbulatis, Calyx semitrifidus, corolla lineam longa viridula duplo brevior. Sta- Lorica desuper visa a. ьп. — Tab. хуш. — агае occid. montes, ibi Hooy Bubut min: Reime., Bl., Kuhl. їз.) — Jara occid. in sylvis montium alt. 2000 — 5000'. s. Leilan malaice: Blume. Celebes, ubi Rotang Java, rimina venalia largiens: Reinwardt. oideus Bl.: caespitosus; candice scandente medio- ae e basi incrassata plano-subulatis rect aut deflexis helvolis inaequalibus crebris, ре Такси? pauci ribus, rhacheos parcis reduncis; pinnis remotiusculis (13— 22) sub- aequidistantibus concinnis nitidis lineari-lanceolatis acuminatis, mar- gine supraque in nervis 3 setulosis; spadicis (masc. suprade- foem. de-compositi) elongati Zoriferi spathis primariis breviter truncatis rhachique aculeolis reduncis; julis rectiuscnlo-patulis, spathas suas duplo superantibus, calyce masc. trifido corolla sub3-plo breviore; foem. antheris sterilibus breviter cordatis; fructu breviter ellipsoideo vertice acuto e chloroleuco alutaceo, orthostichis 15— 18. Speciei inter С. Reinwardti et viminalem mediae plures varietates, forsan species distinctae, a cl. Braise enumerantur: B. procerus: pinnis majoribus et magi Korrot sundaice, Rotang Trattas v. Tjatjieng malaice. patentibus: Hooy- refractu: m aculei Hooy Tjatj 8. conjugatus: pinnis plu is crebr rvis (an sp bus so simis; rhi erebrioribus solitariis spa species?). BI. Пооу Mukka montanorum Jay scandente elon- 497. gato; aculeis vag tioli Jongiuscul fuscis, rhacheos sol aequidistantibus gine supraq gatis redunco-aculeolat alis Reinw.: caespitosus; caudi е breviter ocreatae infra petiolum gibbosae et pi is rectis patentibus sparsis (1 ~ 10% long.) в rectis et brevioribus redu i pproximatis concinnis lineari setulosis, loris completis gracilibus elon- ; spadice —; fr bus a Joon nostra Tab. U. £ ШЕ. (explica. v. Introd. p. слуц) sistit parlem extremam palmae, quam nomine €, viminalis i. e. Rotang Java in Celebes lectam communio vi cheTteiswanor. Cum С. Heimeardti et C. heteroideo antea pro unica eademque specie habui, sed nune distinguo eamque nomine C. eimimalis introducendam duco, quia absque omni dubio vimina Rotang Java largitur in Java venalia, ideo ab ipso Kuxrmo Palmijunci viminalis nomine comprehensa, licet Шаш non ample descripse- rit, Contra speciem ex insula Buro, quam cl Bram descripsit et practunte Wn xowio ex icone Rumphiana Amb. V. 1.55. f. 2. C. viminalem appellavit, C. Duroönsem appellandam censeo. А C. Reinwardti dirt: candico graciliore, armis multo parcioribus, aculeis bre- vioribus tenuioribus minus rigidis, novellis olivaceis adultis spadiceis nec helvolis, va- giae parte ocreali breviore, teneriore ideoque facilius decidua, — Caudex ша cum vaginis circiter crassiie digiti minimi. Vaginae ocrea truncata aculeis paucis, quales in reliqua ocrea, setis nullis. Аеш gustiores quam in dun- bus antecedentibus, praeter callum basilarem pallidum fusci. Pinnae in frondibus, quas vidi, 28° longis utrinque 35 (qui numerus in C. Reimwardti frondibus duplo minor), 6—7“, summae 3^ longae, 5--6% latae, nervis 3 supra prominentibus parce setulis parvis pallidis apice fuse. Venae transversae conspicuae. Lora tenuia e vaginis depen 168 336 198. 499. С. epetio 500. С. schistocanthos BL Rumph. 501. is Mart. — Jara insula?: Reinwardt. 1. 49. 502. C. mollis Blanco Flor. Filip. 644. — Insula Luzonia: 503. С. mieranthus Bl. Ru 504. С. symphysipus Mart. Tab. 505. С. spectabilis Bl. Rumph. Ш. 55. t. 152. — Магае occi 498. Calamus buroensis: candice scandente elongato t aculeis vaginae et petioli 5 subgeminatis, robustis, distan- equidistantibus sparsis v. aggregatis is (89° long, 2—3" lat.) plicato-5 subtus setuliferis; spadi ati (foem. de- ито - aculeolatis; fruc — Calamus viminalis Wild. Sp. PL И. 1. 203. n. 5. Lam. Eno. VI. 306. n. 9. Rees Събор. n. 9. Rom. et Schull. S. V. VIL 2. 1328. 9. et nostri operis edit pr. 305. quoad va, quae ad iconem Rumphianam referenda өші. Blume Rumph. ШІ. 45. (excl С. eiminali В. amplo Mart., qui ad C. Reinwardi реніші.) — Alter o Buro, am- bulans Rumph. a cl. Вилма. var. repens dicitur. 499. С. epetiolaris: caespitosus; с scandente tenui; va- © basi ineras- um gibbosae acu pice fuscis, остеде se formibus rectis; petiolo perbrevi (1%); rhacheos аси et geminis reduncis apice spadiceis; pinnis remotiuseule sub- to longe acuminatis a setulosis, Species videtur inter C. Aeteroideum et eiminalem media. Ш accedit piarum. пилето parciore, huic armatura; ab utroque brevitate petioli facilis distinct. Pinnae in C. heteroideo, inferiores conspicuis donatae. — Videant autoptae, compage ші C. viminalis пес tam erassae et відзе ui , Superiores subalternae, ver anne huc C. Jeeroidei var. y. refracta Bl. 500. C. schistocanthos ВІ. ice scandente tenui; aculeis planatis plumbeo- schi- perbrevis (6%) conico-subula 12" long., 4-і apice penicillatis, marg sis; rhacheos lororumque completorum graci vibus solitari Ab afini u ilius, от, sed copiosioribus brevibus recurvis arma- lis: BL Ab omnibus vicinis colore aculeorum, diversus est. is plicato-sub quinquener riña hetervideo distingui ir frondibus brevissime petiolatis in rhachi non, sculls distantibus rectis а C. penicillato pinnis angustioribus 501. C. opacus BI.: candice se cheos solitariis distantibus brevibus recurvis spadiceis; pi (6—10" long., 5—6" lat.) aequidistantibus li acuminatissimis opacis evenite tri medio parce is rhachi nte; aculeis vaginae —! rha- ne et supra in nervis 3 spadieis (foem. decompo ue (lorifera 1) tomentosis aculeis co „1—39; le füsco-stra so-subu- fructu latis recury globoso- ell orthostich video (7-5 long, 18. А C. heteroideo dirt frondium segments opacis, inter quorum nervos vix ullum vonularum transversalium vestigium conspicitur 5^ lat) ра nervo medio magis prominente api- сеш versus aut in dorso setulis raris, пе rolis non spadicis rhachi primaria to ас denique fructibus paullo major viminali nostro pariter defectu venularum conspicuarüm el aculeis petioli minori- us reduncis, a С. epetiolari nervis З пес 6 nec inermibus distinguitur. 502. С. mollis Blanco: candice scandente; acu petioli — 1, rhacheos sparsis solitariis reduncis apice spadic is (10 — 18^ long», $— 12^ lat) nis aequidistantibus Calamus buroénsis Mart. — Jn Buro insula, Wottang Wan — Syleae udae ad fl. Dusson ins. Borneo: Korthals; С. opacus ВІ. 1. с. 50. — Insulae Sumatrae mediterranea: п. fxiv. — Bouton in freto Sundae, $ 5% I. a, 123° 35 long. or. ete г. Wantette malaice: Rumphius. ns. Sumatrae : Praetor, Praetorius. Gaudichaud (Decembri 1936 ). ph. ШІ. 53. t. 151. — Mediterranea Sumatrae: Praetorius. Labillard. Blume. montes, ubi Hooch Опи cel Hooy On ubtus subglaucis, margine crebre, losis; spadicis (masc. supradecompo- ай os oblique truncatum ве aculeolis crebris reduneis, spa- bo h ducto, julis compresso- toties superantib iore; (fructu vires- n 3 nervis parcius se дий) Loriferí spathis pri ne p distichis recinsenlo - pa @—15° long); calyce в cente globos). һе eg, mu leen ке seas a lo incen ми ve, eoque da Ше gnitus est; ceterum moneo, me speci litate certum non esse. Haec nostra quoda modo ad C. melanacanthum spectat, quae julis (oem. evidenter supraspathaceis et armis nigris facile distinguitur. Spadix G-ped. et longior. Spulkae eylindriae aret aculeolis retorsis crebris armatae (fre ші C. fasciondati), ad orificium setis fascis ects. Rami spithamaei et longiores ramulis 5-7, quorum imi julos 23, sursum pau dores --5 proferunt. Spathae |Шірағаб circiter 2 Іш. longae. Flores ln. 4 ali, spathellam nervosim ventre acute productam et spathellulam oblique eupulaclor postice excisam ot leviter Dicarinatam, pariter nervosa oque jui latere 10- а in juli terminalis longioris 17—20. Calyx nervosus, fere ad m triangulares secas. 503. C. amplis (125) nico-subulatis reetis sparsis icranthus Bl: candice scandente elongato; frondibus rhacheos inferiori aequalibus (18^), superioribus redun- distantibus elongato-lanceolatis (11—21^ aculeis vaginae et petioli —, cis; pin long., 15 2—6-plo superantibus, rect floribus parvis (vix 1^) calyce le corollam duplo superas 501. C. symphysipus: scandens, frondis amplis! —; aculeis Y et petioli —, rhacheos crebris е bas ctiusculis. s ws sparsis et confluentibus; pi acutis (12^ et ultra long., > margine pr spadicis (foem. decompositi) /oriferí spat is aculcolis reversis, secundariis inermibs urvo-patulis spathas suas 5—6- plo superantibus; ped cellis e dorso spatharum, spathella et spathellula brevissimis subor- Licularibus; fructu globoso vertice acuto chloroleuco, ortho: Species distinctissima, forma et magnitudine pinnarum et omni habit ad C. mieran- tlum acco, julis supraspathaceis ad С. melanacanthum, tenuem. Boyleanım e quosdam, quorum jul similiter supra spalham juliparam evehuntur, ed amplitudine pinnarum facile distinguitur. Lora dis validis retrorsis apice nigris sparsis et semiverticilli ore nonnihil amplata, inermes. Juli 3° et sursum breviores leviter arcuato- Spathac Moriparao 24 —30 et plures. Quem peiicellun dixi, processus fruct longus, revera non axis solum est, sed axis spothella sua arcte inclusus, cumque illa ‘ta ut ojus oriücium solum brevissinae cupulae specie infra эриһейшат emineat pariter decuratam. Cir. год, p син C. 2 b. Calyx fructifer b campanulatus, senitriidus, corolla vis brevior. Васса cireiter 5 Webbiano » apicis setu- e ob ichis 2: ох ala spathae superioris promittitur tripedale, un- Spathao juliparae 9 — sviter alta. Vidi in Herb. abilis BI. 5. C. sper nem produc rhacheos со is dentiformibus, pe is et redunei Tr re пе ins к.м ы - м % “ча, кез 506. Са mus floribundus G її. Cale. Journ. V. 56. Tab. Z. 331 ма. ху. — Indiae, lat. 25—27, in Silhet : Franc. de Silva; in Assam superiore ad ft. Nao-dihing et versus Djorhat: Griff, Jenkins., Masters; ad Goalpara : Hamilton Oct. 1808. 507. C. polygamus Roxb. Fl. Ind. ІШ. 780. Ed. nostra pr. 210. n. 19. G 508. С. javensis Bl. Rumphia ШІ. 62. t. 137. D. (excl. var. j.), supra 207. t. 113. 128. (equestris inter 800 — 5000 supra mare, ibi Hooy Omm 509. C. 510. C. ishmeensis Griff. 1. с. 5 511. С. Haenke bus oblongis 5—7- ; venis rsum setulosis; i patuli) Гог. spathel- (36—40-) corolla triplo breviore. margineque ant suprad supra соп t feri pedunculo spathi lis mi tis et ciliatis, julis г ulato qu nspicuis; spadicis (mas que praesertim supra aculeolis recurı urvo-patulis mult obsolete triden floris, calyce s floribundu vectis sparsis et subseriat 506. Cala subulatis la spadiceis, in m parte ventrali ad orificium breviori is nigr qualibus praeser numerosis, petioli et rhacheos robust que aggregatis vel sparsis; multinerviis margine et supe 3 lanceolatis setulosis; spadicis is gracili е recurvis, spathellis membra ; calyce masculo rectis. redunci ws, infe- rioribus aculeis rectis rhacheosq villoso - puben (ad 20- et tulis, cup (masculum) monophylla: est Calamus multiflorus Mart List. n. 8613. e Silhet. Cfr. diagramma Tab. Z. xvin. ja spathellula ¡dentius Z.xvin. m di- spathellis in m illoris. Cfr. diagramı is habes florum locations, spathellul issimo flores masculos geminos (fig. 2). Г. xv., ubi var phyllas, et exemplo г Vaginae orassiie digiti medii dense aculeatae et setosae; petioli basi nonnihil , sed minus dense. Aculei in petiolo et rhachi robu- sparsi, alii minores gibbosi, pedales et K sti fore 1“ longi e bast incrassata recti relrospectantes r dentiformes frequentiores; allamen pars superior interdum fere inermis. Pinnae 10— 15“ longae, 10 — 18" latae, crassiusculao, sparsue et aggregalac, in apice rha- cheos saepe d. Spadix 4—5. Spatha ima fore pedalis anceps, in angulis aculeis sequentes teretinsculac, aculeis pluribus reduncis, quales quoque in rhachi et interdum semiverüilui. Inflorescentia patulae spathellulae hino acuni- 1— 3^, calycibus сопіс brevius incisis, quam in Пони ad С. spectabilem BL, nec non ad C. latifolium Roxb., qui tamen {ulto latioribus abunde distinguitur rectis; in loro, matae. Juli foem Accedit ргаезени cirrorum praesentia et aculeis vaginaru 507. с diametro subpollica fasciculos 3 vel 4 distantes aggr gine et in nervis subtus setulosis ; natis et fertili et solitariis alternis vel opposi spadice supradecomposito, spathis —; floribus gem masculo; fructu? — Species nec mihi nec бипитио visa tempore b. Roxnvnonn in hortum Caleut- tensem translata ibi lente accrevit; пат 10 annis caudex solummodo 5 pedum, fro 10—12 рей. longitudinem adepta sunt. Pinnis posticis fasciculato-aggregatis et floribus. intra spathellam masculo et hermaphrodito, пес masculo et foemineo, a С. monoico differt auctore Roxnvnc avensis Bl: caudice scandente tenui. petiolum gibbosa fuse redunc aequidistantibus et loris comple- otis extensae ра trinery pauc connatis egatis, margine apicis setulosis, extimis mibus; spadicis decompos spathis primariis gracilibus rhachiqu spathas suas 3 — agi ferne subi laxis nutantibus , dunco-aculeolatis; julis re з; in Sumatr 5. — Indiae or. montes Mishmi prope vicum Tapan-Gam, fructif anus Mart. (Ed. prior 212. n. 32.) — Insulae Sorsogon, Luzon, Barit: Thad. Haenke. iff. 1. e. 4з. — Chittagong, ubi Hudum-Bet: Roxb. — Jarae montana. uda, : Reinwardt, Blume. tetrastichus Bl. 1. с. t. 153. — Insula Borneo: teste Blumeo. Nor. (1837): Griff. distichiflor ctu ellipsoideo (6%) pallide ochraceo, orthostichis 20, 21; Calamus equestris Bl. in Room. et Schult. 5. V. VIL 2. 4330, Ман. supra L с. et Kunth, Enum, Ш. 204 solum quoad plantam javanicam шс pertinet, excluso igi- tur Roar, Winzoexowio et qui hos secuti sunt, quum iteratis studiis apertum sit, cirriferas species а loriferis esse distinguendas. Var. В. firmus: aculeis vaginarım m latiori- bus supra convexioribus; frondium segmentis lato-la pedun- culo elongato binis trinisve spathis aculeatis (in a. una tantummodo spatha superne modo parce aculeata) vaginato. Bl. пе aequabili. ati is approxi eola in insula Sorsogon a b. Tuan. Навхкв lecta, quae supra 208 ien eo, quod ner- , sibi magis ap- ibet, Frondium specimin memoravi, cum javanis forma et magnitudine conveniunt; recedunt ta vos 5 nec 3 in lamina paullo latiore, ransversas frequent das et pinnas paullo firmiores, terminales alte connalas es pro 509. C. tetrastichus BL: candice scandente; aculeis та confertis e basi nodosa complanatis subulatis rectis, petioli pinnam imam subaequantis rhacheosque red innis paucis (sub-10) in- aequidistantibus suboppositis aggregatisque oblongo-lanceolatis cuspi- is connatis; loris com- ncis; pedunculati spathis primariis foris spathas suas 3—4-plo superantibus. a quidem sententia a praecedente 2. javensis y. tètrastichus Dl. 1. с. 82. diversus est non solum is, quos in phrasi indicavimus characteribus, sed thellae (spathelulae DL) et spatheliulae (bracteae BL) forma. Ша enim in javensi acuta im tetrasticho obtusa magisque patula conspicitur in ipsius Выгмк iconibus. C. javensis flores foeminei quidem pariter ignoramus atque C. tetrastichi maseu- los; attamen ex analogía concludimus, m lorum аш disticham aut tetra- sticham in шігішие sexus slirpe шаш е servari, unde distichas species (e.g. С. Reinwurdti ct heteroidenn) pro dioicis, tetrastichas (е. g. (өлшеп) pro polygamo-divicis recte habeas. Ceterum de hac re ulteriora solum а Botanicis in In- dia degentibus expectari possunt. scandens; vagi retrorsis et antrorsum bre 510. С. mishmeensis in nervis 5, subtus i jeolis recurvis, spatha ima mibus; illatis, supr spadice (foem.) decomposito lorifero ac ancipiti margine aculeolata, superioribus teretiusculis subin julis (2 —3^) rectis spathas suas 2—4-plo superantibus; fructu glo- boso ( —4“) albo, orthostichis 13— 1: ndens; vaginae infra petiolum gib- s brevibus rectis s tius (plano-) sulcati rha- (10-12% is long: bus scabris; loris erne aculeolis redu partiali et in s} leolato ; julis recurvatis, 0) oblongo, albido, эп. bosae, brevissi tre aggregatis eosque aculeis sparsis brevibus (1-24) re |, 10—12" lat) sparsis aut subagi Haenkean e et oblique ocreatae acul this primas spathas suas duplo superantibus; fructu (ex ova sub-24. Frondes bipedales, vagina fusco-pal Hao praeter carinam utrinque prominal \гапзуетзае parum conspieuos; ultimae basi breviter connata ие nigricantes quam reliquae marginales et carinales evidentiores, ostie! a, petiolo 3-57; pinnis utrinque 8—12. » nervos habent plures (6 — 8) ші ver uti imae, breviores п 338 512. Calamus brevifrons Mart. — Insula Luzonia: Thad. Haenhe. Vidi frond. steriles a Com. Sternberg commun. 513. C. gracilis Roxb, Fl. Ind. Ш. 787. Griff. Cale. Journ. V. 54. — Indiae or. prov. Chittagong, Пи Mapuri-Bet: Ко. 5. С. fasciculatus Roxb. supra 210. € 116. Г. 1v. et vi. — Bengalia, Martabania, Pegu, ins. Pinang. C. insignis Griff. 1. с. 59. — Malaccae, ubi malaice Rotang Bhatu dicitur: В. Fernandez. 516. С. Hügelianus Mart. Tab. Z.xu. f. dito: Carlol. 1. B. de Hügel. Obscurus. (Diagramma nomine Daemonoropis). — India orientalis, loco natali non ad- + Finis non acuminatis sed truncatis 517. С. caryotoides All. Cunningh. in edit. priore 212. n. 37. tab. 116. Е уп. — In syleaticis umbrosis, secundum oram Novae Walesine australis, inter lat. a. 15 et 17. Primum observatus sine fructificatione a Jos. Banks 1770; fructi- Serum legit All. Cunningham in expeditione speculatoria navis Mermaid dictae Nararchum P. P. King comitatus, in Jue. Endearour-Rirer vicinia, lat. a. 15° 30, Julio 18%. $ Ш. Cinnorent i. e. frondium rhachi in eirrum aculeis nune sparsis m imis subinde, deficere in superioribus et praesertim in His quae ex axilla sua spadici deficientibus. — Species Ме enumeratae nec lora completa nec partialia, e examine opus est, utrum utraque formatio in 518. C. geminiflorus Griff. in laice Rotang Dungul: Griffith. is armatum mutata. Hi cirri in frondi munt, adesse solent, ipsis pinnis nonnungu 1 apice $ ta, obtulerunt; attam nque specie passim locum habeat. eadi litt. tab. nostra 175. f. xm. Tab. Хах £ xvi, Zoxxm. Г. xiv. — Malaccae, ubi ma- Lorum completum inferne subleres arcto in spatha truncata inermi inclusum, superne пе $^ longae, 12—22" Istae, convexae ші Daem. keteracantki, quocum et aculeolis sparsis et confluentibus redancis. Spadix (foem) quoque in lorum partiale forma quodammodo conveniunt, sunt tamen brevius acutae. Lorum е vaginas tuber- abi. Rami julos 12 feront 1“ longos recurvos. juli flores 14—16. Spathellee Ino- оо, nec longitudinaliter aceretum, quod item in С. caryoteide. ovatae patulae passim fissae subsecundae, singulae continent forem foem. singulum, cujus spathellula eodem modo, quo in С, ornato aliique vides, сісігізін est, florc 516. C. Hügelianus altero aboriente. Calyx nervosus breviter trios, corollae Inevigatas plas quam di- milium sequans. Stamina 6 abortva. Раат oblongum, stigmatibus patulis, squa- mas albas offert in orthostichis sub-24. ab omnibus mihi notis diversus videtur; sed quae suppetunt spadiis partes phrasin ‘iagnosticam non suppeditant, Spatha ima 10-pollicaris, compresso-anceps, truncata, aculeis sparsis el nonnullis transverse aggregais crebris armata, semiconicis rectis aut roversis et frequentius quam in nllo alio vidi отето occoso griteo adıpersis imo. omnino imantis, 1), — 4 longis, inferne concavis. Spathae superiores aculeis re- duncis, tereiscalae. Rami juliferi erecto-patuli, 5— 6^ longi, rhachi flexuosa, spa- this paribus sursum ventricos ciliatis brevibus. Juli inferne sesquipollicar + spathella forma spathae antecedentis, fo- Пого abortivo. Calyx breviter et lato trifidus, ts segmenta ovato-trin-. squamis fuscis loricalum. Lora eorumque араас eniverlcil KEN лан ылы улын. т eine e eee ыл brevioris rhacheosque aculeis sparsis reflexis; pi 2—! ЖШН tun ан cibo, en | lis sparsis sexi; im (1210) Pied am nl Чы e sum breviores. Flores ex parte pedicels nervis porum conspicuis; h is et summis aggregati is, ehartaceo -membranaceis Iaev is), margine et em is; lori comp Spadicis forma et armatura praesertim ad que, supra in nervis 2 passi i filiformis antice redunco-acul spadico — —. 24. Pinme 6—8" lo ие, inae 517; 6 b summae 4 aggrogalae, paris өліні basi breviter comal quam reine duplo Vagina acu breviores. а T ryotoides All. Cm is brevibus e b ngh candente ten 4 nodosa rectis aut setiformibus crebris, petiolo perbrevi, rhacheos aculeolis redune 513. C. gracilis Roxb.: candice te tro, alte м ; aculeis spa oli et rha cis; pinnis a dato si рем is breviusculis, rectis, pe- gracili, spathis redunco-aeuleolatis; fru bosis vertice acutis nem rufis, orthostichis 15. isque obli- Caudices intra vaginas vix digilum minimum сга, Уаде densisime aculea- bus, julis paucis sub- — tae et, praesertim versus orificii faciem ventralem, setosae, in ocream oblique trunca- üenlato tum ciliata, paucas lineas lo vaginae sint approximatac. Pinnae 3—6” long hus; calyce tà breviore; fr Jal in quovis ramo 3—5, longtuino“ulimpolicar, Пони distichis utique 686 сі Ubas in cria зо Шота, Terminals Das subonfuente. “Pedonculus прове ә роден, Шата discs шите ale valde preisberante тай, tonos, ремін: sesquipodali Зрза эгиш aculolis recurvis, sursum minoribus, truncate, Spicao Tum suarum os елші YU latae, mullinerviae, mar- 8—12, majoribus, quam in antecedentibus et fere ad Anurorum accedentibus, Haco omnia с descriptione et icone Нохнунсни, qui huc citat Tseru-tsurel Rheed. Нон. Mal. XII. L 64; nolis vero Мес icon ob vaginas setosas nec aculetas ad alium өрсе diem videtur referenda. achi paullo supra spatha= » sesquipolieares, disticho spahelltae. Spathellulao (foem) тийогае, in dorso catisatae, Calycis laciniae obtuste pelis acutis duplo brevio- res. Baccae parastichis 7. 8, orthostichis 15, quarum iconem vide Tab. 116. f. VIL 1 m. n. et ma — E deso ione patet, hane stirpem non esse Korthalsiem, quod in Rumphiae I. р. 167. est verisimile ice gracili (erecto vel se fra petiolum gibh pallidis, pet 518. C. а crebris sparsis brevibus conicis rectis pallidis, versus a terminalibus ad orificium nullis, in petiolo perbrevi et in rhachi parcioribus, inferio- rjecta lata, coriaceis, inermibus praeter ribus rectis superi » venis transversis plurimis, supra eonrezis niti- bus acumin dis, subtus concavis glaueis; loris completis filiform «ірі (1^) inermi cheos reduncis apice spadicei Iternis, sursum n lariter. oblongis acutis + multinervi subinern sis; spadicis (fertilis compositi) pedunculo spat ені, julis mul his Hloralibus brevibus sca is (6— 3^) reflexis; arissime trilloris; fructu за. Caudox спизйе ре anserinae. V minimam extenso. Petioli fere teretes, sulo, Jongi. Pinnae іше 3, obovato, sq dilute fuscis n is, orthostichis expalli 339 519. Calamus extensus Roxb. Fl. Ind. Ш. 777. n. 8. Griff. Calc. Journ. V. 61. — Indiae prov. Silhet, ibi Deu-Gullar: Roxb. 520. C. quinquenervius Roxb. |. c. n. 9. Griff. 1. c. — Indiae or. pror. Silhet, vastis tractibus per arbores vagans, Hurnur-Gullar dictus: Roxb. Prope Goyalpara: Hamilton, Octobri florentem legit stirpem masculam: Wallich. 521. С. micracanthus Gr 1. c. 62. in nota. — Malaccae, nomine Rotang Ja rnang: Eman. Fernandez. 522. C. laevigatus Mart, — Malaccae: Griffith l. с. 62. in nota secunda, absque nomine. 524. C. melanoloma Mart. supra 209. t. 116. tium ignicomorum in Java occidentali, ibi Hooy 525. C. plicatus BL 1. c. 67. — Insula Celebes: Forsten. 526. C.? latifolius Roxb. Е! or. Ind. 775. n. 5. Griff. 1. . C. glaucescens Bl. Rumphia Ш. 65. — Insulae Borneo syleae udae. . ип. Tab. Zuxxu - уш, C. anceps ВІ. 1. с. 65. t. 149. — Sylvae mon- Rotang Lilin s. R. Loémoés. с. 60. Tab. nostra 160. f. - (ed. prior. 208. n. 9.) — Indiae prov. Chittagong, arbores late pervagans, ibi Korak Bet: Roxburgh. 527. C. palustris Griff. 1, с. Tab. Ж. хуш, f. x. diagramma florum. — rae Tenasserim uda, prope Pular, provinciae Mergui, Octobri 1834: Griffith. T XIL 4. Fructus in porigonio m. n. 2. Lorica desuper visa 3. Squamae nonnullae a. 4. Fructus a. verticaliter sectus. Caudex 6^ et ultra crassus. Vagina oblique nervosa, aculeis brevibus ші C. spectabili, sed crebrioribus et paullo majoribus, ocrea non distincta. In summis sed solum cirrum ferentibus el spadices promentibus arma defi + pinnae in rhachi 2*,—3* longa utrinque 20—24, mediae 9—10' longae, 5" latae, deorsum et sürsum decrescentes, membranaceae, laevi in carina 1-94. Juli quodammodo ad C. ornati et affinium accedunt, su paullo tenuiores, spathas juliferas multoties superantes, spathis floralibus distich que 10— 20, tact to deciduo. Spathellae distinctae (diagr. Tab. Z.xvur. f хуш). Uterque flos videtur foemineus. Calycis fruct Sepala rotundata. Segmenta corollae ovato- riangularia, saepe fissa, calyce duplo et quod excedit longiora. Stamina effocta lata, crassa. Squamarum loricae varias posi- tiones vides Tab. Z.xxu. f. xiv ciunt. Petioli t Та scandente elongato; alternis remotis aequi- 519. Calamus extensus Roxb. leis gracilibus rectis subverti tibus angusto-lanceolatis; fructu globoso. dist Caudex 200 — 300 orgyias longus, basi vaginis denudatus erassitie digiti virilis articulum anteriorem aequat, versus apicem vero crassescit. Interno Roxnun git b. Намштох (vide supra 210) ad С. fasciculatum pertinent 84 С, extensi colle- solus vidisse vide na en specin vius Roxb.: caudice scandente eloni to; з spadice dec Caudex e vaginis exemtus erassitie digitum virilem а longis: Roxb. Largiora desiderantur. 521. C. m longiusculae cylindri uibus setiformibus (14) nigris transversim seriatis dec is aculeis conicis parci cracanthus 6 adice scandente tenui; vaginae m gibbosae oblique truncatae с infra petiol duis, petioli gı r ri redunc bus (nec tamen fasciculat (10—12 long., 6—7“ lat.) membranaceis, utrinque in carina nervisque 2 (subtus frequent ас heos et c 15) tenuiter setulo- Species distinctissima ob vaginam (8—10") tubulosam selis nigris deciduis arma tam et illarum lapsu cristulis transversis scabram, porro pinnarum apice repente in pidem aristaeformem producto. Petiolus 9^, rhachis 15—19" longa. que 8—10, distantia 1—3”, longitudine sursum decrescentes. Venac 7—9 paullo conspicue. andente tenui; vaginae longi viterque liguliferae, infra pe- rectis v. reversis palli leis sparsis et confluentibus re- bus et subí is; bosae, laev petiolo subnullo, rh duncis apice nigro-sp latis lineari-lanceolatis bn visque sub-3 inermilus , laginco-incrassatis; spadice — Caudex 1%, lin. diametro. Vagina 1*/' longa; frons non computato loro 2 Pinnae utrinque sub-15; imae et summae 2^ longae, medie 5% longae, 5—6" I carina et nervis 2 lateralibus magis distinctis quam reliquis, pallidis, venis соперіс C. glaucescens BL. nolis. quibusdam accedit, sed pinnis latioribus petiolo longiore et fusco-furfuraceo differt, alía ut tacea dae et petioli brevis (1 — 1'/^ longi) sparsis coni is fusco-pallidis, rhacheos sparsis vel 3—4-nis apice s reduncis; pinnis utrinque 5 — 7-nis remote aggregatis lan- latis breviter cuspidatis (5—7” long, 12—18" lat.), tri — quadri- iatis, ceterum glabris, subtus glaucis; spadice — —. uestri. differt frondibus brevioribus (cum cirro 2, —3-pedalibus), pinnis minoribus supra in nervis non setulosis, subtus glaucis; а C. melanolomate petiolis dorso convexis, nec valde depressis et (cum sulco lato faciei superi bus, pinnis basi innequilateris, apice repente attenuato. Bl. 1. c. is) subancipiü- plicatus BL: caudi pallide fuscis (2 — aculeis reduncis; pi ceolatis cuspidatis pl е scandente; vagina ad os setis ^ eiliata, petiolo perbrevi rl nis subaggregatis inaequidistantibus linear glabris apice setosis (utroque latere circi- hique et cirro lan- ter 12 — 13-nis); spadice — —. Petiolus sesquipliaris, ad latera aculeis aliquot 1%, — 2^ longis conico- subu- ав apice nigro-usis. Pinnae in fronde ullra 2 longa 571, longue, 4--8 late Praecedenti similis, sed diversus: vaginis frondium (plus quam 2> longarum) in orificio seloso-ciltis, petiolo non, ut in Шо, subancipili-applanato, sed teretiusculo supra profunde canaliculato, pinnis magis plicais, in apice quasi abrupte acuminatis- siis BL lc, 526. C.! latifolius Ro audice scandente elongatissimo, ie sc ; vaginae infra petiol gibbosae a subverticillatis planis rectis latissimis, reduncis; pinnis lato-l tis; 3—4 in greges 7—8 distantes fasciculatis, 5—7-ner- viis, margine setulosis, ceterum inermibus, supra convexis (10—18 long., ramis bifariam expansis) rha uleatis; corolla caly- cem triplo с ionis tenuio An Palmijunens aracanicus Rumph. Amb. V. 107.2 Roxburghi icon Soc. Anglo-Ind. asserv. n. 2149, е qua partem caudicis rum in tab 160. f. V. repetimus, et бекеттин et mihi notas specificas supra traditas exhibuit. Horti malab. tab. 65. а Roxuuncuo huc ducta nobis est Daemonorops Rheedii supra n. 457. Utrum haec species recte litet, an rectus ad Daemonoropes Solenospathas referatur, попі m C. latifolii Roxb. nomine a Нлмп,төхгө inscriptum vidi, est, quodammodo ad D. ramosissimum accedens; sed in icone laudata spa primariae ramiferae quam ultimae julierae distincte exhibe Museo duobus verticillis acı nter Calamos liquet; spadix enim masculus, те Daemonoropis hne tam 527. C. palustris Griff: aculeis rique semiverticillatis reduneis apice nigro-spadiceis; is (17 long., 18—22 lat.) suboppositis 5 (raro 7) supra prominulis, setulosis; spadicis (mase. de- nis lincari-lane in gn s in nervo medio supra ев remotos асив Blanco Flor. Fi 529. С. us 530. С 1. С quens. est, В. Wi 532. C. equestris Willd. — In montanis sarosis Moluccarum, malaice Rottang Ts: et Ula Pala Pala dictus Utta Lau Cana e. Uá Ca compositi) spat oblique truncatis rhachique aculei latis rectis inaequalibus (1 — 3“) ramis gracilibus julisque supraspa- thaceis, spathis secundariis inermibus aut parce aculeolatis; julis in ramo sub-10 recurvis spathas suas aequantibus, spathellis (in julo sub-24) dorso acutis, corolla calycem triplo excedente. sed cirris non loris instruitur. Vii C. gracilis dioicus est et huie habitu accedi Est alitudino 6— 7. Petioli subtus fere plani aculeis compressis solitarias inter fasciculatas fere subspatulatae. Spadix 2 - 2, Spiae 3—4", limbo brevi seni-ovato ramulipsee. Juli 1% longi. Stamina supra parlem, qua cum corolla coluerunt, b Үйег monadelpha ; Alamentis subulatis, antheris amplis, lineari-oblongis, supra medium РЫШ rudimentum. passim mutans, gracilis, parce ramorum imae steriles 1. с. non fs, polline favo, Gri. 1. с. ot ex ejos icone 528. Calamus rudentum Lour. lice scandente longissimo; vaginae aculeis bus rectis, petioli rhacheosque sparsis rectis et m anis aequidistantibus concinnis nume- is (20—24 long., 10—12" lat) margine n medio subtus, s e truncatis re- is juliferis elox nervis passim, pr feris; npositi) spathis p is, rhacheos aculeis majoribus, ran ¡busque supraspathaceis recurvis, spa- fructu parvulo. Speciem pro С. rudentum accipio eandem, quem Roxb. Flor. Ind ll. 776. n. 6. sub с. rudentum Lour. nomine descripsit el cujus specimen е Herb. Heyneano possideo. Autores igitur cii: Wild. Sp. PL IL 203. n. 6. Lam Ene. VI. 304. n. 2. Rees Cyelop. в. 2. Schalt. S. V. VIL 2, 1327. n. 7. Ор. nostri ed. pr. 211. n. 23. et inde Kunth Enum. 210. n. 28. solum quoad synonymon Loureirii hue spectant, excluso, ut теде cl. Bram L с. 31. in nota 1. monet, Ren. Articuli nudi sesquipedales, teretes. subaequales, slbo-cinerascenles non nitidi Lour. Species ex ins. Мојс in hortum Calettensem translata post 13 annos primum Пони. Caudex stirpis tune 30 altae demtis vaginis scipionem ambulatorium sat firmum erasitie aequabat, internodiis 8 — 12". Frons 10 Roxb, — Fronds, pinnae setulis marginal is in nervis armatae sunt. cum citro ejusdem longitudinis quie co us albidis et setis pareis padicis spathae aculeolis minutis rectis et rever- арке nig Rami (masc) julieri graciles, habitu С, pala stri зей longiores et laxiores, floribus paullo minoribus. Flores exacto distichi. Spa Thellae unilrae, lato-ovatac, el өрісін cupularis Dicorinata ciliate. Calyx bre- viter tiis, corolla duplo brevior. dammodo comparandae sunt iis delicatae, quippe sitie est, nitore et colore C. Ro- des pinnarum et forma et concinnitate qi teste Roxnunane Fro C. temuin, speciei sine multo gracilioris immo cujus caudex та lus pennae seriptoriae s solum, pinnis 10—20 in quovis ініге instruuntar. et cujus frondes biped тутии litteris nobis mandavit, se in ips C Roxburghi) e C. fas- Juvat haec hoc loco adnotare quia b. Gi іше С. rudentum, С. Rotang а „Rotang“ lar dia continentali audivisse ciculatwm Isudari, tanquam optima vim sitatus Blanco: caudice seandente; aculeis vaginae et petioli —, rhacheos cirrique semi iatis reduncis apice nigris; pinnis subaequ natis (9 — 11% long., 6% Jat.) tri tringue, praesertim supra, ingu spadieis (fe que aculeis sparsis et confluenti- is inermibus; julis setali ilis decomposi pri bus reduncis apice nigris, ramo supraspathaceis recurvis spathas suas попой lis ovatis acutis nervo maturo) globoso acuto chloroleuco, orthostichis 18. Смех стане pollicis, 20 orgyiarum longitudine super arbores vagans. Vaginae dense зойейзе Hace Diasco. Specimina а cl Gaunsenuone in Herbaria parisensia 528. Calamus rudentum Lour. Fl. Coch, 1. 209. п. 2. ed. Willd. І. 260. — In Cochinchinae syleis, Mäy-saong dictus: Lour. — Insulae Philippinae, tagalice Yantoe, Oayi Blanco, Gaudichaud, Dec. 1836. adspersus Bl. |. с. 40. t. 142 (excl. fig. D. et anal) t. 143. — Montes Javae occid., ibi Hoy-bogo dictus: Blume. @) pisicarpus Bl. 1. e. 39. — Amboinae, Rottang tum daun bezaar e. R. bulu, ef de fueio quodam, nbi fre- " malaice, Ua-lau Cana amboinice , Oerioma ternatice dictus, soli Rumphio visus. et subinde В. Сама, amboinice о us Bl. 1, с. 57. — Insulae Borneo regiones australes, Rottang Latong a Malayis, Oudjanjan a Bornensibus deposita et quae huie specie adseribonda puto, quoad spadicis indolem ad С. райе: Rami qui jolos proferunt item graciles, spallis basi subancipitibus sesquipolicares, graciles, supra spatbas е rhachi Spathellula vero carinas suas ndo prassumi- strem accedunt Juli in quovis ramo 10—12. з, recurvo-patuli, spathellis utrinque 12—18 mon rhachi applicat, sed hine їп latere monstrat cum parvulo nodulo; tur, speciem non esse simpliciter dioicam, sed polygamo-dioicam. artis. emergen scandente longissimo crasso leis crebris e basi 530. C. adspersus Bl: caudice (diam. 1%; vaginae infra petiolum gibbosae crassa conieis rectis fuscis, ad orificium juzta petiolum densissimis, petioli breviuseuli (4—6^) similibus, rhacheos tomento ochraceo ad spersae rectis et reduncis; pinnis plurimis subaeguidistantibus eolatis aeuminatissimis (7 — 11" long, 5—10 lat.) 3 —5-пегуй (foem. decompositi) elon culeolatis, ramis julis ег fructi- o (8% alto) pe o, tan gati @— dus supraspathaceis ; fructu. ellipsoi dem olivaceo-fusco, orthostichis 18. Palmijuncus graminosus N ү. 104. а cl. Blame cum ? huc ducitur, iterumque (р. 36. op. cit) ad C. asperrómum; tandem vero (p. 31) pro distincta spe= де habetur, С. graminorus dicta, quam Synopsis nostra sub n. 546, Indien ©. oblong phiano et descriptione Schultesiana, Blumeo ipso adnotante in Rumphie 1. e Ци. — Cir. obs. nostram supra 328, ad n. 440, ө var. B. Dl, in Schull. 8. V. VIL 2. 1324., exceptis synongmo Rum- ше per- Quoad partium spadicis concaulescentiam ad С. symplysipoda accedit. caudis petiolu carpus Bl. longissi 531. С. (2) pi ; pinn lanceolatis euspidatis (14—16° long, que setuliferis, firmis supra convexis; [C Palmijancns verus latifolius Rumph. Amb. V. 106. 2. t 55. £ 4. Blumeo hanc elon; fructu subgloboso, magnitudine pisi fusci m suppeditavit spe Cum С, vero Lour. (Daemonarope?) ob spatices elo latifolio Roxb, et C. hetera- BL Le сам» Zipp. (Daemonoropi nobis supra n. 439.) proxime ай videtur. 32. С. equestris Willd.: candice alte seandente; аси! nae —, rhacheos rea pinnis paucis (ut —6-nis) aut inaequidistantibus oblongo-lanceolatis acuminatis (7—10^ long, is supra setosis; spadicibus laxe 21," lat) plicato- is, in ne paniculatis acul u ovoideo vertice aento, pi Paiijuncus equestris Rumph. Amb. V. 110. 1. 56. (sterilis). — Calamus eque- atris Will. Sp. PL UL. 204. n.7. Lam. Ene. VI. 306. n. 10. Rom. Schul. $. Y. VIL 2. 1330 в 57. E 1. et йв quae ad plantam java mom referenda sunt, prius eum С. equestri confusam, jam nunc C. javensis Dl. nom 505. et BL Rumph. Ш. 61.) (Excl, wti videtur, Rumph. t ne distinctam. udice alte scandente aculeis rhacheos tomento pulveraceo - griseo- зз. frondibus эии tiolatis (45), v fusco adspersae in parte postica conico-subnlatis sparsis (3— 5") rectis, in antica cirroque con per paucos greges remotos bi datis, utrinque. decrescentibus (mediis 12^ long., 2" lat) multiner- ine setulosis, subtus caesiis spadice — ^ 841 e ` ы $. IV. DipLunt i. e. cirriferi et simul loriferi, spadice nimirum aut ex apice rhacheos primariae aut e ramo q in lorum excurrent “. Cirri in his quoque minus elongati et in quibusdam frondibus (inferioribus?) deficientes. Arma cirrorum et lororum uti in antecedentibus; attamen in С. secundifloro cirrus loco aculeorum armatur uncis oppositis e pinnis mutatis, uti in Desmonco. s Calamus rhomboideus Bl. in Schult, S. V. VIL 2 1332, (inde ed. nostra pr. 212. n. 36.) et Rumphia Ш. 60. t 151. — Javae occidentalis montes, e. в. Megamendung, пес mon insulae Sumatra, Borneo ubi Tantuwu dicitur: | Blume, Kuhl, Van Hasselt, Hooper. м 535. C. pallens Bl. Rumphia 1. с. 51. — Jarae prov. Cheribon in sylvis M. Tjerimai: Blume. 536. С. asperrimus Bl. in Кош, et Schult. S. V. VIL 2. 1327. (inde ed. nostra pr. 212. n. 35) Bl. Rumphia Ш. 36. 146. — Jarae occid. montes ignivomi, in syleis, Rottang Loémoés Malaiorum, Hooy Loéloés г. Leles Jaranorum. 581. C. seeundiflorus Pal. Beauv. Fl. dOware et Benin I. 15. t. 9. 10. Tab. nostra 116. f. хи. (ed. pr. 213. n. 39) — Africa occid. inter 6 1% I. bor. et 14° 3% 1. austr. Ad ripas fluviorum in Benin: Pal. Beaur.; prope Sierra Leone: Afzelius; in Senegambia ad fluc. Senegal: Perrottet, Heudelot; ad fluc. Congo г. Zaire: Christ. Smith et Lockhart. Species obscı гез, quippe quae characteres tam generis quam sectionis п mis mancos hucusque ех! 538. C. aureus Reinw. in operis ed. pr. 208. n. 10. — Ins. Celebes, unde ill. Reinwardt frondem et caudicis partem tulit, 539. C. discolor Mart, ed. pr. 212. n. 34. Insulae Philippinae , loco natali non indicato: Thad. Haenke. uL m m Calamus rhomboideus Bl.: candice alte scandente (diame- — chis ovato- atis fusco-villoso-ciliatis; fructu (immature) ovato- "m aj. tro ultrapollicari); frondibus breviter cirriferis v. ecirrosis; rostrato, squamis gilvis margine fusco, orthostichis 18, 20. Ди fra petiolum gibbosa et petiolo longiuscnlo (1^) subinermibus, aculeis Caudex 30— 50° longus, ima basi 11,“ crassus et vaginis tubulosis denudatus aculeis sparsis аш emortuis earum reliquis velatus. Internodia albida, 17-2. Frondes 4—5', quasi is sessiles, rhachi calamum seriplorium crassa. Spadiees foem. 5— 6^, flaccid, rhachi subflexuosa, ramis alternis 7—9, loro plus quam spithamaco terminata. Juli in ramis inferioribus longioribus 13—15, in superioribus decrescendo-pauciores, 1—1, ses- ч siles, subhorizontales, recti aut leniter recurvi, spathis floriparis distichis approxim is. Ex Blume L с. rhacheos tomento: paucis (8 — 14) spar rhomboideo - oblongis acuminatis multinerviis a medio ad apicem se- distin imi supra- (mase. 1—2, T" toso-ciliatis, extimis decompositi spathis pri foem. 1—4") patulo-refl мае masc. corolla triplo breviore; fructu ellipsoideo (5^) stramineo, or- ни thostichis 15. w tate Haud procul dubio C. rudentum Lour. valde ainis est, cujus tamen aculei va- ginarum plerumque per series transversas sunt dispositi, et qui pra frondibus to majoribus pluribusque segmentis praeditis a nostra specie valde differt. Bl. 1. c. E Vagas tongue, indus V E M оо о И т...» ийги! тілмар deum ент о grisoo- Isaac! Анет. кешен. аме 527 Склесивйипогие Pal. Ben. аерата, candice 612 , ташон 2, — 9," Ionga, teraliatto ant segons 2 ad basin asus нов gracili; rhachi aculeis albis apice nigris reduncis, subinde c in vetustioribus apice rhacheos vix pollicari nudo, more solito aculeato. Segmenta cirro hamis (pinnis transformatis) oppositis pl m longa, 3—4" lata, pare imo et extimo minore. Spadices inter frondes dependentes, — subconcinnis aequidistantibus ensiformibus cuspidato-acumi dioeci, masculi 6, fructiferi robustiores, rhachi interdum breviter lorata. Spathae cla- gine supraque in nervis З, subtus in 1 parcius setu хашме, inferiores et longiores limbo ovato. Rumi 3—8", distantes, disticho spi (f is reversis; pinnis is, mar- eris; spadicis em. decompositi passim in lorum redunco-aeuleatum mutati) = с От ae MU E 3 fructu ovato acuto, squamis fuscis margine obscurioribus, orthosti nad Este spedebus, quae scipiones praestantissimos praebent, ejusqi AR as Td tenacitatem ad funes crassiores plectendos, ad pontes navibus eficiendos aliaque ejus- NUEVO ял modi apprime idoneus. Ex Blume 1. с. Icon: Tab. 116. £ ХИ. 1. Fructus juvenilis im perigonio. 2. Fructus adultus. - 3.5 4. Idem denudata per sectionem fovea embryonis. 0. m. m. ь а сага 1 ийке кездеше: Calamus secundiflorus Val. Beauv. 1. ©. Lam. Enc. VI. 305. n. 5. Schrad. Neu. w ери rka Journ. Bot. Ш. 92. Rees Cydop. n. 5. Schult. 8. V. VIL 2. 1332. n. 15. Spr. S. Пав d V. I 48. n. 12. Kunth Enum. Ш. 212. n. latis reduneis; pinnis utri A reliquis Calamis habitu abunde recedit. Spadices, ramificatione nodo similes, in julos effanduntur spithamam, immo pedem 1 abeunt non aculeis solum parvis sparsisque a sed exhi- P m metamorphosin in hamos oppositos refractos, uli in ge- 4 long., ovatum, vertico acutum, uno latere nonnihil ap- arcolam lineari-oblongam convergentibus, altero latere. mbryonem gerit. Albumen in superficie ruminatum, Mauritiae s. Frondes antibi (7 —12" long», 3—6" lat) trinerviis, margine subtus elongato - linear ы... vero passim in cin wloso-pun- — bentem pinnarum singu is (mase. compositi 4^) brevit i spathisque Desmonci. 8 s (/,—2") reduncis, spathis secundariis eya- Planatum ibique venis рісіш thiformi-tubulosis ore fusco-ciliatis, julis gracilibus (1 —2'/,") pa- omexius non exacte im basi tentissimis. 538. С. Frondium lamina 1,’ vel ultra 2 longa, 11—14“ lata; rhachido erassiie pennae basi contractis; frond anatinae. Spadicis rhachis aliquantum fusco-tomentosa, inferne subinermis, superne — elongato (ultra 39 rhachi magis aculeata praesertim in latere dorsali internodiorum. Spathae primariae interno- diis medio affixae, hinc in acumen breve subcarinalum productae. Flores iis C. Aete- roidei similes. Ex Blume 1. c. praque in nerv is et squa lorati rh г?) caudice scandente, articulis. ajusenlis (8--9" long.), petiolo о-ви 124) raris sparsis flavescent patulis; pinnis (utri distantibus suboppositis, praesertim postice r tis acutis sursum decrescentibus ( us re > 2“ lat), subquin- bus in nervis marg 536. C. asperrimus BL: caudice scandente elongato; vagina QMenerviis, subtus subglaucescenti oribus in infra petiolum Örerisimum gibbosa, ore fusco-setoso-ciliata rhacheos- Paree зои bidis (v is); vagina —, spadice tuctu — que dorso in parte postica aculeolis crebris brevibus asperrima, leis conicis rectis (2-54) pallidis parce interspersis; pinnis dista tibus (utrinque 10—13, mediis 10—12“ long., 9—10" lat.) sp lanceolatis a tis, margine praesertim antice supraque in na setulosis; spadicis (foem. decompositi, loro terminati) rhachi spathisque ore ampliato truncatis ciliatis, aculeolis nodulisque asper- Julis supraspathaceis spathas suas superantibus, spathellis disti- Caudex digiti virilis crassitie, articulis 1—1%', supra nodos angustioribus et am nitore et flavido colore cum reneribus commercio ex India all amussim convenit linea iscolor: Canurus v. lorifer!) caudice —; frondibus ? (2 long), pinnis approximatis aequidistantibus (utrinque 28—36) utrinque decrescentibus (mediis 6^ long., 6 lat.) coneinnis 111 nus? australis Mart. ed. pr. 213. n. 38. — In insula Fitzroy dicta, inde a promontorio Cape-Grafton (16° 54 lat. а, 163° 33 long. or. a Ferro) versus Austrum in lat. a 17° sita, absque fructificatione legit die. Allan Cunningham (1819) Junio mense, Nararchum P. P. King in nave Mermaid concomitatus. й itinere speculatorio eum observavit b. Jos. Banks. Flor. Cochinch. 210. п. 4. Ed. Willd. Т. 261. — In sylvis Cochinchinae tam montanis. quam núoe, May-ra: Loureiro solus hucusque observavit. 541. С. verus Lo planis , ibi Ma 512. C. dioicus Lour.l.c.211. n. 6. Ed. Willd. 1.262. — Cochinchinae syleae, prope flumina et littora, ibi Mäy-tät: Lour. solus. 43. С. albus Pers. Ench. I. 383. n. 6. — 2 solus Rumphius. 41. С. siphonospathus Mart. in Herb. Paris. Mss. — Manillae: Perrottet 1819. atus Bl. Rumphia Ш. 24. sub Daemonorope cum signo? — Borneo australis, circa flue. Dusson et prope ag ohot: Korthals. Amboinae, ubi Rotang ри 15. C. marg Martapura , ibi Rotta 546. C. graminosus ВІ. 1, с. 31. (2) — Amboinae, Rottang alea malaice, Ui Laun Schi amboinice: solus Rumphius. 541. С. ВІ, 1. с. зи. (10.) — Ins. Amboinae, ubi Ua- Cawa, ins. Buro, ubi Cadat, in Bonoa et Laha, malaice Rot- tang Cawa, plerumque juxta terram prorepens, aliquando altas arbores adscendens: solus Rumphius 548. C.? scipionum Lour. Flor. Cochinch. 1. 210. n. 3. Ed. Willd. L 260. — Syleae peninsulae Malaianae ez utraque parte freti Malaccensis, in Cochinchina Heò-tàu dictus: Lour. 549. C.! petra Flor. Cochineh. 1. 209. n. t. Ed. Willd. Т. 260. — Cochinchina, ubi Mày-dá dicitur, et forsan in aliis regionibus Indiae aquosae: Loureiro. Lou acutis subtus. candicantibus, u nterjectis, margine et subtus in carina et 2 nervis nigro-setosis; р osis, aeuleis setisque crebris subula 3^; spadice —, fructu —1 compresso, hine convexo inde concavo. t rudentun. Pulmijuncus albus, Rumph. Herb. Amb. V. 102, L 33. Cir, Blume Rumphia Ш. 13. nota 1. lo rhachique dense fusco - 544. С. siphonospathus: caudico —, frondibus —? spadicis utriusque sexus supradecompositi (passim loriferi?) spathis wlibuliformi-dilatatis laxis oblique truncatis, dorso aculeolis (/, — 1^^) rectiusculis reflexis sparsis; ramis pyram dato-paniculatis, spathis ibus laxis inermibus, ramulis lisque supraspathaceis; spathellis juloram (И, — 1^) fili- 'otiusenlis acutis spathellulisque brevibus. Froudium habita compto et indumento valde accedit ad С. ciliarem В. 540. Cala palma est habita rectinato Calami: Сап tralis: (anurus aut lorifer?) Frons, quam unicam vidi a Cuxvixomaono ‘communicatam, ecirrosa glabra, rhachin offert aculeis reverss solitariis sparsis dorso ar- i 14-16" latas, carina supra acute prominula, interjectis nervis pluribus secunda- — formi-attemuata flexuosa ге rhac! matam, pinnas subopposits linari-lnceolatas acuminatas, 12" long тіз, margine parco et minute setulosas, venis transversis in sicco conspicuis Vidi sp som masculum absque flore, et spadicem foemine + nec frondes. Spa- dicis indole accedit ad C. cliarem зи. hospathar) с digiti стави pi vis contracti spatha oblonga () verus Lour.: (cirrifer, aut rectius Daemonorops Cym- nte (100) luteo-fusco aequali fexil ; frondibus longissimis, aculeis rectis longis conf simo, 515. С. m tus (Daemonoropst) Bl: fron } feris (an semper?); segmentis plurimis elo ; spadieis bre- tissimis (fere 2— 1 long, 1% lat), trinerviis nereo marginali cinctis, а; fructu majusculo fusco. supra glabriusculis ad nervos 3 subtus setuloso- Визи chin is ovato- lanceolatis. tri in dorso inferne sparsis superne solitariis subrecn Palejescu ceres angustifolia Напр. Amb. Y. 108. 54 a Wires өн, навън Deemuearepe Jump sap lo Syd n. 49 har їшї anis de C. ceros шй. SV. IL 2. 1522. med Sp WU tin 2. бр ms. od. pr. 200. а. 15. e inde Кейв. Enum: I. 208. m consiuus o Palajuno рете Rumph. Amb. Y. 104. a C ale pios accedit Palmijuncas verus ltifolve Rumph. V. 106. 1.54, £L, qui est ©. pin ie frondium minorbus а (ex ишу 11—12° longi vi ern carpes BL sapra Syuops. в, 331. gius Иш) dafioclos al Heo C. udiperro ойго miim lal, eujus lames сек mullo crassior. Aci ejos melies, sli et sparsi DI. Rumplia I. 31. (2) 546. C. gra osus Bh: 542. С. dioicus Lour: candice scandente tenui aequali, pen nam anserinam crasso , flexilissimo, articulis pedalibus pallidis; fron 547. C. Cawa Bl. dibus et aculeis omnium brevissimis. recipitur secundum Palmijunei equestris sp. Rottang Сама, Rumph. Amb. V. 112. De Calamo divico Rees Сүгір. n. 6. Schult. S. V. 2 1332 n: 13. Kunth Enum. Ш. 213: n. 44. nil babent practer ea, quae осмо prodidit. Est aulem ex auctore species C. eiminali et equestri similis. . СА seipionum Lour.: caud bulatis nitidis; frondibus br жснкхмллтө (in India eisgange а?) lectus mihique nomine С. dioi а habes in tab. 116. f XL, rotunditate, mo squamarum obscure cestanearum margine sphacelato et orthostichis 23 insignis, an ; pinnis — —; spadice crasso decomposito, ramulis brevi- communicatus, cujus in fructu —. Oper. nostr. ed. pr. 208 Calamus seipionum Lour. 1. с, nulli praeter Lour. visus, a n. 3. Rees Cyel. n. 3. Schult. 8. V. VIL 2. 1326. n. 2. Kunth repeltus, Ме accipitur, excl. synon Pluk. Rheed. et Rumph. Scipiones suppeditat om- recte hue citandus si Videtur ех habitu ad Daemonoropem quendam pertinere nium elegantissimos, colore rutilo vel obscurius lutescente ae nitor insignes, unico к plerumque artículo constantes. Maeulis nigris distincti seipiones, minoris aestimantur. оз 2 crasso, — In Sinam et Europam abundanter commercio exportar. Forsan species Daemonoropis? сіз vaginae ) praesertim m ibus re Динев; pinnis (19— 20° lo lanceolatis acuminatis plicato-trinerviis, wtrin spadicis (foem. decompositi, 6^) pedunculo ctu globoso-oblongo, virente dein cinereo, 543. C. albus Pers ifer, nisi pottus Daemonorops Soleno- aespitosus, caudi dente longissimo, dig gilvo, teretiusculo costis 2 obscuris; qualibus, petioli (4 — icheos 549. СЛ petraens Lour.: (cirrifer?); caudice scandente (100) inferne crassissimo (brachii erassitie), articulis circiter pedalibus cy- indricis Jongitudinaliter.suleatis; frondibus cirriferis? — va longis rectis densis; spadice terminali (2) lon- bovato acuminato. Oper. ed. pr. 208. n. entibus r "d. 343 0. Calamus? amarus Lour. 1. c. 211. n. 5. Ed. Willd. 1. 261. . €.! maximus Blanco El. Filip. 266. Kunth, Enum. UL 595. n. 49. — Insulae Philippinae, Palasan ta; bisaice, Labni e. Саар! lingua pampanga, Labnit e. Саар! camarina dictus: Blanco. An Daemonorops! Kunth. Enum, Ш. 595. n. 50. C. gracilis Blanco 1. с. 267. — Insulae Philippinae, tagalice Talola: Blanco. Bl. Rumphia Ш. 31. (8) — In insula Сігсізес aliisque ante Bataviam ad borcalem plagam crescens, Rumph. Amb. forsan inter Daemonoropes vel Calamos зи umeratos latet, Syleae Cochinchinae, ibi May dang: Loureiro solus vidit. С. Blanco С. maritin У. 11, по sub certo numero recipitur, quia fi LXI. KORTHALSIA Bl., supra 210. 210. € 172. Гл. Tab. Z.xın. — Peninsula Malaccensis, ubi Rotang Рапат: Em. Korthalsia polystachya Mart riffith. rigida Bl. Rumphia II. 167. t. 157. supra 211. n. Fernandez, G — Sumatra: Praetorius; Borneo: Korthals. seaphigera Mart. supra 211. n. 3. Tab. Z. vun. £ m. ш. 1v. — Peninsula Malaccensis, Rotang Simote: Griff. laciniosa Mart. supra 211. n. 4. — Insula Mergui, secundum oras Tenasserim, lat. 12° 30 bor.: Griffith. . robusta Bl. 1. с. 170. 211. п. 5. — Borneo, ubi Ahas dicitur: Korth; Java: Kuhl; Sumatra: Praetor. rostrata Bl. Rumphia IL 168. supra 211. n. 6. — Borneo: Müller. debilis Bl. 1. с. 169. ‚ — Sumatra: Korthals. Zippelii Bl. 1, e. 171. t. 130. f. 2. (Ceratolobus), supra 211. n. 8. — Guinea Nova: Zippelius. 561. К. angustifolia Bl. I. с. 172. supra 211. п. 9. — Borneo: Korthals, Müller. LXII EUGEISSONA Grif., supra 212. Eugeissona tristis Griff. Cale, Jour. V. 101 a 212. t. 179. 180. Tab. 2. хіу. — Malaccensis peninsula: Grif- ҮЙІ; insula Pinang: Lewes, Gaudichaud. Malaice Bertam. LXIII. METRO) YLON Rottb., supra 213. n ruminatum. $. L Saaus: cans, spadice terminali. Albu . Metroxylon Rumphii supra 219. n. 1. t. 102. 159. — Indiae aquosae plagae orientales, malaice Sagu v. Гара Tuni. 561. M. laeve s — Peninsula Malaccensis , Siam, malaice Rumbiy: 565. M. inerme supra 215. n. 3. — Jara, Sumatra et alibi in India aquosa malaice Rambya, Rumbiya rel. 566. M. longispinum supra 215. n. 4. — Amboina, ubi Гара Маса 67. M. mieracanthum supra 2 — Cerama, amboinice Sagu, Duri-Rottang. 508. M. sylvestre supra 215. n. 6. — Cerama, Amboina: Lapi Thal amboinice. $. II. Picarerra: Pluries fructificans, spadice | Albumen aeq 569. M. filare supra 215. п. 7. — Insulae Cerama, Хийа, Виго rel. Lapia Abbal amboinice, Hakur v. Weul in Cerama. 570. M. elatum supra 216. n. 8. t. 102, — Celebes, ubi Wanga. LXIV. ВАРНА Comm. et Pal. Beauv., supra 216. — Brasilia атах. inter 2^ l b. et 2 1. а. 511. Raphia taedigera Mart. supra 54. 216. met. t, 45. 47. f.v. 48. Tab. 2. хи. т a Pal. Beauv. supra 216. и, 2. — Africae occid. depressa: a Sierra Leone ad Congo usque. vi, Z.xxir. f. їп, v1. v. — Mada- 512. R. vin 513. В. Ruffia Mart. supra 217. n. 3. Tab. Z. virt. f. xvi, Й. хуш. f. xvi, Ж ; colitur in insulis Mascarenis, inter 14° et 21° lat, a. el 66 — 75° long. ог. Е. gascari in Lam. Ene. VI. 303. n. 1. subdistichae, Vaginae dense aculealae. Pinnae lanceolatae, trinerviao,, nervis later libus superne, nervo medio subtus serie setularam. Spadix paniculatus. Spathae juli- ferae et spatliellae Noriferae infundibuliformes. Flores approximato-distic jasculis curvatis. Ovarium pedi- Calamus petraeus Lour. 1. e. soli auctori М accipiatur exel. synon. et Spr. S. V. IL 17. n. 4. ех. C. Rotang Willd rarius in Eu partes infimae scipiones largiuntur (quos vidi) omnium robustissinos monoed. Stamina exserta, antheris incumbentibus n atum, Stigmata revoluta. Semen oblongum, obsolete quadrangulare. pam exportatos. us! amarus L Caudex incisus aquam limpidam potabilem fundit, quae in usum medicum vocatur 3 Чан pin- ес non assatus in acetarüs comeditur, licet amaricans. Fructus crudus edulis, haud olato-linearibus, aculei ul- = tis spicatis, longe distantibus, sp - Hunc Calamum amarum Lam. Enc. VI. 306. n. 6. Rees Cyclop. n. 6. et Kunth . С. Blancoi Kunth: Enum. Ш. 213. n. 43. inter Calamos adducunt; Schult. fil. in S. V. VIL 2 1332, utrum ad Plectocomias pertineat. quaerit, certo haud inepte. една ETT sae. Fructus vix piso major. uninerviae, in margine inque nervo supra sel 551. C. maximus Blanco: ге allatis dificilius distinguitur. Habet ille, quae sequuntur: Coudex * dinmetro bipolicari, immo ad basin majores tenacissimus. Frondes ех scipionem magistratuum suppeditat. 172 Succus lentus, quem caudex incisus stillat, aphthas infantum sanare dicitur. Cau- LXV. MAURITIA Lin. fil., supra 41. 217. а Mart. supra 42. 1.38. 39. f. 1. 11. 51. 1.3. Tab. Z. xr. f. . (diagr. inflor. part. mase. et foem.). Palmet. In Brasilia centrali, inde a prov. Piauhiensi (Gardner) versus Austrum usque in Bo- Майо Grosso in pratis udis, varia alti- Huaich: lingua Chiquitorum; payconeca; Papao: chapacura; Carundai-guazu: Сна- pacaguara, 574. Mauritia vinif Orb. 20. с. 13. f. 1. t. 21.B. liviae prov. Chiquitos (lat. a. 9—17): d'Orbigny. Per Brasiliae omnem prov. tudine, nunguam in syleis: Patricio da Silea Manso. Nomen: Ван г. Bru Ocon: quitemocas Bororo: cuciquia; Uque: paunaca; Chivaoe rayis; Tomeao: muchogeone; Verijoboca: bauré; Sosiqui: cayurara; Vinonan: 515. M. flexuosa L. supra 44. t. 40. — Brasilia aequatorialis ubi Miriti tupice; Surinamum, Gujana gallica et britta- піса usque in 4000 alt.: Schomburgh, ubi M ; ad ostia Orinoci et locis humidis prov. Cuma- nensis el Caracasanae, nec non prope montem Duida: Humboldt; forsan quoque in Barbados aliisque insulis antillanis. hi, Moriche caraibi 6. M. armata*) Mart. supra 45. t. 4t. 42. 43. Tab. В. £ vi. Palmet. Orb. 20. t. 14. £ 1. et t 21. A. — Brasilia centra- lis; in Goyaz gregaria in Serra dourada inde a 1500 altius adscendens: Patricio Manso; et in Moxos (S. Joaquim), ubi Huati-quiobo dicitur: Orbigny. In campis Gujanae ad fluvium Tacutu et in sylvis ad Essequebo fluvium superio- rem, in alt. 2000" usque: Schomburgh. 577. M. aculeata”) Humb. supra 47. t. 39. f. mi. зу. t 44. € 47. f. 1v. et 51. f. 1. — Brasilia aeguatorialis Lamalonga ditionis Rio Negro: Schomburgh. In ripa fluminis Atabapi: Humboldt. M. Prope LXVI. LEPIDOCARYUM М t, supra 49. 217. 518. Lepidocaryum gracile Mart. supra 50. t. 45. 46. 51. £ 6. 7.хуш. Г. — Brası eis: M. Prope flue. Caphu (Rio das Trombetas): Schomburgh. L. tenue Mart. supra 51. t. 47. — isdem locis сит praecedente in Brasi gro: Schomburgh; nec non in Maynas, ubi Chapaxa dicitur: Pöppig. ja aequatorialis in syl- : M; prope S. Pedro ad flue. Rio Ne- PALMAE HETEROCLITAE: LXVII. NIPA Thunb., supra 305. a Ш 580. Nipa fruti ns Thunb. supra 305. t. 108. 171. 172. Bl. Rump 73. t. 105. 164. 165. — India aquosa. LXVIII. PHYTELEPHAS Ruiz. et Pav., supra 306. I. 1. 301. av. S. V. Flor. Peruv. chi 581. Phytelephas maerocarpa Ruiz. Ph. шісгосагра Ruiz. Pav. |. с. 302. utraque in Peruvia per Andium nemora crescentes, et forsan aliae complures a audichaud (Voyage de la Bonite, Partie bot.) distinguuntur nomine Ph. Ruizi, Расопй, Pöppigü, Humboldtianae, Kunthianae, Bonplandianae, Willdenowianae, Persoonianae, Endlicherianae, Orlignianae, +) ln tractibus Mauritiae armatae bene maturis nuper acceptis inveni sine fuscis, sub lente iris numerosis notatis, quae marginibus 2 inferioribus рас rastas 11, 12; orihostichas 23: spira div. 7) Tulle decurrunt. In his observatae sunt 12) ыы 28: verk 2ameri div. А Porsche 11, 12; orthostichae 23: spira div. i. в 26: vert. 13-meri aller в 25: spira div. Y з, т: spira div 26: vert 2-meri div. да n 29: spira й. 7 26: vert. 13-meri aller 15, 30: vert. 15-meri altri 27: spira div. Y, и, 31: spira div. Y 3 28: vert. 14-шей alterni. 16, 32: vert. 16-meri alleen 2028 X SONIS 33: spira di. P 03 the ч) Fruclas M. acwleatae Humb. bene matari a b. Narrenen in Brasiliae prov. Rio Harum phylltaxium complures in uno eodemque fructu obvium veniunt, ortho- Negro lecti, majores quam supra (p. 43) descripti: elisciei, circ verticem um- sticharum numero superiore in fructus parto plerumque decrescente, in inferiore Donatum depressiuseuli, 16—15" al, 11—12 Пай, loricae squamis cervinis marc magis constante INDEX VOLUMINIS TERTII DE PALMARUM ORDINE, FAMILIIS, GENERIBUS, SPECIEBUS. I Nomina di linis litteris s. d. versalibus majoribus, generum receptorum versalibus remotioribus, synonymorum versalibus, specierum т, receptarum obliquis, synonymarum et n communibus exseripta sunt. Numerus m denotat, cn tepositum I est numerum speci Synopsi (p. 307—344) indicat. Ubi auctor non additur, Martium intelli Pal Acnocomıa pagina | Anecısar anveonanes 316 Bactris macroacantha n. 302. уч comia aculeata Lodd. 286 n. synopscos 338. Апехсл (Anexo) Labill. 101. major Jacq. 280 n. 288. globosa Lodd. 286 n. 339 Arenga obtusifolia 191 n. 125 2 Marajá v. 299 мы > horrida Lodd. 386 n. 340 N saccharifera Labill. 491 m 124 | 5 mexicana 281 v. 293. lasiospatha 298 n 196 Ж Westerhoutit Gil 192 п. 126 | 5 minor Jacq. n. 205 mexicana 255 m. 383. >. Grit. 192 n. 127. 2 mise 312 1 sclerocarpa 286 n. 335 Arundo Хамов J. В. 334 m. 488. » pallidispina 280 n. 301 temifrons Lodd. 286 n: 331. Astnocanrun G. Е. W. Meyer 281. Pavoniana 282 п. 3%. T Tetai 286 n 394 ditrocaryum. acaule п. 358. T pectinata n. ЗИ Мрилхев Willd. 283. | s aculeatum n. 345. Plumeriana 280 n. 291. Aiphanes aculeata Willd: 285. | odori v. 343 | 5 praemorsa Pöpp. 281 и. 309 Aurossın Humb. Iih. 28 |» campestre н 354 > проца n. 308 ay Малсортквл Nees. 203 7 Chonta 257 n. 342 э setosa n. 300. Anaclasmus ОНЯ. 242 ». 67, 72 > gujanense Splitg. 328 n. 252 Зу simplicifrons n. 321 Anuri (sectio Calami) 331 | № ауламшыт n. 344 | о, socialis 280 n. 286 Dk Arausiaca excelsa DI. 186. | 7 Mayme 287 m. 30 | tomentosa v. 315 Annes L. 100 | ол Jauari n. 354 Bewrinerta Berry 105, 228. dreca alba Bory 105 n. 65. | 5 mexicanum Liebm. 328 n. ЗТ Bentinckia Coddapanna Berry 105, 228 n. 137. + Banksii Cunngh. 172 |2) Munbaca n. 346 Renda 316 п. 138. borbonica Hort 17: | о» Para-maca 287 n. 355. | Blancoa BI. 221. T Catechu 169 n. 55 | 5 Morumurá n. 941 DORASSINAE (character) 210 calapparia В. 33 в. 8t | 5 тета n. 349 | Bonassus L. 218 cocoides Grif, 313 m. St 2 vulgare n. 348. Borassus Aethiopum 221 n. 111. communis Zipp. n. 100 Атава Mareg. 211 n caudata Lour. 222 coronata DI. 179 n. 89 — ejusdem in Hitt, 185. | Аттлькл Humb. D. Ith, 290 | 5 девите White 818 n 179 "crinita Bory {74 m. 64 Atala amygdalina Hb. Wih. 301 n. 402 7, Habeliformis 1. 219 m. 116. : Dicksoni Roxb. 184. m Wepharopus 209 n. 307 5, "Gomutus Lour. 191. disticha Roxb. 184 7 esphalotes 299 n. 398. T Thur Gis, 222 n. 5 eleocarpa Rnw. 314 n. 104 T Cohune 300 n. 401 7 Sonnerati Gis 222. > glandiformis Gis. (a) 179, 31 m. 50 т compta 207 n. 392 Brana 248 > glandiformis В Пони. 18 | 5 excelsa 208 n. 803. Brahea calcarea Licbm. 319 в. 228. „ globulifera Lam. 185. |0» Лайта n 395, m dulcis 244 n. 227. > gracilis Aub. Th. 180. 7, 2 gomphococca 301 n. 406 | CALAMEAE Kunth. 196 м Bosb. 164 | m humilis 297 n. 304 CALAMINAE Gri 196. Ет Palm. > таговаеми 301. а. 404 Canasosacus Grill: 210 horrida Griff. 312 n. 62 У anco n. 56 y humilis Roxb. 184. „ laxa Ham. 311 n. 57. humilis » Maripá 300 n. 400. n microcarpa 301 n. 405. 2 phalerata 300 n. 399, princeps 298 n. 390. | Canamus La 207. | Calamus acanthospathus Grill. 338 n. 481. „ adspersus Bl. 340 n. 530. albus Pers. 32 n. 543. аса. Bary. 104 т speciosa 208 в. 994. > amarus Lour, 343 n. 550. — жасалы МЇ ac 00. | 5 spectabilis 301 n. 408 7 aureus Reinw, ЗИ n. 538. > madagascariensis 119. n. 63. p venatorum 325 n. 401. | s arborescens Grill 382 n. 473 7 malsiana Griff: 183. Barns Jacq т asperrimus BL. 341 n. 538. monostachya 178 n. 68. Bactris acanthocarpa п. 290. 7 australis 942 n. 540. 2 nagensis Griff 34i 4, 58 » acanthocnemis 281 n. 320. | T. Blancoi Month. 343 n. 552. - Nenga Bl. 179, 312 n. 6 27 acanthophylla 231 n. 323. | № тобой 336 n. 498. Nibung 173, 311 m. 61 | Ол acuminata Liebm. 321 n. 204 т brevifrons 338 n. 512. т oleracea Jacq, 168. | "aristata n. 305. > олеш Bl. 340 n. 533. olivaeformis 186, 314 n. 104 T Шлаа n. 307. | 5 caryotoides Cungh. 838 п. 517. T oryzactormis Gaertn. 185 — В 186 » baculifera Kaew 7 castaneus Griff. 331 n. 469. no p pumila 177, 312 n. 67. > Brongniart 280 n. 208 5 Саа Dl, 342 n. 547. -- Dope би мно Әр т campestris Popp. n. 310. „ciliaris Bl. 334 n. 487. punicea DI. 186. т carzotacfolia 281 n. 308. 2 айша Grif, 332 n. AT. rubra Bory 176 n. 66 2 chactophylla 282 n. 325 T concinnus 332 n. 41 (Нема) sapida 172 n. chactorhachis 280 n. 281. T dioicus Loue, 342 n. 542. saxatilis Burm. 186. > ehloracantha Popp. n. SU T discolor ЗИ n. 539. m spicata Lam. 179 S ciliata n. 289 2 Draco Willd. 205. T spinosa Van Hass. 178 т concinna n. 306. > equestris Willd. 340 n. 532. % sylvestris Lour. 185. T cupidata n 318. 7 epetiolaris 336 в. 499. 2 tigillaria Jack. 341 m. 61 » erosa 281 n. 291 7 erectus Roxb. 332 n. 474 T triandra Roxb. 174 n. 50. | 5 faucium 281 n. 322 У exilis Grill 338 п. 485. ан Gis. 1% у, fisifrons n. 318. течащи Roxb. 389 n. 519. T vestiaria Gis. 170 n. 98, 7. Gasipads Humb. 283. T, fasciculatus Roxb. 210, 338 н. 514 т Wallichiana 118 n. 69. n Мпа т. ST 7, Flagellum Gift. 338 n. 482. Arecae Adscitae s. Spirillorae 311 2 longifrons m. 304 > floribundus Griff. 331 n. 506 n Genuinae 1. Guvacao 1. Conversiflorae 311 T infesta 279 п. 285 T geminiflorus Griff. 398 п. 518. * ARECINAE 157 (character). Arecina incertae sedis 304 n. 175, 2 longipes Vópp. n. 819. inundata 280 n. 292. т glaucescens Bl. 339 п. 523. acilis Blanco 343 n. 552. 173 316 Calamus gracilis Roxb 338 n. 518. » greminona БІ. 342 n. 546 2 бийба 332 в. 410. » Guruba 206 n. 455. > heteroideus DI. 335 n. 486. horrens Vl. 338 n. 480. hostilis h. Gale, 932 n. 473 Hügelianus 338 n. 516. humilis Roxb. 332 n. 475. javensis BL 20 laevigatus 330 в. 522. "è latifolius Roxb. 330 n. 526 И. 335 n. 494 littoralis DI, 333 n. 409 longisetus Gril. 333 n. 418. macrocarpus Grill 333 n. 458 marginatus DI. 342 n. 54. J maritimus DI. 243 2 Mastersianus 206 n. 455 о 343 m 554 maximus ейт. 108. melanacanthus 338 n. 484. melanoloma 209 n 524, micracanthus Gril, 339 n 521 micranthus Dl, 338 в. 500. mishmeemsis Grit, 331 n. 510, ‘mollis Blanco 336 u. 502. топоки: Roxb. 334 n. 480, 5 niger Wild, 209 » mius 334 v. 491 ? naciona Шы 2 204, a 205 „ opacus BL 336 n. 501 & то ornatus BI, 208 в. 47 ovatus Пен. 208 pollas Dl, 341 n. 535. palustris Grill. 220 n. 527. xb. 334 n. 4% ? pelracus Lour. 342 n. 548 и penicillatus T 5d piicarpus DI 340 n. plicatus Vl, 339 n, 505. polygamus Roxb. 337 в. 507, то. 2. quinquenervius Roxb. 339 n. 520 > Reinwardii 208 в. 495, y rlomboideus Wl, 341 v. 534 5 Rotang La 334 в. 48. 5 Mosburghii Grit 334 n, 458 Royleanus Gri. 385 n, 492 ruber Reinw. 205. prudentum Lour. 340 пъ 528 Y chistocanihos DI. 330 n. 500 Т sehizospathus бай. 332 n. 472, 2 ? acipionum L DES scipionum Lam. 334 v. 488, > secundiflorus Val. Beauv. ЗИ v. > siphonorpathus 342 v. 544 salis BI, 336 n. 505. symphysis 396 n. 504 tenuis Roxb. 335 n. 493. т. tetrastichus BI. 337 n. 309. 1 йцы Blanco 340 n, 529. veras Lowe, 342 n. 541 viminalis Reinw. 208. y viminalis Reinw. 335 в. 497. torb, G MS Слъзеткослъла DI. 230. Calypirocalyæ spicatus DI. 230 n. 118, Смахан Piso 242, Canvora L. 193. Caryota Cumingii Lodd. 195, 315 n furfuracea В. 195 n. 138 5 horrida Jacq. 281. humilis Reinw. 190. » mazima BI. 195 » 132. 2 mits Lour. 195 v. 130. 2 ойша бий. 195 n. 135, onusta Blanco 194. propinqua BI. 195 n. 131. тїп 200, 201. milt, 334 в, 490. s. 136 эй n. 505, Caryota Rumphiana 195 n. 191 en Cam Сен Cera solelifero Wall, 194 n. 129. tremula Blanco 315 n. 122 шетш 1. 103. 195 в. 128, мөтін (Arecinae) 345. onus DI. 196. atotobus concolor BI. 197 n, 412. 1. 196 n. dtt plicots BI. 241 Сквохувох Humb. 914 Chamaeriphes major Cuamarnors L Cham жуй andicola ? australe 315 n. 116, койа 314 n. 115 a Willa, 157. ainis onocarpa 307 n Y lation 157 nd. «qus 159 n. 19. fenestrata Мон. 309. fragrans 160 n. 8. gracilis Ю n.5. miis 308 n. 21 lanceolata Kunth, 307 в. 6 Liebmann 308 n. 20 Lindeniana Mort. Par, 309. inearis n, 9 lunata Liebm 307 n. 44 Martisna Dumort. 309. montana Liebm. 308 n. 15 ollongata 160 n. 3. oreophila 200 n. 22, pauciflora в. 10. Pochutlesis Liebm, 208 n. 14 radicals 08. n. 18. robusta Hort. 300. Занон! Liebm, 308 n. 13. 308 m. 46, Sehiedeana 158 n. 2 simplicifrons Hort. 309. Пред Licbm. 303 n. 12 з Pontederse 247. scandens Liebm. 241, эз. ор» acaulis Mich, 248. йогасы 248 n, 244 arundinacea Sm. 250, hinchinemis Lour, 254 nduplieata Kicks, 249, excelsa "Thb. 251 в. 20, andinse Hort, 320. Mill. 246, gujanensis 320. humilis 248 n. 240. Нун Fros. 250 n. 244 Iihasiyana Grill. 252 n. 248. Martiana Wall, 254 m. 243. ? Moeinni Kunth, 252 в, 245, Падина Grill, 252 а. 247. à ам. комина BL 243, сити Cleophor Сосо, feri (seetio Calami) 338. мов Gaertn 229, formis Lodi, 224 lontaroidos 223. OINAE (character) 217, ат. 289. Cocos amarus Jacq, 201 „ Лечо 280 в. 362 a Mut. п. Зи. о. australis ута: capitata n. 368. coronata п. 363. ? crispa Мот. Kunth, в a n. 369. Guayeuyule Liebm. 323 n. 360. ert. 290 n. ЗИ, maldivica Gmel. 221 mammillaris Blanco n. Ib. 188, 314 n. 114. Liebm 308 n 17 Cocos nucifera 1, n. 358, m oleracea n. 364. торға 290 n. 307 Т. pityrophylia 290 (Coroxplon?) n. 373. plumosa Hort. 324 y regia Liebm 323 n. 359. Romanzoffana Cham. n. ST. sylvestris Hort. 324. ? vinifera 324 n. 314 2 Yatay 280 в. 30. Cora Liebe. 308, Сой elatior Liebm. n. 20. » humilis Liebm. m. 21 |.Corensrera 242. Copernicia cerifera 242 v. 221 m hospita 43 n. 222 5 maritima 319 n. 224 » 2 nana в. 226 2 Pumos n. 225. S tectorum 248 n. 223, зи, 233, Corgpho africans Lour. 227 „australis Н. Br. 241 lata Roxb. 238 n. 190. P Gebange DI, 238 n. 194 glaucescens Lodd, 247. 2 Licuala Lom. 297, rima Humb. 243 n. 224 т Мат. 246 oma Homb. nana Humb. 243 в. Л pilearia Lour, 237. pumila Walt, 246 5 Pumos Humb. 243 n. 225. T repens Barir. 250, rotundifolia Lam. 244 5 Saribu Lour. 242. T sylvestris 238 m. 192 1 Taliera Roxb. 234 в. 188, J, tectorum Humb. 243. ч thebaica L, 225. i. 282 в. 189. Fahlb. 243. Conrens L т embracalifera 7 umbraculifern Jacq, 2. S vton Lam. 233. CÓRYPIINAE (character) 281 oom Delite 225. Cucifera thebaica Delile 225. Cociophoron Anguill. 225. Cymbospaths (sectio Daemonoropis) 208, 326. ©унтөктаснук В. 2 Жу» Renda DL 316 n. 138. Dicen. Adans, 257. Daewosonors BL 209. Daemonoraps accedens BI. 329 ө. MT. angustifolius бий: 321 n. 436. barbatus В. 330 n. 458. alapparius BI, 331 n. 467. alicarpus 328 в. 429. crinitus DI, 320. n. 482. Draco 205, 329 n. 449. Draco BI. 208, 1 dongatus BI. 329 n. 440. fasciculatus 330 в. 461. issus В. 327 n. 434. fuscus ЗМ n. 405 audit 331 n. 464 "ешш 329 m. 445. grandis Gri. 327 n. 482. бита 206 n. 455. hygrophilus 204 n. 437. heteracanthus Bl 330 n- 459. Менш Bl, 328 v. 442, 1 Matriz 205 m. 481 Jenkinsianus Geil. 327 n. 430. intermedius Gril. 327 n. 433. Копа BL 328 ». 443. 2 leptopus 206. 329 п. 451 Lewiianus Gri. 327 n 185 іре 205 n. AM. retos Daemonorops malaccensis 327 в. 431 » ? manillensis 330 n. 460. » melanochaetes Bl, 203 n. 427. » melanolepis 331 n. 408, » mirabilis 206 п. 450. » monticola Griff. 328 n. 438. » niger BL 330 n. 462 nutantiflorus 326 n. 425. » oblongus 205 n. 440. Dl. 204 » palembanicus Bl. 330 n. 463. m petiolaris 326 n. 428. » platyacanthus 206, 328 n. 439. platyspathus 206 n. 454. » ramosisiimus 330 n. 456. ny Rheedii 330 n. 457 ruber 205, 329 n. 448. » Rumphi Dl. 331 n. 466. m strictus 326 n. verticillatus 206 n, 451 Desuoscus Desmoncus chinantlensis Liebm. 324 n. 171 » horridus Splitg. 270 n. 218. » leptospadiz 279 m. 28: » longifolius 279 в. 270 » lophacanthos 218 n. 2 6. » macroacanthos n. 215. „ orthacanthos n. 277. „ exyacanthos v. polyacanthos n m pranifer n. pyenacanthos n. 281 setosus n. 284 тимим 293. tlemium. campestre n. » caudescens n. 385. » littorale 293 m. 384 » maritimum 298 n. 382. n» Torallii 294 n. 380. Diplori (Calami sectio) 341. Рома Poir, Douma thebaica Poir. 225, Dnxworuorvs Zipp. 181, 186, 314 Dypsts Nor. 180. Dypsis forficifolia 180. n. 14 Миша 181 n. » nodifera 312 n. 76. » pinnalifrons 180 n. 13. Евлкав Jacq. 288. Elaeis guineensis Jacq. 288 n. 356 melanococca Gaertn, 288 n. 357 Erare L. 257. Elste Houtt. 191 » sylvestris Г. Е Evcrissosa Gi enasrusia Willd, 306. 212 Grill. 212 n. 562 Evrenre Mort. 165, Gaertn, 1 Euterpe aculeata Spr. 285. andicola Brongn. 310 n. 40 nata 309 n. 35. caribaea Spreng. 166. edulis n. 33. » ensiformis n. 34. » filamentosa Bl. 173, Haenkeana Brongn, 310 n. 39. longevaginata 310 n. 36, „ Manihot Lodd, 310. » montana Grah, 310 n. 37. » ей oleracea n. 3 pisifera Gaertn. 176 precatoria 310 m 38 ? Praga КЪ, n. 41 Fulchironia senegalensis Desf. Genmaxcs Dl. 231. Gembanga 1. Taliera sylvestris Bl. 233. Солома Willd, 229 Geonoma acaulis п, 169. acutiflora n. беопота arundinacea n. 162. » Brongniartü ЗАЛ n.167. » Desmarestii 317 n. 160. » deversa Kunth, 817 n, 161. » elegans n. 1 » interrupta n. 139. » Jusieuana ЗАТ п. 10 » laxiflora n. 159 n» macrostachys n. 168. » martinicensis 316 n, 142, » mazima Kunth. 316 m. 144. 316 a. 151 » mexicana Lieb » multiflora n. 146, » Orbigniana ЗАТ n. 158 » oxyearpa 816 n. 143. » paniculigera n. 149. » pauciflora n. 197. » Plecana 316 n. 150, » pinnatifrons Willd, n. 141. » Plumeriana 316 n. 152. ypigiana 316 n. 151. Polliana n. 145. » Poiteana Kb. 317 n. m pyenestachys n. 163. » Schottiana n. 147, » simplicifrons Willd, n. 155, » Spixiana n. 148. » stricta Kunth. 317 n. 164. » synanthera n. 153. » undata Klotzsch. 316 n. 140. 101 us obtusifolius BI. litt. 191 » saccharifer 8 буыным 283. Guilielma insignis 283 n. 921. » Macana 283 n. 328 » speciosa 288 n. 326 бухвтим Рой, 229. Gynestum acaule Poit, 317 n. 170. » baculiferum Poit, n. 156. t. 347 n. 161. » Strictum Poit, 817 n. 164. Harina Hamilt. 189, (sectio Wallichiae) 315. » Caryotoides Ham. 189, » Rumphii Mart, (olim) 314 n. 104. HETEROCLITA (genera) 305. Нуорновие Gaertn. 164. Hyophorbe amaricaulis 309 n. 29, Commersoniana 164, 309 n. 28, indica Gaertn, 164. атик 101, » Pop бомитыв Spreng Gom » deversum Pi Нуорайе elegans n. Нугидехе Gaertn. 225. Hyphacne Argun 227 n. 187 coriacea Gaertn. 227 n. 184. » crinita Gaertn. 227 n. 185. » cucifera Pers, 2% » guineensis Thonn. 225. natalensis Kunze 227 » Petersiana Klotzsch 227 n. 186, z n, 183. Tovaxuna BL 229. thebaica guanura geonomaef » leucocarpa Intanres Ru ш mis 229 в. 171. B17 n. 172 Pay. 187. tea andicola Spr. 183 n. 114. idea В. P. n. 110, А n. 106. » Lamarckiana 188 n. 111. pp. 314 n. 104 Orbigniana 187 n. 108. » phaeocarpa 188 n. 109, sa Klotzsch, 188 n. 112, » ventricosa п, 107. Jumava Humb, D. Kunth, 204. Jubaca spectabilis 294 n. 387. Kexa BL 312, Kentia paradoxa 312 n. 72. » procera Bl. 312 n. 70. „арда n. ТА (sub Ares » ? leprosa n praem. 347 жил Meisn. 311 Керти Endl, 228. Klopstockia cerifera Klotzsch 188, 314 n. 115 KoiÉ "Theoph. 225. Konrmarsta НІ. 210. Korthalsia angustifolia Dl. 211 n. 561 » debilis Dl. 241 n. 559 s laciniosa 241 n. 556. » polystachya 210 m. 583. » rigida 211 n. 554 robusta Dl. 211 n. 551. rostrata BI. 211 n. 558, » Zippdi DI. 241 n. 560, клина Humb. Вор. 163, Deppii Hort. 308 n. 19, 2 is Lodd. 309 sub n. 27. m montana 163 n. 27. Langsdorffia pseudococcos Raddi 291. Larata Comm. 223. Latania borbonica Lam. 240, » chinensis Jacq. 240. » Commersonii Gmel. 223 n. 181 » Loddigesii 224 n. 182. » Plagaccoma Comm. 228 » rubra Jacq. 223. хал 165. Leopoldinia insignis n. 81. » pulchra n. 30. PIDOCARYINAE (character) 196, ocanvuw 217. Kunthi L Lx Lapidocaryum gracile n. 518. » tenue n. 579. Lrovara Rumph, 204. А Licuala acutifida 236 n. 195. # » elegans Bl. 288 n. 204. » Flabellum 287 n. 200, glabra Griff. 238 п. 205. m gracilis BL 298 n. 208. m» horrida Bl. 287 n. 197. » longipes Griff, 237 n. 199, » nana Dl. 238 n. 206 » paludosa Стій. 237 n. 198. » peltata Roxb. 234 n. 193. » pilearia Bl. 207. pumila Reinw. 238. n. 202. ramosa Blume 235. п rotundifolia Bl, 241. Rumphit Bl. 231 n. 196, spinosa Wurmb. 235 n. 194. » spinosa Roxb. 230. Poir. 237, Т. 238 n. 207. triphylla Griff. 233 n. 207. » ? Wiru et L. Waraguh ВІ. 254. Lithocarpus cocciformis Targ. 290. Livisroxa R. Br. 299. Livistona australis 241 n, 218. ? Bissula n. 219. chinensis 240 n. 211 s cochinchinensis 242 n. 220, + 2 Gaudichaudii 242 n. 218. т humilis R. Br. 239 в. 209, nkinsii Griff. 242 n. 244. «тай В. Br. 289 n. 210. „ ? Martiana Gaudich. 242 n. 211. » mauritiana Wall. 240. n» rotundifolia 241 m. 212. „ olivaeformis 319 m. 216 (an L. chinensis?), subglobosa 319 n. 215. Lonorcra Comm, 221. Lodoicea callipyge Comm. 221. maldivica Pers, 221. 2 sechellarum Labill. 224 n. 180. Loxranus Rumph, 218. Lontarus domestica Rumph. 218. » sylvestris Rumph, 233. Loriferi (sectio Calami) 392. Macnocapus. Griff. 186, Macrocladus sylvicola Gri Maxicania Gaertn, 230. 174 ternata 186. 318 Manicaria sacifera Gaertn, 317 n. 174 лития Ruiz, Par. emend, 283 Martinezia Aiphanes 285 n. 332. „ caryotarflia Humb. В. Kunth. 294 n. 329. > corallina 294 n. 331. truncata Brongn 284. п. 330. Maunırea L fil. 247. Mauritia aculeata Humb. 344 n. 517. armata 344 n. 570. T Легиона La ВЕ ЗАТ в. 515, ж vinifera n. STA. MAURITIEAE DI. 196. Махамад аха 295. Mazimiliana crassispatha 296 n. 389. insignis 296 n. 390. т regia 200 n. 388 Medemia Argun Würtenb, 227 METROXYLEAE DI. 196. Mernoxynoy Ronb. 213 Spreng. 216 Metroxylon elatum 216 т. 570 “flare 215 n. 560 inerme 218 n. 565. laeve 244 n. S64 p 15 0. 500, T mieracanthum 945 n. 561. 7 Ruffia Spr. 217 2 Дыры 213 v. 563. шч» lub. 214, Molinsea micrococeos Bertero. 294 Monnxra Ruiz. Par. 164 Morenia fragrans 162 n. 2. » Pogpigiana 161 n. 28 Мамон farcta Lob, 334 n. 488 Nuva Thunb. 305. Nipa fruticans Thunb, 305 n. 380. m Моон Blanco 305. Nose Willd. et Nusvemanas Ruiz. Рак, 157 Orsocanrus 165, Ocnocarpus Bacaba n. 45. Batauá n. М. vireumtestus n. 47 distichus 310 n. 42. miner n. 48. T regias Spr. 168, Tarampato 310 в. 43. nats DI. 311. в lamentosa DI. ЗИ n. бі Oospermae (Атесво sectio) 312. Onasıa Zipp. 1%. > BL liu, 189, (sectio Wallichiae) 315. Orania Macrocladus 186 n. TT. porphyrocarpa DI. lit. 190 n. 119. regalis DI. 18 n. 18. T regalis BL Gn tab) 190, Onmrents 302. Orlignia ? dubia 304 в. 410 humilis 303 в. 408. Т phalerata 302 n. 408. Onzonoxa Will. 166 Oreodoza acuminata Humb. Kunth. n. 50. „ frigida Humb. КЬ, n. 52. Manade 30 n. 53. oleracea 168 n. 48. preemorsa Willd 188, regia їй. 108 n. 49. 7, Sancona Humb. Hab. n. 54. Orihostichanthe (sectio Sesforthiae) 181, 313. Palma urbium antiquarum symbolum 265. PALMAE: ordo: suctores 158. character systematicus 154. ieus 156. 1 character morphologi PALMIJUNCEAE Bl. 196. Paseos Rumph. 207, Pentevera DI. 234 Perieycla penduliflora Bl. 234 n. 208. Phloga polystachya Nor. 312 m. 78. PHOENICINAE 291, 251. Phocnico-Scorpiurus Pluk, 934 n. 488. Puorxix L. 25% Phoenix acaulis Roxb, 214 n. 209. n dactylifera La 257 n. 261. excolsior Car. 258, ч Jerinifera Roxb. 214 n. 206 humilis Cav. 248. humilis Royle Vol. 1. 170b. leonensis Lodd. 215. Почта Kanth. 274 n. 261. > Ouseleyana Grit, 321 n. 210. P paludosa Roxb. 272 n. 263. 7 pusilla Gaertn. 213 n. 208 willa Lour. 274. redinata Jacq, 272 n. 264 7, spadicea В. Wight. 274 spinosa ‘Thonn, 215 п. 205. греене Roxb. 270 m 2 "у varietates Phoenicis dactyliferae 259 Риомота Neck, 257 Puyreuspuas Ruiz, Рәт, 300 Phytelephas macrocarpa В. P. тъ 581 m mierocarpa Ц. P. n. 582. igafotta BI. (sectio Metroxyli) 213. Praeuon нед. 230. Trucs BI. 181. Rumph, 169, Pinsnga bifida DI. 184. n caesia DI. n. 99. m calapparia Rumph. 313 n. 8l. T costata В. 313 в. 90. T globosa Rumph. 230. furfuracea BL. 313. n. 95. inaequalis DI, 313 n. 96, laiscets Dl, 313 n. 82. 9 minor 313 n. 91 5 Кез Di. 312 n. 67. 2 noxa В. 188. tula DI. 313 n. 92 | Piptospathae Grit (Colami) 208. Plityspatho (sectio Daemonoropis) 208. Тивстосозиа 198. Plectocomia assamica Ой. 199 n. 416 dongata 198 т. 413. himalayana Grift. 199 в. 417. Hhasiyana Grif, 199 n. 415. да? DI. 499 n. 414 POCILMOPIYTA Neck, 153. Blume 314 14m. 105 Ртусиовгкяма Labill, 181. nychosperma angustifolia Bl > appendiculata DI. 196, T gracilis Labill. 182. T saxatilis BI. 186. T Rumph Ш, 314 а 104 à Comm. 246. ía Iyciosa 1. polymita Comm. 217. pedunculata Pal, Beauv. 217 217 n. 513. "бейта 216 n. УИ. » viniera Pal, Beauv. 216 n. 512. Reisnannrra Liebm. 311 icbm. ЗИ в, S4. Reinhardia elegans нараа Г. fil. 253. lapis acaulis Willd. 248, „ arundinacea Ait, 250. y cochinchinensis 254. п. 25% 2 flabelliformis Ait, 258 ». 248. 5 humilis DI, 254 0. 249. javanica Bl, 254 n: 254 major ВЕ 254 n. 250. Toraxe Adans, 207, Sanar. Adans. 245, Sabal Adamsoni Guerns. 246 n. 250, Blockbursiano ММ. 245 T columnaris Hort. 320, 7, «ма Hort, 320, 2/1 glaucescens Lodi, n. 237, graminifolia Lodd. 247 n. 235. havanensis Hort. 320. Hystrix Nutt, 250, Sabal mexicana 246 n. 281. » minima Nott. 247 n. 294 2 minor Pers, 246. 7 oleracea Hort. 320. P Palmetto Load. 246, ЗАТ n. 282. T serrulata Wie, Schalt, n. 299. 5 taurina Hort. 32). umbraculifera 245 n. 228. Wocdfordii Lodd. ЗАТ n. 236. SADALINAE 291 Sacumus Rumph, 191 sb BI, in Rumphia 491. » Bumphi Roxb. 191. 2 snccharifer DI. 191 igusster major Rumph. 195. » minor Rumph. 314 п. 104. Sacus Rumph. DI. 213. аша. 210, Sagus (sectio gen. Мағағуй) 213, » lata Reinw, 218. 5 farinifers Gaertn. AT. табырға Рок. 245, J, flaris Rumph. DI. 215. >, genuina Rumph. В. 213. 5 Konigi Gri 214. 2 Меуін Rumph. Jack, 215, 2 longispina Rumph, DI. 215. » micracantha DI. 215. 2 microcarpa et microsperma Zipp. 215. э» Palms-pinus Gaertn, 2160. 5 pedunculata Lam. 211. 2 Baphia Poir, 210 7 Duffia Jacq. 217, T omphit Ait 214 2. onphit BL 215. Rumphii Willd, 243. spinosus Roxb. 213. T sylvestris Rumph. В. 215. 2 Vinifera Lom. 218, Saacea edulis Reinw. 201 Sinis BL 239. Seribus cochinchinensis DI. 212 n. 220. m olivacformis Hassk. 319 m. 210 (ri nensis, quae verisimiliter eadem). ә rotundifolius DI. 241 >, subglobosa Hassk. 319 n. 215. Srapontura B. Dr. 184. | Seafotiia (Drymophloeus) angustifolia n. 105 caesia BL п. 99 5 calapparia 313 n. Sl. h cochinchinensis 343. n. 8. > communis n. 100. 2 coronata 185 m. 89, T costata 313 n. 90. 2 Dicksoni 184 n. 8, 0 disticha 184 n. 94. elegans В. Dr, p furfuracea 313 m. 05 m gracilis 184 n. 03. » (Drymophlocus) ағайға 186 n. 103. > inaequalis 313 n. 96, „Ка 185 n. 83. 0 Лебана 313 m. 82 2 malaiana 189 n. 86. 5 minor 313 m. OL montana DI. liu, 185 5 Drymophlocus) olivaeformis 314 n. 104. patula 313 n. 02. Peschasperma 182 n. 80. Reiweardtiana 183 n. 88, т ODrymophloeus) Rumphiana 186 n. 102 m salicifolia 318 в. 91. У Drymophlocus) saxatilis {88 о. 101 plots 185 n. Bl 7 Р сабаа n. 08. | вена Grill 22), Slackia geonomseformis Griff, 229. Solenospstha (sectio Daemonoropis) 203, 998, Spiranthe (sectio Sesforthise) 181, 913. Sracuvornonne Licbm. 309. Stachyophorbe cataractarum Liebm. n. 2. СЯ Stachyophorbe montana Liebm. m. 164, 169, aevidaps Comm. 176. ricaulis Comm. 309 n. 309 n. 22, 29, 115 » Vilicaulis Comm. 164 Sans 290. Syagrus атага 291 n. 378. +» (prius Cocos) botryephora vides 292 n. 380 в Cocos) comosa 292 n. 381 is Cocos) Mikaniana 291 n. 311 202 в. 379. bengalensis Spr. 231 тай 231. Tunınax Sw. 254. ica Lodd. 256. n. Thrinax arg 255 edam in vol Nomina «р Numeri, q Acuná pagina 187 Adjoube 269 Acrelets 269 Ahas 211. Aki 286. | Akoteno 276 ўа-тегїт 207. Anowe Hutari 192. Arbre à sel 179. Chuagara huco n. 259 Churmo-S Cimo 264 INDEX VERNAC Thrinaz barbadensis Lodd. 257 n. 258 » ? Chuco n. 259. » excelsa Hort. 320 » ferruginea Hort. 820. » maritima Hort. 320. > mexicana Hort 320. » Miraguano n. 260 > montana Hort, 320 multiflora 255 n. 2 y parviflora Sw. 255 n. 254 » pumilio Lodd. 256 n. 256 » radiata Lodd, 257 n. 251. 2 stellata Hort, 320 Toxopuoesis Schott. 287. Таативїхлх 241. Trithrinax aculeata Liebm. 320 n. 239 p brasiliensis п. 238. Warutenta Roxb. 189, 315. Wallichia (Harina) caryotoides Roxb. 189 n. 117 319 Wallichia caudata 221, 315 n. 128 ууна CULUS. (Harina) densiflora 190 Horsfieldii BI. 315 n. 124 nana Griff, 315 n. 120 oblon Oranii Dl. in Rumphia 190 (Orania) porphyrocarpa 190 n. 119. tremula 315 n. 122. ides Roxb. 189. Асса (Salacca) Reinw. 199. сса affinis Griff, 202 n. 421 Blumeana 201 n. 419 conferta Griff, 201 n. 420. edulis Wall. 200. glabrescens Griff, 202 n. 423. macrostachya Griff. 202 n. 424 Rumphii Wall. in tabula 200. secunda Griff, 202 n. 422 Wallichiana 200 n. 448 118. Әмен сагуон ic indicantur addito numero I. primo quoque obvia , bus litt Chontal. Chontoduro I. 177a. 287, a l 11б: n 49. ahi 206. 208 Coco amargozo 291. Coquito baboso 1. 1750. Coco de Mer 1, 169. 221 а л anteposita, de spe Hooy-Trattas 328 п. 439. Huaich n. 574. Husichich n. 298. Huati-quiobo 576 Huda 214. Hudum-fiet 387 n. 507, Hurnur-Gullar 339 в. 520. Thul 1. thur 224 Inayuca 325 n. А Arecque Singe 179. Coco de Salomon 221 Thatch 256. Aren (Areng) 191 Coco des Maldives 221. 194 Argun 227. Coco verde 291 ngha 286. Assam Kalubi 1. A.-Pajah 202. | Codda-Panna 1.471 b. 231 Janggali Kbajur 275 Avoira 287. Cohune 301 Jerenne 206. hari-Bet 395 n. 493. ¡gua (Bonga) 171 Bay-Thatch 256. Bertam 212. Bet 1. Sanchi-Bet 334 в. 488 | Ci Bhelputtah 189. | Crisia 270. Bhyass 312 n. 62 | Caja. Curag 332. na 249, Conjee 274. llo 294. Curi а 286. Boho 306. Bon-Khejur 194 Daui Bororo n, 514. Deloib, Bovenlandsche Nips 215. Djernang 1. D. 261, komm 276. 194 Buriti n. 574 | Dudur Dim 1 Bruti 1 Busi 1. Bubuai 1. Bubuan n.413. Budjoor 1. Budjure-Catool 233 Buleya 306. Bulillo 216. Bulun 215. Ebul 181. Bura-Sawar 194, 1.Suwar 195. | Ejalu 271 Cabang 233. Evim panı Cabbage-Palm 240, 247. Gaya-Supari 185. Cabbage-Tree 166. fabeza de Negro 306. adat n. 547. Caharpurin 279. Gallu 272 Canda-pani 232. Candits 209. | “anna de la Vibora 163. | Giummara 249. Grigri 284 5 с 'cping Palmetto 250. муа 1.1780, Cusich 1.178b. 202 Datil de Zorra 249. Deleb 1 Djonkomm, Fionkomm 1. Itjon- | Dome 225 Dumsjaca 315 n. 122 Dwarf 1, Swamp-Palmetto 246, h L fT b. 194 Gebang, Gembai Guaviroba 1. Guav-iroba 1. 179b Yobuho 215. Handuru 195, Natou-Indel 270. Kedjure 271. Ketepise 1. 178 b. 286. Кепше 193, 270, 271 Keyolelao 1.4785. 286 Khajur 1. Ilhajvor 271 Kihura 190 Kirey, Kiraj-Keboh 215. Kirey-Keboh-tjutjuk 214. Koli 220. | Korak-Bet 389 n. 526. Dolib 221. | Kurai 215 jetul 206. Kurup 1. Kurkuti 235 Labi 214. Labnit 1. Calapi L 113. Langkeb 1. Lankob 192. Langkup 192. Lapia abbal 215 Lapis Ibor 1. L. Ihul 215 n.508. Гарі Тай. Оле 215. Тара Macanaru 215 n. 566. Lapia-Molat 215. Lapia-Tuni 214 280, n, 554. Latanier1. 176a adn. I. 224, 246. 1. Gobbang | Libbie 214 Macagnita n. 332. Macana 283 | Macaw-Tree 1. Macauba 1. 178b. Mapuri-Bet 338 n. 513. Marayahı orandi, 242. 291 178 b. 280, 287. arandai-guazu n. 574 | ишк 216 Carapué 29. Caratala 232 ama 218 | Heual 1. Himal 272. E Hibbuthu 200 ara 286. go 340 n. 530. “риф $15 n. 123. Hooy Bubut n. 495 May-ssong 840 n. 528. Саул 254 Hooy-Korot 335 n. 490. May-tat m 542 Сау По n. 2%. Hoo} Lilia 1. Lo&mots n. 524. | Mbocayay 1.178 b, 280 halal 208 Hooy Locloós 1. Leles п. 536. | Mendo 31: Сараха п. 579. Hooy-Mulka Г. Panjaling 384 | Metsje в Chelputta 189 | n. 481. Mignol 270 x Chilpata 189 Hooy Omas 336 n. 505 et 508. | Miri 1.1705. m. 575. Chinijna 1. 178b. 280. Hooy-Perlas 197. Moriche 1. Murichi n. 575 Chipichiquia L 178b. 287 Hooch Sellang 204 молей 298. Chitty спа 214. Chivaoca n. 514 Chole 1. 178b. 286 Hoy в. Tarattas 205. Hoy Seuui 208. Hooch Tertas, Tr Motacu.ehi 1. as, | Mulalo 1. 08b. Murume 220. quae in illius indice brevitatis studiosus omisi, jam iebus Synopseos (p. 307 — 344) intelligantur. Mu-zha Ma-tan Raik 489. Nama-Tody 220. Nebidh 208. т. 67. Nibun Кивуй 314 n. 104 Nibun-mera et Меко 186. a 1. Nipe 306, Nipa Бота ра Rumph, 305. Ocon n. 574 Oerio Oka-Mu Ора Orototaich L 118 b. 286. Oudjanjon n. 583 Palawat 24. Palasan 1. Parasan 1. 173b Palean 306. dus Vassouras 249 de Cana 243, 245. de Covija 243 Palma dulce 244 Polma redonda 243. а de Marfil 1 real 1. 116b. 551. 168. de Sombrero 243, 245. а 220 ra brava 249 ira de Igreja 260. 'almeirim 207. Palmeto -Thatch 296. Palma Palmeto-Royal 256. Palmetto 1. 174 b. 246. Palmetto (larger) 235, 'almiche blanca 316 Palmiste amer 292 Palmiste blane 1. commun 176. Palmiste bourre 118 Palmito 249. Palmorello 261 Palmyra 220. Papao n. 514. Para-maca 1.1783. 287, Parens 306. Pati 1.1795. 292. Patu-Tody 220 Pechi 1.1785. 286. Pedda cita 271 220 1. 179b. 297 ang Hambeh 230, 317. n. 171. Pinang Rendal, Kende316.n.188 | | Pinang Rendu Pindo 1. Pindova I 179b, 1800. Hanjawar 185. 241 Putjuch Pyra, Prapa 1. Drapa 188 175 | Quachcoyolli Hern. 281. Quan 276 | бав. Соз 185. | Rambija v. Rumbi Жендов 185. Momiho 214 Ronn 220. Rotang Alea n, 546. Hotang Ayer 204, 328 n. 437. 333 в. 419. g Dhatu 998: Bubut 1. Tuni 831 n.466. Bulu n. 531 Calappa 331 n. 407. Rotang Сама n. 547. Chinchin 1. Bole 1. Da- a 214 n.504 Rot Rotong Rotong Rotang Chochur 326 n. 429. Rotong Chrysa? 327 n. 433. Rotang Cochur 331. n. 409. Rotong Dahown et В. Unar 199. Rotang Danam 211. Roteng Dodow 205 Rotang Dodur 329 n. 445, Hotsng Dangul 338 n. 518. Motang Gelog 333 n. 480. Rotang Gittah 327 п. 436 Rotang Gonung 338 n. 485. Rotang Jarnang 339 n. 521 Rotang Java 335 n. 491. Rotang itam 1. Tubu 330 в. 462 Rotang Kassur 208. | Rotang | Rotar | Botang. n. 403. Rotang Latong n. 533. Rotang Lilin 1. Leilan 335 n. 496. Botang Loëmoës n. 536. Rotang Оһо n. 545. Боп Pajare 1. Pusare 330 | Салы. Rotang 1. Raidang 1. Bet major 333 n. 482. Trang Sabote 205. imote 206, 211 n.555. Rotang Sinsin 206. Suga-Butak 208. mambú et H. Chry? п, 482. ‘Suttie 208. 1g Tsavoni n. 592. Hotang tum daun bezaar n. 581 Wanitette 336 n. 498, Rotang Way-ory n. 5 | Rumbiya 215. | Rungum 202. goe) 214. jri-Rottang 215 n. 507 Кепоп 327 n. 431. Kichum 327 n. 485. Taélan 1. Lel 330 pores ЕЕ V a ae ышы Siig tt 215. 350 Sami 241 Stowe. 216. Saroi 400, 195, Әшім 24i Sasa 300. Savaroy 195, | 1 Sosiqui n 574 Soyale 244. da 332 n. 414. Зен e $ sar 198, пана pomme ЕТІНЕ К Siiner tah 256 Sin эт Sirake et Siva 1. 178b. 20. бошт 20 pa mar 208. Tamareira 260. Tamper-ender 1 Tantuwu n. 534. sad Torit 232. Sasian Г. Suwaten 220. flim 221 Và Сама et Ula Pala Pola n.532. Vinonan n. 574. fai 212. Va-lau.Cona n 531, 532. Yinte-pez 181. "hé L 178b. 283. Us Malla 331 т. 467, Убе 220, Поне v. Tepechilol 458. | Us-Helite 331 n. 460. Vousy Aubl. 229. мей L дъ. 246. | Us Laun Sehi 546 Wanga s. Calappa- Wanga 216. jaich-palm 280. Ve-Maminn Wawoie 246. “Timoral 1. Tomer 268. UnMette |. Weal 215. Toddy L її 104, 272, Us-Niwel 331 n. 467. Wiru 296. Tomeao ты Vqué n 514. Wirol 281, 238, Tora È Totil 178b, 296. | Urus т. 390. Woeks 244 Tran 215 (лшы n. 258, | уучка лав 221 Tsong-liu 28. КЕЗ | Yatayıguazu et ponny L 1804 Tev-hong 254 Ver (Bei), Vetra, Vetus 394 | 280, 20. Та» 194 п. 488 | Tucomba-ivi 280. | verij boca n. 574. Tombolom 215. Vino 169. CONSPECTUS TABULARUM. г 102. Livisiona rotundifolia (nomine Coryphas) centies imminuta, Metroxylon Rumph et М. datum (nomine барі), in insula Celebes, et Areca Ca- chu in insula Jovae depicta. 108. Fig. 1. Thrinaz multiflora, 1. Sabal 104. Trithrinax brasiliensis 105, 106. Seaforthia elegans, 101. Caryota urens. 1. С. soboliferae pina, 108. Caryota urens, Borassus flabelliformis et Cory pha umbraculifera in Coylona insula. — Arenga | saccharifera et Nipa fruticans in Java insula 109. Seaforthia elegans Nova Hollandia tropica. — Lodoicea Sechellarum in insula Curiosa depicta, icon Edm. Fraseri 110, 111. Livistona humilis 112. Calamus Reinwardti. 118. Calamus javensis (nomine equestri), 114. Pletocomia elongata „Адамо, Lieitona. humilis 115. Ceratolobus glaucescens. V. b—e. Бает. mirabilis 116. L Plectocomia dongata 9. Wl Calamus ornatus, Ш. melanoloma, IV. Calamus fasciculatus (nomine exten). Fructus: V. Daemonoropis accedentis (x supra 205 sub n. 7). VI. Calami fascicuati (prius Pueudo-Rotang). УП. Cal. caryoteidin, ҮШ, Cal Rotang. 1X. Nomine Cal. Draconis ex India mis. sus, verisimiliter Daem, Jenkinsani. X. Cal. con. cinni. XI. Cal. dioici? (a Leschensult hoe nomine XIN, Calami commun). ХИ. Calomi secundifoi 117. Daemonorops melanochactes 118, 119. 2 120. Chamaerops humilis in agro Agrigentino et Phoe- niz dactylifera in aula domus cujusdam бөгені a lacca Wallichiana. Frid. Gaertnero depictae 121. Вара flabelliformis 122. Lodoicea Sechellarum. 123. Zalacca Blumeana, 124 L Phoenix pusilla, П — V. Chamacrops humilis 125. 1. Daemonorops тдаподава. Ш. сөбө, IV. Hyatriz. 126. Chamaedorea datior in Mexici prov. Jalappensi depicta a Maur, Rugendas. Corypha 1. Talira Chamacrops 1. іт. umbraculiere т. 128. Calamus equestris et Seaforthia Мудодрета in insula N. Hibernise , icon Labillardieri 120. Seaforthia Piychosperma. 190. Sabal umbraculifera, 191, 192, 189. Hyphaene thebaica, 191. palma ad Nili cataractas depicta. 494 Licuala peltata. 435. Licuala 1, П, spinosa, Ш, AV, acutifida, V. Livi- stona rotundifolia, 138. Zalacca Wallichiana, Phoenix paludosa, Walli- chia (Harina) caryotoides in prov. Chittagong et. Phoenix pusilla et Рем ijleeiri in regione montana Decanise дерсге. 437. Brahea dulcis, 188. Aerocomia mexicana et Chamaedorea Sehiedeana іп regione Mexicana, icon Mout. Rugendasii, 189. Bentinckia Coddapanna. 140, 141. Morenia Poeppigiana. 140, рана Mies immin. prope Cuchero a Poeppigio depicta. 142. Kunthia montana. 143. Hyopkorbe Commersoniana. 144. Rhapis flabelliformis 145. Livisona inermis im sinn Carpentarise a Ferd. Bauero depicta. 146. Livistona 1— Ш, chinensis, 147, 148 Arenga obtusifolia, 149. Areca triandra, — WV. Arecae Catechu var. albae fructus, Dypsis forficifolia. VL inermis 150. Areca Nitung. 101, 152. Areca sapida, 151. palma cum Alsophila et Araucaria in insula Norfolk a F, Havero depict. 159. Areca 1 — Ш, pumila, Гу. V. Nibung 154 Hyophorbe Commersoniana, Latania Commerioni, Areca rubra, alba, crinita secundum icones Com. opere тимим. 155 Areca 1. crinita, П. alla, Ш. rubra, IV. mono- ach. 186. Oreodoza 1. П. oleracea, Ш — V. regia. 187. ашаа (Orania) porphyrocarpa Seaforhia И. Reimoard- IV. (1—6) Arecae im, nomine glandiformis acceptae (. p. 179) 188. 1. ури» pinnatifrons. tiana, 1 moloiona, Fructus. Finis Е У. (1—5) Ar. madagascariensis нае Кой. 189. Metrosylon Натрій, fru VL 0-3) Sea Ш, Zalaccae Blumeanae 160. Daemonorops (prius Calamus) 1, П. Ш, Науа. canthos, ТУ. oblongus, V. Calami ? latifolii pare condici 101. 1. Martinecia бару otaefolia, U. Latania Commer- soni, Fig. 10—14 Lat. Loddigesi semen. Ш. Jue baca spectabilis, Гу. Arengae sacchariferae semen. У. Dypsis gracilis nomine a Вогуо communica. tos spadix, vide p. 181. 102, Licuala peltata, Caryota urens, Borassus Даб. liformis in regione regni birmanici. — Brahea dulcis in prov. Mexicanorom Меса, 103, Thrinaz argentea, muliflora et Orcodoza oleracea in regione maritima insulae Haitine, 104. Phoenix redinata in Africa austeali ad ay, Fish- Rivier depicta. 165. Desmoncus lophacanthos. — A. 1. И. Ш, Anal, flor, D. polyacanthi, erthacanthi, horrid 100. Syagri: 1. Mikanianae Пов et fructus, ll. ama- тав, Ш, botryophorae, ТҮ. cocoidis, V. comasae fructus; VI. Води melanscoceae et Vil, геч. nae ? е Peruvia fructos 467. Fructus Attaleae: 1. principis (1-11 Пов), I. He pharopodis, Ш. maracaibensin IV. Cohune, V. Maz ripae, VI. gomphococcae, VIL. Сий lapideae, 168. 1. Spadix et fructus Aitalene humilis. 11, Atia loe mierocarpas 169. Fructus et analysis Moris: 1. (1—10) Orbigniae humilis et Ш, (1—8) Autaleae eephalotis, — Fr ctos Ш, Attalea exeelsae, IV. speeiosae, V. pha leratae, Vl. Orbigniae dubiae. 170. Orbignia phalerata, 111. Nipa fruticans. 172, 1. Horthabia polystachya et M. Nipa fruticans. 173, 114. Zalosea conferta, 175, 116. Fructus diversarum Lepi 177. 1. Orania Macrocladus, рш. Decre Ug 178. Iguanura geonomacformis, 179, 180. Бидешона tristis иғвои хохлеш IN OFFICIXA CAR. WOLF Vol. 1. Pag IX. a lin. 9 et lin. 14. pro fasciculis lege fascie XIX. a lin. 5. ab infima pro Tab. F lege Tab. J. XIX. b lin ib. F lege Tab. J. » IXL a $ 57 lin. 2. pro in duo lege in duos. „ ЖШ. b lin. 15. pro hie lege his. ат. pro > ХШ. b $ 65. lin. 4. Chamaedorhea lege Cla. maedorea, MIL» g 6: fronde. XXL b. lin. 44. ab infima pro id lege in. ХХІ $ 66. lin. 17. pinnatos lege pinnatas. ХХИ $ 66. lin. 31. subtantia le XXIVs 67. b lin. 46. fidantur lege XXIV§ 68, lin. 5. elate XXIV. 6%. XXVIL 75, metionem leg XXVIL 77, lin. 11. latidudinem 16 XXVIL 18. lin. 4. latidudinem lege latitudinem. XXVII tin. XXVII. 4 СӨГІП XL $ dantur. че elata. lege duabus. Rapidis lego Rhapidis. 35. duobus 5. excelsa lege speciosa п. 5. excelsa lege speciosa lin. 5. simplieifronte lege simplici- шішійшені Errata. Pag. XLVI. b lin. 10. ab infima pro superiorem et inferi- | ‘orem lege superiorum et in | s XLVIL a lin. LL. a lin. 18 et 22 et 45. pro excelsa |. speciosa, | s ML b lin. 22. ТАП, а lin. 4. pro Dignoscimus lege $. 13. Dig- | » LXXIL а lin. ima pro elatior lege oblongata. | + АХУ. ain nota lin. 6. pro Tab. Z. I. lege Tab. Z. IV. XCVIIL b lin. 27. pro Tab. Z. fig. IV. lege Ch. ob- longata Tab. Z. fig. IV. CXIV. b. ab imo lin. 17. pro fig. X. 15. lege fig. X M. CXVIIL a lin. ab ша 22. pro Tab. ХІ. 1. Tab. Z. XII. CXX. b lin. 1. 7. 9 et 13. pro fig. П. lego fig. L » CLV. b lin. 14. pro aeta lege netas. CLY. b lin. 15. pro varium lege varia. CLIX a lin. 45. pro Fig. IV. lege Fi » CLXXXL b lin. 34. pro Sept. lege Nov OLXXXL b lin. 36. pro Dec. lege Jan. . теш ante lege repugnante. о — stratum lege — b stratum. Vol. IL » 48. lin. ab то addatur: In tab. 47. fig. IV. sistit frondem m. imm. » ХЫХ. $ 18187 et 140. ot p. LIT, pro Corgpha | „ 56. in. ab imo addstur: In tab. 47. fg. V. sisi frigidage Brahea dulcis Quum ‚gularum haud ех illas cum al e, mutaret. Ha et fi editionis testes injbliothecis 'onserventur. ua pars (vol. Ш. folia 90 — 130) in lur partem frondis m. imm. ae et materiae emenda ndae data erat opportuni ARECA Catechu m colorem et putr Tab. 102. ab imo 7. pro Tab. 46. lege Tab. 48. 119. lin. 14. pro Fig. 2. lege Fig. 3. 138. lin. ab imo 7. Explicatio figurarum Ш. 3. 4. 5. 6. non de Attalea excelsa, sed de A. speciosa intelligatur. vol. ш. 159. lin. 21. pro atro-viridis, lege flava, mar- cescens atro - viridis. 163. lin. ab imo 4. pro 2. lege Ш. » 167. lin. ab imo 9. pro Sabule Henekeni lege Thrinace multiflora. 169. Auctoribus adde: Kirsten de Areca Indorum. Diss, Altorf. 1739. 4. 193. lin. 19. pro Tab. V. fig. 1. lege Tab. Y. fig. IL 194. lin. ab то 13. item pro fig. L lege IL 199. lin. 37. pro с, ts lege , teste » 247. lin. 9. pro (o) lege (e). 25; 290. lin. 31. pro 6. Putamen lege 6. 292. ab то 2. pro reg. lege repe ab imo 4. pro pulamini nucleo oblongo pulamine et nucleo oblongis. 300. lin. ab imo 5. pro 4. Nucleus lege 5. Nucleus. 301, lin. ab imo 23. pro У, lege thy 307. lin. 11. pro fig. IV. lege fig. XIV. 314. lin. 26. pro 30° 45" lege 33° 45° pagem descivisset, uctor non potuit, umquam primae propter velim ut plagulae гот. comme. 224 Bemwarde PHA rotundifolia. y CORY ARECA Catechu. SAGUS elafa. i METROXYLON Sagu. op dise: Ot, я орт rane Е a a ae а И i. ms TTD Ші» осына Йй 5 а ù з \ / Жж Tab. 103. 74 21 ni. ж H dc @ оо SABAL Adanso К. П. = Е Е E в A 7 - ec - E — 3 4 Tab. 104. | | | | | ^ . | $ K | E |: | f 3 THRINAX brasiliensis. it ag nS et © nn од ai uiris CUR eps а dnd Шы” GAS > ae 2. БЕР ЕРУ а кайык 22% elezans. SEAFORTHIA Eve. Мате» hl. ep 2 : Heaut net Poe p о | me TN вана Керин SEM OS жыла "OI ER EE HAN 5 T im ҚЫШ AR ыы I REED | < ` ans, ep ¿AFORTHIA ele л A S Гер < > rn я 3 ET TED > жа > Ear V Lue Y > САВТОТА urens. Tab. 101. ^ is + <> 7 z > 2m Tab.108. v E Hohe D. Str Alex. Johnsor ad. nat. mna . е 2 : 2 E y CARYOTA urens, BORASSUS flabelliformis. CGORYPHA umbraculifera . FP. Hohe Ich. \ ARENGA saccharifera. NIPA fruticans. Tab.109. Lera, GRE s / SEAFORTHIA elegans. LIVISTONTA humilis. FUT pin. Mp. Ott Lit. LODOICHA Sechellarum. LIVISTONA humilis, tit. . . BER see iU q y De Y 15. | mi ISTONA hu > / / LIN Ferd: Bauer del. 1802. Tab 113. CALAMUS reinwardtai . Cris. 4 Y © = 2 © A = = < = Tab. 11%. PLECTOCONMIA elongata. Tab. Ид. | \ UM "| { y Т) hn Іт |) | hy | 1 | ММ” Py “нм "ТШ n f ШІ CERATOLOBUS glaucescens. IL. ornatus,W.melanoloma IV. extensus. S „А | | | N Flag Ls №. а А elongat К | l МІ О ( TO 1 | | pras 7T .- DAEMONOROPS melanochaetes. Ta b.118. Z А АССА Wallichiana. ZALACCA Wallichiana. Tab.120. CHAMAEROPS humilis. >. Carter ad mar ее Mare. И IP PHOENIA dactylifera Н 222, \ BORASSUS flabelliformis . Tab.121. LODOICKA sechellarum. В Гори ad nat del. Tab.123. N < $ 3 + ч ^ x . $ == ` aX m ww + © ame Рр Е a — Y — Ке жағы | >= 4 o =. =? + ж.” ~ : S 22 5 oe 22 М " AN > < Tab: 124. ¡PHOENIX pusilla.ı- v. США МАККОР, humilis. | Тар: 123. haetes. CHAMA » ) OROPS melanoc | EN мо: л 7 ДА Е ОА. AN T ПЕС pinx. № Sehöninger ар. de CHAMAEDOREA elatior. #' 128. Tab at aw a ОВТИТА Piwehoserma. {| \ А 4 i Sk eq uestris. “| б ЇЇ САГА SABAL umbraculifera НУРНАЕХЕ thebaica. | 4 IY PHA INI thebaica. A TIAS a EEE TAREA RES оно. : ч 133. Tab алса. (heb NK | ПАЕ Jl | | Шу. Та. 134. LICUALA peltata. Tab.135. LICUA LA LIL spinosa: I. IV. аси Та; У rotimdifo lia. Та. 136. ТАЛАССА Wallichiana . PHOENIX paludosa . HARINA caryotoi des. PHOENIX pusila. PHORNIX sylvestris . - ra 22777 ҰНҒА W N 27 IFT : ғ Schoninger in Іар, del А Е 1 р Rugendas pinx. Mexici, [AK DOR АСВОСОМТА mexicana. CHAN Schiedeana. 96 ib. 159. ч E € 1 N Г ıp anna. . « № КИА Codd | | | Г. МА | | | | Б. ср» Hy ANTENA LASS > % Póppig. del. Hellmuth in lap: MORE NIA Poppigiana. | | ^ | Opp! Viana. ТА P N МОНЕ SE, Tab:142. | КОХ THLA montana. LHYOPHORB І ee 22910 [7 Commersoniana.ı.DYPSIS forficifolia. Tab.1/53. OrMIS > Паре APIS RE li.“ LIVISTONA inermis. :440. Tab inermis. S.V- VI C h а И 41 / 3 "1 O N 23 N [ч LIVI | 2 Tab: 447. ж АНЕХОА obtufifolia. Tab: 148. ARENGA obtufifolia. — fonda ves (riandra. 7 ) N m ua, Тм. ` = a MS е Тар. 151 л A ы ARECA sapida. | E la. sap ARECA Tab: 1 Э ә 2 ( 8 i ¿AT ҮШҮ ARECA tit pumila Iv. v. Nibung. Tab. 154. ПУОРНОВВЕ Commersoniana . э: * é P Jossig¢ny palm. Bory Sv. Vincent region, delin Th. Helmuth lith. ARECA alba, rubra . - ARECA crinita.. АВЕСА Lerinita,ILalba,L.rub "a, monostachya. Tab:153. та. a? = х РТУ AI те? Doss EI A УЕ, Т DOXA 111 oleracea, Ш-У. гео: В ЕО ee LEE". ГА porphyrocarpa. DRAN Tab. 158. г DYPSIS pinnatifrons. SEAFORTHLA п. Reinwardtiana, Ш. malaiana. METROXYLON Rumphii. WI | | ка: li № МН A SN в. CALAMUS TIEM platvacanthos, У oblongus. etabilis . ПИВА АА spe onir. Ш. rs A Comme | | if үү “уйн X Г. y IAN Л. INIA QAM earvyotaefolia. [MATAN 1 4 L MARTIN! y E : ^ ERES EN ды x PS қ Ere ee ne een TER NES Tab .162 . LICUALA peltata. CARYOTA urens. BORASSUS flabelliformis. BRAHEA dulcis. Lose THRINAX argentea. ОВЕОШОХ А oleracea. J.B. Popp lith. i UM Ж. WW CEP БЕРНЕ ӘР 164. е < Tab ARST TREE o E PT o ins а A J.B.Popp lith, PT РР ey ити SOSA Lega WIESE АҒАР АР; P a d ^w WITZ SM PHOENIX reclinata. Ecklon dol.C.J. Milde pin. "T Pac iss ^ yp acti eg a ei A ci саналы S ee Та. 169. DESMONCUS lophacanthos. M LEE S г наби аи PRAEERAT Tab. 1660. ЭМА СК S I. Mikaniana, IL amara, Ш. botryophora, IV. cocoides, V comofa. VI. APIS melanococea . VIE AUN C LN А ге Peruvia. FOSUEVATTPOEPPOPEI e TIVE © € . aertbensis W C N Marina VI œ „Осе: AAA IL A 1. princeps, I. Мерһагория, Ш. maracaibensis, IV. Cohune, V. Матра, VI. gomphococea. ү. COCOS lapid 2. | ` Tab. 167. > ге 57 ATTALEA г humilis, rr. microca гра. Tab. 168. ORBIGNI Tab. 169. A L humilis, VI. dubia -ATTALEA И. cephalotes, Ш. ехее На, IV. speciofa.V. phalerata Tab. 170. ORBIGNIA phalerata . = -— = e — NIPA fruticans. ÍA Ша „ы -- — ж" я PP b.172. Ta nn 1t1cans. А fr P | 1 . AN J tachva. m VS А poh LSI | i 9. | Г КОБ” 1 УРГУ, LTR PLN) Шш A conferta. \ J ( LALAC Tab.17%. ТАТ. АССА conferta. == —€—— eben = - меш — Tab. Fis: \ МОХОКОРА monticola. 4 I» DAK MON OR OPS intermedius. CALAMUS leptospadix. CALAMUS gemi uflorus. о DAEMON OROPS grandis. ШАН М(Х OR OPS Draco. XII DARMONOROPS verticillaris. DAK MON OR OPS manilensis. DAKMONOROPS Lewisianus. NOROJPS melanolepis. n А ПАЕМО DAHMONOROPS Mastersianus. ЛИ MON ORK OPS calicarpus. А 1) 1 D CALAMUS exilis. CALAMUS 5 въ PLECTOCO NULA Khasiyana. PLECTOCOMULA assamica. tenuis. acanthospa thus. (CLA ILLA MEVS 6 collinus. 3 Та. 176. RUE CAREEN AE tU RE —- | 4/ OROPS hverophilus. WN ES LORANIA Macrocladus. п. DAEMO Та. 179. ut = TMs. GUANURA ое onomaefo fi | \ І Tab 180. А себеси EUORISSONA tristis. - е - ж 181 CAUDEX paucos pedes altus, tenu mulus. Rhachis inferne ве » arundinaceus, FnoxDES paucae, bi-tripedales. Basis vaginans perbrevis. Petiolus fere RS res, superne bifacialis, subtus furfure tenui castaneo, Pinnae leviter reduplicatae, planae, oblongae aut lanceolatae, acuminatae faleataeve, quatuor ad sex pollices longae, unum latae, ultimae duae multo latiores plurinerviae, basi confluentes, tonwissimo Jepi entes. Sear duplex, inferior compresso anceps, sex circiter pollices longa, apice bifida, interior longior, apice oblique fissa. lato-alternatim ramosus. Rami е squamarum triangularium axilla, ramulosi. Ramuli graciles, glabri. Lom bene evolutos non vidi. In specimine, quod coram habui, praeter foliolorum calycis ct petalorum formam ovatam nil observare contig quum interiores partes putredine confectae fuerin Cr cit in Madagascaria: Commerson, Aubert du Petit Thouars. Hojas speciei iconem incompletam solammodo exhibere valuimus. Tabulae 143. spulicem ot frondem magnitudine naturali 130 . CARTONS DES FEUILLES 91 ИБ ma 1» Leediteur ayant trouvé que la*plus grande partie du papier du cahier No. VII. а changé de couleur et est peu durable, il a cru son devoir d'en offrir gratis иле nouvelle édition de ces feuilles gatées à Mrs. les Souscripteurs. $ L'ouvrage entier sera achevé en 3 mois, car il ne restent à publier que peu de pages de texte et les titres et tables de шайеге. : mer Umeari -tanceotatıs aut ANGUSTO- сипеуогттияу apice denticularıs dentatis тег erosis. —PADICES тута утопаеву инете basi semilunari amplezicaules, simpliciter vel duplicato - ramosi, rarius simplices: Frores colore plerumque viridulo; e „Јоетіпеї intra bracteam concaram cum rhachi confluente bibracteolati, masculi aut bini ad cujusvis foeminei latera aut in superiore spadicis regione absque foemineis. Fructus ovales, mediocres, aut minusculi. 1. SEAFORTHIA ELEGANS. Tab. 105. 106. 109. фе" 8. caudice procero; pinnis angusto-lanceolatis, apice. oblique truncatis breniter bifidis, lacinia antica longiore, et eroso-dentatis, subtus in nereo medio squamulis magnis paleolatis; florum masculorum petalis oblongis obtusis, staminibus 245 baccis oralibus, nucleo leviter. quinquesulcato. e 9 R SEAFORTHIA ELEGANS, Rob. Brown Prodr. Fl. Nov. Holl. L p. 267. Spreng. Syst. Veg. Ш. p. 623. Palma adspectus gratissimi. Слорех in triginta pedum et quod excedit altitudinem emicans, rectus aut paullu- lom passim flexuosus, cylindricus, sursum nonnihil attenuatus, diametro sex ad decem poll inferiore parte annulorum cicatricibus dist remotiuseulis leviter impressus, in superiore profundius insculptis sibique magis appro- ximatis subtorosus, epidermide cinereo-pallida, versus cacumen magis magisque virescente, cicatricibus frondium. ibidem fuscidulis. Fmoxprs haud multae, septem ad decem, octopedales et longiores, omnes terminales, dense confertae in comam, quae Arecae Catechu comam fere refert; inferiores arcuatae, patulae, superiores erectiuseulae. Bases frondium. in columnam eylindrieam, inferne nonnihil ventricosam, bipedalem et longiorem, extus Iaevigatam arcte convolutae. 91 wt 181 Caupex paucos pedes altus, tenuis, arundinaceus, FRONDES paucae, bi-tripedales. Basis vaginans perbrevis. Petiolus fere mulus. Rhaci ferne semiteres, superne bifacialis , subtus furfure tenui cast Pinnae leviter reduplicatae, planae, oblongae ant lanceolatae, acuminatae faleataere, quatuor ad sex pollices longae, unum latae, ultimae duae multo latiores plurinerviae, basi confluentes, tenuissime lepidoto-pubentes. Sara duplex, inferior compresso - anceps, sex circiter pollices longa, apice bifida, interior Jongior , apice oblique fissa. Spapix paniculato-alternatim ramosus. Rami с squamarum triangularium axilla, ramulos. Ramuli graciles, glabri. Frores bene erolutos non In sp е, quod eoram habui, praeter foliolorum calycis et petalorum formam ovatam nil observare contigi quum interiores partes putredine confectae fuerint. rescit in Madagascaria: Commerson, Aubert du Petit Thouars. Hujus speciei iconem incompletam solummodo exhibere valuimus. Tabulae 143. figura Il. sistit spadicem et frondem magnitudine naturali DYPSIS HIRTULA: candice arundinaceo humilis fronde glabra indivisa cuneato - obovata, apice breviter. bifida, tandem secundum nervos findenda, nervis tune setarum specie liberis; spatha duplici, spadice squamulis laciniatis hirto decomposito - ramoso, ramulis filiformibus, floribus minimis. Palmier aquatic, Rocam bondi incolis, Poivre in herb. Labillardierii et Juss Froxs junior adhucdum indivisa ultra pedem long et divaricato-ramosus. Squamae ovatae, membr ubique sparsae. FLORES omnium Рап bracteolis?) stipatos. Carvx eupulaefora est. SPATITAE graciles apertae, nonnullos pollices longae, SPADIX dec засеае ad ortum ramorum et ra posito- nulorum, Paleae siccae, fuscae, laciniatae per spadicem іші, vix semen Papaveris aequantes. Vidi solummodo foemineos, bractea (et ALA oblonga, Оуамом triloculare(). STIGMATA tria, carnosa. In udis insulae Madagascariae: Poivre. ХШ. SEAFORTHIA. Sesrortma R. BROWN. Prod. Fl. Nov. Holl. Г. p.267. — Pixaxoae RUMPH. Amb. et Anecae ROXB. et Auctorum species. — PTYCHOSPERMA LA BILL. Mém. de la Classe des Scienc. math. phys. de Газе IX. 1808. p. 251. MONOECA in codem spadice. Flores foeminei duobus masculis ad latus stipati. Spagma duplex, interior completa, (in nonnullis simplex?). MASC. carvx triphyllus, foliolis imbricatis. Conotta tripetala, aestivatione valvata. Sramıya numerosa (per numerum t а), ANTHERIS linearibus. RUDIMENTUM PISTILLI stylo subulato, stigmate capitato vel subclavato. FOEM. caryx et сопол triphylli, aestivatione imbricata. RUDIMENTUM STAMINUM aut nullum aut rarius parvulum. и uniloculare (semper?), uniovulatum(!). Sryrus brevissimus, rectus. STIGMA sum. OvurUx erectum, Bacca grumoso-fibrosa. Semen plerumque striatum ile. Емввүо basilaris. Palmae procerae aut mediocres, rarius arundinaceae, inermes. Сагрвх annulatus. ЕвохрЕЗ magnae, inferiore: saepe horizontaliter patentes, basi larga cylindrica arcte convolutae, pinnatae, pinnis reduplicatis saepe connexis et plicatis, lineari-lanceolatis aut angusto-cuneiformibus, apice denticulatis dentatis vel стозв. SPADICES infra frondes, laterales, basi semilunari amplezicaules, simpliciter cel duplicato - ramosi, rarius simplices! Frores colore plerumque. viridulo; foeminei intra bracteam concaram cum rhachi confluente bibracteolati, masculi aut bini ad cujuseis foeminei latera aut in superiore spadicis regione absque foemineis. Fructus ovales, mediocres, aut minusculi. * SEAFORTHIA ELEGANS. Tab. 105. 100. 109. в“, S. caudice procero; pinnis angusto-lanceolatis, apice oblique truncatis breviter bifidis, lacinia antica longiore, et eroso-dentatis, subtus in nereo medio squamulis magnis paleolatis; florum masculorum petalis oblongis obtusis, staminibus 24; baccis ovalibus, nucleo leviter. quinquesulcato. SEAFORTHIA ELEGANS, Rob. Brown Prodr. Fl. Nov. Ной. L p. 207. Spreng. Syst. Veg. II. p. 623. Palma adspectus gratiss lum passim flexuosus, cylindricus, sursum nonn . Caupex in triginta pedum et quod excedit altitudinem emicans, rectus aut paullu- il attenuatus, diametro sex ad decem pollicum, in inferiore parte annulorum cicatricibus distinctis remotiusculis leviter impressus, in superiore profundius insculptis sibique magis appro- ximatis subtorosus, epidermide cinereo-pallida, versus cacumen magis magisque virestente, с us frondium ibidem fuscidulis. Fnoprs haud multae, septem ad decem, octopedales et longiores, omnes terminales, dense confertae in comam, quae Arecae Catechu comam fere refert; inferiores arcuatae, patulae, superiores erectiuseulae. Bases frondium in columnam cylindricam, inferne nonnihil ventricosam, bipedalem et longiorem, extus laevigatam arcte convolutae. 91 къ в? 182 Petiolus ad basin longitudine sesquipedali nudus, inferne convexus, superne canaliculato-concavus, antice trifacialis, aliter suleato-striata, subtus convexa superne concava, ad latus canaliculo e superne faciebus duabus angulo acuto conniventibus. Pinnae in m positae, tres ad quatuor spithamas longae, io et ultra aequantes, reduplicatae, pice breviter bifidae, facie superiori planiuscula. Rhachis longitu lato pro insertione pinnarum exseulpta, in antica par quovis latere triginta et plures, oblique patentes, subeoneinnae, subalternat angusto-lanceolatae, acuminatae, in media rhachi enatae latitudine pollicem cum dim riis sat frequentibus pereursae, in nervo medio superne acute prominente, secundariis et ter lacinia antica longiore et inaequaliter eroso-denticulatac. Color pinnarum saturate viridis, subtus nonnihil pallidior, in summis apicibus nonnunquam aridis rufulus; nervoruth dilute et flavescen-viridis. Srapices infra frondes e summitate caudicis, nune unus nune nonnulli simul evoluti, а caudice, quem basi semilumari amplectuntur, reetangulo-patentes, sesqui- et bipedales, ab initio saris duabus completis, manubrio conico-teretiusculo transverse adnatis tecti, paniculato- ramosi. Rami e rhachi plus minus angulata, interque illos deliquescente orti, squama basilari transverse triangulari зай, flexuosuli, primum erecti dein patentes, inferiores iterum ramosi, ramulis b iores subsimplices, pro florum inserüone scrobieulat. Bracteae et bracteolae flores circumvallantes uti in Euterpes genere. Frores Jaxiuscule ramis innati, in inferiore parte foeminei solitarii cum duobus maseulis paullo superius positis denudantur et ex parte obli- iata, colore virescente, ad latus; in superiore omnes masculi, quibus tandem delapsis floribus extremitates ramoru terantur, priusquam fructus maturescant. rrones MASCULI: Carxcis foliola subrotunda, a basi versus marginem sí margine extenuata et sibi imbricata, basi nonnihil gibba. Perata oblonga, obtusiuscula, concava, longitudinaliter striata, sesquilineam longa, calyce duplo longiora. Sramixa vigintiquatuor, exserta. Епамехта filiformia. Ахтпепав lineares, obtusae, utroque apice leniter bifidae, infra medium affixae, connecticulo latiusculo, versatiles. Frores FOEMINEI: Caryx foliolis lato-transverse orbicularibus, sibi margine imbricatis. Ретльл lato-oyata vel orbicularia, ovarium arcte obvallantia. Ovarium oblongum. Втугов brevissimus. Sriemarıs lobi tres, arcuato-reflexi, superne glandulosi. Bacca in perigonio persistente septem lineas longa, oblonga, acutiuscula, vertice stigmatum residuis notata; junior viridis, adulta testaceo- subfuscescens. Caro rarissima. Nucrus fuscus, ovalis, apice acuto, longitudinaliter leviter quinquesuleatus, ТЕЗТАЕ ramulis inde a superficie per львомех solidum violascenti-lacteum introrsum porrectis. Емввто conicus, acutus, basilaris. (Dz- заметно secundum 1coxes BAUERIANAS.) Crescit in Nova Hollandia, intra tropicos, praesertim in oris septentrionalibus et orientalibus: ill. Rob. Brown, Ferd. Bauer. Hanc palmam їп orientalibus oris hujus terrae continentis, ad 35° latitudinis australis usque diffusam, in sylvis densis provenire cl. Cunningham tradidit in Narrative of a Survey of the coasts of Australia by Capt. Th. King. Lond. 1827. p. 528. ens m. n. d. Particula ram: ib ipsa anthesi exl ICON. EXPL, Tab. 105. 1. Pars spadicis Seaforthiae elegantis superior, masculos flores. cum floribus duobus foemineis clausis et duobus masculis, quorum alter clausus, alter florens apertus. 2. Flos masculus florens apertus. 3. Stamen seorsim, ab ferior, fores foemineos post grossificationem gestans, masculis jam delapsis. 1. Particula rami cum floribus a pistillo aperta. 3. Calyx apertus. 4. Corolla pistllum arcte circamvolvens. 5. Pistillum. Omnia m. a. utroque latere, Omnia m. quatuor foemineis sub anthesi. 1. Perigonium, quale cirea fructum porsistit, indo solutum. 2. тара iter dissectas. 7. Idom transverse dissectus. Or Pinna e media rhachi. 13. Rhachoos pars Tab. 106. Sp шга. 3. Eadem absque peri dix, floribus mascul dolapsis, fructus semimataros gestans, m. n. Drops matüra. 5. Nucleus. 6. Idem vertier jorizontalis. Omnia m. a. 1 ;periore. 15. 16. Apiees duarum pinnarum. in perigonio, nondun 8. Nuclei sectio verticalis aucta. 9. Embryo. 10. Stig inferior eum pinnarum parte, a dorso. 14. Rhacheos pars infima, a mata е fructu. Tab. 109. Seaforthia elegans, in regione Novae Hollandiae septentrionalis depicta. — Omnes hujus speciei figurae repetuntur secundum icones a cl. Baue ere cum Navarcho Flinders peracto fa theca summi Tribunalis brittanici de rehus maritimis ot in Museo imperiali reram maturalium Vindobonensi asservatas, in operis usum vocare | s concessum est gratia virorum cl. J. Barrow et St. Endlicher. Ferd. Banero in 2. SEAFORTHIA PTYCHOSPERMA. та. 128. 120. S. caudice procero; pinnis linearibus aut angusto-lanceolatis apice oblique truncatis leviter bifidis, lacinia antica angusta longiore, et eroso denticulatis, subtus in nereo medio tenwissime grisco-lepidotis; florum masculorum petalis angusto-oblongis acutiusculis , staminibus 20—30; baccis ovalibus nucleo profunde quinquesulcato. * PTYCHOSPERMA GRACILIS, La Billard. Mémoire sur un nouvean genre de Palmier, in Mém. de la Classe des Sciences math. et Phys. de l'Institut de France, Vol. IX. 1808. p. 251 ssq. cum icone. Spreng. Syst. Veg. IL. p. 623. 3 Саю aginta pedum altitudinem emissus, ratione longitudinis gracilis, basi quatuor ad sex pollices erassus sursum paullo attenuatus, annulis a lapsu frondium distinctis impressus; superficie laevigata cinereo - testacea, Енохрвв omnes terminales in comam amoenam conspirantes, quinque, sex ad octo pedes longae, arcuato-patentes, saturate virides. Basis petiolorum arcte vaginans. Petiolus inferne semiteres, postice superne concavus, antice bifacialis. Pinnae in quovis latere frondis adultae viginti quatuor ad triginta, subalternae, patulae, summae strictiusculae, mediae fere bipedales, sesquipollicem latae, ішпе ё summae breviores, circiter spithamanr longae et reliquis angustiores, angusto-lunceolatae (praesertim mediae) vel lineares, apice oblique, truncatae et leniter bifidac, lacinia antica triangulari magis promissa, omnl margine extremitatis inaequaliter eroso; reduplicatac et ad basin nomnihil plicatae, nervo medio utrinque pee pariter ac rhachis subtus tomento tenui griseo-fusco е squamulis minimis facto adsperso, nervis lateralibus distantia Г _ . FFrEIEF"ZETIgPS""""-:w- 188 inaequali decurrentibus. Spaprces infra frondes, aut teste b. inventore quoque inter frondes enaseuntur bipedales et lon- giores. Pedunculus spadieis semicirculari basi amplectens, вратшз de instructus, quas non vidi, viridis, tere- tiusculus, passim angulatus, pariter ac rhachis inter ramos deliquescens. Rami inferiores, uti rhachis, teretiuseulo- angulati, trifidi aut bifidi, superiores simplices. Ramuli teretes, fere а basi ad apicem usque laxe florigeri, Squama ad divisiones transversa, minima, tandem fere obsoleta. Frores ochroleuco-virescentes, ita dispositi, ut sextus verticaliter primum exeipiat. Bractea semicircularis et duae bracteolae florem foemineum, bracteae simplices quemvis florem masculum ambientes. MASCULI: Carxx vix lineam altus, foliolis orbiculari-late-ovatis, basi gibbis, margine sibi imbricatis, Сопол tres fere lineas alta, ретлшв angusto-oblongis acutiusculis concavis. STAwuwA viginti ad triginta, longitudine corollae. FiLAMENTA filiformia, ANTHERAS subbasifixas gerentia lineares, obtusas, utrinque leviter bifidas. Pist: RUDI- мехтом staminibus brevius. Ovanruw depresso-globosum. SryLus filiformis. Sricma depresso-globosum. (Monstrositatem inveni inter hos flores quam maxime singularem: florem seilicet masculum minorem vertici alius arcte innatum, cujus quidem dysmorphoseos rationem explicare vix ausim.) FOEMINEI: Carxx fere uti in maseulis. Perata late-ovata arcte circumvoluta. PisTILLUM virgineum ovatum, STIGNATIRUS trigonis arete conniventibus coronatum, loculum evolutum unicum cum suo ovulo exhibens. Praeterea, nisi rei minuties et speciminis aetate confecti status nos fefellit, duorum loculorum minutissima rudimenta observata. Bacca in perigonio ampliato unguem alta, ovato-oblonga, stigmatibus residuis coronata, rubra, intra carnem parcam fibrosam continens xucceum ovatum aentiusculum, profunde quinquesulcatum fuscum. Statu sicco саго ita nucleo adhaeret, ut totus fructus sulcatus appareat. Атвомех lacteum, valde ruminatum. Емвахо coni- cus, albus, Crescit in syleis maritimis insulae Novae Hiberniae, ubi ad portum Carteret detexit b. La Billard ICON. EXPL. heie omnibus rationibus Tab. 128. Seaforthia Ptychosperma adulta in insula N. Hiberniae secundam iconem ab auctore benevole communicat vajor, quam in icone detectoris laudata exhibetur. ЕТ Tab. 129. I. Apex frondis et П. арох spadicis, m. n. Ш, Cacumen ramuli florigert cum floribus et IV. idem, absque foribus, m. a. — 1. Flos masculus, m.n. 2. 3. dem auctus. 4. Monstrositas, de qua supra egimus. 5. Calyx а dorso. 6. Calycis foliolam. 7. Corolla a latere cum staminibus, $. Petalum а facio interiore. 9. Flos masculus explicatus a vortice. 10. Stamen a latere. 11. Idom a dorso. 12. Idem a facio antica, Omnia m. a. 13. Flores duo foeminel, т. n. 14. Flos foemineus auctus. 15. Corolla foominen convoluta. 16. Petalom. 17. Pistillam m cam petalo amplectente. 18. Idem solutum. 19- Sectio pi 21. 22. Foliolum calycis et petali е fructu maturo decerpta y 23. Bacen siccata in perigonio. 24. Ejusdem sarcocar 26. ldem vertealiter dissoetus, cum embryonis foveole. Omnia m. n. verticalis et horizontalis, Omnia m. a. 20. Fruetus semimaturus, magnitudine bi а. 3. SEAFORTHIA REINIVARDTIANA. Tab. 158. Fi 2 inermis, caudice mediocri; pinnis linearibus acuminatis, summis confluentibus praemorsis; spadicibus ramosis, ramis numerosis rectis; florum masculorum calycibus ovato-triangularibus quam petala orato-acuminata quadruplo bre- tioribus foemineis. distichis stigmate magno disciformi; fructibus oblongo- conicis. Слирвх, respectu reliquarum. partium dimensiones, mediocris videtur. FRoxpes (siquidem eae, quae coram habeo, huie speciei revera tribuendae) firmulae, pinnis linearibus acuminatis; non summis solum, sed inferioribus quoque cohaerentibus, basi plicatis. Nervi medii superne valde prominuli, inferne passim squamulis fuscis membranaceis adspersi. Extremitates leviter bifidae et incisulo-praemorsae. Spaprx floridus spithamam, immo pedem longus; fructifer fere duplo longior. Manubrium breve, extus convexulum, intus planum, superne squamis transversis una alterave inearibus membranaceis. Rami duodecim et plures, simplices, fastigiati, sub anthesi spithamam vel pedem. ter ramos deliquescente, angulati et pro foemineis flo foveolis suborbicularibus impressi, inter, has foveas passim impressi. Srarma unica, quam vidi, spithamam longa, lineari-oblonga, cum acumine, compressa, marginata, tenui membranaceo-coriacea. Frores ramos dense obtegentes inde a basi ad apicem usque, ita quidem, ut distiche positi duas series horizontales efficiant, masculi vero per paria ad illorum latus et paullo superius sint IASCULIS caryx est minimus, tripartitus. Conorta tres lineas longa constat Prrauıs ovato - lanceolatis acuminatis, planiusculis, erectis, longitudinaliter nervosis, ochroleucis. Staminum numerus latet. Flores FOEMINEL subglobosi, lineam et quod excedit alti, circumdati bractea membranacea, annuli transversi instar foveolam marginante atque medio in acumen subtile promissa. Bracteolae intra hane flori adpressae, minimae. Carvx et conorta arcte convoluti, constantes foliolis orbicularibus medio breviter acutatis, concavis. Ретиллм simplex videtur, ovario globoso uniovulato, туо brevi, per foramen perigonii emisso, sticmate magno glanduloso, disciformi. Bacca pollicem alta, olivaeformis, intra epidermidem laevigatam flavescentem carnem continens, quae fibris tenerrimis creberrimis verticalibus percursa est. Nueleum adultum non vidi.— Haec species valde affinis S. sylvestri, quae inter alias notas calycum foliolis subulatis differre videtur. Crescit in insula Jarae: cl. Reinwardt. ICON. EXPL. Tab. 198. Fig. IL. Spadix florens in spatha longitudinaliter aperta, m. n. — 1. Particula spadicis, eum tribus floribus foemineis et uno masculo. 2.3. Flos masculus. 4. 5. Flos foomineus. Omnia magnitudine aucta. — ll. 6. Pars spadicis басен, m. n. 92 4. SEAFORTHIA MALAIANA. Tab. 158. Fig. 3. S. caudice tenui; frondibus ——; spadicibus spithamacis, ramis ternis aut quaternis flexuosis; floribus foemineis alternatim distichis, stigmate magno capitato in stylo brevi; baccis —. Quae coram habeo hujus speciei partes descriptioni mon suppetunt, attamen ita sunt comparatae, ut de sürpis matura specifica dubium non restet. Srabrx sex ad octo pollices longus, basi semicirculari caudicem amplectitur, qui diametro sesquipollicari esse videtur. Manubrium pollicem et quod excedit longum, intus planum, extus leviter con- vexum, eicatrieibus ab insertione spatharum insculptum, altera, in ipsa basi manubrii, recta, altera altiore oblique circulari. Squama triangularis membranacea in suprema parte manubrii et s ad ortum cujusvis ramorum, qui numero quater- mario adsunt in duobus speciminibus. Rami sexpollicares, compressi, horsum vorsum flexi, ad angulos depressi in areolas circulares pro foemineis floribus. Bractea triangularis, brevis, acuta, florem a basi fulciens. Bracteolae semicirculares florem foemineum а basi circumdantes, fere abolitae. Carxcıs foliola late-ovata cum brevi acumine, concava, convoluta, rigida, crassiuscula, lineam et quod excedit alta, Petala calycis foliolis similia, sed nonnihil minora, pariter convoluta, apice tamen pro stigmate hiantia Ovarium globosum, uniloculare, uniovulatum. SrYnvs brevis. Stroma depresso-capitatum. Reliqua. desiderantur. Crescit in Pulo Pinang, Indiae orientalis: cl. Wallichius, qui communicavit. spadicis particula. 2. Calyx. ICON. EXPL. Tab. 158. Fig. II. Spadix, ramis tribus, floram foem us. 2. Corolla foeminea. 4. Pistillum. 5. Idom verticaliter dissectum. Omnia magnitudin jonstrans, m. n, — 1. Нај foo Alias nonnullas addimus species breviter tractandas: 5. SEAFORTHIA DICKSONI: caudice mediocri gracilis pinnis lineari-lanceolatis plicatis truncatis praemorsis, summis confluentibus; spadice refracto simpliciter ramoso, floribus distichis; masculorum calycibus subulatis quam petala ovato-acuminata paullo brevioribus, staminibus triginta; foemineorum staminibus abortivis sex apice penicillatis; baccis ova- tis acutiusculis. ARECA DICKSONI, Roxb. Flora Ind. Ш. р. 616. Iconum plantarum indicarum in Bibliotheca Soc. anglo -ind. asserv. tab. 1078. watuor circiter pedes longae. Palma quindecim ad octodecim pedes alta. Слюрех rectus, gracilis, diametro bipollicari. FnONDES Pinnae in media rhachi bipedales, summae et imae pedales, lineari - lanceolatae aut lineares, nervis primariis quinque ad septem per- cursae, inter nervos plicatae, interdum findendae, truncatae et praemorsae crenis inter binos nervos duabus aut tribus. Spapıx in caudice infra frondes basi semilunari sessilis, manubrio brevi compresso -teretiusculo , rhachi ramos quatuor ad octo simplices, subaequales, subdi- stichos, sex ad octo pollices longos exserente. БраТИА secundum auctorem laudatum simplex, decidua, lato-fusiformis. Frores densi, numerosi, habitu fere florum Bactridis macracanthae, pallide ochroleuci, in series duas oppositas dispositi; in inferiore ramorum parte singuli foeminei cum duobus masculis stipantibus, versu ates omnes masculi, MASCULI: Cayx foliolis subulatis, basi cohaerenti bus, longitudine fere aequantibus PETALA cordato-acuminata. Ешамехта 20—30, perbrevia, centro floris plano inserta, ANTHERAS lineares obtusas emarginatas ferentia. FOEMINEI: Сылх foliolis ovato-suborbicularibus. PETALA calyci similia. pariterque convoluta, attamen paullo. majora, RUDINENTA STAMINUM sena basi in discum hypogynum confluentia, apice ciliata, Ovarium subglobosum. Srruus brevis, simplex. Sricwa profunde trilobum. Bacca fere pollicem longa, in perigonio persistente, oblonga, acu nidium pollicem lata, fuscescen rubens, sicca, fibrosa. Nucusus homoideus, TESTA crassiuscula fusca. ALBUMEN lacteum, fusco-rosco-ruminatum, Бмвато cylindric basi nonnihil oblique positus. extrem uscula, vix di Crescit in syleis Malabariae: cl. Dickson, Roxburgh, В. Wight. Augusto floret et fructus maturat. Fructus, monente. Dicksonio, a pauperibus loco Arecae verae adhibentur. 6. SEAFORTHIA DISTICHA: caudice humili arundinaceo; frondibus simplicibus. obovato- cuneatis bifurcis, laciniis triangularibus truncatulis praemorsis; spadice intra frondes simplici hirto refracto, floribus distichis, masculorum calyce quam petala. oblique ovata multo brevioribus, staminibus. subquindecim; bacca. ovata acuminata, albumine subaequabili Bibliotheca Societatis anglo- ARECA DISTICHA (prius HUMILIS) Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 620. Iconum plantarum indicarum i indicae assery. tab. 1679. Palmula habitu fere Geonomae pycnostachyae, Слирех duos ad tres pedes altus, crassitie baculi calamei, laevigatus, annulatus. FnONDES ad summum sesquipedales, pe г vaginantibus in superiore caudicis parte айхас, simplices, circum- scriptione obovata versus basin cuneatae, profunde bifurcac, laciniis subtriangularibus, extremitate breviter truncatis, plurinerviae, inter nervos plicatae, nervis in dentes breves angustos excurrentibus, utrinque laevigatae. Sparma, secundum auctorem citatum, simplex, in interiore facie aperiunda, fusiformis, caduca, involvens sPApicEw bi- tripollicarem ex ala frondium provenientem eaque primo obtectum, sub antheseos tempore retrofractum, simplicem, villis rufo-fuscis vesti Fronts FOEMINEL solitarii in angulo rhacheos prosiliente, per duas series oppositas ordinati habent CALYCEM et совомлм subaeqnales foliolis ovato- orbicularibus concavis imbricatis. STAMINUM RUDI mullum. Ovanıum ovale, STYLO brevissimo, stiomare amplo glabro glanduloso. Frores MASCULI per paria ad latus foeminei. foliolis brevibus ovatis basi unitis. PETALA inaequalia, oblique ovata, calyce multo majora. STAWINA subquindecim. FiLAMENTA brev АХтнЕВАЕ lineares. Bacca olivaeformis, ovata, acutiuscula, matura colore aurantiaco, laevigata, carne parca fibrosa, decem lineas alta. SEEN ovatum, TESTA fusco - говеа, ALBUMINE corneo vix ruminato. Empryo basilaris Crescit in umbrosis syleis insulae Рио Pinang: Roxburgh. AUX wittei *39:23*1433111:i1 185 7. SEAFORTHIA GRACILIS: caudice mediocri arundinaceo caespitoso; pinnis plicatis, inferioribus linearibus longe falcato - acuminatis, terminalibus confluentibus truncatis breeiter fissis, laciniis bidentatis, vhachi nereisque subtus. minute lepidotis; spadice simplici retrofacto, floribus masculis polyandris, petalis cordatis acutis calycem multoties su- perantibus; baccis angusto- oblongis acutis. ARECA GRACILIS, Roxb, Flor. Ind. Ш. p. 619. Fr. Hamilton (Buchanan) Comment. Herb. Amboin. in Mem. Werner. Soc. Vol. V. 1824. p. 310. m pollicem crassi, Iae- s vaginati. FRONDES circiter tripedales, erecto- Palmula parva, elegans, octo ad duodecim pedes alta. CxubIcES plerumque plures п pollicum distantia annulati, versus apicem frondibus paucis superposi patulae, Basis sistit vaginam exacte cylindricam longi iam pedem aut spithamam longam. Petiolus hac vagina brevior superne profunde carinatus in rhachin subtetragonam abit. Pinnae in quovis latere tres ant quatuor, nervis pluribus circiter quatuor linearum. percursae ideoque plicatae; inferiores subalternae duas spithamas longae et duos polli faleatum productae breviores, truncatae atque inter nervos primarios incisae in lacinias subtriangulares vix semipollicares apice bidentatas. Nerv in superiore facie acute prominentes per lacinias excurrunt, interque laciniarum dentem in parvum mucronem promittuntur. ciniarum pertingunt, indeque per cujusvis laciniae marginem Petioli, rhaches et nervi secundarii in inferiore facie frondium sriseo-fusco, tandem Белок solitarius in axillis superiorum frondium, quarum lapsu denudatur, basi retrofractus, sex ad octo pollices longus, simplicissimus; pedunculo compresso-tereti, pollicari compressa, ubique dense florigera. 8РАТИА, secundum auctorem citatum, simplex, apice bifido, in superiore latere concaviusculo longitu- dinaliter aperiunda. lem eam поп vidi, sed cica cireularem in manubrüi basi, et praeterea squamam transversam in medio pedunculo. Fromss FOEMINEL totum fere spadicem oceupantes, binis masculis ad utrumque latus stipati, nonus quisq positus, bractea semiorbiculari muniti, CALYX et COROLLA foliolis lato-ovatis obtusiusculis sibi imbricatis. Rudimentum staminum nullum. Ovanivst ovale, ovulo unico erecto. SrYLUs quam ovarium brevior. Зтиама amplum, infundibuliforme, margine denticulato. FLORES MASCULI bracteis triangularibus suffulti. CALYX brevis, triangularis. Peraza oblique cordata, acuta, calyce multoties longiora. STAMINA numerosa, inclusa, FRUCTUS est sacca angusto-oblonga aut ovata, obtuse umbonata, sex lineas longa, epidermide laevigata, sarcocarpio tenui pulposo -fibroso, nucleo undique adhaerente. ovalis, basi noni A castanea subspongiosa. ALBUMEN more Arecae Catechu ruminatum. Емввто conicus, in basi albuminis, albidus. hil obliquus, те: Crescit in Indiae orientalis provincia Chittagong, in collibus locis syleaticis: Roxburgh; in Silhet: Franc. da Silva; in Assam provincia inferiore ad Goalyara: Hamilton, qui omnium primus observavit. Floret per calidos menses, fructus maturat Octobri. In Silhet dicitur: Ram- Guah, in Bengala: Gava Supari: Rorburgh. (Ram-Gua nomen, teste Hamilton 1. c., a Bengalensibus quoque tribuitur. Arecae triandrae.) 8. SEAFORTHIA ORYZABFORMIS: caudice mediocri; frondium rhachi superne hirsuto-lepidota, pinnis lanceolatis acutis saepe connexis; spatha lato-marginata, spadice ramoso, floribus masculis (polyandris?) petalis acuminatis ; baccis minusculis ovalibus vertice acutis. ARECA ORYZALFORMIS, Giseke Lin. Prael. іп Ord. natur. p. 76. No. 3. Gaertn. Fruct. Sem. Plant. I. p. 20. t. 7. f. 2. б. ARECA GLOBULIFERA, Lam. Encycl. 1. p. 239. Хо. 4. Willd. Spec. plant. IV. p. 596. No. 7. — Pinanga oryzaeformis, Rumph. Amb. E p. 40. t. 5.£ 2. В. С. D. Fructus, quales Gararyears depinxit, no rotundiores depinguntur. Notand baccas vol a Pinangae oryzaeforn fructuum $. ORYZABFORMIS е A. ORYZAEFORMIS ex Java insula habui; in icone Rumphiana autem minores et vero est, Жомтиуом ipsum de Pinanga sua saxatili, quae SEAFORTIUA S\XATILIS nobis est, referre, ejus s fructibus magnitudine superari, quum autem illius speciei baccas genuinas haberem, de magnitud quoque vix dubitaveri Crescit in Amboina raro, sed sat fr vicinia invenitur, in Celebe frequentius 'equens in insula Leitimore, in tenuioribus Melalewcae syleis, vel in earum praesertim in provinciis Loebo et Tambocco et in insulae Sumbawa provincia Bima, quae ligni Sappan magna copia superbit. Malaice Pinang utan Kitsjil dicitur. Rumphius l. c. 9. SEAFORTHIA SYLVESTRIS Blume: caudice mediocri arundinaceo, pinnis lineari- lanceolatis (triplicatis) apice attenuatis, aut praemorsis; spadice ramoso, florum masculorum petalis ovatis acutiusculis concavis, staminibus ЗА; baccis oblongis acutis. ARECA SYLVESTRIS, Lour. Flor. Cochinch. II. p. 568. Edit. Willd. II. p. 696. (exclusa Pinanga oryzacformi Rumphii.) Crescit in syleis Cochinchinae: Loureiro, et in Jarae provincia Bantam: Van Hasselt, auctore cl. Blume, qui nos litteris certiores fecit, picturam stirpis, quam Van Hasselt in Bantam conficiendum curaverat, cum Loureirir descriptione ad amussim convenire. 10. SEAFORTHIA MONTANA Blume: caudice quindecimpedali; frondium pinnis — —; petalis florum mascu- lorum ovatis acuminatis planiusculis. Blume in litt. Crescit in syleis primaeeis , ad radices montis бейе, in insula Java: Blume, 93 11. SEAFORTHIA SAXATILIS Blume: caudice humili arundinaceo; frondium basi scabra, pinnis flabellifor- mibus apice truncatis erosis; spadice ramoso, — — baccis obovatis minusculis nitidis. cl. in Ord. Nat. p. 76. — Pinanga sazatilis, Rumph. 1. p. 42, 4. 7. ARECA ORYZAEFORMIS 8. SAXATILIS, Giseke Lin. Pra ARECA HUMILIS, Willd. Spec. pl. IV. p. 595. 2 Spreng. Syst. Veg. II. p. 139. Crescit in acutis scopulosisque montibus Amboinae, in parte orientali, post Negory s. pagum Thuel: Rumphius; in variis insulis sundaicis: сі. Reinwardt, Blume, Kollmann, Medullitium supra carbones assatum contra raucas tusses , quibus plurimum senes vezantur, adhibetur , teste Rumphio. In Tabula 158. Fig. VI. icono illustravimus 1. baccam integram in perigonio, 2. candem vorticaliter apertam, ut sareocarpiom appareat 3. nucleum. 12. SEAFORTHIA RUMPHIANA: caudice elato graci giuscule ramoso; — — басов olicaeformibns (corallii instar rubri frondium pinnis linearibus acuminatis; spadice lon- nucleo longitudinaliter striato. Pinanga sylvestris glandiformis secunda, Rumph. Amb. 1, p. 39.*) Crescit in Amboina, Ternate, aliisque insulis moluccis et sundaicis, Malaice Pinang lansa dicitur: Rumphius. Verosimiliter huic generi adnumeranda: 13. SEAFORTHIA(!) JACULATORIA: Saguasteri species trunco viz duos digitos crasso, relig. Rumph, Amb. Г. p. 68. ARECA OLIVAEFORMIS В. GRACILIS, р. 318. nil certi de illa affert. веке Prael. іп Ord. nat. р. 80. — Hamilton in Comment. Herb. Amboin. 1. с. Crescit in insulis moluccis, Gilolo, Nora Guinea: Rumphius. OBSERVATIO. Seaforthiae genus, a Rob. Brownio, amico aestimatissimo, praeclare constitutum, tam ovari quam fructus structura (carpidio seilicet, uti videtur, solitario, uniovulato, stylo simplici, licet saepe brevissimo, stigmate magno simplici aut diviso et sarcocarpii fibris immediate ad nucleum pertingente, endocarpio tam tenui, ut vix in observationem cadat) ab Areca differt; attamen, quoad habitum et fructus vires cum illa convenit. Plures Seaforthiarum baccae іп verae Arecae loco pro masticatorio adhiberi possunt. XIV. ORANIA Одама BLUME in litt, (et apud Zippelium et Мас, in Ferussac Bullet. des Scienc. natur. IV. p.67.) Сапхотав species REINWARDT in litt, MONOECA in diversis spadieibus. Frores sessiles, bracteati. ратил plures, incompletae, basilares. MASC. Слух triphyllus, foliolis margine imbricatis. Содот tripetala, aestivatione valvata. STANINA numerosa, ANTHERIS linea- ribus. Воммехтом floris foeminei inter duos masculos. FOEM. Carxx triphyllus. Conorra urceolata, trifida, Rudi menta staminum nulla. Ovarium biloculare. SriGMATA duo acuta, sessilia. Bacca disperma, Semuxa hine convexa, inde plana, ALBUMEN cartilagineum, aequabile. Емвихо dorsalis, extra medium positus. Cavpex gracilis, inermis, annulatus. FRONDES simpliciter pinnatae, pinnis cuneatis antice sublobatis eroso- denticulatis, nereis primariis solitariis aut pluribus, secundarüs valde approximatis, — Nomen generi inditum a Rege Batavorum Guilelmo 1., scientiae naturalis fautori generosissimo, quo regnante Flora Jarae primum investigata fuit. *) Remrnres do hac specio disserons nucleum dicit longitudinaliter suleatam, quam ob causam pro vera Areca illam sententiam existimantis, Pinangam sylvestrem glandiformem secundam ad Arecae illam speciem ре cujus quidem speciei descriptionem paucis mutatis transseribo: Caudex saepius altus, annulatus, inermis pitis laterum. superioran haberem, neque in Hamiltonii во Е nomine deseripsit, те, qui meurvus, nunquam qualis in Arecis Catechu Lin. et triandra Roxb. obtinet strictos, pedes wi Frondes eum impari pinnata спаде, aequidistantes, Bases frondium is d triginta usque Pinnae lanceolatae, acutae, integer 6, plicis quatuor. cylindram politum viridem eonvolutae. Petiolus inermis. Hhachis triangularis, > Spatha nuda, monophylla, ex apice trunci annulati infra frondium vaginam enata, lanceolata, acuta, extra convexa, intr integerrima, interius (?) dehiscens. Spadix decompositus, interne planus, nudus; externe convexus, ramosus. Rami angulati, ramulosi. Ramali hinc laeves, inde dentieulati. Masculi flores plarimi, minuti, sessiles, bini singulis ramulorum dent Calyx wiphyllus, rigidus, foliolis lanceolatis acutis conniventibus. Filamenta vix ull. Antherae tres oblongae (nec sagittatne, uti in айш A. triandra). Pistilli rudimentum nullum. Foeminei fores pauci, solitarii, ай basin ra Calyx triphyllus, convolutus, foliolis ovatis concavis. Petala tria viridia, ovata acaminata, ci , ovata, concava, Ovari trigonum, ovat insulis Andaman, ubi captivi ejus fructibus (Notas, quibus haec species ab affinibus ulis insidentes. uloram ramis adnati, masculis multo majores. men arcte convoluta, calyce longi n, acuminatum. Stylus nullus. Stigma acutum, Pericarpium non visum. Crescit loco verae Arecae utuntur, Намгетох, Comment. Herb. Amboin. in Mem. Werner. Soc. Vol. V. p. 309. videtur distinguenda, littoris ialicis imprimendas curavi.) obsolete 14141914 ТЕТ”? к Г pe guy u ts gan a FH үтү, - 181 O. candice humili, foliolis panduracformi-sinuatis, nervo primario solitario, antice praemorso-duplicato-denticulatis, subtus albidis. CARYOTA HUMILIS, Reinwardt in litteris. m annulatus. FRONDES sex- ad septem- Cavex humilis, crassitie circiter pollicis virilis, teres, cicatricibus fron pedales. Basilaris pars vaginans fere cylindrica, sursum longius products, tandem in parte ventrali soluta in fibras tenues decussantes nigras, tomento pannoso cinereo fuscescente adspers: Petiolus ipse sesquipedalis et longior, dorso conve- Sus, intus sulco angusto exsculptus, ubique squamulis irregulariter oblongis tenuibus dense adspersus indeque castaneo- Toratus. Rhachis subtus convexa supra bicanaliculata, pariter ac petiolus squamulosa. Pinnae pleraeque subalternae, spithamaeae, pedales, immo longiores, circumscriptione variae, basi plerumque longe cuneatae, antice nune utroque latere sinu exeisae indeque fere panduraeformes, nune altero solum in latere incisae, ita ut inaequaliter bilobae fiant, margine antico irregulariter subduplicato-denticulatae. Pinnae anticae oppositae nonnullorum parium, quorum summum pinnae terminali ita est approximatum, ut frons flabello trifoliolato terminata appareat. Magnitudo pinnarum sursum decrescit, ita ut ultimae sint spithamam solam longae. Nervus medius inferne valde prominens, junior squamulis adspersus; secundarii et tertiarii approximati. Indumentum detergibile praesertim in juniorum frondium facie inferiore, albi- dum. Srapices sexus distincti simultane inter superiores frondes lateraliter erumpentes, sesqui- et bipedales, simpliciter ramosi. Srariar quatuor ad sex, pedunculum spadicis vaginantes, alternae, membranaceae, lanceolatae, obliquo apertae, apice carinato integro aut bifido, longitudinaliter striatae, tomento с floceis griseo-cinereis eque squamulis fuscis con- Sante dense obsessae, apice villo barbatae; ima duos pollices longa, summa quatuor ad sex. Srapicis pedunculus tere- tiuseulus, superne divisus in ramos tres, quatuor vel quinque patentes aut nutantes. Foliorum rameorum loco nil fere cristala membranacea transversa. Rhachis inter ramos hine plus minus angulata. Rami, praesertim in facie inte- iore, planiusculi, in exteriore eonvexiusculi. Frores MASCULI laxe sparsi, sextus plerumque supra primum, duo ap- proximati cum rudimento floris foeminei inter ipsos, in suprema parte ramorum saepe solita Bractea minima ad Proa florum transverse oblonga, Bracteolae florum masculorum ita cum rhacheos substantia confluentes, ut nullas ad- esse rectius diceres. Слях vix lineam altus, cupularis, foliolis transverse oblongis cum brevissimo acumine, deorsum gibbis, imbricatis, aestivatione unius tegente, alte itegente, tertii tecta, Сопот quam calyx triplo altior, PETALIS oblongis, acutis, concavis, longitudinaliter nervosis, facile e calyce persistente deciduis, purpurascenübus. Sramına vi- ginti ad viginti quatuor e toro paullo incrassato, sesquilineam longa. памета brevissima, subulata. ANTHERAE lineares, obtusiusculae, basi leviter bifidae fere basi extrorsum affixae, loculis tis parallelis Portex crebrum continentibus. Fios rotwiwEUs abortivus inter duos flores masculos perparvus, vix dimidiam lineam longus, inclusus bracteolis duabus semiorbieularibus verticaliter adnatis concavis, altera super alteram margine imbricata, Carxcis foliola ovata imbricata. Pe- ‘rata oblonga, erecta, PISTILLA rudimentum subülissimum involventia. Sraprx FOEMINEUS, quem vi artitus, ses- quipollicem longus. Ruacuts omni superficie floribus laxiuscule eodem ordine, quo masculi, positis obsessa. Bractea mon conspicua. Braeteolae duae transversae semioblongae florem singulum a basi fulerantes. Carxcas foliola tria s orbicularia, leviter suberenulata. Совотлл sesquilineam ala, urceolata, sinubus tribus rotundatis in lacinias tres trian- gulares obtusiusculas verticaliter multinerves secta e purpurascenti et viridi varia. Ovarium depresso - globosum , sTIGMATI- Без binis triangularibus conniventibus coronatum. Охот solitaria obovata, oblique adscendentia e fundo loculi, juxta dis- sepimentum, cujus positio relativa ad rhachin in quovis flore alia est. Fnvorus Daceatus, maturus exsuceus olivam mino- Tem forma et magnitudine simulans, stigmatis duplicis cicatricibus pyramidatis acutis in vertice notatus, Epidermis lae- Viva rubens. Caro et dissepimentum loculorum parca, longitudinaliter fibrosa, rhaphidibus plena, ideo dum cutem tan- kunt prurientia. Semsa oblonga, intus plana, extus convexa. Testa fibris haud Ма mulis, praesertim in facie interiore plana, percursa. Armumen cartilagineum, aequabile, album, dorso convexum, vertice planum. Емввхо dorsalis in superiore plaga, margini propius locatus, in fovea minuta, conico- cylindricus. OBSER alum video erumpentem abortivum spinaeformem spathis perbrevibus obvol ATIO. In spadicis cujusdam masculi pedunculo ad basin ran um. Conferas figuram Ш. ad а. Crescit in syleis udis Javae insulae interioris: С. Reinwardt, Kollmann et Blume, EXPLICATIO Tab. 157. 1. Summar бего semimaturo et spathis suis obvolato. On frondium bases vaginantes et pet Да magnitudine naturali. IV. Apex frondis, calas florens, cum spatbis, m. n. VIII. из spadicis fructiferi. III. Pars frondis inferior, cum spadice fru- nagnitadine dimidio imminuta, V. Spadix foemineus florens m. n. VI. Ejusdem ҮП. Spadix n jusdem particula aucta. — 1. Flos masculas. 2. Calyx. 3. Petalam Visi edere. 4.8, 6. Stamina a diversis faciebus vim. 7. Staminum complexus. 8. Filamenta, absque antheris, Onia varia magnitudine ancta, 9. Flos oemimens. 10. Calyx explanatas, a facie exteriore. 11. Pistillum a latere. 12. Pistillam a ver Omnia varia magnitudine aucta. 13. Pistilla quatuor еы, diverm modo aperta, wt orulorum sitos appareat, 14. Fructus cum perigonio. 15. Idem inversus. 16. Bacen. vertiealiter dissecta. 17. 18, Nucleus a eres luere. Omnia magnitudine naturali, 19. Embryo auctus. 20. Apex pinnae, ut marginis dentes appareant, naturali magnitudine. icula valde a letin des Sciences ORANIA REGALIS, species in natur. XXIV. p. 68. ‘ova Guinea a Zippelio lecta, non nisi nomine innotuit. Conferas Ferussac Bu 94 XV. HARINA. Hamiya HAMILTON in Mem. Wern. Soc. V. 1824. p. 312. — Уимонтва RO: III. p. 91. t. 295. (nec De Cand. Prode. 1. p. 501). — LINY B. Flor. Ind. Ш. p. 621. — Warzicna ROXB. Plants Corom. Gen. Plant. edit, SPREN MONOECA eodem spadice. Flores se les, bracteati. Srarmar plures, incompletae, basilares. MASC. beylindricus, tridenticulatn: Conorza tripetala, aestivatione valvata Sramiva sex. FOEM. in inter masculos plurimos pauci, bracteolis binis lateralibus. Слгух urceolatus, trifidus. Сонолл tripetala, Rudimenta staminum mulla. Ovanıum bi- (rarius tri-) loculare. SriGMATA duo triave conica connata. Bacca di- (rarius tri-) sperma, Везиха hinc convexa, inde plana. Areumex cartilagineum aequabile. medium positus. Ewmnyo dorsalis, extra Habitus frondium, spadicis et spatharum cum praecedentis generis conveniens. IH: IRINA CARYOTOIDES. ав. 136. HARINA CARYOTOIDES, Hamilton Mem. Wern. Soc. V. 1824. p. 317. WRIGHTEA CARYOTOIDES, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 621. WALLICHIA CARYOTOIDES, Roxb. Plants of Согот. Ш. p. 91. 205. — Spreng. Syst. Veg. II. p. 140. Palma monocarpaea, post spadicis terminalis deflorescentiam moritur, attamen e candice subterraneo brevi sobolem antea solet виссгевсеге. Сика, licet flores nondum emiserit, novas frondes pariter promit, inde haud diffciliter propa- pagatur. Rapıx dense fibrosa. Caupex extraterraneus nullus. Евохоев simpliciter pinnatac, paucae, terminaliter congestac, in florente palma octo pedes longae. Petioli basis vaginans ovata, margine in гей ricans dissoluta, pars superior dorso carinato-convexa, sursum crassitie digiti pollicis semiteres, trium circiter pedum longitudine nuda. Rhachis rtione pinnarum leviter sulcata, superne plano-bifacialis. ‘Tomentum farinoso-lepidotum einereo-fuscum, detergi- petiolo. Pinnae e pulvino incrassato oriundae, vario modo dispositae, in postica frondis parte plerumque binae ant terna aggregatae, in antica solitarine et subalternae, tres et quatuor spithamas longae, summae pedales, oblongo- et inaequaliter rhombeae aut sublobatae, versus basin longe cuneat inibus posti lateralibus integerrimae, apice el in marginibus anticis praemorsae s. eroso-denticulatae, nervis pluribus semipellucidis in denticulos acutos inaequales excurrentibus. Nervus medius inferno prominens et tomentoso-lepidotus. Superficies зире viridis, inferior albido-tomentosa aut in nervulis subochracen. Sranıx intrafoliaceus, си dex perbri s delitescens), primum erectus, dein nuta ribus lanceolatis, hinc longitudinaliter fissis, stri matus, in ramos paucos divisus, sub anthesi nutantes, fructi bus in foveolas le parvi, ap in novam ae, шаг; г dilute et flavescenti- talis, terminalis (tamquam cau- з. Peduneulus communis врати plu- s, membranaceo-coriaceis, tomento pannoso cinereo-fusco tecti y vagi- os rigidulo-erectos, teretiusculos, obtusangulos, pro flori- as impressos, Frores numerosissimi super omnes ramos effusi, pallide flavescentes (ROXB.; rubicundi: HAMILT.), glabri. MASC. Смлх cylindricus, monophyllus, subsolidus, in margine dentibus tribus parvulis instructus, medio solum tenui fovea pro recipienda corolla exsculptus (crassus, subrotundus, truncatus, subtri- Phyllus, foliolis concavis, altero marginum exteriore imbricatis: HAMILT.) — Conorza calyce triplo longior, саг- nosa- Perata lanceolata (unguibus latis subeoalita: HAMILT.) Sramına sex, brevia, inclusa, дутнелив linearibus, acutis, favidis. Pistilli rudimentum nullum. Frones FOEMINEI pauci, inter masculos in spadieis parte posita. Braeteolac duae reniformes ad Jatera cujusvis floris eumque amplectentes. Carxx monophyllus, urceolatus, limbo tripartito. Coror- тл uti in mare. (Calyx et corolla uti in masculino flore, stamina abortiva tria, petalis alterna: HAMILT. Stamina et nee. tarium nulla: ROXB.) Ovanıum ovatum, bi- rarius trilobum, bi- rarius triloculare, teriore loculi. Sryrus nullus. Sricmara duo, rarius tria, in conum fuscum connata. nitudine nuclei nucis moschatae, bi- rarius trilocularis. Semsa ovato-oblonga, extus convexa, intus plana ibid que sibi arcte apposita, magnitudine nuclei Coffeae. ‘Testa brunnea, tenuis, дъвомима corneo, lacteo arcte adha EMBRYO parvus, conicus, in dorso seminis convexo nidulans. Ovura solitaria in angulo imo in- Bacca ovato- oblonga, sicca, mag- m- 'erens, Crescit in Indiae orientalis provincia Chittagong: Hamilton, Peirard, Roxburgh, Goalpara: Hamilton. A Bengalensibus Chelputta, Chilpata, Rai in provincia Assam ad Bhelputtah, ab Aracanensibus Mu-zha Ma-tan nominatur: Hamilton. Julio mense floret, fructus maturat mensibus frigidioribus: Roxburgh. EXPLICATIO Tab. 136. Harina caryotoides et Phoenix paludosa in regione provinciae Chittagong 4 OBSERVATIO. Harinae genus, quale speciei ab auctoribus fuse descri est, quia perigonii characteres diverso modo notantur, habitus vero foliaturac burghius tradidit ab Oraniae calyce abhorret, qualem Hamiltoni iptae heic superstruximus, non omni dubitatione exemptum omnino idem sit ac Oraniae. Calyx masculus, qualem Rox- is, cum posterioris generis calyce convenit. Perigonium contra foemineum "un... mS #4 ІН "EN FN ) УУГИГУГЕГЕГЕЕ secundum neutrius auctorum citatorum verba cum Oraniae perigonio foemineo comparandum est. Quum igitur, praeter haec sexus per spadices distributio et antherarum numerus utrumque genus separare viderentur, nobis quidem de utriusque di dubium restaret, nisi inter palmas, quas optimus Wallichius communicaverat, ramus spadicis foeminei occurreret Harinae caryotoidis in quo flores plurimi conspiciuntur foeminei Oraniae porphyrocarpae floribus ita similes, ut dispositione solummodo arctiore distingui possint. Si qui ic ramus ad Harinam revera pertineret, hoc genus, tamquam male descriptum et pessime delineatum, Oraniae synonymon introducendum foret; si e contrario posterioribus observationibus evincitur, Harinae з. Wrighteae genus us iisque ab Oraniae diversis inniti, ejus species DENSIFLORA, cujus flores foeminei phyllotaxi % spadicis ramos ambeunt, ab H. caryotoide supra fuse descripta. Е Aliam hujus generis speciem introduco, praeeunte cl. Hamilton, nomine primi, qui eam notavit, auctoris ornandam, erit igitur: 2. HARINA RUMPHII. in Mem. Wern. SAGUASTER MINOR, Nibun Kitsjil, Rumph. Amb. I. p. 67. t. 15. Hamilton Comment. in Rumph. Herbar. Amb. Society V. p. 316. ARECA OLIVAEFORMIS, Giseke in Lin. Praelect. Ord. ARECA ELAEOCARPA, Reinwardt in litteris. Crescit in insulis moluccis et in insula Celebe, rarius im Amboina, in syleulis’ arbori Melaleucae Leucadendro conterminis, locis depressioribus, пес non in montes adscendit: Rumphius. it р. 79. XVL IRIARTEA RUIZ ot РАУ. Prodr. Flor. рег, chil. p. 139. t. 32. MART. Palm. bras. p. 35. t. 33—37. LIN. Gen. plant. edit. SPRENG. р. 449. No. 2217. LAM. Encycl. Suppl. Ш. p. 181. — Свдохигох HUMB. BONPL. Plant aequ. I. p. 1. t 1. 2, Nova беп. Spec. L p. 307. MONOECA in eodem spadice. Frores sessiles, ebracteati, masculi multo frequentiores, foeminei illis interspersi, praesertim in г nterioribus. Sparmar plures, exteriores incomplete, MASC. Carxx triphyllus. Perata tria, ае vatione valvata. Sranına numerosa, duodecim ad quinquaginta (rarissime sex), in basi confluentia. Rupımentum pistilli. FOEM. Слух tiphyllus et сопол tripetala imbricato-convoluti. Ovarium triloculare. Sricmata tria sessili. Rud menta staminum nulla, Bacca (aut, si mavis, canyon) carnosa, monosperma. Arsomex aequabile, Embnyo basilaris. Сасрех altus, cylindricus vel medio ventricosus, annulatus, saepe radicibus epigaeis suffultus.: FnoNDES omnes terminales, basi ampla cylindrica caginantes. Pinnae ambitu subtrapezoideo, oblique adnatae, plicatae saepe profunde fissae in lacinias dentatas aut truncatas. Sravices infra frondes, simpliciter ramosi, primum erecti aut patentes, demum dejectis spathis penduli. Srarmar exteriores incompletae apice oblique truncato, interiores tandem longitudinaliter apertae. Frores ochroleuci aut flavescentes. Евостив viridi- aut flacescenti- fusci, rarius nigricantes, nucleo поп oleoso. mes el. D'ORBIGNY, peregrinator per ^ et summa laude persequendo, p. 36 — 40. descriptis addimus sequentes, quarum descriptiones et partem indefessus, naturae scrutator acerrimus , liberalitatis exemplo rari Speciebus quatuor sup magnam Americae meridional nobis tradidit. 5. IRIARTEA ORBIGNIANA: caudice aequali, radicibus extraterraneis suffulto; frondibus patulis crispis, pinnis oblique obovatis im lacinias anticas lineares et posticam latiorem subflabelliformem omnes truncatas et subdentatas sectis; spathis quatuor ad quinque deciduis; floribus polyandris, baccis ovato-ellipticis. o. 33. eum. Palmier Acuna, VOxbigny Descriptions des Palmiers MS. N one. CauDex rectus, strictus, quadraginta ad sexaginta pedes altus, teres, diametro pedali et ultra, gracilis, laevigatus, annulis a lapsu frondium parum conspicuis insculptus, colore cinereo, RADICIBUS crebri ine. Quibus ibus sensim sensimque succrescentibus atque in conum sat amplum expansis ita in solo firmatur, ut non uno pede quasi sed pluribus at. Sunt vero hae radices adventitiae nigrescentes atque aculeis crebris сопісіз obsessae. FRONDES quinque ad octo, ob petiolorum basin in cylindrum sexpedalem convolutam а solita plurimarum palmarum forma abhorrentes, crispo habitu, vento agitante phalerum amoenissime flactuantem exhibentes, ratione totius stirpis haud ita longae, quum rhachis foliolis obsita octo pedes longitudine non excedat. Foliola quin- decim ad. alternatim in quovis latere frondis posita, ad basin ias octo ad decem approximatas directione varias indeque habitum crispum affectantes, inter se inaequales. Ima scilicet lac multo major et circumscriptione semillabelliformis est, antice truncata et oblique fissa dentataque; reliquae fere lineares pariter truncatae sunt et dentatae. Color foliolorum saturate viridis, SPADIX infra frondium cylindrum apparet apici caudicis adnatus nunc solitar terni aut quaterni, sesquipedalis, simpliciter ramosus земтив quatuor quinqueve deciduis antice apertis circumvolntus. FLORES pallide flavescentes, densi, MASCULORUM PETALA lato-ovato-trian- gularia et glabra. ЭТАЗИХА numerosa, FILAMENTIS subulatis basi confluentibus, ANTHERIS linearibus subquadrilobis. Frores FOEMINEI fere globosi, STIGMATA tria exhibent inter perigonii foliola emergentia. Bacca sphaeroidea, pollicis diametro, matura aurantia, intra carnem parcam continens NUCLEUM ellipticum octo lineas longum fuscum, venis rubentibus percursum. adventit is supra terram elevatur in sex pedum al 95 190 Crescit in syleis jurta flurium Mamoré a vico ФВгайасоп Austrum versus, sparsim rarius proveniens. Julio floret et Augusto mensibus, fructus maturat Martio et Aprili, E nucleis sphaerulae precatoriae formantur. Indis e tribu jz et Lusitani Vint -pez appellant. D’Orbigny. Ttonomas: A cuná ашай, e tribu Baurés: Manóco. Indi Guaraj adicibus extraterraneis in conum subsolidum compactis suffullo, medio nias lineares et posticam latiorem semiftabelli- 6. IRIARTEA PHABOCARPA ventricoso; frondibus patentibus crispis, pinnis subtrapezoideo- ovatis in lac formem sectis; spathis subtribus; floribus dodecandris, басов globosis nigricantibus. caudice iers MS. No. 36. cum icone. Palmier Vina, d'Orbigny Descriptions des Pal decimorgyalis, colore griseo, circulis a lapsu frondis sat distinctis annulatus, ba се cylindricus, parte octodecim pollices crassus, non immediate ‘Tnuxcus erectus, decem- ad qui diametro ibidem septem ай octo pollices metiens, medio in speciem fusi tumens et hi e solo porrectus, sed altitudine quatuor ad зех pedum suffultus mole napicum cylindricarum graciliun us quam in J. Orbigniana ramosarum. aculeatarum, dense compactarum, neque ut in illa conum medio cavum repraesentantium, nigrescentinm. FRONDES omnes terminales, tres ad sex ioenam crispam patentem, diametro viginti quatuor pedum, conspirantes, colore obscure viridi. Bases petiolorum Petioli crassi, robusti, arcuati. Rhachis obsessa est pinnis circiter viginti duabus alternis, inti pollices longis, circumseriptione trapezoideo-ovatis, non planis sed crispatis, quum singula ad sublincares, truncatae apiceque fissae, vero aut postica fra frondes, proveniunt, imi Judantur fusos deorsum. simul evolutae, in comam ‚drum quadri-quinquepedalem convoluta sedecim ad vi rhacheos faciebus oblique adnat basin fere usque divisa sit in lacinias subdenas plicatas, quarum anticae angustae reliquis major flabelli dimidium quasi exhibeat. SPibices simul plures, octo ad dece superioribus actate provectiores et majores, sub efllorescentia sex ad septem pedes longi, quum spat curvos prae se ferunt. SPATHAE tres, rufescentes, duae exteriores conicae apice oblique apertae, intima completa fusiformis. Srapices floridi antes, fastigiato-simpliciter ramosi, ramis gracilibus, interioribus flores ferentibus tam masculos quam foemineos, periphericis plerumque a indumento pilorum sericeorum obsessa est. Color florum pallide flavus. FLORUM ЕМА ovato-oblonga, obtusa, concava. Зглшха duodecim, per paria approximata, ita ut duo paria cuilibet petalo respon- . ANTHERAE lineares, supra basin aflixae, basi apiceque emarginato-bilobae, FLonux FOEMINEO- RUM hemisphaericorum РЕТАТА lato-ovato-orbicularia, imbricata, PisTiLLUM subglobosum , STIGMATIDUS acutis brevissimis. Bacca globos diametro pollicem et quod excedit aequans. Epidermis nigricans. Sarcocarpium crassum, carnosum, non fibrosum. NUCLEUS globosus, с acutiusculus, diametro quam fructus triente minor, rubro-fuscus, venis rubrioribus reticulatis et prominulis percursus. suprema parte caudicis, adhucdum omnino masculos. Superficies ramorum floriferoru MASCULORUM rı deant. Еилмемта subulata, Базі confluen vert liis Z. ventricosae affinis videtur, attamen, secundum detectoris descriptionem, abunde differt spathis paucioribus, antibus et pinnarum forma. Haec species prae: indumento ramorum sericeo, fructibus joribus nigri In syleis immensis regionem planam. obumbrantibus, quae inde a tractu montium Cordillera oriental de Cocha- bamba dictorum in vastas Bolicine solitudines orientales excurrit, ab Indis e tribu Yuracarés habitata. Hac quidem regione, Palmarum sat feraci, omuium reliquarum specierum est frequentissima, easque ita numero antecellit, ut eam solam toties numeres, quoties reliquas, omnes collectas. Gregarie quasi per syleas illas sparsa. apparet (ат arborum prodigiosa proceritate quam mirifica. varietate formarum et luzurie insignes. Indi accolae eam Vina appellant. E caudicibus rates iunt, quibus fluvios trajiciunt asseresque ad construenda tuguria idoneos. Frondibus tecta tegunt. et basibus ragi- ny, qui eam Januario florentem et fructiferam obsercarit. confi nantibus loco vasorum saepe utuntur. D? Or bi; rondibus baccis ovalibus, IRIARTEA(?) LAMARCKIANA: caudice aequali, radicibus eiv ertraterraneis inermibus su, ectis crispis, pinnis in lacinias lineares angustas sectis; spathis subtribus; floribus masculis hexandris, crista ad insertionem lineari- oblonga. notatis. suri Palmier de Lamarck, @Orbigny Description des Palmiers MS. No. 49. cum icone. Слврвх quadraginta ad sexaginta pedes altus, recius, cylindricus, diametro ix e solo emergentibus firmatus. FRONDES omnes termi ¡drum sexpedalem convolutae, petiolo brevi, rhachi pariter ac in Z. Orbígniana obsessa pinnis tres pedes longis, in lacin es tamen et angustiores, quam illi competunt speciei, crispato-adscendentes dissectis. Color frondim amoene viridis. - SPADICES infra frondes caudici inserti, primum, dum spathis suis includuntnr, formam fusi prae se ferentes et erecti, dein patentes et delapsis spathis exterioribus declinati, quinque ad sex pedes longi, fastigiato-ramosi. ЗРАТИЛЕ tres, virides, extimae duae. completae, apice apertae, Rami spadicis plures, virgati, floribus flavidis dense obsessi, ita quidem , ut inferiores et exteriores flores ferant solummodo masculos, intimi contra masculos cum interpositis foemineis. MASC. PETALA ovata, acuta. STAMINA sex (1), ANTHERIS linea- ribus, apice bilobis. КОЕМ. FLomes oblongi, basi lata spadicis ramo innati. Bacca ovalis, diametro pollicem et quod excedit aequans , laevigata, glabra, colore epidermidis nigrescente, hinc in basi, ubi ado thio, cicatrice oblonga (abortione carpidiorum orta?) notata. Миськиз flavescens, durus, non oleosus, venis ramosis inde a cicatricula embryonigera percursus, ovato-globusus, diametro decem. linearum. re pedali, laev сае, tres atus, annulatus, cinerascens, RADI- cius i declinatae, biorgyales, basi in суй quinque, surrectae aut parum curvi Crescit in regionibus orientalibus Boliviae, in proclivitate occidentem spectante et in cacumine jugi, quod Indis Yuracarés Icho dictum inter dieortia aquarum, quae Beni el Mamoré Auriorum fontibus affluunt, extensum, objicitur iter facientibus. е montium tractu Cordillera oriental de Cochabamba Euroaquilonem versus, incultum. densisque syleis consitum, paucis Indis habitatum. In udis syleaticis frequenter. ibidem. occurrit, palma tam amoeno comae adspectu. quam medul- litio eduli per castas illas solitudines peregrinantibus gratissima. D'Orbigny, qui Julio mense eam obsercacit. 191 ХУП. ARENGA (Anexe) ГА BILLARDIERE in Mèm. de Yinstit. Classe math. phys. IV. p. 209. LAM. Encyd. Suppl. I. Sıcuenus vel Gonurus RUMPH. Amb. Г. p. 57. t. 13. —Sacuerus ROXB. Flor. Ind. Ш. р. 623. — Gowvrus LIN. Gen. edit. SPRENG. p.450. No.2222. BLUME in itt. — Borassı species LOUR. Flor. cochinch. II. p. 618. edit. Willd. II. p. 759. MONOECA in distinctis spadieibus. Spare nonnullae (unica ex Тлвил., (етае ex Lovr.) basilares (com- pletae Висме MS.) Frores bracteati et bracteolati. MASC. bini cum foemineo aborüvo bibracteolato in medio. Слух triphyllus, foliolis i Perata tria, aestivatione valvata, Sramxa indefinita, avrients linearibus cuspidatis. FOEM. bibracteolati. Carxx triphyllus, aestivatione convolutivo-imbrieata. Сопол tripetala, aestivatione valvata. Ova- тиим triloculare, ovuLıs solitariis e loculorum centro surgentibus. Втисмата tria, conica, basi connata. Bacca trisperma (aut abortu disperma). Semia subtrigona, testa crassa dura. Емвпхо іп ALBUMINE corneo aequabili dorsalis, excentricus in angulo seminis. CavpEx crassus, sat procerus, petiolis delapsis irregulariter annulatus aut eorum parte basilari persistente squamatus atque rete fibrarum crassarum passim vestitus, inde adspectus incompti. ЕтохрЕЗ omnes terminales, obscure virides, subtus pallidiores, concinne pinnatae, pinnis reduplicatis, basi tamen superne concaviusculis ibidem ad uertum contractis et uno aut utroque latere auriculatis. — SpAprers inter frondium bases emergentes, simpliciter ramosi, ramis elongatis virgatis, sraruıs nonnullis in basi vestiti deciduis, penduli; masculi plures tandem deorsum evolcendi, foemineus unicus terminalis. Frores majusculi, virides, Вассав globosae, Лагевсетев. OBSERVATIO. Nomen Arenga alii Gomufo praeferendum videtur, tum quia primus auctor, qui hoc genus in systemate intro- duxit indiderat, tum quia vox Aren sive Areng in lingua javanica arborem ipsam, Gomuto vero ejus partem solummodo, scilicet fibrili tium petiolorum, denotat. Saguerus nomen est e vocabulo lusitanico Sagueiro, quod arborem Sagu ferentem denotat, derivatum. 1. ARENGA SACCHARIFERA. Tab. 108. A. petiolis inermibus; pinnis lineari-lanceolatis acuminatis, apice oltusiusculo integerrimis aut emarginatis subden- ticulatisque, basi subbiauriculatis, auricula. inferiore majore, subtus albidis aut argenteis; spadicum ramis elongatis fasti- giatis pendulis. Palma indica vinaria secunda, Seguerus sive Gomutus, Rumph. Amb. Г. p. 57. t 13. Giseke Lin, Prael. in Ord. matur. p. 107. No. 2. Anou, Marsden History of Sumatra p. BORASSUS GOMUTUS, Lour. Flor. Cochinch. II. p. 618., edit. Willd. П. p. 759. Lam. Encyd. ҮІ. p. 258. ARENG SACCHARIFERA, La Billard. Mèm. de l'Instit. Classe math. phys. IV. p. p. 209. Lam. Encycl. Suppl. I. p. 441. GOMUTUS SACCHARIF » Spreng. Syst. Veg. П. p. 624. SAGUERUS RUMPHIT, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 626. Icones ined. in Biblioth. Soc. Anglo-Indicae asser. Nro. 1179. Hamilton Comment. in Rumph. Amb. in Mem. Wern. Soc. V. p. 315. Quum de palma sat cognita, passim in hortis Europae culta, nil habeam novi, quod afferre po Td unum moneo, in icone Roxburghiana laudata flores conspici subverticillatim dispositi, тазе les tandemque nonni foeminei albidi, medio virides. Drupa obovata, tandem nigrescens, secundum longitudinem obiter suleata. ‚ ad auctores citatos remitto. iolascentes, Crescit in omnibus Asiae insulis, quae a sinu bengalensi Orientem versus sitae sunt, in sundaicis igitur, moluccanis et philippinis, in Cochinchina et Malacca, inde per alias Asiae regiones tropicas calidas transportata et passim, praeser- tim locis depressis udis, ad fluviorum ripas, quas praediligit, in solo humido culta. Usus varius. E fibrillitio petiolorum Sunes torquentur, е trunci medulla farinae species Sagu dicta praeparatur. E spadicibus masculis, per maximam anni partem. deorsum florentibus, vesectis succus saccharinus magna copia elicitur, quem in carios usus medicos et oeconomicos vocant. Baccae imprudentius tactae, forsan a rhaphidum copia, per carnem sparsarum, intolerabilem pruritum causant; itaque his e baccis in aqua putrefactis dictam infernalem praeparare solebant insularum moluccarum incolae, qua de re deque diversissimo hujus Palmae usu conferas Rumphium loco supra laudato. aquam si ICON. EXPL. Tab. nostra 108 offert Arengam sacchariferam in Javae insulae regione haud ita longe ab ora orientali е planta palmam quidem habita prae se fert, structura autem foris et fructus Pandano et Pbytelephanti est propior. una cum Nipa fruti- canto, q ARENGA OBTUSIFOLIA. Tab. 147. 148. A. petiolis crasso-spinosis; pinnis lineari-lanceolatis antice breviter bifidis obtusiusculis et inaequaliter acuteque dentatis, postice attenuatis, basi biauriculatis, auricula inferiore majore, subtus pallidioribus ; spadicum ramis brevibus nutantibus. conu 8 OBTUSIFOLIUS, Blume in litteris. Cavpex vigintiquinque circiter pedes altus, pedem et sesquipedem crassus, cicatricibus delapsarum frondium nota- tus et in superiore parte fibroso panno persistentium vaginarum irregulariter fisso passim vestitus. Fmowprs quindecim 96 192 pedes longae et longiores, vaginantes ima basi Jato-dilatata, inque vaginarum parte tenuiore tandem solutae in pannum cras- sum, fibris verticalibus crassis nigricantibus corneae duritie pertextum, quod inter inferiores frondes irregulariter loba- tum dependet, ita ut caudex immundum et incomptum adspectum pracheat. Petioli nonnullos pedes longi, intus pla- niuseuli vel leviter concavi, testacei coloris, secundum marginem linea castanea picti, margine dense armati spinis conico- acuminatis rectis aut recurvis unguem cireiter longis ligneis perduris fuscidulis nitidis, intra marginem haud raro disso- luti in fibras rigidulas irregulares patentes aut dependentes. Rhachis inferne et ad latera planiuscula, superne leviter con- vexa, aut, si mavis, bifacialis , faciebus rotundatis. Indumentum lepidotum castaneo-fuscum rhachi adspersum tempori decursu detergitur. Pinnae lateribus oblique adnatae, distantia sesqui-bipollicari dispositae, concinnae, oblique patentes, ima basi nonnihil concavae caeterum planae, lineari-lanceolatae, acuminatae obtusatae tamen, bi- tripedales et longiores, nervo medio crassissimo compresso subquadrangulo prominente, ima basi utroque in latere auriculatae indeque quasi cupandae, au в, superiore breviore. Nervi secundarii nune bini nune tres vel quinque, secundum. latitudinem pinnarum, quae inter sesquipollicarem et bipollicarem variat; tertiarii valde approximati. Margo praesertim in antica pinnarum parte haud infrequenter in dentes peracutos inaequales promittitur; apex vero leviter bifidus in lacin triangulares pollicem longas dentibus multo frequentioribus instruitur. Color pinnarum supra saturate et nitide vir subtus pallidior subflavescenti-viridis aut glaucescens. Indumentum einnamomei coloris, facile derasile, e cellulis irregu laribus complanatis materie colorante faretis constans, in juniorum frondium facie inferiore cernitur. Srapices masculi plures cum floribus foemineis abortivis et unicus foemineus isque terminalis inter frondes emergunt, teste cl BLUMIO searus nonnullis completis hasi vaginati, Peduneulus et rhachis teretiusculi et sulcis haud ita profundis insculpti. Rami simplices, pedali et sesquipedali longitudine е sinu prodeunt squamae perbrevis transverse oblongae coriaceae con- cavae, ima basi nonnihil incrassati, ubi floribus destituuntur compresso-teretes, superne teretiusculi et leviter sulcati, pa- tentes vel nutantes. Frores MASCULI in ramis sessiles gemini juxtapposid, paribus remotiusculis, cum flore foemineo е evoluto in medio, qui bracteolis convolutis omnino coopertur; nunc sextus nune nonus super pri bractea solitaria brevissima transverse oblonga, uterque praeterea a parte inferiore bracteola tenui, nacen oblique adscendente, altera hine intra alteram producta. In opposito (superiore) floris latere interdum conspicitur margo membranaceus subtilissimus, quem pro altera cujusvis paris bracteola depauperata habere queas. Frores sex ad septem lineas longi, quatuor fere lati, Carxx triphyllus, foliolis transverse oblongis imbricatis, altero inferiorum. tegente altero hine tegente, tertio superiori tecto, versus marginem extenuatis, basi deorsum productis et gibbis, coria- als. Совом e perais erassiusculis ovato-oblongis acutis, concavis, intus leviter ) e thoro carnoso, erecta, dense compacta, quatuor lineas опий. ANTHERAE lineares v. lineari-subulaiae, compressae, omni longitudine adnatae et centes, subulatae. Pollen ellipticum, verruculosum, unisulcatum. cedit longus, in fovea oblonga inter duos masculos situs, obtectus duabus bracteolis coriaceis oblongis, longi ita sibi imbricatis ut alia alteram omnino tegat, et utraque in corpusculum triangulare conspirent. Catyx e foliolis tribus oblique oyato-oblongis, margine extenuatis imbricat поща parvula, vix dimidiam lineam longa, e peraris tribus subtriangularibus, аевбуайопе valv stilli trigono-pyramidatum, minutulum. Srapix FOEMINEUS simpliciter ramosu quatuor lineas acquantes, quantum e cicatricibus conjicio, inter duos flores masculos abo undique enati ex ala cristullae transverse oblongae brevis, inclusi a basi bractea triangulari et a latere bracteolis duabus lineari-oblongis vel semilunaribus, concavis, coriaceis, tandem fissis. Carxcıs foliola transverse oblonga, versus basin incrassata et gibbula, margine extenuato interdum nonnihil sinuato -Jacera, sibi imbricata. Prrara lato-cordato-tri angularia, basi concava, crassa, aestivatione valvata, Pıstirzum e tribus carpidiis superne distinctis basi confluentibus, srIGNATIBUS latis bifacialibus connivenübus, extus pubentibus. Ovura solitaria. Frucrus, quem absque ullo dubio huic speciei adscribere possim, mihi non est traditus, sed habeo fructum Arengae, ni fallor, javanicum, qui major videtur, quam fructus A. sacchariferae, a La Billardiero 1. c. (fig. В — i) rudi stylo delineatus, et cujus semen heic describam, dubius tamen, anne pro illius, anne pro nostrae speciei semen declararem. Semen fere pollicem longum, oblongum, dorso convexum, intus bifaci inibus obtusis, hilo orbiculari ad basin notatum. Testa rigida, dura, crassa, ad basin crassior, inde nervis subparallelis sursum ramosis percursa, arctissime adhaerens ALBUMINI corneo duro et sublapideo, quod semini conforme est, basi (amen nonnihil cordatum, et sulcis a testae vasis leviter impressum. Емвихо in superiore seminis. parte fere in margine locat тиса testae convexa proditur. ar non fulti stula membr: ceo-membranaceis, duas lineas sulcatis, aestivatione valvata. Зтамиул numerosa (215 numeravi longa. Еплмехта perbrevia, fi rima duplici longitudinaliter del anontivs ovato-oblongus, lineam is, p Frores depresso-globosi, diametro ivos solitarii, In Java insula primus legit et specimina humanissime, loco natali tamen non addito, communicavit cl. Rein- wardt; in declivitatibus occiduis montium Kendang frequentem. observavit et depinxit b. Van Hasselt, secundum cl. Blume schedulas. ICON. EXPL. Tab. 147. L Basis peli, m. m; lI Pars райе mascali aridi, m. n. — 1. Particula spadicis, bracteam, bracteolas, forem Пен menm abortivum et duorum maseworom cicatrices exhibens, m. paullo a. 2. Flor mascales. 2. 4. Calyx. 5. Petalum, a facio interiore. б. Petala duo cum sinc minibus. 7. Stamina. Omnia parum aueta. 8. 0. Antherae dene пасце, 10. 11, 12. Foliola calycis floria foeminei abor, m. ne 12. Рец ejusdem foris п 14: Foliolum calyeis hujas floris feminei abonis a facie interiore et 15. aliud a dorso. 10. 17. Carola bujus floris abortivi, m. m. 19. Petaluma faci fren "Tab. 143, 1. Sonmitas арыйа foeminel, m. n. II, Pars thacheos cum шз pinnis, m. в. ШІ. Bare nor plando, nonnihil ана, IY. 1-3. Flos re foeminei, m. n, o 3. 4. а, bractea et bracteolae florom abvallantes a vertico visae , parum aueta, 6. Flo. 7. 8. 9. Foliola calycis et 10. 11. corolla, patum aneta. "Tab. 101. IV. Semen Arengao cojusdam (ide supra) 1. а dorso, 2. a facie interiore visum, 3. idem derasa ox parte basilari (енде a dorno, 4. idem Omnia magnitudine natural ГЕЯ Е Я: зач ДТЕҒЛІРҒІІ:; Т” TEL FE Т ^ 5 уг Sr...» 193 XVIL C AR YO T A LINN. Musa Cliff. p. 12. Gen. plant, edit. 1764. p. 517. No. 1228. Edit. SCHREB. II. p. 779. №. 1701. Edit. SPRENG. p. 449. No. 2218. JUSS. Gen. p. 38. NECK, Elem. Ш. p. 301. No. 1697. GAERTN. Fruct. Sem. Г. p. 20. 1.7. WURMB. Verh. Batav. Genootsch. Г. p. 262 WILLD. Spec. pl. IV. p. 172. Ne. 1710. ROXB. Flor. Ind. Ш. p. 625. — Зсискрараха RHEED. Hort. Mal. I. t. p. 15. t 1f. ADANS. Fam. П. p. 24. MONOECA in eodem spadice, крати nonnullis completis basilaribus induto. Frores sessiles, masculi sub- ebracteati gemini, cum foemineo bibracteolato in medio. Carxx triphyllus, foliolis imbricatis, dorso incrassatis. Conorxa profunde tripartita, aestivatione valvata. MASC. Sramisa numerosa, ayrueris linearibus basifixis. Rudimentum pistilli nullum. КОЕМ. quam masculi minores. Риїзтплїїм simplex sticmare acuto, aut duplex triplexve STIGMATIBUS in pyra- miden connatis. Sramıya effoeta clavaeformia, tria, ovarii angulis opposita, aut mulla. Оўол solitaria. Bacca mono- sperma aut disperma. Seruxa hine plana, dorso convexa. Атлимех corneum, ruminatum. Емввхо dorsalis. Parar procera. Сагрех crassiusculus, annulatus. — FnoxpEs omnes terminales, amplae, obscure virides, petio- lorum basi vaginante, bipinnatac. Piunulae dimidiato - flabelliformes aut cuneato - triangulares, antice praemorso - den- tatae el interdum fissae, terminales flabellato-confluentes, in vernatione multipliciter reduplicatae, facie superiore rhachi appressae. Sranices intra frondes enati, magni, penduli, ramis crebris simplicibus fastigiatis, deorsum florentes, caudice post infimi fructescentiam emoriente, stolonibus tamen lateralibus propagando. Frores coriacei, virentes tandem testacei aut carne, Faucrvs subglobosi, carne parca, purpureo -nigricantes aut ригригео- virentes. 1. CARYOTA URENS. Tab. 107. 105. Tab. У. Tab. ig. Le. . Fig. 1. 2, C. adulta versus antheseos finem sobolifera; pinnis membranaceo-coriaceis, oblique triangularibus aut dimidiato- rhombeis, deorsum cuneatis, latere exteriore productiore, antice inaequaliter dentatis; florum masculorum. staminibus. 18 — 32; baccis depresso -glolosis dispermis. Schunda Paná, Rheed, Hort, Mal. 1. р. 15. t. 11. Rai. Hist. III. p. 1365. Ponted. Anthol. p. 152. Hamilton Commentar. in Hort. Mal. in Trans. Lin. Soc, XIII. p. 475. — Kettule (Citoel), Knox Relat, of Ceylon. edit. 1817. p. 29. Palma indica vinifera, fructibus urentibus, folio adianthi, saccharum praebens, Joan. Burm. Thes. zeil. p. 180. (excl. pluribus. synonymis.) CARYOTA URENS, Lin. Flor. zeil. p. 369. Lam. Encycl. I. p. 641. Illustr. Gen. р. 502. t. 807. Willd. Spec. pl. IV. p. 493. No. 1. Spreng Syst. Veget. П. p. 023. No. 1. Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 624. Gaertn. Fruct. Sem. І. p. 20. t. 7. f. 3. Rapices plurimae in densum caespitem congestae, cylindricae, rufo-cinerascentes. Caupex in sexaginta pedum alti dinem emicans, rectus, cylindricus, ambitu tandem amplexum duorum hominum i uplens, cortice cinereo laevigato, annulis a frondium lapsu leviter impressvs. Froxpes omnes terminales, ad quindecim pedes longae, in comam amplam speciosam con- spirantes, phyllotaxi spirali, ita ut sexta aut noma verticaliter supra primam. Basis vaginans lanceolata, cylindraceo- convoluta, dorso longitudi in margine extenuata atque in opus fibrosum cinnamomei coloris reticulato-conne- xum abiens. Quae quidem vaginae pars suprema, ubi in petiolum transit, sursum continuatur in auriculam introrsum. concavam ovatam, apice bifidam, tandem irregulariter findendam- intus laevigatam dilute fuscam, quae pro stipula decla- randa videtur. Petioli supra hane stipulam duos immo tres pedes longi, postice fere teretes cum sulco in latere supe- riore haud ita profundo, antice compresso-teretes et superne bisulei, sulcis sursum in rhachi profundius exeavatis. Rha- chis semiteres, superne bisulca, iebus inter sulcos leviter convexis. Pinnae e suleis subalternae, in quovis latere decem ad quindecim et plur iter patentes, omnes, exceptis ultimis, quae basi confluunt et formam pinnae terminalis flabellato-digitatae affectant, pinnatae, sulcis rhacheos insertae ope pulvini magni callosi subconici, sulculo tamen transverso quasi divisi, ita quidem, ut pars pulvini postica sive inferior pallidius vireat quam antica sive supe Pinnae imae et summae breviores unum ad duos pedes longae, mediae fere duplo longiores. Rhachis pinnarum rigi dula, subtus leviter convexa, quasi а latere compressa, sulculis supra percursa valde inaequalibus, altero scilicet multo profundiore et latiore, ita ut medium fere rhacheos occupet, altero secundum latus inseulpto. Pinnulae in quovis latere quinque ad decem, magnitudine variae, trium ad mmo duodecim pollicum; unum par suboppositum, rhechi com- muni basi late et oblique adnatum ideoque directione diversum; superiores pinnulae subalternae, summae terminales et mularum oblique triangularis aut dimidiato-rhombea, latere scilicet exteriore multo longiore et cto in apicem longe acuminatum. Margines laterales integorrimi, anterior dentibus angustis inaequalibus unam ad xsectus est. Pinnulae interdum latiores, ambitu fere obovato-cuneatae sunt; aliae contra perangustae quasi lineares, aliae inaequaliter bifidae, parte altera latiore, breviore nume integra nunc iterum bifida. Ex- timae pinnulae in quavis rhachi partiali, uti jam dictum est, in formam flabelli nunc regularis nunc irregulariter bi- qu fidi confluunt, antice pariter ac reliquae pinnulae dentati, attamen dentes antice in omnibus pinnulis fiunt pauciores. Nervi plurimi a basi pinnularum versus marginem anticum porrecti, quorum primarii in facie nonnihil prominent, luci is cum nitore, in pagina inferiore parum. эт г. confluentes. Forma pi protr 194 nacea, adultiorum coriaceo-membranacea. Indumentum e pilis et s, in petiolo, rhachibus et pinnularam facie inferiore puncta sursum tandem deteritur. Srapices, dum palma florere incipit, sensim sensimque ex alis frondium. pallidior. Substantia juniorum pinnularum membra squamulis cinnamomeo - fuscis, in vi magnitudine decrescentia exhibet, rum proveniunt, aliis post alios deorsum evolvendis, ita ut s Immo in speciminibus hortensibus, quae absque magno caudice efllorescunt, talis ultimus spadi tangere visus est. Братнав plures, plerumque quatuor aut quinque, sesqui - bipedales , lanceolatae, coriaceae, virides, omnes basilares, mox delabentes, quibus devolutis spaprx in conspectum venit magnus, octo ас decem pedes longus, simpliciter ramosus, ramis creberrimis simplicibus e pedunculo teretiuseulo, passim puculato, pendentibus virgatis fasti- giatis, gravem fasciam exhibentibus. Quorum spadicum quum plures simul e palma propendant, inusitatam sane speciem prae se ferunt, immensae vis plasticae testimonium. Squamae nonnullae transverse oblongae in pedunculo spadieis ct ad ortum ramorum ibidem inerassatorum. Rami spadicis teretiusculi, cum parvis suleulis longitudinalibus, duas circiter lineas crassi, virides, glabri, bracteis non conspicuis, dense obsessi floribus ternato - aggregatis, gregibus sibi contiguis, In quovis grege flores duo mascúli adstant intermedio foemineo nonnihil altius posito. Frores omnes primum, ante anthesin, subglobosi apparent, postea masculi magis magi rgent, ita ut spadices non evoluti habitum prae se ferant valde diversum a spadicum efllorescentium. MASC. Carxx foliolis transverse oblongis, basi carnoso - gibbis, margine extenuato sibi imbricatis, viridis, glaber. Cororza calycem quadruplo vel quintuplo superans, in culta planta, quam exa- minavi, tres ad quatuor lineas longa viridis, intus albo-virens (teste RHEEDIO petala tandem rubescentia aut purpureo-ruben- tia, longitudine fere unciali), crassiuscula, consistentia fere coriacea, ad basin usque tripartita, laciniis angusto - oblongis aut lanceolatis obtusiusculis, intus concavis et a pressione staminum sulculatis, erectis, marginibus latiusculis valvatis. Sramisa 18 ad 32 observata, flavida, longitudine corollae, rıramextis brevibus subulatis, intra corollae tubum in corpus- culo carnoso confluentibus, aNTHERIS linearibus sursum nonnihil attenuatis, Рогламв crebro faretis. Pistilli radimentum nullum. FOEM. sunt a latere bracteolis binis obvoluti, qui calycis foliola simulant. Carxx uti in masculis. laciniis ovatis concavis acutiusculis, quam mascula brevior. Sraxıına tria abortiva in planta culta non observata, secun- dum ROXBURGHIUM antherarum loco in corpuscula glandulosa clavata desinentia, Ovarium obovatum aut obcordatum, solitariis erectis, aut rarissime triloculare, ovulo uno alterove abortiente, stıamare suborbicu- lari nune vix diviso nune leviter bilobo. Bacca depresso-globosa, diametro vix pollicari, stigmate subgemino adnato in vertice impressa, intra epidermidem primo viridem dein flavescentem aut rubicundam carnem parcam continens rhaphidibus plenam iisque urentem, bilocularis aut obliterato septo unilocularis, мосскоз plerumque binos (secundum ROXBURGHIUM frequentius unicum) continens, hinc convexos inde planiusculos, versus basin nonnihil attenuatos. Testa fusca albumen corneum variis plicatisque radiis permeans, Емввуо conicus, dorsalis, excentricus. rotinus et ultimus progerminet terrae quam priores ipsum solum Conorra trigonum, biloculare, ovur. Crescit per Indiae tropicae castam regionem, praesertim in Ceilona, Malabaria, Coromandelia et Bengala. Loca томова pracdiligit. Floret aestate, dum imbres continui ingruunt, E resectis spadicibus stillat lympha saccharina, quae Jermentata sistit speciem vini palmei, Toddy vocati. Magna porro copia amyli in medio caudice continetur, quae, ut vera farina Sago dicta praeparata, multiplicis est usus. In lingua bramanica dicitur Biralàmado (Rheede), in telinga Jee- rooga (Roxburgh). — Caudex prolato ultimo spadice, qui, uti jam dictum est, terrae prozimus provenit, moritur, antea vero sobolem radicalem progignit, pariter ac Musa, indeque palma facile propagatur. d EXPL, ICON. Tab. 107. Partes duae heic depinguntor spadicis, ramis pendulis. Ad sinistram habes ramos nondom floridos, ad dextram ramum sub ipsa auıhosi. Duo porro rami с pedunculo spadicis reseci exhibentar anthesi jam peracta, foribus mascalis tunc delapsis, foemineis solum persistenibus. Adjiei- tur frondis apex а facio superiore delineatus, — 4. Flos masculus, 2. Ejusdem calyx. 3. Corolla. 4. Petalum а facie interiore. 5. Petalum a dorso. 6. Staminum complexus. 7. Stamen separatum ab utroque latere. 8. Flos foemineus nondam evolutus, bracteolis suis duabus a latere circumdatus, 9. Bracteola a latere interior 10. 11. Calycis foliolum primum et tertium е fiore nondum evoluto, 12. Diagramma alabasıri masculi param evoluti. 13. Ejusdem alabasti corolla semiapería, cum staminibus. 14. Stamina in thoro: — 13. Flos foemineus evolatus. 16. Calyx. 17. Calycis foliolam. 18. Corolla. 19. Pistllam. (Fig. 1—19 auctae 20. Pistillom vir- gineum magnitudine natural. 21. Idem auctam. 22. Mem apertum, com loclis duobus absque ovalis, 23. Aliud trovulatum, 23. Aliud transverse dissectum, cum ovulo unico et loculis duobus abortivis. (Fig. 21 — 24 auctae) 25. Васса junior in perigonio. 26. Eadem a vertice. 27. Eadem verticaliter dissecta, cum semine. 28. Bacca matura a basi. 29. Eadem a vertice. 30. resecta dimidia parte corticis, ut semina duo in conspectum veniant, 21. Semen exemium. 32. Idom sectione dorsali apertum, ut embryo appareat. (Fig. 25—32 magnitudine naturali.) 33. Particola carnis fructus, cum rhaphidibus, magnitudine aucta. pha umbracalifera, in regione Ceilonae insu- judice, benevolo communieatam, formi lae, secundam iconem ab illustrissimo Alexandro Johnson , quond Tab. 162 exhibet Caryotae urentis stirpem adultam, una com Licuala peltata et Borasso flabel regiono regni birmanici Tab. V. Fig. 1. sistit palmae junioris vaginas in eplindrum eonvolatas cum suis stipulis, et Tab. Y. Fig. L ot Il. pinnulas exhibent adhucdum complicatas, is transversalibus illustratas, ut inde plicationis modam perspicere po Praeter hanc speciem enumerandas babemus, quae sequunt E 2. CARYOTA SOBOLIFERA: junior vel acaulis jam sobolifera; pinnis membranaceo-coriaceis oblique triangu- laribus aut. dimidiato - rhombeis, deorsum cuneatis, latere ezteriore productiore, antice inaequaliter profunde et laciniato- dentatis; florum masculorum staminibus 12 — 18; baccis depresso- globosis monospermis. Palma indiana Birli, Zanon. Istor. Bot. p. 159. t. 63. Rar. Stirp. Hist. p. 176. t. 133. (Ob sobolis figuram potius huic quam prae- cedenti videtur pertinere speciei.) CARYOTA SOBOLIFERA, Wallich in litteris. — CARYOTA URENS, Jacq. Fragm. bot. p. 20. t. 12. Е 1. Hacc species cum praecedente diutius confusa, habitu sane et partium floralium forma qnam maxime illi est affinis, attamen tribus со vel in ipso infantiae stadio soboles laterales emittente, quales Car, in ipso nittente, quales Caryota urens solummodo sub antheseos finem proferre solet, pinnulis profundius inciso- dentatis et quasi lacinulatis, báccis denique semper monospermis, quum in С. urente rariore abortu ovulum alterum suppréssum sit. Omnis arbor, ni fallor, quam illius speciei minor. ВраТИА quadruplex. FLORES forma et colore Suse 195 cum С. urentis floribus convenientes. PISTILLUN ovato-trigonum, іп тома simplex conicum attenuatum, in angulis, quae cum petalis alter- mant, stipatur STAMINIDUS tribus abort imis, subulatis, quorum ANTHERAE in clavam tenuem glandulosam mutatae apparent. Latera отлап duo leviter convexa sunt, tertium sulculo minimo sursum exaratum, quem carpidiorum duorum rudimenta indigitare verosimile est. OvuLux tamen. semper unicum, erectum, loculum replens reperi. ICON. EXPL. Tab. 107. Fig. II. pinnalam hujus speciei minorem o stirpe juvenili hortensi depromtam illustrat magnitudine naturali. Species ox insula S. Mauritii in hortos vindolonensem et calcutensem delata inde per plurimos Europae hortos botanicos, prae- sertim stolonum ope, divulgata est. Anne in insulis mascarenis indigena, ubi nullus scriptorum indicavit, anne potius e vicinis Asiae insulis aut е terra continente introducta fuerit, ignoramus. In hortis laete viget et С. urente citius floret. Quae per anni 1837 aestatem in horto regio berolinensi spadices floridos protulit trunco gaudebat undecim pedes alto et peripheria pollices quatuordecim aequante. 3. CARYOTA MITIS: caudice mediocri; frondibus reclinatis, rhachibus partialibus longis tenuibus. nutantibus, pinnulis cunejformibus oblique praemorsis; antheris subsessilibus ; baccis monospermis magnitudine globi sclopetari CARYOTA MITIS, Lour. Flor. Cod inch. IL р. 509. Edit, Willd. II. p. 697. Crescit in syleis Cochinchinae: Loureiro. (In hortis Europae hujus nomine saepe Arenga saccharifera colitur.) 1. CARYOTA PROPINQUA: caudice elato; pinnulis coriaceis sessilibus dimidiato - rhombeis antice praemorsis ; spadicibus glabris; florum masculorum staminibus 24 — 21; baccis monospermis, magnitudine globi sclopetarü, CARYOTA PROPINQUA Blume: pinnulis coriaceis sessilibus dimidiato - rhomboideis, spadieibus glabris,- fructibas monospermis : Blume in litteris, qui simul monet, speciem esse plantae Rumphianae affinem, discerni tamen fructibus minoribus monospermis et pi inferioribus haud subrhombeideis neque rhachi communi stipularum instar approxi Flores habitu praecedentium, attamen calyces ferre videntur nonnihil altiores. Stamina semper numeravi 24— 27. In sylvis udis Javae occiduae, ad radices montium altiorun: Blume. 5. CARYOTA MAXIMA Blume: caudice pracalto; pinnulis coriaceis subpetiolatis elongatis dimidiato - lanceolatis acuminatissinis, infimis Jlabelliformibass spadicibus glabris; fructibus — — Blume in litteri Caudex hujus speciei longe procerior caudice praecedentis, pinnulaeque multo elongatiores et acuminatiores, monente cl. detectoro. Pinnulae, quas vidi, ultra pedem longae consistentia sunt dura coriacea et valde nitent. Latus extimum integerrimum duobus reliqnis de tatis ot sublobulatis aut duplicato- dentatis duplo longius est, ita ut pinnula quaevis triangulum sistat basi praelonga et parvae altitudinis. Tomentum cinnamomeum dete is speciebus. Crescit cum praecedente, ast rarius: Blume, qui simul addidit, hujus habitum convenire cum Rheediana tabula, ad C, urentem citata. 6. CARYOTA FURFURACEA: caudice elato; pinnulis membranaceo - coriaceis sessilibus flabelliformibus aut dimidiato-rhombeis extrorsum saepe cuspidatis antice praemorso - dentatis, subinde approxinatis; spadicibus furfuraceis; Jorum masculorum calycibus margine sphacelatis , staminibus plerumque 225 baccis monospermis CARYOTA FURFURACEA Blume: pinnulis membranaceis sessilibus flalellaribus aut dimidiato-rhomboideis subcuspidatis, spadi- cibus furfuraceis, fructibus monospermis. Blume in litteris, flores nobis nonnihil minores visi sunt quam praecedentium. Pisti cedente specie duplo minores, dentibus i es subrhombeae saepe et fissae sunt, sil lum unum foret ovulum, tradente el. detectore. trnuntur pariter brevioribus, illis С. urentis similibus. Pinnulae in quavis que valde approximatao. Pinnulae qua rhachi partiali infa Crescit in saltibus Javae occidentalis, ubi indigenis Savoy audit. Blume. 1. САВУОТА RUMPHIANA: caudice elato; pinnulis cujusvis. rhacheos partialis infimis sessilibus rhombeis antice dentatis rhachi appressis, superioribus dimidiato-rhombeis basi longe cuncatis subpedicellatis antice dentatis, subapprozi- — baccis dispermis. SAGUASTER MAJOR, Rumph. Amb. I. p. 64. t. 14. — Hamilton, in Comment. in Rumph. Herb. Amb. in Mem. Werner. Soc. V. p.316 et Comment. in Rheed. Hort. Mal. in Transact. Lin. Soc. ХШ. p.475 hanc stirpem a Caryota urente diversam videri, primus tradidit. CARYOTA URENS, Giscke in Lin. Prael. Ord. nat. p. $4 et autorum plurimorum, qui iconem Rumphii cum Rheediana confun- dunt. Huc forsan Caryota urens Decaisne Flor. nsulae Timor р. 34. Crescit in Amboina, in Celebe, Boero, Baly aliisque moluccanis insulis: Rumphius, quem de usu partium conferas. FAMILIA SECUNDA: LEPIDOCARYI (CALAMEAE Kunth Nova Gen. et Spec. Plant, I. p. 310.) A Pistillum constans carpidiis tribus, rarissime duobus, jam ab initio in unum connatis, ideo tri- aut rarissime biloculare. Ovula in quovis loculo solitaria erecta, plerumque unum, rarius duo aut tria evoluta. Bacca loricata i. e. tessellato- corticata squamulis corneis, primum erectis dein resupinato - recurvatis arctissime im- bricatis. Stamina hypogyna aut corollae longius adnata ideoque perigyna. Flores plerumque diclines cum alterius sexus rudimento, sessiles aut breviter pedicellati, instructi bracteis. bracteolisque subinde circumcirca clausis s. perfoliatis itaque in spathellas et spathellulas mutatis, in ramulis plerumque spicati ideoque quasi juliformes s. amentacei (rhachibus tamen non solvendis). Spathae coriaceae, plerumque plures incompletae, sive ad spadicum ramificationes vagae. Caudices saepe sarmentoso-elongatissimi (calamosi), raro stricti alti aut perbreves. Frondes pinnatae pinnis reduplicatis, saepe in cirrum desinentes, in vagina et rhachi ar- mis horridae, aut palmato-flabelliformes, Flores textura sicciuscula quasi coria- cea, rubelli, roseo-flavidi aut ochroleuco-albidi. Baccae nitidae. 1 CERATOLOBUS. „Сватоговев BLUME in Syst. Veg. edit. Rom, Schult, VIL p. LXXX. No. 1497. POLYGAMO-MONOECA. Srapices alii masculos flores ferentes alii masculos et hermaphroditos in uno eodemque individuo. Sparse completae, solitariae, siliquaeformes, longe pedunculatae. Carvx tridentatus, Conorza pro- funde tripartita, MASCULIS: Втамиха sex, rınamextis subulatis e basi corollae carnosa, ANTHERIS linearibus. HERMA- a masculos sessiles. STAMINA sex, FILAMENTIS quam in masculis altius cum corolla connatis, AXTHERIS шом triloculare. 8тісмата tria, sessilia, subulata. Bacca squamis retrorsis loricata, ивнүо in ALBUMINE ruminato, basilaris (2). шоповрегі Cauprx сайатовив: tenuis erectus et sarmentoso-scandens, vaginis frondium patentium elongatis aculeatis obtectus. FROxDES pinnatae, pinnis cuneato - rhombeis antice crenato - dentatis subtus albo - glaucescentibus, rhachi saepe in funem aculeatum extenuata, — SPADICES. laterales, pedunculo pertenui frondium interiorum superficiei longe adnato, paniculato- ramosi, bracteis et bracteolis amplexicaulibus spathacformibus muniti, inclusi sparna unica chartacea in pedunculo termi- nali, irregulariter rumpenda, Frores pallide Лагевсетев. Влссав loricatae fuscidulae, CERATOLOBUS GLAUCESCEN Tab. 115. свватоговов GLAUCI ENS, Blume in Römer et Schultes Syst. Veg. VIL. p. 1334. Carprx teres, basi itie pollicari, sursum gracilior, nonnullas orgyas longus, parte superiore super vicinas arbores reclinatus et quasi sarmentosus, FRONDES subalternatim patentes versus extremitatem ferens, ceterum ubi- que fere vestitus vaginis frondium arctis, pedem et quod excedit longis. Hae vaginae omni ambitu muniuntur aculeis е basi callosa subtriangulari subulatis, compressis, dimi pollicem ad duos longis, rectis aut nonnihil flexuosis, flavo- fuscidulis, basi fuscis, nitidis, juventute tomento pulveraceo fu: assim adspersis. ula orifi circumdat vaginae membranacea, tenuis, fusca, laevigata, margine setis rect olus inde excurrit spithamam vel pedem longus, superne planiusculus, inferne semiteres, farina alba tandem deterenda inspersus atque aculeis patentibus angustis 26088082665 8 Re с un eae азан Rb n A e m 1 P 5 gee +A Le“. 197 subulatis aliisque minoribus surrectis vel adpressis armatus. Rhaehis, quae inde in trium ad quinque pedum longitudinem continuatur, teretiuscula, superne tamen sulenlis duobus leviter insculpta, quibus pinnae adnascuntur, saepe in cirrum unum duosve pedes longum rectum teretiusculum extenuata. Aculei in postica rhacheos parte sparsi, recti, patentes aut e basi nonnihil inerassata reversi, in antica parte et in eirro sensim sensimque sibi magis approximati simulque breviores fiunt et adunci, ita ut basi confluentes hamum sistant palmato-divisum in crura quinque, quatuor vel sursum pauciora. Pinnae in quovis latere 9 — 12, oblique oppositae aut alternae, rhombeae, dimidium pedem ad integrum longae, medio tres ad quinque pollices latae faciebus duabus posticis integerrimae, anticis vero subduplicato-crenatae, crenis irregularibus ple- rumque in mueronem tenuem saepe deciduum projeetis. Apex pinnae medius ut plurimum in acumen extenditur minus crenatum, immo nonnunquam fere integerrimum. Pinna terminalis im frondibus cirro destitutis flabellata aut obovata, pariter ac reliquae duplicato-erenata, acumine instructa breviore leviter bilobo. Pinnae in medio parum replicatae, nervo Primario superne acute prominente, praeterea nervis secundariis 10— 16 percursae totidemque plicis instructae, compage firmula subcoriacea, statu sicco venas exhibent transverses frequentes. Color superne viridis, inferne ші іш vagina, petiolo et rhachi ab insperso pulvere albo glaucescens. Indumentum praeterea in petiolis basique pinnarum fuscescens, e squamulis minimis constans. Sraicrs ex alis frondium solitarie provenientes, instruct pedunculis quasi liformibus, qui inferne longo tractu vaginae insequentis frondis айпай tenuis cristae speciem prae se ferunt, superne autem liberi quatuor ad sex pollicum longitudine porriguntur atque nutant, Aculei semunciales subrectangulo-patentes et alii minimi adpressi pedunculos muniunt. Sratia in apice pedunculi ibidem aneipitis angusto-lanceolata, acumine semun- ciam et quod excedit longo terminata, compressa, margine acuta, superne plana inferne leviter convexa, sex pollices longa unum Tata, compage chartacea, colore helvolo pulvere albo adspersa; tandem latere inferiore fissa spadieis тати cationem prodit. Rhaehis spadieis tenuis, filiformis, angulata, nonnihil flexuosa ramos iterum ramulosos pollicem et sesquipollicem longos alternatim emittit. Squama tenuis amplexicaulis dorso acuminata vel aristata ad eujusvis rami basin. Rami et ramuli subtrigoni, flexuosi, instructi spathellis (bracteis) brevibus truncatis et hine productis aut subacqualiter bifidis. Ramuli inde a cujusvis floris terminalis latere ulterius producti et eadem lege floriferi, На ut uni- versa inflorescentia panieulam contractam constituat. Spathellula (bracteola) infra quemvis florem, amplexicaulis, oblique ovato, acuta, florem immediate continens. In aliis spadicibus, forsan distinctae stirpis, omnes flores sunt masculi, in aliis flores per paria approximati sexus differentia insignes, ita quidem ut flos inferior hermaphroditus et fertilis, superior et breviter pedicellatus masculus. Sranrcrs, qui flores solummodo MASCULOS ferunt, minus divisi sunt eorumque flores nonnihil spadicum fertilium. Caeterum nulla inter flores differentia. Constant omnes carver: trifido, laciniis oyato- triangularibus acutis, dorso convexis, nervosis, margine membranaceis, Сопол duas circiter lineas longa, ad basin fere usque tripartita in lacinias lanceolatas, acutas, nervosas, leviter eoncavas, vernatione valvata. Color calycis helvolus eum parca rubedine, corollae ochroleucus. Втанича im corollis masculis sex, ғнлмвмтів ima basi connatis, ахтивтиз linearibus infra dorsum medium affixis, polline crebro, statu sicco flavo seatentibus. Rudimentum pistili in floribus spadicum mere maseulorum vix invenitur. In spadicibus fertilibus flores exhibent ғшамвхтл in urceolum membranaceum connata atque eum fundo corollae concretum, axrmenas multo minores et polline carentes, pıszuzum in cujusvis paris flore infe- Tiere rite evolutum. Ovarium globosum, squamulis membranaceis rhombeis aut orbicularibus, margine extenuato laceris, colore alutaceo, obtectum, prima juventute triloculare, overom plerumque unicum continens. 8туідз brevis, prismatico- trigonus. Srrcwara tria, primum conniventia, dein reflexa, Frones steriles spadicum fertilium ayrnenas offerunt effoctas et pistillo carent, На ut nulli propagationis negotio idonei per luxuriam quasi nisus formativi procreati videantur Bacca matura mihi non visa. Semimatura tres circiter lineas alta, ovato - oblonga, eamdem formationem obtulit, quam in pistillo descripsimus. Вемеж ovatum unicum loculum, quod rite evolutum est, haud replens. Armumixis fabrica im fructu suppe- tiente aegrius dignoscenda, attamen ruminatum esse videtur. Бмвяхо verosimiliter basilaris. majores floribus Crescit in syleis insulae Jarae: ubi obsercarunt viri illustres Reinwardt et Blume, quorum benevolentiae spe- cimina debeo. Inter plantas а b. Thad. Haenke in moluccanis insulis collectas assereatur frons nostrae speciei frondibus conformis, cujus tamen pinnae latiores el firmiores sunt. EXPL. ICON. Tab. 115. 1. Caudicis Coratolobi glaucescentis pars, spathas duas exhibens, supe (ar quivis spadix ex ala frondis inferioris egrediens, Ad a porro exhibetur alia spatha h vaginae, cui coalitus est, porrecto. Figura b sistit apicem frondis nondum evolutae, cujus rhach um longum aculeatum abit. Omnia magnitudine naturali.— T Ramulus apadicis masculi, fores duos exhibens pistillo omnino desitutos, cum suis bracteis (spathellis) et bracteolis (spathellalis). 2. Flos masculus e spalice il quam spadicis mere mascali flores minor. 3. Ejusdem calyx a dorso. 4. Mem calyx ab interiore latere visus, 5. Petalum hujus insidebant. 6, Petalum floris е spadice meré masculo, cum staminibus thoro insertis. 7. 8. Ejusdem stamen ab utraque facie. 9. Pollen. 10. Ramulus е spadice hermaphrodite, exhibens florem sessilem fertilem, cujus pi foccundatum, et alium peduneolatom sterilem. 11. Bracteola peduncalum foris sterilis emittens, a facie superiore. 12. Flos fertilis, cum bractea et bri pistillo. 43. Ejusdes 15. Eadem ter dissecta, ita ut nucleus in basi conspi interiore. Оп jagnitadine aucta. гет apertam mere maseulam, jnferiorem claus vaphrodita aperta, cum suo pedunculo е dorso sam hermaphroditam. Conspi hermaphrodito , elausus, n oris, cum callo, cai ма в corolla seorsim. 14. Васса s exteriore, 17.20. Alino squi 99 I. DA ¿MONOROPS. авмохокогз BLUME in SCHULTES Syst. Vegetab. УП. p. 1333. — Catam Auctorum species. POLYGAMO-DIOECA. Srabrx vaginatus врати! pluribus completis, Fron’ et bracteolam (spathellulam) utramque amplexicaulem subeyathiformem, in alia stirpe omnino intra bracteam (spathellam) sculi, in altera foeminei staminibus sterilibus instructi, adstantibus passim aliis neutrius sexus organa rite evolventibus. Catyx urceolatus, triden- tieulatus. Conorta tripartita, aestivatione valvata MASC. Втамиха sex, rmamentis basi coalitis, ANTHERIS sagittatis sublinearibus basifixis. Rudimentum pistilli nullum. FORM. Ovar triloculare, ci лмеутіз in спрШат hypo- gynam connatis, ANTHERIS sterilibus. SrYLvs brevissimus. Вттомата tria conica, demum revoluta. Bacca squamis retrorsis loricata, abortu unilocularis et monosperma, ALBUMEN ruminatum. Ewmmro subbasilaris. netum F Cavprers plerumque plures caespitosi, graciles, longissime sarmentosi, superficie laevigata, vestiti vaginis frondium aculeatis, FRONDES pinnatae, pinnis reduplicatis, setulosis, rhachi aculeata et aculeolata, saepe apice in cirrum aculea- tum longe porrectae. Sranıx valde ramosus, spathis involutus, quarum exteriores aculeatae. Color florum testaceo-ru- bens aut fuscidulus , fructuum fuscescens. DAEMONOROPS MELANOCHAETES. Tab. 117. 126. DAEMONOROPS MELANOCHAETES, Blume in Schultes Syst. Regni Veget. VII p. 1333. Observ. 1. Palmijuncus niger sive Rottang niger, Rumph. Herb. Amb. V. p. 101. t. 52. et CALAMUS NIGER, Willd. Spec. plant. И. р. 203. No. 4. Lam. Encycl. VL р. 300. No. 8. Spreng. Syst. Veget. II. p. 1. No. 3. secundum cl. Blumeum verosimiliter huc trahendus est. Cavpices plerumque plures е naprce stolonifera in centum et sexaginta pedum longitudinem protensi, longe late- que super arbores vicinas vagantes, crassitie circiter pollicari, vaginis frondium persistentibus obvoluti earumque aculeis subulatis nigro - fuscis, rigidis, primum erectis dein patentibus, dense armati. Fnonpes sparsae, patentes, tri- quadri- pedales. Vagina et petiolus passim aculeis subulatis nigro - fuscis armati. Rhachis in media fronde quadrifacialis, ferne scilicet leviter convexa, ad Jatera plana aut paullulum concava, superne plana et versus apicem convexa, nune apice pinnis duabus subconfluentibus terminata, nunc in cirrum longissimum tenuem, aculeis crebris obsessum exeurrens. Aculei in dorso rhacheos lanceolati, compresso-plani, duas ad quatuor lineas longi, alii setiformes, tandem decidui in margine superiore rhacheos, lineam longi. Indumentum tandem detergibile fusco-cinereum, e pilis floccisve tenuibus contextum. Pinnae in faciebus lateralibus rhacheos oblique adnatae, concinnae, lineares, acuminatae, pedem et quod excedit longae, trés et quatuor lineas latae, obscure virides, nervo medio superne acute prominulo duobusque lateralibus dilutioribus, in nervo margineque passim aculeolis tandem deciduis armatae. Sraprx axillaris, unum ad duos pedes longus, instructus SPATHIS quatuor ad septem, e pedunculi parte superiore exsertis. Наг tharum aliae terminales infra ramificationes easque universas amplectentes, aliae partiales e rhacheos parte superiore emersae ramosque superiores obvallantes. ЗРАТНАЕ extimae armatae aculeis subulat i us, lignoso-coriaceae, extus indumento castaneo pulveraceo - tomentoso tandem detergibili adspersae, interiores inermes, membranaceae, helvolae aut testaceae, omnes longitudinaliter striatae, basi complete amplexicaules ibidemque tandem cireumscissae, ita ut in spadicibus pedunculo et rhachi annuli breves remaneant. Pedunculus spadicis per longum spatium extimae spathae adnatus. Rami spadicis alterni ramulosi, ramulis e brevi squama amplexicauli egressis. In spadice masculo hi ramuli iterum dividuntur in ramulos secundi ordinis pectinato-subdistichos, flexuosos et subsecundos. Bracteae spadicum masculorum breves, alternatim disti- chae, amplexicaules, ovatae, membranaceae, dorso longitudinaliter nervosae, margine tenuiores. Bracteola intra quamvis bracteam cupularis, ore obliquo, longitudinaliter nervosa, ner с in latere nonnihil acutato conniventibus, colore fuscidulo. Srapices MASC.: Carvx lineam longus, urceolatus, leviter tridentatus, nervis in dentes conniventibus. Conorz.a calyce duplo longior, laciniis lanceolatis obtusiusculis, aestivatione valvata, Color rubello-fuseus. Зтлупхл sex inclusa. FILAMENTA alba, ima basi cum fundo corollae connata, sursum trigona. ANTHERAR erectae, sagittatae, obtusiusculae, polline flavo far- ctae. Spadieum fertilium flores masculi a descriptis nullo modo differunt, ео solum discrimine, quod antheras offerunt polline orbatas aut ejus minimam quantitatem continentes. Frores FOEMINEI: Carxx sesquilineam altus, ovato - campanulatus, breviter tridentatus, ore contractus, nervis in dentium apicem perpendiculariter decurrentibus, reliquis versus hos nervos convergentibus. Corortae laciniae ovato - lanceolatae, acutiusculae, duas lineas longae, erectae, nervis quam in calyce tenuioribus регешзде. Зтамихл век hypogyna, FILAMENTIS connatis oblongo -linearibus complanatis coneaviusculis, apice acuminato in connecticulum procurrente. Ахтивпав sagittatae, ut nobis quidem videbatur, polline carentes. Ovanitm ovato-globosum aut levissime trilobum, triloculare, ovurum tamen plerumque unicum erectum fovens, squ: pelini coloris nitidis suborbicularibus irregulariter serrato-lacinulatis in series tredecim verticales dispositis loricatum. Втуго brevissimus. STIGMATA tria, trigona, extus leviter convexa laevigata atque sulco tenui longitudinali exarata, intus glan- dulosa, in flore juyenili conniventia, postea expansa et revoluta, Rarius invenitur stigma, cujus crura longiuseule coale- cerunt in corpus styliforme. Squamulae ovarii temporis decursu crassiores evadunt, fuscae et nitidae. Frucrus mihi non visus. Indumentum fuscum, e floccis et pi mulis xeram- tenuibus constans per ommem inflorescentiam sparsum tandem deteritur. 199 Crescit. in insulis sundaicis et moluccanis: Reinwardt; in Pulo Pinang: Wallich; in Luzonia: Haenke. Ad colles calcareos prope Kuripan, partis occiduae provinciae Buitenzorg et in interioribus provinciae Bantam Jarae: Blume. EXPL. ICON. Tab. 117. I. Daemonoropos melanochaetos spadix masculus cum spathis suis apertis sub anthesi. IT. Spadix fo e is a magnitudine spathis sectione verticali apertis. Adjeeta est inter has figuras pars rhacheos cum pinnis, ab utraque facie visa, indumento detrito et setis jam delapsis, О: naturali, — 1. 4. Flos е spadice maseulo, nondum apertus. 2. Calyx ejusdem foris. 3. Androocium in thoro e flore nondum aperto. 4. Stamina duo a dorso sub anthesi depromta. Omnia aueta. — П. f. Ramulus spadicis fertilis ante anthesin е spatha depromtus, naturali magnitudine. 2. Flos foemineus et masculus spadicis fertilis cum bractea et bracteola, 3. Alabastram floris foeminei, 4. Flos foemineus sub anthesi. 5. Flos fertilis sectione verticali apertus, pistillo exemto. 6. Com- plexus staminum е floro sterili fertilom adstante. 7. Pistillum javenile, stigmatibus conniventibus, ex alabastro floris fertilis. 8, Aliud pistillum post grossification observatum, cujus stigmata in formam styli conluerunt, 9. Sectio verticalis hujus pistilli. 10. Ejusdem sectio horizontalis, 11, Vertex styli, 12. 13. Squamae ovarii Omnia varia magnitudine aueta. Tab. 125. I. Daemonoropos molanochaotis spadix fertilis sub anthesi, magnitudine naturali, Ш. PLECTOCOMI A. MART. — Cfr. BLUME in SCHULT. Syst. Veget. VII. 2. p. 1333. Obs. 2. DIOECA. Sranix elongatus, ѕрлтніѕ numerosissimis incompletis squamaeformibus distiche imbricatis vaginatus. Frores masculi geminati, foeminei solitarii sessiles in spica simplici aut ramosa, distichi, bracteati, inter spathas recon- dit. Слух campanulatus, trifidus. Conorra tripartita, aestivatione valvata. MASC. Stamina sex, rmAMENTIS subulatis, basi cohaerentibus, ANTHERIS linearibus subbasifixis. Rudimentum pistilli nullum. РОЕМ. Sramxa ananthera ant cassa in cupulam membranaceam sexfidam hypogynam connata, Ovanruw triloeulare, loculo plerumque unico fertili. Stigmara tria, subulata, subsessilia, Bacca unilocularis, monosperma, squamis retrorsis loricata. Агвомех corneum, aequabile, superficie aequali. Емввхо basilaris. Саговх longissimus, sarmentoso-scandens. FRONDES maximae, pinnatac, pinnis reduplicatis, rhachi saepe in cirrum elongatissimum excurrente, dorso aculeis multilobis uncatis armata. Spaprces laterales, divisi in ramos longos, srarmis coriaceis fuscidulis laze imbricatis coopertos. Frores ochroleuci aut rubello -fusciduli. Frvervs castamei, PLECTOCOMIA ELONGATA. Tab. 114. et Tab. 116. Fig. L CALAMUS MAXIMUS, Reinwardt in litteris elongatus, ultra centum orgyas interdum extendi dicitur omniumque, quas novi, specierum e Lepido- rum familia facile longissimus. Едохрез alternatim emissae, sex ad octo pedes longae, non computata rhachi, quae saepe in eirrum longum extenuatur. Rhachis crassitie digiti pollicis, postice teretiuscula et superne canali tenui excavata, antice subtus convexa supra bifacialis, longitudinaliter striata, praesertim in dorso armata aculeis nonnullas lineas longis recurvis palmato-bi- tri- quadrifidis, duritiei fere corneae, coloris dilute fusci. Cirrus e rhacheos apice saepe producitur in plurimum pedum longitudinem, erassitie calami scriptorii aut tenuior, superne planiusculus, inferne convexus atque aculeis semiverticillatis basi coalescentibus aduneis fuscis apice nigricantibus armatus. Pinnae per greges dispositae, faciebus rhacheos lateralibus adnatae, eque nervo medio nonnihil decurrentes, angusto -lanceolatae, acuminatae, spithamas duas immo pedes duos longae, medio tres quatuorve uncias latae, nervo medio et duobus secundariis secundum marginem decurrentibus sursum valde prominulis et praeterea tertiariis pluribus lineam unam duasve distantibus, om- nibus dilute viridibus firmatae, saturate virides, superne glabrae et laevigatae, inferne tomento griseo tandem detergibili dense adspersae. SrApicEs inter frondes axillares, secundum cl. BLUME ramosi, ramis longissimis pendulis. Pedun- culum communem non vidi. Rami spadicis, quos coram habeo, duos pedes et quod excedit longi, graciles, simplices, Sranıces FOEMINEI quam masculi nonnihil robustiores. Quas vidi eorum partes sistebant rhachin sesqui- et bipe- dalem, angulatam, basi crassitie pennae cygneae vel anserinae, sursum sensim angustiorem, tomento ferrugineo pilorum. irregulariter ramosorum dense adspersam indeque asperam, ubique obvolutam spathis distichis. Sunt hae 8РАТНАБ, quarum quinquaginta et plures in quovis latere numeravi, coriacea, lato-ovatae aut subrhombeae, alternatim distiche amplexi- caules, acutae, diametro sesqui- ad bipollicari, leviter concavae, longitudinaliter nervosae, nervis in apicem convergenti bus, margine extenuatae, tandem irregulariter denticulatae aut fissae, colore fusco aut rubello. Spariar passim, praesertim. extus in parte superiore, adspersae sunt squamulis subtilibus irregulariter Jaceris, demum deciduis. Pedunculi florigeri intra cujusvis spathae alam, pollicem circiter longi, rhachi communi spadicis basi latiuscula enati, dorso convexiusculi, ventre plani aut leviter coneavi, jam inde a basi emittunt pedicellos subalternos, uti rhachis pedunculi media angu- latos, saepe trigonos, pilis brevibus ramosis rigidis ferrugineis obductos et asperos. Bractea subulato- triangularis, intus concava, extus carinata, lineam eireiter longa, laevis, ad cujusvis pedicelli apicem in illius latere exteriore infra florem erecta. Смлх floris FOEMINEL ultra quatuor lineas altus, ovato-campanulatus, consistentia fere coriacea, pallide fuscus, semitrifidus, laciniis lato-triangularibus obtusiusculis convexis, basi leviter carinatis, nervis longitudinalibus pereursis, qui versus apicem conveniunt, margine floceis rufis dense ciliatis. Сокола imo fundo cum calyce cohaerens, urceolata, 100 200 profunde tripartita, laciniis ex ovata basi triangulari -acuminatis acutis aut mucronulatis, ima basi gibbula, laevigata, nervis pluribus tenuibus Tongitudinalibus percursis. Color roseo-fuseidulus. Sranıxa sex, membranaceo -complanata, connata in eupulam hypogynam, eum corolla nonnihil coalitam, duas lineas altam. Pars гилмеутовом libera lineam circiter longa. AwrHERAE aut nullae aut compresso-membranaceae, sagittatae, polline carentes. Pısrizum ultra novem lineas altum, pedicello brevi tereti inter basin perigonii immerso suffultum. Ovantum breviter ovatum aut leviter trilobum, squamm dense tectum sibi per series coaretatas deorsum imbricatis. Hae squamulae e basi ovata cornea nonnihil convexa ferruginea in margine extenuato levissime ciliata excuri acumen longum rufo-castaneum membranaceum lacero-fimbriatum. Loculi tres in ovario medio aut infra medium insculpti, approximati, septo verticali perangusto atque in superiore parte nonnunquam deficiente separati. Ovurum in quovis loculo solitarium, septi parti imae oblique adnatum, erectum. Micropyle supra hilum in latere centrali. Stylus nullus. Sriemara tria, dimidiam totius pistilli longitudinem aequantia, basi subconnata, subulata, dorso laevigata, intus irregulariter papillosa et rugulosa, Fucrus in perigonio persistente globosus aut depresso- globosus, diametro fere unciali. Bacca tessellata squamis in series verticales dispositis, quae inter 48 et 52 numero variant. verticaliter insculptae, margine subtilissime fimbriato- Squamae cartilagineae, castaneae, nitidae, rhombeae, medio sulco tenu denticulatae, deorsum elongatac in subulam linearem membranaceam rufam irregula iato-laceram, tandem. evanes- centem; quae ad basin et ad verticem sunt dispositae paullo minores, posteriores plerumque longius eaudatae, Caro intra hoe tessellatum tegmen parca, cum eo arcte connata ideoque forsan pariter pro epicarpii parte habenda, flavescens, in sicco. fructu intus nitida. Sarcocarpium una cum endocarpio et ipso semine arcte connatum, nuclei sub specie solvendum, suleulis verticalibus leviter impressis, superficie externa nitidum, fuscidulum, intus spongiosum, molle, flavescens, fibris fuscis percursum, lineam et quod excedit crassum. End ocarpium tenue, fibroso-corticosum, fuscum, cum semine et sarco- carpio coalitum. Semen depresso-globosum, testa plumbeo-fuscescens. Аквомех album, solidum, cartilagineum. Емвихо conicus, in fovea peculiari dorsali, paullo a hilo distante, Frores MASCULI pluribus notis cum foemineis conveniunt. Pedunculi florigeri graciliores et flores plures (ad duodecim usque) fulerantes, nunc simplices, nune ex ipsa basi bifidi, pedicellos ferunt plerumque bifloros, nunc elongatos nunc specie dentis cum rhachi confluentes, Paria florum alter- natim disticha, Bractea brevis, triangularis, patens, infra quemvis florem. Слух vix lineam longus, campanulatus, leviter tridentatus, dentibus subulatis, ore villo ferrugineo ciliatus. Сопогда fere trilinearis, profunde tripartita, 1 rhombeo-lanceolatis acuminatis longitudinaliter nervosis, colore ochroleuco. Sramına sex, inclusa, FILAMENTIS subulatis, из sagittato - linearibus, Crescit in sylvis udis insulae Javae: ill. Reinwardt, qui primus eam detexit, et cl. Blume. In insula Pinang: 8. Jack, cl. Wallich. cui basis et apex thacheos, cam inbaerentibas pinnis, adjecta est, > decerptis foribus. 3. Flos masculus. 4. Ejusdem calyx. ignitudine naturali, EXPL. ICON. Tab. 114. Sist magnitudine naturali. — 1. А 5. Ejusdem potalum. 6. Ps Васса vertcaliter aperia. 9. Nucleus qui formatur coalitione sarco crassum. 11. 13. Squamae loricae fructus, Omnia magnitudine naturali. 12. 14. Squamae ab ut haec tabula partem anticam spadicis masculi florid ех pedunculi eum floribus masculis, magnitudine paullo aucta. 2. Ме icula pedunculi cum indumento et bracteis. Omnia varia magnitudine ава. 7. Apex spadicis fructiferi, n cum endocarpio a basi, 10. Idem verticaltor apertus. Conspieitur sarcocarpium spongiosum ique facie auctae, prodeunt, demüs floribus. 2. Flos. llo, a facie interiore. 5. Pist ‘Tab. 116. I. Pars spadicis Plectocomiae elongatae fertilis, sub anthesis — 1. Ramulus, quales ex alis враћати foemineus. 3. Idem, resecto calyce, ut corolla et stamina sterilia pistllomquo iis cinctum appareant. 4. Flos apertus, exsecto lom. 6. [dom verticalter apertum, nt ovala duo appareant. 7. Оғша iria, qualia in centro p pirant, 8. Ovulum solitarium eum mieropyle. 9. Vertex ovarii cum styli basi horizontaliter transsecta, 10. Squama e vertice ovarii. 11. 12. Squamulae duae indumenti ramorum florigerorum. Omnia varia magnitadine aucta IV. ZALACC A. litt, et Saracca ejusdem in Sylloge plant. а Soc. В. botan. Ratisb. edita IL. p. 3. — Zuracca BLUM) Syst. Vegetab. VIL. 2. p. 1333. Obs. 3. — Carat et Рашичат species Auctorum et RÜMPHIL. REINWARDT. in SCHULTES DIOECA. Sraprx ramosus, sparus pluribus partialibus primum clausis, singula amenta teretia obvol- ventibus. Frores MASCULI рег paria dispositi intra bracteas, bracteolati, bracteolis barbatis. Carxx trifidus aut tripartitus. Conorza tubulosa, tripartita. STAMINA sex, FILAMENTIS basi connatis, активи linearibus, sagittatis. FOEMINEI solitarii intra bracteam et bracteolam navicularem. Catyx et conorta tripartiti. Sramına sex abortiva, intus in copulam connata hypogynam. Ovanium triloculare, ovuris erectis. Sriomara tria subsessilia. Bacca loricata squamis retrorsis, carnosa et subunilocularis, mono - di - trisperma. Атвимех corneum, aequabile, solidum praeter fossam centralem m а vertice ad medium fere usque exsculptam et testae substantia repletam (aut vacuam ex GAERT. et BLUME). Емввхо basilaris. Palmae acaules. FRONDES pinnatae, pinnis reduplicatis, magnae, copiosae, congestae, im petiolis rhachibusque subtus aculeis longis palmatis horridac, interdum apice radicantes. Venae inter nervos pinnarum transrersae conspicuae. SPADICES ramosi с sinu frondium inferiorum, srarmis fibroso-membranaceis, aliis basilaribus apice apertis aliis partialibus primum complete clausis, persistentibus, demum siccis et laceris involuti, nonnunquam radicantes. Frores roseo- aut flaves- centi-rubelli, Ervervs fusci. 201 1. ZALACCA WALLICHIANA. Tab. 118. 119. et 136. F. pinnis lanceolatis acuminatissimis aut subeirrosis, subtus viridibus; amentis masculis sessilibus uni-bipollicaribus, bracteis distinctis. Fructus Hibbuthu, Herm. . zeil р. 40. J. Burm. Thes. zeil. p. 121. CALAMUS ZALACCA, Roxb. Hort. Beng. p. 72. Flor. Ind. Ш. p. 773. ZALACCA EDULIS, Wall. Plant. Asiat. Ш. p. 14. t. 222. 223. 224. (nomine Zalaccae Rumphii). Palma acaulis, quindecim ad viginti pedes alta, caespites formans densos, saepe gregarios atque in vepreta ob aeuleos magnos, quibus frequenter instructa est, impenetrabilia. Races eylindricae in molem maxima ex parte hypogaeam com- pactae. Fnoxoes dense congestae, erectiusculae. Vaginae oblongo-lanccolatae, dorso convexae ibidemque annulis hori- zontalibus aculeorum basi confluentium horridae, Sunt hi aculei duos pollices et quod excedit longi, compressi, fusci, iduli, fuscescentes aut castanei, recta patentes. Petioli sursum longiuscule continuantur nudi subtusque pariter armati. Rhachis in parte postica teretiuscula cum sulco iei perioris, in parte antica inferne convexa, superne bifacialis, longitudinaliter striata, aculeis similibus, minoribus tamen, aliis solitariis aliis palmatis, obsessa. Pinnae plerumque gregatim e faciebus planis rhacheos enatae, binae, ternae quaternaeve sibi approximatae, angusto-lanceolatae, in acumen longissimum tenuissimum nunc abruptum nunc quasi cirriforme et flexuosum excurrentes, in basi attenuata reduplicatae, caeterum. planae, adultae sesquipedales et longiores, medio duos pollices cum dimidio latae, nervis firmatae primariis tribus, utrinque prominulis, secundariis pluribus, margine, praesertim in parte an us tandem decid aculeolatae, colore saturate viridi, subtus paullo pallidiore. Indumentum einerascens ad insertiones pinnarum, in rhachi inque superficie frondis novellae complies longus, cernuus aut pendulus, masculus subinde, dum terrae s radicans atque sursum innovans. Pedunculus teretiusculus involvitur sraruts alternis, primum approx с oblique apertis, membranaceo - coriaceis, longitudinaliter striatis, pallide viridibus atque tomento fusco-cinerascenti detergibili indutis, demum remotioribus exsuceis arescentibus et irregulariter findendis. Sursum spadix alternatim dividitur in ramos spithamam aut pedem longos. Qui rami pariter spathacei, inter spatharum insertiones nonnihil flexuosi, extus convexi intus plani, tomento denso ferrugineo tecti, e cujusvis spathae lanceolatae apice oblique apertae sinu proferunt amentum florum sessile cylindricum obtusum. MASC. Amentum pollicem ad duos et quod excedit longum, diametro circiter quinque linearum, densissime imbricatum floribus per series 21 verticales dispositis, primum inter villum bracteolarum sepulüs, postea emergentibs. Squamae floriferae s. bracteae singulae par florum fulcientes, in rhachi amenti tereti sessiles sed non amplexicaules, ovatae, acutius- culae, leviter convexae, multinerviae, fuseidulae, siccae sesquilineam longae. Frones gemini e quavis squama.muniuntur bracteolis duabus lateralibus et tertia ipsos segregante, quam e duabus coalitam existimaverim. Bracteolae bilineares, nacene, fuscidulae, nervosae, versus ар illato-erectis compressis e, tandem deterendum. Spanx inter frondes inferiores emergens, plures pedes approximet ad utrumque margi videntius nervosa, Flores sub anthesi duas lineas cu ali. Carxx profunde tripartitus in lacinias lineares concaviuseulas apice obtusulo inflexas, colore roseo-flavescente. Солотлл calyce paullo longior, profunde ь in tubo trigono cum thoro coalita, laciniis lineari-oblongis obtusiusculis sub apice denticulo introrsum producto auctis, leviter conca lis. Sramixa sex inclusa. Рилмехтл alba, subulata, ima basi confluentia. AxTHERAE breviter. lineari-oblongae, subsagittatae, flavae. FOEM. Amentum cylindricum, digiti erassitie, duos pollices longum, simili spatha ac masculum primo involutum. Bractea coriacea, fusca, lineas tres circiter alta totidemque lata, triangularis, longitu- inaliter nervosa, florem a dorso arcte amplectens. Intra hane bracteam florem immediate ambit spathellula s, bracteola scaphaeformis, compressa, medio utroque latere excisa, bilinearis, utrinque carinata, in carina et vertice setis fulvis nitidis, lineam unam ad duas longis compressis, inferne flexuosis superne rectis barbata, in facie interiore altior quam in exteriore. Setae sub ‘oscopio apparent e cellulis elong: actae atque. paleis quarumdam F Intra spathellulam uno tere, nune in dextro nunc in sini squamula pariter ac bracteola vertice barbata, nune in spathellulae sinu recondita. aut alterutrius lateris dorso respondens, nunc postice posita atque in interiore floris facie emergens, quam dubius haereo, anne pro floris abortivi rudimento anne pro altera bracteola haberem. Bracteae et bracteolae post grossificationem persistentes et nonnihil auctae quasi opus retieulato-favosum setosum barbatumque in axi ament constituunt. Caryx pro- funde tripartitus in lacinias triangulares acutas. Conor calyce longior, tripartita, laciniis ovato-triangularibus conniven- tibus. SrawiwA basi in cupula оге corollae parte arcte connatam, superne libera subulata, ANTHERIS effoetis aut nullis. Ovarium ovatu culare, ovulis erectis, densissime obductum setulis subulatis helvolis siccis sur- rectis. SriGMATA tria lanceolata, acutiuscula, intus papillosa, basi coalita ibique inter setulas ovarii delitescentia. Bacca obovato - pyriformis, sesquipollicem alta, squamis polystichis fuscis corneis nitidis, e basi rhombea longe subulatis, scabri- usculis loricata et ob acumen revolutum hispidula, tr sperma aut abortu monosperma. Caro flavi осивов oblongo-trigonus do us, pollicem et ultra longus, testa fusca, uti videtur in inferiore semini cum endocarpio connata. ArmuwEN molliter cartilagineum, testae lamina cylindrica a vertice ad medium fere deorsum pergente perfossum. Ewmnvo conicus, basi о conve usque aris. Crescit in peninsula Malaccae, in regno Реки, in insula Sumatrac, unde planta mascula in hortum botanicum Cal- cutensem translata per menses Митов floret: Roxburgh, Wallich; in syleis secus ripas fluminum Martabaniae Saluen et Attran, uec non ad Clappedong orae Tenasserim observavit ill. Wallichius Februario mense fructiferam; in insula Singapore: b. Finlayson. 101 pore, quo flores o villo weriore, cum duabus bracteolis lateralibus et tertia inter flores duos media. не apertionem. 6. Flos sub anthesi. 7. Corolla aperta eum staminibus, 8. 9. Stamen ab utraque facie, riforme inae saepius acumen cirri bracteolarum emergunt. 1. Sectio ho 3. Apex bracteolae cum paleolis barbae. 4. Alaba post anthesin. I. Spadicis fructiferi apex. Ш. Amentum post grossificationem, e spatha gnitadine natura nonnihil auetus. 2. Idom magis auctus. 3. Flos paullo auctus intra bracteolam navicularem, га bracteol illata, quae aut pro bracteola altera aut pro flere abortivo habenda erit. 5. Bracteola navi- i bracteolae pars sub microscopio composita visa. 7. Paloolne pars magis aucta. 8, Flos junior, qualis intra bracteolas reconditus өм, 9. 10. Flos sub grossificatione ab ш 11. Calyx. 12. Petalum a facie interiore. 13. Pi anias. 14. Idem verticaliter apertum cum ovulo. 15. Idem horizontaliter apertum, loculos tres exhibens, 16. Ovarium verticaliter apertum, loculos binos offerens. Tribus his figuris setae ovarii, quae postea repli- catas in squamas retrorsas abeunt, adhuedum erectae sistuntur. 1 19. Seta. Omnia varia magnitudine aucta. 20. Bacca in perigonio magnitudine naturali. 21. Eadem horizontaliter dissects, 22. Nucleus. 23. Nucleus derasa testa in maxima superficiei parte, ita ut ejas lamina quae foramini verticali immititur in conspeetam veniat, Omnes hae figurae magnitudine traduntur naturali. 24. 25. Squamae fructus a facie exteriore et 26. squama a facie interiore magnitudine aucta» Tab. 119. I. Zalacea Wallichiana foeminea. 1. — 4. Flos eum bracte sua depromtam. Omnia n 4. Mem magis auctus, cularis a facie interiore. 6. Pen ч m appareat squama р ‘ab. 136. Zalacen Wallichiana cum Phoenice padulosa et Harina caryotoide in regione provinciae Chittagong, Indiae orientalis, depicta, 2. ZALACCA BLUMEANA. Tab. 123. Tab. 159. Fig. F. pinnis lanceolatis acuminatis subtus albido-glaucescentibus, amentis masculis pédunculatis tri- quadripollicaribus, bracteis coadunatis. Fructus squamosus pyriformis, Ch p. 100. t. 149. (icon fructus o Clus. mutuata). — Baly insulae fructus, pyri forma, asper , I. Baul C. Ваш. Pin. p. 511. No. 7. Zalacca, Rumph. Herb. Amboin. V. p. 13. & 57. f. 2. — CALAMUS ZALACCA, Gaertn. Fruct Sem. IL p. 267. t. 139. £ 1. Willd. Sp. pl. IL p. 204. No. 8. Lam. Encyd. VI. p. 307. No. 12. t. 770. (e Gaertnero.) Spreng. Syst. Veget. II. p. 17. No. 7. Schult. Syst. Veg. VIL IL. p. 1334. Exot. Lib. II. c. 4. p. 25. 26. cum icone fructus. Jonst. de Arborib. Lib. II. art. IL edit. 1768. t L cap. 209. p. 401. (icon Clusii) Habitus speciei praecedentis. Fnoxprs copiosae, confertac, erectae, aculeis longis horridae Pinnae angusto- Ianceolatac, acuminata, spithamas duas ad tres longae, sesquipollicem et quod excedit latae, nervis primario et secundariis subgeminis superne acute prominentibus, tertiariis suboctonis firmatae, aculeis subulatis tam in margine quam in nervis primariis sparsis armatae, colore supra saturate viridi, subtus pallidiore et albo-glaucescente. MASC. Spapices inter frondes inferiores egrediuntur, dense tecti spathis fusiformibus, longitudinaliter striatis, tomento cinereo- fuscidulo adspersis, tandem exsuecis et fibroso-lace s communis teretiuscula, alternatim et distiche ramosa. Pedunculi partiales teretiusculi unum ad duos pollices longi, quisque basi spatha reliquis simili attamen breviore, tandem amento succrescento rumpenda instruitur. Amenta dense florigera cylindrica, crassitie digiti, tres ad quatuor pollices longa. Frores per paria approximata intra squamas, uti videtur phyllotaxi ?/;, dispositas, ita ut quaevis bractea duos flores fuleiat. Sunt autem hae bracteae transverse oblongae apice mediano vix prominulo ideoque brevissime repando-trilobae, percursae nervis versus apicem conniventibus, coriaceae, siccae; coloris testacei, leviter concavae pro recipiendis floribus, axin lignosum haud ita crassum arcte ampleetentes; utroque autem latere quaevis bractea На continuatur in vicinam, ut possimus dicere, omnem axin inde а basi ad apicem usque circumdari bractea longissima faseiaeformi spiraliter cireumvoluta, Bracteolae duae sibi oppositae, lineares, perangus us convexulae, intus concave, apice penicillo paleolarum fulvarum barbatae, ad exteriora florum latera locatae, sesquilineam longae; inter geminos flores alia squamula emergit descriptis bracteol attamen planior et nonnihil brevior. Flores singuli duas cum dimidia lineas longi, maxima ex parte squamis cooperü, sessiles, nisi malis pedicellatos dicere, quum perigonium et stamina basi coaluerint, Смах е membrana tenui factus, primum cylindraceo- aut urceolato-monophyllus, rubenti-testaceus, percursus nervis tribus dorsalibus exeurrentibus et multis secundariis evanidis, quo fit, ut summitas inter nervos mollior sub anthesi findatur et continuata fissione omnis calyx demum in lacinias tres lineari-oblongas tripartitus appareat. (Nervus unicus calycis anticus). Calyx et bractea extus adspersi sunt squamulis fuscis tenerrimis minimis, diversimodo lobulatis et ramosis, e congerie simpli cellularum factis. Conorr4 primum calyce omnino obyoluta, clausa, t ¡yramidata , earneo- purpurascens, tandem divisa in lacinias ovato-oblongas obtusiusculas subcoriaceas, nervis pluribus tenuibus firmatas, quorum tres intimi robu- stiores apice confluunt, Aestivatio valvata, lacinia tamen postiea anticis subimminente. STAMINA sex e thoro carnoso Мис oblique adscendente et cum Шо connata. ЕпАмЕхтА subulata. Ахтиввав fere basifixae, basi bilobae, lineari-oblongae, obtusae, omni longitudine bivalves. Portex ellipticum, membr: a cellulosa, interdum ab interiore solubil Srapices FOEMINEOS non vidi. Fructus cum praecedentis speciei fructu conveniens, attamen, ni fallor, paullo major, cujus descriptionem addere supervacaneum videtur, quum in Gaertn praeclare adumbratus esset Albumen, secundum auctorem citatum, a vertice fossa сауа, neque spongiosa testae materie repleta, instruitur. na e: Crescit in insula Baly, in Jarae parte orientali, in aliis insulis sundaicis et moluccanis, spontanea aut passim in hortis culta. Caro fructuum acidula, edulis, refrigerans. Tab. 123. I. Apex spadieis masculi cum amentis duobus, quorum flores nondum с bracteis sunt egressi. Il. Alius apex, sub thesi, DIL Pars Fhacheos ab utroque latere visa, com pinnis. Omnia magni — 1. Particula amenti masculi, monstrans binas bracteolas com corpore bracteolae simi a. 2. Pars penicillata bracteolae m. a. 3. Floceas hujas penicilli segregatus, magis auctus. 4. Indum per spathas sparsi particula valde aucta. 5. Flos masculus cum bracteolis m. a. 6, Flos ante anthesin, m. n. 7. Idem auctus. 8. Flos sub auctus. 10. Foliolum ealyeis separatum. 11, Corolla. 12. Petalum a facie sinibus, quorum fila 14. Corolla aperta eum androecio. 15. ldem a latere, 16. 17. 18. Gra tudine aucta. magnitudine naturali, 20. Squamae duae fructus a dorso et 21. altera a facie Tab. 159. Ш. Fructus Zalaecae Blumeanae secu dissectus. 2. Nucleus. Omnia magnitadine natarali. udine naturali medio et bracteis connatis, forum paria continentibus m hosi, m. n. 9. Idem re. 13, Corolla, resecto petalo, cum st pollinis, varia condition teriore, utraque aucta, dum icones ab ill. Reinwardtio benevole commanicatas. 1, Fructus integer. 2. ldem verticali 203 V. CALAMUS. LINN. Gen. plant. edit. 1764. p. 173. No. 436. Edit. SCHREB, L p. 220. No. 589. Edit. SPRENG. р. 251. No. 1308. JUSS. Gen. p. 37. NECK. Elem. Ш, р. 300. No. 1695. GAERTN. Fruct. Sem. II. р. 267. t. 139. £ 1. (exclusa Zalacca). LAM. Encycl. VL 303. t. 770. Г.1. WILLD. Spec. pl. IL. p. 202. SCHULT. Syst. Veg. VIL 2. p. LXXIX. — Потлка ADANS. Fam. Plant. IL p. 24 — Римшихсиз RUMPH. Amb. V. p. 97—120. (maxima ex parte) t. 51. 5: DIOECA aut raro POLYGAMO-DIOECA vel MONOECA. Srapix pluribus sraris incompletis vaginatus. FLORES in julis s. amentis, spathellulati. Carxx tridentatus aut triidus. Conorxa tripartita aut fere tripetala, MASC. Stamina sex aut rarissime pauciora, FILAMENTIS basi connatis, AnTIIERIS sagittatis. Rupınextum pistilli, КОЕМ. Оулшом triloculare, оушшв erectis. Втушоз brevissimus. SricmaTa tria, Uncrorus staminum sex saepe aborüvorum pistillo subjectus. Bacca plerumque unilocularis, monosperma, rarissime di-aut-trisperma, squamis retrorsum imbricatis tessellato-corticata. Nucrevs in latere areola impressa, unde rhaphe ad embryonis papillam decurrit Агвомен superficie puculatum intus aequabile aut laevigatum et ruminatum. Емввүо subbasilaris. CAUDICES simplices, caespitosi, graciles, debiles, elongatissimi, super arbores fruticesque saepe longe lateque sarmentoso- vagantes, alternatim et remote foliosi, arcte vaginali vaginis persistentibus, teretes, angusto-annulati, inermes, laevigati, nitidi, primum virides dein heleoli aut Латевсетев, juniores saepe glutinosa materie illiniti, flexiles, lenti et elastici. (Raro caudex nullus aut rectus). Екохрев pinnatae, laterales, reclinatae, longe vaginantes, rhachibus saepe in certis speciebus apice aphyllis et cirros rectos graciles aculeatos (funes RUMPHIO) exhibentibus, quibus stirps in vicinis haeret. Pinnae concinnae aut gregariae et directione variae. SPADICES (terminales, succrescente lamen caudice) laterales, вратите incompletis cylindricis vaginati, distiche paniculato-ramosi, ( apice subinde, aeque ac frondes, in funem extenuati). Pedunculus raginae insequentis. dorso plerumque longe aduatus. Rami alterni, simpliciter aut decomposito-ramulosi, Fronrs in ramulis ultimis distichis, saepe scorpioideo-rerolutis, distichi, distincti bracteis et bracteolis saepe amplericaulibus et spathellulas referentibus, ideo quasi amentacei, parvuli, rosei aut virentes. Baccar globosae aut elliplicae, fuscae aut lutescentes. Aculei crebri in plerarumque specierum vaginis, rhachibus et cirris, plerumque е basi incrassata orti et im superiore facie convexuli, sparsi aut basi confluentes et subsemirerlicillati. Aculeoli in margine nervisque pinnarum frequentes. In certis speciebus totus spadir abortiens in cirrum longum armatum abit insequenti vaginae adnatum, quem lorum appel- labimus. Omnes igitur species dividi possunt in eas, quae eirris gaudent terminalibus seu frondibus cirriferis et eas, quae spadicibus loriformibus seu vaginis cirriferis. . CALAMUS EQUESTRIS. Tab. 113. 128. С. caudice scandente; frondibus non cirriferis (2), pinnis aggregatis, lato-lanceolatis , extimis connatis, vaginarum aculeis sparsis rectiusculis patentibus, rhachium recureis; spadicibus gracilibus simpliciter ramosis, lazis nutantibus, amentis elongatis, fertilibus parce armatis aut inermibus, sterilibus retrorsum aculeatis; baccis globosis, Pisi magnitudine. Palmijuncus equestris, Rumph. Amb. V. p. 110. t. 56. (planta steril (fructifera. ) is ibidem depi itur eirrifera, qualem nunquam vidi) t. 57. fig. 1. CALAMUS ROTANG , var. 2, Linn. Syst. Pl. Edit, Reich IL p. 93. CALAMUS EQUESTRIS, Willd. Spec. Pl. II. p. 201. No. 7. Veg. II. p. 17. №. 1. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1330. Хо. 11. Lam. Encycl. VI. p. 306. No. 10. Rees Cyclop. No. 11. Spreng. Syst. Cavoex fibris pluribus radicatus, basi nodosus, in triginta orgyarum longitudinem porrectus, vicinis arboribus per varias ambages circumvolutus atque scandens, interdum descendens et apice aut spadicibus in cirros mutatis radicans; teres, laevigatus, passim muco tenui glutinosus, colore helvolo aut basi et sursum viridi, ubique vaginis frondium persistentibus tectus, iisque decerptis annulos monstrans in parte infima nonnullos pollices distantes in superiore saepe pedem, substantia lenta, quam affinium specierum rigidior. Froxpes patulae, circiter tripedales. Vaginae caudici arcte circumyolutac, eylindricae, suleatae tamen, armatae aculeis ancipiti-subulatis rectiusculis, tres ad quinque lineas longis undiquaque paten- tibus, villo fusco tandem deterendo ciliatis, porrectae in oeream membranaceam striatam oblique apertam ore setis albis ciliatam, pollicem longam. Petiolus brevis, superne canaliculatus, inferne convexus, erassitie pennae seriptoriac. Rhachis in parte postica supra bifacialis, infra convexa, in antica teretiuscula, munita aculeis frequentibus sparsis in postica parte vaginae similibus, іп antica et in cirro brevioribus tenuioribusque retrorso-aduneis. Pinnae suboppositae, parium plerumque sex ad octo, in greges duorum triumve parium plus minus evidenter consociatae, lato- aut oblongo-lanceolatae, euspidatae, basi acutae, 6—8 pollices longae, medio 1—2 latae; imae reliquis breviores vaginae approximatae; extimae pariter nonnihil minores ad medium usque соппмае; basi inter nervum primarium binosque secundarios superne prominulos tertiariosque 6—8 tenuiores reduplicatae, in margine, rarius in nervis supra, aculeolatae, aculeolis deciduis, glabrae, nitidae, venis transversis numerosis firmatae. Frores dioeci. Sranıcrs MASC. ex alis superiorum frondium emersi, tripedales, laxi, penduli. Pedunculus ima basi cum vagina frondis superioris longitudinaliter connatus, ibi eristam passim aculeatam sistens, vaginatus врати nonnullis membranaceis ore obliquo ciliatis remotis, interque eas рег interstitia nudus. Sparma ima circiter sexpollicaris, aequalis, anceps, inermis, superiores sensim sensimque minores sursum nonnihil ventricosae, passim aculeis nonnullis aduncis armatae; summae nonnullas lineas longae atque ocreas inflorescentiae quorumdam Polygonorum simulantes. 102 204 infimi iterum spathis instructi eque his alternatim ramulosi; summi simpli subsessiles et пий. Pedunculi partiales graciles, flexiles, facie interiore plani, exteriore convexi. Juli in apicibus ramorum graciles, pollices 2—3 longi, imi bini rarove terni, superiores solitarii; distiche Morigeri. Spathellae distichae, approximatae, amplexicaules, concavac, dimidiam lineam longae, ovatae, acutiusculae, membranaceae, multinerviae, nervis mediis sursum convergentibus, fuseidulo-rubellae. Spathellula intra quamvis spathellam unica, huic ex adverso posita, in rhacheos latere, quacum dorso confluit, altior ideoque oblique cupularis, intus truncata, angulis duobus acutis, in quos dimidiae convergunt. Fros sesquilincaris. Carvx rubello-roseus, campanulatus, semitrifidus, laciniis ovatis acutis tandem ad basin usqu FirAwENTA. tenuia, subulata, si confluentia, supra medium subtiliter articulata. Ахтневле oblongo - cylindricae, acuminatae, albae. Ризтила RUDIMENTUM minimum, sriemarızus longis fasiformibus basi connivenübus, Srapices РОЕМ. non visi. Bacca, secundum RUMPHIUM, globosa, Pisi magnitudine, squalide lutea, мисіво duro, cinereo-nigro. Spadices saepe deformantur in lora longissima eodem modo ac floriferi vaginarum ventri adnata. Horum spadicum spathae, pr. п inferiores, crebris aculeis retrorsum spectantibus sunt armatae, superiores aculeis magis magisque decrescentibus et rarescentibus sunt fere inermes. Spadix ipse intra has spathas reconditus in filum extenuatur simplex laevigatum, Rami florigeri ex alis spatharum alternantes, nervi cujusvis part triangularibus. Соога ochroleuca, PETAL Crescit рег insulas sundaicas, moluccanas et philippinas: Rumph, Reinwardt, Blume, Haenke, qui in in- sula Sorsogon specimina legit, quae coram habeo. Inferior caudicum pars, teste Rumphio, in India adhibetur pro virgis, ad caedendos equos, unde nomen; e superioribus. partibus vimina pracparamtur in India vario usui oeconomico applicita, e. g. ad nectenda sedilia adhibentur. ICON. EXPL. Tab. 113. Calami equestris masculi pars superior floriger 4. Bracioola a latere. 5, Calyx. 6. Corolla clausa, facio interiore visa. 11. Pistilli rudimentom. Omnia ve matur. magn. — 1. Apex amenti. 2. Bracten. 3. Bracteola a facie. 7. Potalum, а facie interiore. 8. Complexas staminum ex alabastro. 9. Idem evolutum. 10. Anthera а magnitudine aucta. Tab. 198. Calamus equestris cum Seaforthia Ptychosperma in insala N, Hiberniae depictus. 2. CALAMUS | Tab. 116. Fig. 2. C. caudice scandente; frondibus amplis, non cirriferis (1), pinnis sesquipedalibus lanceolatis sparsis, subtus glau- cis, eaginarum rhachiumque aculeis sparsis aut rerticillatis deflexis; spadicibus paniculatis, amentis elongatis, floribus bracteolisque majusculis; baccis orato-globosis vertice acutis, diametro subpollicari. CALAMUS ORNATUS, Blume in Schult. Syst. Veg. VII. 2. p. 1326. CALAMUS OVATUS, Reinw. in litt. cum icone baccao. Species e robustioribus. Caupex longissimus, inferne crassitie brachii, frondium vaginis persistentibus maxima ex parte tectus. Fnoxdes sexpedales, quantum e specimine conjicere possum, non cirrosae. Petiolus basi teretiusculus et digitum crassus, passim aculeis validis deflexis, rectiusculis tamen, armatus. Hos aculeos frondium saepe in verticillos esse dispositos monet cl. BLUME. Rhachis antice bifacialis ibique pinnas emittens lanceolatas, sesquipedem ad duos pedes longas, medio tres pollices et quod excedit Jatas, juxta basin reduplicatas, antice planas. Nervus primarius superne acute prominens et secundarii quaterni aut seni cum tertiariis parum distinctis alternantes. Venae transversae in siceis frondibus conspicuae. Color saturate viridis, subtus glaucescens. Aculeoli seu setae nigrescentes in nervorum angulo superiore inque margine pinnae, versus apicem frequentiores, tandem decidui. Spapices plures pedes longi, хати primi ordinis pollicem et ultra longis vestiti, more congenerum alternatim ramosi, ramis pedalibus, sursum brevioribus. Spa- THAE secundi ordinis seu ramorum semunciam longae, alternatim distichae, tubulosae, sursum ampliatae, alternatim hine et illinc in acumen dorsale breve productae, coriaecae, nervis in parte dorsali rectis, in ventrali versus dorsum vergenti bus firmatae, margine pilis fuscis detergibilibus eiliatae, Juli florum e his spathis producti tripollicares, compresso-gra- viles, distiche in quovis latere flores 14—18 ferentes. Spathellae sive bracteae flores singulos emittentes eupulaeformes, hinc in acumen breve productae, coriaceo-membranaceae, nervis versus acumen convergentibus firmatae, basi barbulatae, ore ciliatae. Spathellula quasi e bracteolis duabus formata esset, inter se et cum rhachi connatis, cupulam refert ad latera bicarinatam bidentatam, versus rhachin planiusculam, antice latius excisam. Frores MASCULI, quos solummodo vi- di, duas lineas alti, Carxx ovatus, breviter trifidus, laciniis acutis conniventibus, tandem tripartitus. Сопол profunde tripartita, laciniis ovatis acutis, tandem inter se et a thoro liberis, concaviusculis, uti calyx longitudinaliter nervosis. Sta- Mixa sex с thoro carnoso, inclusa. Кидмехтл subulata, compresse. АхтнЕвлЕ dorso affixae, lato-lanceolatac, acutae, subtetragonae, quadrilocellares, tandem longitudinaliter birimosae. RepruExrUw. pistilli brevissimum, trigonum, tripartitum, Bacca in perigonio persistente secundum iconem ab Ш. REINWARDT benevole communicatam , globoso-ovata, cum brevi acumine, diametro fere pollicem aequans, Joricata squamulis rufo-fuscis qu Nuckes carne albo- flavida obyolutus. dratis majusculi Crescit in insula Javae бише adjacentibus insulis sundaicis, ibi Ноу Seutti aut Rottang Seutti dictus, incolis vimina largiens: cl. Reinwardt et Blume. ICON. EXPL. Tab. 116. Fig. П. Apex rami spadicis masculi floridi, m. n. — IL. 1. Alabastrum foris masen 2. Idem, а dorso, ubi sputhellulas dentes in Intere apparent. 3. Alius flos, magis evolutus, a basi, qua rhachi adnascitur, visus. Spathellae amplectentis margines, cicatrix orta spathellulae coalitione cum rhachi, ejusque dentes duo postici hac figura illustrantur. 4. Alius flos oblique a latere visus. 5. Calyx «амаш. 6. 8. Potala duo. 7. Corolla clausa. 9. Complexus staminum ex alabastro. 10. Androecium explicitum. 11. Idem, decerptis antheris, Ма ut entum appareat, Omnia diversa magnitudine aucta, — 12. Bacca, m. п. 13. Ejusdem nucleus carne obvolutus, m. n. Hae figurae secondum iconem Reinwardtianam sunt repetitae. in spatholla ot spathellula a latere. 3. CALAMUS ИМЕ VALIS. Tab. 112. (C. Reinwardti.) Tab. U. Fi; С. caudice scandente ; frondibus ecirrosis, pinnis sparsis concinnis lineari - lanceolatis acuminatis subtrinereiis ; aculeis raginarum crebris suhflezuosis planis flacescentibus, rhachium e basi incrassata rectis deflexis; spadicibus simpli- citer aut. repetito - paniculatis. (compositis aut decompositis); depauperatis in lora aculeata mutatis; baccis brevis ovato- globosis, pallide flavescentibus. Var. а. С. eiminali: Tab. nostra 112, Reinwardti, spadicibus tenuioribus subsimpliciter ramosis, aculeis caginarum tenuioribus. Var. 6. С. viminalis amplus, spadicibus vegetioribus composito - ramosis, aculeis caginarum majoribus, fre- plus, sp ip > c у quentioribus, Palmijuncus ciminalis, Rumph. Amb. V. p. 108. t. 55. Bg. 2. A. (frons) B. (panicula fructus). CALAMUS VIMINALIS, Willd. Spec. pl. П. p. 203. No. 5. Lam. Encyclop. VI. p. 306. №. 9. Rees Сучор. No. 9. Nees v. Esenbeck Plant, off, Tab. A. (ex Rumphio.) Tab. B. Fig. 1. Apex frondis, m. n. Fig. 2—9. (Anal. floris) Fig. 17. Ramulus fructifer, m. m. Schult, Syst. Veg. ҮП. Spreng. Syst. Veg. 2. p. 17. No. II. p. 1328 No. 9. Caupex in „triginta et quadraginta ulnarum altitudinem adsurgens, vicinis arboribus impositus iisque adhaerens ope aculeorum reduncorum per funes sparsorum, erassitie pollicis, inferne tandem vaginis frondium denudatus ibique interno- dia exhibens dodrantalia aut pedalia, laevigata, flavescentia, superne vaginis arcte circumyolutus. Fnoxoes quatuor ad sex pedes longae, patentes. Vaginae eylindricac aut sursum clavatae, inferne inermes Jacves colore pallide testaceo, nitidae, superne dense aculeatae, ore oblique apertae, hinc in membranam excurrentes. Aculei sparsi aut in series parum conspi- cuas seriati, e basi nodosa, quae in superiore facie turget, subulati, plani, duas ad viginti lineas longi, acuminatissimi, versus apicem plus minus flexuosi, nitidi, colore helvolo. ‘Tomentum floccoso-farinaceum, fuscescens, inter aculeos spar- sum, tandem detergibile. Petioli spithamae circiter longitudine nudi, inferne convexi, superne snlco lato concavae, ubi- que armati aculeis rectis, plerumque reversis planis, aut subsolitariis pollicaribus et longioribus, aut binis ternisve aggregatis nonnullas lineas longis. Rhaches subtus convexae, postice supra bicanaliculatac, antice acute bifaciales, pari- ter ас petioli, rarius tamen, aculeatae. Pinnae 25—30 in quovis latere, e canali rhacheos, alternatim subregulariter ispositae, horizontaliter patentes, posticae pedem et quod excedit longae, lineares, acuminatae, medio lineas 6 — 15 latae, trinerves, nervis supra prominentibus et pariter ac margo setulosis. Venae transversae conspicuae. Color saturate viri dis, subtus glaucescens. Srapices inter frondes superiores proveniunt alii florigeri, alii cassi atque in funium longissimo- rum speciem mutati. Florigeri tres ad sex pedes longi instructi sunt pedunculo robusto, dorso frondis insequentis lon- giuscule adnato, in rhachin alternatim ramosam attenuato. SrarwA infima spithamam ad sesquipedem longa, semicylin- drica, intus plana aut leviter concava, ad angulos aculeis rectis majusculis, in dorso aliis recurvatis minoribus armata, ore bifida, 8РАТИАЕ superiores sensim sensimque breviores, eylindricae, aculeis aduncis. Rami spadicis e harum spa- tharum axillis emergentes spathis vestiti secundi ordinis cyathiformi-tubulosis atque in margine extenuato ciliatis, pollica- bus et brevioribus, sunt vero aut simpliciter ramulosi in varietate a, aut composito-paniculati in varietate 2, quae pa- niculam saepe amplissimam, nonnullos pedes longam latamque exhibet. Ramuli ultimi seu florigeri pollicem unum ad duos longi, graciles, sessiles, spathellas offerunt perfoliatas, oblique cupulaeformes, alternatim hinc in acumen pro- ductas, nervosas et spathellulas breviores, subrotatas, versus axin nonnihil productiores. Apex rhacheos interdum con- tinuatur in eirrum tenuem vaginatum aut nudum, aculeatum. Praeterea saepe totus spadix, praesertim masculus, trans- formatur in cirrum longissimum filiformem, in parte inferiore vaginis cylindricis adunco-aculeatis arcte vaginatum, in superiore nudum pariterque armatum, aculeis tamen sensim sensimque minoribus. Quoad sexum nulla differentia in spa dicibus et spathis observatur, excepto eo, quod foeminei spadices plerumque breviores sint minusque divisi, Frores in- tra spathellulas distiche sessiles, colore rubello-testaceo, sesquilineam longi. MASC. Carxx campanulatus, trifidus, den- tibus triangularibus, nervosis. Conorxa Jaevigata, in alabastro subcylindrica. Peraza oblonga, acutiuscula, intus sulcata, FuaweNTA subulata, ima basi in cupulam brevissimam connata. Ахтневле oblongo-lincares, sagittatae, polline crebro flavido subgloboso farctae. Ривгилл RUDIMENTUM minimum, oblongo -conicum, apice tridentatum. FOEM. Canyx et conorta uti masculis, attamen nonnihil breviores. Androecium anantherum, specie cupulae membranaceae sexfidae pistil- lum ambiens. Ovanrux breviter stipitatum, globoso-ovatum, squamulis testaceis rhombeis ciliatis obductum, triloculare, Srvzvs brevis, conicus. STIGMATA tria, cum petalis alternantia, revoluta, supra papillosa, Bacca globoso -subovalis, stylo exerescente coronata, sex ad septem lineas longa, seriebus 18 squamarum loricata, quae rhombeae, conyexulae, testaceo- flavescentes, versus marginem inferiorem linea fusca tenui pictae, nitidae, ciliatae, squarrosulae. Pulpa parca, flavescens, Nucrevs globoso-oblongus, hinc in superficie convexa puculatus, sulculis gyrisque variis, inde planiusculus et areola umbi- licali oblongo-lineari impressus, e cujus medio cristula in areolam embryonigeram orbicularem fere basilarem decurrit, Testa fusca, hinc crassior inde tenuior, attamen in lamellas per albumen corneum acquabile vix procedens, EmBavo conicus. Crescit haec palma in insulae Javae sylvis et frequentius in insula Borneo, in Macassaria, et in insula Celebe Rumph, Reinwardt, Blume, ob insignem cirrorum et sarmentorum flexibilitatem vario «sui oeconomico et technico accomodata, de qua re conferas Rumphium l c. p. 108. Dicitur malaice Rottang Java. 103 Analis specimen tennias, quod varietatem C. Reinwardti sistit. Conspieis Ме partem superiorem caudicis, е tentis, cut ad sinistram adjecta est particula spadicis foeminei, ad rectam sectio © media fronde cum pinnis nonnullis et spadicis mascali duas partes, quarum alter terminalis in lorum aculeatum excurrit Omnia haee magnitudine naturali, — 1. Flos masculus magnitudine 2. Calyx. 3. Corolla. 4. Решит a dorso, 5. Petalum a facie. 6. Androecium cum pistilli rudimento. 7. Anthera ab utraque facie. 8. Pollen, qua flores duo masculi, spathellae et spashellalao conspiciuntur. — 10. Flos foomineus. 11. Ejusdem corolla et pistllum. 12. Pistil- 13. Idem cum androecio ananthero. 14. Hoc separatum. Omnia aucta, — 15. Васса. 16. Nucleus cum carne obsoleta et exsucca. m. n. — 18, Embryo cum particula testae embryostegae et 19. squama lorieae, m, a. EXPL. ICON. Tab. 112. Calami darum vaginarem sinu bases frondis et spadicis e naturali et aucta. 9. Particula ramuli flor um, derasis squamal 17. Idem transverse ig. Ш. sistit apicem stirpis, ubi ad а lori e vagina, cui deorsum adnascitor, ortus demonstratur. Inter a et с lorum subinerme est, sursum Tab. U. Ad d vagina in ocream terminatur cum petiolo insequentis frondis arcte connatam. Aculei vero, ad 0 usque, aculeis sparsis et confluentibus reduncis obsessum est in rhachi frondis novellae nondum patent, sed sursum arcte sunt appressi 4. CALAMUS PLATYACANTHOS. Tab. 100. Fig. 1. 2. 3. ro terminatis, pinnis sparsis subconcinnis С. caudicibus scandentibus, basi subsolitariis; frondibus plerumque. ci lineari - lanceolatis. acuminatis, aculeis vaginarum magnis complanatis subrerticillatis rectis, rhachium et cirrorum posticis sparsis anticis verticillato-confluentibus reduncis; spadicibus decompositis, bracteolis subobliteratis; baccis ovalibus. Palmijuncus verus angustifolius, Rumph. Amb. V. p. 105. t. 54. CALAMUS VERUS, Willd. Spec. Pl. II. p. 203. №. 2. Roxb. Ш. p. 776. No. 7. (excluso synonymo Loureiri,) 5. excluso synonymo Palmijunci veri latifolii Rumph.— it Nees ab Esenbeck in Plant. offic. CALAMUS OBLONGUS, var. 8, Blume in Schult. Syst. Veg. УП. p. 1324. № Huc verosimiliter pertinent figurae fructus No. 10—16, qnas a Blume communicatas tradi. sub Calamo Dracone in tabula B.) Cavpex, teste RUMPHIO, basi subsimplex, quinquaginta ad sexaginta orgyas longus, crassitie digiti, inter annulis longe distantibus, laevigatus, substantia valde lenta et summopere flexibili, ubique vaginis frondium persistenti- bus dense corticatus. Froxpes sex ad octo pedales, non computato cirro, qui in eandem longitudinem plerumque exte- muatur. Vaginae eylindricae, sursum nonnihil ampliatao diametro sesquipollicari, virides, partim obduetae pulvere tenui tomentoso ferrugineo, tandem detergibili, oblique truncatae, intus membrana transversa marginatae, quae in parte vén- trali ligulae sub specie prominet, Aculei crebri, in series oblique transversas ordinati, compresso-plani, subulati, dimidium ай duos pollices longi, basi plerumque setulis nigris aucti, primum, dum inclusi, erecto-appressi, postea, delapsa vagina tegente, subhorizontaliter patentes, in parte ventrali frequentiores, angustiores et surrecti, testacei, tandem fuscescentes, vel colore cochleae testudinis, nitidi. Petioli circiter pedales, basi digitum crassi, inferne convexi, superne convexo-bifaciales, aculeis erectiusculis sparsis dorso et margine armati. Rhachis inferne convexa et aculeis semiverticillatis subulatis, primum erecto- appressis, dein recurvato-aduncis, armata, superne bifacialis. Pinnae subaequali distantia positae, concinnae, spithamam ad pedem et quod excedit longae, unguem ad pollicem latae, lineari-lanceolatae, acuminatae, nervis quinque ad septem, quo- rum majores pariter ac margo setulis nigricantibus obsessi sunt. Color subtus pallidior et subglaucescenti-viridis. С rus in plerisque frondibus adest sex- ad octo-pedalis, postice trilateralis, latere inferiore convexo, antice teretiuseulus, acu- leis sparsis aut semiverticillatis aduncis instructus, dependens vel in vicinis vegetabilibus haerens. SAices verosimiliter polygami, ant polygamo -dioici, e sinu frondium alternatim emergentes, floridi et fructiferi nonnullos pedes longi. Spa- тил plures basilares, elayatac, inferiores spithamaeae aut pedales, dense aculeatae, aculeis patentibus subverticillatis, in- ferne ferrugineo-tomentosae, superne glabrae virentes; superiores sensim minores et minus aculeatae. Vidi solummodo. SPADICES FRUCTIFEROS. Quorum pedunculus vaginae insequentis frondis magna ex parte adnatus, parte basilari libera den- sis aculeorum verticillis armatus, sursum teres, e spatharum depauperatarum annulis alternatim ramosus, paniculato-diffun- ditur. Rami quadri- sexpollicares, distiche ramulosi. Rhachis ramorum angulata; ramulorum subtrigona et leviter horsum vorsum flexa, utraque ferrugineo-tomentosa. Spathellae membranaceae, minimae, marginis extenuati divisionibus cir- cumeirea adnatae, hinc acuminatac. Fnucrus in quovis ramulo 12—14, pedicellis subtrigonis, sesquilinearibus innati. Spathellulae versus pedicelli apicem semiamplexicaules, in tomento fere delitescentes. Carxx acetabul prae se ferens, obsolete tridenticulatus. Conorta trifida, laciniis lanceolatis reflexis. Urceoli staminiferi cassi vestigium corollae intus adnatum. ВАссль, quas nondum plane evolutas vidimus, ovales, utrinque acutiusculae, 4 — 6 lineas longae, stigmatum residuis coronatae. Squamulae in series 15 digestae, rhombeac, nitidae, pallide ochraceae, versus basin non- nihil obscuriores, medio sulculo verticali exsculptae, nitidae, ciliatae, Nucreus obovato-oblongus, versus basin acutus, superficie levi, hine planus, inde convexus, in parte convexa rhaphe lineari notatus. Емвпхо subbasilari Crescit haec species per insulas sundaicas et moluccas: Rnmphius, Reinwardt, Blume, Haenke. — Fre- quenter. in usum. vocatur ad tezenda varia opera viminea, ad narium funes etc. ez ejus sarmentis nectendos г um hujus ma- teries omnium. Calamorum sit lentissima. Teste Rumphio octobri florere incipit atque peracta unica anthesi perit; audit amboinice Ua Helite, malaice Rottang Tuni; jaranice eero, teste Blumio Ноу bogo. In hortum Calcutensem de- lata ibi floruit, quum duodecim annorum aetatem attigisset, tunc triginta pedes alta et caudicem prae se ferens digiti minoris crassitie. ICON. EXPL. Tab. 160, Fig. 1. Spadieis novelli, nondum eroluti, spathae sibi imbricatae eumque omnino involventes, m. п. II. Sjadix fructifer non- dum plane maturas, m. n. ИЕ. Candicis pars, vaginis frondium trium obvoluta, quarum extima integra orificium et petioli ortum demonstrat, — 4. Apex ramuli spadicis cum quatuor fructibus semimaturis, m. n. 2. Fructus singularis, m. a. 3. Perigonium fructu exempto. 4. Fructus verticaliter dissectus. 5. 6. Nucleus 7.8. Squamulae loricae. Оп 207 5. CALAMUS OBLONGUS. Tab. 160. ig. d. С. caudice seandente; frondibus plerumque cirro destitutis (1), pinnis sparsis subconcinnis lineari- lanceolatis aci- minatis, aculeis eaginarum с basi nodosa subulatis sparsis aut seriatis rectis, rhachium rectis refractiss spadicibus pani- culatis; baccis eylindraceo-oblangis, pollicem longis, pallidi CALAMUS OBLONGUS, R Nw. CALAMUS OBLON с JS, var. a, Schult, Syst. Veg. VIL. 2. p. 1324. (exclusis synonymis). Hace species a praecedente praesertim differt: 1. natura aculeorum, qui multo angustiores sunt, minus ni idi atque. © basi nodosa emergunt; 2. bacearum magnitudine, forma et colore. Васса enim fere pollicem longue sunt, utrinque acutae, caeterum eylindricao, atque colore squamarum insignes pallidiore, quam in C. platyacantho observatur, Squamae hae sunt lato-transverse oblongae, medio sulculo sat corispicuo percursae, pallidae et fere ochroleucae, secundum marginem inferiorem, qui tenui linea fusca notatur, extenuatae et leviter ciliatac. Series verticales squamarum 15 uti in C. pla- tyacantho. Crescit in insula Java inque adjacentibus: ill. Reinwardt et Blume. ICON. EXPL. Tab. 160. Fig. IV. Vagina frondis, cum petiolo ot daabas pianie. IV. 4. Bacca, 2.2. Nucleus ab atrogue latera, то. 6. CALAMUS MELANOLOMA. Tab. 116. Fig. 3. С. caudice scandente; frondibus eirriferis, pinnis angusto-lanceolatis acuminatis aggregatis concimmis, aculeis eaginarum. crebris sparsis е basi incrassata rectis, rhachium et обтогит solitariis aut conftuentibus reduncis; spadicibus foeminis. simpliciter ramosis, spathis parce aculeolatis; baccis subsemiuncialibus oblongis, squamis virescenti- stramineis , margine inferiore ustulato-nigricantibus. Cacpx erassitie digiti minimi, longe porreetus, flexuosus, tenax, tectus vaginis frondium eylindricis longitudina liter sulcatis, quae aculeis numerosis e basi pyramidali patulis rectis muniuntur. P'etioli nonnullos pollices long basi intus. gula brevi adnata instructi, sursum dorso convexi ventre paulo concavi, in marginibus acutis dorsoque aculeis тесчв aut aduneis horridi. Rhaehis similiter trifacialis et aculeata, duos pedes ct quod excedit longa, saepe in eirrum producta tenuem et aculeis brevibus solitariis vel aggregatis reduneis armatum, Pinnae spithamam circiter longae, medio Pe unciam Intae, lanceolatae, acuminatao, basi acutae, laete virides, nervis medio ot lateralibus subquaternis superne prominulis flavescentibus instructae, in sicco evidenter transverse venosnes margine et nervis setulis parvis ad- sperme. Srapices FOEMINEI spithamaei vel paulo longiores, peduneulos of superiorum secundum latus adnatos, distantia circiter pollicari infra orificium harum vaginarum liberos, erectos, subanci- pites, dorso leriter convexos, ventre planos. SrarmAs rhachin spadicis alternatim involventes quinte vel senae, eylindricae, veta nonnihil ampliatae, ore alternatim hine vel inde produetiore, compresso-subancipites, praesertim infima, singulae mittentes ramum sesqui-bipollicarem spathellatum, inter spathellas has s. spathas secundi ordinis horsum vorsum flexum Gt distiche Noriferam. Spathellae s. bracteae forma spatharum attamen breviores, duas circiter lineas longae. Bracteolae duae infra quemvis florem, alia alteri oblique superposita, utraque inter se libera cupulas sistunt orbiculares, hinc non- nihil altiores. In statu fruetifcationis superior in latere altiore extus cicatrice parva (quasi pedunculus floris поп rite evo- lod dorso hujus bracteolae adnatus fuerit) insculpta est. Слух eylindraceo-urceolatus, sesquilineam altus, in lacinias triangulari -ovatas sectus. Conorza calyeis longitudine, cylindrica, ad medium fere usque trifida in lacinias evato- triangu- lores acutas, sursum nonnihil connivens, uti calyx subcoriacea, virescens, longitudinaliter nervosa. Stamina abortiva anthe- Ws carentia, tenera; in cyathulum sexdentatum fundo corollae adnatum coalita, Рзтилом corolla inclusum breviter sti- pitatum. Ovarium trigonum, squamulis margine repandis vel irregulariter crenatis vestitum, Sryrus brevis trigonus. Brema tria revoluta. Bacca in perigonio paullo ampliato quatuor ad quinque lineas alta, ovato-oblonga stylo longius- ошо stigmatibus parum distinctis donato rostrata, loricata squamulis suborbiculari-rhombels leviter convexis superne medio idealo tenulssimo exaratis nitidis in 18 series vortieales dispositis. Squamulae in basi et vertice Бассае minores sunt t verticales prae aliis obscuri coloris, totae seilicet castaneae cum margine tenuissimo albo. Reliquae, quae corpus baceae S tani medium, colore sunt virenti-lavo et versus marginem inferiorem macula semilunari atro-fusca pictae, in ipso vero margine extenu.io et veluti erenulato albescunt, x parte vaginis frondium. Crescit in insulis sundaicis, loco natali non addito: ill. Reinwardt. ICON. EXPL. Tab. 116. Fig. Ш. Apex eaudicis fructiferi, cum fronde novella im cir eo latere visus, quod cicatrices in spathellalis offert, parum auctus, 2. Васса, m. a. abeunte, m. n. — 1. Ramulus spadicis foeminei floridus, ab 104 Nullum est um genus, quod tot tantisque prematur quod differentias specificas attinet, quam Саат; quapropter non in eo adguiescondum nobis visum est, wt generis notas nonnullarum specierum descriptione et icone illustremus, sed reliquarum quo- que characteres et synonyma addendi periculum faciamus. Qua in re nos, licet magna suppellect в in re herbaria peri vole communicata instructi simus, errores evitare non potuisse с adhuedum obti ciebus, quae scipiones et vimina largiuntur ad varios usus techn am illustrandam Indiam orientalem adire concessum est. Nos quidem non di 1, sed quae nobi sibi sumant, qu ne certos characteres boi nti praestare recusant. соз, pro ad manus su 1. CALAMUS SCIPIONUM : caudice robusto, articulis tripedalibus subulatis rutilis nitidis; frondibus breviusculis, vaginis — rhachibusque aculeatis, pinnis — —; spadice crasso decomposito, ramulis brevibus paucifloris; baccis — — — CALAMUS SCIPIONUM, Low Rees. Cyel. No. Veg. П. p. 17. йог. Cochinch. Г. p. 210. No. 3. . Schult. Syst. Veg. VII. io. 9. — Arundo Hotang , t. Willd. L p. 260. Lam. Encydop. VI. p. 304. No. 3. - p. 1326. No. 2. (exclusis synonymis Pluk., Rheed., Rumph.) — Spreng. Syst. nt. p. 188. с. icone (fide Lourei Hacc species scip articulo constantes, cs suppeditat omi m eleg simos, colore rutilo vel obscurius lutescente ac n tore insignes, unico plerumque Jn syleis peninsulae Malaianae ex utraque parte freti Malaccensis, unde abundanter in Sinas et in Europam ez- portatur: Loureiro. In Cochinchina dicitur Hed tau; 8. CALAMUS PETRA candice scandente, inferne crassissino, articulis circiter pedalibus cylindricis longi- tudinaliter sulcatis; frondibus (cirriferist) — —, aculeis eaginarum rhachiumgue longis rectis densis; spadice term nali (1) longissimo; baccis subovatis acuminatis. CALAMUS PETRAEUS, Lour. Flor. Cochinch. Г. p. 209. No. 1. Willd. I. p. 260. Lai à synonymis) Spreng. Syst. Veg. II. p. 17. No. 1. (excl. С. Rotang W.) Encycl. VI. р. 303. No. 1. (exclusis Species a reliquis omnibus distincta articulis caudicum longitudinaliter sulcatis, teste Loureiro crescit їп Co- Chinchina, ubi Мау dá dicitur, et forsan in aliis regionibus Indiae aquosae. Caudicis partes infimae sci omnium. robustissimos, qui rarius in Europam exportantur. (Scipiones ей iones largiuntur 9. CALAMUS LATIFOLIUS: caudice scandente elongatissimo; frondibus cirriferis, pinnis lato-lanceolatis mul- біпегей per paucos greges remotos fasciculatis (10 — 18 poll. longis, З — 6 latis) erectis laevigatis convexis, aculeis vaginarum latissimis planis subrertieillatis; spadice masculo supradecomposito. CALAMUS LATIFOLIUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. р. 775. h. Amb. V. p. 107.2 — In Tab. 100 6; inae, secundum iconem Roxburghii citatam. Mus. Societ. Anglo- Indic. а V. partem caudicis sistit cum duobu An Palmijuncus aracanicus, Run rum vagi Crescit in syleis provinciae Chittagong, arborum comas longissimo tractu pereagans, ibi Korak Bet appellatus: Rozburgh. Caudices, secundum auctorem, crassitie scipionis mediocris. 10. CALAMUS AUREUS Reinw.: caudice scandente, articulis basi contractis; frondibus (non eirriferis?) amplis, pinnis inaequidistantibus concinnis lineari -lanceolatis sesquipedalibus subquinquenerviis, summis confluentibus, aculeis petiolorum elongatorum rhachiumque subulatis rectis; — vaginis — — spadice — — baccis — — Caudex digiti virilis erassitie, articulis pedal арга nodos angusti tam magnitudine quam nitore et colore cum certis sci ex India allati et sursum nom ad amussim convenit. Crescit in insula Celebes, unde cl. Reinwardt frondem et caudicis parten tulit nobiscum communicatas. 11. CALAMUS CONCINNUS: — — — frondium rhachi ferrugineo-tomentosa, sub pinnis subaequidistantibus conciunis linea lanceolatis. spadicis (monoeci?, baccis magnitudine Pisi minoris, squamis flavidis margine tus aculeis rectis reversis, compositi spathis aculeis recti aferiore latius fuscidulo. culis rerersis ; Pinnae, quas vidi, fere sesquipedales, ultra pollicem latae, Juli fructiferi uno codemqu pollicares, nonn n fructiferorum. Mores latere conspicitur spathella valde contracta, cujus basis cicatricula parva notatnr, quam ob causam а in florente spadice excidisse. — Tabulae nostrae 116. figura X. 1. exhibet apicem ramuli 2. fructum m. а. cum quatuor fructibus fere maturis m. n., et 3 Fructiferum mense Decembri 1827 in Tavoy Indiae orientalis legit optimus W. 12. CALAMUS ROTANG: cand frondium. ecirrosarum pinnis subaequidistantibus concinnis lineari: lanceolatis acuminatis, aculeis raginarum crebris compressis rectis, rhachium rectis et recureis, spatharum lororumque reduncis; spadicibus compositis, masculis calycibus trifidis campanulatis quam corollae laciniae lato - triangulares brevioribus; baccis ovato-subglobosis magnitudine Cerasi minoris. allichius, qui communicavit, scandente; s dimidio Nastos farcta tozica exilior, Lob. Anim. p. . — Fructus exis, Cannae de Bengala creditus, Clus. E; ot. IL. c. 3. f. 2. p. З. Banh, Hist. 1. L. 3. c. 200. p. 400. — Arundo Nastos s. farcta gracilis et plicatilis, J. Bauh. Hist, IL p.498. et Chabraci leon. р, 102. (excluso synonymo Theophrasti) — Arundo indica versicolor felis, C. Bauh. Pin. p. 18. No. 4. Rai, Hist. Il. p. 1277, No. 9. — Arundo nucifera Rotang dicta, fructu spadieei coloris, strüs purpureis tessulato, Рик. Alm. p. 53. et Ploenoscor. Piurus t. 106. f. 1. 2. — Wawel, Herm. Mus. Zeyl. p. 59. — Arundo Zeylanica spinosissima major, fructibus rotundis scabris acidi» , Burm. Zeyl. p. 36. Lin. Flor. Zeyl. p. 209. No. 468. = 209 CALAMUS ROTANG, Linn. Syst. Plant. Еди. Reich. II. p.93. Willd. Spec. Plant. II. р. 202. Ко. 1. Lam. Encycl. VI. р. 303. №. 1. Rees Cyclop. No. i. Schult. Syst. Veg VIL 2. р: 1323. No. 1. Roxb, Flor. Ind, Ш, р. 777. No. 10. Ejusdem Icon. in Mus. Societ, Anglo - Indic. asserv. No. 1190. (excl. synon. Lour. Rheed. et Rumph.) CALAMUS SCIPIONUM, Lam. Encycl. VI. p. 303. No. 3. t, 770. £ 1. (excl. syn. Lour) Candices frondium vagini globosae, magnitudine Cerasi, squamis castaneis, ni latere, m. n. denudati fere erassitie digiti minimi aut pennae olorinae, lenti, elastici, variis operibus idonei, Baccae s. — Tabulae nostrae 116. figura VIII. 1. sistit fructum, 2. 3. nucleum ab utroque Crescit in Bengalae et Coromandeliae пес non in Zeylonae locis sylrestribus humidis ‚ solun fertile pracdiligens. mensibus fructificat. Lingua sanscrita Vetra, Vetus audit, bengalica Bet aut Sanchi- ondes, spadices, fructus.) Tempore pluvio floret, sicci Roxburgh. (Vidi 13. CALAMUS PSEUDO-ROTANG: caudice scandente; frondium ecirrosarum pinnis linari- lanceolatis, аве. culato-ageregatis, aculeis vaginarum rhachiunque albido-tomentosarum subulatis vectis, spatharum lororumque reduncis spadicibus composito - ramosis , abortieis loriformibus; baccis globosis (magnitudine Pisi). Differt a Calamo Rotang praesertim pinni lo- fuscidulo et aculeis rectis (unguem ad baccarum testaceo-lutescentes, imo fasciculatis latioribus, rhacheos tomento albi pollicem longis) patentibus vel rerersis, baccis minoribus globosis, apice breviter rostratis. Squama margi о fermgineae, Nucleus fere dimidiato-globosus, hinc convexus, leviter gyroso- tubercu inde planiusculus atque in areo- lam profunde depressus. Embryo basilaris. Albumen cartilagineum aequabile. — Tabulae nostrae 116. figura Vl. 1. ramulum cum fuetibus sistit, m. n., 2. fructum auctum, in cujus medio spirac squamularum a regulari phyilotaxi deflectnnt; З. alium fructum, phyllotaxi squami larum regulari, pariter auctum; 4. 5. nucleum ab utraque facie; б. nucleum, resecta papilla embryonem (одете, m. п. Crescit per vastam Indiae orientalis plagam, locis syleestribus e. gr. in Coromandelia: сі. Mace; ad Moalmyne in Martabania, ad flucium Irawaddi, prope rupes Pingyi in Pegu: ill. Wallich. 14. CALAMUS MONOICUS, caudice scandente; frondibus ecirrosis, pinnis numerosis lineari-lanceolatis alternis nitidis laevigatis; aculeis vaginarum compressis; spadicibus decompositis monoecis (floribus masculis et fertilibus © sin cujusvis spathae partialis), corollae laciniis lanceolatis, filamentis in tubum alte connatis; baccis orato -subglobosis. CALAMUS MONOICUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. р. 783. No. 16. Monente auctore haec species, quam non vidi, С. Rotang valde est affinis, attamen distributione florum utriusque sexus in uno eodemque spadice, corollae partitionibus angustioribus et Patria: India orientalis, loco natali non addito: Roxburgh. 15. CALAMUS VERUS: candice scandente, articulis digiti crassitie, longissimis flexilissimis ; frondibus cirr feris longissimis, pinnis sesquipedalibus lato- (s. ovato-) lanceolatis acuminatis trinereibus; spadice contracto, spathis iner- mibus; baccis majusculi CALAMUS VERUS, Low Flor. Cochinch Syst. Veg. VIL. 2. p. 1322. No. 4. — ре 210. No. 4. Edit. Willd. I. р. 261. Spreng. Syst. Veg. IL р. 17. No. 2. Schult. san hue trahendus: Patmijuncus verus latifolius, Rumph. V. р. 106. t. 54. f. 1. Crescit in Cochinchina, ubi Máy пабе, Мау ra: Loureiro; et forsan quoque in Amboina, ubi malaice Rot- tang Tum daun bezaar rel Boeloe dicitur: Rumphius. Facile per longitudinem fissilis, utroque auctore adnotante, 16. CALAMUS RUBER Reinw.: caudice — —; „frondibus ecirrosis, longe petiolatis, pinnis versus extremitatem confertis lincari-lanceolatis acutis, petiolorum aculeis sparsis subulatis. rectis; spadice — —; басса subglobosa, quam Cerasus majore, squamis rufis. In insulis sundaicis, loco natali non addito: ill. Reinwardt, qui iconem fructus quoque communicavit, quam repetimus in tabula 116 figura 5. (Vidi frondem siccam et fructus.) 17. CALAMUS CALAPPARIUS: caudice scandente, basi crasso; vaginis frondium (cirriferarum?) spathisque dense longeque setosis, pinnis lineari-lanceolatis trinereibus, rhachium aculeis sparsis reduncis; spadice decomposito; baccis majusculis subglobosis acutis. Palmijuncus calapparius, Rumph. Amb. V. p. 98. t. cisgangeticae peculiarem , relatus). 51. (perperam a pluribus auctoribus ad C. Rotang, speciem Indiae gangeticae et Crescit in montibus Amboinae et Hytu, malaice Rottang Calappa, албойае Ua-Hah dictus: Rumph. lu, % e. pilosa Rotang 18. CALAMUS FASCICULATU? distantes aggregatis ensiformibus, aculeis ) : caudice scandente elongato; frondibus ecirrosis, pinnis in fasciculos plures vondium rectis sparsis et confluentibus; spadice decomposito, abortico loriformis baccis ovatis, magnitudine fere Cerasi. CALAMUS FASCICULATU! No. 1191. Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 779. No. 11. — Ejusdem icon. in Mus. Societ. mercat. anglo-ind. asserv. 105 iecundum auctorem hace species fert: foliolis. sitis, brevioribus ac latioribus, baccis paulo m stantia fusca replet, is, ternis quaternisve in greges distantes dispo сиз, secundum iconem citatam, oblongus, hinc sulco inseulptus, quem sub- Crescit in syleis per Bengalam et Cuttack, nec tamen ultra Ganjam (latit. bor. 19° 23) versus Austrum obser- tata. Floret per menses pluvios. Lingua sanscrita Umba, Vetus, dengalica Bura-bet dicitur: Roxburgh. 19. CALAMUS POLYGAMUS: polygamus; candice scandente; frondibus ecirrosis, pinnis linearibus, posticis in fasciculos tres quatuoree distantes aggregalis, anticis solitariis alternis vel oppositis; toribus masculis et hermaphroditis in uno eodemque spadice supradecomposito; spadicibus abortivis loriformibus. CALAMUS POLYG. 12. — Caudex va exemtus scipionem crassum crassi MUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 780. aequat. Crescit lentissime. Patria Indiae orientalis provincia Chittagong, ubi Hoodoom Bet nuncupatur: Rozburgh. 20. ALAMUS EXTENSUS, caudice scandente elongato; frondibus cr stantibus (aut subaggregatis?) angusto -lanceolatis ; baccis globosis vertice acutis pallidis minusculis. Yferis, pinnis alternis remotis aequidi- aculeis gracilibus rectis subrerticillatis; spadicis foeminei compositi CALAMUS EXTENSUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 777. No. $. Cawlex vaginis exemtus basi digiti vi longi sunt, — Iconem fructus auctam habes in is articulum ultimum crassitie aequat, apice crassescit. Articuli spithamam vel pedem bulae 116. figura IV. 1. Crescit in Sillet, Indiae orientalis, ubi, saepe quingentorum. pedum. longitudinem. adeptus, per vicinas arbores longe lateque vagatur. Incolae Deugullar nuncupant: Roxburgh. Cl. Hamilton prope Limboburi Januario mense Sructiferan legit speciem, atque С. extensi nomine designavit, cujus quidem spadicem in tab. nostra 116. fig. IV. depin- dimus, ut icone illustremus, lora sic dicta, mil esse nisi spadices abortivi, quum rhacheos ramus in lorum elongetur. (Vidi frondem et. spadicem fructiferun). 21. CALAMUS GRACILIS: caudice scandente; frondibus ecirrosis reflexis, pinnis angusto- lanceolatis. lucidis, senis ad duodenis in gregibus subternis fasciculatis, aculeis vaginarum rectis tenuibus, rhacheos primum ferrugineo-tomen- tosae, lororum spatharumque reduncis ; spadicibus compositis; baccis globosis minusculis. Tyjera - tejurel, Rhed. Hort. Mal. ХИ. t. 64. Roxb, Flor. Ind. III. p. 78: Ко. 15. Caudex vagin liberatus crassitie pennae anserinae. Aculei v arum setiformes et pinnae fasciculatae huic speciei peculiares. Crescit in syleis Chittagong, provinciae Indiae orientalis, ubi Mapoori-Bet nominatur. Floret Majo: Roxb, (Vidi caudices cum frondibus et spadicibus masculis.) 22. CALAMUS QUINQUENERVIUS: caudice scandente elongato; frondibus сй aequidistantibus lanceolatis quinquenerei feris, pinnis paucis remotis > aculeis parcis discretis brevibus robustis; spadice decompositos baccis — —. CALA MUS QUINQUENERVIUS › Roxb, Flor, Ind. TIL p. 777. No. 9. Caudex e frondium vaginis exemtus crassitio di itum vi lem aequat, articulis sex ad octo pollices longis instructus. Crescit in Indiae orientalis provincia Silhe t, vastis tractibus per arbores vagans; Hurnur-Gullar ibidem dicitur: Roxburgh. Eamdem speciem verosimiliter e Goyalpara tuit cl. Hamilton Octobri mense сит floribus masculis lectam, quam communicavit cl. Wallich. (Vidi frondes et spadices masculos.) 23. CALAMUS PENICILL. lanceolatis, nervis 1 — 9, ma loriformitus; baccis — —. ATUS: caudice scandente; frondibus (cirrosis?); pinnis numerosis alternis concinnis ne laerigatis, apice setulis penicillatis, extimis basi connatis; spadicibus — —, abortieis CALAMUS PENICILLATUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 781. No. 14. Crescit in insula Pinang, arbores scandens: Roxburgh filius. 21. CALAMUS PLATYSPATHUS caudice scandente tenui; frondibus ecirrosis; pinnis sparsis, terminalibus distinctis lineari- lanceolatis pluri plicatis, subtus ferrugineo-tomentosulis, aculeis vaginarum crebr petioli rhacheosque rectis et aduncis; spadicis masculi decomposi mum clausis, dein expansis егей subulatis rectis, i julis abbreviatis confertis, aculeis rectis; spathis (pri- 2) planis, subinermibus ; loris aculeatis. Species di Pinnae spithamam ad pedem longae, medio ultra pollicem latae. SpaDıx sesquipedalis, laxus, rhachi infa ancipiti superne teretiuscula, Rami forigeri masculi quadripollicares et sursum breviores, primum, uti videtur, spat involuti, quae tandem explanatae, dorso nervis binis nunc passim aculeatis nunc inermibus sunt porcursac. Jul secundo - convergentes, continent flores 7 — 11 parvulos, pariter in unum idemque latus conve campanulatus, sinubus rotundatis in denticulos tres breves excisus, pallidus. COROLLA viridi membranaceis om cujusvis rhacheos partialis 7505, quasi uti in racemo scorpioideo. Силх flava, petalis lanceolatis Crescit in ora Tenasserim, ad Тағоу, ubi legit Guielm. Gomez » communicavit Wallichius. (Vidi caudices сит spadicibus masculis et loris.) 211 25. CALAMUS DRACO: candice scandente; frondibus ecirrosis, pinnis aequidistantibus concinnis lineari-lanceo- latis acutis, aculeis subulatis (tandem atro- spadiceis planis) rectis, in vaginis spathaque ima seriatis, in rhachibus spar- sis; spadice decomposito, spathis superioribus inermibus ; baccis globoso-oratis acutiusculis; loris nullis. Patmijuncus Draco, Rumph. Amb. V. p. 114. t. 58. f. 1. — Rottanj Dejerenang, Kaempf. Amoen. Exot. p. 552. (Ubi et descriptio- nem bonam et de praeparatione sanguinis sic dicti draconis necessaria invenies.) CALAMUS ROTANG, var. $ DRACO, Linn, Syst. Veg. edit. Reich. IL. p. 93. CALAMUS DRACO, Willd. Spec. Plant. II. p. 203. No.3. Lam. Encycl. VI. р. 307. No. 7. Rees. Cyclop. No.7. Plenck. РІ. Officin. t. 276. (ex Капрі е C. Rotang) Hayne Darstell. Arzneigew. X. No. 3. (ex Rumphio) Nees v. Esenbeck Plantae Offic. fase. 17. t. 3. 4. Schult. Syst. Veg. УЦ. 2. p. 1325. No. 3. Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 774. №. 4. — In tabula nostra 116. figura ІХ. sistit fructum fere maturum, magnitudine natural Crescit in insula Sumatra, in Borneo et in Jacae districtu Bantam, teste Rumphio. Malaice dicitur Djernang, macassarice Jerenne. 26. CALAMUS HELIOTROPIUM Hamilton: caudice scandente; frondium ecirrosarum pinnis aequidistantibus concinnis lineari-lanceolatis acuminatis, aculeis rhachium spatharumque recureis; spadicibus masculis decompositis , caly- cibus urceolatis breviter dentatis, petala subaequantibus з loris! —; baccis — —. Frondium forma et verosimiliter caudi apparatu minore, calycibus multo longioribu aflinis est С. Rotang, sed differt spadicum masculorum julis laxioribus, spathellularum ore contracto broviter tridentatis. In Goyalpara, Indiae orientalis, Augusto 1808 legit cl. Hamilton, exemplum communicavit Wallich. (Vidi frondes et spadices masculos.) эт. CALAMUS GURUBA Hamilton: caudice scandente; frondium ecirrosarum pinnis acquidistantibus concinnis linearibus acutis, rhachibus ferrugineo-villosis, aculeis rhachium spadicumque masculorum decompositorum reduncis, caly- cibus campanulatis trifidis, quam petala lanceolata duplo brevioribus; loris! —; baccis — —. Species praecedenti et С. Rotang prae aliis affinis, sed villo rhachium et floribus minoribus facile distincto. Prope Jelpigori in Indiae provincia Rungpoor, lat. bor. 26° 30*, Aprili 1809 detexit cl. Hamilton, cl. Wallich communicavit. (Vidi frondem et spadicem masculum. 28. CALAMUS RUDENTUM: caudice scandente longissimo albo- cinerascente; frondibus cirriferis , pinnis aequi- distantibus concinnis numerosis linearibus acuminatis, aculeis vaginarum gracilibus rectis subcerticillatis, rhachium cirro- rumque rectis et aduncis; spadice masculo composito, spatharum aculeis parvis; baccis ovali-globosis, nuclei cerasini magnitudine. Palmijuncus albus, Rumph. Amb. V. p. 102. t. 53. (excluso P. graminoso ibidem p. 104, qui speciem diversam, nondum extricatam, sisti). — CALAMUS ROTANG, var. y ALBUS, Linn. Syst. Veg. edit, Reich. IL. p. 93. CALAMUS RUDENTUM, Lour. Flor. Cochinch. I. p. 209. No. 2. edit. Willd. I. p. 260. Willd. Spec. Plant. IL. p. 203. No. 6. Lam. Encycl. VI. р. 304. №. 2. Rees Cyclop. No. 2. Spreng. Syst. Veg. П. p. 17. No. 4. Schult, Syst. Veg. VII. 2. p. 1927. No.7. Roxb. Flor. Ind. III. p. 776. No. 6. CALAMUS ALBUS, Pers. Synops. I. p. 383. No. б. Caudices longissime per arbores procurrentes, saepe nigro-maeulati, recentes viscosi et odorati, quorum infima pars pollicem crassa pro scipionibus usurpari potest, superior tenuior et flexilis vimina largitur. Hae autem contorquentur in rudentes, idoneos ad magna onera trahenda, ad elephantos indomitos cocrcendos et alligandos, notante LOUREIRIO, aut in cubilia, sedilia, corbes aliave diversa opera texenda cedunt, auctore RUMPHIO. Crescit. praesertim locis arenosis per vastam Indiae plagam, in Amboina, Baleya, Java aliisque in insulis sundai- cis, nec non in Cochinchina, testibus Rumphio, Reinwardtio, Blumeo, Loureirio, Rozburghio. (Vidi fron- dem et spadicis foeminei partem ez herbario Wightiano.) Malaice Rotang Puti, cochinsinice May Saong dicitur. 29. CALAMUS MELANACANTHOS: caudice scandente; frondibus. ecirrosis, pinnis aequidistantibus concinnis lineari - lanceolatis acuminatis, margine nervisque tribus primariis setis longiusculis nigricantibus; aculeis antice nigris, raginarun subverticillatis rectis, rhachium spadicum compositorum lororumque recurvis; baccis oblongis octolinearibus, squamis pallide fuscis spadiceo - marginatis. Crescit in insula Pinang et in ora Tenasserim prope Chappedong: Wallich. (Vidi caudicis partem cum frondi- bus et cum spadice foemineo,) — Iconem fructus habes in tabula nostra 110. figura XIII. 30. CALAMUS NITIDUS: caudice —; frondibus ecirrosis glabris nitidis, pinnis approximatis acquidistantibus Tineari-lanceolatis marginatis, aculeis rhacheos recurvis sparsis et confluentibus; spadicibus foemineis compositis; julis horsum vorsum flexis, baccis (ovato-globosis?), squamis fuscis. Pinnae spithamam longae, unguem latae, firmulae, venis statu sicco vix conspicuis, setulis non solum in margine latiusculo sed etiam in nervis utriusque faciei." Calamo tenui Roxb. multis nodis afnis, sed diversus videtur praesertim sexus distributione. 106 Crescit in Tenasserim, prope Tavoy, ubi legit W. Gomez; communicavit cl. Wallichius. spadicem cum fructibus immaturis.) (Vidi frondem. et 31. CALAMUS TENUIS: polygamus; caudice scandente frondibus ecirrosis, pinnis numerosis alternis aequidi- stantibus concinnis linearibus trinerriis acutis nitidis aculeatis; spadicis decompositi floribus singulis masculis et herma- phroditis (foemineis cum androecio verosimiliter antherifero) intra spathellam consociatis; calyce et corolla urceolatis ; ormi; басса — —. spadice abortico lori CALAMUS TENUIS, Roxb. Flor. Ind. Ш. р. 780. No. 13. Icon. in Mus. Societ. mercat. Anglo- Ind. asserv. No. 2148. Species delicata. Candex vaginis exemtus crassitie pennae seriptoriae, nitore et coloro Calami Rotang. Frondes bipedales oblongae, pinnis 20 — 30 in quovis latere. Crescit in Chittagong, ий Bandhari-Bet nuncupatur. Tempore pluvio floret. Roxburgh. 32. CALAMUS HAENKEANUS: candice scandente; frondibus ecirrosis (bipedalibus), pinnis sparsis aut subag- gregatis lineari-lanceolatis acuminatis, vaginis inferne aculeis tenuibus rectis sparsis, versus apicem setis fuscis aggre- gatis, orificio ciliatis; aculeis petiolorum latiuscule sulcatorum, rhachium lororumque brevibus reduncis sparsis vel con- Auentibus; spadice foemineo composito, julis pollicaribus recurvatis; spatha inferne aculeis recurvis, orificio setoso - acu- leato; bacca — —. Prae aliis, quantum e frondibus conjicere valeo, Calamo rudentum afinis, attamen diversus pinnis sparsis et orifi spatharumque dense setosis, is vaginarum In insulis Sorsogon, Luzon et Barit legit optimus Thaddaeus Haenke. (Vidi frondes et partem spadicis foeminei, quas, uti reliquas palmas а b. Haenke lectas, ill. comitis Gasp. de Sternberg benevole communicavit.) 33. CALAMUS CILIARIS: caudice scandente breviusculo tenui; frondibus ecirrosis , pinnis aequidistantibus con- cinnis tenuibus linearibus acutis, in margine. et nervis pilis albidis longis; vaginis, petiolis rhachibusque dense hirsutis et aculeis subulatis rectis aut recurvis; spadicibus compositis, aborticis loriformibus; baccis subglobosis. CALAMUS CILIARIS, Blume in Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1330. No. 10. CALAMUS TENUIFOLIUS, Reinwardt in litt. (1820). Lora e spadicibus abortivis orta in hac specie cum vagi oriunda videantu is frondium superiorum ita sunt coalita, ut quasi ex ipso earum ventre Crescit in insulis. Indiae aquosae, e. g. in Nusa Kambangan, ubi Pangaling Tjatingi dicitur: cl. Reinwardt et Blume. 34. CALAMUS (1) DISCOLOR: caudice — —; frondibus ecirrosis (sesqui-bipedalibus), pinnis approzimatis aequidistantibus concinnis linearibus acutis, subtus candicantibus , rhachi petioloque castaneo-pulrerulento- tomentosis , acu- leis crebris rectis brevibus subulatis (apice nigris); spadice — —; bacca — —. In insulis philippinis: Thaddaeus Haenke. (Vidi frondes.) 35. CALAMUS ASPERRIMUS: caudice scandente; frondibus cirriferis (1), pinnis lineari-lanceolatis, aculeis taginarum creberrimis abbreviatis rectis patentibus, rhachium geminatis ternisve uncinatis; spadicibus elongatis decompo- sitis; baccis immaturis oviformibus. CALAMUS ASPERRIMUS, Blume in Schult, Syst. Veg. VIL 2. p. 1327. No. 8., ubi additur, Calamo rudentum affinem vide Crescit in insula Java: Blume. CALAMUS (1) RHOMBOIDEUS: caudice scandente; frondibus (ecirrosis?), pinnis rhomboideo - oblongis, multinereibus, nereis e centro communi radianti- divergentibus, a medio ad apicem ciliatis, aculeis rhachium sparsis sub. uncinatis; spadice — —; басса — —. LAMUS (2) RHOMBOIDEUS, Blume in Schu Syst. Veg. VIL 2. p. 1332. . 12. (An forsan Ceratolobi species?) Crescit in sylvis montis Megamendong, insulae Jarae: Kuhl. 27. CALAMUS CARYOTOIDES Allan Cunningham: caudice scandente tenui; frondibus ecirrosis, pinnis parcis sparsis cuneiformibus aut (adultioribus) obovato - rhombeis, antice erosis, eztimis basi subconfluentibus; vaginis, petiolis perbrevibus, rhachibus spathisque aculeatis, aculeis brevibus rectis aut recureis; spadice composito; baccis globosis, magni- tudine Pisi, squamis viridulis rufo- marginatis. Candices cum vaginis crassitie brev conicis membranaceam setosam promissa. Petiolus paucas ineas longus, quum imae pinnae aggregatae ipsi vaginae Pinnae 3—6 pollices longae, 14 — 1% latae. Pedunculus spadicis e callo valde protuberante enatus, tenuis, arcte vaginatus, sesquipedalis et longior. Aculei omnes inferne virescenti-pallidi, versus apicem nigricantes. Juli fructiferi sesquipollicem longi, (Lora non vi 213 Crescit in syleaticis umbrosis, secundum oram maritimam Novae Walesiae australis, inter gradus latitudinis austr. 15 et 17. Primum hanc speciem observavit. sine floribus et fructibus ill. Jos. Banks 1770; fructiferam legit el. Allan Cunningham, in expeditione speculatoria navis Mermaid dictae Nararchum P. P. King comitatus, in vicinia fluminis Endeavour- River, lat. austr. 15° 30%, Julio 1820. (Vidi frondem et spadicem fructiferum.) 38. C. lineari- lanceolatis. acuminatis, pedalibus, sesquipollicem fere latis, mar, is rerersis. ILAMUS (1) AUSTRALIS. Palma habitu. Сат! veclinato, fronde (фиат vidi unicam) ecirrosa, pinnis ine parce selulosis, plurinereüs, rhacheos aculeis spa; In insula Fitzroy - Island dicta inde a promontorio Cape- Grafton. terrae continentis Novae Hollandiae versus Austrum in latitudine australi 11 graduum sita, absque floribus et fructibus legit cl. Allan Cunningham, 1819, mense Junio, quum Магагсит P. P. King in nave Mermaid concomitaretur. Verosiniliter jam 1110 in Cookii itinere specu- latorio eam obsereacit 8. Jos. Banks. ALAMUS SECUNDIFLORUS: caudice breviusculo; frondibus cirriferis, pinnis subconcinnis ensiformi lanceolatis acutis trinerräs, aculeis rhachium subulatis curcis, cirrorum (e pinnis transformatis) oppositis hamato - rever- sis; spadice composito, ramis floriferis elongatis cernuo - secundis, baccis огайв acutis, unguem altis. CALAMUS SECUNDIFLORUS, Pal. Beauv. Flore d'Oware et de Benin Г. p.15. 1.0. 10. Lam. Encycl. VI. p.305. No. 5. Schrad. в Journ. Bot, III. p.92. Rees Cyclop. No. 5. Schult. Syst. Veg. VII. 2. p. 1332. Хо. 15. Spreng. Syst. Veg. П. p.18. No. Calamis habitu abunde recedit. Spadices, ramificatione Из "Mawririae similes, in julos seu ramos floriferos effun- mo pedem longos. Frondes vero in cirrum abeunt non aculeis solum parvis sparsisque armatum sed exhibentem pin- in hamos per paria oppositos refractos, nti in genere Desmonc Semen quatuor lineas longum, ovatum, applanatum est ibique venis pictum in areolam lincari-oblongam convergentibus, altero latere convexius gerit. Albumen in superficie ruminatum. A reliqui duntur spithamam, тага ularem metamorphos vertice acutum, uno latere nom mon exacte in basi embryoncı 'zelius, in Senegambia ad Pal. Beaur.; prope Sierra Leone: A, : Christ. Smith et Lockhart. Crescit ad ripas fluviorum in Benin Africa Senegal fluvium: Perrottet; ad fluvium Congo vel Lair s zonis transversis aculeo- 40. CALAMUS (1) MIRABILIS: caudice robusto; frondium vaginis longis cylindricis rum subulatorum antice atrorum basi connatorum, qui рег interstitia majores sursum et deorsum connivent atque decus- santur; (spathae longae pedunculatae pendulae pedunculo distiche spinoso: Reinwardt.) Stirps sane quam maxime singularis, cujus characteres genericos et specificos ignoramus. Icone tamen in tabula 115. exhibuimus notas armorum, quibus haec speci is Calamis et ab aliis Palmis recedit. Conspicis igitur in tabulae 115. figura П. ad с. partem caudicis, vagina obvolutam, cujus quidem pars inferior aculeos exhibet adhuedum surrectos. Figura И. ad d. vaginas duas sistit caudicem obtegentes, qua erior singulari apparatu munitur aculeorum, collaris instar, circumeirea adnatorum et horizontaliter patentium. Figura П. ad e. offert faciem vaginae et decussationem aculeorum sursum et deorsum spectantium. — An genus distinctum? Crescit in insulis sundaicis: ill. Reinwardt, loco natali non addito. 1. CALAMUS HUMILIS: caespitoso-frutescens, caudice et cirris destitutus; frondium pinnis lanceolatis laevi- gatis multinereiis , aculeis parcis longis, robustis. CALAMUS HUMILIS, Roxb. Flor. Ind. Ш. р. 773. №. 2. Crescit in Indiae orientalis provincia Chittagong: Roxburgh. 12. CALAMUS ERECTUS lanceolatis. concinnis aequidistantibus, aculeis subrerticillatis; spadice compositos baccis oblongis; loris caudice erecto quindecimpedali non scandente; frondium ecirrosarum pinnis lineari- pex CALAMUS ERECTUS, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 774. No. 3. Crescit in Silhet, ubi Sun-gotta dicitur. Fructus a pauperibus loco Arecae adhibentur: Roxburgh. пе introdu Hae ultimae duae species prae aliis quoad generis characterem ulterius indagandae. — Quatuor dei mus species vero- referendas, quarum notae tamen ab auctoribus traditae construendis diagnosibus non suficiunt. Sunt: similiter ad Calami gem 43. CALAMUS AMARUS, Lour. Flor. Cochinchin. I. p. 210. No. 5. Edit. Willd. I. р. 261. Lam. Encyd. VI. p. 306. No. 6. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1322. No. 14. — Crescit in Cochinchina. 44. CALAMUS DIOICUS, Lour. 1. c. p.211. No. 6. Lam. Encycl. 1. c. No. 11. Schult. Syst. Veg. l. с. No. 13. — Crescit in Cochin- china, Species С. equestri similis, cui Loureirus synonymon adnumerat Katu-Tjurel, Rheed. Hort. Mal. ХИ. t. 65. Attamen haec species Rheediana nondum extra dub aleam est posita. Nescimus, an illi adjudicandus sit fructus а cl. Leschenault in In tica, in montibus Nilgherri, lectus, rotunditate et squamarum obscure castanearum margine sphacelato distinctus, cujus imaginem addimus tab. 116. fig. XI. 45. CALAMUS BARBATUS ot 46. CALAMUS HETERACANTHOS, Macklot, in Bulletin des Sciences natur. XXIV. p.67. Duae ultimae species crescunt in insula Novae Guineae. 107 У. METROXYLONYN. ROTTBOELL in Nye Samling af det К. danske Videnskab. Selsk. Skrift. IL. 1783. aeformi suborbiculari distinct trifidus. Соно tripartita, MASC. STAMINA sex, FILAM tea (spathella) sq barbata cincti. Bacca exsucca, squamis retrorsis Joricata, abortu unilocular Embnxo dorsalis (supra fossam umbilicalem?). et monosperm: Palmae habitu incompto. СлгрЕх crassus, rectus, cylindricus, in conformibus, margine et costa media setosis. Sraprx (secundum RUMPHIUM in specie ramosus, вратите tubulosis antice apertis, coriaceis distiche v Sagus genuina, Rumph. Amb. I. p. 75. t. 7. 18. Giseke Li in Mem. Werner Soc. V. р. 319. SAGUS RUMPHIL, Willd. Spec. Pl De hujus palmae monocarpaeae cAUDi altitudinem adipiscitur, erassitiem sesq tes, erectiusculae. Petioli in vaginam coriaceam dilatati, s armati aeuleis unguem aut pollicem lo Е nil habeo, quod add is subulatis fuscis. Color petioli pari adspersa. Pinnae lineari-lanceolatae, acuminatae, long pollicum, anticae interdum confluentes, saturate et obs 5 medio, tandem delabentes. Sranrx amplissimus, in vertice ра decim pedes longus, decomposito - tae, aculeis compressis nigricant tiusculi, eo tamen latere, quo ju adspers et squamulis s. bracteo transverse ellipticae, sesquilineam altae, coriaceo-membranaceae, пег tudine sesquipedali — t us surrectis armatae, distiche ran i erumpunt, sulco lato ii s intra villum den: is creberi altae, campanulatae, compressae, in latere inferiore nonnihi tae sunt tomento stricto nitido pulvinato-compacto, fulvo, ex utriculi ope eristatae apparent. Haud На raro ob summam h Frones primo, uti omnibus his palmis spathelligeri simque inde prodeunt, tandem ultra medium liberi, duas ad tres 1 Carx campanulatus, trifidus, laciniis ovatis, acutis, 1 ovatis, versus apicem nonnihil incrassatis ibique nonn intus longitudinaliter striatulis et obseurioribus. In pluribus florib men pistillo, quod revera adest, haud rite evolvendo: MASCI solemne est, nervosis. Cono JLOS diceres. Е culas utraque extremitate leviter bilobas dorso affix squamulis testaceo-flavescentibus margine crenula longitudine ovarii, conniventes et tandem соайЧ. SricwATA tria FOEMINEOS recte dixeri » STAMINA mutata sunt in URCEOLUM membranaceum, вехі p. 525—529. 61. +4. — Ssous RÜMPH. Amb. I. р. 72. sq. t. 17. 18. 19. (non reliquorum Auctorum.) KOENIG, Annals of Botany 1. p. 193 MONOECA (aut rectius, ob alterius sexus in quovis flore depressionem, POLYGAMO - MONOECA) in eodem spadice, Sranıx absque вратна communi, pluribus incompletis vaginatus. Frons in julis s. amentis teretibus, brac- et bracteola (spathellula) compressa cupulari, dense in membran РОЕМ. Оулшим triloculare, Is m connatis, aytuens dorso affixis, subsagittatis. Rudimentum pistilli in fructum поп exerescens. srYLIS et втїсмлтїнїз tribus tandem in pyramiden connatis. UnctoLus staminum perigynus, sexdentatus, anantheru ruminatum rai Aunune jusve aequabile. eriore parte irregulariter annulatus, in supe- riore frondium basibus persistentibus auctus; (junior basi stolonibus spinescentibus obrallatus, tradente RUMPHIO.) FRONDES omnes in apice congestae, robustae, amplae, pinnatae, petiolis validis, saepe aculeis crebris armatis, foliolis pum monocarpacarum vertice esur- gens, primum diutius spathis suis involucratus, dein its liber nutans el) inter frondes dependens, decomposito- et distiche ‚ginatus. Amenta teretia, densa, continua, nec ob spathellas perfoliatas quasi articulata. Frores rubello-flavescentes, primum spathellis et spathellulis omnino tecti. Влесав fuscidulae. 1. METROXYLON RUMPHII. Tab. 102. et 150. M. caudice crasso mediocri; frondibus erectiusculis; petiolis rachibusque aculeatis (unguicularibus, pollicaribus et longioribus); spadice erecto, spathis aculeatis; baccis subglobosis utrinque depressis. aculeis sparsis eel confluentibus . Prael. in Ord. natur. р. 93. No.2. Hamilton Comment. in Herb. IV. p.404. No. 2. Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 623. No. 2. (exclusis synonymis.) m descriptioni Rumphianac ipedalem et ultra. Froxpes longissimae, saepe viginti pedes longitudine superan- sum dorso valde convexi, ventre profunde sulcati, dense ге fusco et rufo in y chis inferne convexa, superne bicanaliculata et in parte antica bifacialis, passim tomento lepidoto fusco, tandem deterendo, li, latitudine unius ad nonnullorum. Setae in margine inque nervo де erectus, tandem cernuus et pendulus, decem ad quin- amosus. 8РАТНАЕ primi et secundi ordinis coriaceae, tubulosae, ore oblique t gere. Ramuli juligeri crassitie digiti m pressi, eujus anguli villo denso ochraceo, tandem castaneo, sunt Juli eylindriei, duos cum dimidio pollice longi, digitum minimum crassi, dense compacti e squamis s. bracteis mum fulvum flores solitarios foventibu Viginti ad triginta pedum. idem vergens. Rha- e virides, subtus pallidiores, Bracteae suborbiculares vel is versus medium convergentibus per- Bracteolae lineam breviores, ibique membrana teneriore conflatae, densissimo stipa- elongatis linearibus constante, aique in orificio bracteolae teneritatem accidit, ut in partes duas naviculares dilabatur. ter bracteas earumque tomentum omnino delitescentes, sen- саз longi, colore rubello-fuscidulo, compage subcoriacea, sicca, cursae, convexulae, fuscae, intus nitidae, phyllotaxi 745 aut in superiore parte Аз sunt dispositae. quam dente introrsum vergente praeditis, extus laevigatis nitidis, stamina conspiciuntur antheris fertilibus donata, atta- STAMINA sex, longi MENTA coalita in tubum subeylindricum inferne corollae adnatum, superne libera subulata mas lineares obtusius- Intra staminum tubum conspicitur PISTILLUN quam corolla paullo minus, in fructum non evolvendum. Ovanium brevissime pedicellatum, ovato-con m, vertice depresso- planum, is loricatum, quantum in dissectis vidi, ovulis carens. Втуш tres, trigoni, n capitulum ovatum connata. aliis floribus, inferne cum corolla connatum, superne in dentes sex anantheros desinentem. His vero floribus PisTmLLUW insidet fertile, forma et colore a casso non 215 differens. Bacca depresso- globosa, diametro sesquipollicari, loricata seriebus squamarum 17 vel 1 сопуехае, medio sulco verticali insculptae, testaceo-flavescentes, versus marginem griseo-fuscae, in ipso margine albidae. Caro spongiosa, exsucca, carneo-fusca. NucrEUs globosus, epidermide ruf Squamae rhombeae, iliato- Crescit gregarium in insulis archipelagi indici, praesertim in Borneo insulae ora orientali, in Celebe, Butung, Zula- Mangola, Bouro, Cerama, in Gilolo (teste jam Pigafetta, Viaggio p. 147.); rarius in sundaicis, in Jara non ob- vium. Malaice Sagu rel Lapia Tuni, £ e. vera Sagus, vocatur. Solum caenosum et. sabulosum humidum pracdiligit, uti pleraeque. generis species; montes fugit: Rumphius, Reinwardt, Blume. In Nora Guinea habitare, monent Lesson et Zippelius, in insula Vanicoro (lat. austr. 11° 40%, long. or. a Par. 164° 10) Forster et Lesson. Haec palma farinam Sagu suppeditat, summae apud Indiae aquosae incolas utilitatis, de qua re alio loco tractabimus. Conferas Rumphium de usu arboris Sagu 1. с. p. 78. зе. (quae jam Valentini in Ostindian. Sendschreib. p. 63, germanice tran- scripsit) et Craufurd Hist. of the Indian Archipelago I. p. 383. Monendum, hujus speciei farinam, ab incolis frequen- tissime el lubenter usitatam, rarius exportari. ICON. EXPL. Tab. 102. Metroxylon Sagu verum sive Rumphi in regione provi ‚та cum Metroxylo elato (Sago elata Reinw.) Tab. 150. 1. Apex г: өсіп, ot 2. sectio transversa juli ro, magis aucta, 6. Flos mascol е Menado, in parte insulae Celebes boreali -orient > extimo nondum evoluto et II. pars frondis, e med lo mueta. 3. 4, Bracton s. spathella ab utroque latere visa, auct men. 1,1, Sectio transversa juli 5. Bracteola s. spathellula a latere 40. Androeciam in corolla rach indem calyx. 8. Corolla aperis inibus. 9. Petalum, cum Greumscissa, 41. Floris mascali pistillam cassum. 12. Idem pistillam, 1 13. Ovarium a vertice. 44, Squamula lorica ateriore. 15. Floris foominei ры = Omnia varia magnitudine aueta. — 16, Fructus maturus; secundum iconem а confectam et 17. udine natur ADNOTATIO. Clar. BLUME in litteris de palmis javanicis ad me datis haec habet: Sacus Rumen Willd. petiolis spinosis, арай bus erectis ramosis 5, fructibus globosis utrinque depressis, est Kiray Javanis, — Huic speciei Sagum genuinam Rumphii Amb. I. ix accensere audemus, licet palma nostra iconil imillima, Run it, descriptionem suam secus cadem specimina fuisse confectam; hac vero e descriptione liquet, Sagum istam genuinam Rumphii a nostra insigniter differre eo, quod tam spathae primariae, e quibus spadices prodeunt, quam eorundem spathae incompletae vaginantes spinis obsessac dicuntur, quae speciei nostrae om desunt. Accedit, quod fructus Sagi nostrae semper eandem exhibent formam rotundam utrinque leviter depressam, dum e contrario Ru phius fructus suos tam oblongos vel pyriformes, quam rotundos dicat, id quod tamen cum icone sua non concinit. Quo circa et secus re- iquas Rumphii observationes dubium non est, speci ab ipso indicatas neutiquam, ut hucusque factum est, ad unam eandemque speciem esse referendas. Ast accuratis adhuc opus est perquisitionibus ad stabiliendas species. Interdum illam Rumphianam a supra laudata distinguere periculum facimus diagnosi, quae s : SAGUS GENUINA: spinis petiolorum mediocribus, spadicibus elongato - paniculatis spi- nulosis, fructibus mediocribus oviformibus acutis, basi depressis. Est Sagu vel Lapia Типі Amboinensibus. Haec BLUMIUS. Nos tamen observandum habemus, spadieis exemplum ab ill. REINWARDTIO traditum et tabula nostra 159. depictu vaginarum esse instructum, licet reliquis omnibus notis eum speciminibus Blumeanis inermibus conveniat, porro iconem quoque palmae et fructus in India confectam et a cl. LODDIGESIO benerole communicatam nostrae speciei omnino consentire, Ceterum in dubio relinquimus, anne plures species inter Rumphii speciem primam, quam (l. e. р. 75.) genuinam vocat lateant, anne potius palma per хамаш Indiae aquosae plagam proveniens et verosimiliter ab incolis ope stolonum multiplicata varietates nonnullas sistat tam spatharum armis quam fructuum forma insignes. Reliquae Metrozyli species breviter tractandae sunt, quae sequuntur. 2. METROXYLON LAEVE: caudice mediocri, immo elato; frondibus erectiusculis, petiolis inermibus, pinnis longe et sublato - cuspidatis ; spadice primum erecto, inermi; baccis Sagus laevis, nosa, foliolis longe acumi- ph. Amb. L р. 76, No. 4. Reinw, et Blume in litteris. Sagus genuina, var. б. non s веке 1, с. SAGUS INERMIS, Roxb. Flor. Ind. Ш. p. 623. No. 1. METROXYLON SAGUS, Поп. in Nye Samling af det K. Danske Videnskab Selfkabs Skrifter. Il. 1783. р. 537. tab. 1. Car. König in König et Sims Annals of Botany I. p. 195. t. 4. Cavpex viginti о adultae Palmae quinquagi atque foveolis nueiferae simil ida ferruginea pictu ас, a pedes altus, cylindricus, diametro interdum bipedali. Superficies albido- et oblongis, tamquam cicatricibus fasciculorum vasorum, insculpta. Basis ms abiens in petiolum subtus conve- blongae, leviter falcatae, laevigatae, Jer jgularem fere spithamaeam, obsessam sj brevibus acutissimis, deorsi in nervi medii dorsum continuatis, ibidem paleis dist. mixtis, in facie nervi medii superiore multo rarioribus. SPADIX fron- ine, basi diy ramos quinque vel sex, singulos sex et plures pedes longos, qui primum verticaliter surrecti, progrediente matura- ‚ontaliter patent. Rami primarii spadicis teretes, basi crassitie brachii viril i i нле hae, rhachin om- ¡mae longitudine ped i secundarii з. florigeri ех alis spatharum, unum ad duos pedes longi, spathis secundariis septem ad decem tripol lignescentibus compressis intra spatham reconditis, al- cinerascens, a lapsu frone Froxpes confertae in с tione fructuum magis magisque inclinantur, tandem super folia I iordecim ad octodecim altern sursum crassitie decrescentes, sp nino obvolventes, sunt coriaceae, spithamaeae, superiores mag pressiusculi, basi pollicem crassi, plerumque rect quae dispositione, forma et structura primai lantur. Amenta in peduncul ternis, cylindrica, т ай novem pollices longa, diametro dimidium pollicem aequantia. Constant rhachi eylindrica, erassitie pennae anserinae, i adnascuntur зра ћеПае, per spiram digestae, horizontales, membranaceae, rigidulao, striatae, coloris rubentis, quas inter tomentu sericeo-splendens propullulat. Quo quidem in tomento nidulant flores, e parvo rhacheos tuberculo enati, et singuli bracteola suffulti, FLORES hermaphroditos dixeris, saepe alterius sexus partes abortu deprimentes. Сагтх monophyllus, corolla brevior, divisus in lobos tres ovatos rotundatos concavos, margine scabriusculos, basi incrassatus. ConoLta monopetala, basin versus striata, facile secedens in segmenta tria ovato-lauceolata, concava, glabra, ferruginea, structura quam calycis minus coriacea. STAMINA sex, ad corollae basin inserta, ejusque lacinias 108 гае et oblique truncatae, at Ахтивлав dense de a et plerumque per paria connata surs dine aequantia, basi membranaceo-dila obtusiusculo, biloculares, flvidae, Ovanıum solummodo floribus rite evolvitur, ovat neis margine scariosis, rhombeis, superne leviter convexis flavescentibus ni уш erectus, pyramidat catis, coloris carnei, laevigatus, longitudine stamina aequans, quam ovarium brevior, facile — Fauerus hujus speciei nondum rite descripti sun Malaccensi scilicet regione, e seminibus educet eam multiplicare indigenae soleant. Descriptio secundum descriptiones ROTTBOELLIL et Car. КОЕ: ab Joan. Gerh. KOENI phytopbylacio Banksiano asservatum nobis exhibuit ill. wbcordatae, apice sum imbricata is cor- gularis, sul- interdum tripartitus, eruribus plerumque destrountur, et m stolo do a, ratione habita spadicis icus Rob. BROWNIUS. Crescit hacc palma monocarpaca in humo pingui humidiusculo , locis depressis in peninsula Malaccensi et in regno Siam teste J. 6. Kónigios in Jara el Amboina teste Rumphio colitur, qui addit: amboinice: Lapia Molat, malaice Sagu Parampuam & e. femina, jaranice Bulun appellari. „Optimam praebet farinam quaeque. plurimum adhibetur ad celebrem pultem Papeda dictum inde excoquendam, durabilem cero non exhibet panem Rumph. I. с. Hujus speciei farina Sagu dicta praesertim. in Europam exportatur, quum е contrario farina е candice М, Rumphii educta, incolis magis grata, in usum domesticum cedat: Roxb. 1. c. In Jarae insula hanc arborem provenire, testis quoque est cl. Rein- wardtius, attamen legitimam maturitatem ibidem eiz adipiscitur, quum farina inde non pracparetur, sed frondes solum- modo tegendis tuguriis inserviant, 3. METROXYLON LONGISPINUM: caudice mediocri graciliore; petiolorum aculeis remotis longissimsi; baccis magnitudine et forma ovi gallinacei, basi depressis. ton, Commentar. in Herbar. Amb. in Mem. Werner. itur) et Blume in literis. Han issima pro S. longispina 1 Sagus longispina, Rumph. Amb. I. р. 75. Хо. 3. Soc. V. p. 320. (ubi sphalmate Sagus lon Crescit in Amboinae insulae utraque parte: in peninsula orientali sive Leytimor Lapia Macanaru, in occidentali sive Иное Macanalo aut Macanalum dicitur. Vilissima omuium specierum habetur: Rumphius. 4 METROXYLON MICRACANTHUM: candice mediocri crasso; рейшогит aculeis brevibus densis. crassis; baccis parvulis subglobosis dilute fuscis. SAGUS MICRACANTHA, Blume in litt Crescit in Ceramae peninsula Hoeamohela, in Amboina vero ignota, Malaice Sagu-Duri-Rottang, amboinice Lapia Luli-Uwe dicitur, teste Rumphio, 1. c. p. 15. sub по. 1. . METROXYLON FILARE: caudice elato laceigato annulato ; frondibus-erecto-patulis ; petiolorum aculeis remo- tiusculis tenuibus, pinnis longe aristatis trinerviis, margine nercisque crebre setosis; spadice decomposito-paniculato pendulo, ulis. tenuibus. pedunculatis baccis parvis ovalis obtusis squalide albentibus, nucleo anguloso hinc foreolato. SAGUS FILARIS, Rumph. Amb. I. р. 84. t 19. Giseke Lin. Pra Blume in litteris pro Sagi vera specie. in Ord. natur. p.94. Hamilton 1. c. pro distincto genere habet, Habitat in magna Cerama, et plurimum in regione Tanuno et in Ceramae plaga australi Binauwer, in insulis Xulla et in Bouro plaga inter Boream et Eurum sita, nec non in Celebes plaga orientali, Non in declivibus ac coenosis uti prae- cedentes. species sed in montibus potius et altioribus collibus degit. Ceramenses Hakur et Weul nominant, Xullaénses. Kabuho, Uliasenses Bulillo, Celebenses Wanga. Е foliis fila praeparantur ad tezenda vestimenta, quem ad usum juniora folia sumenda. sunt, antequam aperiantur, quaeque matutino amputantur tempore, quum arbor optime adscendi potest ; meridiano enim tempore spinae sunt. firmiores et acutius pungunt, hincque incolae dicunt, spinas matutino dormire tem- pore (1), h. e. plane caulibus accumbere, per diem autem elevari. Rumphius. 1. c. 6. METROXYLON (1) ELATUM: caudice elato; frondibus cernuis , petiolis crebre setosis, setis longis spines- centibus ; spadicibus lateralibus ramosis pendulis; baccis globosis utrinque compresso- planiusculis minoribus, squamis mar- gine sphacelatis venosis; nuclei albumine aequabili durissimo. Sagus sylvestris, Rumph. Amb. 1. p.75. No. 2. et Blume in litt. Sagus genuina, va B. sylvestris fracta perforato, Giseke 1. c. p.94. SAGUS ELATA, Reinwardt in litt., qui iconem arboris dedit in Tabula nostra 102. repetitam. Albumen corneum, notante RUMPHIO canali perfossum, ita ut nuclei facile perfilari possunt. Embryo lateralis, subglobosus, mo- nente REINWARTIO. — Anne hacc species pluries fru anne structura spad cis et florum potius ad Sagum referenda, nondum liquet- Crescit in insulae Celebes parte boreali-orientali, in Reyno Menado, sylearum alarum cives: Reinwardt. Fre- quentissimum in Cerama. Amboinice dicitur Lapia Ihur et Ihul: Rumphius. 1. METROXYLON MICROCARPUM et 8. METROXYLON MICROSPERMUM, utrumque in Nova Guinea а Zippelio et Macklotio delectum, nomine Sagi his ab auctoribus traduntur. Nil nisi nomina innotuerunt. Cfr. Bulletin des Sciences natur. XXIV. p. 67. 217 УП. RAPHI A. COMMERSON ws. PALIS. BEAUV. Fl. Owar. Ben. p. 75. t. 44. 45. 46. — Sacus GAERTN. Fr t 120. f. 3. MART. Palm. bras. 53. t. 45—48. (excluso Sago Rumphii et Metroxylo Rottb. Koni SPRENG. p. 283. No. 1409. ct. Sem. L р. 27. t. 10. £ 1 Шер. 186. ) — Метвохтьох LIN. Gen. plant. e MONOECA in eodem spadice. Srapıx absque ѕрлтна communi, pluribus incompletis vaginatus. Frores in julis sive amentis compressis, bractea (spathella) eyathiformi perfoliata distincti et bracteola (spathellula) campanulata alternatim hinc inde depressa nuda cincü. Слілх campanulatus, truncatus, subtridenticulatus. MASC. Солотла tripetala. Бтазиха sex ad duodecim, riwENTIS subliberis compressis, ayruenıs linearibus, erectis. Rudimentum pistilli nullum. РОЕМ. Conorra campanulato-infandibuliformis, semitrifida. UnceoLos staminum perigym A desinens, ANTHERIS minimis cordatis effoetis. Ovarium triloculare, s mus tribus sessilibus, tand Bacca squamis retrorsis loricata, abortu unilocularis et monosperma. Атвомех ruminatum. Емвпхо dorsalis, super fossa umbilicali. Habitus incomptus. Cavoex mediocris, crassus, irregulariter annulatus, КлохрЕЗ magnae, pinnatae, Pinnae costa et margine spinulosae. — SADICES maximi, laterales, perennantes , ceranoideo-ramosi. Rami e врлтитз coriaceis distichis distiche prodeuntes. Frores roseo-fusci, sicci, coriacei, in ramulis s. julis compressis atque оре spathella- rum perfoliatorum singulos flores obeallantium quasi articulatis. Baccar olicaceo - fuscae aut cinnamomeae nitidae, nucleos durissimos intra carnem sicciusculam continentes. 1. RAPHIA TAEDIGERA: caudice mediocri; baccis lineari-ellipticis obtusis cum mucrone, novemsuleis; squa- mis concezziusculis. subeirescenti-olicaceis, ad marginem inferiorem patulum et subfimbriatum fuscis; nucleo lineari- elliptico utrinque. obtuso. SAGUS TAEDIGERA operis nostri р. 54. t. 45 et 48. Crescit in Brasilia amazonica. 2. RAPHIA VINIFERA: caudice mediocri baccis lineari- oblongis acutiusculis mucronatis, noremsuleis , squamis concexiusculis, sulco latiusculo, pallide castaneis, ad marginem inferiorem subpatulum fimbriatum lato fuscis; nucleo ob- longo utrinque aut vertice aculo. Palma Pinus, Lobel Adv partis spadicis fructiferi), Dalech. Hist. p. 1832. (с. icone repetita), Chabraeus p. 2; (item). — Palma с Nat. с. 116, p. 333. — Peregrinus fructus squamosus primus, Сив. Exot. р. 24. (icon baccae inversa). — Evotict fructus aut arboris ramus cum fructibus squamosis, Chis. Cur. post. p. 43. 44. (icon fructuum et seminis). — Avellanae indicas genus oblongum, Clus. in Gare. Arom. с. 25. (i i) С. Bauh. Pin. p. 510. No. ХИ. — Palma je. nuclei repet.) — Palma coni- Pinus s. conifera, J. Bauh. Hist. L 1. 3. с. 202. p. 398. (ic. pa fera er Guinea, C. Bauh. Pin. p. 510. 1. IL et HL. Taberna p. 1383. Johnst Dendrol. edit, 1768. Г. p. 158. No. L IL Ш. © 48. (ic. fructus гере.) t 46. fig. ultima et t. 47. (ic. nuclei терес) Pluk, Almag. p. 278. 1. Rai. НИ р. 1674. — Palma squamoso fructu, C. Bauh. Pin. p. 510. No. 1. Mentz. Ind. p. 227. — Yecotl, Grew. Mus. p. 200. БАРША VINIFERA, Pali SAGUS PALMA PINUS, Beauv. in Desvaux Journ, Bot. Ш. 1809. р.87. Flor. dOware et de Benin I. p.76. t. 44. £.1. et t, 45. 46. Pract. Sem. Г. p. 27. t. 10. Е 4. Giseke Lin. Prael. in Ord. natur. p. 93. No. 1. SAGUS VINIFERÁ Encycl Suppl. V. р. 18. Illustr. Ш, p. 357. t 774. £ 1. (a—£, e Сани). Pers. Enchir. И. p. 562. SAGUS RAPHIA, Poir. Шиви. 1. e. — SAGUS RUFEIA, var. B., Willd. Spec. plant. IV. p. 404. — METROXYLON VINIFI RUM, Spreng. Syst. Veg. II. р. 139. No. 2. Lan Habitat in Guinea, locis depressis udiusculis; in Sierra Leone: Winterbottom, Afzelius; in Oware et Benin ad fluciorum maritimorum праз: Palisot Beauvois; ad flucium Zaire vel Congo: Christ. Smith, Lockhart. Haec species vinum largitur, quod incolae Bourdon vocant. 3. БАРША RU caudice proceriore; baccis obovatis aut pyriformibus, vertice depressiusculo mucronatis, duodecimsulcis (raro 13 — 15 - sulcis), squamis valde convexis profunde sulcatis nitidissimis obscure castaneis aut spadi- сев, margine obscuriore appresso ciliatis, nucleo lato-ovato, Мис acuto. Fructus peregrinus squamosus tertius, Сив. Exot. La 2. с. 3. р. 31. £ 3. С. Bauh. Pin. p. 510. No. IV. J. Bauh. Hist. 1. 3. с. 207. р. 400. Johnst. Dendrol. edit. 1768. I. p. 160, No. IL. 1. — Palma pinus peregrina, Pluk. Almag. p. 278. RAPHIA LYCIOSA vel POLYMITA, Palmier de Madagascar, dont on fait les pagnes, Commers. Palmarium Volumen MS. t. 29, 30, RAPHIA PEDUNCULATA, Palis. Beauv. in Journ, Bot. IL р. 87. Flor. d'Oware et de Benin I. p. 78. t. 44. £ 2. et t 46. £ 2. SAGUS RUFFIA, Jacq. Fragm. bot. p. 7. No. 27. 6.4. £ 2. — Willd. Spec. plant. IV. p. 403. No. 1. Pers. Enchir. II. р. 562. — ПОРТА, Bory St. Vine. Voy. Isles d'Afrique I. р. 178. (Anne hue Canna textoria, vernacule Rafia Noronhae, cujus nomen in Aub. Pet. Thouars. Prod. phytol. р. 2. obvenit!) SAGUS FARINITERA, Gártn. Fruct. Sem. II. p. 186. t. 120. Г. 3. (collato fructu a Gärtnero depicto, excluso Sago longispina.) SAGUS PEDUNCULATA, Lam. Encycl. Suppl. V. p. 13. No. 2. Illustr. Ш. p. 337. t. 771. f. 2. (a—&) METROXYLON RUFFIA, Spreng. Syst. Veg. II. p. 139. No. 3. Crescit in Madagascaria: Commerson, Noronha, Boos, Aub. du Petit Thouars, Neumann; colitur in insulis Mascarenis: Bory de S. Vincent. 109 , a se invicem satis superque ata (iis Hyphaenes comparanda), ntosas continentibus ; m ob causam, quod typus spathae tubulosus ms, non interrupta successione, continuetur inde a spathis ationes spadicis sitas usque ad ultimas, quae flores ipsos specie spathellulae oblique campanulatae circumdant. Porro in Metrozylo calyx tifidus est, in Raphia contra truncatus et vix dentatus, quasi spathellulae naturam prae se ferat; in foribus sterilibus Metrozyli stamina sex adsunt, filamen membranam latinseulam connatis, antheris dorso aixis, in Raphia stamina sex ad duodecim, fi subliberis, antheris erectis. ctus utrique generi similis, sed de differentia, quae forsan in seminis fabrica obtinet, nil praedicare valeo, quum Metrozyli s тїш, — Quod ad nomina attinet, quibus haec genera nune introduco, vix excusatione quod Sagi nomen, prius изигра plane neglexerim. Auctoritate fretus GAERTNERI et AUB. DU PETIT THOUARSIL, afürmantis se nullum inter Raphiam et Saum inve- nisse discrimen (in Mélanges de Botanique, Observat. sur les Plantes, qui croissent dans les Isles de France cet. p. 67.) utr junxeram nomine Sagi; am differentiam expertus illud nomen, licet antiqnius, excludendum existimavi, ne novis dub sam praeberem. Si forte ulterioribus observationibus notae generum ar, utrumque sub communi Sag? nomine con ADNOTATIO. Metroxyli et Raphiae genera, qualia antecedentibus characteribus descri ia, spissa et tomentoso - ри intra bracteolas scaphaeformes dense to namus. In Metrozylo scilicet amenta habes teretia, conti dorso paullo convexis, flores compressa, quasi articulata et glabra flores d diversa. exi formata. bracteis planius n Raphia contra amen ircumeirca positos. ticha serie conti is infra ramifi fringeren » quae e LEPIDOCARYINARUM familia pertractavimus, generibus PINNATIFRONDIRUS duo adjicienda sunt FLABELLIFRON ҮШ. MAURITI A. LINN. Fil. Suppl. Plant. р. 70. LINN. Gen. Plant, edit. SCHREB. IL. р. 779. No. 1702. Edit. SPRENG. p. 250. No. 1306. LAM. Encycl. Ш. 9.739. JUSS. Gen. р. 40, edit. USTERI p. 45. MART. Palm. bras. p. 41. t. 38 —44. — Paten Васив AUBL. Gujan. Append. р. 103. POLYGAMO-DIOECA. Sraprx absque srarma completa, pluribus parüalibus incompletis articulato-vaginatu: Frores MASC. in amentis cylindricis, solitarii intra bracteam squamaeformen (non perfoliatam, misi nonnullae co: Iuerint), cincti bracteolis seu spathellulis decussatis, exteriore naviculari, оге subdiphylla. CALYX су tridenticulatus. Conorra tripetala., Sramixa sex, anınens erectis. Rudimentum pistilli nullum. HERMAPHR. aut rectius FOEM. cum rudimento staminum in amentis brevioribus ovatis, pauci, vaginati bracteis seu spathel thiformibus perfoliatis et singuli bracteola seu spathellula campanulata cincti, Carxx campanulatus, (ride trifidas, Cororza campanulata, ad medium trifida, laciniis erectis. Sramısa sex, FILAMENTIS complanatis, ANTHERIS cassis ovatis. Ovantom triloculare. Stroma sessile, trilobum. Bacca monosperma, squamis retrorsis loricata, Semex rhaphe unilaterali vel semicirculari, chalaza verticali in mamillam prominente. ALBUMEN aequabile, duro-corneum. Емвихо supra basin dorsalis, in rhaphe situs, eamque extremitate sua pei а spectans. tatus aut Palmae elegantissimae. Сагрвх elatus, columnaris, aut mediocris, laevigatus, inermis aut spinis conicis erumpen- tibus horridus. Fnoxoss flabelliformi-pinnatifidae, margine interdum spinulosae. Врартскв saepe perennantes, inter frondes penduli, distiche ramosi, вРАТИТВ tubulosis coriaceis vaginati, Амвута recta. Fronzs coriacei, rubello- fusci. Fnvervs strobiliformes, squamis loricae nitidis, carne tenui flavida, ADNOTATIO. Fructus MAURITIAE FLEX. nicis notus erat, Est: Gujanae fructus elegantissimus, Clus. Exot. p. n icone. — Nux indica tessellata perelegans, J. Bauh. Hist. 1. р. 400. (icon baccae inversae et nuclei). — Fructus squamosus orbicularis rcl. C. Bauh. Pin. p. 511. VI. — Rai. Hist. 1674. Johust. Dendrol. Edit. 1705. Г. p. 160. No. П. 2. t. 48. 49. (ic. repet) SAE, quam in operis nostri p. 44. t. 40. illustravimus, jam antiquioribus Bota- IX. LEPIDOCARYUM. MART. Palm. bras. p. 49. t. 45. 46. 47. LIN Gen. Plant. edit. SPRENG. p. 283. No. 1468. POLYGAMO-DIOECA. Sraprx absque зратил completa, parti amentis compressis intra bracteam seu spathellam cyathiformem (perfoliatam), gemini, altero bracteola s. spa- thellula cyathiformi cincto. Carxx campanulatus, ore truncato obiter tridentieulato. Cororta tripetala, STAMINA sex, AN- тины oblongis dorso adnatis. Rudimentum pistilli nullum. HERMAPHR. aut rectius FOEM. cum rudimento stami- num in amentis brevioribus, singuli vaginati bracteis seu spathellis eyathiformibus perfoliatis cinetique bracteola seu spathellula campanulata, Caryx campanulatus, obiter tridentatus. ComoLLA tripartita, STAMINA вех, FILAMENTIS compressis, ANTHERIS parvis adnatis ovato-bilobis. Ovanıum trilocula ara tria sessilia, linearia, connata. ВАССА monosperma, squamis retrorsis loricata, Semen rhaphe subcirculari. Атвомех aequabile, corneum. EMBRYO supra basin dorsalis, in fine rhapheos situs, extremitate peripherica a rhaphe aversa. libus incompletis vaginatus. Frores MASC. in с. Palmae humiles. CavpEx tenuis obiter annulatus, vertice petiolorum basibus persistentibus vestitus, Froxnes Jlabelliformes , pinnis tandem fissis, margine spinulosae. SPADICES graciles, inter frondes patuli. Amenta mascula uti in Calamo interdum scorpioideo-revoluta. Frores subcoriacei, rubelli. Васслв rubro- fuscae. ЕАМПЛА ТЕВТТА: BORASSINAE. Pistillum constans carpidiis tribus, raro duobus (rarissime quatuor), jam ab initio in unum connatis, ideo triloculare, raro biloculare (rarissime quadrilocular Ovula solitaria, adscendentia aut resupinata. Fructus aut drupaceus indivisus vel loba- tus, tripyrenus, raro mono- Фругепиз (rarissime tetrapyrenus), aut baccatus (Caryon) et abortu monospermus. Stamina hypogyna. Flores diclines in spadicum ramis juliformibus sive «mentis, immersi fo- veolis coalitione squamarum concavarum cum rhachi ortis, sub anthesi emergentes. Spathae coriaceae vel sublignescentes, aut vagae incompletae et spadicis partes articulato-vaginantes aut basilares spadicesque omnino cooperientes, rarissime com- pleta reticulato - fibrosa. Caudices aut grossi, cylindrici vel cocoidei, aut arundi- nacei. Frondes palmato-flabelliformes, pinnis induplicatis, aut pinnatae vel pinnato- Jindendac, pinnis reduplicatis. Haec familia ulterius dividenda in BORASSINAS VERAS sive FLARELLIFRONDES, quarum frondes flabellatae, amenta squamis disti composita, fructus drupace et иетепосыт) PINNATIFRONDES, quarum frondes pinnatae aut pinnato- fissae, amenta squamis instructa alt са solemni forma deflectentibus, fructus saepissime baccati et monosperm I BORASSUS. LINN. Gen. plant. edit. 1764, p. 571. р. 306. No. 1705. WURMB. Verh. Batav. Lovrimus RUMPH. Amb. Г. р. 45. 610. АПА . NECK. Elem. Ш. L p.30. 671. 72. — 88. Gen. plant. р. 39. DIOECA. Sraoıx spathis pluribus incompletis vaginatu e imbrientarum. Frores b tra foveam amen idus. Cororta tripartita. STAMINA sex, FILAMENTIS ima b a, minus dense squamata. Fi intra squamas (bract bus primum omnino obvolui hyllus et conorra tripeta imbricati, STAMINA sex, FILA: basi coalitis, avruenis: effoetis. Ovarium triloculare, raro bi-quadriloculare, Sricmara tria, raro duo aut quatuor, sessilia. Dxura sarcocarpio carnoso fibroso, tripyrena aut аругепа, Pynexar lignosae, fibrosae, obcordatae, com- pre Aunumey aequabile, cartilagineum demum, cavum, Емвихо verticalis, intra lobulum pyrenae verticalem medium. › formata e coalitione squa- inde sensim emergen- cteolis binis, quater Сагрех elatus, columnaris, annulato-cicatrisatus, ligno versus per terminales, comam amplam constituentes, petiolis margine spinoso - ser laminis rotundatis, flabelliformibus, laciniis tandem apice bifidis. Sranices inter frondes emergentes, masculi ramosi, foeminei minus dieisi. Вратиав plures transverse oblique apertae, coriacea, Amenta mascula dense squamosa, flores parculos rubello- flavescentes sensim sen- simgue eructantia. Drvra magna, luteo- fusca. heriam duro nigricante. FRoxDEs omnes 1. BORASSUS FLABELLIFORMIS. Tab. 108. 121. 162. Carimpana, Rhecd. Hort. Malab. Т. t.9. (Stirps foem.) et Ampana ibid. 1.10. (mase) Comm Anthol. p. 150. — Palma coccifera malabar. Carimpana et Ampana, Mentzel Ind, p.926. ( cap. IV. 1. et 2. — Palma indica Tal rel., Herm. Mus. zeyl. p. 49. Burm, Th. Amb. 1. p.45, 1.10. Hamilt. C um auctorum synon lor. malab. edit, 1696. p. 196. Ponted. clus. Synon) Rai. Hist. I. p. 1306. су. р. 181. — Lontarus domestica, Rumph. t. in Mem. Werne: егіп. Fruct. Sem, Г. p.21. t.3. — (Plura antiquio- m pari Corypham umbraculiferam spectant, quorum adduco sequentia: Palma javanensis longissimo folio, Lantor, C. Bauh. Pin. p. 509. Ш. J. Bauh. Hist. I. p. 273. Pluk, Almag. 276. Johnst. Dendrol. edit. 1768. L p. 154. Ш. Rai. Hist. IL. 1339. BORASSU: IFORMIS, Lim. Musa Chiff. p. 13. Flor. . edit. Willd. IV. 2. p. S00. Pers. Enchir. IL p. or. indic. Ш, p. 790. — Crawfurd Hist. Ind. A hica et oeconomica de hac palma invenies, р Prael. in Ord. natur. edit. Giseke p. 85. (excluso Spreng. Syst. Veget. IIL. р. 905. Roxb. Corom. chip. L p.443. Ritter, Erdkunde von Asien IV. р. $54, 110 Rapıx constans radiculis pluribus longissimis eylindricis, digitum crassis, in molem densam compactis. Слирех lignum exhibet medio rufescens, nigricantibus fibris percursum, erectus, triginta ad quinquaginta, immo centum pedes altus, cylindricus, aut rectius conicus, quum mox sup em duos pedes crassus superne sensim angustatus in pedis сгаз- sitiem desinat, rectus, a lapsu frondium cicatricibus haud ita profundis nigricantibus duris insignitus, FnoxpEs omnes ter- minales, in comam amplam spectabilem subglobosam conspirantes, octo ad decem pedes longae, Petiolus caudicem basi lata vaginans, inferne convexus superne leviter concavus, margine acuto atque dentibus duris corneis fuscis armatus, inter ipsas laminas promissus in rhachin inferne prominentem e triangulari basi, utrinque margine elevato cincta, angusto- acuminatam. Ligula fuscescens, oblique adscendens, suborbicularis, passim in acumen promissa, versus marginem inte- grum aut repandum nigricans. Lamina suborbicularis, diametro quatuor, quinque vel sex pedum, constans la c 10—80, immo pluribus, linearibus longe acuminatis, nonnihil conduplicatis, circa rhachin ita adnatis ut nervi commissurales inferne obtusi ad rhacheos latera desinant, superne vero acuti in rhacheos superficie convergant. Laciniae profunde bifi- dae in lacinulas duas longissime acuminatas; summae quinque ad sex spithamas longae, sesquipollicem latae, lacinulis quam pars indivisa (computata parte quae cum vicinis coaluit) brevioribus; laterales quatuor ad quinque spithamas longae, unguem liae. Nervi laciniarum primarii robusti, inferne prominentes, secundarii plures, in sicca fronde pariter ас venae transyersae conspicui. Fila tenuia fuscidula inter lacinias, tandem decidua. Color saturate viridis. Inflores- centia MASC.: Sravices inter superiores frondes erumpentes, duos ad tres pedes longi, subalternatim ramosi, instructi spathis decem ad quatuordecim, quarum infimae vacuae, quatuor ad septem vero summae ramigerae. Sunt hae ЗРАТНАЕ pedali vel sesquipedali longitudine, tubulosae, oblique apertae atque in longum acumen triangulare productae, fibroso- coriaceae, juniores tomento ferrugineo adspersae. In inferiorum spatharum axillis interdum ramus abortiens continetur, spathis pariter vestitus, sed floribus destitutus. Rhachis spadicis teretiuscula, digitum et quod excedit crassa. Rami quatuor ad octo; singulus e suae spathae gremio emersus, dorso convexus, ventre concayus, margine aeutiuseulus aut callo nitido irregulariter crenato obsessus, summo apice extenuatus in marginem tenuem, quasi spatham abortivam. In quovis ramo juli tres aut duo sessiles, basi squamis vacuis circumdat, eylindrici aut leviter angulati, digi tum pollicem erassi, sursum paullo attenuati, recti aut nonnihil flexuosi, undique tecti squamis phyllotaxi varia rhachi tereti cireumpositis sibique ad margines plus minus adnatis. Sunt hae squamae figura rhombea, lateribus posti ticaliter introrsum vergentibus, in medio pro florum fasciculo, quem continent, concavae, longitudinaliter nervosae, lateribus anticis vero sursum flectuntur specie plicae transverse oblongae laevigaae, paullo convexae, in margine anteriore emarginatae, qua quidem plica foveam occludunt flores continentem. Infimae et summae squamae floribus vacuae. Frones decem ad quindecim intra foveam in fasciculum compacti, alternatim distichi, sessiles, singuli ad latus exterius fulti bractea tenui membranacea, lineam aut sesquilineam longa; primum omnino cooperti, sub anthesi alter post alterum рег longum temporis spatium cont essione ex apertura squamae emergentes, post anthesin delabentes. Слух sesqui- lineam longus, campanulatus, ad medium usque trifidus, angusto -oblongis aut linearibus, dorso nervosis et cari- matis, margine extenuato albido, apice nu no, nunc introrsum plicato, Conor instructa tubo solido subtrian- tente, quo sub anthesi elongato super orificium squamae elevatur, limbo tripartito, fla- iis ovalibus aut angusto- oblongis concavis, apice introrsum flexo. STAMINA sex brevia; FILAMENTA ima basi in cupulam tenuem connata, sursum libera et амгневав flavidas sagittatas erectas ferenti Rudimentum pistilli nullum. Spapıcrs FOEMINEL pariter spathis involuti, ast breviores et duos plerumque solummodo julos exhibentes spithamam longos. Pedunculus pedem et quod tu leviter concavus. Squamae coriaceae, transverse oblongae, subdistichae, rhachin semiamplectentes; imae et summae vacuae, sex ad duodecim florigerae, primum flori appressae, post grossificationem patulae et margine exarescente hinc inde fissae et incisulae. Frores depresso-globosi, ante grossificationem vix diametro pollicis, constant successione octo ad duodecin foliorum sibi ita similium ut certi inter bracteolas, calycem et corollam limites vix invenias; dum omnia rite evoluta, quin- que aut sex bracteolas, tria sepata diceres, tria РЕТАТА. Sunt vero hace foliola orbicularia, valde concava sibique arcte imbricata, coriacea, firma, margine tenuiora et subrepanda, introrsum magnitudine decrescentia, ante grossificatio- nem pistillum omnino involventia, eo maturante excrescentia atque infra fructum persistentia. Bracteolae duae imae reliquis majores sibique suboppositae solemniter in rhachi perstant, fructu deciduo, STAMINA sex ad novem, parva, pistill fundum ambientia, riramesris basi connatis, axtuenis ovalibus sterilibus flavescentibus. Ovarium globosum, triloculare, rarius bi- vel quadriloculare, оусав solitariis. Втисмата tria aut bina quatuorye sessilia, connata, glandulosa. Dnura in peri- gonio ampliato primum turbinato -subtrigona, matura depresso-globosa, vertice stigmatum residuis umbonata, magnitudine capitis infantis. Cortex coriaceus, laevigatus, junior viridis, dein fuscidulus cum nitore fulvo, maturi fructus obscure fuscus, longitudinaliter sulculatus. Caro primum mollis et alba, matura lutea, semidiaphana, fibris tenuibus dense percursa, primum succosa, mox magis magisque exarescens; saporis dulcis; odoris submueidi. Pyrexae tres, raro duae aut qua- tuor, substantiae corneo-ligneae, coloris grisei, cum fibris sarcocarp cohaerentes, Jato obcordatae, compressie, diametro latiore duorum ad trium pollicum, extus convexae ibique fibrarum fasciculis subverticalibus percursae, intus non nihil planiores, fibrarum fasciculis arcuato-conniventibus, vertice leviter trilobae, lobo sive umbone medio angustior bryonigero, tandem foramine orbiculari perfosso. NucLeus pyren formis, apice trilobus, suleo longitudinali іш faciei planioris utroque latere exseulptus, cartilagineus, niveus, centro hians rima tenui, ibidem sub exsiccatione tandem cavus. Ewmmro trochlearis, in vertice. а ral s ver- gulari albido, quasi pedicellum s vescente aut e roseo et flavido xcedit metiens, dorso convexus arcte em- е со Crescit haec palma per magnam partem Indiae orientalis, praesertim locis terrae continentis calidis siccioribus, quavis soli conditione contenta. Ita in Guzerate, in Coromandelia, Golconda, Orissa, Bengala, Birma, Ava. 1495" lat. bor. usque versus septentrionem videtur procedere. In Malabaria et editioribus terrae continentis regionibus cultura magis magisque propagatur. 221 Cum Сосоё nucifera iisdem locis aegrius crescere, jam bonus Rumphius auctor est; ita in Zeylonae et totius Indostaniae parte occidentali Cocoén abundare, ibidemque Borassum rarius, e contra in Coromandelia et Zeylonae regione orientali frequentissime et laete crescere, Nec àb Indiae aquosae terris continentibus insulisque, praecipue majoribus, abhorret, licet minus abundanter. ibidem proveniat. In Jara, praesertim sublittorali, ad vias publicas plantatur, notante Blumeo, et per insulas Sayer, sundai- cas et moluccas, licet rarius sparsa, conspicitur. Arbor summae utilitatis. Succum saccharinum et saccharum, inde prae- paratum, quam Arengae siccius et pallidius, suppeditat ex resectis spadicibus, praesertim masculis. Nuclei semimaturi ad- hucdum molles, tamquam gratum refrigerans, sorbentur. Sarcocarpium tam crudum quam super ignem assatum comedi- tur. E succo aulem fructus expresso, cum aqua cocto, despumato et inspissato fit pasta Punata, quam in panes quadra- tos conscissam in usum pro hyeme аззегтан{ incolae Indiae aquosae. Lignum trunci periphericum nigricans, durum et quasi corneum asseres suppeditat variarumgue instrumentorum materiem. — Lingua sanscrita haec arbor audit Tala, ben- galica Tal, telinga arbor mascula Patu-Tody, foeminea Penty aut Nama-Tody, jaranice Suwalen aut Sualan, malaice Lontar (quae vox, corrupta Lantor, monente Crawfurd 1. c., е malaico vocabulo Roh folium et sanscrito Tal est composita), apud Timorenses Koli. Lusitani Palmeira dicunt, Angli Palmyra aut Brab. In Bengala per calidos menses floret, semina Augusto maturat. ICON. EXPL. Tab. 108. Borassi flabelliformis arbor mascula ot alia foeminea in regione insulae Zeylonae una cum Caryota urente et Co- rypha umbracalifera depicta. Icon ab ill. Alexan ro Johnson, quondam apud Zeylonenses summo judico, delineata et benevole communicata. ‘Tab. 102. Borassi flabelliformis stirps maseula aliaque foeminea, multis nidis Loxiao philippinne onustae, depictao in regione montium, qui regio- пеш Chittagong ab imperio birmanico a cum Caryota urente et Licuala peltata. Tab. 121. Borässus flabelliformis. 1, Spadicis masculi apex, cum ramis duobus, quorum quisque t culi sub anthesi, transverse disse iraque figura illustratur squamaram Norigeraram coalitio, nodulus тата fundo, cui flores adsascantur, atque florum e squamis emersio. 2. Sectio transversa por duas foveas, quarum altera vacua, altera et bractea nonnullas terminales foribus carentes. 3. Fasciculus forum nondum ovolutoram cum suis bracteis a latere. 4. 5. 6. ‘Tres flores mascul laciniae duae. 8. Flos sub anthesi. Androecium intra corollam, resecta tertia ejus parte. Om aucta, — Ш. m. п. IV. Ашеші foominei pars, eujus bractene et bracteolaram extimarum sibi oppositarum par persistunt et hiant, reliquis cum fructibus immaturis jam decidui 4. Particula amenti foeminel, in qua conspicis locum, cui exemtus flos inbaerebat, adstante ad dextram bracteola (1.), quae florem antea amplectebatur, 2. figura sis exemptum forem, ad sinistram altera bracteola (2.) obrolatum et sepala duo (3. 4.) ex parte monstrantem. 3. Flos duabus bracteolis exemptus (3. 4. 5. верай 4. dem, detracto extimo кергіп petalum (6.) prodens. 5. Idem, detraeí duobus sepalis, duo petala (5. 6.) monstrans. 6. Corolla, petala duo exteriora (5. 6.) verius (8.) monstrans. 7. в. S. Pistillum, hino petalo primo obvolutam et basi stamina duo effoe monstrans. Figuras IV. 1—10. magnitudine naturali. — IV. 11. Flos foemineus. 12, Orari sectio horizontalis Figurae 11, 12, 13. m. n. e Roxburghio mutuatae. fort amenta florida, m. n. — Ш. Pars melio foves ament m: т. а, d. Alia sectio labastra m padicis foeminei ramus inferior, jem corolla a vertico. 9. 40. Petala duo іші et primum. quadroplicis sectio horizontal 2. (2) BORASSUS AETHIOPUM. Rondier vel Latanier, Adanson Reise nach Senegal, edit. germ. Martini, p. 109 BORASSUS FLABELLIFORMIS, Thonning MS. a Schuhmachero edit (exclusis synonymis auctorum adductis.) in K. Danske Vidensk. natnrv. og math. Afhandl. IV. 1829. Rıpıx fibrosa. Cauprx praealtus, суй junior persistentibus basibus frondium armatu: driens, supra medium ad diametrum duplo majorem incrassatus, cicatrisatus, Fnoss flabelliformis, ovato-subrotunda, latior quam longa, plicata, ad medium multifida, subpinnato -palmata, laciniis Ianceolato - ens Petiolus longitudine laminae, rectus, basi semiamplexicaulis, sensim angustior, supra concavus, subtus convexus, margine spinoso- dentatus. Vaginae rete stipulacenm e filis tenaci- bus contextum, eingens is antecedentis oppositi ortum. Ixeton. MASCUL.: ВРАТИА composita valvulis pauci lanceolatis, compressis rumpentibus, basi та fariam basi spadicis equitantibus, interioribus lor basi singuli rami spadieis ejusque fere longitudine. Srapıx simp semiterctibus, apice amentis binis ternisve sessilibus. Амктим vix pedale, diametro bipollicare, cylindricum, squamis numerosis imbricatis adpressis, lineas duas longis, semipollicem latis, retusis; floribus altern: plu intra singulam squamam, quon explicatus, Тегов, РОЕМ, equitantes. Spapıx simplex, 4 — $-pedalis, amentacens, nutans, squamis subamplexicanlibus, retusis, fructibus solitariis sessilibus, FLOR. MASCUL.: Ремазтином tubulosum, trigonum, trifidum, laciniis oblongis, obtusis, erectis, longitudine squamae amenti intra quam latens. COROLLA monopetala; tubus longitudine calycis; limbus tripartitus rotatus, laciniis oblongis obtusis, concavis, subeartilagineis, favo Fira- MENTA sex, patentissima, subulata, corolla paulo breviora tubo inserta. FOEM.: Ре phyllum, imbricatum, coriaceum, fructu triplo brevius, f coloratis, ibbis et fere duplo brevioribus. Staminum RUDIMENTA: margo e receptaculo assurgens, planus, rotundato= trizonus, dentibus sex sphacelatis remotis notatus. Dura magnitudine melonis, subrotundo- ovata, obtusa, vix manifeste trigona, laevis, coriacea, grato melonis instar odore, pulpa fibris tenacibus intermixta, eduli, sapore dulcescenti. Nuces tres subrotundo-ovatae, compressae, inde obtusangulae, evalves, fibroso -lignosae, praedurae, magnitudine pugni, nucleo cartilagineo omnino repleta. Thonning. ormibus replicatis, conduplicatis, 5 — 12-pedal oribus, ceteris vagi s series longitudinaliter dispositis, quinque ad septem Spritz 6—12 basi spadicis simili modo ut in masculino auranti Crescit in Africae occidentalis oris maritimis, in mediterrancas regiones verosimiter haud ita longe procurrens. Inde a promontorio viridi ad regnum Benin usque a variis peregrinatoribus est obsercata. In Goreae colonia: Thom. Dillinger, ad Gambiae fluvium Adanson, in regno Fida, inter Rio Volta et Benin Isert, qui cam in interioribus. terris apud Aschantis non vidisse monet (Reise, p. 283.), Thonning, Afzelius. Apud Senezalenses dicitur Ronn, auctore Adanson, apud Fidaénses Viye-Tjo. E frondibus flabella, pile’, storeae nectuntur. — Stolones juniores cocti, fructus tam crudi quam assati eduntur. Describuntur hi amoeno odore Маттеае americanas s. Pruni Armeniacae, sapore acidulo - dulci et dum assati Cydoniis assimilantur. Albumen semimaturum gelatinosum pariter ac Cocoés nuciferae sor- betur, ab Aethiopibus pro aphrodisiaco habitum. i Pig г Ci it ventricosum, qualis in indica specie notatur, porro flores таз в cha- qum 3. (1) BORASSUS (1) IHUR Giseke гирі oriformibus, quarum cortex in tessellas est diremtus, soli Rumphio visus, cui Zontarus Thur dicitur in Herb. Amb. I. p. 56. t. 12., secundum Hamilton Comment. in Mem. Werner. Society. V. p. 315. generis est incerti BORASSUS IHUR, Giscke in Lin. Pracl. in Ord. natur. p. 87. No. 3. PHOLIDOCARPI, distincti generis, сш praeterea Borassus tunicata Lour. adnumeranda, species, secundum Blume in Schult, Syst. Veg. VIL. 2. p. 1308. in nota. Habitat haec palma, cujus caudex Cocoön nuciferam magnitudine aequat. el farinae Sagu dictae vilius genus lar- gitur, in insulis Виго, ubi Vhul audit, Bonoa, Timora, et licet rarius, in Amboinac, ubi Ihur, parte boreali ad Laha. Malaice dicitur Woeka-Utan: Rumphius. ADNOTATIO. Пе Borassi speciebus, quas Lounsınıus in Flora Cochinchinensi habet, ut verba nonnulla faci я. edit, Willd. IL. p. 760.) Borassus tunicata ab auctore non visa, sed „relatu ocularium testi ica lubenter haberem , та (p. 619. Ni w introducta, quam quidem speciem pro ipsa Borasso isbeliformi ionibus commotus, quae sequuntur, Ша scilicet palma ad oras Decan et Guzerate crescere dicitur, quas regiones inter ab ipso visitatas Lovnzıntus (in praefatione operis p. xi.) non habet, Eas vero regiones Boratto flabelliformi abundare ex omnibus peregri libris constat, quum © contrario, si Corypham unbracutiferam excipias, aliae palmae flabellifrondes ibidem crescentes non recenseantur. Porro nomen Tarfulim, quo palmam illis in regio- nibus insigniri Lounes monet, vocabulum sanseritum est, more inter Lusitanos solemni corruptam, quod, monente collega nostro clar. Othm. Fraxkto, erit rectius Taraphulli o voce Tara, arbore, et РАЦЕ, eMorescendo, quasi dicoret: arborem fructu iterum efflorescendo s. in folia evolvendo, id quod singulari flabelliformis indoli respondet, quippe eujus fructus basi non solum sex porigoni foliolis, sed superaddito vario numero bracteolarara in rhachi tandem persistentium. süpetur (quem quidem characterem jam Romphius habet hisce verbis „orbiculas hic sex compositus squamulis alii insidet calyculo ex quinque squamis confecto, qui racomo fixus manet“). Collatis autem omnibus characteribus a Lovnemio B. suae Innicatae adscriptis nullum invenimus a B. lebeliform ab potiolos inermi porro species, quam B. flabelliformis nomine citatus auctor (p. 618. No. 1. edit, Willd. I, p.758.) introdoxi ientali ora ad Mosambique observatam, ubi vernacule Murund audit, nimis festinante calamo descriptam nulli alii absque dubio adjadicare ausim. Cum В. Aetlio- ingiama descriptione duae ejus notae conveniunt a Louneinto traditae. Perigonium scilicet foeminenm di larium bra Borassi m топ facta tr foliolis constare sex, mentione ibidem. laram, quae B. flabelliformis drupam a basi obvolvant, porro caro fructus Murumé secundum auctorem nostrum grato pollet odore, id quod de В. acthiopum fructu quoque notatur, Tuossixerus enim cum odore Melonis, Пеня cum Мапицеде americanae в, Prani Armeniaeae comparat; eontra odor fructus B. flabelliformit pomorum semiputridoram vel fractus Artocarpi integri mucidum assimilatur. Non reticon in deseriptione Loureiriana caudicom basi et apice m, medio aequabilem tradi, utriusque sexus spadicos simplicissimos, eorumque squamas unifloras. Consulant autoptae, — Borassus enudata Lour, (Flor. Cochinch. П. p. 619. No. 3. edit. Willd. IL. p. 760), quam Fistavsoxtus in oris siamensibus recognovit (Mission to Siam p. 11.), aut Oraniae species trisperma aut novi generis typus videtur, lise odor IL LODOIC E A. р. 140. t. 13. LIN. Gen. plant. edit, SPRENG. р. Guin, р.3—10. t. 3—7. — Coccus Auct. antiq. COMMERSON Manusc. — LABILLARDIERE, in Annal. Museum йм. natur. IX No. 2213. LAM. Eneyel. Suppl. Ш. p.493. — Bonassi spec. SONNERAT. Now DIOECA. Spaptx vaginatus sraruıs nonnullis incompletis. MASC. Amenta еуі arce imbricatarum. Frores bracteis simplicibus biseriatis distiche interstincti, plures in fovea amenti, primum recon- diti, sensim emergentes. Сльхх et conorza profunde tripartita vel tripetala, Втазиха numerosa (24 — 36), FILAMENTIS ima basi coalitis, axrumus linearibus, truncatis, utrinque subbilobis. Rudimentum i nullum. FOEM. subsolitarii intra srarmas perfoliatas. Слгух et conorta triphylli, сопуойцо ~ imbricati. Ovarios absque staminum rudimento, triloculare aut bi- vel quadriloeulare. бтісмата tria aut duo vel quatuor, sessili, Dura 8; fibrosa, plerumque abortu mono- pyrena, rarius di- tri- rarissime tetrapyrena, pyrenis s. сосйв sarcocarpio crasso fibroso obvolutis. Pyrexa maxima, ossen, fibris sarcocarpii arete adnata, bilobo-didyma (interdum coalitione et abortu loborum triloba). Атвгуех aequabile, cartilagineum. Емввүо in conjugatione,loborum. drien, e coalitione squamarum Cavoex columnaris, procerus, crassus , leviter annulatus, ligno nigricante. Епохрев terminales, amplae, palmato- Sabelliformes, breviter laciniatae, laciniis bifidis. Sravrces inter frondes emergentes, maximi, fusci, perennantes. Fro- nes masculi subflavido -rubelli. DnvrA olicacco- viridis, interdum duorum pedum diametro. Nux nigr LODOICEA SECHELLARUM. Tab. 109. 12 . et Tab, Coccus de Maldiva, Gare. ab Horto Arom. L. L с. 26. edit. 1579. p. 106. Dalechamp. Hist. II. Append. p. 9. Clus. Exot. p. 190. Chabraei Stirp. p. 28. (cum icone nuclei discissi) — Nur contra venenum, Linschoten Navigat. et Itinerar. in Orient. 1599. ©. 13. p. 16. — Nue indica ad venena celebris, J, Bauh. Hist. I p. 384. (icon. Chabraei). — Tararcaré s. Nur medica МАШЕ. vensium, Pis. Mant. Arom. c. 19. edit. 1658. р. 203. — Palma coccifera figura ovali, C. Bauh. Pin. p. 509. IL. Rai, Hist, I. P. 1359. 6. Pluk. Almag. p. 277. — Coccus matdivicus s. Calappa Laut, Rumph. Amb. VI. p. 210. seq. t. SL. (nux Palma maldivensis, Jonst. Dendrol. edit. 1768. 1. p. 153. П. — Сосо de Mer, Laval, Voyage p. 163. Sonnerat V А la Nouv. Guinée. I. p. 3—10. t. 3—7. Alex. Rochon, Voyage à Май р. 146. Bory de St. Vinc. Voy. dans les Isles d'Afrique ШІ. p. 156. 246. (Auctores nonnulli hanc saepe cum Cocos nucifera con- fundebant. Cfr. Dalechamp. IL. p. 1762. Nieremb. Hist. p.297. et inter recentiores Weinm. Phytanth. Iconogr. IV. p. 11. et 1.781.) aperta). — Coco de Salomon, Coco des Maldives, Pyrard de 223 COCOS MALDIVICA, Gmel. Syst. Nat. П. p. 569. Willd. Spec. plant. IV. p. 402, No. 6, — BORASSUS SONNERATI, Giseke Lin. Prael, Ord. nat. p. 86. LODOICEA CALLIPYGE sive Cocos maritima, Commerson Manuscr. П. et Palmarium volum. t. 1—15. — LODOICEA MALDI- VICA, Pers. Enchir. II. p. 630. LODOICEA SECHELLARUM, Labillard. in Annales du Mus. Hist. nat. IX. p. 140. t. 13. Spreng. Syst. Veg. IL p. 622. — Amicus clarissimus Hooker in Botan, Маал. t. 2734—2738. hujus palmae historiam praeclare tradidit, atque specimina florum fructusque а el. J. Harrison loco natali collecta, cura b. Car. Telfair transmissa, benevole nobiscum communicavit. Caupex triginta ad quinquaginta pedes altus, rarissime in centum pedum altitudinem, columnae spectabilis instar, emicans, rectus aut leviter flexuosus, diametro pedem et sesquipedem aequans, basi nonnihil incrassatus, superficie annulis a Japsu frondium ortis, tres quatuorve pollices distantibus, parum impressus et sulcis brevibus, qui sunt fasciculorum vasorum cicatrices, notatus, colore obscure fusco vel nigricante. Lignum quam in multis aliis Palmis spissius et durius, colore, praesertim versus peripheriam, nigricante. Fnoxoes decem ad viginti, omnes terminales, quindecim pedes ad viginti longae, patulae. Petiolus fere dimidiam totius longitudinis occupans, vagina ampla, tandem longitudinaliter findenda, amplexicaulis, antice ultra pollicem crassus, superne sulco longitudinali exaratus, subtus convexus. Lamina е rhachi media longe promissa facie с incaris extenditur ampla, circumscriptione obovato-subrhombea, versus bas cuneata, obtusata, sex pedes lata, flabellato-fissa, laciniis per %, longitudinis connatis, linearibus, apice bifidis, lacinia postica plerumque minore; versus rhachin arcte et eleganter plicata, dum junior tomento dense ferrugineo obsessa; textura tenui sicca, sub microscopio venarum areolas elegantes subquadrangulares monstrans. MASC. ter frondes erum- pens, quinque ad sex pedes longus, srarnıs nonnullis oblique truncatis ligneo-coriaceis ad basin, aliisque secundi ordinis ad ramos parcos vestitus, in ramis ferens amenta, forsan in regno vegetabili maxima, quum sesquipedalem immo bipe- dalem et majorem longitudinem, medioque quatuor ad quinque pollicum crassitiem adipiscantur, cylindrica, utraque extremi- tate nonnihil attenuata et apice brevi obtusiusculo terminata, constantia squamis compage fibroso-stuppea, rhachi tereti fibroso-lignosae ubique dense arcteque adnatis. Squamae in speciminibus binis, quae examinare licuit, phyllotaxi 19, dispositae, peltatae, На ut in quavis singula partem interiorem, quasi petiolarem, et exteriorem, sive laminarem, distin- guere queas. Pars squamarum interior cuneiformis, cum axi spadicis arctissime connata, colore testaceo; pars peripherica transverse lineari-oblonga et applanata, vicinis anterioribus dense imbricata, utroque latere cum lateralibus connata, lineas 15 ad 18 longa, 6 circiter lata, in uno latere quam in altero nonnihil latior, fusca, ipso in margine fere nigricans, versus marginem anticum extenuata, leviter crenulata et medio emarginata; postice quaevis squama uno latere (in nostro speci mine latere sinistro) excavatur sinu profundo usque ad axin spadicis producto, quocum concavitas vicinae squamae im- pressa ita conspirat, ut fovea s. cella ampla formetur, cui fasciculus multiflorus immersus haeret, flores promittens sen- sim sensimque lenta successione eMorescentes. Constituitur autem talis fasciculus duplici serie bractearum subtriginta, alternatim positarum, succubarum, В. e. ita sese excipientium, ut inferior seu prior a vicina ejusdem seriei superiore secundum marginem nonnihil contegatur, dispositione, ni fallor, eadem, quam, in Commelineis multis obviam, racemum scorpioideum nuncupare fas erit. Bracteae inferiores omnes florigerae, summae (in quavis serie circiter 10) vacuae; omnes lineari-lanceolatae, acutae, longitudinaliter пегуовае, planiusculae, basi plus minus oblique adnatae, indeque, ob mutuam. tam ipsarum quam florum pressionem, arcuatae s. falcatae, 4 — 5 lineas longae, 1 — 17, latae, castaneae, mar- gine pallidiores, versus apicem racemi scorpioidei sibi magis magisque approximatac, ita ut ibidem sese quasi unica serie excipiant; summae breviores et latiores, quo magis apici s. summitati racemi approximatae со evidentius sese ipsas in superiore parte decussantes. In pluribus, quos examinavi, racemis flores defuerunt, quasi elastica squamarum pressione expressae fuerint. Frores MASC. 4— 5 lineas longi. Carxx triphyllus. Foliola oblanceolata, versus basin cuneato- attenuata et fundo plus minus connexa, apice obtusa et rotundata vel cristula aucta, longitudinaliter nervosa, colore carneo-fuscidulo. Ретага calyce et angusto-oblonga, apice rotundata, rubella, Sramixa 24 aut 25 e basi perigoni. Ешлмехтл perbrevia, compressa, ima basi in corpus carnosum coalita, alba. ANTHERAE subbasifixae, lineares, truncatae, lovellis binis interioribus paullo altius promissis, non solum omni longitudine sed et vertice aperiun- dae, flavae. Pollen globoso-ellipticum, rima longitudinali hians, flavidum, membranam exteriorem exhibens e pluribus cellulis densis faciam. Sraprx FOEM. quatuor ad sex pedes longus, suffultus pedunculo pedem et quod excedit longo, inter frondes erumpente teretiusculo antice incrassato, robusto, pendu his alternis. Rhachis flexuosa, dense obvoluta spathis crasso-eoriaceis rufo-fuscis еуі neato vel emarginato, margine exte- muatis et irregulariter crenatis laeerisve. Hisce spathis flores foeminei nonnulli breviter pedunculati distiche immersi sunt diversae aetatis et magnitudinis, et aucto volumine inde emergunt, tunc spathas suas cristarum specie revolventes. To- mentum rufum per juniores spadices sparsum, mox deciduum. Passim inter flores fructusque semimaturos apparent pro- cessus coniei, quatuor ad sex pollices longi, pariter ас rhachis primaria spathis vaginati, qui verosimiliter pro ramis spadicis sunt habendi cum floribus nonnullis abortientibus et legitimam molem inter reliquos mon adipiscentes. Fros foemineus depresso-globosus, virgineus magnitudine ovi gallinacei, mox capitis infantis, offert CALYCEM et COROLLAM tri phyllam, foliolis crasso-coriaceis, versus marginem extenuatam flexuosis, concavis sibique arctissime imbricatis, Різті- um lato-ovatum, ima basi subpedicellatum ibique, auctore cl. HOOKER, callis tribus transversis linearibus (forsan rudi- mentis petalorum interiorum?) instructum, exhibens in parte inferiore loculos tres compressos, in aliis vero, tamquam abortivis, loculum nullum rite evolutum. Srrcma sessile, apertura parva triloba pertusum. Ovurum plerumque unicum evolutum, raro duo aut (гіа. Dum unum evolvitur, ovarium, prius globosum, altero latere deprimitur. Spadix singulus quatuor ad sex fructus trium annorum spatio maturare dicitur. Fructus ingentis molis, forsan omnium Monocotyledo- пезгиш maximus, est DRUPA lato-ovata, elliptica aut obovata, obtusa rariusve acutiuscula, aequalis aut hinc compressa, 12 ае Jusa, tenuiora, lines 224 , sessilis in perigonio ampliato spithamam lato, cujus foliola lato-trans- duas spithamas, imo pedem cum dimidio longa. verse-oblonga, basi sunt incrassata et gibba, versus mai glabra, nitida, olivaceo-viridis. Cortex nonnullos pollices crassi ramosis pereursus atque earum ope eum nucleo arcte connatus, Руехлв plo evolvuntur, fructu tune in molem praegrandem aucto; substantia ossea, colore nigrieante; singula pedem longa, lato- ovata vel elliptica, basi rotundata, superne profunde biloba, in latere exteriore convexa, in interiore compressiuscula, in commissura loborum crassior, extus suleulis tenuibus exculpta, intus laevigata atque repleta ALBUMINE priusquam matu- ruerit gelatinoso pellueido laeteo dulci, demum indurescente atque substantiam corneam duram albam sistente. Емввуо intra commissuram loborum in fovea albuminis, ellipticus, lacteus, quam albumen tenerior, magnitudine fabae minoris. Interdum fit, ut duae pyrenae in unum corpus coalescant, aut utroque cujusvis lobo evoluto, aut uno alterove abortiente, qua quidem ratione fructus quadrilobus aut trilobus formatur nune duos embryones, nune unum solummodo ferens. Raris- imo exemplo pyrenae quadrilobae obveniunt. inem attenuata et inaequaliter incisa Epidermis laevigata, ‚ spissus, griseo-fuscescens, fibris longitudinalibus que solitariae, raro duae, rarissime tres Crescit haec palma in Archipelago Sechellarum vel Mahé; et quidem in duabus solummodo parvis insulis 15 stadia distantibus, quae Curiosa aut Praslin et Rotunda appellantur. (4° 28 lat. austr., 53° 26' long. orient. a Paris.), spon- lanea provenit. Ibidem palma primwm visa est 1143 а Nararcho de Та Bourdonnais, qui insulam Praslin innumero Сосойв nuciferae et Lodoiceae grege ornatam hanc ob causam insulam Palmarum dixit. Postea fructum detexit 1169 Barré, metator gallicus. Fructus in Oceanum delapsi inde regulari fluctuum motu versus Orientem agitati ad insulas Maldicas deferuntur , sed тїк, nisi humana industria fota, germinant. In insula Майе cl. Queau Quincy plantandam curavit. In insulam Franciae primus introduait, a cl. Poiere, insulae perfecto, jussus, Alexis Rochon. Longiore gyro per magnum mare indicum volutati fructus, cortice amisso, usque ad oras peninsulac malaccensis, Sumatrae et insu- larum illi objacentium Nias dictorum, rarius ad Javae plagas zephyreas deferuntur, notantibus Marsdenio et Rumphio. Floret. Septembri, fructus maturat Junio et Julio, — Antiquiores multa. narrant de hac nuce miracula. Conferas praeter alios Pisonem et Rumphium, ICON. EXPL. Tab. 109. Lodoicene sechellarum stirps masenla et foominea in insula Curiosa depicta а cl. Edm. Fraser, 4. Hujus amenti sectio horizontalis, foveas monstrans, quibus florum deae a facie interiore. Omnia magn. nat. 4. Florum fasciculus nondum apertoram, e fovea depromtus cam bracteis ferilibus et terminalibus sterilibus, a vertice visus. 5. Flores extimi cum bracteis sterlibus, a latere. 6. Alter fasciculus minor, a later 7. Flos. 8. Corolla cum staminibus. 9. Androceium. 10. Stamen, cnjus anthera nondum aperta. 11. Aliud, cujus anthora dehiscit. 12. Mem, a facie. 13. Pollen, Omnia aucta varia magnit 14. Pisúllam ante grossificationem, magn. nat. — П. Apex spadicis foeminei com duobus foribus, quorum alter jam grossificatus, mago. nat. — Ш, Drupa integra in perigonio, nueem simplicem fovens, magnitudine dimidio imminuta. Tab. 122. 1. Amentum masculum Aoridum, e min fasciculi inhnerent. 2. Squamae tros amenti а dorso. 3. Squam ibus, magnitudine nat Tab. X. JL 1.2 centrifuga, sub germin; propullalans, magnitudi aliter aperta, ita ut embryo in con mem plicatum expansa, magnitudine naturali, — 3. Nux germinans, ubi embryo conspi sura loborum appareat, magnitudine triplo imminuta, — 2. Embryonis pars itur specie fangoidea Ш. LATANIA. COMMERSON Manuscr, Juss. gen. р. 39, — LIN. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 448. No. 2214, — LAM Creornona GAERTN. Fruct. Sem. IL. p. 185. t 120. Encycl. Suppl. Ш. р. 427. DIOECA. Sranıx vaginatus sratus incompletis. MASC. Amenta cylindrica, е coalitione squamarum imbrica- tarum, Frores intra foveas amenti solitarii, tandem emergentes. CaLyx et conoLLA tripetala, marginibus imbricatis. Sramiva numerosa (15, aut 16 ad 30 aut 32), гплмехтиз basi eoalitis, AwTmEmus linearibus, sagittatis, fere ba Rudimentum pistilli minimum. ЕОЕМ. in amentis paueifloris (2). CaLyx triphyllus et conorta tripetala (). Ovanrom triloculare. Втисмата Ша brevia sessilia. Drura tripyrena, PYRENIS in facie exteriore ramoso-rugosis. ALBUMEN aequa- bile, cartilagineum. Емввүо verticalis. xis. Cavex cocoides, mediocris, frondium cicatricibus annulatus. Епохрвв omnes terminales, palmato-flabelliformes pinnis serrulatis. —SPADICES inter imas frondes emergentes, ramosi, taginato-squamati. Rami fiorigeri е vaginarum Sinu alternatim distichi. Amenta mascula in ramorum spadicis apicibus digitatim aggregata, floribus flavidis. Frones ретіне laxius positi. Раграв lutescentes. 1. Lå TANIA COMMERSON JL. Tab. 148. Fig. 4. Tab. 154. Tab. 161. Fig. 2, Tab. W. L. nucibus obovatis, in facie exteriore leviter sulcatis. LATANIA PLAGAECOMA sive Latanior de Isle de Bourbon, Commerson Manuscr. et Palmarium Volumen t. 26. (arbor mascula), t. 27, 28. (frons). — Aub, Pet, Thouars Mélanges de Bot, Observat. sur les Plant. des Isles d'Afrique p. 51. LATANIA COMMERSONII, Lin. Syst. nat. edit. ХШ, Gmel. II. 1035. Bory de St. Vinc. Voy. dans les Isles de l'Afrique I. p. 154. П. p. 88. 355. i LATANIA RUBRA, Jacq. Fragm. bot. р. 13. No.49. 1.8. Willd. Spec. plant. IV. 2. p. 878 No.1. Spreng. Syst. Veg. IL. p.623. No. t. CLEOPHORA LONTAROIDES, Gaertn. Fruct. Sem. II. p. 185. t. 120. f. 1. wo гето» сече ш р Y... yu "" ы icatricibus frondium li densi Cavorx viginti ad triginta pedes alus, erectus, cylindricus, diametro spithamae vel pedis, deeiduarum purum impressis notatus, superficie caeterum sublaevigata, cinereo - fuscescente, terrae оре fasci тоша napictcanus: infxus. Enoxoes omnes terminales, in cultis, quae examinare licuit, speciminibus phyllotaxi %ı3 dispositae, patentes, comam subglobosam constituentes, in palma adulta quinque vel sex pedes longae, Pars ima vagi- nans subtriangularis, crassa longitudinaliter striata, violaceo -fusca, glabra, tandem in fibras igidas fusco-nigras soluta, quae in apice caudicis diutius perstant. Petiolus basi, qua e vagina promittitur, valde eonvexuss intus concavus, mar- gine e vagina procurrente quasi auriculatus, antice semiteres cum margine integerrimo acuto: Color petioli extus rubens Aut violascens, intus viridi-rubens, interdum quasi rore cinerascens. Flocei in vagina inque petioli parie inferiore ita frequentes, ut saepe tomentum efficiant coloris primum albidi dein fulvi. Ligula ex apice petioli primum triangu- aris integerrima, mox fissa et serrata, subtus in cristam products, Lamina suborbienlarie aut paullo latior qi longa, tres quatuorve pedes metiens, Pinnae 24 ad 36, immo plores; extimae fere ad basim a se invicem liberae, E cohaerentes, ita ut ішішас uno solummodo triente sint liberae, duobus coalitae; singulae lineari igidulae, glaucescenti-virides, in margine nervo supra eae distantes. interiores sensim longi lanceolatae acuminatac, medio ad summum sesquipollicem latae, erassiuseulae inerassato, qui spinulis rectis corneis armatur, inque nervo medio subtus prominulo obseure purpureo -rubri concavo et pallidjore. Nervi laterales im utroque latere 12 ad 15, tenues, filiformes, vix % aut % M Connectuntur pinnae sursum complicatae et plano-coneaviusculae ope nervorum commissuralium quam reliqui multo cras- siorum, superne acute prominentium, viridium, saepe eum tinctura coccinea, apice rubrorum, subtus concavorum et pal- de visidium. Sunt hi nervi glabri, quum contra primarii subtus adspersi sint floceis crebris albis longiusculis, Froxprs nondum explieatae s. hastae tri-quinque-pedales, subulatae, extus convexae, intus planae vel hinc concavae, purpuras- centes, floccorum lineis albidis secundum margines pinnarum regul eatae, colore floccorum primum albo, mox кошт. Sram MASC. inter imas frondes enatus, primum erectus, dein patens, plures pedes longus, dense vagas serus pluribus incompletis eylindrieis superne truncato-aperüs, coriaceis, longitudinaliter nervosis, ramosus. Rami alterni e spatharum alis, apice digitato aut pedato amentigeri, Amenta spithamam vel pedem longa, teretia, crassitie digiti minoris versus apicem nonnihil attenuata, rigida, formata squamis coriaceo- membranaceis, subeylindrieis sursum monnihil dilatatis, utriusque latere ore in parvum dentem productis; phyllotaxi 29 rhachi cireumpositis et cum illa dense Ponatis. Fovese harum squamarum coalitione formantur subglobosae, quibus inhaerent flores solitarii sub anthesi emer- gentes, post anthesin defluentes. Color squamarum fuscidulus, versus marginem obscurior. Nervi per squamas in utro- que latere oblique adscendentes atque in dente convergentes. Squamae infimae vacuae, aretus imbricatae, Fros singulus descripta fovea receptus obvolvitur bractea subglobosa superne truncata, longitudinaliter striata, nervis in latere evi- dentioribus percursa, quam quidem bracteam saepius intra foveam cum ejus pariete ita connatain in mies, ut vix pro distincto organo habeas. Сх triphyllus. Foliola obovato-oblonga, duas lineas longa, fuscidula, longitudinaliter ner- vosa, margine eiliato-lacera, aestivatione imbricata, Peraza sepalis similia, paullo teneriora el mie iis omnino in- clusa, aestivatione pariter imbricato-convoluta, Sramixa e thoro, erecta; 28, 30, 32 numeravi, alii pauciora, FILAMENTA brevia, subulata, basi in corpus carnosum coalita, alba. lineares, obtusiusculae, subsagittatae, versatiles, loculis parallelis, longitudinaliter bivalvibus, polline ereberrimo flavido ellipsoideo wnisuleo foetse, sat tenares, vix ante flores Mecidentes, Rupmexrun pistilli minimum, pyramidato-trigonum, inter stamina fere deliteseens. — Fron РОЕМ. mihi mon visi. Monente THOUARSIO laxius quam masculi dispositi in spadicibus, quorum rami flexuosi et spathaceo - vagi: hati suni Carxx et COROLLA verosimiliter triphylli convoluto-imbricati, Faverus est paura globosa, magn! tudine pomi minoris, obsolete trigona, epidermide glabra lutescente, cortice сопасео, per aetatem fragi Pulpa tenuis, car- moss. Решиде sibi approximatae, pollicem et quod excedit altae, obovatae, extus convexae et sulcis irregularibus haud ita profundis exsculptae, latere interiore bifaciales atque in commissura facierum evista deorsum procurrente auctae, eru- staceo-lignescentes, castaneae, interne ochracene et vasis longitudinalibus dense pereursae, quae prace pue in basi nuclei. vum ilo arete cohaerent. Nucueus obovatus, dorso convexus, ventre planiusculus, basi acutus, superficie ferruginea rugu- losus, summo vertice вмввхохем conicum in ALBUMINE spisso lacteo aequabili corneo continens. 2 Crescit in insulis Borboniae et Mauritii, et verosimiliter quoque in Madagascaria. In Oceani littore, procellis білегі; aegrins vegetat quam in interioribus regionibus, ubi sol fereidior aër quietior. Fructus, ticot ingrati saporis, a nigritis tamen eduntur. Frondes ad varía opera nectenda insereiunt, Jncolis Latanier dicitur. Boos, Aub. du Petit Thouars, Bory de S. Vincent, Hubert, Neumann et alii obsercaverunt. it palmar integram ad iconem Commorsonii, quam el A. Brongniart benevole communicavarat, 0480 stylo repetitum т: N ICON. EXPL. Tab. 154. si montem igaivomum, qualem Bory in operis sui t. 29. exhibuit, in regione insulae Borboniae, ubi conspi dub. 101. II, Amsala асаа filum, к. e. — IL 1. Flo rentur eonvolntn а ferente пасе e Calycis foliolam. 3. Corolla, S. Simen, 6. Corolla explicata cum staminibus. 7. Complexus staminam. Omnia varia ma quim a d Jacquiate communica, а fade interiore, 9. Eadem a facis exteriore — Tab 145. IV. sieht fructum a el. Gaertnero communicatum, eun parübus. 1, Drupa inte weit аш apart 3. Pyrena а facio inariore, 4. Маеш. 6. Pyronae verticaliter apertas pars, 6. Майен, ти gard. Torela’embryoniger apparent. T. Embryo, Omnia magsitdine вашай. — In Tab. колы!» We figurae 1— IX. varias exhibent partes frondis, hte de formatione frondium uliorias esplienntur. 1. Ш. Apex hes sive frondis nendum explicas а duabus faciebus visus, quibus figuris probatur, Vosa уйш vole, quam in alteros MI, Basie laminae үшін, cujus pinnae in semicreulam expansae, сап кА nondum evoluta, IV. Apex wy ima laminas adhucdum complicatas, ut continuatio rhacheos inter pinnas conspieiatur. Vl. Ligula и purs, cujus ligula dentata. ҮШІ. Sectio horizontalis per gemmam ducta, duarum frondium “complicatam. Omnia magnitudine naturalis cum staminibus illa inclusis. 4. Petalum seors едой cum ligula tomentosa pianisque complicatis - У. Fondis, eujus pinnae in orbem expansae. ҮП. Lamina frondis adal тена et teríae laminam complicatam monstrans. IX. Seco per aliam frond 13 2871. Tab. 161. Fig. IL. 10—14. L. nucibus oblongis, in facie exteriore crista dendroideo-ramosa effiguratis. Fructus tertius, Clus. Exot. П. с. р. 49. (icon fructus inversa). CLEOPHORA DENDROFORMIS, Loddiges in Catalogo plant. hort. propri Hackney prope Lond obis nondum bene cognita, sed absque d qui non solum hanc speciem e seminil proprio tot et tam egre; nobi bio ab omnibus recensitis bene distineta. Di suscitavit, sed primus omnium culturam palmarum specimina colit, ut quicunque jam illarum stirpium patriam quasi translatus sibi videatur. us in honorem J. LODDIGES, а Europae hortos introduxit, quique in horto Ь suavissima terrarum aequatorialium aura demulsus, in ipsam Crescit in orientali littore Africae aequatorialis , forsan quoque in Madagascar ICON. EXPL. Tab, 461, IL. 10. 11. et resecto apice, ut embryo appareat. Omnia magr ев duae a facie exteriore. 12. Nux a facie i tudine naturali, 13. Nucleus e nuce exemtus. 14. Idem, derasa came IV. HYPHAE N E. et. Sem. 1. p.28. t. 18. П, p. 13. t 52 LIN. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 284. No. 1470. — Cucirena DELILE Deser. de l'Egypt. Hist. Nat. H. t. 1. 2. — Dot POIR. Encycl. Suppl. П. p. 519. Ilust. t. 900, GAERTN. DIOECA. Белых vaginatus sparms incompletis vagis, distiche ramosus. MASC. Амехта cylindrica e coalitione squamarum imbricatarum. Frores intra foveas bini, tandem emergentes. Carxx tubuloso - campanulatus, tripartitus. Conorza tripetala substipitata, limbo patulo. STAMINA sex, ANTHERIS linearibus, basi sagittata affıxis. Pistilli rudimen- ium nullum. FOEM. Слілх et conorxa tripetala, margine imbricata, STAMINA sex cassa. Ovarium triloculare (rarius biloculare), ѕтісматівоѕ totidem sessilibus. Dura aut abortu simplex, aut loculis tribus vel duobus evolutis profunde triloba vel biloba, sarcocarpio fibroso, putamine ligneo. ALBUMEN corneum, aequabile, cavum. Емввхо verticalis, Caunex annulatus, haud ita procerus, tandem dichotome-ramosus! Ғһохрвв in ramis terminales, palmato-flabelli- formes, filis inter lacinias plerumque interjectis. Sraprces inter frondes erumpentes, masculi in ramis singulis amenta sub- terna ferentes, foeninei plerumque pauciora. Frones laro-pallidi aut rubello-ochroleuci. Enteros Iutescenti-fusci, majusculi 1. HYPHAENE THEBAICA. тау. ізі. 132. 133. H. fructibus obovatis sessilibus. Joi vel Kovmogdpor, Theophrast. Hist. РІ. L. I. с. 10. 5. L. IL с. б. 10. L. IV. c 7.7. Sprengel Theoph erläut. IL p. 49. 133. Billerbeck Flora classica p. 230. — Коўка, Hesych. edit. Alberti II. p. 203. monente Gesnero, rectius leguntur хойака, Arrian. Poripl. Erythr. edit. Huds. Geogr. m Cuciophoron, Anguillara Semplice 1561. p.70. — Cuciophera, Matthiol. Comment. . p. 220. cum icone fructus p. 225. Joach, Camerar. Epitome Matth. de plant. 1580. p. 120. Krüuterbuch Mattb. edit, Camer. 1586. c. ic. fruct. тере; edit, Verzascha 1678. p. 00. c. ic. ead., edit. Zwinger 1696. p. 08. item. — Bdellié fructus Cortuso, Dalec p. 1782., с. терек. (oxcludenda Persea americana Clusii, Dalech. p. 1828., a nonnullis huc ducta). — Cuciafera Matthioli, Dalech. Append. p. S., icon melior. — Cortusi fructus, verius Сис? fructus пит interior, Clus. Exot. 1605. p. 100. Icon seminis. — Palma, cujus fructus Cuci, C. Bauh. Pin. 1023. p. 509. ux. Mentz. Ind. 1682. p. 237. — Cueigfera, J, Bauh. Hist. L p. 388. cum icone fructus et nuclei, Tabernaem. Kräuterb. 1687. p. 1333. c. іс. repet. Becher Parn. med. 1003. p. 100. item. Rai. Hist. П. p. 1365. No. 20, Talnae facie, Cuciophora, Chabr. Sciagr. 1060. p. 26. item. — Date Nut, Nuct-dactylus, Grew. Mus. p. 204. t, 16. f. 1. 2, 3. icon sem nis et embryonis. — Chamaoriphes, arabice Doom, Shaw Voyage If. Specimen phytograph. afric. р. 106. No. 143. Dome, Pococke, ter. orient, L p. 281. t 73. Domb, fructus incertus, Hasselquist Resa p. 539. Edit. germ. p. 576. — Corypha umbraculifera et Borassus flabelliformis, Forsk, Flor. Aeg. p. сххуш, CORYPHA THEBAICA, Lin. Spec. plant. edit. 2. 1763. p. 105; HYPHAENE CRINITA, Gaertn. Fruct. Sem. IL p. 13. t. 82, £ 4. Schreber in nota ad Pococke Reise edit. germ. р. 120. 307. CUCIFERA THEBAICA, Delile Descr. de l'Egypte. Part. d'Hist. natur. П. p. 57. t. 1.2. Dictionaire d'Hist, nat, Vol. XIII. 1819. р. 472. cum icone. ро Я THEBAICA, Poir. in Encycl. Suppl. II. 519. et DOUMA frondibus palmatis, саше ramisque bifurcatis, Mustr. t. 900. et Duhamel Traité des Arbres, сн 2. IV. р. 47. 54 No. 1, et 2, e Delile repetita, adscripto nomine Phoenicis dactylife НҮРНАЕХЕ CUCIFERA, Pers. Ench. П. p. 2245. HYPHAENE GUINEENSIS, Thoni des За mg, Schumacher in K. Danske Vidensk. naturv. og math. Afhandl. IV. 1829. Bulletin. Univ. nat. 1831. Vol. XXIV. p. 330. nullis characteribus a stirpe aegyptiaca et arabica differe videtur. RapicuLar in molem eylindrico-conicam compactae, plerumque in arena sepultam. ambitu trium » interdum mplificatus; dum Capex (е lptus, saepe s on undique, sed in parietis formam pedum, erectus, decem ad triginta pedes altus, cicatricibus frondium horizontalibus insi apice diehotomia bis, ter quaterve repetita divisus, ramificatione ТРУ ~ r че т € v “ y e - “ > " 2 221 simplex comam depresso-globosam, dum ramosus compressam dilatatam exhibens. Вази caudici similes, nec tenuiores, apice ferentes fasciculum ғвохрісм viginti ad triginta, quarum exteriores deflexae vel patentes, interiores surrectae, computato petiolo sex ad septem pedes longae. Petiolus inde a basi vaginante caudicem vel ramum amplectente triangularis, dein linearis, inferne convexus, superne postice planiusculus, antice leviter bifacialis, in margine acuto arma- tus aculeis robustis compressis uncinatis fuscis. Tomentum ferrugincum, e squamulis plauis flexuosis, petiolo adspersum tandem detergitur. Ligula in facie superiore super petiolum promittitur triangularis, margine elevato aculeato-serrato. Lamina eircumseriptione suborbiculari vel ovato-orbiculari, palmato-flabelliformis, componitur laciniis viginti pluribusve lineari- lanceolatis acuminatis, induplicatis, basi in facie prona complicato-connexis, apice ad tertiam quartamve partem bifidis. Laciniae extimae sive laterales sesquipedem longae, pollicem latae, connexae ope nervi commissuralis sesqui- pollicem longi; intimae sive extremae pedes duos cum dimidio ad tres longae, duos pollices Jatae, cohaerent ope ner commissuralis pedem et quod excedit longi. Fibrae ex apice calloso nervorum commissuralium prodeunt tenerae, filifor- mes, pendulae, saepe lacinias longitudine aequantes, flexiles attamen firmulae, fuseae et tomento fusco in utraque fron- dium facie interdum adspersae, Nervi primarii robusti, superne concavi, inferne acute bifaciales valde prominent, ad divisionem laciniarum usque recta procurrentes, dein alterutram Jacinularum marginantes et saepe in frondibus vetustio- ribus ab ejus parenchymate discissi atque soluti. Nervi secundarii approximati, frequentes, compagem frondis firmam rigidamque eficientes. Squamulae minimae ellipticae valde appressae, fuscae, in utraque facie ad nervos secundarios frondis sunt adnatae. Color saturate viridis, subtus nonnihil pallidior. Sravrx MASC. inter frondes superiores emergens, ad 4 pedes longus, primum erectus, dein patens; basi crassitie 1— 1%, — 2 pollicum, teres, totus spathis incompletis vaginatus. Зрлтнае fere eylindricae vel sursum ampliatae et oblique, apertae, tres et quatuor pollices longae, infimae vacuae, crasso- membranaceae, in dorso et in lateribus longitudinaliter nervosae et sulcatae, in ventre tenuiores, nervis decussantibus ibique apice tandem fissae, ante anthesin virescentes, demum griseo -cinerascentes, intus nitidae et pallide castaneae, versus orificium in nervis adspersae squamulis fuscis, quae pilis articulatis semipellucidis muniuntur indeque fimbriatae vel tomentosae apparent. Rami spadicis alterni, ex alis spatharum prodeuntes, tres vel quatuor pollices longi, intus, ubi rhachi communi applicantur, concavi, extus convexi, уШо nitidulo pallide fusco vel albicante, in margine praesertim persistente, instructi; singuli in apice ferentes amenta tria, rarius duo, erectiusculo-subfastigiata, sex ad decem pollices longa. Sunt haec amenta in ipsa basi pollicis circiter longitudine tenuiores et quasi cataphracti bracteis florum exper- tibus, inter se liberis, dense per lineas decem verticales aut nonnihil obliquas imbricatis, coriaceis, concaviuscul semicircularibus obtusis, linea brevioribus, longitudinaliter nervosis, fuscidulis, intra marginem extenuatum membranaceum rufulis, dorso supra basin barbula instructis pilorum pallide-fuscorum. Superior ramulorum pars, quae digiti minimi ad su mum crassitiem aequat, densis tegitur bracteis paullo majoribus pariter in series decem, rum continuationem. dispositis, quarum quaeque par florum masculornm amplectitur. Quae quidem bracteae florigerae coriaceae, sesquilineam altae, duas fere latae, a basi ad medium usque surgunt verticaliter е rhachi ramuli, dorso planiusculo trinervio atque cum marginibus vicinarum bractearum ita unito, ut omnis bractearum compages in continuum opus reticulatum cohaereat, cujus foveis flores insident. Pars bracteae supera ad apicem usque sursum fornicata super flores contentos libere prominet. Color partis tectae est helvolus, liberae verticaliter пегуозае virescens et versus marginem membranaceum fuscidulus, medio dorso, quo in partem liberam promittitur, bracteae coronantur linea villi stuppei fuseiduli, similesque pili e rhachi enati praeterea flores circumdant. mascurı bini in singula fovea oblique superpositi, primum bractea incumbente omnino in fovea inclusi, dein protrusi efllorescunt, ordine tamen haud ita regulariter servato, licet in genere quodvis amentum more racemi sursum eflorescere soleat. Cujusvis autem paris in singula fovea flos superior prius emergit, et ita quidem, ut calyx in fovea remaneat, dum corolla plane expanditur. Bracteolae duae dimidiam lineam longae ad cujusvis floris latera, superioris et inferioris in quovis latere sibi fere verticaliter superpositae atque nonnunquam coalitae, vix nisi ima basi membranaceae, sursum barbula densissima pilorum, quales in bracteae dorso jam notavimus, in- structae. Sunt vero hi pili sub microscopio visi septati saepeque clava. Сльхх lineam longus, brevissime pedunculatus, campanulato-tubulosus, tripartitus, laeiniis lineari-oblongis, obtusiusculis, tenuiter membranaceis, versus marginem nunc integerrimum nunc leviter repandum vel denticulatum albidis, versus dorsum nervis quinque approximatis subtilibus cari- matum roseo-fuscidulis. Conorxa in alabastro obovata, in latere exteriore convexa, in interiore plana, petalo postico (impari) super duo antica vertice imbricato, anticorum altero semilibero altero tecto, in anthesi stipiti minuto compresso solido vertice concavo insidens PeTALAque expandens lato-ovata obtusiuscula concava, longitudinaliter nervosa et sulcata, pergamena, sicciuscula, virescenüa. SrawINA sex, interdum septem, thori apici inserta, erecta, quam petala breviora. Fıramexta e basi incrassata subulata, tria interiora, quae petalis opponuntur, nonnihil longiora, e flavo pallida. вав fere basi fixae, lineares, basi leviter sagittatae, biloculares, loculis longitudinaliter sulcatis et tandem omni longitu- dine bivalvibus. Portex in cumulo flavum, ellipsoideum, medio sulcatum, membrana exteriore verruculosa et, accedente aqua, faciliter e sulco decedente. Pistilli rudimentum nullum. Sraprx РОЕМ. masculo similes, major. Amenta quem- vis ramum terminantia plerumque bina, immo solitaria, rarius terna, quorum bina nonnunquam in unum coalescunt. Dum solitarium in ramo adest, ramulorum lateralium indicia interdum conspiciuntur specie tuberculorum duorum in basi amenti Jateralium denso pulvinulo pilorum albidorum obsessorum. Bracteae in series verticales nunc quinque nunc sex dispo- sitae, transverse oblongae, tres ad quatuor lineas latae, duas alte, medio acutiusculae, concavae, semilunari ambitu in rhachi adnatae ideoque foveas sat profundas pro flore solitario praeparantes. Multae autem bracteae flores non promunt, id quod semper in imis obtinet omnino vacuis sibique dense applieitis, non raro quoque in ultimis; quae vero inter fer- tiles positae florem non evolvunt, ejus loco pulvinum densum albidum exserunt convexum suborbicularem e pi dulis simplicibus aut ramosis, qui sub composita lente e cellulis oblongis utrinque acutis conflati apparent. FLones m 228 pedicello brevissimo carnoso, quem annulus densus stuppeus (forsan bracteolarum rudimentum) ambit, sesquilineam alti, lis orbiculari-ovatis, acutiusculis, concavis, longitudinaliter nervosis, virescenti-pallidis, versus mar- et fuscidulis. Perata calyce teneriora et sub (a, ovato-orbicularia, concava, virescenti- Carxx triphyllus, foli ginem extenuatum subdiaphanum interdum nonnihil lacerum laevigat anthesi paullo minora, ante anthesin subgloboso-convoluta et margine imb testacea vel e flavo pallida, nervis pluribus percursa, margine subundulato albo-membranaceo subdiaphano. STAMINA sex effoeta, minima, e thori margine, complanata, inter petala et pistillum arcte compressa, petalorum dimidiam longitudinem aequantia, exte х ac ne vix quidem breviora. Pısrirzum subglobosum vel trilobum, laevigatum, glabrum, vires- cens, coronatum srromarmus sessilibus aut stylo perbrevi fultis subtriangularibus conniventibus vel connatis nune in vertice positis, nune excentricis, immo sub obliqua fructus evolutione, loculi seilicet unius alteriusve ovulo abortiente, versus ipsam basin depressis. Ovunvm in quovis loculo unicum, ovatum, acutiusculum, jam ab initio fere loculi cavita- tem omnino replens, oblique erectum aut subhorizontale atque ob pistilli varia incrementa saepe йа e primitiva directione protrusum, ut quasi pendulum aut oblique appensum appareat Frucrus evolvitur plerumque simplex, rarius inveniuntur duplices aut triplices, quos quidem bilobos aut trilobos rite queas dicere, nam ex unitis ovariis tandem adolescunt singulae earum partes basique plus minus cohaerent, Quisque autem fructus pedunculo tereti lignoso fultus est, quem annulus densus stuppens ambit, pilorum nune quidem rigidulorum, et peranthio persistente expanso circumdatur. Lobus singulus, quem fructum dicere solent, ovatus est, pollices duos cum dimidio ad summum tres pollices longus, duos latus, haud aequaliter teres, sed hine saepe sulco longitudinali exaratus, dum solus adoleverit stigmatum atque loculorum abortivorum rudi- mentis basin versus notatus. Epidermis erassiuscula, membranacea, coloris castanei aut melleo-fusei, punetis maculisque oblongis parum impressis. Caro в. mesocarpium crassitie circiter trium linearum, mellei coloris, odoris grati, sapore dul- cidulo, spongiosa, constans parenchymate molli atque fibris numerosis a peripheria versus putamen vergentibus. Sunt autem hae fibrae rigidae atque irregulariter ramosae, atque quum una eademque directione procedant, opus quasi reticulatum efformant inter putamen et epidermidem expansum, quod in fructu antiquo, parenchymate obsoleto, fit evidentius. Puta meam crassum, lignosum, spissum, colore helvolo vel dilute pso men immediate e transeunte sarcocarpio formatum, sesqu ochraceo, intus vestitum strato carnoso coriaceo, а parte dura putaminis facile secedente, ideoque verum endocarpium salutando, stratum quod ipsu volvit, fibris ramosis compressis rubello-fuscis, e basi circa seminis sertionem verticaliter sursum vergentibus constat atque parenchymate mellei coloris. Semex quatuordecim ad sedecim lineas altum, duodecim latum, ovatum, obtusum, basi et vertice nonnihil depressum, strato intimo endocarpii adnatum, hoe deraso теѕтам exhibet fibris planis ramosis percursam earumque pressione leviter sulcatam, intus castancam, duris- simam. ALBUMEN testae um, lacteum, corneum, acquabile, medio cavitate ovata exculptum, superficie interiore leviter rugulosa et puculata, Еминхо conicus, cum papillula acuta in vertice, duas lineas longus, foveae im- mersus, quae albuminis vertici insculpta a testae parte embryonostega ad marginem albuminis internum usque protenditur. Crescit sponte in Aegypto superiore inde ab urbe Siut (21° 13! lat. bor.) Aequatorem versus. In Nubiae arenis syleulas efficit. In Arabia inde ab urbe Tor (28° 12 lat. дог.) per totum Arabiae tractum meridionalem, in Abyssiniae planitie non infrequens provenit. In horto Cahirae antiquioris specimen unicum simplex Ehrenbergius vidit anno 1821, quod. Forskalius 1742 observasse videtur et quod Borassum vocavit, Specimina ramosa, ab illo Coryphae nomine in Arabia memorata ad eamdem speciem referenda sunt. Per septentrionales harum terrarum regiones sparsa in hortis Phoenicis dactyliferae provenit, versus Austrum frequentior, nonnunquam culta. circa aedes et sacella observatur. Haec amicissimus. Ehrenberg. Palma nostra, quae arabice Dim, indicium et praeco imperii Florae peculiaris, quod cl. Schouw imperium deserti nuncupavit, in Arabia quoque a Sinai monte usque ad Medina et Yambo urbes provenit, teste b. Burkhardt. Prope Tor plures peregrinantium eam animadeertisse notant, с. g. cl. Schubert juxta balneum Mosis, nec non in sinu. maris rubri ailanitico prope Nagaiat. In regione Arabiae Oman crescere, jam veteres scribunt. Nec non in interiora. Africae penetrat: in Tombuctu cl. Caille, in Saharae deserto magno Denham et Clapperton olservaverunt, immo ad Guineae sinum usque procedit, ad Aguapim incolis Songu-Tjo dicta, ubi Thonning descripsit. Aegyptii ex ejus ligno rates variaque. utensilia fabricant. Arabes in Berenices regione e foliis perizomata nectunt. Fructus dentibus diffi- спите abrodendi, Dongolanis et Berberis cruda nutrimento sunt, Aegyptiis cocti sorbilli multum appetiti genus praebent, quod Schorbet Dumi vocatur, Martio et Aprili fructus maturescunt. ICON. EXPL. Tab. 1 y depromsi ex opere Wilkinsonii, quód inscribitur Topography of 1 . sisit Hyphaenes thebaieae stirpem foomineam fructferam, depietam in Aegypto superiore ad Nili са ев, Lond. 1835. ав. Regionis Tab. 132. L Sammitas spadicis masculi, m. n. 4. Particula amenti masculi ament horizontalis, magis aucta, ut foveae flores continentes conspiciantur. 3. Bracie 4. adem a ventre, utraque а. 5. Pili nonnulli, qui fomentam constituunt flores involvens, sub microscopio composito observati. 6. 7. Flores duo nondum aperti. $. Eoromdem calyx separates. 9. 10. Eorundem corolla, 41. Flos apertos sub ipsa anthesi, 19. Idem, resectis duobus petalis, a dorso. 12. DUM UT dorso. 10. Stamen, antheris effoetis. 17. Pollen. Omnia хана magnitudine aucta. — ll. P: m. 4. Apex an oribus orbatas, dense sibi imbrieatas. 2. 3. Flores duo foeminei post grossificationem. 4. Alius foris grossiicati perigoni seorsim. 6. 7. 8, Corellae tres cum pistilli variis conditionibus. 9. Flos foemineus arte explicatus, demto pistillo, androocium cassum monstrans. 10. 11, Stamina duo cassa. 12. Pistllum solitarium post grossificationem. 13. Pistilum, lobis duobus abortivis. 14. Pistllum apertum, orulum exhibens oblique pendular 45. Aliud, lobis duobus aequaliter evolutis. 16. 17. 18. Pistilla tria sectione aut obliqua aut verticali aperta, ovuloram varias directi i diversa magnitudine aucta. cujus flores nondum ex alveolis rhacheos emersi, m. а. 4. Sectio ejusdem olla separata. 14. Stamen, antheris $ spadicis foeminei, tetramerum. 3. Foliolam calycis ч oxhibentin. Omnia Tab. 133. Apex petioli, ligolam monstrans ot lacinias duas laminae. II. Pars spadicis, feactibus onusti. — 1. Fructus sectio verticalis, demto nucleo. 4. Ejusdem sectio verticalis, Omnia magnitudine naturali. — 5. Embryo magnitudine auct. Alia sectio, cum nucleo. 2. Nucleus seors stats БЕЯ СЕРВЕ Е Е A ЕРІ za 22 22227 2 tiie rs үзі? миа 1 ` 229 2. HYPHAE) H. fructibus obconico-turbinatis breviter pedicellatis. CORIACEA. Almag. p. 278. > quam lapsu Palma-pinus peregrina coccifera, nucibus. amplis pyriformibus, surculis velut in racemun rariorem appensis, Pluk. t. 323. £ 5. — Date Nute, Nuci- Dactylus, Grow. Mus. p. 204. t. 16. f. 1. 2. 3. icon fructus, seminis et embryoni calami ad praecedentem citavimus, huc referenda est. HYPHAENE CORIACEA, Gaertn. Fruct. Sem. I. p. 28. t. 10. f. 2. (a plerisque auctoribus perperam cum praecedente conjuncta) R. Brown in Tuckey Expedit. to the River Zaire, Appendix p. 457. Vermischte Schrift. I. p. 272, CORYPHA AFRICANA, Lour. Flor. Coch. I. р. 213. No. 2. edit. Willd. p. 264.,"Róm. Schult, Syst. Veg. VII. in Mosambique Mula le dicta, verosimiliter huc pertinet. p. 1313. No. 10. Crescit in Africae orientalis regione Melinde et probabiliter quoque in Madagascaria. Jam sequuntur genera BORASSINEARUM heterodita sive PINNATIPRONDIA. V. BENTINCKIA. BERRY Manuser. in ROXB. Flora Ш. p. 621. — Operis nostri p. 165. genus уі. emendato nune secundum specimina a cl. WALLICHIO communicata charactere et loco inter Borasssincas vindicato. — BENTINCKIA et Kerenena ENDLICH. Gen. plant. p.251. No. 1749. 1750. MONOECA in distinctis spadicibus, aut rarius POLYGAMA (flore foemineo solitario masculos concomitante). Srarmas duae aut plures, membranaceae, basilares, intima completa. Frones in foveis rhacheos, tandem emergentes; masculi nonnulli alternatim distichi, foeminei solitarii Carxx triphylius. Cororta tripetala. MASC. Sramına sex, FILA- мхттз distinetis, ArmEnis linearibus. „Влимехгом pisülli, FOEM. Srawisa sex ananthera. Ovanıuı triloculare. 8тіс- mara tria sessilia. Bacca monosperma, stigmatibus excentricis (subbasilaribus), sarcocarpio е fibris lignosis ramosis, endocarpio papyraceo. Nuctevs sulcatus. Атвомех solidum. Емвахо subbasilaris. CavpEx tenuis, arundinaceus, annulatus. Froxves terminales, pinnatae, pinnis reduplicatis. Srarma interior longitudinaliter aperiunda. Sparx infra frondes erumpens, ramosus, coloratus, Frores parewi, compage subglumacea, rubentes. Влосав purpurascentes, parculac. BENTINCKIA CODDAPANNA. Tab. 139. в BENTINCKIA CODDAPANNA, Berry Ms. in Roxb. Flor. Ind. II. р. 621. Operis nostri supra p. 105. arundinaceus, pollicis et quod excedit crassi Palma elegans, gracilis, viginti circiter pedes alta. Caune: us acute conniventibus, oblique ad- Fnowps pinnatae. Pinnae in rhachi inferne convexiuscula superne bifaci natae, reduplicatae, duos pedes et ultra longae, fere pollicem latae, lineares, longe acuminatae, apice plerumque fissae in lacinias duos ad quatuor pollices longas angustissime triangulares, quas inter haud raro filum ex ipsarum seissione superstes propendet tenue. Nervus primarius utrinque prominens, in inferiore facie paleis lincari- lanceolatis albo- testaceis medio longitudinaliter adnatis munitur. Nervi secundarii quaterni, duo marginantes, duo per medias pinnas decurrentes, ter tenuiores. Praeterea numerosi adsunt quarti ordinis, quibus omnibus pin- mae rigidulae funt, Srapices infra frondes caudicis vertici enati, pedem et sesquipedem long. Зедтиле menibranacene, testaceae; exterior verosimiliter una alterave eaudici circumcirca adnata, brevis, incompleta, truncata; interior spadicem primo omnino involvens, compresso -anceps, longitudinaliter nervosa, tandem hinc aper. Pedunculus bi-tripollicaris, basi violascente semilunari caudici adnatus, compresso -teres aut in facie dorsali concayus, in ventrali convexus, sursum. divisus in ramos nonnullos. Rami spadicis masculi duplicato-ramulosi, divisionibus ternis aut quaternis; foeminei sim- pliciter ramulosi, divisionibus paucioribus, plerumque binis. Pedunculi ramorum teretiuseuli, vel hine convexi inde sub- plani. Squamae membranaceae Jato-triangulares semiamplexicaules, in basi ramificationum. Rami et ramuli primum rec, subfastigiati, dein patentes. Ramuli ultimi a basi ad apicem usque florigeri, subcarnosi, teretiusculi, a floribus primum immersis subtorulosi. Color spadicum maseulorum coccineus, foemineorum lilacinus aut violascens. — Frores MASC. in spiras laxiusculas digesti, foveis ramulorum immersi oblongis, primum fere clausis, postea verticaliter ape- riundis, dum margo ramuli tegens їп labia duo membranacea secedat. In quavis fovea occurrunt flores duo, tres, immo quatuor, et praeterea raro (in ramulorum parte infima) unus foemincus adesse videtur. Intra rhacheos labia, in infima fovese parte conspicitur membrana tenerrima, plerumque sinuata aut dentato, fovene fundum a flore basilari obsessum eingens, quam Spathellam recte salutaveris cujusvis florum fasciculi, quae quidem membrana in superioribus foveis deficit, Flores in is quam inferiores evolvuntu ro nune dextro primum emergente. Braetea ovato- triangularis, acuta, concava, nervosa, nervis versus apicem conve gentibus, florem in fovea infimum a dorso cingit. Flores altius sitos plerumque comitatur bracteola ad eorum latus exterius posita, obverse triangularis, plana, in ma е supremo truncato pilis albis nitidis barbata, quae in uno alterove latere subinde delitescit, Pronis MASCULI смях ineam altus. Foliola oblonga, obtusiuscula, concava, exsucca, quasi glumacea, nitida, roseo-fuscidula, nervo dorsali crasso fusco, margine extenuato saepe subtilissime eiliato aut fimbriato sibi imbrieata. Peraza longitudine calycis purpurascentia, ovata, acutiuscula, nervis tribus aut quinque versus apicem convergentibus регешва, aest vatione valvata. N En ча sex, inclusa, ЕпАмЕхтА sübulata, Axrmemar ovatae, subcordatae, infra medium affixae. Rupmexron різі subtri а perianthium similes. Риллмехтл ananthera subulata brevia, PisTILLUM ovatum; 115 cum his alternantes nonni quavis fovea superiores pri gonum, stamina fere aequans. FOEM. quoa 230 triloeulare. Втулв vix ullus. Sricmara tria, triangularia, ad margines stigmatosa, primum conniventia. Bacca obovato- globosa, nonnihil compressa, sex ad septem lineas alta, in perianthio persistente et ampliato sessilis, stigmatibus hine versus basin protrusis, ibidemque persistentibus, ita ut unum superius sit et fructus vertici propius, duo contra inferiora. Epidermis laevigata, obscure aut violaceo purpurascens. Caro succulenta, versus epidermiden grumosa, versus en- docarpium fibras lignosas exhibens, ex parte sat erassas, dendroideo-ramosas, quae a vertice deorsum procurrunt, circa fructus basin convenientes. Endocarpium tenue, papyraceum, in seminis sulcos immissum, extus laevigatum cinereo- fuscum, intus castaneum aique venis tenuibus pallidioribus percursum, quae cum testa plus minus cohaerere videntm Senex subglobosum, quatuor circiter lineas altum, sulco verticali sat profundo per omnem ambitum decurrente atque sulcis nonnullis brevioribus exsculptum. ‘Testa obscure castanea, percursa venis pallidioribus juxta embryonis situm in suleo verticali surgentibus inde adscendentibus perque nucleum radiato-expansis, altera facie versus basin desinentibus, areola ab iis libera ibidem remanente suborbienlari. ArmvwEN solidum, cartilagineo-corneum, lacteum., Емвнхо basila- ris, conieus, obtusus, fere lineam longus. Crescit in montibus prope Travancore, Indiae cisgangeticae: Berry, Wight. Floret Junio, fructus maturat Martio. XPL. Tab. 139. 1. Spadix masculus ante anthesin, in spatha sua interiore longitudinaliter aperta, m. m. IL. Apex ramuli forigeri hujus spa- is, m. a. ІШ. Spadieis masculi florentis pars superior, m. n. 1. Flos masculus, e hoc spadico depromtus, clausus, 2, Flos masculus apertus. 3. Ejasdem calyx. 4. Corolla aperta, cum staminibus. 5. Complexus staminum intra duo petala. 6. Stamen seorsim. Omnia varia magnitadine aucta. 7. 8. Bacca. 9. Ejus- dem cortex apertus, 10. Nucleus. 11. Nucleus alius. 12. Semen dissectum, foveam embry — IV. Particula spadieis foeminei aucta, addita est ad latus sinistrum (IV. 1— 4.) spathella e foren exsecta, а. Bracten horum forum. basilaris. Omnia aucta. — V. amps froctfer, m. n. — Colore imbuendam curavit tabulam nostram cl. J. J. Bennett, secundum iconem Roxburghianam. У. GEONO M A. WILLD. Spec. plant. IV. p. 174. et 503. No. 1734. — POIR. Encycl. Suppl. II. p.738. — MART. Palm. Bras. p. 6. t, 4 — 20. — SPRENG. Gen. plant. p. 250. No. 1350. — Grsssrun POITEAU in Mém. du Mus. d'Hist. nat, IX. 1822. p. 287. — Vovar AUBL. Flor. биј. П. Append. p. 99. DIOECA aut MONOECA spadieibus sexu distinctis, Зратнл duplex, exterior truncata incompleta. Frones rha- cheos alveolis immersi. MASC. bini ternive in uno alveolo. Caryx triphyllus, foliolis carinato-concavis. Сопол tri- petala, erALIS planiusculis. STAMINA sex, connata in eylindrum aut urceolum ore sexfido, ferentem АхтнЕВАВ plerumque in loculos duos clavatos divarieatos divisas. Repimexrum pistilli, ЕОЕМ. solitarii in alveolo. Carxx triphyllus. Co- RoLLA monopetala, trifida. Uncrorus staminum abortivorum sexdentatus, pistillum ambiens. Ovartum triloculare, loculis binis abortivis. SrYLUs basilaris. SrrcwATA tria revoluta. Bacca (Carvon) carne tenui, monosperma. ALBUMEN aequa- bile, corneum, Емввхо basilaris aut sublateralis. Cavprx arundinaceus, gracilis, annulatus, rarius nullus. FRoxDES omnes terminales rariuste quoque laterales, Dinnato-fissae aut pinnatae, pinnis rhachi subhorizontaliter adnatis et planiusculis, vie reduplicatis. Екойвв parei, compage subgluniacen, sicoiusculi, straminei aut rubelli, primum foreolis rhacheos а basi labio adscendente subemarginato cinctis profunde immersi, sub anthesi emergentes. SPADICES primum herbacei virides, sub maturatione saepe carnescentes ‘et rubri. Вассав orales aut subglobosae, epidermide nitida atra, carne parca, nucleo fuscescente. OBSERVATIO. Flores, ni fallor, in uno eodemque spadice semper unius sexus. In masculo spadice vero saepe tres adsunt, quorum bini antici et superiores regulariter evolvuntur, tertius imus saepe deprimitur, qui ineum exhibeat, singulari aestivati nis modo, crura antherifera introrsum curvantem saepe pro flore foemineo est habitus. De singularum specierum quoad sexum differentia dilicilius recognoscenda jam supra egi p. 7.5. AUBLETIUS omnes species esse dioecas adnotavit (Lc. p.100); Рогтело alias species monoe- cas appellavit, alias dioecas; Onnioxr in schedulis tradidit, species tres ab ipso in Boliviae regione obserratas spadicibus monoecis gaudere. УП. MANICARI A. GAERTN. Fruct. Sem. II. p. 408, t. 176. — LAM. Encycl. IV. p. 710. Gen. plant. p. 450. No. 2223. — Риов Vo. 21. t. 774. — MART. Palm. Bras. р. 139. 1.08. 99. — SPRENG. опа JACQ. Fragm. p. 32. t. 35. 36. — WILLD. Act. Berol. 1815. p. 1. MONOECA in eodem spadice. 8ғатна simplex, completa, f gulariter rumpenda. Frones solitarii alveolis rhacheos densis immersi, bracteati, infimi foeminei. MASC. Слях tri Phyllus, foliolis imbricatis. Conorza tripetala, Этамихл 24 — 30; ayruetus linearibus, subsagittatis, erecüs. ЕОЕМ. Смях triphyllus, foliolis imbricatis. Conorta tripetala. Staminum RUDIMENTA sub - 12. Ovanıım triloculare, STIGMATA tria sessilia. Dnura tricocea, rarius abortu mono-di-cocea, cortice suberoso angulato-echinato, mesocarpio reticulato- fibroso, putaminibus vitreo-erustaceis, basi oblique foratis. ALBUNEN corneum, aequabile, centro cavum. Емввуо basilaris. iformis, reticulato-fibrosa, sub grossificatione irre- Слервх mediocris, grossus. Епохрез omnes terminales, integrae, firmae, in toto ordine uli videtur mazimae, robustissimae. Sravrces dense multiramosi inter frondes, fusco-tomentosi, ` Frons roseo-ochroleuci, calycibus perga- menis, corollis coriaceis. Frucrus majusculi, testacei. ADNOTATIO. Synonymis Мазісашав sac та p. 140. adductis adjiciantur, quae sequuntur: Palma-pinus maritima bar- Dadensis et jamaicensis, Pluk. Alm. p. 278. t. 327. 15.2. (nucleus intra endocarpium ex parte diffractum). — Fructus elegantiseimus de Lact, Shane Jam. П. p. 186. х. — Hujus palmae fructus nonnunquam Oceani Auctibus ad oras insularum Hebridum deferri, jam auctor est оапепв 1. e. FERAE $ 231 FAMILIA QUARTA: : CORYPHINA Pistillum e carpidiis tribus primitus distinctis, demum aut distinctis aut in unum connatis, omnibus vel uno alterove evolutis; rarissime carpidium solitarium. Ovula solitaria erecta, lateralia aut resupinata. Fructus baccatus, raro tenuiter dru- paceus; triplex, profunde lobatus, aut abortu duplex vel simplex (pistillis abortienti- bus a formatione evoluti exclusis); rarissime solitarius. Stamina hypogyna aut peri- вупа, sena, rarissime plura (novem ad duodecim). Flores plerumque. hermaphroditi, vel polygamo - dioeci, sessiles, bracteati. Spathae coriaceae, saepe plures incompletae vagae ad basin et divisiones spadi- сіз ramosi, raro completae. Caudices aut cocoidei aut arundinacei, inermes. Fron- des plerumque palmato-flabelliformes, raro pinnatae, lacini pinnisve induplicatis. Flores textura herbacea, membranacei aut tenuiter. coriacei, plerumque virescentes. Genera in hac familia militantia pleraque sunt FLABELLIFRONDIA, praeter frondium structuram, et spathis incompletis vagis et flori- bus ut plurimum hermaphroditis distinguenda: SABALINAE dicendae; unicum contra genus PINNATIFRONS, frondibus pinnatis, spatha unica completa et diclinia a reliquis differt: PHOENICINARUM seriem constituens. 11 CORYPH A. LIN. Musa Cliff. p. 11. „Сеп. plant. edit. 1764. p. 572. No. 1221. Edit. SCHREB. II. р. 773. No. 1690. Edit. SPRENG. p. 283. No. 1466. Rom, Schult. Syst. Veg. VIL р. ъххуш. No. 1493. Juss. Gen. p. 39. NECK. Elem. p. 305. №. 1703. GAERTN. Fruct. Sem. L p. 18. t. 7. £ 1. WURMB. Verh. Batav. Genootsc 3. LAM. Encycl. И. p. 130. t 899. В. BROWN. Flor. Nov. Holl. p. 267. RO: Flor. Ind. П. p. 174. — Сорра-рах EED. Hort. Mal. Ш. t. 1—10. ADANS. Fam. П. p. 25. — бвмвлхол Blume in Bot. Zeit. 1825. IL р. 580. et 078. — Тилевл MART. Programma 1824. p. 10. SPRENG. Gen. plant. p. 251. No. 1307. Rom. Schult, Syst. Veg. VIL p. xxvn. No. 1492. HERMAPHRODITA. Srariuar plures incompletae, vagae. Frores sessiles aut brevissime pedicellati, bracteati. Catyx cupularis, tridentatus. Сопотда tripetala, aestivatione valvata. Sramına sex, basi dilatata hypogyna cohaerentia, ANTHERIS ovatis, Отава tria cohaerentia. туш subulati coalescentes. Bacca plerumque unica maturescens, monosper- ma. ALBUMEN aequabile. Емввхо verticalis. Palmae procerae, spectabiles. Cavnex cocoideus, annulatus. FRoxDES amplae, omnes versus apicem caudicis conge- stae, flabelliformes, laciniis apice fissis, interdum filigeris, venis transversis, petiolo aculeato. SPADIX in speciebus verosimiliter omnibus monocarpaeis terminalis, amplissimus, decomposito-ramosus, spathis pluribus coriaceis ad ramificationes vagi- natus. Frores pareuli, membranacei, virentes, in ramulis florigeris passim aggregati, Baccaz lutescentes aut virescentes. 1. CORYPHA TALIERA. Ta. 197. Fig. 1. C. frondibus orbicularibus palmato-pinnatifidis, laciniis quadraginta ad quinquaginta parium; spadice ovato-pyra- midali erecto, caudicis duas tertias longitudine aequante. CORYPHA TALIERA, Roxb. Plants of Coromandel. IIL. p. 51. t. 235. 256. Roxb. Flor. Ind. И. p. 174. TALIERA BENGALENSIS, Spreng. Syst. Veget. IL p. 18. — TALIERA TALI, Mart in Rom, Schult. Syst. Veg. VIL 2. р. 1306. No. 1. Caupex tringinta pedalis, aequaliter eylitidricus, in superficie obscure fusca cicatrisatus. Froxoes amplae, duo- decim pedes et quod excedit longae. Petiolus quinque ad decem pedes longus, robustus, superne profunde canalicu- latus, in margine acuto et aculeis firmis fuscis nitidis arm Lamina suborbicularis, ultra dimidium secta in lacinias 80 — 100, lineari-lanceolatas acuminatas, sexpedales, ad summum quatuor pollices latas, ope nervorum commissuralium quadrangnlarium connexas. Venae transversac conspicue, Srabrx unicus ingens e vertice caudicis surgit decomposito- ramosus, eireumseriptione ovata, viginti pedes altus, glaber. Rhachis СЕ › sPaTIUS primariis сопасев eylindrieis 232 e spathis alternantibus alternatim. prodeun- sursum longitudine decrescentes, simili secundarii pariter alterni, deflexi, basi ore oblique truncatis ubique tectae Rami primarii teretes, crassitie brachii tes, rectangulo-patentes, apicibus adscendentes, imi octopedales et longiores, modo ac rhachis induti spathis secundi ordinis, quarum e sinu prodeunt ram intus depresso-plani, extus convexi, sursum angulati et repetito d visionibus ultimis florigeris. In superiore horam ramorum parte, ad divisiones, loco spatharum tubulosarum, cernuntur cristae tenues membranacea, Ваша! florigeri tereüusculi, flexuosi, pedales et sesquipedales. Frores non aequaliter super ramulorum superficiem effusi, sed quinque ad decem in greges subbiseriatim dispositi, ant gregis prius efllorescentibus, albi eum virore, sub шем! fragrantes. Bracteae minimae, membranacene, ovatae, tandem obliteratao. Сах cyathiformis, in dentes Sub енш. Conorra sesquilineam alta, РЕТАЦАВ ovatis obtusiusculis, earnosulis, sub anthesi patentibus, rA corol- lam subaequantia. Firamexra alba, compressa, basi dilatata subeohaerentia, Азтдекав ovatae, basi emarginatae, infra Рошех oblongum, wnisuleum. Pisrmaw ovato - trigonum, carpidiis sub anthesi plus тум breves, confluentes. Өтісмата simplicia, Bacca, maturescente atere monstrans, diametro pollicari et quod excedit; epidermide glabra olivaceo- aut flavescenti- sur- medium affixae, flavescentes. us eohaerentibus, ovuLo in quovis loculo erecto. ut plurimum unico carpidio, ovato-globosa, rudimenta abortivorum in 1: rarius, dum omnia carpidia evolvuntur profunde triloba, nonnihil rugosa, , pulpa flavida Nereus globosus, TESTA instructus rubenti-fusca, quam vasorum. fasciculi perrepunt ramosi, Tum versus fovenlam embryonigeram convergentes. ALBUMEN corneum, Jactel coloris, centro parvam monstrans cavilatem» Esmnvo in vertice situs trochlearis, — Species ab insequente characteribus hucusque notis dificilius distinguitur. Crescit spectabilis haec palma in Indiae provincia Bengalia. Unica vice floret, spadicem promens ingruentibus mensibus calidis (Februario et Martio), novem post menses fructificat, tuno emoritur. Lingua sanscrita Tali audit, uti Tala Borassus flabeliformis, quocum, nisi florens, ob similem adspectu, facilius commutari potest. Bengalion lingua Talier (verosimiliter corrupte e TTli, addito sufixo lusitanico era), hindostanica Таға aut Tührit dicitur. Frondium pinnae incolis praebent. papyri genus, in quo ope styli ferrei scribitur; пес поп aliis variis operibus domesticis inserviunt. spatha sua indata, m. n. — I 1. Calys. 2. Alabastrom. в. Potalum a facie interiore. 7. Stamen а facie. 8. Stamen a ia, cum бге 27. I. Pars rami spadicis primarii forent 3. Flos apertus а vertice visas, 4. Idom a latere. 5. Flori amina duo et pistilla monstrans, Vr. O. Palais grana duo. 10. Pisillum separatum. 31. Ejusdem sectio transversa, 12. Ejasdem seco verticalis. 12. Ovalo duo fav parenchymaie, Omnia varia magnitudine aucta, 14. Bacea, duorum carpidiorum abortivorum cicatrices mo 15. Bacca, resecta parto corticis, ut fibrae versus Toveam embryonigeram sursum convergentes in conspectum veniant. 16. Sectio verticalis nuclei. 17. Embryo. ICON. EXPL. Tab. verienliter dissecti pars 2. CORYPHA UMBRACULIFERA. Tab. 108. 127. Fig. 2. С. frondibus. sublunato-orbiculatis palmato-pinnatifdis, laciniis parium quadraginta; spadice ругат ай erecto, icis dimidiam longitudinem aequante. t 1—12, — Palma montana rel., Commel. Flor. malab. edit. 1096. р. 198. Ponted. Almag. p.277. — Arbor foliis sez brachiorum longis, C. Bauh. Pin. p. 19. No. уш, — Johnston in Transact. В. Asiat. Society I. p. 454. Loudon Garde- Palma zeylanica vel, Burm. Thes. zeyl. p. 181. Flor. Ind. p. 240. Codda -panna, Rheed. Hort. Mal. ІШ. p. 1. Anthol. p.149. Rai. Hist. П, р.1307. РІЧ Tallipot, Knox History of Ceylon, edit. 1817. II. p.28. Alex. ners Марал, 1829. p.77. — Talaghas, Herm. Mus. zeyl. p. 54. n. CORYPHA UMBRACULIFERA, Lin. Spec. plant. edit. 1763. p. 1057. Flor. zeyl. p. 186. No. 394. Syst. plant. edit. Houtt edit, germ. L p. 68. Giseke Prael. in Ord. matur. p. 49. (excuso Rumphio). Gaertn. Fruet, Sem. 1. p. 18. t. 17. (excl. Rı phio, semine inverso). Willd. Spec, рі. IL p. 201. Spreng Syst Veg. IL p. 128. No. 4. Lam. Encycl II. p. 130. t. 890. Syst. Veget. edit. Rom. Schult. VIL. 2. p. 1308. Roxb. Flor. Ind. IL p. 177. Palma jam multis auctoribus descripta, ita ut ultior expositio sit supervacanea, A praecedente specie, eui valde similis, praesertim forma frondium, floribus paullo minoribus et spadice ratione caudieis majore, differe di Quas equidem vidi, baccae quam C. Tarxenas nonnihil sunt minores, attamen notat bonus ROXBURGHIUS utriusque fructus quoad magnitudinem vix differre. Fnoxoes in hae speci mae sunt, ita ut adultae ambitu triginta pluresque pedes metiantur. Frores viridi-flavescentes quum tot simul in spadice terminali proveniant odorem spargunt fortissimum, incolis incommodum, qui hae re commoti haud raro palmam florentem, priusquam fructus maturuerit , solent prosternere. Nascitur haec arbor locis montanis et petrosis in Malabaria et in Ceylona insula. Floret quocumque anni tem- pore, quanquam in Augusto non raro flosculé observentur, qui intra quatuordecim menses ей maturos exhibent fructus; quos antequam ferat arbor, plus quam triginta annis indiget, et postquam semel illos produzerit, toto suae vitae spatio, emoritur. Malabarensibus dicitur Codda-Panna, Brachmanis Caratala (palma manus eztensis digitis), Singalensibus Talagas et Talagaija. Hace Rheedius. Tamulice nominari Canda-pani: Rozburgh, — In hujus palmae pinnis, omnis papyri indiei genere optimo, plerique libri sacri Singalensium styli ferrei ope scripti sunt, Frondes leres et elegan- tissime plicatae illis in regiobus pro umbraculo gestantur. XPL. Tab. 108. Corypha umbraculifera in regione insulae Coylonae una cum Borassi flabelliformi stirpe mascula aliaque foeminea Tab. 127. Fig. IL Apex rami spadicis, com ramulis quatuor florentibus, m. n. — I. Alabasırum. 2. Calyx ex alabastro, 2. Corolla sub apertione 4. Corolla explicita desuper visa. 5. Petalam cum stamine, 6. Petaluin cam filamento, 7. Stamen a dorso, 8, 9. Pistillum vertiealiter apertum. Omnia vara me n, — 10. Васса. 11. Nucleus verticaliter dissectus. 12. Embryo. Hao figurae m. n. exhibentur. 233 2. CORYPHA ELATA: frondibus suborbiculari-lunatis basi cordatis, palmato - fissis, laciniis ensiformibus qua- draginta ad quinquaginta parium; spadice globoso caudicis quartam quintamee partem altitudine aequante; (baccis globo- sis, globuli sclopetarii magnitudine). CORYPHA ELATA, Roxb, Flor, Ind. IL. p. 176. Palma spectabilis priusquam floreat in 70 et quod excedit pedum altitudinem assurgit. Слирех cylindricus, per omnem longitud mem cicatricibus delapsarum frondium obscure coloratis spiraliter dispositis exasperatus, basi ambitum 8 pedum in medio 6 exhibens. Lignum in peripheria caudicis Abrosum, durum, spadicei coloris; medulla ampla spongiosa, FRONDES terminales, numerosac. Petio) 6 — 12 pedes longi, superne concavi, margine extenuato duro nigricante in aculeos robustos breves curvatos exsecti. Laminae suborbicu lares 10 ad 12 pedes longae, ad medium usque divisae in pinnas ensiformes apice obtusiusculo bifilas, texturae firmae, utrinque glabras etlaevigatas. Брдрих tandem e summo caud vastus, eircumseriptione subglobosa, quar- tam aut quintam partem altitud; s acquans, e rhachi communi alternatim ramosa supradecompositus. Ramificationes singulae basi do - virescentibus. FLonks parvuli, sessiles, collecti in fasciculos per ultimas арай es digestos, colore pallide flavo, odore gravi. Смлх minutos, tridentatus. Ретага oblonga, reflexa, staminibus breviora. Епа. MENTA basi lata ibique confluentia, sursum subulata. ANTHERAE ovatae. PISTILLUM globoso - ovatum, trilobum, OvuLıs solitariis егесі quovis loculo. SrYLUs brevis, sulcato-trigonus. Stim tridentatum. Bacca globosa, magnitudine globuli sclopetarii, olivacea, aborti nobus lobis ovarii unilocularis, dum recens laevigata, mox vero arescens et rugosa. NUcLEUs subglobosus, endocarpio pallide flavo-fusco venoso friabili arcte adnatus, TESTA fusca. ArnUwEN corneum, durum, pallide cinerascens. Espero brevis, cylindricus in vertice albuminis. Roxburgh. Crescit in Bengala, ubi indice et bengalice Budjoor vel Budjure-Catool vocatur. Martio et Aprili floret; post annum semina maturat. 4. CORYPHA GEBANG: frondibus suborbicularibus palmato-multifidis, laciniis lanceolatis obtusis emarginato- bifidis; spadice ramosissimo oblongo, ramis nutantibus, altitudine quartam. quintamve partem caudicis aequante; (baccis quam praecedentium 1. et 2. minoribus, globuli sclopetarit magnitudine). Cabang , Rumph. Amb. Г. p. 55., qui se frondem e Java advehendam jussisse, notat, neque stirpem statu vivo recognovit. Hamilton, Comment. Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc. V. p. 315. hane pro Licualae specie, peltatae alline, habet. GENBAN A ROTUNDIFOLIA, Blume in Flora s. botan. Zeitung. 1825. ҮШ. 2. р. 580. 676. TALIERA GEMBANGA, Schult. fil. in Пот. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1307. No, 2. СлюрЕх cocoides, spect > 60 pedes altus, post unicam anthesin moriens. FmONDEs amplae; juniores, quas vidi, ovatae, versus basin longius cuneatae, laciniis obtusis emarginato - bifidis, firmulae; extimae margine in postica parte aculeis spad x in margine acuto aculei majores adsunt, in Jigulam semiorbicularem dentatam promittitur. FLORES in ranm spadicis pedal s glabris eadem lege fasciculato - congesti, qua in praecedentibus speciebus, fragrantes. Antheseos tempore caudex on tit, mensam paniculam ramorum supradecompositoram nutantium promens. Habitum tunc induit palma quam maxime singularem, quasi emoriatur aegrotans a funesto vegetabili parasitico verticem occupante viresque vitales absor- bente; ita enim spadicis morphosis ab usitata forma palmae per plurimos annos non florentis abhorret. — An a praecedente diversa? Crescit in Java, praesertim orientali, nec non in Celebes aliisque insulis sundaicis. Jaranensibus audit Gebang, corrupte Cabang aut Gembang, monente ill. Reinwardt. Е caudice farinae Sagu vilius genus praeparatur. Fron- dibus tuguria teguntur; indeque fibras educunt nectendis storeis funibusque aptas. 5. CORYPHA SYLVESTRIS: frondibus suborbicularibus aut basi truncata semiorbicularibus, palmato - multi- fidis im lacinias lanceolatas acuminatas inaequaliter fissas; spadice hirsulo, ramosissimo oblongo, ramis corymboso- coarctatis, quam caudex octies vel decies breviore (baccis magnitudine praecedentis). Lontarus sylvest » Rumph. Amb. L p. 53. t. 11. Hamilton Comment. Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc. V. p. 314. CORYPHA UTAN, Lam. GEMBANGA SYLVESTRIS, Blume in litt. ct TALIERA SYLVESTRIS, in Вот. Schult. Syst. Veg. УП. 2. p. 1307. No. ncyd. UL. p. 131. Roxb. Flor. Ind. II. р. 178. Crescit in Java, Madura, Timora, Celebes: Rumph, Reinwardt, Blume; in Sorsogon: Thad. Haenke. ADNOTATIO. Сакктхвноз in stabiliendo Coryphae charactere generico situm embryoni qui in vertice est positus, quem quidem errorem primus notavit Ron. Browsius (in Tuckey Expedition to the River Zaire, Append. p. 437.). GAERTNER autem vestigia prementes Botanici in alios errores inciderunt; ita Вохвупсииз Corypham suam Talieram ab umbraculifera № situ embryonis distingui posse putavit, BLUME, SCHULTES Gembangac seu Talierae genus a Corypha perperam segrega- vimus. Pariter GAERTSERUS errori ansam praebuit, quum Saribum Ru (1. t. 8) pro una eademque palma cum Rheediana Codda- panna declararet, recte monente Намилтомо (in Commentar. Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc. V. р. 312). Jam igitur omnibus probe perpensis Coryphae generis essentiam in motis ponendam existimavimus, quae sequuntur: 1. spadix in caudice monocarpico terminalis, 2. flores in ramulis spadicis per greges approximati, 3. calyx parum divisus, 4. filamenta basi dilatata quidem attamen inter se plus minus libera, 5. fructus (quem recte caryon diceres, ob intimam testae cum endocarpio coalitionem) baccatus, nec tenuiter drupaceus, 6. albumen. aequabile nulloque modo ruminatum, solidum ant centro irregulariter cavum, 7. embryo verticalis. Quibus characteribus si genus circum- scribas, plures species a variis auctoribus huc relatae excludantur, aliis ad Zivistonam, aliis ad Coperniciam, Braheam, Salat et Thrinacem amandandis neglexit, quum pro basilari declararet, ит IL LICUALA. Gen. pl. edit. SCHREB. II. p. 774. No. 1691. edi |. SCHULT. Syst. Veg. VIL 2. p. 1x0 SPRENG. p. 249. No. 1300. ROXB. Flora Ind. И. p. 179. RUMPIL Am Juss. Gen. p. 39. Poi HERMAPHRODT pluribus incompletis vaginato. Слух campanulatus trifidus. Corona tri subrepandum (sertiformem) connatis, apice brevi liberis, axruenis sagittatis. OVARI sulculato cohaerentia. STYLUS trigonus, deorsum іп втугавсем (cylindrum cellulosum liberum utriculos foecund ducentem) continuatus, sricma tridentatum. Davra putamine tenui, abortu solitaria. Авомех corneum, in parte dor- sali spongioso- aut farinaceo-ruminatum. Емввүо ventralis. „1. р. 41. THUNB. Nor. Gen. pl. 70. LIN Encycl. Suppl. Ш. p. 430. Ind. И. р. 179. ROI A. Fronr sessiles aut brevissime pedicellati, bracteati in spadice alternatim ramoso, sPATHIS tita, STAMINA sex, PmLAMENTIS in urceolum tria, in basi et in vertice truncato ntes con- Palmae plerumque humiliores, caudice subarundinaceo aut. gracili, leviter annulato, versus apicem interdum basibus Jrondium persistentibus squamato-incrassato, ligno pallido aut rubello haud ita duro. Елохрев omnes terminales, lon- ginscule petiolatae, petiolis armatis, laminis flabelliformibus plus minus divisis (digitatis aut palmatis), foliolis apice inciso- dentatis, induplicatis aut plurinereiis et plicatis, intermediis plerumque latioribus. Venae transversae inter nervos conspi сиае. Sranıx plerumque hirtulus aut tomentosus, ратил pluribus, incompletis ore incisis et laceris vaginatus, е ragù- nis alternatim ramosus, ramis ramulosis aut simplicibus, Frores saepe pube sericea obducti, sessiles, aut in modulis ramo- rum spadicis brevissime pedicellati, bracteis pareis instructi, Fnverus minusculi, plerumque Javi. LICUALA PELTATA. та. 134. 162. L. frondibus digitato-Slabelliformibus peltatis, petiolis in toto margine aculeatis, foliolis. clongato-cuneiformibus plurinerciis, intermedio plerumque latiore, dentibus apicis triangularibus inaequaliter acute bifidis; spadice folia superante, ramis florigeris simplicibus testaceo-tomentosis; fructibus oblongo- obovatis LICUALA PEL! in Mem. Wern. Soc. Vol. V. p. 313. ТА, Roxb. Flor. Ind. II. p. 179. Hamilton Comment. Herb. Amboi Cavpex quinque ad octo pedes altus, crassiüie brachii humani, curvus, teres, laevis, apicem versus petiolorum residuis exasperatus; plerumque simplicissimus, attamen aliquando se vidisse ramos paucos, ut in Cyeade, auctor est cl. HAMILTON. Plantae junioris, quae nondum in caudicem excrevit, apex basibus frondium in rete laete-fuscum solutis large tegitur. Fnoxoes quinque, sex aut plures, confertae, horizontaliter patentes, instruuntur petiolo longo, quatuor ad quinque pedes aequante, supra partem vaginantem ovatam hi rete fibrosum fuscum solutam arcte amplectentem nonnihil sulcato, inde triangulari, in margine acuto armato aculeis numerosis validis, secundum ROXBURGHIUM vario ndum HAMILTONIUM rectis et horizontalibus (in meo horizontalibus et parum curvis) obscure fuscis ws, longitudine inaequalibus. Ligula unguem alta, zona castanei coloris picta, in fine petioli assurgit. Lamina cireumseriptione fere orbiculari, diametro trium ad quatuor pedum, peltata, constans foliolis angusto- cuneatis, 8, 12, 20 vel 25 secundum plantae aetatem et locum natalem. Sunt haec foliola rarissime simplicia et uniner- via, plerumque nervis nonnullis in superiore facie acute prominentibus pereursa interque eos, qui pollicis distantia excu runt, plicata, ea quidem lege, ut foliola intima s. terminalia pluribus (10 — 15) nervis firmata eoque latiora sint extimis s. lateralibus (3 — 5 percursis). Inter quos nervos commissurales s. secundarios foliola promittuntur specie dentium s. laciniarum pollicem et quod excedit Iongorum, versus latera decrescendo breviorum, ad medium fere usque bifidorum, lacinulis acutis subinaequalibus. Nervi primarii inferne prominuli in sinus laciniarum excurrunt, passim pollicis lon- gitudine in fi specie producti. Nervi tertiarii seni vel octoni, distantia et crassitie inaequales. Venae transvers: per omnem compagem frondis conspicuae. Color dilute viridis. Indumentum nullum, praeter villum fuseidulum ad basin laminae, e pilis nitidis dense implexis constantem. Srapıx erecto-patens, foliis longior, interdum decem ad quindecim pedes longus, solitarius ex axillis frondium, ibique compressus , sursum teres digiti crassitie, in superiore parte distantia circiter pedali ramosus, ubique spathis vestitus. ВрАТИАЕ tubulosae, inferne arcte obvolventes sursum paullo ampliatae et laxiusculae, quatenus invicem teguntur virides, sursum versus orificium oblique truncatum et indefinite dentatum fissumve exarescendo fuscae. Spadicis rhachis primaria teres, ad exsertos ramos planiuscula, laevigata, glabra, Rami alterna- tim e spathis egrediuntur. subsimplices pedem ant spithamam longi, subsecundo-recurvati, basi angulati, sursum teretius- culi, tomento denso testaceo-fulvo vel ochraceo-pallido superducti. Frores ramis Jaxiuscule cireumpositi, nunc solitarii, nune, praesertim in parte infima ramorum gemini, pedicellis brevibus tuberculiformibus innixi, magnitudine Hyacinthi orien- talis, bractea pertenui triangulari membranacea muniti, Сльхх quatuor lineas altus, subeylindraceo-campanulatus aut obscure trigonus, tridentatus, dentibus lato-triangularibus erectis. Margo superior extenuatus sub anthesi et grossificatione magis magisque lobatus, ita ut saepius lobulos novem immo plures numeres. Pili sericei adpressi calycem extus vestiunt, intus glaber est et laevigatus. Cororta aestivatione valvata, compage quam calyx firmiore, sex lineas alta, campanulata, usque ad medium secta in lacinias triangulares horizontaliter patentes, extus, praecipue in parte superiore, pilis albis sericeis dense vestita, intus glabra, alba cum virore, cristis duabus secundum marginem decurrentibus a pressione antherarum ortis. Apex laciniarum incrassatus in denticulum simplicem bifidumve introrsum promissus est. Sramixa sex, in alaba- stro erecta, quatuor lineas longa, quae petalis opponuntur vix paullo longiora. Епамехта inferne connata in urceolum campanulatum, infra ovarii partem superiorem disciformem inserta (ideo perigyna proprie dicenda) singula longitudinaliter striata, superne inter se libera triangularia et e basi complanata acuta, Ахтиевле sagittatae, medio dorso аййхае, omm longitudine rima laterali dehiscentes. Portex ellipticum cum sulco longitudinali, affusa aqua globosum. Pistia tria, calycis segmentis opposita, ima basi et vertice in corpus turbinatum cohaerentia, medio a se invicem plus minus libera, sessilia in fundo corollae carnoso cumque eo ope gynophori brevis eylindrici confluentia, Singula ovaria figura clavato- triquetra, in parte inferiore immedi ирга insertionem corollae ovurum oblongum erectum in loculo continent, supraque loculum tument in corpus glandulosum vertice nitidum fere depile, scorbiculis tribus excavatum, dorso sunt leviter con- vexa et sericea. Quae quidem corpora trium ovariorum in discum quasi conspirantia centro uniuntur stylis in unum ita coalitis, ut hic trigonus appareat, angulis medio ovariorum oppositis, faciebus autem longitudinali sulco exseulptis illorum com- missurae respondentibus, Supra ovariorum dorsum hie stylus paullo crassior cristulam elevatam versus ovarii cujusvis dorsum promittit, ex ipso vero centro verticali, eo, quo ovaria connectit puncto, stylus deorsum continuatur specie втулзсї, qui fusiformis, apice plerumque nonnihil flexus eque styli ipsa basi, tamquam ex articulo, facile secedens, intra omnem ovariorum longitudinem procurrit, usque ad eorum basin, ubi in tria erura dividitur sursum pergentia, immediate in FUNICULEN umbilicalem perbrevem subtorulosum abeuntia. Sriomara tria brevia, triangularia, erecta, angulis styli respondentia, inter quae hiat punctum. Drura unica e tribus ovariis maturescens, oboyata, basi valde attenuata, magnitudine Phaseoli, intra calycem corollam staminaque persistentes sessilis, vertice styli parte persistente aucta, cujus ad latus foveola conspicitur medio eristula horizontali percursa, annulo pilorum sericeorum cincta, Locus vero duorum ovariorum abortu delapsorum vix nisi cristis tribus verticalibus indicatur. Epidermis aurantiaca, punctata. Caro succulenta, fibrosa, fibris basi et vertice convenientibus, aurantiaca, putamini undique adhaerens. Putamen drupae conforme, vertice elevationibus tribus parvis notatum, durum, obscure fuscum, impressionibus fibrarum longitudinalium levissime insculptum, foramine nutritio angusto basilari perfossum, e quo funiculum umbilicalem integrum saepius extraxi. Nvcuevs seminis ovatus vertice acutus, basi truncatus gibberibusque duobus notatus. ‘Testa tenuis, fusca, in parte dorsali basin versus fascia parum apressa vasorum seu rhaphe umbilicali notata, quae medio in maculam suborbicularem extenditur, inde angustior ad apicem nuclei usque porrigitur et in parte ventrali in chalazam terminatur ab embryonis fovea duas lineas remotam, papil- laeformem, parum elevatum. Cicutricula foveae embryonigerae orbicularis. ArmuwEN corneum, lacteum, percursum strato suberoso-fibroso e chalaza transversim intrante inque latere dorsali sub papillae specie protuberante, Емвпхо in ventre paullo supra basin locatus, eylindraceo -conicus, apice subülissime umbonatus, Crescit in India transgangetica, uti videtur late diffusa. In Chittagong syleis, super tractum montium, qui inter hanc provinciam. et regnum birmanicum extenduntur: Hamilton et Gul. Rozburgh; in Silet: Franc. da Silva; in Assam, secundum fluvium Bramaputra, prope Goalpara et Rungpur: Hamilton; in Martabania ad fluvium Ataran: Wallich. In hortum calcutensem a cl. Roxburgh filio introducta floret Novembri, fructus maturat Maio. Kurup et Kurkuti Bengalensibus: Hamilton. ICON. EXPL, Tab. 134. 1. Apex spadicis floridi et II. pars spadicis fructiferi, m. n. ШІ, Frondis lamina com parte petioli, m. imminuta, IV. Apex petioli cum ligula et laminae parte, reliqua resecta, m. n. — 1. 2. Alabastra. 3. Flos sub anthesi. 4. Calyx. 5. Corollae pars explanata cum tribus staminibus. 6. Pollen. 7. Alabastram, resecto petalo, ut aestivatio staminum apparent. llum a verte. 9. Aliud а latere. 10. Ci im cum suo stylo, resectis reliquis. 41. Carpidia duo in perianthio, resecto tertio, ita ut caritas, qua styliseus descendit, in conspectum veniat, 12. P im, ut ovalur баз. 13. Aliud cum ovulis duobus et transeunte styliseo. 15. Alius. 16. Pilus quo minima granula, 16. Ovolum cum suo. funicalo umbilicali. 18. Fructus semimaturus intra perigonium, staminibus duobus circumdatus, arcolas trans. 19. Alius fructus fere mataros leviter triangularis. Figurae 1 — 19 varia magnitudine auct Puamon m. n. 21. ; deraso sarcocarpio, basi crenatum et pro intrante funiculo apertum, за, а, 22. Pare 24. Nucleus a facie ventrali, resecta particula (езіле eo loco, quo albumen substantia suberosa perfossum. aperitur. aliter disseissus, substantiae suberosno, albumen oblique percorreniis, directionem monstrans, adjecto embryone, e foveola sun exemto. Omnia n Figuras 27. 28. nucleos duos sistunt ab utroque latere, quos Licualae peltatae nomine benevole communicaverat cl. Loddiges. 29. Diagramma floris, sectione horizontali per imum forem ducta, 30. Diagramma, sectione per superiorem floris partem ducta. Tab, 162. Licualam peltatam exhibet unacum Caryota urente et Borasso flabelliformi in regione regni birmanici. 2. LICUALA SPINOSA. Tab. 135 L. frondibus dig nerviis, intermedio plerumque latiore, dentibus apicis triangular ramis florigeris ramulosis tomentoso- hirtulis ; fructibus obovatis. itato- fabelliformibus, petiolis ex toto recurvato-aculeatis, foliolis elongato- cuneiformibus pluri- us emarginato-bilobis; spadice quam petiolus longiore, LICUALA SPINOSA, de Doorn Rolpalm, Wurmb. in Verh. Batav. Genootsch. П. edit. 2, р. 285. Willd. Sp. p. И. р. 201. Spreng. Syst Veg. IL. p.18. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1301. No. 1. et LICUALA RAMOSA, Blume, ibidem р. 1303. No. 4. (exclusa icone Rumphil t. 9.) filiformibus composita. Cavpex secundum cl. WURMBIUM quatuor, secundum cl. REIN: atricibus a lapsu frondium leviter Rapıx fibris plurimi WARDTIUM septem pedum altitudinem att annulatus, in superiore parte inerassatus basibus frondium persistentibus, hinc in opus reticulatum cinerascens fissis. Fnoxprs sex ad octo terminales, patentes, basi ovata hinc in rete fibrosum soluta sessiles. Petioli quatuor ci pedes longi, basi supra vaginam circiter digitum minimum erassi, inferne convexi, superne in parte postica plani aut levi ter suleati, ideo triquetri, in parte antica planiuseuli et surgente costa sursum sensim sensimque altiore quasi quadri- faciales. Color petioli flavescenti-viridis. Aculei corneae duritiei, paulo curvati, retrorsi, dimidiam ad tres lineas longi, Inteo-fusei aut fusci, distantia varia, duarum ad decem linearum, per omnem petioli marginem dispositi. Ligula in apice petioli in facie superiore promittitur semicircularis, corneo-dura, virescens, versus marginem zona fuscidula picta. Rha- chis inde a fine petioli prolongata quatuor ad sex pollices longa, a facie inferiore quasi sagittacformis, basi foliola plura 118 gens, v 236 dense compacta fert sibi annexa, apice solummodo fere unicum terminale. Lamina sesquipedem ad duos pedes cum dimidio diametro aequat, circumseriptione fere orbiculari, digitato-divisa ad ipsum petioli apicem et ad rhachin usque. Foliola undeviginti ad vigintiquatuor, postica paullo breviora angustiora anticis, nervisque paucioribus firmata, elongato- cuneata, plicata, intima plicis sex ad duodecim, extima duobus aut tribus notata. Latitudo foliolorum igitur versus api- cem valde varía, quum singula juxta basin complicata unguem lata sint. Nervi primarii in inferiore facie prominent, secundarii totidem in superiore, qua quidem nervorum positione evincitur, folia esse induplicata. Nervus secunda- rius s. commissuralis in parte frondis postica crassus et angulatus, in antica attenuatus et acutus, specie cristae subun- dulatae prominet; excurrit vero in sinus dentium in peripheria frondis, pollicem et quod excedit longorum triangularium obtusorum emarginato-biloborum induplicatorum. Nervi tertiarii sex ad decem inter quodvis par primariorum distantia inaequali decurrunt. Frons nondum explicata flavescens, dein laete viridis, subtus pallidior. Tomentum lepidotum cinereo- fuscidulum, praesertim in parte laminae postica et inferiore, tandem detergibile. Sraprx inter frondes erumpens, patens, > glaber, viridis, alternatim et subdistiche ramosus, pro quavis rami- ficatione vaginatus, spathis incompletis octo ad duodecim. Sraruas coriaceo - membranaceae, imae ancipites, reliquae eylindricac, versus basin, ubi invicem teguntur, contractac, laevigatae et glabrae, ceterum longitudinaliter striatae et tomento griseo-fusco detergibili vestitae, juxta apicem pilis longioribus nitidulis cinerascentibus adspersae, orificio vario modo dentatae, incisac et in fibrosum rete laceraez extus virides aut sursum arido-fuscidulae, intus tandem nitide testaceo- fuscae; imae pedem, summae nonnullos pollices longae. Rami spadicis intra spath es, semiteretes atque rhachi communi arcte appressi, sursum, qua е spatha exeunt, teretes atque jam ipsa basi divisi in ramulos binos ternosve, quo- rum laterales simplices, medius, quasi rami continuatio, iterum trifidus, Ramuli in inferiore spadicis parte quatuor aut quinque, sursum pauciores, patentes aut recurvati, spithamam longi, sursum breviores. Squama s. folium rameum, ad divisiones rami transverse triangularis, acuminata, aut nulla. Ramorum et ramulorum e spathis exsertorum super- ficies tomento cinereo-fusco hirta est, e pilis subulatis flexuosis simplicibus aut versus basin confluentibus composito. Flores per paria approximati, altero nonnihil alius posito, rhachi dense circumpositi ejusque impressionibus levibus parüm recepti, parvi, in alabastro lineam, sub anthesi vix duas metientes. Bractea triangularis et bracteolae duae li similes ad quodvis florum par, membranaceae, extus pilis parvis hirtulac. Caryx ovatus, trifidus, laciniis tri ribus acutis, pilis albidis, in speciminibus, quae vidi, nondum plane evolutis corollam omnino includens, qualis sub ipsa inthesi a primo descriptore notatur. Cororta campanulata, ad medium trifida, Laciniae ovatae, acutae, extus levis- sime convexae et sericeae, intus glabrae, quaevis in medio foveola latiore a pressione antherae oppositae ома et duabus lateralibus angustioribus insculpta, apice denticulo introflexo emarginato aucta. Sramısum urceolus crassiusculus, inferne cum corollae tubo connatus, vertice passim glandulas minutas exhibens, hinc saepe nonnihil alius productus, leviter repandus, FILAMENTA e crenarum vertice et sinubus emittens subulata, in alabastro conniventia, sub anthesi erecta, quo- rum ea quae petalis opposita nonnihil breviora sunt. Ахтивпав ovatae, obtusae, leviter bilobae, loculis rima longitudi- mali dehiscentibus. Ріѕтилам triplex, singulis partibus ima basi connatis, superne autem ita cohaerentibus ut obiter in- spectae pro simplici haberi possint, turbinatum, vertice leviter convexum et sulcatum. SrvLUs trigonus in STIGMA tri- cuspe abiens, haud ita difficile іп tria crura pariter ас ipsa ovaria distractione separandus. Sryriscvs subtilissimus, pel- lucidus, inter singula ovaria descendens, ima basi trieruris, cruribus ad singula ovula ovata adscendentibus. Fnccres in perigonio persistente et ampliato tres et quatuor lineas longus, oblongus aut obovatus, epidermide aurantio-flava laevigata, glabra, carne flava tenui extus subgranulosa intus fibrosa. Endocarpium papyraceum, helvolum, cum seminis nueleo uno solummodo latere (dorsali scilicet sive embryonis foveolae opposito) arctius connatum, ibidemque levi sulco verticali notatum, reliquo ambitu in fructu sicco una cum testa facile secedens. Testa fuscidula, vasis tenerrimis percursa, Semini 8 fruetui conformis albus, in latere ventrali paullo infra medium foveolam embryonis exhibens, parum impressam. ate exsculptum semilunari, a vertice oblique descendente atque in latere dorsali exeunte. tem massa spongiosa subflavescens replet, in latere dorsali, eo quidem loco, quo endocarpium nucleo adhaeret, exeunte atque in vertice specie tuberculorum duorum parvulorum extuberans, sex-septempedalis, sursum teres et digiti crassiti Crescit in insula Jarae variis locis haud infrequen Buitenzorg: Blume, Javanis Wirt audit. In Singapor tianae fumandam. Reinwardt, in collibus calcareis ай Curipan, pror. Wallich. Usus foliolorum ad intolcendam herbam Nico- ICON. EXPL. Tab. 135. 1. Pars summa spadicis ante efforescenüam. IL. Pars spadicis lateralis florens. — 1. Apex racemi ante apertionem florum. 2. Rhachoos particula, cicatrices florum et bracteas monstrans. 3. Flos juvenilis. 4. Ejusdem calyx arte apertus. 5. Alius, resecta parte calycis, ut corolla in eon- speetum veniat. 6. Corolla clausa. 7. Eadem, resecto unico petalo, u am at. 8. Petalum a facio interiore. 9. Anthera in filamenti parte. 10. Androocium, pistillum ingens. 41. Idem, decerptis antheris. 42. Pisüllum. 13. Pistillum, resecta parte antica, ita ut ovula appareant, 14. Styliseus, qualis inter carpidia extenditur, basi trieruris. 15. Carpidia dao sursum ope stylorum connexa. Omnia varia magnitudine aucta. — 46. Fructus. 17. Calyx feuetifer. magnitude naturali — 19, Alias fractus m. a. 18. Fructus , verticaliter apertos, depromto nucleo. Omni ruptum et endoc Ejusdem sarcocarpium у tenuis papyracel partem exhibens. 21. Nucleus, cui ad latus particula endocarpii arcte adnata est . Mem m. a. 23. Nucleus areolam embryonostegam iter dissectus. 20. Pili nonnulli, quales spadicis superficiem vestiunt, sub prodens, m. n. 24. Nucleus, derasa, maxima ex parte, testa. 25. ldem, verti microscopio composito aucti ADNOTATIO. Licuala, in Macassera crescens, Rumph. Amboin. I. p. 44. et Licuala arbor sive Saribus pumila, in Rumph Auctuario latius descripta, Burm. apud Rumph. 1. c. p. eadem, t. 9, a Thunbergio in Acad. Handl. Holm. 1782. (Giseke in Lin. Prael. in Ord. nat. p. 52. Hamilton Comment, 1. c. p. 312.) ad hanc species citanda esset, ni solummodo aculeati. Forsan hic latet species alia, Г. ЖшарАй salutanda. 281. Licuala spinosa dicta obstarent ejus petioli basi 237 3. LICUALA ACUTIFIDA. Tab. 135. Fig. з. 4. Tab. morphologica V. Fig. 3. L. frondibus digitato- flabelliformibus , petiolis longis postice aculeatis, foliolis angustis linearibus paueinerviis sub- aeguilatis, lateralibus tandem bifidis, intermediis paullo latioribus tri-quadrifidis, laciniis angustis acutis, foliolorum latitu- dinem circiter longis, interioribus bidentatis; spadice petiolos aequante, ramis florigeris bipartitis sursum simplicibus tomen- 10s0-hirtulis; spathis albo - sericeo- hirtis. Licuala spinosa, Roxb. Flor. Ind. И. р. 181. Palma quam species praecedentes minor. Cauprx brevis. Евохрез quinque ad sex spithamas longae. Petiolus basi uti reliquarum specierum vaginans, triqueter, superne leviter sulcatus, in parte postica, per tertiam longitudinis partem, aculeis unam ad duas lineas longis eonieis- acutis rectis aut curvatis armatus, in antica parte inermis, tenuis, infra laminam sesquilineam erassus, dorso squamulis minutis fuscis adspersus. Ligula semiorbicularis, fusco - marginata. Lamina pedali aut sesquipedali diametro, quam petiolus fere duplo brevior, eircumseriptione suborbiculari, constans folio- lis quatuordecim ad viginti, primum erecto- patentibus, tandem in flabelli formam expansis. Sunt haec foliola linearia, vix ultra pollicem lata іп parte suprema, deorsum ob plicas angustiora, terminalia seu interiora percursa sunt nervis primarii binis aut tribus rarissime pluribus, lateralia fissione tandem uninervia. Apex lateralium tandem simpliciter divisus in laci duas, unguem, immo pollicem longas, angusto-triangulares acutiusculas; interiora foliola secta sunt in laeinias laterales sim- plices paullo longiores quam mediae, quae iterum brevius bifidae aut bidentatae. Nervus superne prominens inter has lac nias saepe promittitur specie fili tenuis, lacinias longitudine aequantis. Longitudo Jaciniarum haud semper aequalis. Nervi in inferiore pagina prominentes pallidi, tertiarii pertenues. Color frondium laete viridis, subtus pallidior. SPabicEs ejusdem in genere formationis, qualis in praecedentibus speciebus describitur, attamen breviores, tenuiores, minus ramosi. 8РАТНАЕ membranaceae, eylindricac aut deorsum fusiformes, apice oblique truncatae, hine acutae inde bifidae, pilis subu- latis et paleolis fissis flexuosis sericeo-albicantibus appressis superductae. Rhachis pariter induta, ramos promens flori geros inferiores bipartitos superiores plerumque simplices, in quibus indumentum similibus pilis constat, sed fulvescenti bus, rigidioribus minusque appressis. Rami tres ad quatuor pollices longi, teretiusculi, inter flores passim angulati, primum erecti, dein patentes, dense florigeri. Frores in parvis nodulis sessiles, bracteis triangularibus membranaceis mi- nimis stipati, pariter ac rami indumento fulvo hirtuli. Carxx vix lineam altus, campanulatus, leviter tridentatus, membra- naceus, versus marginem tenuior. ConoLrA parum e calyce emergens, laciniis crassiusculis acutis, intus, uti reliquis speciebus solemne est, foveolatis. Sramisa corolla paullo breviora, rıramexrıs lato-confluentibus, ANTUERIS lineari-oblongis. Pısrizzum uti in praecedentibus, Crescit in peninsula malaiana passin: Rozburgh., in insula Pinang: С. Jack et G. Porter, in Singapore: Wallich, qui palmulam germinantem in horto calcutensi observavit, cujus iconem addimus. ICON. EXPL. Tab. 135. Ш. Frons magnitud 3. Calyx. 4. Flos apertus. 5. Corolla. 6. Pistillam. 7. 8. In Tab. morphologiea V. figura III. sis vaginale (coelophyllum), d. folium teri duplo imminuta, IV. Spadicis apex, m. n. — 1. Ramulus, cum Пон Pistillam sectione verticali apertum, ut ovula appareant, 9. Orulum. Omni it palmulam germinantem. а. Corpus cotyledoneum, b. coleorrbiza radiculis subsenis perfossa, c. folium seeundum mere vaginam eylindricam oblique trancatam, petiolum atque laminam exhibens, igitur completum (holophyllun). Alias species breviter. commemoramus sequentes: 4. LICUALA PUMILA: frondibus digitato- flabelliformibus, petiolis longiusculis, basi aculeatis, foliolis linearibus deorsum cuneatis, subaeguilatis, intermediis tri-quinquenerviis, apice subaequaliter inciso- dentatis, dentibus tam longis quam latis; spadice petiolis dimidio breviore, simpliciter ramoso; — fructibus oblongis? LICUALA PUMILA, Reinw. in litt. 1826. Blume in litt. 1831, Rom. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1302. No. 2. Haec species praecedenti valde affinis, attamen distinctu facilis: foliolorum latiorum et breviorum divisionibus in apice minus profun- dis atque saepius dentium subaequalium triangularium speciem prae se ferentibus, nec non rhachi те facie frondis inter foliolorum bases. altius promissa. Caupex a Reixwantio cubitalis et longior dictus, a BLUwEO perbrevis, erassitie pollicem aequat. Petioli e vagina cylin- rica, in fibras decussantes secedente, surgunt duorum fere pedum longitudine, ad tertiam partem usque armati aculeis recurvis, latns petioli ventrale spectantibus, nec horizontaliter patentibus, quales in Z. Flabello. Foliola pedem longa, pollicem et quod excedit lata. Crescit in Java insula, ubi, uti L. spinosa, Wiru appellatur, in Celebe tam orientali quam in Macassaria, aliisque locis in Archipelago sundaico, praesertim ad fluvios frequens: Reinwardt; in montibus Seribu Javae occidentalis: Blume- Macassarenses Licuala hanc palmam vocant. 5. LICUALA FLABELLUM: frondibus digitato - flabelliformibus , petiolis postice aculeatis, foliolis cuneiformibus plurinerviis, intermediis latioribus rectangulo-truncatis, lateralibus oblique truncatis, breviter incisis, laciniis lato- obtuseque bidentatis; spadice petiolis duplo triplove breviore paniculato- ramoso. Caupex tri-quadripedalis, diametro vix pollicari, distantia unguis annulatus, cicatricibus latiusculis. FRONDES sex ad septem terminales, quatuor ad sex spithamas longae, Aculei petiolorum cornei, conici, fere horizontaliter patentes. Lamina constans foliolis octo ай decem, quorum media spithamam cum dimidia longa, quatuor pollices lata, nervis octo ad decem percursa, in lacinias semunciam latas truncato-emarginatas bidentatas, dentibus brevibus obtusis, divisa. Rhachis inter foliolorum pus evidentius producta, quam in specie prae- sos. SPADIX spithamaens, spATHIS compressis lanceolatis superductus, paniculato- ramosus, ramis ramulisque tri- iolorum minime ди n specierum deseriptarum haec habet apices f extus fusco -tomentosis nonnullos pollices longis vaginatus, tomento fusco detergibi quadripollicaribus. Flores et fractus ignoti. Crescit in insula Celebes; in lingua sundaica Wirol dicitur: Reinwardt. 6. LICUALA GRACILIS: frondibus digitato- fiabelliformilus, petiolis postice aculeatis, foliolis septem ad decem cuneiformibus, apice grosse dentatis, latitudine subaequalibus, spadice petiolis dimidio breviore, simpliciter ramoso. LICUALA GRACILIS, Blume in litt. et in Róm. Schult. Syst. Veg. ҮП, 2. p. 1303. No. 3. Crescit in Java insula ad montem Payong, provinciae Bantam, et in littore australi a Van Hasselt detecta, е cujus icone et adnotationibus diagnosin nostram eruimus. Differt а L. pumila praesertim caudice gracili anmulato quadri- quinquepedali foliolorumque numero minore. Blume. Equidem non vidi. 7. LICUALA (1) WARAGUH: frondibus palmato- flabelliformibus profunde divisis, laciniis. lineari-Ianceolatis apice inciso-dentalis margine nervisque serrulato-scabris, petiolo inermi, — — LICUALA WARAGUH, Blume in litt. ot Rom. Schult. Syst. Veg. УП. 2. p. 1305. No. 7. Palma humilis, auctoritate el. detectoris forsan ad Seaforthiae genus pertineret. Nobis quidem, nisi revera Licuala, potius Rhapidis generi adjudicanda videtur, cui frondium consistent et petiolo in cylindrum longiusculum operis eleganter reticulati dissoluto afnis est. Crescit in editioribus Jatae regionibus, ubi ab indigenis lingua sundaica Waragú dicitur: Blume. 8. LICUALA (1) ELEGANS: frondibus palmato - flabelliformibus suborbicularibus peltatis ; parte connexa orata, laciniis acuminatis uuinereiis apice bifidis aut bidentatis, petiolis ex toto aculeatis, aculeis rectiusculis, spadice — fructibus — Fnoxoes ea fere figura, qualem Rumphii tabula 8. exhibet, parte tamen connexa non orbiculari sed pedali ad bipedali, planae, parum plicatae. Compages tenuis, delicatula, sul lo, excurrente in apicem nune bifidum, nune bidentatum. In aliis frondibus summae laciniae duos pollices longae sunt, imae pedem et ultra, im aliis, quae magis divisae, omnes longitudine subaequales inveniuntur. Nervi secundarii seu commissurales haud raro in flum tenue inter lacinias propendens excurrunt. Nervi tertiarii et venae transversae valde approximatae. Margo laciniarum et nervi interdum rubent. Petioli sesqui-bipedales et longiores, antice crassitio pennae eygneae, supra canaliculati, acnleis crebris patentibus armati. Reliqua ignota. Слговх, uti videtur, humili ovata, radios in orbem expandunt 30— 50, diametro ses diaphana, Laciniae instructae nervo unico subtus promi Crescit in insula Celebes: Reinwardt, in Luzonia, ubi Palma brava audit: Thad. Haenke. 9. LICUALA PENDULIFLORA, Mac. e Nova Guinea solum nomine innotuit. ADNOTATIO. Ad Licualac genus verosimiliter pertinet Corypha pilearia Lour. Flor. Cochinch. I. p.213. No. 3. edit. germ. p. 205., acta tamen species est, inter alias motas drupa fusco-viridi diversa. — Herb. Amboin..p. 85. hujus quoque generis species videtur, nisi potius Zi Wern. Soc. VIL p. 320. quae ab auctoribus ad С. spinosam citatur. Verosimiliter dis Bissula, palma parvula in Celebes insula proveniens, Rumph. stona. Cfr. Hamilton in Comment. in Herb. Amboin. in Men Ш. LIVISTONA. i. Gen. plant. edit. SPRENG. p. 283. No. 1405. ROEM, SCHULT. Syst. Veg. VII. p. LXXIX. No. 1491, В. BROWN. Flor. Nov. Ной. p.367. LI HERMAPHRODITA. Srarmar nonnullae incompletae, basilares et vagae. Frores sessiles aut breviter pedicellati, bractenti. Смях trifidus. Совоша tripartita. Втамиха sex, FILAMENTIS ima basi dilatata cohaerentibus aut subdistinctis, AwrHERIS cordato-oblongis. Оулыл tria, intus cohaerentia, Svr coalescentes. Srromara connata aut distincta, Bacca plerumque unica maturescens, monosperma. ALBUMEN corneum, cavitate ventrali, quae testae radio horizontali repleta est, simpliciter ruminatum. Емввхо dorsalis aut subbasilaris. Cavpzx brevis vel mediocris, rarius elatus, inferne cicatrisatus, superne frondium basi persistente squamatus. Frox- DES basi fibrillitio caginantes, flabelliformes, laciniis apice bifidis, interdum filis interjectis. Srarmar coriaceae, tubulosae, oblique truncatae. Frores flacescentes aut virescentes. ВасслЕ olicagformes, viridulae aut coerulescentes , carne parca. 1. LIVISTONA HUMILIS. Tab. 109. 110. 111, L. caudice quadri- sezpedali; petiolis ex toto aculeatis, aculeis minoribus inter majores, frondis laciniis filis inter- baccis ovatis vel obovatis, maturis violaceis. LIVISTONA HUMILIS, В. Brown. Flor. Nov. Ной. p. 268. No. 2. Spreng. Syst. Veg. IL p. 137. Röm. Schult. Syst. Veg. VII. 2. p. 1306. No. 2. Poir. Encycl. Suppl. Ш. p. 482. No. 2. 239 Palma adspectu Chamaeropis humilis, sed crispior. Cavpex tres pollices erassus, teres, paucos pedes altus, squa- matus һа: istentibus petiolorum, pulchre comatus frondibus pluribus, ad triginta usque, quarum multae emarcidae pendent, reliquae erectae aut erecto-patentes quaquaversum spectant. Froxpes palmato-flabelliformes, ima basi in fibrillitium vaginans extensae, petiolis instructae sunt sesquipedalibus, linearibus, superne leviter canaliculatis subtus convexis, viridi- fuscescentibus, in margine purpurascentibus fuseisve et secundum omnem marginem aculeatis. Aculei antrorsum. spectantes, purpurascenti-fusci, longitudine inaequales, majoribus semipollicaribus, interjectis inter hos plerumque tribus minoribus. Lamina constat laciniis 30—36, pedem et sesquipedem longis, unguem latis, linearibus acuminatis, basi non- mullorum pollieum longitudine cohaerentibus atque rhachi brevi inferne prominulae et membranaceo - marginatae айпай Jireumscriptio frondis junioris ovato-subrotunda, adultae cordato-orbicularis. Laciniae induplicatae, ad medium usque bifidae, nervo firmatae albidiori subtus prominente atque, aeque ac petioli, fusco-lepidoto. Rhachis intra lacinias in duorum pollieum longitudinem producta, angusta. Margo laciniarum in inferiore parte ciliato-hirtus. Spaprx florifer erectus, fructifer nutans vel pendulus, longitudine fere frondium. Pedunculus compresso-anceps, alternatim composito- ramosus. Rami hinc planiusculi, inde convexi, et ramuli irregulariter divisi dum juniores pilorum sericeorum indu- mento vestiti, adulti glabrescunt. Spadix floridus habita spadicem dilatatum Chamaeropis humilis repetit. Spatuar bas lares tres ad quinque circa pedumeulum, fere spithamaeae, tubulosae, compressae, apice oblique apertae, longitudinaliter striatae, tandem marcescentes. Spathae partiales ad ramificationes primarias similes, attamen minores, intus lineis dua- bus villorum sericeorum. Ad ramificationes ulteriores squamae membranaceae triangulares, sursum deficientes. FLORES super ramulos sparsi, nonnulli plerumque aggregati, bracteis pertenuibus deciduis sufluli. Carxx brevis, campanu- latus, trifidus, laciniis ovatis obtusis, margine tenuiore albidis, infra marginem rubro-striolatis, caeterum flavo- virens. Совомл flava, PETALIS ovatis obtusis concavis. Samia corolla paullo breviora. Fıramexra complanata, subtriangularia, infra pistilla nonnihil cohaerentia, АхтнЕНАЕ lineari-oblongae, obtusae, biloculares, longitudinaliter dehiscentes, flavidae. Різтпад leviter connata in ovammuw depresso - globosum trilobum, тихом centralem perbrevem et stioma trilobum. Bacca in nodulo, tamquam in suo pedicello, sessilis, ovata, obtusa, ant obovata, vix pollicem longa. Epidermis imma- turae rubrae, maturae violacea, nitens; interdum verruculas monstrat in parte superiore, quae forsan ovaria abortiva. Caro virens, secundum longitudinem tenuiter fibrosa. NucrEUs fruciui conformis, epidermide fuscescente, uno latere in medio parum depressus atque macula obscuriore notatus, altero latere umbonatus pro embryone. ALBUMEN magnum, lacteum, corneum, hine lamina fusca testae intromissa notatum, inde емвпхохем continens cylindricum versus extremi- tatem. periphericam dilatatum atque hiantem rima transversali, qualis horizontalis in Araceis apparet. Crescit in Novae Hollandiae littoribus tam orientalibus quam septentrionalibus intra tropicum Capricorni: В. Brown. Hanc speciem aut insequentem in orae boreali-occidentalis latitudine australi 15 graduum obsercatam esse, auctor est Allan Cunningham. Cfr. Appendicem ad Narrative of a surcey of the Coasts of Australia by €. TI King. Loud. 1821. p. 504. conem. Exhibetur in regione factam in: Voyage ICON. EXPL. Tab. 109. habet Livistonam humilem una cum Seaforthia elegante, secundum Ford, Baue: sinus Carpentaria dicti ad insulas, quae Sir Eduard Pellews Group nomen acceperunt, secundum iconem a Flindersio publici j Terra Australis, Lond. 1814. Vol. Ш. p. 171. ssq- Tab. 110. 1. Apex spadicis Пон. II. Apex ramuli com floribus nondum apertis. Ill. Apex spadicis cum fructibus aliis immataris pars cum nonnullis floribus, aliis apertis aliis clausis. 2. Flos apertus a latere, 3. Flos expansus desuper visus. 4. 5. Pistilla, O. m. a. — seca, m. n. 7. Sectio eadem aucta. 8. Sectio nuclei verticalis, m. n. 9. Eadem aucta. 10. Nucleus a facie ventrali, m. n. 11, Idem, derasa parte carnis, ut chalaza appareat, 12. Nucleus a facie ombryonigera. 13. Idem derasa testa. 14. Chalaza aucta, 15. 16. 17. 18. 19. 20. Variae embryoni aucti figurae. 21. Particala aucta ramuli fructiferi cum duobus podicellis, quibus perigonia emarcida adhaerent. 22. Alia a latere. iis maturis. Haee Tab. 111. Palma integra quinquies imminuta, secundum imaginem Ferd. Baueri. 2. LIVISTONA INERMIS. Tab. 145. Tab. 146. Fig. 4. 5. 6. petiolis inermibus , frondis laciniis filis inter- L. caudice mediocri vel elato, quatuordecim ad triginta pedes alt Jectis ; baccis ovatis, maturis violaceis. LIVISTONA INERMIS, R. Brown. Flor. Nov. Holl. р. 208. No. 1. Spreng. Syst. Veg. П. p. 187. Rom. Schult. Syst. Veg. ҮШ. 2. р. 1306. No. 1. Poir. Encycl. Suppl. Ш. p. 482. No. 1. Palma elegans, a congeneribus cognitis praesertim caudieis altitudine et petiolis inermibus diversa, Srapices quam in praecedente majores, Fronrs evidentius pedicellati. Crescit in Novae Hollandiae oris intratropicis, septentrionalibus et orientalibus, e. g. in insulis sinus Carpentaria dirard Pellews Group dictis. Cfr. Flinders Voyage to Terra Australis П. p. Vil. Anglis ibidem Cabbage-palm dicitur, quia gemma edulis, E juniorum frondium pinnis pilei nectuntur. traditur secundum iconem a Ferd. Вашего confectam, dum commoraretur in insulis, quae Sir ICON. EXPL. Tab. 145. Livistona inermis ward Pellews Group nominantur- Tab. 146. dicis florentis. IV. 1. Corolla aperta, cum genitalibus desuper visa, m. a. 2. Apex ramuli cum flore expanso а dorso viso et alio flore juniore, V. 1. Nodus ramuli spadicis fructiferi, eui insidet perigonium cum ovariis duobus, altero evolato altero 2. Alius floris fructus duo rite evoluti, eum terti abortivi rudimento, m. a. — Vl. Apex frondis a dorso, reseets pluribus radiis, magnitudine quadruplo Hao figurae repetuntur secundam icones Ferd. Baueri in Nova Hollandia juxta vivam stirpem confectas. 120 3. LIVISTONA CHINENSIS. Tab. 146. petiolis laminae diametrum subaequantibus, a basi ad medium usque aculeatis, laminae laciniis 1. caudice mediocri is, olivaceo-viridibus. longe bifidis interdum filis interjectis; baccis olivaeformibus elliptic LATANIA CHINENSIS, Jacq. Fragm. bot. p. 16. t A. f. 1. LATANIA BORBONICA, Lam. Encycl. Ш. p. 411. Willd. Spec. pl. IV. p. 878. Spreng. Syst. Veg. И. p. 623. LIVISTONA CHINENSIS, В. Brown. Flor. Nov. Holl. р. 208. LIVISTONA MAURITIANA, Wall. in litt. 1831. exhibente, qui Pentsao-Kangm inde transplantatam coli in ex albido flaridos, fructus u perdurare. Haec C. F. Verosimiliter huc pertinet Tyong- и, palma, in libro sinico encyclopaediam historiae naturali dicitur, delineata et obiter descripta. Auctores sinici de ea tradunt: crescere sponte in provincia Ssetchuen, Kiang-nan. Frondes adhucdum novellas latitudine paucorum pollicum albescere; flores septimo anni mense produ decimo, mense haud venenatos amariusculos, colori i. Palmae corticem et fbrillitium frondium in aqua d NEUMANN, collega amicissimus, in Universitate Monacensi linguae sinicae professor. Palma spectabilis, magnitudine partium insignis, lentissime crescens. Exemplum, quod in horto Nymphopolitano colitur, sexaginta circiter annorum, sequentes notas offert. Cavpex semipedem altus, ultra pedem erassus. Superficies cinereo-nigricans, irregulariter rimosa et quasi suberosa, annulis a lapsu frondium tenuibus et approximatis est insculpta. Froxpes numerosae, in comam amplam hemisphaericam conspirantes, aliis nimirum rectangulo -patentibus divaricatisve, 5 adscendentibus aut subverticalibus. Basis in übrillitum fuscum e fibris decussantibus contextum extensa саш сет angusto circulo eircumdans, sursum hinc in auriculam triangularem extenuatam irregulariter fissam porrigitur. Petioli е baseos dorso triangulari sex pollices lata surgunt sexpedales, supra plani aut leviter, secundum marginem, concavi, infra ato - convexi et subbifaciales; basi duos pollices crassi, infra laminam, ubi evidentius compressi, fere unum. Margo petioli acutus inde a basi fere ad medium usque armatur aculeis compresso-subulatis corneis castaneis reversis rectis, tres ad quatuor lineas longis, pollicem aut unguem distantibus interque illos aliis brevioribus reduncis. Intra marginem partis petiolorum posticae haud raro crista fibrosa aut membranacea, quae baseos amplexicaulis rudimentum, spithamae longitu- dine excurrit., Color saturate viridis, in basi infima pallidior, et in carina media fuscus. Tomentum griseum, lepidotum in faciebus. Lamina suborbicularis, diametro 4— 6 pedum, radiis 50, 60 et ultra. Radii s. laciniae lincari-lanceo- latae, acuminatae, cohaerent ope nervorum commissuralium supra subquadrato-prominentium in medio bipedalium, in latere pedalium. Longitudo Jaciniarum mediorum est 3 pedum, lateralium 1 — 2, latitudo 1 — 2 pollicum. Apex lat idus in Jacinulas acuminatissimas, 4 — 8 pollices longas. Nervus primarius subtus prominens, supra palli- dior pariter ac commissurales, quos p: flum tenue promissos vides. Ligula pollicaris, ovato-trigona, concava, acuta, viridis, margine fuscescens, Rhaehis subtus prominens, e basi triangulari subulata, inferne secundum pinnarum ibidem plicatarum insertionem crista membranacea tandem decidua munita. Nervi tertiarii seni aut octoni diaphano- pallide virides. Spaprx e frondium superiorum ala ortus, sesquipedalis, patens, paniculato-ramosus, spathis nonnullis in basi inque ramificationibus primariis indutus, glaber aut passim ad margines pedunculorum villo tenui e squamulis eineras- centibus adspersus. Pedunculus compresso-teretiusculus ant subanceps, crassitie digiti pollicis, sursum inaequaliter divisus. Rami extus convexi, intus planiusculi aut ancipites, flexuosi, exserentes ramulos inferne irregulariter bifidos, superne simplices. Ultimi ramuli longitudine aequant 3, 4 aut 5 pollices, teretiusculi, versus apicem tenuiores, circum- quaque patentes, nonnihil flexuosi, ubique flores ferunt in nodulis, tamquam in pedicellis connatis, glomeratos, in postica parte quinos, senos ad octonos, in antica binos vel ternos. 8РАТНАЕ basilares sesquipedales, inferne compresso-tere- tiusculae et tubulosae, apice bifidae, laciniis triangularibus, lignoso-coriaceae, longitudinaliter suleatae, factae e nervis Jongitudinalibus et transversalibus cum illis decussantibus, tandem in parte ventrali longitudinaliter fissae, fuscae, intus nitidae, extus versus basin villo tenui griseo nitido, inter nervos longitudinales adspersae, sursum tomento denso pannoso ejusdem coloris pariterque nitido superductae. Constat hoc indumentum squamulis basi solidis, sursum quasi flabellato- laciniatis, lacinula quaque subulata, e cellulis oblongis acutis formata. Srarmar partiales, s. quae ramos primarios emittunt, his ima basi adnatae, pedales, lanceolatae, dorso planiusculae, margine prosiliente bicarinatae, ventre convexae, apice oblique apertae et bifidae, membranaceo - coriaceao, villo tenui griseo-cinerascente, quam in spathis primariis multo parciori, facilius detergibili, praesertim ad carinas dorsales adspersae. Squamae ad basin ramorum primariorum saepe deficiunt; in superioribus spadicis divisionibus adstant aut ipsi basi ramorum aut inde remotae sunt, triangulari-subulatae, membranaceae, coneaviuseulae, lineas tres ad sex longae; in basi vero ramulorum ultimorum parvulae sunt vel saepe omnino delitescunt. Frores parvuli, in alabastro lineae duas tertias partes, sub anthesi vix lineam alti. Carxx dimidia floris longitudine vel paullo longior, subcampanulatus, basi carnosiuscula in gibbositates tres parvas promissus, ibique colore flavescenti-viridi , profunde trifidus in lacinias lato-ovato-triangulares, vel, si mavis, quasi triphyllus dicendus, quum segmenta marginibus sibi inenmbant, uno scilicet utrinque tecto, altero tegente, tertio hinc tegente inde tecto. Segmenta medio nervis nonnullis approximatis percursa, margine extenuato mere celluloso membranaceo-subdiaphana. Сопол campanulata, tripartita, laciniis ovatis obtusiusculis concavis, crassiusculis, flavescentibus. Sranına sex, inclusa. Ешамехта compressa, ima basi circum pistillum cohaerentia, sursum inter se libera, dilatata, obovata vel suborbicularia cum brevi acumine; quae petalis sunt opposita nonnihil majora. ANTHERAE parvae, ochroleucae, ovatae, dorso infra medium affixae, basi bifidae, apice rotundatae, loculis medio longitudinaliter bivalvibus, effoetae circumseriptionem ovato - reniformem affectant. Pore ellipticum, in aqua sulcos longitudinales 2 — 3 exhibens. Рівтилдм parvulum, vix dimidiam corollam longitudine aequans, triplex, singulis carpidiis nunc laxe cohaerentibus nune arctius connatis. Ovarıum depresso-globosum, 241 Ser trilobum. Оуоилм in quovis loculo erectum, ellipsoideum, unum vel duo plerumque quam tertium minora. ros in urgonns, Зпсмате сейшово depresso-capitato vel orbiculari terminatus. Bacci plerumque unica, rarius duae vel са in quovis flore maturescentes, olivaeformis, oblonga, vertice obtusiuscule umbonata, vix pollicem longa, medio dimidium pollicem lata, epidermide laevigata, violaceo -virente, nitidula; carne parca, rufo-flavescente , longitudinaliter fibrosa endocarpio tenui papyraceo helvolo, intus Iacvigato. Nuckes pericarpio conformis, obtusior tamen et ellipsoideus, in latere ventrali parum. depresso-planiusculus, in dorsali convexus. Testa epidermiden exhibens cinnamomei coloris, mollem, facilem derasu, intus, hoc indumento deraso, laevigata, olivaceo-fusea et nitidula, In partis ventralis medio complanato Grub sonspicitar seu rhaphe umbilicalis oblongo-orbieularis, peripheria radiata, in parte dorsali supra medium verruca Corpore so, piger. ALmuney lacteum, cartilagineum, a peripheria versus centrum fibroso - radians, hinc perfossum pore solido fusco e testae rhaphe umbilicali introrsum projecto et medium seminis figura elliptica replente, usque ad fos: " анге Е indri келуш pertingente. Емо cylindricus, tectus testae parte orbiculari nonnihil crassiore extusque con- ula. Да in China australi. Colitur, nomine Latanier de la Chine, in insula Mauritii, unde hortulanus cae- sareus Boos prima specimina in hortum Schoenbrunensem traduxit. In horto Calcutensi Wallichius coluit. 7 ICON. EXPL. Tab. 146. 1. Spathae tros basilares, ramos duos spadicis Aoridi exserentes, m. n. II. Apex ramuli spadicis flores tam apertos quam ers, g m facilos geiles collectos, nec non deeiduorum bracteas et cicatrices exhibens, m. a. IIT. Spatha ex interiorum numero, ramorum spadicis basos рге». nium venias, glabra. 2. Calyx. 3. 4, Flos apertus. 8. Corolla, arie explicit, desuper visa, eum genitalibus, 7. S. Stamina duo. 8. Pollen. 9. Рен корита vorticalitr dissectum cam pistillo et duobus staminibus. 10. Pistllam verticaliter apertum, ovala duo diversae magnitudinis е за line austa. — 11, Bacca, 12. Bacca verticaliter aperta. 13. Nucleus, a facio embryonigera. 14. Nucleus а facio, qua testa intrat. 15. Nucleus apertus. Omnia magaitadiao naturali. 16. Embryo, m. a. bons. Omni 4. LIVISTONA ROTUNDIFOLIA. Tab. 102. Tab. 135. Fig. 5. L. caudice elato; frondium subpeltatarum petiolis basi aculeatis, aculeis sursum curvis, parte laciniarum conneza suborbiculari, laciniis longe bifidis, passim filis interjectis; baccis globosis, nigro- coerulescentibus, Saribus, Rumph. Herb. Amboin. I. p. 42. t. 8. Hamilton. Comment. in Herb. Amboin. in Mem. Wern. Soc, V. р. 312. CORYPHA SARIBUS, Lour. Flor. Cochinch. І. p. 212. No. 1. Edit. Willd. p. 263. cochinchinice: Cáy-Tlo vorosimil trahenda. CORYPHA ROTUNDIFOLIA, Lam. Encycl, П. p. 131. Willd. Spec. pl. IL p. 201. Spreng. Syst. Veg. И. p. 138. No. 3. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. р. 1309. No. 2. Hayne Term. bot. 1.11. 1. Houtt. L t. 2. f. 1. 2. (e Rumphio repetitae). (Species а Linnaeo, Gisekio et Gaertnero perperam cum Corypha umbraculifera confusa.) LICUALA ROTUNDIFOLIA, Blume in litt. et in Rom. Schult. Syst. Veg. ҮШ. 2. p. 1205. No. 5. iter huc Palma excelsa. Cavpex diametro semipedali et ultra, rectus aut leviter flexuosus, superficie nigro-fusea laevigata, obscure annulata. Coma ampla. Lignum in peripheria durissimum, fibris corneis nigris pertextum. Petioli sexpe- dales, ima basi in fibrillitium expansi, sursum canaliculati, in parte inferiore aculeis robustis compressis, e basi conica subulatis erectiusculis, fere semipollicem longis, sursum decrescentibus, castaneis armati, infra laminas inermes. Lami- nae diametro trium, quatuor ad quinque pedum, circumscriptione orbiculari, adultae, ob lacinias imas reversas, quasi peltatae. Laciniae in rhachi brevi pugioniformi sessiles, 60 — 90, ad tertiam circiter partem connexae, plaga connexa suborbieulari, singulae ad medium usque bifidae in lacinulas longe acuminatas, aut interdum, dum plures basi cohaerent, repetito-bifidae. Sravicrs tripedales et longiores, inter frondes penduli. SPATmAE nonnullae compresso - cylindricae, oblique truncatae, coriaceae ad ramificationes inferiores, Rami spadicis decomposito - ramulosi, ramulis ultimis paten- tibus, tres ad sex pollices longis. Squamae membranaceae, parvulae, sursum decrescentes , ad ramificationes. Frones nonnulli aggregati, uti in specie praecedente. Слух, quantum e perigoniis fructiferis conjicere valeo, breviter trifidus. Сокол tripartita, laciniis triangularibus. Ғшамвхта basi lato-dilatata. Bacca depresso-globosa, magnitudine globuli selopetarii minoris. Epidermis nigro-coerulescens, saepe linea circulari fuscescente a basi per verticem decurrente notata, Caro parca, grumosa, flavescens, fibris e basi surgenübus percursa. NucLeus globosus, ferrugineus, hinc latere dorsali БМВАТОЕМ conicum gerens, inde latere ventrali continens ramum testae suberosum, qui subhorizontaliter in albumen promittitur. In seminibus exsiccatis superficies ea parte, qua testa intrat, paullo concava apparet et quasi in matur. Carpidia abortiva. specie squamulae ovatae acutae in latus perigonii foveolam depressa, quae areola orbiculari ter deflexa saepius deprehenduntur. 2. Endom vorticaliter aperta. 3. Nucleus. 4. Mem verücalier ес Tab. 102. nomine Coryphae rotundi- i Reinwardt Prof. Logd, 4. Басса matara. gram , magnitudine centies i imul oxhibentem benevolentiae debeo viri amicis ICON. EXPL. Conferas fructus iconem in Tab. 135. Fig. V. disseetus, Omnia magnitudine naturali. 5. Embryo auctus quam quidem iconem in Celebe confectam ejusque Crescit in Java, ubi, teste Blume, Sadang dicitur, variis locis. In provincia Bantam, in littore australi, eam obser- varit Van Hasselt, ad ostia flucii Tjitandui: Blume. In Celebes insula frequenter crescentem et quotannis florentem cidit optimus Reinwardt, qui frondes et spadices fructiferos reportatos nobis communicavit. — Ingentes ejus sylvas in Ceramae plaga boreali circa Henetello ezstare, gramine et herba depressa quasi destitutas, auctor est Rumphius, 121 242 eam sabulosis ас humidis locis delectari, in Amboina deficere, in vicina insula Oma montes inhabitare, aliis moluc- Ternatensibus audit Моска, Jaranis Saligi, Balensibus Sami, Macassarensibus addens, canis regionibus haud deesse. Saribi, teste eodem Rumphio. Frondes et lignum carios in usus occonomicos vocantur, — Si Loureirit synonymon recte adducitur, haec species per Cochinchinae sylvas quoque sparsa degit. lidem fructus muria vel aceto conditi em- батта praebent haud ingratum. LIVISTONA AUSTRALIS: caudice elato; petiolis ultra medium usque aculeatis laminae diametro longioribus, laciniis lineari - ensiformibus breviter bifidis, filis nullis interjectis; baccis globosis CORYPHA AUSTRALIS, В. Brown. Flor. Nov. Ной. р. 207. Spreng. Syst. Veg. U. p. 138. No. 2. Rim. Schult. Syst. Veg. ҮП. 2. p. 1313. № Palma alta, spectabilis, coma subglobosa. CAUDEX ultra pedem crassus, FnOXDRS quaquaversus spectantes, petiolis longi laminis suborbicularibus in lacinias numerosas (sexaginta et ultra) ad 94 longitudinis usque divisis, diametro sex pedum vel latiori Laciniae bifidae in lacinulas paucos pollices longas. Rhachis inter lacinias brevis, subtus crista, ut mulla. Color frondium saturate vi paullo dilutior, ad rhacheos utrumque latus albo-viridis, et semipellucidus. — Смлх acute tridus. Еилмемта d dilata. Ova intus cohaerentia, STYLI connati, Stiosta indivisum. Bacca unica maturescens, globosa, monosperma, ALPUMINS cavitas ventralis semirepleta substantia suberosa, Ewmmro basilaris, Haec В. BROWN, qui addidit, speciem seminis structura а Corypha discrepare et forsan Liristouae esse propiorem. que marginali parum conspicua. Crescit haec species, palmarum Novae Hollandiae princeps, sat frequens in өгіз orientalibus, praesertim in Colonia Port Jackson: В. Brown; in interioribus terrae continentis ad fontes Диев Liverpool, latitudine 12° austr., eam obser- varit Allan Cunningham, quem conferas im Appendice ad С. Th. King Narrative of a survey of the Coasts of Australia, Lond. 1827. p. 528. IV. COPERNICIA СоктрнлЕ HUMB. BONPL. et KUNTH. Species et MART. in Palm. Bras. р. 56. t. 49. 50. HERMAPHRODITA aut POLYGAMA (floribus seilicet pluribus, nec omnibus, pistilla rite evolventibus). SPATIE plures incompletae, vagae. Frons sessiles, bracteati. Слух cupularis, tridenticulatus. Conouta campanulata, trifida. Fıramesta in cupulam corollae adnatam coalita (perigyna), apice subulata. ANTHERAE cordato-ovatae. to, plerumque unicum evolutum. Bacca monosperma. Sramixa se: Pıstira tria, plus minus cohaerentia, STYLO brevi, STICMATE сарі Атвомех parce ruminatum. Емввто subbasilaris. Сашрвх mediocris eel altus, inferne annulatus, superne plerumque auctus basibus frondium persistentibus. Fnoxpzs Jabelliformes, pinnis induplicatis, interdum filis interjectis. SAp1x e sinu frondium, ad ramificationes crebras SPATHIS vaginatus, indumento praeditus. Frores parvuli saepe virentes, pubentes. Бассак lutescentes, ellipticae, inter minores. ETYMOLOGIA. Nomen et numen veneraturi NicoLAt COPERNICI genus VICIA CERIFERA. Tab. 49. 50. Tab. 50. A. et Tab. 51. Fi 1. СОРЕК: С. caudice inferne annulato superne basibus frondium persistentibus coronato; petiolis aculeatis, laminis suborbi- cularibus palmato-multifidis, nullis filis interjectis, glaucescentibus; spadicis ramis floribusque зегісео- tomentosis; baccis ellipticis. CORYPHA CERIFERA, Arruda da Camara in operis nostri p. 56. 57. iterato examini subjecta a Coryphae charactere ita abhor- теге visa est, ut pro typo distincti generis, Zirisfonae prae aliis afinis, rectius haberetur. Descriptioni nostrae 1. c. datae pauca addenda habemus secundum specimen verticis hujus palmae fructiferam a el. Patricio da Silva Manso e Brasiliae provincia Cujabana nobis transmissum. Petiolus instruitur aculeis sursum decrescentibus et infra laminam saepe omnino deficientibus. Tomentum in b , quod in spadicis ramis primum valde est conspi mae griseum sat densum tandem deteritur, pariter ac illud in ipso itinere secundum exemplar nondum maturum festinante calamo delineatam in tabulae tabula 50. А. Endocarpium tenue, pergamenum. Хосивов hine rhaphe percursus, inde lineis . figura 10. red insculptus sursum divergentibus, , exactius depingitur in epressis (100 pedes supra Oceanum elevatis) provin- Crescit, praeter loca indicata, quoque in regionibus salsuginosis de Patricio da Silva Manso. ciae Майо Grosso, praesertim inter flucios Cujabá el Jauri, ubi Carandá nuncupatur, teste im, magnitudine dimidio diminuta. а verticem eandicis com basibus frondium, passim cerae laerymas fander + Conspicis frondium bases plarimas sibi arcte circamvolutas, alias in Sbrillidum extensas, alias membra Laminas triplo diminutas basis et pars expansa laciniarum. IV. Apex spadicis fructiferi, magnitudine natural 2.2. Nucleus опий carne liberatus vertiealiter dissectas, foveam embryonigeram et nonnullas. festa decursum exhibens. 5. Nucleus obduetor interiore carnis strato, statu sicco in areolas nuclei, fibraram per carnem decursum et areolam umbilicalem angustam, sursum attenustam, Nucleus intra carnem suam, fibris per- — 12. Fractas e provinciae Matto ө verticali im basibus sp perigonio, resecta parte carnis, ut nucleus appareat. monstrans. 4. Nucleus a latere, vasorum cleus extima parte carnis obvolatus. 7. Ba sea ex parte teta, ut ombryonis sitas appareat. 9. Embryo, ex sua foveola eXemius. "ч. Fracas alias, resets рано epidermidis et strato carnis exümo. Omnia magnitudine natural y, qui a reliquis non differt, m. n- partes testae ruminan irregalaren fisso. 6. prodens. 8. Eadem bas cursam, ab altera facie. Grosso parte australi nobis nomine Carand 243 VICIA HOSPITA. Tab С. caudice mediocri, basibus frondium tecto; petiolis aculeatis; laminis palmato- (1) multifidis, laciniis linearibus. acutissimis, filis nullis interjectis; spadicis ramis corollisque sericeo-tomentosis; ramulis floriferis simplicibus abbreviatis (semipollicaribus), floribus dense confertis, calycibus membranaceis subpubentibus; baccis globoso- ovatis. 50. A. Fig. 5. Cavpex altitudine 12 ad 18 pedum, undique tectus basibus frondium superstitibus imbricatis, apice patenti -recli- matis, scariosis, margine aculeatis, saepe in fibras solutis, in infima parte fere pedem latis. Froxpes omnes terminales, alternae. Petioli 2 ad 3 pedes longi, triquetri, superne profunde canaliculati, aculeis in margine fere pollicaribus conicis recurvis. Lamina orbicularis, palmato- (?) multifida, laciniis linearibus acutissimis, filis nullis inter] Srapix longe pedunculatus, tripedalis, deflexus, ramis secundis. Bacca (drupa) cerasi magnitudine. Haec cl. POEPPIGIUS. Srapices decomposito-ramosi, arcte vaginati sparıns cylindricis, oblique truncatis, hinc carinatis, basi interdum trans versim rugulosis Rami et ramuli hinc planiusculi, inde convexi, sericeo-albido-tomentosi. Ramuli ultimi florige nonnullas lineas longi vel semipollicares,’ recurvi, floribus dense tecti. Frores quam in praecedente specie robustiores, singuli a basi suffuli bractea coriacea subtriangulari, quae tamquam spathella in minimum compendium redacta neque omnem axeos diametrum occupans considerari potest. Hane intra bracteam plerumque invenies bracteolam unam aut quoque alteram ejusdem figurae sed minores, dum duae sibi oblique oppositas, flori immediate subjectas, extus, uti bractea, sericeo villosas, intus glabras laevigatas, passim ciliolatas. Carxx campanulatus, obiter tridenticulatus, purpurascenti- viridis, pilis subtilibus surrectis passim strigosulus. Conorza campanulata, versus basin contracta, erassiuscula, laciniis ovato-triangularibus extus pilis appressis sericans; laciniae intus subtilissime pubentes, a pressione antherarum in foveolas quatuor, quarum laterales angustiores et profundiores, depressae. 8тзиха in discum cupulaeformem connata, qui sursum adscendens inferiorem corollae parietem vestit, ideo perigyna. Fıramextonum pars libera perbrevis. ANTHERAE ovatae, obtusae, cordatae, fere basifixae. Ризтилл tria ex imo fundo floris, plus minus cohaerentia, facili tamen negotio a se invicem. separanda. Оулшл in turbinatum formam conspirantia, singula extus convexa, intus bifacialia, vertice sulculis subtribus insculpta. туш breves subcoaliti, ѕтісмате simplici. Ovura clavata in basi ovarii, micropyle basilari ad unum latus, Crescit in Cubae australis campis montosis aric is copiose. Frondibus tecta teguntur: cl. Е. Poeppig. ACON. EXPL. Tab. 50. A. Fig. V. 1. Ramulus Пойдав, magnitudine duplo auctus. 2. Flos, corolla арена, magnitudi 4. em, apertum, m. a. dosi aucta. 3. Pistillam et 3. COPERNICIA TECTORUM: caudice mediocri, juniore basibus frondium tecto; petiolis aculeatis; laminis palmato-mullifidis, (laciniis —, filis —); spadice calycibusque membranaceis pubenti-canis, corollis sericeo-tomentosis; ramis Joriferis paniculato - divisis , floribus laxe dispositis sparsis асегтайізге; baccis olicacformibus. CORYPHA TECTORUM, Нить. Bonpl. th. Nov. Gen. et Spec. pl. I. p. 299. Kunth, Synops. L p. 302. Spreng. Syst. Veg. IL p. 138. No. $. Röm. Schult. Syst. Veg. VII. 2. p. 1311. No. 5. Haec species quoad inflorescentiam convenit eum Copernicia cerifera, quum rami spadicis e spatha sua pa in Ша, dividantur in ramulos plures unum ad tres pollices longos, floribus laxe onustos. Flores vero paullo minores brevius minusque densum. pariter ас int et indumentum Crescit in vasta planitie caracasano-cumanensi, gramine vestita, locis apricis, calidissimis, inter El Caiman, Tisnao, Calabozo, Uritucu, Guajaral, Villa del Pao, Cari et fluvios Apures et Orinoci (Llanos de Cumana, Nuera Bar- celona, Caracas). Floret Martio. Palma de Covija, Palma redonda et Palma de Sombrero dicitur. Humboldt 1. с. Spadicem omnino similem ex insula S. Dominici misit Bertero, monens, palmam ibidem Palma de Cana appellari. OBSERVATIO. Verosimiliter plares hujus generis species in America tropica degentes et nomine Coryphae ab auctoribus descriptae hue revocandae sunt, с. в. Coryphae Pumos et maritima, Humb. Bonpl. Kunth. Nova Genera et Spec. pl. L p. 208. Kunth. Synops. I. р. 301, pariterque forsan Corypha Miraguama n descripta, nisi potius ad Thrinacem amandanda. — Corypha umbraculifera Fahlbergio, in Vetenskap Handl. 1793. p. 194., in insula S. Bartholomaei observata, et palma, cujus eodem nomine Oldendorpius (in Geschichte der Mission der evang. Brüder, Barby, 1777. Г. p. mentionem fecit, alteramve Coperniciae speciem pertinent, nisi potius бабай ge insula S. Thomae frequens, ibidemque Teyer nominata, forsan ad unam adjudicandae. V. BRAH E A. СонтриАк species HUMB. BONPL. KUNTH. HERMAPHRODITA. ЗРАТНАЕ nonnullae incompletae circa sranıcıs basin (?). Frones instructi bractea et bracteolis duabus inter villum ramulorum delitescentibus. Слтхх triphyllus, foliolis margine imbricatis. Cororta tri- partita. Sramiva sex, FILANENTIS in cupulam hypogynam connatis, ANTHERIS cordato - o Prsrmaa tria arcte cohaerentia, туш prismatico- connatis, sTIGMATE simplici. Baccar ternae, aut saepius abortu binae vel unica. ALBUMEN strato testae verticali a vertice ad basin perfossum. Емввъо dorsalis. Caupex mediocris, ligno ad peripheriam perduro. Froxnes abelliformes, palmato-multifidae, petiolis aculeatis, laciniis induplicatis, apice bifidis, filis interjectis. Srapıx magnus, ceranoideo-multiramosus, dense villosus. Frores et rnverus parvuli. ETYMOLOGIA. Braheam diximus a ТүснонЕ DE Brane, summo Astronomo. 122 BRAHEA DULCIS. Tab. 137. 162. mth. Nov. Gen. et Spec. L p.300. Kunth. Synops. I. p.302. Spreng. ази, No. 4. yst, Veg. IL. p. 138. CORYPHA DULCIS, Humb. Bonpl. No. 7. Rom. Schult, Syst. Veg. ҮШ. 2. m fuscarum innixus, altitudine 10 ad 20 pedum, us Cavpex fasciculo denso napıcvranım eylindricarum torulosa interdum brevior, cylindricus, diametro 6 ad 8 pollices aequans, inferne a lapsu frondium annulatus, superne ba persistentibus coronatus, ligno duro et ponderoso. Fnoxpes omnes terminales, in comam subglobosam conspirantes, quadri- quinquepedales. Vagina amplectens parte ventrali dissoluta est in opus decussato - reticulatum cinnamomei colo parte dorsali lignescente abit in petiolum patentem, inferne convexum, superne planum leviterve concavum, viridem, margine acuto pallidiorem et saepius in denticulos corneos irregulares promissum. Ligula brevis subtriangul ferne viridis, margine scarioso villoso tandem deciduo. Flocei albidi aut flavescentes, sub lente cellulosi et mu fariam divisi, in margine et facie superiore petioli assurgunt, postea fusci et decumbentes, tandem суап. Lamina eircumseriptione suborbiculari et quasi peltata, quum radii quaquaversus spectent, in interiore parte profunde plicata ob rhachin brevissimam, vix pollicem longam et perangustam. Laciniae numero variantes inter 36 et 50, lineari- acumi- natae, apice breviter bifidae, inter se conjunctac ope nervorum commi m supra paullo prominentium, summae ad medium usque, imae per quinque aut sex totius longitudinis partes liberae. Nervus primarius inferne parum. prominulus viridis; tertiarii in quovis latere 9 et plures albidiores et semidiaphani. Flocci in nervo primario subtus et in margine libero laxe sparsi, tandem decidui. Fila tenuia, pariter floccosa, scissione laciniarum inter illas orta, pendula, Srapıx sex-octopedalis, inter frondes pendulus, paniculato-ramosissimus, ceranoideus. Pedunculus com- munis (verosimiliter basi spathis nonnullis incompletis vaginatus, quas equidem non vidi), teretiusculus, crassitie digiti, tomento denso albido-testaceo obductus. Rami inde prodeunt alterni, angulo recto patentes, sesquipedales et longiores, sursum longitudine decrescentes, basi squama ramea subtriangulari acuta, longitudinaliter nervosa suflulti, vix teretes sed subancip , ad divisiones plerumque nonnihil dilatati. Rami secundi ordinis inferiores suboppositi et ramulosi, superiores subalterni et simplices. Ultimae divisiones tri- quadripollicares, teretes, diametro lincam cum dimidia aequantes. Squamula subtriangularis parva ad harum divisionum basin. Tomentum testaceo-pallidum, densum, pulvinatum, e pilis rigidulis compositum, ommem ambitum vestit. Frores huie tomento primum immersi, sub anthesi emergentes. Bractea transverse oblonga, intra tomentum delitescens, testaceo-fusca, tandem vertice nigricans. Intra quam laterales duae bracteolae minimae, a tomento ita obductae ut aegrius conspieiantur. Carxcis foliola suborbicu- laria, margine extenuato imbricata, dorso incrassato gibbo, vix dimidiam lineam alta, Conorza lineam longa, crassius- cula, profunde tripartita, laciniis ovatis acutiusculis, concavis, intus pressione staminum longitudinaliter sulcatis, apice margine introflexo incrassato leviter bidenticulatis, inferne, ubi calyce teguntur, pilis albis sericeis, superne glabris. Sramya sex, inclusa. Fıramenta basi lata in cupulam connata, margine sexlobam, lobis alternis, qui petalis opponuntur, latioribus, sursum in subulam tenuem attenuata, cui ANTHERAE ovato - oblongae, basi subcordatae, acutiusculae dorso affixae sunt, Оулпиом ovato-oblongum, subtrilobum. Ovcrcw erectum, funiculo umbil perbrevi affixum, unum alterumve abortivum. SrxLus trigonus. Sricma subcapitatum. Bacca nunc unica, nunc duae aut tres evolutae, obo- vatae aut ovatae, quinque lineas aliae, epidermide fulva ant pallide fusca, carne tenui, Nucrers fructui conformi epidermide fusca, ALMUMINE corneo a vertice ad basin usque perfosso ruminatione testae simplici irregulari. conicus in medio dorso, dimidia linea vix longior. Crescit. in imperii mexicani contallibus, regionum temperatarum et frigidiuscularum incola, una cum Quercus variis speciebus, cum Arbuto Madronno aliisque stirpibus, moderato sub sole inter tropicos circulos regetantibus. Pr eam legisse videtur Thaddaeus Haenke, quum mense Novembri anni 1191. Acapulco urbem Mexici peteret et Decembri ejusdem anni ad nares speculatorias, quibus Malaspina praefuit, reverteretur. lisdem forsan regionibus postea Al. de Humboldt et A. Bonpland obsercarerunt in temperatis prope la Мотолеға et Alto de las Cazas, quercubus pinisque intermiztam, item juxta Chilpantzingo et Masatlan, alt. 500 — 120 hezap. ГЇ. de Karwinski denique eam cidit et depinzit in Los Capolines, in provinciae Miztecae campis montanis apricis frigidioribus, altitudine (uti perhibet) 1330 'hexap. Frondes tezetibus nectendis inserviunt. Caudez in alta planitie Chilpantzingensi octo- aut octodecimpedalis, diametro sex- aut octopollicari; in calidioribus inter Acaguisotla et Zumpango caudex fere nullus: Humboldt 1. с. imus omnium 5 1. Ramus spadicis loridi, m. n. Ш. Laciniae nonnullae e lamina frondis rerectae, cam inhnerentibus floceis Indumenti. — 1. Apex ramuli ante anthesin, 2. Particula spadici transverse diesecti cum flore aperto e tomento emerso, et alio clauso semiimmerso, 3. Flos apertus. 4. Corolla aperta cum staminibus, 5. Calyx a latere, 6. Calyx desuper visus. 7. Petala duo арена, cum inbaerentibus tribus stan indem, decerpiis antheris. 9. 10, Piwillum. 11. Sectio ovariorum horizontalis et енені. 12. Ovulam, funiculo suo umbilical insidens et ex parte tectum parenchrmate loculi. 13. Семи cala Moris e rhachi delapsi, eum persistentibos bractea et braeteolis, 14. Tomentum spadieis sub mieroseopio composito visam. 15. Pilas ejusdem m: Hae figuras omnes varia magnitudine auctae representantor, — 16. 17. Baccae, 18. 19. Васеде, ше triplo a. 20. Nucleus duplo а. sectione verticali apertus. 21. Nucleus a facie dorsali pariter auelus, resocta partiula testae, ut embryo in conspectum ven auctus, exemto embrpone. 23. Nucleus rectus, derasa testa. 24. Embryonis vertex orbicularis. 25. Stratum cellulosum, quod membranam embryonostegam ellormat, sub microscopio composito visum. 26. Embryo а latere, valde auctus. Alius, ma Tab. 162. Palmam integram exhibet in provincia Mexicanoram Misteca a L. B. de Karwinski delineatam. Tab. шоп ologiea X. fig. III. 1., 2., 3. exhibet hujus palmae germinationem , magnitudine naturali. 245 VL S A BAL ADANSON Fam. Plant. II. p. 495. GUERNSENT in Bull. Soc. philomat. No. 67. t. 25. SPRENG. Gen. pl. p. 282. No. 1461. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VIL. p. хош. No. 1521. — Convemar WALT, JACQ. et aliorum species. CHAMABROPIS et Riaripis species Auctorum. HERMAPHRODITA. Srapix ramosus, vaginatus врати pluribus incompletis, basilaribus et ad ramificationes. Frores sessiles, bracteati et bracteolati. Carxx cupularis, trifidus. Conorra tripetala, Sramına sex, hypogyna; FILAMEN- тїз subdiseretis subulatis, aNtuenis cordato-ovatis. Олид primum distincta, mox coalita. SrYLUs trigonus. STIGMA capitatum. Bacca aut lobo unico maturescente subglobosa, aut profunde bi- vel triloba, ut quasi вассле duae vel tres. Агвомех aequabile, corneum. Емшпуо dorsalis. Carprx aut brevis, ut inde palma acaulis, аш mediocris. Gemma in candice deorsum crescente sire obliquo lateralis, quo fit, ut in speciebus sic dicis acaulibus caudex cum frondium basibus persistentibus rhizomatis obliqui. speciem. prae se ferat, quod rude, spongiosum, in latere a frondibus averso reclinatum, apicem attenuatum et lapsu fron- dium eicatrisatum sursum. porrigit, Froxors flabelliformes, palmato- multifidae, laciniis induplicatis, apice bifidis, filis interjectis. — Petioli (an in omnibus?) inermes, superne concari. Color frondium plerumque glaucus. Nerei secundari approximate, absque venis conspicuis. Sranıx inter frondes lateralis, compositus, 8глти1з nonnullis coriaceis tubulosis in basi, aliisque ad ramificationes vaginatus. Frores glabri, parei, albidi aut virentes. Baccar vi icantes , glo- бозав, parculae, NUCLEIS nitidis fuscis. 1. SABAL UMBRACULIFERA. Tab. 130. Tab. Т. Tab. 7.1. S. caudice crasso mediocri, (tandem elato?), frondium basibus et fibrilitio coronato; frondibus amplis. glaucis, rigidulis, petiolis lamina medio concava, basi ad rhachin pallidiore albida, longioribus, laciniis numerosis. ensiformibus bifidis, filis interjectis; spadice quam frondes duplo breviore; baccis globosis, nucleis dimidiato- globosis. Corypha (2) palmacea assurgens, foliis flabeliiformibus semipinnatis, petiolis majoribus compressis, Patr. Browne Jamaic. p. 191. vero- similiter Вис spectat. CORYPHA UMBRACULIFERA, Jacq. Fragm. bot. (1809.) p. 7. No. 47.; eodemque nomine nota est in horto Schönbrunnensi nec mon in plurimis hortis Europae et apud colonos in insulis antillanis. SABAL BLACKBURNIANA, Kirkland Glazebrook, in London Gardeners Mag. V. (1929) р. 52, sq. fig. 10—13. Rom. Schult, Syst. Veg. VIL. 2. p. 1488. No, б. Palma adulta 30—40 pedes alta et altior. Слсрех erectus, eylindricus, diametro fere pedali, tardissimi incre- menti, tandem 25—30 pedes altus, inferne nudus atque annulis approximatis a frondium lapsu cicatrisatus, superne conico- attenuatus et longo tractu basibus frondium coronatus, quae dorso ultrapedali triangulari gaudent, ventre in fibrillitium amplum decussato-contextum fusco-cinereum, tandem utroque latere in auriculam sive stipulam discissum, extenduntur. Fnoxpes 20 — 30 in comam subglobosam conspirantes. Petioli frondium evolutarum arcuato-patentes, sex -octopedales, dorso valde convexi, ventre concavi, margine acuto inermi, in parte infima passim fibroso, terminati supra ligula trian- gulari acute. marginata, inibus adscendentibus, indeque excurrentes specie cristae acutae flexuosae in rhachin ad dimidium laminae usque pertingentem, subtus angusto-subulatam et secundum marginem crista acuta auctam. Lamina cordato-suborbicularis; quadri-sexpedalis, in adulta fronde constans laciniis circiter 80. Laciniae ensiformes, longe acuminatae, apice plus minus profunde bifidae; infimae seu laterales ad 25, extimae seu summae ad % usque connatae, qua ratione fit, ut pars cohaerens laminae circumscriptionem exhibeat transverse oblongam. Fila tenuia, tandem decidua Nervi laciniarum medii subtus acute prominentes, aeque ae margines et nervi secundarii, qui nume- rosi sunt sibique approximati, pallidiores. Nervi commissurales apice inerassati et callo aut filo brevi terminati, robusti, basi tetragoni, quibus fit, ut lamina profonde strieteque plicata appareat. Pars media laminae non plana est, sed ob rhachi decurvam medio concava. Color obscure viridis, glaucescens, ad imam pinnarum in rhachin insertionem albo-viridis. Sraprx plex, compressus, ВРАТИ nonnullis is ibique arescentibus, ceterum laete viridibus arcte vaginatus, superne e spathis minoribus ramos alternos, paniculato-ramosos et ramulosos promens. SrATHAE sursum decrescentes, ad divisiones Ianceolatae aut ovato-triangulares, semiamplexicaules, tandem exaridae. Ramuli florigeri quaquaversus patentes, digitum longi Frores laxiuscule positi, bractea atque braeteolis lato-triangularibus stipati, colore albido-virente. Carxcıs foliola ovata, acuta, concava, margine imbricata, apice subtiliter denticulata, Perata ovato-lanceolata, concava, margine subtiliter den- ticulata, aestivatione leviter imbricata, Епамехта subulata, longitudine corollae, subacquilonga, ANTHERAE cordato-ovatae, emarginatae, dorso айкпе. Porzex oblongum, rima notatum. Ритилом triloculare, оуом ex axi oblique deorsum porrectis, e basi globosa in STYLUN trigonum attenuatum. Sticma depresso-capitatum, globosum. Bacci, quam non Vidi, describitur depresso-globosa, diametro vix quinque linearum, epidermide nigro-virescente glabra nitida, carne tenui, Nucrevs plerumque unicus maturescens, hemisphaericus, testa cinnamomea, nitida, дыилихе lacteo. Емвихо cylindricus in fovea dorsal inter lacinia: id e sinu frondis, patens, quadri - quinquepedalis, glaber. Pedunculus inferne si tubulosis, apice oblique apert 123 Crescit frequens in insula Haiti, ubi Palma de Cana dicitur, in Cuba aliisque in insulis caribacis. Primus in hortos europaeos traduxit Jacquinius pater. Incolae tecta tegunt loco scandularum frondibus, quae per plures annos durant. ICON. EXPL. Tab. morphologica Т. exhibet figura V. qualis in horto Schönbrunnensi viget, magnitudine cire Tab. 130. 1. Spadix Moridos, ex ala petioli prodiens, dimidia magoitadine. Il. Particula peduncali communis, cum apice spa 4. Ramuli Пойвен particula, fores sep jsi, ter a. 4. Flor apertas, septies » ramum floridam emittenti, m. n. m ferens nondum apertos, quinquies aucta. 2. Flos clausus eum bractea et bracteola, septies а. 2. Flores nonnulli sub - 5. Idem desuper visus. 6. Idem sectione verticali dimidiatas. 7. Bracte dorso. s men а dorso. 11, Idem a latere. 12. Pistllum im thoro. 13. a facie anteriore. 10. VI. VIL offert spadicom, spathis suis quatuordecim vaginatum , quaras spadieis et foris a prima joventato ad anth gm desuper visum. stadia маг. Figuras 1—16 st 3. Ejusdem particula. verticaliter dissect Ejusdem secto horizontalis, 5. Braci 9. Sopalum medium. 10. Petalum oxtimum, 11. Petalam medium. 12. Petalum im is adhacdum exhibent primae infamiae. 1. Ramulus 6. Bracieola, 7. m exti, mum. 13. Stamen а domo. 14. Stamen a facie. incis, nec connatis. Orania varia magnitudine. — Fig. 17 — 39. alabasteam evolutam ejusdemque partes offerunt. 17. Ra- бо bractea et bracteola a latere, 20. Idem visus, 22. Alabastrum verücaliter apertum. 23. Corolla clausa, 24. Piwülli, cojus carpidia ju 27. 8. 29. Petala. 30. 31. 32. Stamen. 33. Pollen siccum. 34. Pollen aqua expansum. 35. Зе desuper visum. 38. Во 40 — 57. flores 5. Sopalon 15. 16. Gynaecium, mulus cum plaribos alabastris m. m. 18. desuper vis conluerur mali horizontalis cam alabastris, bracteis ot braeteolis, 10, Alabastrum са 21. Flos ante anthesin, arte apertas, desu sectio verticalis кодот, 26. aerae horizontalis, 36. Sectio ovarii horizontalis, 37. 50 ma а latere visum. 30. Diagramma alabastri. — demonstrant, quales sese habent sub anthesi et post anthesin. 40. Ramulus sub anthesi, Al. Flos expansus a latere. 42, Flos desuper visas, 49. Flos sectione peus. 4d, 45, бойо horizontalis per ovarium foecandata 'udi qui eas, meo rogatu, ad florentem plantam delineandas in se suscepit, mitalia in thoro. 46. Pistillum im thoro. 47. 45. 49. Potala post anthe tio transversa per antheram э . 50. 51. 52. Anthera sub anthe 1. Anthera aperta. меди aperiatur, 57, рег antheram effoetanı et emarcidam. Отпен rae adumbrantes debeo amicissimo Henr. Schott, hori Schönbrannensis. Taspeetori figurae varia magi auctae, leones historiam Sabal 2. SABAL ADANSONT. Tab. 103. Fig. 2. Tab. Y. Fig. 4. . acaulis; frondibus glaucis rigidulis, petiolis lamina palmato-multifida plana orbiculari subbrevioribus , laciniis linearibus acuminatis, erecto-strictiusculis, apice bifidis, filis interjectis; spadice frondes subaequante; baccis nucleisque depresso- globosis. CORYPHA MINOR, Mare. Syst. Veg. edit. XIV. p. 984. Jacq. Hort. Vindob. Ш. p. 8. t. 8. Lamark. Encyd. IL. p. 131. CHAMAEROPS GLABRA, Mill. Gartenlexicon Г. p. 008. a Steudelio ad S. Palmetto ducta huc pertinet, quum acaulis dicatur. CORYPHA PU: ША, Walt. Flor. Carol. p. 119. CHAMAEROPS ACAULIS, Mich. Flor. amer. И. p. 207. RHAPIS ACAULIS, Wi Id. Spec. plant. IV. p. 1093. No. 2. Smith in Rees Cyclop. N . 2. Ай. Hort, Kew. edit, 2. V. p. 474. SABAL ADANSONI, Guernsent in Bullet. de la Soc. philomat. No. 67. Flor, Amer. Sept. I. р. 239. Shecut Croom in Silliman amer. Journ. XXV Chamaerops, Latanier.) © 25. Bot. Марал, t. 1434. Trattin. Tabul. t. 401. Pursh т. carolinacensis L p. 383. No. 1. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1485. Н.В. 1831. р. 313. Flint Geogr. and History of the western States p. 85. (Palmetto, SABAL MINOR, Pers, Enchir. I. p. 99. Spreng. Syst Veg. IL. p. 137. Palma licet multiplici synonymia vexata inter Botanicos bene tamen nota descriptione non indiget. Crescit gregaria in depressis arenosis udis maritimis Georgiae et Carolinae, frequens in uliginosis in vicinia fluvii ississippi e. g. prope Aureliam noram, nec non aliis in regionibus sinus Jloridani. Terminus hujus palmae versus Euroaquilo- пет est fluvius Neuse (35° lat. bor.), auctore Croom 1. с. In valle mississippensi terminus borealis 38° lat. bor., teste Flint. Stolonibus valde multiplicatur, colonis infesta. Floret Augusto. E frondibus novellis tegetes, pilei aliaque hujus generis opera neotuntur. Meditullium edule, esurientibus tamen solummodo exoptatum. Panphili de Narcaez milites, quum anno 1528 Floridam explorandam adieissent, per 14 dies victus penuria pressos hujus palmae gemmis vitam sustinuisse, legimus in Herrera Histor. general de Indias Decad. IV. L. IV. с. 4. p. 61. Coloni angli appellant Thatch, vel Dwarf- vel Swamp-Palmetto, gallici Latanier. ICON. EXPL. Tab. 103. I. desuper visus. 3. Petalum a facie interior pidism apertum, ut ovulum conspi poss 13. Bacca matura, 14. Taminae complicatam dinale vici dicis, cum ovariis grossificatis, adjecto ramulo sub anthesi, m. п. — 4. Flos apertus. facie exteriore. 5. . 7. Pistillam. 8. Ріо, soluto ca „ 9. Care tudine aucta, imatura. 11. 12. Baccae даде trilobae, lobo tertio minore. 15. Nucleus. 16. Nucleus medio distectas. Omnia 17. Embryo auctus. — Tab, Y. figura IV. exhibet partem m. Conspicis fila e commissuris discedentia ot siogulares sinuositntes, quales in hae specie saepe obveniunt, dum incrementum longitu- has impediatur. expansus, al jadem пре fron 3. SABAL Mi Tab. S. Tab. V. Fig. 4. S. caudice mediocri tenuiore; frondibus saturate viridibus laxiusculis, petiolis laminam ovato-orbicularem, medio bipartitam et concavam, palmato-multifidam superantibus, laciniis linearibus longe acuminatis, apice bifidis, pendulis, inte- rioribus. alte distinctis, filis passim interjectis; baccis depresso-globosis, nucleis suldimidiato - globosis. Palma in 20 pedum altitu diametro quadripol horto regio Monacensi observavimus, nondu а Sabal Adansoni fa glauco, compage teneriore et laxiore, ita ut laciniae, praesertim laterales, Па ri, monente ill. detectore. Speci illime distinguuntur: colore frondium n ide dependeant, quum in illa rigide sursum 247 Porrigantur. Petioli, uti in reliquis speciebus, inermes, margine acuto, adultiorum frondium quam laminae longiores. Lam Greumseriptione ovato-orbieulari, medio alte bipartita, quum rhachis (in 8. Adansoni brevissima) ad tertium totius Попа east Laciniae non solum exteriores, sed etiam intimae, altius а se invicem distinctae, quam in praecedent speciebus, Fila с seissione laciniarum nune sat frequentia nunc pauca. SraDıx tripedalis et altior, cum praecedentium. specierum conveniens tam spatharum quam florum conformatione. Fronrs tamen paullo breviores et erassiores sunt, quam іп 18 atque densius positi, Bacca depresso-globosa, nonnihil major quam 8. Adansoné ot quam 5. umbraculiferae minor. Nucleus forma et colore cum nucleo 5. Adansoné conveniens. Crescit in imperii mexicani regionibus maritimis, calidis, ad Chacahagua, prope Jamiltepec, provinciae Oazacen- sis, neo non prope Tehuantepec. Detcait cl. L B. de Karwinski, qui flores ersiccatos. retulit, fructibusque hortum regium Monacensem ditavit. Specimina ad Chagahagua lecta асана erant, nihilosecius tamen fructifera; Йа, quae ad Tehuantepec obserearit, frondibus fructugue omnino similia, candice superbibant vigintipedali ICON. EXPL. Tab. morpholo Paullo adulior, cujus caudex altius in terram descendens. ML, У. Caudex descendens, in latere gemmam ferens, vagin rio sectione verticali apertis. V. Idem caudex, se parior aperin ого. VI, Basis candieis, bolbum referens, desuper visa. VII. Frons tenella, e media gemma rereca, are com г hologica V. fig. ТҮ. Frondis e stirpe sex annorum pars, a dorso satae et mutua pressione (s) callosac sunt. Fila (a, b) o margine laciniarum die а S. fig. 1. Plan deorsum crescentem et nonnull тшшш. G frondes exhibens adhuedum indivisas. II. Stirps nan fert in latere averso. Frondes huie jam bifidae. е verticali divisus, eum gemma ta. Omnes figurae magnitudine. hucdum complicate, versus apicem (d) repli- rali duplo est diminuta, turali, — 7% a, cujus laciniae media et adhue tensa. Magnitudo ADNOTATIO. Species huic Saba? generi plures sunt, sed hucusque nondum rite cognitae et accurata in indigentes. Pleraeque sub Coryphac nominae confusae. На Corypha glaucescens Loddigesii, in insula Trinitat solummodo sp. » enudice deorsum crescente insignia, ad nostrum genus referendum erit. In horto Loddigesiano nonnullae colun- que generis Sabal species: minima Кий. in Silliman amer. Journ. V. p. 293, Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1487. No. 3, graminffolie Lodd, а eodfordii Lodd, omnes ex orbe novo advectao, quarum differentias specificas ignoro. — Quibus characteribus Saba? Palmetto Lodd. (Rom; Schule. Syst, Veg. ҮП. 2. p. 1487. No. 5, quae Corypha Вант. Trav. p.61., Corypha Palmetto Walt. Fl. carol. р. 110, Chamaerops Palmetto, Mich. Fl. bor. am. I. р. 200, Arbr. forest. de l'Amér. sept. fasc. 10. p. 186. t.10, Howard Hinton Hist. and Topography of the unit. States IL. р, дад, е іс. Michauxii гере. t. 82., Willd. Spec. pl. IV. p. 1155. No. 3., Pursh. FI. amer. sept. I. р. 240., Spreng. Syst. Veg. IL. p. 137. No. de et Nutt, Gen. north, amer, 1. р. 231.) а S. umbracuifera nostra differat, auctoptis dijudicandum relinquo. E Michauxit et reliquorum auctorum descriptione differentias eruere non valeo. Cujus quidem palmae, in Georgia, Carolina et Florida nomine Cabbage- Palm notae, borcalem Michausr ad Promontorium Hatteras posuit. Contra el. И. B. Croom auctor est, eam prope Promontorium Look- out vel ad Old Topsail Inlet in 34° 35° lat. bor. non inveniri, sed paucis milliariis a Cape Fear versus Aquilonem 34° 20/ lat. bor. terminum borealem attingere. In Bermudae insulis eam observavit Michauz, et addidit, se mon dubitare, quin insulas Bahamas quoque et Cubam incolat, — Videant deniqne peregrinatores, quasnam ad Sada? generis species pertineant: Latanior: Rochefort Hist. nat. et morale des Iles antilles 1658. p. 64. enm icone mala, Du Tertre Hist. gen. des Antilles 1667. IL. p. 171. t. 5. f. 7. Rai. Hist. IL p. 1309., quae verosimi- Jiter Palma radiata major glabra, Plum. Gen. Amer. р. 3. et Palma barbadensis non spinosa, folio plicatili s. flalelliformi, fructus ossiculo wigricante, Pluck, Almag. p. 277. Rai. Ш. Dendrol. p. 2. No. 7. Rocheforüi descriptio pluribus motis cum 8. wmbraculfferae convenit, excepto со, quod caudicem tenuiorem indicat. psa patria observatione. nascens, cujus parvula ҮП. TRITHRINAX MART, Palm. Bras. p. 149. t. 104, HERMAPHRODITA aut POLYGAMO - MONOECA (floribus abortu non omnibus ferülibus). — Srarmar plures incompletac. Frores sessiles, bracieaü. Catxx cupularis, trifidus. Совомл tripetala, reratis acstivatione in margine i STAMINA sex, basi subd а, hypogyna, axtuents linearibus. Ривтплл tria, distincta, өтуші subulatis, зисматшоз simplicibus. Bacca plerumque unica maturescens. Емввхо versus verticem dorsalis, in амилихв aequabili. (2) Cavnex mediocris, arcte annulato-cicatrisatus, vertice basibus frondium persistentibus coronatus. — Feoxpzs pal- mato-multifidae, vaginis el petiolis armatis, laminarun laciniis induplicatis apice bifidis, filis passim interjectis. Sra- Tuae plures basilares, coriaceae, Sravıx decomposito-ramosus. Frores et rnvcrus viridi-flacescentes, pareuli, ҮШ. CHAMAEROP S. LINN. Mus. Clif. p. t. Gen. plant. edit. 1704. p. 571. No. 1219. Edit. ЗСНВЕВ. П. р. 772. No. 1058. Edit. SPRENG. p. 283. No, 1464, Rom. Schult, Syst. Veg. VIL р. хсш. No. 1522. ADANS. Fam. Plant. IL р. 25. JUSS. Gen. р. 39. NECK. Elem. ШІ. p. 305. No. 1704. WURMB Verh. Batav. Genootsch. I. p. 252. LAM. Encycl. IV. р. 709. t. 900. WILLD. Spec. pl. IV. p. 800. No. 1933. — СиамлымрнЕз PONTED. Anthol p. 147. 1. 10. GAERTN. Fruct. Sem. 1. p. 25. t. 9. — PnOENICIS species CAVAN. Icon. rar. IL. p. 12. t 115. hermaphroditis foccundandis, aliis masculis foecundantibus in diversa stirpe, aut rarius POLYGAMO-MONOECA. | Велтилс nonnullae incompleta ad basin spadicis ejusve ramorum, Exones sessiles, breviterve pedicellati, bracteati, Caryx tripartitus. Conorza tripetala, aestivatione valvata, MASC. Stains sex ad novem, FILAMENTIS inferne сөзінін, axruenis lineari-oblongis, basi cordatis. HERMAPHR. Starsa 1s ima basi coalitis, лхтневиѕ lineari-oblongis, basi cordatis. Разтилл tria, STIGMATIBUS sessilibus, Bacca. Ех corneum irregulariter ruminato - variegatum. cip dorsalis, POLYGAMO - DIOECA floribus scilicet а sex, FILAM tres aut abortu pauciores. ALBUMI irregulariter. cicatrisato et frondium basibus persistentibus coro- nato. Bases frondium in fibrilitinm saepe amplum estensac. Petioli superne planiusculi, inferne concezi, margine aculeis patentibus serrato, aut denticulato. Laminae palmato-multifidae, rigidulae, laciniis induplicatis, apice fissis, lis. mullis interjectis. Мен secundarii approzimati, absque venis transversis conspicuis, Srarmar corinocae, oblique apertae. Sranix simpliciter aut composito- ramosus, dense floriger. Fuones faei aut flarorirentes, Baccar olieae- formes cel subglobosae, „Nlarescentes, fuscidulue aut cyaneae, carne spissa parca, Хосив fusci. (Numerus partium "floris haud raro auctus: loco ternarii quaternarius , quinarius vel senarius.) Palmae subacaules aut CAUDICE donatae. mediocri, 1. CHAMAEROPS HUMILIS. Tab. 120. Tab. 124. Fig. 2--5. Tab. X. Fig. 4 mi inermi, petiolis margine aculeis. robustis rectis uncinalisre. spatha basilari duplici, margine. Ch. роукато - dioeca ; frondium fibrilitio рат armatis, laminis orbicularibus palmato - multifidis rigidis, laciniis acuminatis. bifidis; ciliata; spadice simpliciter aut duplicato- ramoso baccis ellipticis lutescenti- fuscidulis. «йаш. IT. p.77. Billerbeck vel Ханарірір; Theophrast. Hist. Pl. L. II. e. 7. 11. Sprengel Theoph. Naturgesch. übers. u a p.230. J. Hogg in Hooker Journ. of Botany 1834. р. „148, oink Xauaizydo;, Diosc. absque descr. Р Я L. XUI. c.4. — Palmidium, Вией. Nat. Stirp. 1537. р. 218. — Cefaglioni, Anguillara Semplice 1561. p.70. — Palmae genus humilo punitunque, Chamaeriphes, Matthiol. Comment. in Dioscor. 1565. L. L ©. 125. p. 220. cum icone spadicis fiuetif: et p. 222. frondis, Lobel Advers. 1576. p. 451. Caesalpin. 1583. L. П. Joach. Camerar, Epitome Matth. de pl Kräuterbuch Matth. edit. Camerar. 1580. p. 69. с. scha 1078. p. 89. item; edit. Zw item. — Chamaeriphes, Dalech. 1580. 1. p.36 on palmae ibidem. — Palma sylvestris, Durante Herb. novo 1602. p. . stirp. juren. — Palma Chamacriphes, Dodon. Pempt. 1616. p. $20. «icone Matth. — Palma minor, С. Bauh. Pin. 1023. p. 506. n. Mentz. Index. 1082. p. 226. — Palma humilis seu Chamaeriphes, J. Вац 1651. І. р. 369. icon repet, Uffenb. Hort. San. p. 691. Becher Parn. med. 1003. p. 98. Tabernaemont. Kráuterb 1687. p. 1373. fig. rep. Chabr. Sciagr. 1000. p. 27. — Palma minor vulgaris spinosa есі non spinosa, Jonst. Hist, nat. Arbor. edit. 1768. L p. 145. Па ag. р. 277. Magnol. Nov. Char. pl. p. 322. — Chamaeriphes tricarpos i. Hist. IL p. 1369. Pluk. Ah spinosa , folio flabelliformi, Ponted. Antholog. p. 147. t. S. 9. 10. CHAMAERIPHES MAJOR et MINOR, Gaertn. Егист. Sem. I. p. 26. t. 9. fig. 4. Spec. pl. edit. Willd. IV. p. 1154. No. 1. Houttuyn Pllanzensyst. I. p. Eneyel. IV. р. 714. et Ilust. gen. t. 900. Spreng, Syst. Veg. II. p. 137. Schult. Syst. Veg. ҮШ. 2. p. 1488. No. 1. Mill. Diction. 1. p. 669. Brotero Fl. lusit. 1. p. 605. Cambes. Mem. du Mus. XIV. р. Herrera Agricultura general, edit. 1818. IL р. 389. Allion. Fl. pedemont. И. frang. Ш, p. 723. Moris Elench. Stirp. sard. 1. р. 47. Sebast. et Mauri Prodr. Fl. roman, lilippi-in Linnaea ҮП, p. 759. 760. Poiret Voy. en Barbar. IL p. 273. Desfont, Fl. atlant. П. p. 496. У Iybic. specim. p. 6 CHAMAEROPS HUMILIS, Linn. Hort. Cliff. p. 4 Prael. Ord. nat. edit. Giseko p. wigny in L Plant. balear. р. 303. Хо. 860. De Cand. PHOENIX HUMILIS, Cavan. Icon. rar. I: p. 12. t. 115. Palmam inter omnes botanicos bene notam denuo describere, supervacaneum. Pauca igitur solummodo moneo. Sürps revera est pol udices spadiees proferunt mere masculos, alii hermaphroditos, quorum tamen antherae foecundationis negotio impares sunt, quod j 1749 et 1750 Berolini experiment n stirpe hortensi androgyna, quam вр i nsmisso foecundavit, e ionis aleam pos GLEDITSCHIUS*). Porro, quod ad differentias attinet inter plantam sylvestrem et cultam, illa solet stolones plures protrudere ex parte subterranea, quibus profunde lateque repens solum devastat agrique culturam reddit difficillin Quo quidem statu depressa manet (plerumque pedali aut sesquipedali altitudine) et caudicem vix erigit, sed numerosa prole multiplicata longo latoque tractu campos tenet, agri ius palma agrestis observatur caudescens, dum sobolum jactura, soli natura, coelique temperies et si entum caudieis juvabant. In hortis vero, prae- m dum, resectis stolon m indivisumque caudicem conferre assueverit, extollitur atque intra seculi spatium viginti pedum altitudinem ad frondium petiolos simul elongat, laminam profundius dividit 1 sque longius acuminatas in lacinulas longiores findit. Flores quoque densiores producit eosque diversimodo amplifi umeroque partium auget. Stamina floris masculi prae aliis partibus in stirpe hortensi carnescunt et in discum sexlobum extenduntur. На faetum est, ut planta hortensis а nonnullis pro distincta specie haberetur. Varietates possunt distingui characteribus, qui sequuntur: mo-dioeca; alii enim tra dubita lice masculo e horto Lipsiens seri а) CH. HUMILIS depressa: caudice perbreri sobolifero, petiolis laminas rigidas paucifidas subaequantibus , laciniis obtusis, mediis ultra tertiam partem conjunctis, bifidis; indumento. nervorum floccoso albido crebro, „foribus remotiusculis b) CH. HUMILIS elata: caudice erecto mediocri non sobolifero, petiolis laminas rigidulas multifidas superan- acutis, mediis ad tertiam partem connatis, bipartitis; indumento laminae fugaci aut subnullo; tibus, lacini Sloribus crebr confertis Mém. de 2) Co FAcad. de Berl. Physikalische Belustigungen, Berl. 1751. I. p. 81.) Gleditsch Verm. Abhandlungen, Halle 1705. I. p. 94. et ХШ. 1769. p. 3. 240 Huc: Andrew Repository t. 599. Botan, Маал. t. 2152. (Spadix masculus.) Otto in Verhandl. des Vereins für Gartenbau Preuss. 1. foccundavit. Lambert in Trans. Linn. Soc. X. p. 202. t. 8., quae m sistit. Gaertneri icon CA. minoris fractum stirpis hortensis offert, et nostrae icones in sunt ех А © 124. ad specimina hortensi Palma unica, quae in Europa sponte provenit, per maximam partem littorum maris mediterranei diffusa offenditur. alque essentialem imperii Florae mediterrancae notam prae se ferre videtur. Crescit. socialiter locis incultis siccis, praeser- tim maritimis, tam arenosis, quam petrosis in regno Algarbiae; loca depressa inhabitans, in montes altiores non adscendit: testibus Brotero, Costa de Macedo. In regno valentino et in Baetica e. g. ad Hispalin (Sevilla), ad Carmonam, Astigos (Ecija), Cordubam et in aliis Hispaniae regionibus meridionalibus inde a 31° 52 lat. bor. Austrum versus frequens, praecipue scopulos maritimos amat, ibidem vastis tractibus efJusa; ita е. g. montem Calpem occupantem ipse vidi. Acaulis fere est dum so- cialis, ubi autem solitaria aut in lazos caespites conferta, nonnunquam caudices erigit, quales prope Deniam in provincia Xeres quatuordecim, immo triginta pedes altos se observasse, narrat Cavanillesius. Quo vero longius а mari distat, co humilior, ita ut editos montes abhorreat; attamen in Andalusia sat frequentem, licet pygmaeam, altitudine supra Ocea- num 3200 pedum, et nonnullas etiam in 5100 pedum eleratione ad montium tractus Sierra-Nerada et de Lujar crescere, auctor est Simon de Rojas Clemente. In insulis balearicis, praecipue in Majore, loca arida maritima collesque incultos vestientem vidit Cambessedes. Cis pyrenacos montes in terra Europae continenti multo rarior apparet; ita in Comitatu Nicacensi sparsa et pygmaea provenit, viz ultra dimidiam lencam a scopulis littoris versus interiora migrans: referen- tibus Allioni, De Candolle, Moris et L. В. de Welden. Hic igitur, in АЗ? AV lat. bor., hujus palmae totiusque ordinis terminus borealis in Europa ponendus est, nam in Florentiae hortis (43° 464 lat. bor.) hyemis rigorem non fert et Genuae (44, 24° lat. bor.) quidem singulis annis flores fructusque profert, teste Vieianto, non vero agrestis, sed in hortis et aulis sub dio culta. In scopulosis littoribus insularum Meae et Palmeolae (13° 16 ad 42° 49 lat. bor.) jam Caesal- pinus, in Hetruriae monte argentario, contra insulam Igilium, Bertolonius, in maritimis Senensibus (43° 201 lat. bor.) Matthiolus, similibusque locis ad Terracinam (41° 18! lat. bor.) Mauri, Brunner aliique eam indicarunt. Sat frequens occurrit in Sardiniae maritimis, unde сік ultra leucae distantiam in editiores regiones extenditur. Prorenit ibidem prae- sertim in peninsula S. Antiochi, in parca insula S. Petri, et prope Algeriam (Alghero), utramque igitur littoris occiden- talis extremitatem occupat, ab interjacentibus tamen. regionibus exulat. Corsicae insulae regiones solummodo australes tenet. In Haliae australis littoribus occidentalibus ulterius Aquilonem versus migrat, quam in orientalibus; incipit enim in rupibus maritimis insulae Caprearum, ad Promontorium Circes (41° 12 25! lat. bor.) indeque Austrum versus, prae- cipue secundum Calabriae oras, diffunditur. In montibus Fundorum Tenore eam notarit, In Italine ora orientali ejus terminum borealem attingere lat. 40° 31% prope Brundusium, in litteris scribit L. B. de Welden, Frequentissima crescit, im vasta agmina consociata, per magnam partem Siciliae, praecipue in oris occidentalibus et australibus; (Selinus inde Virgilio „palmosa“ dicitur, Aen. Ш, 105.). In boreali tamen insulae plaga varius provenit, sparsa potius quam gre- garia, et ab Aetnae montis regione erulat, teste Philippio, qui eam in monte Calogero di Sciacca ad 1000 pedum supra Oceanum altitudinem adscendere, auctor est. In maris adriatici oris borealibus non occurrit, si forsan pauca. specimina. excipias, quae hinc inde in Istriae et Dalmatiae hortis coli, auctores mihi fuerunt Visianius et Meneghiniuss boream scilicet non fert illas regiones maritimas frigido flatu perstringentem. Provenit in littoribus. Albaniae, locis scopulosis illo vento protectis, inter Dyrrachium (Durazzo) (41° 19! lat. bor.) et Valonam (40° 28*) teste L. B. de Welden, inde vero Austrum versus frequentior occurrit, sicut in Corcyra, Zacyntho aliisque propinquis Graeciae insulis; пес a Graeciae conti- nenti abhorrere videtur, licet ibidem multo rarius obeeniat, forsan cultura olim eradicata. In Creta cam crescere jam Theo- phrastus et Plinius notarerunt, attamen rarius, quam in Sicilia, In plurimis Archipelagi graeci insulis atqve in Asiae minoris littoribus nunc deest, forsan colonis exstirpata. Summa ejus multitudo est in Africa boreali, qua quidem regione, magna ex parte nomadibus populis inhabitata, non obstante humana industria, inde а littore maris in interiora. terrae соп. tinentis longe lateque diffusa, tam loca depressa, quam colles et montes gregarie incolit, ifa ut viz. alia stirps ibidem fre- quentior reperiatur. Па in imperio maroccano, ubi prope Tingim ipse vidi, in provinciis Oraniae, Algeriae, Constantinae aliisque Mauritaniae locis: referentibus Shaw, Desfontaines, Poiret, Maurit. Wagner; in collibus tripolitanis: testa Della Cella. — Floret vere, fructus maturat autumno. Usus hujus palmae varius. Turionum et caudicum pars ima, ad collum radicis. sub terra recondita, quae primo теге tenera esse solet atque sapore petiolos Cynarac Cardunculi aemulatur, cocta comeditur; pariter et infima frondium basis, gemmae in modum contoluta atque exteriorum frondium vaginis tecta uti aliarum palmarum meditulliun et. gelati- nosa medulla spadicum norellorum intra frondes reconditorum edi possunt. Berberi e turionum subterrancorum parte molli et amylacea farinam rudem pracparant. Jam Ciceronis tempore hae partes a pauperibus in Sicilia in cibi auxilium vocatae sunt. (Conferas Cic. in Verr. V. с. 33. 38.) Hujus partis, italice Cefaglioni dictae, internam fabricam vides in Meneghinii Ricerche sulla structura del caule nelle piante monocotyled. Pad. 1836. p. 101. t. 7.) Вассае quoque, dum probe matu- ruerint dulciusculae, loco Caryotidum eduntur. Frondes scandularum loco adhiberi possunt. Ex tis tam erolutis quam novellis corbes, tegetes, tapetes, calathi, scopae , pilei funesque fabricantur. Lusitanice stirps nostra Palmeira brava, Palma das Vassouras, stolones Palmito, spadices novelli intra зра Паз suas frondium vaginis inclusi Filhas dicun- tur. Hispani Palmito, Margallonera, el Andalusii Palma nuncupant; fructus vero in regno valentino Datil de Zorra (dactyli vulpini), in Andalusia Palmiche nominantur. Lingua gallica Palmiste dicitur, italica Palmito; in Sicilia Palmetta et apud rusticos Piumara, Giummara eel Curina audit. ICON. EXPL. Tab. 120. Chamaerops humilis alia depressa, I. Gaertner, Architecta. Mar i templi, quod, Jovi Ојун Lucinae , Concordiae et Horedlis templa dirata remotiores elata octodecimpedalis agrigentino, antiquissimis ruinis celebri, depicta consecratum , nane inopis palmae, Opuntiae et Agaves nent colles- a d. Fr im factum ea Junoni 125 m androgynum florilom, com spatha sua intima. b. 121. Chamaerops humilis hortensis, Fi Ш. Spatha secunda, longitu- dinaliter aperta, tertiam monstrans, pariter apertam, inira quam quarta dimidiata, bracteaeformis, Rami duo forigeri decurtai, а spatha teria et quarta remot IV. Pare spadicis androgpni post geossifealionem. V. Spadix fructifer intra spatham. Omnia mago. nat, — Ш. 1— 7. Flos masculus: 1, tetrapetalus, a dorso. Меш calyx. 3.4. Calyx auctus. 5. Flos pentapetalus, petalo unico cum anıhera connato et falento. 6. Flos teirapetalus, heptandrus as, pentandrus a 8. Flos androgynus regularis, uetus. 9. Flos masculus disepalos, tetrapetalus, а dorso, a. 10. 11. Androecium floris masculi а dorso, m. n. et a a facie. 14. Flos maseulas heptandrus a latere. 15. ldem desuper visus, antherarum diversa stadia monstran 16—23, Flos androgynus. 16. mus cum pistillo solitario, 17. Alius eum duobus pistillis, 18. Alius com tribus рзи, O. a. 19. Flos androgynus pentandrus post grossificationem , antheris emarcidis, 20. Idem m. a. 21. 22, Pistillorum variae evolutiones , 3. Pollon sterile, siccum fusiforme, affosa. actus hortensis in perigonio. 25. Idem absque perigo . Fructus, cojus caro sectione verticali арена. 27. Nucleus fructus liter aperti, m. n. 30. Embryo, m. a. ^ facie. 7. Flos tetra- sepalus, teirset aqua globosum, m. a. 21. lii tales nuclei vert atio et evolutio seminis Chamaeropis humilis hortensis, quae arte foceundata fuit, m. n. 2. CHAMAEROPS HYSTRIX. ab. 125. Fig. Ch. polygamo-diveca; caudice abbreriato soboliferos frondium fibrillitio e fibris tenuibus crispis aliisque robustis teretibus. spinescentibus contexto, petiolis margine denticulato-scabris, triangularibus, laminae palmato-multipartitae laciniis. ensiformibus, junioribus nonnullis conjunctis, apice inaequaliter. obtuseque bi - quadridentatis; spadice abbreviato, spathis basilaribus subquaternis; baccis oviformibus hirsutis. CHAMAEROPS HYSTRIX, Fraser, Pursh Fl. Amer. Sept. I. р. 240. Spreng. Syst. Veg. IL. p. 137. No. SABAL HYSTRIX, Nuttall Genera I. р. 230. et in Silliman americ. Још. V. p. 203. Rom. Schult. Syst. Veg. ҮП. 2. р. 1487. No. 4. — Porro CORYPHA REPENS, Creeping Palmetto, Bartram Trav. p. 61. Shecut Flor. carolinacensis I. p. 454. et RUAPIS ARUNDINACEA, Ait. Hort. Kew. edit. 2. V. p. 474. Willd. Spec. plant. IV. p. 1093. Spreng. Syst. Veg. И. p. 137. No. 2. Ròm. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1491. No. 2., sicut CHAMAEROPS ARUNDINA ih in Rees Суор. No. 3. ent. Caupex abbreviatus, in stirpe agresti vix nonnullos pedes altus, passim turiones subterraneos promens, diametro spithamaeo, dum bases frondium computaveris, dense obsessus frondium basibus, quae in opus si с fibrosum et spi- nosum dissolvuntur, Constat scilicet hoc fi fibr criniformibus erispis elastic tertextis айй que paucioribus inter illas transversis et surrectis teretibus subulatis 6—15 pollices longis, robustis, pungentibus, fuscis, nitidis, laevigatis aut passim erinitis, spinas Hystricis referentibus. Fnoxoes longitudine bipedali et ultra. Petiolus 2 — 3 spithamas longus, subtriangularis, superne leviter convexus, in margine acuto denticulis parvulis fuscis exaspera- tus, apice terminatus ligula brev in novella fronde panno Поссово griseo marginata, tandem glabrescente. Lamina longitudine 3 — 4 spithamarum, circumseriptione transverse oblonga (tandem in stirpe vetusta forsan orbiculari), profunde divisa in lacinias 16 — 20, quae, dum simplices, ensiformes sunt, saepe vero intimae et extimae quasi e nonnullis cohaerenübus constant, ideo latiores et plurinerviae. Latitudo inter 1 — 4 pollicum variat. Nervi primarii crassi subtus valde prominentes; commissurales longitudine inaequales, supra acute prominuli, minus robusti, callo terminat. Se i rum latorum unus alterve adsunt angustiores, supra prominuli; tertiarii distantia. circiter lineae decu х in dentes obtusos sectus binos, quos inter nervi primarii et terüiarii decurrunt; si vero la inaequalibus 3 vel 4 instructus. Frondes junioris stirpis solun По adoleverit 3 - 4 - 5 - fidae, laciniis latioribus, oblique truncatis et dentatis. Color saturate viridis, superne nitidus, nervorum primariorum subtus flavescenü-viridis. Indumentum lepido- tum, tenue, albidum in fac is; floccoso-pannosum, album, tunc griseum, tandem evanidum in ne faciei superioris. Spaprx lateralis, inter reticulum frondium eoque maxima ex parte tectus, quadripollicaris. Pedun- culus ad summum 2 pollices longus, anceps, albidus, spathis dense vaginatus. SraTmir 4 — 5, oblongo-lanceolatae, compresso-ancipites, tubulosae, bifidae, la ovato-triangularibus, breviter cuspidatis, antice tomento floccoso deter- gibili pannosove cinerascente adspersis et ciliatis, membranaceae, longitudinaliter nervosae, nervis in apice convenien- tibus. Color spatharum inferne albidus, superne testaceo-fuscescens, tandem omnino fuscus. Praeterea squamae nonnullae subulatae aut lanceolatae albidae cum rubore versus superiorem pedunculi partem sparsae inveniuntur. In sPADICE ANDROGYNO rami teretiusculi, 12, 15, 20, pollicem et quod excedit longi, reed, sursum directi, undique floribus dense obtecti. Frores in series obscure spirales dispositi, quam Chamacropis humilis paullo minores, ad summum duas ineas longi. Bractea lanceolato-t сопуехаш versus rubens. CALYX profunde tripartitus, laciniis ovatis aut lato- ovatis acutis concavis, basi incrassata gibbis, albis aut apicem versus ochro- leucis et basi dilate violascentibus roseisve, margine extenuato membra Perata calyce duplo longiora, lato- ovata, acuta, interdum obliqua, basi incrassata gibbosula, lutescentia, medio dilutiora, basi, praecipue intus, aurantiaca, Sram sex, sesquilineam longa, ochroleuca, Fıramexra filiformia, saepius nonnihil flexuosa, quae petalis opponuntur illorum. basi coalita Аутневле lanceolatae, acutae cum brevi mucrone verrucaeformi, basifixae et ае, lobulis obtus Portex breviter ellipticum, cum rimula longitudinali. PrsriLA in quovis flore tria, interdum (in planta hortensi) 4, 5, immo 6, pallide ceraceo-alba, tandem virentia. Ovanta ovata, leviter compressa, ventrali latere sulco verticali insculpta et, dum juniora, aperta, Ovvrcw ellipticum, erectum. SIGN arcuato-revolutum in interiore latere sulcatum ibidemque cellulis cylindrieis oblique erectis stigmatosum. Spadices masculos non vidi. Bacca, cx NUTTALLIO, magnitudine bac- carum Coffeae, epidermide fuscescente hirsuta, carne dulci eduli. semiorbicular apex quasi truncatus apparet, dentibus i | 251 Р Crescit in Georgia, prope Savannah, aliisque locis, frequentior in Florida orientali: Fraser, Bartram, Pursh, Nuttall, Ware. Creeping Palmetto incolis dicitur. ICON. EXPL, "Tab. 125. Fig. IV. 1. Spadix androgynus florens, spathis suis quntaor involutus, m. n. 2. Flos, u latere. 3. Calyx cum bractea. 4. Pe- "alum eum stamine. 5. Potalum cum staminibus a. 7. Androecium, resecis tribus staminibus, eam pi 8. Petala duo е flore, qui stamina nulla, sed eorum loco pistilla sena continebat, 9. 10. P in facie ventrali rima tenui hiant, quam quidem notam in pistillis Chamaeropis humilis Yaldo conspieuam еме, tradidit сі. H. Mohl in capite, quod scripsit, de structura p. xxxvit. $. 110. Tab. M. 05.3. e. — 11. Pistillum sectione verticali apertam, ut oralum appareat. 12. Stigma a latere. Omnia diversa magnitudine auct 3. CHAMAEROPS EXCELSA. Tab. 125. Fig. 2. з. Ch. polygamo-dioeca; candice mediocri; frondium fibrillitio panniformi, petiolis margine inermibus aut denticu- lato-scabriusculis, laminae digitato-multipartitae laciniis linearibus obtusiusculis bidentatis vel breviter. bifidis; spadice paniculato-ramoso, spathis nonnullis basilaribus et rameis; baccis subglobosis Мис sulcatis vel reniformibus (atro-cyancis) , albumine Мис ad superficiem parce ruminato. Tsong-liu (charactere sinico), Sjurò et Sodio, japonice vulgo et literatis. complicato acuto, Codda Panna Hort. Malal. IIT. t. 1. dictae affnis; folio minori culta, Kaempfer Amoen. exot. p. 898. (Aliam palm CHAMAEROPS EXCELSA, Thunb. Flor. japon. 139. ex parte a., dum nostram non eum Rhapide ffabellform? commiscuerit, quod item valet de Willd. Spec. pl. IV. р. 1093. Rom. Schult, Syst. Veg. УИ. 2. p. 1490. Spreng. Syst. Veg. И. р. 1490. Smith in Rees Cyclop. sub Chamaerope excelsa. Palmae montanae malalaricae, folio magno ттадактиАоде; hoc coelo sterilis et ob ornatum supra p. 240.) Tsong-liu dictam ad Lieistonam chinensem du CHAMAEROPS EXCELSA, Tsong -liu (charactere sinico), Siebold in litteris, cnm iconibus, fo et baccis. Palma ab ipso THUNBERGIO et omnibus, qui eum sequuti sunt, botanicis cum Rapi flabelliformi confusa, distincta probatur iconibus, quas cl. SIEBOLD in Japonia conficiendas curavit mihique benevole communicavit. Caupex octo- ad duodecimpedalis. Frospes in apice caudicis. Vaginae ample vaginantes. Petioli superne leviter concavae, ferne convexae, sesquipedales, margine laevigati aut parvulis dentibus armati. Ligula in junioribus oblonga, in adu tioribus transverse oblonga, concava, Rhach producta. Laminae semiorbieulares, tandem orbi culares, diametro sesquipedali, in lacinias lineares, longitudine spithamam ad pedem cum dimidio aequantes, fere ad basin usque fissac. i 0, lineares, breviter acuminatae, obtusiusculae, apice aut breviter bidentatae aut bifidae, dentibus Jacinulisve obtusis. Nervi primarii subtus acute prominuli, commissurales supra, laterales approximati. Indumentum cinerascens, floccoso-pilosum ad ligulae apicem in faciei inferioris nervis inque petiolis, tandem Srariae membranaceae, fuscae, tubulosae, apice bifidac, spadicis et ad ramos primarios, SPADIX xius sparsi, bracteis lanceolatis membranaceo-albidis. ANDROGYN. Cary > PETALIS ovato-orbicularibus concavis, flavo-virens. Sramixa e basi corollae, FILAMENTIS subu is ovato-cordatis flavis. PistiLLoRUx rudimenta tria subulata, glabra, РОЕМ. Fros uti in hermaphroditis. Stamina in icone japonica поп exhibito, forsan desunt, Pisrixta tria distincta, Ovamt ovata, pubentia, sursum in «туго breves contracta atque sricwaTIUs subglobosis term Flores fructiferi nonnihil pedunculati. Влсслв nunc solitariae, nune binae ternaeve in flore evolutae, magnitudine globuli selopetarü, globosae, hinc sulcatae indeque quasi re cem oblongam monstrantes. Epidermis atro-cyanea, nitida Caro tenuis, cyanea. Хост depresso-globosus, subhemisphaericus aut subreniformi-bilobus, epidermide fusca. ALBUMEN corneum, e planiore leviter ruminatum lamina testae irregulariter intrante. Емюнхо conicus. evanidun breviter enpularis , Crescit in China media aut australi; in Japoniae hortos introducta ob ornatum colitur, referentibus Kaempfer et de Siebold. Nomen sinicum: Tsong-liu, quod arborem denotat, e cujus cortice (vaginam frondium panniformem intelligas) pauperes vestes fabricant. Fructus in Japonia maturat mense Februario. (Equidem vidi frondes novellas et басса.) ле в EXPL. Tab. 12 iori. ШІ. 1. Pars spadicis androgyoi com II. Apex frondis ў patha superioro. 2. Па spadicis eum fructibus maturis. Figurae m. n. 5. Pars ramali, decerptis floribus, bracteas monstrans, m. n post grossificationem, m. a. 7. Bacca 8. Nuclei duo carae ex toto et ad dimidium liberati; tertius denique vert т. ne 9. Embryo, m. п. 10. Nucleus vertialiter dissectus auctus, ut testae pars albumen intrans in conspectum veniat. 11. Embryo valde auctus. 1. CHAMAEROPS MARTIANA: polygamo-monoeca (1); caudice elato; frondium vagina cylindrica reticulata, peliolis in margine leviter dentato et supra paleis albis furfuraceis, ligula rotundata, lamina palnato - multifida , laciniis apice bifidis; spathis partialibus pluribus; baccis oratis subsolitariis lepidotis, hinc sulcatis. CHAMAEROPS MARTI: 1, Wallich, Pi asiat, rarior. Ш. p. 5. t. 211. jum compacta infixus, in 40 pedum alti ns; superne cylindri um terrae Caupex disco napicor Anu. subsimpli и2 pedes n mularibus copiosis notatus, per distantiam aliquot pe tur, hac ipsa persistente. — FRONDES comam octo-decempedalem өрімі ventrali altior et scutiuscula, contexta fibris fuscis complanatis rhombeo - decuss te dorsali carinata, sieut in ventrali, adspersa squamulis siccis cinerascentibus, versus basin iformibus, sursum majoribus Jatiusculis, detergibilibus. Petiolus in inferiore parte carinato-concavus, in superiore vaginam versus nonnihil concavus et antice planus leviterve bifucialis, margine fusco-nigricans atque. 126 npun- constituentes. Vagina cylindrica, oblique truncata, in latere 252 in parte postica dentibus cornei diametro sesqui-bipedali, suborbicul ans lacini tis, apice tandem » laete viridibus, glabris, termedio crasso, laterali в approximatis. ramosissimi, sparıus vagis, basi et ad rai antice in ramos alternos, erecto-patentes di cem crassus, ibique m armatus, glaber, excepta basi; quae intus pariter ас vagina palei 60 et pluribus, per totius longitudi rmibus, atta Srapices plurimi зи cinereis erispis obsessa est. La в trientem connatis, ina ari- lanceolatis, margine dentica -ompresso-anceps et villo ferrugineo crispo obsitus, sursum teretiusculus , polli vali, apice semibiida, ancipiti, ad utrumque marginem griseo-fusco-tomentosa, tandem utroque in latere fissa. Hanc spatham sequuntur nonnullae alternatim positae, pedunculo altius adnatae, primas les, latius tamen oblique apertae, ore pariter bifidae. On аселе texturae, testaceo- helvoli coloris et tandem fuscescen quartaeve sinn primus egreditur ramus floriger, eade » quod hae breviores fant angustioresque. Rami secund: propriis поп disti Ad divisiones squama exigua, membranacea, eristaeformis apparet, interdum депее glabri, pallide virides. Ramuli ultimi semipollicem ad sesquipollicem longi ri glabros, solitarios vel geminos in nodulo positos, phyllotaxi Y. Bracte ©млх trifidus, laci laria, erecto-pat lineari- obl erectis, ovata, extus villo sericeo detergibili, intus bi perbreres extrorsum си atque una cum stami а, sursum attenuata m ordinum teretiusculi, erunt parvos, sesquilincam ad summum longos, arva, subulato-triangularis, membrazacea, ad basin foris. ulus, PETALA calyce triplo majora, ovato- orbicu- quae petalis opposita vix ас ne vix quidem lo по aperiundae. POLLEN in cumulo album, elli vero horum alia foecunda, alia cassa; illa erassiora sunt atque in STYLOS to, abeunt; liora, in stYLOS longiores, stigmatibus orbatos attennantur In His antem foribus, qui in fructus tandem abeunt, post grossificationem mutationes rassatur calyx et grandior ft, ut tandem eupulam formet ultra lineam altam, qua fructus continetur. Sunt autem cassis instruuntar, multo numerosiores et post anthesin defluentes fertilibus locum cedunt, quo hi exerese: onerent in long 4 et quod excedit pedum expansos, nutantes, racemum supradecompositum consti circiter digitum longi, teretiusculi, nonnihil flexuosi, pro fructibus in рей factum, duorum pistillorum aborto, solitariae, ellipticae, olivarum forma, sed duplo minores, hine sulenlo tenui longitudin: ue obtusae, styli rudimento brevi umbilicatae, Epidermis flavescens, squamulis parvulis siccis adspersa, Sarcocarp vix semilincam crassum, introrsum mollius et quasi grumosum, superfici pulehre reticulata, excepta ima basi, qua semen. adhaeret. Бвмех erectum, subdimidiato- ovatum, altero seilicet latere pla bique per medium rhaphe umbilicali inde a puncto adhae- sionis sursum producta insculptum, altero gibboso-convexum, magnitudine seminis Caffeae arabicac. Testa griseo- fus ima, albu- mini superficie interna glatinoso- mucosa (dum junior fractus laxius) adhaerens. In ventrali latere, quod rhaphe ex est, versus centrum substantia mollior testae ita introrsum producta est, ut sectio t tion m, exhibeat. AuntwEN semini conforme, cart Arico, profundo, obtuso, axin seminis fere attingente atque la trochloari- conicus, extremitate rostellari plantuscula, parum Ja Нога. АХТНЕНАЕ wm. Оулма tria, OVULIS ellos perbreves tument, Baccar intra perigon nsversalis figuram cordatam aut fer isineo-corneum, in facie dorsali paullo infra medium lectulo insculptu tenera, ex albuminis substantia facta, tecto, cui EMDAYO re extremitate cotyledonea, quae centripeta et obtusa. jeumbit albus, Crescit in conralli Nepaliae magna, altitudine pedum. 5000 supra oceanum. Floret Maio, fructus maturat Augusto, Nomen newarrense: Tuggu. Wallich. 5. CHAMABROPS MOCINNI: polygamo-diveca; caudice elato; petiolis inermibus, laminis palmato-multipartitis, subtus pallidioribus; spadicis ramosi spathis subternis; florum androgynorum sterilium calycibus corollas obtusas sub- aequantibus, petalis margine imbricatis, filamentis in tubum connatis. CHAMAEROPS МОСТУМ, Kunth, in Humb. Вопр. Kunth, Nov. VIL. 2. p. 1489. No. 2. — Sprengel Syst. Veg. Ш. p. 137. ea 1. p. 300. Kunth. Syn. I. p. 303. Поп. Schult. Syst. Veg. perperam ad Chamacropem Palmetto ducit. Caupex fere 8 orgyas altus. Sparuie obovatae, con dense forizeri , sesquipollicem longi, teretinsculi sesquilineam longum. Сылх profunde triparti » uti videtur in superiore spadicis parte, ad ejus ramificationes. Ramuli i, paullo Пенов. Bractea minima, subulata, membranacea PLOnEw Пен ANDROGYNUM » laciniis lineari-oblongis, breviter acutatis, longitudinaliter nervosis. COROLLA calyce paullo longior. PrrALA obovato-oblonga, dorso carnosula et longitudinaliter nervosa, margine extenuato membranaceo sibi imbricata. Srasısa longitudine corollae, FuwENTA connata in tubulum basi carnosa cum corolla cohaerentem, apice truncatum atque in dentibus sex minutis ANTHERAS ferentem basifixas cordatas, breviter ovato- oblongas, longitudinaliter birimosas. Pistia tria, lineam alta, distincta, aut basi leviter cohaerentia , in Hs, quos examinavi, floribus verosimiliter st Отавио minimum globosum, dorso gibbosum. STYLUS ovario triplo longior, intus longitudinaliter sulcatus, 5т16мА nonnihil incrassatum. (Vidi ramulum flores androgynos ferentem, a cl. KUNTHIO. communicatum,) — Haec species forsan a Chamaeropis charactere, qualem nos со us, differt aesti corollae imbricata, stylorum longitudine atque sexus рег diversos flores distil › et Trithrinaci nostro potius approximatur; attamen, quum complures notas ad gene- ип characterem facientes ignore в inter Chamaeropes militare пе incerta cum parum certis misce Crescit in imperio mexicano propter Acapulco, secundum littora maris pacifici; detecta ibidem a vi is clarissimis de Humboldt et Bonpland. Aprili floret. 6. CHAMAEROPS BIROO Siebold: — — caudice —; fr superne concavis, margine armatis aculeis ribus acuminatis breviter acuteque bifidis diem fibrillitio reticulato, petiolis triangularibus rectis et recurvis, ex parte robustis; laminae palmato -multifidae laciniis linea- , venis inter nervos. transversis conspicuis; spadice — , baccis —. FRONDES, quas coram habeo, bipedales. Petiolus longis armatus. Ligula transrerse oblonga, obtusa. Rh transverse obk а basi carinato- triangularis, margi chis intra laminas in 2 pollicum lon шау nltra dimidium divisa in lacinias 28 — 30, pedem et quod excedit lon; in lacinulas pollicem longas acutas dividuntur. Laciniae nonnullae subinde inter se өш speciebus minus crassa et tenuior. Forsan potius Liristonae generi adjudicanda. fuscis. compressis, 1—4 lineas dinem promissa. Lami s, semunciam la ae. Substantia, qu а circumscriptione tas, quae apice iquis Chamaeropis Crescit in Japonia: Ph. F. de Siebold, qui frondes benerole communicavit 253 ADNOTATIO. Chamaeropis genus cum Livistona ab neque inficias imus, haec omnia genera artifici ores cortosque spadices diversa lege ob de omnibus speciebus eerti quid di. ill. А. Bnowsio et cum Trithrinace a nobis constituta multis modis conve ingui, Organorum sexualium distributio in his omnibus per certo: um vocata est, sed tantum abest, ut quoad hanc differe в n m restet, anne Zieistonae et Trithrinacis species omnes recte herma. Airodiae possint nuncupari, anne potius polygamo-monoceae. Quod. quum ita sit, in sole иш corollae, pistillorum et seminis generum differentiae, eaeque sat leves, positae v + Та Livistona scilicet corollam haberes monopetalam im simplicem, a latere ventrali albumen i п novella rima tenui ventrali 'etalam, aestivat lum tamen non fugiet, has omnes notas, qu ratior igitur horum generum distinctio ab formatione а dictis generibus differt, tripartitam, aestivatione valvata, реша. leviter coal Chamaerope corollam tripetalam, aestivatione valvata, t aperta, et stigmata sessilia, albumen denique variegato-ruminatum; tilla distincta, stylis donata et albumen, ni fallor, aequabile. Lectorem benero. verso gradu potius, quam diversa essentia innitantur, levioris esse momenti. Accu. pendet, Copernicias genus, alia ut taceam, staminibus perigynis et pistilloram IX. RHAPIS. LINN. Fil. Manuser. AIT. Hort. Kew. edit. L Ш. p. 473. Gen. pl. edit. SCHREB. IT. p. 772. No, 1687. р. 887. No. 1003. SPRENG. Gen. pl. p. 282, № 4403. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. VIL р. xciv. № THUNB. SMITH. POLYGAMO - DIOECA. Frons sessiles, bracteati, WILLD. Spec. plant. IV. >. 1523. — Спамакномв species in srapice ramoso, seermis nonnullis incompletis vagis instructo, MASC. Catxx cupularis, trifidus. Conouta obovato-tubulosa, trifida. Sramıxa sex, ritamentis subulatis, eres, cordato-ovatis, extrorsis (1), conncetivo in facie interiore latiusculo plano HERMAPHR. Caryx cupularis, tripartitus, Сопота tripartita. STAMINA sex, ANTHERIS cassis. Pisrnaa trie distincta, ovanus obovato-compressis, STIGMATIBUS brevibus sessilibus, оусго oblique erecto. Bacca — — — Palmae humiles, caespitosae, CavpEx arundinaceus. FRONDES apicem versus confertae. Vaginae longae, in fibril- litium reticulatum extensae. Laminae digitato-mullifdae, laciniis apice bidentatis, simplicibus aut coalitis. Spanrx panieulato-ranosus, ante anthesin roseo-rubens, carnosiusculus, fragilis, dein virens. Sraonan incompletae in ima parte et ad ramificationes spadicis, membranaceae. Frores fiari 1. RHAPIS FLABELLIFORMIS. Tab. 144. Rh. caudice tri- quadripedali, nodis distantibus; laciniis linearibus irregulariter truncato-dentatis; petiolis inermibus, laminis flabelliformibus, digitato- dieisis, spadice composito - ramoso, patulo, Tsu-tsong si ice (charactere sinico), Soo-terku, eulgo in scaporum extremitate piunatis arundinaceis, Kämp RUAPIS FLABELLIFORMIS, Ай. Hort. Kew. ed. prior. Ш, р. 473, odit, 2. V. p. 473. . Giseke in Lin. Prael. Ord, natur. p. 96. УНУ. Spec. plant. IV. p. 1003. Smith in Rees Cydop. No. 1. Spreng, Syst. Vog, I р. 137. Rom. Schult. Syst. Veg. VIL. % p 1491. Jacq. Hort. Schönbrunn. ШІ. p. 36. t. 316. Bot. Magaz. 1.1371. L'Herit, Stirp. nov. t 100. ban шшр (ап edita?) Sjuro-tsiku, japonice, prioris (quae Sjuró et Sodio) species minor, foliis pfer Amoen. exot. p. 898. dricae, erassitie pennae eygneae, pallidae, im fasciculum conicum congestac. Palma hortensis, quam solummodo vidi, quadri - quinquepedalis, e пшшоматв subterraneo plures cavoices erigit erectos, strictos, firmos, teretes, digitum crassos, ligno duro et tenaci flavescente donatos, plerumque inde а basi ad apicem usque vaginis frondium Persistentibus dense arcteque obvolutos. Fuoxpes phyllotaxi 9; dispositae, versus apicem caudicis conferiae, erecto- patentes, Ыі - tripedales. Vaginae cylindrieae, dorso carinato-convexae, virides, inde a carinae ma rgine in membranam uscam extenuatae, quae mox dissolvitur in fibrillittum laxe reticulatum , е fibris tenaeibus verticalibus et horizontalibus rectangulo - decussantibus tandem nigricantibus tam laxe contextum, ut quasi fenestratum dicerc possis. Apex vaginae facie ventrali altius producitur lanceolatus, concavus, margine villoso-ciliatus, structurae tenerioris, tandem irregula- riter Iacerus et discissus, fibris verticalibus diutius persistentibus. Petiolus e dorso vaginae producitur pedalis et ses- quipedalis, gracilis, flexilis, viridis, semiteres, superne postice subcanaliculatus,, antice leviter convexo - bifacialis, margine integerrimo seabriusculo. Ligula semiorbicularis, concava, brevis. Lamina digitata, divisa im lacinias 105 12 dunc omnes subaequales nunc ex parte latiores et tandem ulterius dividendas, in semicirculum expansas, lineares, Ішіш- dine unguis ad duorum pollicum, longitudine spithamae vel pedis. Apex laciniarum simplicium in dentes geminos, ple- Tumque inaequales, obtusiusculos divisus; compositaram e contrario truncatus et irregulariter dentatus apparet. Nervi primarii secundum Jaciniarum latitndinem nunc solitarii nunc bini ternive, iique distantia inaequali decurrentes, subtus parum prominentes. Nervi commissurales supra prominentes, sicut margines, scissione orti, serrulato- scabriusculi, Color saturate viridis, supra nitidus, nervorum et venarum transversarum parum conspicuarum dilutior. Indumentum floceosum, cinerco-fuscum, in margine petiolorum, in ligula, in hastae facie ventrali et in laciniarum apice, tandem deci duum. Sraprx MASC. ex ala frondis superioris emergens, patens, ceranoideus, mulüramosus. Pedunculus et rhacheos pars inferior compressi, dum juniores villo tenui adspersi. Rami primarii et secundarii irregulariter sparsi et patuli, teretiusculi. Color spadicis junioris pulchre roseus. 8рлтнАЕ binae po vagae, infra spadicis divisiones 254 acuminatae, oblique apertae, membranaceae, longitudinaliter nervosae, albidae, superne testaceae, primarias, lanceolatae, in apice tomento Поссово albido ni ramificationes in squamas triangulares pollices longi, fere a basi dense florigeri. Frones sessiles, bractea t modulos subglobosos coloris margaritaceo-flavidi sistunt. In evolutis смах margine sphacelato-fuscidulis. Conoıza virescenti da, ad apicem nonnunqu tubulosa, earnosiuscula, ad tertiam partem vel ad medium usque trifida in lacinias lato-triangulares erectas aut incurvas, acutas, leviter concavas, apice solido introrsum in cristulam tenuem producto. SrawtxA inch is corollae alternant, nonnihil longiora, FmAWwENTA compresso-subancipitia, sursum nonnihil dilatata, e basi corollae ejusque parti inferiori longitudinaliter adnata, alba. Ахтикпле globoso-cordatae, extrorsae, connectivo lato, intus plano, loculis ellipticis, extrorsum rima verticali apertis, flavae. Pistilli rudimentum nullum. Frores HERMAPHR. laxius positi, masculis paullo minores, colore virescenti. Caryx cupularis, in lobos tres suborbiculares obtusiusculos , longitudinaliter nervosos, secius. Conor tripartita, laciniis obovatis, acutis, concavis, nervosis. STAMINA cassa. FILAMENTA compresso- clavata. AxrHERAR extrorsae, cordato-ovatae, apice emarginatae, efloetae. Різтила tria distincta in carpophoro elongato, inter se libera. Ovanıı dorso convexa, intus bifacialia. туш breves, іп sricmata acuta abeuntes, Ovvrum unicum vidi, globo- sum, oblique appensum.. Fructus ignotus. ido detergibili adspersae; infima dorso leviter bicarinata. Supra has spathas aliae ad ubulatas contractae, primum albidae dein fuscescentes. Ramuli florigeri 1— nera, membranacea, upularis, ti в m fuscescens, lineas 2 — 3 alta, obovato- Crescit in insulis Liukin, teste cl. Siebold, forsan quoque in China australi. In Japoniae hortos ob ornatum introducta colitur , referentibus Kaempfero et Thunbergio. Japonice dicitur Soo-Tsiku, vulgo Sjuro-Tsiku et corrupte Siero-tsic. iam fibrillitio obrolutes, spadicem masealam floridam exserens, magnitudine naturali secundum sp psdix masculus javenilis, m. n. IV. Pars spadicis hormaphroditi. — I. Flos mascalus: 1. Calyx cam inia corollao, cum stamine, cajas anthera ICON. EXPL. Tab. 144. I. Apex eaudicis, fr men hortensi depictos, II. Apex frondis, m. n. Ш. bractea. 2. Flos. 3. Corolla. 4. Corolla арена, com staminibus. 5. Stamen, a faci transverso dissecta. — IV. Flos foemineas: 1. Flos a latere, 2. Flos desuper visus. 3. Calyx expansus a facie int cassis, 5. Stamen cassum a facie interiore. 6. Corolla, rosecta unica lacinia, ut stamian et pistilla in conspectum ven sectio verticalis cum ovulos Omnia magnitudine aucta. "exteriore, antheris nportis, 6. La. 4. Corollae lacinia eum staminibus tribas Жл 9. Ovarii > Pistilla duo sepa 2. RHAPIS COCHINCHINENSIS: candice octopedali , nodis propinquis ; petiolis aculeis brevibus rectis, lami Nabelliformibus, palmato-dieisis, laciniis oblongis obtusis multiplicatis; spadice brevi ramoso; baccis ovatis. 57. Edit. W m descriptionem Lour L XL. p. 505. Willd. Spec. pl. IV. 2. p. 1155. No. 5. huc relata. CHAMAEROPS COCHINCHINEN Rom. Schult. Syst. Veg. VIL 2. p. 1481 Crescit in syleis Cochinchinae, ubi Cay-Lui nuncupatur. Frondes aptantur ad tegendas domus et construenda palia, solem et pluviam repulsura, referente Loureiro. Вассае ternae, exsuccae, inedules. ADNOTATIO. Caudices Rhapidis flabelliformis, Похвипато, Warticmo aliisque testibus, baculos praebent, quos Angli Groun d- Rattan vocant. Si vero fides haben ial Commerce edit. Thornton 1825. p. 340), baculi Ground-Rattan dicti in iur e calamis tantae longitudinis, nt tres quatuorve baculi ex uno excedat, ab alia stirpe, forsan Calam sp » praeparari, existi- X. THRINA X LINN. Fil. nomen dedit. — SWARTZ Prodr. p. 57. Flor. Ind. occ. I. p. 613. t. 13. LINN. Gen. edit. SCHREB. И. p. 772. No. 1686., edi SPRENG. p. 255, No. 1229. ROEM. SCHULT. Syst. Veg. УП. p. ъххуп, No. 1489. — ConrrmiE species PATR. BROWNE Jamaic. p. 191. HERMAPHRODITA. Fronrs bracteati, breviter pedicellati, in sPApicE pletis vaginato. Carxx cupularis, sexfidus. Conorza nulla (D. SrAwiwA sex, nov basi connata. ANTHERAE lineares, erectae, utrinque bifidae. Pısrizuum simple erecto. STYLUS in STIGMA concavum, infundibuliforme aut vomeriforme, ampliatus. Bacca monosperma, Nuctevs depresso- globosus, extus passim leviter sulcatus. Arsumex corneum, subsimpliciter ruminatum, radio scilicet testae aut simplici conico, a basi ad verticem pertingente, aut semilunari-bilobo perfossum. Езмввүо in dorso, verticem versus aut in ipso vertice positus, duplicato-ramoso, врати pluribus incom- m ad duodecim. Fıramexra subulata, ‚ i. e. uno carpidio constans, ovuro unico Palmae humiles aut mediocres. Cavnex ligno pallido duro gravi, inaequaliter annulato- cicatrisatus, aut basibus frondium persistentibus squamatus. Froxnes omnes terminales, basi vaginante in fibrillitium extensa, petiolo postice sem tereti antice convezo-ancipiti (1), lamina subpeltata, palmato-multifida, laciniis intra partem connexam induplicatis, apice bifidis vel bidentatis, filis nullis interjectis. Margo laciniarum incrassatus. Ligula basi dilatata, cum extimis lacini connata, tandem subinde obliterata. Indumentum frondis sericeum, floceis decumbentibus constans. Srapıx ex ala frondis, 5глтитв pluribus incompletis, tubulosis , membranaceo coriaceis, aliis ad ramificationes primarias oblique apertis, aliisque minoribus, ore sinu rotundato truncatis ad secundarias vaginatus. FLORES parti, virentes vel eirenti- flavidi, in ramulis sparsis laxiusculi, breviter pedicellati, bracteati. Baccar pareae, globosae, carne tenui. Мосивов fuscus, vasis impres- sis parce percursus. 1. THRINAX MULTIFLORA. Tab. 103. Fig. t.a. Tab. 163. Th. candice mediocri; caginarum fibrilitio pannoso et irregulariter. reticulato frondibusgue junioribus tomento `Лоссозо albido adspersis; laminae petiolum aequanlis laciniis ad dimidium unitis, strictiusculis, ensiformi-acuminatis, mul- tinerciós, tandem subtus glaucescentibus; ligula transverse oblonga, sinuato-triloba; spadicibus spathisque numerosis; pani- сас amplae ramis multiramulosis; calyce зел до, enneandro — dodecandro. Cavpex sex-octopedalis, газе 4 — 5 pollicum, superficie testaceo-einerea inaequali, arcte et irregulariter. annulate, ligno pallido duro compacto, vertice residuis frondium capitatus. Fnoxpes non multae, 0 ad 10, crecto-patulae. Vaginae semipedales vel spithamacac, e dorso lignoso planiusculo in fibrllitium tubulosum dilatatae, quod fibris constat primum pannoso- contextis, mox in reticulum laxum discedentibus. Petioli ima parte postica extus convexi, intus con- Ti» mee utrinque convexi ideoque ancipites, З — 4 spithamas longi, basi pollicem lati, apice dimidium pollicem. Ligula paucas lineas alta, transverse oblonga, petiolo latior, utroque latere cum extimis laciniis coalita, margine exte- mnato іп sinus duos leviter exciso interque sinus breviter producto, Lamina erecta, strietiuscula, suborbicularis, pel- tato-radiata, constans laciniis 40 pluribusve. Laciniae mediae 3 — 4 spithamas longae, basi 29; poll. latae, ad medium usque unitae, laterales breviores altius discretae, pollicem et quod excedit latae, parte libera ensiformi longe acuminata plana, apice 3 — 4 pollicum longitudine acute bifidae, margine incrassato levigato. Nervus primarius inferne acute prominens; secundarii plurimi (ad 30 usque), distantia У; — И, lineae decurrentes. Nervus commissuralis eras. que, Superne acute prominens. Indumentum е floceis albis, postea griseis, in vagina, in ligulae orificio atque in plicis laminae densum, in paginae inferioris nervis tenuius. Color laminae in facie superiore saturate viridis, in inferiore pal- lidior et subglaucescens, Srapicrs complures simul ex alis frondium, nonnullos pedes longi, erecto-patuli. Sparta primariae numerosae (12 — 15), tubulosae, oblique apertae, acutae, coriaceae, longitudinaliter nervosae, antice dorso leviter carinatae, extus fomento griseo оМесае, non alternatim distichae, sed spirali gyro sibi imbricatae, ante spadicis evolutionem in baculi sesquipedalis fusiformis speciem compacta. Srarmag secundariae ad basin ramorum florifero- Tum eosque primum omnino vaginantes, infundibuliformes, basi compressae, antice extüs convexae, intus concavae, apice sinu profundo rotundato exeisae et bifidae, im margine acuto villo flavescente, tandem detergibili, eiliatae et barbatae. Rami basi compressi et velutini, antice angulato-teretiusculi ibique glabri, ramulosi. Ramuli florigeri in infimis ramis numerosi, in superioribus pauciores, sparsi, quaquaversus patentes, basi squama membranacea triangulari suffult tiusculi, tri-quinquepollicares, glabri. Frores laxe dispositi, nunc nonus nunc undecimus supra primum, pedicello brevi tereti insidentes, qui bractea minima triangulari membranacea fuleitur. Caryx dimidiam lineam altus, in lacinias sex triangulares acuminatas, dorso gibbosulas, margine extenuatas, pallidas divisus. Втазиха 9 ad 12. Fıramexta subulata, compressa, latitudine inaequalia, basin versus plus minus coalita, lineam longa. Axrurmar lineares, basi bifidae, longi- tudine filamenta subaequantes, basifixae, longitudinaliter bivalves, flavae. Ovanrom globosum, glabrum, viride, оутто unico obovato. Srszus brevis, teres, ampliatus in srrcwa magnum, infundibuliforme, margine extenuatum, quod non- nunquam innumeris granulis pollinis repletum inveni tubulos foecundantes emittentibus, Fnvcrus latet. Crescit locis maritimis in insula Haiti, с. в. ad Views Cap Français, unde misit cl. J. 8. Heneken, qui addidit, а) incolis Palma Coyau appellari, Pariter in insula haitina legit Bertero, qui locum natalem non indicavit et speciem ibidem Guano nuncupari, tradidit, ICON. EXPL. Tab. 163. Thrinacem exhibet multifloram, cum Thrinaco argentea et Oreodoxa oleracea, in regione maritima insulae haitinao depictam. Tab. 103. 1. а. Ramulus forens, mn. — I. 1. ші, cum quatuor pedunculis, bracteis suis ай, quorum flores resecti, et cum quinto calycem ferente, 2, Calyx foris aperti, 3. Calyx floris nondum plane evoluti. 4. Filamenta intra calycem, arte expansa, quorum duo anıheras feront. 6 Androcdum ennenstemon. 6. Stamen а facie. 7: Stamen а dorso. 8. Pollen. 9. Pisillum. 10. Отанї virginei sectio horizontalis, 11. Ovari seco veniale, oral monstrans. 12. Orarii post grossificationem sectio horizontalis. Omnia varia magnitudine aucta. 2. THRINAX PARVIFLORA. Tab. 103. Th. caudice mediocri aut subprocero (10 — 20-pedali); raginarum fibrilitio pannoso et irregulariter reliculato, juniore albido-tomentoso; laminae petiolum. paullo superantis laciniis ad tertiam partem unitis ensiformibus longe acumi- natis multinereiis, subtus parce floccoso-canescentibus, tandem nudis, ligula triangulari; spathis numerosis, panicula ampla; calycibus sexdentatis hexandris; baccis (siccis) tuberculato- scabris. Palma brasiliensis prunifera etc., Thatch, Sloane Cat. Jam. p. 178. Voy. Jam. IL p. 121. No. x. t. 213. £ 2 (excl synon) — Corypha, palmacca, foliis flabelliformibus cum appendieula ad imum, petiolis tenuioribus flexilibus compressis, Pats. Browne Jamaie. p. 190. — Larger Palmetto, Long. Jam. Ш. p. 741. No. 39. Haec synonyma omnia verosimiliter huc pertinent. THRINAX PARVIFLORA, Swartz Prodr. p. 57. Flor. Ind. өсе. I. p. 614. t. 13. Willd, Spec. pl. IL p. 202. Lam. Ешуа, ҮП. p.695. Spreng. Syst. Veg. IL p. 20. Rim, Schult. Syst. Veg. ҮШ. 2. p. 1300. Deseriptioni ab auctoribus citatis datae pauca addo, secundum specimina in hortis Loddigesiano et Reg. Monacensi culta et spadices floridos in herbariis Reg. Parisiensi et Banksiano asservatos. Fmoxprs magnitudine speciei praecedentis. erassata ovato-triangularis, longe acuminata, acumine tenuiore, serrato, tandem marcescente et oblite- rato, superne paullo concava. Lamina peltata, ad tertiam partem usque divisa in lacinias ensiformes acuminatissimas, ў 128 Ligula е basi 256 minus strietas, quam in specie praecedente. Nervi secundarii numerosi, attamen pauciores, quam in Thrinace multiflora (14 — 20), distantia, quam in illa latiore, decurrentes. Color fr ridis, ligulae dilute Indumentum in pagina laminae inferiore pareum, e floccis albis decumbentibus constans, t tune viridi, nec glaucescente. Sraprx 2у, pedem longus. Rhachis tecta БРАТШВ compluribus (10 numeravi), angusto- tubulosis, ob i is, striatis, Jepidotis, tandem denudatis, in margine testaceo-villosis. Rami alterni, spi- plano extus convexo, margine a s secundaria, Ramuli, u bri, sparsi vel suboppositi, angulati, 3 — 6 pollice: mata, t > membranacea, subdiaphana, Pedunculi sparsi, erecto-patentes, duas lineas longi, bractea minutis- sima, subulata., Слух rotatus, tatus, Fıramesra subulata, Ахтиввле dimidiam lineam longae, lineares. Ovarium globosum. SrYLUs bre uliforme, aequale aut subdimidiatum et vomer . Bacca magnitudine i, globosa, epidermide (in sicca) tuberculosa, atroviridi (). Мисьвоз depresso-globosus, testa nitide castanea, sulcis nonnullis a basi ad verticem decurrentibus levissime impressa. In basi et vertice parva impressio observatur. Intra haec puncta testae radius лівомех album cartilagineum perforat fere rhombeus, vertice attenuatus. Еминхо conicus, dorsalis, vertici propior. Crescit in insula. Jamaica, praesertim orientali, colles sarosos pracdiligens, nec tamen a locis depressis maritimis exulans; ibidem Thatch-Palm, Palmeto Royal aut Palmeto-Thatch vocatur, testibus Patr. Browneo, Longio et Swartzio; nec non in insula Haitina provenit, notante Swartzio. ICON. EXPL. Tab. 103. Figura ad sinistram exhibet partem spadici oros jum defiorai, alit, iique ramulorum eximoram, sub ipsa anthesi depingunur. Magnitudo naturalis- ‘Thrinacis parviflorae, cujus spathae ramos exserant binos floribus onustos. 3. THRINAX ARGENTEA: caudice mediocri, frondium basibus ovatis dense reticulatis ex toto arcte raginato; laminae petiolo brevioris, fere ad basin multifidae, laciniis linearibus acuminatis, subtus sericeo-arg: › panicula. breviore; embryone verticali, генез; nervis secundaris numerosis approximatis, ligula ovata superne concava; spathis paucioribus (subquü 3. et Tab. 16 testae radio albumen percurrente semilunari. — Conferas Tab. 103. Е Palma argentata, Jacq. Fíagm. p. 38. No. 125. t. 43, £ 1. (ons palmae cultae) Märter, in Born physik. Arbeiten einträcht. Freunde, И. p. 76. TURINAX AR TE , Loddizes, Rom, Schult, Syst. Veg. VII. 2. p. 1300. CatpEx 12—15 pedes altus dicitur, crassitie bi-tripollicari, cylindricus, sursum attenuatus; ligno albido, extus spisso duro, intus fibroso, epidermide fusca nitida, Totus caudex arcte vaginatus est basibus frondium persistentibus, phyllotaxi 945 dispositis, tubulosis, e fibris tenacibus de- cussantibus contextis, parte ventrali altius productis quam dorsali, ideoque petioli abrupti extremitatem inferiorem omnino obtegentibus. У haec partem dorsalem prodit semipedalem, depressam, vix earinatam scentem, е eujus utroque margine fibrae exseruntur oblique ad- scendentes, cum aliis е ventre vaginae surgentibus decussantes atque telam sat densam et tenacem constituentes uscescentem, in atere тепе trali, uti jam diximus, squamae ovatae specie altius promissam. Tomentum griseum, lepidotum, in ima parte dorsali vaginae, et aliud floccosum in summo margine, tandem evanescens, Petiolus 4 spithamas longus, ad ortum pollicem latus, ibique inferne convexus, superne planus, margine acu- tus, antice compresso-anceps, levis, glaber, striatus, flexilis, apice promissus in ligulam primo callum arem favidum sistentem, postea ovatam, superne concavam, virescentem (in hortensi palma saepe obliteratam). Lamina profunde divisa in lacinias 36 — 40 et ultra, ineares, acuminatas, breviter bifidas, 2 — 3 spithamas longas, pollicem latas, margine incrassatas, et, dum juniores, scabriusculas. Nervus primarius infeme prominens, secundarii numerosi, commissurales inter lacinias laterales un » inter intimas 2 pollices. Color laete viridis, subtus albidus aut argenteus a tomento, e floceis albis decumbentibus constante, quod in juniore et culta planta rarius est, quam in adulta. SpaDıx pedalis. Pedunculus compressus, srarius 3 — 4, lanceolatis, oblique apertis, vaginatus. SPATHA extima semi- pedalis, latere dorsali in margines acutos producta, interiores breviores, compresso -teretinsculae; omnes membranaceae,, testaceo- flavescer tes. Rami primarii 4—6 pollices, florigeri sesquipollicem longi, pubenti-tomentosi, Frones non vidi. Мосьвоя depresso-globosus, extus nitide spadiceo - fuscus, vasis impressis a basi sursum decurrentibus insculptus. Testa fusca, forma semilunari per ALBUMEN producta. Ewnnro cylindricus, in vertice seminis. Crescit in insulis antillanis, е. g. in Jamaica et in Haiti sire 8. Domingos, saepe vasto agmine campos occupans. In Jamaica dicitur Silver-Thatch, in insula Лайта Guano. In insulis bahamensibus, uhi silver-leaved Palmetto dicitur, eam obserearerunt Märter et Boos. Corbes, quibus folia herbae Nicotianae in Europam mittenda. conduntur, е hujus palmae frondibus novellis, valde flexibitibus , fabricantur. ICON. EXPL. Tab. 163. exhibet hane palm pictam. — Tab. 103. Fig. Ш, 1. Nucleus a bas m, unacum Thrinace multiflora et Oreodoxa oleracea, in regione insulae S. Domingos dictae de Nucleus a latere. 3. Nucleus verticaliter apertus, ut runinatio et embryonis situs appareant, O. m. n, 4. Embryo, m. caudice brevi aut mediocri 4 THRINAX Р vaginarum fibrillitio pannoso et irregulariter. reticulato, juniore albido-tomentoso, laminae digitato-multipartitae petiolos aequantis laciniis ensiformibus acuminatis utrinque viridibus, nerco medio subtus ferrugineo-ramentaceo, secundariis 6—8 utrinque impressis, ligula triangulari; spadice —; spathis — Jloribus — ; nucleo parto, testae radio simplici conico perfosso. R Palma non spinosa humillima, Sloane Catal. Jam. p.t П. p. 118. No. у. Long. Jam. Ш. p. 740. No. 38. THRINAX PUMILIO, Lodd, Rom. Schult. Syst. Veg. VIL. 2. p. 1301. №. 3. t Ш. Dendrol. p. З. №. 13. Small Palmeto-Royal, Sloane Voy. Crescit socialiter in Jamaica, praesertim occidentali, locis maritimis sazosis. Lignum tardissimi incrementi, durum, in aqua salsa optime perdurans, ad postes et trabes adhibetur. E frondibus norellis, adhucdum complicatis, pilei, storeae el alia hujus generis opera nectuntur. Incolis haec species Iron-Thatch, aut Bay-Thatch, aut Lesser-Palmeto dicitur. ICON. EXPL. In Tab. 103. Fig. IV. 1. nucleus a vertice, 2. idem a vertico, 3. nucleus dissectus. O. m. n. 4. Embryo, m. n. 251 5. THRINAX RADIATA: caudice abbreviato; — laminae ыйга medium Palmato-multipartitae, antice planae, laciniis linearibus acuminatis utrinque viridibus glabris; ligula orato - triangulari nereisque primario et secundariis paucio- ribus (6 — 10) basi flavis; — — — THEINAX RADIATA, 1014, Rom. Schult. Syst. Veg. ҮП. 2. p. 1301. No.4. THRINAX ELEGANS, GRACILIS, AURATA Hortorum. Crescit in variis insulis antilanis, с. g. in Cuba et in insula Trinitatis. 6. THRINAX BARBADENSIS, Loddiges: caudice mediocri aut subelato; — laminae digitato-multipartitae laciniis. lanceolatis acuminatis crassinsculis, trinerviis, ligula viridi obliterata, nereis fu :furaceo-lepidoto - fuscis; — — — Palma barbadensis, folio fabelliform: mazimo, Pluk. Almag. p. 277. THRINAX PARVIFLORA, Maycock Flora barbadensis p. 146. (exclusis synonymis)? Crescit in insula Barbadensi: teste Loddigesio, in cujus horto species No, 4. 5. б. Tusignitas. observavi, Jam sequitur genus FLARELLIFRONS, quod PHOENICINARUM tribum consti XL PHOENIX. LINN, Gen. Plant. edit. 1764. p. 573. No. 1224. Edit SCHREB. П. p. 776, No. 1094. Edit. SPRENG, р. 283. No. 1467. JUSS. Gen. р. 38. МЕНЕ. Verh. Batav, Genootsch. I. p. 257. LAM, Eneydl IL. p. 490. t. 893. WILLD. Spec pl. IV. p. 634. No. 1768, GAERTN. Ет. Som. L p. 33. t 9. f. 2. — Басын, ADANS. Fam. Il, р. 25. — Рномеиока NECK. Elem. не P. 302. No. 1698. — Елате LINN. Mus. СШ p. 12. ALTON. Hort. Kew. 1. edit Ш, р. 477, LINN. Gen. edit. SCHREB. IL p 777, No, ador. wait SPRENG. p. 250. No. 1304, WORMB. Verh. Batav. Genootsch. I. р. 260. NECK. Elem. Ш. p. 301. No. 1000. WILLD, Spec. pl. IV. p. 170. No. 1082, DIOECA, Frones sessiles, bracteati in srapice ramoso, seara simplice, completa incluso. MASC. Силх cupu- Jaris, tridentatus. Сопол tripetala, aestivatione valvata. Srauina sex (rarissime tria (7) aut novem), ex ima corolla, дхтив- mus linearibus erectis. РОЕМ. Смях cupularis, tridentatus. Conorza tripetala, aestiratione imbricata, Prem tria, glo- Ъово-оума, conniventia, distincta, ovuzas erectis, unicum maturescens, STICNATa sessilia, uncinata. Bacca monosperma, Sarcocarpio molli, endocarpio tenui membranaceo. Semen lineari oblongum, sulco verticali in parte ventrali, ALBU- MEN corneum, testae radio suleum ventralem intrante, simplici aut lobato , rumin; monyo dorsalis aut subbasilaris, Cavnex eatus, mediocris aut fere nullus. Froxves omnes terminales, pinnatac. arcte amplectens, tan- dem in fibrilitium soluta, Pinnae rigidiusculae, in greges dispositae aut rarus subregulariter distichae, induplicatae, integerrimac aut breviter bifidae, imae in spinas subulatas contractae. SPADIX inter frondes, srarma lignesoente, anci- Bite, in latere antico longitudinaliter. aperienda involutus, pedunculo compresso, ramis Slorigeris suhfastigiatis. Frores coriaceo-menbranacei, ochroleuci, sparsi, bracteis membranaceis ранений sufulti. Вассав Лагевсетев aut purpurascentes, carne plerumque dulci eduli, endocarpio papyraceo-albo, кисіко fusco. 1. PHOENIX DACTYLIFERA. Ta. 120. Tab. X. Fi «d. Tab. Z.I ig. A. Ph. caudice elato; frondibus glaucescentibus, incomptis, pinnis Tanccolato-Uinearibus acuminatissimis , valde compli- сай, subletrastichis, anticis saepe distichis, irregulariter et remote sparsis aggregatisce, antrorsum stricte aurrectis nut Sursum connisentibus, summis brevioribus subinterrimis; baccis cylindraceo-ellipticis; (varie coloratis, ultra pollicem longis.) oink, Theophr. Hist. PL L. IL o. 3. 6, 1—9. IV. c 14. Sprengel Theophr, Naturgesch. thers. u. erldut, I. p. 73. Dioscor. Mat. Мейс 148, 150. edit. Spreng, I: p. 139. Plin. Hist. XIII. 6.4. «11. XVI. c.20. 42. XXIV. c 19. Pallad. April. 5, Octobr, 12, Quibus ізсіз principibus praeterea ex antiquorum scriptis adjungo sequentes: Herod, IV. с. 172, Aristot. Mirab, с. 143. Xenoph. Утор, V. © % 3. Уі. 6.2, 8. VIL с.5, 6. 5, 9. Anab. I. с.5, 10. IL 63, 6.3, 9. Strabo XVI. c1, 14 Diod, sie IL e 9 Үе 4. МХ. е 98. Athen. I. 21. edit. Schweigh, 1. р. 104. © 23. p. 111, е 03. XIV. c б. Plut, Sympos. ҮШ. quaest. 4.6.1. Philostr. Vita Apollon. Lc. 21. IL с. 7. 26. ШІ. с. 50. Geopon. edit. Niclas IL. с. 10, 9. X. e 4. « 5. Gales edit Kühn. ХИ, p.151. Oribas. in Gesneri principib, art. med. p. 511. 4; 611. e Aetius ibi Aegin. ibid. 645. d. Achill. Tatius 1. c. 17. edit. Jacobs p. 23, IL p. 481. Gellius Ш. еб. A XIV. с. 3. — Conferas porro Hermol. Barbar. Coroll. in Dioscor. 1530. p. 16. sq. ad ejus cap. 157. 158. 150. Саш. Rhodigin, Lect, anti. La V. е 6. edit 1066, p. 242, Hieron. Cardan. de Rerum тані. L. VI. e, 20. Celsius Hierobotan. Il. р.450— 570. Billerbeck Flora classica p. 238. J. Нове in Hooker Journ. of Botany 1834. p. 212. Dierbach Flora mythologica p. 87. Palma, Вией. Nat. Stirp. 1537, p. 215. Palma Blate, Maubiol, Comment. in Dioscor. 1505. p.218. cum icone palmae, et spadicis Nori. st ш. p.221. Lobel. Observ. 1576. p.637. Icon. Stirp. 1581. I. p. 234. e ic. repet, Dalech, Hist. 1583, p. 80, Joach. Camerar, Epit. Matthioli de plant, 1586. р. 124. Kräuterbuch Ман. edit. Camerar. 1586. p. 69. с. io; edit. Verzascha 1678. p. 88.; edit Zwingeri 1690. p.62. Durante Herb. novo 1602. 9.327. с. ic. palmae, Uffenbach Hort. Sanit. 1600. p.316. 690. Dodon. Pempt. 1600. p. 1309. те. Joh. Bauh. Hist. 1651. Г. p. 951. с. ic. mala frondis, spathae et Becher Parnass. illustr. 1663. p. 98. Бай Hist. IL р. 1352. — Palma major, С. Ван. Pin. 1623. p. 506. 1. Tabernaemont, Kräuterbuch. 1087. p. 1972. e. ie. тор. Chabr. Sclagraph, 1660. y, 20. пеп, Montz Index 1052 p 346, — Palma Бесе, Prosp. Alpin pl. Avgypt. p.10 eie Math, — Рила Dacty- difera, Linschot. Navigat. pars IV. £ 14. Pontedera Antholog. p. 153. с. 25. p. 102—109. Kaempfer Amoenit, exot, fase, IV. р. 051 — 764.: Relationes botanico-historicae de Palma dactylifera, с. tab. Jonst. Hist. nat. Arbor. edit. 1768. 1. р. 139 — £ 44. Sloane Catal. Jamaic. p. 174. Voy. Jamaio. IL. р. 111. (ubi plures peregrinatores, q Labat Voyage И. p. 275. c. ie. Long. Jamaica Ш. р. 742. Patr. Browne Jai Mus. zeyl. p. 09. — Dactyli, Serapion. Simplic. e, 19. 5 . Dactylus Palma, Blackw. Herb. t.202. Nees ab Esen- beck Plant. offic. 1.37. Nees et Ebermaier med. pharmac, Botan. I. p. 209. Kosteletzky med. pharmac. Flora I. р. 293. Murray Appar. medic. У. р. 6. Theod. Martius Pharmacognosie p.230. Sprengel Antiquit. botan. I. $.143. $. 148. Dierbach Flora Apiciana р. 15. X DACTYLIFERA, Linn. Hort. 1 Spec. pl. edit. Willd. IV. p. 730. No. 1. Houttuyn Pflanzensyst. I. p. 110. Giseke p. 85. Sprengel Syst. Veg. П. p. 138. No. 1. Lam. Encycl. II. p. 261. Ilustr. gen. t. 803. lopaed. Mill. Gartenlexicon Ш. p. 380. No. 1. Gaertn. Fruct Sem. I. p. 23. t 9. f. 2. Duhamel Arb - p. 1. t. 1.2.3. Commerson Palmarium volumen Mss. in Bibl. Horti R. Paris. asservat. t. 16 — 22. — Brotero Flor. 94. Figueiredo Flora pharmaz. portug. р. 530. Cambessedes Plant. balear. in Mém, Mus. d'Hist. natur. XIV. p. 321. Herrera А; Espan. p. 230. Poiret Voy. en Barbarie Il. p.274. Desfont Viviani Е. Iybicao Specim. р. 62. Delile Centur. Plant. in Caillaud Voy. à Méroé IV. p. 361. Hasselquist Resa р. 499. edit germ. p. 538. Forsk, FL Arab. p. схху1. Ehrenberg. Symbol. phys. Aves. t. 10. (icon spadicis fructif). Delile in Descr. de l'Egypte, Hist. natur. II. p.77. No. 940. p.312. t.62. Dict. d'Hist. nat. fasc. 7. cic. Sicher Reise nach Creta IL p.78. Linn. Fl. Zeyl. p.185. No. 390. Roxb. FI. Ind, Ш. p. 780. No. 3. Michaux Hist. des Arbr. forest. de ГАшег, sept. IL. p. 189. Maycock Fl. barbadens. p. 383. Brunner in Annal. d. allg. Schweiz. Gesellsch. f. Natur- wissensch. IL p. 19. Ritter Erdkunde v. Asien IV. 1. p. 832. Meyen Pllanzengeographie р. 394. Berghaus Länder - und Völkerkunde Ш, p. 181. PHOENIX EXCELSIOR, Cavan. Icon. et descr. pl. И. p. 13. Phocnicem germinantem sistunt Joach. Camerar. hort. med. p. 116. et icon. ad Hort. 30. Becher Parn. р. 98. Epit. Matth. edit. Verzascha p. 88. b. Zwinger р. 62. Tab. nostra X. Fig. I. Iter orient. edit. germ. I. р. 305. Burmann Thes. zeyl. р. 483. Indi, Hern с 1561. р. 69. Valen pl. reform. 1716. p. 2 Fl. atlant, II. p.43 Hane palmam, utpote notissimam, accurate describere non opus esse arbitramur. Juyat tamen de ea pauca com- memorare. In terris illis, in quibus nunc temporis frequentissime crescit, hominum cura colitur, et quasi hominis stu- dium ad physiognomiam ipsius palmae immutandam sufficeret, alio praedita est habitu, quam si in desertis sylvesci Res si На est, frondes non adeo congruenter abjicit, nec caudicem nudum, cylindricum et in superiore tantum parte petiolorum basi persistente (pollices Plinius appellat) ornatum exhibet, sed ab imo ad summum foliis haerentibus que instructa est, quae tandem putrefacta arboris habitum turpem incomptumque reddunt. Palmam hujusmodi horridam olim prope montem Sinai in ardua valle, cui nomen est Seleh, visam cl. Limonprus in Шо opere, quod inseribitur У, de l'Arabie pétrée, р. 66, descripsit ac delineayit. — Cujusmodi palmae sylvestres, non raro ad caudicis basin stoloniferae, novas procreant frondes laterales, ut potius fruticetum, quam altum truncum efficiant. In palmarum hortis autem saepius accidit, ut truncus sub corona in obliquum germinet, sicque pro una duas pluresve coronas proferat, quae tamen, quum semper minus perfecte explicentur, talis conditionis énormitatem indicant. Vidi delineationem hujus palmae, ramis abnor- mibus praeditae, quam Бивехвевсв, vir mihi amicissimus, in Nubia designavit. — Arborem, etsi non floreat, vario frondium habitu genus suum indicare monuit jam Prius (XIII. c. 4.), „non sine maribus gignere foeminas sponte edito nemore confirmant: circaque singulos plures mutare in eum pronas Dlandioribus comis. lum erectis hispidum, айап visuque ipso et pulvere etiam reliquas maritare“; et inter auctores recentioris aevi SaNpario Dr Antas in Annotatt. ad Herrerae Agricult. general. Madr. 1818. Ш. p. 384. memoriae prodidit, caudices foeminarum priusquam floreant, ab incolis Gomerae insulae frondibus latius extensis, foliolis acutioribus, coloris e viridi subflavescentis eoque dignosci, quod tactu sint asperiuscula, — Quod ad florum formationem attinet, id unum moneo, cos tam magnitudine quam numero partium in culta stirpe haud raro variare. Li: ina tria indicavit; sex vero ego quidem, ut alii semper observavi. Quam Jacauısıus adno m, qui pistilla 2, 4, 5 vel 6, loco 3, protulerint (Collectan. Suppl. p. 158. t. 15.) in planta hortensi quoque offendi. Flores foeminei Phoenicis cule, i. e. more orientalium populorum non ex semine, sed © novis surculis educatae de radice propullulantibus, unicum solummodo pistillum exhibere, idque fere globosum, contra stirpis a semine productae tria constanter prae se ferre aequalia et oblongo-triquetra, auctor est cl. Решиоз (Bulletin de la. Soc. d'Agricult. du Depart. de l'Herault. Aout. 1836.). Idemque addidit, pollen palmae circa Telonem Martium cultae glo- bulos sistere subdiaphanos, i. e. fovilla carentes ideoque generationi ineptos, quam ob causam foeminam ibidem vel admoto polline nullam in ovulis embryonem continere. — Interdum spadix utriusque sexus in una eademque stirpe observatur. — Odor spathae maseulae, dum aperitur suavis, observantibus Улсдотмо, Юктлтло et me ipso. — Sunt qui praetendant, nucleos longiores et graciliores sexus masculini stirpes procreare, quod anne experientia comprobatum sit, nec ne, ignoro. Nec inter nos quis mortalium experimentum instituet de re ultra vitae spatium producta; „cui enim placet curas agere saecu- lorum, de palmis cogitet conserendis: Partan. XL c. 12, — Sicut arbores, quaecunque diligenter coluntur, ita etiam palma multos et et varietates et subvarietates, quae fructuum natura praesertim differunt: totius baccae et nuclei magnitudinem, figuram, structuram, carnis quantitatem et saporem, epidermidis colorem et nitorem intelligas. Sunt etiam varietates, quae eo differunt, quod arbori diutius adhaerent, ibique, ut uvae passae, corrugantur. In systemate botanico merito primum obtinent locum sequentes VARIETATES: оуаре 'AEUS stan Phoenix dactylifera a) sylvestris: Васса minuscula, cylindrica aut olivaeformi, viridi aut fusca, carne parca bacca majore elongato-cylindrica obtusa, carne pulposa dulci. €) sphaerocarpa: bacca subglobosa, carne pulposa dulci. 4) oocarpa: Басса ovata, acuta, €) gonocarpa: bacca angulata. f) sphaerosperma: carne tenui papyraceo-coriacea, nucleo globoso molli. g) oxysperma: nucleo hinc peracuto. 259 SUBVARIETATES e diversa dependent natura pomorum sive glandularum hujus palmae, quas Dioscorides et Galenus PonmoßaAd- revs, Graeci et qui hos sequebantur Romani dactylos, Pharmacognostae (praceuntibus Martiale et Dioscorido) etiam tragemata (perinde ac s mensa secunda нат’ ¿Eoxoj» apponerentur) vocare solebant. Earum autem magnam distingui varietatem in Mauritania, Aegypto, Arabia et Perside haud mirabitur, qui cogitat, quamcunque arborem studiose cultam atque humana industria subactam secundum diversam coeli tempe- ziem et soli rationem fructus mirum in modum variare. In illis igitar regionibus tot sunt dactylorum subvarietates, quot apud nos pyrorum gt prunorum, Fructus Arabibus vocatur Tamar aut Belah (Balah veteres Arabes dactylum immatorum nominare solebant), Siwahae Oasin incolentibus Tenna, Schilham habitantibus Tini, Nubiis Benty aut Betty, Dongolanis denique Fintiga nuncupatur. Is lingua peblviaca Churmá dicitur, unde eamdem vocem receperunt Persae et Turci, In Hispania, ubi palmae cultura adi а est, innotuerunt duae solummodo subvarietates, quarum una est sapore glandis acerbo, quae, ut recens manducetur, per ngatur necesse est; altera, quam dicunt Candits sapore est dulci et melligeno, quae dactylorum species aut recens aut siccata editur. Multae sunt subrarietates in beatorum insulis, ubi earum cultura antiquissimis temporibus obtinuisse videtur. Quarum una instructa nucleo globoso ac tenero, et came tenui papyracea memoratu digna videtur, Cujus nucleis oves pi in imperio Maroceano, quod prop- ter dactylorum copiam inprimis celebratur. Quae illic proveniunt, subrarietatum primariae sunt hae: Majhul, dactyli eulentis, grati saporis, sed qui diutius nequeunt conservari; — A d mu, colore fulvo, pomis qua us, pulpa parciore et sic- QUAE prole precisan sunt minores, viridulac, дановайва ot селе, п species, quae interdum ex imperio Maroccano sub dactyli regii nomine. importatur, pruno non major et hujus instar pruina tenera obducta est“, Triginta plus dactylorum species ap ses et Jereedenses enumerantur, quarum Trumshah inter grandiores ct molliores, forsan Caryotae veterum, Deglutnore inter dulciores aptissimas reputantur^, Shaw, Specimen Phytogr. afric. edit, 1808. П, р. 305. — Nec minus dactylorum ferax et fructum matura variegata est Algeria et Constantina, ubi tamen fructus eo meliores esse dicuntur, quo longius a maris littore in loea deserta et regionibus aridis, quae a monte Atlante meridiem versus spectant et Gobla sive Gibla quid vegetat, pareissime crescit et simplex quiddam atque uniforme prae se ferre solet, Quorum omnium praestan- sique pleniores et colore magis fusco-aureo, quos suppeditat Belad-cl-Dscherid (regio Dactylorum), ant sicca Ша terra, quae ай а Tunete, ad cujus portum maritimum frequenter eveh ibvarictates, in Phazania olim habitata Garamantibus culta: quam optimi saporis esse dicunt; hae vero siccatae ad portum tripolitanum indeque in Europam importantur. In amoenis Siwahae palmetis, quae sub 209 12/ lat. bor., 239 18° long. orient. a Paris. sita sunt, gignuntur praecipue subvarietates octo: Balah Soltani, Rogm- Ghazaleo, Ghazaly, Feráhy e regione Ferach, Saáidy e Said vel Aegypto superiore, Káiby vel Kayby et Waedy. Quarum novissima camelos tantum pascit et asinos. Reliquae etiam a Siwaha in Aegyptum inferiorem erehuntur, ibique magni aestimantur. Praeter has subvarietates Wirxinsoxus (Topography of Thebes p. 266.) nominat sequentes: Belah Aamri, quae e Korayn in urbes Acgyptiacas importatur, Amhat, speciem rubram, quae prope Cairum magnam et Raschid crescit, Menonaváti, quae e Cairo magna et Mennäth, pago prope urbem Ptolemaida sito, affertur, Sofr el denyeh, Semány et Burlosy, quarum patria est Raschid et Burlos in Aegypto inferiore, Sobáe el set, Oqabachy, Sirgy vel Selgy, Qeroun el Ghazal (Cornu Gazellae) et quae parvis nucleis distinguitur Suffy (Seyflach, forsan rectius Saffiah i, e. pura) ex Hedjaz oriundam, Sakkoutée, quam Hedjaz et Oasis praebent, denique Yemeny, cui nomen dedit pat з adhuc commemorat (Le. p. 78) Belah syouy (aut rectius Syouti ab urbe Syout!), Hayany (nomine proprio viri cujusdam Hayan appellatam), Bey d el Gemel (i. с. cameli testilus), Zibd el A’bd, Ruk el Bent (saliva vi Adrahy (forsan a loco Adhrahh prope Damascum!), Bent A'ych (flia vitae), Nach! el Bascha (palma principis), Omar bekry (secundum momen proprium), Souáb al Arous (bonum sponsae). Optima, quae ab eo laudator, species est assuana, quam ex urbe Ibrim vocant arbor prae palmis Acgyptiacis excellere dicitur foliis quoque mollibus ac flexibilibus, — Species daetylorum persicorum ir pracstantissimus, in libro laudato p.704. recensuit; cas, ut quaestio nostra plene sit et cumulate perfecta, hie etiam adseri » addita plurimorum nominum explicatione, quam cl. 2. MürLeno, acutissimo linguae persicae et pchlviaeae serutatori, debemus. Sunt Churmä Sorkh, dacipli coloris rufi et exiguae magnitudinis, concoctn faciles. Habent insuper hoc singulare, ut sine praevia insolatione, secus ac ceterae species, conservari possint, ne acescant, Ob gratum saporem omnibus antecellunt Churmá Schahuni, ре. dactyli regii. Hos in ordinem bonitatis recipiunt: а sincera et saccharina dulcedine Churmá Schekkeri, a nucis moschatae (rel Басса Musae!) figura et colore Djausi, a mprobalanorom similitudine, valde serotini, Halili, a flavedine Serd, a Jujubarum (vel uvarum) parilitate Апат, ji pallore Mordasengi nuncupati; tum perquam molles et pulpa scatentes Musali’ (e regione Mosul); et qu in arbore arescunt, longi, rugosi, non decidi (ab urbe Djehrem) D jehrumi vel Michar дігі. Nec postremi sunt, quibus a provinciis et loco matali nomen impositum est Faarsi, Dsjihani’, Mekkei. Inter dactylos mediae notae a Persis nominantur: Chusch- gowar (concocta faciles), Falakuun, Nardsjili (quod rectius Nárgili videtur, s. Coci fructus aemulans), Miwahi, fertiles, Seluni, múdi, a viro Mahmud dicti, Chaaru-D jemaal (forsan depravato nomine pro Khar Djemaal, quod spinam is significat), Chaaru Deriai (forsan rectius Khar Deriai, quod spina maritima), Kuungird (podex rotundus), Chunsj-Chaar, Pijars dulali, Rescht vel Lescht (sicci et duri), Sahidi (an ex urbe Said oriundi?) et plures alii. — In Bassorac civitate praecociesimum palmae genus Barschim, aliud vero omninm serissimum Djona-siria dicitur. — Dactylorum vero, q ja a mercatoribus divenduntur, tria sunt genera: Alexandrinum sive Aegyptiacum, majus, eui fructus sunt coloris е fusco-flavescentis et carnis molli atque duleis; Jaffense sive Syriacum, praecedenti interdum nucleis acutioribus distinctum; Barbaricum, minus, earnis siccae, coloris e Пато sordentis, et mi Zeben- nominantur, ubi qui tissimi sunt s Kogurrznus, bim: Jam si de germana palmae nostrae patria quaeramus, ea non magis cognita est, quam plurimarum frumenti spe- cierum, arborum frugiferarum aliarumque. plantarum utilium, quae inde ab antiquissimis. temporibus. diligenter. coluntur. Palma est deorum donum, generi humano datum со tempore, quod narrationem ore propagatam rerumque praeteritarum monumenta longe superat. Quin haud inmerito dixeris, сат multis locis unicum esse monumentum vitae et industriae quo- rumdam populorum, quod nobis sit relictum; nam ubicunque appareat, eo, quod plures ejus stirpes non nisi mansuefactae sunt, ostendit, se, antiquissimo tempore hominum manu tactam fuisse. et propriam Шат mirificamgue cjus vim sensisse, qua omnis natura tantopere commoveri videatur, et cujus eficacia, quam in ea cernimus, manifesto comperiatur, hominem terrae esse dominum. Haec in mentem nobis veniunt necesse est, si late patentes regiones Numidiae, Getuliae, Aegypti, Assyriae cum animis nostris consideremus; nam in his terris palma conspicitur uberrima, magnificentissima et fer sima, eaque hominum studio exculta, et singulis tantum locis, ubi societatem hominum fugit, non tam fera, quam potius Herata invenitur. „Creditur“, inquit Kaempferus l с. p. 667: „palma sylvestris, per desertas valles et circa torren- tium salsorum ripas crescens, ex ipsis orta hortensium dactylorum ossiculis, quorum germen in sterili solo, nulla quidem 130 260 ausitiante cultura, in agrestem. prosapiam degeneret, si deinde radicum traducibus propagetur. Ruricolae sic referunt, penes quos fides sit. Sic igitur cernimus, palmam in multis regionibus, quarum mentio а nobis jam est facta, omni generis Патан, culiurae superstitem et quasi testem superiorum gentium relictam nunc inter magnarum urbium parietinas exstan- tem, ubi his temporibus Arabs fugitieus in desertis sub pellibus degit, Haec est, ut nominatim dicam, Africae conditio, in qua terra palmarum proles non solum ez pristino clegantiorique vitae cultu hucusque servata est, зей scenitae omnibus. reliquis. naturae dotibus neglectis, in quibus olim ilic salus hominum frequentissimorum nitebatur, nihil aliud praeter palmam curant. Aliter autem res se habet in Coelesyria atque Mesopotamia: quae regiones incunabula generis humani habitae et pracstantissinis naturae dotibus praeditae munereque palmae auctae, cui jam antiquitas trecentas et sexaginta virtutes eximias tribuit, hodie, narrantibus iis, qui recentiori tempore has terras peragrarunt, inter alios Fallmerayero, tiro doctissimo mihique amicissimo, teste oculato, ornamentum illud palmetorum amiserunt; nonnisi singulae enim, dispersae, tenues et senectutis malo oppressae ibi palmae conspiciuntur inter Palmirae ruinas, quasi natura vel in ipsa arbore illa, quam posuerat tamquam signum semper reciviscendi, tandem venerandas fragilitatis leges probare voluisset, leges illas, quee M naturae investigatori non curas ac desperationem injiciunt, sed cogitationes solatii plenas monstrant, illic, ubi nil Caduci, nil fragile sit, conditione beatissima. vicissitudines rerum terrenarum compensatum ігі. Hujusmodi autem in contemplationibis universis ne, diutius morer y operam. dabo y чї. ostendam. quam longe lateque hodie diffusa sit hacc planta memorabilis. Comperimus ab ca zonam longam et latam occupari inde ab occidentalibus Africae borealis littoribus, trans- verso hoc tractu, ique in Arabiam, Persiam, Multanam Mecraniamque siticulosam, et ad Indi fuvió regiones meridionales, quarum regionum incolis mazime salutaris est et physiognomiae plantarum ibi nascentium praecipuam imprimit notam. Ejus proventus unice dependet ab inopia pluviarum tropicarum ideoque palmae dactylifera a L. B. Leopoldo Buchio (eid. Poggendorf. Annal. Phys. 1829. 1. 355. sq.) et a Car. Rittero l. с. in antiqui orbis hemisphaerio boreali zonae sub- tropicae vice fungens dicitur. Physicus clarissimus ponit nimirum zonam, quae ab eo vocatur subtropica, et inter tropicam et moderatam sita est. Hanc ille denotat lineam. aequinoctialem versus inopia pluviarum tropicarum, polos autem versus ео, quod intra ejus limites medii barometri status mensium singulorum ab Меле aestatem versus congruenter. deprimuntur, idque eo magis, quo longius loca а linea aequinoctionali distant. In Africa boreali Buchius limitem hujus zonae sultro- picas collocat. in 20" lat. bor. paullulum septentriones versus ab Insulis-a Promontorio viridi dictis, in Africa interiori magls meridiem versus, quum pluviae tropicae secundum Denhamum in desertis demum Tintama, in grad. 16. lat. bor, et secundum Ehrenbergium in Nubia sub 19° incipiunt; borealis autem hujus zonae subtropicae limes circiter in gradum 32 lat. bor. incideret. Quamquam igitur. palma dactylifera omnino etiam hic illic extra hunc limitem apparet maturosque fructus profert, revera accipere possumus, eam intra subtropicam illam zonam ad summam venire perfectionem non solum si spectareris explicationem forum atque fructuum, sed etiam horum praestantiam et vitae aetatem, quam arbor asse- quitur. Ceterum locus Ше, ubi haec palma hodie increscit, non pro primitivo est habendus, propterea quod, ut jam supra indicavi, germanam ejus patriam pro certo dicere non possumus, et ad historiae fidem demonstratum est, illam, ut nomi- natim dicam, per Mahometanos. e natalibus locis in dissilas terras translatam esse. Sed nihilo minus distributio arboris tam memorabilis et utilis, prout nunc est, intra certos fines jure merito factum physicum et historico- naturale consi- derari potest. Qua in re nec praetereundum est, sicul, quod jam supra p. 221. annotavinus, Borassus flabelliformis et Cocos nucifera inticem se excludant, hoc etiam in Phoenice dactylifera et Coco nucifera fieri, ita ut dici possit, naturam сит sereritate quadam curare, wt quaeque harum bencficarum palmarum peculiares distributionis limi- gy tes consertet. Igitur quod ad proventum Phoenicis dactyliferae in Europa spectat, memoravit jam Plinius, утат esse in Майа sponte genitam, in maritimis Hispaniae fructum ferre, verum immitem“, et iccirco non est dubium, quin omnes palmae, quae hodie in Europa crescunt. aut olim Ме terrarum creverunt, curiositati tantum incolentium deleantur. Romani ‘vero hanc arborem minus propagasse videntur, quam posthac a Mauris factum est. His enim praecipue i ibuendus est - haud exiguus numerus palmarum, quae inceniuntur in Iberia, Hic ut recte incipiam, nunc mihi dicendum est, Phoe сет dactyliferam in Lusitania, ubi vocatur Palmeira de Igreja, Palmeira mansa sire Tamareira, hic et illic cultam in hortis et monasteriorum. arcis reperiri; frequentissima. autem in Algarbia est, ubi majora incrementa capit in hortis, quam in campis, propterea quod in illis locis studiosius colitur, inprimis autem diligenter irrigatur. — Ceteroqui quum major pars palmarum, Ше crescentium, с seminibus sparsis educatur, e quibus pro portione rarius palmae foemi- nae, quam mares proveniunt, ibi haud frequenter. caudices frugiferi videntur. Quorum unum animadeerti, qui in Сасйһа, loco in Tagi littore meridionali e regione Ulissiponae sito, fructus edit. Ceterum fructus sunt minores, minus carnosi et minus sapidi, quam qui е Barbaria terra ad mos importantur. — In Hispania phoenix regionum tantum maritimarum propria est, quae per menses aesticos pluviis carent et hac ratione climatis participes fiunt, quod imperio Florae austro- сиғорасае peculiare est. — Facile quidem е veterum testimoniis intelligi potest, in hoc Hispaniae tractu meridionali palmam dactyliferam jam eo tempore, quo terra illa a Romanis occupata fuerat, hic illic haud ignotam fuisse; sed magis magis- que excolebatur arbor per Mauros demum, quibus, ut omnes norunt, palma magnopere dilecta, immo dizerim fere, arbor sacra est. Ex eo igitur tempore illius propagatio latius diffusa tota regione meridionali, a finibus Algarbiae usque ad fretum. maris et secundum torrida terrarum spatia meridiem versus a montium tractu Sierra Nevada et Morena usque ай Barcinonem Cataloniae (in 41 22! lat. bor.) originem traxit. Anno 1466 Leo a Rozmital, Bohemus ejusque comites palmarum copiam juxta hanc urbem valde admirabantur. Hi cum fico comparabant fructum, qui йз multo dulcior ас suavior videbatur. (Conf. Des böhm. Freiherrn Löw v. Rozmital Denkwürdigheiten u. Reisen, herausgeg. e. J. E. Horky, Brünn 1824. $. I. p. 64.) Ніс locus omnino is fuerit, фи quam mazime ad septentriones vergit, et quo in Hispania dactyli maturescunt, Verum post Mauros expulsos arbor ibi multo rarior est facta, quia veteres caudices perierant, GENERA кт SPECIES PALMA RUM QUAS en Зет IN ITINERE PER BRASILIAM | ; ANNIS MDCCCXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIIS MAXIMLLIANI JOSEPHI Г BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT ` Dr. С. Е. PH. ре MARTIUS, ORDINIS REGII CORONAE BAVARICAE EQUES, REGIAE ACADEMIAE SCIENTIARUM BAVARICAE MEMBRUM ORDINARIUM, REGII HORTI BOTANICI MONACENSIS DIRECTOR, DIVERSARUM ACADEMIARUM ЕТ SOCIETATUM LITERARIARUM SOCIUS. Fase L Cum Foliis I—XIV— Dum Tabulis 1— XXV.— LIPSIAE, то WEIGEL GENERA ст SPECIES PALMARUM ds QUAS 4 : IN ITINERE. PER BRASILIAM ANNIS MDCCCXVII — MDCCOXX " JUSSU ET AUSPICIIS | WREIMILIANT JOSEPHI Т ү | BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI | “ SUSCEPTO | COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT В т. С. Е. РН. ри MARTIUS, Fas с И. 1 ` ж № LIPSIAE, T 0 WEIGEL С GENERA кт SPECIES PALMARUM | H | | | \ QUAS. : 1 | | | | | | | | q i Я IN ITINERE PER BRASILIAN ANNIS MDCCCXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIS * MAXIMILIANI ТОБВРНТ Т 2 BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT Dr. С. Е. РН. ре MARTIUS, ORDINIS REGII CORONAE BAVARICAE EQUES, REGIAE ACADEMIAE SCIENTIARUM BAVARICAE MEMBRUM ORDINARIUM, REGIE HORTI BOTANICI MONACENSIS DIRECTOR, DIVERSARUM ACADEMIARUM ET SOCIETATUM LITERARIARUM SOCIUS. Fase Ш. 3 Cum Foliis ХХХ XXXXV би» Tabulis L— LXVI a co) LIPSIAE, 0 WEIGEL GENERA кт SPECIES PALMARUM QUAS IN ITINERE PER BRASILIAM ANNIS MDOCOXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIIS "NAXIMILIANI JOSEPHI I BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT D. С. Е. PH. pe MARTIUS, I ORDINIS REGII CORONAE BAVA. REGII ноки BO MIBRUM ORDINARIUM, ATUM is ХУ] — LXXME ІХХШІ А. — ИХХШ, B. — LXXII. С. — LXXIV: ‘Ay van 2 Cum Foliis XXXXVI — LXXIL/ LIPSIAE, о. T. WEIGEL GENERA вт SPECIES Е f ! | і PALMARUM MAXIMILIANI ORDINIS ВЕСИ CORONAE BAVAR ввап HORTI BÓTANICI MON. QuAS IN ITINERE PER BRASILIAM ANNIS MDCCCXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIIS BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO Dr. С. Е. РН. пе MARTIUS, Fase. V. Сит Foliis Introductionis 4 — 30, бит Tabulis AQ ánatomicia et Tab. CHÚCULA ANVI СУШ, AIX, XML OXIV, OXX- 2 LIPSIAE, Т. 0. WEIGEL. JOS ERELT COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT ` RUM ORDINARIUM, ТАТЫМ GENERA вт. SPECIES I PALMARUM i evas JN ITINERE. PER BRASILIAM ^ ` ANNIS MDCOOXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIIS MAXIMILIANI JOSEPHI L BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT D. С. F. PH. пе MARTIUS, ORDINIS REGII CORONAE BAVARIC REGII НОКТИ BOTANICI MBRUM ORDINARIUM, LITERARIARUM SOCIUS. * Fase VI Continet: "extus Folia Та. 74: 75. 17 — 90. inclusivo (pag. 145—480). 3 А. "fabulas morphologieas R877 "abulam geologicam 1. С^ Tabulam geograp! LIPSIAE, WEIGEL Жы; 49; _ GENERA вт SPECIES PALMARUM f QUAS IN ITINERE PER BRASILIAM ANNIS MDCCCXVII — MDCCCXX MAXIMILIANI JOSEPHI T | JUSSU ET AUSPICIIS BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI | SUSCEPTO ; COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT Dr. С. Е. PH. pe MARTIUS, ! ORDINIS небі CORONAR DAYATICAR EQUE ; ACADEMIAE SCIENTIARUM DAVARICAR MEMBRUM ORDINARIUM; DIRECTOR, DIVERSARUM ACADEMIARUM ET SOCIETATUM. REGII ПОКТІ BOTANICI MONACI LITERARIARUM SOCIUS. N ч SAN s в. tao. D, (ix, Әз. Ты. Н р. NT. Tage Mo. нд Ме. a e ee a хо. "Tabulas. geographicas 1. Hl. ЛУ. ХА A LIPSIAE, WEIGEL m. о. GENERA кт SPECIES PALMARUM 1 QUAS | IN ITINERE РЕВ BRASILIAM ANNIS MDCCCXVII — мрсссхх JUSSU ET AUSPICIIS МАХ МЕРАМ JOSERHT Т BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI | SUSCEPTO | COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT 1 : D. С. Е. PH. pe MARTIUS, | d j4 x ҮШ. 152. (pag. 261 — 304.) Finis. 6 — 130. (pag. 231 — 260.) ) Continet Caput И. de Palmis fossilibus et Capitis Ш, de "Tabulas morphologicas ZH. д. Жуп. п узи 16, 746. 167. 108. 169. FTO ^ "Tabulas geologicas WU: LIPSIAE, 0. т. WEIGEL GENERA cr SPECIES PALMARU QUAS IN ITINERE PER BRASILIAM ANNIS MDCCOXVII — MDCCCXX JUSSU ET AUSPICIIS MAXIMILIANI JOSEPHET BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SCEPTO COLLEGIT, DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRAVIT Dr. С. Е. PH. рк MARTIUS; ORDINIS REGII CORONAE BAVAÍ ACADEMIAE SCIENTIARUM BAVARICAE: UM. ORDINARIUM, ВЕСИ HORTI BOTANICI 5 ‚ DIVERSARUM ACADEMIARUM 'ARIARUM SOCIUS. Continet: Folia 64: Genera heteroclita Palmarum, Nipam, Phytelephanten ш- №4: (pag. 305. 306.) rece Fol . (pag. 307—314.) iem novam, emendat 5 (pag. 481 2 Continet $$. 50—147 et explicationem tabularam morphologicarum. Tabulus 27: ся ER ER \ "Tabulas morphologicas: УШ. ZX. ИХ. AXL 7%. ZXMHI. 7: тау, йхуг. ZXVH. тхуш. иххь ARK. хш, х N "Tabulas systemal П - 178. 479 (duplo) 480: LIPSIAE, Т. 0, WEIGEL. таа GENERA къ SPECIES ALMARUM QUAS ІН Ñ li | | N ITINERE PER BRASILIAM e ANNIS MDCCCXVII — MDCOCXX MAX EMT PAN EF JOSEPE | | BAVARIAE REGIS AUGUSTISSIMI SUSCEPTO COLLEGIT. DESCRIPSIT ET ICONIBUS ILLUSTRA VIT у Dr. С. Е. PH.- ре MARTIUS, |0] f ORDINIS REGIL CORONAE BAVARICAR E REGIAE ACADEMIA SCIENTIARUM. BAVARICAR MEMBRUM. ORDINARIUM, e REGIE HORT! BOTANICI MONACENSIS DIRECTOR, DIVERSARUM ACADEMIARUM ET SOCIETATUM i LAITERARIARUM SOCIUS: | |: “ į | nn E Faso Х. Y Continet: Vol lem et duos speciales (3 folia.) Е Lc i 3 folia (А. В. С.) (pag. CLXVI— С» exhibent et Folia 98. 19—83 (pag. assuendum est sed. plagulis libe ТУ) caput quartum. de Palmarum 9. Indices vol. pri VI — CLXIV) alterum exemplar, quod iabulas morphologicas R. S. Tabularum fol specierum Folia 458—1 2 (pag. 315 - 344) et Indicis volu- 45 — 350.) тохив р ших tert LIPSIAE, T. о WEIGEL